Translations of Flëur Lyrics

ʘ
Амулет: Русский, English, Українська, Polski, Français, Deutsch, Hrvatski, Türkçe

Апрельское утро: Русский, English, Türkçe, Deutsch, Français, Polski, Magyar, Hrvatski,
Português, Español, Nederlands, ‫ف ار سی‬
Баллада о белых крыльях и алых лепестках: Русский, ‫עברית‬, English, Español, Français,
Polski, Українська, Deutsch, Hrvatski, Türkçe, Português
Божья коровка: Русский, Polski, English
Будь моим смыслом: Русский, ‫עברית‬, English, Español, Français, Polski, Hrvatski, Italiano,
Українська, Türkçe
Великое ничто: Русский, English, Türkçe, Deutsch, Polski, Français
Взрывная волна: Русский, ‫עברית‬, English, Español, Français, Polski, Deutsch, Türkçe, Hrvatski
Возвращение: Русский, English, Polski
Волна: Русский, ‫עברית‬, English, Français, Polski, Türkçe
Всё вышло из-под контроля: Русский, ‫עברית‬, English, Українська, Français, Polski, Español,
Hrvatski
Голубые мягкие пластинки: Русский, English, Français, Hrvatski, Polski
Горизонт: Русский, ‫עברית‬, English, Français, Polski, Türkçe, Hrvatski, Magyar, Português,
Українська
Да, это так: Русский, English, Français, Polski, Hrvatski, Deutsch, Magyar
Два облака: Русский, ‫עברית‬, English, Français, Polski, Deutsch, Türkçe
Дикое сердце: Русский, English, Français, Deutsch, Español, Polski, Türkçe
Дирижабли: Русский, English, Français, Español, Deutsch, Hrvatski, Polski, Српски
Для того, кто умел верить: Русский, ‫עברית‬, English, Беларуская, Français, Türkçe, Polski,
Español, Deutsch, Hrvatski, Magyar, Português
Друг, который никогда не предаст: Русский, ‫עברית‬, English, Français, Español, Türkçe,
Polski, Hrvatski, Magyar, Português
Железо поёт: Русский, English, Deutsch
Живое: Русский, English, Polski, Français
Зафиксировать вечность: Русский, ‫עברית‬, English, Français, Polski, Türkçe
Зеркальный портал: Русский, English
Зов маяка: Русский, English, Türkçe, Français, Polski
Золотые воды Ганга: Русский, ‫עברית‬, English, Français, Español, Polski, Hrvatski, Magyar,
Deutsch, Українська
И солнце встаёт над руинами: Русский, ‫תעברי‬, English, Français, Türkçe, Polski, Hrvatski,
Deutsch, Українська
Искупление: Русский, ‫עברית‬, English, Français, Hrvatski, Deutsch, Polski
Исполинские чёрные грифы: Русский, ‫עברית‬, English, Français, Polski
Как всё уходит: Русский, ‫עברית‬, English, Español, Français, Polski, Türkçe, Hrvatski, Magyar,
Italiano
Камень: Русский, English, Українська, Türkçe, Français, Polski, Hrvatski
Карусель: Русский, ‫עברית‬, English, Français, Polski
Качели: Русский, English, Français, Українська, Polski
Кислород: Русский, English
Когда ты грустишь: Русский, ‫עברית‬, English, Français, Español, Polski, Hrvatski, Norsk
Кокон: Русский, ‫עברית‬, English, Français, Polski, Türkçe
Колыбельная для солнца: Русский, ‫עברית‬, English, Français, Español, Polski, Hrvatski,
Deutsch, Türkçe, Português
Коралловые небеса: Русский, ‫עברית‬, English, Français, Polski
Кто-то: Русский, ‫עברית‬, English, Français, Türkçe, Español, Polski, Hrvatski, ‫العربية‬
Легион: Русский, ‫עברית‬, English, Français, Español, Hrvatski, Українська
Летняя ночь, летящая в пустоте: Русский, English, Polski, Français
Лунные лилии: Русский, Français, Hrvatski, English, Polski, Deutsch
Люди, попавшие в шторм: Русский, ‫עברית‬, English, Español, Türkçe, Français
Магия: Русский, English
Маленькие феи: Русский, ‫עברית‬, English, Español, Français, Polski
Маятник вечности: Русский, Français, Polski, Deutsch
Медальон: Русский, ‫עברית‬, English, Français, Español
Мечты: Русский, ‫יתעבר‬, English, Français, Polski
Мир потерянных вещей: Русский, English, Français, Polski, Türkçe, Hrvatski, Português
Моральный ущерб: Русский, English, Français, Español
Мост над туманным заливом: Русский, ‫עברית‬, English, Français, Polski, Español, Hrvatski
Музыка странного сна: Русский, ‫עברית‬, English, Français, Español, Polski, Türkçe, Українська
Мы летали: Русский, English
Мы никогда не умрём: Русский, ‫עברית‬, English, Français, Polski, Hrvatski, Türkçe
На мягких лапах: Русский, ‫עברית‬, English, Français, Deutsch, Português, Polski
На обратной стороне луны: Русский, ‫עברית‬, English, Français, Polski, Türkçe, 日本語,
Deutsch, Español, Magyar, Hrvatski, Українська
Над водопадом: Русский, ‫עברית‬, English, Français
Настоящее что-нибудь: Русский, ‫עברית‬, English, Español, Français, Hrvatski
Небо хочет упасть: Русский, ‫עברית‬, English, Español, Français, Português, Türkçe
Непобедимая армия: Русский, English, Français, Español, Polski, Hrvatski, Deutsch
Никогда: Русский, ‫עברית‬, English, Español, Français, Hrvatski, Português, Українська, Türkçe
Никто не должен прийти: Русский, ‫עברית‬, English, Español, Français
Новое матное слово: Русский, ‫עברית‬, English, Türkçe, Français, Deutsch
Обескровленная Мэри: Русский, ‫עברית‬, English, Français
Оборвалось: Русский, Français, Hrvatski, English, Deutsch
Опасная бритва: Русский, ‫עברית‬, English, Español, Français, Українська
Опьянённые нежностью: Русский, ‫עברית‬, English, Français, Polski, Српски
Осеннее равноденствие: Русский, ‫עברית‬, English, Français, Italiano
Отречение: Русский, ‫עברית‬, English, Español, Français, Português
Память: Русский, ‫עברית‬, English, Türkçe, Français, Español, Polski, Hrvatski, Deutsch
Пепел: Русский, ‫עברית‬, English, Polski, Français, Deutsch, Українська
Печальный клоун (Лена): Русский, English, Español, Français, Polski, Hrvatski, Հայերեն
Печальный клоун (Оля): Русский, ‫עברית‬, English, Français, Українська, Español, Hrvatski,
Polski, Հայերեն
Последний танец зимы: Русский, English, Français, Polski
После кораблекрушения: Русский, English, ‫עברית‬, Polski, Українська
Почти реально: Русский, ‫עברית‬, English, Français, Español, Português, Українська
Проповедники: Русский, English, Español, Polski, Deutsch, Français
Пустота: Русский, ‫עברית‬, English, Français, Español, Deutsch, Polski, Українська
Разбег: Русский, English, Français, Español, Hrvatski, Polski
Рай на полчаса: Русский, ‫עברית‬, Français, English, Español, Deutsch
Рай на полчаса (Radio edit): Русский, ‫עברית‬, English, Français, Español
Рамки: Русский, English
Расскажи мне о своей катастрофе: Русский, English, Español, Türkçe, Français, Polski,
Hrvatski, Deutsch
Река времён: Русский, ‫עברית‬, English, Français, Português
Ремонт: Русский, ‫עברית‬, English, Français, Español, Polski, Hrvatski, Deutsch, Українська
Ресница: Русский, ‫עברית‬, English, Français, Deutsch, Polski
Розовый слон: Русский, English, Français, Hrvatski, Polski, Српски
Русская рулетка: Русский, ‫ עברית‬, Español, English, Türkçe, Français, Polski, Hrvatski, Deutsch,
Magyar, Українська
Сегодня: Русский, ‫עברית‬, English, Español, Français, Polski, Беларуская, Hrvatski, Deutsch,
Українська
Сердце Мира: Русский, ‫עברית‬, English, Polski, Português, Italiano, Deutsch, Français
Сердце: Русский, ‫עברית‬, English, Français, Polski
Синие тени: Русский, ‫עברית‬, English, Polski, Français, Deutsch, Español, Hrvatski
Сияние: Русский, ‫עברית‬, English, Français, Hrvatski, Polski, Deutsch, Ελληνικά, Italiano, Türkçe
Сладость: Русский, ‫עברית‬, Français, English, Español, Türkçe
Сны в раскаленной пустыне: Русский, ‫עברית‬, English, Français
Спасибо: Русский, Deutsch, Français, Polski, Hrvatski, English, ‫עברית‬
Спасти: Русский, English, Magyar, Español, Français, ‫עברית‬, Polski
Струна: Русский, ‫עברית‬, English, Español, Français
Тайна: Русский, ‫עברית‬, Français, Polski, Українська
Танцующий Бог: Русский, ‫עברית‬, English, Français, Polski, Español, Hrvatski
Тёплая осень: Русский, Deutsch, Français, Polski, Español, English, Hrvatski, Українська
Тёплые воды: Русский, ‫עברית‬, Français, Polski
Тёплые коты: Русский, ‫עברית‬, English, Français, Polski, Deutsch, Español, Српски, 日本語
Тридцать семь: Русский, English, Українська, Français, Polski, Deutsch, Türkçe
Тростник: Русский, English, Italiano
Ты не можешь мне запретить: Русский, ‫עברית‬, English, Deutsch, Français, Polski, Hrvatski,
Türkçe, Українська
Укол: Русский, ‫עברית‬, English, Français, Polski, Español, Hrvatski
Улыбки сфинксов: Русский, ‫עברית‬, Polski, Français, English, Hrvatski, Português
Утешитель: Русский, English
Уходи, февраль: Русский, ‫עברית‬, English, Polski, Français, Hrvatski, Deutsch
Формалин: Русский, ‫עברית‬, English, Українська, Français, Polski, Deutsch, Türkçe, Hrvatski,
日本語, Norsk, Italiano
Человек 33 черты: Русский, English, Polski, Hrvatski, Français
Черта: Русский, English, Italiano
Шелкопряд: Русский, ‫עברית‬, English, Italiano, Türkçe, Français, 日本語, Polski, Español,
Hrvatski, Magyar, Deutsch, Português, Українська, Ελληνικά
Шиповник: Русский, Español, Français, English, Polski, Deutsch, Українська
Эволюция. Тщетность: Русский, ‫עברית‬, Italiano, English, Հայերէն, Français, Polski
Эйфория: Русский, ‫עברית‬, English, Français, Українська, Polski, Hrvatski, Deutsch, Español,
Italiano
Экзорцизм: Русский, ‫עברית‬, English, Polski, Français, Deutsch, Türkçe
Это будет моим ответом: Русский, English, Français, Polski, Magyar, Italiano, ‫עברית‬
Я всё ещё здесь: Русский, ‫עברית‬, Türkçe, Français, English, 日本語, Polski
Я сделаю это: Русский, ‫עברית‬, English, Français, Hrvatski, Polski, Deutsch, Українська
АМУЛЕТ
РУССКИЙ
За полночь давно,
Ты крепко спишь.
Горницу наполнил
Дивный лунный свет...
За печкою сверчок,
Под половицей мышь,
И я не сплю - плету
Для тебя свой амулет.
Не горит в огне,
В воде не тонет.
В лютую метель
Доведёт до дому...
Храни его у сердца,
Не снимай с груди,
Из любого боя
Выйдешь невредим.
Против всякой хвори,

Против коварства,
В любой напасти
Сильней защиты нет.
Все заклинанья,
Дикие травы
И звёзды дальние
Сейчас подвластны мне.
Тьма да не приблизится,
Зло да не придёт,
Не порвётся парус,
Корабль не пропадёт
В грозу....
Да не подведёт тебя
Твой конь ретивый,
Да не сгубит честь твою
Несправедливый суд.
За семью морями
В краю чужом
На семи ветрах
Ты волчьей стаей
Окружён;
Вьётся в небе ворон,
Знак дурной несёт,
Но незримой силой
Верю - будешь ты спасён.
От тайного капкана,
От змеи шипящей,
От напрасной боли,
От тоски и горьких дум,
От ночного страха,
И стрелы летящей
Моя любовь укроет,
Сумеет отвести
Беду...
Из ночей бессонных,
Из слёз и жгучей
Крапивы,
Из корня мандрагоры,
Из лёгких пёрышек совы...
Не горит в огне,
В воде не тонет,
В лютую метель
Доведёт до дому...
Храни его у сердца,
Не снимай с груди.
Из любого боя
Выйдешь невредим.
ENGLISH
It’s after midnight,

you're fast asleep
The chamber is filled
with wondrous moonlight
Behind the stove there is a cricket,
under the floorboard there is a mouse
And I am not asleep, I’m weaving
my amulet for you
It does not burn in the fire,

It does not sink in the water
In a fierce snowstorm
It will bring you home
Keep it near your heart,
do not take it off from your chest -
From any fight
you’ll come out unscathed
Against all ailments,

against treachery,
In any disaster
There is no stronger protection than it
All the spells,
All the native grasses
And distant stars
Are subject to me now...
Darkness will not come closer,
So no harm will come
The sail will not tear,
The ship will not get lost
in a thunderstorm
Your zealous horse
will not betray you
Unfair trial
will not ruin your honor
Beyond the seven seas,

in foreign land
exposed to the four winds of heaven
there are you, surrounded
with a wolf pack
The crow is hovering high in the sky,
it is a bad sign
But by the invisible force,
I believe, you shalt be saved
From the secret trap,

from the hissing snake,
from the vain ache,
from the melancholy and bitter thoughts,
from the nocturnal fear
and flying arrow
My love will shelter you
and would be able to avert
a calamity...
Of sleepless nights,
of tears
and stinging nettle
of the root of the mandrake
and of light owl feathers…
УКРАЇНСЬКА
За північ давно,
Ти міцно спиш.
Сповнило світлицю
сяйво місячне...
За пічкою цвіркун,
Попід мостиной щур,
І я не сплю - плету
Для тебе свій амулет.
Не горить в вогні,
В воді не тоне.
В люту заметіль
Приведе додому...
Носи це біля серця,
Не знімай з грудей,
З будь-якого бою
Вийдеш ти живим.
Проти всіх недугів,

Проти лукавства,
Й усіх напастей
Міцніш нема щита.
Всім заклинанням,
Всім диким травам
Зіркам далеким
Тепер володар я.
Пітьма хай не наблизиться,

Зло хай не прийде,
Вітрило не порветься,
Човен не пропаде
В грозу…
Хай не підведе тебе
Скакун баский твій,
Хай не згубить честь твою
Несправедливий суд.
За семи морями
На чужині
На семи вітрах
Між зграї звірів
Ти один;
В’ється в небі ворон,
Знак лихий несе,
Та незрима сила
Вірю – захистить тебе.
Від пастки потайної,

Від змії страшної,
Від марного болю,
Від нудьги і дум гірких,
Від нічного страху,
І стріли стрімкої
Моє кохання вкриє,
Зуміє відвести
Біду...
Із ночей безсонних,
Зі сліз і листя
Кропиви,
З коріння мандрагори,
З легких пір’їночок сови...
POLSKI
Po północy dawno
Mocno śpisz.
Świetlicę napełniło
Dziwne miesięczne światło...
Za piecem świerszcz
Pod deską podłogową mysz
I nie śpię - plotę
Dla Ciebie swój amulet.
Nie płonie w ogniu

W wodzie nie tonie.
W okrutną śnieżycę
Przywiedzie do domu...
Strzeż jego u serca
Nie zdejmuj z piersi
Z dowolnego boju
Wyjdziesz nieuszkodzonym.
Przeciw każdej chorobie

Przeciw podstępowi
W dowolnej napaści
Silniej obrony nie ma.
Wszystkie zaklęcia
Dzikie trawy
I gwiazdy dalekie
Teraz podwładne mi.
Ciemność niech nie zbliży się
Zło niech nie przyjdzie
Nie podrze się żagiel
Statek nie zaginie
W burzę....
Niech nie zawiedzie cię
Koń gorący twój
Niech nie zgubi zaszczyt twój
Niesprawiedliwy sąd.
Za siedmiu morzami
W kraju cudzym
Na siedmiu wiatrach
Ty wilczą zgrają
Jesteś otoczony;
Wije się w niebie wron
Znak zły niesie
Lecz niewidoczną siłą
Wierzę - będziesz uratowany.
Od tajemnego potrzasku
Od węża syczącego
Od nadaremnego bólu
Od tęsknoty i gorzkich myśli
Od nocnego lęku
I strzały lecącej
Moja miłość okryje
Potrafi odrzucić
Nieszczęście…
Z nocy bezsennych
Z łez i piekącej
Pokrzywy
Z korzeniu mandragory
Z lekkich piórek sowy...
FRANÇAIS
Il est bien après minuit,

Tu dors profondément.
La chambre est baignée
Par un clair de lune divin...
Il y a un grillon derrière le poêle,
Une souris sous le plancher,
Et moi je ne dors pas: je te tisse
Une amulette.
Elle ne brûle pas dans le feu

Ni ne coule dans l'eau.
Elle te fera traverser la tempête
Pour te ramener à la maison...
Garde-la sur le coeur,
Ne l'enlève pas de ta poitrine,
De n'importe quel combat
Tu sortiras sain et sauf.
Contre tous les maux,

Contre la perfidie,
Dans toutes les adversités
Il n'y a pas de meilleure protection.
Toutes les formules magiques,
Les herbes sauvages
Et les étoiles lointaines
Sont maintenant sous mon contrôle.
Les ténèbres ne s'approcheront pas,
Le mal ne viendra pas,
La voile ne se déchirera pas,
Le navire ne sombrera pas
Dans l'orage...
Ton cheval fringuant
Ne te jouera pas de mauvais tour,
Un tribunal injuste
Ne te fera pas perdre ton honneur.
Par-delà les septs mers

Dans une contrée étrangère
Au sept vents
Tu es cerné
Par une meute de loups;
Le corbeau plane
Et apporte un mauvais signe,
Mais je crois avec une force invisible
Que tu seras sauvé.
Du traquenard sournois,
Du serpent qui siffle,
De la douleur veine,
De la tristesse et des pensées amères,
De la peur nocturne,
Et de la flèche qui vole
Mon amour cachera
Et saura emporter
Le malheur...
Des nuits d'insomnie,

Des larmes et des orties
Brûlantes, e la racine de la mandragore,
Des légères plumes du hibou...
Elle ne brûle pas dans le feu

Ni ne coule dans l'eau.
Elle te fera traverser la tempête
Pour te ramener à la maison...
Garde-la sur le coeur,
Ne l'enlève pas de ta poitrine,
De n'importe quel combat
Tu sortiras sain et sauf.
DEUTSCH
Mitternacht ist vorüber,

Du schläftst ganz fest.
Die Stube erfüllt
Wundervolles Mondlicht…
Hinterm Ofen das Heimchen,
Unter den Dielen die Maus,
Und ich schlafe nicht - ich flechte
Für dich mein Amulett.
Es brennt nicht im Feuer,

Geht im Wasser nicht unter,
Im tobenden Schneesturm
Bringt es dich nach Hause...
Verwahr es am Herzen,
Nimm es nicht von der Brust.
Aus allen Gefechten
Kommst du unversehrt wieder.
Gegen alle Gebrechen,

Gegen heimliche Ränke,
Gegen jede Plage
Gibt es kein stärkeres Mittel.
Alle Zaubersprüche,
Die wilden Kräuter
Und die fernen Sterne
Stehen mir jetzt zu Gebote.
Dunkelheit darf nicht nahen,
Ungemach soll nicht kommen,
Das Segel wird nicht reißen,
Das Schiff geht nicht unter
Im Gewitter…
Und dein wildes Pferdchen
Lässt dich nicht im Stich,
Deine Ehre beflecken
Darf kein unrechtes Gericht.
Hinter sieben Meeren

Im fremden Land
In sieben Winden bist du
Von einem Wolfsrudel
Umringt;
Kreist am Himmel ein Rabe,
Trägt ein schlimmes Zeichen,
Doch durch unsichtbare Kräfte
Wirst du bewahrt, daran glaube ich.
Vor verborgenen Fallen,

Vor dem Gift der Schlange,
Vor vergeblichen Schmerzen,
Vor Schwermut und bitteren Gedanken,
Vor der Angst in der Nacht,
Vor dem fliegenden Pfeil
Schützt dich meine Liebe,
Wendet ab
Das Unglück…
Aus durchwachten Nächten,
Aus heißen Tränen,
Aus Brennnesseln,
Aus Mandragorawurzeln
Aus dem leichten Flaum eines Käuzchens…
Es brennt nicht im Feuer,

Geht im Wasser nicht unter,
Im tobenden Schneesturm
Bringt es dich nach Hause...
Trag es immer am Herzen,
Nimm es nicht von der Brust.
Aus allen Gefechten
Kommst du unversehrt wieder.
HRVATSKI
Davno poslije ponoći

Ti čvrsto spavaš
Sobu je ispunila
Predivna mjesečeva svjetlost...
Iza peći je cvrčak
Pod podnom daskom miš,
A ja ne spavam, pletem
sebi svoj amulet
U vatri ne gori
U vodi ne tone.
A za vrijeme oštre mećave
će te dovesti do kuće...
Čuvaj ga pored srca
Ne skidaj ga s grudiju
Iz svakog boja
Izići ćeš nepovrijeđen.
Protiv svake bolesti,

Protiv zlobe,
U bilo kakvoj nevolji
Jače zaštite nema.
Sve čini
Divlje trave
I daleke zvijezde
su mi sada podčinjene.
Tama se neće približiti
Zlo neće doći
Jedro se neće potrgati
Brod neće nestati
u oluji...
Tvoj vatren konj
te neće razočarati
I nepravedni sud
neće okaljati tvoju čast.
Iza sedam mora

U tuđinskim krajevima
Za vrijeme sedam vjetrova
Ti si okružen
vučjim čoporom.
Po nebu kruži vrana
Nosi loš znak
Ali nevidljivom silom
Vjerom, bit ćeš spašen.
Od tajne zamke
Od siktajuće zmije,
Od uzaludne boli,
Od tuge i gorkih misli,
Od noćnog straha,
Od leteće strijele
Moja ljubav će te sakriti,
Uspjet će odnijeti
nesreću...
Od besanih noći
Od suza i goruće koprive,
Od korijena mandragole,
Od mekog sovinog perja...
U vatri ne gori
U vodi ne tone.
A za vrijeme oštre mećave
će te dovesti do kuće...
Čuvaj ga pored srca
Ne skidaj ga s grudiju
Iz svakog boja
Izići ćeš nepovrijeđen.
TÜRKÇE
Vakit çoktan gece-yarısını geçti,

Derin bir uykudasın.
Musandereyi doldurdu
Mehtabın müthiş güzellikteki ışığı...
Ocağın gerisinde cırcır böceği,
Taban tahtasının altında fare,
Uyumuyorum,
Sana muska yazıyorum.
Ateşte yanmaz,
Suda batmaz.
Kör tipide
Evine ulaştırır...
Onu yüreğinin üstünde sakla,
Göğsünden çıkarma,
Bütün mücadelelerinden,
Sağ salim çıkarsın.
Her türlü musibete karşı,

Hainliklere karşı,
Tüm saldırılarda, ondan
Daha güçlü bir koruma yok.
Bütün lanetler,
Vahşi otlar
Ve uzak yıldızlar
Bana tâbî.
Karanlıklar yaklaşmasın,
Kötülükler ulaşmasın,
Yelkenin yırtılmasın,
Gemin kaybolmasın
Fırtınada.
Güvenini boşa çıkarmasın
Gayretkeş küheylanın,
Şerefine halel gelmesin
Adalet yoksunu yargıda.
Yedi denizin ardında,

Gurbet elde,
Yedi yelde
Kurt sürüsüyle
Kuşatılmışsın;
Semada karakarga daireler çiziyor,
Hayra alamet değil,
Ama göze görünmez bir kuvvetle,
İnanıyorum ki kurtulacaksın.
Gizemli tuzaktan,
Çıngıraklı yılandan,
Nafile acıdan,
Tasadan, acıtan kaygıdan,
Korku veren geceden,
Uçan oktan
Sana olan aşkım seni esirgeyecek,
Felaketi
Defedecek...
Uykusuz gecelerden,
Göz-yaşından ve ısırgan
Otundan,
Adem-otu kökünden,
Baykuş tüyünden...
Ateşte yanmaz,
Suda batmaz.
Kör tipide
Evine ulaştırır...
Onu yüreğinin üstünde sakla,
Göğsünden çıkarma,
Bütün mücadelelerinden,
Sağ salim çıkarsın.
АПРЕЛЬСКОЕ УТРО
РУССКИЙ
Следом за бумажным змеем два велосипеда мчатся вниз с горы,

Сквозь цветущие деревья, покидая сонные дворы.
Апрельское утро, трепещущие ленты в волосах,
Расстёгнутые куртки летят по ветру, словно паруса
Оставлены велосипеды, кеды наспех сброшены во влажной траве

Наперегонки по склонам вниз к морской прохладной синеве
Балансируя на узком парапете, бежать на край земли,
Кормить белых чаек, считать на горизонте корабли
Быть жутко несерьёзными, счастливыми и глупыми вполне

Но видеть всё намного ярче, ощущать всё в сотни раз сильней
Пьянящему ветру, солёным брызгам подставлять лицо
Смеяться, кружиться, раскинуть руки и упасть в песок
Как легкомысленно и щедро дарит обещания свои весна

Сулит так много тёплых дней, но этот больше не вернётся к нам
Отдавшись нахлынувшим чувствам, затихнуть в руке рука
Глядеть со щемящею грустью на догорающий закат
ENGLISH
Following the kite

Two bikes are rushing down the hill,
Through the blooming trees,
Leaving the sleepy courtyards behind...
April morning
Trembling ribbons in the hair
Unzipped jackets
Are flying downwind like sails
The bikes are abandoned

Sneakers are hurriedly thrown into the wet grass
We are racing on the slopes,
Down to the cool blue of the sea
Balancing on the narrow parapet

to run away to the end of the earth...
to feed the white seagulls
to count the ships on the horizon...
To be terribly frivolous,
Truly happy and stupid
But to see everything much more brightly
to feel hundreds of times stronger
Towards the heady wind and

Towards the salty splashes to turn our faces
To laugh, to go round,
To spread out our hands and to fall into the sand...
How thoughtlessly and generously

Does spring give its promises.
It promises so many warm days,
But this one will not come back to us...
Surrendering ourselves to the overwhelming feelings

to fall silent hand in the hand
to watch with aching sadness
the dying sunset...
TÜRKÇE
Uçurtmanın izinden dağdan aşağı iki bisiklet kaptırmış gidiyor,

Çiçeklenen ağaçların arasından, mahmur avluları arkada bırakıp.
Nisan sabahı, saçlarda tir tir titriyor kurdelalar,
Önü açık ceketler rüzgarda yelken misali uçuşuyor.
Bisikletler bırakılmış, spor ayakkabıları alel-acele ıslak otlara atılmış,

Yamaçtan aşağı bir kovalamaca, denizin serin maviliğine.
Korkulukların üstünde dengeyi bulup koşmak yeryüzünün kenarında.
Beyaz martıları yemlemek, ufuktaki gemileri saymak.
Olabildiğine gayri-ciddi olmak, mutlu ve hepten tırlatmış,

Ama her şeyi daha net görmek, her şeyi yüz kere daha güçlü hissetmek.
Sarhoş rüzgara, köpük köpük tuzlu suya döndürmek yüzünü.
Gülmek, yuvarlanmak, kolları açmak ve düşmek kuma.
Ne de güzel bol keseden sözler veriyor şu bahar,

Sıcak günler vadediyor, ama bu bir daha bize dönmeyecek,
El ele kanmış duygulara teslim olan eller,
Ve seyretmek feryad ü figan kederle gün-batımını.
DEUTSCH
Zwei Fahrräder rasen bergab, einer Papierschlange hinterher,

Zwischen blühenden Bäumen hindurch, die verschlafenen Höfe hinter sich lassend.
Aprilmorgen, zitternde Bänder im Haar,
Aufgeknüpfte Jacken fliegen im Wind wie Segel.
Die Fahrräder verlassen, die Schuhe hastig ins feuchte Gras hingeworfen
Um die Wette die Abhänge hinunter zur kühlen Meeresbläue
Auf der engen Brüstung entlangbalancierend, ans Ende der Welt laufen,
Die weißen Möwen füttern, die Schiffe am Horizont zählen.
Beängstigend leichtsinnig, völlig glücklich und dumm sein,

Doch alles viel heller sehen, alles hundertfach stärker spüren
Sein Gesicht in den blasenden Wind, in die salzigen Spritzer stellen
Lachen, im Kreis drehen, seine Arme ausstrecken und in den Sand fallen.
Wie leichtfertig und freigiebig macht der Frühling seine Versprechen

Verspricht so viele warme Tage, doch dies kommt nicht mehr zu uns zurück
Sich den überwältigenden Gefühlen hingebend, Hand in Hand still werden
Den vergehenden Sonnenuntergang mit aufsteigender Traurigkeit betrachten.
FRANÇAIS
Deux vélos dévalent la montagne à la poursuite d'un cerf-volant en papier,

À travers les arbres en fleurs, abandonnant les cours endormies.
Un matin d'avril, des rubans tremblant dans les cheveux,
Des vestes déboutonnées volent dans le vent comme des voiles
Les vélos délaissés, les chaussures jetées à la hâte dans l'herbe humide
La course en bas de la pente vers le bleu frais de la mer
En gardant l'équilibre sur le parapet étroit, courir au bord de la terre,
Donner à manger aux mouettes blanches, compter les bateaux à l'horizon
Être complètement frivoles, heureux et tout à fait stupides

Mais voir tout bien plus clairement, tout ressentir cent fois plus fort
Présenter son visage au vent enivrant et aux embruns salés
Rire, tournoyer, écarter les bras et tomber dans le sable
Comme le printemps fait ses promesse à la légère et à tout va

Il augure tellement de chaudes journées, mais celle-ci, nous ne la revivrons pas,
En nous abandonnant aux sentiments qui nous envahissent, se calmer, la main dans la main
Regarder, le coeur serré, le coucher de soleil qui s'éteint
POLSKI
W ślad za latawcem z papieru dwa rowery mkną w dół z pagórka,

poprzez kwitnące drzewa, porzucając senne podwórka.
Kwietniowy ranek, trzepoczą wstążki we włosach,
Rozpięte na wietrze kurtki lecą niby żaglowce
Porzucone rowery, buty pośpiesznie zzute w mokrej trawie

Na wyścigi po stoku w dół, ku morskiej chłodnej toni,
Balansując na wąskim molo, biec na kraniec ziemi,
Karmić białe mewy, statki liczyć na horyzoncie
Być strasznie niepoważnymi, szczęśliwymi i głupimi całkiem

Lecz widzieć wszystko o wiele jaśniej, czuć wszystko stokroć silniej
Pijanemu wiatrowi, słonym bryzgom podstawiać swoją twarz
Śmiać się, wirować, rozrzucić ręce i w piasek paść
Jak lekkomyślnie i hojnie szafuje obietnicami wiosna

Zapowiada tak wiele ciepłych dni, lecz ten nie wróci już do nas
Poddawszy się uczuciom wezbranym, ucichnąć, w ręce ręka
Patrzeć z bólem i smutkiem, jak słońca zachód kona
MAGYAR
Két kerékpár száguld le a dombról, a papírsárkányt követve

Virágzó fákon keresztül, az álmos vidékeken
Április reggel, szalagok csapkodtak a hajában
Kigombolt kabátok repültek a szélben, mint a vitorlák
Lerakták a kerékpárokat, sietve eldobták a cipőket a harmatos füvön

Versenyeztek a lejtőkön, a hűvös kék tenger felé
Egyensúlyozva, a világ szélén futva
Sirályokat etettek, megszámolták a hajókat a horizontnál
Komolytalannak, bolondnak és igazán boldognak érezni magad

De mindent fényesebbnek látsz, minél többször érezted már
Mámorító szél, sóspermet
Nevetve, forogni egymás kezét fogva, és beleesni a homokba
A tavasz oly könnyelműen osztogatja ígéreteit

Meleg napokat ígér, de az soha nem tér vissza többet
Elfelejti a nyomasztó érzéseket, elhallgatnak kéz a kézben
És sajgó szomorúsággal nézi haldokló naplementét
HRVATSKI
Slijedeći papirnatog zmaja, dva bicikla jure prema dolje sa brda

Kroz procvjetalo drveće, napuštajući snena dvorišta.
Travanjsko jutro, u kosi lepršaju vrpce,
Raskopčane jakne lete na vjetru poput jedara
Bicikli su ostavljeni, tenisice na brzinu bačene na vlažnu travu

Utrkujući se po padinama dolje prema morskom prohladnom plavetnilu
Balansirajući se na uskoj ogradi, bježati na kraj zemlje
Hraniti bijele galebovi, brojati brodove na horizontu
Biti užasno neozbiljnim, sretnim i potpuno glupim

Ali sve vidjeti sjajnije, sve osjećati sto puta jače
Opojnom vjetru, slanim kapljicama podmetati lice
Smijati se, vrtiti se, raširiti ruke i pasti u pijesak
Kako nepromišljeno i darežljivo proljeće daruje svoja obećanja

Navješćuje tako mnogo toplih dana, ali ovaj nam se više neće vratiti
Predavajući se osjećajima koji preplavljuju, utihnut će ruka u rucu
Gledajući s bolnom tugom kako se gasi zalazak sunca
PORTUGUÊS
Atrás da pipa duas bicicletas voam montanha abaixo

Através de vilas floridas, abandonando quintais sonolentos.
A manhã de abril, fitas tremulantes nos cabelos,
As saias desabotoadas voam ao vento, como velas
As bicicletas são abandonadas, os keds lançados às pressas na grama úmida

Para chegar primeiro, encosta abaixo, ao azul fresco do mar
E equilibrando-se na estreita balaustrada, correr ao limite da terra
Alimentar as gaivotas brancas, e contar os navios no horizonte
Ser extraordinariamente levianos, felizes e completamente estúpidos

Mas ver muito mais claro, sentir tudo centenas de vezes mais forte
Oferecer o rosto ao vento bêbado e aos salpicos salgados
Rir, girar, abrir os braços e cair na areia
Quão levianamente e generosamente a primavera faz as suas promessas

Promete tantos dias quentes, mas este não voltará mais para nós
Entregue-se aos sentimentos que afluem, para aquietar-se de mãos unidas
Para olhar com agoniante tristeza para poente que se extingue
ESPAÑOL
Siguiendo a la cometa de papel, dos bicicletas apuran la cuesta abajo,

A través de los florecientes árboles, dejando atrás los somnolientos patios
Mañana de abril, temblorosas cintas en el cabello
Chaquetas sin cremallera están volando en el viento, como las velas
Las abandonadas bicicletas los zapatos - apresuradamente arrojados en la húmeda hierba,

Balanceándose sobre el estrecho parapeto, evadirse en el borde del mundo,
Para alimentar a las blancas gaviotas, para tener en cuenta a los barcos en el horizonte
Estar terriblemente estúpido, verdaderamente feliz y estúpido

Pero para ver todo con mucha más brillantez, para sentir todo cien veces más fuerte,
viento excitante y salpicaduras saladas para ofrecer nuestros rostros,
Reír, dar vueltas, estirar los brazos y caer en la arena
Cuán despreocupada y generosamente la primavera le otorga sus promesas,

Tantos días cálidos se les están prometiendo, pero estos jamás retornarán a nosotros,
Rindiéndose a los sentimientos abrumadores, para caer, de la mano, en silencio
Para ver el consumidor atardecer con una apremiante tristeza
NEDERLANDS
De papieren serpentijnen volgend, storten twee fietsen zich de helling af,

Langs de bloesemende bomen, aan dommelende tuinen.
Een ochtend in april, golvende linten in de haren,
Losgeknoopte jasjes wapperen in de wind, net als zeilen.
De fietsen achterlatend, trommelen de basketschoenen haastig op het vochtige gras

Ze rennen de helling af naar het kille blauw van de zee
Balancerend op de smalle dijk, rennend naar de rand van de wal,
De witte meeuwen voeren en de schepen aan de einder tellen
Helemaal niet ernstig zijn, maar gelukkig en vervuld van dwaasheid

Maar alles helderder zien, en alles honderden malen beter aanvoelen
Dronken worden door de wind, de zilte bries over het gelaat laten waaien
Lachen, rondlopen, de handen wapperen en in het zand vallen
Hoe lichtvaardig en vrijgevig schenkt de lente haar beloftes

Ze voorspelt zoveel warme dagen maar die komen dan niet meer terug
De opborrelende gevoelens loslatend, en dan hand in hand stilletjes zitten
Kijken met opkomende melancholie naar de gloeiende zonsondergang
‫ف ار س ی‬
‫م یان پ ای ین سرازی ری از دوچرخه ت ا دو ک اغذی مار دن بال‬

‫م یزارن سر پ شت رو زده خواب ح یاطهای زده ش کوف ه درخ تان م یون از‬
‫گ ی سوان در ل رزان روب ان های آپ ری ل ص بح‬
‫‪4‬ب ادب ان ها م ثل م ی ک نن پ رواز هوا در ان گار شده ب از زی پ ژاک تهای‬
‫شدن پ رت خ یس چمن روی ت ندی ف شهاک شدن رها ها دوچرخه‬

‫ک نن ف رار دن یا ل به از ت ا شدن آوی زن ها ن رده روی‬
‫ب شمورن رو اف ق در ک ش ت یهای ت ا ب دن غذا س پ ید درای ی مرغان ب ه ت ا‬
‫ب ا شن دی وون ه و شاد واق عا ک نن ب ازی گو شی امون ب ی ت ا‬

‫ک ن یم حس ب ی ش تر ب ار هزاران چ یو همه ت ا ب ب ی نن رو ش ن تر چ یو همه ت ا‬
‫ب پا شه صورت مون ب ه دری ا آب شوری و جان زدههی ب ادهای ت ا‬
‫ک ن یم پ رت خودمون و ساحل شن رو ک ن یم ب از د س تامون و ب چرخ یمو و ب خ ندی م‬
‫م ی ک نه عمل ق ول ش ب ه ب یهوده و سخاوت م ندان ه چه ب هار‬

‫ن م ی شه ت کرار دی گه ول ی م یده ن وی د رو گ رمی روزهای چه‬
‫د ست در د ست ب گ یری م آروم غال ب اح سا سات ب ه م یدی م در ت ن‬
‫ک ن یم ن گاه سوزان خور ش ید غروب ب ه جان کاه ان دوه ب ا ت ا‬
БАЛЛАДА О БЕЛЫХ КРЫЛЬЯХ И АЛЫХ ЛЕПЕСТКАХ
РУССКИЙ
Завяжи мне глаза

Белой, шёлковой лентой
Возьми меня
За руку, и веди
Вдоль мостов и каналов

Сквозь поле с тюльпанами
По воде, над водой
Вверх к облакам
Отведи меня туда

Где сосны и скалы
Где горизонт всегда
Так ослепительно чист
Где нас встретит покой

Где никто не найдёт нас
Где ласкают
Тетиву радуг золотые лучи
Положи меня бережно

В высокой траве
Вплети в мои волосы
алые маки
Склонись надо мной

Будто ангел печальный
Биение сердца
Трепет крыльев над тишиной хрустальной
Завяжи мне глаза

Подними меня на руки
Отнеси меня
в этот придуманный рай
Положи меня бережно

Среди алых цветов
Останься и больше
Не исчезай
Не исчезай
Не исчезай
‫עברית‬
‫העיניים את לי קשור‬
‫לבן משי בסרט‬
‫ביד אותי קח‬
‫‪...‬ותוליך‬
‫‪,‬ותעלות גשרים לאורך‬
‫צבעונים עם שדות דרך‬
‫‪ -‬מים מעל ‪,‬מים על‬
‫‪...‬לעננים למעלה‬
‫לשם אותי הולך‬

‫והסלעים האורן שעצי היכן‬
‫תמיד שהאופק היכן‬
‫סינוור כדי עד מבהיק‬
‫השלווה אותנו שתפגוש איפה‬
‫אותנו ימצא לא אחד שאף איפה‬
‫בענן הקשת מיתרי את שילטפו איפה‬
‫‪...‬מוזהבות קרניים‬
‫בזהירות אותי הנח‬

‫הגבוה בדשא‬
‫בשערי שזור‬
‫‪...‬אדומים פרג פרחי‬
‫מעלי תרכון‬
‫‪...‬עצוב מלאך כמו‬
‫‪,‬כנפיים רטט ‪,‬לב פעימת‬
‫‪...‬רוגע קריסטל מעל‬
‫עיני את קשור‬
‫הידיים על אותי הרם‬
‫אותי שא‬
‫הזה חלומיה העדן בגן‬
‫בזהירות אותי הנח‬
‫ארגמניים פרחים בין‬
‫ויותר ‪...‬הישאר‬
‫‪...‬תיעלם אל‬
‫‪...‬תיעלם אל‬
‫תיעלם אל‬
‫‪ENGLISH‬‬
‫‪Blindfold me‬‬
‫‪With white silk ribbon,‬‬
‫‪Take my‬‬
‫‪Hand and lead me‬‬
‫‪Along the bridges and canals,‬‬

‫‪Through the field of tulips‬‬
On the water, over the water
And up to the clouds.
Take me there
Where are pines and rocks,
Where the horizon is always
So dazzlingly clean
Where peace meet us,

Where nobody will find us
Where bowstring of rainbows
Caress golden rays.
Put me carefully down

In the tall grass,
Interweave into my hair
Scarlet poppies.
Bow before me,

Like a sad angel.
Heartbeat is like
Trembling wings of crystal silence.
Blindfold me,
Take me in your arms
And carry me
To this imaginary paradise.
Put me carefully
Among the scarlet flowers
Stay by me and more
Do not go...
Do not go...
Do not go...
ESPAÑOL
Véndame los ojos

Con una cinta de seda blanca.
Cógeme
De la mano y llévame
A lo largo de los puentes y los canales,

A través del campo de tulipanes
Por agua, sobre el agua
Arriba a las nubes.
Llévame allá
Donde hay los pinos y las peñas,
Donde el horizonte siempre está
Tan deslumbrante puro
Donde el reposo nos recibirá,

Donde nadie nos encontrará,
Donde rayos dorados acarician
La cuerda del arco iris.
Acuéstame cuidadosamente
En la hierba alta.
Entrelaza en mis cabellos
Amapolas escarlatas.
Inclínate a mí
Como un ángel triste.
Latido del corazón
Temblor de las alas sobre el silencio cristalino
Véndame los ojos a mí

Levántame a mí en tus brazos.
Llévame
A este paraíso inventado.
Acuéstame cuidadosamente
Entre las flores escarlatas
Quédate y nunca
No desaparezcas
No desaparezcas
No desaparezcas
FRANÇAIS
Bande-moi les yeux

D'un ruban de soie blanc
Prends-moi
Par la main et emmène-moi
Le long des ponts et canaux

À travers un champ de tulipes
Sur l'eau, sous l'eau
Dans les airs vers les nuages
Emmène-moi là
Où il y a des pins et des rochers
Où l'horizon est toujours
D'une pureté si éblouissante
Où nous trouverons le repos
Où personne ne nous trouvera
Où les rayons d'or
Caressent la corde des arcs-en-ciel
Allonge-moi délicatement
Dans l'herbe haute
Accroche des coquelicots rouges
À mes cheveux
Penche-toi sur moi

Comme une ange triste
Le battement de coeur
Le frisson des ailes au-dessus du silence de cristal
Bande-moi les yeux

Porte-moi dans tes bras
Emmène-moi
Dans ce paradis imaginaire
Allonge-moi délicatement
Au milieu des fleurs rouges
Reste et
Ne disparais plus
Ne disparais plus
Ne disparais plus
POLSKI
Zawiąż mi oczy
Białą, jedwabną taśmą
Weź mnie
Za rękę, i prowadź
Wzdłuż mostów i kanałów

Przez pole z tulipanami
Po wodzie, nad wodą
W górę do chmar
Odprowadź mnie tam

Gdzie choiny i skały
Gdzie horyzont zawsze
Tak olśniewająco czysty
Gdzie spotka nas spokój

Gdzie nikt nie znajdzie nas
Gdzie pieści
Cięciwę tęcz promienie złote
Pokładź mnie troskliwie
W wysokiej trawie
Wplataj do moich włosów
Czerwone maki
Pochyl się nade mną

Niby anioł smutny
Bicie serca
Drżenie skrzydeł nad ciszą kryształową
Zawiąż mi oczy
Podejmij mnie na ręce
Odnieś mnie
W ten wymyślony raj
Pokładź mnie troskliwie

Wśród kwiatów czerwоnych
Pozostań i więcej
Nie znikaj
Nie znikaj
Nie znikaj
Зав’яжи мені очі

шовковою стрічкою
Візьми мене
За руку, і веди
Вздовж мостів і каналів

Крізь поле з тюльпанами
По воді, над водою
Вгору до хмар
Відведи мене туди

Де сосни та скелі
Де небокрай завжди
Такий сліпуче ясний
Де зустріне нас спокій

й ніхто не знайде нас
Де торкають
Тятиву райдуг промені золоті
Поклади мене бережно

В високій траві
Вплети в мої коси
рубінові маки
Схились наді мною
Ніби ангел печальний
Стукіт серця
Трепет крил над тишею кришталевою
Зав’яжи мені очі

Підійми мене на руки
Віднеси мене
В цей несправжній рай
Поклади мене бережно

Між квітів червоних
Залишся та більше
Не зникай
Не зникай
Не зникай
DEUTSCH
Verbinde mir die Augen

mit weißem Seidenband
Nimm mich
An der Hand und führe mich
Entlang an den Brücken und Kanälen

Hindurch das Feld mit Tulpen
Durch das Wasser, über dem Wasser
Hoch zu den Wolken
Bring mich dahin

Wo Tannen und Felsen sind
Wo der Horizont überall ist
So blendend sauber
Wo uns die Ruhe findet

Wo uns niemand findet
Wo wir uns umschmeichelt
Regenbögen, goldene Strahlen
Leg mich vorsichtig hin

Im hohen Gras
Flechte in mein Haar
scharlachroten Mohn
Beuge dich über mich

Als wärst du ein trauriger Engel
dein Herzschlag
Bewegt die Flügel über der kristallenen Stille
Verbinde mir die Augen
Hebe mich in deine Arme
Trage mich
In dieses erfundene Paradies
Leg mich vorsichtig hin

Mitten in scharlachrote Blumen
Bleib und
Verschwinde nicht mehr
HRVATSKI
Poveži mi oči
Bijelom svilenom vrpcom
Uzmi me
za ruku i vodi
Duž mostova i kanala

Kroz polje tulipana
Po vodi, nad vodom
Gore k oblacima
Odvedi me tamo
gdje su borovi i stijene
Gdje je horizont uvijek
tako oslijepljujuće čist
Gdje će nas dočekati mir

Gdje nas nitko neće naći
Gdje zlatne zrake
miluju dugin luk
Pažljivo me položi
na visoku travu
Spleti u moju kosu
Crvene makove
Nagni se nada mnom

kao da si tužan anđeo
Kucanje srce
Podrhtavanje krila u kristalnoj tišini
Poveži mi oči
Podigni me na svoje ruke
Odnesi me
u taj izmišljeni svijeti
Pažljivo me položi
Među crveno cvijeće
Ostani i više
ne iščezavaj
ne iščezavaj
ne iščezavaj
TÜRKÇE
Gözlerimi bağla
Beyaz ipek bir kurdele ile,
Elimden tut
Ve götür.
Köprüler ve kanallar boyunca

Kırlarda lalelerin arasından,
Su boyunca, suyun üstünden
Yukarıya, bulutlara doğru.
Götür beni
Çamların ve kayalıkların olduğu yere,
Ufkun hep
Kör edici kadar temiz olduğu yere.
Bizi huzurun karşılayacağı,

Kimsenin bulamayacağı,
Altınsı ışınların gök-kuşağı
Kirişini okşadığı yere.
Özenle yatır beni

Uzun otlara,
Saçlarımı ör
Kırmızı gelinciklerle.
Üzerime eğil,
Hüzünlü bir melek gibi
Kalp atışları
Kırılgan sessizlikte kanatları titretiyor.
Gözlerimi bağla,
Beni ellerinle kaldır,
Götür beni
Bu uyduruk cennete.
Özenle yatır beni

Kırmızı çiçeklerin ortasına.
Kal ve hiç
Kaybolma,
Kaybolma,
Kaybolma.
Kaybolma.
PORTUGUÊS
Enfaixe meus olhos

Com uma fita branca de seda
Leve-me
Pela mão, e guie
Ao longo de pontes e canais

Através de um campo com tulipas
Pela água, sobre a água
Para cima, em direção às nuvens
Transporte-me para lá
Onde há pinheiros e rochas
Onde há o horizonte sempre
Tão ofuscantemente limpo
Onde a tranquilidade encontrará conosco

Onde ninguém nos achará
Onde raios de ouro
Acariciam a corda do arco-íris
Deposite-me cuidadosamente
Na grama alta
Entrelace nos meus cabelos
papoulas escarlates
Incline-se sobre mim

Como se fosse um anjo triste
A pulsação do coração
O tremor das asas sobre o silêncio de cristal
Enfaixe meus olhos

Levante-me nos braços
Carregue-me
para este paraíso imaginado
Deposite-me cuidadosamente
Entre escarlates vermelhas
Fique, e mais
Não desapareça
БОЖЬЯ КОРОВКА
РУССКИЙ
Из-за облачных пределов,

из сказочных снов
Ты нечаянно влетела
в моё окно
И казалось бы, ну вроде -
такой пустяк.
Но как много изменил
этот добрый знак...
Исполни моё
заветное желание,
божья коровка...
Лето кончилось, но мне

стало легче теперь
Я во много раз сильней,
я умею терпеть
Солнца не было давно,
и с небес льет вода.
И за окнами темно,
но я умею ждать...
Божья коровка...
Ты лети к родному небу,

выше облаков
Никогда ещё мне не было
так легко.
Пусть тебя подхватит ветер -
я раскрою ладонь
Ты оставь мне в синеве
свой след золотой
Божья коровка...
Мой добрый талисман,

мой сказочный посланник,
POLSKI
Zza granicy obłoków,

z baecznych snów
przypadkiem wleciałaś
w moje okno
I wydawałoby się, że to niby
taki drobiazg
Lecz jak wiele zmienił
ten dobry znak...
Spełnij moje
serdeczne pragnienie
boża krówko...
boża krówko...
Lato się skończyło, lecz mnie

zrobiło się lżej teraz
Jestem wielokroć silniejsza,
umiem cierpieć
Słońca nie było już dawno.
i z niebios leje się woda
I za oknami jest ciemno,
lecz ja umiem czekać...
Spełnij moje
boża krówko...
boża krówko...
Ty leć w rodzime niebiosa,

wyżej obłoków
Jeszcze nigdy dotąd nie było mi
tak lekko
Niech cię pochwyci wiatr -
ja otworzę dłoń
Zostaw mi w błękicie
swój złoty ślad
Spełnij moje
boża krówko...
boża krówko...
Mój dobry talizmanie,

mój bajkowy posłańcu
boża krówko...
boża krówko...
boża krówko...
ENGLISH
From the horizon,

From the fairytales,
You accidentally flew
to my window.
So maybe it's nothing,
just nothing.
But this good sign
has changed my life a lot.
Fulfill my
main desire,
ladybug...
Ladybug...
Summer is over,
but I feel better now.
I'm much stronger,
I can wait.
Nobody has seen the sun for a long time,
Water pours from the sky.
It's dark outside the window,
But I can wait...
Fulfill my
main desire,
ladybug...
Ladybug...
Fly to your beloved sky

above the clouds,
I have never felt
so free as now.
Let the wind help you fly,
I'll let you go,
leave me your golden mark in the sky.
Fulfill my
main desire,
ladybug...
Ladybug...
My good mascot,
My fabulous messenger,
Ladybug...
Ladybug...
Ladybug...
БУДЬ МОИМ СМЫСЛОМ
РУССКИЙ
Я рисую жёлтых ящериц, розовых змей

Безумные облака, в них поющих сирен
За окном становится небо темней
Но небо в моих руках, на гладкой поверхности стен
Эти горы, эти реки, покрытые льдом

Я их назвала в твою честь, небо закрыла метель
Раскалённое выйдет солнце потом
Здесь будут цветы и лес, скоро начнётся апрель
Пожалуйста, будь моим, пожалуйста, будь моим смыслом

Мы одни на целой земле, в самом сердце моих картин
Целый мир придуман, целый мир придуманных истин
Я нуждаюсь в твоём тепле, я хочу быть смыслом твоим
За окном кто-то плачет, кого-то зовут

Торопливые чьи-то шаги, дождь как шорох страниц
Я рисую праздничный яркий салют
Цветы, шары и флажки, тысячи радостных лиц

За окном кто-то плачет, кого-то зовут

Торопливые чьи-то шаги, дождь как шорох страниц
Без тебя бессмыслен и весь мой труд
Музыка и стихи, шум дождя и пение птиц

‫עברית‬
‫צהובות לטאות יירתמצ אני‬, ‫וורודים נחשים‬

‫משוגעים עננים‬, ‫סירנות בהם שרות‬
‫מתקדרים השמיים לחלון מעבר‬
‫שלי בידיים השמיים אבל‬, ‫הקיר של החלק המשטח על‬
‫קרח מכוסים ‪,‬הללו הנהרות ‪,‬האלו ההרים‬
‫השמיים את כיסתה סופה ‪,‬לכבודך שמות להם נתתי‬
‫כך אחר תצא לוהטת שמש‬
‫אפריל מתחיל מעט עוד ‪,‬ויער פרחים פה יהיו‬
‫שלי המשמעות הייה בבקשה ‪,‬שלי הייה בבקשה‬

‫שלנו התמונה באמצע ממש ‪,‬כולה האדמה על לבד אנחנו‬
‫בדויות אמיתות של שלם עולם ‪,‬בדוי שלם עולם‬
‫שלך המשמעות להיות רוצה אני ‪,‬שלך בחום צורך לי יש‬
‫למישהו קוראים ‪,‬בוכה מישהו לחלון מעבר‬

‫נייר של רשרוש כמו גשם ‪,‬מישהו של צעדים נחפזים‬
‫חגיגיים בהירים זיקוקין מציירת אני‬
‫שמחים פרצופים אלפי ‪,‬ודגלים כדורים ‪,‬פרחים‬

‫שלנו התמונה באמצע ממש ‪,‬כולה האדמה על לבד אנחנו‬
‫מומצאות אמיתות של שלם עולם ‪,‬מומצא שלם עולם‬
‫שלך המשמעות להיות הרוצ אני ‪,‬שלך בחום צורך לי יש‬
‫למישהו קוראים ‪,‬בוכה מישהו לחלון מעבר‬

‫נייר של רשרוש כמו גשם ‪,‬מישהו של צעדים נחפזים‬
‫משמעות חסרת שלי העבודה כל גם בלעדיך‬
‫הציפורים ושירת הגשם רעש ‪,‬ושירים מוזיקה‬

‫שלנו ונההתמ באמצע ממש ‪,‬כולה האדמה על לבד אנחנו‬
‫בדויות אמיתות של שלם עולם ‪,‬בדוי שלם עולם‬
‫שלך המשמעות להיות רוצה אני ‪,‬שלך בחום צורך לי יש‬
‫‪ENGLISH‬‬
‫‪I’m drawing yellow lizards, pink snakes,‬‬

‫‪Crazy clouds and singing sirens in them‬‬
‫‪The sky’s growing darker outside‬‬
‫‪But I the sky is in my hands, it's on the smooth surface of the walls‬‬
‫‪These mountains, these rivers covered in ice‬‬

‫‪I named them after you. The sky is overcast with a snowstorm‬‬
‫‪An incandescent sun will rise later on‬‬
‫‪There will be flowers and a forest. April will begin soon‬‬
‫‪Please be mine, please be my meaning‬‬

‫‪We're alone on the whole earth, in the very heart of my pictures‬‬
‫‪The whole world is made up, the whole world of invented truths‬‬
‫‪I'm in need of your warmth, I want to be a sense of yours‬‬
Outside someone is crying, someone is called,
Someone’s hurried steps, the sound of the rain like rustling of pages
I’m drawing bright holiday fireworks,
Flowers, balloons and flags, thousands of happy faces
Please be mine, please be my meaning

We're alone on the whole earth, in the very heart of my pictures
The whole world is made up, the whole world of invented truths
I'm in need of your warmth, I want to be a sense of yours
Outside someone is crying, someone is called,

Someone’s hurried steps, the sound of the rain like rustling of pages
Without you all my work has no sense,
All the music and the poems, the sound of the rain and the singing of birds
Please be mine, please be my meaning

We're alone on the whole earth, in the very heart of my pictures
The whole world is made up, the whole world of invented truths
I'm in need of your warmth, I want to be a sense of yours
ESPAÑOL
Estoy dibujando lagartos amarillos y serpientes rosas

Cantan las sirenas en las nubes locas
El cielo es cada vez más oscuro allá afuera
Tengo el cielo en mis manos, sobre estas paredes lisas
Estas montañas y ríos cubiertos de hielo

Los he llamado para tí, el cielo está cerrado por una tormenta de nieve
Y más tarde el sol incandescente subirá
Bosques y flores adornarán este lugar, abril vendrá pronto
Por favor, por favor sé mi sentido

Estamos solos en la tierra, en el corazón de mis pinturas
El mundo entero fue inventado, todo un mundo de verdades inventadas
Necesito de tu calor, quiero ser tú sentido
Alguien está llorando allá afuera, alguien está llamando

Alguien corre a pasos apresurados, la lluvia es como el roce de las páginas
Estoy dibujando un espectáculo de fuegos artificiales
Flores, globos y banderas, miles de personas felices

Alguien está llorando allá afuera, alguien está llamando
Alguien corre a pasos apresurados, la lluvia es como el roce de las páginas
Pero sin ti, mi trabajo no tiene sentido
Música y poemas, el sonido de la lluvia y el canto de las aves

FRANÇAIS
Je dessine des lézards jaunes, des serpents roses

Des nuages fous, dans lesquelles chantent des sirènes
Dehors, le ciel s'assombrit
Mais le ciel est dans mes mains, sur la surface lisse des murs
Ces montages, ces rivières couvertes de glace

Je les ai nommées en ton honneur, le blizzard a couvert le ciel
Le soleil brûlant sortira après
Ici il y aura les fleurs et la forêt, avril arrivera bientôt
S'il-te-plaît, sois à moi, s'il-te-plaît, sois ma raison d'être

Nous sommes seuls au monde, au coeur même de mes tableaux
Tout un monde imaginé, tout un monde de vérités imaginées
J'ai besoin de ta chaleur, je veux être ta raison d'être
Dehors, quelqu'un pleure, les pas hâtifs de quelqu'un

Appellent quelqu'un d'autre, le pluie résonne comme le bruissement des pages
Je dessine une salve brillante de fête
Des fleurs, des ballons, des milliers de visages joyeux

Dehors, quelqu'un pleure, les pas hâtifs de quelqu'un

Appellent quelqu'un d'autre, le pluie résonne comme le bruissement des pages
Sans toi, tout mon travail est absurde
La musique et les poèmes, les pluies et le chant des oiseaux

POLSKI
Maluję żółte jaszczurki, różowe węży,

Szaleńcze chmary, w nich śpiewające syreny
Za oknem staje się niebo ciemniej
Lecz niebo — w moich rękach, na gładkiej powierzchni ścian
Te góry, te rzeki, pokryte lodem

Ich nazwałam na cześć ciebie, niebo zasłoniła śnieżyca
Rozżarzone wyjdzie słońce potem
Tu będą kwiaty i las, wkrótce zacznie się kwiecień
Proszę, bądź moim, proszę, bądź moim sensem

Jesteśmy sami na całej ziemi, w samym sercu moich obrazów
Cały świat jest wymyślony, cały świat wymyślonych prawd
Potrzebuję twojego ciepła, chcę być sensem twoim
Za oknem ktoś płacze, kogoś wołają

Spieszne czyjeś kroki, deszcz jak szmer stronic
Maluję odświętny jaskrawy salut
Kwiaty, baloniki i proporce, tysiące radosnych oblicz

Za oknem ktoś płacze, kogoś wołają

Spieszne czyjeś kroki, deszcz jak szmer stronic
Bez ciebie jest bezsensowna nawet cała moja praca
Muzyka i wiersze, szum deszczu i śpiew ptaków

HRVATSKI
Crtam žute guštere, ružičaste zmije

Lude oblake i na njima sirene koje pjevaju
Vani nebo postaje tamnije
Ali nebo je u mojim rukama, na glatkoj površini zidova
Te gore, te rijeke pokrivene ledom

Nazvala sam ih u čast tebi, nebo je skrila mećava
a zatim će izaći užareno sunce
Ovdje će biti cvijeće i šuma, uskoro dolazi Travanj
Molim te, budi moj, molim te, budi moj smisao
Sami smo na cijelom svijetu, u samom srcu mojih slika
cijeli svijet je izmišljen, cijeli svijet izmišljenih istina
Trebam tvoju toplinu, želim biti tvoj smisao
A vani netko plače, nekoga dozivaju

Nečiji užurbani koraci, kiša zvuči kao šum stranica
Crtam blagdanski sjajni vatromet
Cvijeće, lopte i zastavici, tisuće radosnih lica

A vani netko plače, nekoga dozivaju

Nečiji užurbani koraci, kiša zvuči kao šum stranica
Bez tebe je besmislen sav moj rad
Glazba i stihovi, šum kiše i pjev ptica

ITALIANO
Dipingo lucertole gialle, serpenti rosei,

nuvole pazze, fra esse sirene cantanti.
Fuori dalla finestra il cielo diventa più scuro.
Ma il cielo è nella mia mano, nella parete piana.
Questi monti e questi fiumi coperti di ghiaccio,

li ho nominati in onore di te. La tormenta nasconde il cielo.
Il sole rovente apparisce più tardi.
Qui saranno i fiori e il bosco, presto verrà aprile.
Ti prego, sii il mio, ti prego, sii il mio senso.

Siamo soli su tutta la terra, nel cuore dei miei quadri.
Un mondo intero è pensato, un mondo intero delle verità pensate.
Necessito del tuo calore, voglio essere il senso tuo.
Fuori dalla finestra piange qualcuno, si chiama qualcuno,

si sentono i passi frettolosi, la pioggia fruscia come i fogli.
Dipingo accesi fuochi di gioia,
bandierine, palloncini e fiori, mille visi raggianti.

Fuori dalla finestra piange qualcuno, si chiama qualcuno,

si sentono i passi frettolosi, la pioggia fruscia come i fogli.
Senza te è inutile tutto il mio lavoro,
musica e poesia, rumore di pioggia, canto degli uccelli.

Я малюю жовтих ящірок, рожевих змій

Шалені хмари, в них співають сирени
За вікном стає небо темнішим
Але небо в моїх руках, на гладкій поверхні стін
Ці гори, ці річки, що вкриті льодом -

Я їх назвала на твою честь, небо закрила хуртовина
Розпечене вийде сонце потім
Тут будуть квіти та ліс, незабаром почнеться квітень
Будь ласка, будь моїм, будь ласка, будь моїм сенсом

Ми одні на цілій землі, у самому серці моїх картин
Цілий світ придуманий, цілий світ придуманих істин
Я потребую твоє тепло, я хочу бути сенсом твоїм
За вікном хтось плаче, когось звуть

Кроки чиїсь квапливі, дощ як шарудіння листків
Я малюю святковий яскравий салют
Квіти, кулі та прапорці, тисячі радісних облич

За вікном хтось плаче, когось звуть

Кроки чиїсь квапливі, дощ як шарудіння сторінок
Без тебе безглузда і вся моя праця
Музика та вірші, шум дощу та спів пташок

TÜRKÇE
Sarı kertenkeleler ve pembe yılanlar resmediyorum

Şarkı söyleyen Siren'lerin yaşadığı akıl almaz bulutlar,
Penceremden baktığımda gök kararmakta
Fakat göğü elimde tutuyorum, duvarların pürüzsüz yüzlerinde.
Bu dağlar, bu nehirler tamamen buzlarla kaplı

Onları senin isminle adlandırdım, bu kar fırtınası göğü kaplarken
Kızıl güneş sonradan ortaya çıkacak
Yakında çiçekler ve ağaçlar belirecek, yakında Nisan başlayacak.
Lütfen, lütfen, benim hayatımın, hayatımın anlamı ol

Bu dünyada tamamen yapayalnızız, kalbimin tablolarında
Tüm bu dünya sahte, tüm dünya gerçeklerden yapılmış.
Bedeninin sıcaklığına ihtiyacım var, hayatının anlamı olmak istiyorum.
Pencere kenarlarında birileri ağlıyor, birileri bağırıyor

Bazı adımlar seri, ve yağmur sayfa hışırtıları gibi
Festival ışıklarını ve gösterilerini resmediyorum
Çiçekler, balonlar ve neşeli binlerce yüz.

Pencere kenarlarında birileri ağlıyor, birileri bağırıyor

Bazı adımlar seri, ve yağmur sayfa hışırtıları gibi
Sensiz tüm emeklerim anlamsız
Müzik ve şiir, yağmurun gürültüsü ve kuşların şarkıları.

ВЕЛИКОЕ НИЧТО
РУССКИЙ
С тех пор, как сумрак настал,

ты так безмятежно спал,
И шёл в страну своих снов.
А мой не сложился путь,
Никак не могла уснуть,
всю ночь смотрела в окно.
Холодный ветер подул
И много смёл в пустоту
беспомощных спящих тел,
Разрушил мир, разобрал,
развеял и разметал,
И делал, всё, что хотел.
Холодный ветер стирает всё,

И весь наш мир в пустоту снесён,
И ни при чём здесь, ни тьма, ни свет,
Взойдёт ли солнце, раз неба нет?
Об этом лучше не знать,

я лучше легла бы спать,
И стала бы пустотой.
А как мне тот факт принять,
что я осталась летать
Одна в Великом Ничто.
Я закрываю глаза,
и открываю глаза,
И разницы вовсе нет.
И трудно верить всерьёз,
но страшно задать вопрос,
И страшно узнать ответ.
Холодный ветер – мечта моя,

Теперь об этом так жалею я,
Пусть был бы мир хоть какой-нибудь,
В Ничто Великом боюсь уснуть.
Вдруг стало не так темно

и проступило окно,
В него тёплый ветер подул.
Возникла рядом кровать,
ты продолжал крепко спать,
Я опустилась на стул.
Всё стало каким-то свежим
и мир как будто бы прежний,
Наполнила красота.
Всё зацвело и запело,
и стало разбитое целым,
И всё на своих местах.
Был весь наш мир в пустоту снесён,

Но тёплый ветер исправил всё,
Чтобы создать, нужно сжечь дотла,
Так быть должно, чтобы жизнь была.
Холодный ветер стирает нас,

А тёплый ветер заново создаст,
Порядок в мире всегда такой,
Один подует – за ним другой.
А между ними Ничто всегда,
В Ничто Великом мрак и пустота,
Ах, тёплый ветер, подуй скорей,
Ах, тёплый ветер, Ничто развей.
ENGLISH
Since twilight has come

You have fallen asleep so peacefully
And have gone to the land of your dreams
But my way remained unsettled
I couldn't fall asleep
All night I looked out of my window
Wind blew in chilly
And has swept into emptiness many
Powerless sleeping bodies
It has broken the world, has taken to pieces
Has scattered and thrown
And it has done whatever it wanted
Cold wind erases everything

Our entire world was brought to emptiness
Neither darkness nor light is to blame
But will the sun rise if there is no sky?
It would be better for me not to know about it

I'd better have gone to bed
And become emptiness
And how can I accept the fact
That I'm left behind
To fly alone in the Great Nothing?
I close my eyes
Then open my eyes
And can't see difference
It's hard to really start to believe in it
But I'm afraid of asking the question
And of knowing the answer
The cold wind used to be my dream
But now I feel sorry for it
I wish there were any world whatsoever
I'm afraid of falling asleep in the Great Nothing
Suddenly it got not so dark

And the window became faintly visible
And warm wind started to blow into it
The bed appeared by my side
You kept on sleeping soundly
I sank into a chair
Everything became so fresh
And the seemingly unchanged world
Was filled with beauty
Everything breaks into bloom and song
And all that was broken became whole
And everything is in place
Our entire world had been brought to the emptiness

But warm wind changed everything
To create something you have to burn it to ashes
So it must be for life to exist
The cold wind deletes us

And the warm wind creates us anew
Such is the order of things in this world
One wind blows then another
And between them there's always the Nothing
In the Great Nothing there is darkness and emptiness
Ah, warm wind please blow
Ah, warm wind please scatter the Nothing
TÜRKÇE
Alacakaranlık çöktüğünden beri,

Uysallık içinde uykudasın,
Düşlerinde bir ülkeye gidiyorsun.
Benim yolum yol olmadı,
Bir türlü uyuyamadım,
Tüm gece pencereye baktım.
Soğuk bir rüzgar esti
Bir çoğunu boşluğa süpürdü
Çaresiz uyuyan bedenlerin,
Dünyayı yıktı, onun icabına baktı,
Esti, süpürdü,
Yapmayı dilediği her şeyi yaptı.
Soğuk rüzgar her şeyi silip süpürüyor,
Ve tüm dünyamız bir boşluğa taşınıyor,
Ne karanlık ne de ışık bunun suçlusu,
Güneş yine doğar mı, eğer yoksa gökyüzü?
En iyisi bunu bilmemek,

Keşke uyuyabilseydim,
Ve bir boşluk olabilseydim.
Bu olayı nasıl kabullenebilirim,
Uçmak durumunda kalmış olmamı,
Tek başıma yüce hiçlikte
Gözlerimi kapatıyorum,
Ve yeniden açıyorum
Hiçbir fark yok
Gerçeğe inanmak zor
Soru sormak korku veriyor
Ve cevabı öğrenmek de.
Soğuk rüzgar - benim hayalim,

Şimdi onun için çok hayıflanıyorum,
Bir dünya olsun, her nasıl olursa
Bu yüce hiçlikte uyumaktan korkuyorum
Birden aydınlanır gibi oldu,

Pencereye vurdu,
Ilık bir rüzgar esti
Yatağın baş ucunda belirdim,
Sen derin bir uykudaydın,
Koltuğa gömüldüm,
Her şey sanki taptazeydi
Ve dünya da sanki eskisi gibi
Güzellik doldu
Her şey çiçek açtı, ve şarkı söyledi
Kırılanlar bütün oldu
Her şey yerli yerine oturdu.
Dünyamız boşluğa taşınmıştı,

Ama ılık bir rüzgar her şeyi onardı,
Bir şeyi yapmak için öncesinde kül etmeli
Böyle olmalı, hayat olabilmesi için.
Soğuk bir rüzgar bizi siliyor,

Ama ılık rüzgar yeniden kuracak,
Dünyadaki düzen böyle,
Önve biri esecek - arkasından diğeri.
Onların arasında hep bir hiçlik
Yüce hiçlikte karanlık ve boşluk,
Ah, ılık rüzgar, es çabucak,
Ah, ılık rüzgar, süpür hiçliği.
DEUTSCH
Seitdem die Dämmerung einbrach,

Schliefst du so friedlich ein,
Und gingst ins Land deiner Träume.
Und meine Reise geling nicht so gut,
Einschlafen konnte ich nicht,
Die ganze Nacht starrte ich aus dem Fenster.
Ein kalter Wind blies
Und er wehte Vieles ins Leere
Der hilflos schlafenden Körper weg,
Er zerstörte, trug ab
zerschlug und verstreute die Welt,
Und er tat alles, was er wollte.
Kalter Wind löscht alles

Und unsere ganze Welt wurde ins Leere abgerissen,
Und hier hilft es nichts, weder Dunkelheit noch Licht.
Wird die Sonne aufgehen, sobald der Himmel aus ist ?
Darüber war besser, nicht zu wissen,

Es wäre besser, ich legte mich schlafen,
Und würde einfach zu Leere.
Und wie soll ich die Tatsache annehmen,
Daß ich alleine blieb
Um im Großen Nichts zu fliegen.
Ich schließe meine Augen,
Und öffne meine Augen,
Und es gibt keinen Unterschied.
Und es ist schwer ernsthaft zu glauben,
aber ich habe Angst, eine Frage zu stellen
Und auch die Angst, die Antwort zu kennen.
Kalter Wind ist jetzt mein Traum,

Nun bedauere ich es so arg,
Wäre die Welt irgendein geblieben,
Ich habe Angst im Großen Nichts zu schlafen.
Plötzlich wird es nicht so dunkel

Und das Fenster klar wurde,
Ein warmer Wind darin blies.
Erschienen daneben der Couch,
Du schliefst tief weiter,
Auf einen Stuhl setzte ich mich.
Alles wurde irgendwie frisch
und die Welt, die wurde wie früher,
Füllte sich mit der Schönheit.
Alles blühte und sang ,
und ganz wurde, was gebrochen war,
Und alle waren auf ihren Plätzen.
Obwohl wurde unsere Welt ins Leere abgerissen

reparierte der warme Wind alles,
Um etwas zu erstellen, muß man bis auf den Boden verbrennen,
So sollte es sein, damit das Leben bleibt.
Kalter Wind löscht uns,

Und ein warmer Wind erstellt uns neu,
Die Reihenfolge in der Welt ist immer so,
Einmal der Eine weht - einmal der Andere.
Und zwischen ihnen immer das Nichts
Im Großen Nichts herrschen Finsternis und Leere,
Ach, du warmer Wind, wehe bitte schneller,
Ach, du warmer Wind, das Nichts weh weg.
POLSKI
Od czasu, kiedy zmrok nastał

Usnąłeś tak bez trudności
I odszedłeś w stronę swych snów.
A mnie nie powiodła się droga,
nijak nie mogłam usnąć,
całą noc patrzyłam w okno.
Chłodny wiatr zawiał
I wiele zwiał w nicość
nie dających pomocy śpiących ciał,
Rozszczepił świat, rozebrał,
Rozwiał i rozmiótł,
I robił wszystko, co chciał.
Chłodny wiatr zaciera wszystko,

I cały nasz świat zmieciony w nicość,
A oni są tutaj po co, ani ciemność, ni światło,
Czy wzejdzie jeszcze słońce, gdy już nieba nie ma?
O tym lepiej nie wiedzieć,

Już lepiej bym poszła spać,
I stała się nicością.
A jak mam ten fakt przyjąć,
Że zaczęłam latać
Sama we Wielkim Nic.
Zakrywam swoje oczy
I otwieram oczy,
A różnicy nie ma wcale.
I trudno uwierzyć naprawdę,
Lecz strach zadać pytanie,
I boisz się poznać odpowiedź.
Chłodny wiatr to moje marzenie,

Teraz tak tego żałuję,
Niech by był świat nawet już jakikolwiek,
We Wielkim Nic usnąć się boję.
Nagle zrobiło się ciemno
I otwarło się okno,
Wiatr w nie ciepły uderzył.
Zjawiło się obok łóżko,
Ty dalej mocno spałeś,
Ja opuściłam się na krzesło.
Wszystko stało się jakieś świeże
A świat jak gdyby ten dawny,
Napełniło piękno.
Wszystko zakwitło i zaśpiewało
I co się rozbiło znów było całe
I wszystko na swoim miejscu.
Był cały nasz świat w nicość uniesiony,

Lecz ciepły wiatr naprawia wszystko,
Żeby coś zbudować, trzeba spalić do cna,
Tak być powinno, żeby życie było.
Chłodny wiatr nas niszczy nas,

A ciepły wiatr na nowo tworzy,
Porządek świata zawsze był taki,
Jeden zawieje a po nim drugi.
A między nimi zawsze jest Nicość,
Ach, ciepły wietrze, zawiej jak najszybciej,
Ach, ciepły wietrze, Nicość rozwiej.
FRANÇAIS
Depuis que l'obscurité fut,

tu as dormi si paisiblement,
Et as marché dans le pays de tes rêves.*
Et mon chemin ne s'est pas construit,
Je n'arrivais pas à m'endormir,
toute la nuit je regardais par la fenêtre.
Le vent froid a soufflé
Et a beaucoup balayé vers le vide
des corps endormis sans défense,
A détruit le monde, l'a démonté en pièces,
l'a dissipé et l'a dispersé,
Et a fait tout, ce qu'il voulait.
Le vent froid efface tout,

Et notre monde entier vers le vide est abattu,
Et n'est en faute ni les ténèbres, ni la lumière,
S'élèvera le soleil, s'il n'y a pas de ciel?
Il vaut mieux ne pas savoir,

Il faudrait mieux que je me couche,
Et que je devienne vide.
Comment faut-il que j'accepte ce fait,
Que je reste voler
Seule, dans le Grand Néant.
Je ferme les yeux,
et j'ouvre les yeux,
Et il n'y a pas de différence.
Et il est difficile de croire sérieusement,
mais trop effrayant de poser une question,
Et effrayant de connaître la réponse.
Le vent froid - mon rêve,

Maintenant je le regrette tant,
Si seulement le monde était quelconque,
Dans le Grand Néant j'ai peur de m'endormir.
Tout d'un coup c'est devenu pas très sombre

et la fenêtre est ressortie,
L'air tiède est passé à travers.
Un lit a surgi à côté,
tu continuais de dormir fermement,
Je me suis laissée tomber sur la chaise.
Tout est devenu comme frais
et le monde paraît le même,
La beauté a tout rempli.
Tout a fleuri et a chantonné,
et ce qui était brisé s'est assemblé en un,
Et tout est à sa place.
Notre monde entier était vers le vide abattu,

Mais le vent tiède a tout réparé,
Pour créer, il faut brûler jusqu'au bout,
Il faut que ce soit ainsi, pour que la Vie soit.
Le vent froid nous efface,

Et le vent tiède nous recrée à nouveau,
L'ordre dans le monde va ainsi,
L'un soufflera, après lui quelqu'un d'autre.
Et entre eu un Néant, toujours,
Dans le Grand Néant l'obscurité et le vide,
Ah, le vent tiède, souffle, plus vite,
Ah, le vent tiède, dissipe le Néant.
ВЗРЫВНАЯ ВОЛНА
РУССКИЙ
Что я могу изменить своей любовью

Под этим тревожным небом, заполненным бомбами
Что я могу добавить к кровавым закатам
К звёздам, застрявшим в небе осколками от снарядов
Если вдруг взрывная волна

Оборвёт наши сны, зачеркнёт наши планы
Что, если я не успею сказать
Тебе о самом главном
Что я могу изменить в направлении полёта

В кривизне траекторий, в безумных зрачках пилота
В странном стечении судеб, в чётном количестве лилий
Что я могу добавить к облаку серой пыли

Больно смотреть наверх - небо изранено звёздами

И я не могу успокоить вздрагивающий воздух
Мне не остановить кровотеченье заката
Так что пообещай мне, что будешь со мною рядом

‫עברית‬
‫יכולה אני מה‬

‫שלי באהבה לשנות‬
‫הללו המודאגים לשמיים מתחת‬,
‫?פצצותב המלאים‬..
‫להוסיף יכולה אני מה‬

‫כדם האדומה לשקיעה‬
‫לכוכבים‬, ‫בשמיים התקועים‬
‫פגזים רסיסי ידי על‬
‫הדף גל פתאום אם‬
‫‪,‬חלומותינו את ישבור‬
‫‪ -‬תוכניותינו את יבטל‬
‫להגיד אספיק לא אם ‪,‬יהיה מה‬
‫?מכל החשוב את לך‬
‫לשנות יכולה אני מה‬

‫‪,‬התעופה בכיוון‬
‫‪,‬המסלול בעקומת‬
‫‪,‬הטייס של רפיםהמטו באישונים‬
‫‪,‬המוזר המקרים בצירוף‬
‫להוסיף יכולה אני מה‬
‫?האפור האבק לענן‬

‫?מכל החשוב את לך‬
‫– למעלה להסתכל כואב‬

‫‪.‬כוכבים פצעי מכוסים השמיים‬
‫להרגיע יכולה לא ואני‬
‫ועדהר האוויר את‬
‫לעצור ביכולתי אין‬
‫השקיעה דימום את‬
‫‪,‬לי שתבטיח זה את‬
‫לצידי שתהיה‬
‫מכל החשוב את לך‬
‫‪ENGLISH‬‬
‫‪What can I change by my love,‬‬

‫?‪Under this disturbed sky filled with bombs‬‬
‫‪What can I add to the bloody sunsets,‬‬
‫‪To the stars, stuck in the sky like shell fragments‬‬
‫‪If the sudden blast wave‬‬

‫‪Will terminate our dreams, will strike out our plans‬‬
‫‪What if I won’t have time to tell‬‬
‫?‪You about the most important‬‬
‫‪What can I change in the direction of flight,‬‬

‫‪In the curvature of the trajectories, in the insane pupils of pilot’s eyes,‬‬
In a strange twist of fate, in an even number of lilies?
What can I add to the cloud of gray dust?
If the sudden blast wave

Will terminate our dreams, will strike out our plans
What if I won’t have time to tell
You about the most important?
It hurts to look up because the sky is wounded by stars

And I cannot calm the quivering air
I will not stop the bleeding of sunset
So promise me that you'll be next to me
If the sudden blast wave

Will terminate our dreams, will strike out our plans
What if I won’t have time to tell
You about the most important?
ESPAÑOL
¿Qué puedo cambiar por mi amor,

en este alarmante aire lleno de bombas?...
¿Qué puedo agregar a la puesta del sol sangrienta,
si las estrellas pegadas en el cielo son fragmentos de granadas?
Si una explosión repentina

rompe nuestros sueños, destroza nuestros planes,
¿Qué pasará si no tengo tiempo para decirte
lo más importante?
¿Qué puedo cambiar en la dirección del vuelo,

en la curvatura de la trayectoria, en las pupilas del loco piloto,
en una extraña coincidencia del destino, en un par de lirios?
¿Qué puedo cambiarle a la nube de polvo gris?

rompe nuestros sueños, destroza nuestros planes,
¿Qué pasará si no tengo tiempo para decirte
lo más importante?
Es doloroso ver arriba, mirar un cielo herido por estrellas.

Y no puedo calmar el temblando aire
No me detendré a mirar la puesta de sol sangrienta
así que prometeme que estarás conmigo por siempre.

rompe nuestros sueños, destroza nuestros planes...
Sólo quiero que lo sepas...
FRANÇAIS
Que puis-je changer avec mon amour

Sous ce ciel inquiétant rempli de bombes,
Que puis ajouter aux couchers de soleil sanglants
Aux étoiles embourbées dans le ciel comme des éclats d'obus
Si soudain une onde de choc

Interrompt nos rêves, raye nos plans
Et si je n'avais pas le temps de te dire
Le plus important
Que puis-je changer dans la direction du vol

Dans la courbure des trajectoires, dans les pupilles affolées du pilote
Dans l'étrange conjoncture des destins, dans le nombre pair des lis
Que puis-je ajouter au nuage de poussière grise

Le plus important
Cela fait mal de regarder en haut - le ciel est lacéré d'étoiles

Et je ne peux pas calmer l'air tressaillant
Je ne peux pas arrêter l’hémorragie du ciel
Alors promets-moi que tu resteras tout près

Le plus important
POLSKI
Co mogę zmienić swoją miłością

Pod tym niepokojącym niebem, zapełnionym bombami
Co mogę dodać do krwistych zachodów
Do gwiazd, utkniętych w niebie odłamkami od pocisków
Jeśli raptem wybuchowa fala

Oberwie nasze sny, przekreśli nasze plany
Co, jeśli nie zdążę powiedzieć
Ci o najważniejszym
Co mogę zmienić w kierunku lotu

W krzywiźnie trajektorii, w szaleńczych źrenicach pilota
W dziwnym zbiegu losów, w parzystej ilości lilii
Co mogę dodać do chmary szarego kurzu

Boleśnie patrzyć w górę - niebo jest ranne gwiazdami

I nie mogę ucieszyć powietrze, co wzdryga się
Mi nie zatrzymać krwotok zachodu
Wobec tego obiecaj mi, że będziesz ze mną obok

DEUTSCH
Was kann ich durch meine Liebe ändern

Unter diesem gefährlichen Himmel, der voller Bomben hängt
Was kann ich hinzutun zu den blutigen Dämmerungen
Zu den Sternen, den Splittern, die im Himmel stecken
Wenn jäh die Druckwelle der Explosion

Unsere Träume abbricht, unsere Pläne vereitelt
Was, wenn mir keine Zeit bleibt dir
Das Allerwichtigste zu sagen
Was kann ich ändern an der Richtung des Fluges

An der Krümmung der Flugbahn, an den irren Pupillen des Piloten
An der seltsamen Begegnung der Schicksale, an der geraden Zahl der Linien
Was kann ich zu der grauen Staubwolke hinzutun

Das Allerwichtigste zu sagen
Es schmerzt, wenn man nach oben sieht, der Himmel ist wund von Sternen
Und ich kann die vibrierende Luft nicht zur Ruhe bringen
Ich kann die Blutung des Abendrots nicht stillen
Versprich mir deshalb, dass du bei mir sein wirst

Das Allerwichtigste zu sage
TÜRKÇE
Aşkımla neyi değiştirebilirim

Bombalarla dolu bu gökyüzünün altında?
Ne katabilirim bu kanlı günbatımına,
Ve şarapnel parçalarına takılıp kalan yıldızlara.
Eğer birden bir patlama dalgası

Uykularımızı bölerse, planlarımızı bozarsa
Ne olacak o zaman, söyleyemezsem sana
O en önemli şeyi...
Neyi değiştirebilirim uçuş rotasında,

Yörünge eğrisinde, pilotun çılgın gözbebeklerinde
Kaderin garipliğinde, zambağın çift çift oluşunda...
Gri toz bulutuna ne katabilirim?

Uykularımızı bölerse, planlarımızı bozarsa
Yukarı bakmak acı veriyor - sema yıldızlarla yaralı,

Avutamıyorum tir tir titreyen havayı,
Günbatımının kanını dindiremiyorum,
Öyleyse söz ver bana, yanımda olacaksın.

Uykularımızı bölerse, planlarımızı bozarsa,
HRVATSKI
Što ja mogu promijeniti svojom ljubavlju

Pod ovim uznemirenim nebom, napunjenim bombama
Što ja mogu dodati krvavim zalascima sunca,
Zvijezdama, zaglavljenim na nebu poput komadića topovskih metaka
Ako odjednom razorni val

Sruši naše snove, prekriži naše planove
Što ako ti ne uspijem reći
ono najvažnije
Što ja mogu promijeniti u smjeru leta

U krivulji putanje, u bezumnim zjenicama pilota
U čudnom stjecanju sudbina, u ravnomjernoj količini ljiljana
Što mogu dodati oblaku sive prašine

ono najvažnije
Bolno je gledati prema gore, nebo je izranjeno zvijezdama

I ja ne mogu smiriti drhtajući zrak
Ne mogu zaustaviti krvarenje zalaska sunca,
Zato mi obećaj da ćeš biti uz mene

ono najvažnije
ВОЗВРАЩЕНИЕ
РУССКИЙ
Однажды стрела, что пущена в цель, вернётся

Смертельная рана затянется без следа
Олень, уснувший в высокой траве, очнётся,
поднимется тихо, скользнёт в туманную даль
Проявятся линии на истлевшей бумаге

Вернётся утраченный смысл, проступят слова
И там, где безжалостно бури деревья сломали,
Пробьётся на ветках сухих молодая листва
Под слоем ржавчины вскроется дивный орнамент,

блеснёт бирюзой и златом из грязных прорех
Закружится вихрь с опавшими лепестками
И снова вернётся к цветущему дереву вверх
Однажды безмолвие светлой строкой обернётся

Слепой старик поднимет к солнцу глаза
и тёмные снимет очки, и улыбнётся
И вверх устремится песок в песочных часах
На плитах гранитных, за далью жемчужной

Ты встретишь меня в своём старом плаще
И ради нас с тобой будет нарушен
Неизменный порядок вещей
Исчезнут отметки веков на мраморных статуях

Оттают мечты, погибшие в лютый мороз
Замерзшие птицы взлетят над весеннею радугой
И снова станет свечою расплавленный воск
ENGLISH
An arrow once shot in the target will come back

And deadly wound will be healed without any traces left
And deer that fell asleep in a tall grass will wake up
Stand up silently and slide into a foggy distance
Lines will appear again on decayed paper

And the lost meaning will return and words will show up
And where storms were breaking trees without mercy
There will be new leaves on dry branches
A wonderful ornament will be uncovered under a layer of rust
It will glitter turquoise and gold from dirty gaps
A whirlwind of fallen petals will form
And return them back to the blooming tree
Once a silence will turn into joyful lines

And a blind old man will raise his eyes to the sun
And take his glasses away and smile
And sand will go up inside of the hourglass.
On granite slabs, beyond the pearl distance

You will meet me while wearing your old cloak
And an unchangeable order of things will be broken
Just because of us
And marks of the ages will be erased from the marble statues
Dreams that died in a severe frost will melt
And frozen birds will fly above the spring rainbow
And melted wax will become a candle again.
POLSKI
Kiedyś strzała, puszczona w cel, powróci

Śmiertelna rana zagoi się bez śladów
Jeleń, co zasnął w wysokiej trawie, obudzi się
Wstanie cicho, poskacze w mglistą dal
Zostaną widoczne linie na zbutwiałym papierze

Powróci stracony sens, odkryją się słowa
I tam, gdzie bezlitośnie burze drzewa złamały,
Wyrosną na gałęziach suchych młode liście.
Z pod warstwy rdzy odkryje się cudny ornament,

Zabłyszczy jak turkus i złoto przez brudne luki
Zakręci się wicher z opadłymi płatkami
I znowu powróci do kwitnącego drzewa do góry
Kiedyś milczenie w jaskrawy wiersz się zamieni,

Ślepy starzec podniesie do słońca oczy
I zdejmie ciemne okulary, i uśmiechnie się
I do góry popłynie piasek w zegarze piaskowym
Na płytach granitowych, za dalą perłową

Ty spotkasz mnie w swym starym płaszczu
I dla nas z tobą zostanie zmieniony
Niezmienny porządek rzeczy.
Znikną ślady stuleci na marmurowych statuach,

Roztopią się marzenia, co zginęły w strasznym mrozie.
Zmarznięte ptaki polecą nad wiosenną tęczą
I znowu zostanie świecą roztopiony wosk.
ВОЛНА
РУССКИЙ
Люди смотрят из окна,

Называя имена,
Люди смотрят на часы,
Узнавая времена,
Люди смотрят на меня,
Люди думают, пьяна
Или, может быть, больна,
А внутри меня - волна!
Поворот, за ним тупик,

Я и рухну прямо тут
И закончу в тот же миг
Свой бессмысленный маршрут

Люди думают, пьяна,
Или, может быть, больна,
И не знают, что она...
...Что эта волна меня сбила с ног,

Разнесла об камни,
Разорвала на части
И, изранив ракушками,
Швырнула в песок,
Есть ли что-нибудь,
Что в моей власти?
Позвоните, передайте
Моей сладостной тоске:
Я валяюсь на асфальте
В безымянном тупике.
Поворот, за ним стена,
Здесь валяется она,
Говорит, что не пьяна,
Что внутри неё волна...
...И эта волна уже огромный поток

Разнесла об камни,
Разорвала на части
И, изранив ракушками,
Швырнула в песок,
Есть ли что-нибудь,
Что в моей власти?

Люди смотрят на меня,
‫‪Люди думают: пьяна,‬‬
‫‪Или, может быть, больна,‬‬
‫!‪А внутри меня - волна‬‬
‫עברית‬
‫‪,‬מהחלונות מסתכלים אנשים‬

‫‪,‬בשם קוראים‬
‫‪,‬השעונים על מסתכלים אנשים‬
‫‪,‬השעה מה לדעת‬
‫‪,‬עלי מסתכלים אנשים‬
‫‪,‬שיכורה – חושבים אנשים‬
‫‪,‬חולה ‪,‬אולי ‪,‬או‬
‫!גל – ובתוכי‬
‫‪,‬מוצא ללא סימטה אחריה ‪,‬פנייה‬

‫במקום מתמוטטת ואני‬
‫הזה ברגע מתומסיי‬
‫‪.‬המשמעות חסרת דרכי את‬
‫‪,‬מהחלונות מסתכלים אנשים‬
‫‪,‬שיכורה – חושבים אנשים‬
‫‪,‬חולה ‪,‬אולי ‪,‬או‬
‫‪ -‬שהגל יודעים ולא‬
‫‪,‬בי שבעט הוא שזה‪...‬‬

‫‪,‬האבנים על הטיח‬
‫‪,‬לגזרים קרע‬
‫‪,‬מהצדפים בפצעים שכיסה ולאחר‬
‫‪.‬החול על השליך‬
‫משהו יש האם‬
‫?לעשות שבכוחי‬
‫תעבירו ‪,‬תתקשרו‬
‫‪:‬שלי המענג וךהדכד את‬
‫האספלט על מתגוללת אני‬
‫‪.‬מוצא ללא עלומה בסימטה‬
‫‪,‬קיר אחריה ‪,‬פנייה‬
‫‪,‬שוכבת היא פה‬
‫‪ -‬שיכורה שלא ‪,‬אומרת‬
‫‪...‬גל שבתוכה‬
‫אדיר שטף כבר הזה והגל‪...‬‬

‫‪,‬האבנים על הטיח‬
‫‪,‬לגזרים קרע‬
‫מצדפים בפצעים שכיסה ולאחר‬
‫‪.‬החול על השליך‬
‫משהו יש האם‬
‫?לעשות שבכוחי‬
‫מהחלונות ליםמסתכ אנשים‬,
‫מהחלונות מסתכלים אנשים‬,
‫עלי מסתכלים אנשים‬,
‫שיכורה – חושבים אנשים‬,
‫או‬, ‫אולי‬, ‫חולה‬,
‫גל – ובתוכי‬
ENGLISH
People look out of the window

Calling out names
People look at the clock,
Learning times
People look at me
People think: she is drunk
Or perhaps ill,
But it is a wave inside of me!
A turnabout, followed by a dead-end…

This is where I will crash
And that exact moment is when I will end
My meaningless route

Or perhaps ill,
But they do not know that...
...That this wave knocked me off my feet,

Smashed me into the rocks
Tore me into pieces
And, after I was cut with seashells,
Threw me onto the sand.
Is there anything out there
That's under my control?
Call and leave a message

For my sweet anguish:
I lay on the pavement
In an unnamed dead-end.
A turnabout, followed by a wall,
This is where she lies,
She says she's not drunk
She says it is a wave inside of her...
... And this wave is already a huge torrent

That smashed me into the rocks
Tore me into pieces
And, after I was cut with seashells,
Threw me onto the sand.
Is there anything out there
That's under my control?

People look at me,
Or perhaps ill,
But it is a wave inside of me!
FRANÇAIS
Les gens regardent par la fenêtre

En criant des noms,
Les gens regardent leur montre
En sachant l'heure,
Les gens me regardent,
Et pensent que je suis ivre
Ou peut-être malade,
Mais en moi: il y a une vague!
Au détour: une impasse,

Je m'effondrerai là
Et je finirai à ce moment-là
Mon absurde itinéraire
Les gens regardent par la fenêtre,

Et pensent qu'elle est ivre
Et ils ne savent pas qu'elle...
...Que cette vague m'a renversée,

Elle m'a dispersée sur les pierres,
M'a déchirée en morceaux
Et, en me blessant avec les coquillages,
M'a jetée dans le sable,
Y a-t-il quelque chose
Qui soit en mon pouvoir?
Appelez, dites
À ma douce tristesse:
Je me roule sur l'asphalte
Dans une impasse anonyme.
Au détour: un mur,
Elle est vautrée là,
Elle dit qu'elle n'est pas ivre,
Mais en elle il y a une vague...
...Et cette vague est déjà un énorme torrent

Elle m'a dispersée sur les pierres,
M'a déchirée en morceaux
Et, en me blessant avec les coquillages,
M'a jetée dans le sable,
Y a-t-il quelque chose
Qui soit en mon pouvoir?

Les gens me regardent
Et pensent que je suis ivre
Mais en moi: il y a une vague!
POLSKI
Ludzie patrzą przez okno,

Wymawiając imiona,
Ludzie patrzą na zegar,
Widząc która godzina,
Ludzie patrzą na mnie,
Ludzie myślą - pijana
Albo, że może chora,
A we mnie w środku jest fala!
Odpływ, martwy punkt za nim,

A potem upadam prosto tu
I kończę w tejże chwili
Swą bezsensowną drogę

I nie wiedzą, że ona ...
...Że ta fala zbiła mnie z nóg,

Rozbiła o skały,
Rozerwała na części
I, raniąc muszlami,
Rzuciła w piach,
Czy jest jeszcze coś,
Co jest w mojej mocy?
Zadzwońcie, przekażcie
Mojej słodkiej tęsknocie:
Że leżę na asfalcie
W bezimiennym martwym punkcie.
Odpływ, a za nim ściana
Tutaj leży ona,
Mówi, że nie pijana,
Że w niej, w środku jest fala...
...I ta fala już całe morze

Rozbiła o skały,
Rozerwała na części
I, poraniwszy o muszle,
Rzuciła w piach,
Czy jest jeszcze coś,
Co jest w mojej mocy?

Ludzie patrzą na mnie,
A we mnie w środku jest fala!
TÜRKÇE
İnsanlar camdan bakıyor,

İsimler söyleyerek,
İnsanlar saate bakıyor,
Zamanı öğrenerek,
İnsanlar bana bakıyor,
İnsanlar sarhoş
Ya da hasta olduğumu düşünüyor,
Ama benim içimde bir dalga var!
Dönemeç, onun ardında çıkmaz sokak,

Ben burada da yıkılıp kalabilirim,
Ve o anda tamamlarım
Anlamsız yolumu.

İnsanlar sarhoş
Ya da hasta olduğumu düşünüyor,
Ve bilmiyorlar ki, o...
Bilmiyorlar ki ayağımı çelen dalgadır,

Taşlara vuran,
Parçalara ayıran
Deniz-kabuklarıyla yaralayan
Kumlara fırlatan,
Hükmedebildiğim
Bir şey var mı?
Arayın, söyleyin
Tatlı tasama:
Asfaltın üzerine serilmişim
İsimsiz çıkmaz sokakta.
Dönemeç, ardında duvar,
O burada uzanıyor,
Sarhoş olmadığını,
İçinde bir dalga olduğunu söylüyor...
... Ve bu dalga artık koca bir akıntı

Taşlara vuran,
Parçalara ayıran
Deniz-kabuklarıyla yaralayan
Kumlara fırlatan,
Hükmedebildiğim
Bir şey var mı?

İnsanlar bana bakıyor,
İnsanlar: - sarhoş bu,
Ya da hasta - diyor,
Ama benim içimde bir dalga var!
ВСЁ ВЫШЛО ИЗ-ПОД КОНТРОЛЯ
РУССКИЙ
В кирпичных домах невысоких

С налётом лёгкой разрухи
Загадочно светятся окна,
Доносятся смутные звуки.
И кажется почему-то,
Что там веселей и теплей,
Что там настоящие люди,
Приветливей и родней.
Влекут непреодолимо,
Парализуют волю.
Пройти невозможно мимо,
Всё вышло из-под контроля.
Сверкают витрины и стенды,

Там мумии на картинках.
Бежать от них в секонд-хенды
И на блошиные рынки.
В извилистых переулках,
Бродить, выбирать, прикасаясь,
Подсвечники и шкатулки,
И бусы столетних красавиц.
Не хочется жестов эффектных,

Комфорта или престижа,
А искренних отношений,
Пусть уязвимей, но ближе.
Из душного тёплого места
Тянут за ноги и руки
Те, кто из того же теста,
Родные, друзья, подруги.
‫עברית‬
‫גבוהים לא לבנים בבתי‬

‫קל בלאי של נגיעות עם‬
‫‪,‬מסתורי באופן חלונות מאירים‬
‫‪.‬עמומים קולות מעבירים‬
‫‪,‬מה משום ונדמה‬
‫‪,‬יותר וחם יותר שמח ששם‬
‫‪,‬אמיתיים אנשים יש ששם‬
‫‪.‬משפחה וקרוביי ידידותיים‬
‫‪,‬לעצירה ניתנת בלתי בצורה מושכים‬

‫‪.‬הרצון כוח את משתקים‬
‫‪,‬ליד לעבור אפשר אי‬
‫‪.‬שליטה מכלל יצא הכל‬
‫‪,‬ודוכנים נוצצים ראווה חלונות‬

‫‪.‬בתמונות מומיות יש שם‬
‫שנייה יד בחנויות מהם לברוח‬
‫‪.‬פשפשים ובשווקי‬
‫‪,‬מתפתלות בסימטאות‬
‫‪,‬למשש ‪,‬לבחור ‪,‬לשוטט‬
‫‪,‬ותיבות פמוטים‬
‫‪.‬מאה בנות יפהפיות של וחרוזים‬

‫‪.‬שליטה מכלל יצא הכל‬
‫‪,‬מרהיבות מחוות לרצות בלי‬

‫‪,‬יוקרה או נוחות‬
‫‪,‬כנה קשר אלא‬
‫‪.‬יותר קרוב גם אבל ‪,‬יותר פגיע אולי‬
‫וחם מחניק ממקום‬
‫וברגליים בידיים מושכים‬
‫‪,‬החומר מאותו שעשויים אלה‬
‫‪.‬אהובים ‪,‬חברים ‪,‬קרובים‬

‫שליטה מכלל יצא הכל‬
‫‪ENGLISH‬‬
‫‪In low brick houses‬‬

‫‪Tinged with some devastation‬‬
The windows mystically glow,
The vague sounds are wafted.
And it seems to me for some reason,
That it's warmer and more cheerful there
That there are real people,
Friendlier and more congenial.
Attracting irresistibly,
Paralyzing the will.
It’s impossible to pass by,
All is out of control.
The shop windows and stands are shining

There are mummies in the pictures.
Let's run away from them to the second-hand stores
And to the flea markets.
Let's roam in the winding lanes,
Selecting and touching
Sconces and caskets,
And necklaces of centenarian beauties.
I don’t want any fine gestures,

Comfort or prestige,
But I want sincere relations
Though more vulnerable, but still closer.
Out of the stuffy warm place
I am drawn by my legs and arms
By those who are of the same kidney,
Family, friends, girlfriends.
У низеньких будинках із цегли

Роки вже свій плин позначають,
У вікнах вогонь світить ледве,
І дивнії звуки лунають…
Здається мені час від часу,
Що там веселіше й тепліше,
Там Люди живуть, а не маса,
Всміхаються значно щиріше.
Для цього я надто вразлива,

Це паралізує волю,
Пройти просто неможливо –
Усе вийшло з-під контролю.
Пройти повз блискучі вітрини,

У вузенький провулок звернути,
Минути усі магазини
І разом із часом побути.
Віддати його тихим скверам,

Вдихнути на повні груди,
Сторічним всміхнутись деревам
Й забути мажорні етюди.
Для цього я надто вільна,

Це вирішить мою долю,
Не можу я бути покірна -
Не хочу я жестів показних

Й престижу найвищих ґатунків,
А щирих відносин справжніх,
Незнаних для розрахунків.
Із душного теплого місця

Мене витягають щосили
Ті, хто із того ж тіста,
Хто справжнє життя полюбили.
Ми будемо жити відверто,

Нехай і зазнаємо болю,
Радіти ми будемо вперто –
FRANÇAIS
Dans des petites maisons de brique

Avec une pointe de léger désarroi
Les fenêtres brillent de façon énigmatique,
J'entends des bruits confus.
Et il semble, pour une raison ou pour une autre,
Qu'on y est plus joyeux et qu'il y fait plus doux,
Qu'il y a de véritables gens,
Plus accueillants et plus proches.
Je suis attirée de façon irrésistible,

Ma volonté est paralysée.
Je ne peux pas juste passer devant et continuer mon chemin,
J'ai perdu tout contrôle.
Les vitrines et les stands scintillent,

Il y a des momies sur des images.
Fuir et se rendre dans les échoppes de seconde main
Et dans les marchés aux puces.
Dans les ruelles sinueuses,
Errer, faire son choix en touchant
Bougeoirs, coffrets,
Et perles de beautés centenaires.

Je ne veux ni gestes impressionnants,

Ni confort ou prestige,
Mais des relations sincères,
Quitte à ce qu'elles soient plus vulnérables, mais au moins plus proches.
D'un endroit chaud et étouffant,
Je suis attirée, pieds et poings liés,
Par ceux qui sont faits de cette pâte-là,
Les proches, les amis et amies.

POLSKI
W ceglanych domach niewysokich

Z nalotem lekkiego upadku
Zagadkowo świecą się okna,
Donoszą się niewyraźne dźwięki.
I zdaje się czemuś,
Że tam jest weselej i cieplej,
Że tam prawdziwi ludzie,
Życzliwiej i bliżej.
Pociągają nieodparcie,
Paraliżują wolę.
Przejść niemożliwie obok,
Wszystko wyszło spod kontroli.
Połyskują witryny i stojaki,

Tam mumie na obrazkach.
Biec od ich w second handy
I na pchli targi.
W krętych zaułkach
Włóczyć się, wybierać, dotykając,
Świeczniki i skrzynki,
I korale stuletnich piękności.
Paraliżują wolę.
Nie chce się gestów efekciarskich,

Komfortu czy prestiżu,
A szczerych stosunków,
Niechaj wrażliwiej, lecz bliżej.
Z dusznego ciepłego miejsca
Ciągną za nogi i ręce
Te, kto z tej samej mąki,
Krewni, przyjaciele, przyjaciółki.
Paraliżują wolę.
ESPAÑOL
En las casas bajas de ladrillo

Con un matiz de alguna decadencia
Enigmáticamente lucen las ventanas
Llegan los sonidos confusos
Y parece por algo
Que allí es más alegre y más caluroso
Que allí hay gente de verdad
Más amable y más entrañable
Atraen irresistiblemente
Paralizan la voluntad
Es imposible pasar de largo
Todo escapó al control
Brillan las vitrinas y los stands
Allí hay momias en los dibujos
Hay que huir de ellos hacia las tiendas de segunda mano
Y a los rastros
En los callejones tortuosos
Vagar, elegir tocando
Candeleros y estuches
Y collares de las bellezas centenarias
No quiero bellos gestos

Confort o prestigio
Sino relaciones sinceros
Aunque sea más vulnerable, pero más íntimo
Desde un lugar sofocante y caliente
Tiran de las piernas y las manos
Los que son de la misma masa
Parientes, amigos, amigas
HRVATSKI
U niskim kućama od opeke

u naletu lakog sloma
Zagonetno svijetle prozori
Dopiru nejasni zvukovi.
I iz nekog razloga se čini
Da je tamo veselije i toplije,
da su tamo pravi ljudi,
srdačniji i bliži
Neodoljivo privlače,
Paraliziraju volju.
Nemoguće je proći mimo njih
Sve se otelo kontroli.
Svjetlucaju izlozi i štandovi

tamo su mumije na slikama.
Bježimo od njih u second hand dućane
i na buhinje tržnice
U vijugave uličice
lutati, izabirati, dotičući
Svijećnjake i kutijice
i perle stoljetnih ljepotica
Paraliziraju volju.
Ne želim efektne geste

udobnost ili prestiž
Nego iskrene odnose,
Možda ranjivije, ali bliže.
Iz zagušljivog toplog mjesta
Vuku za noge i ruke
Oni koji su iste vrste
rođaci, prijatelji, prijateljice.
Paraliziraju volju.
ГОЛУБЫЕ МЯГКИЕ ПЛАСТИНКИ
РУССКИЙ
Ветер так жесток с цветочной пыльцой,

Лунный серп безжалостен к тонким травинкам,
Я усну в своём кукольном домике,
Слушая голубые мягкие пластинки.
Я ищу исток этой тёмной воды,

Возвращаясь вновь к самому страшному,
Бабочки и пчёлы, облака и цветы -
Всё обезображено красной гуашью.
Безобидных слов каменное дно,

По спине скользят холодные льдинки.
Иногда мне хочется остаться одной
И слушать голубые мягкие пластинки.
Старое вино из старого кубка,

Просто ты назвал его новое имя,
Я таю у огня парафиновой куклой,
Становлюсь всё тоньше, всё уязвимей.
Ветер так жесток с цветочной пыльцой,

Лунный свет безжалостен к тонким травинкам,
Я усну навек в своём кукольном домике,
Слушая голубые мягкие пластинки.
ENGLISH
The wind is so cruel

to pollen.
The crescent is ruthless
To the thin blades of grass.
I’ll fall asleep in my

Doll house,
Listening to the soft blue
gramophone records
I'm looking for the source of

This dark water,
Returning again
To the most terrible.
Butterflies and bees,
Clouds and flowers -
Everything is disfigured
With red gouache.
Stony bottom of
Innocuous words
Cold icicles are gliding
through my spine
Sometimes I want
To be alone
And listen to the soft blue
gramophone record
This is old wine

From old cup
You just call
Its new name
I'm melting close to the fire

Like the wax doll
Getting thinner and thinner
And more vulnerable
The wind is so cruel

to pollen.
Moonlight is ruthless
With blades of grass.
I’ll take my last sleep in my

Doll house,
Listening to the soft blue
gramophone record
FRANÇAIS
Le vent est si cruel avec le pollen des fleurs,

La lune - faucille est impitoyable envers les brins d'herbe,
Je m'endormirai dans ma maison de poupée,
En écoutant des CDs bleus et doux.
Je cherche la source de cette eau sombre,

En revenant à nouveau au plus terrible,
Les papillons et les abeilles, les nuages et les fleurs -
Tout est déformé par de la gouache rouge.
Le fond de pierre des paroles inoffensives,

Des glaçons froids me glissent sur le dos.
Parfois j'ai envie de rester seule
Et d'écouter des CDs bleus et doux.
Le vieux vin d'une vieille coupe,

Tu as juste prononcé son nouveau nom,
Je fonds au feu de la poupée de paraffine,
Je deviendrai toujours plus maigre et vulnérable.
Le vent est si cruel avec le pollen des fleurs,

La lune - faucille est impitoyable envers les brins d'herbe,
Je m'endormirai dans ma maison de poupée,
En écoutant des CDs bleus et doux.
HRVATSKI
Vjetar je tako okrutan prema peludu,

Mladi mjesec nemilosrdan prema tankoj travčici,
Ja ću zaspati u svojoj lutkarskoj kućici,
Slušajući plave meke ploče.
Tražim izvor ove tamne vode,

Iznova se vraćajući najstrašnijemu,
Leptiri i pčele, oblaci i cvijeće
Sve je unakaženo crvenim gvašom.
Kameno dno bezazlenih riječi,

Po leđima mi klize hladne ledenice.
Ponekad poželim ostati sama
I slušati plave meke ploče.
Staro vino iz starog bokala,

Samo si ga nazvao novim imenom,
Topim se pored vatre kao parafinska lutka
Postajem sve tanja, sve ranjivija.
Vjetar je tako okrutan prema peludu,

Mladi mjesec nemilosrdan prema tankoj travčici,
Ja ću zaspati u svojoj lutkarskoj kućici,
Slušajući plave meke ploče.
POLSKI
Wiatr jest tak okrutny względem kwiatów pyłku,

Sierp księżyca bezwzględny wobec źdźbeł trawy cienkich,
Zasypiam w mym dla lalek domku,
Słuchając płyt niebieskich i miękkich.
Szukam źródła tej tak ciemnej wody,

Wracając na nowo do tego, co najstraszniejsze,
Motyle i pszczoły, chmury i kwiaty -
Wszystko gwaszem czerwonym zniekształcone.
Nieszkodliwych słów kamieniste dno,

Po plecach ślizgają się lodowe drobinki.
Czasem chce się zostać sam na sam ze sobą
I słuchać płyt niebieskich i miękkich.
Stare wino z życia starego pucharu,

Tylko ty mu dałeś jego nową nazwę,
Jak lalka z parafiny topię się przy ogniu,
Staję się coraz cieńsza i wrażliwa bardziej.
Wiatr jest tak okrutny względem kwiatów pyłku,

Sierp księżyca bezwzględny wobec źdźbeł trawy cienkich,
Usnę na wieki w mym dla lalek domku,
Słuchając płyt niebieskich i miękkich.
ГОРИЗОНТ
РУССКИЙ
Стоит ли мне говорить о том,

Что написано в вечерних газетах?
Стоит ли мне повторять об одном,
Если ты устал слушать об этом?
Я буду молчать и смотреть на горизонт,

В ту точку, где земля сходится с небом.
Всё меняется, все течёт, но одно
Навсегда останется неизменным
Говори со мной о красных кораллах,

О белых китах, о подводных взрывах,
О тропических ливнях, о языческих храмах,
О сверкающих льдах, о смешных пингвинах
Я буду слушать и смотреть на горизонт,

В ту точку, где земля сходится с небом.
Всё появляется, чтобы исчезнуть и лишь одно
Навсегда останется неизменным
На двухместном самолётике
Над бермудским треугольником,
Над бездною без границ
Ты сказал мне: «Не смотри вниз»
Я помню, я буду смотреть на горизонт,

В ту точку, где море сливается с небом,
В конце концов, у меня есть то,
Что навсегда останется неизменным
‫עברית‬
‫מה על לדבר לי כדאי‬,

‫?רבהע בעיתוני שכתוב‬
‫הדבר אותו על לחזור לי כדאי‬,
‫?עליו לשמוע התעייפת אם‬
‫אשקוט אני‬
‫האופק על ואסתכל‬,
‫השמיים עם מתחברת האדמה שבה בנקודה‬.
‫מתחלף הכל‬,
‫אחד דבר אבל זורם הכל‬
‫כשהיה נשאר תמיד‬...
‫אדומים אלמוגים על איתי דבר‬,

‫לבנים לווייתנים על‬, ‫מימיים תת פיצוצים על‬,
‫טרופי שנהב על‬, ‫אלילים עבודת של מקדשים לע‬,
‫נוצצים קרחונים על‬, ‫מצחיקים פינגווינים על‬
‫אקשיב אני‬
‫האופק על ואסתכל‬,
‫השמיים עם נפגשת האדמה בה הנקודה על‬
‫מופיע הכל‬,
‫אחד דבר ורק להיעלם כדי‬
‫כשהיה נשאר תמיד‬...
‫דו קטן במטוס‬-‫מושבי‬

‫ברמודה למשולש מעל‬,
‫גבול בלי למעמקים מעל‬
‫מטה סתכללה לא לי אמרת‬...
‫מבינה אני‬,
‫האופק אל אסתכל‬,
‫השמיים עם נפגש הים בה הנקודה על‬
‫דבר של בסופו‬, ‫מה את לי יש‬
‫כשהיה ישאר שתמיד‬
ENGLISH
Should I talk about what was written

in the evening papers?
Should I repeat the same thing
if you are tired to hear it?
I will be silent and look at the horizon,

at that point where earth meets the sky.
Everything changes, everything flows,
but one thing will always remain unchanged
Talk to me about red corals,

about white whales, about underwater explosions,
about tropical showers, about pagan temples,
about glittering ice, about funny penguins
I will listen and look at the horizon,

Everything appears and then disappears
Only one thing remains unchanged forever
In a two-seater airplane above the Bermuda triangle,
Above the borderless abyss
you said to me: "Don't look down"
I remember, I will look at the horizon

And in the end, I have that thing
that remains unchanged forever.
FRANÇAIS
Est-ce que cela vaut le coût de parler

De ce qui est écrit dans les journaux du soir?
Est-ce que cela vaut le coût de répéter la même chose,
Si tu en a marre de l'écouter?
Je ne dirai rien et regarderai l'horizon,

Ce point où la terre rencontre le ciel.
Tout change, tout coule, mais il y a une chose
Qui restera inchangée
Parlons des coraux rouges,

Des baleines blanches, des explosions sous-marines,
Des pluies tropicales, des temples païens,
Des glaces étincelantes, des drôles de pingouins
J'écouterai et regarderai l'horizon,

Ce point où la terre rencontre le ciel.
Tout apparaîtra pour ensuite disparaître, mais il y a une chose
Qui restera inchangée
Sur le petit avion biplace

Au-dessus de triangle des Bermudes,
Au-dessus du gouffre sans limites
Tu m'as dit: «Ne regarde pas en bas»
Je m'en souviens, et je regarderai l'horizon,

Ce point ou la mer se fond avec le ciel,
Au final, j'ai
Ce qui restera à jamais inchangé
POLSKI
Czy warto mi mówić o tym,

Co jest napisane w popołudniówkach?
Czy warto mi powtarzać o jednym,
Jeśli zmęczyłeś się słuchać o tym?
Będę milczała i patrzyła na horyzont,

W ten punkt, gdzie ziemia spotyka się z niebem.
Wszystko zmienia się, wszystko płynie, lecz jedno
Na zawsze pozostanie niezmiennym.
Mów ze mną o czerwonych koralach,

O białych wielorybach, o podwodnych wybuchach,
O tropikalnych ulewach, o gontynach pogańskich,
O połyskiwających lodach, o śmiesznych pingwinach.
Będę słuchała i patrzyła na horyzont

W ten punkt, gdzie ziemia spotyka się z niebem.
Wszystko pojawia się, żeby zniknąć i tylko jedno
Na zawsze pozostanie niezmiennym.
W dwuosobowym samolociku
Nad bermudskim trójkątem,
Nad odmętem bezgranicznym
Powiedziałeś mi: „Nie patrz w dół”.
Pamiętam, będę patrzyła na horyzont

W ten punkt, gdzie morze zlewa się z niebem
Wreszcie, mam coś,
Co na zawsze pozostanie niezmiennym.
TÜRKÇE
Akşam gazetelerinde ne yazdığından

Bahsetmeme lüzum var mı?
Duymaktan yorulduğun şeyi
Tekrarlamam gerekir mi?
Susacağım ve ufka bakacağım,

Yerin ve göğün birleştiği o noktaya.
Her şey değişiyor, her şey akıp gidiyor, ama bir şey
İlelebet değişmeden kalıyor.
Bana kırmızı mercanlardan söz et,

Beyaz balinalardan, su-altı patlamalarından,
Tropik sağanaklardan, Karni Mabetleri'nden,
Pırıl pırıl parlayan buzlardan, gülünç penguenlerden.
Dinleyeceğim ben ve ufka bakacağım,
Yerin ve göğün birleştiği o noktaya.
Her şey yok olmak için ortaya çıkıyor ve sadece bir tek şey
İlelebet değişmeden kalıyor.
İki kişilik küçük bir uçakta

Bermuda şeytan üçgeninin üstünde,
Dipsiz kuyunun üzerinde
Bana: "Aşağıya bakma!" - dedin.
Hatırlıyorum, susacağım ve ufka bakacağım,

Yerin ve göğün birleştiği o noktaya,
En nihayetinde,
Hiç bir zaman değişmeyecek olan bir şeye sahibim.
HRVATSKI
Vrijedi li da govorim o tome

Što je napisano u večernjim novinama?
Vrijedi li da ponavaljam o nečem
ako si se ti umorio od slušanja o tome?
Šutjet ću i gledati horizont

Tu točku gdje se zemlja sastaje s nebom
Sve se mijenja, sve teče ali jedno će
zauvijek ostati nepromijenjeno
Pričaj mi o crvenim koraljima

O bijelim kitovima i podvodnim eksplozijama
o tropskim pljuskovima, o poganskim hramovima
o blistavom ledu, o smiješnim pingvinima
Slušat ću i gledati horizont

Tu točku gdje se zemlja sastaje s nebom
Sve se pojavljuje samo da bi nestalo i samo jedno će
zauvijek ostati nepromijenjeno
U zrakoplovčiću s dva mjesta

nad bermudskim trokutom
Nad ponorom bez granica
Ti si mi rekao ''Ne gledaj dolje''
Sjećam se, gledat ću horizont

tu točku gdje se more sjedinjuje s nebom
Na kraju krajeva, ja imam ono
što će zauvijek ostati nepromijenjeno.
MAGYAR
El kell mondanom, hogy

Mi van megírva az esti újságokban?
El kell ismételnem ugyanazt a dolgot,
Ha már belefáradtál, hogy halljál róla?
Csöndben maradok és a láthatárt kémlelem,

Azon a ponton, hol a föld találkozik az éggel.
Minden változik, minden folyik,
De egy valami örökké változatlan marad.
Beszélj nekem a vörös korallokról,

A fehér bálnákról, a víz alatti robbanásokról,
A trópusi zuhanyokról, a pogány templomokról,
A csillogó jégről, a vicces pingvinekről.
Én hallgatni foglak, és a láthatárt kémlelem,

Minden olyan, mintha eltűnt voltna,
De egy valami örökké változatlan marad.
Egy kétszemélyes repülőgépben

A Bermuda-háromszög felett szálltunk,
A tátongó mélység felett, határok nélkül,
És azt mondtad nekem: "Ne nézz le!"
Visszaemlékszem, és a láthatárt kémlelem,

És itt a végén van valami,
Ami örökké változatlan marad
PORTUGUÊS
Vale a pena eu falar daquilo

Que está escrito nos jornais noturnos?
Vale a pena eu repetir sobre uma coisa
Se você se cansou de ouvir sobre isso?
Eu silenciarei e olharei para o horizonte,

Para aquele ponto onde a terra se encontra com o céu.
Tudo muda, tudo flui, mas uma coisa
Para sempre ficará inalterada.
Fale comigo sobre os corais vermelhos,

Sobre as baleias brancas, sobre explosões submarinas,
Sobre os fungos tropicais, sobre os templos pagãos,
Sobre geleiras brilhantes, sobre pinguins engraçados
Eu escutarei e olharei para o horizonte,
Para aquele ponto onde a terra se encontra com o céu.
Tudo aparece para desaparecer, e só uma coisa
Para sempre ficará inalterada.
Num avião de dois lugares

Sobre o Triângulo das Bermudas,
Sobre um abismo sem limites
Você me disse "Não olhe para baixo"
Eu lembro, eu olharei para o horizonte,

Para aquele ponto onde a terra se mistura com o céu.
No fim das contas, eu tenho aquilo
Que para sempre ficará inalterado.
Чи варто мені
Говорити про те
що почув у вечірніх новинах
чи варто мені
турбувати тебе
через сум без меж
почуття провини
Я буду мовчати
і дивитись на небокрай
в те місце, де земля зустрічається з небом
що там за обрієм
я не знаю
тож не питай
просто будь поруч
і нічого більше не треба
Розкажи мені
Про коралові рифи
Про білих китів
І тропічні зливи
Про майбутнє, яке невідоме
Про минуле, що не змінити
Про змістовне і
Про неважливе
Я послухаю
і буду дивитись на небокрай
в те місце, де земля зустрічається з небом
що там за обрієм
я не знаю
тож не питай
просто будь поруч
Над безоднею розбитих мрій

Крізь нещадні спалахи стихій
В літаку на двох летіли ми
«Не дивись униз»
Казала ти
Я пам’ятаю
і буду дивитись на небокрай
в те місце, де море зливається з небом
якщо можеш
ти мені пообіцяй
бути поруч
ДА, ЭТО ТАК
РУССКИЙ
Пространство пересекая, как огромный невидимый спрут,

Мои пальцы легко проникают в твою беззащитную грудь.
Сердце сожму тоской, встряхну и пощекочу -
Я могу делать с тобой всё, что захочу!
Я сильнее, чем страх,

Сильнее, чем боль,
Чем усталость, наркотики и алкоголь,
Необъяснимая грусть, обезболивающий укус
Затаилась в тебе и скоро проснусь.
Пространство пересекают излучений сверхмощных столбы,

Это пальцы мои проникают внутрь твоей головы.
Теперь твой разум готов к осознанию новых чувств,
А чувствовать ты будешь то, что я захочу!
Я твоя кость, ухо и глаз,

Слёзы счастья, рычание злости, отчаяние или экстаз,
Эйфорический рай, голос небес.
Три секунды назад я проснулась в тебе.
Неуловимо, как свет, просочилась в каждую часть,

Ощути на себе мою абсолютную власть.
С наступлением дня не развеется дым,
Ты любишь меня, ты будешь моим!
Я сильнее, чем страх

Сильнее, чем боль
Чем усталость, наркотики и алкоголь,
Необъяснимая грусть, обезболивающий укус
Затаилась в тебе и скоро проснусь.
Я твоя кость, ухо и глаз,

Слёзы счастья, рычание злости, отчаяние или экстаз,
Эйфорический ад, голос с небес,
Три секунды назад я проснулась в тебе.
ENGLISH
Crossing over the space like a huge invisible octopus

My fingers can easily penetrate into your defenseless chest
I’ll squeeze your heart with grief, will shake it and tickle it
I can do with you whatever I want!
I'm stronger than fear
I’m stronger than pain,
Than fatigue, drugs and alcohol
I’m inexplicable sadness, pain-relieving sting
I’m lurking within you and soon I’ll wake up.
The space is crossed by the pillars of the heavy-duty,

Those are my fingers penetrating into your head.
Now your mind is ready to realize new feelings
And you'll feel what I want!
I am your bone, ear and eye,

Tears of happiness, growling of anger, despair and ecstasy,
An euphoric hell, the voice of heaven
Three seconds ago I woke up inside you.
Elusive like the light I soaked into every your bodypart,

Feel yourself under the dominion of mine.
At daybreak will not shatter the smoke
You will love me, you will be mine!
I'm stronger than fear

I’m stronger than pain,
Than fatigue, drugs and alcohol
I’m inexplicable sadness, pain-relieving sting
I’m lurking within you and soon I’ll wake up.
I am your bone, ear and eye,

Tears of happiness, growling of anger, despair and ecstasy,
An euphoric hell, the voice of heaven
Three seconds ago I woke up inside you.
FRANÇAIS
En traversant l'espace,
Comme une énorme pieuvre invisible
Mes doigts pénètre facilement
Ta poitrine sans défense
Je serrai ton coeur de mélancolie,
Je le secouerai et je le chatouillerai
Je peux faire avec toi
Tout ce dont j'ai envie!
Je suis plus forte que la peur

Plus forte que la douleur
Que la fatigue, les drogues et l'alcool,
La tristesse inexpliquable, la piqûre anesthésique
Je me suis cachée en toi et je me réveillerai bientôt.
Les tourbillons des rayonnements à puissance renforcée

Traversent l'espace,
Ce sont mes doigts qui pénètrent
À l'intérieur de ta tête.
Maintenant ta raison est prête
À identifier de nouveaux sentiments
Mais tu va sentir
Ce dont j'ai envie!
Je suis ton os, ton oreille et ton oeil,

Larmes de bonheur, rugissement de colère,
Désespoir ou ton extase,
Paradis euphorique, voix des cieux,
Je me suis réveillée en toi il y a trois secondes.
Insaisissable, comme la lumière,

Je me suis infiltrée dans chaque parcelle,
Ressens sur toi
Mon pouvoir absolu.
Avec le lever du jour
La fumée ne se dissipera pas,
Tu m'aimes,
Tu seras à moi!
Je suis plus forte que la peur

Plus forte que la douleur
Que la fatigue, les drogues et l'alcool,
La tristesse inexpliquable, la piqûre anesthésique
Je me suis cachée en toi et je me réveillerai bientôt.
Je suis ton os, ton oreille et ton oeil,

Larmes de bonheur, rugissement de colère,
Désespoir ou ton extase,
Paradis euphorique, voix des cieux,
Je me suis réveillée en toi il y a trois secondes.
POLSKI
Przecinając przestrzeń
niby olbrzymia niewidzialna ośmiornica
Moje palce z łatwością przenikają
do twojej bezbronnej piersi
Ścisnę twoje serce tęsknotą,
potrząsnę i połaskoczę
Mogę zrobić z tobą
wszystko co zechcę!
Jestem więcej niż strach
Więcej niż ból
Niż zmęczenie, narkotyk czy alkohol,
Niepojęty smutek, znieczulające ukąszenie
Ukryłam się w tobie i niedługo się obudzę.
Superpotężne słupy promieniowań

przecinają przestrzeń,
To moje palce przenikają
do twojej głowy.
Teraz twój rozum jest gotów
do uzmysłowienia nowych uczuć
A będziesz czuł to,
co zechcę!
Jestem twoją kością, uchem i okiem,

Łzami szczęścia, rykiem złości,
rozpaczą lub ekstazą,
Euforycznym rajem, głosem z niebios,
Trzy sekundy temu obudziłam się w tobie.
Nieuchwytnie, niby światło,

przedostałam się do każdej części,
Poczuj na sobie
moją absolutną władzę.
Kiedy dzień nastąpi
dym się nie rozwieje,
Kochasz mnie,
będziesz moim!
Jestem więcej niż strach

Więcej niż ból
Niż zmęczenie, narkotyk lub alkohol,
Niepojęty smutek, znieczulające ukąszenie
Ukryłam się w tobie i niedługo się obudzę.
Jestem twoją kością, uchem i okiem,

Łzami szczęścia, rykiem złości,
rozpaczą lub ekstazą,
Euforycznym piekłem, głosem z niebios,
Trzy sekundy temu obudziłam się w tobie.
HRVATSKI
Prelazeći prostranstvo
Kao ogromna nevidljiva hobotnica
Moji prsti lako probijaju
Kroz tvoje nezaštićene grudi
Srce ću stisnuti tugom,
Protresti i poškakljati
S tobom mogu raditi
Sve što hoću!
Jača sam od straha

Jača i od boli,
od umora, narkotika i alkohola,
Neobjašnjiva tuga, anestetički ugriz
Skrila sam se u tebi i uskoro ću se probuditi.
Prostranstvo prelaze
Stupovi nadnaravnog zračenja,
To moji prsti prodiru
U tvoju glavu.
Sad je tvoj um spreman
da shvati nove osjećaje
A ti ćeš osjećati ono
što ja hoću!
Ja tvoja sam kost, uho i oko,

Suze radosnice, vika zlobe,
očaj ili ekstaza,
Euforični raj, glas neba
Prije tri sekunde probudih se u tebi.
Nečujno poput svjetlosti

prodrla sam u svaki dio
Osjeti na sebi
moju apsolutnu vlast.
Kad nastupi novi dan
Dim neće nestati,
Ti me voliš,
Bit ćeš moj!
Jača sam od straha

Jača i od boli,
od umora, narkotika i alkohola,
Neobjašnjiva tuga, anestetički ugriz
Skrila sam se u tebi i uskoro ću se probuditi.
Ja tvoja sam kost, uho i oko,

Suze radosnice, vika zlobe,
očaj ili ekstaza,
Euforični raj, glas neba
Prije tri sekunde probudih se u tebi.
DEUTSCH
Den Raum durchdringend

wie ein unsichtbarer Riesenkraken
meine Finger können leicht eindringen
in deine wehrlose Brust
Ich werde dein Herz mittels Sehnsucht
schütteln und kitzeln,
ich kann mit dir tun,
was ich nur will!
Ich bin mehr als Angst,

mehr als Schmerz,
als Ermüdung, Drogen oder Alkohol.
Unerklärliche Traurigkeit,
ein betäubender Biss
lauern in dir und werden aufwachen bald.
Den Raum durchdringen

Säulen 'ner riesigen Strahlung.
Es ist meine Finger,
die in deinen Kopf eindringen.
Jetzt dein Verstand ist bereit
neuen Gefühle zu empfangen,
Und du wirst das spüren,
was ich gerade will!
Ich bin deinen Knochen, dein Auge und dein Ohr,

Tränen des Glücks, ein Gebrüll der Wut,
Verzweiflung oder Ekstase,
euphorischer Paradies,
eine Stimme des Himmels,
vor drei Sekunden bin ich dir erwacht.
Flüchtig, wie das Licht,

sickerte ich in jedes Teil ein.
Fühle in dich
meine absolute Macht.
Mit dem Kommen des Tages
löst sich der Rauch nicht,
Du liebst mich,
du wirst mein sein!
Ich bin mehr als Angst,

mehr als Schmerz,
als Ermüdung, Drogen oder Alkohol.
Unerklärliche Traurigkeit, ein betäubender Biss
lauern in dir und werden aufwachen bald.
Ich bin deinen Knochen, dein Auge und dein Ohr,

Tränen des Glücks, ein Gebrüll der Wut,
Verzweiflung oder Ekstase,
euphorisches Inferno, eine Stimme des Himmels,
vor drei Sekunden bin
ich dir erwacht.
MAGYAR
A teret átszelve
Hatalmas láthatatlan polipként,
Az ujjaim könnyedén behatolnak
A védtelen mellkasodba.
A szívedet vágyódva összeszorítom,
Megrázom és megcsiklandozom.
Mindent megtehetek veled,
Amit csak akarok!
Erősebb vagyok, mint a félelem,

Erősebb, mint a fájdalom,
A fáradtság, a drogok és az alkohol,
A megmagyarázhatatlan bánat, amely tompítja a fájdalmat,
Felolvadtam benned és hamarosan felébredek.
A teret átszelik
A szupererős sugárzások oszlopai,
Az ujjaim azok, amelyek behatolnak
A fejed belsejébe.
Az agyad most készen áll
Új érzések tudatosítására
Érezni pedig azt fogod,
Amit én akarok!
Én vagyok a csontod, a füled és a szemed,

A boldogság könnyei, a gonoszság mormogása,
Csalódás vagy extázis,
Eufórikus mennyország, az egek hangja,
Három másodperce felébredtem benned.
Megfoghatatlanul, akár a fény,

átjártam minden részedet,
Érezd meg magadon
Az abszolút hatalmamat.
A nap beköszöntével
A füst nem oszlik el,
Szeretsz engem,
Az enyém leszel!
Erősebb vagyok, mint a félelem,

Erősebb, mint a fájdalom,
A fáradtság, a drogok és az alkohol,
A megmagyarázhatatlan bánat, amely tompítja a fájdalmat,
Felolvadtam benned és hamarosan felébredek.
Én vagyok a csontod, a füled és a szemed,
A boldogság könnyei, a gonoszság mormogása,
Csalódás vagy extázis,
Eufórikus mennyország, az egek hangja,
Három másodperce felébredtem benned.
ДВА ОБЛАКА
РУССКИЙ
Попробуем забыть
О том, что мы больны
О непоправимом, о неизлечимом,
О том, что нам до конца так и не высказать вслух
Попробуем дышать
В один и тот же миг
И быть продолжением и отражением
Друг для друга над бездной разлук
Мы лежим на траве
У прозрачной воды,
Высоко в синеве
Проплывают киты,
Задевая космический невод.
Позабудь хоть на миг,
Кто есть я, а кто есть ты,
Пусть два лёгких облака
Станут одним
Где-то на краешке неба.
Кто есть я, а кто есть ты,
Пусть два лёгких облака
Станут одним
Где-то на краешке неба.
Попробуем прожить
За полчаса сто жизней
В одном озарении осколки видений
Всего, что было до нас
И будет потом.
Затихнув, сердце к сердцу
Прислушаться, вглядеться,
И до невозможного
Станут похожи печальные повести
Разных времён.
Мы лежим на траве
У прозрачной воды,
‫‪Кто есть я, а кто есть ты,‬‬
‫‪Пусть два лёгких облака‬‬
‫‪Станут одним‬‬
‫‪Где-то на краешке неба.‬‬
‫‪Движением ресниц,‬‬
‫‪Травинкой по щеке...‬‬
‫‪Как странно бывает,‬‬
‫‪Но даже нежность порою‬‬
‫‪Нам причиняет боль.‬‬
‫‪Ты сделал всё, что мог,‬‬
‫‪И нет твоей вины,‬‬
‫‪Что ночь быстротечна‬‬
‫‪А мне даже вечности мало,‬‬
‫‪Чтоб быть с тобой.‬‬
‫עברית‬
‫לשכוח מנסים אנחנו‬

‫‪,‬כואבים שאנחנו כך על‬
‫‪,‬לרפות היכולת אי על ‪,‬לתקן היכולת אי על‬
‫הסוף שעד המ על‬
‫‪,‬רם בקול לנו יאמר לא‬
‫לנשום מנסים אנחנו‬
‫בדיוק הרגע באותו‬
‫חלק ולהיות‬
‫השני של אחד והשתקפות‬
‫הפרידה תהום על‬
‫הדשא על שוכבים אנו‬

‫‪,‬צלולים מים ליד‬
‫השמיים בתכלת גבוה‬
‫‪,‬לוויתנים שוחים‬
‫‪.‬הקוסמית הדיג ברשת כלואים‬
‫‪,‬לרגע רק שכח‬
‫אתה זה מי ‪,‬אני זו מי‬
‫קלים ניםענ שני רק יש‬
‫לבד עומדים‬
‫‪.‬השמיים בקצה איפשהו‬
‫לחיות מנסים‬
‫שעה בחצי שנים מאה‬
‫אחת זוהרת התגלות בשבריר‬
‫אלינו עד שהיה מה כל‬
‫‪.‬כך אחר ויהיה‬
‫לב אל לב ‪,‬כשנרגענו‬
‫‪,‬מביטים ‪,‬שומעים‬
‫סבירות חוסר כדי ועד‬
‫דומים הופכים עצובים סיפורים‬
‫‪.‬שונים בזמנים‬

‫‪,‬וליםצל מים ליד‬
‫קלים עננים שני רק יש‬
‫‪.‬השמיים בקצה איפשהו‬
‫בריסים רטט‬
‫‪...‬הלחי על דשא עלה‬
‫‪,‬שקורה מה מוזר איזה‬
‫העדינות זמן אפילו אבל‬
‫‪.‬כאב לנו גורם‬
‫‪,‬שיכולת מה כל עשית‬
‫‪,‬אשמתך ולא‬
‫במהירות חלף שהלילה‬
‫‪,‬מדי קצר הנצח גם עבורי‬
‫‪.‬איתך להיות‬

‫‪,‬צלולים מים ליד‬
‫קלים עננים שני רק יש‬
‫השמיים בקצה איפשהו‬
‫‪ENGLISH‬‬
‫‪Let's try to forget‬‬

‫‪About the fact that we are sick,‬‬
‫‪About the irreparable, the incurable,‬‬
‫‪About the things that we will not say aloud‬‬
‫‪Let’s try to breathe‬‬
‫‪At the same moment‬‬
‫‪And let’s try to be continuation‬‬
‫‪And reflection of each other‬‬
‫‪over the abyss of separations‬‬
‫‪We are lying on the grass‬‬

By the transparent water.
High in the blue
The whales swim
Grazing the space seine.
Forget for a moment,
Who am I and who are you,
Let two light clouds
Become one
Somewhere on the edge of the sky.
Let’s try to live

A hundred lives in half an hour
In one insight there are fragments of visions
Of all that has happened before us
And will be hereafter.
Let’s try to calm down, heart to heart
To listen, to look intently
And sad stories of different times
become impossibly
Looking alike.
We are lying on the grass

By the transparent water.
High in the blue
The whales swim
Grazing the space seine.
Forget for a moment,
Who am I and who are you,
Let two light clouds
Become one
Somewhere on the edge of the sky.
With the movement of eyelashes,

With the blade of grass on the cheek ...
How strange it is,
But sometimes even tenderness
Hurt us.
You did your best,
And it’s not your fault
That the night is fleeting
But for me even eternity is too little
To be with you.
FRANÇAIS
Nous essaierons d'oublier

Que nous sommes malades,
L'irréparable, l'inguérissable,
Que, jusqu'au bout, nous ne pourrons pas
Nous exprimer à voix haute
Nous essaierons de respirer

En même temps
Et d'être la continuité et le reflet
L'un de l'autre au-dessus du gouffre des séparations
Nous sommes allongés dans l'herbe

Au bord de l'eau transparente,
Haut dans le ciel
Volent des baleines,
Frôlant la senne cosmique.
Oublie ne serait-ce qu'un instant
Qui je suis et qui tu es,
Que deux nuages légers
Ne deviennent qu'un
Quelque part au bout du ciel.
Haut dans le ciel

Ne deviennent qu'un
Nous essaierons de vivre

Cent vies en une demi-heure
En une illumination, des fragments de visions
Tout ce qu'il y avait avant nous
Et ce qu'il y aura après.
Calmés, coeur à coeur
Ecouter et regarder attentivement,
Et jusqu'à l'impossible
Deviendront ressemblantes les tristes histoires
De différentes époques.
Nous sommes allongés dans l'herbe

Au bord de l'eau transparente,
Haut dans le ciel
Ne deviennent qu'un
En un mouvement de cils,
En un brin d'herbe sur la joue...
C'est si étrange,
Mais même la tendresse parfois
Nous fait du mal.
Tu as fait tout ce que tu pouvais,
Et ce n'est pas ta faute
Si la nuit s'enfuit
Même l'éternité me semble trop courte
Pour être avec toi.
POLSKI
Spróbujmy zapomnieć
O tym, że jesteśmy chorzy
O tym, co nieodwracalne, co nieuleczalne,
O tym, czego do końca
I tak nie wypowiemy na głos
Spróbujmy oddychać
W jednym i tym samym momencie
I być kontynuacją i odzwierciedleniem
Siebie nawzajem nad bezdenną przepaścią
Leżymy na trawie
Nad przejrzystą wodą,
Wysoko w niebiosach
Pływają wieloryby,
Zaczepiając kosmiczną sieć.
Zapomnij choć na moment,
Kim jestem ja, a kim jesteś ty,
Niech dwa lekkie obłoki
Złączą się w jeden
Gdzieś na skraju nieba.
Wysoko w niebiosach
Spróbujmy przeżyć
W półgodziny sto żywotów
W jednym olśnieniu odłamki przywidzeń
Wszystkiego, co było dla nas
I będzie później.
W ciszy, z sercem przy sercu
Wsłuchać się, przyjrzeć,
Aż do granic możliwości
Podobne staną się smutne opowieści
Różnych czasów.
Leżymy na trawie
Nad przejrzystą wodą,
Wysoko w niebiosach
Ruchem rzęs,
Źdźbłem po policzku...
Dziwnie się zdarza,
Że nawet czułość czasami
Przysparza nam ból.
Zrobiłeś wszystko, co mogłeś,
I to nie twoja wina,
Że noc tak szybko mija
I dla mnie nawet wieczność trwa zbyt krótko,
By być z tobą.
DEUTSCH
Versuchen wir zu vergessen

Darüber, dass wir krank sind
Dass es unwiderruflich, unheilbar ist,
Darüber, was wir bis zum Schluß
sowieso nicht laut aussprechen
Versuchen wir zu atmen

In dem einen und demselben Augenblick
Und Fortdauer und Widerspiegelung zu sein
Einander über dem bodenlosen Abgrund
Wir liegen im Gras

Über klarem Wasser,
Hoch am Himmel
Schwimmen Wale vorüber
und verfangen sich im kosmischen Netz.
Vergiß zumindest für einen Augenblick,
Wer ich bin und wer du bist,
Mögen zwei leichte Wolken
Zu einer werden
Irgendwo am Himmelsrand.
Hoch am Himmel
Zu einer werden
Versuchen wir
In einer halben Stunde einhundert Leben zu durchleben
In einer Erleuchtung die Splitter von Erscheinungen
Von allem, was für uns war
Und danach sein wird. M
Verstummt, Herz an Herz
Hineinhorchen, genau betrachten,
Bis hin zum Unmöglichen
Werden die traurigen Geschichten
aus verschiedenen Zeiten ähnlich.
Wir liegen im Gras

Über klarem Wasser,
Hoch am Himmel
Zu einer werden
Mit einem Wimpernschlag,

Einem Halm entlang der Wange...
Wie seltsam es vorkommt,
Dass uns sogar Zärtlichkeit beizeiten
Schmerz bereitet.
Du hast alles getan, was du konntest
Und es ist nicht deine Schuld,
Dass die Nacht so schnell vorübergeht
Für mich aber ist sogar die Ewigkeit zu kurz,
Um mit dir zusammen zu sein.
TÜRKÇE
Devasız
Bir hastalığımız
Olduğunu unutmaya çalışalım,
Ve sonuna dek
Bunu seslice söyleyemeyeceğimizi....
Aynı anda
Nefes almaya çalışalım,
Dipsiz ayrılıklardan öte, birbirimizin
Devamı ve yansıması olmaya çalışalım...
Su kenarında
Otların üzerinde uzanıyoruz,
Yüce maviliklerde
Balinalar uzaklara doğru yüzmekte,
Kozmik serpme ağlara sürtüne sürtüne.
Bir anlığına olsa da unut,
Kimim ben, ve kimsin sen,
Varsın iki yeğni bulut
Bir olsun
Göğün kenarında bir yerde.
Yüce maviliklerde
Kimim ben, ve kimsin sen,
Bir olsun
Yüz hayatı
Yarım saate yaşamaya çalışalım
Bizden önce olan
Ve bizden sonra olacak olan her şeyin
Görüntüsünün parça parça aydınlanmasında.
Sus pus olup,
Kalplere kulak verip, dikkatlice dinleyip,
Farklı zamanların
Hüzünlü masalları, inanılmaz bir şekilde
Birbirine benzeyecek.
Su kenarında
Otların üzerinde uzanıyoruz,
Yüce maviliklerde
Kimim, kimsin,
Bir olsun
Kirpiklerin hareketiyle,
Yanaklarda çim misali...
Ne garip ki,
Bazen bir incelik bile
Bize acı verir.
Elinden geleni yaptın sen,
Gecenin böyle çabuk bitmesinde
Bir kabahatin yok,
Bana sonsuzluk bile az gelir
Seninle olmak için.
ДИКОЕ СЕРДЦЕ
РУССКИЙ
Что плохого я сделала сну?

Отчего моё сердце сжалось?
Почему, несмотря на усталость
И на хищные тени, таящиеся по углам
Я с постели встаю и как зомби брожу по ночам?
Той ночью страшный был ураган,

Искалеченной птицей упал ты к моим ногам
Я собрала тебя из отдельных частей
Я взяла то, что нравится мне, у роботов и у людей
И мне не было всё равно

Когда ты поджигал себя и устремлялся в окно
Черти мчались к тебе из всех чёрных дыр
Ты метался и разрушал мой комнатный мир
Был твой голод неутолим

Крылья негабаритные очень мешали другим
Нестабильный рассудок неуловим, как дым
И это дикое сердце всё равно бы не стало моим
ENGLISH
What have I done to my sleep?

Why is not my heart beating?
Why despite my tiredness
And shadows-hunters that hide in corners
I get out of my bed
and walk in the nights like a zombie?
There was strong storm that night

You fell to my feet like a mutilated bird
I made you of pieces
I took things that I like both in humans
and in robots
And I did care

When you burnt yourself and jumped out of window
Demons ran to you from all black holes
You was rushing about and destroying my pet world
Your hunger was unappeasable
Your outsized wings bothered to others
Your unstable mind can't be catched like a smoke
And your wild heart anyway will never be mine
FRANÇAIS
Qu'ai-je fait de mal au sommeil?

Pourquoi mon coeur s'est-il serré?
Pourquoi, malgré la fatigue
Et les ombres carnassières se cachant dans les recoins,
Je me lève du lit et erre la nuit comme un zombie?
Cette nuit il y avait un terrible ouragan,

Tu es tombé à mes pieds comme un oiseau mutilé
Je t'ai ramassé en plusieurs morceaux
J'ai pris ce qui me plaisait, chez les robots et les gens
Et tout ne m'était pas égal

Lorsque tu te mettais le feu et que tu te dirigeais vers la fenêtre
Les démons accouraient vers toi depuis tous les trous noirs
Tu t'agitais et détruisais le monde de ma chambre
Ta faim était insatiable

Les faibles ailes gênaient beaucoup les autres
Le jugement instable est insaisissable comme de la fumée
Et ce coeur sauvage ne deviendrait toujours pas mien
DEUTSCH
Was hab ich dem Traum schlimmes angetan?

Wovon schmerzt mein Herz so?
Warum, ungeachtet der Müdigkeit und der räuberischen Schatten, die in den Ecken lauern,
stehe ich nachts aus meinem Bett auf und wandere umher wie ein Zombie?
Jene Nacht war ein furchtbarer Orkan,

Wie ein verkrüppelter Vogel bist du mir zu Füßen gefallen,
Ich habe dich aus den einzelnen Teilen wieder zusammengesetzt
Ich habe das genommen, was mir gefällt, bei Robotern und bei Menschen.
Und es war mir nicht egal als du dich angezündet und aus dem Fenster gelehnt hast,
Teufel, aus allen Ecken hechteten auf dich zu
Du wurdest umhergeschleudert und zerstörtest mein gesamtes Zimmer(reich).
Es war dein unersättlicher Hunger

Deine überdimensionalen Flügel haben die anderen sehr behindert/gestört
Dein instabiler Geist war flüchtig wie Rauch
Und dieses Wilde Herz wurde doch nicht zu meinem.
ESPAÑOL
¿Qué mal hice al sueño?

¿Por qué se me encogió mi corazón?
¿Por qué a pesar de la fatiga
Y las sombras rapaces encubiertas en los rincones
Me levanto de la cama y vago por la noche?
Aquella noche fue un terrible huracán

Como un pájaro mutilado caíste a mis pies
Te construí de partes separadas
Tomé lo que me gustaba de los robots y los hombres
Y no me daba igual
Cuando incendiabas a ti mismo y te dirigías a la ventana
Los demonios volaban a ti desde todos los agujeros negros
Te agitabas y destruías mi mundo interior
Tu hambre era insaciable

Las alas no estándares molestaban mucho a otros
La razón inestable es imperceptible como humo
Y este corazón salvaje nunca sea mío de todos modos
POLSKI
Co złego zrobiłam snu?

Od czego moje serce się skurczyło?
Dlaczego nie patrząc na zmęczenie
I na drapieżne cienie,kryjące się po kątach
Z pościeli wstaję i jak zombi błądzę nocami?
Tamtej nocy był straszny huragan,

Jak skaleczony ptak ty upadłeś do mych nóg
Ja złożyłam cię z oddzielnych części
Wzięłam to,co mi się podoba u robotów i u ludzi
I nie było mi wszystko jedno
Gdy ty się podpalałeś i skierowałeś się do okna
Czarty pędziły do ciebie z wszystkich czarnych dziur
Twój głód był niezaspokojony

Niegabarytowe skrzydła przeszkadzały innym
Niestabilny rozsądek nieuchwytny jak dym
I to dzikie serce wszystko jedno nie zostałoby moim
TÜRKÇE
Ne kötülük yaptım uykuya?

Neden kalbim böyle sıkıştı?
Niçin bu yorgunluğa ve
Köşe bucak gizlenen yırtıcı gölgelere aldırmadan
Yatağımdan kalkıyor ve zombi gibi gece gece volta atıyorum?
O gece fırtına korkunçtu,

Sakat bir kuş gibi düştün sen ayaklarıma,
Farklı parçalardan toparladım seni,
Robotların ve insanların hoşlandığım taraflarını aldım.
Benim için önemliydi

Kendini tutuşturman ve cama yönelmen,
Kara deliklerden şeytanlar üzerine çullandı,
Bir o yana, bir bu yana savruldun, odamın barışını bozdun.
Doyumsuzdu açlığın,
İri kanatların diğerlerine çok mani oluyordu,
Değişken dimağ duman gibi, ele geçmez,
Ve bu vahşi kalp, ne olursa olsun, benim olmazdı.
ДИРИЖАБЛИ
РУССКИЙ
В небе - дирижабли... мне себя не жалко,

Я ведь - птица Феникс, - всё равно умру.
Всё равно воскресну и на том же месте
Выстрою волшебный замок поутру.
В небе - дирижабли... за меня решал ты,

Кем мне быть и сколько силы мне дано.
Мир намного больше, мир намного проще,
Чем все твои догадки, - грустно и смешно.
В небе - дирижабли... так легко дышать мне,

Так легко смеяться, глядя в небеса.
Я не помню более о вчерашней боли,
О вчерашней смерти, о тоске в глазах.
В небе - дирижабли...
В небе - дирижабли... и не удержать вам,

Ни моих безумий, ни счастливых слёз.
Я теперь - другая, я теперь - летаю
На синих дирижаблях своих тайных грёз.
В небе - дирижабли...
ENGLISH
In the sky there are airships... I don’t spare myself,

Because I'm a phoenix - I’ll die anyway...
Anyway I will rise again and at the same place
I’ll build a magic castle in the morning...
In the sky there are airships… You decided for me

Who should I be and how much strength I was given...
The world is much more bigger, the world is much more simpler
Than all of your guesses – this is sad and funny...
In the sky there are airships… It is so easy to breathe for me,

It is so easy to laugh looking at the sky.
I don’t remember anymore about yesterday's pain,
About yesterday's death, about longing in the eyes...
In the sky there are airships… And you won't be able to keep me neither
from my lunacies nor from my happy tears...
Now I am another, now I'm flying
In the blue airships of my secret dreams...
FRANÇAIS
Des dirigeables dans le ciel... je ne me fais pas pitié,

Car je suis un phénix, quoi qu'il en soit je mourrai.
Quoi qu'il en soit je ressusciterai et ici même
Je bâtirai un château enchanté le matin.
Des dirigeables dans le ciel... tu décidais pour moi

Qui je devais être et combien de force je pouvais recevoir.
Le monde est tellement plus grand, le monde est tellement plus simple
Que toutes tes suppositions, - c'est triste et drôle.
Des dirigeables dans le ciel... je respire si facilement,

Je ris si facilement en regardant le ciel.
Je ne me souviens plus de la douleur du passé,
De la mort du passé, de la tristesse dans les yeux.
Des dirigeables dans le ciel...
Des dirigeables dans le ciel... et vous ne pourrez pas réprimer

Ni mes folies ni mes larmes de joies.
Maintenant je suis une autre, maintenant je vole
Sur les dirigeables bleus de mes rêves secrets.
Des dirigeables dans le ciel...
ESPAÑOL
En el cielo hay dirigibles… No siento lástima por mí misma

Ya que soy un pájaro fénix – moriré en todo caso
En todo caso resucitaré y en el mismo lugar
Construiré el castillo mágico por la mañana
En el cielo hay dirigibles… Decidías por mí

Quien debo ser y cuanta fuerza se me ha dado
El mundo es mucho más grande, el mundo es mucho más sencillo
De todas tus conjeturas - eso es triste y de risa
En el cielo hay dirigibles… Es tan fácil respirar para mí

Es tan fácil reír mirando en el cielo
No recuerdo más sobre mi dolor de ayer
Sobre mi muerte de ayer, sobre una angustia en los ojos
En el cielo hay dirigibles…
En el cielo hay dirigibles… No pueden retenerme

Ni mis locuras ni mis lágrimas felices
Ahora soy diferente, ahora vuelo
En dirigibles azules de mis sueños secretos
En el cielo hay dirigibles…
DEUTSCH
Luftschiffe ziehen am Himmel... ich tu mir nicht leid,

Denn ich bin der Vogel Phönix, - ich sterbe sowieso.
Denn ich stehe wieder auf und an derselben Stelle
Erbaue ich mir ein Zauberschloss in der Frühe.
Luftschiffe ziehen am Himmel... du hast für mich entschieden,

Wer ich sein soll und wie viel Kraft mir zuteil wird.
Die Welt ist sehr viel größer, die Welt ist sehr viel simpler,
Als all deine Bedenken, - das ist traurig und zum Lachen.
Luftschiffe ziehen am Himmel... so leicht lässt es sich atmen,

So leicht lässt es sich lachen, wenn man zum Himmel schaut.
Ich denke nicht mehr an den gestrigen Schmerz,
An den gestrigen Tod, an die Schwermut von gestern.
Luftschiffe ziehen am Himmel...
Luftschiffe ziehen am Himmel... und ihr haltet sie nicht auf,

Weder meine Narrheiten, noch meine Glückstränen.
Denn ich bin jetzt anders, denn ich kann jetzt fliegen
In den Luftschiffen meiner geheimen Träume.
Luftschiffe ziehen am Himmel...
HRVATSKI
Na nebu su zrakoplovi... nije mi žao same sebe,

Jer ja sam ptica Feniks, svejedno ću umrijeti.
Svejedno ću uskrsnuti i na ovom ću mjestu
Ujutro sagraditi čarobni dvorac.
Na nebu su zrakoplovi, za mene si odlučio ti,
Tko ću biti i koliko snage mi je dano.
Svijet je puno veći, svijet je puno lakši
Nego sve tvoje pretpostavke, i tužno i smiješno.
Na nebu su zrakoplovi, tako mi lako disati,

Tako je lako smijati se, gledajući u nebesa.
Više ne pamtim jučerašnje boli,
Jučerašnju smrt i tugu u očima.
Na nebu su zrakoplovi...
Na nebu su zrakoplovi a vi nećete zaustaviti

Ni moja ludila ni suze radosnice.
Sada sam drugačija, sada letim
U plavim zrakoplovima iz svojih tajnih snova.
Na nebu su zrakoplovi...
POLSKI
Na niebie - sterowce... mnie siebie nie żal,

ja to przecież - ptak Feniks, i tak kiedyś umrę.
I tak zmartwychwstanę i w tym samym miejscu
wybuduję wspaniały zamek jutra.
Na niebie - sterowce... za mnie ty decydowałeś,

kim być mam i ile sił mi jest dane.
Świat jest o wiele większy, świat jest o wiele prostszy,
niż wszystkie twoje przypuszczenia, - to smutne i śmieszne.
Na niebie - sterowce... tak lekko mi oddychać,

tak lekko się śmiać, patrząc na niebiosa.
Nie pamiętam już więcej o wczorajszym bólu,
o wczorajszej śmierci, o tęsknocie i łzach.
Na niebie - sterowce...
Na niebie - sterowce... i nie ustrzeżecie,

ani mojego szaleństwa, ani łez szczęścia.
Jestem teraz - inna, teraz ja - lecę
na niebieskich sterowcach
swoich tajnych marzeń.
Na niebie - sterowce...
СРПСКИ
На небу су дирижабли… не жалим себе,

Ја сам птица феникс - свакако ћу умрети.
Свакако ћу васкрснути и баш на том месту
Саградићу чаробни замак ујутру.
На небу су дирижабли… за мене си ти одлучивао,

Ко ћу бити и колико снаге смем да имам.
Свет је много већи, свет је много простији,
Од свих твојих загонетки - тужно и смешно.
На небу су дирижабли…тако лако дишем,

Тако лако се смејем, гледајући небеса.
Не памтим више јучерашњу бол,
Јучерашњу смрт, сету у очима.
На небу су дирижабли…
На небу су дирижабли… и нећете зауставити,

Ни моје лудости, ни сузе радоснице,
Ја сам сада друга, ја сада летим
На плавим дирижаблима својих тајних снова.
На небу су дирижабли…
ДЛЯ ТОГО, КТО УМЕЛ ВЕРИТЬ
РУССКИЙ
Вместе с запахом выжженных

Солнцем полей,
Тёмной птицею в сердце
Входит новая осень.
Ты плетёшь свой венок
Из траурных лент,
Из увядших цветов
И почерневших колосьев.
Но кто знает, чем обернутся
Холода и потери
Для того, кто умел верить?
И кто знает, когда над водою
Взойдёт голубая звезда
Для того, кто умел ждать?
Тебе больно идти,

Тебе трудно дышать,
У тебя вместо сердца
Открытая рана.
Но ты всё-таки делаешь
Ещё один шаг
Сквозь полынь и терновник
К небесам долгожданным.
И однажды проснутся все ангелы
И откроются двери
Для того, кто умел верить.
И ненастным январским утром
В горах расцветёт миндаль
Для того, кто умел ждать.
Гнётся вереск к земле,

Потемнел горизонт,
Облака тяжелеют,
В них всё меньше просветов.
Ты сидишь на холме
Неподвижно, безмолвно.
Все слова уже сказаны,
Все песни допеты.
Но я знаю, найдутся ключи
И откроются двери
Для того, кто умел верить.
И над тёмными водами мрака
Взойдёт голубая звезда
Для того, кто умел ждать.
Обречённо скользит
Одинокая лодка
‫‪Сквозь холодные воды‬‬
‫‪Бесконечной печали.‬‬
‫‪Только небу известно‬‬
‫‪Всё о нашем сиротстве‬‬
‫‪И о боли, что связана‬‬
‫‪Клятвой молчания.‬‬
‫‪Где-то есть острова утешения‬‬
‫‪И спасительный берег‬‬
‫‪Для того, кто умел верить.‬‬
‫‪Там рождаются новые звёзды‬‬
‫‪И в горах расцветает миндаль‬‬
‫‪Для того, кто умел ждать.‬‬
‫עברית‬
‫שדות ריח עם יחד‬

‫‪,‬שמש צרובי‬
‫‪,‬בלב שחורה ציפור עם‬
‫‪.‬חדש סתיו נכנס‬
‫זר לך קולעת את‬
‫‪,‬אבל מסרטי‬
‫קמלים מפרחים‬
‫‪.‬מפויחות ושיבולים‬
‫לאחור ישובו לא האם יודע מי אבל‬
‫ואובדן קור‬
‫?להאמין בכוחו שהיה מי עבור‬
‫המים מתוך מתי יודע ומי‬
‫כחול כוכב יעלה‬
‫?לחכות בכוחו שהיה מי עבור‬
‫‪,‬ללכת לך כואב‬
‫‪,‬לנשום לך קשה‬
‫לך יש לב במקום‬
‫‪.‬פתוח פצע‬
‫עושה זאת בכל את אבל‬
‫אחד צעד עוד‬
‫וקוצים לענה צמחי בין‬
‫‪.‬המיוחלים השמיים לעבר‬
‫המלאכים כל יתעוררו אחד ויום‬
‫הדלתות ותפתחנה‬
‫‪.‬להאמין בכוחו שהיה מי עבור‬
‫סגרירי ינואר ובבוקר‬
‫ריםבה השקדייה תפרח‬
‫‪.‬לחכות בכוחו שהיה מי עבור‬
‫‪,‬האדמה אל מתכופף אברש‬

‫‪,‬האפיל האופק‬
‫‪,‬וכבדים הולכים העננים‬
‫אור ופחות פחות בהם יש‬
‫הגבעה על יושבת את‬
‫ניע בלי‬, ‫בשתיקה‬.
‫נאמרו כבר המילים כל‬,
‫הושרו השירים כל‬.
‫יודעת אני אבל‬, ‫המפתח יימצא‬
‫הדלתות ותפתחנה‬
‫להאמין בכוחו שהיה מי עבור‬.
‫עגמומיים הכהים המים ךומתו‬
‫כחול כוכב יעלה‬
‫לחכות בכוחו שהיה מי עבור‬.
‫מחליקה דינה כנחרץ‬

‫בודדה סירה‬
‫קרים מים פני על‬
‫אינסופי ביגון‬.
‫ידוע בשמיים רק‬
‫שלנו היתמות על הכל‬
‫בעקבות הבא הכאב ועל‬
‫השתיקה נדר‬.
‫נחמה של אי שהוא איפה יש‬
‫מבטחים וחוף‬
‫להאמין בכוחו שהיה מי עבור‬.
‫חדשים כוכבים נולדים שם‬
‫השקדייה פורחת ובהרים‬
‫לחכות בכוחו שהיה מי עבור‬
ENGLISH
Along with the smell of torrid fields

A new autumn enters into the heart as a dark bird
You're twining your wreath of the mourning ribbons,
Of faded flowers and of blackened ears of rye.
But who knows what will
Colds and losses turn into
For someone who could believe?
And who knows when will rise over the water a blue star
For someone who could wait?
It’s painful to walk, it’s difficult to breathe,

You've got an open wound in the place of a heart.
But you're still going one step further
Through wormwood and thorns
To the long-awaited heaven.
But one day all the angels will wake up
And the doors will be opened
For someone who could believe.
And one inclement January morning
Almond-trees will blossom in the mountains
For someone who could wait.
Heather is bending to the ground,
The horizon has darkened,
The clouds grow heavy,
There are fewer rays of light.
You're sitting on a hill
Motionless and silent.
All the words have been said,
All the songs have been sung to the end.
But I know, the keys will be found
And the doors will be opened
And over the somber waters of darkness
A blue star will rise
For someone who could wait.
A lonely boat is sliding hopelessly

Through the cold waters of limitless sorrow.
Heaven only knows all about our orphanage
And about the pain that is under a vow of silence.
Somewhere there are islands of comfort
And the salutary coast
New stars are born there
And the almond-trees blooms in the mountains
For someone who could wait
БЕЛАРУСКАЯ
Поруч з пахам спалёных сонцам палёў

Птушкай цёмнаю ў сэрца восень зноў уваходзіць,
Ты пляцеш свой вянок са стужак жалобных,
З красак-кветак абвялых, каласоў учарнелых...
Ды хто ведае, чым павярнуцца
Халады ды страты
Для таго, хто ўмеў верыць?..
І хто ўведаў, калі над вадою
Узыдзе зорны блакіт
Для таго, хто ўмеў чакаць?..
Ты не можаш ісці, табе дыхаць балюча,
Заміж сэрца – крывавіць незагойная рана,
Але ўсё-ткі ты робіш яшчэ адзін крок
Між палыну й цярноў да нябёсаў жаданых…
І аднойчы прачнуцца анёлы,
І адчыняцца дзверы
Для таго, хто ўмеў верыць…
Непагодным студзеньскім ранкам
Закрасуе ў гарах мігдал
Для таго, хто ўмеў чакаць…
Да зямлі верас хіліцца, і счарнеў далягляд,
І аблокі цяжэюць, і святла ўсё меней,
Ты сядзіш на пагорку – нерухома, бязмоўна,
Бо даўно ўсё сказана і даўно дапяяна…
Але ведаю, знойдзецца ключ
І расчыняцца дзверы
І над цёмнымі водамі змроку
Узыдзе зорны блакіт
І сказана плыве адзінокая лодка
Праз халодныя воды журбы ды адчаю…
Толькі небу вядома ўсё пра наша сіроцтва
І пра боль, што звязаны клятвай маўчання…
Недзе ёсць астравы суцяшэння,
Выратоўны бераг
І там родзяцца новыя зоры,
І красуе ў гарах мігдал
FRANÇAIS
Avec l'odeur des champs

Brûlés par le soleil,
Un nouvel automne entre dans le coeur
Comme un oiseau sombre.
Tu tresses ta couronne
De rubans de deuil,
De fleurs fanées
Et d'épis noircis.
Mais qui sait en quoi se changeront
Les froids et les pertes
Pour celui qui a su croire?
Et qui sait quand apparaîtra
L'étoile bleue au-dessus de l'eau
Pour celui qui a su attendre?
Cela te fait mal de marcher,

Tu as du mal à respirer,
Tu as, à la place du coeur,
Une blessure ouverte.
Malgré tout
Tu fais encore un pas
À travers l'absinthe et le prunellier
Vers les cieux ardemment désirés.
Et un jour se réveilleront tous les anges
Et les portes s'ouvriront
Pour celui qui a su croire.
Et par un matin de janvier pluvieux
L'amandier fleurira dans les montagnes
Pour celui qui a su attendre.
La bruyère ploie vers la terre,

L'horizon s'est obscurci,
Les nuages s'alourdissent,
Ils laissent passer de moins en moins d'éclaircies.
Tu es assis sur la colline
Immobile et silencieux.
On a déjà dit tous les mots
Et chanté toutes les chansons.
Mais je sais que l'on trouvera les clés
Et que les portes s'ouvriront
Et au-dessus des eaux sombres des ténèbres
Apparaîtra l'étoile bleue
Condamné,
Le bateau solitaire glisse
À travers les eaux froides
De la tristesse infinie.
Seul le ciel sait
Tout de notre orphelinage
Et de la douleur qui est liée
Par le serment du silence.
Il y a quelque part les îles de la consolation
Et la rive salvatrice
De nouvelles étoiles y naissent
Et l'amandier fleurit dans les montagnes
TÜRKÇE
Yanık kokusuyla birlikte

Güneşli tarlalar
Karanlıkla kuş oluyor kalbim
Yeni sonbahar geliyor
Kendi çelengine vuruyorsun
Matem bantlarından
Solmuş çiçeklerden
Ve kararmış kulaklardan
Fakat kim bilir neyi kapatağını
Soğuk ve kayıplar
İnanabilenler için
Ve kim bilir, Suyun üstündeyken
Mavi yıldızlar yükselir
Bekleyebilenler için
Gitmek sana acı veriyor

Nefes almak zor geliyor sana
Kalbinin yerinde
Açık yara
Yinede yapıyorsun
Bir adım daha
Adaçayları ve dikenler arasından
Cennetin gökyüzüne
Ve bir zamanlar bütün melekler uyanır
Kapıları açarlar
Ve yağmurlu bir ocak sabahında
Dağlarda bademler çiçeklenir
Çalılar yere eğilir

Ufuk kararır
Bulutlar ağırlaşı
Aralarındaki boşluklar azalır
Sen bir tepede oturursun
Hareketsiz,sessiz
Bütün sözler söylendi
Bütün şarkılar söylendi
Fakat ben biliyorum anahtarları bulacaklar
Ve kapıları açacaklar
Ve koyu suların altındaki karanlık
Mavi yıldıza yükselir
Kıyamet kopar
Bir gemi
Soğuk suların arasında
Sonsuz hüzün
Sadece Allah bilir
Bizim yetimliğimizi
Ve acımızı
Sessizlik yeminimizle ilgili
Biryerlerde teselli adaları var
Ve dinlenme kıyıları
Orda yeni yıldızlar doğuyor
Ve dağlarda bademler çiçek açıyor
POLSKI
Razem z zapachem wypalonych

Słońcem pól,
Ciemnym ptakiem w sercu
Wchodzi nowa jesień.
Pleciesz swój wianek
Z żałobnych taśm,
Ze zwiędłych kwiatów
I poczerniałych kłosów.
Lecz kto zna, czym odwrócą się
Chłody i straty
Dla tego, kto umiał wierzyć?
I kto zna, kiedy nad wodą
Zejdzie błękitna gwiazda
Dla tego, kto umiał czekać?
Ci boleśnie iść,
Ci ciężko dyszeć,
Masz zamiast serca
Otwartą ranę.
Lecz jednak robisz
Jeszcze jeden krok
Przez piołun i tarninę
Do niebios długo oczekiwanych.
I pewnego razu obudzą się wszystkie anioły
I otworzą się drzwi
Dla tego, kto umiał wierzyć.
I słotnym styczniowym rankiem
W górach zakwitnie migdał
Dla tego, kto umiał czekać.
Gnie się wrzos do ziemi,

Pociemniał horyzont,
Chmary ciążą,
W nich coraz mniej prześwitów.
Siedzisz na pagórku
Nieruchomo, milcząc.
Wszystkie słowa już są powiedziane,
Wszystkie piosenki są dośpiewane.
Lecz wiem, znajdą się klucze
I otworzą się drzwi
I nad ciemnymi wodami mroku
Zejdzie błękitna gwiazda
Beznadziejnie ślizga się

Samotna łódź
Przez zimne wody
Nieskończonego smutku.
Tylko niebu wiadomo
Wszystko o naszym sieroctwie
I o bólu, że powiązany
Przysięgą milczenia.
Gdzieś są wyspy ukojenia
I zbawczy brzeg
Tam rodzą się nowe gwiazdy
I w górach rozkwita migdał
ESPAÑOL
Con el olor de campos quemados por el sol

Como un pájaro oscuro entra en el corazón el nuevo otoño
Tejes su guirnalda de cintas de luto
De flores marchitas y espigas ennegrecidas
¿Pero quién sabe en qué se volverán fríos y pérdidas
Para el que puede creer?
¿Y quién sabe cuándo sobre el agua se levantará la estrella azul
Para el que puede esperar?
Te duele ir
Te duele respirar
Tienes en lugar de corazón
la herida abierta
Pero das
un paso más
a través de ajenjo y endrino
hacia el cielo muy esperado
Y un día se despertarán todos los ángeles
Y se abrirán las puertas
Para el que puede creer
Y por la mañana encapotada de enero
En las montañas florecerá el almendro
Para el que puede esperar
El brezo se dobla hacia el suelo

El horizonte oscureció
Las nubes se ponen pesadas
Hay cada vez menos claro en ellos
Estás sentado en la colina
Inmóvil, silente
Todas las palabras ya han sido dichas
Todas las canciones han sido cantadas
Pero sé que se encontrarán las llaves
Y se abrirán las puertas
Y sobre aguas sombrías de oscuridad
se levantará la estrella azul
Como condenado se desliza
El bote solitario
A través de aguas frías
De tristeza interminable
Solo el cielo sabe
Todo sobre nuestra orfandad
Y el dolor que es atado
por el juramento de silencio
En alguna parte hay islas de consuelo
Y costa salvadora
Allí nacen nuevas estrellas
Y en las montañas florece el almendro
DEUTSCH
Mit dem Duft der sonnenverbrannten

Felder
Zieht wie ein dunkler Vogel ins Herz
Ein neuer Herbst.
Du windest den Kranz dir
Aus Trauerbändern,
Aus verwelkten Blumen
Und schwarz gewordenen Ähren.
Doch wer weiß, in was sich verwandeln
Die Verluste und Fröste
Für den, der zu glauben vermochte?
Und wer weiß, wann über dem Wasser
Ein Stern aufgeht, blau wie der Himmel
Für den, der zu warten vermochte?
Jeder Schritt tut dir weh,

Jeder Atemzug schmerzt,
Statt des Herzens hast du
Eine offene Wunde.
Dennoch gehst du noch
Diesen einen Schritt
Durch Wermut und Schlehdorn
Zu den lange ersehnten Himmeln.
Und die Engel alle werden einst wach
Und dann öffnen sich Türen
Für den, der zu glauben vermochte.
Und an einem trüben Januarmorgen
Erblühen in den Bergen die Mandelbäume
Für den, der zu warten vermochte.
Das Heidekraut neigt sich zur Erde,

Es dunkelt am Horizont,
Die Wolken werden schwerer,
Immer weniger freier Himmel.
Du sitzt auf einem Hügel
Reglos und schweigend.
Alle Worte sind schon gesagt,
Alle Lieder zu Ende gesungen.
Doch ich weiß, dass die Schlüssel sich finden,
Dass die Türen sich öffnen werden
Und über den dunklen Wassern
Geht ein Stern auf, blau wie der Himmel
Wie zum Scheitern bestimmt

Gleitet ein einsames Boot
Durch die kalten Gewässer
Unendlicher Trauer.
Der Himmel allein weiß alles
Von unserem Waisenschicksal
Und vom Schmerz, der gebunden ist
An ein Schweigegelübde.
Irgendwo gibt es Inseln des Trosts
Und ein rettendes Ufer
Dort werden neue Sterne geboren
Und in den Bergen blühen die Mandelbäume
HRVATSKI
Zajedno s mirisom polja

spaljenih suncem
Poput tamne ptice u srce
Dolazi nova jesen.
Ti pleteš svoj vijenac
posmrtnim vrpcama,
od uvelog cvijeća
i potamnjelih klasi
Ali tko zna, u što će se pretvoriti
Hladnoće i gubitci
Za onoga, koji je znao vjerovati?
I tko zna kad će se nad vodom
uzdići plava zvijezda
za onoga koji je znao čekati?
Bolno ti je hodati,
Teško ti je disati
Umjesto srca imaš
Otvorenu ranu.
Ali ti svejedno činiš
Još jedan korak
kroz pelin i trnje
prema dugoočekivanom nebu.
I jednom će se probuditi svi anđeli
I otvorit će vrata
Za onoga koji je znao vjerovati
I jednog tmurnog siječanjskog jutra
Procvijetat će u planinama bademi
Za onoga koji je znao čekati.
Vrijes se savija prema zemlji,

Potamnio je horizont
Oblaci postaju teški
i zraka svjetlosti je sve manje.
Ti sjediš na brežuljku
Nepokretno i nijemo
Sve riječi su već rečene,
sve pjesme ispjevane
Ali ja znam, naći će se ključevi
I otvorit će se vrata
za onoga koji je znao vjerovati.
I nad tamnim vodama mraka
uzdići će se plava zvijezda
Usamljeni čamac
izgubljeno klizi
Hladnim vodama
beskrajne tuge.
Samo nebo zna
Sve o našoj napuštenosti
i o boli povezanoj s
zavjetom tišine.
Negdje postoje otoci utjehe
i spasonosne obale
Za one koji su znali vjerovati.
Tamo se rađaju nove zvijezde
I u planinama cvijeta badem
MAGYAR
Együtt a napégette
mezők illatával,
a szívben lakozó sötét madárral
érkezik az új ősz.
Te fonod a koszorúdat
gyászszalagokból,
elhervadt virágokból
és megfeketedett kalászokból.
De ki tudja, mivé válnak majd
a hidegek és a veszteségek
azoknak, akik tudtak hinni?
És ki tudja, hogy a vizek fölött
mikor kel fel egy kék csillag
azoknak, akik tudtak várni?
Fáj neked, ha jársz,

nehezen lélegzel,
a szíved helyén
egy nyílt seb lüktet.
És mégis megteszel
még egy lépést
az ürömön és kökénybokron át
a rég várt egek felé.
És egyszer majd felébred minden angyal,
és megnyílnak az ajtók
azoknak, akik tudtak hinni.
És egy zord januári reggelen
a hegyekben kivirágzik a mandula
azoknak, akik tudtak várni.
A hangafű a földre hajlik,

elsötétült a horizont,
nehezednek a felhők,
egyre kevesebb fény tör át.
Egy dombon ülsz
mozdulatlanul, szótlanul.
Elmondtunk már minden szót,
eldaloltunk minden dalt.
De tudom, lesznek majd kulcsok
és megnyílnak az ajtók
És a homály sötét vizei fölött
feljön egy kék csillag
Elátkozva siklik
egy magányos csónak
a végtelen szomorúság
hideg vizein.
Csak az ég tud
mindent az árvaságunkról
és a fájdalomról, amelyet
a hallgatás átka köt át.
Valahol ott vannak a vigasz szigetei
és egy menekvést nyújtó part
Új csillagok születnek ott
és a hegyekben kivirágzik a mandula
PORTUGUÊS
Junto com o cheiro dos campos

Queimados pelo sol,
Como uma ave sombria no coração
Entra um novo outono.
Você tecerá a sua grinalda
De fitas de funeral,
De flores murchas
E espigas escurecidas.
Mas quem sabe no que se tornarão
O frio e a perda
Para aquele que soube acreditar?
E quem sabe quando, sobre a água,
Ascenderá uma estrela azul
Para aquele que soube esperar?
Pra você é doloroso ir,

Pra você é difícil respirar,
Você tem no lugar do coração
Uma ferida aberta.
Mas mesmo assim você dá
Só mais um passo
Através do absinto e do espinheiro
Em direção aos céus tão ansiados.
E uma vez acordarão todos os anjos
E abrirão as portas
Para aquele que soube acreditar.
E numa manhã chuvosa de janeiro
Nas montanhas florescerá a amendoeira
Para aquele que soube esperar.
Curva-se a urze para o chão,

O horizonte escureceu um pouco,
As nuvens vão ficando pesadas,
Nelas há cada vez menos lacunas de luz.
Você está sentado em uma colina
Imóvel, silencioso.
Todas as palavras já foram ditas,
Todas as canções, cantadas até o fim.
Mas eu sei que as chaves serão encontradas
E as portas serão abertas
E sobre as águas escuras de treva
Ascenderá uma estrela azul
Flutua, condenado,
Um barco solitário
Através das águas frias
De uma tristeza sem fim.
Só do céu é conhecido
Tudo sobre a nossa orfandade
E sobre a dor que está amarrada
Por um voto de silêncio.
Em algum lugar há ilhas de consolo
E uma praia salvadora
Lá nascem novas estrelas
E nas montanhas floresce a amendoeira
ДРУГ, КОТОРЫЙ НИКОГДА НЕ ПРЕДАСТ
РУССКИЙ
Есть слёзы на чудотворных иконах

Есть слёзы почти как вода
Есть звёзды для декораций в салонах
И те, что на небе всегда
Есть каждый час, исполненный смыслом

Есть нервная суета
И кто-то уйдёт, а кто-то
станет под пули, но не предаст
Есть красота, подвластная времени

И вечная красота
Но нас подведёт наше слабое зрение
А тёмный инстинкт не предаст
Есть вспышки, что длятся доли секунды

Есть свет, что будет всегда
Есть просто друг и есть друг, который
Никогда не предаст
Есть счастье лишь на пару мгновений

И горе, что будет всегда
Одно утешение - друг, который
Никогда не предаст
Он в небе широком и вольном

И если случится беда
И станет вдруг нестерпимо больно
Он никогда не предаст
‫עברית‬
‫פלאיים באיקונינים דמעות יש‬

‫ דמעות יש‬- ‫מים כמו כמעט‬
‫בסלון לקישוט כוכבים יש‬
‫בשמיים שתמיד וכאלה‬...
‫תחילה מחשבה עם מעשה שעה כל יש‬

‫ יש‬- ‫מעצבים שטות‬
‫יעזוב ומישהו‬, ‫אש תחת יעמוד מישהו אבל‬,
‫יבגוד לא אבל‬...
‫בזמן שתלוי יופי יש‬
‫נצחי יופי ויש‬
‫שלנו החלשה הראייה מוליכה אותנו אבל‬
‫לבגוד – אפל ןאינסטינקט‬...
‫שנייה שבריר שימשכו הבזקים יש‬

‫לתמיד שיהיה אור יש‬
‫חבר סתם יש‬, ‫חבר ויש‬
‫יבגוד לא שלעולם‬
‫רגעים לכמה שמחה יש‬

‫תמיד שיהיה וסבל‬
‫ היחידה הנחמה‬- ‫חבר‬
‫יבגוד לא שלעולם‬...
‫והחופשיים הרחבים בשמיים הוא‬

‫הצר תבוא ואם‬,
‫ נסבלת בלתי בצורה כואב יעשה ופתאום‬-
‫יבגוד לא לעולם הוא‬
ENGLISH
There are tears on the miracle-working icons

There are tears almost like water
There are stars for decorations in salons
And those that are always in the sky
There is every hour full of meaning

There is a nervous vanity
And someone will pass, but someone
Will be under fire, but will not betray
There is a time-vulnerable beauty

And eternal beauty
But our weak sight will do a bad turn with us
And dark instincts will not betray
There are flashes that last for a split second

There is the light everlasting
There's just a friend and a friend who
Will never betray
There is happiness only for a couple of moments

And woe everlasting
The only consolation is a friend who
Will never betray
He's in wide and free heaven
And if some trouble happens
And life suddenly become unbearably painful
He will never betray
FRANÇAIS
Il y a des larmes sur les icônes miraculeuses

Il y a des larmes presque comme de l'eau
Il y a des étoiles pour décorer les salons
Et celle qui sont toujours dans le ciel
Il y a chaque heure emplie de sens

Il y a l'agitation nerveuse
Et quelqu'un partira, et quelqu'un d'autre
Recevra une balle mais ne trahira pas
Il y a la beauté soumise au temps

Et la beauté éternelle
Notre faible vision nous jouera des tours
Mais notre instinct obscure ne nous trahira pas
Il y a des éclairs qui durent à peine une seconde

Il y a la lumière qui durera toujours
Il y a le simple ami et l'ami qui
Ne trahira jamais
Il y a le bonheur qui ne dure que quelques instants

Et l'affliction qui durera toujours
La seule consolation et l'ami qui
Ne trahira jamais
Il est dans le ciel vaste et libre

Et si le malheur frappe
Et que la douleur devient intolérable
Il ne trahira jamais
ESPAÑOL
Hay lágrimas sobre los iconos milagrosos

Hay lágrimas casi como el agua
Hay estrellas para las decoraciones de los salones
Y las que están siempre en el cielo
Hay cada hora, llena de sentido
Hay una agitación nerviosa
Y alguien se irá, y alguien
estará bajo el fuego, pero no traicionará
Hay una belleza que depende del tiempo

Y una belleza eterna
Pero nuestra visión débil nos fallará
Y el instinto oscuro no traicionará
Hay destellos que duran una fracción de segundo

Hay una luz que siempre será
Hay un amigo simplemente y un amigo que
Nunca traicionará
Hay felicidad tan sólo para un par de momentos

Y una infelicidad que siempre será
Único consuelo es un amigo que
Nunca traicionará
Él está en el cielo amplio y libre

Y si viene la desgracia
Y de repente surge un dolor insoportable
Él nunca traicionará
TÜRKÇE
Mucize yaratan ikonlarda gözyaşı var,

Bir de su gibi akan gözyaşı...,
Salon dekorasyonları için yıldızlar var,
Bir de her zaman gökyüzünde olanlar...
Fikirlerle geçirilen her bir saat var,

Ve sadakatten yoksun gündelik telaşeler...,
Birileri çeker gider, ama kimileri de
Mermiye karşı durur, ama ihanet etmez.
Zamanın hükümranlığına boyun eğen güzellik var,

Ve ebedi güzellik,
Zayıf görüş kabiliyetimize aldanıyoruz,
Karanlık içgüdü ise ihanet etmez.
Bir saniye süren ışıldamalar var,

Ve her zaman var olacak ışık...,
Sadece arkadaş olan arkadaş var, bir de
Hiç ihanet etmeyecek olan arkadaş...
Birkaç an süren mutluluk var,
Ve her zaman kalacak olan keder...
Tek avuntu - arkadaş,
Asla ihanet etmeyen...
O büyük ve hür gökyüzünde,

Ne zaman başın belada olsa,
Dayanılmaz acılar da yaşasan,
Sana hiç ihanet etmez.
POLSKI
Są łzy na cudotwórczych ikonach

Są łzy dosłownie jak woda
Są gwiazdy do dekoracji salonów
I te co na niebie są zawsze
Jest cały czas,wypełniony zmysłem

Jest nerwowa suita
I ktoś odejdzie a ktoś
Stanie pod kule,lecz nie zdradzi
Jest piękno,zależne od czasu

I jest wieczne piękno
Lecz podprowadzi nas złe nasze niedostrzeganie
A ciemny instynkt nas nie zdradzi
Są błyski co kilka sekund trwają

Jest światło,które zawsze będzie
Jest przyjaciel i przyjaciel,który
Nigdy nie zdradzi
Jest szczęście choć na kilka chwil

I bieda,która będzie zawsze
Jedan pociecha - przyjaciel,który
Nigdy nie zdradzi
On w niebie wolnym i ogromnym

I gdy przydarzy się bieda
Gdy stanie się nie do wytrzymania
On nigdy nie zdradzi.
HRVATSKI
Postoje suze na čudotvornim ikonama

Postoje suze koje su gotovo kao voda
Postoje zvijezde za dekoraciju salona
i one koje su uvijek na nebu
Postoji svaki sat ispunjen smislom

Postoji nervozna užurbanost
I netko će otići a netko će
stati pod metke, ali neće izdati
Postoji ljepota podređena vremenu

I vječna ljepota
A nama će podvaliti naš slab vid
A tamni instinkt nas neće izdati
Postoje blijeskovi koji traju pola sekunde,

Postoji svjetlo što će postojati zauvijek
Postoji običan prijatelj i prijatelj koji nikad
neće iznevjeriti
Postoji sreća koja traje samo par trenutaka

I tuga koja će trajati vječno
Jedna utjeha, prijatelj, koji nas nikad
neće iznevjeriti
On je na širokom i slobodnom nebu

I ako se dogodi nesreća
I ako odjednom postane neizdrživo bolno
On nas nikada neće iznevjeriti
MAGYAR
Léteznek a csodatévő ikonok könnyei,

Léteznek a csaknem vízszerű könnyek,
Léteznek a szalonokat díszítő csillagok,
És azok is, amelyek mindig az égen vannak.
Létezik minden ésszerűen leélt óra,

Létezik az idegek kapkodása,
És van, aki elmegy, valaki más pedig
Odaáll a lövések elé, de nem árul el.
Létezik olyan szépség, amelyet az idő ural,

És az örök szépség is,
De a gyönge látásunk félrevezet minket,
Míg a sötét ösztöneink nem árulnak el.
Léteznek a másodperc tört részéig tartó fellángolások,
Létezik az örökkévaló fény,
Létezik a jó barát, és olyan barát is, aki
Soha nem árul el.
Létezik a csak néhány pillanatig tartó boldogság,

És az örökre megmaradó bánat,
De van egy vigasz – a barát, aki
Soha nem árul el.
Ő a széles és szabad égben lakozik,

És ha megtörténik a baj,
És hirtelen tűrhetetlen fájdalom fog el,
Soha nem árul el téged.
PORTUGUÊS
Há lágrimas nos ícones milagreiros

Há lágrimas quase como água
Há estrelas para as decorações nos salões
E aquelas, que ficam para sempre no céu
Há cada hora, interpretada por um sentido

Há uma vaidade nervosa
E alguém fugirá, mas alguém
permanecerá sob as balas, mas não trairá
Há um beleza que está sob o domínio do tempo

E uma beleza eterna
Mas a nossa visão fraca nos falha
Já o instinto sombrio nunca trai
Há faíscas que duram uma fração de segundo

Há luz que sempre estará lá
Há o simples amigo e há o amigo que
Nunca trairá
Há felicidade só em um par de instantes

E aflição que sempre estará lá
O único consolo é o amigo, que
Nunca trairá
Ele está no céu amplo e livre
E se ocorrer uma desgraça
E de repente ficar insuportavelmente doloroso
Ele nunca trairá
ЖЕЛЕЗО ПОЁТ
РУССКИЙ
На пустынные степи тени легли

Шевелятся корни под толщей земли
Ночные зверушки, ища пищу, рыскают
Капли тумана шагают по листьям
Ночь вытекает из расщелин и впадин
Становится свет в темноте беспощаден
Облака неподвижно глядят вдалеке
На свои отраженья в реке
А поезд идёт, и железо поёт

Знает железо всего пару нот
Пробирая до дрожи, лишая покоя
Под железною кожей бьётся сердце живое:
«Вперёд!»
Мы летим по мосту над водною гладью

А где-то лежат его старшие братья
Их ржавые туши – искорёженный лом,
Их двери распахнуты в крике немом
Боли не чувствует ящер железный,
Но тосклива его монотонная песня:
«Навстречу деревьям, навстречу туману,
Пока бесполезным не стану»
Поезд идёт, и железо поёт

Пробирая до дрожи, лишая покоя
Под железною кожей бьётся сердце живое:
«Вперёд!» – летит и поёт,
Сбивая росу, превращённую в лёд
И слова этой песни написаны красным
В небе закатом, и недавно погасли
Закрывая глаза, подпеваю колёсам

Там, где завтра проснусь – всегда ранняя осень
И сад мой склонился у самой воды,
Листья роняя свои и плоды
Я к дому бегу, он в тумане чернеет
Безлюден, усыпан ракушками берег
Весь в шрамах от в море впадающих рек…
Я совершаю побег!
А поезд идёт, и железо поёт

Пробирая до дрожи, лишая покоя,
Под железною кожей бьётся сердце живое
«Вперёд!» – летит и поёт,
Сбивая росу, превращённую в лёд
И слова этой песни написаны красным
В небе закатом, и недавно погасли
ENGLISH
There are shadows across steppe empty of people,

Roots are stiring under earth,
Nightbeasts are scouring about in search of food,
Condensed moisture is pacing along the track of leaves.
Night is dripping out of cracks and hollows,
Light becomes merciless towards darkness.
Motionless clouds are looking from afar
On their own reflection in river.
And the train is going, and iron is singing!

Iron knows just a couple of notes.
Seeping into bones, fretting,
The living heart is beating under the iron skin!
Forward!
We are rushing along the bridge over glassy watersurface.

Meanwhile, other trains are lying somewhere,
Rusted carcasses, contorted scrap,
Their doors wide open in still scream...
The iron dinosaur does not feel pain
But his monotonous song is dreary:
"Towards trees, towards fog -
Till I'm thing of naught!"
The train is going, and iron is singing!

Forward! - He's rushing along the way singing,
Bringing iced dew down,
And this song's lyrics are put down in red ink
In the sky... but this is just the evening glow burned low...
Shutting my eyes, I am singing along with the wheels.

It is always early autumn where I am awakening tomorrow.
And my orchard is bowing right before water,
Letting its leaves and fruits fall...
I'm running towards the hut, it is showing black, smudgy.
The beach is empty of people, strewed with seashells,
Not even a beach but the indented shore scarred with rivers...
I am making my escape!
And the train is going, and iron is singing!
Forward! - He's rushing along the way singing,
Bringing iced dew down,
And this song's lyrics are put down in red ink
In the sky... but this is just the evening glow burned low...
DEUTSCH
Auf die öden Steppen legten sich die Schatten,

Die Wurzeln bewegen sich unter der Schicht der Erde,
Die Nachttierchen laufen herum, suchend nach Nahrung,
Die Tropfen von Nebel schreiten durch Laub.
Die Nacht entspringt aus Spalten und Höhlungen,
Das Licht wird in der Dunkelheit schonungslos,
Die Wolken schauen unbeweglich in der Ferne
Auf ihren Widerspiegelungen im Fluss.
Aber der Zug geht, und das Eisen singt,

Das Eisen kennt nur ein Paar Noten.
Bringend zum Zittern, beraubend Ruhe,
Unter der eisernen Haut schlägt das lebende Herz:
"Vorwärts!"
Wir fliegen über die Brücke über dem Wasserspiegel,

Und irgendwo liegen ihre älteren Brüder.
Ihre rostigen Körper - verdrehter Schrott,
Ihre Türen sind zu unhörbarem Geschrei aufgerissen.
Keinen Schmerz spürt der eiserne Saurier,
Aber wehmütig ist sein monotones Lied:
"Bäumen entgegen, Nebel entgegen,
Bis ich nutzlos werde!"
Der Zug geht, und das Eisen singt,

Daa Eisen kennt nur ein Paar Noten.
"Vorwärts!" - fliegt und singt,
Herunterschlagend den Tau, der ins Eis verwandelte.
Und die Wörter des Lieds ist in Rot geschrieben,
Im Himmel erloschen sie vor kurzem mit Untergang.
Schließend die Augen, singe ich mit Rädern mit.

Da, wo ich morgen erwache, ist früher Herbst immer,
Und mein Garten beugte sich dicht am Wasser,
Lässt seine Blätter und Früchte fallen.
Ich laufe ans Haus, es hebt sich schwarz ab,
Menschenleer, von Muscheln bedeckt ist die Küste,
Sie ist von den Strömen, die ins Meer gehen, vernarbt...
Ich bin auf der Flucht!
Der Zug geht, und das Eisen singt,

Das Eisen kennt nur ein Paar Noten.
"Vorwärts!" - fliegt und singt,
Herunterschlagend den Tau, der ins Eis verwandelte.
Und die Wörter des Lieds ist in Rot geschrieben,
Im Himmel erloschen sie vor kurzem mit Untergang.
ЖИВОЕ
РУССКИЙ
Не каменный истукан, не игрушка, не безделушка,

Которую можно спрятать и достать, когда снова нужно.
Живое и в этом всё дело, пускай бессмысленно это,
Конкурирует смело с армией мёртвых предметов!
Как много нужно живым, их не выключишь кнопкой "Пуск",

Недостаточно перезагрузки, каждый хочет быть нужен, любим.
Живому нужно общаться, живому нужно ласкаться,

И если с живым не считаться, то может оно взбунтоваться.
Кошачье пушистое тело - не наказывать же за это,
Она конкурирует смело с армией мёртвых предметов!

Не вовремя и неуместно, живое просит живого,
Так много целых полжеста, так много целых полслова.
У такой живой, неудобной, изменчивой и непослушной,

На страсть и ярость способной не выходит быть равнодушной.
И пусть во мне много пробелов, ошибок, сбоев, запретов,
Я конкурирую смело с армией мёртвых предметов!

Не вовремя и неуместно, живое просит живого,
Так много целых полжеста, так много целых полслова.
Каждый хочет быть нужен, любим....
Нужен, любим...
ENGLISH
Not a stone idol, not a toy, not a trinket,

Which can be hidden and fetched, when it’s needed again.
A living being and that's the whole point, let this be absurd,
It boldly competes with an army of dead things!
How much living beings need, you can't shut them down with the start button,
Reboot is not enough, each one wants to be needed, loved.
A living being needs to communicate, the living one needs to endear,
And if the living being is ignored, it might revolt.
The furry feline body is not punished for this,
She boldly competes with an army of dead things!
Untimely and malapropos a living being asks of a living being,
So much - whole half-gesture, so much - whole half-word.
Such living one, awlward, changeable and unruly,

Capable of passion and rage, is not able to be indifferent.
No matter how much are my flaws, errors, failures, prohibitions,
I boldly compete with an army of dead things!
Untimely and malapropos a living being asks of a living being,
So much - whole half-gesture, so much - whole half-word.
Everyone wants to be needed, loved...

Needed, loved...
POLSKI
Nie kamienny idol, nie zabawka,nie cacko,

Które można schować i wyjąć, gdy znów potrzebne.
To żyje i w tym jest różnica, bo nawet gdy to bez sensu,
To konkuruje śmiało z armią martwych przedmiotów!
Jak wiele potrzeba żywym, ich nie wyłączysz przyciskiem "Start",

Nie da się zrestartować, każdy chce być potrzebny, kochany.
Żywemu potrzebna rozmowa, żywe chce się przytulić,

A gdy się z żywym nie liczysz, to się może zbuntować.
Kocie puszyste ciało - nie można go karać za to,
Ono konkuruje śmiało z armią martwych przedmiotów!

W niewłaściwym czasie i miejscu, żywe prosi żywego,
Tak wiele w jednym półgeście, tak wiele w jednym półsłowie.
Przy tak żywej, niewygodnej, niestabilnej i buntowniczej,

Do pasji i furii gotowej nie możesz być obojętnym.
I choćbym miała wiele braków, błędów, awarii, zakazów,
To konkuruję śmiało z armią martwych przedmiotów!
W niewłaściwym czasie i miejscu, żywe prosi żywego,
Tak wiele w jednym półgeście, tak wiele w jednym półsłowie.
Każdy chce być potrzebny, kochany ....
Potrzebny, kochany ...
FRANÇAIS
Ce ne sont pas des idoles de pierre, des jouets ou des babioles

qu'on peut ranger et ressortir quand on en a besoin.
Les êtres vivants, et c'est tout le problème même si c'est absurde,
doivent lutter courageusement contre une armée de choses mortes !
Les êtres vivants ont tant de besoins, et pas de bouton "off".

Il ne suffit pas de les redémarrer. Chacun veut se sentir utile, être aimé.
Les êtres vivants ont besoin de compagnie, de caresses,

si on les ignore ils peuvent se rebeller.
On ne peut pas punir un chat d'être un animal à fourrure,
il lutte courageusement contre une armée de choses mortes !
Les êtres vivant ont tant de besoins, et pas de bouton "off".

Au plus mauvais moment, au plus mauvais endroit, le vivant a besoin du vivant,
tant de gestes esquissés, de demi-mots pleins de sens.
Les êtres vivants sont mal fichus, inconstants, rétifs,

incapables d'échapper à l'emprise de la rage ou de la passion.
Et malgré mes nombreux défauts, erreurs, échecs et interdits,
je lutte courageusement contre une armée de choses mortes !
Les êtres vivants ont tant de besoins, et pas de bouton "off".

Au plus mauvais moment, au plus mauvais endroit, le vivant a besoin du vivant,
tant de gestes esquissés, de demi-mots pleins de sens.
Chacun a besoin de se sentir utile, d'être aimé...
Utile, aimé...
ЗАФИКСИРОВАТЬ ВЕЧНОСТЬ
РУССКИЙ
Ты снимаешь меня на видео

Я сижу у воды в прострации
И рисую на мокром песке
Исчезающие цивилизации

Я боюсь твоего приближения
Будто кто-то в силах ослабить
Межпланетное притяжение
Ты подбросил камеру в воздух

И она снимает звёзды
И она снимает небо
Ты так хотел зафиксировать вечность


Чистый воздух насыщен озоном
Всё заполнено электричеством
И глухими раскатами грома

Сокращается расстояние
Исчезают цивилизации
Где-то рядом - твоё дыхание


Мы забыли выключить камеру

На стекле объектива останутся
Только капли дождя и память
Об исчезнувших цивилизациях
‫עברית‬
‫‪...‬בוידאו אותי מצלם אתה‬

‫כוחות באפיסת המים ליד יושבת אני‬
‫הרטוב החול על ומשרטטת‬
‫‪...‬נעלמות תרבויות‬

‫‪,‬שלך מההתקרבות פוחדת אני‬
‫בכוח מחליש מישהו כאילו‬
‫‪...‬הבינכוכבית המשיכה את‬
‫באוויר המצלמה את זרקת‬

‫‪,‬הכוכבים את מצלמת והיא‬
‫‪...‬השמיים את למתמצ והיא‬
‫‪...‬הנצח את לקבע רצית כך כל‬

‫‪...‬השמיים את מצלמת והיא‬

‫‪...‬אוזון רווי ‪,‬נקי האוויר‬
‫בחשמל מתמלא הכל‬
‫‪...‬אוזניים מחרישי ורעמים‬

‫‪...‬מצטצמצם בינינו המרחק‬
‫‪...‬נעלמות התרבויות‬
‫‪...‬נשימתך ליד שהוא היכן‬


‫‪...‬נצחה את לקבע רצית כך כל‬
‫‪...‬המצלמה את לכבות שכחנו‬

‫נשארו העדשה זגוגית על‬
‫וזיכרון גשם טיפות רק‬
‫הנעלמות מהתרבויות‬
ENGLISH
You're filming me on video.

I'm sitting by the water in prostration
And drawing on the wet sand
Vanishing civilizations.

I'm afraid of your approach
As if someone is able to weaken
The interplanetary gravitation.
You threw the camera into the air,

And it is filming the stars
And it is filming the sky.
This way you wanted to capture eternity


Clean air is saturated with ozone.
Everything is filled with electricity
And vague bursts of thunder.

The distance grows shorter.
Civilizations are vanishing.
Somewhere nearby there is your breath.


We forgot to turn off the camera.

On the glass of lens will remain
Only raindrops and memory
Of vanished civilizations.
FRANÇAIS
Tu me filmes,
Je suis assise au bord de l'eau, prostrée,
Et je dessine sur le sable humide
Des civilisations en voie de disparition.
Tu me filmes,
J'ai peur de ton rapprochement,
Comme si quelqu'un avait la force d'affaiblir
L'attraction interplanétaire.
Tu as lancé la caméra dans l'air

Et elle filme les étoiles
Et elle filme le ciel
Tu voulais tellement fixer l'éternité

Tu me filmes,
L'air pur est saturé d'ozone
Tout est rempli d'électricité
Et du roulement sourd du tonnerre
Tu me filmes,
La distance se réduit,
Les civilisations disparaissent
Ton souffle est quelque part, tout près


Nous avons oublié d'éteindre la caméra,

Il ne restera sur le verre de l'objectif
Que les gouttes de pluie et le souvenir
Des civilisations disparues.
POLSKI
Nagrywasz mnie na wideo

Ja siedzę nad wodą ...
I rysuję na mokrym piasku
Ginące cywilizacje

Boję się twego zbliżenia
Jak gdyby ktoś mógł osłabić
Międzyplanetarne przyciąganie
Podrzuciłeś kamerę do góry

I ona nagrywa gwiazdy
I ona nagrywa niebo
Tak chciałeś uchwycić wieczność

I ona nagrywa niebo

Czyste powietrze jest nasycone ozonem
Wszystko przepełnia elektryczna energia
I głuche odgłosy piorunów

Zmniejsza się dystans
Giną cywilizacje
W pobliżu słyszę twój oddech

I ona nagrywa niebo

I ona nagrywa niebo
Zapomnieliśmy włączyć kamerę

Na szkle obiektywu zostaną
Tylko krople deszczu i pamięć
O zaginionych cywilizacjach
TÜRKÇE
Beni filme çekiyorsun,

Ve ben suyun içinde bitkinlikle oturuyorum,
Islak kumlara resimlerini çiziyorum,
Yok olan medeniyetlerin.

Ben de senin yaklaşmandan korkuyorum,
Sanki biri hafifletiyormuş gibi
Gezegenler arası çekimi.
Kamerayı havaya atıyorsun,

Yıldızları filme alıyor,
Göğü filme alıyor.
Ve sen de işte sonsuzluğu yakalamak istemiştin.


Tertemiz hava ozonla dolmuş,
Her şey elektrikle dopdolu,
Ve fırtınanın o gürültüsüyle.

Mesafeyi azaltarak,
Ve medeniyetler yok oluyor,
Bir yerde ise nefesin kalmış.


Kamerayı kapatmayı unutmuşuz,

Camın üstünde lens hala durmakta.
Sadece yağmur damlaları ve hatıralar kaldı
Yok olan medeniyetlerden.
ЗЕРКАЛЬНЫЙ ПОРТАЛ
РУССКИЙ
Поднималось над морем кометы багровое зарево

Под ногами ломался прозрачный изменчивый лёд
На сквозном разъярённом ветру ты держал меня за руку
Белый пепел слепил нам глаза, не пуская вперёд
Извергалась кипящая лава из адского кратера

И казалось, что поздно - уже ничего не сберечь
Полыхали страницы, огненным вихрем объятые
Разлетались обрывки карт и календарей
Что спасло эту повесть - я знаю, я помню...
Ты - звёздный путь и врата

Ты - седьмая печать
Тайный код и ключи
Ты - мой зеркальный портал

Ты - начало начал
и причина причин
Вдалеке остывают вулканы, стихают тайфуны

Двое в маленькой лодке плывут в океан тишины
Проступают на свитке небесном созвездий руны
Оживают легенды, забытые сказки и сны
Побеждают любовью - я знаю, я помню...


Край несметных сокровищ укрыт за волшебным туманом

За искристой мерцающей дымкой во весь окоём
Если этого мира мне снова окажется мало -
Я шагну, ослеплённая вспышкой, в незримый проём
Обещаю исполнить - я знаю, я помню...


ENGLISH
The crimson glow of a comet rose above the sea

Clear ice shifted underfoot
You held my hand through the furious wind
White ash dazzled our eyes, not letting us go forward
Boiling lava erupted from hell's crater

And it seemed it was too late - there was nothing to save
Pages blazed, overcome by the fiery wind
Fragments of cards and calendars were scattered
What saved this story - I know, I remember ...
You are star way and the gates

You are The Seventh Seal
The secret code and the keys
You are my mirror portal
You are the beginning of beginnings
and the reason for reasons
In the distance, volcanoes get cold and typhoons subside

Two people in a small boat float to an ocean of silence
Constellations of runes appear on a heavenly scroll
Legends, forgotten fairy tales and dreams are revived
Love wins - I know, I remember ...
You are Star Trek and the gates

The edge of countless treasures is locked behind a magical mist

Behind a sparkling, shimmering across the horizon
If this world seems too small to me once again -
I will step, blinded by flash, into the invisible doorway
I promise I will - I know, I remember ...

ЗОВ МАЯКА
РУССКИЙ
Я пыталась себя убаюкать, но вот уже стало светло,

И меня разбудила муха миллионом ударов в стекло,
Она будет себя разбивать, пока полностью не разобьёт,
Просто ей сложно принять, что стекло сильнее её.
Штормящее море не спит, бушует уже много дней,

Волны бьются в гранит, но гранит всё равно сильней.
Мечется в клетке волк, пытаясь прутья сломать,
Клетка сильнее его, но ему это сложно принять.
Останови поток, исчезни, как всё исчезает,

Почему мне так нравится то, что меня разрушает?
Угомони вулкан, сделай так, чтоб твой образ погас,
Почему так нравится нам то, что разрушает нас?
Какая незримая сила пустила нам пыль в глаза,

Все поезда отменила, удалила все адреса?
Методично лишая разума вязкой путаницей в мозгу,
Обстоятельства разделяют нас, но принять это я не могу.

Почему мне так нравится то, что меня разрушает?
Я вспомнила о тебе и маюсь всю ночь напролёт,

В тоскливой туманной мгле маяк корабли зовёт,
Я знаю, ты наверняка мечтаешь забыться во сне,
Но слушаешь зов маяка и думаешь обо мне.

Почему мне так нравится то, что меня разрушает.
ENGLISH
I tried to lull myself to sleep, but the dawn was already breaking,
And a fly woke me up, hitting the window pane a million times,
It will keep on crashing until its bitter end,
It just finds it hard to accept that the glass is stronger.
The stormy sea won't go to sleep, it's been seething for many a day,
The waves hit the granite, but the granite is stronger still.
The wolf is raging inside his cage, trying to break the bars,
The cage is stronger, but he finds it hard to accept that.
Stop the stream; disappear the way everything disappears,

Why do I like it so much, that which destroys me?
Calm the volcano, make your image go away,
Why do we like it so much, that which destroys us?
What invisible force has thrown dust in our eyes,

Cancelled all trains, erased all addresses?
Slowly but surely driving us crazy with sticky confusion,
Circumstances divide us. But I can't accept that.

I think of you, and I feel restless all night long,

In the desolate misty dusk, a beacon is calling out to the ships.
I know, you are surely dreaming of forgetfulness,
But you hear the beacon's call and you think of me.

TÜRKÇE
Kendimi uyutmak için didinirken işte sabah oldu,

Cama milyon kere çarpan bir sinek uyandırdı beni,
Tamamen parçalanana kadar çarpa çarpa kendini harap edecek,
Pencere camının ondan daha güçlü olduğunu kabullenmek ona zor geliyor.
Kasırgalar koparan deniz uyumuyor, kaç gündür kudurmuş,

Dalgalar kayalara çarpıyor, ama kayalar hala güçlü.
Kafesinde kurt fır fır dönüyor, demir çubukları parçalamaya çabalıyor.
Kafes ondan daha güçlü, ama onun bunu kabullenmesi zor.
Durdur bu seli, yok ol, her şeyin yok olduğu gibi,

Neden beni yıkan şeyler hoşuma gidiyor?
Sakinleştir şu volkanı, öyle bir yap ki, sönsün resmin,
Neden biz yıkan şeyler hoşumuza gidiyor?
Hangi görünmez güç gözlerimize bu tozu kaçıran,

Tüm trenleri iptal eden, adresleri yok eden?
Metodik olarak sağduyumuza beynimizde karmaşalar ören,
Koşullar bizi ayırıyor, ama bunu kabullenmem zor.

Seni hatırladım, yoksunluğunu çektim tüm gece sabaha kadar,

Hüzünlü ve sisli karanlıkta deniz feneri gemileri çağırıyor,
Biliyorum, sen herhalde uykunda unutulmayı hayal ediyorsun,
Ama deniz fenerinin çağrısını işitiyor ve beni düşünüyorsun.

FRANÇAIS
J'essayais de m'endormir, mais il commençait déjà à faire jour,

Et une mouche m'a réveillé d'un million de coup à la vitre,
Elle continuera à se fracasser tant qu'elle ne la brise pas complètement
Elle a juste du mal à accepter que le verre est plus fort qu'elle.
La mer furieuse ne dort pas, cela fait déjà plusieurs jours qu'elle se déchaîne,
Les vagues se brisent sur le granite, mais le granite est quand même plus fort.
Le loup s'agite dans sa cage en essayant de briser les barres,
La cage est plus forte que lui, mais il a du mal à l'accepter.
Arrête le courant, disparais comme tout disparaît,

Pourquoi ce qui me détruit me plaît-il tant?
Calme le volcan, fais en sorte que ton image s'efface,
Pourquoi ce qui nous détruit nous plaît-il tant?
Quelle force invisible nous a jeté de la poudre aux yeux,

A annulé tous les trains, a supprimé toutes les adresses?
En privant méthodiquement de raison dans une confusion visqueuse du cerveau,
Les circonstances nous séparent, mais je ne peux pas accepter cela.

Je me suis souvenue de toi et je me languis toute la nuit,

Dans les tristes ténèbres brumeuses, le phare appelle les navires,
Je sais que tu rêves sûrement d'oublier dans ton sommeil,
Mais tu écoutes l'appel du phare et tu penses à moi.

POLSKI
Próbowałam ukołysać się sama, lecz oto zrobiło się już jasno,
I rozbudziła mnie mucha milionem uderzeń w szkło,
Ona będzie uderzać w nie, póki go całkiem nie rozbije,
po prostu trudno jej przyjąć, że szkło jest silniejsze od niej.
Sztormowe morze nie śpi, burzy się już wiele dni,

falę biją w granit, lecz granit i tak jest silniejszy.
Miota się w klatce wilk, pręty złamać próbując,
Klatka silniejsza od niego, lecz jemu trudno to przyjąć.
Zatrzymaj pęd, zniknij, jak wszystko co znika,

Dlaczego mi się podoba to, co mnie tak niszczy?
Uspokój się wulkanie, zrób tak, by obraz twój zanikł,
Dlaczego nam się podoba to, co tak nas rani?
Jaka niewidoczna siła sypnęła nam w oczy piaskiem,

Wszystkie pociągi odwołała, zmazała adresy wszystkie?
Rozmyślnie zbawiając rozumu lepkim zamieszaniem w mózgu,
Okoliczności nas rozdzielają, lecz przyjąć tego nie mogę.

Wspomniałam o tobie i całą noc się staram,

W ponurej chmurnej mgle statki wzywa latarnia,
Ja wiem, na pewno chciałbyś znaleźć zapomnienie we śnie,
lecz słuchasz zewu latarni i jednak myślisz o mnie.

ЗОЛОТЫЕ ВОДЫ ГАНГА
РУССКИЙ
Мудрость – великий дар…

Только, наверное, иногда
Скучно быть мудрым…
С глупых своих небес
Глупая я улыбаюсь тебе,
Бронзовый Будда…
Я откажусь от земных страстей,
Только останься со мной…
Вместо рождений и смертей
Ты подари мне покой…
Я лежу в пурпурной ванне

Надо мной поют волшебные птицы
Золотые воды Ганга
Проплывают сквозь мои ресницы
Я не хочу быть здесь,

Я не хочу быть уже нигде,
Сотри мои мысли…
Я не умею летать,
Что-то доказывать и утверждать, -
Больше нет смысла…
Милый, ты можешь спокойно спать,
Можешь выключить свет.
Ведь никого уже спасать
Больше не нужно, нет…

Проплывают сквозь мои ресницы
Мудрость – великий дар…

Только, наверное, иногда
Скучно быть мудрым…
Я закрываю глаза,
Чтоб увидеть твои небеса,
Призрачный Будда…
В этой реке слишком много слез,
Но их поглотит Океан…
Я попрощаюсь с тобой всерьёз,
Моя золотая река…

Проплывают сквозь мои ресницы.
‫‪Я лежу в пурпурной ванне‬‬
‫‪Надо мной поют волшебные птицы‬‬
‫‪Золотые воды Ганга‬‬
‫‪Проплывают сквозь мои ресницы.‬‬
‫עברית‬
‫‪...‬כבירה מתנה – חוכמה‬

‫לפעמים ‪,‬כנראה ‪,‬רק‬
‫‪...‬חכם להיות משעמם‬
‫שלי האוויליים מהשמיים‬
‫‪,‬אליך מחייכת ‪,‬טיפשה ‪,‬אני‬
‫‪...‬מברונזה בודהה‬
‫ארציות מתאוות אתנזר אני‬
‫‪...‬איתי תישאר רק‬
‫ומיתות לידות במקום‬
‫‪...‬שלווה ‪,‬שלווה לי תעניק‬
‫סגולה באמבטייה שוכבת אני‬

‫קסם יפוריצ שרות מעלי‬
‫הגאנגס של הזהובים מימיו‬
‫שלי הריסים דרך זורמים‬
‫‪,‬פה להיות רוצה לא אני‬

‫‪,‬מקום בשום להיות רוצה לא כבר אני‬
‫‪...‬מחשבותיי את מחק‬
‫‪,‬לעוף יכולה לא אני‬
‫‪ -‬משהו ולטעון להוכיח‬
‫‪...‬משמעות חסר כבר‬
‫‪,‬בשלווה לישון יכול אתה ‪,‬יקירי‬
‫‪.‬האור את לכבות יכול‬
‫הומיש להציל כבר הרי‬
‫‪...‬לא ‪,‬לא ‪,‬יותר צריך לא‬

‫קסם ציפורי שרות מעלי‬
‫‪...‬כבירה מתנה – חוכמה‬

‫לפעמים ‪,‬כנראה ‪,‬רק‬
‫‪...‬חכם להיות משעמם‬
‫עיניים עוצמת אני‬
‫‪,‬שלך הרקיע את לראות כדי‬
‫‪.‬מברונזה בודהה‬
‫‪,‬עותדמ מדי יותר הזה בנהר‬
‫‪...‬אותן יבלע האוקיינוס אך‬
‫‪,‬ברצינות ממך אפרד אני‬
‫‪...‬שלי זהוב נהר‬
‫קסומות ציפורי שרות מעלי‬
‫שלי הריסים דרך‬
‫שלי הריסים דרך‬
ENGLISH
Wisdom is the greatest gift...

But sometimes, perhaps,
it’s boring to be wise...
From my silly heaven
I’m silly, smiling at you,
bronze Buddha...
I’ll turn down my earth passions,
just stay with me...
give me peace
instead of births and deaths...
I’m lying in a purple bath
The magic birds are singing above,
The Ganges’ golden waters
Flow through my eyelashes
I don’t want to be here,
Don’t want to be anywhere,
erase my thought...
I’m not able to fly,
there is no sense, -
in proving anything...
Honey, you can go to sleep,
you can turn off the light.
For there is nobody
to save now.
The magic birds are singing above,
Wisdom is the greatest gift...
But sometimes, perhaps,
it’s boring to be wise...
I close my eyes,
to see your heavens,
my shadowy Buddha...
So many tears in this river,
But they’ll be swallowed by the Ocean...
I say good-bye to you,
my golden river...
The magic birds are singing above.
FRANÇAIS
La sagesse est un grand don…

Mais il arrive sûrement
Que ce soit ennuyeux d'être sage…
Depuis mes cieux stupides
Je te souris, idiote,
Bouddha de bronze…
Je refuserai les passions terrestres,
Mais reste avec moi…
À la place des naissances et des morts
Accorde-moi le repos…
Je suis allongée dans une baignoire pourpre

Au-dessus de moi chantent des oiseaux magiques
Les eaux dorées du Gange
Traversent mes cils
Je n'ai pas envie d'être ici,

Je n'ai envie d'être nulle part,
Efface mes pensées…
Je ne sais pas voler,
Démontrer et soutenir quelque chose, -
Cela n'a plus de sens…
Mon chéri, tu peux dormir en paix,
Tu peux éteindre la lumière.
Car il n'y plus besoin
De sauver personne, non…

Traversent mes cils
La sagesse est un grand don…

Mais il arrive sûrement
Que ce soit ennuyeux d'être sage…
Je ferme les yeux
Pour apercevoir tes cieux,
Bouddha illusoire…
Il y a trop de larmes dans ce fleuve,
Mais l'Océan les absorbera…
Je te dis adieu pour de bon,
Mon fleuve doré…
Traversent mes cils.
ESPAÑOL
La sabiduría es el gran don

Pero quizás a veces
Es aburrido ser sabio
De mi estúpido cielo
Estúpida yo te sonrío a ti,
Buddha de bronce
Me privaré de las pasiones terrenales
Solamente quédate conmigo
En lugar de los nacimientos y las muertes
Dame paz
Estoy acostada en la bañera purpúrea

Arriba de mi están cantando los pájaros mágicos
Las aguas doradas del Ganges
Pasan a través de mis pestañas
No quiero estar aquí

Ya no quiero estar en ninguna parte
Borra mis pensamientos
No sé volar
Probar y afirmar algo
No tiene ningún sentido ya
Querido, puedes dormir tranquilamente
Puedes apagar la luz
Ya que no es necesario salvar a nadie, no…

La sabiduría es el gran don

Pero quizás a veces
Es aburrido ser sabio
Cierro mis ojos
Para ver tu cielo,
Buddha ilusorio
En este río hay demasiadas lágrimas
Pero el Océano las absorberá
Me despediré de ti en serio
Mi río dorado
POLSKI
Mądrość - wielki dar...

Czasem jednak na pewno
Nudno jest być mądrym...
Ze swojego głupiego nieba,
Głupia ja uśmiecham się do ciebie,
Buddo z brązu...
Zrezygnuję z ziemskich pragnień,
Tylko zostań ze mną...
W miejsce narodzin i śmierci
Podaruj mi spokój...
Leżę w purpurowej wannie

Nade mną śpiewają zaczarowane ptaki
Złote wody Gangesu
Obmywają moje rzęsy
Nie chcę tutaj być,

Nie chcę być już nigdzie,
Wymaż moje myśli...
Nie potrafię latać,
Udowadniać i potwierdzać, -
To dłużej nie ma sensu...
Mój miły, możesz spać spokojnie,
Możesz wyłączyć światło.
Nikogo już nie trzeba ratować
Już nie, nie...

Złote wody Gangesu
Obmywają moje rzęsy
Mądrość - wielki dar...

Czasem jednak na pewno
Nudno jest być mądrym...
Zamykam oczy,
Aby ujrzeć twoje niebo,
Złudny Buddo...
W tej rzece jest trochę zbyt wiele łez,
Lecz pochłonie je Ocean...
Pożegnam się z tobą na dobre,
Moja złota rzeko...

Złote wody Gangesu
Obmywają moje rzęsy.
HRVATSKI
Mudrost je veliki dar...

Samo što je vjerojatno, ponekad
Dosadno biti mudrim...
Sa svog glupog neba
Glupa ja se smiješim tebi,
Brončani Buda...
Odreći ću se zemaljskih strasti
Samo ostani sa mnom...
Umjesto rođenja i smrti
Ti podari mi mir...
Ležim u purpurnoj kupci

Nada mnom pjevaju čarobne ptice
Zlatne vode Gangesa
Prodiru kroz moje trepavice
Ne želim biti ovdje,

Ne želim više biti nigdje,
Izbriši moje misli...
Ja ne znam letjeti,
Nešto dokazivati i utvrđivati
Više nema smisla...
Dragi, ti možeš mirno spavati,
Možeš ugasiti svjetlo
Jer nikoga više ne možeš spasiti
Više nije potrebno, ne...

Zlatne vode Gangesa
Mudrost je veliki dar...

Samo što je vjerojatno, ponekad
Dosadno biti mudrim...
Zatvaram oči,
Da vidim tvoje nebo,
Prividni Buda...
U ovoj rijeci je previše suza,
Ali progutat će ih Ocean...
S tobom ću se ozbiljno oprostiti,
Moja zlatna rijeko...

Zlatne vode Gangesa
MAGYAR
Bölcsesség - nagy ajándék...

De azt hiszem néha
Unalmas dolog bölcsnek lenni...
Buta égboltjáról
Ostobán mosolyog ránk
A bronz Buddha...
Feladom földi szenvedélyeimet,
Csak maradj velem...
Születés és halál helyett
Nyugalmat adtál nekem...
Egy lila fürdőben feküdtem,

Varázslatos madarak daloltak nekem,
A Gangesz arany vize
Lebegtette szempilláimat.
Nem akarok itt lenni,

Nem akarok sehol sem lenni,
Töröld ki gondolataimat...
Nem tudok repülni,
Hogy bármit is bizonyítsak és érvényesítsek,
Nincs már értelme...
Drágám, most már alhatsz,
Lekapcsolom a villanyt,
Végtére is, nincs már kit megmenteni,
Nincs már erre szükség, nincs...

Bölcsesség - nagy ajándék...

De azt hiszem néha
Unalmas dolog bölcsnek lenni...
Lehunyom szemeimet,
Hogy láthassam a Mennyekben
A szellemszerű Buddhát...
Ebben a folyóban túl sok könny van már,
De majd belevesznek az óceánba,
Most tényleg búcsút mondok neked,
Én arany folyóm.

DEUTSCH
Weisheit - ein großes Geschenk ...

Nur vielleicht, manchmal
ist es langweilig, weise zu sein ...
Aus meiner dummen Himmel
ich, eine Dumme, lächele dich,
Buddha aus Bronze...
Ich löse mich von irdischen Leidenschaften,
nur bleib bei mir ...
Statt Geburten und Sterbefälle
gib mir Ruhe ...
Ich liege in einer purpurnen Badewanne

über mich singen die zauberhafte Vögel
Goldene Gewässer des Ganges
Schweben durch meine Wimpern
Ich möchte nicht hier zu sein,

ich will schon nirgendwo sein,
lösche meine Gedanken aus ...
Ich weiß nicht, wie man fliegt,
ich kann nichts beweisen und nichts behaupten -
Keinen Sinn mehr ...
Liebling, du kannst ruhig schlafen,
du kannst ruhig die Lichter ausschalten.
Immerhin ist niemand mehr zu retten
Du mußt das nicht mehr, nein ...

Weisheit - ein großes Geschenk ...

Nur vielleicht, manchmal
ist es langweilig, weise zu sein ...
Ich schließe meine Augen,
um deinen Himmel zu sehen,
wunderbarer Buddha ...
In diesem Fluss sind zu viele Tränen,
aber sie werden geschluckt vom Ozean ...
Ich verabschiede mich von dir, jetzt aber ernst,
mein Goldener Fluß ...

Мудрість – безцінний дар

Чи знання непосильний тягар
Смертельна отрута
З небес наївних своїх
Наївний я посміхаюсь тобі
Бронзовий Будда
Я зречуся земних страстей
Тільки лишися зі мною
Замість народжень і смертей
Пусти мою душу на волю
Я лежу в пурпурній ванні

Наді мною зграї пташок чарівних
Золотисті води Ганги
Лагідно лоскочуть мої вії
Мені не місце тут

У циклі нескінченних спокут
Дай мені спокій
Моє порочне життя
Перетвориться на забуття
За декілька кроків
Вимкни світло і міцно спи
Не турбуйся про мене
А я тим часом спалю мости
Між вічністю і моментом

Мудрість – безцінний дар

Чи знання непосильний тягар
Смертельна отрута
Здається мені, ніби я
Бачу вже твої небеса
Бронзовий Будда
В річці цій забагато сліз
Та їх вбере океан
Я відпускаю біль і злість
Тож прийми мене, Ганг

И СОЛНЦЕ ВСТАЁТ НАД РУИНАМИ
РУССКИЙ
Ты говоришь, а ветер стонет в деревьях,

И шар земной из-под ног уплывает.
Наверное, пройдёт какое-то время
Прежде, чем я всё осознаю.
Ты говоришь, а я стою, как послушный манекен

С продырявленным сердцем.
Мгновенье, и целый город разрушен.
Теперь мне некуда деться.
За тучами месяц угрюмый скользит во мгле

Навстречу непоправимому.
И, кутаясь в свой старый шарф, я смотрю,
Как Солнце встаёт над руинами...
Раскинув руки, лежу на битом стекле,

Едва надеюсь на то, что кто-то услышит,
Чем больше слёз, тем горизонт всё светлее.
А небо... всё ближе.
Немеркнущая красота в снежинках

Над искрами ягод рябиновых
Так медленно бледнеет звёздная даль,
И Солнце встаёт над руинами...
Взлетают вороны, кружатся над пепелищем.

Какой ценой досталась мне эта мудрость?
Видимо, чтоб стать светлее и чище,
Нам нужно пройти по горящим углям.
Упавшие в воду мосты однажды

Исполнят неосуществимое.
Под пеплом опять прорастают цветы
И Солнце встаёт над руинами...
‫תעברי‬
‫מדבר אתה‬, ‫בחורשות נאנחת והרוח‬,

‫לרגליים מתחת נשמט הארץ וכדור‬.
‫מה זמן עובר הנראה ככל‬,
‫הכל את קולטת שאני לפני‬.
‫ממושמעת בובה כמו עומדת ואני ‪,‬מדבר אתה‬
‫‪.‬מנוקב לב עם‬
‫‪.‬נהרסת שלמה עיר ‪,‬רגע בין‬
‫‪.‬עצמי את לקבור איפה לי אין עכשיו‬
‫באובך עגמומי סהר גולש כבדים עננים מאחורי‬

‫‪.‬לתקנו שאין מה לקראת‬
‫‪,‬צופה אני ‪,‬שלי הישן בצעיף ועטופה‬
‫‪...‬להריסות מעל עולה השמש איך‬
‫‪,‬זכוכית שברי על שוכבת ‪,‬פשוטות בידיים‬

‫‪,‬ישמע שמישהו קלושה בתקווה‬
‫‪.‬יותר בהיר האופק כך ‪,‬דמעות יותר שיש ככל‬
‫‪.‬יותר קרובים ‪...‬והשמיים‬
‫שלג בפתיתי דוהה שאינו יופי יש‬

‫רושפים חוזרר פירות על‬
‫‪,‬המכוככבים המרחקים מתבהרים לאט כמה‬
‫‪...‬ההריסות מעל עולה והשמש‬
‫‪.‬השריפה למקום מעל חגים ‪,‬מעלה עפים עורבים‬

‫?הזאת התובנה לי עלתה כמה‬
‫‪,‬יותר וטהורים צלולים להיות שכדי ‪,‬נראה‬
‫‪.‬בוערות גחלים על ללכת צריכים אנחנו‬
‫אחד יום ‪,‬המים אל שנפלו גשרים‬

‫‪.‬יאמן תיהבל את יעשו‬
‫פרחים יבצבצו שוב האפר מתחת‬
‫ההריסות מעל עולה והשמש‬
‫‪ENGLISH‬‬
‫‪You are talking and the wind is groaning in the trees‬‬

‫‪And the globe seems to be slipping under our feet.‬‬
‫‪Probably, it may take some time‬‬
‫‪Before I realize everything.‬‬
‫‪You are talking and I stand like a resigned dummy‬‬

‫‪With perforated heart.‬‬
‫‪In a moment the whole city is destroyed.‬‬
‫‪Now I have no place to go.‬‬
‫‪Behind the clouds the gloomy moon is gliding in the mist‬‬

‫‪Towards something irreparable.‬‬
‫‪And wrapping myself up in my old scarf I watch‬‬
‫‪the sun rising over the ruins...‬‬
Spreading my arms I’m lying on broken glass
I hardly hope that someone will hear
The more tears the brighter the horizon
And the sky is closer.
There is unfading beauty in the snowflakes

Over the sparks of rowanberries
starlit distance is fading so slowly,
And the sun is rising over the ruins...
The crows are taking wing and circling above the ashes.
What kind of price have I paid for this wisdom?
Apparently, to become more fair and pure,
We need to walk on the burning coals.
The bridges that fell into the water

Will fulfil unenforceable one day.
Beneath the ashes again the flowers sprout
And the sun is rising over the ruins...
FRANÇAIS
Tu parles, et le vent gémit dans les arbres,

et la Terre tourne sous nos pieds.
Il me faudra sans doute du temps
pour tout réaliser.
Tu parles, et je suis comme une poupée obéissante

au coeur transpercé.
En un instant la ville peut être détruite.
Je n'ai nulle part où m'enfuir.
Derrière les nuages, la lune lugubre glisse dans la brume

vers l'irréparable.
Et, emmitouflée dans ma vieille écharpe, j'attends
de voir le soleil se lever sur les ruines...
Les bras en croix, allongée sur du verre brisé,

j'espère à peine que quelqu'un m'entende,
plus il y aura de larmes, plus l'horizon s'éclairera,
et plus le ciel... sera proche.
Il y a une beauté immuable dans les flocons de neige

qui tombent sur les sorbiers scintillants.
Les lointains étoilés pâlissent si lentement
et le soleil se lèvera sur les ruines...
Les corbeaux s'envoleront pour tourner au-dessus des incendies.

A quel prix ai-je obtenu cette sagesse?
Il semble que pour devenir plus lucides et meilleurs
il nous faille marcher sur des braises.
Des ponts tombés à l'eau ont pu

réaliser l'impossible.
Les fleurs repousseront sur les cendres
et le soleil se lèvera sur les ruines...
TÜRKÇE
Sen konuşuyorsun, rüzgar ağaçlarda uğulduyor

Yer küre ayaklarımın altından kayıyor
Galiba biraz zaman geçiyor
Aklım başıma gelmeden önce
Sen konuşuyorsun, ben kuklan gibi duruyorum

Delinmiş bir kalple,
Bir an ve bütün şehir yıkılıyor
Şimdi kaçacak yerim yok
Bulutların ötesinde hüzünlü ay sislerin arasına kayıyor

Onarılmaz olana karşı
Ve eski şalıma saırlıp bakıyorum,
Güneşin nasıl harabelerin üzerine doğduğuna
Kollarımı açıp, kırık camların üstünde yatıyorum

Sadece birilerinin duymasını umut ediyorum
Ne kadar gözyaşı akıtırsam, o kadar aydınlanır ufuklar
Ve gökyüzü daha yakınlaşır
Kar tanelerinde solmaz güzellik

Parlayan böğürtlenlerin üstünde
Gökyüzünün derinliği yavaş yavaş soluyor
Ve güneş yıkıntıların üstünde yükselir
Kargalar yükseliyor, küllerin üzerinde dönüyorlar

Bana neye mal olacak bu bilgelik?
Galiba daha bilge ve daha temiz olmak için
Kızgın kömürlerin arasından geçmek gerek
Bir zamanlar suya düşen köprüler

İmkansızı gerçekleştirir
Küllerin arasından çiçekler filizlenir
Ve güneş harabelerin üstünde yükselir
POLSKI
Mówisz, a wiatr jęczy w drzewach

I kula ziemską usuwa się spod nóg.
Na pewno, przejdzie pewny czas
Zanim wszystko uświadamiam.
Mówisz, a ja stoję, jak posłuszny manekin

Z podziurawionym sercem.
Mgnienie, i całe miasto jest zburzone.
Teraz mi nie ma dokąd podziać się.
Za chmarami księżyc mroczny płynie we mgle

Na spotkanie nieodwracalnemu.
I, otulając się do swojego starego szalika, patrzę
Jak Słońce schodzi nad rumowiskami...
Раскинув ręce, leżę na bitym szkle

Ledwie spodziewam się na to, że ktoś usłyszy
Czym więcej łez, tym horyzont coraz jest jaśniej.
A niebo... coraz bliżej.
Niegasnąca piękność jest w śnieżynkach

Nad iskrami jagód jarzębinowych
Tak powoli blednie gwiaździsta dal
I Słońce schodzi nad rumowiskami...
Zlatują wrony, kręcą się nad pogorzeliskem.

Którą ceną dostała się mi ta mądrość?
Zapewne, żeby stanąć światlej i czyściej
Nam należy przejść po płonącym węglu.
Mosty, że kiedyś upadli do wody

Wykonają niewykonalne.
Pod popiołem znów przerastają kwiaty
I Słońce schodzi nad rumowiskami...
HRVATSKI
Ti govoriš a vjetar stenje u krošnjama,

I zemaljska kugla nestaje pod nogama.
Vjerojatno će proći još neko vrijeme,
prije nego što sve shvatim.
Ti govoriš, a ja stojim poput poslušnog manekena
S probušenim srcem.
Jedan trenutak i cijeli grad je srušen.
Sad nemam kamo.
Iza oblaka sumorni mjesec klizi u sumaglici
U susret nepopravljivom.
I, omotavajući se svojim starim šalom, gledam
Kako sunce izlazi nad ruševinama...
Raširenih ruku ležim na razbijenom staklu,

Jedva se nadam da će me netko čuti,
Što više suza, horizont postaje svjetliji
A nebo... sve bliže
Neugasiva ljepota u pahuljicama,

Nad iskrama tamnocrvenih bobica
Polagano blijedi zvjezdana daljina
I sunce izlazi nad ruševinama...
Vrane uzlijeću, kruže nad zgarištem.

Za koju cijenu sam dobio ovu mudrost?
Očito moramo proći preko gorućeg ugljena
da postanemo svijetliji i čišći.
Mostovi koji su jednom upali u vodu

ostvarit će neostvarivo.
Ispod pepela će opet niknuti cvijeće
I sunce će izaći nad ruževinama...
DEUTSCH
Du sprichst, und der Wind stöhnt in den Bäumen,

Und der Erde Kugel schwimmt unter den Füssen weg.
Wahrscheinlich vergeht es noch etwas Zeit,
Bis ich alles begreife.
Du sprichst, und ich stehe wie eine gehorsame Schneiderpuppe

Mit dem durchlöcherten Herz.
Ein Augenblick, und die ganze Stadt ist zerstört.
Nun kann ich nirgends unterkommen.
Hinter den Wolken gleitet der mürrische Monat

Entgegen dem Unverbesserlichen in der Dunkelheit.
Ich ziehe um mich mein altes Tuch und schaue,
Wie die Sonne über den Ruinen aufgeht.
Mit offenen Händen liege ich auf den Glasscherben,

Kaum hoffend, dass jemand mich hören kann.
Je mehr Tränen, desto heller ist der Horizont.
Und der Himmel sich nähert.
Unvergängliche Schönheit in Schneeflocken

Über der Ebereschenfrüchte Funken.
So langsam verblasst der Sternenhimmel
Und die Sonne geht über den Ruinen auf...
Die Wellen fliegen auf, ziehen Kreise über der Brandstätte.

Um welchen Preis erreichte ich diese Weisheit?
Wahrscheinlich, um heller und reiner zu werden,
Müssen wir auf der brennenden Kohle einen Spaziergang machen.
Eines Tages erfüllen die ins Wasser gefallenen Brücken

Das Unerfüllbare.
Unter der Asche keimen die Blumen wieder
Und die Sonne geht über den Ruinen auf.
Я чую тебе
І вітер, що стогне в деревах
Клубок думок
Нав’язливих не розплутав
Нестерпних днів
Багато буде напевно
Перш ніж я зможу
Оце все осягнути…
Я чую тебе
Стою, завмерши, як слухняний манекен
Із дірою у серці
Увесь цей світ
Я бачу ніби уперше
У небезпеці
За хмарами місяць похмурий
Летить крізь млу
Над горами й над долинами
Чекаю
Що світло здолає пітьму
І сонце зійде над руїнами
Розкинувши руки
Лежу на битому склі
Не думав, що є
Куди падати нижче
Здається вже
Надії втрачено слід
І небо все ближче
Безжальні холодні вітри
Ламають тендітні гілки калини
Потроху тьмяніють у небі зірки
І сонце встає над руїнами
Злітають круки
Над згарищем все кружляють
Блакить без меж
Нам замість білої стелі
Вочевидь
Усі дороги до раю
Прокладені крізь пекло…
Усі, хто шукають, знайдуть
Розраду
У сяйві сузір’їв перлинових
І квіти
З-під попелу проростуть
І сонце зійде над руїнами
ИСКУПЛЕНИЕ
РУССКИЙ
Скажи: ничего не было, нет.

Может быть, я поверю в это,
Если будет сказано с верой.
И не смогу найти двери,
Как будто я здесь в первый раз.
Не знаю значения стрелок,
Не понимаю, который час.
Но зато я так стремительно падаю вверх,

Как будто притяжения нет,
И нет ни законов, ни правил.
Я ничего не знаю о них,
Как будто в детстве не было книг,
И учиться никто не заставил.
Хочешь, я скажу: ничего не было, нет.

Может быть, ты поверишь в это,
Убаюканный музыкой слов.
И в мир неизведанный, новый
Осторожно сделаешь шаг,
Закрывая глаза от страха,
Трепеща и не зная, как.
Но зато ты так стремительно падаешь вверх,

Ты ничего не знаешь о них,
Смотри, мы так стремительно падаем вверх,

Мы ничего не знаем о них,
‫עברית‬
‫תאמר‬: ‫כלום היה לא‬, ‫לא‬.

‫לזה אאמין אולי‬,
‫באמינות יאמר זה אם‬.
‫‪,‬הדלת את למצוא אוכל ולא‬
‫‪.‬ראשונה פעם פה אני כאילו‬
‫‪,‬המחוגים משמעות את יודעת לא‬
‫‪.‬השעה מה מבינה לא‬
‫‪,‬מהר כך כל למעלה נופלת אני שני מצד אבל‬

‫‪,‬משיכה כוח אין כאילו‬
‫‪.‬כללים אין ‪,‬חוקים ואין‬
‫‪,‬כלום עליהם יודעת לא אני‬
‫‪,‬בילדות ספרים היו לא כאילו‬
‫‪.‬ללמוד הכריח לא אחד ואף‬
‫‪.‬לא ‪,‬כלום היה לא ‪:‬אומר אני ‪,‬רוצה‬

‫‪,‬בזה תאמין אולי‬
‫‪.‬ערש במנגינת מילים‬
‫חדש ‪,‬מוכר לא ובעולם‬
‫‪,‬בזהירות ראשון צעד תעשה‬
‫‪,‬מפחד עיניים בעצימת‬
‫‪.‬איך לדעת ובלי ברעד‬
‫‪,‬מהר כך כל למעלה נופל אתה שני מצד אבל‬

‫‪,‬וםכל עליהם יודע לא אתה‬
‫‪.‬ללמוד הכריח לא אחד ואף‬
‫‪,‬מהר כך כל למעלה נופלים אנחנו שני מצד אבל‬

‫‪,‬כלום עליהם יודעים לא אנחנו‬
‫ללמוד הכריח לא אחד ואף‬
‫‪ENGLISH‬‬
‫‪Tell me: No, there was nothing there.‬‬

‫‪Maybe I'll believe it,‬‬
‫‪If it would be said with certainty.‬‬
‫‪And I won’t be able to find the door‬‬
‫‪As if I were here for the first time,‬‬
‫‪do not knowing the meaning of hour hand,‬‬
‫‪do not understanding what time it is.‬‬
‫‪But I fall headlong upwards‬‬

‫‪As if there was no gravity,‬‬
‫‪And no laws, no rules.‬‬
‫‪I don’t know anything about them,‬‬
as if there were no books in my childhood
And nobody forced me to learn.
Do you want me to say: “No, there was nothing there”?

Maybe you’ll believe it
Lulled by the music of words.
And to the inexplored new world
You will take a step carefully
Closing your eyes in fear,
trembling and not knowing how.
But you fall headlong upwards

As if there was no gravity,
And no laws, no rules.
You don't know anything about them,
as if there were no books in your childhood
And nobody forced you to learn.
Look, we fall headlong upwards

As if there was no gravity,
And no laws, no rules.
We don't know anything about them,
as if there were no books in our childhood
And nobody forced us to learn.
FRANÇAIS
Dis: il ne s'est rien passé, non.

Peut-être que j'y croirai
Si c'est dit avec conviction.
Je n'arriverai pas à trouver la porte,
Comme si j'étais ici pour la première fois.
Je ne sais pas ce que veulent dire les aiguilles,
Je n'arrive pas à savoir quelle heure il est.
Et pourtant je tombe la tête la première vers le haut,

Comme s'il n'y avait pas d'attraction,
Ni de lois, ni de règles.
Je ne sais rien d'elles,
Comme s'il n'y avait pas eu de livres durant mon enfance
Et que personne ne m'avait forcée à apprendre.
Si tu veux, je dirai qu'il ne s'est rien passé, non.

Peut-être que tu y croiras,
Bercé par la musique des mots.
Et dans le monde inconnu et nouveau
Tu feras prudemment un pas,
En fermant les yeux de peur,
Tremblant et ne sachant pas comment.
Et pourtant tu tombes la tête la première vers le haut,

Comme s'il n'y avait pas eu de livres durant mon enfance
Et que personne ne m'avait forcée à apprendre.
Regarde, nous tombons la tête la première vers le haut,

Comme s'il n'y avait pas eu de livres durant notre enfance
Et que personne ne nous avait forcés à apprendre.
HRVATSKI
Reci: Nije bilo ničega, ne.

Možda ću i povjerovati u to
Ako bude rečeno s vjerom.
I neću uspjeti naći vrata,
Kao da sam ovdje prvi put.
Ne znam značenja kazaljki,
Ne razumijem koliko je sati.
Ali zato silovito padam prema gore,

Kao da gravitacija ne postoji,
I nema ni zakona, ni pravila.
Ništa o njima ne znam,
Kao da u djetinjstvu nije bilo knjiga,
I nitko me nije natjerao da učim.
Ako želiš, reći ću: Nije bilo ničega, ne.

Možda ćeš i povjerovati u to
Uspavan glazbom riječi.
I u novi ćeš, neistraženi svijet
Oprezno zakoračiti,
Zatvarajući oči od straha,
Drhteći i ne znajući kako.
Ali zato tako silovito padaš prema gore,

Ništa o njima ne znaš,
Kao da u djetinjstvu nije bilo knjiga
I nitko te nije tjerao da učiš.
Gledaj, tako silovito padamo prema gore,
Ništa o njima ne znamo,
Kao da u djetinjstvu nije bilo knjiga
I nitko nas nije tjerao da učimo.
DEUTSCH
Sag mir: es war nichts, nein.

Vielleicht glaube ich sogar daran,
wenn es mit festen Glauben gesagt wird.
Und ich werde keine Tür finden können,
als ob ich hier zum ersten Mal wäre.
Als würde ich die Bedeutung der Zeiger nicht kennen,
und keine Ahnung hätte, wie spät es ist.
Aber dafür falle ich so unaufhaltsam nach oben,

als ob die Schwerkraft nicht existierte,
und als ob es weder Gesetze noch Regeln gäbe.
Und ich weiß nichts von ihnen,
als hätte es in meiner Kindheit keine Bücher gegeben,
und als hätte mich niemand gezwungen zu lernen.
Wenn du willst, sage ich, dass nichts gewesen ist, nein.

Es kann sein, dass du daran glauben wirst,
eingelullt mit der Musik der Worte.
Und du machst einen vorsichtigen Schritt
in die frische und neue Welt,
indem du die Augen vor Angst verdeckst,
zitterst und nicht weißt, wie es zu tun ist.
Aber dafür fällst du so unaufhaltsam nach oben,

und als ob es weder keine Gesetze noch Regeln gäbe.
Du weisst nichts von ihnen,
als Als hätte es in deiner Kindheit keine Bücher gegeben,
und als hätte dich niemand gezwungen zu lernen.
Schau mal, wir fallen so unaufhaltsam nach oben,

Wir wissen nichts von ihnen,
als hätte es in unserer Kindheit keine Bücher gegeben,
und als hätte uns niemand gezwungen zu lernen
Schau mal, wir fallen so unaufhaltsam nach oben,

Wir wissen nichts von ihnen,
als hätte es in unserer Kindheit keine Bücher gegeben,
und als hätte uns niemand gezwungen zu lernen
POLSKI
Powiedz: nic nie było, nie.

Może nawet ja w to uwierzę,
Jeśli będzie powiedziane z wiarą.
I nie będę mogła znaleźć drzwi,
Jak gdybym była tutaj pierwszy raz.
Nie znam znaczenia wskazówek,
nie wiem, która godzina.
Ale za to tak uporczywie spadam do góry,

Jak gdyby nie było przyciągania,
I nie było ani praw, ani reguł,
J nic nie wiem o nich,
Jak gdyby w dzieciństwie nie było książek,
I uczyć się nikt mi nie kazał.
Chcesz, to powiem: nic nie było, nie.

Możliwe, że ty w to uwierzysz,
Ukołysany muzyką marzeń.
I w świat nieznany, nowy
Ostrożny zrobisz krok,
Zakrywając oczy ze strachu,
Drżąc i nie wiedząc, jak.
Ale za to tak uporczywie spadasz do góry,

J nic nie wiesz o nich,
I uczyć się nikt tobie nie kazał.
Spójrz, tak uporczywie spadamy do góry,

Nic nie wiemy o nich,
I uczyć się nikt nam nie kazał.
ИСПОЛИНСКИЕ ЧЁРНЫЕ ГРИФЫ
РУССКИЙ
Я стою одна над обрывом

И смотрю в холодную бездну,
Я уже вижу острые камни на дне...
Надо мной сгущаются тени,

Исполинские чёрные грифы,
Те, что зорко следят за движением тёмных планет
Позови меня, останови меня,

Не дай стать мне жертвой обезумевших птиц
Спаси меня и унеси меня,
И больше не давай смотреть мне вниз
Слишком медленно тянется время,

Я боюсь не дождаться рассвета,
Да и что он изменит, если темно внутри...
Безответно холодные камни,

Ненасытно коварные грифы
Будут жадно клевать моё сердце до самой зари
Найди меня, освободи меня,

От лап и от крыльев обезумевших птиц
Прикрой меня и успокой меня,
И больше не давай смотреть мне вниз
Среди светлых небесных сводов,

Среди тёмных безжизненных улиц
Есть ли в мире хоть кто-то, чтобы всё это остановил...
Осуждай меня, если хочешь,

Я безмерно устала от боли,
И мне просто хотелось услышать слова любви
Найди меня, освободи меня,

Мои мысли - стая обезумевших птиц.
Пойми меня, обними меня
И больше не давай смотреть мне вниз.
‫עברית‬
‫צוק על לבד עומדת אני‬

‫‪,‬הקרה לתהום ומסתכלת‬
‫‪...‬בתחתית החדות האבנים את רואה כבר אני‬
‫‪,‬צללים מתעבים מעלי‬
‫‪,‬ענקיים שחורים נשרים‬
‫חשוכים לכת כוכבי של תזוזות חדה בעין שבוחנים כאלה‬
‫‪,‬אותי עצור ‪,‬לי קרא‬

‫מטורפות לציפורים טרף להיות לי תתן אל‬
‫‪,‬הרחק אותי ושא אותי הצל‬
‫למטה להסתכל יותר לי תתן ואל‬
‫‪,‬מדי לאט נגרר הזמן‬

‫‪,‬הזריחה עד מעמד להחזיק לא פוחדת אני‬
‫‪...‬בפנים חשוך אם ‪,‬תשנה היא מה כי אם‬
‫‪,‬אילמות קרות אבנים‬
‫שובע םיודעי שאינם זדוניים נשרים‬
‫השחר עד ליבי את ינקרו בחמדנות‬
‫‪,‬אותי שחרר ‪,‬אותי מצא‬

‫מטורפות ציפורים כנפי משאון‬
‫‪,‬אותי הרגע ‪,‬עלי חפה‬
‫‪,‬הבהירה השמיים כיפת בין‬

‫חיים חסרי חשוכים רחובות בין‬
‫‪...‬זה כל את שיעצור בעולם מישהו יש האם‬
‫‪,‬תרצה אם ‪,‬אותי גנה‬
‫‪,‬מהכאב שיעור יןלא עייפה אני‬
‫אהבה של מילה לשמוע רוצה רק ואני‬
‫‪,‬אותי שחרר ‪,‬אתי מצא‬

‫‪.‬מטורפות ציפורים להקת – שלי המחשבות‬
‫‪,‬אותי חבק ‪,‬אותי הבן‬
‫‪ENGLISH‬‬
‫‪I’m standing alone on a cliff‬‬

‫‪And looking down into the cold abyss‬‬
‫‪I can already see the sharp rocks at the bottom...‬‬
‫‪Shadows are thickening around me,‬‬

‫‪Gigantic black vultures,‬‬
‫‪Those that are keenly watching the movements of dark planets‬‬
Call me, stop me
Do not let me become a victim of crazed birds
Save me and take me away
And do not let me look down anymore
Time hangs too heavy

I'm afraid not to see the dawn,
And what would it change if the darkness is inside me?..
Unrequited cold stones,

Insatiable insidious vultures
Will be eagerly pecking my heart right till the dawn
Find me, free me

From claws and wings of crazed birds
Cover me and calm me
And do not let me look down anymore
Among bright vaults of heaven,

Among dark barren streets
Is there anyone in the world to get it all stopped?..
Blame me if you want

I am extremely tired of pain,
And I just wanted to hear some words of love
Find me, free me,

My thoughts are a flock of crazed birds.
Understand me, embrace me
And do not let me look down anymore.
FRANÇAIS
Je me tiens seule au-dessus du précipice

Et regarde l'abîme froid,
J'y vois déjà des pierres aiguisées tout au fond...
Des ombres se condensent au-dessus de moi,

De gigantesques griffons noirs,
Ceux qui observent vigilamment le mouvement des planètes sombres
Appelle-moi, arrête-moi,
Ne me laisse pas devenir la proie de ces oiseaux affolés
Sauve-moi et emmène-moi,
Et ne me laisse plus regarder en bas
Le temps passe trop lentement,

J'ai peur de ne pas voir l'aube,
Et que changera-t-elle, d'ailleurs, si les ténèbres règnent à l'intérieur...
Les pierres soumises et froides,

Les griffons insatiables et perfides
Becquetteront avidement mon coeur jusqu'aux premiers rayons de l'aube
Trouve-moi, libère-moi
Des pattes et des ailes des oiseaux affolés
Protège-moi et calme-moi,
Et ne me laisse plus regarder en bas
Parmi les voûtes célestes radieuses,

Parmi les rues sombres et sans vie
N'y a-t-il vraiment personne pour que tout cela cesse...
Condamne-moi, si tu veux,
Je suis éreintée de douleur,
Et je voulais simplement entendre des mots d'amour
Trouve-moi, libère-moi,
Mes pensées sont une volée d'oiseaux affolés.
Comprends-moi, prends-moi dans tes bras
Et ne me laisse plus regarder en bas.
POLSKI
Stoję sama nad urwiskiem

I patrzę w chłodną otchłań,
Już widzę postrzępione skały na dnie ...
Nade mną zagęszczają się cienie,

Gigantyczne czarne sępy,
Te, które bacznie obserwują ruchy ciemnych planet
Zawołaj mnie, zatrzymaj mnie,

Nie pozwól mi stać się ofiarą oszalałych ptaków
Uratuj mnie i zabierz mnie,
I nie pozwól mi więcej spoglądać w dół
Czas ciągnie się zbyt wolno,

Boję się, że nie doczekam świtu,
Zresztą cóż on zmieni, jeśli we mnie jest ciemność ...
Zimne jak brak odpowiedzi kamienie,

Nienasycone, przebiegłe sępy
Będą pożądliwie do samego świtu dziobać moje serce
Znajdź mnie, uwolnij mnie ,

Od szponów i skrzydeł oszalałych ptaków
Przykryj mnie i uspokój mnie
Pod jasnym firmamentem nieba

Pośród ciemnych martwych ulic
Czy jest na świecie ktoś, kto by zatrzymał to wszystko ...
Potępiaj mnie, jeśli chcesz,

Ja jestem już bardzo zmęczona bólem,
I chciałam po prostu usłyszeć słowa miłości
Znajdź mnie, uwolnij mnie,

Moje myśli jak stado oszalałych ptaków.
Zrozum mnie, przytul mnie
КАК ВСЁ УХОДИТ
РУССКИЙ
Я знаю: есть конец у всех дорог

Я знаю: есть конец у всех мелодий
Струится между пальцами песок
Я чувствую, как все уходит…
Холодный ветер гонит облака
И стаи перелётных птиц в полёте
Соломинки уносит вниз река
Скользит беззвучно стрелка по часам

Но время меня больше не заботит, -
Я знаю, что все вещи исчезают
И каждый вечер, сидя у окна
Я наблюдаю, как заходит солнце
И каждый его блик напоминает
О том, что больше не вернётся
Все поезда куда-то отбывают…

И я смирилась с тем, что происходит
Смотрю в твои глаза, не отрываясь
И чувствую, как все уходит…
Моя нелепая больная жизнь
Не оборвётся на надрывной ноте
Я буду постепенно таять
И уходить… как все уходит.
‫עברית‬
‫יודעת אני‬, ‫הדרכים לכל סוף יש‬

‫יודעת אני‬, ‫המנגינות לכל סוף יש‬
‫האצבעות בין נשפך חול‬
‫מרגישה אני‬, ‫חולף הכל איך‬...
‫העננים את מסיעה קרה רוח‬
‫במעופה נודדות ציפורים ולהקות‬
‫הנהר במורד נסחף תבן‬
‫איוושה ללא השעון על מחליק המחוג‬

‫ אותי מדאיג לא כבר הזמן אך‬-
‫יודעת אני‬, ‫נמוגים הדברים שכל‬
‫ערב וכל‬, ‫החלון ליד ביושבי‬
‫צופה אני‬, ‫השמש שוקעת כיצד‬
‫מזכירה שלה קרן וכל‬
‫מה את‬, ‫יחזור לא שיותר‬
‫שהוא להיכן יוצאות הרכבות כל‬...

‫שמתרחש למה נכנעת ואני‬
‫בעינייך מסתכלת‬, ‫מבט מתיקה לא‬
‫ומהמגוחכים הכואבים חיי‬
‫צורם בטון יקטעו לא‬
‫בהדרגה אתמוסס אני‬
‫ואחלוף‬... ‫הכל שחולף כמו‬
ENGLISH
I know: there is an end for every road

I know: there is an end for every melody
The sand runs through my fingers
I feel how everything goes away...
The cold wind is moving the clouds
And flocks of flying birds
The river is taking down the straws
I feel how everything passes
The hand is running down the clock
But I don’t care about the time, -
I know that everything disappears
I feel how everything passes...
And every evening sitting at the window
I’m watch the setting sun
And every glare of its light reminds me
that it won’t be back again
The trains are leaving somewhere...
I reconcile myself to the way things are
I stare in your eyes
and feel how everything passes...
My sick and miserable life
Won’t be abrupt on a heart-rending note
I’m gonna dwindle all away
And pass the way everything passes.
ESPAÑOL
Sé que todos los caminos tienen fin

Sé que todas las canciones tienen fin
La arena se derrama entre los dedos
Percibo que todo se va...
El viento frío impulsa las nubes
Y las bandadas de aves migratorias en vuelo
El río arrebata las pajitas
El minutero se mueve insonoramente alrededor del reloj

Pero ya no me importa el tiempo -
Sé que todas las cosas desaparecen
Y todas las noches, sentando junto a la ventana
Veo que se pone el sol
Y cada su reflejo me recuerda
Que no va a volver
Todos los trenes salen a alguna parte...

Y me sometí a lo que está ocurriendo
Miro tus ojos sin desprender la vista
Y percibo que todo se va...
Mi ridícula enferma vida
No interrumpirá con nota desgarradora
Poco a poco me voy a languidecer
E irse... como todo se va.
FRANÇAIS
Je sais: toutes les routes ont une fin

Je sais: toutes les mélodies ont une fin
Le sable coule entre les doigts
Je sens tout s'en aller…
Le vent froid chasse les nuages
Et les volées d'oiseaux migrateurs
La rivière emporte les brins de paille
L'aiguille glisse en silence sur la montre

Mais le temps ne m'inquiète plus, -
Je sais que les choses disparaissent
Et chaque vent, assise à la fenêtre
Je regarde le soleil se coucher
Et chacune de ses taches de lumière me rappelle
Qu'il ne reviendra pas
Tous les trains partent quelque part…
Et j'ai accepté qui se passe
Je te regarde dans les yeux sans ciller
Et je sens tout s'en aller…
Mon absurde vie malade
Ne s'arrachera pas sur une note déchirante
Peu à peu je fondra
Et je m'en irai… comme tout s'en va.
POLSKI
Wiem: wszystkie drogi mają swój koniec

Wiem: wszystkie melodie mają koniec
Sypie się między palcami piasek
Odczuwam, jak wszystko odchodzi…
Zimny wiatr gna chmury
I zgraje przelotnych ptaków w locie
Słomki odnosi w dół rzeka
Sunie bezdźwięcznie strzałka po tarcze

Lecz czas mnie więcej nie niepokoi, -
Wiem, że wszystkie rzeczy znikają
I każdy wieczór, siedząc obok okna
Obserwuję, jak zachodzi słońce
I każdy jego odblask przypomina
O tym, co więcej już nie wróci
Wszystkie pociągi dokądś odjeżdżają…

I pogodziłam się z tym, że odbywa się
Patrzę do twoich oczu, nie odrywając się
I odczuwam, jak wszystko odchodzi…
Moje bezsensowne chore życie
Nie oberwie się na niepohamowanej nucie
Będę powoli tajać
I odchodzić… jak wszystko odchodzi.
TÜRKÇE
Biliyorum: her yolun bir sonu var

Biliyorum: her melodinin bir sonu var
Kum parmakların arasından akıyor
Hissediyorum, her şey nasıl gidiyor...
Soğuk rüzgar kovuyor bulutları
Ve uçuşta göçmen kuş sürüleri
Saman çöpü taşıyor aşağıya nehir
Hissediyorum, her şey nasıl gidiyor..
Saatin akrebi kayıp gidiyor sessizce

Ama zaman artık beni kaygılandırmıyor,
Biliyorum ki bütün şeyler yok oluyor
Ve her akşam otururken pencerenin önünde
Gözlüyorum güneşin doğuşunu
Ve onun her kızıltısı hatırlatıyor
Bir daha geri dönmeyeceğini
Bütün trenler bir yerlere gidiyorlar

Boyun eğdim olanlara
Ayırmadan, bakıyorum gözlerinin içine
Benim tuhaf hasta hayatım
Histerik notada kopmuyor
Ben yavaş yavaş eriyeceğim
Ve ayrılmak... her şey nasıl gidiyor.
HRVATSKI
Znam: postoji kraj svake ceste

Znam: postoji kraj svake melodije
Pijesak struji među prstima
Ja osjećam kako prolazi sve...
Hladan vjetar hvata oblake
i jata ptica selica u letu
Rijeka odnosi slamčice
Nečujno klizi kazaljka na satu

Ali mene vrijeme više ne brine,
Ja znam da sve stvari nestaju
I svaku večer, sjedeći kraj prozora
Ja promatram kako sunce zalazi
I svaka njegova zraka podsjeća na
ono što se više neće vratiti
Svi vlakovi nekamo odlaze...

I ja sam se pomirila s tim što se događa
Gledam tvoje oči, ne odvajajući pogleda
I osjećam kako prolazi sve...
Moj apsurdan bolestan život
se neće prekinuti na bolnoj noti
Polagano ću se topiti
I odlaziti, kako odlazi sve.
MAGYAR
Tudom, véget ér minden út.

Tudom, véget ér minden zene.
Homok folyik ujjaim között.
Érzem, ahogy elmúlik minden...
Fellegeket ûz a fagyos szél

És elrepül minden vándormadár.
A folyó szalmaszálakat sodor.
Halkan fut körbe a mutató,

De engem nem aggaszt már az idõ.
Tudom, egyszer minden véget ér.
S minden este az ablak elõtt

Nézem, ahogy lebukik a nap.
És minden egyes fényfolt felidéz
Mindent, mi nem tér soha vissza.
Egyszer elindul minden vonat.

Megszoktam, ez a dolgok sora.
Nézek szemeidbe szüntelen...
És érzem, ahogy elmúlik minden.
Fájó, értelmetlen életem

Sikoltó húrként el nem szakad.
Lassan, percrõl percre hervadok,
S elmúlok, ahogy elmúlik minden.
ITALIANO
Lo so che tutte le strade hanno una fine

Lo so che tutte le canzoni hanno una fine
La sabbia scorre tra le dita
Sento come passa tutto...
Il vento freddo fa correre le nuvole
E stormi di uccelli migratori in volo
Il fiume porta via la paglia
La lancetta scivola silenziosamente lungo l'orologio

Ma il tempo non mi dà più fastidio -
So che tutte le cose scompaiono
E ogni sera, seduta vicino alla finestra
Guardo il tramonto
E ogni scorcio di sole mi fa ricordare
Di ciò che non tornerà mai più
Tutti i treni partono...

E ho acettato quel che sta occorrendo
Ti guardo negli occhi di continuo
E sento come passa tutto...
La mia vita ridicola e malsana
Non finirà con una nota amara
Piano piano mi scioglierò
E passerò come passa tutto...
КАМЕНЬ
РУССКИЙ
Попробуй разбить меня - ты не поверишь глазам,

Попробуй сломать - ты скорее сломаешься сам,
Холодный и твёрдый в израненных пальцах,
Я – камень, орудие неандертальца.
Согнуть меня даже гораздо сложней, чем сломать,

Я - маленький камень, зато я умею летать,
Холодный и острый осколок гранита,
Смерть Голиафа в руке Давида.
По мне ударяют железным прутом,

Но я камень - холодный и твёрдый гранит,
Я падаю, не разбиваясь потом,
Мне не больно - я делаю вид.
Нет твёрже и нет холодней ничего на Земле,

Могла бы быть льдом, но боюсь, что растаю в тепле,
Напрасны уловки, капканы и сети,
Не целься мне в сердце - я в бронежилете.

Непросто меня раздавить, расколоть

Я камень, холодный и твёрдый базальт
Всего лишь слегка поцарапана плоть
И в стороны яркие искры летят

Непросто меня раздавить, расколоть

Я камень, холодный и твёрдый базальт
Всего лишь слегка поцарапана плоть
И в стороны яркие искры летят
ENGLISH
Try to beat me - you will not believe your eyes,

Try to break me down - you probably will break down yourself.
Cold and hard in wounded fingers
I’m the stone, a tool of Neanderthal man.
To bend me is even harder than break me down,

I am a little stone but I can fly.
The cold and sharp piece of granite,
Death of Goliath in hands of David.
I’m stricken by the iron rod,

But I am a stone, cold and hard granite,
I fall without breaking,
It does not hurt me. I’m pretending.
There is nothing harder or colder on Earth

I could be ice, but I'm afraid that I’ll melt in the warmth,
Tricks, traps and nets are vain,
Do not aim for my heart. I'm wearing bulletproof vest.

It’s not easy to crush me, to cleave me,

But I am a stone, cold and hard basalt
Flesh is only slightly scratched
And bright sparks are flying by.

It’s not easy to crush me, to cleave me,

But I am a stone, cold and hard basalt
Flesh is only slightly scratched
And bright sparks are flying by.
Спробуй розбий мене – ти не повіриш очам

спробуй зламати – скоріше зламаєшся сам
Твердий і холодний в поранених пальцях
я – камінь знаряддя для неандертальця
Зігнуть мене – це навіть важче, ніж вщент розтрощить
Дрібненький камінчик, але я зможу злетіть
холодний та гострий уламок граніту
смерть Голіафа в руці Давида
Мене побивають залізним прутом

Та я – камінь, міцний та холодний граніт
Я падаю, та не зламаюсь, затим
Роблю вигляд "мені не болить".
Я є найміцніша істота на цілій землі

Могла б бути льодом, боюся: розтану в теплі
Даремні пастки, удавання й капкани
Не ціль мені в серце – не зробиш в нім рани

Нелегко мене розтрощити ущент

Я – камінь, міцний та холодний базальт
Лиш трохи пошкрябане тіло моє
Врізнобіч яскравії іскри летять

Нелегко мене розтрощити ущент

Я – камінь, міцний та холодний базальт
Лиш трохи пошкрябане тіло моє
Врізнобіч яскравії іскри летять
TÜRKÇE
Beni parçalamayı dene, gözlerine inanamayacaksın,

Kırmayı dene, kendin daha çabuk kırılacaksın,
Soğuk ve sert yaralı ellerde,
Taşım ben, Neandertal adamının silahı.
Bana baş eğdirmek beni kırmaktan daha zor,

Ben ufacık bir taşım, ama uçabilirim,
Soğuk, keskin bir granit parçacığı,
David'in elindeki Goliath'ın ölümü.
Bana demir çubuklarla vuruyorlar,

Ama taşım ben, soğuk ve sert bir granit,
Düşüyorum, parçalanmadan,
Yanmıyor canım, rol yapıyorum.
Daha sert ve daha soğuk başka bir şey yok dünyada,

Bir buz olabilirdim, korkmasaydım sıcakta erimekten,
Tuzaklar, kapanlar, ağlar faydasız,
Nişan alma kalbime, çelikten yeleğim üstümde.

Kolay değil beni ezmek, bölmek,

Ben taşım, soğuk ve sert bazalt,
Azıcık çizilmiş de cevherim
Etrafa savrulur kıvılcımlar.

Kolay değil beni ezmek, bölmek,

Ben taşım, soğuk ve sert bazalt,
Azıcık çizilmiş de cevherim
Etrafa savrulur kıvılcımlar.
FRANÇAIS
Essaye de me briser: tu n'en croiras pas tes yeux,

Essaye de ma casser: tu te casseras plutôt toi-même,
Froid et dur entre les doigts couverts de blessures,
Je suis une pierre, l'instrument de l'homme de Neandertal.
Il est encore plus difficile de ma plier que de me casser,

Je suis une petite pierre, mais je sais voler,
Un éclat froid et tranchant de granite,
La mort de Goliath dans la main de David.
On s'attaque à moi avec une barre de fer,

Mais je suis une pierre: du granite froid et dur,
Je tombe sans me briser ensuite,
Je n'ai pas mal: je fais semblant.
Rien sur terre n'est plus dur ni plus froid,

Je pourrais être de la glace, mais j'ai peur de fondre à la chaleur,
Ruses, traquenards et filets sont inutiles,
Ne me vise pas au coeur: j'ai un gilet pare-balles.

Il est difficile de m'écraser, de me fendre

Je suis une pierre, du basalte froid et dur
Ma chair n'est égratignée que légèrement
Et des étincelles volent sur les côtés

Il est difficile de m'écraser, de me fendre

Je suis une pierre, du basalte froid et dur
Ma chair n'est égratignée que légèrement
Et des étincelles volent sur les côtés
POLSKI
Spróbuj rozbić mnie - nie uwierzysz własnym oczom,

Spróbuj złamać - szybciej złamiesz się sam,
Zimny i twardy w rannych palcach,
Jestem kamieniem, narzędziem neandertalczyka.
Ugiąć mnie jest nawet o wiele trudniej, niż złamać

Jestem malutkim kamieniem, natomiast umiem latać
Zimny i ostry odłamek granitu
Śmierć Goliata w ręce Dawida.
Po mnie uderzają żelaznym prętem

Lecz jestem kamieniem - zimnym i twardym granitem
Padam, nie rozłupując się potem
Mnie nie boli - udaję.
Nie ma twardszego i nie ma nic bardziej chłodnego na Ziemi

Mogłabym być lodem, lecz boję się, że roztaję w cieple
Są nadaremne chytrość, potrzaski i sieci
Nie celuj mi do serca - jestem w kamizelce kuloodpornej.

Nieprosto mnie zmiażdżyć, rozłupać

Jestem kamieniem, zimnym i twardym bazaltem
Zaledwie jest trochę podrapane ciało
I na wszystkie strony jaskrawe iskry lecą

Nieprosto mnie zmiażdżyć, rozłupać

Jestem kamieniem, zimnym i twardym bazaltem
Zaledwie jest trochę podrapane ciało
I na wszystkie strony jaskrawe iskry lecą
HRVATSKI
Probaj me razbiti, nećeš povjerovati očima,

Probaj me slomiti, prije ćeš se slomiti sam,
Hladan i tvrd u izranjenim prstima,
Ja sam kamen, oruđe neandertalca.
Saviti me je puno teže nego slomiti,

Ja sam mali kamen, ali zato znam letjeti
Hladan i oštar komad granita
Golijatova smrt u Davidovoj ruci.
Udaraju me željeznom šipkom,

Ali ja sam kamen, hladan i tvrd granit,
Ja padam, pritom se ne razbijajući
Ne boli me, samo se pretvaram
Nema ničeg tvrđeg i hladnijeg na Zemlji

Mogla bi biti led, ali bojim se da ću se rastopiti u toplini,
Uzaludne smicalice, klopke i mreže,
Ne ciljaj mi u srce, nosim pancirku.

Nije me lako zdrobiti, rascijepiti.

Ja sam kamen, hladan i tvrd bazalt
Samo malo oderano meso
A po stranama lete sjajne iskre
Nije me lako zdrobiti, rascijepiti.

Ja sam kamen, hladan i tvrd bazalt
Samo malo oderano meso
A po stranama lete sjajne iskre
КАРУСЕЛЬ
РУССКИЙ
Я кукла тряпичная, забытая в подвале

В картонной коробке с ненужным хламом
Зачем мне когда-то нарисовали глаза?..
Я – хрупкая ёлочная игрушка,

Зеркальный шар с твоим отраженьем
Я – то, что разбито… я – то, что не склеишь назад
Звёзды и пёстрые ленты на колесе

Мчится по кругу разноцветная карусель
И несёт её время сквозь океаны огня…
Я стою и смотрю, как проносятся мимо
Города, поезда, лица… всё неуловимо
Карусель вращается без меня…
Я – глупый, беспечный солнечный зайчик,

Попавший случайно в чьё-то окно.
Я плачу от счастья, смеюсь без причины.
Я – маленькое красное плюшевое сердце, -

Подушечка для английских булавок…
Ненужный подарок на День Валентина…
Звёзды и пёстрые ленты на колесе

Мчится по кругу разноцветная карусель
И несёт её время сквозь океаны огня…
Я стою и смотрю, как проносятся мимо
Города, поезда, лица… всё неуловимо
Карусель вращается неуловимо
Карусель вращается без меня…
Я – жёлтые листья на шахматной доске,

Оставленной кем-то в холодном парке,
Покрытый твоими следами прибрежный песок
Я – голубь бумажный, застрявший в деревьях

Истерзанный ветром, промокший от снега
Я – вырванный из книги бумажный листок…
‫עברית‬
‫סמרטוט בובת אני‬, ‫במרתף שכוחה‬

‫גרוטאות בין קרטון בקופסת‬
‫‪?...‬עיניים פעם לי ציירו מה לשם‬
‫‪,‬המולד חג עץ של שביר קישוט אני‬
‫שלך השתקפותה עם מראות כדור‬
‫חזרה תדביק שלא מה אני ‪...‬ששבור מה אני‬
‫גלגל על מטולאים וסרטים כוכבים‬

‫במהירות מסתובבת צבעונית קרוסלה‬
‫‪...‬אש של אוקיינוסים דרך אותה לוקח והזמן‬
‫פני על במהירות חולפים איך ומסתכלת עומדת אני‬
‫נתפס לא הכל ‪...‬פנים ‪,‬רכבות ‪,‬ערים‬
‫בלעדי מסתובבת הקרוסלה‬
‫‪,‬ועליז פזיז ‪,‬אווילי ארנבון אני‬

‫‪.‬מישהו של חלון על כוונה בלי מקפץ‬
‫‪.‬סיבה בלי מחייך ‪,‬מאושר בוכה אני‬
‫‪ -‬מקטיפה אדום קטן לב אני‬
‫‪...‬ביטחון לסיכות כריונת‬
‫‪...‬האהבה לחג נחוצה לא מתנה‬

‫‪...‬אש של וסיםאוקיינ דרך אותה לוקח והזמן‬
‫‪,‬שחמט לוח על צהובים עלים אני‬

‫‪,‬הקר בפארק מישהו ידי על שהושאר‬
‫שלך בעקבות מכוסה חופים חול‬
‫בעצים התקועה מנייר ציפור אני‬
‫מהשלג רטובה ‪,‬מהרוח מעוותת‬
‫‪...‬מספר קרוע ‪,‬מקומט דף אני‬


ENGLISH
I am a rag doll, left in the basement

In a paper box with useless rubbish
Why did they paint me these eyes?..
I am a fragile fir-tree decoration,
a mirror ball with your reflection
I’m the thing that is broken and you won’t paste it together again
Stars and motley ribbons are on the wheel
The bright carousel is spinning
It goes through the time and oceans of lights...
Cities, trains and faces are passing me by
I’m watching it being so elusive
The carousel spinning without me
I’m a silly careless sunbeam,
Playing on somebody’s window.
I cry out of happiness and laugh for no reason.
I’m a little red plush heart, -
a pincushion for safety-pins...
A useless gift for St. Valentine’s Day...
I am yellow leaves on a chessboard,
Left in a cold park,
I am coastal sand with your footprints
I am a paper dove trapped in the trees
Harrowed by the wind, wet from the snow
I am a crumpled page torn out of the book...
FRANÇAIS
Je suis une poupée de chiffon, oubliée dans une cave

Dans une boîte en carton avec tout un bric-à-brac inutile
Pourquoi m'a-t-on un jour dessiné des yeux?..
Je suis un jouet de Noël fragile,

Une boule à facette avec ton reflet
Je suis ce qui est cassé... je suis ce que l'on ne peut pas recoller
Des étoiles et des rubans bariolés sur une roue
Le carrousel multicolore tourne à toute vitesse
Et emporte son temps à travers des océans de feu…
Je suis debout et je regarde défiler
Les villes, les trains, les visages… tout est insaisissable
Le carrousel tourne sans moi…
Je suis un reflet de soleil bête et insouciant,

Qui a accidentellement atterri chez quelqu'un par la fenêtre.
Je pleure de joie, je ris sans raison.
Je suis un petit coeur rouge en peluche, -

Une pelote pour épingles à nourrice…
Un cadeau inutile à la Saint Valentin…

Je suis des feuilles jaunes sur un échiquier,

Abandonnée par quelqu'un dans un parc froid,
Du sable littoral recouvert de tes larmes
Je suis une colombe en papier qui s'est posée dans les arbres
Martyrisée par le vent, trempée par la neige
Je suis une feuille en papier arrachée à un livre…

POLSKI
Ja - szmaciana lalka, porzucona w piwnicy

W kartonowym pudełku z niepotrzebnymi gratami
Po co mi kiedyś narysowano oczy?
Ja - krucha choinkowa ozdóbka,

Lustrzana bombka z twoim odbiciem
Jestem tym, co rozbito... Jestem tym, czego już nie skleisz
Gwiazdy i pstre wstążki na kole

Pędzi dookoła różnobarwna karuzela
I niesie ją czas przez oceany ognia...
Stoję i patrzę, jak obok przesuwają się
Miasta, pociągi, twarze... wszystko nieuchwytne
Karuzela powraca beze mnie...
Ja - głupi, beztroski świetlny zajączek

Przypadkowo odbity w czyimś oknie.
Płaczę ze szczęścia, bez przyczyny się śmieję.
Ja - malutkie czerwone pluszowe serce, -

Poduszeczka na agrafki...
Bezużyteczny prezent na Walentynki...

Karuzela powraca beze mnie
Karuzela powraca beze mnie...
Ja - żółte liście na szachownicy,

Zostawionej przez kogoś w zimnym parku,
Pokryty twoimi śladami przybrzeżny piasek
Ja - papierowy gołąbek, który ugrzązł na drzewach

Targany wiatrem, przemoczony od śniegu
Ja - papierowa kartka wyrwana z książki

Karuzela powraca beze mnie
КАЧЕЛИ
РУССКИЙ
Правда ли это или мне всё приснилось?

Ты говоришь, а я уплываю...
Как всё вокруг стремительно изменилось:
Хмурый январь обернулся сказочным маем.
Я на огромных качелях качаюсь

Падаю вниз и в небо взлетаю...
Всё, как мечталось, всё, как хотелось,

Словно во сне, ярком, безумном, волшебном.
Ты говоришь, а я будто бы онемела.
Мир, неужели ты стал совершенным?
Небо все ближе...

В страшном смятении.
Думаю о предстоящем падении...
Лестниц молчание, тревожные символы,

Пальцы, разбитые в кровь, железные двери.
Сколько нелепых напрасных усилий,
Они отворились - мне трудно поверить!
Над пением птиц, над звоном трамваев,

Я медленно к синему небу взлетаю.
Призрачный мост в небесах между нами,

Звёзды на небосклоне хрустальном.
Волны гигантские, шторм, цунами,
Мир, неужели ты стал идеальным?
Я на огромных качелях качаюсь:

Падаю вниз и в небо взлетаю...
Верю тебе безрассудно и слепо,
Не отпускай меня больше, небо...
ENGLISH
Is this truth, or I just dreamt?

You are talking and I am melting...
Everything around has changed so rapidly -
Gloomy January turned into fabulous May.
I'm swinging on the huge swing:
I’m falling down and taking off into the sky.
Everything is as I dreamed, everything is as I wanted it to be,

As if in a dream - bright, crazy, magical.
You're talking, but I struck dumb...
World, did you really become perfect?
The sky is getting closer...

In the terrible confusion
I think about the upcoming fall.
Silence of stairs, disturbing characters,

Fingers, broken into the bloodstream, iron doors,
So many absurd futile efforts -
They opened - I find it hard to believe...
Over the singing of birds, over the sound of trams

I’m slowly flying up to the blue sky.
The haunted bridge is in the sky between us.

Stars are in the crystal sky.
Giant waves. Storm. Tsunami…
World, did you really become perfect?
I'm swinging on the huge swing -

I’m falling down and taking off into the sky.
I believe you rashly and blindly
Heaven, do not let me go anymore.
FRANÇAIS
Est-ce la vérité ou bien est-ce moi qui rêve?

Tu parles et moi je flotte au loin...
Comme tout a changé vite autour:
Ce janvier morose s'est changé en un mai de contes de fées.
Je me balance sur une immense balançoire

Je tombe et m'envole dans le ciel...
Tout est comme j'en rêvais, tout est comme je voulais,

Comme dans un rêve clair, fou, magique.
Tu parles et je suis comme devenue muette.
Monde, serais-tu devenu parfait?
Le ciel est toujours plus proche...

Dans une terrible confusion.
Je pense à la chute imminente...
Le silence des escaliers, les symboles inquiétant,
Les doigts en sang, les portes de fer.
Tellement d'efforts absurdes et vains,
Elles se sont ouvertes - j'ai du mal à y croire!
Au-dessus du chant des oiseaux, au-dessus du cliquetis des tramways,

Je m'envole lentement vers le ciel bleu nuit.
Il y a le pont illusoire dans le ciel entre nous,

Les étoiles sur l'horizon de cristal.
Des vagues gigantesques, une tempête, un tsunami,
Monde, serais-tu devenu idéal?
Je me balance sur une immense balançoire:

Je tombe et m'envole dans le ciel...
J'ai une confiance folle et aveugle en toi,
Ne me lâche plus, ciel...
Чи правда це чи мені все наснилось?

Ти щось кажеш, а я відпливаю...
Як все навколо стрімко змінилось:
Хмурий січень обернувся казковим травнем.
Я на величезних гойдалках гойдаюсь

Падаю вниз і в небо злітаю...
Все, як мріялось, все, як хотілось,

Немов уві сні, яскравім, шаленім, чарівнім.
Ти говориш, а я нібито оніміла.
Світ, невже ти став досконалим?
Небо все ближче...

В страшному сум'ятті.
Думаю про майбутнє падіння...
Сходів мовчання, тривожні символи,

Пальці, розбиті до крові, залізні двері...
Скільки безглуздих марних зусиль,
Вони відчинилися - мені важко повірити!
Над співом птахів, над брязком трамваїв,

Я повільно до синього неба злітаю.
Примарний міст у небі між нами,

Зорі на небосхилі з кришталю.
Хвилі гігантські, шторм, цунамі,
Світ, невже ти став досконалим?
Я на величезних гойдалках гойдаюсь

Падаю вниз і в небо злітаю...
Вірю тобі нерозважно і сліпо,
Не відпускай мене більше, небо...
POLSKI
Czy to prawda, czy wszystko się mi przyśniło?

Ty mówisz, a ja płynę precz...
Jak wszystko się gwałtownie zmieniło:
Pochmurny styczeń zamienił się w bajeczny maj.
Ja na ogromnej huśtawce się bujam,

Padam do dołu i do nieba lecę...
Wszystko jest jak w marzeniach, wszystko jest jak chciałam,

Niby we śnie, jasnym, szalonym, czarownym.
Ty mówisz, a ja jakbym została niema.
Świecie, czyż ty się stałeś doskonały?
Niebo jest coraz bliżej...

W niesamowitym popłochu.
Myślę o najbliższym upadku...
Schodów milczenie, trwożne symbole,

Palce pobite do krwi, żelazne drzwi.
Tyle głupich i marnych starań,
One się otworzyły - trudno mi uwierzyć!
Nad śpiewem ptaków, nad brzękiem tramwajów

Ja do błękitnego nieba powoli lecę.
Złudny most w niebiosach jest między nami,

Gwiazdy są na nieboskłonie kryształowym.
Fale gigantyczne, sztorm, tsunami,
Świecie, czyż ty się stałeś doskonały?
Ja na ogromnej huśtawce się bujam,

Padam do dołu i do nieba lecę...
Wierzę w ciebie bezwarunkowo i ślepo,
Nie odpuszczaj mnie więcej, niebo...
КИСЛОРОД
РУССКИЙ
Наши чувства стерилизованы, дезинфицированы - проследил санитар

Постепенно мы забываем, кто мы, и ходим по кругу под звуки гитар
Всё на местах, но урезана суть, удалена аккуратно из наших естеств
Но дали поесть и отдохнуть перед тем, как вводить ассорти ядовитых веществ
Наши мысли стандартизованы, сертифицированы, рассортированы на…
Чипы вшиты, настроены, каждому делу присвоены номера и имена
В канцерогенном тумане, в фойе на экране покажут другим образцам нашу смерть
И наших детей принесут посмотреть, принесут из пробирок на нас посмотреть
Это последний твой кислород

Ты ещё жив, но это пройдёт
Скоро иссякнет твой кислород -
Сделай глубокий вдох, и вперёд!
Только для избранных весь кислород -
Всем остальным ни поблажек, ни льгот
Когда ты не сможешь купить кислород,
Что будет с тобой – никого не волнует!
Никого не волнует
твой кислород!
Раньше были свободные, злые, голодные, раньше был кислород ничей,

А теперь наши души и органы отданы в руки садистов-врачей
Нам оставила газ ядовитый горстка элиты – кислород теперь собственность их
Хочешь дышать – придётся платить, но у нас ничего нет, кроме себя самих

Кислорода иссякнут запасы, сгниют биомассы. Наши дети останутся здесь,

размножаться на этой планете. Открыт глаз их третий - ни дышать им не нужно, ни есть
Крепок панцирь – упругий, в электрических дугах. Сделала эволюция шаг вперёд
Они наблюдают, как корчатся в муках и душат друг друга те, кто отняли наш кислород

ENGLISH
Our senses are sterilized, disinfected - all watched by a medic

We are forgetting gradually who we are and we walk in circles surrounded by guitar sounds
Everything is in the right place, but the essence is cut and removed precisely from our nature.
They let us to eat and to rest before injecting an assortment of poisonous substances
Our thoughts are standardized and certified, sorted to...
Chips are implanted, set up and every case is given a number and title
In a carcinogenic fog, on a screen in a hall they will show our death to others
And our kids will be brought to look at us, brought right from test tubes to look at us
This is your last oxygen

You are still alive, but this will pass
Very soon your oxygen will drain -
Make a deep breath and go on!
All oxygen is only for the chosen ones -
And for others there is no indulgence, no privilege
If you can't buy oxygen,
Nobody cares what would happen to you!
Nobody cares about
Your oxygen!
We were free, angry and hungry before, and oxygen didn't belong to anyone,
And now our souls and organs are in the hands of sadistic medics
And a small bunch of the elite left as only a poisonous gas - oxygen is owned by them now
If you want to breathe - you have to pay, but we don't have anything but ourselves

Nobody cares about
Your oxygen!
Oxygen will be wasted and all biomass will be rotten. Our children will stay here,
to reproduce on this planet. Their third eye is open and they don't need neither to eat nor to
breathe
Their armor is strong and firm, covered by electric arches. Evolution made its step forward.
They watch as those who took our oxygen writhe of anguish and choke each other.
Nobody cares about
Your oxygen!
КОГДА ТЫ ГРУСТИШЬ
РУССКИЙ
Когда ты грустишь,
Мне хочется петь,
И так вот всегда,
Упрёком ли, словом захочешь задеть,
Так я не горда,
Ты хмуришься вечно,
Я так беспечна,
Не быть нам вдвоём,
Мы разные песни поём:
Ты о вечном,
А я о земном.
Ты ночью сидишь при свете луны

Над книгой своей,
Страницы алы,
А знаки черны
И ты всё черней,
Сползаются тени из разных углов
К твоей голове,
А я ухожу на запах костров
По мягкой траве.
А ночь так свежа

И пахнет сирень,
Гудят провода,
Останешься ты стеречь свою тень
Один как всегда,
Ты писем не будешь писать и стихов
Про ревность и грусть,
Не станешь моих дожидаться шагов,
И я не вернусь
‫עברית‬
‫לשיר לי בא – מתעצב כשאתה‬,

‫תמיד זה וככה‬.
‫ ובמילים בהאשמות לפגוע רוצה אתה‬-
‫גאה כזו לא אני‬.
‫זועף תמיד אתה‬, ‫דאגות חסרת כזו ואני‬,

‫יחד נהיה לא‬.
‫הנצחיות על אתה – שונים שירים שרים אנחנו‬,
‫הארציות על ואני‬.
‫הירח באור יושב אתה בלילה‬

‫שלך הספר מעל‬.
‫ארגמניים הדפים‬, ‫שחורים הסימנים‬,
‫יותר שחור ואתה‬.
‫רחוקות מפינות זוחלים צללים‬

‫ראשך לעבר‬,
‫המדורה ריח לא עוזבת ואני‬
‫הרך הדשא על‬.
‫רענן כה והלילה‬, ‫מלילך ומריח‬,

‫מזמזמים התיילים‬.
‫שלך הצל על לשמור נשאר אתה‬,
‫לבד‬, ‫תמיד כמו‬.
‫ושירים מכתבים תכתוב לא‬

‫ועצב קנאה על‬,
‫שלי לצעדים לחכות תישאר אל‬,
‫אחזור לא אני‬
ENGLISH
When you have the blues, I feel like a sing.

It's always the same.
If you wanna hurt me with some wordy sting,
I'm meek and won't blame.
We won't be together, you're sombre forever,

And I am so blithe.
Our songs wholly differ, yours - Lethe and Aether,
Mine - just earthly life.
You're sitting through night by sullen moonlight

With book on your knees.
Black marks, scarlet paper, and you're like twilight,
Gloom grows by degrees.
Vague shades, slowly creeping from corners and dents,

Make way to your head.
And I walk away towards fires' scents
By softly green bent.
But lilac's so fragrant and night is so fresh,

Wires silently drone.
You'll cherish your shadow amid dismal mash,
As always - alone.
You will write no letters or poems of yearn,

Of slow jealous burn.
You won't wait for sound of my tread erelong,
And I won't return.
FRANÇAIS
Quand tu es triste,
J'ai envie de changer,
Et c'est toujours comme ça,
Tu auras envie de me blesser
par un mot ou un reproche,
Je ne suis pas fière,
Tu fronces toujours les sourcils,
Je suis si insouciante,
On ne peut pas être ensemble,
On chante des chansons différentes:
Toi sur l'éternel,
Moi sur le terrestre.
La nuit, tu es assis au clair de lune,

Penché sur ton livre,
Les pages sont écarlates,
Et les lettres noires
Et toi tu noircis de plus en plus,
Des ombres sortent de différents recoins
Et se glissent jusqu'à ta tête,
Et moi je m'en vais à l'odeur des feux de bois
Sur l'herbe molle.
Mais la nuit est si fraîche

La lilas si odorant,
Les fils bourdonnent,
Tu resteras à épier ton ombre
Seul comme toujours,
Tu n'écriras ni lettres ni poèmes
Sur la jalousie et le chagrin,
Tu n'attendras pas mes pas,
Et je ne reviendrai pas
ESPAÑOL
Cuando estás triste

Quiero cantar
Y eso es de siempre
Si quieres herirme con el reproche o la palabra
No soy orgullosa
Te frunces siempre
Y yo soy tan despreocupada
No estaremos juntos los dos
Cantamos canciones diferentes
Tú – sobre lo eterno
Y yo – sobre lo terrenal
Estás sentado por la noche a la luz de la Luna

Sobre tu libro
Las páginas son escarlatas
Y las letras son negras
Y tú eres cada vez más negro
Las sombras se arrastran desde rincones diferentes
hacia tu cabeza
y me voy al olor de las hogueras
sobre la hierba suave
Y la noche está tan fresca

Y la lila huele
Zumban los cables
Te quedarás guardar tu sombra
Solo como siempre
No escribirás cartas y versos
Sobre los celos y la tristeza
No esperarás mis pasos
Y no volveré
POLSKI
Kiedy tęsknisz,
Mi chce się śpiewać,
I tak zawsze,
Czy wyrzutem, czy słowem chcesz dotknąć,
Lecz nie jestem dumna,
Chmurzysz się ciągle,
Jestem taka beztroska,
Nie być nam we dwójkę,
Różne piosenki śpiewamy:
Ty o wiecznym,
A ja o doczesnym.
W nocy siadujesz przy świetle księżyca
Nad księgą swoją,
Strony są pąsowe,
A znaki są czarne,
I jesteś coraz czarniej,
Pełzną cienie z różnych kątów
Do twojej głowy,
A ja odchodzę na zapach ognisk
Po miękkiej trawie.
A noc jest taka świeża

I pachnie bez,
Huczą druty,
Pozostaniesz strzec swój cień
Sam jak zawsze,
Ty listów nie będziesz pisał i wierszy
O zazdrościach i smętku,
Nie będziesz czekał moich kroków
I ja nie wrócę
HRVATSKI
Kad ti tuguješ,
Meni se pjeva
I tako je uvijek,
Prijekorom li ili riječju želiš povrijediti
Pa, ja nisam ponosna
Ti se vječno mrgodiš
A ja tako lakomislena,
Nije nam suđeno da budemo zajedno
Mi pjevamo različite pjesme
Ti o vječnom
A ja o zemaljskom
Ti noću sjediš na mjesečini

Nad svojom knjigom
Stranice su crvene
a znakovi crni
i ti si sve crniji,
Sjene klize iz raznih kuteva
prema tvojoj glavi
A ja odlazim za mirisom vatre
po mekoj travi
A noć je tako svježa

I miriše jorgovan
I bruje žice,
I ti ćeš paziti na svoju sjenu
Sam kao uvijek,
Nećeš pisati pisma u stihovima
O ljubomori i tuzi,
Nećeš očekivati moje korake,
i ja se neću vratiti.
NORSK
Når du sturer,
Så har jeg lyst til å synge.
Slik er det alltid!
Uansett hva du vil berøre meg med - en bebreidelse eller et ord,
Jeg går med på alt!
Du blir stadig dyster,
Mens jeg er så lettsindig -
Vi blir sikkert ikke to stykker!
Vi synger ulike sanger:
Du - om det evig,
Mens jeg - om det jordnær.
Du sitter stadig om natta ved måneskinn

På boka di.
Sidene er høyrøde,
Og tegnene er svarte,
Også du er stadig svartere.
Skygger krekker seg sammen fra forskjellige hjørner
Til hodet ditt,
Og jeg går fra deg mot lukt av bål
På blidt gresset.
Og natta er så frisk,
Og syrin dufter,
Ledninger suser.
Du skal bli voktende på skyggen din,
Stadig alene.
Du skal ikke skrive brev og vers
Om skinnsyke og vemod,
Skal ikke vente til skrittene mine -
Og du skal ikke få meg igjen.
КОКОН
РУССКИЙ
Моя комната - душный, замкнутый плен

Но я пытаюсь прорвать полиэтилен
Я это делаю снова и снова
Мне осталось всего два слова
Что можно построить такими руками?
Но я делала всё, что могла
Высекала узоры на камне
И плавила из стекла
В этот кокон из стёкол и рам

Не проходит тьма или свет
Может, будет бабочка там
Может быть, может, нет
Может, вырастут новые крылья
Красота, доброта
И расправить их будут силы
Может, нет, может да
Моя комната крепче, чем то, что в ней есть

Но я пытаюсь пробить прочную жесть
Я это делаю снова и снова
Но не могу пролезть
Что можно придумать
Больной головой моей
Но я делала всё, что могла
Построила мир без начальств и властей
Уничтожила все зеркала

Может быть, может, нет
Может, вырастут новые крылья
Красота, доброта
И расправить их будут силы
Может, нет, может да
Но если вдруг куколка будет пустой?

Что если снова куколка будет пустой?
Если куколка будет пустой
Не удивлюсь, я видела много пустого
Буду двигаться дальше по схеме простой
Начиная снова и снова

‫‪Может быть, может, нет‬‬
‫‪Может, вырастут новые крылья‬‬
‫‪Красота, доброта‬‬
‫‪И расправить их будут силы‬‬
‫‪Может, нет, может да‬‬
‫‪В этот кокон из стёкол и рам‬‬

‫‪Не проходит тьма или свет‬‬
‫‪Может, будет бабочка там‬‬
‫‪Может быть, может, нет‬‬
‫‪Может, вырастут новые крылья‬‬
‫‪Красота, доброта‬‬
‫‪И расправить их будут силы‬‬
‫‪Может, нет, может да‬‬
‫עברית‬
‫ומחניק מסוגר שבי – שלי החדר‬

‫הפוליאתילן את לפרוץ מנסה אני אבל‬
‫ושוב שוב זאת עושה אני‬
‫מילים שתי הכל בסך לי נשארו‬
‫?כאלה ידיים עם לבנות אפשר מה‬
‫שיכולתי מה כל עשיתי אבל‬
‫באבן עיטורים חצבתי‬
‫מזכוכית והמסתי‬
‫ומסגרת מזכוכית הזו לפקעת‬

‫אור או חושך חודר לא‬
‫פרפר שם יהיה יאול‬
‫לא אולי ‪,‬אולי‬
‫חדשות כנפיים תצמחנה אולי‬
‫טוב ‪,‬יופי‬
‫אותן למתוח כוח ויהיה‬
‫כן אולי ‪,‬לא אולי‬
‫בתוכו ממה קשה יותר שלי החדר‬

‫הקשיח הפח את לפרוץ מנסה אני אבל‬
‫ושוב שוב זאת עושה אני‬
‫להשתחל מצליחה לא אבל‬
‫להמציא יכול כבר מה‬
‫שלי החולה הראש‬
‫שיכולתי מה כל עשיתי אבל‬
‫ושלטון רשויות בלי עולם בניתי‬
‫המראות כל את השמדתי‬

‫פרפר שם יהיה אולי‬
‫לא אולי ‪,‬אולי‬
‫יופי‬, ‫טוב‬
‫לא אולי‬, ‫כן אולי‬
‫?ריקה תהיה הפקעת לפתע אם אבל‬

‫?ריקה עתהפק תהיה שוב אם מה‬
‫ריקה תהיה הפקעת אם‬
‫אתפלא לא‬, ‫ריקות הרבה ראיתי‬
‫פשוטה תבנית לפי קדימה לזוז אמשיך‬
‫ושוב שוב מחדש מתחילה‬

‫אולי‬, ‫לא אולי‬

‫אולי‬, ‫לא אולי‬
ENGLISH
I am captive in this close stuffy place

I try to break through the polyethylene
I'm gonna do this again and again
And only two words remain for me
What can one only build with these hands?
I tried everything that I could
And I carved a rock as a sculpture
I melt and fused the glass
To this cocoon of glasses and frames

Do not darkness or light come in
There might be a butterfly there
There might be, there might not
There might grow the new wings of Beauty
And of course of the Good
And there might be the strength to spread them
There might not, there might be
My room is much stronger than what is in there
And I try again to force my way through
I'm gonna do this again and again
Cannot crawl out at all
What can one invent
With my sick and poor head
I tried everything I could try
I built all alone a new world with no power
I destroyed all mirrors and glass

What if suddenly the pupa has nothing inside?

What if again the pupa has nothing inside?
If the pupa is empty, then I
Won't be surprised. I've already seen emptiness
My pattern is simple: I'm gonna move
Starting over and over and over


FRANÇAIS
Ma chambre est une prison étouffante et retirée

Mais j'essaye de déchirer le polyéthylène
J'essaye encore et encore
Il ne me reste que deux mots
Que peut-on construire avec de telles mains?
Mais je faisais tout ce que je pouvais
Je taillais des arabesques dans la pierre
Et faisais fondre du verre
Dans ce cocon de verre et de châssis

Ne passent ni les ténèbres ni la lumière
Peut-être qu'il y aura un papillon
Peut-être, peut-être pas
Peut-être que pousseront de nouvelles ailes
La beauté, la bonté
Et j'aurai la force pour les déployer
Peut-être oui, peut-être non
Ma chambre est plus solide que ce qu'il y a à l'intérieur

Mais j'essaye de percer le fer blanc
J'essaye encore et encore
Mais je n'arrive pas à passer
Que peut inventer
Ma tête malade
Mais je faisais tout ce que je pouvais
J'ai construit un monde sans supérieurs ni pouvoir
J'ai anéanti tous les miroirs

Et si soudain la chrysalide était vide?

Et si la chrysalide était à nouveau vide?
Si la chrysalide était vide
Je ne serais pas surprise, j'ai vu beaucoup de choses vides
J'avancerais selon le schéma simple
En recommençant encore et encore


POLSKI
Mój pokój to duszna, zamknięta niewola

Ale staram się przerwać polietylen
Robię to wciąż od nowa
Zostały mi tylko dwa słowa
Co można zbudować takimi rękoma?
Ale zrobiłem wszystko, co mogłam
Wykułam rzeźby w kamieniu
I roztapiałam szkło
Do tego kokonu ze szkła i ram

Nie przechodzi ni ciemność ni światło
Możliwe, że motyl będzie tam
Może tak, może nie
Możliwe, że wyrosną nowe skrzydła
Piękno, dobroć
I by rozłożyć je wystarczy sił
Może nie, może tak
Mój pokój jest silniejszy, niż to, co w nim jest

Ale staram się przebić solidną płytę
Robię to wciąż od nowa
Ale nie mogę się przejść
Przez to, co może pomyśleć
Moja chora głowa
Ale zrobiłam wszystko, co mogłam
Zbudowałam świat bez władców i władz
Zniszczyłam wszystkie lustra

Piękno, dobroć
Lecz jeśli poczwarka okaże się pusta?

Co, jeśli poczwarka będzie znowu pusta?
Jeśli poczwarka będzie pusta
Nie zdziwię się, widziałem wiele pustego
Będę poruszać się dalej według prostego schematu
Zaczynając wciąż od nowa

Piękno, dobroć

Piękno, dobroć
TÜRKÇE
Odam, havasız, boğucu bir koğuş gibi

Ama ben işte polietileni kırıp geçmeye çalışıyorum
Ben deniyorum da deniyorum..
Sadece iki kelime lafım kaldı.
Bu ellerle neler inşa edebilirim?
Yapabildiğim her şeyi yaptım,
Taşlara şekiller çizdim ve,
Ve camları erittim.
Camdan ve çerçevelerden bu kozaya

Ne karanlık ne de ışık giriyor.
İçeride bir kelebek olabilir
Olabilir, olmayabilir de.
Belki yeni kanatları çıkmıştır,
Güzellik ve iyilikle.
Tüm gücüyle kanatlarını açacaktır..
Belki de açmayacak, belki de açacak.
Benim odam içinde olan şeyden çok daha güçlü,

Ama yine de o ince sınırı yıkıp geçmeye çalışıyorum.
Ben deniyorum da deniyorum.
Şu hasta aklımla neler düşünebilirim ki?
Ama işte yapabildiğim her şeyi yaptım,
Şu dünyayı güçlüler ve zirvedekiler olmadan inşa ettim
Aynadaki her şeyi yok ettim.

Ya bu koza bir anda boş kalırsa?

Ya tekrar bu koza bir anda bomboş kalırsa?
Eğer koza boş kalacaksa,
Şaşırmayacağım çünkü çok fazla boş şey gördüm.
Basit bir yolda ilerleyeceğim
Yeniden ve yeniden başlayacağım.


КОЛЫБЕЛЬНАЯ ДЛЯ СОЛНЦА
РУССКИЙ
Солнце, мне кажется, ты устало светить

Солнце, мне кажется, ты просто устало
Ляг скорей в облака, отдохни
Я поправлю тебе одеяло
Солнце, забудь обо всем,
Я отменю все метеосводки
Хочешь, я буду беречь твой сон –
Самый сладкий и самый короткий
Сон…
Белые лилии спят на темной воде

Спят лунные кратеры, космоса чёрные дыры
И ты плывёшь сквозь них в темноте
К берегам совершенного мира
Прячет в ладони лицо
Юный месяц – печальный и кроткий
Он ведь знает о том, что твой сон –
Сон…
Дышит покоем ночной простор

Залиты лунным светом равнины
Спят зеркальные глади озёр
В мягком тумане исчезли вершины
Там, где горы сомкнулись в кольцо
Месяц качает в серебряной лодке
Ту любовь, что похожа на сон –
Самый сладкий и самый короткий –
Сон…
Солнце, мне кажется, ты устало светить

Устало быть справедливым и мудрым
Я гляжу на твой негатив
И твержу монотонные сутры
Стихнет шёпот песочных часов
Выскользнут в море алмазные чётки
Ты – мой самый несбыточный сон
Сон…
‫עברית‬
‫מלזרוח שעייפת לי נראה ‪,‬שמש‬

‫עייפת שפשוט לי נראה ‪,‬שמש‬
‫נוחי ‪,‬העננים על במהרה שכבי‬
‫שמיכה לך אתקן‬
‫מהכל שכחי ‪,‬שמש‬
‫האוויר מזג דיווחי כל את אבטל אני‬
‫‪ -‬שלך החלום על אשגיח ‪,‬תרצי אם‬
‫קצר והכי מתוק הכי‬
‫‪...‬החלום‬
‫כהים מים על ישנות צחורות שושנים‬

‫ביקום שחורים והחורים ‪,‬הירח מכתשי ישנים‬
‫בחשיכה ביניהם שטה ואת‬
‫מושלם עולם של חופים לעבר‬
‫ידייו בכפות פניו את מסתיר‬
‫ועדין עצוב – צעיר ירח‬
‫‪ -‬שלך שהחלום יודע הרי הוא‬
‫בשלווה נושם הלילי המרחב‬

‫ירח באור רוחצים שדות‬
‫המראה דמויי האגם פני ישנים‬
‫רך בערפל נעלמות פסגות‬
‫בטבעת נסגרים שההרים היכן ‪,‬שם‬
‫כסף בסירת מתנדנד הירח‬
‫‪ -‬לחלום הדומה ‪,‬הזאת האהבה‬
‫מלזרוח שעייפת לי נראה ‪,‬שמש‬

‫ונבונה צודקת מלהיות עייפת‬
‫שלך בתשליל מביטה אני‬
‫מונוטוניות מימרות על וחוזרת‬
‫‪,‬החול שעון לחישת שוככת‬
‫לים נשמטת יהלומים העשויה התפילה מחרוזת‬
‫שלי אפשרי לא הכי החלום – את‬
‫החלום‬
‫‪ENGLISH‬‬
‫‪It seems the Sun is tired of shining‬‬

‫‪It seems the Sun is just tired‬‬
‫‪Please lie in the clouds, take a rest‬‬
‫‪I’m going to tuck up the blanket‬‬
‫‪Hey, Sun, forget about everything‬‬
I’ll cancel all the weather-reports
I’ll be guarding your sleep if you want -
Your dream that is sweetest and shortest...
White lilies sleep on the dark water
Moon craters and black holes are sleeping
You’re floating through them in the dark
To the coasts of the perfect world
A young and timid moon
Is hiding its face in the hands
For it knows your sleep-
Your dream that is sweetest and shortest...
The night is breathing with peace
Plains are lit with the moonlight
The mirror lakes are sleeping
The peaks are hiding in the soft mist.
Where mountains are closed down
The Moon is dandling in a silver boat
The Love that looks like a dream -
A dream that is sweetest and shortest...
It seems the Sun is tired of shining
Is tired of being wise and just
I’m looking at your negative
Muttering monotonous Sutras
The whisper of hour-glass will fade away,
The diamond beads are dropped into the sea
You are my impossible dream
A dream that is sweetest and shortest...
FRANÇAIS
Soleil, il me semble que tu es fatigué de briller

Soleil, il me semble que tu es juste fatigué
Allonge-toi vite dans les nuages, repose-toi
Je t'enverrai une couverture
Soleil, oublie tout
J'annulerai tous les bulletins météo
Si tu veux, je protégerai ton rêve -
Le plus doux et le plus court
Des rêves...
Dorment les nénuphars blancs sur l'eau sombre,

Les cratères de la lune et les trous noirs du cosmos,
Et toi tu flottes parmi eux dans l'obscurité
Vers les rivages du monde parfait
La jeune lune, triste et douce,
Se cache le visage dans les mains,
Car elle sait que ton rêve
Est le plus doux et le plus court
Des rêves...
Le vaste espace de la nuit respire la paix

Les plaines sont baignées dans le clair de lune
Les miroirs des eaux des lacs dorment
Les sommets ont disparu dans une douce brume
Là où les montagnes se sont fermées en cercle
La lune berce dans un bateau d'argent
Cet amour qui ressemble à un rêve -
Au plus doux et au plus court
Des rêves...
Soleil, il me semble que tu es fatigué de briller

Tu es fatigué d'être juste et sage
Je regarde ton négatif
Et je répète des sutras monotones
Le murmure des sabliers cessera,
Des chapelets de diamants se glisseront dans la mer
Tu es mon rêve le plus irréalisable
Le plus doux et le plus court
Des rêves...
ESPAÑOL
Sol, me parece que estás cansado de brillar

Sol, me parece que sencillamente estás cansado
Más bien acuéstate en las nubes, descansa
Voy a acomodar tu frazada
Sol, olvídate de todo
Cancelaré todos los informes de tiempo
Si lo deseas, yo cuidaré tu sueño -
El más dulce y el más breve
Sueño...
Los nenúfares blancos duerman en el agua oscura

Duerman los cráteres lunares y los agujeros negros del cosmos
Pero tú navegas a través de ellos en la oscuridad
Hacia las orillas del mundo perfecto
Enconde su cara en las manos
La luna joven – triste y mansa
Porque ya sabe, que tu sueño
Es el más dulce y el más breve
Sueño...
La inmensidad nocturna respira reposo

Los llanos están inundados de luz de la luna
Las superficies cristalinas de los lagos duermen
En la neblina desaparecieron las montañas
Allí, donde las montañas forman un anillo
En la barca plateada la luna mece
A aquel amor que parece un sueño -
Sueño...
Sol, me parece que estás cansado de brillar,

Estás cansado de ser justo y sabio
Estoy mirando a tu foto en negativo
Y repitiendo los sutras monótonos
El susurro del reloj de arena calmará
El rosario diamante se deslizará al mar
Tú eres mi sueño más irrealizable
Sueño...
POLSKI
Słońce, zdaje mi się, zmęczyłeś się świecić

Słońce, zdaje mi się, prosto zmęczyłeś się
Połóż się szybciej do chmar, odpocznij
Poprawię ci kołdrę
Słońce, zapomnij o wszystkim
Skasuję wszystkie prognozy meteorologiczne
Chcesz, będę strzegła twój sen -
Najsłodszy i najkrótszy
Sen...
Białe lilie śpią na ciemnej wodzie

Śpią księżycowe kratery, kosmosu czarne dziury
I płyniesz przez ich w ciemności
Do brzegów doskonałego świata
Chowa do dłoni twarz
Młody księżyc - smutny i łagodny
On przecież wie o tym, że twój sen jest
Sen...
Dyszy spokojem nocny przestwór

Zalane są księżycowym światłem równiny
Śpią lustrzane gładzi jezior
W miękkiej mgle znikły szczyty gór
Tam, gdzie góry zwierały się do kółka
Księżyc kołysze w srebrnej łodzi
Tę Miłość, że jest podobna do snu -
Najsłodszego i najkrótszego
Snu...
Słońce, mi zdaje się, zmęczyłeś się świecić
Zmęczyło się być sprawiedliwym i mądrym
Patrzę na twój negatyw
I twierdzę monotonne sutry
Ucichnie szept zegara piaskowego
Wyślizną w morze diamentowe różańce
Ty jesteś mój nierealniejszy sen
Sen...
HRVATSKI
Sunce, čini mi se da si umorno od sijanja

Sunce, čini mi se da si jednostavno umorno
Brže lezi na oblake, odmori se
Namjestit ću ti pokrivač
Sunce, zaboravi na sve
Poništit ću sve meteorološke izvještaje
Ako želiš, čuvat ću tvoj san
Najslađi i najkraći
San...
Bijeli ljiljani spavaju na tamnoj vodi

Spavaju mjesečevi krateri i crne rupe svemira
I ti ploviš kroz njih u tami
Prema obalama savršenog mira
Tužan i blag mjesec mlad
skriva svoje lice među dlanovima
On zna da je tvoj san
Najslađi i najkraći
San...
Noćno prostranstvo odiše mirom

Ravnice su obasjane mjesečinom
Spavaju zrcalne površine jezera
Vrhovi su isčezli u mekoj magli
Tamo gdje su se planine zatvorile u krug
Mjesec ljulja u srebrnom čamcu
Tu ljubav, što nalikuje snu
Najslađem i najkraćem
Snu...
Sunce, čini mi se da si umorno od sijanja

Umorno da budeš pravedno i mudro
Gledam tvoj negativ
i ponavljam jednolične sutre
Utihnut će šapat pješčanih satova
Kliznut će u more dijamantne krunice
Ti si moj najneostvarivi san
Najslađi i nakraći san...
DEUTSCH
Sonne, mir scheint's, du bist vom Leuchten müde geworden

Sonne, mir scheint's, du bist einfach müde
Lege dich schnell in die Wolken, ruhe dich aus
Ich werde dir die Decke aufrichten
Sonne, vergiß über alles
Ich werde alle Wettervorsagen ändern
Willst du, daß ich über deinem Traum wache -
Dem süßesten und dem kürzesten
Traum...
Weiße Lilien schlafen aufm dunklen Wasser

Die Mondkraters schlafen, dunkle Löcher des Weltalls
Und du schwimmst durch sie in der Dunkelheit
Zu den Ufern einer perfekten Welt
Versteckt in die Hände sein Gesicht
der Neumond - ein trauriger und einsamer
Er weißt doch, daß dein Schlaf
Der süßeste und der kürzeste
Traum ist...
Atmet mit dem Freiden der Raum der Nacht

Mit dem Mondlicht überflutete Heiden
Schlafen Spiegelflächen der Seen
Im weichen Nebel sind Bergspitzen verschwunden
Dort, wo die Berge einen Ring gebildet haben
Der Mond fährt im silbernen Boot
Du bist Liebe, die einem Traum gleicht -
Traum ...
Sonne, mir scheint's, du bist vom Leuchten müde geworden

Sonne, mir scheint's, du bist einfach müde
Ich schaue auf deinen Negativ
Und wiederhole monotone Sutras
Wird das Flüstern der Sanduhr abklingen,
Gleiten Sie auf's Meer die Diamantperlen
Du bist mein unerfüllbarer Traum
Traum...
TÜRKÇE
Güneş, sanırım sen ışık vermekte yoruldun,

Güneşi sanırım sen sadece ve sadece yoruldun,
Hemencecik bulutlara uzan, dinlen,
Ben örtünü düzeltirim.
Güneş, olanı biten ne varsa unut,
Tüm hava durumu raporlarını iptal edeyim.
İster misin, ben senin düşünü koruyayım -
En tatlı ve en kısa
Düşü...
Karanlık suda beyaz zambaklar uyuyor,

Ay kraterleri, uzayın kara-delikleri uyuyor,
Ve sen karanlıkta onların arasından uçuyorsun
Mükemmel dünyanın kıyılarına.
Avuçlarında yüzünü gizliyor
Yeni ay - hüzünlü ve uysal.
O farkında ki senin düşün -
En tatlı ve en kısa olan
Düş...
Gecenin enginliği huzurla nefes alıp veriyor,

Ovalara mehtabın ışığı dökülmüş.
Göllerin yansı veren yüzeyleri uykuda.
Yumuşak bir sisle kaybolmuş zirveleri
Halka halka dağların.
Ay gümüşi bir kayıkta sallanmakta
Sen, düşe benzeyen Aşk -
Düşe...
Güneş, sanırım ışık vermekten yoruldun,

Adil ve bilge olmaktan yoruldun.
Senin negatifine bakıyorum,
Ve monoton sutraları tekrarlıyorum.
Kum saatinin fısıltıları nihayete eriyor,
Denizde elmas elmas boncuklar beliriyor.
Sen - benim en imkansız düşüm
Düşüm...
PORTUGUÊS
Sol, me parece que você cansou de brilhar

Sol, me parece que você simplesmente cansou
Deite-se o quanto antes nas nuvens, descanse
Eu te enviarei um cobertor
Sol, esqueça de tudo
Eu cancelarei todas as previsões meteorológicas
Se quiser, eu zelarei pelo teu sono -
O mais doce e o mais curto
Sono...
Lírios brancos dormem na água escura

Dormem as crateras lunares, os buracos negros do cosmos
E você nada por entre eles na escuridão
Em direção às praias do mundo perfeito
Esconde o rosto nas mãos
A lua de junho é triste e meiga
Ela bem sabe que o teu sono
É o mais doce e mais curto
Sono...
Respira tranquila a extensão noturna

As planícies estão inundadas de luar
Dormem as superfícies límpidas e espelhadas dos lagos
Numa névoa suave desapareceram os cumes
Lá onde as montanhas se fecham em um anel
A lua se balança num barco prateado
Aquele Amor que é parecido com um sonho
Sonho...
Sol, me parece que você cansou de brilhar

Cansou de ser justo e sábio
Eu olho para o teu negativo
E repito os monótonos sutras
Silencia o murmúrio da ampulheta
Escorregam para o mar contas de diamante
Você é o meu sonho mais irrealizável
Sonho...
КОРАЛЛОВЫЕ НЕБЕСА
РУССКИЙ
Я не хочу бороться с прибоем,

Глотая горько-солёные истины.
Я хочу тонуть такою, как есть
Со своими глупыми мыслями.
И как только всё исчезнет под водой,

Уходи и не оглядывайся назад!
Я стану одинокой морской звездой
В коралловых небесах...
Бушуют волны, гонимые ветром,

Плывут во мгле тёмных туч караваны,
Я погружаюсь в тотальную тщетность
С угасшей верой на дно океана.

Ты можешь только продлить эту муку,

Обещая мне шанс на спасение,
Ты протягиваешь мне руку,
А меня уносит течением...

‫עברית‬
‫בגלים להיאבק רוצה לא אני‬

‫מרות אמיתות לבלוע‬-‫מלוחות‬
‫ככה לטבוע רוצה אני‬, ‫שאני איך‬,
‫שלי הטפשיות המחשבות עם‬.
‫המים תחת נעלם שהכל וברגע‬

‫לאחור תביט ואל צא‬.
‫בודד ים לכוכב איהפך‬
‫אלמוגיים בשמיים‬.
‫ברוח נרדפים גלים סוערים‬
‫בערפל שטות קודרים גשם ענני שיירות‬
‫מוחלט בהבל שרויה אני‬
‫האוקיינוס בתחתית כבה אמונה עם‬

‫אלמוגיים בשמיים‬.
‫האלו הייסורים את להאריך רק יכול תהא‬,

‫להצלה סיכוי לי בהבטיחך‬.
‫יד לי מושיט אתה‬,
‫אותי נושא הזרם אבל‬.

‫אלמוגיים בשמיים‬
ENGLISH
I don’t want to fight the surf

Swallowing the bitter-salty truths
I want to sink such as I am,
With my stupid thoughts.
And as soon as everything disappears under the water

Go away and don’t look back!
I'll become a lonely starfish
In coral heaven…
Waves are raging driven by the wind

Caravans of dark clouds are floating in the mist
I sink into total futility
With extinguished faith to the bottom of the ocean

In coral heaven…
You can only extend this torment

Promising me a chance for salvation.
You are giving me you hand
And I am swept away by the current.
In coral heaven…
FRANÇAIS
Je ne veux pas lutter contre le ressac,

En avalant des vérités amères et salées.
Je veux me noyer telle que je suis
Avec mes idées stupides.
Et dès que tout aura disparu sous l'eau,

Va-t'en et ne te retourne pas!
Je deviendrai une étoile de mer solitaire
Dans le ciel de corail...
Les vagues se déchaînent, poussées par le vent,

Des caravanes de nuages menaçants flottent dans les ténèbres,
Je m'enfonce dans une futilité totale
Avec une foi qui s'éteint au fond de l'océan.

Tu ne peux que prolonger ce supplice,

En me promettant une chance de salut,
Tu me tends la main,
Mais le courant m'emporte...

POLSKI
Nie chcę walczyć z przypływem,

Łykając prawdy gorzko - słone.
Chcę tonąć taką, jaką jestem
Ze swymi głupimi myślami.
I kiedy wszystko zniknie pod wodą,
Odejdź i wstecz się już nie oglądaj!
Stanę się rozgwiazdą samotną
W koralowych niebiosach ...
Szaleją fale przez wiatr pędzone,

Płyną we mgle ciemnych chmur karawany
Pogrążam się w całkowitą daremność
Z wygasłą wiarą na dno oceanu.

Możesz tylko przedłużyć tę mękę,

Obiecując mi szansę ratunku,
Ty wyciągasz do mnie rękę,
A mnie już unosi prąd ...

КТО-ТО
РУССКИЙ
Близка неизбежность
Так мало любви, так много слов
Совершенная нежность
Превращается в совершенное зло
Отвергая законы природы
Стоит у перил моста
Безумно глядя на воду
Совершенная красота
Кто-то мчался, падая с ног, плыл против течения, ехал на красный

Просто чтобы сказать, что всё будет хорошо, что всё не напрасно
Но ошибся дорогой, и не рассчитал траекторий полёта
И мне снова приходится быть для тебя этим "кто-то"
Любить - это так глупо. Всё получилось не так, как хочется

Лезут холодные скользкие щупальца в мир одиночества
Калечат и ранят, и сердце сжимают вежливой ложью
Но мы же не станем холодными, скользкими тоже

И мне снова приходится быть для тебя этим "кто-то"
Так хочется остановиться

Сказать своим светлым порывам - хватит
Легко заблудиться
В мире хитрых стратегий и тактик
Душа трепещет и плачет
От того, что творится в уме
Но я твержу, что всё будет иначе
Ах, кто бы твердил это мне!

И мне так понравилось быть для тебя этим "кто-то"
‫עברית‬
‫הבלתי‬-‫קרוב נמנע‬
‫אהבה קצת כמה‬, ‫מילים הרבה כמה‬.
‫מושלמת עדינות‬
‫‪.‬מושלם לרוע הופכת‬
‫הטבע חוקי הזנחת תוך‬
‫הגשר מעקה ליד עומד‬
‫המים אל מטורף במבט‬
‫המושלם היופי‬
‫באדום נסע ‪,‬הזרם נגד שחה ‪,‬ברגליו מעד ‪,‬מיהר מישהו‬

‫לשווא לא שהכל ‪,‬בסדר היהי שהכל לומר כדי רק‬
‫התעופה מסלול את נכון חישב ולא בדרך טעה אבל‬
‫עבורך הזה "מישהו"ה להיות לי יצא ושוב‬
‫טיפשי כה זה – לאהוב‬
‫‪.‬שרוצים כמו לא קורה הכל‬
‫זוחלים‬
‫‪.‬הבדידות בעולם וחלקלקים קרים מחושים‬
‫אדיבים בשקרים הלב את ויצבטו ‪,‬ויפצעו מום יטילו‬
‫גם וחלקלקים לקרים פוךנה לא שאנחנו רק נו‬

‫לשווא לא שהכל ‪,‬בסדר יהיה שהכל לומר כדי רק‬
‫לעצור בא כמה‬
‫‪.‬די – שלך האור לפרצי להגיד‬
‫לאיבוד ללכת קל‬
‫‪.‬ערמומיות וטקטיקות אסטרטגיות לש בעולם‬
‫ובוכה רועדת הנפש‬
‫בראש שמתרחש ממה‬
‫שונה יהיה שהכל זה על חוזרת אני אבל‬
‫?עבורי זה על יחזור מי ‪,‬אח‬

‫פההתעו מסלול את נכון חישב ולא בדרך טעה אבל‬

‫עבורך הזה "מישהו"ה להיות בעיניי חן מוצא וכה‬
‫‪ENGLISH‬‬
‫‪The inevitability is imminent‬‬

‫‪So little love in so many words‬‬
‫‪Perfect tenderness‬‬
‫‪Is transforming into the perfect evil‬‬
Rejecting the laws of nature
At the railing of the bridge
Crazy looking at the water
Perfect beauty is standing
Someone rushed, falling headlong, swam against the tide, drove on a red light
Just to say that everything will be alright, that everything is not useless
But he went the wrong way and did not calculate the flight paths
And again I have to be this ''someone'' for you
It's so stupid to love

Everything went wrong
Cold slimy tentacles
are getting into the world of loneliness
Maiming and wounding and constricting heart with polite lie
But we will not become cold, slippery too, will we?
I want to stop so much,

To say to my noble impulses “enough”
It is easy to get lost
In a world of artful strategies and tactics
The soul trembles and weeps
On what's going on in the mind
But I’m reiterating that everything will be different
Oh, who would have repeated it to me!
And I'm so pleased to be this "someone" for you
FRANÇAIS
L'inévitable est proche

Si peu d'amour, tellement de mots
La tendresse absolue
Se change en mal absolu
Rejetant les lois de la nature
La beauté absolue
Se tient au garde-fou du pont
Regardant follement l'eau
Quelqu'un se dépêchait, tombant au sol,

Nageait à contre-courant, grillait les feux rouges
Juste pour dire que tout irait bien,
Que tout n'était pas en vain
Mais ce quelqu'un s'est trompé de route et n'a pas mesuré la trajectoire de vol
Et il me faut à nouveau être pour toi ce "quelqu'un"
Aimer, c'est si bête

Tout ne s'est pas passé comme on le voulait
Les froides et glissantes tentacules
S'introduisent dans le monde de la solitude
Elles mutilent et blessent, et serrent le coeur avec un mensonge courtois
Et nous ne deviendrons pas également froids et glissants

J'ai tellement envie d'arrêter

De dire à mes radieux élans : ça suffit
Il est facile de se perdre
Dans un monde de stratégies et de tactiques sournoises
Mon âme tremble et pleure
À cause de ce qui se passe dans ma tête
Mais je répète que tout va changer
Ah, si seulement quelqu'un me le répétait!

TÜRKÇE
Kaçınılmaz olan yakın

Ne kadar az sevgi, ne kadar çok söz
Kusursuz şefkat,
Kusursuz kötülüğe dönüşüyor
Doğanın kanunlarına karşı gelerek
Köprünün korkuluklarında duruyorum
Delice suya bakıyuorum
Kusursuz güzellik
Birisi koştu yere düştü

Akıntıya karşı yüzdü, kırmızıda geçti
Sadece her şeyin güzel olacağını söylemek için
Her şeyin boş olmadığını
Fakat yolunu şaşırdı, e uçuş yolunu hesaplayamadı
Ve ben yine senin için o “birisi” olmak durumundayım
Sevmek ne kadar aptalca

Her şey istenildiği gibi olmadı.
Sokuluyor soğuk
Ve kaygan dokunaçlar yalnızlığın dünyasına
Mahvediyor ve yaralıyor, ve kalbi sıkıştırıyorlar nazik yalanları
Fakat biz soğuk olmayacağız, kaygan da

Akıntıya karşı yüzdü, kırmızıda geçti.
Kalmak istiyorum
Aydınlık dürtülerimi söylemek istiyorum- yeter
Kaybolmak kolay
Kurnaz strateji ve taktik dünyasında
Ruhum titriyor e ağlıyor
Aklımdan geçenlerden
Fakat tekrar tekrar söylüyorum, her şey farklı olacak
Ah, biri de bunu bana tekrar tekrar söylese!


ESPAÑOL
Lo inevitable está cerca

Tan poco amor y tantas palabras
La perfecta ternura
Se convierte en el mal absoluto
Rechazando las leyes de la natura
Está parada en el borde del puente
Locamente mirando al agua
La belleza perfecta
Alguien corría cayendo al suelo, navegaba contra la corriente, pasaba en rojo

Solo para decir que todo irá bien, que no fue en vano
Pero se equivocó el camino y no calculó las trayectorias de vuelo
Y de nuevo yo tengo que ser para ti ese “alguien”
Amar es tan estúpido.

No todo ha resultado como hubiese querido
Babosos y fríos tentáculos trepan en el mundo de la soledad
Mutilan y hieren, y ahogan al corazón con una amable mentira
Pero nosotros no llegaremos a ser fríos, escurridizos como ellos

Y de nuevo yo tengo que ser para ti ese “alguien”
Quiero detenerme tanto

Decirle a mis nobles impulsos “basta”
Es fácil extraviarse
En el mundo de astutas estrategias y tácticas
El alma tiembla y llora
Por lo que sucede en la mente
Pero yo sigo repitiendo que todo va a ser diferente
¡Ah, quién me lo hubiera repetido!

Y yo estaba contenta de ser para ti ese “alguien”
POLSKI
Bliska nieuchronność
Tak mało miłości,tak dużo słów
Całkowita delikatność
Zmienia się w prawdziwe zło
Odrzucając prawa przyrody
Stoi u przęseł mostu
Bezmyślnie patrząc w wodę
Prawdziwa piękność
Ktoś pędził padając z nóg,

płynął pod prąd,jechał na czerwonym
Po prostu by powiedzieć,że wszystko będzie dobrze,
że wszystko nie na darmo
Lecz pomylił drogę,i nie odczytał trajektorii lotu
I znów przychodzi mi być dla ciebie tym "kimś"
Kochać - to takie głupie

Wszystko okazało się nie tak jak by się chciało
Lezą zimne
Śliskie ręce w świat samotności
Kaleczą i ranią,i serce ściskają delikatnym kłamstwem
Leczmy nie staniemy się zimnymi,śliskimi przecież

Tak chcę się zatrzymać

Powiedzieć swoim całym entuzjazmem - wystarczy
Trochę zabłądzić
W świecie chytrych taktyk i strategii
Trzepocze się dusza i płacze
Od tego,co w umyśle się dzieje
Lecz ja twierdzę,że wszystko będzie inaczej
Ach,kto by utwierdził mnie w tym!

HRVATSKI
Bliska neizbježnost
Tako malo ljubavi, tako mnogo riječi
Savršena nježnost
se pretvara u savršeno zlo
Odbacujući zakone prirode
Stoji pokraj ograde mosta
Bezumno gledajući vodu
Savršena ljepota
Netko se žurio, padajući s nogu

Plivao suprotno od toka, vozio kroz crveno
Samo da kaže da će sve biti dobro
Da nije sve uzalud
Ali je pogriješio put, i nije izračunao putanje leta
I ja za tebe opet moram biti taj ''netko''
Voljeti je tako glupo

Sve je ispalo onako kako nije trebalo
Ljigavi hladni pipci
se penju u svijet samoće
Sakate i ranjavaju, i stišću srce uljudnom laži
Ali mi nećemo postati hladni i ljigavi

Da nije sve uzalud
Tako se želim zaustaviti

Svojim svjetlim porivima reći - dosta
Lako se izgubiti
U svijetu lukavih strategija i taktika
Duša drhti i plače
Zbog onog što se događa u glavi
Ali ja ponavljam da će sve biti drugačije
Ah, tko bi to ponavljao meni!

Da nije sve uzalud

Da nije sve uzalud
A tako mi se svidjelo biti za tebe ''netko''.
‫العربية‬
‫الحدوث قريب‬
‫الحب قليل والكلمات كثيرة‬
‫وتصبح الرقة التمة شرا تاما‬
‫على الرغم من قوانين الطبيعة‬
‫ويقف الجمال التام على الجسر‬
‫وينظر إلى الماء بجنون‬
‫كان واحد يجري بسرعة‪،‬‬

‫يسبح ضد التيار‪ ،‬يسوق في الضوء األحمر‬
‫فقط لكي تقول لك إن كل شيء تمام‬
‫إن كل شيء له معنى‬
‫لكنه فقد الطريق‬
‫وعمل غلطا في تقييم المسار‬
‫ومن جديد أنا أصبح هذا الـ "واحد" بالنسبة لك‬
‫إن الحب شيء بليد‬

‫ال شيء صار كما كنت أخطط‬
‫وتزحف مجاس موحلة إلى عالم العزلة‬
‫وتؤلم وتجرح وتضغط على القلب بالكذب المهذب‬
‫لكننا لن نصبح باردين وقذرين أبدا‬

‫ومن جديد أنا أصبح هذا الـ "واحد" بالنسبة لك‬
‫أريد أن أتوقف‬
‫وأقول ألحساس‪ ،‬خالص‬
‫ليس صعبا أن تفقد طريقك‬
‫في عالم المخططات واإلستراتيجيات‬
‫وتتعذب وتبكي روحي‬
‫من األفكار التي في ذهني‬
‫لكني أكرر أن كل شيء سيكون تمام‬
‫يا ريت كان واحد يقول نفس الشي لي‬

‫وأعجبني كون هذا الـ "واحد" بالنسبة لك‬
ЛЕГИОН
РУССКИЙ
Тоска, одиночество, боль, дыхание

Ночи...
Это конечно совсем не то, что ты хочешь
А я становлюсь всё злей и упорней
Я каждый раз вырываюсь с корнем
Оставляя глубокие раны, ужасные шрамы
И лечу всё равно траекторией той же самой
Становясь от этого злей и упорней

Снова и снова вырываясь с корнем
Милый, имя тебе легион

Ты одержим, поэтому я не беру телефон
Соблюдаю постельный режим
Но, в зеркале ты
Из крана твой смех
Ты не можешь меня отпустить
А я не могу вас всех
Ты за каждым углом
В крыльях бабочек, в кронах деревьях
И дело тут вовсе не в знаках, заклятиях, зельях
Демоны ищут тепла и участья
Предаюсь огню, разрываюсь на части
Оставляю ожоги и ноющие порезы
Всё равно ты ранишь сильней, чем стекло и железо
Демоны ищут тепла и участья

Предаюсь огню, разрываюсь на части

Из крана твой смех
Ты не можешь меня отпустить
А я не могу вас всех
Я попалась во все ловушки и черные дыры

Я гуляла над бездной по краю реального мира
И ушла чуть раньше, чем слишком поздно
Закрываю глаза - исчезают звезды

‫‪Из крана твой смех‬‬
‫‪Ты не можешь меня отпустить‬‬
‫‪А я не могу вас всех‬‬
‫עברית‬
‫‪...‬הלילה נשימת ‪,‬כאב ‪,‬בדידות ‪,‬דכדוך‬

‫רוצה שאתה מה לא לגמרי כמובן זה‬
‫ועקשנית רעה יותר נעשית ואני‬
‫מהשורש נעקרת פעם כל אני‬
‫נוראיות צלקות ‪,‬עמוקים פצעים משאירה‬
‫המסלול באותו מקרה בכל וטסה‬
‫ועקשן רע מזה להיעשות‬

‫מהשורש להיעקר ושוב שוב‬
‫דיבוק אחוז אתה ‪,‬לגיון שמך ‪,‬יקירי‬

‫טלפון לוקחת לא אני לכן‬
‫המיטה משטר על שומרת‬
‫במראה אתה ‪,‬אבל‬
‫מברז שלך הצחוק‬
‫אותי לשחרר יכול לא אתה‬
‫כולכם את יכולה לא ואני‬
‫פינה כל מאחורי אתה‬

‫העצים בצמרות ‪,‬הפרפרים בכנפי‬
‫שיקויים ‪,‬לחשים ‪,‬סימנים על בכלל פה מדובר אול‬
‫ושיתוף חום מחפשים השדים‬
‫לחלקים נקרעת ‪,‬לאש נכנעת אני‬
‫כואבים וחתכים כוויות משאירה‬
‫וברזל מזכוכית קשה יותר פוצע אתה ‪,‬אופן בכל‬
‫ושיתוף חום מחפשים השדים‬

‫לחלקים נקרעת ‪,‬לאש נכנעת אני‬
‫דיבוק אחוז אתה ‪,‬לגיון שמך ‪,‬יקירי‬

‫טלפון לוקחת לא ניא לכן‬
‫במראה אתה ‪,‬אבל‬
‫השחורים והחורים המלכודות בכל נפלתי‬

‫המציאות עולם בקצה לתהום מעל הילכתי‬
‫מדי מאוחר שהיה לפני טיפה ועזבתי‬
‫נעלמים הכוכבים – עיניים עוצמת אני‬
‫דיבוק אחוז אתה ‪,‬לגיון שמך ‪,‬ייקיר‬

‫טלפון לוקחת לא אני לכן‬
‫אבל‬, ‫במראה אתה‬
ENGLISH
Anguish, loneliness, pain,

Breathing of night.
Of course this is not what you want.
And I get more fiercely and persistently,
Every time I uproot,
Leaving deep wounds, terrible scars.
And flying still the same trajectory.
Becoming from this fiercely and persistently

Again and again I uproot...
Darling, thy name is Legion

You're obsessed.
So I am not picking the phone up,
I rest in bed.
But in the mirror there are you
From the tap I hear your laughter.
You cannot let me go,
And I cannot let go you all.
You're round every corner,

In the wings of butterflies, in the crowns of trees.
And it is not a matter of signs, spells, potions.
The demons are looking for warmth and compassion.
I commit myself to fire, falling into pieces
I leave burns and aching cuts.
Anyway you hurt more than glass and iron.
Demons are looking for warmth and compassion.

I commit myself to fire, falling into pieces...

You're obsessed.
I rest in bed.
I got into all the traps and black holes,
I walked over the abyss on the edge of the real world.
And I left a little earlier than too late.
I close my eyes - the stars fade...

You're obsessed.
I rest in bed.
FRANÇAIS
Mélancholie, solitude, douleur, la nuit qui respire...

Tout ça n'est bien sûr pas du tout ce que tu veux,
mais ça ne me rend que plus mauvaise et implacable.
Je me déracine à chaque fois,
laissant des blessures profondes, des cicatrices affreuses
et ma trajectoire ne change pas pour autant.
Ca me rend mauvaise et implacable

Je me déracine encore et encore
Mon cher, ton nom est Légion

tu es possédé, c'est pour ça que je ne décroche pas le téléphone
je garde le lit,
mais tu es dans le miroir,
j'entends ton rire dans les tuyaux
tu es incapable de me libérer
mais tu es trop nombreux pour moi.
Tu es dans chaque recoin,

dans les ailes des papillons, dans le feuillage des arbres
Et le problème ce ne sont pas les symboles de l'ennemi, les créatures
Les démons recherchent la chaleur et les tendres soucis
je m'abandonne au feu et j'éclate en morceaux
Même si j'ignore les brûlures et les coupures lancinantes
tu me blesses plus que le verre et le fer
Les démons recherchent la chaleur et la fatalité

je m'abandonne au feu et j'éclate en morceaux

je garde le lit,
Je suis tombée dans tous les pièges et tous les trous noirs.
Je me promenais au-dessus de l'abîme à la frontière du monde réel
et je suis partie juste avant qu'il ne soit trop tard.
Je ferme les yeux, les étoiles disparaissent.

je garde le lit,
ESPAÑOL
La añoranza, la soledad, el dolor, el soplo de la noche…

Esto sin duda no es lo que quieres
Y me estoy poniendo cada vez más mala, más persistente
Cada vez me arranco de raíz
Dejando heridas profundas, cicatrices terribles
Y sigo volando en la misma trayectoria a pesar de todo
Poniéndome cada vez más mala, más persistente

Una y otra vez me arranco de raíz
Querido, tu nombre es legión

Eres obsesionado, por eso no me pongo al aparato
Guardo cama
Pero en el espejo estás tú
Del grifo suena tu risa
No puedes dejarme ir
Y yo no puedo dejaros ir a todos vosotros
Estás en cada esquina

En las alas de las mariposas, en las copas de los árboles
Y no se trata de los signos, los conjuros, las pociones
Los demonios buscan el calor y el interés
Me pongo a fuego, me hago añicos
Dejo quemaduras y cortaduras sordas
Es todo lo mismo, tú hieres más gravemente que el vidrio y el hierro
Los demonios buscan el calor y el interés

Me pongo a fuego, me hago añicos
Guardo cama
Caí en todas las trampas y los agujeros negros

Paseaba cerca del abismo al borde del mundo real
Y me fui un poco antes de demasiado tarde
Cierro los ojos – desaparecen las estrellas

Guardo cama
HRVATSKI
Tuga, samoća, bol, disanje

Noći...
To naravno nije ono što ti želiš
A ja postajem sve zločestija i tvrdoglavija
Svaki put se iščupam s korijenom
Ostavljajući duboke rane, užasne ožiljke
I svejedno letim istom putanjom
Postajući zbog toga zločestija i tvrdoglavija

Opet i opet se čupajući iz korijena
Dragi, tvoje ime je legija

Ti si opsjednut i zato ja ne uzimam telefon
Pridržavam se krevetskog režima
Ali u zrcalu si ti
Iz slavine izvire tvoj smijeh
Ne možeš me pustiti
A ja ne mogu svih vas
Ti si iza svakog ugla

U krilima leptira, u krošnjama drveća
I tu uopće nije stvar u magičnim formulama, napitcima
Demoni traže toplinu i suosjećanje
Predajem se vatri, razbijam se na komadiće
Ostavljam opekotine i bolne posjekotine
Svejedno ćeš me ti raniti jače nego staklo i željezo
Demoni traže toplinu i suosjećanje

Predajem se vatri, razbijam se na komadiće

Ali u zrcalu si ti
Pala sam u sve zamke i crne rupe

Šetala sam nad bezdanom po rubu stvarnog svijeta
Otišla sam samo malo ranije nego što je bilo prekasno
Zatvaram oči, nestaju zvijezde

Ali u zrcalu si ti
Туга, самотність і біль

У темряві ночі
Це, звичайно, зовсім не те,
Що ти хочеш
По венах злість тече замість крові
Безконтрольна лють знову б’є у скроні
І зв’язок з реальністю
Слабшає щосекунди
Роблю перший крок
На шляху з нізвідки в нікуди
По венах злість тече замість крові
І здоровий глузд зрізано під корінь
Мила, ім’я тобі легіон

А я проти тебе один
Перейдено Рубікон
Та не спалено всі мости
Знову в дзеркалі ти
Із крану твій сміх
Благаю мене відпусти
І я відпущу вас усіх
То барвистим метеликом
З квітки на квітку сідаєш
То у кронах дерев
Свій погляд від мене ховаєш
Демони прагнуть тепла і ласки
Досить прикидатись
Давай зірвем маски
Один в одного
Жбурлятимемо слів списи
Дотик твій нестерпніший
За глибокі порізи
Демони прагнуть тепла і ласки
Та прийшла пора нам зірвати маски

Ти розставила пастки
У них я потрапив навмисно
Щоб довести, що ми з тобою
Із різного тіста
Був необережний, коли йшов по краю
У цій грі тобі знову я програю

ЛЕТНЯЯ НОЧЬ, ЛЕТЯЩАЯ В ПУСТОТЕ
РУССКИЙ
Прозрачный угловатый исполин

Шатается, как будто болен он
И собирает из морских глубин
Луной туда рассыпанный огонь
Разорван купол неба, а за ним

Другой такой же, но ещё черней
За ним стена из шёпота и дыма,
Под ним страна из бликов и огней.
Загадочен сумрак и свят

На обрыве над морем, в траве и цветах
Два человека лежат
Звёзды плывут в их открытых глазах
Они слушают, как шепчут волны
Как туман на траве оставляет следы
Скоро птицы ночные умолкнут
И солнце взойдёт из воды
Создали небольшие две волны

Те, чьи тела светились под водой,
Их тёплый тихий смех достиг луны,
Их ноги потревожили прибой.
Их подкосила сладкая истома,

Лежат в траве без сна и без движений,
А темнота гудит от насекомых
Как будки всех высоких напряжений.
Загадочен сумрак и свят,

Два человека лежат.
Звёзды плывут в их открытых глазах,
Они слушают, как шепчут волны,
Как туман на траве оставляет следы.
Простит мне вечность каждую оплошность,

Есть счастья по чуть-чуть на всех людей
И мысленно всегда вернуться можно
На остров наш, летящий в пустоте
В наш странный мир из шёпотов и бликов,

Дрейфующий в пространстве материк
И как там оказаться, как проникнуть
Никто не знает кроме нас двоих.
Загадочен сумрак и свят,
Два человека лежат.
Звёзды плывут в их открытых глазах,
Они слушают, как шепчут волны,
Как туман на траве оставляет следы.
ENGLISH
Huge gnarly giant

is reeling as if he is sick,
And gathering from the bosom of the sea
scattered moonlight.
Dome of the sky is broken, and behind it

There is another one, the same, but even blacker.
Behind it there is a wall of whispers and smoke,
Under it there is a land of highlights and fires.
Darkness is mysterious and sacred

On a cliff above the sea in the grass and flowers
Two humans are lying,
and the stars are floating in their opened eyes,
They are listening to the whispering waves,
To the mist leaving traces on the grass.
Soon the night birds will fall silent,
and the sun will rise from the water.
They created two small waves

Those whose bodies shone in the water.
Their warm soft laughter reached the moon,
Their feet bothered the surf.
The sweet languor shattered them,

They lie in the grass sleepless and motionless
Darkness is buzzing of insects,
As the booth of all the high voltages.

Eternity will forgive me every gaffe
There is a little bit of happiness for everyone
And I can always go back in my mind
to our island, floating in the void
To our strange world of whispers and highlights,

mainland drifting in the space.
And how to get there, how to enter,
No one knows except us two.

POLSKI
Przejrzysty niezgrabny olbrzym

Chwieje się, jak gdyby chory jest
I zbiera z głębi morza
Księżycem tam rozsypany ogień
Jest rozerwana bania nieba, a za nią

Inny taki sam, lecz jeszcze czarniejszy
Za nim ściana z poszeptu i dymu
Pod nim kraj z odblasków i ogniów.
Pomroka zagadkowa i święta

Na urwisku nad morzem, w trawie i kwiatach
Para ludzi leży
Gwiazdy płyną w ich otworzonych oczach
Słuchają, jak szepczą fali
Jak mgła na trawie pozostawia ślady
Wkrótce ptaki nocne zamilkną
I słońce wzejdzie z wody
Stworzyły niewielkie dwie fali

Te, czyje ciała świeciły się pod wodą
Ich ciepły cichy śmiech dosięgł księżyca
Ich nogi poruszyli przybój.
Ich podcięło słodkie znużenie

Leżą w trawie bez snu i bez ruchów
A ciemność huczy od robactw
Jak budki wszystkich wysokich napięć.

Para ludzi leży.
Jak mgła na trawie pozostawia ślady.
Przebaczy mi wieczność każdy błąd

Jest szczęścia po trochę na wszystkich ludzi
I w myślach zawsze wrócić można
Na naszą wyspę, co leci w próżni
W nasz dziwny świat z szeptów i odblasków

Ląd, co dryfuje w przestrzeni
I jak tam okazać się, jak przeniknąć
Nikt nie wie oprócz nas dwóch.

Para ludzi leży.
Jak mgła na trawie pozostawia ślady.
FRANÇAIS
Le géant transparent et gauche

Titube comme s'il était malade
Et rassemble des profondeurs de la mer
Le feu éparpillé là-bas par la lune
La coupole du ciel est déchirée, et de l'autre côté

Il y en a une autre, la même, mais encore plus noire
Derrière, il y a un mur de chuchotements et de fumée,
Dessous, un pays de lumières scintillantes.
Le crépuscule est énigmatique et sacré

Sur le précipice au-dessus de la mer, dans l'herbe et les fleurs
Deux personnes sont allongées
Les étoiles flottent dans leurs yeux ouverts
Ils écoutent les vagues chuchoter
La brume laisser des traces sur l'herbe
Bientôt se tairont les oiseaux de nuit
Et le soleil émergera de l'eau
Deux petites vagues ont été crées par

Ceux dont les corps brillaient sous l'eau,
Leur rire chaud et léger a atteint la lune,
Leurs pieds ont dérangé le ressac.
La douce langueur les a abattu,

Ils sont allongés dans l'herbe sans dormir ni bouger,
Mais l'obscurité retentit d'insectes
Comme les cabines à haute tension.

L'éternité me pardonnera toutes mes fautes d'inadvertance,

Il y a un peu de bonheur pour tout le monde
Et on peut toujours retourner en penser
Sur notre île volant dans le vide
Dans notre étrange monde de lumières étincelantes,

Le continent dérivant dans l'espace
Comment s'y trouver, comment y entrer
Personne ne sait à part nous deux.

ЛУННЫЕ ЛИЛИИ
РУССКИЙ
Распростёрла над городом ночь необъятные древние крылья,

И просыпались первые звезды в прорехи на старом плаще.
У меня в саду за окном распустились лунные лилии,
И мне стало отчётливо видно скрытую сущность вещей.
Если кажется выцветшей синь, если сны исчезают в тумане,

Если яркие краски тускнеют - не всегда стоит верить глазам.
Призови незримые силы, поверни магический камень -
И на серой невзрачной стене вдруг возникнет волшебный пейзаж.
Сядь в нарисованный поезд и думай о чем-то хорошем

Скользи вдоль сверкающей радуги между грядущим и прошлым
И невозможное станет возможным в одном из параллельных миров.
Если б мир был всегда справедлив, разве б мы стали бороться?

Если б не долгая ночь, не холод и темнота,
Как бы мы научились ценить каждый блик восходящего солнца?
Если б счастье давалось легко, как бы мы научились мечтать?
Смотри в предрассветное небо и думай о чем-то хорошем

Стань яркой сверкающей радугой между грядущим и прошлым
И невозможное станет возможным в одном из параллельных миров.
FRANÇAIS
La nuit a étendu ses immenses ailes antiques au-dessus de la ville,

Et les premières étoiles se sont endormies dans dans les déchirures sur le vieux manteaux.
Dehors, dans mon jardin, les lis de lune se sont épanouis,
Et l'essence cachée des choses me devient distinctement visible.
Si le bleu semble délavé, si les rêves disparaissent dans la brume,

Si les couleurs vives se ternissent, il ne vaut mieux pas toujours en croire ses yeux.
Fais appel aux forces invisibles, tourne la pierre magique -
Sur le mur gris minable surgira soudain un paysage magique.
Assis-toi dans le train dessiné et pense à quelque chose de bien

Glisse le long de l'arc-en-ciel étincelant entre l'avenir et le passé
Et l'impossible deviendra possible dans l'un des mondes parallèles.
Si le monde était toujours juste, est-ce qu'on lutterait?

Sans la longue nuit, le froid et l'obscurité,
Comment aurions-nous appris apprécier chaque rayon du soleil levant?
Si le bonheur s'accordait facilement, comment aurions-nous appris à rêver?
Regarde le ciel juste avant l'aube et pense à quelque chose de bien

Deviens un arc-en-ciel étincelant entre l'avenir et le passé
Et l'impossible deviendra possible dans l'un des mondes parallèles.
HRVATSKI
Noć je prostrla nad gradom beskrajna drevna krila,

I probudile su se prvi zvijezde u prorezu na starom ogrtaču.
Vani u mom vrtu su propupali mjesečevi ljiljani,
I počeo sam jasno vidjeti skrivenu suštinu stvari.
Ako se plavetnilo čini izblijedjelim, ako snovi nestaju u magli,

Ako žarke boje gubi sjaj, ne stoji uvijek vjerovati svojim očima.
Prizovi nevidljive sile, okreni čarobni kamen -
i na sivom će se neuglednom zidu odjednom stvoriti čarobni krajolik.
Sjedni u naslikan vlak i misli o nečem dobrom

Klizi duž blistave duge među sadašnjošću i prošlošću
I nemoguće će postati moguće u jednom od paralelnih svijetova.
Kad bi svijet uvijek bio pravedan, zar bi se mi ikad borili?

Kad ne bi bilo duge noći, ni hladnoće ni tame,
kako mi naučili cijeniti svaku zraku izlazećeg sunca?
Kad bi se sreća dijelila lako, kako bi naučili maštati?
Pogledaj u nebo prije svitanja i misli o nečem dobrom

Postani sjajna blistava duga među sadašnjošću i prošlošću
I nemoguće će postati moguće u jednom od paralelnih svijetova.
ENGLISH
Night spread out its vast and ancient wings over the city,
And the first stars spilled out through the holes of the old cloak.
In my garden, outside the window, the moon lilies have opened.
And I was suddenly able to see the hidden essence of things.
If the blue appears to be tarnished, if the dreams disappear in the fog,

If the bright colors are fading - you shouldn't always believe your eyes.
Call the invisible forces, turn the magical stone
And on the gray and nondescript wall, suddenly will appear a magical landscape.
Sit in a drawn train and think about something pleasant.
Slide along the sparkling rainbow between the future and the past
And the impossible will become possible in one of parallel worlds.
If the world could always be fair, would we fight?

If it were not the long night, not the cold and darkness,
How would we have learned to value each bit of light of the rising sun?
If happiness was given easily, how would we have learned to dream?
Look in the dawn sky and think about something pleasant.

Become the bright, sparkling rainbow between the future and the past.
And the impossible will become possible in one of parallel worlds.
POLSKI
Nad miastem noc rozpostarła swe nieobjęte skrzydła,

I budziły się pierwsze gwiazdy w prześwitach na starym jej płaszczu.
U mnie w ogrodzie za oknem rozkwitły lilie księżycowe
I widoczna się dla mnie stała ukryta istota rzeczy.
Jeśli śni się wyblakły błękit, gdy sny znikają we mgle,

Jeśli jasne kolory blakną - nie zawsze warto wierzyć oczom.
Wezwij niewidzialne siły, obróć magiczny kamień -
A na szarej nijakiej ścianie nagle ukarze się magiczny krajobraz.
Wsiądź w narysowany pociąg i pomyśl o czymś dobrym

Ześliźnij się w dół po połyskliwej tęczy pomiędzy przyszłością i przeszłością
A niemożliwe stanie się możliwe w jednym z równoległych światów.
Gdyby świat był zawsze sprawiedliwy, czy byłoby trzeba walczyć?

Gdyby nie długa noc, nie zimno i nie ciemność,
Jak nauczylibyśmy się doceniać każdy promień wschodzącego słońca?
Gdyby szczęście osiągało się łatwo, jak nauczylibyśmy się marzyć?
Spójrz w niebo przed świtem i pomyśl o czymś dobrym

Stań się jasną połyskliwą tęczą między przyszłością i przeszłością
Niemożliwe stanie się możliwe, w jednym z równoległych światów.
DEUTSCH
Die Nacht hat über der Stadt ihre alte riesige Flügel ausgebreitet,
Und wachten die ersten Sterne in den Spalten im alten Mantel auf.
Bei mir im Garten blühten vor dem Fenster die Mondlilien,
Und mir wurde deutlich sichtbar der verborgene Sinn der Dinge.
Wenn die Blau scheint wie verblasst, wenn Träume im Nebel verschwinden ,
Wenn helle Farben verblassen, lohnt es nicht immer, den Augen zu glauben.
Rufe unsichtbare Krfäte, drehe den magischen Stein -
Und an der grauen unscheinbaren Wand erscheint plötzlich eine magische Landschaft.
Setz dich in einen gemalten Zug und denke an etwas Gutes

Gleite den glitzernden Regenbogen entlang zwischen der Zukunft und der Vergangenheit
Und das Unmögliche wird in einer der Parallelwelten möglich.
Wenn die Welt immer fair wäre, würden wir darum kämpfen?
Wenn die Nacht nicht so lang wäre, wenn nicht die Kälte und Dunkelheit,
Wie hätten wir gelernt, so jeden Blick der aufgehenden Sonne zu schätzen?
Wenn das Glück wäre so einfach, wie hätten wir gelernt zu träumen?
Schau mal in den frühen Morgenhimmel und denke an etwas Gutes

Werde ein heller funkelnder Regenbogen zwischen der Zukunft und der Vergangenheit
Und das Unmögliche wird in einer der Parallelwelten möglich.
ЛЮДИ, ПОПАВШИЕ В ШТОРМ
РУССКИЙ
В вечернем эфире вчера показали твой фильм

О людях, попавших в шторм,
О чувствах, лишённых глаз.
Друзья и соседи смеялись и плакали сильно,
И думали, это про них,
Не зная, что это про нас.
Я так удивилась, когда ты сказал в интервью,
Что книгу мою прочитал,
И так ею был потрясён,
Что взял за основу сценария книгу мою.
Жаль не ты её написал,
Ты ведь видел такой же сон.
Так вышло, бестселлером стал мой мучительный труд,

Хотя есть много других,
Не менее странных книг.
В моих персонажах все люди себя узнают,
Хотя я писала про нас,
Все думают, это про них.
Приходится мне иногда отвечать на вопрос:
Откуда такие мысли,
Столько странных сюжетных линий?
Всегда отвечаю, что всё банально и просто
В моей монотонной жизни,
Но я люблю смотреть фильмы.
Я спрячу твой образ, вытерев пыль,

Поглубже, подальше,
За фотоальбомами, письмами, книгами.
За чёрно-белым пейзажем,
Где деревья, туманы и льдины
Вплетены в паутину мостов.
Отношения эти как нить паутины,
Язык - ни жестов ни слов.
А ведь каждый из нас мог нормальным бы быть человеком.

Хорошо, что не вышло так,
И что мы такие как есть.
Сегодня купила кассету с одним саундтреком,
И весь вечер в наушниках
Слушала песни
О людях, попавших в шторм,
Связанных в лодке бумажной,
О волосах, не любивших шпилек,
О слабости злой и бесстрашной.
О чувствах, лишённых глаз
И выживать принуждённых,
‫‪О городах, о пустынях,‬‬
‫‪О нас, исступлением измождённых.‬‬
‫‪Я спрячу твой образ, вытерев пыль,‬‬

‫‪Поглубже, подальше,‬‬
‫‪За фотоальбомами, письмами, книгами.‬‬
‫‪За чёрно-белым пейзажем,‬‬
‫‪Где деревья, туманы и льдины‬‬
‫‪Вплетены в паутину мостов.‬‬
‫‪Отношения эти как нить паутины,‬‬
‫‪Язык - ни жестов ни слов.‬‬
‫עברית‬
‫שלך הסרט את הציגו לילה בשידור אתמול‬

‫‪,‬בסערה שנלכדו אנשים על‬
‫‪.‬עיניים משוללי ‪,‬רגשות על‬
‫‪,‬מאוד ובכו צחקו ושכנים חברים‬
‫‪,‬עליהם שזה וחשבו‬
‫‪.‬עלינו שזה לדעת בלי‬
‫‪,‬בראיון שסיפרת הופתעתי כך כל‬
‫‪,‬שלי הספר את שקראת‬
‫‪,‬ממנו נפעם כך כל והיית‬
‫‪.‬לסצנה כבסיס שלי הספר את שלקחת‬
‫‪,‬אותו בתכת שלא חבל‬
‫‪.‬החלום אותו את ראית הרי‬
‫‪,‬מכר‪-‬לרב הפך שלי המייסרת העבודה שפרי ‪,‬כך יצא‬

‫‪,‬אחרים רבים ספרים שיש למרות‬
‫‪.‬דופן יוצאי פחות לא‬
‫‪,‬שלי בדמויות עצמם מזהים האנשים כל‬
‫‪,‬עלינו שכתבתי למרות‬
‫‪.‬עליהם שכתבתי חושבים כולם‬
‫‪:‬השאלה על לענות לפעמים לי קורה‬
‫‪,‬האלו המחשבות מהיכן‬
‫?ייחודים עלילה קווי הרבה כך כל‬
‫ופשוט בנאלי שהכל עונה תמיד אני‬
‫‪,‬שלי המונוטוניים בחיים‬
‫‪.‬סרטים לראות אוהבת אני אבל‬
‫‪,‬אבק מנקה שאני תוך ‪,‬שלך הדמות את אסתיר‬

‫‪,‬ורחוק עמוק שיותר כמה‬
‫‪.‬ספרים ‪,‬מכתבים ‪,‬תמונות אלבומי מאחורי‬
‫‪,‬לבן‪-‬בשחור נוף תמונת מאחורי‬
‫קרח גושיו ערפל ‪,‬עצים בה‬
‫‪.‬גשרים ברשת נשזרים‬
‫‪,‬רשת חוט כמו האלו היחסים‬
‫‪.‬מילים ללא תנועה ללא – הלשון‬
‫בן להיות היה יכול מאיתנו אחד כל הרי‬-‫רגיל אדם‬.
‫ככה יצא שלא טוב‬,
‫שאנחנו איך ושאנחנו‬.
‫אחד פסקול עם קסטה קניתי היום‬,
‫באוזניות הערב וכל‬
‫לשיר האזנתי‬
‫בסערה שנלכדו אנשים על‬,
‫נייר לסירת קשורים‬,
‫שיער על‬, ‫אהובות לא שער סיכות‬,
‫חולשה על‬, ‫ותעוזה רוע‬.
‫רגשות על‬, ‫עיניים משוללי‬.
‫לשרוד שאולצו על‬,
‫ערים על‬, ‫מדבריות על‬,
‫עלינו‬, ‫מטירוף תשושים‬.
‫שלך הדמות את אסתיר‬, ‫אבק מנקה שאני תוך‬,

‫ורחוק עמוק שיותר כמה‬,
‫תמונות אלבומי מאחורי‬, ‫מכתבים‬, ‫ספרים‬.
‫בשחור נוף מונתת מאחורי‬-‫לבן‬,
‫עצים בה‬, ‫קרח וגושי ערפל‬
‫גשרים ברשת נשזרים‬.
‫רשת חוט כמו האלו היחסים‬,
‫מילים ללא תנועה ללא – הלשון‬
ENGLISH
They showed your film in the evening broadcast

The one about people caught in a storm
About feelings which have no eyes
Friends and neighbors laughed a lot
And thought it's about them
Not knowing it's about us
I was so surprised when in an interview you've said
That's you've read my book
And was shaken by it
That you based the screenplay on it
A pity you didn't write it
For you've seen the same dream.
It so happened that my painful labor has become a bestseller,

Even though there are plenty of other
Books which aren't less strange
Everybody recognizes themselves in my characters
Though I wrote about us
Everyone think it's about them
Sometimes I have to answer the question:
Where do these thoughts come from,
So many strange plot lines?
I always respond that everything's trivially simple
In my monotonous life
But I like to watch films
I'll hide your image, having wiped off the dust

Deeper and further away
Behind the photo albums, letters and books
Behind the black-and-white landscape
Where the trees, fogs, and ices
Are entangled into a web of bridges
This relationship is like a spider web
Language having neither gestures nor words
And yet both of us could have been normal people

Good that it didn't turn out this way
And that we are the way we are
Today, I've bought a tape with a soundtrack
Spent the evening in headphones
Listening to the songs
About people who got into a storm
Tied up in a paper boat
About hair which didn't like hairpins
About the weakness, angry and fearless
About feelings which don't have eyes
But forced to survive nevertheless
About cities and deserts
About us, exhausted in ecstasy
I'll hide your image, having wiped off the dust

Deeper and further
Behind the photo albums, letters and books
Beyond the black-and-white landscape
Where the trees, fogs, and ices
Are entangled into a web of bridges
These relationships are like a spider web
Language having neither gestures nor words
ESPAÑOL
En la emisión de anoche se mostraron tu película

Sobre las personas atrapadas en la tormenta
Sobre los sentimientos privados de los ojos
Los amigos y los vecinos se reían y lloraban mucho
Y pensaban que esto era sobre ellos
Sin saber que esto era sobre nosotros
Me sorprendí mucho cuando dijiste en una entrevista
Que leíste mi libre
y que te conmovió tanto
Que tu guión basaste en el libro mío
Lástima que no lo escribiste
Ya que viste el mismo sueño
Y así fue como se convirtió en un bestseller mi trabajo doloroso

Aunque hay muchos otros libros
No menos extraños
En mis personajes todas las personas se reconocen
Aunque yo escribía sobre nosotros
Todos piensan que esto es sobre ellos
A veces tengo que responder a la pregunta:
¿De dónde salieron pensamientos así
Tantas líneas de trama extraños?
Y siempre respondo que todo es tan banal y simple
En mi vida monótona
Pero me gusta ver películas
Yo ocultaré tu imagen, limpiándola del polvo

En lo más profundo, lo más lejos
Detrás de álbumes de fotos, cartas, libros
Detrás de un paisaje blanco y negro
Donde árboles, neblinas y hielos
Están entrelazados en una telaraña de puentes
Estas relaciones son como el hilo de una telaraña
Lenguaje – sin gestos, sin palabras
Aunque cada uno de nosotros podría ser una persona normal

Por suerte no fue así
Y que somos como somos
Hoy compré el cassette con un soundtrack
Y toda la tarde con las auriculares
Escuchaba canciones
Sobre las personas atrapadas en una tormenta
Unidas en un bote de papel
Sobre el pelo al cual no le gustaban las horquillas
Sobre la debilidad malvada y osada
Sobre los sentimientos privados de los ojos
Y obligados a sobrevivir
Sobre las ciudades, los desiertos,
sobre nosotros demarcados por la exaltación
Yo ocultaré tu imagen, limpiándola del polvo

En lo más profundo, lo más lejos
Detrás de álbumes de fotos, cartas, libros
Detrás de un paisaje blanco y negro
Donde árboles, neblinas y hielos
Están entrelazados en una telaraña de puentes
Estas relaciones son como el hilo de una telaraña
Lenguaje – sin gestos, sin palabras
TÜRKÇE
Dün akşam televizyonda senin filmini gösterdiler,

Kasırgaya yakalanan insanları anlatan,
Kör olmuş duyguları anlatan.
Dostlar ve komşular güldüler, çokça da ağladılar,
Düşündüler ki, onları anlatıyor,
Bilemediler bizim hakkımızda olduğunu.
Öyle şaşırdım ki, röportajda
Kitabımı okuduğunu söyleyince,
Sarsılmışsın da,
Senaryon kitabıma dayanıyormuş.
Ne yazık yazan sen değilsin,
Ama sen de aynı rüyayı görmüştün.
Kaderin cilvesi, benim alın terim "en çok satanlar" arasına girdi,
İlginç bir çok
Başka kitap olsa da.
Personajlarımda herkes kendini görüyor,
Ben bizim hakkımızda yazmış olsam da.
Herkes kendilerini anlatıyorum sanıyor.
Bazen cevaplamak durumunda kalıyorum:
Böylesi fikirlerin nereden geldiği sorusunu
Ve nereden geliyor bu denli garip süjetler?
Hep banal ve basit konular diyorum,
Monoton hayatımdan,
Ama film seyretmeyi seviyorum.
Resmini gizliyorum, tozunu silerken,

Daha derine, ve daha uzağa,
Albümlerin, mektupların, kitapların ardına.
Siyah beyaz bir peyzajın arkasında,
Ağaçlar, sis ve buz tabakaları
Dokunmuş bir köprü ağına.
Örümcek ağı gibi bu ilişkiler,
Jestsiz ve kelimesiz bir dil.
Her birimiz normal bir insan da olabilirdik.

Öyle olmadığımız,
Ve böyle olduğumuz iyi.
Bugün bir kaset aldım - soundtrack,
Kulaklığı takıp tüm akşam
Şarkı dinledim
Kasırgaya yakalanan insanları anlatan,
Kağıttan sandala bağlanan,
Toka sevmeyen saçları anlatan,
Kötünün ve korkusuzun zayıflığını anlatan.
Kör olmuş hisleri anlatan
Ve yaşamak zorunda olanlar,
Şehirleri anlatan, çölleri anlatan,
Bizi, çılgınlık yüzünden tükenenleri, anlatan.
Resmini gizliyorum, tozunu silerken,

Daha derine, ve daha uzağa,
Albümlerin, mektupların, kitapların ardına.
Siyah beyaz bir peyzajın arkasında,
Ağaçlar, sis ve buz tabakaları
Dokunmuş bir köprü ağına.
Örümcek ağı gibi bu ilişkiler,
Jestsiz ve kelimesiz bir dil.
FRANÇAIS
Hier, dans l'éther du soir, on a passé ton film

Sur les gens pris dans la tempête,
Sur des sentiments privés d'yeux.
Les amis et les voisins riaient et pleuraient fort,
Et pensaient qu'il s'agissait d'eux,
Sans savoir qu'il s'agissait de nous.
J'ai été si surprise lorsque tu as dit en interview
Que tu avais lu mon livre,
Qu'il t'avait bouleversé,
Que tu avais pris mon livre pour en faire la base de ton scénario.
Dommage que tu ne l'aies pas écrit,
Car tu avais fait le même rêve.
Il s'avère que mon travail intense est devenu best-seller,

Bien qu'il y ait beaucoup d'autres
Livres non moins originaux.
Tous les gens se reconnaissent dans mes personnages,
Bien que j'aie écrit sur nous,
Ils pense tous qu'il s'agit d'eux.
Il m'arrive parfois de devoir répondre à la question:
D'où sont venues ces idées,
Toutes ces intrigues originales?
Je réponds toujours que tout est banal et simple
Dans ma vie monotone,
Mais que j'aime regarder des films.
Je cache ta photo, après avoir enlevé la poussière,

Plus profondément, plus loin,
Derrière les albums photo, les lettres et les livres.
Derrière le paysage noir et blanc,
Où les arbres, les brouillards et les glaçons
S'entrelacent dans la toile d'araignée des ponts.
Ces relations sont comme un fil d'araignée,
Le langage n'est fait ni de gestes ni de mots.
Car chacun d'entre nous pourrait être une personne normale.

Tant mieux que les choses aient tourné ainsi,
Et que nous soyons tels que nous sommes.
Aujourd'hui j'ai acheté une cassette avec une bande originale,
Et j'ai passé tout la soirée
À écouter des chansons dans mes écouteurs
Sur des gens, pris dans la tempête,
Liés dans un bateau en papier,
Sur des cheveux qui n'aimaient pas les épingles,
Sur la faiblesse mauvaise et intrépide.
Sur des sentiments privés d'yeux
Mais contraints à survivre,
Sur des villes, sur des déserts,
Sur nous, hâves de frénésie.
Je cache ta photo, après avoir enlevé la poussière,

Plus profondément, plus loin,
Derrière les albums photo, les lettres et les livres.
Derrière le paysage noir et blanc,
Où les arbres, les brouillards et les glaçons
S'entrelacent dans la toile d'araignée des ponts.
Ces relations sont comme un fil d'araignée,
Le langage n'est fait ni de gestes ni de mots.
МАГИЯ
РУССКИЙ
Мне не жаль ни о чём на свете, я люблю только этот ветер

Направление и течение – это всё, что имеет значение.
Ураган плевал на прогнозы, покорёжил беседки и розы
Я вобрала в себя с наслаждением силу яростного разрушения.
И когда я, нахмурясь, стою – принимают меня за свою

Облаков бесконечный строй и дожди, что идут стеной
Я просила солнце: «Молчи, пусть грозы поют и смерчи!»
Я иду, и туча идёт за мной.
Мои корни вросли в песок, мои листья глядят на восток,

Ждут, когда выйдет солнце, чтобы сделать первый глоток.
Вот солнце касается их, рождается огненный вихрь,
И соединяется с вихрем, что входит в меня из земли
И когда, улыбаясь, стою – принимают меня за свою

Вкрадчивые лучи и огненные мечи
Поначалу ласково греет испепеляющий зной,
Я иду, и солнце идёт за мной.
Быть хочу песчинкой отныне, каплей дождя в пустыне,

Без имени и без масти, огромного мира частью.
Растекаюсь в расслабленной позе по поверхности горного озера.
Смотрю в темноту звёздным светом, дышу обжигающим ветром.
И когда я, нахмурясь, стою – принимают меня за свою

Облаков бесконечный строй и дожди, что идут стеной
Я просила солнце: «Молчи, пусть грозы поют и смерчи!»
Я иду, и туча идёт за мной.
И когда, улыбаясь, стою – принимают меня за свою

Вкрадчивые лучи и огненные мечи
Поначалу ласково греет испепеляющий зной,
Я иду, и солнце идёт за мной.
ENGLISH
I've nothing to regret in the world.

I love only this wind - the way it's bold.
Its current and its direction being
The only things to carry any meaning.
The storm didn't give a damn about forecasts,
It contorted gazebos and roses.
I absorbed with complete gratification
The full force of its furious decimation.
And when I stand though elements lour,

They take me for their own in this downpour:
The endless cloud formations,
Of the rainfalls - trepidations.
I implored the sun: "Be silent!
Let the storms and twisters sing till spent"
I'm walking - cloud follows me forlorn.
My roots have grown into the sand,

My leaves towards the east did bend,
Awaiting dawn's helping hand,
To take the first sip it will lend.
Here now, the sun caresses them,
A fiery vortex is borne,
And it's joined with the maelstrom
That comes from the earth into me.
And when I stand smiling - not a frown,

They accept me for one of their own,
Those suave rays of the sun
Akin to the flaming swords.
At the onset, the sweltering heat
Gently warms, I'm walking
And the sun is following my footsteps.
From now on, I wish to be sand's grain

In the desert, a drop of rain,
Nameless, without a petition,
To be a part of this huge world.
I disperse in a relaxed position
Over the surface of the mountain lake,
I look into the lour by the starlight,
I breathe the scorching wind.
МАЛЕНЬКИЕ ФЕИ
РУССКИЙ
В тёплом воздухе кружатся

Эти маленькие феи,
Увлекая лёгким танцем,
Убивают не бледнея.
Их жестокая привычка -
Их холодные объятья.
Разлетаются, как птички,
На ветру смешные платья.
Ничего не боюсь и не грущу,

Потому что теперь я одна из них,
Потому что делаю что хочу,
Забываю всё в тот же самый миг.
Обволакивают нежно,
Как воздушные потоки,
Их невинные насмешки,
Их коварные упрёки.
Гибнут робкие попытки,

Звёзды падают в колючки.
Как жестоко любопытны
Эти маленькие ручки!
Ничего не боюсь и не грущу,

Потому что теперь я одна из них,
Потому что делаю что хочу,
Забываю всё в тот же самый миг.
Наша жизнь - игра без правил,

Раз не гибель - значит песня,
Чем безумней - тем забавней,
Чем больней - тем интересней.
Что ты скажешь рыжей ведьме,

Жертва ты или убийца?
Может, этот миг последний?
Всё забудь! Давай кружиться!
‫עברית‬
‫מסתחררות החם באוויר‬

‫‪,‬הללו הקטנות הפיות‬
‫‪,‬קל בריקוד לב שובות‬
‫‪.‬להחוויר בלי הורגות‬
‫‪ -‬אכזריים מנהגיהן‬
‫‪.‬קרים חיבוקיהן‬
‫‪,‬ציפורים כמו ‪,‬עבר לכל עפות‬
‫‪.‬ברוח מצחיקות השמלות‬
‫‪,‬בעדינות עוטפות‬
‫‪,‬אוויר זרמי כמו‬
‫‪,‬תמימים שלהן הלגלוגים‬
‫‪.‬ערמומיות תוכחותיהן‬
‫נהרגים ביישניים נסיונות‬

‫‪.‬לקוצים נופלים הכוכבים‬
‫בסקרנותן אכזריות כמה‬
‫!הללו הקטנות הידיים‬
‫‪,‬נעצבת ולא מכלום מפחדת לא אני‬

‫‪,‬מהן אחת אני עתה כי‬
‫‪,‬רוצה שאני מה עושה שאני תוך יכ‬
‫‪.‬הרגע באותו הכל שוכחת אני‬
‫‪,‬חוקים בלי משחק – שלנו החיים‬

‫‪,‬שיר אז – מוות לא אם‬
‫‪,‬משעשע יותר כך – משוגע שיותר ככל‬
‫‪.‬מעניין יותר כך – כואב שיותר ככל‬
‫‪,‬האדמונית למכשפה אומרת את מה‬

‫?הרוצחת או הקורבן את‬
‫?האחרון הרגע זהו אולי‬
‫!נסתחרר בואי !הכל שכחי‬
‫‪,‬אתעצב ולא מכלום אפחד לא‬

‫‪,‬מהן אחת אני עתה כי‬
‫‪,‬רוצה שאני מה עושה אני כי‬
‫הרגע באותו הכל שוכחת‬
‫‪ENGLISH‬‬
‫‪In the warm air‬‬

‫‪These little fairies are circling‬‬
‫‪Enticing with a light dance‬‬
‫‪Killing and not blanching.‬‬
Their cruel habit
Their cold embrace.
Like birds in the wind
their funny dresses are flying around.
I am not afraid of anything and I’m not sad,

Because now I'm one of them,
Because I’m doing whatever I want
Forgetting everything at the same moment.
Enveloping tenderly
Like air flows
Their innocent ridicules
Their insidious reproaches.
Timid attempts are dying,

Stars are falling into the thorns.
How cruelly curious
Are those little hands!
I am not afraid of anything and I’m not sad,

Because now I'm one of them,
Because I’m doing whatever I want
Forgetting everything at the same moment.
Our life is a game without rules,

If it’s not a death hence it’s a song
The crazier the more fun
the more painful the more interesting.
What do you say to red-haired witch?

Are you the victim or the murderer?
Maybe this moment is the last
Forget everything! Let's dance!
ESPAÑOL
En el aire caliente
Estas pequeñas hadas están revoloteando
Arrastrando por una danza ligera
Están matando sin palidecer
Su hábito cruel -
Sus fríos abrazos.
Se están levantando como pájaros
Los vestidos ridículos en el viento.
No tengo miedo a nada y no estoy triste
Porque ahora yo soy una de ellas,
Porque hago lo que quiero,
Olvidándose de todo al mismo instante.
Están envolviendo tiernamente,

Como los corrientes de aire
Sus burlas inocentes,
Sus reproches insidiosos.
Los tímidos intentos se están muriendo,

Las estrellas están cayendo en las espinas.
¿Qué cruelmente curiosas
Son aquellas pequeñas manitas!
No tengo miedo a nada y no estoy triste

Porque ahora yo soy una de ellas,
Porque hago lo que quiero,
Olvidándose de todo al mismo instante.
Nuestra vida es un juego sin reglas,

Si no es una muerte – entonces es una canción
Cuanto loco, más gracioso
Cuanto doloroso, más interesante.
¿Qué le dirás a la pelirroja bruja?

¿Eres la víctima o el asesino?
Tal vez ese momento es el último
¡Olvídate de todo! ¡Vamos a bailar!
FRANÇAIS
Ces petites fées tournoient

Dans l'air chaud,
En entraînant par leur danse légère,
Elles tuent sans pâlir.
Leur habitude cruelle est

Leurs étreintes froides.
Des drôles de robes se dispersent
Dans le vent comme des oiseaux.
Je n'ai peur de rien et je ne suis pas triste,

Car je suis désormais l'une d'elles,
Car je fais ce que je veux,
J'oublie tout à cet instant même.
Leurs moqueries candides,

Leurs reproches insidieux
Enveloppent tendrement,
Comme des courants aériens.
Les tentatives timides meurent,

Les étoiles tombent dans les épines.
Ces petites mains sont si
Cruellement curieuses!
Je n'ai peur de rien et je ne suis pas triste,

Car je suis désormais l'une d'elles,
Car je fais ce que je veux,
J'oublie tout à cet instant même.
Notre vie est un jeu sans règles,

Si ce n'est pas la mort, c'est donc une chanson,
Plus c'est fou, plus c'est marrant,
Plus ça fait mal, plus c'est intéressant.
Que diras-tu à la sorcière rousse,

Es-tu la victime ou le tueur?
Peut-être que cet instant est le dernier?
Oublie tout! Tournoyons!
POLSKI
W ciepłym powietrzu krążą

Te maleńkie rusałki
Urzekając tańcem lekkim
Nie bledną, gdy zabijają
Okrutne ich przyzwyczajenie

To ich zimne objęcia.
Jak ptaszki polatują,
Na wietrze stroje zabawne
Niczego nie boję się i nie smucę,

Bo jestem już jedną z nich,
Bo robię to, co chcę,
Zapominam o wszystkim w mig.
Otulają delikatnie,
Jako przepływy powietrza,
Jak niewinne wyśmiewanie,
Ich podstępne oskarżenia.
Giną próby nieśmiałe,

Gwiazdy padają na kolce.
Jak ciekawe okrutnie
Są te maleńkie rączki!
Niczego nie boję się i nie smucę,

Bo jestem już jedną z nich,
Bo robię to, co chcę,
Zapominam o wszystkim w mig.
Nasze życie to zabawa bez reguł,

Cios to nie śmierć - mówi piosenka
Im bardziej szalenie tym zabawniej,
Im bardziej boli, tym ciekawiej.
Co rudej wiedźmie powiesz,

Żeś zabójcą czy ofiarą?
Chwila ostatnia to może?
Zapomnij wszystko! Idź w tan!
МАЯТНИК ВЕЧНОСТИ
РУССКИЙ
В который раз в заворожённом зале

На скользкой, накренившейся трапеции,
Как будто гуттаперчевая кукла
Я лечу под самый купол
Чтобы исполнить сальто с похолодевшим сердцем
И отступать уже, конечно, поздно

Горит висок и нервы на пределе
И дробь звучит всё громче и тревожней
И стынет кровь под кожей
И я уже вижу звёзды в замедленном падении
Ты где-то рядом в небе грозовом,

За циферблатом лунного затмения
Сквозь пелену и пасмурную полночь
Спешишь ко мне на помощь
Чтобы предупредить неверное движение
Затеряно во времени, согрето золотыми лучами

Маленькое пёрышко летит над океаном безбрежным
Невидимый маятник тихо качается
между отчаяньем и новой надеждой
В полярных льдах застыли корабли

Писатель умер, не окончив повесть
И машинист метро ведёт свой поезд
С закрытыми глазами сквозь мрак и пустоту
До огненной земли
И посреди дымящихся обломков

Опять найдут один лишь чёрный ящик
Бессмысленные сведенья хранящий
А рядом с ним нелепый обрывок тонкой ленты
Из голубого шелка
Застыв у края пропасти, я слушаю твой голос печальный

Маленькое пёрышко летит над океаном безбрежным
Невидимый маятник тихо качается
между отчаяньем и новой надеждой
Давай, считая звёзды на ветру,

Пить кофе из пластмассовых стаканов
Ловить губами первые снежинки
И обнимать друг друга замёрзшими руками
Пока ещё мы живы
Если потемнеет горизонт и будет время прощаться
Маленькое пёрышко подхватит белокрылая чайка
А маятник вечности будет также качаться
Между радостью и новой печалью
FRANÇAIS
Une fois de plus, dans la salle ensorcelée

Sur le trapèze glissant et incliné,
Comme une poupée de gutta-percha
Je vole sous la coupole même
Pour exécuter un salto avec le coeur froid
Et il est évidemment déjà trop tard pour reculer,

J'ai les tempes qui brûlent et les nerfs en pelote
Et le roulement de tambour est de plus en plus fort et inquiet
Et le sang se fige sous ma peau
Et je vois déjà des étoiles dans leur chute au ralenti
Tu es quelque part tout près, dans le ciel orageux,

Derrière le cadran de l'éclipse lunaire
À travers le voile et et la grisaille de minuit
Tu accours pour m'aider
Pour prévenir un faux mouvement
Perdue dans le temps, réchauffée par les rayons dorés

La petite plume vole au-dessus de l'immense océan
Le pendule invisible oscille en silence
Entre le désespoir et un nouvel espoir
Les vaisseaux se sont figés dans les glaces polaires

L'écrivain est mort avant de finir son récit
Et le machiniste du métro conduit son train
Les yeux fermés à travers les ténèbres et le vide
Jusqu'à la terre de feu
Et au milieu des épaves fumantes

On trouvera encore une seule boîte noire
Conservant des renseignements absurdes
Et à côté d'elle, un ridicule lambeau de ruban fin
En soie bleue
Figé au bord du précipice, j'écoute ta voix triste

La petite plume vole au-dessus de l'immense océan
Le pendule invisible oscille en silence
Entre le désespoir et un nouvel espoir
Allez, buvons du café dans des verres en plastiques
En comptant les étoiles dans le vent,
Attrapons les premiers flocons de neige avec nos lèvres
Et prenons-nous dans nos bras glacés
Tant que nous sommes en vie
Si l'horizon s'assombrit et qu'il est temps de se dire au revoir

Une mouette aux ailes blanches attrapera la petite plume
Et le pendule de l'éternité continuera à osciller
Entre la joie et un nouveau chagrín
POLSKI
Który to już raz w urzeczonej sali

Na śliskim, chwiejnym trapezie,
Niby lalka z gutaperki
Lecę pod samą kopułę
Żeby wykonać salto ze zmrożonym sercem
I by wycofać się, oczywiście, już jest za późno

Goreją skronie i nerwy napięte do granic
I śrut brzmi coraz donośniej i trwożliwie
I zastyga krew pod skórą
I widzę gwiazdy jak powoli spadają
Jesteś gdzieś w pobliżu w burzliwym niebie,

Za cyferblatem zaćmienia księżyca
Poprzez mgłę i pochmurną północ
Śpieszysz mi z pomocą
By fałszywemu ruchowi zapobiec
Zagubione w czasie, ogrzane przez złote promienie

Małe piórko leci nad oceanem bezbrzeżnym
Wahadło niewidoczne kołysze się cicho
między rozpaczą a nadzieją nową
W polarnych lodach zamarzły statki

Pisarz zmarł nie ukończywszy powieści
A motorniczy metra prowadzi swój pociąg
Z zamkniętymi oczami przez ciemność i pustkę
Do ziemi ognistej
I pośród dymiących zgliszczy

Znowu znajdą tylko jedną czarną skrzynkę
Bezsensowne świadectwa chroniący
A obok niego śmieszny kawałek cienkiej wstążki
Z niebieskiego jedwabiu
Zastygła na skraju przepaści, słyszę twój głos smutny
Małe piórko leci nad oceanem bezbrzeżnym
Wahadło niewidoczne kołysze się cicho
między rozpaczą a nadzieją nową
Chodź, licząc gwiazdy na wietrze,

Będziemy pić kawę z plastikowych kubków
Chwytać wargami pierwsze płatki śniegu
I obejmować się nawzajem zmarzniętymi rękoma
Póki jeszcze jesteśmy przy życiu
Jeśli pociemnieje horyzont i przyjdzie czas się pożegnać

Mały pióro pochwyci białoskrzydła mewa
A wahadło wieczności będzie się dalej kołysać
Między radością a smutkiem nowym
DEUTSCH
Zum wievielten Male fliege ich

Im verzauberten Raum bis an die Kuppel
Auf 'nem rutschigen steilen Trapez,
Wie eine Guttapercha-Puppe,
Damit ich ein Salto mit gefrorenem Herzen durchführe
Und für ein Rückzug ist es, natürlich, zu spät

Schläfen brennen und Nerven bis an die Grenze gespannt
Und die Trommel klingt immer lauter und alarmierender
Und das Blut in den Adern friert unter der Haut
Und ich sehe schon Sterne in einem verlangsamten Sturz
Du bist irgendwo in der Nähe im stürmischem Himmel,

Hinterm Zifferblatt der Mondfinsternis
Durch Dunst und bewölkte Mitternacht
Eilst du mir zu Hilfe,
Um eine falsche Bewegung zu verhindern
Verloren in der Zeit, von den goldenen Strahlen erwärmt,

Fliegt eine kleine Feder über den grenzenlosen Ozean
Eine unsichtbare Pendel bewegt sich leise
Zwischen der Verzweiflung und der neuen Hoffnung
Im polaren Eis stecken Schiffe gefroren

Ein Schriftsteller starb vor der Fertigstellung seines Romans
Und ein U-Bahn-Fahrer führt seinen Zug
Mit geschlossenen Augen durch die Dunkelheit und Leere
Ins Feuerland
Und mitten in den schwelenden Trümmern

Wieder wird nur ein Flugschreiber gefunden,
Der sinnlose Zeugnisse enthält
Und neben ihm ein groteskes Stück von einem dünnen Band
Aus blauer Seide
Eingefroren am Rande des Abgrunds, höre ich deine traurige Stimme

Eine kleine Feder fliegt über den grenzenlosen Ozean
Eine unsichtbare Pendel bewegt sich leise
zwischen der Verzweiflung und der neuen Hoffnung
Komm, die Sterne im Wind zählend,

Werden wir Kaffee aus Plastikbecher trinken
Mit Lippen werden wir die ersten Schneeflocken fangen
Und uns gegenseitig mit gefrorenen Händen umarmen
Solange wir noch am Leben sind
Wenn der Horizont sich verdunkelt und Zeit bleibt Abschied zu nehmen,
wird eine kleine Feder von einer Möwe gefangen
Und die unsichtbare Pendel wird sich weiter bewegen
Zwischen der Freude und der neuen Trauer
МЕДАЛЬОН
РУССКИЙ
Мрак поглотил
солнце и звезды
Дай свою руку, -
здесь так темно...
Ты потерял
мой медальон,
а в нём была тайна
всех наших снов...
Снов не ищи, -
их больше нет...
Как же ты мог,
скажи...
Как ты потерял
мой медальон?..
Ведь в нём была тайна,
дающая жизнь...
Мрак поглотил
солнечный свет...
Дай свою руку, -
здесь так темно...
Нет, мы не спим, -
нас больше нет...
и нам с тобой -
не видеть снов...
‫עברית‬
‫בלעה אפילה‬
‫והכוכבים השמש את‬
‫ ידך את לי תן‬-
‫פה חשוך כך כל‬...
‫איבדת אתה‬
‫שלי המדליון את‬,
‫סוד את בו והיה‬
‫חלומותינו כל‬...
‫ החלומות את תחפש אל‬-

‫יותר אינם הם‬...
‫יכולת איך‬,
‫תגיד‬...
‫איבדת איך‬
‫?שלי דליוןהמ את‬..
‫סוד בו היה הרי‬,
‫חיים מעניק‬...
‫בלעה אפילה‬
‫השמש אור את‬...
‫ ידך את לי תן‬-
‫פה חשוך כך כל‬...
‫לא‬, ‫ ישנים לא אנחנו‬-
‫יותר קיימים לא אנחנו‬...
‫ ואני ואתה‬-
‫חלומות נראה לא‬
ENGLISH
The darkness has engulfed

The sun and the stars...
Give me your hand -
Here is so dark...
You’ve lost
My medallion
and in it there was a mystery
of all of our dreams...
Do not look for dreams

they are no more...
How could you?
Tell me...
How do you lose
My medallion?..
After all, in it there was a mystery,
Giving life...
The darkness has engulfed

The sunshine...
Give me your hand -
Here is so dark...
No, we aren’t sleeping -
We are no more...
And you and me
Will not have dreams anymore...
FRANÇAIS
Les ténèbres ont englouti

Le soleil et les étoiles
Donne-moi la main,
Il fait si sombre ici...
Tu as perdu
Mon médaillon
Alors qu'il renfermait le secret
De tous nos rêves...
Ne cherche pas les rêves,

Il n'y en a plus...
Comment as-tu pu,
Dis-moi...
Comment as-tu perdu
Mon médaillon?..
Il renfermait pourtant le secret
Donnant la vie...
Les ténèbres ont englouti

La lumière du soleil...
Donne-moi la main,
Il fait si sombre ici...
Non, nous ne dormons pas,
Il n'y a plus de nous...
Et toi et moi
Ne pourrons plus faire de rêves...
ESPAÑOL
La oscuridad cubrió
El sol y las estrellas
Dame tu mano
Aquí está tan oscuro
Perdiste
Mi medallón
Y en él estaba el secreto
De todos nuestros sueños
No busques los sueños

Ya no los hay más
¿Cómo pudiste?
Dime
¿Cómo perdiste
Mi medallón?
Ya que en él estaba el secreto
Dando la vida
La oscuridad cubrió
La luz del sol
Dame tu mano
Aquí está tan oscuro
No, no dormimos
Ya no hay nosotros
Y nosotros dos
No soñaremos más
МЕЧТЫ
РУССКИЙ
Прозрачной ночью тёплой и хмельной, на звёзды глядя,

О чём мечтает брошенное мной в помойку платье?
О чём грустит? Да-да, не всё так просто...
Но даже над помойкой светят звёзды.
Вчерашняя афиша на столбе о чём мечтает?

Концерт прошедший мысленно себе допредставляет.
Была нужна, об этом не жалеет,
Ещё видна, потом её заклеят.
О чём мечтает тонущий в грязи листок кленовый?

На дерево, с которым был всю жизнь, вернуться снова!
Как весело сорваться и кружиться,
Но не исправить и не возвратиться!
‫יתעבר‬
‫צלול בלילה‬, ‫ומשכר חמים‬, ‫בכוכבים צפייה בזמן‬

‫?שלי באשפה הנטושה חולמת השמלה מה על‬
‫כן ?להתעצב מה על‬-‫כן‬, ‫פשוט כך כל הכל לא‬...
‫כוכבים זוהרים מעל האשפה אפילו אבל‬.
‫עמוד על אתמול כרזת‬, ‫?חולמת מה על‬

‫?במחשבותיה מדמיינת האם שהיה הקונצרט את‬
‫מצטערת לא היא זה על – נחוצה הייתה‬
‫לעין גלויה עדיין‬, ‫עליה ידביקו כך אחר‬
‫חולם מה על‬, ‫לכלוך מכוסה‬, ‫?אדר עלה‬

‫העץ אל‬, ‫החיים כל היה איתו‬, ‫שוב לחזור‬...
‫ולהסתחרר שמח להתנתק כמה‬,
‫לחזור לתקן ולא לא אבל‬
ENGLISH
At night, clear, warm and intoxicating, looking at the stars,

What are the dreams of a dress thrown by me into the trash?
What does it long for? Yes, not all is easy...
But stars shine even over the garbage.
What about yesterday's poster on the pillar dream?

Does it imagine last gig?
It was needed and does not regret about it,
It’s still visible, and then it will be glued up
What about maple leaf, sinking in the mud, dream?

To the tree, which was all his life, come back again...
How fun is to tear down and dance,
But it cannot be fixed and it will not come back!
FRANÇAIS
Une nuit claire, chaude et enivrante, en regardant les étoiles,

À quoi rêve la robe que j'ai jetée aux ordures?
À quoi pense-t-elle avec tristesse? Eh oui, tout n'est pas aussi simple...
Mais même au-dessus des poubelles brillent les étoiles.
L'affiche d'hier sur la colonne, à quoi rêve-t-elle?

Le concert d'hier se repasse à lui-même.
On avait besoin d'elle, elle ne s'en plaint pas,
On la voit encore avant qu'on ne recolle par-dessus.
À quoi rêve la feuille d'érable qui se noie dans la boue?

Si seulement elle pouvait retourner sur l'arbre avec lequel elle avait passé toute sa vie!
C'est si amusant de tomber et de tournoyer,
Mais c'est irrémédiable et on ne peut pas y retourner en arrière!
POLSKI
W przezroczystej nocy, ciepłej i chmielnej, na gwiazdy patrząc,

O czym marzy wyrzucona przeze mnie na śmietnik sukienka?
Za czym tęskni? Tak-tak, wszystko nie jest tak łatwe...
Lecz nawet nad śmietnikiem świecą gwiazdy.
Wczorajszy afisz na słupie o czym marzy?

Skończony koncert sobie w wyobraźni wymyśla.
Był potrzebny, tego nie żałuje,
Jeszcze jest widoczny, potem zostanie zaklejony.
O czym marzy tonący w błocie liść klonowy?

Do drzewa, z którym był całe życie, powrócić znowu!
Jak wesoło jest zerwać się i krążyć,
Ale nie da się tego poprawić i powrócić!
МИР ПОТЕРЯННЫХ ВЕЩЕЙ
РУССКИЙ
Я теряю друзей, для которых деньги важны

Я теряю иллюзии, забываю детские сны
Я последние силы теряю на поиски мира
Где найдутся все авторучки и все ключи от квартиры
А ты ждёшь меня в мире потерянных снов

В мире пропавших вещей
У стены, увитой сухим плющом, опустив ноги в ручей
Я теряю рассудок и тех, кто сказал бы: "Держись"

Заметает маршруты, пропадает по каплям жизнь
Я теряю способность любить, теряю и смысл
А потом равновесие и... падаю вниз
А ты ждёшь меня в мире потерянных снов

В мире пропавших вещей
Я плыла бы, но реки затянуты льдом
В звёздах потерян твой след
Я не знаю дороги в твой дом
Указателя нет...
Нужно быть очень слабым, чтобы так часто падать

Нужно быть очень глупым, чтобы снова потом подниматься
Я сижу в грязной луже в тонком прозрачном платье
И не знаю что делать: плакать или смеяться
Ты зовёшь меня в мир потерянных снов

В мир пропавших вещей
Я плыла бы, но реки затянуты льдом
В звёздах потерян твой след
Я не знаю дороги в твой дом
Указателя нет...
ENGLISH
I’m losing my friends

Who price cash more than everything
I’m losing illusions
Forgetting my innocent dreams
I’m spending my forces and hopelessly searching
The world that contains all keys that have been forgotten
While you waiting for me

In the world of irremeable dreams
In the world of disappeared things
Near the wall ivy braided it all
And your legs are washed by the creek
I’m losing my mind

And people who would say “Hold on!”
Running out life
Snow sweeping well-trodden roads
I’m not able to love
That’s why it’s losing the meaning
I balanced before
But now I’m falling down quickly
While you waiting for me

In the world of irremeable dreams
In the world of disappeared things
Wish to swim
But rivers are tightened by ice
You’ve gone to the stars without trace
I don’t know the way to your home
There is no sign no hope and no chance
It must to be weakness
To stumble and fall very often
I must to be stupid
To try and rise again after
I sit in the mud
Wet, you can look through my dress
And I don’t know to do
Cry or laugh… For me what is left?
And you calling me

To the world of irremeable dreams
To the world of disappeared things
Wish to swim
But rivers are tightened by ice
You’ve gone to the stars without trace
I don’t know the way to your home
There is no sign no hope and no chance
FRANÇAIS
Je perds mes amis pour qui l'argent est important

Je perds mes illusions, j'oublie mes rêves d'enfant
Je perds mes dernières forces dans la recherche d'un monde
Où je trouverai tous les stylos et toutes les clés de l'appartement
Et toi tu m'attends dans le monde des rêves perdus

Dans le monde des choses disparues
Devant le mur couronné de lierre mort, les pieds dans le ruisseau
Je perds la raison et ceux qui diraient: "Accroche-toi"

Les routes se recouvrent, la vie disparaît sur des gouttes
Je perds la capacité à aimer, je perds la raison
Puis l'équilibre et... je tombe
Et toi tu m'attends dans le monde des rêves perdus

Je nagerais bien, mais les rivières sont recouvertes de glace
Ta trace est perdue dans les étoiles
Je ne connais pas les chemins qui mènent à ta maison
Il n'y a pas d'indicateur...
Il faut être très faible pour tomber si souvent

Il faut être très bête pour ensuite se relever
Je suis assise dans une flaque de boue dans une robe fine et transparente
Et je ne sais pas quoi faire: rire ou pleurer
Tu m'appelles dans le monde des rêves perdus

Je nagerais bien, mais les rivières sont recouvertes de glace
Ta trace est perdue dans les étoiles
Je ne connais pas les chemins qui mènent à ta maison
Il n'y a pas d'indicateur...
POLSKI
Tracę przyjaciół, dla których pieniądze są ważne

Tracę iluzje, zapominam dziecięce sny
Ostatnie siły tracę na poszukiwania świata
Gdzie znajdą się wszystkie długopisy i wszystkie klucze od mieszkania
A ty czekasz mnie w świecie utraconych snów

W świecie znikłych rzeczy
Przy ścianie, owiniętej suchym bluszczem, opuściwszy nogi do strumienia
Tracę rozsądek i tych, kto powiedział by: «Trzymaj się»
Śnieg zawiał trasy, przepada po kroplach życie
Tracę zdolność kochać, tracę i sens
A potem równowaga i... padam w dół
A ty czekasz mnie w świecie utraconych snów

W świecie znikłych rzeczy
Płynęłam by, lecz rzeki są pokryte lodem
W gwiazdach jest utracony twój ślad
Nie znam drogi do twojego domu
Drogowskazu nie ma...
Należy być bardzo słabym, żeby tak często padać

Należy być bardzo głupim, żeby znów potem podnosić się
Siedzę w błotnej kałuże w cienkiej przejrzystej sukni
I nie wiem co mam czynić: płakać czy śmiać się
Wołasz mnie do świata utraconych snów

Do świata znikłych rzeczy
Płynęłam by, lecz rzeki są pokryte lodem
W gwiazdach jest utracony twój ślad
Nie znam drogi do twojego domu
Drogowskazu nie ma...
TÜRKÇE
Paranın önemli olduğunu düşünen dostları kaybediyorum,

Yanılsamaları kaybediyorum, çocuksu düşleri unutuyorum,
Dünyayı ararken son gücümü kaybediyorum,
Tüm kalemlerin, ev anahtarlarının bulunduğu yerlerde.
Sense beni kayıp düşler aleminde bekliyorsun

Kayıp eşyalar dünyasında
Kuru sarmaşıkla örülü duvardan, ayaklarını dereye sarkıtarak.
Şu "Dayan!" diyenlerin sağduyusunu da kaybediyorum,

Güzergahlar çakışıyor, ve hayat damla damla yok oluyor.
Sevme yetisini kaybediyorum, anlamı da kaybediyorum,
Sonra dengeyi ve... aşağı düşüyorum.

Yüzerdim ama nehir buz dolu,
Yıldızlarda izin kaybolmuş,
Evine giden yolu bilmiyorum,
Hiç işaret yok.
Çok zayıf olmak gerek, bu kadar sık düşmek için,

Çok aptal olmak gerek, sonra yine ayağa kalkmak için,
Pis bir çamura oturuyorum, ince bir elbise içinde,
Ve ne yapmalı bilmiyorum: ağlasam mı, gülsem mi?

Yüzerdim ama nehir buz dolu,
Yıldızlarda izin kaybolmuş,
Evine giden yolu bilmiyorum,
Hiç işaret yok.
HRVATSKI
Gubim prijatelje kojima važan je novac

Gubim iluzije, zaboravljam dječje snove
Posljednju silu ja trošim na potragu za svijetom
Gdje se mogu naći sva nalivpera i svi ključevi stanova
A ti me čekaš u svijetu izgubljenih snova

U svijetu nestalih stvari
Pokraj zida, obavijenim suhim bršljanom, s nogama u potoku
Gubim razum i one koji bi mi rekli ''Drži se''

Život zatrpava pravce kretanja, nestaje kap po kap
Ja gubim sposobnost da volim, gubim smisao
A zatim i ravnotežu te... padam dolje
A ti me čekaš u svijetu izgubljenih snova

U svijetu nestalih stvari
Plivala bih ali rijeke su prekrivene ledom
Zvijezde su izgubile tvoj trag
Ja ne poznajem put do tvog doma
a nema putokaza...
Moraš biti jako slab da bi tako često padao,

Moraš biti jako glub da bi se zatim ponovno
dizao
Sjedim u prljavoj lokvi u tankoj prozirnoj haljini
I ne znam što da radim, da li da plačem ili se smijem
Zoveš me u svijet izgubljenih riječi

U svijet nestalih stvari
Plivala bih ali rijeke su prekrivene ledom
Zvijezde su izgubile tvoj trag
Ja ne poznajem put do tvog doma
a nema putokaza...
PORTUGUÊS
Eu perco os amigos para os quais dinheiro é importante

Eu perco as ilusões, esqueço os sonhos de criança
Eu perco as últimas forças em busca do mundo
Onde se encontram todas as canetas e chaves de apartamento
Mas você me espera no mundo dos perdidos de novo

No mundo das coisas extraviadas
Perto da parede, enrolado em hera seca, com os pés largados em um córrego
Eu perco o juízo e aqueles que falaram: "Suporte"

Detêm os itinerários, a vida se extravia gota a gota
Eu perco a capacidade de amar, perco até o pensamento
E depois o equilíbrio e... despenco
Mas você me espera no mundo dos perdidos de novo

No mundo das coisas extraviadas
Eu nadaria, mas os rios estão encobertos de gelo
A tua pegada está perdidas nas estrelas
Eu não sei o caminho para a tua casa
Não há indicador...
É preciso ser muito fraco para cair com tanta frequência

É preciso ser muito estúpido para levantar-se de novo depois
Eu me sento numa poça suja, de vestido fino e diáfano
E não sei o que fazer: chorar ou rir
Tu me chamas para o mundo de coisas perdidas

Para o mundo das coisas extraviadas
Eu nadaria, mas os rios estão encobertos de gelo
A tua pegada está perdidas nas estrelas
Eu não sei o caminho para a tua casa
Não há indicador...
МОРАЛЬНЫЙ УЩЕРБ
РУССКИЙ
Зачем я ушла домой

Проделав пешком длинный путь?
Зачем я ушла домой,
Ведь мне всё равно не уснуть.
Телевизор включу,
Бутерброд?.. Не хочу.
Я уже не грущу,
Просто в пропасть лечу.
Моя любовь ещё очень крепка,

Может выдохом мир раскачать.
Моя любовь уже слишком слаба
Чтобы пёрышко сдуть с плеча.
Пожалей меня, не обидь
Не задень воспалённый нерв.
Кого мне теперь винить
За этот моральный ущерб?
Зачем я ушла домой?

Сидели друзья за столом,
Там чей-то семейный мир,
Там чей-то уютный дом.
Иллюзорный уют,
Ирреальная жизнь.
В холод сумрачных улиц
По домам разошлись.
Моя любовь ещё очень слепа,

Но уже научилась молчать.
Моя любовь уже слишком слаба
Чтобы вызвать себе врача.
Пожалей меня, не обидь,
Не задень воспалённый нерв.
Кого мне теперь винить
За этот моральный ущерб?

Ведь дома разруха и жуть.
Зачем я всегда ухожу?
В холод сумрачных улиц
От любви и тепла...
ENGLISH
Why did I go home

Having walked a long way?
Why did I go home?
After all, I still cannot sleep
I’ll turn on TV
A sandwich? I don’t want it
I'm not sad already
I’m just flying down into the abyss
My love is still enough strong

to shake the world with its exhalation
My love is already too weak
To blow away a feather from a shoulder
Have pity on me. Do not hurt me,
do not touch inflamed nerve
Whom shall I blame now
For this moral damage?
Why did I go home?

Friends were sitting at the table
There's someone else’s family peace there
There's someone else's cozy home there
Illusory comfort
Unreal life
By cold gloomy streets
Each went to his own house
My love is still very blind

But already has learnt to be quiet
My love is already too weak
To call herself a doctor
Have pity on me. Do not hurt me,
do not touch inflamed nerve
Whom shall I now blame
For this moral damage?
Why did I go home?

After all, at home there are destruction and horror
Why did I go home?
Why do I always go home?
From love and warmth
From love and warmth
FRANÇAIS
Pourquoi suis-je rentrée chez moi

Après avoir parcouru un long chemin?
Pourquoi suis-je rentrée chez moi,
Puisque de toute façon je ne peux pas dormir.
J'allumerai la télévision,
Un sandwich?.. Pas envie.
Je ne suis plus triste,
Je vole juste droit dans le précipice.
Mon amour est encore très solide,

Il peut, d'un souffle, ébranler le monde.
Mon amour est déjà trop faible
Pour souffler une plume de son épaule.
Aie pitié de moi, ne me blesse pas,
Ne heurte pas mon nerf enflammé.
Qui puis-je maintenant blâmer
Pour ce préjudice moral?
Pourquoi suis-je rentrée chez moi?

Mes amis étaient à table,
Il y avait le cercle familial de quelqu'un,
Le chez-soi de quelqu'un.
Un confort illusoire,
Une vie irréelle.
Ils sont rentrés chez eux
Dans le froid des rues sombres.
Mon amour est encore très aveugle,

Mais il a déjà appris à se taire.
Mon amour est déjà trop faible
Pour faire venir le docteur.
Aie pitié de moi, ne me blesse pas,
Ne heurte pas mon nerf enflammé.
Qui puis-je maintenant blâmer
Pour ce préjudice moral?

Il n'y a pourtant que désarroi et angoisse.
Pourquoi est-ce que je quitte toujours
L'amour et la chaleur
Pour le froid des rues sombres...
L'amour et la chaleur...
Pour le froid des rues sombres...
ESPAÑOL
¿Por qué me fui a casa

Habiendo hecho un largo camino?
¿Por qué me fui a casa?
Ya que no podré dormirme en todo caso
Encenderé el televisor
¿Un bocadillo?.. No lo quiero
Ya no estoy triste
Simplemente caigo al abismo
Mi amor es muy fuerte todavía

Puede sacudir el mundo con su aliento
Mi amor es muy débil ya
Para soplar la plumita del hombro
Apiádate de mí, no ofendas
No hieras el nervio inflamado
¿A quién debo culpar
De este daño moral?

Los amigos estaban sentados a la mesa
Allí está el mundo familiar de alguien
Allí está la casa acogedora de alguien
La comodidad ilusoria
La vida irreal
Al frío de las calles sombrías
Nos marchamos cada uno a su casa
Mi amor es muy ciego todavía

Pero ya aprendió a callar
Mi amor es muy débil ya
Para llamar al médico para sí
Apiádate de mí, no ofendas
No hieras el nervio inflamado
¿A quién debo culpar
De este daño moral?

Ya que en casa hay solo un desbarajuste y un horror
¿Por qué siempre me voy a casa?
Al frío de las calles sombrías
Del amor y del calor…
МОСТ НАД ТУМАННЫМ ЗАЛИВОМ
РУССКИЙ
Время остановилось между сказкой и былью

Я стою на холодных плитах, покрытых звёздной пылью
Мост над туманным заливом, чувство до боли знакомо
Закрываю глаза и таю, падаю в невесомость
Снится морю гроза, мягким травам – роса

Снятся вольному ветру крылья и паруса
И лишь мне не уснуть, я сегодня в плену
Горько-сладких воспоминаний, вернувших мне эту весну
Холодам вопреки
Оживают ростки
Прибывает луна
И плывут мечты сквозь года
Сквозь морские приливы
Сквозь апрельские ливни
Я хочу, чтоб так было всегда
Хлынули звуки и краски неудержимым потоком

И разрушен крайний предел натяжения нервных волокон
Вихри невиданной силы не дают удержаться
Отрывают меня от земли, нарушая закон гравитации
Километры некошеных трав

Разгорается пламя костра
Наполняются мёдом соты,
льётся вино через край
И вплетаются нити дорог
В ожерелье бессонных ночей
Лишь затем, чтобы мне однажды
уснуть на твоём плече
Шорох смятых страниц

Океан без границ
Твоё сердце внутри,
чувствую каждый удар
Тихий шёпот и крик
Интонации, ритм
Я хочу, чтоб так было всегда
Время остановилось между сказкой и былью

Я стою на холодных плитах, покрытых звёздной пылью
Мост над туманным заливом, чувство до боли знакомо
Закрываю глаза и снова падаю в невесомость
Дремлют в дымке вулканы, тонут в воде облака

Полон тайн необъятный мир, отражённый в твоих зрачках
‫‪И снова мне не уснуть, я навеки в плену‬‬
‫‪Все дороги, в конце концов, возвращаются в эту весну‬‬
‫‪Холодам вопреки‬‬
‫‪Оживают ростки‬‬
‫‪Прибывает луна‬‬
‫‪И плывут мечты сквозь года‬‬
‫‪Сквозь морские приливы‬‬
‫‪Сквозь апрельские ливни‬‬
‫‪Я хочу, чтоб так было всегда‬‬
‫עברית‬
‫נעצר הזמן‬
‫אמיתי לסיפור מעשייה בין‬
‫‪,‬קרות מרצפות על עומדת אני‬
‫כוכבים באבק מכוסות‬
‫‪,‬ערפילי מפרץ מעל גשר‬
‫כאב לפני מוכרת הרגשה‬
‫‪,‬ומסתירה עיניים צמתעו אני‬
‫משקל בחוסר נופלת‬
‫‪,‬בים סערה מדמיינת‬

‫‪,‬רך דשא על טל‬
‫החופשית ברוח נישאים‬
‫‪...‬ומפרשים כנפיים‬
‫‪,‬ארדם שלא ורק‬
‫בשבי היום אני‬
‫‪,‬מתוקים‪-‬המרים הזיכרונות של‬
‫‪...‬הזה באביב אלי שחזרו‬
‫הקור למרות‬
‫לתחייה חוזרים הניצנים‬
‫מופיע הירח‬
‫שנה פני על שטות והמחשבות‬
‫הים של גאויות פני על‬
‫אפריל של גשמים פני על‬
‫תמיד יהיה שככה רוצה אני‬
‫התפרצו וצבעים צלילים‬

‫לעצירה ניתן בלתי בשטף‬
‫העליון הגבול ונפרץ‬
‫העצב בסיבי המתח של‬
‫הכוחות נסתרות ממערבולות‬
‫לחמוק מאפשרים לא‬
‫‪,‬מהאדמה אותי מנתקות‬
‫הכבידה חוק את מפרות‬
‫קצור לא דשא של קילומטרים‬

‫בשריפה האש מבעירה‬
‫בדבש מתמלאות הכוורות‬
‫גבול בלי זורם היין‬
‫נשזרים הדרכים וחוטי‬
‫שינה בלי לילות במחרוזת‬
‫אחד שיום כדי רק‬
‫כתפך על ארדם‬
‫‪,‬מקומטים דפים רשרוש‬

‫סוף בלי אוקיינוס‬
‫שלך הלב בתוך‬
‫פעימה כל מרגישה אני‬
‫וצעקות שקטות לחישות‬
‫הקצב הטעמות‬
‫‪...‬תמיד יהיה שככה רוצה אני‬
‫נעצר הזמן‬
‫אמיתי לסיפור מעשייה בין‬
‫‪,‬קרות מרצפות על עומדת אני‬
‫כוכבים באבק מכוסות‬
‫חשוך מפרץ מעל גשר‬
‫כאב לפני מוכרת הרגשה‬
‫ושוב עיניים עוצמת אני‬
‫‪...‬משקל בחוסר נופלת‬
‫בערפל רדומים געש הרי‬

‫במים טובעים עננים‬
‫‪,‬בסודות מלא אינסופי עולם‬
‫באישוניך משתקף‬
‫‪,‬םארד לא ושוב‬
‫‪ -‬בשבי אני לעד‬
‫‪,‬דבר של בסופו הדרכים כל‬
‫‪...‬האביב לאותו חוזרות‬
‫הקור למרות‬
‫לתחייה חוזרים הניצנים‬
‫מופי הירח‬
‫שנה פני על שטות והמחשבות‬
‫הים של גאויות פני על‬
‫אפריל של גשמים פני על‬
‫תמיד יהיה שככה רוצה אני‬
‫‪ENGLISH‬‬
‫‪Time has stopped between fairy tale and a true story‬‬

‫‪I'm standing on the cold slabs covered with stardust...‬‬
‫‪The bridge over misty bay, this feeling is painfully familiar‬‬
‫‪I’m closing my eyes and melting, falling into weightlessness...‬‬
The sea is dreaming of storm, soft grass is dreaming of dew
free wind is dreaming of wings and sails...
And only I cannot fall asleep, today I am in captivity
Of bitter-sweet memories which brought back to me this spring...
Despite the cold weather

The sprouts are coming back to life
The moon waxes
And dreams float through the ages
Through the tides
Through April downpours
I want it last forever
Sounds and colors gushed out like effusion

And the extreme limit of the nerve fibers tension is crashed
Vortexes of unseen force do not give me remain on my feet
Tear me from the earth, violating the law of gravity
Kilometers of uncut herbs

Flame of campfire flares up
Honeycombs are filling with honey
The wine pours over the edge
And threads of roads interwoven
Into a necklace of sleepless nights
Only in order to me once
fall asleep on your shoulder
The rustle of crumpled pages

Ocean without borders
Your heart is inside
and I feel every heart-beat
Gentle whisper and shout
intonation and rhythm
Time has stopped between fairy tale and a true story

I'm standing on the cold slabs, covered with stardust...
The bridge over misty bay, this feeling is painfully familiar
I’m closing my eyes and melting, falling into weightlessness...
Volcanoes are dozing in the haze

Clouds are sinking in water
Vast world is full of mysteries,
reflected in your pupils
And again I can’t fall sleep
I am forever in captivity -
all roads eventually
return to this spring...
Despite the cold weather

The sprouts are coming back to life
The moon waxes
And dreams float through the ages
Through the tides
Through April downpours
FRANÇAIS
Le temps s'est arrêté entre conte et réalité

Je me tiens sur des dalles froides, recouvertes de poussière d'étoiles
Un pont au-dessus d'une baie brumeuse, un sentiment familier jusqu'à la douleur
Je ferme les yeux et je fonds, je tombe dans l'apesanteur
La mer rêve de tempête, l'herbe molle rêve de rosée

Le vent livre rêve d'ailes et de voiles
Et il n'y a que moi qui ne peut pas m'endormir, je suis aujourd'hui prisonnière
De souvenirs aigres-doux qui me ramènent à ce printemps
Malgré le froid
Les pousses renaissent
La lune croît
Et les rêves traversent les années
Les marées
Les averses d'avril
Je voudrais qu'il en soit toujours ainsi
Les sons et les couleurs ont jailli en un torrent irrépressible

Et le point de fuite de la tension des fibres nerveux est détruit
Des rafales d'une force extraordinaire m'empêchent de me tenir
Ils m'arrachent du sol en violant la loi de la gravité
Des kilomètres d'herbe non-coupée

Le feu de camp s'enflamme
Les rayons de miel se remplissent,
Le vin déborde
Et les fils des routes s'entrelacent
Dans un collier de nuits blanches
Juste afin que je puisse un jour
M'endormir sur ton épaule
Le bruissement de pages froissées,

Un océan illimité,
Ton coeur à l'intérieur,
Je sens chaque coup
Le doux murmure et le cri
Le rythme de l'intonation
Le temps s'est arrêté

Entre conte et réalité
Je me tiens sur des dalles froides,
Recouvertes de poussière d'étoiles
Un pont au-dessus d'une baie brumeuse,
Un sentiment familier jusqu'à la douleur
Je ferme les yeux et je fonds,
Je tombe dans l'apesanteur
Les volcans sommeillent dans la légère brume
Les nuages se noient dans l'eau
Le monde immense est empli de mystères,
Reflété dans tes pupilles,
Et je ne peux à nouveau pas m'endormir
Je suis à jamais prisonnière
Toutes les routes, au final,
Retournent à ce printemps
Malgré le froid
Les pousses renaissent
La lune croît
Et les rêves traversent les années
Les marées, les averses d'avril
POLSKI
Czas zatrzymał się między bajką i jawą

Stoję na zimnych płytach, pokrytych gwiezdnym kurzem
Most nad mglistą zatoką, uczucie do bólu znajome
Zamykam oczy i taję, padam do nieważkości
Śni się morzu burza, miękkim trawom rosa

Śnią się wolnemu wiatrowi skrzydła i żagle
I tylko mi nie usnąć, jestem dziś w niewoli
Gorzko-słodkich wspomnień, co przywrócili mi tę wiosnę
Chłodom na przekór
Ożywają kiełki
Przybywa księżyc
I płyną marzenia przez lata
Przez morskie przypływy
Przez kwietniowe ulewy
Chcę, żeby tak było zawsze
Lunęły dźwięki i farby nieopanowanym potokiem
I jest zburzona skrajna granica naciągania nerwowych włókien
Wichry niewidzialnej siły nie dają wstrzymać się
Odrywają mnie od ziemi, naruszając prawo grawitacji
Kilometry niekoszonych traw

Rozpala się płomień ogniska
Zapełniają się miodem plastry,
leje się wino przez brzeg
I wplatają się nici dróg
W kolii bezsennych nocy
Tylko po to, żeby mi pewnego razu
usnąć na twoim barku
Szmer zmiętych stron

Ocean bez granic
Twoje serce wewnątrz,
odczuwam każde uderzenie
Cichy poszept i krzyk
Intonacji rytm
Czas zatrzymał się

Między bajką i jawą
Stoję na zimnych płytach
pokrytych gwiezdnym kurzem
Most nad mglistą zatoką
Uczucie do bólu jest znajome
Zamykam oczy i znów
padam do nieważkości
Drzemią w mgiełce wulkany
Toną w wodzie obłoki
Pełny tajemnic niezmierzony świat
odbity w twoich źrenicach
I znów mi nie usnąć
Jestem na zawsze w niewoli
Wszystkie drogi wreszcie
powracają do tej wiosny
Chłodom na przekór
Ożywają kiełki
Przybywa księżyc
I płyną marzenia przez lata
Przez morskie przypływy
Przez kwietniowe ulewy
ESPAÑOL
El tiempo se detuvo entre el cuento y la realidad

Estoy parada en las losas frías cubiertas con el polvo estelar
El puente sobre el nebuloso golfo, el sentimiento es dolorosamente familiar
Cierro los ojos y me derrito, caigo a la ingravidez
El mar sueña con la tormenta, las hierbas suaves sueñan con el rocío
El viento libre sueña con las alas y las velas
Y solo yo no puedo dormirme, estoy cautiva
De los recuerdos dulceamargos que me hizo volver a esta primavera
A pesar de los fríos

Los brotes reviven
La luna crece
Y los ensueños flotan a través de los años
A través de los mareos
A través de los chaparrones de abril
Quiero que siempre sea así
Los sonidos y los colores salieron a chorros incontenibles

Y está sobrepasado el extremo límite de rotura de fibras nerviosas
Los vórtices de fuerza nunca vista no dejan tenerme en pie
Me despegan de la tierra violando la ley de gravitación
Los kilómetros de hierbas no segadas

La llama de la hoguera se prende
Los panales se llenan con miel
El vino rebosa
Y los hilos de caminos se entrelazan
En el collar de noches sin dormir
Solo para que una vez
Me duerma sobre tu hombro
El susurro de las páginas arrugadas

El océano sin fronteras
Tu corazón está adentro
Siento cada latido
El murmullo bajo y el grito
Las entonaciones, el ritmo
El tiempo se detuvo entre el cuento y la realidad

Estoy parada en las losas frías cubiertas con el polvo estelar
El puente sobre el nebuloso golfo, el sentimiento es dolorosamente familiar
Cierro los ojos y caigo de nuevo a la ingravidez
Los volcanos dormitan en la niebla, las nubes se hunden en el agua

Está lleno de misterios el mundo inmenso, reflejado en tus pupilas
Y de nuevo yo no puedo dormirme, estoy cautiva para siempre
Todos los caminos al fin vuelven a esta primavera
A pesar de los fríos

Los brotes reviven
La luna crece
Y los ensueños flotan a través de los años
A través de los mareos
A través de los chaparrones de abril
HRVATSKI
Vrijeme se zaustavilo između bajke i stvarnosti

Stojim na hladnim pločama pokrivenim zvjezdanom prašinom
Most nad maglovitim zaljevom, osjećaj poznat do boli
Zatvaram oči i topim se, padam u bestežinsko stanje
More sanja oluju, a meke trave rosu

A slobodni vjetrovi krila i jedra
A samo ja ne mogu usnuti, danas sam u klopci
gorko slatkih uspomena koje mi vratiše ovo proljeće
Usprkos hladnoćama
Klice oživljavaju
Dolazi mjesec
I snovi plivaju kroz godine
Kroz morske plime
Kroz travanjske pljuskove
Ja želim da tako bude zauvijek
Zvukovi i boje briznuše poput nezaustavljivog toka

I srušena je krajnja granica naprezanja živčanih vlakana
Vihori neviđene snage ne daju da se suzdržim
Odvajaju me od zemlje, naraušavajući zakon gravitacije
Kilometri nepokošene trave

Vatra se rasplamsava
Saće se pune medom
Vino se lije kroz rub
Isprepleću se niti puteva
u ogrlicu besanih noći
Samo zato da bih ja jednom mogla
usnuti na tvojem ramenu
Šuštanje zgužvanih stranica

Ocean bez granica
Tvoje srce je unutra
Osjećam svaki otkucaj
Tihi šapat i krik
Ritam intonacije
Želim da tako bude zauvijek
Vrijeme se zaustavilo
između bajke i stvarnosti
Stojim na hladnim pločama
pokrivenim zvjezdanom prašinom
Most nad maglovitim zaljevom,
osjećaj poznat do boli
Zatvaram oči i opet
Padam u bestežinsko stanje
Vulkani drijemaju u sumaglici
Oblaci tonu u vodu
Pun je tajni taj beskrajan svijet
odražen u tvojim zjenicama
I opet ne mogu usnuti
Zauvijek sam u klopci
Svi se putevi na kraju krajeva
vraćaju u ono proljeće
Usprkos hladnoćama
Klice oživljavaju
Dolazi mjesec
I snovi plivaju kroz godine
Kroz morske plime
Kroz travanjske pljuskove
Ja želim da tako bude zauvijek
МУЗЫКА СТРАННОГО СНА
РУССКИЙ
В его сердце стучит барабан

Заглушая внешние звуки
Заставляя в бешеном ритме
Двигаться ноги и руки
Её сердце - виолончель
И струны натянуты в нём
Их то гладят, то дёргают пальцы
То терзают упругим смычком
Я сижу и не знаю, что делать

Ощущениями пьяна я
Слушаю музыку ветра
И музыку странного сна
Начинают наружу рваться
Нарастают звуки опять, но
Дрожит мой голос, и пальцы
Неспособны всё передать
Её сердце похоже на флейту

Сквозь него сжатый воздух проходит
Открываются и закрываются
Дырочки в тёплой плоти
Ему хочется петь очень нежно

Но всё получается басом
Вибрирует кровь по струнам
Гудят и пульсируют фразы
Я сижу и не знаю, что делать

Ощущениями пьяна я
Слушаю музыку ветра
И музыку странного сна
Начинают наружу рваться
Нарастают звуки опять, но
Дрожит мой голос, и пальцы
Неспособны всё передать
Гитара звенела так громко, что

Не было слышно крика
Ведь боль от последней капли
Всегда поёт очень тихо
Давили на слабые кнопки

И нежно играли со скрипкой
И я боюсь, что не скрыть мне
Дурацкой странной улыбки
‫‪Я сижу и не знаю, что делать‬‬
‫‪Ощущениями пьяна я‬‬
‫‪Слушаю музыку ветра‬‬
‫‪И музыку странного сна‬‬
‫‪Начинают наружу рваться‬‬
‫‪Нарастают звуки опять, но‬‬
‫‪Дрожит мой голос, и пальцы‬‬
‫‪Неспособны всё передать‬‬
‫עברית‬
‫תוף דופק שלו בלב‬

‫חיצוניים קולות מחריש‬
‫משוגע בקצב מכריח‬
‫וידיים רגליים להזיז‬
‫לו'צ – שלה הלב‬

‫מתוחים מיתרים ובו‬
‫באצבעות צובטים או ‪,‬מלטפים אותם‬
‫גמישה קשת עם מענים או‬
‫לעשות מה יודעת ולא יושבת אני‬

‫מרגשות שיכורה‬
‫הרוח למנגינת מקשיבה אני‬
‫מוזר חלום ולמנגינת‬
‫מבחוץ להיקרע מתחילה אני‬
‫אבל ‪,‬מצטברים שוב הצלילים‬
‫והאצבעות ‪,‬רועד שלי הקול‬
‫הכל להעביר מסוגלות לא‬
‫לחליל דומה שלה הלב‬

‫דחוס אוויר עובר דרכו‬
‫ונסגרים נפתחים‬
‫החם בגוף חרירים‬
‫רבה ברכות לשיר רוצה היא‬

‫בבאס יוצא הכל אבל‬
‫רוטט המיתרים על הדם‬
‫ופועמים צופרים מילים צירופי‬

‫אבל ‪,‬מצטברים שוב הצלילים‬
‫והאצבעות ‪,‬רועד שלי הקול‬
‫כך כל רם בקול ניגנה הגיטרה‬
‫הצעקה את לשמוע היה ניתן שלא‬
‫האחרונה מהטיפה הכאב הרי‬
‫בשקט מאוד שר תמיד‬
‫חלשים כפתורים על לחצו‬

‫בכינור ברכות וניגנו‬
‫מפחדת ואני‬, ‫להסתיר אוכל אשל‬
‫מוזר אווילי חיוך‬

‫מצטברים שוב הצלילים‬, ‫אבל‬
‫רועד שלי הקול‬, ‫והאצבעות‬
ENGLISH
In his heart a drum is beating

Muffling external sounds
Making hands and legs
Move with at a furious pace
Her heart is a cello

And the strings are taut in it
They are stroked and pulled by fingers
and torn by the elastic fiddlestick
I'm sitting down and don't know what to do

I am drunk with feelings
I’m listening to the music of wind
And the music of a strange dream
I’m starting to break out
The sounds are picking up again, but
My voice is trembling, and my fingers are
Unable to reproduce it all
Her heart is like a flute

The compressed air passes through it
Little holes in the warm flesh
Open and close
He wants to sing very softly

But all turns out bass
Blood is vibrating throught the strings
Phrases are humming and throbbing
The guitar rang out so loudly that

A scream could not be heard
After all the pain from the last drop
Always sings very quietly
Weak buttons were pushed

And a violin was gently played with
And I'm afraid I cannot hide
Silly strange smile

FRANÇAIS
Un tambour bat dans son coeur (à lui)

Assourdissant les sons extérieurs
Forçant ses jambes et ses bras
À bouger dans le rythme effréné
Son coeur (à elle) est un violoncelle

Dont les cordes sont tendues
Tantôt on les regarde, tantôt des doigts les tirent
Tantôt un archet souple les tourmente
Je suis assise sans savoir quoi faire

Je suis ivre de sensations
J'écoute la musique du vent
Et la musique d'un étrange rêve
Je commence à exploser au grand jour
Les sons deviennent de plus en plus fort, mais
J'ai la voix qui tremble et mes doigts
Sont incapables de tout transmettre
Son coeur (à elle) ressemble à une flûte
L'air comprimé le traverse
Et de petits trous
S'ouvrent et se ferment dans sa chair
Il a envie de chanter délicatement

Mais sa voix sonne comme une voix de basse
Son sang vibre sur les cordes
Ses phrases bourdonnent et battent

La guitare résonnait si fort que

Qu'on n'entendait aucun cri
Car la souffrance infligée par la dernière goutte
Chante toujours très doucement
On appuyait sur les touches faibles

Et on jouait doucement au violon
Et j'ai peur que ce sourire idiot et étrange
Ne puisse me dissimuler

ESPAÑOL
En el corazón de él, el tambor bate

Ahogando los sonidos externos
Haciendo mover las manos y las piernas
Al ritmo rabioso
El corazón de ella es el violonchelo

Y las cuerdas están puestas allí
Los dedos ora acarícianlas, ora hiérenlas
Ora desgárranlas con el arco ligero
Estoy sentada sin saber que hacer

Estoy borracha de sensaciones
Estoy escuchando la música de viento
Y la música del sueño extraño
Empiezan a surgir afuera
Los sonidos se acrecientan de nuevo
Pero mi voz está temblando y mis dedos
Están incapaces para interpretar lo todo
El corazón de ella se es parecido a la flauta

El aire comprimido pasa a través del corazón
Se abren y se cierran
Los agujeros en la carne caliente
Él quiere cantar muy dulcemente

Pero todo el tiempo lo resulta con voz de bajo
La sangre está vibrando por las cuerdas
Las frases están zumbando y pulsando

La guitarra sonaba tan alto que

No se oía el grito
Ya que el dolor de la última gota
Siempre canta muy quedo
Tocan los botones flojos

Y jugaban tiernamente con el violín
Y tengo miedo que no disimule
La sonrisa ridícula y extraña

POLSKI
W jego sercu brzmi bęben

Zagłuszając zewnętrzne dźwięki
Zmuszając w szalonym rytmie
Poruszać się nogi i ręce
Jej serce to wiolonczela

I struny są napięte w nim
To je gładzą, to szarpią palce
To dręczą sprężystym smyczkiem
Ja siedzę i nie wiem, co mam robić

Przez odczucia jestem pijana
Słucham muzyki wiatru
I muzyki dziwnego snu
Zaczynam na zewnątrz wyrywać się
Robią się dźwięki głośniejsze, ale
Drży mój głos, i palce
Nie mogą wszystkiego przekazać.
Jej serce jest podobne do fletu,

Przez nie sprężone powietrze przechodzi
Otwierają się i zamykają się
Dziureczki w ciepłym ciele
Jemu się chce śpiewać bardzo czule,

Ale wychodzi tylko bas
Wibruje krew po strunach
Huczą i pulsują frazy

Gitara brzęczała tak głośno, że

Nie było słychać krzyku.
Bo ból po ostatniej kropli
Zawsze śpiewa bardzo cicho.
Cisnęli na słabe guziki

I czule grali wraz ze skrzypcami
I boję się, że nie zdołam skryć
Głupiego dziwnego uśmiechu.

TÜRKÇE
Onun kalbinde davullar çalmakta,

Dıştan gelen sesleri susturuyor.
Kımıldıyor korkunç bir ritimde
Elleri ve ayakları.
Ve kızın kalbi, bir çello gibi.

Gergin teller gibi orada,
Parmaklar tarafından dokunuluyor, çekiliyorlar
Elastik bir keman yayıyla işkence görüyorlar.
Oturuyorum ve bilmiyorum ne yapmalıyım,

Hislerle sarhoş olmuşum.
Rüzgarın şarkısını dinliyorum
Ve garip bir rüyanın müziğini.
Dışarı doğru patlamaya başlayacağım,
Sesler büyüyecek yine, ama
Sesim titriyor ve parmaklar ise
Her hissi verebilecek gibi değil.
Onun ruhu ki bir flüte benziyor,

Bastırılmış bu hava ondan geçip gidiyor
Açılıyor ve kapanıyor
Sıcak bedenindeki o küçük delikler.
O öyle zarifçe şarkılar söylemek istiyor ki,

Ama sadece bas çıkıyor ağzından.
Titriyor kanı tellerle birlikte,
Sözleri vızıldıyor ve pompalıyor.

Gitar ki öyle sesli çalındı ki,

Çığlıklar bile duyulmazdı.
Daha önceki damlalardan gelen acılar
Daima çok sessizce söylenecek.
Zayıf düğmelere basıldı,

Ve hafifçe çalındı kemanla.
Ama korkuyorum ben saklayamayacağımdan
O aptal ama garip gülümsememi.

Його серце, немов барабан

Заглушає зовнішні звуки
В шаленому змушує ритмі
Рухатись ноги і руки
Її серце – віолончель
І струни натягнуті в ньому
Їх то пестять то смикають пальці
То смичком терзають до болю
Я сиджу і не знаю, як бути

Зачарований почуттями
Ведуть звідусіль всі маршрути
У музику дивного сну
Вже прийти не зможу до тями
Звуки вкотре так гучно лунають
З головою я поринаю
Серце її, немов флейта

І повітря крізь нього проходить
Відкривають і закриваються
Клапани теплої плоті
Він так прагне співати ніжніше

А гарно виходить лиш басом
Кров вібрує у струнах
Лунають пульсуючі фрази

Під звуки гітари не чутно

Ні зойків, ні криків, ні лиха
Бо біль від останньої краплі
Співає протяжно і тихо
Нам так доре в полоні омани

Реальності рамки розмито
І, боюся, мені не сховати
Усмішки, що сяє привітно
МЫ ЛЕТАЛИ
РУССКИЙ
Мы летали, мы были как дети...

Ждали мы, затаив дыхание,
что откроется дверь запретная, -
дверь в утраченные воспоминания
И за нашим окном заснеженным,

словно в бледном прожекторе Вечности,
опускались снежинки нежные
на прозрачных ладонях вечера...
Облака проплывали медленно,

будто сны задумчивых ангелов
А на самом краю было ветрено...
Было страшно забыть про главное
Поднимаясь над старыми крышами,

мы смотрели наверх очарованно
Небеса становились все ближе к нам,
завораживали, околдовывали...
Мир реальный остался внизу

Мы забыли о нем... Ну надо же!
Мы поверили звёздам, безумные
и сгорели в их шлейфе радужном...
ENGLISH
We were flying, we were just like kids...

We were waiting, holding our breath,
For a forbidden door to our lost memories
That will once be open.
And behind our frozen window,

Like near the pale searchlight of the Eternity,
Gentle snowflakes were falling down
On transparent palms of the evening...
And clouds were passing slowly,

Like dreams of thoughtful angels
But it was windy on the very edge...
And it was scary to forget about the main thing.
Ascending above the old roofs,

We were looking above, we were charmed
Skies were closer to us,
Putting a spell on us, enchanting us...
A real world remained beneath us

We forgot about it... can't believe that!
We trusted the stars, we were thoughtless
And we were burnt in their rainbow trail...
МЫ НИКОГДА НЕ УМРЁМ
РУССКИЙ
Время листает
Страницы военной хроники.
Низкое небо в огне.
Тонет любовь
В диссонансах тревожных симфоний.
Мы теряем друг друга на этой войне.
Пролетая в неистовом ритме
Сердце стучит как больной метроном,
Небо в огне, а ты говоришь мне,
Что мы никогда не умрём.
А было бы славно сменить униформу на платье

Из голубой органзы,
И засыпать вместе, не разжимая объятий,
Под звуки дождя и далёкой грозы...
Жить, не считая потери
И по кирпичику строить свой дом.
Плыть сквозь время и верить,
Замру над дорогой, в туманах далёких созвездий

Нас ждёт долгожданный покой.
И что б ни случилось, теперь мы всегда будем вместе,
Не важно, близко ли, далеко...
Ветра, разлуки, потери бессильны, пока мы вдвоём -
Я почти уже верю,
‫עברית‬
‫המלחמות רשומות בדפי מדפדף הזמן‬...

‫הבותבל עולים נמוכים ושמיים‬.
‫מתוחה סימפוניה של בדיסוננס שוקעת האהבה‬.
‫הזאת במלחמה השני את אחד מאבדים אנחנו‬.
‫בשמיים בפראות חולפים כבדים מטרים‬
‫חולה מטרונום כמו דופק הלב‬.
‫בלהבות עולים השמיים‬, ‫לי אומר ואתה‬,
‫נמות לא לעולם שאנחנו‬.
‫המדים את להחליף נחמד להיות יכול היה‬

‫ולהכח מאורגנזה בשימלה‬.
‫ביחד ולהירדם‬, ‫מהחיבוק להרפות בלי‬
‫רחוקות רעמים וסופות הגשם קולות תחת‬.
‫אבידות בלי לחיות‬

‫מלבנים ביתך את ולבנות‬.
‫ולהאמין הזמן דרך לשוט‬,
‫נמות לא לעולם שאנחנו‬.
‫הירח לדרך מעבר‬, ‫הגלקסיה של החשוכים במרחקים‬

‫המיוחלת השלווה לנו מחכה‬.
‫שלא ובמקרה‬, ‫מידלת יחד נהיה עתה‬,
‫רחוק או קרוב אם משנה לא‬.
‫אוויר הפרידות‬, ‫כוח אין לאבידות‬,
‫ביחד שאנו בזמן‬.
‫מאמינה כמעט כבר ואני‬,
‫נמות לא לעולם שאנחנו‬
ENGLISH
Time flips through

The pages of military chronicle.
The low sky is in flames.
The love is drowning
In dissonances of alarming symphonies.
We are losing each other in this war
Flying by in the frenzied rhythm
The heart beats like a sick metronome
The sky is on fire, and you are telling me
That we will never die.
And it would be nice to change the uniform to a dress

Of azure organza,
And to fall asleep together without breaking the embrace,
To the sounds of rain and distant thunderstorm,
To live without counting losses
And to build our house brick by brick,
To float through time and to believe
I’ll stand still in the road, in the mists of distant constellations

long-awaited peace are waiting for us.
And whatever happens we'll be together forever,
It does not matter near or far...
Winds, separations, losses are powerless, as long as we are together -
And I almost believe
FRANÇAIS
Le temps tourne
Les pages de la chronique de guerre.
Le ciel bas est en feu.
L'amour se noie
Dans les dissonances d'inquiétantes symphonies.
Nous nous perdons l'un l'autre dans cette guerre.
Volant dans un rythme effréné
Le coeur bat comme un métronome malade,
Le ciel est en feu, mais toi, tu me dis
Que nous ne mourrons jamais.
Cela aurait été bien de remplacer l'uniforme par une robe

En organza bleu,
Et de s'endormir ensemble, dans les bras l'un de l'autre,
Au son de la pluie et de l'orage lointain...
De vivre, sans compter les privations
Et de construire notre maison en pierre.
De traverser le temps et de croire
Que nous ne mourrions jamais.
Je me figerai au-dessus de la route, dans les brumes de constellations lointaines

Le repos tant convoité nous attend.
Et quoi qu'il arrive, désormais nous serons toujours ensemble,
Qu'importe, loin ou près...
Les vents, les séparations, les pertes impuissantes, tant que nous sommes ensemble
Je crois presque déjà
Que nous ne mourrons ensemble.
POLSKI
Czas kartkuje
Strony kroniki wojskowej.
Niskie niebo jest w ogniu.
Tonie miłość
W dysonansach niepokojących symfonii.
Tracimy jeden drugiego na tej wojnie.
Przelatując w niesamowitym rytmie
Serce stuka jak chory metronom
Niebo w ogniu, lecz mówisz mi
Że nigdy nie umrzemy.
A było by miło zmienić uniform na suknię

Z błękitnej organzy,
I zasypiać razem, nie rozwierając objęć,
Pod dźwięki deszczu i dalekiej burzy...
Żyć, nie licząc straty
I po cegiełce budować swój dom.
Płynąć przez czas i wierzyć,
Zamrę nad drogą, w mgłach dalekich gwiazdozbiorów

Nas czeka długo oczekiwany spokój.
I co by nie stało się, teraz zawsze będziemy razem
Nie ważnie, czy blisko, czy daleko...
Wiatry, rozłąki, straty są bezsilne, aż jesteśmy we dwójkę —
Prawie już wierzę
HRVATSKI
Vrijeme lista
Stranice vojne kronike.
Nisko nebo gori.
Ljubav tone
U disonancama uznemirenih simfonija.
Mi gubimo jedno drugo u ovom ratu.
Leteći u mahnitom ritmu
srce lupa poput bolesnog metronoma,
Nebo gori, a ti mi govoriš,
da mi nikad nećemo umrijeti.
A bilo bi divno promijeniti uniformu za haljinu

od plave organze,
I padati zajedno u san, ne opuštajući zagrljaj,
pod zvukom kiše i daleke oluje...
Živjeti, ne brojeći poraze
I graditi dom ciglu po ciglu.
Ploviti kroz vrijeme i vjerovati
Da mi nikad nećemo umrijeti.
Iza Mjesečeve staze, u maglama dalekih zviježđa

čeka nas dugoočekivani mir.
I što god da se dogodi, mi ćemo sad uvijek biti zajedno
Nije važno, blizu ili daleko...
Vjetrovi, rastanci, porazi su bespomoćni dok smo zajedno -
i ja gotovo da vjerujem
da mi nikad nećemo umrijeti
TÜRKÇE
Zaman savaşin olayların kitabı

Okuyor
Düşük gökyüzü ateşte
Heycanlı muziğin uyumsuzlukta
Aşk batıyor
Birbirimize bu savaşta kaybediyoruz
Kalb deli ritimde uçarken
Hasta metronom gibi çalışıyor
Gökyüzü ateşte ve sen bana diyorsun
Sonsuza kadar ölmeyeceğimizi
Ne kadar güzel olsaydı

Üniforma mavi organza elbiseye değiştermek
Ve bırakmadan birbirimize uyumak
Yağmur ve uzak fırtınanın sesiyle
Kaybetmesi sayılmadan yaşamak
Ve birer birer kendi evini yapmak
Zamanda yüzmek ve inanmak
Sonsuza kadar ölmeyeceğiz
Ay yolun arkasında uzak takımyıldızının dumanda

Bize çok istediğimiz huzur bekler
Ne olursa olsun artık hep beraberiz
Fark etmez uzak mı yakın mı
Rüzgarlar, ayrılmalar, kayıplar biz beraber olduğumuz zamanında güçsüz
Az kaldı inanayim
Sonsuza kadar ölmeyeceğiz
НА МЯГКИХ ЛАПАХ
РУССКИЙ
Ты нежна и легка
Как облако выдоха,
Прижимаясь лицом к стеклу
Смотрела в ночную мглу.
Скомканная рубашка,
Запах твоих духов,
След от помады на чашке,
Стук каблуков.
Я иду по твоим следам.

У тебя за спиной
За тобой по пятам.
Как хищный зверь,

Ступая на мягких лапах,
Я иду за тобой,
Я чувствую твой запах.
Ты меня не ждёшь,
Но я все равно иду
В заморозки и дождь
По холодному льду.
Я иду по твоим следам

У тебя за спиной.
Если ты случайно
Обернёшься назад,
Ты узнаешь страшную тайну,
Встретив мог взгляд.
Не бойся с дороги сбиться,

Иди через тёмный лес.
С тобой ничего не случится,
Я здесь.
Я иду по твоим следам,

У тебя за спиной,
‫עברית‬
‫‪,‬וקלילה עדינה את‬

‫‪,‬נשימה אדי כמו‬
‫הזגוגית כנגד לחוצות בפנים‬
‫‪.‬הלילי בערפל הסתכלתי‬
‫‪,‬מקומטת חולצה‬
‫‪,‬עקבים נקישת‬
‫‪,‬ספל על אודם סימני‬
‫‪.‬שלך הבושם ריח‬
‫‪.‬בעקבותייך הולכת אני‬

‫‪.‬גבך מאחוריי‬
‫‪.‬האצבעות קצות על מאחורייך‬
‫‪,‬טרף חיית כמו‬

‫‪,‬רכות כפות על פוסעת‬
‫‪,‬מאחורייך הולכת אני‬
‫‪.‬שלך הריח את מרגישה אני‬
‫‪,‬לי מחכה לא את‬

‫הולכת זאת בכל אני אבל‬
‫ובגשם בכפור‬
‫‪.‬דק קרח על בזהירות‬

‫את במקרה אם‬

‫‪,‬לאחור תסובי‬
‫‪,‬מפחיד סוד תגלי את‬
‫‪.‬מבטי את כשתפגשי‬
‫‪,‬מהדרך לסטות תפחדי אל‬

‫‪.‬החשוך היער דרך לכי‬
‫‪,‬כלום לך יקרה לא‬
‫‪.‬פה אני‬

‫‪.‬בעקבותייך הולכת יאנ‬

‫האצבעות קצות על מאחורייך‬
ENGLISH
You’re so tender and light,

Like an exhalation,
Pressed my face against the glass
Stared at the night haze.
A crumpled shirt,
A sound of heels,
Some lipstick on a cup,
A smell of your perfume.
I’m following your footprints.
Behind your back.
Following you.
Like a beast of prey,
Stepping on soft paws,
I’m following you,
Sensing your scent.
You’re not waiting for me,
But I’m still treading cautiously
On thin ice
In rain and frost.
Behind your back.
Following you.
If you happen to look back
By any chance,
You’ll learn a fearful mystery,
Catching my glance.
Don’t be afraid to lose the path,
Or crossing the dark woods.
Nothing happens to you
Cause I’m here.
Behind your back.
Following you.
FRANÇAIS
Tu es douce et légère
Comme le nuage d'un soupir,
Collant ton visage à la vitre
Tu regardais les ténèbres de la nuit.
Une chemise froissée,

L'odeur de ton parfum,
La trace de rouge à lèvres sur la tasse,
Le bruit des talons.
Je suis tes traces.
Derrière toi
Sur tes talons.
Comme un prédateur,
Marchant à pas feutrés,
Je te suis,
Je sens ton odeur.
Tu ne m'attends pas,
Mais je traverse tout de même
Les premières gelées et la pluie
Sur la glace froide.
Je suis tes traces.

Derrière toi
Sur tes talons.
Si par hasard
Tu te retournes,
Tu comprendras un terrible mystère
En croisant mon regard.
N'aie pas peur de t'égarer,

Traverse la sombre forêt.
Il ne t'arrivera rien,
Je suis là.
Je suis tes traces.

Derrière toi
Sur tes talons.
DEUTSCH
Du hast sanft und leicht

Wie eine Atemwolke
Mit dem Gesicht ans Fenster gedrückt
In den nächtlichen Nebel gespäht.
Ein zerknülltes Hemd,

Der Duft deines Parfüms,
Ein Lippenstiftabdruck auf dem Becher,
Das Klopfen der Absätze.
Ich gehe in deinen Fußspuren.

Hinter deinem Rücken
Dir auf den Fersen.
Wie ein Raubtier,
Auf weichen Pfoten auftretend,
Gehe ich dir nach,
Ich spüre deinen Geruch.
Du wartest nicht auf mich,

Doch ich gehe trotzdem
Im Frost und Regen
Über das kalte Eis.
Ich gehe in deinen Fußspuren

Hinter deinem Rücken.
Dir auf den Fersen.
Wenn du dich zufällig

Nach hinten umdrehst,
Erfährst du ein erschreckendes Geheimnis,
Wenn du meinen Blick triffst.
Hab keine Angst vom Weg abzukommen,

Geh durch den dunklen Wald.
Dir wird nichts passieren,
Ich bin hier.
Ich gehe in deinen Fußspuren,

Hinter deinem Rücken,
Dir auf den Fersen.
PORTUGUÊS
Você é meiga e leve

Como uma nuvem de respiração,
Pressionando o rosto contra o vidro
Olhava para a bruma noturna.
A camisa amarrotada,
O cheiro do teu perfume,
A marca de batom na xícara,
O ruído dos saltos.
Eu sigo as tuas pegadas.

Atrás das tuas costas,
Atrás de você em perseguição furiosa.
Como um animal feroz

Pisando em patas macias,
Eu vou atrás de você
Eu sinto o teu cheiro.
Você não me espera
Mas eu vou mesmo assim
Na geada e na chuva
Pelo gelo frio.

Se você, de repente,
Se virar para trás
Você descobrirá o terrível segredo,
Encontrando o meu olhar.
Não tema perder-se do caminho,

Vá por uma floresta escura.
Com você nada acontecerá,
Eu estou aqui.

POLSKI
Jesteś delikatna i lekka,

Jak chmurka po wydechu,
Przyciskając się twarzą do szyby
Patrzyłaś do nocnej mgły.
Pomięta koszula,
Aromat twych perfum,
Ślad po szmince na kubku,
Pukanie obcasów.
Idę po twych śladach,

Za twoimi plecami,
Tuż za tobą.
Jak drapieżny zwierz

Stąpając miękkimi łapami
Idę za tobą,
Czuję twój zapach.
Ty na mnie nie czekasz,

Mimo to idę
We mrozy i deszcz
Po zimnym lodzie.
Za twoimi plecami,
Tuż za tobą.
Jeśli ty przypadkiem
Popatrzysz wstecz,
Poznasz straszną tajemnicę
Spotkawszy mój wzrok.
Nie bój się zabłądzić,

Iść przez ciemny las.
Tobie nic się nie stanie,
Jestem tu.

Za twoimi plecami,
Tuż za tobą
НА ОБРАТНОЙ СТОРОНЕ ЛУНЫ
РУССКИЙ
В небе полная луна

Проплывает.
Ты живёшь там,
Ничего обо мне не зная.
Я пытаюсь изучать
Лунную орбиту.
Льётся грусть с небес
Дождём метеоритным.
Я сижу на крыше –
Так
Звезды все ближе.
Там…
На обратной стороне луны

Ты живёшь
И я тебя почти не вижу.
Я сижу на крыше и шепчу стихи…
Может быть, когда-нибудь
Ты меня услышишь.
Все меняется вокруг…

Ну, а мне бы –
Всё сидеть здесь, на ветру,
Под дождём и снегом.
Здесь приятнее мечтать,
Здесь как-то легче…
Ведь расстоянье до луны –
Не бесконечно…
Я сижу на крыше, -
Так
Звезды все ближе.
Там…
На обратной стороне луны

Ты живёшь
И я тебя почти не вижу.
Я сижу на крыше и шепчу стихи…
Может быть, когда-нибудь
Ты меня услышишь.
Льётся грусть с небес

Дождём метеоритным.
Что-то странное с моим сердечным ритмом…
Знаю, это может быть
Только раз в столетье, -
‫‪Ты случайно глянешь вниз‬‬
‫…‪И меня заметишь‬‬
‫‪Я сижу на крыше, -‬‬

‫‪Так‬‬
‫‪Звезды все ближе.‬‬
‫…‪Там‬‬
‫עברית‬
‫‪.‬בשמיים שט מלא ירח‬

‫‪,‬שם חי אתה‬
‫‪.‬עלי כלום לדעת בלי‬
‫ללמוד מנסה אני‬
‫‪.‬הירח מסלול את‬
‫מהשמיים יורד עצב‬

‫‪.‬מטאורים של בגשם‬
‫‪ -‬הגג על יושבת אני‬
‫‪.‬קרובים יותר הכוכבים כך‬
‫‪...‬שם‬
‫הירח של האחר בצידו‬

‫חי אתה‬
‫‪.‬אותך רואה בקושי ואני‬
‫הגג על יושבת אני‬
‫‪...‬שירה ולוחשת‬
‫‪,‬מתישהו ‪,‬אולי‬
‫‪.‬אותי תשמע‬
‫‪...‬מסביב משתנה הכל‬

‫‪ -‬רוצה הייתי אבל ‪,‬נו‬
‫‪,‬ברוח ‪,‬פה לשבת זאת בכל‬
‫‪.‬לגוהש הגשם תחת‬
‫‪.‬לחלום נעים יותר כאן‬
‫‪...‬יותר קל איכשהו כאן‬
‫‪ -‬לירח המרחק הרי‬
‫‪...‬אינסופי אינו‬
‫‪ -‬הגג על יושבת אני‬
‫‪.‬קרובים יותר הכוכבים כך‬
‫‪...‬שם‬

‫חי אתה‬
‫‪.‬אותך רואה בקושי ואני‬
‫‪...‬שירה ולוחשת‬
‫‪,‬מתישהו ‪,‬אולי‬
‫אותי תשמע‬.
‫מהשמיים יורד עצב‬
‫מטאורים של בגשם‬.
‫בסדר לא משהו‬
‫שלי הלב בקצב‬...
‫יודעת אני‬, ‫להיות יכול‬
‫ שנה במאה פעם רק‬-
‫למטה מבט תעיף שבמקרה‬
‫בי ותבחין‬...
‫ הגג על יושבת אני‬-
‫קרובים יותר הכוכבים כך‬.
‫שם‬...

‫חי אתה‬
‫אותך רואה בקושי ואני‬.
‫שירה ולוחשת‬...
‫אולי‬, ‫הומתיש‬,
‫אותי תשמע‬
ENGLISH
Full moon is floating by

In the sky.
You live there,
Not knowing about me.
I’m trying to study
The moon orbit.
The star-shower of grief
Is pouring from the sky.
I’m sitting on the roof -

That’s the way for me
To be closer to the stars.
Out there...
You live on the other side

Of the moon
I hardly see you.
I’m sitting on the roof
Whispering rhymes...
Maybe someday,
You’ll hear me.
Everything changes around me...
But I’d love to -
To sit here in wind,
Under the rain and snow.
It’s pleasant to dream here.
It’s easier here...
The distance to the moon -
Is not endless...
I’m sitting on the roof, -

Out there...
You live on the other side

Of the moon
I hardly see you.
I’m sitting on the roof
Whispering rhymes...
Maybe someday,
You’ll hear me.
The star-shower of grief
Is pouring from the sky.
There’s something strange
With my cardiac rate...
I know it can happen
Once in a hundred years, -
You’ll take a look down by chance
And notice me...
I’m sitting on the roof, -

Out there...
FRANÇAIS
Dans le ciel, la pleine lune

Vogue.
Tu y vis, là,
Sans rien savoir de moi.
J'essaye d'apprendre
L'orbite de la lune.
La tristesse se déverse depuis les cieux
En une pluie de météorites.
Je suis assise sur le toit –

Ainsi
Les étoiles sont toujours plus proches.
Là…
De l'autre côté de la lune
Tu vis
Et je ne te vois presque pas.
Je suis assise sur le toi et je murmure des poèmes…
Peut-être qu'un jour
Tu m'entendras.
Tout change autour…
Si seulement je pouvais aussi –
Rester assise ici, dans le vent,
Sous la pluie et la neige.
Il est plus agréable de rêver ici,
Tout est plus facile ici…
Car la distance avec la lune –
N'est pas infinie…

Ainsi
Là…
De l'autre côté de la lune

Tu vis
Et je ne te vois presque pas.
Je suis assise sur le toi et je murmure des poèmes…
Peut-être qu'un jour
Tu m'entendras.
La tristesse se déverse des cieux

En une pluie de météorites.
Mon coeur bat étrangement…
Je sais, ça ne peut peut-être arriver
Qu'une fois tous les cent ans, -
Tu jetteras accidentellement un regard en bas
Et tu me remarqueras…

Ainsi
Là…
POLSKI
W niebie księżyc w pełni

Przepływa.
Żyjesz tam,
Nic o mnie nie znając.
Ja probuję studiować
Miesięczną orbitę.
Leje się smętek z niebios
Deszczem meteorytów.
Siedzę na dachu -
Tak
Gwiazdy są coraz bliżej.
Tam…
Na odwrotnej stronie księżyca

Żyjesz
I cię prawie nie widzę.
Siedzę na dachu i szepczę wiersze…
Być może, kiedykolwiek,
Mnie usłyszysz.
Wszystko zmienia się naokoło.

No, a mi by -
Coraz siadywać tu, na wiatrze,
Pod deszczem i śniegiem.
Tu przyjemniej marzyć,
Tu jest jakoś lżej.
Przecież odległość do księżyca -
Nie jest nieskończona.
Siedzę na dachu -
Tak
Tam.
Na odwrotnej stronie księżyca

Żyjesz
I cię prawie nie widzę.
Siedzę na dachu i szepczę wiersze.
Być może, kiedykolwiek,
Mnie usłyszysz.
Leje się smętek z niebios

Deszczem meteorytów.
Coś dziwne jest z moim serdecznym rytmem.
Wiem, to może być
Tylko raz w stulecie, -
Przypadkowo spojrzysz do dołu
I mnie zauważysz.
Siedzę na dachu -
Tak
Tam.
TÜRKÇE
Gökte dolunay
Süzülmekte.
Sen orada yaşıyorsun,
Benim hakkımda hiçbir şey bilmeden.
Öğrenmeye çalışıyorum
Ay yörüngesini.
Gökten hüzün dökülüyor
Meteorit yağmurlarıyla.
Çatıda oturuyorum -
Öylesine
Yakın ki yıldızlar.
Orada...
Ayın diğer tarafında

Sen yaşıyorsun.
Ve seni hemen hemen hiç göremiyorum.
Çatıda oturuyorum, ve şiirler fısıldıyorum...
Belki, gün olur,
Beni duyarsın.
Etrafta her şey değişiyor...

Yine de, keşke ben -
Hep burada otursam, rüzgara karşı,
Yağmur ve kar altında.
Burada hayal kurmak daha bir hoş,
Daha bir kolay...
Hem ay ile olan mesafe -
Sonsuz da değil.
Öylesine
Orada...
Ayın diğer tarafında

Sen yaşıyorsun.
Ve seni hemen hemen hiç göremiyorum.
Çatıda oturuyorum, ve şiirler fısıldıyorum...
Belki, gün olur,
Beni duyarsın.
Gökten hüzün dökülüyor

Meteorit yağmurlarıyla.
Garip bir şeyler oluyor kalp atışlarıma...
Biliyorum ki, belki de bu
Yüzyılda bir olur,-
Tesadüfen aşağı bakıp
Beni farkedersin...
Öylesine
Orada...
日本語
空に漂う
満月に
住む君が
私を知らない、
私は月の
起動視てる。
流星雨の
ような哀感注ぐ。
屋根に座る
と
星が近く
よ・・・
月の裏側には
住む君が
仄かに見える。
屋根に座って、じっと詠む
確か、いつかは
聞こえられる・・・
全てが変わる。
風とも
雪や雨とも
座ってよい。
夢見やすくて、
楽な場所。
月までの道は
無限じゃない！
屋根に座る
と
星が近く
よ・・・
月の裏側には
住む君が
仄かに見える。
屋根に座って、じっと詠む
確か、いつかは
聞こえられる・・・
流星雨の
ような哀感注ぐ。
ときめきは変なものになる。
それは百年毎
だけにあり、
君は見下ろし、
ふと見付かる・・・
屋根に座る
と
星が近く
よ・・・
DEUTSCH
Auf dem Himmel schwimmt der volle Mond.

Du wohnst da, ohne irgendwas über mich zu wissen.
Ich versuche die Mondumlaufbahn zu lernen.
Traurigkeit strömt vom Himmel, als Meteoritenschauer.
Ich sitze auf dem Dach-

So sind (mir) die Sterne näher.
Dort..
Auf der anderen Seite des Mondes

Lebst du
Und ich kann dich fast nicht sehen.
Ich sitze auf dem Dach und flüstere Gedichte...
Vielleicht, irgendwann,
hörst du mich.
Alles drumrum ändert sich...

Nun, ich -
sitze immer noch hier, im Wind
Bei Regen und Schnee.
Hier ist es angenehmer zu träumen,
Hier geht es irgendwie leichter...
Denn, die Entfernung zum Mond -
Ist nicht unendlich...

Dort..
Auf der anderen Seite des Mondes
Lebst du
Und ich kann dich fast nicht sehen.
Ich sitze auf dem Dach und flüstere Gedichte...
Vielleicht, irgendwann,
hörst du mich.
Traurigkeit strömt vom Himmel, als Meteoritenschauer.

Irgendwas ist komisch mit meinem Herzschlag...
Ich weiß, sowas kann nur ein mal im Jahrhundert geschehen -
Du schaust zufällig runter
Und bemerkst mich...

Dort..
ESPAÑOL
En el cielo la luna llena flota

Vives allí no sabiendo nada de mí
Trato de explorar la órbita lunar
La tristeza cae del cielo como lluvia meteórica
Estoy sentada en el techo

Así
Las estrellas están más cercanas
Allí
En el lado oculto de la luna

Vives y casi no te veo
Estoy sentada en el techo susurrando versos
Quizás algún día me oigas
Todo cambia alrededor, pues a mí me gustaría

Siempre estar sentada aquí al viento, bajo la lluvia y la nieve
Aquí es más agradable soñar, aquí es más fácil
Ya que la distancia a la luna no es infinita

Así
Allí
En el lado oculto de la luna

Vives y casi no te veo
Estoy sentada en el techo susurrando versos
Quizás algún día me oigas
La tristeza cae del cielo como lluvia meteórica
Algo extraño sucede con mi ritmo cardiaco
Sé que esto puede ocurrir solamente una vez por siglo
Mirarás por casualidad hacia abajo y me avistarás

Así
Allí
MAGYAR
Telihold az égen
Úszkál
Ott élsz
Semmit sem tudsz rólam
Próbálok tanulni
Hold körüli pálya
Bánat ömlik az égből
Meteorzápor
Ülök a tetőn
Így
A csillagok minden alkalommal közelibbek
Ott...
A hold másik oldalán

Élsz
Szinte nem is látlak
Ülök a tetőn, és verseket suttogok
Talán egy nap
Hallani fogod
Minden megváltozik
Én is
Mindig ezen a szélén ülök
Az esőben, a hóban
Itt az álmodni szebb
Itt könnyebb
Mert a távolság a holdig
Nem is olyan végtelen...
Ülök a tetőn
Így
Ott...
A hold másik oldalán

Élsz
Szinte nem is látlak
Ülök a tetőn, és verseket suttogok
Talán egy nap
Hallani fogod
Bánat ömlik az égből
Meteorzápor
A szívem furcsán ver
Tudom, lehet, hogy ez
Csak minden évszázadban egyszer
Véletlenül lenézel majd
És észreveszel...
Ülök a tetőn
Így
Ott...
HRVATSKI
Pun Mjesec
Pliva po nebu
Ti živiš tamo,
Ne znajući ništa o meni.
Trudim se proučiti
mjesečevu putanju.
Tuga se sliva s neba
poput kiše meteora.
Ja sjedim na kravu
Tako
Zvijezde su sve bliže
Tamo...
Na suprotnoj strani Mjeseca

Živiš ti
I ja te gotovo i ne vidim.
Sjedim na krovu i šapćem stihove...
Možda ćeš jednom
Ti mene čuti.
Sve oko mene se mijenja

A ja bih samo volio
Sjediti tu, na vjetru
Pod kišom i snijegom
Ovdje je ugodnije sanjati
Ovdje je nekako lakše...
Pa daljina do mjeseca
Nije beskrajna...
Ja sjedim na kravu
Tako
Tamo...
Na suprotnoj strani Mjeseca

Živiš ti
I ja te gotovo i ne vidim.
Sjedim na krovu i šapćem stihove...
Možda ćeš jednom
Ti mene čuti.
Tuga se sliva s neba

Poput kiše meteora.
Nešto je čudno s mojim srčanim ritmom...
Znam, to se može dogoditi
Samo jednom u stoljeću,
Ti ćeš slučajno pogledati dolje
I primijetiti me...
Ja sjedim na kravu
Tako
Tamo...
Місяць повний в небесах пропливає

І виблискує зірок яскравих зграя
Сяйво їх, на жаль, нікого не зігріє
Як впаде одна, здійсниться моя мрія
Ніч, я знову на даху

Руки до зірок тягну
На зворотньому боці місяця

Ти живеш, і ми не можемо зустрітись
Уві сні мені твій голос чується
Може я колись тобі зможу наснитись
Змінюється навкруги усе так стрімко

Я сиджу тут на вітру під дощем і снігом
Відірватись від землі подумки так просто
Відчуваю цю потребу надто гостро
Ллється сум з небес дощем метеоритним

Коїться щось із моїм сердечним ритмом
Може трапитись таке лише раз на вічність
Раптом ти поглянеш вниз і мене помітиш
НАД ВОДОПАДОМ
РУССКИЙ
Кто заставил тебя верить

Этой быстрой воде
Оставляя свой берег
Плыть навстречу беде?
Посмотри, как внизу разбиваются брызги

Уставшие в поисках смысла
Который, быть может, и рядом
А может быть, где-то вдали
Ты только доверься воздушным потокам
Стань облаком одиноким
Пролетая над водопадом
Своей последней любви
Постепенно, медленно
Тихо таяли ледники
Посмотри, что они сделали
Из узкой горной реки

Который, казалось, был рядом
Но теперь скрылся где-то вдали
Холодным и одиноким
Своей последней любви
Кто сказал, что там, за порогами

Только светлых радуг мосты
Что твой мир не обрушится с грохотом
Вниз с немыслимой высоты?

Который, быть может, и рядом
Но скорей, где-то вдали
Не бойся быть одиноким
Своей последней, огромной, как мир, любви
‫עברית‬
‫להאמין אותך הכריח מי‬

‫‪?..‬האלה המהירים במים‬
‫שלך החוף את בעזיבה‬
‫צרה לקראת לשחות‬
‫הסתכל‬
‫‪,‬נתזים נשברים למטה איך‬
‫‪,‬משמעות אחר בחיפוש עייפים‬
‫‪,‬מקום בקרבת נמצאת ‪,‬להיות יכול ‪,‬אשר‬
‫במרחק שהוא היכן ואולי‬
‫רק אתה‬
‫‪,‬אוויר בזרמי אמון נותן‬
‫בודד ענן הייה‬
‫ללמפ מעל במעופה‬
‫שלך האחרונה האהבה‬
‫‪,‬באיטיות ‪,‬בהדרגה‬
‫‪...‬הקרחונים נמסים בשקט‬
‫עשו הם מה הסתכל‬
‫‪...‬הצר ההרים מנהר‬
‫הסתכל‬
‫‪,‬קרוב הייתה ‪,‬נדמה כך ‪,‬אשר‬
‫במרחק שם‪-‬אי נחבאת עתה אך‬
‫רק אתה‬
‫ובודדים קרים‬
‫למפל מעל במעופך‬
‫‪...‬שלך האחרונה האהבה‬
‫‪ -‬לסף מעבר ‪,‬ששם אמר מי‬

‫‪,‬בהירות ענן קשתות של גשרים רק יש‬
‫רב בשאון יקרוס לא שעולמך‬
‫‪...‬יאומנו שלא מגבהים מטה‬
‫הסתכל‬
‫‪,‬מקום בקרבת נמצאת ‪,‬להיות יכול ‪,‬אשר‬
‫במרחק שם‪-‬אי כולה תהיה בקרוב אך‬
‫רק תהא‬
‫לבד להיות תפחד אל‬
‫למפל מעל במעופך‬
‫שלך האחרונה האהבה‬
‫כיקום הענקית‬
ENGLISH
Who made you believe

This fast water
Leaving your shore
Swim towards trouble?
Look how splashes are hitting below

Tired of searching for meaning
Which might even be near
Or maybe somewhere far away
You, just trust the airflows
Become a lonely cloud
flying over the waterfall
of your last love
Little by little, slowly

Quietly glaciers were melting
Look what they did
of a narrow mountain river
Look how splashes are hitting below

Which seemed to be near
But now disappeared somewhere in the distance
You just trust the airflows,
Cold and lonely
of your last love
Who said there beyond the rapids

Are only bright rainbow bridges,
That your world will not come down with a crash
Down from inconceivable heights?
See how splashes are hitting below

Which perhaps is near
But most likely is somewhere far away
You just trust the airflows
Don’t be afraid to be alone
of your last, big as the world, love
FRANÇAIS
Qui t'a forcé à croire

Cette eau rapide
À nager vers le malheur
En laissant ton rivage?
Regarde les embruns se briser en bas

Fatigués par la recherche d'un sens
Qui est, peut-être, tout près
Ou peut-être quelque part au loin
Fais juste confiance aux courants aériens
Deviens un nuage solitaire
Survolant la cascade
De ton dernier amour
Petit à petit, lentement,

Tranquillement fondaient les glaciers
Regarde ce qu'ils ont fait
De l'étroite rivière de montagne

Qui semblait être tout près
Mais qui maintenant s'est caché quelque part au loin
Froid et solitaire
Survolant la cascade
De ton dernier amour
Qui a dit que là-bas, au-delà des seuils

Seulement lumineux arc-en-pont
Quelle est votre monde ne se résume pas à un accident
A bas les hauteurs incroyables?

Qui est, peut-être, tout près
Mais probablement quelque part au loin
N'ai pas peur d'être seul
En survolant la cascade
De ton dernier amour, grand comme le monde
НАСТОЯЩЕЕ ЧТО-НИБУДЬ
РУССКИЙ
Вокруг искусственные лица,

Всё подделка,
И даже если хочешь утопиться - всюду мелко.
Я сижу на резиновом стуле
В неестественной позе
И на свои пластмассовые руки
Я роняю слёзы.
Неудобно ходить в нейлоновом платье,

В пенопластовой комнате трудно уснуть,
И я таращу свои стеклянные глаза
Чтобы увидеть
настоящее что-нибудь,
настоящее что-нибудь.
Приклеенная к ветке птица

Очень хочет взлететь,
И я, когда хочу напиться,
Не могу опьянеть.
Манекенщицы с мёртвыми лицами
Рассуждают о мире искусств,
А я ребёнок-даун, позор семьи,
Мне не хватает человеческих чувств.

Мою резиновую шею нелегко сломать,

У меня нет ничего, что ты бы мог отнять.
Ведь...

‫עברית‬
‫‪,‬מסביב מלאכותיים פרצופים‬

‫‪,‬זיוף הכל‬
‫‪.‬עבר מכל רדוד – עצמך את להטביע תרצה אם וגם‬
‫מגומי כיסא על יושבת אני‬
‫טבעית לא בתנוחה‬
‫מפלסטיק העשויות ידיי ולתוך‬
‫‪.‬דמעות מזילה אני‬
‫‪,‬ניילון בשמלת ללכת נוח לא‬

‫‪,‬םלהירד קשה מקלקר בחדר‬
‫שלי הזכוכית עיני את לוטשת ואני‬
‫לראות מנת על‬
‫‪,‬אמיתי משהו‬
‫‪.‬אמיתי משהו‬
‫לענף דבוקה ציפור‬

‫‪,‬ולעוף כנפיים לפרוש מאוד רוצה‬
‫‪,‬משקה לשתות רוצה כשאני ‪,‬ואני‬
‫‪.‬להשתכר יכולה לא‬
‫מתות פנים בעלות בובות‬
‫‪,‬האומנות עולם על דנות‬
‫‪,‬ורהשח כבשה ‪,‬דאון תסמונת עם תינוקת ואני‬
‫‪.‬אנושיים רגשות לי חסרים‬
‫‪,‬ניילון בשמלת ללכת נוח לא‬

‫‪,‬להירדם קשה מקלקר בחדר‬
‫שלי הזכוכית עיני את לוטשת ואני‬
‫לראות מנת על‬
‫‪,‬אמיתי משהו‬
‫‪,‬גומי העשוי צווארי את לשבור קל לא‬

‫‪.‬ממני לקחת שתוכל כלום לי אין‬
‫ממני לקחת שתוכל כלום לי אין‬
‫‪ENGLISH‬‬
‫‪There are artificial faces around me‬‬

‫‪Everything is fake,‬‬
‫‪And even if you want to drown – everywhere is shallow.‬‬
‫‪I'm sitting on the rubber chair‬‬
‫‪In an unnatural posture‬‬
‫‪And on my plastic hands‬‬
‫‪I'm shedding tears.‬‬
It’s uncomfortable to wear a nylon gown
it is difficult to sleep in the polyfoam room,
And I'm staring my glass eyes
To see
Something real
Something real
The bird pasted to the branch

Really wants to fly,
And when I want to get drunk
I cannot get tipsy.
Models with lifeless faces
Are talking about the world of art,
And I am a child-down, the shame of the family,
I lack for human emotions.

To see
Something real
Something real
Is not easy to break down my rubber neck

I do not have anything that you could take away.
After all...

To see
Something real
Something real
ESPAÑOL
Todas las caras alrededor de mí son artificiosas

Todo es falso
E incluso si quieres ahogarte - es poco profundo en todas partes.
Estoy sentada en la silla de goma
En una postura forzada
Y en mis manos de plástico
Estoy derramando lágrimas.
Es incómodo llevar vestido de nylon

Es difícil dormirse en el cuarto de poliespuma,
Y yo estoy desencajando mis ojos vidriosos
Para ver
Algo real
Algo real
El pájaro pegado a la rama

Realmente quiere volar
Y cuando quiero emborracharme
No puedo ponerme borracha.
Modelos con sus caras inexpresivas
Están deliberando sobre el mundo de las artes,
Pero yo soy una niña con síndrome de Down, la deshonra de la familia,
Me faltan los sentidos humanos.

Para ver
Algo real
Algo real
Mi cuello de goma no es fácil de romper,

No tengo nada que puedas sustraer.
Ya que...

Para ver
Algo real
Algo real
FRANÇAIS
Autour de moi, des gens artificiels,

Tout est faux,
Et même si on veut se noyer - il n'y a de profondeur nulle part.
Je suis assise sur une chaise en résine
Dans une pose affectée
Et sur mes mains en plastique
Je laisse couler mes larmes.
Il est incommode de porter une robe en nylon,

Il est difficile de s'endormir dans une chambre en polystyrène,
Et j'écarquille mes yeux en verre
Pour voir
Quelque chose d'authentique,
Quelque chose d'authentique.
L'oiseau collé sur sa branche

A très envie de s'envoler,
Et moi, quand je veux me soûler,
Je n'arrive pas à être ivre.
Des mannequins avec des visages de morts
Discutent du monde des arts,
Et moi, l'enfant-trisomique, la honte de la famille,
Je manque de sentiments humains.

Pour voir
Il n'est pas facile de briser mon cou en résine,

Je n'ai rien que tu puisses m'enlever.
Car...

Pour voir
HRVATSKI
Umjetna lica svud naokolo

Sve je krivotvorina
I čak ako se želiš utopiti, posvuda je plitko
Sjedim na gumenoj stolici
U neprirodnoj pozi
I na moje plastične ruke
padaju suze.
Neudobno je hodati u najlonskoj haljini,

I u sobi od penoplasta je teško usnuti,
I bečim svoje staklene oči
da vidim
nešto prirodno
nešto prirodno
Ptica zalijepljena na granu

Silno želi poletjeti,
A kad se ja želim opiti
ne uspijevam.
Manekenke s mrtvim licima
Raspravljaju o svijetu umjetnosti
A ja sam retardirano dijete, sramota obitelja
Fali mi ljudskih osjećaja

da vidim
nešto prirodno
nešto prirodno
Moj gumeni vrat je teško slomiti

I nemam ništa što bi ti mogao uzeti.
Jer...

da vidim
nešto prirodno
nešto prirodno
НЕБО ХОЧЕТ УПАСТЬ
РУССКИЙ
Всё слилось, картинки и звуки

Всё бессмысленно, всё нелепо
Я лежу и, раскинув руки,
Смотрю, как меняется небо
Я смотрю в него днём и ночью
Глаза полны синевы
И чувствую, как раздвигают почву
Тонкие нити травы
Я хочу быть небом так сильно

Оно каждый миг другое
Там не суетно и не пыльно
В облаках так много покоя
Надвигается с юга гроза
Слёзы неба прольются вот-вот
И капли падают прямо в глаза
Прямо в открытый рот
А небо хочет упасть

Оно потеряло покой
Небо видит мой мир во сне
Небо хочет быть мной
Небосвод, темнеющий грозно

На меня обрушился, как волна
Умирая, рождаются звёзды
Убывает и прибывает луна
Астероиды падают вниз
Им не найти дороги к дому
И это так похоже на жизнь
Но кажется в небе всё по-другому

Оно потеряло покой
Небо видит меня во сне
Небо хочет быть мной
Я хочу вспорхнуть, словно птица

На свободу из затхлого склепа
На дровах костёр веселится
Поднимаются искры в небо
Поднимается в небо дым
Поднимается пар горячий
И я могла бы подняться с ним
В это небо, где всё иначе

‫‪Оно потеряло покой‬‬
‫‪Небо хочет лежать на земле‬‬
‫‪Раскинув руки в траве‬‬
‫‪Небо хочет быть мной‬‬
‫עברית‬
‫וצלילים בתמונות נשזר הכל‬

‫מגוחך הכל ‪,‬משמעות חסר הכל‬
‫פרושות בידיים שוכבת אני‬
‫משתנים השמיים איך מסתכלת‬
‫וליל יומם עליהם מסתכלת אני‬
‫כחולב מלאות העיניים‬
‫האדמה את מעלים איך ומרגישה‬
‫דקיקים דשא חוטי‬
‫השמיים כמו חזקה להיות רוצה אני‬

‫שונים רגע כל הם‬
‫אבק ואין ‪,‬יהירות אין שם‬
‫שלווה הרבה כך כל בעננים‬
‫מדרום מתקרבת ברקים סופת‬
‫השמיים דמעות זולגות הנה‪-‬הנה‬
‫לעיניים ישר נופלות וטיפות‬
‫הפתוח לפה ישר‬
‫ליפול רוצים והשמיים‬

‫השלווה את איבדו הם‬
‫בחלום עולמי את רואים השמיים‬
‫במקומי להיות רוצים השמיים‬
‫מאיימת בצורה חשוכה ‪,‬השמיים כיפת‬

‫גל כמו עלי יורדת‬
‫שמתים בזמן נולדים כוכבים‬
‫ומופיע מתמעט הירח‬
‫מטה נופלים אסטרואידים‬

‫הבייתה הדרך את מוצאים לא הם‬
‫לחיים דומה כה וזה‬
‫אחרת הכל שבשמיים נדמה אבל‬

‫בחלום אותי רואים השמיים‬
‫ציפור כמו ‪,‬ולעוף כנפיים לפרוש רוצה אני‬

‫המעופש מהקבר החופש אל‬
‫ההסקה עצי על עולזת מדורה‬
‫לשמיים זיקים מעלה‬
‫עשן לשמיים מעלה‬
‫חם אד מעלה‬
‫איתם לעלות יכולה הייתי ואני‬
‫האלו לשמיים‬, ‫שונה שהכל היכן‬

‫האדמה על לשכב רוצים השמיים‬
‫הדשא על פרושות בידיים‬
ENGLISH
Everything came together, pictures and sounds

Everything is meaningless, everything is absurd
I am lying and with arms outspread
Watching how the sky changes
I look at it day and night
Eyes are full of blue
And I feel how are pushing the soil
Thin blades of grass
I want to be a sky so much

It's another every moment
There's neither vanity nor dust
In the clouds there is so much peace
A thunderstorm is coming from the south
The tears of the sky are about to pour out
And the drops are falling directly into the eyes
Directly into the open mouth
The sky wants to fall

It has lost peace
The sky sees my world in a dream
The sky wants to be me
Sky darkening ominously

Fall on me like a wave
The star is born in death
The moon wanes and waxes
Asteroids are falling down
They did not find the road to home
And it looks like life
But it seems that in the sky everything is different

It has lost peace
I want to fly up like a bird

To the freedom out of the musty crypt
Wood is burning funny in campfire
Sparks are rising in the sky
Smoke is rising into the sky
Hot steam is rising
And I could go up with him
Into this heaven, where everything is different

It has lost peace
ESPAÑOL
Todo se mezcló, imágenes y sonidos

Todo no tiene sentido, todo es absurdo
Estoy tumbada con los brazos abiertos
Mirando que el cielo cambia
Lo mira noche y día
Los ojos están llenos de azul
Y percibo como están brotando del suelo
Hojas finas de la hierba
Quiero tanto ser el cielo

Es diferente en cada momento
Allí no hay vanidad y polvo
En las nubes hay tanta paz
La tormenta viene desde el sur
Lágrimas del cielo están a punto de derramar
Y las gotas caen directamente en los ojos
Directamente en la boca abierta
Y el cielo quiere caerse

Se perdió tranquilidad
El cielo ve en sueños mi mundo
El cielo quiere ser yo
La bóveda celeste obscureciéndose amenazante

Se derrumbó sobre mí como una oleada
Muriendo, las estrellas nacen
La luna mengua y crece
Los asteroides caen
Ellos no encontrarán el camino de casa
Y eso se parece a la vida misma
Pero se antoja que en el cielo todo es diferente

El cielo ve en sueños mi mundo
Quiero volar como un pájaro

A la libertad fuera de la tumba rancia
En las leñas la hoguera está ardiendo divertidamente
Las chispas se están levantando en el cielo
El humo se está elevando en el cielo
El vapor caliente se está elevando
Y yo podría elevarme con él
En este cielo, donde todo es diferente

El cielo quiere estar tumbado en el suelo
Con los brazos abiertos en la hierba
FRANÇAIS
Tout s'est mêlé, les images et les sons

Tout ce qui est bête et absurde
Je suis allongé, les bras en croix,
Je regarde le ciel changer
Je le regarde nuit et jour
Les yeux emplis de bleu
Et je sens les fins brins d'herbe
Écarter le sol
Je veux tellement être le ciel

Il est différent à chaque instant
Il n'est ni agité ni poussiéreux
Il y a tellement de paix dans les nuages
Un orage menace du sud
Les larmes du ciel s'apprêtent à se répandre
Et les gouttent tombent droit dans mes yeux
Droit dans ma bouche ouverte
Mais le ciel veut tomber

Il a perdu son calme
Le ciel voit mon monde en rêve
Le ciel veut être moi
La voûte céleste, s'assombrissant d'un air menaçant,
S'est déversée sur moi comme une vague
Des étoiles naissent en mourant
La lune croît et décroît
Des astéroïdes tombent
Ils ne peuvent pas retrouver le chemin de la maison
Et ça ressemble tellement à la vie
Mais tout à l'air différent dans le ciel

Le ciel voit mon monde en rêve
Je veux prendre mon envol comme un oiseau

En liberté depuis un caveau renfermé
Le feu s'amuse sur les bûches
Les étincelles s'élèvent dans le ciel
La fumée s'élève dans le ciel
La vapeur brûlante s'élève
Et je pourrais m'élever avec elle
Dans ce ciel ou tout est différent

Le ciel veut s'allonger dans l'herbe
Les bras en croix dans l'herbe
PORTUGUÊS
Tudo se conflui, quadros e sons

Tudo é sem sentido, tudo é absurdo
Eu me deito de braços abertos e
E fico olhando como o céu se transforma
Eu olho para ele de dia e de noite
Os olhos estão cheios de azul
E sinto como rompem o solo
Os finos fios de grama.
Eu quero tão intensamente ser o céu

Ele, a cada instante, é outro
Lá não é vão e não é poeirento
Nas nuvens há tanta calma
Aproxima-se do sul uma tempestade
As lágrimas do céu derramam-se aqui e ali
E as gotas caem-me direto nos olhos
Direto na boca aberta
Mas o céu quer cair
Ele perdeu a calma
O céu vê o meu mundo em sonho
O céu quer ser eu
O firmamento, escurecido ameaçadoramente

Caiu sobre mim, como uma onda
Morrendo, nascem estrelas
Mata e sobe a lua
Asteroides despencam
Não há como eles encontrarem o caminho de casa
E isso é tão parecido com a vida
Mas parece que no céu tudo é de outro jeito

Ele perdeu a calma
O céu vê o meu mundo em sonho
O céu quer ser eu
Eu quero decolar como um pássaro

Para a liberdade de uma cripta musgosa
Nos quintais uma fogueira se diverte
Elevam-se faíscas para o céu
Eleva-se para o céu fumaça
Eleva-se vapor quente
E poderia me elevar com eles
Para este céu, onde tudo é diferente

Ele perdeu a calma
O céu quer deitar na terra
De braços abertos na grama
O céu quer ser eu
TÜRKÇE
Resimler ve sesler, hepsi birleşiyor,

Her şey anlamsız, her şey çok saçma.
Yatıyor ve ellerimi açıyorum iki yana,
Gök nasıl da değişiyor, onu izliyorum.
Gece gündüz ona bakıyorum
Gözlerim maviliklerle dolu.
Ve hissediyorum toprağın hareketlerini,
İnce çimlerin hareketlerini.
Gökle birlikte olmayı öyle istiyorum ki.

Her saniye daha da farklı.
Ne bir toz var ne de bir telaş.
Bulutlarda öyle çok huzur var ki.
Güneyden geliyor tehlikeler.
Göklerin gözyaşları dökülüyor da dökülüyor.
Ve damlalar gözlerime düşüyor
Tam da açık ağzıma düşüyor.
Ve işte gök düşmek istiyor.

Huzurunu kaybetmiş.
Gökler tüm dünyamı rüyada görüyor,
Gökler benimle olmak istiyor.
Ah şu gökler şiddetle kararıyor.

Üstüme dalgalar hâlinde yıkılıyor.
Ölüyor ve yıldızlar doğuyor,
Düşüyor ve ay doğuyor.
Meteorlar düşüyor aşağılara.
Eve giden yollarını bulamıyorlar,
Ve aynı hayatımıza benziyor bu.
Ama işte göklerde her şey farklı.

Gökler tüm dünyamı rüyada görüyor,
Tam da bir kuş gibi kanat çırpmak istiyorum,

Şu küflü kabrimden özgürlüğe doğru,
Ağaçlıkların arasında ateşler canlanıyor,
Göklere kıvılcımlar yükseliyor,
Göklere dumanlar yükseliyor,
Sıcak buharlar yükseliyor,
Ve işte ben de onlarla yükselebilirdim
Her şeyin farklı olduğu göğe doğru.

Gök toprağın üstünde uzanmak istiyor,
Ellerini çimlerde gezdirmek.
НЕПОБЕДИМАЯ АРМИЯ
РУССКИЙ
Опустели ночные улицы,

Я спешу по ним, чтоб отыскать тебя,
Но со всех сторон подступает,
Сжимает кольцо темнота.
Лабиринты ветвей - как щупальца,
Темнота стремится забрать тебя,
Но она покуда не знает,
Что я тебя не отдам.
Ты сидишь на полу во мраке,

Составляя слова из льдинок,
Заключённый в огромных чертогах
Из прозрачного синего льда.
И время мой главный враг,
И холод мой злейший противник,
Но я всё равно не отдам тебя им...
Я тебя не отдам...
Моя незримая армия во сто крат сильнее,

Тысячи светлых ангелов
Грозно стоят за спиною моею.
Мрак озарят лучезарные
Вспышки просветов ночных облаков...
Непобедимая армия... моя...
Бастионы непонимания,
Одиночество, боль и усталость,
Обжигающий северный ветер,
Миражи в раскалённых пустынях,
Опустевший зал ожидания
На чужом, незнакомом вокзале.
Это страшное слово "Вечность"
Не сможет нас сделать чужими.

Непобедимая армия... моя...
Видишь, тень скользит над водою,

Это самая страшная птица,
В её имени мрак и забвение,
В глазницах её пустота.
Её пища - последний вдох,
Но сколько бы ей не кружиться,
Я всё равно не отдам тебя ей,
Я тебя не отдам...

Непобедимая армия... моя любовь.
ENGLISH
Night streets became empty,

I hasten along them to find you,
But from all sides
The darkness is coming tightening the ring
Labyrinths of branches are like tentacles,
The darkness wants to take you away,
But it still does not know
That I will not yield you.
You're sitting on the floor in the dark,

Composing the words from the ice pieces,
Enclosed in a huge palace
Of transparent blue ice
But the time is my chief enemy
And the cold is my worst adversary
But I still will not give you them...
I'll never yield...
My invisible army is a hundredfold stronger

Thousands of bright angels
Stand menacingly behind my back
The darkness will be illumined of effulgent
Outbreaks of rays of light in nighttime clouds...
Invincible army... my…
Bastions of misunderstanding
Loneliness, pain, fatigue
Scorching northern wind,
Mirages in hot deserts
Deserted waiting room

In a strange, unfamiliar railway station
This terrible word "Eternity"
Would not make us strangers

Invincible army... my…
Look, the shadow is gliding over the water

This is the most frightful bird
In its name there are darkness and oblivion,
In its eye-sockets there is emptiness.
Its meal is the last breath,

But no matter how long it would circle,
I still will not give you away
I'll never yield...

Invincible army... is my love.
FRANÇAIS
Les rues nocturnes se sont vidées,

Je les parcours en hâte, à ta recherche,
Mais de tous les côtés s'approche,
Se resserre l'anneau de l'obscurité.
Les labyrinthes des branches sont comme des tentacules,
L'obscurité tâche de te saisir,
Mais elle ne sait pas encore
Que je ne renoncerai pas à toi.
Tu es assis par terre, dans le noir,

Assemblant des mots à partir de glaçons,
Détenu dans d'immenses appartements
De glace bleu transparent.
Et le temps est mon principal ennemi,
Et le froid mon plus redoutable adversaire,
Mais je ne te céderai malgré tout pas à eux...
Je ne renoncerai pas à toi...
Mon armée invisible est cent fois plus forte,

Mille anges de lumière
Me suivent, l'air menaçant.
Les ténèbres sont illuminées par
Les étincelles radieuses des éclaircies entre les nuages de la nuit...
L'armée invincible... c'est la mienne...
Les bastions de l'incompréhension,
La solitude, la douleur et la fatigue,
Le vent du nord cuisant,
Les mirages dans les déserts brûlants,
La salle désertée de l'attente
Dans une gare étrangère, inconnue.
L'"éternité" est un mot terrible
Elle ne pourra pas faire de nous des étrangers.

Tu vois, l'ombre glisse sur l'eau,

C'est l'oiseau le plus terrible,
Elle porte dans son nom les ténèbres et l'oubli,
Et le vide dans ses orbites.
Elle se nourrit de la dernière inspiration,
Mais elle aura beau tourner,
Je ne te céderai malgré tout pas à elle,
Je ne renoncerai pas à toi...

ESPAÑOL
Las calles nocturnas se quedaron vacías

Me apresuro por las calles para encontrarte
Pero de todas partes se acerca
Pone cerco la oscuridad
Los laberintos de ramas son como tentáculos
La oscuridad intenta llevarte consigo
Pero no sabe todavía que no te daré a ella
Estás sentado en el suelo en las tinieblas

Formando las palabras de trocitos de hielo
Detenido en los aposentos enormes
De hielo cristalino azul
Y el tiempo es mi peor enemigo
Y el frío es mi adversario encarnizado
Pero no te daré a ellos a pesar de todo
No te daré
Mi ejército invisible es cien veces más fuerte

Miles de ángeles de luz
Están amenazantes a mis espaldas
Alumbrarán las tinieblas
Llamaradas resplandecientes de claros en el cielo nocturno
El ejército invencible… mi…
Los bastiones de incomprensión

La soledad, el dolor y la fatiga
El viento norte ardiente
Los espejismos en los desiertos incandescentes
La despoblada sala de espera
En la estación extraña y desconocida
Esta terrible palabra “eternidad”
No pueden hacernos ajenos

El ejército invencible… mi…
Mira, la sombra se desliza sobre el agua

Esa es el ave más temible
En su nombre hay oscuridad y olvido
En sus cuencas hay un vacío
Su alimento es el último suspiro
Pero por más que da vueltas
No te daré a ella a pesar de todo
No te daré

El ejército invencible… es mi amor…
POLSKI
Wyludniły się nocne ulice

Pośpieszam po nich,
żeby odszukać ciebie,
Lecz ze wszystkich stron podchodzi,
Zaciska kółko ciemność.
Labirynty gałęzi — jak czułki,
Ciemność pragnie zabrać ciebie,
Lecz ona na razie nie wie,
Że ciebie nie oddam.
Siadujesz na podłodze we mrokie,

Składając słowa z bryłek lodu,
Więzień w ogromnych pałacach,
Z przejrzystego niebieskiego lodu.
I czas jest moim głównym wrogiem,
I chłód jest moim złym przeciwnikiem,
Lecz mimo wszystko nie oddam ciebie im...
Ciebie nie oddam...
Moja niewidoczna armia jest w sto raz silniej,

Tysiące światłych aniołów
Groźnie stoją za plecami moimi.
Mrok rozjaśnią promienne
Błyski prześwitów nocnych chmur...
Niezwyciężona armia... moja...
Bastiony niezrozumienia,
Samotność, ból i zmęczenie,
Opalający północny wiatr,
Miraże w rozżarzonych pustyniach,
Opustoszała poczekalnia
Na cudzym, nieznajomym dworcu.
To straszne słowo „Wieczność”
Nie potrafi nas zrobić cudzymi.
Moja niewidoczna armia

jest w sto raz silniej,
Tysiące światłych aniołów,
Niezwyciężona armia... moja...
Widzisz, cień ślizga się nad wodą,

To jest najstraszniejszy ptak,
W jego imieniu jest mrok i zapomnienie,
W oczodolach jego jest próżnia.
Jego pokarm jest ostatni wdech,
Lecz ile by jemu nie kręcić się,
Wszystko jedno nie oddam ciebie jemu,
Ciebie nie oddam...
Moja niewidoczna armia jest w sto raz silniej,

Tysiące światłych aniołów
Niezwyciężona armia... miłość moja.
HRVATSKI
Opustiše noćne ulice,

Ja žurim po njima da bih te pronašao,
Ali sa svih strana se približava
i stišće prsten tama.
Labirinti grančica poput pipaka,
Tama te nastoji oduzeti,
Ali ona još uvijek ne zna
Da te ja neću pustiti.
Ti sjediš na podu u mraku,

Sastavljajući riječi od leda,
Zaključan u ogromnim dvorcima
od prozirnog plavog leda.
I vrijeme je moj glavni neprijatelj,
I hladnoća je moj najzločestiji protivnik,
Ali ja im te svejedno neću dati...
Neću te pustiti...
Moja nevidljiva vojska je stostruko jača,

Tisuće sjajnih anđela
prijeteće stoje za mojim leđima.
Mrak će osvijetliti blistavi
blijesci proboja noćnih oblaka...
Moja vojska je nepobjediva
Bedemi nerazumijevanja,
Samoća, bol i umor,
Gorući sjeverni vjetar,
Fatamorgane u usijanim pustinjama,
Puste čekaonice
Na tuđem, nepoznatom kolodvoru.
Ta strašna riječ ''Vječnost''
Nas neće uspijeti učiniti strancima

Moja vojska je nepobjediva
Vidiš li, sjena klizi nad vodom,

To je najstrašnija ptica,
U njenom imenu su mrak i zaborav,
U očnim šupljinama praznina.
Njena hrana je posljednji dah
No koliko god ona kružila,
Svejedno joj te neću dati,
Neću te pustiti...

Moja nepobjediva vojska... moja ljubav
DEUTSCH
Menschenleer sind die nächtlichen Straßen,

Ich eile darüber hinweg, dich zu finden,
Doch von allen Seiten umstellt mich
Der Belagerungsring der Dunkelheit.
Labyrinthe aus Ästen, Tentakeln gleich,
Die Finsternis will dich gefangen nehmen,
Doch sie weiß bis jetzt nichts davon,
Dass ich dich nicht preisgeben werde.
Du sitzt auf dem Boden im Dunkeln,

Du setzt Worte zusammen aus Eissplittern,
Eingeschlossen in riesigen Hallen
Aus durchsichtig-blauem Eis.
Und die Zeit ist mein schlimmster Feind,
Und die Kälte mein furchbarster Gegner,
Und trotz allem gebe ich dich nicht her...
Ich gebe dich nicht preis...
Meine unsichtbare Armee ist hundermal stärker,

Tausend Engel des Lichts
Stehen drohend hinter mir.
Das Dunkel erleuchten strahlende
Blitze, die nächtliche Wolken durchbrechen...
Meine... unbesiegbare Armee...
Bastionen aus Nichtverstehen,

Einsamkeit, Schmerz und Ermüdung,
Der sengende Wind aus dem Norden,
Trugbilder aus glühenden Wüsten,
Ein leerer Wartesaal
Auf einem fremden, unbekannten Bahnhof.
Dieses schreckliche Wort "auf ewig"
kann uns nicht voneinander entfremden.
Tausend Engel des Lichts
Stehen drohend hinter mir.
Blitze, die graue Wolken durchbrechen...
Sieh,ein Schatten gleitet über das Wasser,

Dieser schrecklichste aller Vögel,
Finsternis und Vergessen sind in seinem Namen,
Seine Augenhöhlen sind leer.
Seine Nahrung ist der letzte Atemzug,
Doch so lange er auch kreisen möge,
Gebe ich dich dennoch nicht her,
Ich gebe dich nicht preis...

tausend Engel des Lichts
stehen drohend hinter mir.
Blitze, die graue Wolken durchbrechen...
НИКОГДА
РУССКИЙ
Расскажи мне о смерти,

мой маленький принц,
или будем молчать
всю ночь до утра...
Слушая проколотых
бабочек крик,
или глядя с тоской
мёртвым птицам в глаза..
Мы не будем здесь
вместе никогда...
Ты хочешь отдать все

но этого - мало...
Тебе так хочется слез,
но их не осталось...
Тихий шелест колосьев,

звёздная даль...
Фиолетовый бархат
в блёстках дождя...
Это самое жестокое
слово.
Это - то, что никто
не хочет принять...
Спрячь меня навеки,

тёмная вода...
Ты хочешь отдать все,

Тебе так хочется слез,
а их не осталось...
Расскажи мне о смерти,

мой маленький принц,
или будем молчать
всю ночь до утра...
Слушая проколотых
бабочек крик,
или глядя с тоской
мёртвым птицам в глаза...
Мы не будем здесь
вместе никогда...
Ты хочешь отдать все,

‫‪Тебе так хочется слез,‬‬
‫‪а их не осталось...‬‬
‫‪Это самое жестокое слово...‬‬

‫‪Никогда...‬‬
‫עברית‬
‫‪,‬המוות על לי ספר‬
‫‪,‬שלי קטן נסיך‬
‫שנשתוק או‬
‫‪...‬הבוקר עד הלילה כל‬
‫צרחות בשמיעת‬
‫‪,‬משופדים פרפרים‬
‫דכתמדוכ בצפייה או‬
‫‪...‬מתות ציפורים בעיניי‬
‫פה נהיה לא‬

‫‪...‬פעם אף ביחד‬
‫הכל לתת רוצה אתה‬
‫‪...‬מעט – זה אבל‬
‫‪,‬דמעות רוצה כך כל אתה‬
‫‪...‬מהן נשאר לא אבל‬
‫‪,‬החרישי השיבולים רשרוש‬

‫‪...‬הכוכבים מרחבי‬
‫סגולה קטיפה‬
‫‪...‬הגשם בנצנוצי‬
‫אכזרית הכי המילה זו‬
‫אחד שאף מה זה‬
‫‪...‬לקבל רוצה לא‬
‫‪,‬לעד ותיא החביאו‬

‫‪...‬כהים מים‬
‫הכל לתת רוצה אתה‬
‫‪...‬מעט – זה אבל‬
‫‪,‬דמעות רוצה כך כל אתה‬
‫‪...‬מהן נשאר לא אבל‬
‫‪,‬המוות על לי ספר‬
‫‪,‬שלי קטן נסיך‬
‫שנשתוק או‬
‫הבוקר עד הלילה כל‬...
‫צרחות בשמיעת‬
‫משופדים פרפרים‬,
‫מדוכדכת בצפייה או‬
‫מתות ציפורי בעיניי‬...
‫פה נהיה לא‬

‫פעם אף ביחד‬...
‫הכל לתת רוצה האת‬
‫מעט – זה אבל‬...
‫דמעות רוצה כך כל אתה‬,
‫מהן נשאר לא אבל‬...
‫אכזרית הכי המילה זו‬...

‫פעם אף‬.
‫פעם אף‬.
‫פעם אף‬.
‫פעם אף‬
ENGLISH
Tell me about death,

my little prince
or let’s be silent
all the night long until the morning...
Listening to the punctured
Butterflys’ shout,
or gazing longingly
into dead birds’ eyes...
We will never be
here together...
You want to give away everything

but this is too little...
You want to cry so much
but no tears left...
A quiet rustle of wheat,

A stellar distance...
A purple velvet
With sequins of the rain...
This is the most cruel
word
This is what no one wants
To accept.
Hide me forever,
dark water...

Tell me about death,

my little prince
or let’s be silent
all the night long until the morning...
Listening to the punctured
Butterflys’ shout,
or gazing longingly
into dead birds’ eyes...
We will never be
here together...

This is the most cruel word

Never
ESPAÑOL
Háblame de la muerte,
mi pequeño príncipe,
o guardemos silencio
toda la noche...
para escuchar el grito de las mariposas
cuando les entierren el alfiler,
tristemente mirando
en los ojos de las aves muertas...
Nosotros nunca
estaremos juntos...
Quieres darlo todo,
pero eso no es suficiente...
Tanto deseas llorar
pero ya no te quedan más lágrimas...
El silencio nos susurra en el oído,
el cielo esta lleno de estrellas...
un violeta terciopelo
en los destellos de la lluvia...
La palabra más cruel
es NUNCA
Es algo que nadie
quiere aceptar...
Agua oscura,
escóndeme para siempre...
Háblame de la muerte,
mi pequeño príncipe,
o guardemos silencio
toda la noche...
para escuchar el grito de las mariposas
cuando les entierren el alfiler,
tristemente mirando
en los ojos de las aves muertas...
Nosotros nunca
estaremos juntos...
Esa es la palabra más cruel...
FRANÇAIS
Parle-moi de la mort,
Mon petit prince,
Ou nous resterons silencieux
Toute la nuit jusqu'au matin...
En écoutant le cri
Des papillons épinglés,
Ou en regardant mélancoliquement
Les oiseaux morts dans les yeux...
Nous ne serons jamais

Ici ensemble...
Tu veux tout donner

Mais ce n'est pas assez...
Tu as tellement envie de larmes,
Mais il n'en reste pas...
Le doux bruissement des épis,

Le lointain stellaire...
Le velours violet
Dans les paillettes de la pluie...
C'est le mot
Le plus cruel.
C'est celui que personne
Ne veut accepter...
Cache-moi à jamais,
Eau sombre...
Tu veux tout donner

Parle-moi de la mort,
Mon petit prince,
Ou nous resterons silencieux
Toute la nuit jusqu'au matin...
En écoutant le cri
Des papillons épinglés,
Ou en regardant mélancoliquement
Les oiseaux morts dans les yeux...
Nous ne serons jamais

Ici ensemble...
Tu veux tout donner

C'est le mot le plus cruel...

Jamais...
Jamais...
Jamais...
Jamais...
HRVATSKI
Pričaj mi o smrti,
moj maleni prinče
Ili ćemo šutjeti
Cijelu noć sve do jutra...
Slušajući krikove
probodenih leptira
Ili gledajući s tugom
U oči mrtvim pticama...
Ovdje nikad nećemo biti

zajedno zauvijek...
Ti želiš dati sve

Ali to nije dovoljno...
Ti tako želiš suze
Ali nijedna nije ostala...
Tiho šuštanje žita

Zvijezdana daljina...
Ljubičasti baršun
U iskricama kiše...
To je najokrutnija
Riječ.
To je ono što nitko
ne želi prihvatiti...
Sakrij me zauvijek,
Tamna vodo...
Ti želiš dati sve

Pričaj mi o smrti,
moj maleni prinče
Ili ćemo šutjeti
Cijelu noć sve do jutra...
Slušajući krikove
probodenih leptira
Ili gledajući s tugom
U oči mrtvim pticama...
Ovdje nikad nećemo biti

zajedno zauvijek...
Ti želiš dati sve

To je najokrutnija riječ...
Nikada...
PORTUGUÊS
Conte-me sobre a morte

Meu pequeno príncipe
Ou nos manteremos em silêncio
Por toda a noite até o amanhecer...
Escutando aos gritos das borboletas perfuradas
Ou olhando com tristeza
Para os olhos de pássaros mortos...
Nós nunca estaremos aqui juntos...
Você quer doar tudo

Mas isso não é o suficiente...
Você quer tanto lágrimas
Mas não sobrou nenhuma...
Um sussuro silencioso de ouvidos

Uma distância astral...
Um veludo violeta (é)
Em brilhos da chuva...
É o mundo mais cruel
Isso é o que ninguém quer
Aceitar
Me esconda para sempre

Água escura...

Conte-me sobre a morte

Meu pequeno príncipe
Ou nos manteremos em silêncio
Por toda a noite até o amanhecer...
Escutando aos gritos das borboletas perfuradas
Ou olhando com tristeza
Para os olhos de pássaros mortos...

É o mundo mais cruel...

Nunca...
Розкажи мені про смерть,

мій маленький принце,
або будемо мовчати
всю ніч до ранку...
Слухаючи проколотих
метеликів крик,
або дивлячись із сумом
мертвим птахам в очі...
Ми не будемо тут
разом ніколи...
Ти хочеш віддати все,

але цього мало...
Тобі так хочеться сліз,
але їх не залишилося...
Тихий шелест колосків,

зіркова далечінь...
Фіолетовий оксамит
в блискітках дощу...
Це найжорстокіше
слово.
Це те, що ніхто
не хоче прийняти...
Сховай мене навіки,

темна вода...

Розкажи мені про смерть,

мій маленький принце,
або будемо мовчати
всю ніч до ранку...
Слухаючи проколотих
метеликів крик,
або дивлячись із сумом
мертвим птахам в очі...
Ми не будемо тут
разом ніколи...

Це найжорстокіше слово...
Ніколи...
Ніколи...
Ніколи...
Ніколи...
TÜRKÇE
Bana ölümü anlat

Küçük prensim, ya da
Sabaha kadar
Delik deşik olmuş kelebeklerin
Çığlığına kulak vererek
Veya ölü kuşların
Gözlerinin içine hüzünle bakarak
Susalım...
Biz burada birlikte

Olmayacağız hiçbir zaman...
Her şeyini vermek istiyorsun,

Ama bu yetmez...
Gözyaşı istiyorsun,
Ama kalmadı...
Başakların sessiz hışırtısı,

Yıldız uzaklığı...
Yağmur pırıltılarında
Mor kadife...
Bu en zalim
Kelime.
Bu - hiç kimsenin
Kabullenmeyeceği bir şey.
Beni ebediyen sakla,

Karanlık su...

Ama bu yetmez...
Ama kalmadı...
Bana ölümü anlat

Küçük prensim, ya da
Sabaha kadar
Delik deşik olmuş kelebeklerin
Çığlığına kulak vererek
Veya ölü kuşların
Gözlerinin içine bakarak
Susalım...
Biz burada birlikte

Olmayacağız hiçbir zaman...

Ama bu yetmez...
Ama kalmadı...
Bu en zalim kelime...
Hiçbir zaman...
Hiçbir zaman...
Hiçbir zaman...
Hiçbir zaman...
НИКТО НЕ ДОЛЖЕН ПРИЙТИ
РУССКИЙ
Никто не должен прийти...

Но окна распахнуты, двери открыты.
Секундная стрелка устала ползти,
Я почти уже не ядовита.
Стучат лапки паучьи, стучат как набат.

Я больше не жду, я пережила свой яд.
Мои старые страхи нашли меня

По кучке куриных костей.
Свет включён, телевизор работает,
Страхи ждут новостей
Я сплю, не закрывая глаз.

Газ. Чайник
Закипает в который раз.
Спутаны все дороги,

Обманчивы все пути.
Ожидание - яд одиноких,
Никто не должен прийти...
Стучат лапки паучьи, стучат как набат,

Я больше не жду, я пережила свой яд...
‫עברית‬
‫לבוא אמור לא אחד אף‬...

‫פרוצים החלונות אבל‬, ‫חותפתו הדלתות‬.
‫מלזחול התעייף השניות מחוג‬,
‫ארסית לא כמעט כבר אני‬.
‫העכבישים רגלי תופפות‬,

‫אזעקה פעמון כמו תופפות‬.
‫מחכה לא כבר אני‬,
‫שלי הארס את שרדתי‬.
‫אותי מצאו שלי הישנים הפחדים‬

‫עוף עצמות בערימת‬.
‫נדלק האור‬, ‫דולקת הטלוויזיה‬,
‫לחדשות מחכים הפחדים‬.
‫ישנה אני‬, ‫ינייםע לעצום בלי‬.
‫גז‬.
‫שוב לרתוח מתחיל קומקום‬.
‫מבולבלות הדרכים כל‬,

‫מטעים השבילים כל‬.
‫בלבד לרעל – ציפייה‬,
‫לבוא אמור לא אחד אף‬...
‫העכבישים רגלי תופפות‬,

‫אזעקה כמו תופפות‬.
‫מחכה לא כבר אני‬,
‫שלי הארס את שרדתי‬
ENGLISH
Nobody should come

But the windows are flung opened, the doors are opened.
The second hand is tired of crawling,
I am almost non-poisonous already.
The spider legs are tapping, tapping like an alarm.

I’not waiting anymore. I’ve went through my hell.
My old fears have found me

by a handful of chicken bones.
Light is turned on, the TV is working
The fears are waiting for the news.
I sleep with my eyes opened.

Gas. The kettle is
Boiling once again.
All roads are tangled

All ways are deceptive
Waiting is the venom of lonely ones,
Nobody should come...
The spider legs are tapping, tapping like an alarm.

I’not waiting anymore. I’ve went through my hell.
ESPAÑOL
Nadie va a llegar
Pero las ventanas y las puertas están abiertas de par en par
El segundero está cansado de deslizarse
Ya casi soy no venenosa
Están golpeando las patas de arañas, están golpeando como rebato

No estoy esperando ya, sobreviví mi veneno
Mis viejos temores me encontraron

Por un montón de huesos de gallina
La luz está encendida
Los temores están esperando novedades
Duermo sin cerrar los ojos

Gas. La tetera
Está hirviendo por la enésima vez
Todos los caminos están entrelazados

Todas las vías están engañadoras
La espera es el veneno para solitarios
Nadie va a llegar
Están golpeando las patas de arañas, están golpeando como rebato

No estoy esperando ya, sobreviví mi veneno
FRANÇAIS
Personne ne doit venir...

Mes les fenêtres et les portes sont grandes ouvertes.
La trotteuse n'en peut plus de se traîner,
Je ne suis presque déjà plus toxique.
Les pattes d'araignée tapent comme sonne le tocsin.

Je n'attends plus, j'ai survécu à mon poison.
Mes vieilles peurs m'ont trouvée

En lisant dans les os de poulets.
La lumière est allumée, la télévision marche,
Les peurs attendent les informations
Je crache sans fermer les yeux.

Le gaz. La bouilloire
Boue pour la énième fois.
Toutes les routes sont entremêlées,

Tous les chemins sont trompeurs.
L'attente est le poison des gens seuls,
Personne ne doit venir...
Les pattes d'araignée tapent comme sonne le tocsin.

Je n'attends plus, j'ai survécu à mon poison...
НОВОЕ МАТНОЕ СЛОВО
РУССКИЙ
Попробуй пиявку с ноги отодрать

И ей не отдать своих жизненных сил -
Она тут же скажет: "Зачем ты так?
Я так хорошо к тебе относилась..."
Паразитов всегда раздражает,

Когда им не дают питаться,
Демоны души людей обожают,
И лезут Иуды ко всем целоваться.
И тянутся чёрные щупальца горло мне сжать,

И мне говорят, чтобы я не могла помешать:
"Люблю тебя, ты лучше всех", но в этих словах -
Зависть, обида, досада, ненависть, страх!
Вот такая любовь -
Мерзко, грубо, сурово!
Как тебе это новое
Матное слово?!
Я не могу делать то, что ты хочешь,

Обессилена, вышла из строя,
Видишь, какая я вредная сволочь -
Зажала последнюю каплю крови!
Бить меня моею же силой -
Месть голодных отверженных тварей.
Кровосос всегда самый милый,
А донор всегда самый крайний...

Мерзко, грубо, сурово!
Как тебе это новое
Матное слово?!
Убивают такой любовью,

Разрушают, используют, грабят.
Бойся тех, кто сорит этим словом,
Если ты не знаешь их правил.

‫!‪Мерзко, грубо, сурово‬‬
‫‪Как тебе это новое‬‬
‫!?‪Матное слово‬‬
‫עברית‬
‫מהרגל קרצייה להסיר נסה‬

‫‪ -‬החיים כוח את ממנה ולמנוע‬
‫?כזו את למה" ‪:‬מהמוכן תגיד היא‬
‫"‪...‬יפה כך כל אלייך התייחסתי אני‬
‫‪,‬לטפילים מפריע תמיד זה‬

‫‪,‬אותם מזינים כשלא‬
‫‪,‬אנשים נשמות של שדים על מתים הם‬
‫‪.‬לנשק כולם לעבר ‪,‬האלו קריות‪-‬איש יהודה ‪,‬וזוחלים‬
‫‪,‬גרוני את ללפות נמתחות חורותש וזרועות‬

‫‪:‬למנוע יכולתי שלא ‪,‬לי ואומרים‬
‫‪ -‬הללו במילים אבל ‪",‬מכולם הטובה את ‪,‬אותך אוהב"‬
‫!פחד ‪,‬שנאה ‪,‬רוגז ‪,‬עלבון ‪,‬קנאה‬
‫‪ -‬שכזאת אהבה הנה‬
‫!קשה ‪,‬גסה ‪,‬ישירה בצורה‬
‫הקללה על חושב אתה מה‬
‫!?הזאת החדשה‬
‫‪,‬רוצה שאת מה את לעשות יכולה לא אני‬

‫‪,‬כשורה לא ‪,‬מותשת אני‬
‫?אני מזיקה חלאה איזה ‪,‬רואה‬
‫!האחרונה הדם טיפת את סחטתי‬
‫‪ -‬שלי הכוח בעזרת לי להרביץ‬
‫‪.‬והמנודים הרעבים היצורים נקמת‬
‫‪,‬מקסימה הכי תמיד היא העלוקה‬
‫‪...‬לעזאזל השעיר תמיד והפונדקאי‬
‫‪,‬גרוני את ללפות נמתחות שחורות וזרועות‬

‫‪:‬למנוע יכולתי שלא ‪,‬לי ואומרים‬
‫‪ -‬הללו במילים אבל ‪",‬מכולם הטובה את ‪,‬אותך אוהב"‬
‫!פחד ‪,‬שנאה ‪,‬רוגז ‪,‬עלבון ‪,‬קנאה‬
‫‪ -‬שכזאת אהבה הנה‬
‫!קשה ‪,‬גסה ‪,‬ישירה בצורה‬
‫!?הזאת החדשה‬
‫‪,‬כזו באהבה הורגים‬

‫‪.‬בוזזים ‪,‬מנצלים ‪,‬הורסים‬
‫‪,‬כאלו מילים שמפזרים מאלה תיזהר‬
‫‪.‬שלהם הכללים את מכיר לא אתה אם‬
‫‪,‬גרוני את ללפות נמתחות שחורות ותוזרוע‬

‫לי ואומרים‬, ‫למנוע יכולתי שלא‬:
"‫אותך אוהב‬, ‫"מכולם הטובה את‬, ‫ הללו במילים אבל‬-
‫קנאה‬, ‫עלבון‬, ‫רוגז‬, ‫שנאה‬, ‫!פחד‬
‫ שכזאת אהבה הנה‬-
‫ישירה בצורה‬, ‫גסה‬, ‫!קשה‬
‫הזאת החדשה‬
ENGLISH
I dare you, c’mon, try and tear off the leech

Without giving it your vitalities
You’ll see it start crying “I loved you so much
Why should’ve you act so unkindly to me?”
Parasites find this annoying

When someone refuses to feed them
Living souls is what the fiends are adoring
And Judases keep marking their preys with kisses
And I can feel shadows pull tighter around my throat

While I am told sweet lies so I couldn't say them a word
“I love you, you are the best” - but all that I hear
Is envy, annoyance, injury, hatred and fear
That’s the “love” that I know
Straight, severe and disdaining
How d’you like this new word
I’m now using for swearing?!
I can’t only do what you want of me

I’m exhausted, wrecked down to the core
Yes, I’m that much of asshole, you see
I’m keeping from you the last drop of my blood
Trying to fight me with my own ways
Is revenge of the hungry and greedy
Because the donor is always to blame
When his nicest and sweetest bloodsuckers are needy

I am using for swearing?
This kind of love is used for killing

To destroy, to despoil and to control
So if you don’t know every rule of their game
Beware of the people who scatter this word

I’ve grown used for swearing?
TÜRKÇE
Sülüğü bacaktan kaldırmayı dene,

Yaşam gücünü ona vermemeyi,
Hemencecik der ki: "Neden öyle yapıyorsun?
Ben sana karşı o kadar iyi iken..."
Parazitler her zaman sinir olur,

Tıkınmaları için bir şey verilmezse,
Şeytanın (cinlerin) ruhu insanlara bayılır,
Ve Iud'lar (hainler) öpmek için birilerine sokulur.
Ve (ahtapotun) dokungaçlar dolanır boynuma sıkmak için,

Onlara engel olmamam için:
"Seni seviyorum, sen en iyisin" derler; ama bu sözlerde-
Kıskançlık, kırgınlık, üzüntü, nefret, korku!
Böyle bir aşk işte -
İğrenç, kaba, şiddet içeren!
Beğendin mi, bu yeni
Küfürü?!
İstediğini ben yapamam,

Gücümü kaybettim, ayarım bozuldu,
Görüyor musun, ne kadar da kötü bir kaltağım -
Son damla kanını sıktım!
Kendi kuvvetimle bana vurmak-
Aç serseri yaratıkların intikamı.
Kan emici her zaman tatlıdır,
Verici her zaman en uçtadır.

Küfürü?!
Böyle bir aşkla öldürüyorlar,

Parçalıyorlar, kullanıyorlar, talan ediyorlar.
Bu kelime ile pisleyenlerden kork,
Eğer onların kurallarını bilmiyorsan.

Küfürü?!
FRANÇAIS
Essaye d'arracher la sangsue de ta jambe

Et de ne pas lui donner des forces vitales -
Elle te dira alors: "Pourquoi tu fais ça?
Je t'appréciais tellement..."
Cela agace toujours les parasites

Quand on ne les laisse pas se nourrir,
Les démons de l'âme adorent les gens,
Et les Judas cherchent à embrasser tout le monde.
Et des tentacules se tendent pour m'étrangler,

Et on me dit, pour que je ne puisse pas l'empêcher:
"Je t'aime, tu es la meilleure", mais dans ces mots, il y a
L'envie, l'offense, le dépit, la haine, la peur!
Voilà ce genre d'amour:
Abominable, grossier, sévère!
Serait-ce pour toi
Un nouveau gros mot?!
Je ne peux pas faire ce que tu veux,

Epuisée, je suis tombée en rade,
Tu vois, je suis une dangereuse ordure-
J'ai caché la dernière goutte de sang!
Me briser avec ma propre force -
La vengeance appartient aux créatures affamées et réprouvées.
La sangsue est toujours la plus sympathique,
Mais le donneur est toujours le plus extrême...
Serait-ce pour toi
On tue avec ce genre d'amour,

On détruit, on utilise, on spolie.
Crains ceux qui salissent avec ce mot,
Si tu ne connais pas leurs règles.

Serait-ce pour toi
DEUTSCH
Versuche einen Blutegel vom Bein abzureißen,

Ihm deine Lebenskraft nicht zu geben,
Und er wird sofort sagen: „Warum tust du das? -
Wo ich doch immer so gut zu dir war...“
Parasiten ärgert es immer,

Wenn man sie am Schmarotzen hindert,
Die Dämonen vergöttern die Seelen der Menschen,
Und ein Judas drängt jedem seine Küsse auf.
Und die schwarzen Tentakel strecken sich, um mich zu würgen,

Und sie sagen mir, dass ich sie nicht daran hindern darf:
„Ich liebe dich, du bist die Allerbeste“, doch in diesen Worten
sind Neid, Kränkung, Ärger, Hass, Angst!
Eine solche Liebe -
Ist scheußlich, roh und grausam!
Wie gefällt dir das neue
Schimpfwort?!
Ich kann nicht tun, was du verlangst,

Ich bin kraftlos, ich funktioniere nicht mehr,
Siehst du, was ich für ein elendes Aas bin,
Meinen letzten Blutstropfen gebe ich nicht her!
Mich mit meiner eigenen Kraft zu schlagen,
Ist die Rache der hungrigen verworfenen Geschöpfe.
Der Blutsauger ist immer ein ganz Netter,
Und der Geber der Letzte in der Warteschlange...

Eine solche Liebe -
Schimpfwort?!
Man tötet durch solche Liebe,

Zerstört, nutzt aus, beraubt.
Hüte dich vor denen, die mit diesem Wort um sich werfen,
Wenn du ihre Regeln nicht kennst.

Eine solche Liebe -
Schimpfwort?!
ОБЕСКРОВЛЕННАЯ МЭРИ
РУССКИЙ
От Кровавой Мэри каждый

Хочет силы и свободы.
Без неё умрут от жажды
Малокровные уроды.
Пьют без мыслей и догадок,

И останется в фужере
Раздражающий осадок -
Обескровленная Мэри.
Можно головой поникнуть

И к сырой стене прижаться,
Легче навсегда притихнуть -
Слишком больно наполняться.
Легче быть Бескровной Мэри,

Быть непервой и неправой,
И подслушивать за дверью.
Как же снова стать Кровавой?
Безысходно, безнадёжно,
Исступлённо, постепенно,
Входят запахи подкожно,
Входят звуки внутривенно.
То, что нежно - будет грубо,

То, что слабо - слишком туго.
Здравствуй, Боль, моя подруга,
Ход из замкнутого круга.
Много горечи и соли,

Каждый день, как будто внове.
Это вкус и запах боли,
Это вкус и запах крови.
Насладись Кровавой Мэри,

Пей ее с рычаньем зверя,
И останется осадок -
Обескровленная Мэри.
Безысходно, безнадёжно,
Исступлённо, постепенно,
Входят запахи подкожно,
Входят звуки внутривенно.
То, что нежно - будет грубо,

То, что слабо - слишком туго.
‫‪Здравствуй, Боль, моя подруга,‬‬
‫‪Ход из замкнутого круга.‬‬
‫‪Обескровленная Мэри‬‬
‫עברית‬
‫אחד כל מרי מבלאדי‬

‫‪.‬וחופש כוח רוצה‬
‫מצמא ימותו בלעדיה‬
‫‪.‬אנמיות מפלצות‬
‫‪,‬מידה ובלי מחשבה בלי שותים‬

‫נשארה ובכוסית‬
‫‪ -‬מרגיזה שארית‬
‫‪.‬דמה שהוקז מרי‬
‫בדגל לנופף רק נשאר‬

‫‪,‬האפור הקיר אל ולהתכרבל‬
‫‪ -‬לעד לשקוט קל יותר‬
‫‪.‬להתמלא מדי כואב‬
‫‪,‬הדם חסרת מרי להיות יותר קל‬

‫‪,‬צודק ולא ראשון להיות לא‬
‫‪.‬הדלת מאחורי ולצותת‬
‫?מדם לעקובה שוב להפוך איך‬
‫‪,‬תקווה ללא ‪,‬תקנה ללא‬

‫‪,‬בהדרגתיות ‪,‬בהתלהבות‬
‫‪,‬העור מתחת אל הריחות חודרים‬
‫‪.‬הורידים לתוך הצלילים חודרים‬
‫‪,‬גס יהיה – שעדין היכן‬

‫‪.‬קשיים מדי יותר – שחלש היכן‬
‫‪,‬חברי ‪,‬כאב שלום‬
‫‪.‬הסגור מהמעגל יציאה פתח‬
‫‪,‬ומליחות מרירות הרבה‬

‫‪.‬מחדש כמו ‪,‬יום אחר יום‬
‫‪,‬הכאב וריח טעם זה‬
‫‪.‬הדם וריח טעם זה‬
‫מרי בלאדי על התענג‬

‫חייתית בנהמה אותה שתה‬
‫‪ -‬שנשארה והשארית‬
‫‪.‬הוקז שדמה מרי‬
‫‪,‬תקווה ללא ‪,‬תקנה ללא‬

‫בהתלהבות‬, ‫בהדרגתיות‬,
‫לעור מתחת אל הריחות חודרים‬,
‫הוורידים לתוך הצלילים חודרים‬.
‫גס יהיה – שעדין היכן‬,

‫קשיים מדי יותר – שחלש היכן‬.
‫כאב שלום‬, ‫חברי‬,
‫הסגור מהמעגל יציאה פתח‬.
‫תקנה ללא‬, ‫תקווה ללא‬,

‫להבותבהת‬, ‫בהדרגתיות‬,
‫לעור מתחת אל הריחות חודרים‬,
‫הוורידים לתוך הצלילים חודרים‬.
‫גס יהיה – שעדין היכן‬,

‫קשיים מדי יותר – שחלש היכן‬.
‫כאב שלום‬, ‫חברי‬,
‫הסגור מהמעגל יציאה פתח‬.
‫הוקז שדמה מרי‬
ENGLISH
Everyone wants Bloody Mary

To give them strength and freedom.
Without her they will die of thirst
These anemic freaks.
They drink without thoughts and guesses,

And in fougeres will remain
Irritating sediment -
Bloodless Mary.
One can hang one’s head down

And cuddle up to the damp wall,
It’s easier to quiet down forever
It is too painful to keep refilling yourself.
It’s easier to be Bloodless Mary

Being a non-first and not right,
And eavesdrop behind the door.
But how to become Bloody again?
Inescapably, hopelessly,
Frenzy, gradually,
smells enter subcutaneously
sounds enter intravenously.
What was tender will be rude
What was faintly will become too tight.
Hello, Pain, my dear friend,
exit of the vicious circle.
There is many bitterness and salt

Every day seems to be new beginning.
This is the taste and smell of pain,
This is the taste and smell of blood.
Enjoy Bloody Mary

Drink her with a snarling of beast
And there will remain sediment -
Bloodless Mary.
Inescapably, hopelessly,
Frenzy, gradually,
smells enter subcutaneously
sounds enter intravenously.
What was tender will be rude

What was faintly will become too tight.
Hello, Pain, my dear friend,
exit of the vicious circle.
FRANÇAIS
De Marie la Sanglante
chacun veut obtenir force et liberté.
Sans elle, ils mourraient de soif,
tous ces monstres anémiques.
Ils boivent sans retenue,

et ne reste au fond du verre
qu'un agaçant résidu:
Marie la Saignée.
On peut baisser la tête

et se coller au mur lépreux,
plutôt s'apaiser à jamais
ça fait trop mal de se re-remplir sans arrêt
C'est plus simple d'être Marie la Saignée,

de ne plus être la première, d'avoir tort,
et d'écouter aux portes.
Mais comment redevenir Sanglante ?
Sans issue, sans espoir,

frénétiquement, graduellement,
des odeurs passent en sous-cutanée,
des sons entrent en intraveineuse.
Ce qui est tendre deviendra grossier,

ce qui est faible, trop raide.
Salut Douleur, mon amie,
porte de sortie du cercle vicieux.
Beaucoup d'amer et de salé,

chaque jour renouvelés.
C'est le goût et l'odeur de la douleur,
c'est le goût et l'odeur du sang.
Profite de Marie la Sanglante,

bois-la avec un grognement de bête,
et il ne restera plus que
Marie la Saignée.
Sans issue, sans espoir,

frénétiquement, graduellement,
des odeurs en sous-cutanée,
des sons en intraveineuse.
Ce qui est tendre deviendra grossier,

ce qui est faible, trop raide.
Salut Douleur, mon amie,
porte de sortie du cercle vicieux.
Marie la Saignée.
ОБОРВАЛОСЬ
РУССКИЙ
Оборвалось.
Внезапно и быстро. В мгновение ока
Несправедливо. Нелепо. Жестоко
Непоправимо и безвозвратно
Так больно. Так страшно. Так грубо. Так резко
Впиваются в память стальные обрезки
Так глубоко и беспощадно
Как фильм на самом волнующем месте
Выдернут шнур, остановлена песня
На середине строки, на полуслове
Безумно. Безжалостно. Невероятно
Сменяют друг друга фатальные кадры
Невыносимые в бесконечном повторе
Содрогнувшийся мир исчезал постепенно
Стирались линии, таяли стены
И проступали контуры мира иного.
А где-то с тревогой по-прежнему ждали
Дрожащими пальцами трубку сжимали
И набирали все тот же номер.
Как много осталось всего недосказано
Такого важного такого разного
Так много чудес ещё могло удивить.
Так много больших и маленьких радостей
Не испытано. Не прочитано
Не согрето светом любви
Так тихо падает снег за окном.
Все кажется страшным, нелепым, сном
Лишь машины все также куда-то летят.
И две одинокие птицы застыли
В замёрзших ветвях...
FRANÇAIS
Ça s'est arrêté.
Brusquement et vite. En un clin d'œil
Injustement. Absurdement. Cruellement
Irrémédiablement et irrévocablement
C'est si douloureux. Si horrible. Si brutal. Si brusque
Des débris en acier s'enfoncent dans ma mémoire
Si profondément et impitoyablement
Ça s'est arrêté.
Comme un film au moment le plus prenant
Le fil est arraché, la chanson est arrêtée
Au milieu d'une ligne, d'un mot
C'est fou. Impitoyable. Invraisemblable
Des images fatales s'interchangent,
Insupportables dans une répétition sans fin
Ça s'est arrêté.
Le monde frissonnant disparaissait petit à petit
Les lignes s'effaçaient, les murs s'évanouissaient
Et les contours d'un autre monde apparaissait.
Mais on attendait toujours quelque part avec angoisse,
On serrait le combiné avec des doigts tremblants
Et on composait toujours le même numéro.
Ça s'est arrêté.
Il reste tellement de tous ces non-dits
Si importants et divers
Tellement de merveilles pouvaient encore surprendre.
Il y a tellement de grandes et petites joies
Que l'on n'a pas vécues. Que l'on n'a pas lues.
Qui n'ont pas été réchauffées à la lumière de l'amour.
Ça s'est arrêté.
Dehors, il neige doucement.
Tout semble terrible, absurde, un rêve
Il n'y a que les voitures qui continuent de filer quelque part.
Et deux oiseaux solitaires se sont figés
Sur les branches gelées...
HRVATSKI
Prekinulo se.
Iznenadno i brzo. U tren oka.
Nepravedno. Apsurdno. Okrutno
Nepopravljivo i bespovratno.
Tako bolno. Tako strašno. Tako grubo. Tako naglo.
Sjećanje upija čelične otpatke
Tako duboko i nemilosrdno.
Prekinulo se.
Kao film na najuzbudljivijem mjestu
Kao iščupana vrpca, pjesma zaustavljena
na sredini stiha, na pola riječi.
Bezumno. Bezdušno. Nevjerojatno.
Izmijenjuju se fatalni kadrovi
Nesnošljivi dok se beskonačno ponavljaju.
Prekinulo se.
Ustreptali svijet je postepeno nestao
Linije su se brisale, zidovi su se topili
i pojavili su se obrisi drugog svijeta.
A negdje su zabrinuto kao i prije čekali
drhtavim prstima stiskali telefonsku slušalicu
i okretali jedno te isti broj.
Prekinulo se.
Koliko je toga ostalo nedorečeno
Toliko toga važnog i raznolikog
Toliko čuda se još moglo vidjeti.
Toliko malih i velikih radosti
nije iskušeno. Nije pročitano.
Nije zagrijano svjetlom ljubavi.
Prekinulo se.
Tako tiho vani pada snijeg.
Sve se čini strašno, apsurdno i poput sna.
Samo automobili još uvijek negdje jure.
I dvije usamljene ptice su se zamrznule
na smrznutim granama...
ENGLISH
It stopped abruptly.
Suddenly and quickly. In the blink of an eye
Unjustly. Ridiculously. Brutally.
Irrevocably and irreversibly.
So painful. So frightening. So rough. So sharply
The steel scraps stab into the memory
So deeply and mercilessly.
Like a movie at the most stirring place.
The cord has pulled out, the song has stopped
In the middle of the sentence, halfway through the word.
Insanely. Ruthlessly. Incredibly
The fatal scenes are alternating
Unbearable in the neverending repeat.
The shuddering world was disappearing slowly
The lines were erased, the walls were fading
And the contours of a different world were appearing.
And somewhere, with fear, they still were waiting.
Clutching the phone with shaking fingers,
And dialing still the same phone number.
So much was left unsaid.
So important, so varying
So more wonders could surprise.
So many more big and small happinesses
Never felt. Never read.
Never warmed with the light of love.
So quietly the snow is falling outside the window.
Everything seems terrifying, ridiculous dream.
And only the cars are still tearing along somewhere.
And two lonely birds have stiffened
In the frozen branches...
DEUTSCH
Aufgeschnappt.
Plötzlich und schnell. In einem Wimpernschlag.
Unfair. Absurd. Grausam.
Unwiderruflich und unumkehrbar.
So schmerzhaft. So beängstigend. So grob. So scharf
Der Stahlschrott gießst sich in die Erinnerung,
So tief und gnadenlos.
Aufgeschnappt.
Wie ein Film an der aufregendster Stelle.
Die Schnur herausgezogen, aufgehalten das Lied.
In der Mitte der Strecke, mitten im Satz.
Verrückt. Gnadenlos. Unglaublich.
Aufeinander folgen die verhängnisvollen Standbilder
Unerträglich in ihrer endlosen Wiederholung.
Aufgeschnappt.
Verängstigte Welt ist allmählich stufenweise verschwunden.
Unscharf wurden die Linien, schmoltzen die Wände,
Und zeigten sich die Umrisse einer anderen Welt.
Und irgendwo ängstlich noch wartete man,
Mit zitternden Fingern quetschte man den Hörer
Und immer wieder wählte man die gleiche Nummer.
Aufgeschnappt.
Wie viel von dem Ungesagten ist alles geblieben,
So Wichtiges, so Anderes,
So viele Wunder könnten noch überraschen.
So viele große und kleine Freuden wurden
Nicht getestet. Nicht gelesen,
nicht mit dem Licht der Liebe erwärmt.
Aufgeschnappt.
So ruhig Schnee fällt vor dem Fenster.
Alles scheint nur ein unheimlicher, lächerlicher Traum zu sein.
Nur fliegen Maschinen alle irgendwohin .
Und zwei einsame erstarrte Vögel
In den gefrorenen Ästen...
ОПАСНАЯ БРИТВА
РУССКИЙ
Я тебе разрешаю,
В честь этой пасмурной ночи
Я почти что живая,
Можешь делать, что хочешь.
Можешь стереть все файлы,

Можешь устроить битву,
Только оставь мне
Мою опасную бритву.
Я под действием яда

Скоро стану противной;
Тогда ты возьми гранату,
Она весьма эффективна
Множество острых осколков,

Множество рваных ран.
Дай мне выкрутить только
Мой любимый газовый кран.
И если тебе неловко

Смотреть на мои мученья,
Позволь хотя бы верёвку
Использовать по назначенью.
Можешь стереть все файлы,

Можешь устроить битву,
Только оставь мне
Мою опасную бритву.
‫עברית‬
‫לך ארשה אני‬,

‫הזה הקודר הלילה לכבוד‬
‫חיה בקושי אני‬,
‫שתרצה מה לעשות יכול אתה‬.
‫הקבצים כל את למחוק יכול אתה‬,

‫קרב לארגן יכול אתה‬,
‫לי החזר רק‬
‫שלי התער את‬.
‫רעל השפעת תחת אני‬
‫;מגעילה אעשה תכף‬
‫רימון לוקח אתה אז‬,
‫יאפקטיב מאוד הוא‬.
‫חדים רסיסים אינספור‬,

‫משוננים פצעים אינספור‬.
‫לפתוח רק לי תן‬
‫עלי האהוב הגז ברז את‬.
‫לך נוח לא אם‬

‫האלו בייסורים לחזות‬,
‫חבל לפחות לי הרשה‬
‫העניין לצורך‬.
‫הקבצים כל את למחוק יכול אתה‬,

‫קרב לארגן יכול אתה‬,
‫לי החזר רק‬
‫שלי התער את‬
ENGLISH
I allow you,
In honor of this gloomy night
I'm almost alive
You can do what you want.
You can delete all the files

You can arrange a battle
Just leave me
My cutthroat razor.
Under the influence of poison

I’ll become unpleasant soon;
Then you take the grenade
It is very effective
Lots of sharp pieces,

Lots of lacerations.
Just let me unscrew
My favorite gas valve.
And if you feel awkward about

Watching my torment
At least let me use a rope
According to its intended purpose.
You can erase all the files
You can arrange a battle
Just leave me
cutthroat razor.
ESPAÑOL
Te permito
En honor de esta noche nublada
Soy casi viva
Puedes hacer lo que quieras
Puedes borrar todos los files

Puedes empezar la batalla
Sólo déjame
Mi navaja de afeitar
Bajo la influencia del veneno

Pronto me haré repulsiva
Entonces toma la granada
Que es muy eficaz
Multitud de trozos agudos

Multitud de laceraciones
Sólo déjame
Abrir mi querido grifo de gas
Si te es incómodo
Ver mis tormentos
Permíteme siquiera
Utilizar la cuerda como es debido
Puedes borrar todos los files

Puedes empezar la batalla
Sólo déjame
Mi navaja de afeitar
FRANÇAIS
Je te permets,
au cours de cette nuit orageuse,
tant que j'aurai un souffle de vie,
de faire ce que tu veux de moi.
Tu peux effacer tous les fichiers,
tu peux lancer un combat,
mais laisse-moi juste
mon dangereux rasoir.
Sous l'influence du poison,

je deviendrai vite repoussante;
alors prends une grenade,
c'est ce qu'il y a de plus efficace.
Une quantité d'éclats acérés,

une quantité de blessures ouvertes.
Mais laisse-moi juste tourner
mon robinet de gaz favori.
Et si ça te rend mal à l'aise

de contempler mon supplice,
permets-moi au moins d'utiliser
la corde comme il se doit.
Tu peux effacer tous les fichiers,

tu peux lancer un combat,
mais laisse-moi juste
mon dangereux rasoir.
Я тобі дозволяю
На честь похмурої ночі
Усі заборони знімаю
Можеш робити, що хочеш
Можеш стерти всі файли

Або влаштувати бійку
Не відбирай лиш
Мою нагострену бритву
Отрута діє так швидко

Я вже викликаю відразу
Гранату кидай сміливо
Інакше зазнаєш поразки
Безліч гострих уламків

Не перелічити ран
А я викручую палко
Мій улюблений газовий кран
Люди – такі боягузи

А ти, будь ласка, не бійся
Віддай хоча би мотузку
Я зроблю все як годиться
А ще можеш стерти всі файли

Або влаштувати бійку
Не відбирай лиш
Мою нагострену бритву
ОПЬЯНЁННЫЕ НЕЖНОСТЬЮ
РУССКИЙ
Мы освободили тайные желания

Из подземных каменных кратеров,
Навсегда отпустили.
Оставив позади тревоги и сомнения,
Трагедии и катастрофы,
Обо всём позабыли.
И словно дети, согретые ласковым солнцем,

Мы медленно движемся сквозь облака безмятежности,
Плавно парим, очарованные невесомостью,
и падаем, падаем вниз, опьянённые нежностью.
Память о вчерашнем:
Падают на дно две серебряных монеты,
И где-то там, далеко,
Бьют часы на башне,
Грустный астроном ищет новую планету,
Глядя в свой телескоп.
Синие сумерки, статуи, арки, мосты,

И манекены, застывшие в ярких витринах
хрупкие шпили над морем огней золотых,
Грохот шагов на аллеях с цветущим жасмином.
Не разъединишь две золотые нити,

Не прервёшь невидимого танца,
Не удержишь волну.
Замер целый мир, затаив дыхание
На кончиках твоих пальцев,
И я не смею вздохнуть.
Там, высоко среди звёзд,

В безграничном просторе,
Над облаками, над ливнями и снегопадами
Две удалённые тайные обсерватории,
И между ними незримая хрупкая радуга.
‫עברית‬
‫התשוקה מסתורי את לחופשי הוצאנו‬

‫תת געש הר מלוע‬-‫מאובן קרקעי‬,
‫לתמיד שחררנו‬.
‫‪,‬וחששות דאגות מאחור השארנו‬
‫‪,‬וקטסטרופות טרגדיות‬
‫‪.‬מהכל שכחנו‬
‫‪,‬הנעימה בשמש מתחממים ‪,‬ילדים וכמו‬

‫‪,‬שלווים עננים דרך באיטיות זזים אנו‬
‫‪,‬קסום משקל בחוסר ‪,‬ברוגע שטים‬
‫‪.‬מעדינות שיכורים ‪,‬מטה נופלים ‪,‬ונופלים‬
‫‪:‬מאתמול זיכרון‬
‫‪,‬לתחתית נופלים כסף מטבעות שני‬
‫‪,‬רחוק ‪,‬שם ואיפשהו‬
‫‪,‬במגדלים שעונים מצלצלים‬
‫‪,‬חדש לכת כוכב מחפש עצוב אסטרונום‬
‫‪.‬שלו בטלסקופ צופה‬
‫‪,‬גשרים ‪,‬קשתות ‪,‬פסלים ‪,‬כחולים דמדומים‬

‫מבריקים ראווה בחלונות קפואות ובובות‬
‫‪,‬מוזהב אור ים תחת שבריריים צריחים‬
‫‪.‬יסמין פרחי עם בסימטאות צעדים קול‬
‫‪,‬הזהובים החוטים שני את תנתק אל‬

‫‪,‬נראה הלא לריקוד תפריע אל‬
‫‪.‬הגל את תרסן לא‬
‫‪,‬עצורה בנשימה ‪,‬העולם כל את בחן‬
‫‪,‬ותיךאצבע בקצות‬
‫‪.‬לנשום אעיז לא ואני‬
‫‪,‬הכוכבים בין גבוה שם‬

‫‪,‬גבול ללא במרחבים‬
‫השלגים ולסופות הכבדים לגשמים מעל ‪,‬העננים מעל‬
‫‪,‬נסתרים ‪,‬נידחים כוכבים מצפי שני‬
‫נראית בלתי ‪,‬שברירית בענן קשת וביניהם‬
‫‪ENGLISH‬‬
‫‪We have liberated the secret desires‬‬

‫‪from underground stone craters,‬‬
‫‪and set them free forever...‬‬
‫‪Leaving worries and doubts,‬‬
‫‪tragedies and disasters behind...‬‬
‫‪We have forgotten everything...‬‬
‫‪And like children, warmed by the gentle sun‬‬

‫‪We are slowly moving through the clouds of serenity‬‬
‫‪We are soaring smoothly, charmed of weightlessness‬‬
‫‪And we are falling, falling down, intoxicated with tenderness‬‬
A memory of yesterday:
Two silver coins are falling down to the bottom
And somewhere far away
a clock on the tower strikes the hour
A sad astronomer
looks for a new planet
looking into his telescope...
Blue dusk, statues, arches, bridges

And mannequins, frozen in the bright shop windows
Fragile spires over the sea of golden lights
And the echo of steps in the alleys of blooming jasmine...
Two gold threads cannot be separated

An invisible dance cannot be interrupted
A wave cannot be held back
The whole world stood still,
with bated breath
at your fingertips...
And I don’t dare to breathe
There, high among the stars

in the boundless expanse
Above the clouds, above downpours and snowfalls
There are two outlying secret observatories
And among them there are invisible fragile rainbow
FRANÇAIS
Nous avons libéré les désirs cachés

Des cratères de pierre souterrains,
Nous les avons relâchés à jamais.
Ayant laissé derrière doutes et angoisses,
Tragédies et catastrophes,
Nous avons tout oublié.
Et comme des enfants réchauffés par les caresses du soleil,

Nous avançons lentement le long des nuages de la sérénité,
Nous flottons avec aisance, envoûtés par l'apesanteur,
Et nous tombons, nous tombons, ivres de tendresse.
Un souvenir du passé:
Deux pièces en argent tombent au fond,
Et quelque part au loin
Retentit l'horloge d'une tour,
Le triste astronome cherche une nouvelle planète
En regardant dans son télescope.
Crépuscule bleu, statues, arcs, ponts,
Et mannequins figés dans des vitrines brillantes
Talons aiguilles fragiles au-dessus d'une mer de lumières dorées,
Le grondement des pas dans les allées avec le jasmin en fleurs.
On ne peut pas séparer deux fils d'or,

On ne peut pas interrompre une danse invisible,
On ne peut pas retenir une vague.
Le monde entier s'est figé en retenant son souffle,
Sur le bout de tes doigts,
Et je n'ose pas respirer.
Là-haut parmi les étoiles,

Dans l'espace infini,
Au-dessus des nuages, des pluies et des neiges,
Il y a deux observatoires lointains et secrets,
Et entre eux un arc-en-ciel invisible et fragile.
POLSKI
Wyzwoliliśmy sekretne pragnienia

z podziemnych kamiennych kraterów,
Wyzwoliliśmy je na zawsze.
Pozostawiając z tyłu bojaźń i wątpliwości,
Tragedie i katastrofy,
Wszystko zostało zapomniane.
I jak dzieci, ogrzane promieniami słońca,

Poruszamy się powoli poprzez chmury spokoju,
Płynnie wznosimy się, oczarowani nieważkością
i spadamy, spadamy w dół, pijani czułością.
Pamięć wczorajszej nocy:

Opadają na dno dwie monety srebrne
I gdzieś tam, daleko,
Bije zegar na wieży,
Smutny astronom szuka nowej planety
Patrząc w swój teleskop.
Niebieski zmierzch, posągi, łuki, mosty,

I manekiny, zastygłe w jasnych witrynach
Kruche wieże nad morzem świateł złotych,
Stukot kroków w alejach z kwitnącego jaśminu.
Nie oddzielisz dwóch złotych nici,

Nie przerwiesz niewidzialnego tańca
Nie utrzymasz fali.
Zamarł cały świat, wstrzymując oddech
Na czubkach twoich palców,
I nie śmiem oddychać.
Tam, wysoko wśród gwiazd,

W nieskończonej przestrzeni,
Ponad chmurami, nad ulewami i opadami śniegu
Są dwa utajone obserwatoria,
A między nimi niewidzialna, nietrwała tęcza.
СРПСКИ
Oslobodili smo tajne želje

Iz podzemnih kamenih rupa,
Zauvek pustili.
Ostavivši iza sebe brige i sumnje,

Tragedije i katastrofe,
Na sve zaboravili.
I kao deca, ogrejani nežnim suncem,

Lagano se krećemo kroz oblake spokoja,
Lebdimo glatko, očarani bestežinskim stanjem,
i padamo, padamo naniže, opijeni nežnošću.
Sećanje na juče:
Padaju na dno dva srebrna novčića,
I negde tamo, daleko,
Čuje se sat sa kule,

Setni astronom traži novu planetu,
Gledajući u svoj teleskop.
Plavi sumrak, statue, kapije, mostovi,

I lutke, što stoje u blistavim izlozima
trošni tornjevi iznad mora plameno zlatni,
Buka koraka u alejama sa procvetalim jasminom.
Nećeš razdvojiti dve zlatne niti,

Nećeš prekinuti nevidljivi ples,
Nećeš zadržati talas.
Zaustavio se celi svet, stišavši disanje

Na vrhovima tvojih prstiju,
I ja ne smem da pustim dah.
Tamo, visoko među zvezdama,

U bezgraničnom prostoru,
Iznad oblaka, iznad pljuskova i snegova
Dve su udaljene tajne opservatorije,
I između njih nevidljiva krhka duga.
ОСЕННЕЕ РАВНОДЕНСТВИЕ
РУССКИЙ
Через клочья тумана струится Восток,

Как струится сквозь пальцы прозрачный песок,
Ночь ушла, не оставив следа.
И росою осыпав опавший дурман
Расползаясь в овраги холодный туман,
И прозрачною стала вода.
Как лист, летящий над бездною,

Я падаю в неизвестное.
В безмолвие, в бездействие,
В осеннее равноденствие.
А в воде отражаясь плывут небеса,

Там зовут меня серые эти глаза,
Как озера они глубоки.
Он ведь ранил когда-то меня, этот взгляд,
На ветру над ущельем деревья шумят,
Словно руки их ветви тонки.
Как лист, летящий над бездною,

Я падаю в неизвестное.
В безмолвие, в бездействие,
В осеннее равноденствие.
‫עברית‬
‫המזרח קולח ערפל פיסות דרך‬,

‫האצבעות בין קולח זך שחול כמו‬,
‫עזב הלילה‬, ‫עקבות להשאיר בלי‬.
‫טל פיזרה נופלת ודטורה‬
‫בגאיות הזדחל קר ערפל‬,
‫צלולים הפכו והמים‬.
‫עלה כמו‬, ‫תהום מעל המתעופף‬,
‫הידיעה לחוסר נופלת אני‬.
‫לדומיה‬, ‫המעש לחוסר‬,
‫סתווית שוויון נקודתל‬.
‫השמיים משתקפים ובמים‬, ‫שטים‬,
‫האלה האפורות העיניים לי קוראות שם‬,
‫כאגמים עמוקות הן‬.
‫פעם אותי פצע הרי הוא‬, ‫הזה המבט‬,
‫לערוץ מעל ברוח מרשרשים העצים‬,
‫כידיים דקים ענפיהם‬.
‫סתווית שוויון נקודתל‬.
‫סתווית שוויון לנקודת‬.
‫סתווית שוויון לנקודת‬.
‫סתווית‬...
ENGLISH
East is trickling through the patches of fog

As through your fingers clear sand is flowing,
The night has gone, leaving no trace,
Showering with dew shedded jimsonweed,
spreading into ravines with cold mist,
And the water became clear.
Like a leaf, flying over the abyss,

I’m falling into the unknown.
Into the silence, into the inaction
into the autumnal equinox.
Heavens float reflected in the water

These gray eyes are calling me there
they are deep as lakes.
This look had hurt me once
The trees above the gorge are rustling in the wind
As if their thin branches are arms.
Like a leaf, flying over the abyss,

I’m falling into the unknown.
Into the silence, into the inaction
into the autumnal equinox.
FRANÇAIS
L'Orient ruisselle entre les lambeaux du brouillard,

Comme ruisselle le sable transparent entre les doigts,
La nuit est partie sans laisser de traces.
Le brouillard froid couvre la datura tombée de rosée
En se dispersant dans les ravins,
Et l'eau est devenue transparente.
Comme une feuille volant au-dessus de l'abîme,

Je tombe dans l'inconnu.
Dans le silence, dans l'inertie,
À l'équinoxe d'automne.
Et le ciel flotte en se reflétant dans l'eau,

C'est là que m'appellent ces yeux gris
Et profonds comme des lacs.
Car ce regard, un jour, m'a blessée,
Les arbres bruissent dans le vent, au-dessus du col,
Leurs branches semblent aussi fines que des bras.
Comme une feuille volant au-dessus de l'abîme,

Je tombe dans l'inconnu.
Dans le silence, dans l'inertie,
À l'équinoxe d'automne.
ITALIANO
Tra i brandelli di nebbia fluisce l’Oriente

come la rena trasparente fluisce tra le dita.
La notte se n’è andata senza lasciare orma,
e la nebbia fredda ha cosparso di rugiada
i fiori di datura già caduti
quando scorreva nei burroni,
e l’acqua è diventata trasparente.
Come un foglio che vola sull’abisso

sto cadendo nell’ignoto,
nel silenzio, nell’inazione,
nell’equinozio autunnale.
E sull'acqua veleggia il cielo riflesso,

lassù mi chiamano gli occhi grigi,
profondi come i laghi sono,
il loro sguardo tempo fa mi ha trafitto.
Sopra la gola frusciano gli alberi ai venti,
sottili come le braccia sono i loro rami.
Come un foglio che vola sopra l’abisso
sto cadendo nell’ignoto,
nel silenzio, nell’inazione,
nell’equinozio autunnale.
ОТРЕЧЕНИЕ
РУССКИЙ
Деревья меняют листья,

Змеи меняют кожу,
Приходит циклон, и ветер
Меняет своё направление.
Как плавно перетекают
Упруго-зыбкие формы,
Похоже, ты и не заметил,
Как совершил отречение...
Стоит лишь отвернуться,
А небо уже другое
И всё, что казалось бесспорным,
Поставлено под сомнение.
А нимбы бледнеют и гаснут,
И трепет по капле уходит,
Осталось совсем немного
И ты совершишь отречение...
А есть ли на свете
Цветы, что не вянут,
Глаза, что на солнце
Глядят и не слепнут?
И есть ли на свете
Те дивные страны,
Где нимбы не гаснут,
Где краски не меркнут?
Медленно и незаметно
Смещаются стороны света,
Моря, острова, континенты
Меняют свои очертания.
И каждый полюс подвержен
Невидимым превращениям,
И каждому атому счастья
Отмерен свой срок заранее...
А есть ли на свете
Цветы, что не вянут,
Глаза, что на солнце
Глядят и не слепнут?
И есть ли на свете
Те дивные страны,
Где звёзды не гаснут,
Где краски не меркнут?
‫עברית‬
‫‪,‬עלים מחליפים העצים‬

‫‪,‬עור מחליפים הנחשים‬
‫והרוח ‪,‬ציקלון מגיע‬
‫‪.‬כיוונה את משנה‬
‫גולשות חלקה כה בצורה‬
‫‪,‬יציבות לא צורות שנייה על אחת‬
‫‪,‬לב שמת שלא נדמה‬
‫‪,‬התכחשת איך‬
‫‪,‬גב להפנות רק ומספיק‬

‫‪.‬אחרים כבר והשמיים‬
‫‪,‬ערעור עליו שאין שנדמה מה וכל‬
‫‪.‬בספק מוטל‬
‫‪,‬וכבות דוהות ההילות‬
‫‪,‬המים על עובר ורטט‬
‫‪,‬קצת ממש נשאר‬
‫‪...‬תתכחש ואתה‬
‫בעולם יש האם‬
‫‪,‬נובלים שלא פרחים‬
‫השמש שעל עיניים‬
‫?מתעוורות ולא מסתכלות‬
‫בעולם יש והאם‬
‫‪,‬נפלאות ארצות אותן‬
‫‪,‬כבות לא שההילות היכן‬
‫?דוהים לא שהצבעים היכן‬
‫מורגש לא ובאורח באיטיות איך‬

‫‪,‬צד מחליף האור‬
‫יבשות ‪,‬איים ‪,‬ימים‬
‫‪.‬מתארם את משנים‬
‫נתון דחף וכל‬
‫‪,‬נראים בלתי לשינויים‬
‫אושר של אטום וכל‬
‫‪...‬מראש קצוב זמנו‬
‫בעולם יש האם‬
‫‪,‬נובלים שלא פרחים‬
‫השמש שעל עיניים‬
‫?מתעוורות ולא מסתכלות‬
‫בעולם יש והאם‬
‫‪,‬נפלאות ארצות אותן‬
‫‪,‬כבות לא שההילות היכן‬
‫דוהים לא שהצבעים היכן‬
ENGLISH
Trees change leaves,

Snakes change skin,
When cyclone comes the wind
Changes its direction.
How smoothly
Elastic unsteady shapes flow
It looks like you haven’t noticed
that you made a renunciation...
Just turn away,

And the sky is already another
And all that seemed certain
Is doubted.
Nimbi are paling and dying away,
And the thrill drop by drop goes away,
There is little left
And you’ll make a renunciation...
Are there in the world any

Flowers that do not fade,
Eyes that
Look to the sun and do not go blind?
And are there in the world any
wonderful country
Where the nimbi are not extinguished,
Where the colors do not fade?
Slowly and imperceptibly

cardinal directions displace
Seas, islands, continents
Change their shapes.
And every pole is liable to
Invisible transformations,
And every atom of happiness
Metered-of-life in advance...
Are there in the world any

Flowers that do not fade,
Eyes that
Look to the sun and do not go blind?
And are there in the world any
wonderful country
Where the nimbi are not extinguished,
Where the colors do not fade?
ESPAÑOL
Los árboles se deshojan

Las serpientes mudan la piel
El ciclón llega y el viento
Cambia su dirección
Cómo suavemente se desbordan
Las formas elásticas y movedizas
Parece que aún no notas
Que hiciste renuncia
Uno sólo tiene que volver las espaldas

Y el cielo ya es diferente
Y todo que parecía indudable
Se puso en duda
Y los nimbos palidecen y se apagan
Y el temblor gota a gota pasa
Se quedó muy poco
Y harás renuncia
¿Hay en el mundo
Las flores que no se marchitan,
Los ojos que miren
Al sol y no ciegan?
¿Hay en el mundo
Estos países maravillosos
Donde los nimbos no se apagan
Donde los colores no se destiñen?
Lentamente e insensiblemente
Se trasladan los puntos cardinales
Los mares, las islas, los continentes
Cambian sus contornos
Y cada polo está expuesto
A transformaciones invisibles
Y para cada átomo de felicidad
Se marcó un plazo de antemano
¿Hay en el mundo
Las flores que no se marchitan,
Los ojos que miren
Al sol y no ciegan?
¿Hay en el mundo
Estos países maravillosos
Donde los nimbos no se apagan
Donde los colores no se destiñen?
FRANÇAIS
Les arbres changent de feuilles,

Les serpents changent de peau,
Un cyclone arrive et le vent
Change de direction.
Les formes élastiques et vacillantes
Coulent avec une telle aisance,
On dirait que tu n'as pas remarqué
Comment tu as renoncé...
Il suffit seulement de faire demi-tour,

Mais le ciel a déjà changé
Et tout ce qui semblait indiscutable
S'est recouvert de doutes.
Et les auréoles pâlissent et s'éteignent,
Et le frisson sur la goutte disparaît,
Il reste vraiment peu de choses
Et tu renonces...
Mais y a-t-il sur terre

Des fleurs qui ne fanent pas,
Des yeux qui regardent
Le soleil être aveuglés?
Et y a-t-il sur terre
Ces pays merveilleux
Où les auréoles ne s'éteignent pas,
Où les couleurs ne pâlissent pas?
Lentement et imperceptiblement
Les parties du monde se déplacent,
Les mers, les îles, les continent
Changent leurs contours.
Et chaque pôle est exposé
À des transformations invisibles,
Et le délai de chaque atome de bonheur
Est calculé à l'avance...
Mais y a-t-il sur terre

Des fleurs qui ne fanent pas,
Des yeux qui regardent
Le soleil être aveuglés?
Et y a-t-il sur terre
Ces pays merveilleux
Où les auréoles ne s'éteignent pas,
Où les couleurs ne pâlissent pas?
PORTUGUÊS
As árvores mudam de folhas,

As cobras mudam de pele,
Vem o ciclone e o vento
Muda a sua direção.
Como transbordam suavemente
Formas elásticas e movediças,
Parece que você sequer notou
Como cometeu a negação...
Agora só resta despertar-se,

E o céu já é outro
E tudo que parecia perpétuo
Foi posto sob dúvida.
Mas as auréolas empalidecem e se apagam,
E o tremor se esvai gota a gota,
Sobrou realmente bem pouco,
E você comete a negação...
Mas será que há no mundo

Flores que não desbotam,
Olhos, que para o sol
Olham e não ficam cegos?
E será que há no mundo
Aqueles países maravilhosos
Onde as auréolas não se apagam,
Onde as tintas não se tornam baças?
Lentamente e imperceptivelmente
Deslocam-se os lados do mundo,
Mares, ilhas, continentes
Mudam sua configuração.
E cada polo está sujeito
A metamorfoses invisíveis,
E cada átomo de felicidade,
Desaparece antes de seu prazo...
Mas será que há no mundo

Flores que não desbotam,
Olhos, que para o sol
Olham e não ficam cegos?
E será que há no mundo
Aqueles países maravilhosos
Onde as auréolas não se apagam,
Onde as tintas não se tornam baças?
ПАМЯТЬ
РУССКИЙ
Непредсказуемы пересеченья
И разветвления наших дорог.
Мы расстаёмся на несколько жизней,
Чтобы однажды столкнуться в холодном метро.
Странствуя между мирами,

Я храню в себе память
О каждом моём воплощении.
И в назначенный час
Я узнаю тебя
По первому прикосновению.
Лишь для одной ослепительной вспышки,

Лишь ради нескольких звёздных мгновений
Мы будем плыть друг другу на встречу
Сквозь бесконечность и океаны забвения.
Странствуя между мирами,

Ты хранишь в себе память
О каждом моём воплощении.
И в назначенный час
Мы узнаем друг друга
По первому прикосновению,
Где бы ты ни был,
Кем бы ты ни был.
Время придёт и мы снова откроем

Книгу на самой последней странице.
И эпилог станет новым прологом,
И мы уйдём, чтобы вновь повториться.
Только бы не разминуться, не заблудиться

В круговороте смертей и рождений.
И в назначенный час вспомним друг друга
По первому прикосновению.
В круговороте смертей и рождений...

По первому прикосновению...
‫עברית‬
‫מצטלבות צפוי בלתי באורח‬

‫‪.‬דרכינו ומסתעפות‬
‫‪,‬חיים תקופות לכמה נישאר אנחנו‬
‫‪.‬קרה תחתית ברכבת בשני אחת ניתקל אחד שיום מנת על‬
‫‪,‬העולמות בין המסע בזמן‬

‫זיכרון אצלי שומרת אני‬
‫‪.‬שלנו מהגלגולים אחד מכל‬
‫היעד ובשעת‬
‫אותך אזהה אני‬
‫‪.‬הראשון מהמגע‬
‫‪,‬אחד מסנוור הבזק עבור לו‬

‫קטן כוכבי רגע למען לו‬
‫השני לקראת אחד נשחה‬
‫‪.‬השיכחה ואוקיינוס האינסוף דרך‬
‫‪,‬העולמות בין המסע בזמן‬

‫זיכרון אצלך שומר אתה‬
‫‪.‬שלנו מהגלגולים אחד מכל‬
‫היעד ובשעת‬
‫השני את אחד נזהה‬
‫‪,‬הראשון מהמגע‬
‫‪,‬תהיה לאש איפה‬
‫‪.‬תהיה שלא מי‬
‫פותחים שוב ואנו עובר הזמן‬

‫‪.‬אחרון הכי בעמוד הספר את‬
‫‪,‬חדש למבוא הופך הדבר ואחרית‬
‫‪.‬מחדש לחזור מנת על ‪,‬עוזבים ואנו‬
‫נתעה לא ‪,‬נפספס שלא רק‬

‫‪.‬והחיים המוות במעגל‬
‫בשני אחד ניזכר היעד וברגע‬
‫‪.‬הראשון מהמגע‬
‫‪...‬והחיים המוות במעגל‬

‫‪...‬יםוהחי המוות במעגל‬
‫‪...‬והחיים המוות במעגל‬
‫הראשון מהמגע‬
‫‪ENGLISH‬‬
‫‪Unpredictable intersections‬‬
‫‪And ramifications of our ways.‬‬
‫‪We leave for some lives‬‬
To face once in a cold underground.
Travelling between the worlds

I keep the memory inside
About every incarnation of you
And at an appointed hour
I will recognize you
By the first touch.
Just for one blinding flash,

Just for some starry moments
We will swim towards each other
Through the endlessness and the oceans of oblivion.
Travelling between the worlds

You keep the memory inside
About every incarnation of me
And at an appointed hour
We will recognize each other
By the first touch,
Wherever you are,
Whoever you are.
The time will come and we will open again

A book on the very last page
And an epilogue will be a new prologue
And we will leave to repeat ourselves again.
Only not to miss each other, not to get lost

In the rotation of deaths and births.
And to remember each other at an appointed hour by the first touch.
In the rotation of deaths and births..

In the rotation of deaths and births...
In the rotation of deaths and births...
By the first touch...
TÜRKÇE
Öngörülemez kesişmeler
Ve yollarımızın dal budak vermesi.
Birkaç hayata bölünüyoruz,
Birgün soğuk bir metroda çarpışmak üzere.
Dünyalar arasında seyahat ederken,

Yanımda saklıyorum
Seni her andıran hatırayı.
Vakti saati geldiğinde
Seni tanıyorum
İlk dokunuşla.
Sadece bir tek göz kamaştıran kıvılcım için,

Sadece birkaç yıldızsı an uğruna,
Birbirimizle buluşmak için yüzeceğiz,
Sonsuzluk ve unutuluş okyanusunda.
Dünyalar arasında seyahat ederken,

Yanında saklıyorsun
Beni her andıran hatırayı.
Vakti saati gelince
Birbirimizi tanıyoruz
İlk dokunuşla,
Sen nerede olursan ol,
Sen kim olursan ol.
Zamanı gelir ve yine açarız

Son sayfasından kitabı.
Ve son söz, önsöz olur,
Ve ayrılırız, yeniden tekrarlamak için.
Yeter ki rastlaşabilelim, yolumuzu şaşırmayalım,

Ölüm ve doğum döngüsünde.
Ve hatırlayabilelim birbirimizi vakti saati gelince
İlk dokunuşla.
Ölüm ve doğum döngüsünde...

İlk dokunuşla...
FRANÇAIS
Croisements imprévisibles
Et bifurcations de nos chemins.
Nous nous séparons pour quelques vies,
Pour un jour nous rencontrer dans le métro froid.
Voyageant entre les mondes,

Je garde en mémoire
Chacune de tes incarnations.
Et au moment voulu
Je te reconnaîtrai
Au premier frôlement.
Pour une seule étincelle aveuglante,

Au nom de seulement quelques instants étoilés
Nous flotterons l'un vers l'autre
À travers l'infini et les océans de l'oubli.
Voyageant entre les mondes,

Tu gardes en mémoire
Chacune de mes incarnations.
Et au moment voulu
Nous nous reconnaîtrons
Au premier frôlement,
Où que tu sois,
Qui que tu sois.
L'heure viendra et nous rouvrirons

Le livre à la toute dernière page.
Et l'épilogue deviendra un nouveau prologue,
Et nous partirons pour recommencer à nouveau.
Mais il ne faut pas nous rater, nous égarer

Dans le tourbillon des morts et des naissances.
Et à l'heure voulue se rappeler l'un de l'autre
Au premier frôlement.
Dans le tourbillon des morts et des naissances...

Au premier frôlement...
ESPAÑOL
Impredecibles son las intersecciones

Y las bifurcaciones de nuestros caminos
Nos separaremos para algunas vidas
Para encontrarnos un día en el subte frio
Peregrinando entre los mundos

La guardo dentro de mí la memoria
Sobre cada mi reencarnación
Y a la hora marcada
Te reconoceré
Al primer toque
Solamente para una llamarada deslumbrante

Solamente para unos momentos estelares
Navegaremos uno hacia otro
A través de la inmensidad y de los océanos de olvido
Peregrinando entre los mundos

La guardas dentro de ti la memoria
Sobre cada mi reencarnación
Y a la hora marcada
Nos reconoceremos uno a otro
Al primer toque
Dondequiera que seas
Quienquiera que seas
La hora llegará y volveremos a abrir

El libro en la más última página
Y un epílogo llegará a ser un nuevo prólogo
Y nos marcharemos para repetirnos de nuevo
Con tal que no nos desencontremos

En el ciclo de muertes y nacimientos
Y a la hora marcada acordaremos el uno del otro
Al primer toque

Al primer toque
POLSKI
Są nieprzewidywalne przecięcia
I rozwidlenia naszych dróg.
Rozstajemy się na kilka żyć,
Żeby pewnego razu spotkać się w zimnym metrze.
Wędrując między światami

Zachowuję w sobie pamięć
O każdym twoim wcieleniu.
I w wyznaczoną godzinę
Poznaję ciebie
Po pierwszym dotyku.
Tylko dla jednego oślepiającego błysku,

Tylko dla kilku gwiezdnych mgnień
Będziemy płynęły jeden drugiemu na spotkanie
Przez nieskończoność i oceany niepamięci.
Wędrując między światami

Zachowujesz w sobie pamięć
O każdym moim wcieleniu.
I w wyznaczoną godzinę
Poznajemy jeden drugiego
Po pierwszym dotyku
Gdzie by nie byłeś
Kim by nie byłeś.
Czas przyjdzie i znów otworzymy

Księgę na samej ostatniej stronie.
I epilog stanie się nowym prologiem,
I pójdziemy, żeby znów powtórzyć się.
Byleby nie wyminąć się, nie zabłądzić

W wirze śmierci i urodzeń.
I w wyznaczoną godzinę wspomnieć jeden drugiego
Po pierwszym dotyku.
W wirze śmierci i urodzeń...

Po pierwszym dotyku...
HRVATSKI
Nepredvidiva križanja
I razdvajanja naših puteva.
Mi se rastajemo na nekoliko života,
da bi se jednom slučajno sreli u hladnom metrou.
Putujući među svijetovima

U sebi čuvam uspomenu
O svakom tvom utjelovljenju
I u naznačen sat
Ja ću te prepoznati
Po prvom pokretu.
Samo zbog jednog zaslijepljujućeg bljeska

Samo zbog nekoliko zvjezdanih trenutaka
Plivat ćemo jedno drugome u susret
Kroz beskonačnost i oceane zaborava.
Putujući među svijetovima

Ti u sebi čuvaš uspomenu
O svakom mom utjelovljenju
I u naznačen sat
Prepoznat ćemo jedno drugoga
Po prvom pokretu
Gdje god da budeš
Tko god da budeš
Doći će vrijeme i opet ćemo otvoriti

Knjigu na posljednjoj stranici
I epilog će postati novi prolog
I mi ćemo otići da bi se opet ponovili.
Samo da se ne mimoiđemo, ne izgubimo

u cirkulaciji smrti i rođenja.
I u naznačen sat ćemo se sjetiti jedno drugog
Po prvom pokretu
U cirkulaciji smrti i rođenja

Po prvom pokretu...
DEUTSCH
Unvorhersehbare Kreuzungen
Und die Spaltungen unserer Wege.
Wir trennen uns auf mehrere Leben,
um an einem Tag uns in der kalten U-Bahn zu begegnen.
Wandernd zwischen den Welten

Ich bewahre die Erinnerungen
Über jede deine Inkarnation.
Und zur bestimmten Stunde
Ich erkenne dich wieder
Auf die erste Berührung.
Nur für einen blendenden Blitz,

Nur für ein paar stellarer Momente
Werden wir strömen, um uns einander zu treffen
Durch Unendlichkeit und durch Ozeane der Vergessenheit.
Wandernd zwischen den Welten

Du bewährst die Erinnerungen
Über jede meine Inkarnation.
Und zur bestimmten Stunde
Wir erkennen uns wieder
Auf die erste Berührung,
Wo immer du auch sein magst,
Egal, wer du sein solltest.
Die Zeit wird kommen, und wir werden wieder öffnen

Ein Buch auf der allerletzten Seite.
Und der Epilog wird eine neue Prolog sein,
Und wir gehen weg, damit es nochmal wiederholt.
Nur nicht zu einander vermissen, nicht verloren gehen

Im Zyklus von Tod und Wiedergeburt.
Und zur festgesetzten Stunde sich an uns zu erinnern,
Auf die erste Berührung.
Im Zyklus von Tod und Wiedergeburt ...

Auf die erste Berührung
ПЕПЕЛ
РУССКИЙ
[Говорят, всё проходит... кроме... одиночества...]
Я видела это во сне,

Как цветы умирают в огне,
Пепла лёгкого лепестки
Распадаются на куски.
Пепелинки, пепельный снег

Тёплый воздух уносит вверх.
Только так долетают до рая,
До легчайшего пепла сгорая.
Это был случайный ожог

И земля ушла из-под ног.
Ты пепел, я пепел.
Нас друзья, убитые горем,
Со скалы развеют над морем.
Я видела это во сне:

Умирает бумага в огне,
Беззащитные письма летят
В красно-жёлтый трепещущий ад.
Пепел - это для них навсегда,

Слишком рано выходит звезда
В обгоревшие клочья небес.
Ну а я зачем ещё здесь?
это был случайный ожог

И земля ушла из-под ног.
Нас друзья, убитые горем,
Со скалы развеют над морем.
[...Красный цветок исторгает из себя

Ядовитые брызги безудержных чувств.
Страсть, дикая огненная страсть,
Как жгучая лава, как раскалённая стрела...]
Всё на месте - цветы и трава,

Ты сгорел - я осталась жива.
Я учусь грустить, улыбаясь.

слишком много печальных историй,
Разветвляясь и пересекаясь,
‫‪Все они ведут в крематорий.‬‬
‫‪это был случайный ожог‬‬

‫‪И земля ушла из-под ног.‬‬
‫‪Ты пепел, я пепел.‬‬
‫‪Нас друзья, убитые горем,‬‬
‫‪Со скалы развеют над морем.‬‬
‫‪Ты пепел, я пепел.‬‬
‫]‪[Отличное начало. Кажется, пора заканчивать.‬‬
‫עברית‬
‫]בדידות ‪...‬דם ‪...‬רוצה את ‪,‬אומרים[‬
‫‪,‬בחלום זה את ראיתי‬
‫‪,‬בשריפה מתים פרחים איך‬
‫קלים כותרת עלי של אפר‬
‫‪.‬לחלקים המתפזרים‬
‫אפרפר שלג ‪,‬קטנות אפר חתיכות‬

‫‪.‬מעלה לוקח חם אוויר‬
‫‪,‬עדן לגן יגיעו כך רק‬
‫‪.‬דק רלאפ עד בבעירה‬
‫צפויה לא שריפה הייתה זו‬

‫‪.‬לרגליים מתחת נשמטה והאדמה‬
‫‪.‬אפר אני ‪,‬אפר אתה‬
‫‪,‬צער מוכי ‪,‬שלנו החברים‬
‫‪.‬הים מעל מצוק פיזרו‬
‫‪:‬בחלום זה את ראיתי‬
‫‪,‬בשריפה מת נייר‬
‫מתעופפים ישע חסרי מכתבים‬
‫‪.‬מרטט צהוב‪-‬אדום בגיהנום‬
‫‪,‬לתמיד זה בשבילם – אפר‬

‫‪,‬מדי מהר יוצא כוכב‬
‫‪.‬בוערים שמיים בקרעי‬
‫?כאן עדיין אני מה ובשביל נו‬

‫‪.‬לרגליים מתחת נשמטה והאדמה‬
‫‪,‬צער מוכי ‪,‬שלנו החברים‬
‫‪.‬הים מעל מצוק פיזרו‬
[...‫מעצמו יורה האדום הפרח‬
‫מעצורים חסרי רגשות של רעילים פרצים‬.
‫תשוקה‬, ‫בוערת שקטה תשוקה‬,
‫צורבת לבה כמו‬, ‫מלובן חץ כמו‬...]
‫ודשא פרחים – במקום הכל‬,

‫נשרפת אתה‬, ‫חיה נשארתי אני‬.
‫להתאבל לומדת אני‬, ‫בחיוך‬.

‫עצובים סיפורים מדי יותר‬,
‫ומצטלבים מסתעפים‬,
‫במשרפה קורים כולם‬.

‫לרגליים מתחת נשמטה והאדמה‬.
‫אפר אתה‬, ‫אפר אני‬.
‫שלנו החברים‬, ‫צער מוכי‬,
‫הים מעל מצוק פיזרו‬.
‫אפר אתה‬, ‫אפר אני‬.
[‫מצויינת התחלה‬, ‫לסיים שהזמן נראה‬
ENGLISH
[They say everything passes except loneliness...]
I saw it in a dream:
How flowers die in fire,
Petals of light ash
Break into pieces.
Ash flakes, a snow of ashes

Is blown up by warm air.
This is the only way to paradise,
To burn down to the lightest ash.
It was an accidental burn

And the ground slipped from under our feet
You're ashes, I'm ashes.
Our friends, wrecked with grief,
Will scatter us from a cliff into the sea.
I saw it in a dream:
Paper dies in fire
The defenseless letters fly
Into a yellow-red fluttering hell.
Ashes are their eternal lot,
Too early the star is rising
In the charred wads of heaven.
Well, but why am I still here?

[...a red flower extrude out of itself

A poisonous splashes of unrestrained feelings.
Passion, the wild fiery passion
like burning lava, like an incandescent arrow...]
Everything is in its place: flowers and grass,

You have been burned down – I remained alive.
I'm learning to be sad with a smile.

There are too many sad stories,
Branching and intersecting,
They all lead to crematorium.

[Excellent start. I guess it's time to stop.]
POLSKI
[Mówią, wszystko idzie stąd... Lecz nie... samotność ]
Śniłam o tym,
Jak kwiaty umierają w ognie,
Lekkie popiołu płatki
Łamają się na kawałki.
Popiołówki, popiołowy śnieg

Cieple powietrze unosi w górę.
Tylko tak dostają się raju,
Spalając do najmniejszego popiołu.
To było przypadkowe oparzenie
I ziemia uszła z-pód nóg.
Jesteś popiołem, jestem popiołem.
Przyjaciele nas, w wielkim rozpaczu,
Rozijają z klifu nad morzem.
Śniłam o tym:
Umiera w ogniu papier,
Bezbronne listy lecą
W czerwono-żółte migoczące piekło.
Popiół - to jest dla nich nazawsze,

Zbyt wcześnie wychodzi gwiazda
W opalone łachmaty nieba.
No i ja jeszcze po co tu jestem?

[...Czerwony kwiat wyrzucaje z siebie

Trujące opryski niekontrolowanych uczuć.
Namiętność, dzika ognienna namiętność,
Jak palająca lawa, jak rozpalony do czerwoności strzała...]
Wszystko jest na miejscu - kwiaty i trawa,

Spaliłeś się - zostałam jeszcze zywa.
Uczę się być smutną, uśmiechając.

Zbyt dużo smutnych historii,
Rozgałęziając i przecinając się,
Wszystkie one idą do krematorium.

[Fajny początek. Wydaje się, już mamy skończyć.]
FRANÇAIS
[On dit que tout passe... sauf... la solitude...]

Je voyais en rêve
Les fleurs mourir dans le feu,
Les légers pétales de cendre
Se désagréger.
Les flocons de cendre, la neige de cendre

L'air chaud les emporte dans l'air.
Ce n'est qu'ainsi qu'ils vont jusqu'au paradis,
Brûlant jusqu'à la plus légère cendre.
C'était une brûlure accidentelle

Et la terre s'est dérobée de sous nos pieds.
Tu es cendre, je suis cendre.
Nos amis sur le rocher, morts de chagrin,
Nous disperseront dans la mer.
Je voyais en rêve
Le papier mourir dans le feu,
Lettres sans défense volent
dans l'enfer rouge et jaune vif.
Cendre - c'est pour eux pour toujours, les

Trop tôt pour aller étoiles
Dans les pièces carbonisées du ciel.
Eh bien, pourquoi ai-je encore ici?

[...La fleur rouge expulse

Des gouttelettes empoisonnées
de sentiments impétueux.
La passion, la passion sauvage de feu,
Comme de la lave brûlante,
comme une flèche ardente...]
Tout est à sa place: les fleurs et l'herbe,

Tu t'es consumé, je suis restée en vie.
J'apprends à être triste en souriant.

Il y a beaucoup trop d'histoires tristes,
En se ramifiant et en se croisant,
Elles mènent toutes au crématorium.

[Le début était excellent. Il semble qu'il est temps d'en finir.]
DEUTSCH
[Man sagt, alles geht vorbei...außer...der Einsamkeit...]
Ich sah es im Traum,

Wie die Blumen im Feuer sterben,
Leichte Aschenfetzen
Zerfallen in Fragmente.
Asche, Aschenschnee
hebt der Wind nach oben.
Nur so kommen sie ins Paradies,
Indem sie auf die leichtesten Asche verbrennen.
Es war eine zufällige Feuerbrunst

Und der Boden wurde den Füßen enthoben.
Ich bin Asche, du bist Asche.
Uns, mit der Feuer getöt, unsere Freunde
Aus einem Felsen über der See verpulvern.
Ich sah es im Traum:

Es stirbt ein Papier im Feuer,
Wehrlose Briefe fliegen
In die rot-gelbe, flimmernde Hölle.
Asche - für die ist es für immer,

Zu früh am Morgen kommt ein Stern rein
in die verbrannten Fetzen des Himmels.
Und was mache ich noch hier?

[...Rote Blume treibt aus sich selbst

Giftige Sprühe unkontrollierter Gefühle.
Leidenschaft, eine wilde feurige Leidenschaft
Als die brennende Lava, wie ein heißer Pfeil...]
Ich auf der Stelle - Blumen und Gras,
Du bist verbrannt - ich blieb am Leben.
Ich lerne zu trauern, lächelnd.

Zu viele traurige Geschichten.
Sie verzweigen sich und kreuzen,
doch sie alle führen zum Krematorium.

[Ein ausgezeichneter Anfang. Es scheint, kommt die Zeit Schluß zu machen.]
Я бачив це уві сні

Помирає ліс у вогні
Попелу пелюстки легкі
На долоні лягають мені
Раптом вітер їх підхопив
Мільярд невагомих частин
Відлітають в омріяний рай
В потойбіччя за небокрай
Випадковий опік різкий

Життя наші перетворив
На попіл, на попіл…
Наші друзі, охоплені горем
Зі скелі розвіють над морем
Твій попіл, мій попіл…
Я бачив це уві сні

Полум’я поглинає папір
Книг беззахисних сторінки
Розпадаються на шматки
Навіть небо згоріло дотла
І зарано сходить зоря
Над містами
Де вже не живуть
Я не знаю, навіщо я тут

Зеленіє ліс, квітнуть сади

Ти згоріла, а я – ще живий
Я навчуся крізь сум посміхатись
Та занадто багато історій
Що натхненно розпочинались
Зрештою привели в крематорій

ПЕЧАЛЬНЫЙ КЛОУН (ЛЕНА)
РУССКИЙ
Я знаю, ты взволнован -
ты так боишься чьих-то слез
Но я - всего лишь клоун,
не принимай меня всерьёз...
Здесь неуместна жалость,
за что, скажи, меня жалеть?
Пусть у меня нет шансов,
но я могу тебя развлечь...
Я запутаюсь в декорациях
и на грязный песок
вдруг упаду...
Все вокруг начнут смеяться
и я увижу твоё лицо
в первом ряду.
А я, рискуя жизнью,
могу упасть к твоим ногам.
Но все мои ужимки -
пустой, дешёвый балаган.
Я не скажу ни слова,
ведь у меня - немая роль.
Ведь я - печальный клоун,
ведь моя боль - смешная боль...
Я запутаюсь в декорациях
и на грязный песок
вновь упаду...
Все вокруг начнут смеяться
и я увижу твоё лицо
в первом ряду.
Никто уже не сможет

предотвратить мою беду.
Похлопай мне в ладоши
когда я снова упаду
Пускай мне станет хуже, -
тебе об этом не узнать.
А если будет нужно, -
я развлеку тебя опять...
ENGLISH
I know, you’re full of sorrow,

You’re so afraid of someone’s tears.
But I am just a clown
Come in and cast away your fear.
There is no place for mercy,

Feel no regret, don’t waste your time.
To make you laugh is my duty,
To love you is my crime.
Entangled in decorations
Before your eyes I’ll hit the ground.
Teardrops fall on dirty sand
And I’ll see their smiles all around.
My heart is deadly broken

But it’s a sweet and funny pain.
Still everything is circus
Enjoy, I’ll treat you every day.
I’ve never dreamed of anyone,

Now I am just a foolish man.
I know, I have no chances
I’ll entertain you. Yes, I can.
I can’t avoid misfortune

No way to help. It’s mine all mine.
So keep applauding me, baby,
When I fall down one more time.
ESPAÑOL
Sé que estás excitado -

Tienes tanto miedo de las lágrimas de alguien
Pero yo soy sólo un payaso,
No me tomes en serio...
Aquí la piedad es fuera de lugar,
¿Por lo que, dime, tener piedad de mí?
Aunque no tengo ninguna posibilidad
Ya te puedo entretener...
Me enredaré en las decoraciones

y en la arena sucia
caeré de repente...
Todos alrededor empezarán a reír
y yo veré tu cara
en la primera fila.
Y yo, arriesgando la vida,

Puedo caer a tus pies.
Pero todas mis payasadas -
Son farsa vacía, barata.
No voy a decir ni una palabra,
porque hago un papel mudo.
Ya que soy un payaso triste
Ya que mi dolor es el dolor risible...
Me enredaré en las decoraciones

y en la arena sucia
caeré de repente...
Todos alrededor empezarán a reír
y yo veré tu cara
en la primera fila.
Nadie ya es capaz de
evitar mi desgracia.
Dame una palmada
cuando caeré de nuevo
Déjame sentir peor
Tú nunca no lo sabrás.
Y si es necesario,
Te entretendré de nuevo...
FRANÇAIS
Je sais que tu es troublé -

Tu as tellement peur des larmes de quelqu'un
Mais je ne suis qu'un clown,
Ne me prends pas au sérieux...
Ici, la pitié est déplacée,
Dis-moi, pourquoi avoir pitié de moi?
Je n'ai peut-être aucune chance,
Mais je peux t'amuser...
Je me prendrai les pieds dans les décorations

Et sur le sable sale
Soudain je tomberai...
Tous autour se mettront à rire
Et je verrai ton visage
Au premier rang.
Et moi, en risquant ma vie,

Je peux tomber à tes pieds.
Mes toutes mes grimaces
Sont une farce vide et mauvaise.
Je ne dirai pas un mot,
Car mon rôle est muet.
Car je suis le clown triste,
Car ma douleur est une douleur amusante...
Je me prendrai les pieds dans les décorations

Et sur le sable sale
Soudain je tomberai...
Tous autour se mettront à rire
Et je verrai ton visage
Au premier rang.
Personne ne pourra
Prévenir mon malheur.
Applaudis-moi
Lorsque je tomberai à nouveau
Que ma situation empire,
Tu ne le sauras pas.
Mais s'il le faut,
Je t'amuserai encore...
POLSKI
Ja wiem, ty jesteś rozdrażniony -

ty tak się boisz cudzych łez
Ale ja jestem tylko klaunem,
tak więc na serio nie bierz mnie...
Litość jest tutaj nie na miejscu,
czego, no mów, żałować mam?
Choćbym nie miała żadnych szans,
Rozbawić przecież mogłabym...
Ja się zaplączę w dekoracjach

I w brudny piasek
naraz runę...
Będą się wokół wszyscy śmiać
ja wtedy twoją twarz zobaczę
w pierwszym rzędzie.
I ryzykując życiem,
mogłabym upaść do twych stóp.
Lecz te wybiegi wszystkie -
to czcze i tanie impromptu.
Ani słowa nie powiem,
To przecież jedna z niemych ról.
Żałosnym przecież jestem klaunem,
Przecież mój ból - to śmieszny ból.
Ja się zaplączę w dekoracjach
I w brudny piasek
naraz runę...
Będą się wokół wszyscy śmiać
ja wtedy twoją twarz zobaczę
w pierwszym rzędzie.
Nikt już nie będzie w stanie

mojej niedoli zapobiec.
Zaklaszcz w dłonie dla mnie
kiedy ja znowu upadnę.
A gdy mi będzie gorzej -
O tym tobie - cicho, sza!.
A jeśli trzeba będzie -
rozbawię ciebie jeszcze raz...
HRVATSKI
Znam da si uznemiren -
tako se bojiš nečijih suza
Ali ja sam samo klaun,
Ne uzimaj me za ozbiljno...
Suosjećanje je tu neumjesno
Za što bi, reci mi, žalila mene?
Pa neka i nemam šanse,
Ali mogu te zabavljati...
Zaplest ću se među ukrase

I odjednom pasti na
prljavi pijesak...
Svi okolo će se početi smijati
A ja ću vidjeti tvoje lice
u prvom redu.
Mogao bih ti pasti pod noge

riskirajući svoj život.
Ali sve moje grimase su tek
prazna, jeftina lakrdija.
Neću reći ni riječ
jer moja je uloga nijema.
Jer ja sam tužni klaun,
jer moja bol je smiješna bol...
Zaplest ću se među ukrase

I odjednom pasti na
prljavi pijesak...
Svi okolo će se početi smijati
A ja ću vidjeti tvoje lice
u prvom redu.
Više nitko neće uspijeti

spriječiti moju nesreću.
Zaplješći mi
kad opet padnem
Nek mi i bude gore
Ti to nećeš saznati.
A ako bude potrebno,
opet ću te zabavljati...
ՀԱՅԵՐԵՆ
Գիտեմ, որ հուզված ես`

այնքան վախենում ես արցունքներից
Բայց ընդամենը ծաղրածու եմ`
ինձ լուրջ մի ընդունիր
Այստեղ անտեղին է խղճալը`
ինչի՞ համար, ասա, ինձ խղճալ
Թող ոչ մի շանս չունեմ,
բայց քեզ կարող եմ զվարճացնել
Դեկորացիաներում կխճճվեմ
ու կեղտոտ ավազին
հանկարծ կընկնեմ
Շուրջ բոլորը կծիծաղեն
և առաջին շարքում
քո դեմքը կտեսնեմ
Իսկ ես, կյանքս վնանգելով,

ոտկիդ տակ կարող եմ ընկնել
Բայց բոլոր ծամածռություններս`
խեղկատակություն են էժանագին
Չեմ ասի քեզ ոչ մի բառ,
չէ որ դերս առանց խոսքի է
Չէ որ ծաղրածու եմ տխմար,
չէ որ ցավս զավեշտալի է
Դեկորացիաներում կխճճվեմ
ու կեղտոտ ավազին
հանկարծ կընկնեմ
Շուրջ բոլորը կծիծաղեն
և առաջին շարքում
քո դեմքը կտեսնեմ
Էլ չի կարողանա ոչ ոք
փորձանքս կանխարգելել
Ծափահարիր ինձ,
երբ ընկնեմ նորից
Թող կվատանամ ավելի`
այդ մասին չես իմանա
Իսկ եթե կարիքը լինի`
քեզ կզվարճացնեմ էլի
ПЕЧАЛЬНЫЙ КЛОУН (ОЛЯ)
РУССКИЙ
Печальный клоун смешит кого-то,

Ведь быть весёлым – его работа.
Хочу бежать, но боюсь споткнуться –
Глаза печальны, слова смеются
Я знаю – это всего лишь шутка,

Но почему-то мне стало жутко.
И этот смех не даёт согреться –
Он раздирает на части сердце.
Какая странная игра…

Играй, пока нужно играть.
Я так боюсь тебя потерять.
Всё это фарс, всё это ложь.
Я так люблю, когда ты поёшь.
Печальный клоун смеётся снова,

Он понимает всё с полуслова,
Он улыбается незаметно
И кто-то будет смертельно бледным.
Я знаю – это всего лишь шутка,

Но почему-то мне снова жутко,
Мне этот смех не даёт согреться,
Он раздирает на части сердце.

Играй, пока нужно играть.
Я так боюсь тебя потерять.
Всё это фарс, всё это ложь.
Я так люблю, когда ты поёшь.
Глаза печальны, слова смеются,

Но скоро зрители разойдутся,
Всё будет прежним, не театральным,
И будет время не быть печальным.
Я знаю это
Я знаю это

‫‪Играй, пока нужно играть.‬‬
‫…‪Какая странная игра‬‬
‫‪Я так боюсь тебя потерять.‬‬
‫‪Всё это фарс, всё это ложь.‬‬
‫‪Я так люблю, когда ты поёшь,‬‬
‫‪Печальный клоун‬‬
‫עברית‬
‫מישהו מצחיק בעצו ליצן‬

‫‪.‬שלו העבודה זו – שמח להיות הרי‬
‫‪ -‬למעוד מפחדת אבל ‪,‬לברוח רוצה‬
‫‪.‬צוחקות מילים ‪,‬עצובות עיניים‬
‫‪,‬בדיחה רק זה כל – יודעת אני‬

‫‪.‬מפחיד לי נעשה מה משום אבל‬
‫‪ -‬מחמם לא הזה והצחוק‬
‫‪.‬לגזרים הלב את קורע הוא‬
‫‪,‬צוחק שוב העצוב הליצן‬

‫‪,‬מילה מחצי הכל מבין הוא‬
‫משים מבלי מחייך הוא‬
‫‪.‬כמת מחוויר ומישהו‬
‫‪,‬בדיחה רק זה כל – יודעת אני‬

‫‪,‬מפחיד לי נהיה מה משום אבל‬
‫‪,‬אותי מחמם לא הזה הצחוק‬
‫‪.‬לגזרים הלב את קורע הוא‬
‫‪...‬מוזר משחק איזה‬

‫‪.‬לשחק צריך עוד כל ‪,‬שחקי‬
‫‪.‬אותך לאבד פוחדת כך כל אני‬
‫‪.‬שקר הכל ‪,‬פארסה הכל‬
‫‪.‬שר כשאתה אוהבת כך כל אני‬
‫‪,‬צוחקות מילים ‪,‬עצובות עיניים‬

‫‪,‬מתפזר הקהל מעט עוד אך‬
‫‪,‬תיאטרלי לא ‪,‬כקודם יהיה הכל‬
‫עצוב להיות לא זמן ויהיה‬
ENGLISH
Sad clown makes somebody laugh

Because his work is to be funny
I want to run, but I’m scared of stumbling-
The eyes are sad, the words are laughing
I know it’s just a joke,
But somehow I am awe-struck.
This laugh is not warming -
It tears the heart into pieces.
The sad clown is laughing again,
He takes all the hints,
He is hiding his smile
And someone will be dead-pale.
I know it’s just a joke,
But somehow I am awe-struck.
This laugh is not warming -
It tears the heart into pieces.
What a strange game...
Play, while you have to.
I’m afraid to lose you.
All this farce, all these lies.
I love your singing so much.
The eyes are sad, the words are laughing
But soon the spectators leave,
And everything will be the same, not being staged,
And there’ll be no time for being sad.
FRANÇAIS
Le clown triste fait rire quelqu'un,

Car c'est son travail d'être amusant.
Je voudrais courir, mais j'ai peur de trébucher,
Les yeux sont tristes, les mots rient
Je sais que ce n'est qu'une blague,

Mais, je ne sais pas pourquoi, soudain j'en ai eu horreur.
Et ce rire ne me réchauffe pas,
Il me met le coeur en pièces.
Le clown triste rit à nouveau,

Il comprend tout à demi-mot,
Il sourit imperceptiblement
Et quelqu'un sera pâle comme la mort.
Je sais que ce n'est qu'une blague,
Mais, je ne sais pas pourquoi, soudain j'en ai eu horreur.
Et ce rire ne me réchauffe pas,
Il me met le coeur en pièces.
Quel jeu étrange…

Joue tant qu'il faut jouer.
J'ai si peur de te perdre.
Tout n'est qu'une farce, tout n'est que mensonge.
J'aime tellement quand tu chantes.
Les yeux sont tristes, les mots rient,

Mais bientôt les spectateurs s'en iront,
Tout sera comme avant, ce ne sera plus théâtral,
Et il sera temps de ne plus être triste.
Печальний клоун смішить бідноту

Веселим бути – його робота
Втекти б хотіла, але боюся -
Сумують очі, слова сміються
Я знаю - це лише жарти ваші,

Але чомусь мені стало страшно.
Не дасть зігрітися мені сміх цей
Він роздирає на клапті серце
Яка незвична, дика гра...

Грай, доки грається гра
Тебе боюся втратити враз
Все це фарс, все це брехня
Я так люблю, як ти співаєш.
Печальний клоун сміється знову

Він розуміє усе з півслова
Він посміхається непомітно
І дехто буде блідим безмірно
Я знаю - це лише жарти ваші,

Але чомусь мені знову страшно.
Не дасть зігрітися мені сміх цей
Він роздирає на клапті серце
Я так люблю, як ти співаєш.
Сумують очі, слова сміються,

Та скоро гості всі розійдуться,
Все буде звичним, не театральним,
І буде час не бути печальним
Я знаю все це
Я знаю все це

Я так люблю, як ти співаєш,
Печальний клоун
ESPAÑOL
El payaso triste hace reír a alguien

Ya que ser alegre es su trabajo
Quiero huir, pero tengo miedo a tropezar
Los ojos son tristes, las palabras ríen
Sé que esto es solo un chiste

Pero me da miedo por algo
Y esta risa no puede calentar
Desgarra el corazón a pedazos
Que extraño juego es

Juega hasta que hay que jugar
Tengo tanto miedo de perderte
Todo eso es farsa, todo eso es mentira
Me gusta tanto cuando cantas
El payaso triste ríe de nuevo
Comprende todo con medias palabras
Sonríe imperceptiblemente
Y alguien estará pálido como la muerte
Sé que esto es solo un chiste

Pero me da miedo por algo
Y esta risa no puede calentar
Desgarra el corazón a pedazos

Los ojos son tristes, las palabras ríen

Pero en seguida los espectadores se marcharán
Todo estará como antes, no teatral
Y habrá tiempo para no estar triste
Lo sé
Lo sé

El payaso triste
HRVATSKI
Tužni klaun nekoga nasmijava,

jer biti veseo je njegov posao.
Želim trčati ali bojim se da ću se spotaći
Oči su tužne a riječi se smiju.
Znam da je sve to samo šala

Ali iz nekog razloga me hvata jeza
I taj smijeh me ne bodri
već razdire srce na komadiće.
Tužni klaun se opet smije,
On sve shvaća i u pola riječi,
Neprimjetno se smiješi
I netko će postati smrtno blijed.
Znam da je sve to samo šala

Ali iz nekog razloga me hvata jeza
I taj smijeh me ne bodri
već razdire srce na komadiće.
Kakva čudna igra...

Igraj dok moraš igrati.
Tako te se bojim izgubiti.
Sve je to farsa, sve je to laž.
Tako volim kad ti pjevaš.
Oči su tužne a riječi se smiju,

Ali gledatelji će se uskoro razići,
Sve će biti kao prije, ne teatralno,
I doći će vrijeme kad nećemo biti tužni.
POLSKI
Smutny klown rozśmiesza kogoś,

Przecież być wesołym to jego praca.
Chcę biec, ale boje się potknąć -
Oczy są smutne, słowa sie śmieją
Wiem – to wszystko jest tylko żartem,

Ale niewiem dlaczego ciarki mnie przechodzą.
A ten śmiech nie pozwala się rozgrzać -
On rozdziera serce na kawałki.
Smutny klown znowu się śmieje,

On rozumię wszystko od razu,
On uśmiecha się niewidocznie
A ktoś tam zblednieje śmiertelnie.
Wiem – to wszystko jest tylko żartem,

Ale niewiem dlaczego ciarki mnie przechodzą.
A ten śmiech nie pozwala się rozgrzać -
On rozdziera serce na kawałki.
Jaka dziwna gra...

Graj, póki trzeba grać.
Jaka dziwna gra...
Ja się tak boje stracić ciebie.
Wszystko to jest farsa, wszystko to jest kłamstwo.
Jaka dziwna gra...
Lubię tak, kiedy ty śpiewasz.
Oczy są smutne, słowa sie śmieją

Ale widzowie wkrótce się rozejdą,
Wszystko będzie jak poprzednio, nie teatralne,
I będzie czas, aby nie być smutnym.
ՀԱՅԵՐԵՆ
Տխուր ծաղրածուի վրա ոմանք քմծիծաղում են,

Չէ՞ որ ուրախ լինելն է նրա գործը:
Ուզում եմ փախչել, բայց սայթումից վախենում եմ`
Նրա խոսքերն ուրախ, իսկ աչքերը տխուր են:
Գիտեմ, որ դա ընդամենը կատակ է,

Բայց չգիտեմ թե ինչու սահմռկում եմ:
Ինձ տաքանալ չի տալիս այդ ծիծաղը,
Այն քրքրում ու տանջում է իմ սիրտը:
Տխուր ծաղրածուն նորից ծիծաղում է,

Նա կես բառից ամեն ինչ հասկանում է,
Նա աննկատելիորեն ժպտում է`
Ու մեկս մեռելի նման գունատվում է:
Գիտեմ, որ դա ընդամենը կատակ է,

Բայց չգիտեմ խի նորից սահմռկում եմ:
Ինձ տաքանալ չի տալիս այդ ծիծաղը,
Այն քրքրում ու տանջում է իմ սիրտը:
Ինչ տարօրինակ խաղ է...

Խաղա` քանի դեռ պետք է:
Վախենում եմ կորցնել քեզ:

Խեղկատակություն ու կեղծիք է:
Ոնց եմ սիրում, երբ երգում ես:
Աչքերը տխուր, իսկ խոսքերը ուրախ են,

Բայց դիտողներն շուտով հեռանալու են,
Ամենը կդառնա նույնը, սովորականը,
Եւ գալու է չտխրելու ժամանակը:
ПОСЛЕДНИЙ ТАНЕЦ ЗИМЫ
РУССКИЙ
Свежий воздух пахнет зимой,

Я случайно вдохнула снег.
С каждым вдохом теперь я иной,
Абсолютно иной человек.
Траекторией плавных движений
Написали историю мы
По нехоженой белой пене,
О последнем танце зимы.
Алмазная пыль блестит на пальто,

Драгоценности в волосах,
Осыпают нас жемчугами щедрые небеса.
Красоты и богатства хватило на всех,
Настоящего наяву.
Не была я, пока не вдохнула снег, уверена, что живу.
Мы два поезда шедших мимо,

Остановленных в поле снегами,
И люди в их окнах друг к другу
Улыбаются, машут руками.
Белоснежные блёстки усыпали мусор,
Разруха и грязь не видны.
В голове так светло безмятежно и пусто
От последнего танца зимы.

Красоты и богатства хватило на всех
Не была я пока не вдохнула снег уверена, что живу.
Держи меня за руку

В густом тумане вьюжном,
Кажется, что больше ничего не нужно,
Держать тебя за руку,
Кружить не замедляясь,
Дышать не задыхаясь,
Любить не сомневаясь.
Мы сели в метро напротив,

Каждый занял свободное место,
Выясняем когда выходим,
Улыбаясь и делая жесты.
А девушка с нас не спускает глаз,
Не зная, что близкие мы.
Она думает, что поняла лишь сейчас,
Как знакомятся люди с людьми.
Красоты и богатства хватило на всех
Не была я пока не вдохнула снег уверена, что живу.
ENGLISH
Fresh air smells like winter

I accidentally inhaled the snow
With every breath now I become another,
A completely different person
With the trajectory of smooth movements
We have written a story
On untrodden white foam
about the last dance of the winter
Diamond powder glitters on the coat

Jewelleries are in the hair
Generous sky strew us with pearls
There's enough beauty and richness for everyone,
Real, in waking hours
I was not until I breathed the snow
sure that I live
We are two trains passing by

stopped in field by snow
And people in their windows
Are smiling and waving their hands to each other
White sequins have strewn the garbage
Disruption and dirt are not visible
In the head there is so light, serene and empty
Because of the last dance of winter

sure that I live
Hold my hand
in dense blizzard mist
It seems that nothing more is needed except
To hold your hand
To circle not slowing down
To breathe not chokingly
To love with no doubts
We took the subway opposite of each other

each sat down at vacant seat
We are finding out when we leave
smiling and making gestures
A girl keeps her eyes glued on us
not knowing that we are close
She thinks that she realized just now
how people become familiar

sure that I live
FRANÇAIS
L'air frais sent l'hiver

sans faire exprès j'ai avalé de la neige.
Et maintenant à chaque inspiration je suis différente,
une personne tout à fait nouvelle.
D'une trajectoire continue
nous avons inscrit l'histoire
sur une écume blanche et vierge
de la dernière danse de l'hiver.
Une poussière de diamant scintille sur mon manteau,

des joyaux dans mes cheveux,
les cieux généreux nous couvrent de perles.
Il y a assez de beauté et de richesse pour tous,
c'est la vérité vraie.
Avant d'avoir respiré la neige, je ne me sentais pas vraiment vivre.
Nous sommes comme deux trains qui se croisent,

arrêtés en plein champ par la neige,
et les gens aux fenêtres se
sourient et se font des signes de la main.
La neige blanche scintillante a recouvert les débris,
cachant les ruines est la saleté.
Ma tête est si lumineuse, paisible et vide
grâce à la dernière danse de l'hiver.
Tiens-moi la main
dans le brouillard épais du vent d'hiver,
j'ai l'impression de ne plus avoir besoin de rien,
te tenir par la main,
tourner sans ralentir,
respirer librement,
aimer sans hésiter.
Nous nous sommes assis dans le métro face à face,

chacun a pris une place libre,
nous décidons de quand nous sortirons,
en souriant et en parlant avec les mains.
Et il y a une jeune fille qui ne nous quitte pas des yeux,
sans savoir que nous sommes si proches.
Elle se dit qu'elle vient seulement de comprendre
comment les gens se rencontrent.

POLSKI
Świeże powietrze pachnie zimą,

przypadkowo wdychałam śnieg.
Z każdym wdechem stawałam się inną,
absolutnie innym człowiekiem.
Trajektoriami płynnych ruchów
napisaliśmy razem historię
na dziewiczej białej piance,
o ostatnim tańcu zimy.
Diamentowy pył błyszczy na palcie,

klejnoty we włosach,
obsypują nas perłami szczodre niebiosa.
Piękna i bogactw wystarczyło dla wszystkich,
to rzeczywistość.
Nie byłam pewna, póki nie wdychałam śniegu, że wciąż żyję.
Jesteśmy jak dwa pociągi jadące obok siebie,
które w szczerym polu zatrzymał śnieg,
i ludzie w ich oknach do siebie
się uśmiechają, machają rękami.
Śnieżnobiały brokat usypał zaspy,
Zniszczenia i brud niewidoczne.
W głowie taka jasność, spokój i pustka
od ostatniego tańca zimy.

to rzeczywistość.
Trzymaj mnie za rękę

w gęstej mgle zamieci,
wydaje się, że więcej niczego nie potrzeba,
Trzymać ciebie za rękę,
Krążyć nie zwalniając,
oddychać nie dławiąc się,
kochać bez wątpliwości.
Usiedliśmy w metrze naprzeciw,

każdy z nas zajął wolne miejsce,
umawiamy się, kiedy wysiąść,
uśmiechając się i robiąc gesty.
A dziewczynka nie spuszcza nas z oczu,
nie wiedząc, że jesteśmy sobie bliscy.
Ona myśli, że dopiero teraz zrozumiała,
jak poznają się ludzie z ludźmi.

to rzeczywistość.
ПОСЛЕ КОРАБЛЕКРУШЕНИЯ
РУССКИЙ
Как стремительно всё изменилось – не осознать,

Расплываются буквы – никак не отыщется смысл.
Как невидимый айсберг, внезапно возникший из тьмы,
Как в гигантской воронке, влекущей до самого дна...
И захочется сдаться далёкому зову сирен

Подчиниться, принять неизбежность, забыться, уснуть,
Чтоб не видеть реальности, давшей пугающий крен
И фатально растущую, скрывшую звёзды волну...
Ты только плыви,
не прекращай движения,
Будь отчётливо видимым
в свете сигнальных ракет.
Пожалуйста, выживи
после кораблекрушения
Ради тонкой и призрачной
полоски земли вдалеке.
И когда ты истратишь все силы, что есть, до конца -

На последнем дыхании откроется новый резерв.
И когда станет холодно, больно и страшно… совсем -
То все волны падут, и наступит черёд чудесам.
не прекращай движения,
Будь отчётливо видимым
в свете сигнальных ракет.
Пожалуйста, выживи
после кораблекрушения
Ради тонкой и призрачной
полоски земли вдалеке.
Продолжается жизнь, и за тёмным проёмом окна

Над уставшей землёй загораются звёзды вдали.
На заброшенном дне затонувшие спят корабли,
Проникает сквозь бездну локатора слабый сигнал...
только держись на поверхности,
Не дай обмануть себя
удушливой чёрной волне.
Ты есть в списке выживших, -

твоё имя в нём первое.
И берег – ближе, чем кажется,
а ты – намного сильней.
ENGLISH
How dramatically everything have changed - it's hard to realize it,

Letters are blurring - it's so hard to find the meaning.
Like an invisible iceberg that pops out of darkness,
Like in a giant whirlpool that drags you to the very bottom...
And it's so tempting to surrender to the distant call of the sirens

To submit, to accept the inevitability, to forget, to fall asleep,
Not to see a reality that is lurching so scary
And a wave that is growing fatally and covering the stars...
You'd better keep swimming,

Don't stop moving,
Stay clearly visible
In a light of signal flares.
Please survive
the shipwreck
For the sake of a thin and ghostly
Strip of land in the distance.
And when you drain all your strength -

A new strength reserve will be given to you at your last breath.
And when it's cold, painful and scary... completely -
All waves will fall down and time for miracles comes
But you'd better keep swimming,

Don't stop moving,
Stay clearly visible
In a light of signal flares.
Please survive
the shipwreck
For the sake of a thin and ghostly
Strip of land in the distance.
Life goes on and behind a dark opening of the window

Stars light up in the distance above the tired land.
Sunken ships sleep on a forgotten bottom of a sea,
And a weak locator signal is coming through the abyss...
But you'd better keep swimming

you just float,
Don't let a choking black wave
To deceive you.
You are in the list of survivors, -
‫‪Your name is the first one there.‬‬
‫‪And land is much closer than it seems,‬‬
‫‪And you are much stronger.‬‬
‫עברית‬
‫‪,‬להבין זמן אין ‪,‬השתנה הכל מהר כמה‬

‫‪.‬אין בהן משמעות ‪,‬האותיות מטושטשות‬
‫‪,‬פתאום מופיע מהאפלה ‪,‬נראה בלתי קרחון כמו‬
‫‪...‬הים קרקעית אל הגוררת ‪,‬ענק מערבולת כמו‬
‫הרחוקה הסירנות לקריאת להכנע ותרצי‬

‫‪,‬לישון ‪,‬לשכוח ‪,‬נמנע הבלתי את לקבל ‪,‬לציית‬
‫צירה על הנוטה ‪,‬המציאות את לראות לא מנת על‬
‫‪...‬הכוכבים את המסתיר ‪,‬הגדל הגל ואת‬
‫לשחות תמשיכי רק‬

‫‪,‬לרגע תפסיקי אל‬
‫לעין בולטת הייי‬
‫‪.‬האיתות זיקוקי לאור‬
‫תשרדי ‪,‬בבקשה‬
‫האוניה טביעת אחרי‬
‫היבשה רצועת למען‬
‫‪.‬במרחקים ומעורפלת דקה כה‬
‫‪ -‬תום עד כוחותייך את תנצלי וכאשר‬

‫‪.‬חדשים כוחות ימצאו האחרונה שימהבנ‬
‫לגמרי ומפחיד וכואב קר יהיה וכאשר‬
‫‪.‬לניסים הזמן ויבוא הגלים כל יפלו‬

‫‪,‬לרגע תפסיקי אל‬
‫לעין בולטת הייי‬
‫‪.‬האיתות זיקוקי לאור‬
‫תשרדי ‪,‬בבקשה‬
‫האוניה טביעת אחרי‬
‫היבשה רצועת למען‬
‫‪.‬במרחקים ומעורפלת דקה כה‬
‫האפל החלון לפתח ומעבר ‪,‬החיים ממשיכים‬

‫‪.‬במרחק כוכבים נדלקים העייפה האדמה מעל‬
‫‪,‬הטרופות הספינות ישנות הנטושה הקרקעית על‬
‫‪...‬חלש סימן האיתור מכשיר תהום את חודר‬

‫‪,‬המים פני מעל השארי רק‬
‫השחור לגל תתני אל‬
‫‪.‬לרמות אותך‬
‫‪ -‬השורדים ברשימת נמצאת את‬
‫בה הראשון הוא שמך‬.
‫לך משנדמה קרוב וףהח‬
‫בהרבה חזקה ואת‬.
POLSKI
Jak gwałtownie wszystko się zmieniło - nie da się uświadomić sobie,

Zamgliwają się litery - wciąż nie daje się odkryć sensu.
Jak niewidzialna góra lodowa, co się znienacka pojawiła we mroku,
Jak w olbrzymim leju, który zaciąga aż do dna...
I zechce się poddać się dalekiemu zewowi syren,

Ulegnąć, zaakceptować nieuchronność, odpaść, zasnąć,
By nie widzieć rzeczywistości, co przyczyniła do strasznego przechyłu
I katastroficznie rosnącej skrywającej gwiazdy fali...
Ty tylko płyń,
Nie zatrzymuj się
Bądź klarownie widzialny
W świetle flar
Proszę, ocal się
Po katastrofie morskiej
Dla cienkiego i widmowego
Pasma brzegu w dali.
I gdy ty stracisz wszystkie siły, co masz, aż do końca,

W ostatnim tchnieniu włączy się nowa rezerwa.
I gdy będzie zimno, boleśnie i strasznie... kompletnie -
Wszystkie fale spadną, i nastąpi kolej cudów.
Ty tylko płyń,
Nie zatrzymuj się,
Bądź klarownie widzialny
W świetle flar.
Proszę, ocal się
Po katastrofie morskiej
Dla cienkiego i widmowego
Pasma brzegu w dali.
Życie trwa, i za ciemnym otworem okna

Nad zmęczoną ziemią zapalają się gwiazdy w dali.
Na porzuconym dnie śpią wraki statków,
Sięga przez otchłań słaby sygnał lokalizatora...
Ty tylko płyń,
Trzymaj się na powierzchni wody,
Nie pozwalaj oszukać cię
Duszącej czarnej fali.
Ty jesteś na liście ocalonych, -
Twoje imię jest pierwsze.
I brzeg jest bliżej, niż się wydaje,
A ty jesteś dużo silniejszy.
Все миттєво змінилося

Не осягнути ніяк
Розпливають літери
Втрачено сенс між рядків
Як невидимий айсберг
Раптово з’явився з пітьми
Як у вирві гігантській
Що тягне до самого дна
Спів сирен так підступно
Свідомість бере у полон
І так хочеться долі піддатися
без боротьби
Загорнутись у білий прапор
Й поринути в сон
Коли хвиля фатальна росте
І не сяють зірки
Ти тільки пливи
І як би реальність не ранила
Позбудбся всіх сумнівів
Нехай згинуть у глибині
Переживи цю корабельну аварію
Заради примарної
Смуги землі вдалині
І коли ти витратиш
сили, що є, до кінця
на останньому подиху
знайдеться новий резерв
і коли все єство защемить
як оголений нерв
усі хвилі спадуть
неминучість скориться дивам
Темрява відступила
У небі ранкова зоря
Уламки твого корабля
Спочивають на дні
Відтепер ти ітимеш
Рішуче по твердій землі
В нагороду за неймовірну
Жагу до життя
Лише уяви
Усе, що чекає попереду
Воно того варте
Доклади іще трішки зусиль
Пірнай, виринай
І далі рухайся впевнено
Ще недовго до берега
Тобі вистачить сил
ПОЧТИ РЕАЛЬНО
РУССКИЙ
Это будет почти реально

Это будет совсем как наяву
Ты почувствуешь, как исчезает страх
Подчиняясь внезапному волшебству
Ты не сможешь сдвинуться с места

Разорвать разноцветную сеть проводов
Караваны неясных видений
Будут плыть по туманным озёрам зрачков
Нераспознанный всплеск
Волшебства за пределами круга
Две волны, что встретились
И поглотили друг друга
Сонный ветер листает страницы

Иллюстрации ко всем твоим ощущениям
Ты не сможешь не подчиниться
Убаюкивающим ритмам течения
Облака с долгожданным дождём

Тихий шёпот как мост над туманною бездной
Я пытаюсь не думать о том
Что всё это может внезапно исчезнуть
Нераспознанный всплеск
Две волны, что встретились
Безотчётное, неосознанное
Абсолютное, неповторимое
Недоступно желанное, звёздное
Непроявленное, необъяснимое
Ослепительный всплеск
Две волны что встретились
‫עברית‬
‫אמיתי כמעט יהיה זה‬

‫במציאות כמו לגמרי יהיה זה‬
‫‪,‬הפחד יעלם איך תרגיש אתה‬
‫‪...‬פתאומי קסם ידי על מוכנע‬
‫מהמקום לזוז תוכל לא אתה‬
‫הצבעונית הברזל חוטי רשת את לקרוע‬
‫ברורים לא מראות של שיירות‬
‫האישונים של המעורפלים באגמים ישוטו‬
‫מזוהה לא הבזק‬
‫‪...‬למעגל מחוץ םקס מעשה של‬
‫שנפגשו גלים שני‬
‫זה את זה ובלעו‬
‫‪,‬בדפים מעלעלת רדומה רוח‬

‫שלך הרגשות כל של איורים‬
‫להיכנע שלא תוכל לא‬
‫‪...‬הזרימה של המרדים לקצב‬
‫‪,‬נכסף גשם עם עננים‬
‫ערפילית תהום מעל כגשר חרישית המייה‬
‫‪,‬כך על לחשוב לא מנסה אני‬
‫‪...‬אחת בבת להיעלם יכול זה שכל‬
‫מזוהה אל הבזק‬
‫‪...‬למעגל מחוץ קסם מעשה של‬
‫מתגנב ‪,‬פזיז‬
‫‪...‬פעמי חד ‪,‬מוחלט‬
‫מכוכב ‪,‬מושג ולא נחשק‬
‫‪...‬מוסבר לא ‪,‬מעובד לא‬
‫מסנוור הבזק‬
‫‪...‬למעגל מחוץ קסם מעשה של‬
‫‪ENGLISH‬‬
‫‪It will be almost real‬‬

‫‪It will be just like a real life‬‬
‫‪You'll feel how fear disappears‬‬
‫‪obeying a sudden magic...‬‬
‫‪You will not be able to budge‬‬

‫‪To rip up the colourful net of wires‬‬
Caravans of vague visions
will float through the hazy lakes of the pupils
Unrecognized splash of magic

outside the circle...
Two waves that meet
and absorbed each other
Drowsy wind leafs through pages

illustrations of all your senses
You won't be able to disobey
lulling rhythms of flow...
Clouds with a long-awaited rain

Quiet whisper is like a bridge over the foggy abyss
I'm trying not to think about
that all this may suddenly disappear...
Unrecognized splash of magic

Two waves that meet
Unaccountable, unconscious
absolute, unique
unapproachably coveted, starry
latent, unexplained ...
A dazzling burst of magic

Two waves that meet
FRANÇAIS
Cela sera presque reel

Cela sera tout comme en vrai
Tu sentiras que la peur disparait
En te soumettant a la magie de l'instant
Tu ne pourras pas bouger d'ici

Ni couper cet enchevetrement multicolore de fils
Les caravanes aux visions obscures
Nageront sur les lacs brumeux de mes pupilles
Ce jaillissememt inconnu
Cette magie hors du commun
Deux ondes qui se rencontrent
Et qui ne font plus qu'une
Le vent assoupi parcourt les pages

Les illustrations convergent vers tous tes sentiments
Tu ne pourras pas te soumettre
Aux rythmes du courant qui te bercent
Les nuages avec la pluie dont on se languit

Le chuchotement serein tel un pont au-dessus d'un vide bruneux
J'essaie de ne pas penser
Que tout cela puisse soudainement disparaitre
Ce jaillissememt inconnu
Instinctif, inconscient
Absolu, exceptionnel,
Inaccessible et desire, couvert d'etoiles
Renferme, inexpliquable
Ce jaillissememt eblouissant
ESPAÑOL
Esto será casi real

Esto será completamente como en realidad
Sentirás que el miedo desaparece
Obedeciendo la magia
No podrás moverte
Romper la red multicolor de los cables
Las caravanas de confusas visiones
Flotará en los lagos nebulosos de las pupilas
El arrebato indiscernido
De la magia fuera de los límites del círculo
Las dos ondas que se encontraron
Y absorbieron una a otra
El viento soñoliento hojea las páginas

Las ilustraciones a todos tus sentimientos
No puedes desobedecer
Los ritmos acunados de corriente
Las nubes con la lluvia largamente esperada
El murmullo bajo es como un puente sobre el abismo nebuloso
Intento no pensar que
Todo esto puede desaparecer de repente
El arrebato indiscernido
Lo incontrolado, lo inconsciente
Lo absoluto, lo irrepetible
Lo deseado inaccesiblemente, lo estelar
Lo latente, lo inexplicable
El arrebato deslumbrante
PORTUGUÊS
Será quase real

Será exatamente como na realidade
Você sentirá como o medo desaparece
Submetido a uma magia repentina
Você não poderá se mexer do lugar

Romper uma rede multicolorida de fios
Uma caravana de visões indistintas
Vão nadar pelos lagos nebulosos das pupilas
Salpico não detectado

Magia para além dos limites do círculo
Duas ondas que se encontraram
E engoliram uma à outra
Um vento sonolento folhei as páginas

Ilustrações para todos as tuas sensações
Você não poderá não sujeitar-se
Embalando-se com promessas ao ritmo das correntes
Nuvens com chuvas longamente esperadas

Um murmúrio baixo como uma ponte sobre um abismo nebuloso
Eu tento não pensar sobre o fato
De que tudo isso pode repentinamente desaparecer
Salpico não detectado

Incontrolado, inconsciente
Absoluto, ímpar
Inacessível desejo, estrelado
Latente, inexplicável
Salpico ofuscante
Усе буде майже реально

На грані усвідомлених сновидінь
Відчуватимеш, як відступає страх
І під дією чарів ховається в тінь
Ти не зможеш зрушитри з місця

Розірвавши мереживо страшних таємниць
Караваном химерні видіння
Плитимуть по тьуманних озерах зіниць
Чародійства негаданий сплеск

За межами кола
Потонула суцільна пітьма
В кольорах світанкових
Сонний вітер гортає сторінки

Ілюстрації до всіх твоїх відчуттів
Важчають мляві повіки
Заколисує повільний ритм течії
Дощові хмари у небесах

Тихий шепіт як міст над туманним бескидом
Лиш тривога зріє в думках
Що наступної миті можливо все зникне

Несвідоме, незвідане
Недоступне і таке бажане
Абсолютне, зіркове, омріяне
Неповторне і непізнаване

ПРОПОВЕДНИКИ
РУССКИЙ
Кто-кто эти тени за углом?

Мы-мы в этом городе ночном
Уже не приматы, ещё не боги
Сгустки молекул, одни из многих
Пошлём, что накрылось - сорвалось

Пойдём, всё ненужное отбрось
Недосягаемы, слегка парим,
ощущаем, не говорим
Поднимаются, плавно планируя вниз

Распадаясь на множество маленьких искр
Силуэты проповедников счастий простых
Сквозь запреты, дома, провода и мосты
Мерцал этот город много раз

в огнях проплывал он мимо нас,
дразнил темнотой, хаотичностью линий,
огни над водой, есть ли что-то красивей?
Не век же уныло прозябать,

теперь наша очередь мерцать
Легки облака, но мы легче их всех
Изящно уходим влево и вверх...
Мы дрейфуем, упиваясь каждым мгновением

По течению, без цели и направления
Всё смешалось в неразборчиво-яркие пятна
Красота не всегда объяснима, понятна...
К нам, к нам кто-то беспричинно груб

На нас точит ядовитый зуб
Прячет обиду давно, глубоко
Только от нас это так далеко
Всё бред, не пеняй на миражи:

"Пока" гравитации скажи
Рук таких нет, чтобы могли
к нам дотянуться с Земли
Поднимаются, плавно планируя вниз

Распадаясь на множество маленьких искр
Силуэты проповедников счастий простых
Сквозь запреты, дома, провода и мосты
Мы дрейфуем, упиваясь каждым мгновением

По течению, без цели и направления
Всё смешалось в неразборчиво-яркие пятна
Красота не всегда объяснима, понятна...
ENGLISH
Who-who are these shades behind the corner

We-we are in this nightly city
No longer primates, still not gods
Clusters of molecules, one among many
Let’s forget that failed, broke itself

Let’s go, discard all unwanted
Unattainable, we gently float,
feeling, not speaking
Are rising, gently gliding down

Disintegrating into many tiny sparks
The silhouettes of preachers of simple happiness
Through prohibitions, homes, wires and bridges
This city often shimmered

in the fire it passed by us,
teased the darkness, chaotic lines,
fires above the water, isn't it something beautiful?
We won’t mournfully vegetate for a century, now it is our turn to shine

Clouds are light, but we are the lightest of all
Gracefully we go to the left and up...
We drift, revelling with every moment

In the flow, without aim or direction
All intermingled in bright illegible blurs
Beauty is not always explainable or understood...
Who comes toward us, someone unreasonably harsh

Against us it sharpens its poisonous teeth2
Hiding the wrongs of long ago deeply
Only for us is this so far away
All is delirium, don't complain into a mirage:
Say "bye" to gravity
No hands can reach us from the Earth
Are rising, gently gliding down

Disintegrating into many tiny sparks
The silhouettes of preachers of simple happiness
Through prohibitions, homes, wires and bridges
We drift, revelling with every moment

In the flow, without aim or direction
All intermingled in bright illegible blurs
Beauty is not always explainable or understood...
ESPAÑOL
¿Quiénes, quiénes son estas sombras tras una esquina?

Nosotros, nosotros estamos en este ciudad nocturna
Ya no somos primates, todavía no somos dioses
Somos enjambres de moléculas, unos de tantos
Olvidemos, lo que fracasó – se malogró

Vamos, renuncia a todo lo inútil
Somos inalcanzables, planeamos un poco
Sentimos, no hablamos
Suben, planeando hacia abajo suavemente

Despedazando por multitud de chispas pequeñas
Las siluetas de predicadores de felicidades simples
A través de prohibiciones, cables y puentes
Esta ciudad centelleaba muchas veces

En los fuegos pasaba de nuestro lado
Nos excitaba con la oscuridad, el caos de líneas
Los fuegos sobre el agua – ¿hay algo más hermoso?
No vamos a vegetar por los siglos

Ahora es nuestro turno de centellear
Las nubes son ligeras, pero somos los más ligeros de todos
Nos marchamos con gracia a la izquierda y hacia arriba
Derivamos deleitándonos con cada momento

A favor de la corriente, sin rumbo y sin dirección
Todo se confundió como manchas vistosas e ininteligibles
No siempre la belleza es explicable, comprensible
Con nosotros, con nosotros alguien es rudo sin razón

Enséñanos los dientes venenosos
Se esconde la ofensa profundamente desde hace mucho tiempo
Pero esto está tan lejos de nosotros
Todo es desvarío, no reproches a espejismos

Dile adiós a la gravitación
No hay tales manos que podrían
Alcanzarnos desde la Tierra
Suben, planeando hacia abajo suavemente

Despedazando por multitud de chispas pequeñas
Las siluetas de predicadores de felicidades simples
A través de prohibiciones, cables y puentes
Derivamos deleitándonos con cada momento

A favor de la corriente, sin rumbo y sin dirección
Todo se confundió como manchas vistosas e ininteligibles
No siempre la belleza es explicable, comprensible
POLSKI
Kto - kim są cienie za rogiem

To my - my w tym nocnym mieście
Już nie naczelne, jeszcze nie bogowie
Skrzepy molekuł , jedni z wielu
Poślijmy w czorty, co umarło, co się zerwało

Chodźmy, odrzućmy co niepotrzebne
Niedosiężni, lekko idziemy, odczuwamy, nic nie mówimy
Podnoszą się, gładko szybując w dół

Rozpadając się na wiele maleńkich iskier
Sylwetki kaznodziejów po części prostych
Poprzez zakazy, domy, mosty i przewody
To miasto błyszczało wiele razy w ogniu

Przepływał obok nas, drażnił ciemnością
Chaotyczne linie, ognie nad wodą, czy jest coś piękniejszego?
To nie wiek, by z nudnie wegetować, teraz nasza kolej błyszczeć
Lekkie chmury, lecz my lżejsi od nich
Wdzięcznie odchodzimy w lewo i do góry ...
Dryfujemy, rozkoszując się każdą chwilą

Z prądem, bez celu i kierunku
Wszystko miesza się w nieczytelne jasne plamy
Piękno nie zawsze jest jasne, zrozumiałe ...
Ktoś zwraca się do nas, bez powodu niegrzeczny

Na nas ostrzy jadowite kły
Ukrywa głęboki żal już od dawna
Tylko od nas jest to tak dalekie
Wszystko bzdura, nie złość się na miraże :
"Na razie" powiedz grawitacji
Nie ma takich rąk, które by nas mogły dosięgnąć z Ziemi
Podnoszą się, gładko szybując w dół

Rozpadając się na wiele maleńkich iskier
Sylwetki kaznodziejów po części prostych
Poprzez zakazy, domy, mosty i przewody
Dryfujemy, rozkoszując się każdą chwilą
Z prądem, bez celu i kierunku
Wszystko miesza się w nieczytelne jasne plamy
Piękno nie zawsze jest jasne, zrozumiałe ...
DEUTSCH
Wer, wer sind diese Schatten hinter der Ecke?

Wir, wir sind in dieser nächtlichen Stadt
Keine Primaten mehr, aber noch keine Götter,
Klumpen von Molekülen, einige unter vielen anderen.
Wir werden (euch) senden was gescheitert ist - was schiefgegangen ist.
Lass uns gehen, wirf alles Überflüssige weg!
Unerreichbar sind wir, schweben ein wenig; wir empfinden, doch wir sprechen nicht.
Sie erheben sich, gleiten sanft herab

Und zerfallen in Tausende winzige Funken -
Die Umrisse der Prediger von einfachen Teilen
Durch Verbote, Häuser, Leitungen und Brücken hindurch.
Diese Stadt funkelte oft mit ihren Lichtern,

Schwebte an uns vorbei, lockte mit der Dunkelheit
Und dem Linienchaos, Lichter überm Wasser; gibt es etwas Schöneres?
Wir wollen doch nicht ewig ein elendes Dasein fristen, jetzt sind w i r dran zu funkeln!
Die Wolken sind leicht, doch wir sind leichter als alle anderen,
Grazil entschwinden wir nach links und nach oben.
Wir treiben dahin auf dem Fluß, ohne Zweck und festes Ziel
Und kosten aus jeden Augenblick.
Alles hat sich zu leuchtend-konturlosen Flecken vermischt -
Die Schönheit ist nicht immer erklärbar oder verständlich...
Jemand, jemand ist grundlos grob zu uns,

Hegt einen Groll gegen uns,
Versteckt seit langem die Bitterkeit tief im Herzen,
Doch all das ist so weit weg von uns!
Alles ist Unsinn, schieb' nicht die Schuld nicht auf Fantasiegestalten:
Sag' der Schwere Lebewohl!
Es gibt keine Arme, die lang genug wären, um uns von der Erde aus zu erreichen.
Sie erheben sich, gleiten sanft herab

Und zerfallen in Tausende winzige Funken -
Die Umrisse der Prediger von einfachem Glück
Durch Verbote, Häuser, Leitungen und Brücken hindurch.
Wir treiben dahin auf dem Fluß, ohne Zweck und festes Ziel
Und kosten aus jeden Augenblick.
Alles hat sich zu leuchtend-konturlosen Flecken vermischt -
Die Schönheit ist nicht immer erklärbar oder verständlich...
FRANÇAIS
C’est qui, c’est qui, ces ombres après le tournant de la rue ?

C’est nous, c’est nous, dans cette ville nocturne
Déjà plus des primates, mais des dieux, pas encore
Juste quelques uns parmi de nombreux caillots de molécules
Renverrons tout ce qui est épuisé, écroulé

Allons-y, jète le superflu !
Hors de portée, nous planons doucement, nous ressentons sans parler
Les silhouettes des prêcheurs, en pièces simples,

Se soulèvent, puis glissent lissement de leur hauteur
Résolues en une masse de petites étincelles
Qui perce les interdictions, les maisons, les câbles et les ponts
Cette ville a clignoté bien des fois parmi ses feux

A flotté devant nos yeux, s’est moqué des ténèbres
Avec ses lignes aléatoires, ses feux au dessus de l’eau, y a-t-il rien de plus beau ?
Au lieu de croupir, interdits, pendant un siècle, à nous maintenant de clignoter !
Qu'ils sont légers, les nuages, mais les plus légers, c’est nous
Nous virons avec grâce vers la gauche et vers le haut…
Nous dérivons, nous pâmant dans l’ivresse de chaque moment

Emportés par le courant, sans but, et dans aucun sens
Tout est dissous dans des éclaboussures brillantes, indéchiffrables
La beauté ne s’explique pas toujours, n’est pas toujours comprise
Vers nous, un rustre quelconque sans raison se présente

Il cuve contre nous une rancune tenace
Et recéle au fond de lui depuis longtemps son grief
Mais enfin, comme tout cela nous semble éloigné !
Tout est délire, ne blâme pas les mirages
Dis au revoir à la gravité
Il n’y a pas de mains qui puissent nous atteindre de la terre
Les silhouettes des prêcheurs, en pièces simples,

Se soulèvent, puis glissent lissement de leur hauteur
Résolues en une masse de petites étincelles
Qui perce les interdictions, les maisons, les câbles et les ponts
Nous dérivons, nous pâmant dans l’ivresse de chaque moment

Emportés par le courant, sans but, et dans aucun sens
Tout est dissous dans des éclaboussures brillantes, indéchiffrables
La beauté ne s’explique pas toujours, n’est pas toujours comprise
ПУСТОТА
РУССКИЙ
По инерции в облаке света

Неживые шагают тела
Выдыхаю воздух нагретый
Но я слабый источник тепла
Холодею у светофора
Выпуская пар изо рта
Отвернись потому что скоро
Разорвёт меня пустота
Сохрани моё фото на книжной полке

Там я в старом пальто, с сигаретой во рту
Через миг разорвусь на осколки
И наполню собой пустоту
Замерзают в улыбке губы

Видишь, до смерти извелась
Видишь, движущиеся трупы
Коченеть продолжают кружась
В небе знаков для нас нет больше

Облака примёрзли ко льду
Все маршруты ведут замёрзших
В вечный холод и пустоту


Пустота...
Пустота...
Пустота...
Пустота...
Пустота...
Пустота...
Пустота...
‫עברית‬
‫אור של ענן בתוך באינרציה‬

‫חיים חסרי גופים צועדים‬
‫מחומם אוויר נושפת אני‬
‫חום של חלש מקור אני אבל‬
‫הרמזור ליד מקור קופאת‬

‫מהפה אדים נושפת‬
‫בקרוב כי עורף לי הפנה‬
‫אותי תשסע הריקנות‬
‫הספרים מדף על שלי התמונה את שמור‬

‫בפה סיגריה עם ישן במעיל שם אני‬
‫לרסיסים אשבר רגע בעוד‬
‫הריקנות את באמצעותי ואמלא‬
‫בחיוך קופאות השפתיים‬

‫למוות עצמי התשתי רואה אתה‬
‫הזזות הגופות את רואה אתה‬
‫מתהפכות שהן בזמן להתקשות ממשיכות‬
‫בשמיים עבורינו סימן כבר אין‬

‫לקרח קפאו העננים‬
‫לקיפאון מובילות הדרכים כל‬
‫וריקנות נצחי קור‬

‫לרסיסים אשבר היא רגע בעוד‬
‫בי הריקנות את ואמלא‬

‫לרסיסים אשבר היא רגע בעוד‬
‫בי הריקנות את ואמלא‬
‫‪...‬ריקנות‬
‫‪ENGLISH‬‬
‫‪Inertially in a cloud of light‬‬

‫‪Inanimate body paced.‬‬
‫‪I’m breathing out the warmed air,‬‬
‫‪But I am a poor source of heat.‬‬
I’m growing cold at the traffic light,
Releasing steam from my mouth.
Turn away, because soon
Void will blast me.
Save my photo on the bookshelf,

There I was in an old coat with a cigarette in my mouth.
After a moment I’ll burst into pieces
And I will fill a void.
Lips are freezing in a smile

You see, I exhausted me to death.
You see, moving corpses
Continue to stiffen up, spinning.
In the sky there are no more signs for us.

Clouds have frozen to the ice.
All routes lead to frozen
Eternal cold and emptiness.


Void...
Void...
Void...
Void...
Void...
Void...
Void...
FRANÇAIS
Dans l'inertie du nuage du monde

Des corps sans vie marchent
J'expire l'air chauffé
Mais je suis une source faible de chaleur
Je me refroidis à côté du feu de circulation

En laissant sortir de la vapeur de ma bouche
Détourne-toi, car bientôt
Me déchirera le vide
Garde ma photo sur l'étagère

Celle où je porte un vieux manteau, une cigarette à la bouche
Dans un instant j'exploserai en mille morceaux
Et me remplirai de vide
Mes lèvres se glacent en un sourire

Tu vois, je suis morte de fatigue
Tu vois les cadavres qui avancent
Continuent de se raidir en tournant
Il n'y a plus de signes pour nous dans le ciel

Les nuages se sont gelés contre la glace
Tous les itinéraires mènent dans les immobiles
Au froid éternel et dans le vide


Le vide...
Le vide...
Le vide...
ESPAÑOL
Por inercia en la nube de la luz

Los cuerpos inanimados dan pasos
Expiro aire calentado
Pero soy una débil fuente de calor
Me quedo yerta junto a semáforo

Expirando un hálito de la boca
Vuélvete porque en seguida
Me despedazará el vacío
Guarda mi foto en la librera

Ahí me llevo el abrigo viejo, estoy con un cigarrillo en la boca
Dentro de un momento me despedazaré a trozos
Y llenaré el vacío
Se hielan los labios en la sonrisa
Mira, me atormenté hasta la muerte
Mira, los cadáveres movientes
Siguen entumecerse girando
En el cielo ya no hay signos para nosotros

Las nubes quedan adheridas a nieve
Todas las rutas conducen a helados
Al frío eterno y al vacío
Guarda mi foto en la librera

Ahí me llevo el abrigo viejo, estoy con un cigarrillo en la boca
Dentro de un momento me despedazaré a trozos
Y llenaré el vacío
El vacío…
El vacío…
El vacío…
DEUTSCH
Mit der Kraft der Trägheit in einer Lichtwolke

tote Körper schreiten
Ich atme die erwärmte Luft aus
bin aber eine schwache Wärmequelle
Ich kühle an der Ampel ab

indem ich Dampf aus dem Mund ablasse
Dreh dich um, denn bald
Reißt mich die Leere
Speichere mein Foto auf einem Bücherregal

Dort bin ich in einem alten Mantel und mit'ner Zigarette im Mund
Einen Augenblick noch, und ich reiße in Stücke
und so werde ich die Leere füllen
Die Lippen erfrieren zu einem Lächeln

Siehst du, ich habe mich zum Tode abgenutzt
Siehst du die siech bewegende Leichen
Sie versteifen und weiter kreisen
Im Himmel gibt's keine Zeichen für uns mehr

Wolken ans Eis zugefroren
Alle Routen führen zum Erstarren
in die ewigen Kälte und Leere


Leere...
Leere...
Leere...
POLSKI
Siłą bezwładu w obłoku świata

Nieżywe kroczą ciała
Wydycham ogrzane powietrze
Lecz słabym źródłem ciepła jestem
Przy sygnalizacji świetlnej marznę

Wypuszczam parę z ust
Odwróć się, inaczej zaraz
Rozerwie mnie ta pustka
Zachowaj me zdjęcie na półce na książki

- Ja w starym płaszczu z papierosem w ustach
Za chwilę rozerwę się na strzępy
I tak sobą zapełnię pustkę
Zamarzają wargi w uśmiechu

Ot, na śmierć się wyczerpałaś
Widzisz poruszające się trupy
Zesztywniałe a krążą dalej
Na niebie znaków dla nas już brak

Obłoki zamarzły na lód
Wszystkie drogi prowadzą w zamarłe
Wieczną pustkę i chłód


Pustka...
Pustka...
Pustka...
Pustka...
Pustka...
Pustka...
Pustka...
За інерцією у світлі
Неживі крокують тіла
Видихаю повітря зігріте
Майже не відчуваю тепла
Так дратує твоя непокора
Тож попереджаю тебе
Відвернися, бо зовсім скоро
Порожнеча мене розірве
Збережи моє фото

За склом на полиці
Я в старому пальті
Сигарета димить
Розпадусь на нулі й одиниці
Й порожнечу наповню за мить
А обличчі застиглий вираз

Поглинає холод усе
Невблаганний смертельний вірус
Порожнеча от-от рознесе
Більше знаків у небі немає

Окрім згарї сірих хмарин
Холод дужче мене обіймає
Іти далі немає причин
Збережи моє фото

За склом на полиці
Я в старому пальті
Сигарета димить
Розпадусь на нулі й одиниці
Й порожнечу наповню за мить
РАЗБЕГ
РУССКИЙ
Суета отдаляет нас друг от друга

Оплетая все мысли паутиною липкой
Оттого порой бывает трудно
Различать меж малым и великим
Суета – это клетка для жертв гипноза

Хотя её двери настежь открыты
Только мало кто из нас находит
В себе силы, чтоб её покинуть
Превозмогая спазмы и судороги,

Волны отчаяния, вспышки безумия,
Я разрываю липкие путы
Ядовитого, скользкого спрута
На пути в мир незыблемых истин,
Где каждый поступок осмыслен,
По ту сторону ада и рая
Я свободна, я начинаю разбег
Откровения ждут тебя словно птицы,

Что готовы вспорхнуть с заснеженных веток
Не спугни их грубою бессмыслицей,
Ведь они боятся суеты
Мне осталось ещё несколько шагов

В сторону открытых дверей
Только б вырвать голову из тисков
Прочь из тесной клетки поскорей
На просторы полей, на волю,

К безграничному синему морю,
К диким травам, к неистовым волнам,
Над грозою, над вспышками молний
Быстрее, чем пламя и ветер
Уже почти со скоростью света
В направлении лунных приливов
Отрываюсь я от земли...
Бежать от жестоких симптомов невроза

От игр без правил, от спектаклей постылых
От этой утомительнейшей прозы,
Надоевшей мне до тошноты
Сквозь анфилады бесчисленных комнат

По коридорам душным и тёмным
Вдоль шоссе, уходящего в небо
Через сад, засыпанный снегом
Парк, пустырь, нет дороги назад
Дальше – взлётная полоса
Оттолкнуться и чувствовать пламя
Искры звёзд у меня под ногами...
ENGLISH
Vanity divides us from each other

Catching our thoughts in web like spider
And sometimes it’s hard to see a difference
Between greater and a microscopic
With the doors of cage are widely open

It’s a room for victims of hypnosis
Only few of us have fair power
To escape from this goddamn asylum
Struggling the cramps I’m overcoming

Waves of despair, bursts of the madness
Breaking tentacles in poisoned mucus
Floating away from a mighty octopus
And on the way to immutable reasons
We'll realize every single consequence
On underside of hell or a heaven
I’m running free I push down the throttle
And a feathered flock of revelations

Easily could fly from frozen branches
Do not scare away’em by the nonsense
Because they dislike the loud noises
I am in a two steps of opened doors

Trying to take off clutches from my head
Splitting shackles and I wondering how
Run away from narrow prison cell
To the plains of the land liberated

To the borderless face of the ocean
To the herbs and enormous tornadoes
Supersonic boom toward the thunder
Where the wings blows stronger and wilder
I’m in flames I’m faster than lightning
Lunar tides conquer my compass
Seize the day and tear off the ground
Escape from the cruel symptoms of neurosis

Lawless games and tedious prose
From the hateful and lifeless performance
Bothered me, Bothered me till the nauseam
Through enfilades of countless chambers
Stuffy corridors leading through darkness
Course to the sky along the highway
Drowning in snow crossing the garden
Forward to wasteland no turning back
Runaway dashed Ready to start
Push off and fly feeling the fire
Passing the stars my footprints go higher… eah
FRANÇAIS
L'agitation nous éloigne l'un de l'autre

En entortillant toutes les pensées comme un fil d'araignée visqueux
C'est pourquoi c'est parfois difficile
De distinguer entre ce qui est petit et grand
L'agitation est une cage pour les victimes de l'hypnose

Bien que ses portes soient grand ouvertes
Mais peu d'entre nous
Trouvent en eux la force d'en sortir
En surmontant les spasmes et les crampes,

Les vagues du désespoir, les accès de folie,
Je brise les fers gluants
De la pieuvre toxique et glissante
Sur le chemin du monde des vérités inébranlables,
Où chaque acte est censé,
De l'autre côté de l'enfer et du paradis
Je suis libre, je prends mon élan
Les révélations t'attendent comme des oiseaux

Qui sont prêts à prendre leur envol depuis les branches enneigées
Ne l'effraie pas avec de grossières absurdités,
Car ils ont peut de l'agitation
Il me reste encore quelques pas

Vers les portes ouvertes
Si seulement je pouvais arracher ma tête de cet étau
Et m'éloigner au plus vite de cette cage étroite
Dans l'étendue des champs, en liberté,

Vers la mer bleue infinie,
Vers les herbes sauvages, vers les vagues violentes,
Au-dessus de l'orage, au-dessus des foudres
Plus vite que la flamme et le vent
Presque à la vitesse de la lumière
En direction des marées lunaires
Je m'arrache à la terre...
Fuir les atroces symptômes de la névrose

Les jeux sans règles, les spectacles odieux
Cette prose des plus pénibles
Qui m'a épuisée jusqu'à la nausée
À travers les enfilades d'innombrables chambres

Dans les couloirs étouffants et sombres
Le long de la chaussée partant dans le ciel
À travers le jardin enneigé
Le parc, le terrain vague, il n'y a pas de chemin de retour
Plus loin il y a une piste de décollage
Partir et sentir la flamme
J'ai les éclats des étoiles sous les pieds...
ESPAÑOL
La agitación nos divide uno de otro

Envolviendo todos los pensamientos con telaraña pegajosa
Por eso a veces es difícil
Distinguir entre lo pequeño y lo grande
La agitación es una jaula para víctimas de hipnosis

No obstante, sus puertas están abiertas
Solo pocos de nosotros encuentran
Fuerzas en sí mismos para abandonarla
Sobreponiendo a los espasmos y a los calambres

A las olas de desesperación, a los arrebatos de locura
Rompo los tentáculos viscosos
De un pulpo venenoso y escurridizo
En el camino al mundo de verdades inmutables
Donde cada acción es consciente
Más allá del infierno y el paraíso
Estoy libre, empiezo la carrera de despegue
Las revelaciones te esperan como las aves

Que están listos para levantar el vuelo desde las ramas nevadas
No asústeselos con disparate brutal
Ya que tienen miedo de agitación
Me quedan unos pasos más

En dirección de las puertas abiertas
Solo con que saque la cabeza desde tenazas
Afuera de la jaula angosta
A los campos dilatados, a la libertad

Al ilimitado mar azul
A las hierbas silvestres, a las ondas frenéticas
Sobre la tormenta, sobre los relámpagos
Más rápido que el fuego y el viento
Ya casi con la velocidad de la luz
En dirección de las mareas lunares
Despego de la tierra
Huir de los síntomas atroces de neurosis

De los juegos sin reglas, de los espectáculos odiosos
De esta prosa la más fatigosa
Dándome asco
A través de crujías de innumerables habitaciones

Por los pasillos oscuros y de aire viciado
A lo largo de la carretera extendiéndose al cielo
A través del jardín cubierto con nieve
El parque, el descampado, no hay paso atrás
Más allá está la pista de despegue
Arrancar y sentir el fuego
Las chispas de las estrellas bajo mis pies
HRVATSKI
Nemir nas udaljuje jedno od drugog

Omotava sve misli ljepljivom paučinom
Od toga ponekad bude teško
Razlikovati malo od velikog
Nemir je kavez za žrtve hipnoze

Iako su njegova vrata širom otvorena
Samo što malo tko od nas pronalazi
Snagu da ga napusti
Nadjačavajući spazme i grčeve

Valove očaja, odsjaje ludosti
Ja trgam ljepljive spone
Otrovne, skliske hobotnice
Na putu prema svijetu nepromjenljivih istina,
gdje je svaki postupak značajan
Na drugoj strani pakla i raja
ja sam slobodna, uzimam zalet
Otkrivenja te čekaju kao ptice

koje su spremne uzletjeti sa snijegom prekrivenih grančica
Nemoj ih prestrašiti grubom besmislicom
Jer one se boje nemira
Ostalo mi je još par koraka
prema strani otvorenih vratiju
Samo da izvučem glavu iz škripca
i što brže pođem daleko od tijesnog kaveza
U golema prostranstva polja, po volji,

prema beskrajnom plavom moru,
do divlje trave i bijesnih valova,
iznad oluje i munja
Brže od vatre i vjetra
Gotovo brzinom svjetlosti
u smjeru mjesečevih plima
odvajam se od zemlje
Bježim od okrutnih simptoma neuroze

Od igara bez pravila, od mrskih predstava
Od ove naporne proze
koja mi se potpuno smučila
Kroz beskrajan niz soba,

po zagušljivim i tamnim hodnicima
duž ceste koja vodi prema nebu
kroz vrt pokriven snijegom
Park, pustaru, bez povratka
Zatim kroz pistu
odgurnuti se i osjetiti plamen
zvjezdane iskre su mi pod nogama...
POLSKI
Marność nas oddala od siebie

Oplatając wszystkie myśli pajęczą nicią
Przez to niekiedy jest trudno
Odróżnić małe od wielkiego
Los - to klatka dla ofiar hipnozy

Choć jej drzwi na oścież są otwarte
Tylko mało kto z nas znajduje
W sobie siły, by ją opuścić
Pokonując spazmy i skurcze,

Fale rozpaczy, wybuchy szaleństwa,
Rozrywam lepkie kajdany
Jadowitej, śliskiej ośmiornicy
W drodze do świata prawd niezmiennych,
Gdzie każde działanie ma sens,
Po drugiej stronie piekła i raju
Ja jestem wolna, zaczynam rozbieg
Objawienia, czekają na ciebie jak ptaki,
Gotowe poderwać się do lotu z ośnieżonych gałęzi
Nie wystrasz ich grubiańską bezmyślnością,
Przecież one boją się marności
Pozostało mi jeszcze kilka kroków

W stronę otwartych drzwi
Tylko trzeba wyjąć głowę z sideł
Byle dalej od ciasnej klatki byle szybciej
Na przestronne pola, na wolność,

Ku bezgranicznemu błękitnemu morzu,
Do dzikich traw, do wzburzonych fal,
Nad burzą, ponad błyskami gromów
Szybciej, niczym płomień i wiatr
Już nieledwie z prędkością światła
W kierunku pływów księżycowych
Odrywam się od ziemi...
Uciec od okrutnych objawów neurozy

Od zabaw bez reguł, od spektakli nienawiści
Od tej nużącej prozy
Która przyprawia mnie o mdłości
Przez amfiladę komnat niezliczonych

Po korytarzach dusznych i ciemnych
Wzdłuż w niebo uchodzącej autostrady
Przez sad, śniegiem zasypany
Park, pustacie, nie ma odwrotu
Dalej - pas startowy
Odbić się i płomień poczuć
Iskry gwiazd pod moimi stopami
РАЙ НА ПОЛЧАСА
РУССКИЙ
Мы с тобой умрём
очень медленной смертью.
Мы с тобой умрём
мучительной смертью.
Это - плата за рай,
что был нами украден
на полчаса...
Мы с тобой будем пить
отравленный воздух.
И в ответ на удар, -
мы лишь рассмеёмся.
Мы превысили скорость,
мы обречены.
Нас уже не спасти, -
мы разобьёмся
Это - плата за рай

Нам навстречу
в машинах
летят изумлённые лица
Это - наш с тобой
маленький Апокалипсис...
Ты меня научил
не бояться страданий,
уходить, не дождавшись
аплодисментов...
Я могу умереть
за преступность желаний,
лишь бы ты был со мной
за секунду до смерти

Нам навстречу
в машинах
летят изумлённые лица
на полчаса
Это - наш с тобой
маленький Апокалипсис
Я сегодня надену
вечернее платье.
‫‪Мы с тобою умрём‬‬
‫‪безумно красиво...‬‬
‫‪Наши души закружит‬‬
‫‪в невидимом танце.‬‬
‫‪Наши губы сольются‬‬
‫‪за секунду до взрыва...‬‬
‫עברית‬
‫‪.‬מאוד איטי מוות נמות ואני אתה‬

‫‪.‬בייסורים מוות נמות ואני אתה‬
‫‪,‬ידינו על שנגנב העדן גן עבור המחיר זהו‬
‫‪.‬שעה לחצי‬
‫‪,‬מורעל אוויר נשתה ואני אתה‬

‫‪.‬בצחוק נתפרץ רק למכה וכתגובה‬
‫‪.‬נגזר גורלינו ‪,‬המהירות על עברנו‬
‫‪.‬נתרסק אנחנו ‪,‬הצלה כבר לנו אין‬
‫העדן גן עבור המחיר זהו‬

‫במכוניות טסים לקראתנו‬
‫‪.‬נדהמים פרצופים‬

‫האפוקליפסה זוהי‬
‫‪.‬שלנו הקטנה‬
‫‪,‬מהסבל לפחד לא אותי לימדת אתה‬

‫‪.‬לתשואות לחכות לא ‪,‬לעזוב‬
‫‪,‬נפשעות תאוות בעוון למות מסוגלת אני‬
‫‪.‬המוות לפני בשנייה איתי תהיה רק אם‬
‫העדן גן עבור המחיר זה‬


‫האפוקליפסה זו‬
‫‪.‬ערב שמלת אלבש היום‬

‫‪.‬בטירוף יפה בצורה נמות אנחנו‬
‫‪.‬נראה לא בריקוד תסוחררנה שלנו הנשמות‬
‫‪.‬הפיצוץ לפני בשנייה תיפגשנה שלנו השפתיים‬
‫שעה צילח‬.
‫נדהמים פרצופים‬.

‫שעה לחצי‬.
‫שלנו הקטנה‬
FRANÇAIS
Toi et moi, nous mourrons

D'une mort très lente.
Nous mourrons
D'une mort atroce.
C'est le prix du paradis,
Que vous nous avez volé
Pour une demi-heure...
Nous boirons
L'air empoisonné.
Et en réponse au choc, -
Nous nous mettrons juste à rire.
Nous avons accéléré
Nous sommes condamnés.
On ne peut plus nous sauver, -
Nous nous briserons
C'est le prix du paradis

Des visages étonnés
Volent vers nous
Dans des voitures
C'est notre
Petit apocalypse...
Tu m'as appris
À ne pas craindre les souffrances,
À partir sans attendre
Les applaudissements...
Je peux mourir
Pour la criminalité des désirs,
Si seulement tu es avec moi
Une seconde avant la mort
Des visages étonnés
Volent vers nous
Dans des voitures
C'est notre
Petit apocalypse...
Aujourd'hui je porterai
Une robe de soirée.
Nous mourrons
Follement joliment...
Nos âmes seront emportées
Dans une danse invisible.
Nos lèvres se mêleront
Une seconde avant l'explosion...
ENGLISH
We will die together

a very slow death.
an agonizing death.
This is the price of paradise
that was stolen by us
for a half an hour...
We will drink together
the poisoned air.
And in answer to the blow
We will just laugh.
We exceeded speed limit,
we are doomed.
We are beyond saving,
we will crash.

for half an hour...
Toward us
in cars
amazed faces are flying.
for half an hour...
This is our own
small apocalypse...
You taught me
not to be afraid of sufferings,
to leave without waiting
for applauses...
I could die
for the criminality of desires
as long as you'll be with me
one second before death.

for half an hour...
Toward us
in cars
amazed faces are flying.
for half an hour...
This is our own
small apocalypse...
Today I'll wear

an evening gown.
madly beautiful...
Our souls will spin
in an invisible dance.
Our lips will merge
one second before the explosion...
ESPAÑOL
Nosotros dos moriremos

De una muerte muy lenta
De una muerte muy dolorosa
Esto es un pago del paraíso
Que fue robado por nosotros
Para una media hora
Nosotros dos beberemos
Un aire envenenado
Y en respuesta al choque
Solo nos echamos a reír
Sobrepasamos la velocidad
Estamos condenados
Es imposible salvarnos
Nos accidentaremos

Para una media hora
Al encuentro de nosotros
En los carros
Las caras admiradas van volando
Para una media hora
Esto es un pequeño apocalipsis
Para nosotros dos
Me enseñaste
A no temer a los sufrimientos
A irse sin esperar
Aplausos
Puedo morir
Por la criminalidad de los deseos
Con solo que estés conmigo
Un segundo antes de la muerte

Para una media hora
Al encuentro de nosotros
En los carros
Para una media hora
Para nosotros dos
Hoy me pondré
Un vestido de noche
Locamente bello
Nuestras almas darán vueltas
En una danza invisible
Nuestros labios se juntarán
Un segundo antes de la explosión
DEUTSCH
Ich und du, wir werden sterben

mit einem sehr langsamen Tod.
Ich und du, wir werden sterben
mit einem qualvollen Tod.
Es wird die Vergeltung sein
für 'ne halbe Stunde
gestohlenen Paradies...
Ich und du, wir werden trinken
eine vergiftete Luft.
Und zur Antwort auf einen Schlag -
wir beginnen nur zu lachen.
Du und ich wir werden sterben
einem sehr langsamen Tod.
Du und ich werden sterben
einem qualvollen Tod.
Dies wir die Zahlung für das Paradies,
was hast du gestohlen
für eine halbe Stunde ...
Du und ich werden trinken
eine vergiftete Luft.
Und als Antwort auf eine Attacke -
wir fangen an nur zu lachen.
Wir haben die Geschwindigkeit überschritten
Wir sind zum Scheitern verurteilt.
Wir sind nicht mehr zu retten -
Wir stürzen ab
Dies ist die Zahlung für das Paradies

für eine halbe Stunde...
Uns entgegen
in den Autos
fliegen erstaunte Gesichter
Dies ist meine und deine
kleine Apocalypse...
Du hast mich gelehrt,

keine Angst vorm Leiden haben,
weggehen, ohne den Applaus
zu erwarten...
Ich bin bereit zu sterben
für das Verbrechen der Wünsche
wenn du nur mit mir wärest
'ne Sekunde vor dem Tod

Uns entgegen
in den Autos
Heute werde ich

einen Abendkleid tragen.
Du und ich, wir werden sterben
wahnsinnig schön...
Unsere Seelen werden kreisen
im unsichtbaren Tanz.
Unsere Lippen in sich verschmelzen
auf 'ne Sekunde vor der Explosion...
Uns entgegen
in den Autos
РАЙ НА ПОЛЧАСА (RADIO EDIT)
РУССКИЙ
Мы с тобою станем
Ярким огненным вихрем,
На мгновенье станем
Ярким огненным вихрем.
Это плата за рай,

Что был нами украден
На полчаса.
Мы с тобой будем пить

Отравленный воздух,
И в ответ на удар мы лишь рассмеёмся.
Мы превысили скорость, мы обречены.
Нас уже не спасти, мы не вернёмся.
Это плата за рай

На полчаса.
Нам навстречу в машинах летят
Изумлённые лица.
Это плата за рай,

На полчаса,
Это наш с тобой маленький
Апокалипсис.
Ты меня научил
Не бояться страданий,
Уходить, не дождавшись
Аплодисментов.
Пусть взрываются звёзды
За преступность желаний,
Лишь бы ты был со мной
За секунду до смерти.

Нам навстречу в машинах летят
Изумлённые лица
Это наш с тобой маленький
Апокалипсис.
‫עברית‬
‫נהפוך ואני אתה‬

‫בהירה אש למערבולת‬
‫נהפוך קט לרגע‬
‫‪.‬בהירה אש למערבולת‬
‫‪,‬העדן גן עבור המחיר זהו‬
‫ידינו על שנגנב‬
‫נשתה ואני אתה‬
‫‪,‬מורעל אוויר‬
‫‪.‬בצחוק נתפרץ רק למכה וכתגובה‬
‫‪.‬נגזר גורלינו ‪,‬המהירות על עברנו‬
‫‪.‬נתרסק אנחנו ‪,‬הצלה כבר לנו אין‬
‫האפוקליפסה זוהי‬
‫אותי לימדת אתה‬
‫‪,‬מהסבל לפחד לא‬
‫לחכות לא ‪,‬לעזוב‬
‫‪.‬לתשואות‬
‫יתפוצצו שהכוכבים‬
‫‪,‬נפשעות אוותת בעוון‬
‫איתי תהיה רק אם‬
‫‪.‬המוות לפני בשנייה‬
‫‪,‬שעה לחצי‬
‫נדהמים פרצופים‬
‫‪,‬שעה לחצי‬
‫שלנו הקטנה‬
‫‪ENGLISH‬‬
‫‪We will become together‬‬

‫‪A bright fiery whirlwind,‬‬
‫‪For a moment we’ll become‬‬
‫‪A bright fiery whirlwind.‬‬
‫‪This is the price of paradise‬‬

‫‪That was stolen by us‬‬
‫‪For a half of an hour.‬‬
We're going to drink together
The poisoned air,
And in response to the strike we’ll just smile.
We have exceeded speed limit, we are doomed.
We are beyond saving, we will not come back.

For a half of an hour.
Towards us in the cars
astonished faces are rushing.

It's our little
Apocalypse.
You taught me
Not to be afraid of sufferings,
To leave without waiting
For applauses.
Let the stars explode
For the criminality of desires,
as long as you'll be with me
one second before death.

Towards us in the cars
astonished faces are rushing.

It's our little
Apocalypse.
FRANÇAIS
Nous allons devenir ensemble

un tourbillon de feu aveuglant,
nous allons devenir en un instant
un tourbillon de feu aveuglant.
C'est le prix à payer

pour la demi-heure de paradis
que nous avons dérobée.
Nous boirons ensemble

l'air empoisonné,
et nous répondrons aux coups par des rires.
Nous avons roulé trop vite, nous sommes condamnés.
On ne peut plus rien pour nous, nous n'en reviendrons pas.

pour une demi-heure de paradis.
Derrière des volants, des visages effarés
volent à notre rencontre.

C'est une petite apocalypse
rien que pour nous deux.
Tu m'as appris
à ne pas craindre la souffrance,
à quitter la scène sans attendre
les applaudissements.
Peu importe que les étoiles explosent
pour le crime d'avoir désiré
si tu es avec moi
une seconde avant la mort.

Derrière des volants, des visages effarés
volent à notre rencontre.

C'est une petite apocalypse
rien que pour nous deux.
ESPAÑOL
Nosotros dos llegaremos a ser

Un torbellino de fuego deslumbrante
Llegaremos a ser por un momento
Un torbellino de fuego deslumbrante

Que fue robado por nosotros
Para una media hora
Nosotros dos beberemos

Un aire envenenado
Y en respuesta al choque solo nos echamos a reír
Sobrepasamos la velocidad, estamos condenados
Es imposible salvarnos, nos accidentaremos

Para una media hora
Al encuentro de nosotros en los carros

Para una media hora
Para nosotros dos
Me enseñaste
A no temer a los sufrimientos
A irse sin esperar
Aplausos
Que exploten estrellas
Por la criminalidad de los deseos
Con solo que estés conmigo
Un segundo antes de la muerte

Para una media hora
Al encuentro de nosotros en los carros
Para una media hora
Para nosotros dos
РАМКИ
РУССКИЙ
Снова был шторм на горизонте

Мы взяли попкорн и большой пляжный зонтик
И, лёжа в шезлонгах, в бинокли смотрели:
Красиво ломаются многолетние ели
Мы рисовали пейзаж разрушений:

В наших картинах много ярких решений
В небо взмывают пурпурные всплески -
Со стороны наблюдать интересно
Как хорошо, что есть рамки, не отнимай мои рамки

Не просто так, не для декора
Построены стены, крепки заборы
Не расширяй мои рамки, не разрушай мои рамки
Вдруг это странное что-то
Двинется с точки отсчёта
Огненный дождь, мы стоим под навесом

За всем замесом следим с интересом
Блики и тени на картине горящей -
Яростный мир, ты такой настоящий
Стало темно, отрубились подстанции -

Заревом красным удобнее любоваться
Паника, вышли системы из строя
Но это не трогает нашу точку покоя
А всё потому, что есть рамки, не отнимай мои рамки

Не просто так, не для декора
Построены стены, крепки заборы
Не разрушай мои рамки, не расширяй мои рамки
Вдруг это странное что-то
Сдвинется с точки отсчёта
Опять оно отражено

Скажи ему: «Спокойно!
Зубами рвать живую плоть
Тебе не стоит – ты гуманоид
Нет, ты не ящер из глубин,
ты человек, ты не один
Смотри – вокруг полно людей,
Не выпускай своих когтей!»
Зубами рвать, зубами рвать
ENGLISH
There was a storm on a horizon once again

We took some pop-corn and a huge beach umbrella
And we were looking through binoculars while lying on the beach chairs:
As old spruces break down
We were painting a landscape of destruction:
There are so many bright strokes in our paintings
Purple splashes rise to the sky -
It's so interesting to watch it from aside
It's so good there are frames, don't take away my frames

It's not just for decoration, it's no like that
Walls are built and fences are strong
Don't stretch my frames, don't destroy my frames
And maybe this strange something
Will start its countdown.
It's raining fire and we stand under the tent

Watching all this fuss with interest
Patches of light and shadows on a burning painting -
A furious world you are so real
It became dark, substations went out -

It's more convenient to look at red glow
There is a panic, all systems are down
But it doesn't disturb a point of our peace
And that's because there are frames, don't take away my frames
It's not just for decoration, it's no like that
Walls are built and fences are strong
Don't stretch my frames, don't destroy my frames
And maybe this strange something
Will start its countdown.
It's reflected again

Tell it: "Easy!
No need to tear a live flesh with your teeth
You don't need that - you are a humanoid
No you aren't a lizard from the depths
You are a human, you are not alone
Look there are so many people around,
Don't let your claws out!"
To tear with teeth, to tear with teeth
РАССКАЖИ МНЕ О СВОЕЙ КАТАСТРОФЕ
РУССКИЙ
Расскажи мне о своей катастрофе.

Я приду среди ночи, если так будет нужно.
Не знаю, найду ли подходящие строки,
Но обещаю, что буду внимательно слушать.
Расскажи мне обо всем, что тревожит.

Для ищущих нет неизлечимых болезней.
Возможно, со мной случалось нечто похожее,
И, может быть, я хоть в чем-то смогу быть полезной.
Где-то есть огонь,

Который нас согреет,
И милосердный свет
Всевидящих звёзд.
И где-то есть любовь,
Что однажды сумеет
Осушить до дна
Это озеро слез.
Нелегко искать объяснения и оправдания,

С пулей в груди трудно быть непредвзятым.
Но разве чужая боль - не есть наказание,
И разве нет кары страшней, чем быть виноватым?
Я знаю, чужие ошибки не учат,

А время жестоко и вовсе не лечит,
И весь мой накопленный жизненный опыт
Возможно, окажется вдруг совсем бесполезен.
Но где-то есть тот дом,

Где мы всегда будем желанны,
А в этом доме тот,
Кто всегда нас поймёт и простит.
И где-то есть хирург,
Что сотрёт все эти шрамы,
И извлечёт все пули
У нас из груди.

ENGLISH
Tell me about your catastrophe.

I will come in the dead of night, if it will be needed.
I do not know whether I find suitable lines
But I promise to listen carefully.
Tell me about all that worry you.

For those seeking there are no incurable diseases.
Maybe I've gone through something similar,
And maybe I'm even in something can be useful.
Somewhere there is a fire

that will warm us,
And the merciful light
of the all-seeing stars
And somewhere there is a love,
that one day will be able to
drain to the bottom
this lake of tears.
It is not easy to find explanations and justifications,

With a bullet in the chest it’s hard to be impartial.
But is not someone else's pain a punishment?
And is there a punishment worse than to be guilty?
I know, others’ mistakes do not taught

And time is cruel and does not heal at all,
And all of my accumulated experience
Perhaps, will suddenly appear completely useless.
But somewhere there is the house

Where we will be always welcomed,
And in this house there is the one
who always understands and forgives us.
And somewhere there is a surgeon
that will erase all these scars
And will extract all the bullets
from our chests.
Tell me about your catastrophe...

ESPAÑOL
Cuéntame sobre tu catástrofe

Yo vendré en medio de la noche si será necesario
No sé si encontraré las frases adecuados
Pero prometo que escucharé atentamente
Cuéntame todo lo que te preocupa

Para aquellos que buscan no existen las enfermedades incurables
Tal vez me paso algo parecido
Y quizás podré ser, al menos en algo, útil
En algún lugar está el fuego

Que nos calentará
Y la luz misericordiosa
de las estrellas omnividentes
Y en algún lugar está el amor
Que un día podrá
secar hasta el fondo
este lago de lágrimas
No es fácil buscar las explicaciones y las justificaciones

Con una bala en el pecho es difícil ser imparcial
¿Pero acaso el dolor ajeno no es un castigo?
¿Y acaso no hay pena más horrible que ser el culpable?
Yo sé que los errores de otros no enseñan

Y que el tiempo es cruel y no cura en absoluto
Y toda mi experiencia acumulada de la vida
Tal vez resultará ser de repente totalmente inútil
Pero en algún lugar está aquel hogar

Donde siempre estaremos bienvenidos
Y donde estará aquella persona
Que siempre nos comprenderá y perdonará
Y en algún lugar existe el cirujano
Que borrará todas estas cicatrices
Y extraerá todas las balas de nuestros pechos

TÜRKÇE
Bana başına gelen felaketi anlat.

Gerekirse gecenin bir yarısı gelirim.
Uygun cümleler bulur muyum bilmiyorum,
Ama söz, dikkatlice dinleyeceğim.
Her şeyi anlat, seni telaşa düşüren ne varsa.

Arayanlar için, şifasız hastalık yoktur.
Belki de, bana da benzer şeyler olmuştu,
Ve mümkündür ki, bir faydam dokunur.
Bir yerde ateş var,

Bizi ısıtmayan,
Ve merhametli ışığı
Her şeyi gören yıldızların.
Ve bir yerde sevgi de var,
Birgün
Kurutur dibini
Gözyaşı gölünün.
Bir açıklama ve mazeret aramak kolay değil,

Göğüste bir kurşunla tarafsız olmak zor.
Başkasının acısı da bir ceza değil mi,
Suçlu olmaktan daha korkutucu bir ceza yok mu?
Biliyorum ki, başkasının hatalarından ders alınmaz,

Zaman ise acımasız ve hiç de yaraları sarmıyor,
Tüm biriken hayat tecrübemin
Mümkündür ki, birden hiçbir faydası olmadığı ortaya çıkacak..
Ama bir yerde o ev var,

Hepimizin birer sevgili olacağı,
Ve o evde,
Birisi bizi anlar ve affeder.
Ve bir yerde o cerrah var,
Tüm yaralarımızı yok edecek,
Çıkaracak tüm kurşunları
Göğsümüzden.

FRANÇAIS
Parle-moi de ta catastrophe.
Je viendrai en pleine nuit s'il le faut.
Je ne sais pas si je trouverai les lignes qui conviennent,
Mais je promets d'écouter attentivement.
Parle-moi de tout ce qui te tourmente.

Il n'y a pas de maladie incurable pour ceux qui cherchent.
Peut-être qu'il m'arrivait quelque chose de semblable,
Mais peut-être que je serai quand même utile à quelque chose.
Il y a quelque part un feu

Qui nous réchauffera,
Et la lumière clémente
Des étoiles qui voient tout.
Et il y a quelque part l'amour
Qui pourra un jour
Complètement tarir
Ce lac de larmes.
Ce n'est pas facile de chercher des explications et des justifications,

C'est difficile d'être impartial avec une balle dans la poitrine.
Mais la douleur d'autrui n'est-elle pas une punition,
Et a-t-il plus terrible châtiment que d'être coupable?
Je sais que l'on n'apprend pas des erreurs d'autrui,

Mais le temps est cruel et ne guérit pas du tout,
Et peut-être que toute l'expérience que j'ai amassée
Se trouvera soudain inutile.
Mais il y a quelque part cette maison

Où nous serons toujours désirés,
Et dans cette maison, celui
Qui nous acceptera et nous pardonnera toujours.
Et il y a quelque part un chirurgien
Qui effacera toutes ces cicatrices,
Et sortira toutes les balles
Que nous avons dans la poitrine.
POLSKI
Opowiedz mi o swojej katastrofie.

Przyjdę w nocy, jeśli tak będzie trzeba.
Nie wiem, czy znajdę odpowiednie rządki,
Lecz obiecuję, że będę uważnie słuchała.
Opowiedz mi o wszystkim, co trwoży.

Dla szukających nie ma nieuleczalnych chorób.
Być może, ze mną zdarzało się coś podobne
I, być może, ja chociaż w czymś potrafię być pożyteczną.
Gdzieś jest ogień,

Który nas ogrzeje,
I litościwe światło
Wszystko widzących gwiazd.
I gdzieś jest miłość,
Że pewnego razu potrafi
Osuszyć do dna
To jezioro łez.
Nielekko szukać wyjaśnienia i uniewinnienia,

Z kulą w piersiach ciężko być nieuprzedzonym.
Lecz chyba cudzy ból — nie jest ukaranie,
I chyba nie ma kary straszniej, aniżeli być winnym?
Wiem, cudze błędy nie uczą,

A czas okrutnie i całkiem nie leczy,
I całe moje nagromadzone doświadczenie życiowe
Być może, okaże się raptem całkiem daremnym.
Lecz gdzieś jest ten dom,

Gdzie zawsze będziemy pożądane,
A w tym domu ten,
Kto zawsze nas zrozumie i przebaczy.
I gdzieś jest chirurg,
Który zetrze wszystkie te szramy,
I wyciągnie wszystkie kuli.
U nas z piersi.

HRVATSKI
Ispričaj mi o svojoj katastrofi

Doći ću usred noći, ako bude potrebno.
Ne znam hoću li pronaći prave retke
Ali obećavam da ću te pažljivo slušati.
Ispričaj mi o svemu što te muči.

Nema neizlječivih bolesti za one koji traže.
Možda se meni dogodilo nešto slično,
I možda ja barem u nečemu mogu biti korisna.
Negdje postoji vatra

Koja će nas zagrijati,
I milosrdno svjetlo
Zvijezda koje vide sve.
I negdje postoji ljubav
Koja će jednom uspjeti
Osušiti do dna
Ovo jezero suza.
Nije lako tražiti objašnjenja i opravdavanja,
S metkom u grudima je teško biti nepristran
No zar tuđa bol nije kazna,
I zar nema veće kazne nego biti kriv?
Ja znam da nas tuđe greške ne uče,

A vrijeme je okrutno i uopće ne liječi
I svo moje nakupljeno životno iskustvo
Će se možda odjednom pokazati sasvim beskorisno.
Ali negdje postoji dom

Gdje ćemo uvijek biti poželjni
A u tom domu onaj
Koji će nas uvijek znati razumijeti i oprostiti nam.
I negdje postoji kirurg
Koji će izbrisati sve ove ožiljke,
I izvadit će sve metke
Koji su nam u grudima.

DEUTSCH
Erzähl mir von deiner Katastrophe.

Ich werde mitten in der Nacht kommen, wenn es sein muss.
Ich weiß nicht, ob ich geeignete Zeilen finde,
Aber ich verspreche, dass ich aufmerksam zuhören werde.
Erzähl mir über alles, was dich beängstigt.

Für diejenigen, die suchen, gibt's keine unheilbaren Krankheiten.
Vielleicht passierte es mir etwas ähnliches,
Und ich kann in etwas nützlich sein, vielleicht.
Irgendwo gibt es ein Feuer,

Das uns erwärmt,
Und ein gnädiges Licht,
der alles sehenden Sterne.
Und irgendwo gibt es Liebe,
Die in der Lage ist,
dieses See der Tränen
Bis auf den Boden trockenzulegen.
Es ist nicht leicht, Erklärungen und Rechtfertigungen zu suchen,

Mit einer Kugel in der Brust ist es schwer unparteiisch zu sein.
Wäre aber ein Schmerz jemanden anderen keine Strafe,
Und gäbe es keine furchtbarere Strafe, als schuldig zu sein?
Ich weiß, dass von den fremden Fehlern lernt man kaum,
Und die Zeit ist grausam und heilt gar nicht,
Und meine ganze Lebenserfahrung,
Kann sein, erweist sich plötzlich als völlig nutzlos.
Aber irgendwo gibt es das Haus,

Wo wir immer herzlich willkommen werden,
Und in diesem Haus derjenige,
Wer uns immer versteht und uns verzeiht.
Und irgendwo gibt es einen Chirurg,
Der all die Narben zu löschen vermag,
Und der zieht alle Kugeln
Aus unerer Brust heraus.

РЕКА ВРЕМЁН
РУССКИЙ
Мир огромен, ему всё равно,

Болен ты или устал,
Стал игрушкой в руках колдунов,
Пропустил тревожный сигнал.
Мир меняется постепенно,
Навсегда, и ладно, и пусть.
В прежний дом свой к прежней себе,
Сама я уже не вернусь.
Едкий дым и горький паслён

Навсегда изменили всё.
Я бросаюсь в реку времён,
Пусть она меня унесёт.
Всем течениям вопреки
Разлучит с моим естеством,
Я вернусь из этой реки
Обновлённым другим существом.
Свой у каждой пылинки маршрут

И начало у всех движений.
Грандиозные стройки идут
На местах больших разрушений.
Возвышаясь, падая ниц,
Вижу всё, закрываю глаза
Всё равно я люблю эту жизнь,
Её страшные чудеса.

Я бросаюсь в реку времён,
Пусть она меня унесёт.
Всем течениям вопреки
Разлучит с моим естеством,
Я вернусь из этой реки
Обновлённым другим существом.
Моя ноша меня не убьёт,

Как бы ни была тяжела.
Всей душой я начну вот-вот
Верить в необходимость зла,
В то, что тёмной моей стороне
Благодарна я быть должна -
Вместе с нею ещё сильней
Моя светлая сторона.

‫‪Я бросаюсь в реку времён,‬‬
‫‪Пусть она меня унесёт.‬‬
‫‪Всем течениям вопреки‬‬
‫‪Разлучит с моим естеством,‬‬
‫‪Я вернусь из этой реки‬‬
‫‪Обновлённым другим существом.‬‬
‫עברית‬
‫דבר אותו זה עבורו ‪,‬עצום העולם‬

‫‪,‬עייף או ‪,‬חולה אתה אם‬
‫‪,‬מכשף בידי לצעצוע הפכת‬
‫‪.‬מצוקה אות שחררת‬
‫‪,‬בהדרגה משתנה העולם‬
‫‪.‬לו ניתן ‪,‬ובסדר ‪,‬תמיד‬
‫‪,‬הקודמת אני – שלי הקודם הבית‬
‫‪.‬לעצמי כבר אחזור ולא‬
‫מר וסולנום צורב עשן‬

‫‪.‬הכל ישנו תמיד‬
‫‪,‬הזמן לנהר עצמי זורקת אני‬
‫‪.‬אותי לשאת לו נותנת‬
‫יםהזרמ לכל בניגוד‬
‫‪,‬שלי מהטבע להיפרד‬
‫הזה מהנהר אחזור אני‬
‫‪.‬מחודש ‪,‬אחר אדם‬
‫המאובקת ודרכו אחד כל‬

‫‪.‬תנועה מתחילה כולם ואצל‬
‫הולכות נשגבות שורות‬
‫‪.‬הגדולים האסונות בדרך‬
‫‪,‬נפולות בפנים ‪,‬מתרוממת‬
‫עיניים עוצמת ‪,‬הכל רואה‬
‫‪,‬האלו החיים את אוהבת אני זאת בכל‬
‫‪.‬נוראיים נפלאותיהם‬
‫מר לנוםוסו צורב עשן‬

‫‪.‬לתמיד הכל שינו‬
‫‪,‬הזמן לנהר עצמי זורקת אני‬
‫‪.‬אותי לשאת לו נותנת‬
‫הזרמים לכל בניגוד‬
‫‪,‬שלי מהטבע להיפרד‬
‫‪.‬מחודש ‪,‬אחר אדם‬
‫‪,‬אותי יהרוג לא שלי המשא‬

‫‪.‬כבד לא והוא כאילו‬
‫אט‪-‬אט אתחיל נפשי בכל‬
‫ברוע בצורך להאמין‬,
‫ובכך‬, ‫שלי האפל הצד שעל‬
‫ תודה אסירת להיות כהצרי אני‬-
‫יותר חזק איתו יחד‬
‫שלי הבהיר הצד‬.
‫מר וסולנום צורב עשן‬

‫הכל ישנו תמיד‬.
‫הזמן לנהר עצמי זורקת אני‬,
‫אותי לשאת לו נותנת‬.
‫הזרמים לכל בניגוד‬
‫שלי מהטבע להיפרד‬,
‫אחר אדם‬, ‫מחודש‬
ENGLISH
The world is vast, it does not care

If you are sick or tired,
If you’ve become a plaything in the hands of sorcerers,
Or missed an alarm.
The world changes gradually
Once and for all, alright, so be it.
To my old home, to my old personality,
I will not come back.
Acrid smoke and bitter nightshade

Have changed everything forever.
I plunge into the river of time,
Let it carry me away.
Despite all currents
Let it separate me from my nature,
I’ll get out of this river
As renewed different creature.
Every speck of dust has its own route

and there is the beginning of all movements.
There are ambitious construction projects
In the field of large disruptions.
Rising and falling down,
I see everything, closing my eyes
Anyway I love this life,
Its frightening wonders.

My burden won’t kill me,

No matter how heavy it is.
I’m about to begin to believe
With all my soul in the necessity of evil,
In that fact that to my dark side
I should be grateful -
Together with it
My bright side is even stronger.

FRANÇAIS
Le monde est immense, indifférent à tout.

Par fatigue ou par maladie,
tu es devenu un jouet dans les mains des sorciers.
Tu as tiré le signal d'alarme.
Le monde change peu à peu,
et pour toujours, d'accord, soit.
Dans mon ancienne maison pour rencontrer mon ancien moi,
moi-même je ne reviendrai pas.
La fumé âcre et la belladone amère

Ont tout changé à jamais.
Je me jette dans la rivière des temps,
pourvu qu'elle m'emporte.
Elle démêlera en moi
tous les courants contraires
Je reviendrai de cette rivière
Rénovée par une autre existence.
Chaque grain de poussière a son itinéraire

et chacun s'est mis en mouvement.
Les chantiers les plus grandioses vont
aux endroits de grandes destructions.
M'élevant, tombant prostrée,
je vois tout, je ferme les yeux.
Peu importe, j'aime cette vie,
qui recèle des merveilles effrayantes.

Mon fardeau ne me tuera pas,

c'est comme s'il ne pesait rien.
Bon, d'accord: de toute mon âme je commencerai
à croire à la nécessité du mal,
croire que je dois accepter
ma part d'ombre avec gratitude,
Car avec elle, ma part de lumière
est encore plus forte.

PORTUGUÊS
O mundo é enorme, para ele tanto faz

Se você está doente ou cansado,
Virou um brinquedo na mão de feiticeiros,
Deixou passar o sinal de alarme.
O mundo muda gradualmente
Para sempre, e ok, deixe que mude.
Para a minha antiga casa, ao encontro da minha antiga eu
Eu mesma nunca retornarei.
A fumaça cáustica e a planta doce-amargo

Mudaram tudo para sempre.
Eu me lanço no rio dos tempos,
Deixe que ele me carregue.
Todas as correntes contrárias
Separam-se do meu natural,
Eu volto deste rio
Renovada como um outro ser.
Cada um tem os seus grãos de poeira do itinerário

E todos os movimentos têm um começo.
Grandes projetos ocorrem
Nos lugares de grandes violações.
Elevada, com o rosto voltado pra baixo,
Vejo tudo, fecho os olhos
Tanto faz, eu amo essa vida,
Suas maravilhas aterradoras.

Eu volto deste rio
A minha carga não me matará,

Não importa qual seja o peso.
De toda a alma eu começarei aos poucos
A acreditar na indispensabilidade do mal,
Naquilo que é a minha metade escura
Eu deveria ser grata -
Junto com ela fica ainda mais forte
A minha metade iluminada.

Eu volto deste rio
РЕМОНТ
РУССКИЙ
Нет никаких деревьев

Никакого дома
В сумрачных тихих аллеях
Никаких знакомых собак
Цветы в ухоженных клумбах

Всё совсем по-другому
Незнакомей, новей
Словно всегда было так
Это конечно то место

Только время не это
Не то время года
Не то время суток
Было так интересно
Мама, папа и лето
Вот я превратилась в кого-то

Не заметив, что в промежуток
Всё залеплено штукатуркой

Замазано свежей краской
Проведено много мелких работ
Как вернуться в другую жизнь
Которая кажется сказкой
Когда всюду прошёл ремонт?
Мне кажется, я всё вижу

Но не могу проснуться
Я знаю, живут своей жизнью вещи
Когда не следишь за ними
Мир за спиной подвижен

Стоит лишь отвернуться
Вот я на миг отвлеклась
И все вокруг стали другими

Как вернуться в другую жизнь
Которая кажется сказкой
Когда всюду прошёл ремонт?

‫‪Как вернуться в другую жизнь‬‬
‫‪Которая кажется сказкой‬‬
‫?‪Когда всюду прошёл ремонт‬‬
‫עברית‬
‫כלשהם עצים אין‬

‫כלשהם בתים‬
‫והשקטות האפלות בסימטאות‬
‫כלשהם מוכרים כלבים אין‬
‫מטופחות באדניות פרחים‬

‫שונה לגמרי הכל‬
‫חדש ‪,‬מוכר לא‬
‫כך היה תמיד כאילו‬
‫מקוםה אותו כמובן זה‬

‫הזמן אותו לא רק‬
‫העונה אותה לא‬
‫ביום השעה אותה לא‬
‫מעניין כך כל היה‬
‫והקיץ ‪,‬אבא ‪,‬אמא‬
‫מישהו נעשיתי פה‬

‫שחלף שבזמן להבחין בלי‬
‫טויח הכל‬
‫טרי בצבע נצבע‬
‫התבצעו מזדמנות עבודות הרבה‬
‫אחרים לחיים לחזור כמו‬
‫מהאגדות שנדמים‬
‫שיפוץ עובר סביב כשהכל‬
‫להכ רואה שאני לי נדמה‬

‫להתעורר יכולה לא אבל‬
‫חייהם את חיים שדברים יודעת אני‬
‫אליהם לב שמים כשלא‬
‫הגב מאחורי בתנועה העולם‬

‫עורף להפנות רק צריך‬
‫לרגע מבט מסיטה אני הנה‬
‫משתנה מסביב והכל‬
ENGLISH
There are no trees

There is no home
In the gloomy quiet alleys
There are no friendly dogs
Flowers are in the well-kept flowerbeds

Everything seems different,
Unfamiliar, newer.
As if it was always like this.
This is definitely the same place,

Only the time is different
It's not that time of the year.
It's not that time of the day.
It was so interesting
Mom, Dad and summer
So I’ve turned into somebody else

Not noticed that in a short while
Everything is covered in plaster,

Daubed over with fresh paint,
A lot of little fixes were done.
How does one go back to the previous life,
To the one that looks like a fairy tale,
When full renovation has already been done?
I feel like I see everything,

But I cannot wake up
I know that things start living their own life
The moment you stop watching over them.
Behind my back, the world is in motion.

All I have to do is turn around.
I got distracted for a second,
And everyone around me became other
Everything is covered in plaster,

Daubed over with fresh paint,
A lot of little fixes were done.
How does one go back to the previous life,
To the one that looks like a fairy tale,
When full renovation has already been done?
FRANÇAIS
Il n'y a aucun arbre

Aucune maison
Dans les allées sombres et silencieuses
Aucun chien familier
Les fleurs dans les massifs soignés

Tout a changé
Inconnu, nouveau
Comme si il en avait toujours été ainsi
C'est bien sûr cet endroit

Mais ce n'est pas le temps
Ce n'est pas une saison
Ce n'est pas le temps d'une journée
C'était si intéressant
Maman, papa et l'été
Et je suis devenue quelqu'un

Sans remarquer qu'en un intervalle de temps
Tout a été replâtré

Repeint
Il y a eu beaucoup de petits travaux
Comment retourner dans une autre vie
Qui semble être un conte
Lorsque tout autour a été réparé
J'ai l'impression de tout voir

Mais de ne pas pouvoir me réveiller
Je sais que les choses vivent leur vie
Lorsque tu ne les surveilles pas
Le monde dans ton dos est animé

Il suffit de se retourner
J'ai été distraite un instant
Et tous autour ont changé
Tout a été replâtré

Repeint
Il y a eu beaucoup de petits travaux
Comment retourner dans une autre vie
Qui semble être un conte
Lorsque tout autour a été réparé
ESPAÑOL
No hay ningunos árboles

Ninguna casa
En las alamedas sombrías y silenciosas
No hay ningunos perros conocidos
Las flores en los parterres bien cuidados

Todo es completamente diferente
Más desconocido, más nuevo
Como si siempre fuera así
Esto es por supuesto el mismo lugar

Solamente el tiempo no es este
Distinta temporada
Distinta parte del día
Fue tan interesante
Mamá, papá y verano
He aquí que me convertí en alguien

No notando que en el intervalo…
Todo está enlucido con estuco

Ensuciado con pintura fresca
Fueron ejecutadas muchas obras menores
¿Cómo puedo volver a la otra vida
Que se parece a un cuento
Cuando en todas partes fue hecha la reparación?
Me parece que veo todo

Pero no puedo despertarme
Sé que las cosas viven su vida
Cuando no los miras
El mundo detrás de mis espaldas es movible

Solo hay que volver las espaldas
He aquí que me distraje por un instante
Y todos alrededor llegaron a ser diferentes


POLSKI
Nie ma żadnych drzew

Żadnego domu
W mrocznych cichych alejach
Żadnych znajomych psów
Kwiaty w zadbanych klombach

Wszystko całkiem po innemu
Nie znaniej, nowsze
Niby zawsze było tak
To jest oczywiście to miejsce

Tylko czas nie ten
Nie ta pora roku
Nie ten czas doby
Było tak ciekawie
Mama, tatuś i lato
Oto przekształciłam się na kogoś

Nie zauważywszy, że do rozstępu
Wszystko zalepiono tynkiem

Zamazano świeżą farbą
Przeprowadzono dużo drobnych robót
Jak powrócić do innego życia
Które zdaje się baśnią
Kiedy wszędzie przeszedł remont
Zdaje mi się, wszystko widzę

Lecz nie mogę obudzić się
Wiem, żyją swoim życiem rzeczy
Kiedy nie śledzisz za nimi
Świat za plecami jest ruchliwy

Warto tylko odwrócić się
Oto na mgnienie oderwałam się
I wszyscy dokoła stali się innymi

HRVATSKI
Nema nikakvog drveća

Nikakve kuće
U tihim tamnim alejama
Nikakvih poznatih pasa
Cvijeće u njegovanim cvijetnjacima

Sve je sasvim drugačije
Nepoznatije, novije
Kao da je uvijek bilo tako
Ovo je naravno to mjesto

Samo što vrijeme nije isto
Nije ono vrijeme u godini
Nije ono vrijeme u danu
Bilo je tako zanimljivo
Mama, tata i ljeto
Evo, i ja se pretvorih u nekog

Ne zamjetivši da je u međuvremenu
Sve je ožbukano
Prebojano svježom bojom
Učinjeno je mnogo malih radova
Kako se vratiti u drugi život
Koji se čini poput bajke
Kad je popravak već učinjen
Čini mi se da vidim sve

Ali se ne mogu probuditi,
Znam, stvari žive svoj život
Kad ih ne pratiš
Iza mojih leđa svijet se miče
Moram se samo okrenuti
Na trenutak sam se udaljila
I sve oko mene je postalo drugačije
Sve je ožbukano
Sve je ožbukano
DEUTSCH
Es gibt keine Bäume

Keine Häuser
In den grauen, stillen Alleen
Keine bekannte Hunde
Blumen in den gepflegten Beeten

Alles sieht jetzt ganz anders aus
Mehr unbekannt und neuer
Als ob es immer so wäre
Dies ist sicherlich der Ort,

Nur die Zeit nicht richtig
Nicht richtige Jahreszeit
Nicht richtige Tagesszeit
Es war so interessnat
Mutti, Vati und Sommer
So erwandelte ich mich in jemanden

Ohne zu bemerken, dass inzwischen
Alles mit Stuck verputzt wurde

Mit frischer Farbe beschmiert
Viele kleine Arbeiten durchgeführt
Wie zurückkehrt man zu einem anderen Leben
Das wie ein Märchen scheint
Wenn die Reparatur gab es schon überall
Ich glaube, ich sehe alles
Aber ich kann nicht mehr aufwachen
Ich weiß, Dinge leben sein eigenes Leben
Wenn man sie nicht beobachtet
Die Welt hinter dem Rücken ist beweglich

Es reicht nur kurz wegzuschauen
So war ich für einen Moment abgelenkt
Und ringsum wurde alles anders

Das scheint wie ein Märchen
Wenn die Reparatur gab es überall

Das scheint wie ein Märchen
Wenn die Reparatur gab es überall
Дерев тут більше немає

Будинків деяких також
Не можу ніяк пригадати
Яскравих цих ліхтарів
Цих сходів не пам’ятаю
Може мені хтось розкаже
Чому на вікнах з’явилися грати
Не чутно гомін дітей у дворі
Звісно це саме те місце

Але в чому ж тут справа?
Можливо, це все через сонце
Яке світити втомилось
Так хочеться перенестися
В літо, де мама і тато
У дзеркалі лице незнайомця
Дитинство так швидко скінчилось
Все під впливом невпинного часу

Додає свіжа фарба контрасту
І землю вкриває бетон
Як потрапити в інше життя
Що так нагадує казку
Коли всюди пройшов ремонт
Здається мені, я все бачу

У віях висохли сльози
Живуть життям своїм речі охоче
Якщо за ними не слідкувати
Ніколи час не пробачу
За те, що спинитись не в змозі
Ось я на мить заплющив очі
І світ навколо вже не впізнати
Все під впливом невпинного часу

Додає свіжа фарба контрасту
І землю вкриває бетон
Як потрапити в інше життя
Що так нагадує казку
Коли всюди пройшов ремонт
РЕСНИЦА
РУССКИЙ
Увлекаюсь обманчивым солнцем,

Умираю от мнимой простуды.
Как всегда, призывы бороться.
Не хочу, не могу, не буду.
Спотыкаюсь от лёгкого ветра,
Упиваюсь придуманной болью.
Лучше странно, чем незаметно.
Нет безумным нигде покоя.
На какой щеке, угадай, ресница?

Мне нужен миг, чтобы испариться,
Потеряться, забыться,
Не появляться, и даже не сниться.
Превратиться в назойливых мошек,
В пушинки подушек
Раствориться в собраниях кошек,
И деловитых весенних старушек.
Задыхаюсь от крошечной сумки

Ёжась от иллюзорного холода,
Лучше пусть опасность, чем скука.
Кто-то где-то зачем-то кого-то.
Всё представлю себе, что немыслимо,
Испугавшись внезапного завтра.
Лёд в угольях бесспорная истина.
Ты помог мне понять эту правду.
На какой щеке, угадай, ресница?

Мне нужен миг, чтобы испариться,
Потеряться, забыться,
Не появляться, и даже не сниться.
Превратиться в назойливых мошек,
В пушинки подушек
Раствориться в собраниях кошек,
И деловитых весенних старушек.
‫עברית‬
‫שולל מוליכה משמש מוקסמת‬,

‫מדומה משפעת גוססת‬.
‫קרב קריאות – תמיד כמו‬.
‫רוצה לא‬, ‫יכולה לא‬, ‫!אעשה לא‬
‫‪,‬קלה מרוח מועדת‬
‫‪.‬בדוי מכאב משתכרת‬
‫‪.‬דבר להרגיש לא מאשר מוזר עדיף‬
‫‪.‬שלו מקום שום למשוגעים אין‬
‫?הריס ‪,‬נחש ‪,‬לחי איזו על‬

‫‪,‬להיעלם כדי ‪,‬רגע לי נחוץ‬
‫‪,‬עצמי את לשכוח ‪,‬להיאבד‬
‫‪.‬לחלום לא ואפילו להופיע לא‬
‫‪,‬מטריד ליבחוש להיהפך‬
‫‪.‬פוך לכרית‬
‫חתולים באסיפת להיטמע‬
‫‪.‬עניניות אביביות ובזקנות‬
‫‪,‬קטנטנה משקית נחנקת‬

‫‪.‬קור מאשליית רועדת‬
‫‪ .‬שעמום מאשר ‪,‬סכנה שתהיה עדיף‬
‫‪.‬מישהו את כלשהי סיבה בגלל איפשהו מישהו‬
‫‪,‬הדעת על לעלות ניתן שלא מה כל את לעצמי אדמיין‬

‫‪.‬הפתאומי מהמחר מפחדת בעודי‬
‫‪.‬לערעור ניתנת לא עובדה – בפינות קרח‬
‫‪.‬הזאת האמת את לראות לי עזרת אתה‬

‫להיעלם כדי ‪,‬רגע לי נחוץ‬
‫‪,‬עצמי את לשכוח ‪,‬להיאבד‬
‫‪.‬עניניות אביביות ובזקנות‬

‫‪,‬להיעלם כדי ‪,‬רגע לי נחוץ‬
‫‪,‬עצמי את שכוחל ‪,‬להיאבד‬
‫עניניות אביביות ובזקנות‬
‫‪ENGLISH‬‬
‫‪I’m carried away by delusive sun‬‬

‫‪Dying of an imaginary cold.‬‬
‫‪As always, appeals for fight.‬‬
I neither want to nor can, I won't do that.
The light wind makes me trip up,
I’m reveling in an imaginary pain.
The strange is worth better than the insignificant.
The crazy people can't find rest anywhere.
Guess which cheek the eyelash is on?

I need an instant to make myself disappear,
To get lost and forgotten,
To not appear, not even in a dream.
To become troublesome midges,
a fluff of pillows
to dissolve myself into the assemblies of cats
And businesslike old ladies of spring.
A tiny bag asphyxiates me

I snuggle myself up against the illusionary cold,
I prefer danger to boredom.
Someone somewhere for some reason … someone.
I’ll imagine all the unthinkable,
Frightened by the sudden tomorrow.
The ice in the coals is uncontestable truth.
You helped me to understand this truth.
Guess which cheek the eyelash is on?

I need an instant to make myself disappear,
To get lost and forgotten,
To not appear, not even in a dream.
To become troublesome midges,
a fluff of pillows
to dissolve myself into the assemblies of cats
And businesslike old ladies of spring.
FRANÇAIS
J'adore le soleil tromper,

Je meurs d'un coup de froid imaginaire.
Comme toujours, je ne veux ni ne peux
Combattre les appels, je ne le ferai pas.
Le vent léger me fait trébucher,
Je me grise d'une douleur imaginaire.
L'étrange vaut mieux que l'insignifiant.
Les fous ne peuvent trouver le repos nulle part.
Devine sur quelle joue est le cil?

J'ai besoin d'un instant pour me volatiliser,
M'égarer, m'oublier,
Ne pas apparaître, ni même en rêve.
Me changer en moucherons importuns,
En plumes d'oreiller
Me fondre dans des assemblées de chats,
Et de petites vieilles affairées printanières.
Un petit sac m'asphyxie

Me pelotonnant contre le froid illusoire,
Je préfère le danger à l'ennui.
Quelqu'un quelque part, qui sait pourquoi.
Je me figurerai que tout est incroyable,
Effrayé par le futur soudain.
La glace dans les braises est une vérité incontestable.
Tu m'as aidé à comprendre cette vérité.
Devine sur quelle joue est le cil?

J'ai besoin d'un instant pour me volatiliser,
M'égarer, m'oublier,
Ne pas apparaître, ni même en rêve.
Me changer en moucherons importuns,
En plumes d'oreiller
Me fondre dans des assemblées de chats,
Et de petites vieilles affairées printanières
.
DEUTSCH
Hingerissen mit der trügerischen Sonne

Sterbe ich von der imaginären Kälte.
Wie immer - Anrufe zum Kämpfen.
Ich will nicht, ich kann nicht, das tue ich nie.
Stolpernd vom leichten Wind,
Ergötze ich mich am erfundenen Schmerz.
Es ist besser seltsam zu sein als unbemerkt.
Die Verrückten finden nirgendwo den Frieden.
Auf welchem Wange ist die Wimper, rate?

Ich brauche einen Moment, um zu verdampfen,
Verloren gehen, vergessen werden,
nicht mehr erscheinen, sogar im Traum.
Eine lästige Mücke werden,
Flaum für Kissen
Sich in den Sammlungen von Katzen lösen,
Und im Frühling sachlichen alten Damen.
Gewürgt vom kleinen Damenbeutel

Zitternd von der illusorischen Kälte,
Besser finde ich schon eine Gefahr als Langeweile.
Jemand, irgendwo, jemanden aus irgendeinem Grund.
Alles werde ich mir vorstellen, was auch undenkbar sei,
Aus Angst vor einem unerwarten morgen.
Eis im Kohlen ist unbestritten wahr.
Du hast mir geholfen, diese Wahrheit zu verstehen.
Auf welchem Wange ist die Wimper, rate?

Ich brauche einen Moment, um zu verdampfen,
Verloren gehen, vergessen werden,
nicht mehr erscheinen, sogar im Traum.
Eine lästige Mücke werden,
Flaum für Kissen
Sich in den Sammlungen von Katzen lösen,
Und im Frühling sachlichen alten Damen.
POLSKI
Lubuję się słońcem złudnym,

Umieram z rzekomego przeziębienia.
Jak zawsze, wezwania by walczyć.
Nie chcę, nie mogę, nie będę.
Potykam się na lekkim wietrze,
Upajam się bólem wymyślonym.
Lepiej być dziwnym niż niewidocznym.
Nie, szaleni nie zaznają spokoju.
Na którym policzku jest rzęsa, zgadnij?

Potrzebna mi chwila, aby wyparować,
Zgubić się, albo dać się zapomnieć,
Nie pojawiać się, a nawet się nie śnić.
Przekształcić się w dokuczliwe muszki,
W puch poduszki,
Rozpuścić się w kolekcjach kotów,
I wśród rzeczowych wiosennych staruszek.
Dusi mnie maleńka torebka,

Drżę od iluzorycznego chłodu,
Lepiej już niebezpieczeństwo, niż nuda.
Ktoś, gdzieś, kogoś z jakiegoś powodu.
Wszystko wyobrażam sobie, co nie do pomyślenia,
Przestraszywszy się naraz jutra.
Lód w węglach to prawda bezsporna.
Pomogłeś mi tę prawdę zrozumieć.
Na którym policzku jest rzęsa, zgadnij?

Potrzebna mi chwila, aby wyparować,
Zgubić się, albo dać się zapomnieć,
Nie pojawiać się, a nawet się nie śnić.
Przekształcić się w dokuczliwe muszki,
W puch poduszki,
Rozpuścić się w kolekcjach kotów,
I wśród rzeczowych wiosennych staruszek.
РОЗОВЫЙ СЛОН
РУССКИЙ
Зачем мне розовый слон?

Уверена, знаю вполне,
Объективно со всех сторон,
Абсолютно не нужен мне.
Но он ходит за мной всё время,
И уже надоел мне страшно.
Ведь люблю я других зверей,
Чёрных и камуфляжных.
Ни к чему мне розовый слон,

Но жалко его прогнать.
И к тому, что всегда мы вдвоём
Стала я привыкать.
Уже беспокоюсь о нём,
Он со мной на каждом шагу.
В жизнь мою влился розовый слон,
Я уже без него не могу.
Каждый должен об этом знать,

Так устроена жизнь.
Если хочешь что-нибудь потерять -
привяжись.
И как только поверишь в Эдем, благодать
Всё разрушит удар судьбы.
полюби.
И как только стал нужен мне он,

Неотъемлем, необходим,
почему-то стал розовый слон
Замкнут и нелюдим.
Не стремится розовый слон
Быть со мной каждую минуту,
Как-то странно он отстранён,
избегает меня почему-то.
Для меня это страшная драма -
его нет со мной целый миг.
Тут приходит мне телеграмма,
Слон нашёл хозяев других.
Как же мне это всё пережить,
Я умру, я сойду с ума.
Как вернуть мне или как забыть
розового слона?

привяжись.
полюби.
Чтоб не плакать и не скорбеть,

И любых избежать потерь,
Никогда никого не люби,
Никогда никому не верь.
Но сама я так вряд ли смогу,
Скоро новая будет весна,
И опять я себе найду какого-нибудь слона.

привяжись.
полюби.
ENGLISH
What would I do with a pink elephant?

I’m sure, I know well,
Objectively from every quarter
I absolutely don’t need him.
But he follows me all the time
and I'm awfully fed up with him.
After all, I love other animals,
Black and camouflaged.
I have no use for a pink elephant,

but it would be a pity to shoo him off.
And I began to get used to
the fact that we are always together
I already started to worry about him
He follows my every footstep.
A pink elephant slipped into my life,
Now I cannot stand without him.
Everyone should know about that

That's the way life is.
If you want to lose something –
You’d get attached to it.
And as soon as you believe in Eden, in Grace
A stroke of fate will destroy everything.
You’d love it.
And as soon as he became necessary to me,

Inseparable, indispensable
The pink elephant somehow became
withdrawn and unsociable.
The pink elephant does not long for
being with me every minute
He is oddly aloof,
avoids me for some reason.
For me it's a terrible drama
When he is not with me for more than a moment.
And then I get a telegram:
The elephant has found other owners.
How can I survive this?
I’ll die, I’ll lose my mind.
How could I get back or forget
The pink elephant?

You’d love it.
To prevent tears and grieving,

And to avoid any losses,
Don't love anyone ever
Don't trust anyone ever.
But I could hardly do it,
A new spring will be there soon
and I'll find myself yet another elephant.

You’d love it.
FRANÇAIS
Qu'est-ce que je ferais d'un éléphant rose?

Je suis convaincue, je sais parfaitement,
objectivement, sous tous les angles,
que je n'en ai absolument pas besoin.
Mais il vient vers moi tout le temps,
ce que je peux en avoir marre!
Pourtant j'aime d'autres animaux,
plutôt noirs ou camouflés.
L'éléphant rose ne me sert à rien,

mais ça serait triste de le chasser.
Et comme on est ensemble tout le temps,
j'ai commencé à m'habituer.
Déjà je m'inquiète pour lui,
et il me suit pas à pas.
Un éléphant rose s'est glissé dans ma vie,
et déjà je ne peux plus m'en passer.
Chacun devrait savoir ceci

pour mettre sa vie en ordre:
si tu veux perdre quelque chose,
attache-toi.
Et à peine tu commence à croire à l'Eden et à la Grâce
qu'un coup du sort met tout par terre.
Si tu veux perdre quelque chose,
tombe un peu amoureux.
Et il m'était à peine devenu nécessaire,

fondamental, indispensable,
que voilà que mon éléphant rose, je ne sais pas pourquoi,
a commencé à se renfermer, à s'isoler.
L'éléphant rose ne s'efforce plus
d'être avec moi à chaque minute,
c'est bizarre, il est en retrait,
il me fuit pour je ne sais quelle raison.
Pour moi c'est un drame affreux
quand il n'est pas avec moi plus d'un instant.
Et voilà qu'un télégramme arrive:
l'éléphant a trouvé de nouveaux maîtres.
Mais comment survivre à ça?
Je vais mourir, je deviendrai folle.
Comment retrouver ou oublier
l'éléphant rose?

attache-toi.
Pour ne pas pleurer et ne pas souffrir,
et éviter toute perte,
n'aime jamais personne,
ne fais jamais confiance à personne.
Mais moi je ne pourrais jamais faire ça,
le nouveau printemps approche,
et je vais me trouver un nouvel éléphant.

attache-toi.
HRVATSKI
Što će mi ružičasti slon?

Sigurna sam, potpuno znam,
Objektivno, sa svih strana
Apsolutno mi nije potreban.
Ali on me slijedi cijelo vrijeme,
I već mi je strašno dosadio.
Jer ja volim i druge životinje,
Crne i zakamuflirane.
Ružičasti slon mi ni za što ne služi,

ali žao mi ga je potjerati.
A pošto smo uvijek zajedno
Počinjem se privikavati.
Već se brinem za njega,
On prati svaki moj korak.
U moj život je ušao ružičasti slon,
i bez njega ja više ne mogu.
Svatko mora za to znati,

Takav je život.
Ako nešto želiš izgubiti -
veži se za to.
I čim povjeruješ u Eden i milost
Udar sudbine će srušiti sve.
zavoli to.
I čim mi je postao potreban,

Neotuđiv, neophodan,
Ružičasti slon je iz nekog razloga
postao povučen i nedruželjubiv.
Ne trudi se, ružičasti slon
Biti sa mnom svaku minutu,
Nekako je čudno udaljen,
iz nekog razloga me izbjegava.
Za mene je to strašna drama,
nije sa mnom jedan cijeli tren.
Dolazi mi telegram,
da je slon našao druge gospodare.
Kako ću ja to preživjeti,
umrijet ću, poludjet ću.
Kako da vratim ili zaboravim
Ružičastog slona?

Takav je život.
veži se za to.
zavoli to.
Da ne bi plakao ili tugovao

I izbjegao svake gubitke,
Nikad nikoga nemoj voljeti,
Nikad nikome nemoj vjerovati.
A ovako sama ću jedva uspjeti,
Uskoro će novo proljeće,
I opet ću si naći nekakvog slona.

Takav je život.
veži se za to.
zavoli to.
POLSKI
Po co mi różowy słoń?
Jestem pewna, wiem dobrze,
obiektywnie z każdej strony
absolutnie jest mi niepotrzebny.
Lecz on chodzi za mną cały czas,
i już mi się sprzykrzył strasznie.
Przecież ja lubię inne zwierzęta,
Te czarne i te w panterkę.
Niepotrzebny mi różowy słoń,

lecz żal mi go jakoś przegnać.
I dlatego, że zawsze jesteśmy razem
zacząłem się i przyzwyczajać.
Już się o niego martwię,
jest ze mną na każdym kroku.
W moje życie wszedł różowy słoń,
i ja bez niego już żyć nie mogę.
Każdy powinien to wiedzieć,

tak już urządzone jest życie.
Jeśli chcesz cokolwiek stracić -
przywiąż się.
I kiedy tylko uwierzysz w Eden, dzięki Bogu
Wszystko rozbije uderzenie losu.
pokochaj.
I kiedy tylko on stał się mi potrzebny,

Nierozdzielny, konieczny do życia,
Jakoś stał się różowy słoń
Zamknięty i nietowarzyski.
Nie stara się różowy słoń
Być ze mną w każdej minucie,
Jakoś dziwnie stał się osobny,
Unika mnie z jakiegoś powodu.
Dla mnie to straszny dramat -
nie ma go ze mną cały moment.
I wtedy przychodzi telegram,
że słoń znalazł innego gospodarza.
Jak mam teraz to wszystko przeżyć,
ja umrę, ja oszaleję.
Jak mam wrócić sama do siebie lub zapomnieć
różowego słonia?

przywiąż się.
pokochaj.
Żeby nie płakać i się nie smucić

i dowolnych uniknąć strat,
nigdy nikogo nie kochaj,
nigdy nikomu nie wierz.
Lecz ja sama tak nie potrafię,
wkrótce nowa nastanie wiosna,
i znów znajdę dla siebie jakiegoś nowego słonia.

przywiąż się.
pokochaj.
СРПСКИ
Шта ће ми розе слон?

Уверена сам, знам у потпуности,
Објективно са свих страна
Он ми апсолутно није потребан.
Али он иде за мном све време,
И већ ми је страшно досадио
Јер ја волим друге животиње,
Црне и камуфлирајуће.
Ни за шта ми не треба розе слон,

Али жао ми је да га отерам.
И томе да смо увек удвоје
Почела сам да се привикавам.
Већ се бринем о њему,
Он је са мном на сваком кораку.
Мом животу се придружио розе слон,
Ја већ без њега не могу.
Свако треба ово да зна,

Тако је уређен живот.
Ако хоћеш нешто да изгубиш - вежи се.
И тек што повериш у Еден, благодат,
Све ће растурити удар судбине.
Ако хоћеш нешто да изгубиш - заволи.
И тек што ми је постао потребан,

Неодвојив, неопхдан,
Из неког разлога постао је розе слон
Затворен и недруштвен.
Не жели розе слон
Да буде са мном сваког минута,
Некако чудно је уздржан,
избегава ме из неког разлога.
За мене је ово страшна драма -

њега нема са мном целог тренутка.
Ту ми стиже телеграм,
Слон је нашао домаћине друге.
Како ли ћу ја све то да преживим,
Умрећу, полудећу.
Како да вратим или како да заборавим
розе слона?

Да се не би плакало и туговало,
И да би се избегли разни губици,
Никада никога не воли,
Никада никоме не веруј.
Али ја сама тешко да ћу то моћи,
Ускоро ће ново пролеће,
И опет ћу ја себи наћи
некаквог слона.

РУССКАЯ РУЛЕТКА
РУССКИЙ
Сквозь тревожные сумерки,

Дым сигарет,
Отражается в зеркале нервное пламя свечи.
Я сижу за столом.
На столе пистолет.
Я играю в игру для сильных мужчин.
Я смеюсь над собой.

Я рисую усы.
Ты не знаешь, какая я наверняка.
Я энергия взрыва.
Я эхо грозы.
Я пока не опасна,
Но это только пока.
Ты ещё не знаешь, насколько всё это
Будет всерьёз.
У меня осталось два часа до рассвета
И ещё один нерешённый вопрос:
Кто мы? -
Незнакомцы из разных миров?
Или, может быть, мы -
Случайные жертвы
Стихийных порывов?
Знаешь, как это сложно
Нажать на курок,
Этот мир
Так хорош за секунду до взрыва...
Ты вчера невзначай
Потерял свою тень,
И сегодня не ты, а она гостит у меня,
Мы чуть-чуть поиграем
Здесь в темноте:
Пистолет, я и тень,
Попытайся понять...
Я, увы, не знаю,
Насколько всё это было всерьёз.
Твоя тень, к сожаленью, не может ответить
Мне на этот несложный вопрос:
Кто мы?
Незнакомцы из разных миров?
Или, может быть, мы
Этот мир
Мы накажем друг друга

Высшей мерой отчаянья,
Для того чтоб из памяти этот вечер изъять...
Здесь одна только пуля,
Не огорчайся,
Я кручу барабан,
И эта пуля – моя...
И теперь мне точно известно, насколько всё это
Всерьёз,
Потому что молчанье - ведь это тоже ответ на мой нелепый вопрос:
Кто мы? -
Незнакомцы из разных миров...
Или, может быть, мы
Этот мир
Кто мы?
Кто мы?
‫עברית‬
‫ מתוחים דמדומים דרך‬- ‫סיגריות עשן‬

‫מנוחה חסרת נר להבת בחלון משתקפת‬
‫השולחן על יושבת אני‬, ‫ השולחן על‬- ‫אקדח‬
‫חזקים לגברים במשחק משחקת אני‬
‫שפם מציירת אני – עצמי על צוחקת אני‬

‫אני איך – יודע לא אתה‬, ‫וודאותב‬
‫אנרגיה של פיצוץ – אני‬, ‫רעמים סופת של הדהוד – אני‬
‫מסוכנת לא בינתיים אני‬, ‫בינתיים רק זה אבל‬...
‫יודע לא עדיין אתה‬:

‫ברצינות יהיה זה כל כמה עד‬
‫הזריחה עד שעתיים לי נשארו‬
‫אחת מוכרעת לא שאלה ועוד‬:
‫?אנחנו מי‬..
‫שונים מעולמות זרים‬...
‫– אנחנו שאולי או‬
‫?הטבע איתני התפרצות של מקריים קורבנות‬
‫ההדק על ללחוץ – קשה זה כמה יודע אתה‬
‫‪...‬הירייה לפני בשנייה טוב כך כל הזה העולם‬
‫שלך הצל את פתאום איבדת אתמול‬

‫אצלי מתארח הוא אלא ‪,‬אתה לא והיום‬
‫‪ -‬בחשיכה ‪,‬פה קצת נשחק‬
‫להבין נסה ‪...‬והצל ‪,‬אני ‪,‬האקדח‬
‫ברצינות היה הז כל כמה עד יודעת לא ‪,‬אבוי ‪,‬אני‬

‫לענות יכול לא הצער למרבה שלך הצל‬
‫‪...‬הזאת הפשוטה השאלה על לי‬
‫‪?..‬אנחנו מי‬
‫‪...‬שונים מעולמות זרים‬
‫ייאוש של רבה במידה השני את חדא נעניש אנחנו‬

‫‪...‬מהזיכרון הזה הערב את שנחסיר כך על‬
‫‪ -‬תתאכזב אל ‪...‬אחד כדור רק כאן יש‬
‫‪...‬שלי – הזה הכדור ‪,‬התוף את מסובבת אני‬
‫‪:‬לחלוטין לי ברור ואז‬

‫ברצינות זה כל כמה עד‬
‫– שתיקה כי‬
‫תשובה גם היא הרי‬
‫שלי השטותית השאלה על‬
‫‪?..‬אנחנו מי‬
‫‪...‬שונים תמעולמו זרים‬
‫?אנחנו מי‬
‫אנחנו מי‬
‫‪ESPAÑOL‬‬
‫‪A través de la inquieta penumbra‬‬

‫‪del humo de los cigarrillos‬‬
‫‪el espejo refleja la llama de la vela,‬‬
‫‪hay una pistola en mi mesa,‬‬
‫‪estoy jugando un juego de hombres fuertes.‬‬
Me río de mí misma
dibujando un bigote,
en realidad tú no me conoces
soy una explosión, soy el eco de la tormenta
yo no soy peligrosa todavía, pero lo seré ...
yo no sé todavía:
que tan grave pueda ser
tengo dos horas antes del amanecer
y una pregunta sin resolver:
¿Quiénes somos?..
extraños de mundos diferentes...
o tal vez
¿Las víctimas de estallidos espontáneos?
sabes, es tan difícil apretar el gatillo
este mundo es tan bueno
un segundo antes de la explosión...
Ayer accidentalmente perdiste tu sombra

y hoy he sido visitada por ella, pero no por ti
vamos a jugar un poco aquí en la oscuridad -
el arma, yo y la sombra... tratando de entenderlo.
Por desgracia, no sé que tan grave pueda ser,

tú sombra no puede responderme
esta sencilla pregunta...
¿Quiénes somos?..
extraños de mundos diferentes..
o tal vez -
Vamos a castigarnos el uno al otro

con extrema pena y desesperación
para borrar esta noche de nuestra memoria..
sólo hay una bala... no te preocupes -
estoy girando el cilindro y la bala es mía...
Y ahora sé con seguridad:

que tan grave es
por el silencio,
también es la respuesta
a mi pregunta ridícula:
¿Quiénes somos?..
extraños de mundos diferentes...
o tal vez -
¿Quiénes somos?..
¿Quiénes somos?..
ENGLISH
Across the worrying dusk,

The smoke of cigarettes,
The nervous candle's flame is reflected in the mirror.
I am seated at the table
There’s a gun on the table
I am playing a game intended for strong men.
I laugh at myself.
I draw moustaches
You don't know exactly who I am.
I am the energy of an explosion.
I am the echo of a storm.
For an instant I am not dangerous,
But only for an instant.
You don't even know how much all of this
Will be serious.
I’ve got two hours left before the dawn
And one unresolved question:
Who are we?..

Are we strangers from different worlds?
Or are we, perhaps,
The casualties of the spontaneous bursts?
You know, it’s so hard to pull the trigger
This world is so good a second before the explosion
Yesterday, you lost your shadow inadvertently,

And today I’m visited by it and not you
We’re going to play a little
here in the dark
The gun, me and the shadow –
try to understand
Alas, I don’t know how seriously was it all
Your shadow, unfortunately, cannot reply
To my simple question:
Who are we?..

Or are we, perhaps,
We will punish one another

with extreme penalty of despair
to erase this night from our memory
There's only one bullet
Don't be distressed,
I'm spinning the cylinder
and this bullet is for me…
And now I know for sure:
how serious it is
because the silence
is also the answer
to my ridiculous question:
Who are we?..

Or are we, perhaps,
TÜRKÇE
Telaşeli karanlıkta,
Sigara dumanı,
Aynaya mumun hiddetli alevi yansımakta.
Masada oturuyorum,
Masada bir tabanca.
Güçlü erkeklerin oynadığı bir oyunu oynuyorum.
Kendimle dalga geçiyorum.

Bir bıyık çiziyorum.
Sen, herhalde, nasıl olduğumu bilmezsin.
Ben bir patlama enerjisiyim.
Bir fırtınanın yankısıyım.
Şimdilik tehlikeli değilim,
Ama henüz şimdilik.
Sen daha bilmiyorsun, bu işin ne kadar
Ciddi olabileceğini.
Gün doğana kadar iki saatim var
Ve hallolmamış bir meselem:
Biz kimiz?-
Farklı dünyalardan gelen yabancılar mı?
Ya da, belki, biz -
Rastlantısal kurbanları mıyız
Spontan patlamaların?
Biliyor musun, ne kadar zor
Tetiğe basmak,
Bu dünya
Patlamaya saniye kala öyle hoş ki...
Sen dün istemeden

Gölgeni kaybettin,
Ve bugün sen değil, gölgen konuğum,
Birazcık oynayacağız
Burada karanlıkta:
Tabanca, ben ve gölge,
Anlamayı dene...
Ben, yazık ki, bilmiyorum,
Bu işin ciddiyetini.
Gölgen, maalesef, veremez
Bu kolay sorunun cevabını:
Biz kimiz?-
Ya da, belki, biz -
Tetiğe basmak,
Bu dünya
Birbirimizi cezalandırıyoruz
Umutsuzluğun en üstün derecesiyle,
Kafadan bu akşamı silip atmak için...
Burada tek bir kurşun var,
Üzülme, mermi haznesini çeviriyorum,
Ve bu kurşun - benim...
Ve şimdi kesinlikle biliyorum, işin ne kadar
Ciddi olduğunu,
Çünkü sükut da benim saçma soruma bir cevaptır:
Biz kimiz?-
Ya da, belki, biz -
Tetiğe basmak,
Bu dünya
Biz kimiz? Biz kimiz?

FRANÇAIS
À travers le crépuscule inquiétant,

La fumée des cigarettes,
La flamme de la bougie se reflète dans le miroir nerveux.
Je suis assis à table.
Il y a un pistolet sur la table.
Je joue à un jeu fait pour les hommes forts.
Je ris de moi.
Je me dessine des moustaches.
Tu ne sais pas qui je suis exactement.
Je suis l'énergie d'une explosion.
Je suis l'écho d'un orage.
Pour l'instant je ne suis pas dangereuse,
Mais pour l'instant seulement.
Tu ne sais pas encore combien tout cela
Sera sérieux.
Il me reste deux heures avant l'aube
Et encore une question non résolue:
Qui sommes-nous? -
Des inconnus venus de mondes différents?
Ou sommes-nous peut-être
Les victimes collatérales
D'élans spontanés?
Tu sais combien c'est dure
D'appuyer sur la détente,
Ce monde
Est si beau une seconde avant l'explosion...
Hier, tu as perdu ton ombre

Par mégarde,
Et aujourd'hui ce n'est pas toi mais elle qui me rend visite,
Nous allons jouer un peu
Ici dans l'obscurité:
Le pistolet, moi et l'ombre,
Essaye de comprendre...
Je ne sais hélas pas
Combien tout cela était sérieux.
Ton ombre, malheureusement, ne peut pas répondre
À ma simple question:
Qui sommes-nous? -
Ce monde
Nous nous punirons l'un l'autre

Avec la plus haute mesure du désespoir,
Pour soustraire cette soirée de notre mémoire...
Ici il n'y a qu'une balle,
Ne t'en fais pas,
Je fais tourner le cylindre,
Et cette balle est pour moi...
Et maintenant je sais parfaitement combien tout cela
Est sérieux,
Car le silence est également la réponse à mon absurde question:
Qui sommes-nous? -
Ce monde
Qui sommes-nous? Qui sommes-nous?
POLSKI
Poprzez niespokojny zmierzch

Dym z papierosów
Odbija się w lustrze nerwowy płomień świecy
Siedzę przy stole
Na stole pistolet
Gram w grę dla silnych mężczyzn
Śmieję się z siebie

Rysuję wąsy
Nie wiesz, jaka ja jestem naprawdę
Jestem energią eksplozji
Jestem echem burzy
Ja na razie nie jestem groźna
Ale to tylko na razie
Ty jeszcze nie wiesz
Na ile to wszystko będzie poważnie
Zostały mi dwie godziny do świtu
I jeszcze jedno nierozstrzygnięte pytanie:
Kim jesteśmy?
Nieznajomymi z różnych światów?
Lub, być może, jesteśmy
Przypadkowymi ofiarami
Żywiołowych porywów?
Wiesz, jak trudno jest
Pociągnąć za spust
Ten świat
Tak piękny jest na sekundę przed eksplozją...
Ty wczoraj, przypadkiem
Straciłeś swój cień
A dzisiaj, nie Ty, a ona gości u mnie
Odrobinkę pobawimy się
Tutaj, w ciemności:
Pistolet, ja i cień
Postaraj się zrozumieć...
Ja, niestety, nie wiem
Na ile to wszystko było poważnie
Twój cień, niestety, nie może mi odpowiedzieć
Na to proste pytanie:
Kim jesteśmy?
Ten świat
Karzemy się wzajemnie

Najwyższą miarą rozpaczy
Po to, żeby z pamięci ten wieczór usunąć…
Tu jest tylko jedna kula
Nie martw się
Obracam bęben
I ta kula jest moja ...
I teraz wiem dokładnie
Na ile to wszystko jest poważnie
Dlatego, że milczenie, to też przecież odpowiedź
Na moje głupie pytanie:
Kim jesteśmy?
Ten świat
Kim jesteśmy? Kim jesteśmy?

HRVATSKI
Kroz nemiran sumrak,

dim cigareta,
u zrcalu se odražava plamen svijeće.
Sjedim za stolom.
Na stolu pištolj.
Igram igru za jake muškarce.
Smijem se sama sebi.

Crtam si brkove.
Ti ne znaš kakva sam ja zapravo.
Ja sam energija eksplozije
Ja sam jeka oluje.
Zasada nisam opasna,
ali to je samo zasada.
Ti još uvijek ne znaš koliko će sve to
postati ozbiljno.
Ostalo mi je još dva sata do zore,
I još jedno neriješeno pitanje:
Tko smo mi?

Neznanci iz različitih svijetova?
Ili smo mi možda,
slučajne žrtve
spontanih nagona?
Znaš kako je to teško
povući okidač,
ovaj svijet
je tako dobar jednu sekundu do eksplozije...
Jučer si nehotice
izgubio svoju sjenu,
I danas umjesto tebe, ona gostuje kod mene,
Malo ćemo se poigrati
ovdje u tami:
Pištolj, ja i sjena
Pokušaj shvatiti...
Ja, nažalost, ne znam
Koliko je sve ovo ozbiljno.
Tvoja mi sjena, nažalost ne može odgovoriti
na to lako pitanje:
Tko smo mi?

Ili smo mi možda,
slučajne žrtve
spontanih nagona?
povući okidač,
ovaj svijet
Kaznit ćemo jedno drugoga

Najvišom mjerom očaja,
Da bi istjerali tu večer iz sjećanja...
Ovdje je samo jedan metak,
Ne brini se,
Vrtim cilindar,
I ovaj metak je samo moj...
I sad mi je potpuno jasno koliko je sve ovo
ozbiljno,
Zato što je tišina isto odgovor na moje
apsurdno pitanje:
Tko smo mi?

Ili smo mi možda,
slučajne žrtve
spontanih nagona?
povući okidač,
ovaj svijet
Tko smo mi?

Tko smo mi?
DEUTSCH
Durch die unruhige Dämmerung hindurch

Zigarettenrauch,
Die nervöse Kerzenflamme wird im Spiegel reflektiert.
Ich sitze am Tisch..
Auf dem Tisch eine Pistole.
Ich spiele ein Spiel für starke Männer.
Ich lache über mich.

Ich zeichne einen Schnurrbart.
Du weißt nicht, wie ich wirklich bin.
Ich bin die Explosionsenergie.
Ich bin das Gewitterecho.
Ich bin vorläufig nicht gefährlich,
Doch das ist nur vorläufig.
Du weißt es noch nicht, für wie lange das alles
Im Ernst sein wird.
Für mich sind noch zwei Stunden bis zum Tagesanbruch geblieben
Und noch eine nicht entschiedene Frage:
Wer sind wir?

Unbekannte aus verschiedenen Welten?
Oder vielleicht sind wir -
Zufällige Opfer
Elementarer Aufwallungen?
Du weißt, wie kompliziert das ist
Den Hahn abzudrücken,
Diese Welt M
Ist eine Sekunde vor der Explosion so schön...
Gestern hast du unversehens

Deinen Schatten verloren,
Heute jedoch bist nicht du, sondern sie bei mir zu Besuch,
Wir werden ein bißchen spielen
Hier in der Dunkelheit:
Die Pistole, ich und der Schatten,
Versuche zu begreifen...
Ich weiß es leider nicht,
Für wie lange das alles ernsthaft war.
Dein Schatten kann mir leider nicht antworten
Auf diese unkomplizierte Frage:
Wer sind wir?

Zufällige Opfer
Diese Welt
Wir bestrafen uns gegenseitig

Mit dem höchsten Maß an Verzweiflung,
Damit, um diesen Abend dafür aus dem Gedächtnis zu tilgen..
Hier ist nur eine Kugel,
Sorge dich nicht,
Ich drehe die Trommel um
Und diese Kugel ist die meine...
Und jetzt ist es mir genau bekannt, für wie lange das alles ernsthaft ist,
Weil das Schweigen auch eine Antwort auf meine
unsinnige Frage ist:
Wer sind wir?

Zufällige Opfer
Diese Welt
Wer sind wir? Wer sind wir?
MAGYAR
A zavaró félhomályban,
A cigarettafüstben
Tükröződik egy ideges gyertya lángja a tükörben.
Én az asztalnál ülök,
Fegyverem az asztalon,
És az erős férfiak játékát játszom.
Nevetek magamon,
Bajuszt rajzolok magamra,
Nem is tudom, ki vagyok pontosan.
Egy robbanás energiája vagyok,
A zivatar visszhangja vagyok.
Nem vagyok veszélyes,
De csak pillanatok kérdése.
Nem tudsz rólam mindent,
Ezt komolyan mondom.
Már csak két óra van hajnalikg,
És még mindig nyitva áll egy kérdés:
Kik vagyunk?
Idegenek különböző világokból?
Vagy talán
Találomra választott áldozatok,
Spontán dühkitörések?
Tudod milyen nehéz
Meghúzni a ravaszt.
Ez a világ
Annyira szép most, a második robbanás előtt...
Tegnap véletlenül
Elvesztettem árnyékomat,
És ma nem te, hanem ő van velem.
Játszunk egy kicsit
Itt a sötétben:
A pisztos, én és az árnyék.
Próbáld megérteni...
Sajnos semmi mást nem tudok,
Csak azt, hogy ez most nagyon komoly.
Az árnyék sajnos nem tudja megválaszolni
Nekem ezt az egyszerű kérdést:
Kik vagyunk?
Vagy talán
Tudod milyen nehéz
Ez a világ
Meg fogjuk büntetni egymást

A legmélyebb kétségbeeséssel,
És azzal, hogy ezen éjszaka emlékét elvetjük magunktól.
Csak egyetlen töltény van,
Ne aggódj,
Megpörgetem a hengert,
És ez a golyó - az enyém...
És most már tudom, hogy mindez tökéletesen komoly,
Mert a csend - ez is egyfajta válasz a nevetséges kérdésre:
Kik vagyunk?
Vagy talán
Tudod milyen nehéz
Ez a világ
Kik vagyunk?
Kik vagyunk?
Крізь тривожні сутінки,

Дим сигарет,
Відбивається в дзеркалі тремтливий пломінь свічі.
Я сиджу за столом.
На столі пістолет.
Я граю у гру для сильних чоловіків.
Я сміюсь над собою,

Я малюю вуса.
Ти достеменно не знаєш, якою є я.
Я енергія вибуху.
Я відлуння грози.
Я поки не небезпечна,
Але це лише поки що.
Ти ще не знаєш, наскільки все це
Буде всерйоз.
У мене лишилось дві години до світу
І ще одна нез'ясована річ:
Хто ми? -
Незнайомці з різних світів?
Або може ми -
Випадкові жертви
Стихійних поривів?
Чи знаєш, як важко
Тиснути на курок,
Весь цей світ
Такий гарний за мить до підриву...
Ти учора невмисне
Загубив свою тінь,
І сьогодні не ти, а вона у мене в гостях
Ми трохи пограємо
Тут у пітьмі:
Пістолет, я і тінь,
А ти спробуй збагни...
На жаль, я не знаю,
наскільки усе це було всерйоз.
Твоя тінь не може мені прояснити, на жаль,
Лиш одну надзвичайно просту річ:
Хто ми? -
Одне одного покараємо

Вищою мірою відчаю
Для того, щоб з пам'яті цей вечір зник...
Тут одна лише куля,
Не ображайся,
Я оберну барабан,
І ця куля - моя...
І тепер мені точно відомо, наскільки усе це
всерйоз,
Тому що мовчання - теж відповідь на моє безглузде питання:
Хто ми? -
Хто ми? Хто ми?
СЕГОДНЯ
РУССКИЙ
Давай разрушим потолок

И будем видеть бездну звёзд,
Читать падений их следы.
Я притворюсь, сглотнув комок,
Что я твоих не вижу слёз
Сквозь волны темноты.
Больше не будет больно и плохо,

Сегодня не кончится никогда.
Между выдохом каждым и вдохом
С неба летит звезда.
Гаснет звон последнего слога

И шкатулка вопросов пуста.
Давай не будем завершать

картину нашу,
Бросим так,
оставив смутные мазки.
И каждый будет сам искать
На ней надежду или мрак,
сады или пески.

Гаснет звон последнего слога

И шкатулка вопросов пуста.
Пьянит заведомая ложь,

В неё на миг поверил сам,
Так обезумел от тепла.
Я человек со снятой кожей,
Каждый поцелуй, как шрам,
Каждая слеза - игла.

‫‪Гаснет звон последнего слога‬‬
‫‪И шкатулка вопросов пуста.‬‬
‫‪Больше не будет больно и плохо,‬‬
‫‪Сегодня не кончится никогда.‬‬
‫עברית‬
‫התקרה את נשבור בוא‬

‫‪,‬כוכבים אינסוף ונראה‬
‫‪.‬שלהם הנפילות עקבות את נלמד‬
‫‪,‬פנים ומעמידה גוש מבליעה אני‬
‫שלך הדמעות את רואה לא שאני‬
‫‪.‬החשיכה לגלי מבעד‬
‫‪,‬ורע כואב יהיה לא יותר‬

‫‪.‬לעולם יגמר לא היום‬
‫ושאיפה נשיפה כל בין‬
‫‪.‬מהשמיים כוכב עף‬
‫האחרונה ההברה קול שוכך‬
‫‪.‬ריקה השאלות וקופסת‬
‫לא בוא‬
‫‪,‬שלנו התמונה את נסיים‬
‫‪.‬מטושטשות מריחות נשאיר ‪,‬הככ אותה נניח‬
‫בעצמו יחפש אחד וכל‬
‫תקווה ‪,‬בה‬
‫‪.‬חולות או גנים ‪,‬עגמומיות או‬

‫‪.‬מהשמיים כוכב עף‬
‫‪.‬ריקה השאלות וקופסת‬
‫‪,‬משכר הוא ולטב שקר‬

‫‪,‬בעצמך בו תאמין מיד אתה‬
‫‪.‬מהחום מדעתך יצאת כך כדי עד‬
‫‪,‬עורו שפשטו אדם אני‬
‫‪,‬צלקת כמו – נשיקה כל‬
‫‪.‬מחט – דמעה כל‬
‫ורע כואב יהיה לא יותר‬

‫לעולם יגמר לא היום‬
‫מהשמיים כוכב עף‬
‫ריקה השאלות וקופסת‬
‫ורע ואבכ יהיה לא יותר‬
‫לעולם יגמר לא היום‬
ENGLISH
Let's destroy the ceiling

And let us see the abyss of stars
We'll read the traces of their falling
I’ll pretend swallowing the lump,
that I do not see your tears
Through the waves of darkness.
It won't be painful and bad anymore

Today will never end.
Between each breath and inhale
A star is flying from the sky
Ringing of the last syllable is fading out

And the casket of questions is empty.
Let's not finish

our painting,
Let’s leave it off
with vague brushstrokes.
And everyone will find there
Hope or darkness,
the gardens or the sands.


A deliberate lie excites,

For a moment you believed in it,
Crazy of warmth.
I'm a human with no skin,
Every kiss is like a scar
Each tear is a needle.


ESPAÑOL
Hagamos pedazos el techo

Y miremos el abismo del cielo
Leamos las huellas de estrellas fugaces
Pretenderé con un nudo en la garganta
Que no veo tus lágrimas
Através de la oscuridad
No habrá más penas y maldad

El día de hoy nunca terminará
Entre cada espiración e inspiración
Una estrella esta cayendo del cielo
El sonido de la última sílaba desaparece
Y el ataúd de las preguntas ya esta vació
No podemos
Terminar nuestra pintura
Dejémosla así,
Llena de toques imprecisos
Y cada uno intentará encontrar
Alguna esperanza,
La Oscuridad,
O Jardines y Desiertos

Ebrio de tantas mentiras
Por un momento las había creído
Tan loco estaba por el calor
Soy un humano al que le fue arrancada la piel
Cada beso como una herida
Cada lágrima como una aguja

FRANÇAIS
Démolissons le plafond
Et nous verrons tout un tas d'étoiles,
Et nous lirons les traces de leurs chutes.
La gorge nouée, je ferai semblant
De ne pas voir tes larmes
À travers les vagues de l'obscurité.
Il n'y aura plus de peine,

Aujourd'hui ne finira jamais.
Entre chaque expiration et inspiration
Une étoile vole du ciel.
Le son de la dernière syllabe s'évanouit

Et la boîte à questions est vide.
N'achevons pas
Notre tableau,
Nous arrêterons comme ça
En laissant de vagues coups de pinceau.
Et chacun y cherchera lui-même
Espoir ou ténèbres,
Jardins ou mers de sable.

Le mensonge notoire enivre,

J'y ai moi-même cru un instant,
La chaleur m'avait fait perdre la tête.
Je suis une personne dont on a enlevé la peau,
Chaque baiser, chaque cicatrice,
Chaque larme est une aiguille.


POLSKI
Chodź, zburzymy sufit

I będziemy widziały otchłań gwiazd,
Czytały ślady ich spadków.
Udam, łyknąwszy gulę w gardle,
Że nie widzę twoich łez
Przez fali ciemności.
Więcej nie będzie boleśnie i źle,

Dziś nie zakończy się nigdy.
Między wydechem każdym i wdechem
Z nieba leci gwiazda.
Gaśnie dźwięk ostatniej sylaby

I skrzynka pytań jest pusta.
Nie będziemy kończyły obraz nasz,

Zaniechamy tak,
zostawiwszy niewyraźne smugi.
I każdy sam będzie szukał
Na nim nadzieję czy mrok,
ogrody czy piaski.

Upaja jawne kłamstwo,

W to na mgnienie uwierzyłeś sam,
Tak oszalałęś od ciepła.
Jestem człowiekiem ze zdjętą skórą,
Każdy całus, niby szrama,
Każda łza jest igła.


БЕЛАРУСКАЯ
Давай разбурым нашу столь,

І… будзем бачыць бездань зóрак,
Чытаць падзенняў іх сляды.
Прыкінусь я, глынуў камяк,
Што… я тваіх не бачу слёз
Скрозь хвалі цемнаты.
Больш і не будзе балюча і брыдка,

Сягоння не скончыцца, - ды калі.
І між выдыхам кожным і ўдыхам
З неба звязда ляціць.
Гасне звон апошняга складу,

І шкатулка пытанняў пуста.
Больш і не будзе дрэнна, балюча,
Сягоння не скончыцца - ды хай так.
Давай не будзем завяршаць

карціну нашу,
Кінем ўбок,
пакінуў цмяныя мазкі.
І кожны будзе сам шукаць
На ёй надзею абó змрок,
сады абó пяскі.
Больш і не будзе дрэнна, балюча,

Не скончыцца сёння ніколі ўжо.
І між выдыхам кожным і ўдыхам
Зорка ляціць з нябёс.
Звон згасáе апошняга складу,

І шкатулка пытанняў пуста.
Больш і не будзе балюча і хмарна,
Сягоння не скончыцца - ды павéк.
П'яніць вядóмая хлусня,

Ў яе на міг паверыў сам,
Так… ашалеўшы ад цяпла.
Я чалавек са знятым скýрай,
Кожны пацалунак – шрáм,
Кожная сляза – ігла.
Больш і не будзе балюча і брыдка,

Сягоння не скончыцца - ды хай так.
І між выдыхам кожным і ўдыхам -
З неба ляціць звязда.
Гасне звон апошняга складу,

І ўжо скрынкі пытанняў пусты.
Больш і не будзе балюча ды дрэнна,
Сягоння не скончыцца па вякì.
HRVATSKI
Hajde srušimo strop

I vidjet ćemo ponor zvijezda
Čitat ćemo tragove njihova pada.
Pretvarat ću se, progutavši knedlu
Da ne vidim tvoje suze
Kroz valove tame.
Više neće biti bolno i loše,

Danas nikad neće završiti.
Između svakog izdisaja i udisaja
S neba pada zvijezda.
Gasi se zvuk posljednjeg sloga

I kutijica pitanja je prazna.
Nemojmo završiti
Našu sliku
Ostavimo je ovako
s nejasnim potezima kista.
I svatko će tražiti sam
Na njoj nadu ili mrak
Vrtove ili pijeskove.

Promišljena laž opija,

I sam sam na trenutak povjerovao u nju,
Tako sam poludio od topline
Ja čovjek sa skinutom kožom,
Svaki poljubac je kao ožiljak
a svaka suza kao igla

Gasi se zvuk posljednjeg sloga

I kutijica pitanja je prazna.
DEUTSCH
Auf geht's, laß uns die Decke zerstören

Und wir werden eine Unmenge an Sternen sehen,
Die Spuren ihres Falls zählen.
Ich werde, während ich das Klümpchen schlucke, so tun,
Als ob ich deine Tränen nicht sehe
Durch die Wellen der Dunkelheit hindurch.
Es wird nicht mehr schmerzlich und schlecht sein,

Das Heute vergeht niemals.
Zwischen jedem Aus- und Einatmen
Fliegt ein Stern vom Himmel herab.
Der Klang der letzten Silbe vergeht
Und die Schatulle der Fragen ist leer.
Laß uns unser Bild nicht

vollenden,
Hören wir so auf,
indem wir undeutliche Pinselstriche hinterlassen.
Und jeder wird darin selbst
die Hoffnung oder das Dunkel suchen,
Haine oder Sande.


Die offensichtliche Lüge macht trunken,

Du selbst glaubtest für einen Augenblick daran,
So wahnsinnig wurdest du von der Wärme.
Ich bin ein Mensch, der gehäutet wurde,
Jeder Kuss ist wie eine Schramme,
Jede Träne wie eine Nadel.


Давай зруйнуємо стіну

Що відділяє нас від зла
Поглянемо йому у вічі вдвох
Ми відвернемо ту біду
Що розділити нас могла
До возз'єднання нам лишився крок
Болю не буде більше ніколи

Сьогодні триватиме завжди
Ми розгорнемо дарунок долі
Що спинить часу потік
Згасне дзвін останнього слова

Усі відповіді ми знайшли
Болю не буде більше ніколи
Сьогодні триватиме завжди
Давай картину нашу так

Залишим незавершену
Абстракцією невиразних рис
І кожен там побачить сам

Надії промінь чи пітьму
Піски пустель або чарівний ліс
Міраж розтане на зорі

Та віримо що назавжди
Ми у полоні своїх мрій
І там де не знайдем доріг

Самі збудуємо мости
Над прірвами незгаслих почуттів
СЕРДЦЕ МИРА
РУССКИЙ
Суть всех вещей

видится мне
как нераскрытый бутон...
Жадно вдыхаю,
Может, узнаю то,
что не знает никто...
Сердце мира
бьётся с моим в такт
пульсирует в хрупких цветах
Суть всех вещей -

на глубине,
где-то у самого дна...
В каждом приливе,
в каждом отливе -
свой ритм и своя луна...
бьётся в тебе и во мне
пульсирует в темной волне
Мы изучаем,
мы объясняем то,
что нельзя объяснить...
Нас опьяняет,
нас ослепляет
тайны сияющий нимб...
ещё не открыто никем
Сердце мира -
голубь на детской руке...
‫עברית‬
‫לי נדמית הדברים כל משמעות‬

‫סגור כניצן‬.
‫בשקיקה אוויר שואפת אני‬, ‫משהו אגלה אולי‬
‫יודע לא אחד שאף‬.
‫העולם לב‬
‫שלי עם אחד בקצב דופק‬.
‫השבריריים בפרחים פועם‬.
‫במעמקים – בריםהד כל משמעות‬,

‫עצמה בתחתית שהוא איפה‬.
‫גיאות בכל‬, ‫שפל בכל‬,
‫שלו והירח שלו הקצב‬.
‫ובי בך דופק‬.
‫הכהה בגל פועם‬.
‫חוקרים אנו‬, ‫למשהו הסבר נותנים אנו‬

‫להסבירו ניתן שלא‬.
‫משכרת אותנו‬, ‫מסנוורת אותנו‬,
‫הזוהרת המסתורית ההילה‬.
‫איש ניבפ נפתח לא עדיין‬.
‫ העולם לב‬-
‫ילד של יד על יונה‬
ENGLISH
The essence of all things

seems to me
as unopened bud...
I greedily inhale,
Maybe I’ll learn something
that nobody knows...
Heart of the World

Is beating in time with mine.
Heart of the World
Is throbbing in the fragile flowers.
The essence of all things

Is at a depth,
somewhere near the bottom...
In each high tide,
in each low tide -
there is some rhythm and some moon...
Heart of the World
Is beating in time with mine.
Heart of the World
Is pulsating in the dark wave.
We study
we explain things
that cannot be explained...
We become intoxicated,
We become blind
With secret’s glowing halo...
Heart of the World

has not yet discovered by anyone.
Heart of the World
Is a dove in a hand of baby...
POLSKI
Istota wszystkich rzeczy

wydaje się mi
jakby nierozwinięty pąk...
Zachłannie wdycham
Może, dowiaduję się to,
czego nie wie nikt...
Serce świata
bije się z moim w takt
Serce świata
pulsuje w kruchych kwiatach
Istota wszystkich rzeczy -

w głębi
gdzieś u samego dna...
W każdym przypływie
w każdym odpływie -
jest swój rytm i swój księżyc...
Serce świata
bije się z moim w takt
Serce świata
pulsuje w kruchych kwiatach
Studiujemy
objaśniamy to,
że nie można wyjaśnić...
Nas upaja,
nas oślepia
tajemnicy świetlisty nimb...
Serce świata
jeszcze nie odkryte prez nikogo
Serce świata -
gołąb na dziecięcej ręce...
PORTUGUÊS
A essência de todas as coisas

parece-me
a um botão não aberto...
Aspiro ansiosamente,
é possível que conhecerei aquilo,
que sabe ninguém...
O coração do mundo
bate com meu coração num ritmo
pulsa nas flores frágeis
A essência de todas as coisas há na profundidade,

em algum lugar cerca do fundo...
Na cada fluxo,
na cada refluxo
há seu ritmo e sua lua...
bate em ti e em mim
pulsa na onda escura
Estudamos,
explicamos aquilo,
que é impossível explicar...
Nos embriaga,
nos cega
o nimbo resplandecente do mistério...
não é descoberto por ninguém
é um pombo na mão de criança...
ITALIANO
L’essenza di tutte le cose

mi pare
come un boccio non sbocciato...
Aspiro ansiosamente,
è possibile che conoscerò qualcosa
che nessuno sa...
Il cuore del mondo

batte con il mio in cadenza
Il cuore del mondo
pulsa nei fiori fragili
L’essenza di tutte le cose c’è

nella profondità,
in alcun luogo vicino al fondo...
Nell’ogni flusso,
nell’ogni riflusso
c’è il suo ritmo e la sua luna...
Il cuore del mondo

batte in te ed in me
Il cuore del mondo
pulsa nell’onda scura
Studiamo,
spieghiamo quello
che è impossibile spiegare...
Ci inebria,
ci acceca
il nimbo brillante del mistero
Il cuore del mondo

non è scoperto da nessuno
Il cuore del mondo
è un colombo nella mano di bambino...
DEUTSCH
Ich sehe das Wesen aller Dinge wie eine ungeöffnete Knospe,
gierig inhaliere ich es, vielleicht erfahre ich etwas, was noch keiner weiß...
Das Herz der Welt schlägt mit meinem in einem Takt

Das Herz der Welt pulsiert in Zerbrechlichen Farben
Das Wesen aller Dinge liegt in der Tiefe,

irgendwo ganz am Grund...
Jede Flut, jede Ebbe -
hat ihren eigenen Rhythmus und ihren eigenen Mond...
Das Herz der Welt schlägt in dir und in mir

Das Herz der Welt pulsiert in einer dunklen Welle
Wir lernen, wir erklären das was man nicht erklären darf...
Geheimnisse eines strahlenden Heiligenscheins berauschen uns und lassen uns erblinden.
Das Herz der Welt wurde noch von keinem geöffnet

Das Herz der Welt - ist wie Tauben in einer Kinderhand...
FRANÇAIS
Je peux voir
L'essence de toute chose
Comme un bouton non-éclos...
J'inspire avidement,
Je saurai peut-être
Ce que personne ne sait...
Le coeur du monde
Bat en rythme avec le mien
Le coeur du monde
Bat dans les fleurs fragiles
L'essence de toute chose

Est en profondeur,
Quelque part tout au fond...
Chaque marée haute,
Chaque marée basse
A son rythme et sa lune...
Le coeur du monde
Bat dans le tien et dans le mien
Le coeur du monde
Bat dans la vague sombre
Le coeur du monde
Personne ne l'a encore découvert
Le coeur du monde
Est une colombe dans la main d'un enfant...
СЕРДЦЕ
РУССКИЙ
Как же ты мне надоел,

Мучительный орган,
Слабый, вечно больной,
Кровоточащий,
Я не могу уснуть
Ни днём ни ночью,
Ты изнутри долбишь
Тонкую оболочку.
Сжатия и разрывы,
Новые спазмы и муки,
Взгляд, безупречно ленивый,
Предают дрожащие руки.
Вокруг погашенной лампы
Мечутся странные блики.
Голос разума слабый-слабый,
Тихий-тихий.
Я могу прекратить
Твою жизнь
В запястье
Руки.
Ведь кровь – это
Всего лишь жидкость,
Тонкие венки
Хрупки.
Сжатия и разрывы,
Новые спазмы и муки,
Взгляд, безупречно ленивый,
Предают дрожащие руки.
Вокруг погашенной лампы
Мечутся странные блики.
Голос разума слабый-слабый,
Тихий-тихий.
[а еще в квартире есть ванна, а в ней разные плавающие штучки...

наполнившийся кровью желудочек сокращается... Скальпель! Зажим!]
Если бы ты
Прорвалось наружу
Разрушив ребра
И кожу,
Это был бы хороший
Конец всему.
Это был бы…
Хороший…
‫‪Как же ты мне надоел,‬‬
‫‪Мучительный орган,‬‬
‫‪Слабый, вечно больной,‬‬
‫‪Кровоточащий,‬‬
‫‪Я не могу уснуть‬‬
‫‪Ни днём ни ночью,‬‬
‫‪Ты изнутри долбишь‬‬
‫‪Тонкую оболочку.‬‬
‫עברית‬
‫‪,‬עלי נמאסת כמה‬

‫‪.‬מעצבן איבר‬
‫‪,‬כואב תמיד ‪,‬חלש‬
‫‪.‬מדמם‬
‫להירדם יכולה לא אני‬
‫‪,‬בלילה ולא ביום לא‬
‫מכה מבפנים אתה‬
‫‪.‬הדקה בקליפה‬
‫‪,‬וקרעים התכווצויות‬
‫‪,‬חדשים ועינויים עוויתות‬
‫‪,‬דופי ללא עצל מבט‬
‫‪.‬רועדות ידיים מסגירות‬
‫משימוש שיצאה למנורה מסביב‬
‫‪.‬מוזרים אור כתמי מתרוצצים‬
‫‪,‬חלש‪-‬חלש ההגיון קול‬
‫‪.‬שקט‪-‬שקט‬
‫להפסיק יכולה אני‬

‫שלך החיים את‬
‫‪.‬היד בפרק‬
‫הוא הדם הרי‬
‫‪,‬נוזל הכל בסך‬
‫דקים הוורידים‬
‫‪.‬שבריריים‬
‫‪,‬וקרעים התכווצויות‬
‫‪,‬חדשים ועינויים עוויתות‬
‫‪,‬לחלוטין עצל מבט‬
‫‪.‬רועדות ידיים מסגירות‬
‫משימוש שיצאה למנורה מסביב‬
‫‪.‬מוזרים אור כתמי מתרוצצים‬
‫‪,‬חלש‪-‬חלש ההגיון קול‬
‫‪.‬שקט‪-‬שקט‬
‫אם‬
‫החוצה תפרוץ‬
‫תהצלעו בניפוץ‬
‫והעור‬,
‫טוב סוף יהיה זה‬
‫להכל‬,
‫יהיה זה‬...
‫טוב‬...
‫עלי נמאסת כמה‬,

‫מעצבן איבר‬.
‫חלש‬, ‫כואב תמיד‬,
‫מדמם‬.
‫להירדם יכולה לא אני‬
‫בלילה ולא ביום לא‬,
‫מכה מבפנים אתה‬
‫הדקה בקליפה‬
ENGLISH
I’m so bored with you,

My painful organ.
So weak and ill,
And bleeding.
I can’t fall asleep
At day or at night,
You’re thrashing my thin shell
From within
Grips and ruptures,

New spasms and pains,
A look so perfectly idle,
Betrayed by the trembling hands.
Strange flares toss
Near the dim lamp.
The voice of reason is so weak,
So quiet and silent.
I can stop
Your life
In a wrist
Of the hand.
’Cause blood
Is just a liquid,
The thin veins are
So fragile.
If you
Broke your way through
Crashing the ribs
And skin,
It would be such a good
Finish for everything,
It would be...
Good...
I’m so bored with you,

My painful organ.
So weak and ill,
And bleeding.
I can’t fall asleep
At day or at night,
You’re thrashing my thin shell
From within
FRANÇAIS
J'en ai vraiment assez de toi,

Organe douloureux,
Faible, toujours malade
Et qui saigne,
Je n'arrive pas à dormir
Le jour comme la nuit,
Tu frappe de l'intérieur
Ma fine enveloppe.
Les compressions et les explosions,

De nouveaux spasmes et supplices,
Un regard parfaitement indolent
Que trahissent mes mains qui tremblent.
Autour d'une lampe éteinte
S'agitent d'étranges tâches de lumière.
La voix de la raison est si faible,
Si douce.
Je peux mettre fin

À ta vie
Sur
Mon poignet.
Car le sang
N'est qu'un liquide,
Les veines fines
Sont fragiles.
Les compressions et les explosions,

De nouveaux spasmes et supplices,
Un regard parfaitement indolent
Que trahissent mes mains qui tremblent.
Autour d'une lampe éteinte
S'agitent d'étranges tâches de lumière.
La voix de la raison est si faible,
Si douce.
Si tu
Explosais
Et me transperçais les côtes
Et la peau,
Ce serait une belle fin
À tout cela.
Ce serait...
Bien...
J'en ai vraiment assez de toi,

Organe douloureux,
Faible, toujours malade
Et qui saigne,
Je n'arrive pas à dormir
Le jour comme la nuit,
Tu frappe de l'intérieur
Ma fine enveloppe.
POLSKI
Jakże mi się sprzykrzyłeś

męczący organie,
słaby, wiecznie chory,
krwawiący stale.
Nie mogę usnąć
za dnia ani w nocy -
ty z wewnątrz dziobiesz
w cienką powłokę.
Skurcze i rozkurcze,
nowe spazmy i męki,
spojrzenie, bezsprzecznie leniwe,
zawodzą drżące ręce.
Wokół zgaszone lampy
rzucają dziwne spojrzenia.
Głos rozumu tak słaby,
tak cichy.
Mogę przerwać
twe życie
w nadgarstku
ręki.
Przecież krew - to
jedynie ciecz,
żyłki cienkie,
kruche.
Skurcze i rozkurcze,
nowe spazmy i męki,
spojrzenie, bezsprzecznie leniwe,
zawodzą drżące ręce.
Wokół zgaszone lampy
rzucają dziwne spojrzenia.
Głos rozumu tak słaby,
tak cichy.
Gdybyś ty się
wyrwało na wolność
przebiwszy żebra
i skórę,
byłby to dobry
koniec wszystkiego.
Byłby to...
dobry...
Jakże mi się sprzykrzyłeś

męczący organie,
słaby, wiecznie chory,
krwawiący stale.
Nie mogę usnąć
za dnia ani w nocy -
ty z wewnątrz dziobiesz
w cienką powłokę.
СИНИЕ ТЕНИ
РУССКИЙ
В мире двусмысленном ангел двуликий

Стал сводным братом моим.
Солнечный ветер и лунные блики
Застит от нас едкий дым.
Где же я это видела, где?

Синие тени на синей воде.
Медленно синие лодки скользят,
Синее небо в синих глазах.
Мрачный попутчик садится на вёсла,

Скован, неловок и нем.
Есть в его облике смутное сходство,
Я не пойму только с кем.

Розовый камень, подобный звезде.
Тонкой рукой потревожив пески
Зверь мне достанет кольцо из реки.
Знает ли он, что река эта вышла,

Вырвалась из берегов,
И по изменчивой глади подвижной
Тени скользят облаков?

Синие тени на синей воде.
Розовый камень в тяжёлом кольце,
Как мне увидеть, что будет в конце?
Слышишь, разносится глухое эхо?

Ведьму готовят к венцу.
Кто-то сказал мне: «Примерь-ка доспехи,
Платье тебе не к лицу».

Парусник страшный в своей красоте,
Медленно синие лодки скользят,
Синее небо в синих глазах.
‫עברית‬
‫פרצופי‪-‬דו מלאך ‪,‬משמעי‪-‬דו בעולם‬

‫‪.‬החורג לאחי נהיה‬
‫הירח אור וכתמי השמשית הרוח את‬
‫‪.‬צורב עשן מאיתנו יסתיר‬
‫?איפה ‪,‬זה את ראיתי כבר איפה‬

‫‪.‬כחולים מים פני על כחולים צללים‬
‫‪,‬באיטיות מחליקות כחולות סירות‬
‫‪.‬כחולות בעיניים כחולים שמיים‬
‫‪,‬המשוטים על מתיישב קודר לדרך חבר‬

‫‪.‬ואילם ‪,‬מגושם ‪,‬מאופק‬
‫‪,‬במעומעם מוכר דמיון שלו בהופעה יש‬
‫‪.‬למי להבין מצליחה לא רק יאנ‬

‫‪.‬לכוכב דומה ‪,‬ורדרדה אבן‬
‫בחולות חפרה דקה ביד‬
‫‪.‬מהנהר טבעת החיה לי ומביאה‬
‫‪,‬עלה הזה שהנהר יודעת היא האם‬

‫‪,‬גדותיו על התפרץ‬
‫‪,‬והמתנוענע ההפכפך ‪,‬החלק המשטח ועל‬
‫?עננים של צללים שטים‬

‫‪.‬כחולים מים פני על כחולים צללים‬
‫‪,‬כבדה בטבעת ורדרדה אבן‬
‫?בסוף יהיה מה אראה איך‬
‫?מתפשט המהדהד ההד את שומע אתה‬

‫‪.‬לחתונה מכשפה מכינים‬
‫‪,‬שריון תמדדי" ‪:‬לה אומרת אני אבל‬
‫"‪.‬אותך הולמת לא השימלה‬

‫‪,‬ביופיה מחרידה מפרשים ספינת‬
‫‪,‬באיטיות מחליקות כחולות סירות‬
‫כחולות בעיניים כחולים שמיים‬
‫‪ENGLISH‬‬
‫‪Double-faced angel became my stepbrother‬‬

‫‪In the ambiguous world‬‬
‫‪Sunny wind and moonlight‬‬
‫‪Are covered with smoke.‬‬
Where did I happen to see
Blue shadows on the blue water.
Blue boats are sliding slowly,
The blue sky is in the blue eyes.
A grim fellow-traveller begins to row,

He’s constraint, clumsy and deaf.
He slightly resembles me someone.
But I don’t know who.

A pink stone like a star.
With his delicate hand
A beast will get a ring from the river for me.
Does he know that this river,

Is overflown
And clouds’ shadows
Are sliding on its water surface

Blue shadows on the blue water.
Pink stone in a heavy ring,
I’d like to see what is there in the end?
Do you hear a loud echo?

A witch is prepared for her wedding.
But I’ll tell her: "Try on this armour,
The wedding dress doesn’t fit you."

A sailing ship so beautiful it scares me
Blue boats are sliding slowly,
Blue sky in the blue eyes.
POLSKI
W świecie dwuznacznym anioł dwulicowy

Został przyrodnim bratem moim.
Słoneczny wiatr i księżycowe odblaski
Zakrywa od nas żrący dym.
Gdzież to widziałam, gdzie?

Modre cienie na modrej wodzie.
Powoli modre łodzi płyną
Modre niebo w modrych oczach.
Mroczny towarzysz podróży siada na wiosła

Skuty, niezręczny i niemy.
Jest w jego wyglądzie mętne podobieństwo
Nie rozumiem tylko do kogo.

Różowy kamień, podobny do gwiazdy.
Cienką ręką poruszywszy piaski
Zwierz mi dostanie pierścień z rzeki.
Czy wie on, że rzeka ta wyszła,

Rzuciła się z brzegów,
I po zmiennej gładziznie ruchliwej
Płyną cienie obłoków?

Modre cienie na modrej wodzie.
Różowy kamień w ciężkim pierścieniu,
Jak mi zobaczyć, co będzie w końcu?
Słyszysz, rozlega się przytłumione echo?

Wiedźmę przygotowują do ślubu.
Ktoś powiedział mi: „Przymierz no zbroję,
Suknia nie jest ci do twarzy”.

Żaglówka straszna w swojej piękności
Powoli modre łodzi płyną
Modre niebo w modrych oczach.
FRANÇAIS
Dans le monde ambigu, l'ange à deux visages

Est devenu mon demi-frère.
La fumée acre nous cache
Le vent solaire et les reflets de la lune.
Où donc l'ai-je vu ?
Des ombres bleues sur l'eau bleue.
Des bateaux bleus glissent lentement,
Le ciel bleu dans des yeux bleus.
Le compagnon de route morose s'assoie sur les avirons,

Gêné, maladroit et muet.
Il y a dans ses traits une vague ressemblance,
Mais je n'arrive pas à voir avec qui.
Une pierre rose semblable à une étoile.
Ayant dérangé d'une main fine les régions sablonneuses
L'animal sauvage ma prendra l'anneau de la main.
Sait-il que cette rivière est partie,

A échappé aux rives,
Et que sur la surface instable des eaux
Glissent les ombres des nuages?
Des ombres bleues sur l'eau bleue.
Une pierre rose sur un anneau lourd,
Comment pourrais-je voir ce qui se passera à la fin?
Ecoute, un écho sourd se répand-il?

On prépare une sorcière à une couronne de fleurs.
Quelqu'un m'a dit: «Essaye donc une armure,
Les robes ne te vont pas».
Le terrible voilier dans sa beauté,
Des bateaux bleus glissent lentement,
Le ciel bleu dans des yeux bleus.
DEUTSCH
In einer zweideutigen Welt wurde ein Engel mit zwei Gesichtern

zu meinem Stiefbruder.
Der Sonnenwind und das Mondlicht
Verdunkeln von uns beißenden Rauch.
Wo habe ich das nur gesehen, wo?

Blaue Schatten auf blauem Wasser.
Langsam gleitet ein blaues Boot,
Blauer Himmel in blauen Augen.
Ein grimmiger Begleiter setzt sich auf den Paddel,

verbunden, unbeholfen und dumm.
Seine Erscheinung hat eine vage Ähnlichkeit,
ich verstehe nur nicht mit wem.

Ein rosa Stein, ähnlich einem Stern.
Mit seinem dünnem Arm durchkämmt er den Sand
Das Tier holt mir einen Ring aus dem Fluss.
Weiß er denn, dass dieser Fluss aus den Ufern

ausgetreten, ausgebrochen ist
und auf der beweglichen Oberfläche
Die Schatten der Wolken gleiten?
Blaue Schatten auf blauem Wasser.
Ein Rosa Stein in einem schwerem Ring,
Wie soll ich wissen, was am Ende sein wird?
Hörst du, ein dumpfes Echo verbreitet sich?

Die Hexe wird zur Krönung vorbereitet.
Aber ich sage ihr: "Versuchs mit einer Rüstung,
das Kleid steht Dir nicht!"

Ein Segelboot, schrecklich vor Schönheit,
Langsam gleiten die blauen Boote,
Blauer Himmel in blauen Augen.
ESPAÑOL
En el mundo ambiguo el ángel de dos caras

Llegó a ser mi hermanastro
El viento solar y los reflejos lunares
Están escondidos de nosotros en humo acre
¿Dónde lo vi, dónde?

Las sombras azules en el agua azul
Despacio se deslizan las barcas azules
El cielo azul en los ojos azules
El compañero de viaje sombrío se pone a remar

Está entorpecido, torpe y mudo
Hay en su aspecto una vaga semejanza
Pero no puedo entender con quien

La piedra rosada semejante a la estrella
Agitando las arenas con la mano delgada
La fiera sacará un anillo del río para mí
¿Sabe que este río desbordó

Salió de madre
Y por superficie variable y movediza
Se deslizan las sombras de las nubes?

Las sombras azules en el agua azul
La piedra rosada en el anillo pesado
¿Cómo puedo ver lo que será al fin?
¿Oyes, resuena el eco resonante?
Preparan a la bruja para la boda
Alguien me dijo: “Pon armadura,
El vestido no te va bien”

El velero terrible en su belleza
Despacio se deslizan las barcas azules
El cielo azul en los ojos azules
HRVATSKI
U dvosmislenom svijetu, dvolični anđeo

posta moj brat.
Sunčani vjetar i mjesečev odsjaj
zaklanja od nas nagrizujući dim.
Gdje li sam to vidjela, gdje?

Plave sjene na plavoj vodi.
Plavi čamci lagano klize,
Plavo nebo u plavim očima.
Mračni suputnik sjeda za vesla,

Usiljen, nespretan i nijem.
U njegovoj pojavi je nejasna sličnost
ali ja ne razumijem s kim.

Ružičasti kamen sličan zvijezdi.
Uznemirivši pijesak tankom rukom
životinjica će mi doseći prsten iz rijeke.
Zna li on, da je ova rijeka otišla,

odvojila se od obala,
I po nestabilnoj površini
klize sjene oblaka?

Plave sjene na plavoj vodi.
Ružičasti kamen u teškom prstenu,
Kako da vidim što će biti na kraju?
Čuješ li, širi se gluha jeka?

Vješticu pripremaju za vjenac.
Netko mi je rekao: ''Isprobaj oklop,
Haljina ti ne ide uz lice.''

Strašni jedrenjak u svojoj ljepoti,
Plavi čamci lagano klize,
Plavo nebo u plavim očima.
СИЯНИЕ
РУССКИЙ
Как осторожно вошла в моё сердце твоя золотая стрела

Звенят бубенчики, колокольчики, колокола
Небо искрится, полыхают костры
В сердце томится ослепительный взрыв
Бьётся и рвётся наружу сиянье, размеры его велики

Лучше бы не смотреть и не думать, спрятать лицо в лепестки
Не удержать, не погасить, не разрушить
Кажется, я нашла всё, что мне нужно
Целый мир на мгновенье перестанет вращаться

И смотреть – не насмотреться, и дышать – не надышаться
Не нарушим молчания
Излучая сияние
Может быть, это лишь новый мираж, эфемерный и сладкий обман

Но пустыня внезапно закончилась, передо мной океан
Волны и чайки, пьяный ветер надежд
Но я боюсь прикоснуться к воде

Соединятся ладони, и время для них остановит свой бег

И волшебству не исчезнуть, и тайнам не иссякнуть вовек
Чистый нектар солнечных грёз и желаний
Две разноцветные трубочки в тонком стакане

К счастью ли, к горю ли, каждому сердцу – своя золотая стрела

Закаты, рассветы и лучики в уголках сияющих глаз
Взгляды встречаются, замыкается круг
Тихо парит пёрышко на ветру
‫עברית‬
‫לליבי נכנס זהירות באיזו‬

‫שלך המוזהב החץ‬
‫‪,‬פעמונים ‪,‬יקים'פעמונצ מצלצלים‬
‫‪...‬דינג‪-‬דינג‬
‫מתלקחות מדורות ‪,‬מנצנצים השמיים‬
‫‪...‬מסנוור פיצוץ וכךש בלב‬
‫‪ -‬החוצה ומתפרץ מתנפץ זוהר‬

‫בגודלו עצום‬
‫‪,‬לחשוב ולא להסתכל לא עדיף‬
‫כותרת בעלי הפנים את לכסות‬
‫להרוס לא ‪,‬לכבות לא ‪,‬לרסן לא‬
‫צריכה שאני מה כל את שמצאתי נראה‬
‫לרגע שלם עולם‬

‫מלכת עומד‬
‫די בלי להסתכל – ולהסתכל‬
‫די בלי לנשום – ולנשום‬
‫‪,‬מזיקה לא שתיקה‬
‫‪...‬קורן זוהר‬
‫‪,‬חדש תעתועים חזיון הכל סך ‪ -‬שזה להיות יכול‬

‫חלוף וברת מתוקה אשלייה‬
‫‪,‬באחת נגמר המדבר אבל‬
‫האוקיינוס ‪ -‬לפני‬
‫השיכורה התקווה רוח ‪,‬ושחפים גלים‬
‫במים לגעת פוחדת אני אבל‬
‫ברגע שלם עולם‬

‫לסוב מפסיק‬
‫והזמן ‪,‬משתלבות הידיים כפות‬

‫ריצתו את עבורן יפסיק‬
‫לאבד לא ‪ -‬הקסם ואת‬
‫לעולם הסוד את לכלות לא‬
‫שמשיים ותשוקות חלומות של צלול נקטר‬
‫דקה בכוס צבעונית קשיות שתי‬
‫‪,‬לרגע עצור‬
‫פה להישאר רוצה אני‬
‫– לב לכל ‪,‬הצער למרבה ‪,‬השמחה למרבה‬

‫‪...‬שלו המוזהב החץ‬
‫וקרניים זריחות ‪,‬שקיעות‬
‫זוהרות עיניים בזוויות‬
‫נפגשים מבטים‬, ‫מעגל סוגרים‬
‫ברוח נוצה מרחפת חרש‬
ENGLISH
How carefully into my heart went your golden arrow,

Sleigh bells ring, small bells, bells,
The sky sparkles, the fires blaze,
Into the heart languishes a blinding explosion.
Radiance fights and is torn outside, its sizes are great,
It would be better to not see and think, to hide the face in petals. . .
Not to keep, not to extinguish, not to destroy,
It seems, I have found everything that I need.
The whole world, for a second, will cease to spin,

And to look and not see enough, and breathe and not inhale,
We don't break the silence,
Radiating light
Maybe, it is only a new mirage, ephemeral and a sweet illusion,

But the desert suddenly ended,
Before me is an ocean:
Waves and seagulls, the sky and the wind of hope,
But I am afraid to touch the water.
The whole world, for a second, will cease to spin,

And to look and not see enough, and breath and not inhale,
Radiating light.
Palms will unite, and time for them will stop its run,
And the magic will not disappear, and the secrets will never dry out
Pure nectar of solar dreams and desires
Two multi-colored tubes in a thin glass. . .
Be late for a second, I want to remain here,

And to look and not see enough, and to breathe and not inhale,
Radiating light
Whether happily or unfortunately, to each heart a golden arrow,

Sunsets, dawns and rays in the corners of shining eyes,
Glances meet, the circle closes,
Silently a small feather soars on the wind.
FRANÇAIS
Ta flèche dorée est entrée si prudemment dans mon coeur,

Grelots, cloches et clochettes résonnent,
Le ciel étincelle, les feux de joie flamboient,
Dans mon coeur souffre une explosion aveuglante.
Dehors, l'éclat palpite et se déchire, ses dimensions son grandes,
Il vaut mieux ne pas regarder et ne pas penser, se cacher le visage dans les pétales...
Ne pas l'étouffer, ne pas l'éteindre, ne pas le détruire,
Il semble que j'aie trouvé tout ce dont j'ai besoin.
En un instant, le monde entier cessera de tourner,

Et regarder, sans trop regarder, et respirer, sans trop respirer,
Ne troublons pas le silence,
En faisant rayonner l'éclat...
Peut-être que ce n'est qu'un nouveau mirage, une douce et éphémère illusion,
Mais le désert a brusquement pris fin,
J'ai l'océan devant moi:
Les vagues et les mouettes, le ciel et le vent des espoirs,
Mais j'ai peur de toucher l'eau.
En un instant, le monde entier cessera de tourner,

Les mains s'uniront et le temps, pour eux, arrêtera sa course,

Et la magie ne disparaîtra pas et les mystères ne tariront jamais,
Le pur nectar des rêves et des désirs solaires,
Deux pailles multicolores dans un long verre...
Arrête-toi un moment, je veux rester ici,

Chaque coeur a sa flèche dorée, qu'elle aille vers le bonheur ou la peine,

Les couchers, les levers et les rayons de soleil au coin des yeux brillants,
Les regards se croisent, le cercle se ferme,
La plume flotte doucement dans le vent...
HRVATSKI
Kako je pažljivo ušla u moje srce tvoja zlatna strijela,

Zvone praporci, zvončići, zvona
Nebo blista, vatre plamte,
U srcu se muči zaslijepljujuća ekplozija.
Sjaj se bori i trg da izađe van, njegovi razmjeri su veliki,
Bolje je ne gledati i ne misliti, sakriti lice među latice...
Ne zadržavati, ne gasiti, ne srušiti,
Čini se, da sam našla sve što trebam.
Cijeli svijet će se na trenutak prestati vrtjeti,

i gledat će a neće se nagledati, i disat će a neće se nadisati,
Nećemo prekinuti tišinu,
ispuštajući sjaj...
Možda je ovo samo nova fatamorgana, kratkotrajna i slatka iluzija,

Ali pustinja je iznenada nestala,
preda mnom je ocean:
Valovi i galebovi, nebo i vjetar nade,
Ali pojim se dodirnuti vodu.
Cijeli svijet će se na trenutak prestati vrtjeti,

i gledat će a neće se nagledati, i disat će a neće se nadisati,
Dlanovi će se spojiti i vrijeme će zbog njih stati,

I čarolija neće nestati, i tajne neće nikad presušiti,
Čisti nektar sunčanih snova i želja,
Dvije šarene slamkice u tankoj čaši...
Zaustavi se na tren, želim ostati ovdje,

I gledati a ne nagledati se i disati a ne nadisati se,
Na sreću ili na žalost, svako srce dobije svoju zlatnu strijelu,

Zalasci sunca, zore i zrake u kutovima sjajnih očiju,
pogledi se susreću, zatvara se krug
I perce tiho lebdi na vjetru...
POLSKI
Jakże ostrożnie weszła w moje serce twoja złota strzała,

dzwonią dzwonki, dzwoneczki, dzwony,
niebo się iskrzy, płoną ogniska,
w sercu pokutuje oślepiający wybuch.
Bije i rwie się na zewnątrz blask, rozmiar jego wielki,
lepiej w niego nie patrzeć i nie myśleć, ukryć twarz w
płatkach...
Nie wytrzymasz, nie ugasisz, nie rozbijesz,
zdaje się, że znalazłam wszystko, czego potrzebuję.
Cały świat na moment przestanie się obracać,
patrzysz - nie możesz się napatrzeć, oddychasz - nie możesz naoddychać.
Nie mącimy milczenia,
promieniując blask...
Może to nowy miraż, efemeryczne i słodkie oszustwo,

lecz pustynia nagle się skończyła,
przede mną ocean:
fale i mewy, niebo i wiatr nadziei,
lecz ja boję się dotknąć wody...
Złączą się dłonie, a czas dla nich zatrzyma swój bieg,

i czar nie zniknie, a tajemnice się nie wyczerpią na wieki,
czysty nektar słonecznych marzeń i pragnień,
dwie różnokolorowe słomki w kruchej szklance...
Zatrzymaj się na chwilę, chcę tutaj pozostać,

i patrzeć - i nie móc się napatrzeć, oddychać - i nie móc się naoddychać.
Nie mącimy milczenia,
promieniując blask...
Czy to na szczęście, czy na cierpienie, każde serce ma swą złotą strzałę,

zachody i wschody słońca i promyki w kącikach promiennych oczu,
spojrzenia spotykają się, zamyka się krąg,
cicho frunie piórko na wietrze…
DEUTSCH
Wie sorgfältig ist in mein Herz dein goldener Pfeil hereingekommen,

Schellen, Glöckchen, Glocken klingeln,
Der Himmel ist spritzig, lodern die Feuer,
Im Herzen schmachtet 'ne blendende Explosion.
Auf die Oberfläche bricht ein Licht aus, seine Kraft ist groß,
Es wäre besser nicht hinzuschauen und nicht zu denken, nur das Gesicht in den Blütenblättern
zu verstecken ...
Sie ist nicht zu halten, nicht zu löschen, nicht zu zerstören,
Ich glaube, ich habe alles gefunden, was ich brauche.
Die ganze Welt hört auf für einen Moment sich zu drehen,
Und du schaust darauf, und es ist dir zu wenig, und kannst atmen, und der Atem dir fehlt,
Wir werden das Schweigen nicht brechen,
Es bleibt bloß der strahlende Schein...
Vielleicht ist es nur eine neue Mirage, eine ephemere und süße Täuschung,
Aber die Wüste endete abrupt,
Das Ozean ist vor mir:
Wellen und Möwen , der Himmel und der Wind der Hoffnung,
Aber ich fürchte das Wasser zu berühren.
Die ganze Welt hört auf für einen Moment sich zu drehen,
Und du schaust darauf, und es ist dir zu wenig, und du den Atem holst, und der Atem fehlt dir,
Handflächen finden den Weg zueinenader, und die Zeit stoppt für sie ihren Lauf,
Und die Magie wird nie verblassen, Geheimnisse werden nie ausgeschöpft:
Ein reiner Nektar sonniger Träume und Wünsche,
Zwei bunte Strohhalme in einem dünnen Glas ...
Halte für einen Moment an, ich möchte hier bleiben,

Und schauen, und davon nicht genug haben, und den Atem holen, und ohne Atem bleiben,
Ob zum Glüch oder zum Unglück, hat jedes Herz sein eigener goldener Pfeil,
Sonnenuntergänge, Sonnenaufgänge und leuchtende Strahlen in den Augenecken,
Blicke treffen sich, es schließt sich der Kreis,
Ruhig schwimmt eine Feder im Wind...
ΕΛΛΗΝΙΚΆ
Πόσο προσεχτικά ήρθε στη καρδιά μου το χρυσό σου βέλος

κουδουνάκια,καμπάνες κουδούνια
Ο ουρανός λαμπιρίζει,οι φωτιές καίγονται
στη καρδιά μαραζώνει μια εκθαμβωτική έκρηξη
χτυπά και μάχεται η λάμψη,είναι μεγαλόπρεπη
θα ήταν καλύτερο να μην βλέπω και να μην σκέφτομαι,να κρυψω το προσωπο στα
τριαντάφυλλα...
να μην κρατώ,να μην σβήνω,να μην καταστρέφω
σκέφτομαι πως βρήκα όλα όσα χρειάζομαι
Ολάκερος ο κόσμος,για λίγα δευτερόλεπτα θα σταματήσει να περιστρέφεται

και θα βλέπω -δεν θα βλέπω,θα αναπνέω-δεν θα αναπνέω
δεν θα παραβιάσουμε τη σιωπή
η ακτινοβόλος λάμψη...
Ίσως να είναι μόνο ένας νέος αντικατοπτρισμός,μια εφήμερη και γλυκιά εξαπάτηση
αλλά η αδειανή έρημος ξαφνικά τελειώνει
μπροστά μου ένας ωκεανός
κύματα και γλάροι,ο ουρανός και ο άνεμος της ελπίδας
αλλά φοβάμαι να αγγίξω το νερό
Ολάκερος ο κόσμος,για λίγα δευτερόλεπτα θα σταματήσει να περιστρέφεται

Ενωμένες παλάμες,και ο χρόνος θα σταματήσει το τρεξιμό του για αυτούς
και η μαγεία δεν θα εξαφανιστεί και τα μυστικά δεν θα μειωθούν ποτέ
Καθαρό νέκταρ των ηλιακών ονείρων και επιθυμιών
δυο πολύχρωμοι σωλήνες σε λεπτό γυαλί
Περίμενα λίγα δευτερόλεπτα,θέλω να μείνω εδώ

Είτε απο χαρά είτε απο δυσαρέσκεια,κάθε καρδια έχει το δικό της χρυσό βέλος
ηλιοβασιλέματα,ξημερώματα και αχτίνες στις λαμπερές γωνιές των ματιών
ματιές συναντιούνται,κλείνει ο κύκλος
ήσυχα κυμαίνεται ένα φτερό στον άνεμο...
ITALIANO
Come prudentemente la tua freccia d'oro è entrata nel mio cuore,

Suonano gli sonaglietti, i campanelli, le campane,
Il cielo scintilla, i falò fiammeggiano,
Nel cuore languisce un'esplosione accecante.
Palpita e si svincola il fulgore, le sue dimensioni sono grandi,
Sarebbe meglio non guardarne e non pensare, nascondere il volto nei petali ...
Non si può fermare, non estinguere, non distruggere,
Sembra ho trovato tutto quello che mi serve.
Il mondo intero per un attimo smetterà di girarsi,

E guardare - senza guardare a sazietà , e respirare - e senza respirare a sazietà,
Non rompiamo il silenzio,
Emettendo il fulgore...
Forse questo è solo un nuovo miraggio, un inganno effimero e dolce,

Ma il deserto finì improvvisamente,
Davanti di me è un'oceano:
Onde e gabbiani, il cielo e il vento della speranza,
Ma ho paura di toccare l'acqua.
Il mondo intero per un attimo smetterà di girarsi,

Le mani si uniranno, e il tempo per loro smetterà il suo corso,

E la magia non scomparira e i misteri non esauriranno mai,
Un nettare puro di sogni e desideri soleggiati,
Due cannuccie di color dirverso, che ne sono in un bicchiere sottile....
Tratteniti per un attimo, voglio restarmi qui,

Sia per fortuna, sia per disgrazia, ad ogni cuore è la sua freccia d'oro,
Tramonti, albe e raggi negli angoli degli occhi brillanti,
Sguardi si incrociano, si chiude il cerchio,
Una pennetta piano galleggia nel vento ...
TÜRKÇE
Nasıl da senin o altın okun nazikçe kalbimi girdi!

Nasıl da çalıyor ziller, ziller ve ziller.
Gök parıldıyor ve ateşler yanıyor,
Kalbim kör eden o patlamaların ışığının hasretini çekiyor.
Şu ışık parçalıyor, dışarı doğru çıkıyor ve çok büyük!
Bakmak ve düşünmek, yüzümüzü yapraklarla gizlemek iyi değildir.
Saklamak, yangını söndürmek veya yok etmek.
Öyle gözüküyor ki ihtiyacım olan her şeyi buldum ben.
Tüm dünya bir an içinde dönmeye başlıyor,

Bakmak ya da bakmamak, nefes almak ya da almamak.
Sessizliği kırmadan,
Parıldayan ışıkla.
Öyle ki bu sadece yeni bir serap, kısa sürekli ama tatlı bir hile.
Ama işte bu çöller bir anda bitiverdi,
Ve önümde bir okyanus belirdi:
Dalgalar ve martılar, gök ve umudun rüzgarları,
Ama ben işte suya dokunmaktan korkuyorum.
Tüm dünya bir an içinde dönmeye başlıyor,

Bakmak ya da bakmamak, nefes almak ya da almamak.
Avuçlarımız birleşmekte, ve zaman bir anda ilerlemeyi durduracak onlar için.

Ve çoğu şey kaybolacak ve sonsuza kadar sessizlikte kuruyacak.
Yaz rüyalarının ve hayallerinin o temiz nektarı
Kalın bir camın arkasında iki renkli kapta.
O ana tutun, ben burada kalmak istiyorum,

Bakmak ya da bakmamak, nefes almak ya da almamak,
Mutluluğa da, hüznü de, her kalbe bir altın ok,

Gün batımı, şafak ve ışık hüzmeleri parlayan gözlerin köşelerinde,
Bakışlar birbirleriyle buluşuyor, köşelerde kilitleniyor
Ve tüyler rüzgarda sessizce süzülüyor.
СЛАДОСТЬ
РУССКИЙ
Ты ловишь меня на лету, ты сладость внутри и извне

Ты можешь любить красоту, не прибив гвоздями к стене
А я хочу то, что вижу
Но вижу то, чего нет
Я смотрю сквозь тебя, смотрю сквозь тебя на свет
У всех роз есть шипы, они придают остроту
И то, что похоже на сладость, окажется горьким во рту
Люди носят одежды, чтобы жизнь не казалась им раем
Мы думали - это условность, мы думали - мы всё знаем
Но кто-то проник в нас и выпил
И заштопал, наполнив нас ватой
И дёргает нас за нити
И светит в глаза яркой лампой
Всё, что болело, прошло
Непослушны руки и ноги
Будет так хорошо
Пока не наступит плохо
‫עברית‬
‫במעופה אותי צד אתה‬, ‫ומבחוץ מפנים מתיקות אתה‬

‫יופי לאהוב יכול אתה‬, ‫הקיר על לתלות בלי‬
‫רואה שאני מה את רוצה ואני‬
‫שאין מה את רואה אבל‬
‫דרכך מסתכלת אני‬, ‫האור על דרכך מסתכלת‬
‫קוצים יש ורד לכל‬, ‫עוקצנות תורמים הם‬
‫למתיקות שדומה ומה‬, ‫למר בפה הופך‬
‫בגדים לובשים נשיםא‬, ‫עדן כגן להם ייראו לא שהחיים כדי‬
‫ חשבנו אנחנו‬- ‫מוסכמה זו‬, ‫ חשבנו אנחנו‬- ‫הכל יודעים אנו‬
‫הכל ושתה לתוכנו חדר מישהו אבל‬
‫והטלא‬, ‫בכותנה אותנו שמילא לאחר‬
‫בחוטים אותנו ומושך‬
‫בעיניים דולקת בהירה ומנורה‬
‫שכאב מה כל‬, ‫עבר‬
‫ממושמעות לא ורגליים ידיים‬
‫טוב כה יהיה‬
‫רעה תבוא לא עוד כל‬
FRANÇAIS
Tu m'attrapes au vol,
Tu es la douceur dedans et du dehors
Tu peux aimer la beauté,
Sans la clouer au mur
Et je veux ce que je vois
Mais je vois ce qui n'est pas là
Je regarde à travers toi,
Je regarde à travers toi à la lumière
Toutes les roses ont des épines,
Elles leur donnent du piquant
Et ce qui ressemble à de la douceur
S'avère être amère en bouche,
Les gens portent des vêtements
Pour que la vie ne leur semble pas être le paradis
Nous pensions que c'était une convention,
Nous pensions tout savoir,
Mais quelqu'un s'est infiltré en nous et a tout bu
Et nous a raccommodé en nous remplissant de coton
Et nous tire par un fil
Et éblouit comme une lampe allumée
Tout ce qui faisait mal est parti
Les bras et les jambes désobéissantes
Ce sera si bien
Avant que ça n'empire
ENGLISH
You catch me as I am flying,

You are the sweetness on the inside and out
You're able to love beauty,
Without nailing it onto a wall
And I want that, which I see
But I see, what's not there
I'm looking through you
Looking through you into the light
All roses have pricks,
That's what gives them the edginess
And this, which looks like sweetness,
Will turn out bitter when in the mouth
People wear clothes,
So that life wouldn't seem to them like heaven
We thought - it's convention,
We thought - we know everything
But someone got into us and drained
And sewed, filled us up with cotton
And pulls us by the strings
And shines bright light into our eyes
All, that once hurt, it passed
Hands and legs won't listen
It will be so good
Until it turns bad
ESPAÑOL
Me agarras al vuelo, eres dulzura por dentro y por afuera

Puedes amar la belleza no clavándolo en la pared
Y yo quiero lo que veo
Pero veo lo que no existe
Miro a través de ti, a través de ti a la luz
Todas las rosas tienen sus espinas, estas dan el picante
Y lo que se parece a la dulzura, resultará ser amargo en la boca
La gente lleva la ropa para su vida no les pareciera un paraíso
Pensábamos que es un convencionalismo, pensábamos que sabíamos todo
Pero alguien penetró en nosotros y nos bebió
Y zurció rellenándonos con guata
Y tíranos de los hilos
Y luce a los ojos con una lámpara deslumbrante
Todo lo que dolía ya pasó
Los brazos y las piernas no obedecen
Será tan bueno
Antes de que llegará lo malo
TÜRKÇE
Ben uçarken beni yakalıyorsun.

Hem içten hem de dışından tatlısın!
Güzelliği sevebilirsin,
Duvara doğru çivilerle gelmezsen.
Ama ben görmek istiyorum
Görmek istiyorum ben göremediklerimi.
Seni içten görmek istiyorum,
Senin aracılığınla ışığa bakıyorum.
Her gülün dikeni vardır,
Keskinliklerini böyle alırlar.
Ve işte bu da tatlılığa benzer,
İnsanın ağzında acı gelecektir,
İnsanlar kıyafetler giyiyorlar,
Giyiyorlar ki hayat cennet gibi görünmesin.
Bunu düzen olarak düşündük.
Düşündük ki, her şeyi biliyoruz.
Fakat biri bizi ele geçirdi ve ruhumuzu içti,
Bizi dikti ve pamukla doldurdu.
İplerimizi çekiyor o
Ve gözlerinde parlak bir lamba parlıyor.
Tüm hastalıklar geldi geçti,
Eller ve bacaklar nasıl da söz dinlemez!
Böyle iyi olacak
Kötü olana dek.
СНЫ В РАСКАЛЕННОЙ ПУСТЫНЕ
РУССКИЙ
Где восток, где запад - я потеряла

Раскалённое солнце над пустыней повисло
Ослеплённая зноем, я ничего не вижу...
Мне уже все равно, я смертельно устала
Дальше идти не имеет смысла
Я лежу на горячем песке неподвижно
И мне снятся твои поцелуи

И океаны воды
И голубые льды,
к которым можно
прижаться губами...
Плывущие мимо айсберги,
сияние Полярной звезды
И то, как нас с тобой
медленно, медленно
заносит снегами...
Раскалённое солнце выжигает

татуировки на моей шее
Небо слилось с песком на застывшей картинке
Я безвольно горячий воздух глотаю
Мои мысли спутаны, тело слабеет
На пересохших губах прилипли песчинки
Мне снятся твои поцелуи

И океаны воды
И голубые льды,
Плывущие мимо айсберги
Сиянье Полярной звезды
И то, как нас с тобой
медленно, медленно
заносит снегами...
Удивлённая ящерица застыла

Глядит мне в глаза, почти не мигая
Что она может знать о моей жажде?...
Я лежу неподвижно в самом центре пустыни
Моё горло горячая пыль обжигает...
Что со мной будет потом, - мне уже не важно
Мне снятся твои поцелуи

и океаны воды
и голубые льды,
‫‪Плывущие мимо айсберги,‬‬
‫‪Сиянье Полярной звезды‬‬
‫‪И то, как нас с тобой‬‬
‫‪медленно, медленно заносит снегами...‬‬
‫עברית‬
‫כיוון איבדתי – מערב היכן ‪,‬מזרח היכן‬

‫המדבר מעל נתלתה לוהטת שמש‬
‫‪...‬כלום רואה לא אני ‪,‬העז מהחום עיוורת‬
‫מתה עייפה אני ‪,‬אדישה כבר אני‬
‫הלאה להמשיך טעם אין‬
‫ניע בלי החם החול על שוכבת אני‬
‫שלך הנשיקות על חולמת ואני‬

‫מים של אוקיינוסים ועל‬
‫‪,‬תכולים קרחונים ועל‬
‫אפשר אליהם‬
‫‪...‬שפתיים להצמיד‬
‫‪,‬ממול שטים קרחונים‬
‫הצפון כוכב זוהר‬
‫ואותי אותך איך ועל‬
‫לאט ‪,‬לאט‬
‫בשלג יכסה‬
‫צורבת הלוהטת השמש‬

‫צווארי על קעקע כתובות‬
‫מקובעת בתמונה החול עם מתמזגים השמיים‬
‫חם אוויר גומעת אני רצון בלי‬
‫נחלש גופי ‪,‬מסתבכות מחשבותיי‬
‫הסדוקות לשפתיי דבקו חול גרגרי‬

‫מים של אוקיינוסים ועל‬
‫‪,‬תכולים קרחונים ועל‬
‫‪...‬שפתיים להצמיד‬
‫‪,‬ממול שטים קרחונים‬
‫הצפון כוכב והרז‬
‫לאט ‪,‬לאט‬
‫בשלג יכסה‬
‫מקומה על קפאה משתוממת לטאה‬

‫ממצמצת לא כמעט ‪,‬בעיניים לי מביטה‬
‫?צמאוני על לדעת יכולה היא מה‬
‫המדבר באמצע ניע בלי שוכבת אני‬
‫גרוני את צורב חם אבק‬
‫לי חשוב לא כבר – הלאה איתי יהיה מה‬
‫מים של אוקיינוסים עלו‬
‫תכולים קרחונים ועל‬,
‫שפתיים להצמיד‬...
‫ממול שטים קרחונים‬,
‫הצפון כוכב זוהר‬
‫לאט‬, ‫בשלג יכסה לאט‬
ENGLISH
I’ve lost where is the east, where is the west

Incandescent sun hung over the desert
Blinded by swelter, I can’t see anything...
I do not care anymore, I'm dead tired
Go any further does not make sense
I’m lying on the hot sand without moving
And I dream of your kisses

And oceans of water,
And blue ices
To which I can
snuggle my lips up,
Icebergs floating by,
The shining of the North Star
And how me and you are
slowly, slowly
getting covered by snow...
Incandescent sun burns out

tattoos on my neck
The sky merged with the sand on a motionless picture
I helplessly swallow the roasting air
My thoughts are confused, the body gets weaker
Grains of sand clinged to the parched lips

And blue ices
To which I can
snuggle my lips up,
slowly, slowly
A surprised lizard stiffen
And looks into my eyes, almost without blinking
What can it know about my thirst?..
I’m lying motionless in the middle of the desert
Roasting dust burns my throat
What will happen to me then? It is not important for me anymore

And blue ices
To which I can
snuggle my lips up,
slowly, slowly
FRANÇAIS
Où est l'est, où est l'ouest: je suis perdue

Le soleil brûlant est suspendu au-dessus du désert
Aveuglée par la chaleur torride, je ne vois rien...
Désormais tout m'est égal, je suis morte de fatigue
Ce serait absurde de continuer à marcher
Je suis allongée, immobile, sur le sable brûlant
Et je rêve de tes baisers

Et d'océans d'eau
Et de glaçons bleus,
Sur lesquels je pourrais
Coller mes lèvres...
D'icebergs flottant devant moi,
De l'éclat de l'étoile polaire
Et de la neige
Qui nous recouvre, toi et moi,
Lentement, lentement...
Le soleil brûlant cautérise

Les tatouages sur mon cou
Le soleil s'est fondu avec le sable sur une image figée
J'avale mollement l'air brûlant
J'ai les idées embrouillées, mon corps s'affaiblit
J'ai des grains de sable collés sur mes lèvres desséchées

Et d'océans d'eau
Et de la neige
Qui nous recouvre, toi et moi,
Lentement, lentement...
Le lézard étonné s'est figé

Et me regarde dans les yeux, presque sans ciller
Que peut-il savoir de ma soif?...
Je suis allongée, immobile, au coeur du désert
La poussière ardente me brûle la gorge...
Désormais je me fiche de ce qui va m'arriver

Et d'océans d'eau
Et de la neige
Qui nous recouvre, toi et moi, lentement, lentement...
СПАСИБО
РУССКИЙ
Затих последний аккорд, погасли прожектора

И я стою посреди опустевшего зала...
Рекою без берегов -
Волнение, радость и страх.
И мне кажется, я что-то еще не сказала...
Что-то еще не сказала...
Как много должен вместить

В себя короткий ответ.
Как мало может сказать
Скупое слово "спасибо"
Про этот импульс любви,
Про этот трепетный свет,
Про то, что ваши глаза
Так безмерно красивы...
Так вдохновенно красивы...
В моём сердце, как в ране

Застрянут осколки беспомощных фраз и слов, что бессильны
Как предательски слёзы сдавили мне горло
А мне хочется крикнуть:
"Как вы красивы! Люди, как вы красивы!"
Пусть каждый импульс тепла,

Пусть каждый импульс любви,
Отражённый вдвойне к вам вернётся обратно.
Пусть этот трепетный свет
Собой заполнив весь мир,
Утешит и исцелит, умноженный многократно.
И даже в страшной беде,

И в самый горестный час
Пусть вас не оставят светлые силы.
Чтобы вы не сломались
Не очерствели,
Чтобы вы помнили, как вы красивы!
Люди, как вы красивы!
Мои раны в орнамент,

Моя память в ожогах,
Не рождённые рифмы горят и пульсируют.
В обожжённой гортани
Только спазмы и шёпот
А мне хочется крикнуть:
"Как вы красивы! Люди, как вы красивы!"
Затих последний аккорд, погасли прожектора
И я стою посреди опустевшего зала...
Рекою без берегов -
Волнение, радость и страх.
И мне кажется, я что-то еще не сказала...
Что-то важное я не сказала...
DEUTSCH
Der letzte Klang ist verstummt, das Rampenlicht ist verblasst,

Und im verlassenen Raum ist mein Herz am Pochen…
Wie ohne Ufer ein Fluss -
Aufregung, Freude und Angst.
Doch ich hab das Gefühl, etwas blieb unausgesprochen...
Etwas blieb unausgesprochen...
Wie viel Bedeutung verbirgt

Ein kurz erwiderter Gruß.
Wie wenig teilen wir mit
Durch knapp bemessenes "Danke"
Über das flackernde Licht,
Über den Liebesimpuls,
Und auch darüber wie schön
Sind eure freundlichen Augen.
So endlos schön…
So ausdrucksvoll schön…
Wie in der Wunde stecken

In meinem Herzen Splitter hilfloser Phrasen und Wörter,
Tückische Tränen schnüren mir fest die Kehle zu.
Und ich möchte doch schreien:
"Ihr seid wunderschön! Ihr seid wunderschön, Leute!"
Ich will den Wärmeimpuls,

Ich will den Liebesimpuls,
Wie ein Licht reflektiert, wieder zu euch leiten.
Die ganze Welt wird erfüllt
Von diesem flackernden Licht,
Und seine leuchtende Kraft wird euch trösten und heilen.
Und selbst in bitterster Not

Und auch in schmerzlichster Pein
Soll diese helllichte Kraft für euch leuchten,
Damit ihr nicht zerbrecht
Und nicht verhärtet,
Damit Ihr nicht vergesst: Ihr seid wunderschön!
Ihr seid wunderschön, Leute!
Mein Gedächtnis ist ähnlich
Einem Muster aus Brandwunden:
Dort pulsiert und brennt die ungeborene Reimemeute.
Aus der glühenden Kehle
Nur verkrampftes Flüstern,
Und ich möchte doch schreien:
"Ihr seid wunderschön! Ihr seid wunderschön, Leute!"
Der letzte Klang ist verstummt, das Rampenlicht ist verblasst,

Und im verlassenen Raum ist mein Herz am Pochen…
Wie ohne Ufer ein Fluss -
Aufregung, Freude und Angst.
Und ich hab das Gefühl, etwas blieb unausgesprochen...
Etwas blieb unausgesprochen...
FRANÇAIS
Après le dernier accord, le projecteur s'est éteint

Et je reste au milieu de la salle qui se vide...
Comme une rivière sans rives,
L'excitation, la joie et la peur.
Et j'ai l'impression de n'avoir pas tout dit...
Il y a quelque chose que je n'ai pas encore dit...
On doit garder tant de choses

En soi avec une réponse si courte,
Il peut exprimer si peu de choses
Ce petit mot de "merci"
De cet élan d'amour,
De cette lumière qui vacille,
De vos yeux
A la beauté sans limite...
Si beaux, si inspirés...
Dans mon coeur comme dans une blessure

Sont emprisonnés tant de mots et de phrases impuissants, sans force
Comme si des larmes me serraient traîtreusement la gorge
Et je voudrais m'écrier:
"Que vous êtes beaux! Que vous êtes beaux, vous tous!"
Que chaque élan de chaleur,

Chaque élan d'amour,
Vous revienne deux fois plus fort.
Que cette lumière vacillante
Remplissant le monde entier
Console et guérisse, multipliée à l'infini.
Et même dans le pire malheur,
Et à l'heure la plus sombre
Que les forces de la lumière restent à vos côtés.
Pour ne pas vous briser
Pour ne pas endurcir votre coeur
Pour que vous compreniez à quel point vous êtes beaux!
Vous tous, vous êtes tellement beaux!
Mes blessures comme une parure

Mes souvenirs comme des brûlures
Des rythmes encore à naître brûlent et palpitent.
Dans ma gorge en feu
Il n'ya plus que des spasmes et des soupirs
Mais je voudrais m'écrier :
"Que vous êtes beaux ! Que vous êtes beaux, vous tous!"
Après le dernier accord, le projecteur s'est éteint

Et je reste au milieu de la salle qui se vide...
Comme une rivière sans rives,
L'excitation, la joie et la peur.
Et j'ai l'impression de n'avoir pas tout dit...
Il y a quelque chose que je n'ai pas encore dit...
POLSKI
Ucichł ostatni akord, zgaśli reflektory

I stoję pośrodku opustoszonej sali...
Niby rzeka bez brzegów —
Wzruszenie, radość i lęk.
I zdaje mi się, że coś jeszcze nie powiedziałam...
Coś jeszcze nie powiedziałam...
Jak dużo musi wmieścić

W sobie krótka odpowiedź.
Jak mało może powiedzieć
Skąpe słowo „dziękuję”
O tym impulsie miłości,
O tym drżącym świetle
O tym, że wasze oczy
Są tak niezmiernie piękne...
Tak natchniono piękne...
W moim sercu, jak w ranie

Ugrzęzną odłamki bezradnych fraz i słów, że bezsilne
Jak zdradziecki łzy zdławiły mi gardło
A mi chce się krzyknąć:
„Jak jesteście piękne! Ludzie, jak jesteście piękne”!
Niech każdy impuls ciepła,

Niech każdy impuls miłości,
Odbity podwójnie do was wróci z powrotem.
Niech to drżące światło
Sobą wypełniwszy cały świat
Pocieszy i uzdrowi, pomnożone wielokrotnie.
I nawet w strasznym nieszczęściu

I w najsmutniejszej godzinie
Niech was nie zostawią światłe siły.
Żeby nie złamaliście się
Nie sczerstwiały
Żeby pamiętaliście, jak jesteście piękne!
Ludzie, jak jesteście piękne!
Moje rany do ornamentu,

Moja pamięć w poparzeniach,
Nie urodzone rymy płoną i pulsują.
W oparzonej krtani
Są tylko spazmy i poszept
A mi chce się krzyknąć:
„Jak jesteście piękne! Ludzie, jak jesteście piękne”!
Ucichł ostatni akord, zgaśli reflektory

I stoję pośrodku opustoszonej sali...
Niby rzeka bez brzegów —
Wzruszenie, radość i lęk.
I zdaje mi się, że coś jeszcze nie powiedziałam...
Coś ważne nie powiedziałam...
HRVATSKI
Utihnuo je posljednji akord, ugasili su se reflektori

I ja stojim na sredini opustošene dvorane...
Kao rijeka bez obala,
ova uzbuđenost, radost i strah.
I čini mi se da još nešto nisam rekla...
Da još nešto nisam rekla...
Koliko puno može u sebi zadržavati

jedan kratak odgovor.
Kako malo može reći
oskudna riječ ''hvala''
o ovom ljubavnom impulsu,
o ovoj drhtavoj svjetlosti,
o tome da su vaše oči
tako neizmjerno lijepe...
tako nadahnjujuće lijepe...
U mom srcu, kao u rani

zapeše komadići bespomoćnih rečenica i riječi,
slabih poput izdajničkih suza koje mi stisnuše grlo
I ja želim viknuti:
''Kako ste prekrasni! Ljudi, kako ste prekrasni!''
Neka se svaki impuls topline,

neka se svaki impuls ljubavi,
dvostruko odražen vrati ponovno k vama.
Neka ova drhtava svjetlost, višekratno umnožena
ispuni sobom cijeli svijeti,
utješi ga i iscijeli.
Čak i u strašnoj nesreći

i u najžalosnijem satu
nek vas ne ostavljaju svjetlosne sile.
Da se ne slomite
ne očvrstite,
da zapamtite kako ste prekrasni!
Ljudi, kako ste vi prekrasni!
Moje rane su za ukras,

moja sjećanja su opekline
nerođeni ritmovi gore i pulsiraju.
U spaljenom grkljanu
samo grčevi i šapat
A ja želim viknuti:
''Kako ste prekrasni! Ljudi, kako ste prekrasni!''
Utihnuo je posljednji akord, ugasili su se reflektori

I ja stojim na sredini opustošene dvorane...
Kao rijeka bez obala,
ova uzbuđenost, radost i strah.
I čini mi se da još nešto nisam rekla...
Nešto važno nisam rekla...
ENGLISH
The last chord died down, the spotlights went out

And I stand amidst the empty hall...
I am a river without shores -
Excitement, joy and fear.
And seems, I haven't said it all...
Haven't said it all...
So much must hold

A short answer.
So little can say a scanty "thank you"
About this impulse of love,
About this heartfelt light,
About your eyes,
That are so endlessly beautiful...
So elatedly beautiful...
In my heart, like in a wound

Brashes of feeble phrases and words, that are helpless
Treacherous tears squeeze my throat
While I want to shout:
"You are so beautiful! People, you are so beautiful!"
May every impulse of warmth,

May every impulse of love,
Reflect back to you twofold.
May this heartfelt light
Fill the whole world,
Comfort and heal, multiplied.
And during terrible distress,

During the bitterest hour
May bright strength not leave you.
So you won't break,
Won't become hardened,
So you remember how beautiful you are!
People, how beautiful you are!
My wounds are an adornment,

My memory is full of scalds,
Unborn rhymes burn and pulse.
In my burned larynx
Only spasms and whisper.
While I want to shout:
"You are so beautiful! People, you are so beautiful!"
The last chord died down, the spotlights went out

And I stand amidst the empty hall...
I am a river without shores -
Excitement, joy and fear.
And seems, I haven't said it all...
Haven't said something important...
‫עברית‬
‫שקט אקורד אחרון‪ ,‬כבו האורות‬

‫‪...‬ואני עומדת באולם מרוקן‬
‫‪ -‬כמו נהר ללא גדות‬
‫‪.‬ריגוש‪ ,‬שמחה וחשש‬
‫‪..‬ונדמה לי שיש משהו שעוד לא אמרתי‬
‫‪...‬משהו שעוד לא אמרתי‬
‫כל כך הרבה צריכה להכיל‬

‫‪.‬תשובה פשוטה‬
‫כל כך מעט ניתן לומר‬
‫ב"תודה" הקצר‬
‫‪,‬על גל האהבה הזה‬
‫‪,‬על האור המרטיט הזה‬
‫על זה שעיניכם‬
‫‪...‬יפות עד אינסוף‬
‫‪...‬מלאות השראה‬
‫בלבי‪ ,‬כאילו בפצע‬

‫נתפסים רסיסי משפטים ומילים חסרי אונים‬
‫דמעות בוגדניות חונקות את גרוני‬
‫‪:‬ובא לי לצעוק‬
‫!כמה אתם יפים! אנשים‪ ,‬כמה אתם יפים‬
‫‪,‬שכל גל של חום‬
‫כל גל אהבה‬
‫‪.‬ישתקף ויחזור אלינו כפליים‬
‫שהאור המרטיט הזה‬
‫‪,‬ימלא את כל העולם‬
‫ירבה‪ ,‬ינחם וירפא‬
‫‪,‬ושגם באסון נורא‬

‫‪,‬גם בשעה הכי מרה‬
‫‪.‬לא יעזבו אתכם כוחות האור‬
‫‪,‬שלא תישברו‬
‫‪,‬שלא תקשיחו לבכם‬
‫!שתזכרו כמה אתם יפים‬
‫!אנשים‪ ,‬כמה אתם יפים‬
‫‪,‬פצעיי ‪ -‬עיטור‬
‫‪,‬זכרוני בכוויות‬
‫‪.‬חרוזים שלא נולדו בוערים ופועמים‬
‫בגרוני השרוף‬
‫‪,‬רק עויתות ולחש‬
‫‪:‬בעוד שכל כך בא לי לצעוק‬
‫!כמה אתם יפים! אנשים‪ ,‬כמה אתם יפים‬
‫שקט אקורד אחרון‪ ,‬כבו האורות‬

‫‪...‬ואני עומדת באולם מרוקן‬
‫‪ -‬כמו נהר ללא גדות‬
‫‪.‬ריגוש‪ ,‬שמחה וחשש‬
‫‪..‬ונדמה לי שיש משהו שעוד לא אמרתי‬
‫משהו חשוב שעוד לא אמרתי‬
СПАСТИ
РУССКИЙ
Почти, но ещё не поздно

Почти, но ещё есть шансы
Быть может, ещё успеешь
Спасти
Нужна-то всего лишь малость,

Но время неумолимо
Спеши, пока есть надежда
Спасти
Именинный торт со свечами

Платье с белыми кружевами
Ласковой руки касанье
Свежей земляники запах
Летящие огни навстречу
Неведомых миров бесконечность
Первый поцелуй на рассвете
Цифры на счастливом билете
Уходит, лишённый смысла

Ещё один день бесследно
Ты мог бы его исправить
Спасти
Проснись, стряхни наважденье

Сквозь ночь протяни ладони
Чтоб спрятать свечу от ветра
Спасти
Первый поцелуй на рассвете

Цифры на счастливом билете
Самолёта след над крышей
Фейерверка яркие вспышки
Ласковой руки касанье
Свежей земляники запах
Колокольный звон в вышине
Яблоневый сад по весне
ENGLISH
Almost, but it's not too late

Almost, but there's still a chance
Maybe, you still have time
To save
Only a little is necessary,

But time is inexorable,
Hurry, while there is hope
To save
A birthday cake with candles…

A dress with white lace…
A touch of gentle hand…
A scent of fresh strawberries…
Lights flying towards…
Infinity of unknown worlds…
First kiss at dawn…
Numbers on a lucky ticket…
Is leaving, devoid of meaning,

Yet another day without a trace.
You could improve it,
Save
Wake up, shake of delusion,

Stretch your palms through the night
To hide the candle from the wind,
To save
First kiss at dawn…

Numbers on a lucky ticket…
A trace of an airplane over the roof…
Bright flashes of fireworks…
A touch of gentle hand…
A scent of fresh strawberries…
The ringing of bells on high…
An apple garden in spring…
MAGYAR
Majdnem, de még nem túlkésőn

Majdnem, de még van esély
Talán még van idő
Megmenteni
Csak egy kicsi szükséges

De az idő oly könyörtelen
Siess, amíg van remény
Megmenteni
Születésnapi torta gyertyákkal
Ruha, fehér csipkével
Gyengéden simogató kéz
A friss földieper illata
Pislákoló fényekben
Ismeretlen, végtelen világok
Első csók a hajnalban
A szerencseszámok jegye
Értelmetlen levelek
Újabb nap nyomok nélkül
Lehet még javítani
Megmenteni
Kelj fel, felejts el a rögeszméket

Keresztül az éjszakákon át
Elrejteni a gyertyát a szél elől
Megmenteni
Első csók a hajnalban

A szerencseszámok jegye
Repülőt követni a tetőn
Villannak a tűzijátékok
Gyengéden simogató kéz
A friss földieper illata
Harangok csengenek
A tavaszban egy almaültetvény
ESPAÑOL
Casi, pero todavía no es tarde

Casi, pero todavía hay chances
Tal vez todavía tienes tiempo para
Salvar
Es necesario solo un poco,

Pero el tiempo es implacable,
Date prisa mientras hay esperanza para
Salvar
El pastel de cumpleaños con velas

El vestido con encaje blanco
El toque suave de las manos
El olor de la fresa fresca
Las luces volando al encuentro
Lo Infinito de los mundos desconocidos
El primer beso al amanecer
Las cifras del boleto afortunado
Se va sin un sentido
Otro día sin dejar rastro
Podrías remediarlo
Salvar
Despiértate, sacúdete la confusión

A través de la noche extiende las palmas de las manos
Para abrigar una vela del viento
Para salvar
El primer beso al amanecer

Las cifras del boleto afortunado
La huella del avión por encima del techo
Destellos brillantes de fuegos artificiales
El toque de la mano tierna
El olor de la fresa fresca
El toque de campanas en lo alto
El manzanar en primavera
FRANÇAIS
Il n'est pas tout à fait trop tard,

il y a encore une petite chance.
Tu peux encore y arriver, alors
sauve-nous!
Il ne faudrait presque rien,

mais le temps est impitoyable.
Vite, tant qu'il reste un espoir,
sauve-nous!
Des bougies sur un gâteau d'anniversaire,

une robe blanche en dentelles
la tendre caresse d'une main,
le parfum des fraises à peine cueillies,
les flammes qui s'envolent vers
l'infini de mondes invisibles.
Le premier baiser du matin,
le numéro d'un billet gagnant.
Un autre jour vide de sens

s'enfuit sans laisser de trace.
Tu aurais pu en faire autre chose6,
sauve-nous!
Réveille-toi, chasse tes démons.,

Etends tes mains dans la nuit
pour abriter la flamme du vent.
‫!‪Sauve-nous‬‬
‫‪Le premier baiser du matin,‬‬

‫‪le numéro d'un billet gagnant.‬‬
‫‪Le sillage d'un avion au-dessus des toits,‬‬
‫‪les éclats d'un feu d'artifice,‬‬
‫‪la tendre caresse d'une main,‬‬
‫‪le parfum des fraises à peine cueillies,‬‬
‫‪un son de cloches dans les hauteurs,‬‬
‫‪un verger au printemps.‬‬
‫עברית‬
‫מאוחר לא עוד אך ‪,‬כמעט‬

‫סיכוי עודנו אך ‪,‬כמעט‬
‫תספיק עוד אולי‬
‫להושיע‬
‫‪,‬מעט אך נדרש‬
‫‪,‬לשכנע ניתן לא הזמן את אך‬
‫תקוה ישנה עוד כל ‪,‬הזדרז‬
‫להושיע‬
‫‪,‬נרות עם הולדת יום עוגת‬

‫לבנה תחרה עם שמלה‬
‫ענוגה יד מגע‬
‫טריים תותים ריח‬
‫*אליך המתקרבים אורות‬
‫עלומים עולמות של האינסוף‬
‫ריחהבז ראשונה נשיקה‬
‫ממוזל הגרלה כרטיס על מספרים‬
‫משמעות ללא ‪,‬ומתרחק הולך‬

‫עקבות ללא ‪,‬יום עוד‬
‫לתקנו יכולת‬
‫)להצילו( להושיעו‬
‫הדיבוק מן התנער ‪,‬התעורר‬

‫הלילה את וחדור ידיך כפות מתח‬
‫הרוח מן הנר להסתיר‬
‫)להציל( להושיע‬
‫בזריחה ראשונה נשיקה‬

‫ממוזל הגרלה כרטיס על מספרים‬
‫לגג עלממ מטוס עקבות‬
‫זוהרים זיקוקים הבזקי‬
‫ענוגה יד מגע‬
‫טריים תותים ריח‬
‫במרום פעמון קול‬
‫באביב תפוחים פרדס‬
POLSKI
Prawie, ale jeszcze nie jest za późno

Prawie, ale jeszcze są szanse
Być może, jeszcze ci się uda
Wybawić
Potrzeba do tego jedynie niewiele,

Lecz czas jest nieubłagalny
Śpiesz się, dopóki jest nadzieja
Wybaw
Tort urodzinowy ze świeczkami

Sukienka z białymi koronkami
Stykanie się delikatnych dłoni
Zapach świeżych poziomek
Latające płomienie na spotkanie
Nieznanych światów nieskończoność
Pierwszy pocałunek o świcie
Cyfry na szczęśliwym bilecie
Odchodzi on, pozbawiony sensu

Jeszcze jeden dzień bez śladu
Mógłbyś go naprawić
Wybaw
Zbudź się, otrzęśnij się z opętania

Poprzez noc przeciągnięte dłonie
Aby schować świecę przed wiatrem
Wybaw
Pierwszy pocałunek o świcie

Cyfry na szczęśliwym bilecie
Ślad samolota nad dachem
Fejerwerków jasne błyski
Stykanie się delikatnych dłoni

Zapach świeżych poziomek
Dzwony kościelne na wysokości
Sad jabłoni wiosną
СТРУНА
РУССКИЙ
Тишина...
Беспощадная ночь холодна...
Поднимается к сердцу волна...
Я смертельно больна,
Я струна...
Моё сердце подносят к огню
И поэтому я так звеню...
Я смертельно больна,
Я струна....
Как звук по тонкой струне

Любовь проходит по мне,
Не успевая согреть....
Любовь проходит по мне...
Я так устала звенеть...
Помоги.
Развалилась луна на куски,
Зимний сад заметают пески...
Мы близки...
Моё сердце подносят к огню,
И поэтому я так звеню...
Колокольчик в руках колдуна,
Я больна.

Любовь проходит по мне,
Не успевая согреть...
Любовь проходит по мне...
Я так устала звенеть...
Тишина.
‫עברית‬
‫דממה‬.
‫קר הרחמים חסר הלילה‬,
‫הלב אל עולה גל‬.
‫סופנית חולה אני‬,
‫‪.‬מיתר אני‬
‫האש לקראת מוגש ליבי‬
‫‪,‬כך מצטלצלת אני ולכן‬
‫‪,‬סופנית חולה אני‬
‫‪.‬מיתר אני‬
‫דק מיתר על צליל כמו‬

‫‪.‬עלי עוברת האהבה‬
‫‪.‬לחמם מספיקה לא‬
‫‪.‬מלהצטלצל עייפה כה אני‬
‫‪.‬לי עזור‬
‫‪,‬לחלקים התפרק הירח‬
‫‪.‬חורפי גן מכסים חולות‬
‫‪.‬קרובים אנחנו‬
‫‪,‬האש לקראת גשמו ליבי‬
‫‪.‬כך מצטלצלת אני ולכן‬
‫‪,‬מכשף בידי פעמון‬
‫‪.‬כואבת אני‬


‫דממה‬
‫‪ENGLISH‬‬
‫‪Silence.‬‬
‫‪Merciless night is cold,‬‬
‫‪Wave is coming up to the heart.‬‬
‫‪I am terminally ill,‬‬
‫‪I am string.‬‬
‫‪My heart is brought to the fire‬‬
‫‪And that’s why I’m ringing,‬‬
‫‪I am terminally ill,‬‬
I am string.
As the sound of a thin string

Love transmits through me.
Having no time to warm me up.
I'm so tired of ringing.
Help.
The moon fell to pieces,
Winter garden is swept with sands.
We are close.
My heart is brought to the fire
And that’s why I’m ringing,
Bell in the hands of a sorcerer,
I am sick.


Silence...
ESPAÑOL
Silencio…
La noche implacable está fría…
La onda se sube al corazón…
Estoy a la muerte
Soy una cuerda…
Lo acercan mi corazón al fuego
Y por eso sueno tanto…
Estoy a la muerte
Soy una cuerda…
Como un sonido por una cuerda fina

Amor pasa por mí
No teniendo tiempo para calentar…
Amor pasa por mí
Estoy tan cansada de sonar
Ayúdame.
La luna ha sido despedazada
El jardín de invierno está cubriendo con arena…
Somos cercanos…
Lo acercan mi corazón al fuego
Y por eso sueno tanto…
La campanilla en las manos del brujo
Estoy enferma

Amor pasa por mí
No teniendo tiempo para calentar…
Amor pasa por mí
Estoy tan cansada de sonar
Silencio.
FRANÇAIS
Le silence...
La nuit implacable est froide...
Une vague monte jusque mon coeur...
Je suis mortellement malade,
Je suis une corde...
On présente mon coeur au feu
C'est pourquoi je résonne ainsi...
Je suis mortellement malade,
Je suis une corde...
Comme le son sur une corde fine

L'amour me parcourt,
Sans avoir le temps de me réchauffer....
L'amour me parcourt...
Je suis si lasse de résonner...
Aide-moi.
La lune s'est désagrégée,
Les sables recouvrent le jardin d'hiver...
Nous sommes proches...
On présente mon coeur au feu
C'est pourquoi je résonne ainsi...
Un sorcier tient une clochette dans ses mains,
Je suis malade.

L'amour me parcourt,
Sans avoir le temps de me réchauffer....
L'amour me parcourt...
Je suis si lasse de résonner...
Le silence.
ТАЙНА
РУССКИЙ
Когда громыхать перестанут тамтамы, то ближний, то дальний

И молот замрёт в двух сантиметрах над наковальней
И вдруг станет тихо, так тихо, как в храме, тебя я узнаю
А ты шевелишь беззвучно губами - я всё понимаю
У тебя есть тайна

Храни её, не выдавай
Держи её, не отпускай
Когда прекратятся раскаты и взрывы, все вопли и стоны

Сломаются все механизмы часов и все телефоны
И вдруг станет тихо, какое блаженство, мгновение рая
А ты что-то шепчешь и делаешь жесты - я всё понимаю

Но звуки вернутся, иначе не могут, они же раскаты

Они же мелодии, шорохи, вздохи, триоли, рулады
Все ходики ходят, приёмники включены, струны играют
И сердце кричит, только губы беззвучны - я всё понимаю

‫עברית‬
‫להרעים מפסיקים הטמטם תופי רכאש‬, ‫הקרובים הן‬, ‫הרחוקים הן‬

‫לסדן מעל סנטימטרים שני קופא והפטיש‬
‫שקט נהיה רגע ובין‬, ‫בכנסייה השקט כמו‬, ‫אותך מזהה אני‬
‫הכל מבינה אני – קול בלי השפתיים את מזיז ואתה‬
‫סוד לך יש‬
‫עליו שמור‬, ‫תסגיר אל‬
‫בו החזק‬, ‫תעזוב אל‬
‫והפיצוצים רעמיםה שוככים כאשר‬, ‫והאנחות הבכי כל‬
‫הטלפונים וכל השעונים מנגנוני כל משתבשים‬
‫שקט נהיה רגע ובין‬, ‫ברכה איזו‬, ‫רגעי עדן גן‬
‫הכל מבינה אני – מחוות ועושה משהו לוחש ואתה‬
‫יחזרו הצלילים אבל‬, ‫אחרת יכולים לא הם‬, ‫רעמים הרי הם‬

‫מנגינות הרי הם‬, ‫רשרושים‬, ‫אנחות‬, ‫טריולות‬, ‫ווקליים משפטים‬
‫מתקדמים המטוטלת שעונים כל‬, ‫דולקים המקלטים‬, ‫מנגנים המיתרים‬
‫צועק והלב‬, ‫הכל מבינה אני – קול ללא השפתיים רק‬

FRANÇAIS
Lorsque les tam-tams cesseront de gronder,

Et le marteau, tantôt près, tantôt loin, s'arrêtera deux centimètres au-dessus de l'enclume
Et le silence tombera soudain, comme dans un temple, je te reconnais
Et toi tu remues les lèvres sans bruit: je comprends tout
Tu as un secret
Garde-le, ne le révèle pas
Tu as un secret
Tiens-le, ne le lâche pas
Lorsque cesseront les grondements et les explosions, tous les cris et les gémissements
Que tous les mécanismes d'horlogerie et tous les téléphones seront brisés
Et le silence tombera soudain, quelle béatitude, un instant de paradis
Et toi tu murmures quelque chose et tu fais des gestes: je comprends tout
Tu as un secret
Tu as un secret
Mais les bruits reviendrons, il ne peut en être autrement, ce sont des grondements
Ce sont des mélodies, des bruissements, des soupirs, des triolets, des roulades
Les horloges marchent, les récepteurs sont allumés, les cordes jouent
Et le coeur cri, mais les lèvres sont muettes: je comprends tout
Tu as un secret
Tu as un secret
POLSKI
Kiedy dudnić przestaną tam-tamy, ten bliższy, ten dalszy

I młot na dwa centymetry nad kowadłem zamrze
I nagle nastanie cisza, taka cisza jak w kościele, poznam ciebie
A ty poruszasz bezdźwięcznie ustami - ja wszystko rozumiem
Masz tajemnicę
Strzeż jej, nie wydawaj
Masz tajemnicę
Utrzymaj ją, nie wypuszczaj
Kiedy umilkną pomruki i eksplozje, wszystkie jęki i krzyki

Zepsują się wszystkie mechanizmy zegarów i telefony
I nagle nastanie cisza, jaka błogość, chwila rajska
A ty o czymś szepczesz, wykonujesz gesty - ja rozumiem wszystko
Masz tajemnicę
Masz tajemnicę
Jednak dźwięki powrócą, inaczej nie mogą, przecież są pomrukami

To przecież melodie, odgłosy, westchnienia, triole, pasaże
Wszystkie zegary chodzą, odbiorniki włączone, struny grają
I serce krzyczy, tylko usta bezgłośne - ja wszystko rozumiem
Masz tajemnicę
Masz tajemnicę
Коли всі машини

Раптово застигнуть
Посеред дороги
Замовкнуть ураз
Такі полохливі
Сирени тривоги
І стане так тихо

Неначе у храмі
Тебе я впізнаю
А ти намагаєшся
Щось пояснити
Ворушиш губами
Таємницю маєш
Її мені не відкривай
Тримай її не відпускай
Коли усі дзвони церковні замовкнуть

Завмруть непохитно
Коли запанує одна лише тиша
на радіохвилях
Нічого не чутно
Це благословення
Проникло усюди
І серце кричить
та вуста непорушні
Дивуються люди
Її мені не відкривай
Тримай її не відпускай
Її борони від усіх
Її зберігати не гріх
Повернуться звуки
І струни заграють
Чарівних мелодій
Гармоній краса
Легко змушує нас
Порушити спокій
Можливо тепер
Твою таємницю
Почути готовий
А ти все мовчиш
Не в змозі сказати
Жодного слова
ТАНЦУЮЩИЙ БОГ
РУССКИЙ
Они разбудили
Спящий вулкан,
Чтоб поиграть с раскалённою лавой
Танцующий Бог
Сквозь облака
С улыбкой смотрел
На эти забавы
Это так сладко,

Это так жестоко –
Заключить вечность
В одно мгновенье…
И умереть
В раскалённом потоке,
Чтоб танцующий Бог
Мог получить наслаждение
Они вызвали к жизни

Горячий циклон,
Они привели
Все стихии в движенье…
Танцующий Бог был так удивлён,
Что выронил флейту
От изумления…
Это так сладко,

Это так жестоко –
Ощутить вечность
В момент падения
И растаять снежинкой
В его тёплых ладонях,
Чтоб танцующий Бог
Мог получить наслаждение…
Они изменили
Орбиты планет,
И звёздам теперь
Не избежать столкновений
Танцующий Бог
Смеялся и плакал, -
Он забылся в экстазе
От восхищения…
‫עברית‬
‫‪,‬רדום געש הר העירו הם‬

‫‪.‬רותחת בלבה לשחק כדי‬
‫העננים דרך המרקד האל‬
‫‪...‬האלה השעשועים על בחיוך הסתכל‬
‫‪ -‬אכזרי כה זה ‪,‬מתוק כה זה‬

‫אחד ברגע הנצח את להכניס‬
‫‪,‬רותח בזרם ולמות‬
‫‪...‬הנאה לקבל יוכל המרקד שהאל כדי‬
‫‪,‬לוהט בציקלון חיים נפחו הם‬

‫‪.‬לתנועה הטבע כוחות כל את הביאו הם‬
‫‪,‬מופתע כה היה המרקד האל‬
‫‪...‬השתאות מרוב חלילו את ששמט‬

‫הנפילה ברגע הנצח את להרגיש‬
‫‪,‬החמות ידיו בכפות שלג כפתית ולהינמס‬
‫‪...‬הנאה לקבל יוכל המרקד שהאל כדי‬
‫‪,‬לכת כוכבי של מסלולים שינו הם‬

‫‪.‬מהתנגשות להימנע יכולים לא הכוכבים ועכשיו‬
‫‪,‬וצחק בכה המרקד האל‬
‫‪...‬התפעלות מרוב באקסטזה עצמו את שכח הוא‬

‫אחד ברגע הנצח את להכניס‬
‫‪,‬רותח בזרם ולמות‬
‫‪...‬הנאה יקבל המרקד שהאל כדי‬
‫‪,‬רדום געש הר העירו הם‬

‫‪,‬לוהט בציקלון חיים נפחו הם‬
‫‪,‬לכת כוכבי של מסלולים שינו הם‬
‫המרקד האל ‪,‬בשבילך הכל זה‬
‫‪ENGLISH‬‬
‫‪They woke up‬‬

‫‪a sleeping volcano,‬‬
‫‪to play‬‬
‫‪with scorching lava‬‬
‫‪The dancing god‬‬
‫‪was watching it‬‬
‫‪through the clouds‬‬
‫‪with a smile on his face‬‬
‫‪It’s so sweet,‬‬
It’s so cruel -
to put Eternity
into a single moment...
And die
in the red-hot flow,
so the dancing god
could be delighted
They gave rise to
a hot cyclone,
they started
all the elements moving...
The dancing god
was so amazed,
he dropped his flute
out of surprise...
It’s so sweet,
It’s so cruel -
to feel the eternity
in the falling moment
and melt like a snowflake
in his warm palms,
so the dancing god
could be delighted...
They changed
the orbits of planets,
and now the stars
can’t help colliding
the dancing god
was laughing and crying, -
he was lost in the ecstasy
out of delight...
It’s so sweet,
It’s so cruel -
to put Eternity
into a single moment...
And die
in the red-hot flow,
so the dancing god
could be delighted
They woke up the sleeping volcano
They gave rise to a hot cyclone
They changed the orbits of planets
This is all for you, dancing god...
FRANÇAIS
Ils réveillèrent
Le volcan dormant,
Pour jouer avec la lave brûlante
Le Dieu dansant
À travers les nuages
Regardait, un sourire au lèvres,
Ces amusements
C'est si agréable,
C'est si cruel
D'enfermer l'éternité
Dans un seul instant…
Et de mourir
Dans le courant brûlant,
Pour que cela puisse procurer
Du plaisir au Dieu dansant
Ils donnèrent vie

À un cyclone ardent,
Ils mirent
Les éléments en mouvement…
Le Dieu dansant fut si surpris
Que, d'étonnement,
Il laissa tomber sa flûte…
C'est si agréable,
C'est si cruel
De ressentir l'éternité
Au moment de la chute
Et de fondre comme un flocon de neige
Dans la chaleur de ses paumes,
Pour que cela puisse procurer
Du plaisir au Dieu dansant…
Ils changèrent
Les orbites des planètes,
Et les étoiles ne peuvent plus
Eviter les collisions
Le Dieu dansant
Riait et pleurait, -
De ravissement,
Il s'oublia dans l'extase…
POLSKI
Oni obudzili
Śpiący wulkan
Żeby pograć z rozżarzoną lawą
Tańczący Bóg
Przez obłoki
Z uśmiechem patrzył
Na te zabawy
To jest tak słodko

To tak okrutnie —
Zawrzeć wieczność
W jedno mgnienie…
I umrzeć
W rozżarzonym potoku,
Żeby tańczący Bóg
Mógł otrzymać rozkosz
Oni powołali do życia

Gorący cyklon,
Oni uruchomiły
Wszystkie żywioły…
Tańczący Bóg był tak zdziwiony,
Że uronił flet
Ze zdumienia.
To jest tak słodko

To tak okrutnie —
Odczuć wieczność
W moment spadku
I roztajać niby śnieżynka
W jego ciepłych dłoniach
Żeby tańczący Bóg
Mógł otrzymać rozkosz…
Oni zmienili
Orbity planet
I gwiazdom teraz
Nie uniknąć zderzeń
Tańczący Bóg
Śmiał się i płakał, —
On zapomniał się w ekstazie
Od zachwytu.
ESPAÑOL
Ellos despertaron
El volcán dormido
Para jugar con lava incandescente
El dios danzante
A través de las nubes
Los miraba con sonrisa
A estos entretenimientos
Esto es tan dulce
Esto es tan cruel
Encarcelar la eternidad
En un instante
Y morir
En un flujo incandescente
Para dios danzante
Pueda recibir placer
Ellos animaron
El ciclón cálido
Ellos pusieron en movimiento
Todos los elementos de la naturaleza
El dios danzante
Estaba tan sorprendido
Que dejó caer la flauta
De asombro
Esto es tan dulce

Esto es tan cruel
Sentir la eternidad
En momento de la caída
Y derretirse como un copo de nieve
En sus palmas calientes
Para el dios danzante
Pueda recibir placer
Ellos cambiaron
Las órbitas de planetas
Y las estrellas ya
No pueden evitar la colisión
El dios danzante
Reía y lloraba
Cayó en éxtasis
De admiración
HRVATSKI
Oni su razbudili
uspavani vulkan
da se poigraju s usijanom lavom
Rasplesani Bog
kroz oblake
s osmijehom je gledao
tu zabavu
To je tako slatko,
to je tako okrutno
zaključiti vječnost
u samo jednom trenutku...
I umrijeti
u usijanoj bujici
da bi rasplesani Bog
bio zadovoljan.
Prizvali su
vruće ciklone u život
Oni su pokrenuli
sve prirodne sile...
Rasplesani Bog je bio tako iznenađen
da je bacio flautu
u čudu...
To je tako slatko,
to je tako okrutno
osjetiti vječnost
u trenutku pada
I rastopiti se poput pahuljice
u njegovim toplim dlanovima
Da bi rasplesani Bog
Bio zadovoljan.
Promijenili su
planetima putanje
I zvijezde sad ne
mogu izbjeći sudaranje
Rasplesani Bog
se smijao i plakao,
onesvijestio se
od ushićenja.
ТЁПЛАЯ ОСЕНЬ
РУССКИЙ
Было так холодно, но это прошло,

Было так больно, но это мне помогло.
Мне кажется, я стала лучше и легче,
И выдержат небо легко мои плечи.
Пойдём в эту тёплую осень, в туман,

В город, усыпанный листьями, в море огней.
Показывал зарево в звёздах небесный экран,
Пока жизнь приятна, давай насладимся ей.
Всё, что терзало вчера, стало смешным,

Надписи не появляются, голоса не слышны.
Ушли в подворотни и арки ночные кошмары,
И пиво мешают пить в парке собиратели тары.

Когда тяжело, трудно верить, что это пройдёт,

Что жизнь, отнимая, потом многократно вернёт.
И может, мы скоро поймём, что нет ничего теплее зимы,
Где новых взаимно любимых найдём себе мы.

DEUTSCH
Es war so kalt, aber es ist vorbei,

Es war so schmerzhaft, aber das hat mir nicht geholfen.
Es scheint mir, ich bin besser und leichter geworden,
Und meine Schultern können leicht den Himmel tragen.
Lasst uns in diesen warmen Herbst gehen, in den Nebel,

In die mit Blättern bestreuete Stadt, ins Meer der Lichter.
Den Feuerschein in den Sternen hat die himmliche Leinwand vorgeführt,
Solange das Leben angenehm ist, lasst uns es genießen.
Alles, was gestern gequält hat, ist lächerlich jetzt,
Die Aufschriften entstehen nicht, die Stimmen hört man nicht.
In Torwege und Torbogen sind die Nachtmahre weggegangen,
Und die Sammler der Flaschen stören uns Bier im Park trinken.
Lasst uns in diesen warmen Herbst gehen, in Nebel,

In die Stadt, mit Blättern bestreuet, ins Meer der Lichter.
Solange das Leben angenehm ist, lasst uns sie genießen.
Wenn man es schwer hat, kann man kaum glauben, dass es vergehen wird,
Dass das Leben, nehmend weg, dann vielmalig züruckgibt.
Und vielleicht verstehen wir bald, dass der Winter am wärmesten ist,
In dem werden wir uns die neuen, gegenseitig geliebten finden.
Lasst uns in diesen warmen Herbst gehen, in Nebel,

In die Stadt, mit Blättern bestreuet, ins Meer der Lichter.
Solange das Leben angenehm ist, lasst uns sie genießen.
FRANÇAIS
Il faisait si froid, mais c'est passé,

J'avais si mal, mais ça m'a aidé.
J'ai l'impression d'aller mieux, de me sentir plus légère,
Et que mes épaules supportent le ciel avec facilité.
Allons dans cet automne chaud, dans le brouillard,

Dans la ville recouverte de feuilles, dans une mer de lumières.
L'écran du ciel produisait une lueur d'incendie dans les étoiles,
Tandis que la vie est agréable, allez, profitons-en.
Tout ce qui tourmentait hier est devenu drôle,

Les légendes n'apparaissent pas, on n'entend pas les voix.
Les cauchemars sont partis sous les porches et sous les arches,
Et les collectionneurs de bouteilles empêchent de boire de la bière dans le parc.

Lorsque l'on a de la peine, c'est dur de croire que cela passera,

Que la vie, lorsqu'elle te prend quelque chose, te le rendra plusieurs fois par la suite.
Et peut-être qu'on comprendra bientôt qu'il n'y a rien de plus chaud que l'hiver,
Où nous nous trouverons l'un l'autre de nouvelles amours.
POLSKI
Było tak zimo, lecz to przeminęło,

Tak bardzo bolało, lecz to mi pomogło.
Sądzę, że stałam się lepsza i lżejsza,
I z lekkością uniosę niebo na swych barkach.
Pójdźmy w tę ciepłą jesień, we mgłę,

Do miasta, usłanego liśćmi, w ogniste morze.
Niebiański ekran pokazywał poświatę gwiazd,
Dopóki życie jest przyjemne, rozkoszujmy się nim.
Wszystko, co martwiło nas wczoraj, teraz jest śmieszne,

Podpisy nie pojawiają się, głosów nie słychać.
Skryły się w bramach i arkadach nocne koszmary,
I piwa zabraniają pić zbieracze puszek.

W trudnych chwilach ciężko uwierzyć, że one miną,

I że życie, odbierając, później zwraca wszystko z nawiązką.
I może niedługo zrozumiemy, że nie ma nic cieplejszego od zimy
Tam odnajdziemy odwzajemnioną miłość.

ESPAÑOL
Hacía tan frío, pero esto pasó

Me dolía tan fuerte, pero esto me ayudó
Me parece que llegué a ser mejor y más sencillo
Y puedo sostener el cielo sobre mis hombros
Vamos a este otoño cálido, a la niebla
A la ciudad sembrada de hojas, al mar de los fuegos
La pantalla del cielo mostraba el resplandor en las estrellas
Mientras la vida es agradable, vamos a disfrutarla
Todo lo que atormentaba ayer llegó a ser ridículo

Las inscripciones no aparecen, las voces no son audibles
Las pesadillos se fueron a los pasos y los arcos
Y los recogedores de botellas impiden beber cerveza en el parque

Cuando es difícil me cuesta mucho creer que lo pasará

Que la vida quitando algo luego lo volverá crecidamente
Y puede ser que entendamos pronto que no haya nada más caliente que el invierno
Donde encontremos unos nuevos queridos mutuamente para nosotros

ENGLISH
It was so cold, but it passed,

It was so painful, but it helped me.
It seems that I became better and lighter,
And that my shoulders will easily carry the sky
Let's go to this warm autumn, to the fog,

to the city, covered with leaves, to the sea of lights.
Heavenly screen showed glow in the stars
Let's enjoy the life while it's pleasant.
All that bothered me yesterday became funny,

Inscriptions don't appear, voices cannot be heard.
Nightmares are gone through gateways and arches
Аnd packaging collectors in the park disturb us while we drink beer.

When it's hard, it's hard to believe that it will pass someday,
That life takes and then gives back repeatedly
And maybe soon we'll realize that there's nothing warmer than winter,
Where we will find new beloved ones.

HRVATSKI
Bijaše tako hladno, ali prođe.

Bijaše tako bolno ali to mi pomože.
Čini mi se da sam postala bolja i lakša,
I moja ramena će lako izdržati nebo.
Pođimo u tu toplu jesen, u maglu

u grad posut lišćem, u more vatri.
Nebeski ekran pokazivaše sjaj zvijezda
Dok je život ugodan, uživajmo u njemu.
Sve ono što nas je mučilo jučer posta smiješnim,

Natpisi se ne pojavljuju, glasovi se ne čuju.
Noćne more otiđoše ispod podvratnika i svodova
A skupljači ambalaže u parku nas ometaju dok pijemo pivo.

Kad je teško, nije lako povjerovati da će to sve proći,

Da život, uzimajući, kasnije višestruko vraća
I možda ćemo uskoro shvatiti da ništa nije toplije od zime
u kojoj ćemo naći nove voljene osobe za sebe.

Ранок похмурий став сонячним теплим днем

Біль загартовував, ніби залізо вогнем
Здається мені, я став кращим, мудрішим
На крилах натхнення зринаю ще вище
Давай в теплу осінь підемо, в туман

В місто, усипане листям, у морі вогнів
Транслює заграву зіркову небесний екран
Ця мить незабутня, давай розчинимось в ній
Вчорашні турботи розвіялися, як дим

І більше немає причин залиатись сумним
Зникли у темряві ночі страхи і жахіття
Приємно засліплює очі фарб розмаїття

В місто, засипане листям, у морі вогнів
За світло завжди по п’ятах слідує тінь

Є час для злетів, так само є час для падінь
Напевно ми скоро збагнемо, що теплою може бути зима
Коли кохання взаємне наповнить серця

В місто, засипане листям, у морі вогнів
ТЁПЛЫЕ ВОДЫ
РУССКИЙ
Собираются в стаи киты,

Ожидая на свет потомство,
Они дрейфуют к южным морям.
Как всё в природе разумно и просто.
Небо, воздух и океаны -

Им все стихии подвластны,
Но что-то зовет их туда, где тепло.
Туда, где безопасно.
Посреди бескрайних просторов,

Под стынущими облаками
Их ласкают упругие волны
Нежными пенными гребешками.
Всё в природе так просто,

Всё движется солнцу навстречу.
И ничто не грозит их потомству,
Ведь холод не может быть бесконечным.
Погружаясь и всплывая,
Следуя зову природы,
Обгоняя птичьи стаи,
Они плывут в тёплые воды.
Я прячу лицо в ладонях,

Я думаю о завтрашнем дне
И вижу караваны китов
Под свинцовым северным небом.
Их глаза закрыты,
Их мысли ничем не встревожены.
Они плывут, не думая о будущем
И не помня о прошлом.
Погружаясь и всплывая,
Следуя зову природы,
Обгоняя птичьи стаи,
Они плывут в тёплые воды.
И когда одиночество через край

Переполнит уставшее сердце,
Нам снится кем-то обещанный рай,
Место, где мы бы смогли отогреться.
Островок покоя
Среди хаоса и круговерти
‫‪Там, где кто-нибудь нас укроет‬‬
‫‪От ледяного дыхания смерти.‬‬
‫‪Посреди бескрайних просторов,‬‬

‫‪Под стынущими облаками,‬‬
‫‪Скользят киты и огромные волны‬‬
‫‪Рассекают плавниками.‬‬
‫‪Я плыву вместе с ними,‬‬

‫‪Преодолев невозможное.‬‬
‫‪Просто плыву, не думая‬‬
‫‪О будущем и не помня о прошлом.‬‬
‫עברית‬
‫‪,‬בלהקות מתאספים לוויתנים‬

‫‪,‬לעולם לצאת ממתינים הצאצאים‬
‫‪.‬דרומיים ימים לעבר מתמרנים הם‬
‫‪.‬ופשוט הגיוני בטבע הכל כמה‬
‫‪ -‬והאוקיינוסים ‪,‬האוויר ‪,‬השמיים‬

‫‪,‬הטבע כוחות לכל נתונים הם‬
‫‪.‬שחמים היכן ‪,‬לשם להם קורא משהו אבל‬
‫‪.‬שבטוח היכן ‪,‬לשם‬
‫‪,‬גבול ללא במרחבים‬

‫קרירים לעננים מתחת‬
‫גמישים גלים אותם מלטפים‬
‫‪.‬ניםעדי קצף במסרקי‬
‫‪,‬פשוט כה בטבע הכל‬

‫‪.‬השמש עם מפגש לקראת נע הכל‬
‫‪,‬שלהם הצאצאים על מאיים לא דבר ושום‬
‫‪.‬סוף ללא להיות יכול לא הקור הרי‬
‫‪,‬ומגיחים צוללים‬
‫‪,‬הטבע קריאת על עונים‬
‫‪,‬ציפורים להקות עוקפים‬
‫‪.‬חמימים במים שוחים הם‬
‫‪,‬בידיי פני מליטה אני‬

‫המחר יום על חושבת אני‬
‫לוייתנים של שיירות ורואה‬
‫‪.‬צפוניים עופרת לשמי מתחת‬
‫‪,‬עצומות עיניהם‬
‫‪.‬מחשבותיהם את מטריד לא דבר שום‬
‫העתיד על לחשוב בלי ‪,‬שוחים הם‬
‫העבר את לזכור ובלי‬.
‫ומגיחים צוללים‬,
‫הטבע קריאת על עונים‬,
‫ציפורים להקות עוקפים‬,
‫חמימים במים שוחים הם‬.
‫גבול עוברת שהבדידות ומתי‬

‫עייף לב וגודשת‬,
‫מובטח עדן גן לנו יחלום מישהו‬,
‫להתחממם נוכל בו מקום‬.
‫שלו אי‬
‫ומערבולות כאוס בין‬
‫שם‬, ‫עלינו יחסה שמישהו היכן‬
‫המוות של המקפיאה מנשימתו‬.
‫גבול ללא במרחבים‬,

‫קרירים לעננים מתחת‬
‫עצומים וגלים לוויתנים מחליקים‬
‫בסנפיריהם חורשים‬.
‫יחד איתם שוחה אני‬,

‫פשריא הבלתי על מתגברת‬.
‫שוחה פשוט‬, ‫לחשוב בלי‬
‫העתיד על‬, ‫העבר את לזכור ובלי‬
FRANÇAIS
Les baleines se rassemblent en bancs,

Attendant une descendance,
Elles dérivent vers les mers du sud.
Comme tout dans la nature est raisonnable et simple.
Le ciel, l'air et les océans:

Tous les éléments sont dépendants d'eux,
Mais quelque chose les appelle là où il fait chaud.
Là où il n'y a pas de danger.
Au milieu des étendues sans fin,

Sous les nuages refroidissants
Les vagues élastiques les caressent
De leurs crêtes douces et écumeuses.
Tout dans la nature est si simple,

Tout se meut en direction du soleil.
Et rien de menace leur descendance,
Car le froid ne peut pas durer éternellement.
En plongeant et en remontant à la surface,
En suivant l'appel de la nature,
En dépassant les volées d'oiseaux,
Elles nagent vers les eaux chaudes.
Je me cache le visage dans les mains,

Je pense à demain
Et je vois des caravanes de baleines
Sous le ciel de plomb du nord.
Leurs yeux sont fermés,

Rien n'inquiète leurs pensées.
Elles nagent sans penser au futur
Et sans se rappeler du passé.
En plongeant et en remontant à la surface,

En suivant l'appel de la nature,
En dépassant les volées d'oiseaux,
Elles nagent vers les eaux chaudes.
Et quand la solitude
Débordera de notre coeur las,
Quelqu'un nous fera rêver du paradis promis,
D'un endroit où nous pourrions nous réchauffer.
Un îlot de calme
Parmi le chaos et l'effervescence
Là où quelqu'un nous abritera
Du souffle glacé de la mort.
Au milieu des étendues sans fin,

Sous les nuages refroidissants
Les baleines glissent et fendent
Les énormes vagues de leurs nageoires.
Je nage avec elles,

Surmontant l'impossible.
Je nage, simplement, sans penser
Au futur et sans me rappeler du passé.
POLSKI
Wieloryby gromadzą się w stada,

Spodziewając się potomstwa,
Dryfują na południowe morza.
Jak wszystko w naturze jest rozsądne i sprawiedliwe.
Niebo, powietrze i oceany -
im wszystkie elementy są podległe,
Ale coś wzywa je tam, gdzie ciepło.
Tam, gdzie jest bezpiecznie.
Pośród bezgranicznych przestrzeni

Pod stygnącymi obłokami
Pieszczą je sprężyste fale
Delikatnymi grzbietami piany.
Wszystko w naturze jest tak proste ,
Wszystko wychodzi słońcu na spotkanie.
I nic nie zagraża ich potomstwu,
Przecież zimno nie może końca nie mieć.
Zanurzając się i wypływając,

Idąc za zewem natury,
Wyprzedzając stada ptasie,
One płyną do wód ciepłych.
Ukrywam twarz w dłoniach,

Myślę o jutrzejszym dniu
I widzę wieloryby stada wielorybów
Pod ołowianym północnym niebem.
Ich oczy są zamknięte,
Ich myśli niczym się nie trwożą.
Płyną, nie myśląc o przyszłości
I nie pamiętając o przeszłości.
Zanurzając się i wypływając,

Idąc za zewem natury,
Wyprzedzając stada ptasie,
One płyną do ciepłych wód.
A kiedy samotność ponad miarę

Przepełni zmęczone serce,
Śni nam się raj przez kogoś obiecany,
Miejsce, gdzie moglibyśmy się ogrzać.
Wysepka spokoju
Pośród chaosu i trąb powietrznych
Tam, gdzie ochroni nas ktoś
Przed lodowatym oddechem śmierci.
Pośród bezgranicznych przestrzeni

Pod stygnącymi obłokami
Ślizgają się wieloryby i ogromne fale
Rozbijają płetwami.
Płynę razem z nimi ,
Pokonawszy to, co niemożliwe.
Po prostu płynę, nie myśląc
O przyszłości i nie pamiętając o przeszłości.
ТЁПЛЫЕ КОТЫ
РУССКИЙ
Зима так холодна,

Так бесприютна и бела,
Скоро будет неизбежный
Дефицит тепла,
Начнём спасаться мы
От этой тепло-нищеты,
Значит, снова будут в моде
Тёплые коты.
Будем гладить всех мурчащих,

Тёплых, сонных, настоящих,
Запуская руки в меховые животы.
Переменчивы все вещи
В странном мире человечьем,
Постоянны мягкие,
Мурчащие коты.
Все бегут домой

С холодных улиц и пустых,
Значит, снова будут в моде
Тёплые коты.
Тёплые коты
Летят по небу облаками,
Мысли переполнены
Мурчащими котами.
Когти могут впиться в ногу,

Но нога – то ведь не сердце,
Кошки так не ранят,
Как людишки иногда.
Тёплый кот меня утешит,
Ляжет на больное место
И усну я, обнимая
Тёплого кота.
Приходи играть,
Хозяйкин свитер обшерстить,
Книжку растерзать,
Об кресло когти поточить.
Приходи ко мне
Из мира странных зимних снов,
Плюнь на предрассудки,
Разбуди своих котов.
Будем гладить всех мурчащих,

Тёплых, сонных, настоящих,
Запуская руки в меховые животы.
‫‪Переменчивы все вещи‬‬
‫‪В странном мире человечьем,‬‬
‫‪Постоянны мягкие‬‬
‫‪Мурчащие коты‬‬
‫‪Когти могут впиться в ногу,‬‬

‫‪Но нога – то ведь не сердце,‬‬
‫‪Кошки так не ранят,‬‬
‫‪Как людишки иногда.‬‬
‫‪Тёплый кот меня утешит,‬‬
‫‪Ляжет на больное место‬‬
‫‪И усну я, обнимая‬‬
‫‪Тёплого кота.‬‬
‫עברית‬
‫‪,‬קר כה החורף‬
‫‪,‬ולבן בית חסר כה‬
‫מחסור יהיה מעט עוד‬
‫‪,‬בחום נמנע לתיב‬
‫מפלט לחפש נתחיל אנחנו‬
‫‪,‬הזאת החום מדלות‬
‫באופנה יהיו מעט שעוד אומר זה‬
‫‪.‬חמימים חתולים‬
‫‪,‬המגרגרים כל את נלטף‬
‫‪,‬האמיתיים ‪,‬הישנוניים ‪,‬החמימים‬
‫‪.‬פרוותיים בבטנים ידיים מעבירים‬
‫משתנים הדברים כל‬
‫‪,‬האדם בני של המוזר בעולמם‬
‫רכים חתולים‬
‫קבוע דבר הם ומגרגרים‬
‫הבייתה נסים כולם‬

‫‪,‬והריקים הקרים מהרחובות‬
‫באופנה יהיו מעט שעוד אומר זה‬
‫‪.‬חמימים חתולים‬
‫חמימים חתולים‬
‫‪,‬בשמיים העננים על עפים‬
‫מתמלאות המחשבות‬
‫‪.‬מגרגרים בחתולים‬
‫‪,‬ברגל להינעץ יכולות הציפורניים‬

‫‪,‬הלב לא הרי היא הרגל אבל‬
‫‪,‬פוצעים לא חתלתולים‬
‫‪.‬לפעמים שאנשים כמו‬
‫‪,‬אותי מנחם חמים לחתו‬
‫הכואב המקום על שוכב‬
‫מחבקת ‪,‬נרדמת ואני‬
‫‪.‬חמים חתול‬
‫‪,‬לשחק בוא‬
‫‪,‬האדון של סוודר לפרום‬
‫‪,‬לגזרים ספר לקרוע‬
‫‪.‬הכורסא על ציפורניים לחדד‬
‫אלי בוא‬
‫‪,‬המוזרה החורף שנת מעולם‬
‫‪,‬קדומות מדעות היפטר‬
‫‪.‬שלך החתול הייה‬
‫‪,‬המגרגרים כל את נלטף‬
‫‪,‬מיתייםהא ‪,‬הישנוניים ‪,‬החמימים‬
‫‪.‬פרוותיים בבטנים ידיים מעבירים‬
‫משתנים הדברים כל‬
‫‪,‬האדם בני של המוזר בעולמם‬
‫רכים חתולים‬
‫קבוע דבר הם ומגרגרים‬
‫‪,‬ברגל להינעץ יכולות הציפורניים‬

‫‪,‬הלב לא הרי היא הרגל אבל‬
‫‪,‬פוצעים לא חתלתולים‬
‫‪.‬לפעמים שאנשים כמו‬
‫‪,‬אותי מנחם חמים חתול‬
‫הכואב המקום על שוכב‬
‫מחבקת ‪,‬נרדמת ואני‬
‫חמים חתול‬
‫‪ENGLISH‬‬
‫‪Winter is so cold,‬‬
‫‪So forlorn and white,‬‬
‫‪Soon there will be an inevitable‬‬
‫‪Warmth deficiency.‬‬
‫‪We’ll begin to flee‬‬
‫‪From this warmth-destitution,‬‬
‫‪Henceforth again will be in vogue‬‬
‫‪Warm cats.‬‬
‫‪We will be pat all purring,‬‬

‫‪Warm, sleepy, real cats,‬‬
‫‪Burying our hands in furry tummies.‬‬
‫‪All things are changeable‬‬
‫‪In strange human world,‬‬
‫‪Only constant are soft‬‬
‫‪Purring cats‬‬
Everybody runs home
From cold and empty streets,
Henceforth again will be in vogue
Warm cats.
Warm cats
Float in the skies with clouds,
Thoughts are overflown
With purring cats.
Claws can dig into a leg,

But, believe me, leg is not a heart;
Cats do not hurt
Like men of straw do sometimes.
A warm cat will console me,
Will lay on the sore spot
And I will fall asleep, hugging
A warm cat.
Come on to play,
To shed fur on owner's sweater,
To tear a book,
To sharpen your claws on a chair
Come to me
From the world of strange winter dreams
Discard prejudices
Wake up your cats.
We will be pat all purring,

Warm, sleepy, real cats,
Burying our hands in furry tummies.
All things are changeable
In strange human world,
Only constant are soft
Purring cats
Claws can dig into a leg,

But, believe me, leg is not a heart;
Cats do not hurt
Like men of straw do sometimes.
A warm cat will console me,
Will lay on the sore spot
And I will fall asleep, hugging
A warm cat.
FRANÇAIS
L'hiver est si froid,

Si désolé et si blanc,
Bientôt le déficit de chaleur
Sera inéluctable,
Nous commencerons à nous sauver
De ce manque de chaleur,
Les chats tout chauds seront donc
À nouveau à la mode.
Nous caresserons tous les ronronnants,

Chauds, somnolants, authentiques,
En glissant les mains sur les ventres recouverts de fourrure.
Toutes les choses sont modifiables
Dans l'étrange monde des hommes,
Les chats tout doux et ronronnants
Sont constants.
Ils fuient tous les rues froides et désertes

Pour rentrer chez eux,
Les chats tout chauds seront donc
À nouveau à la mode.
Les chats tout chauds
Volent dans le ciel comme des nuages,
Les pensées sont remplies
De chats ronronnants.
Les griffes peuvent s'enfoncer dans la jambe,

Mais la jambe, crois-moi, n'est pas le coeur,
Les chats ne font pas mal
Comme le font parfois les humains.
Le chat tout chaud me consolera,
Il s'allongera là où j'ai mal
Et je m'endormirai, en serrant dans mes bras
Le chat tout chaud.
Viens jouer,
Griffer le pull de ton maître,
Mettre en pièces un livre,
Faire tes griffes sur le fauteuil.
Viens me voir
Depuis le monde des étranges rêves d'hiver,
Crache sur les préjugés,
Réveille tes chats.
Nous caresserons tous les ronronnants,

Chauds, somnolants, authentiques,
En glissant les mains sur les ventres recouverts de fourrure.
Toutes les choses sont modifiables
Dans l'étrange monde des hommes,
Les chats tout doux et ronronnants
Sont constants.
Les griffes peuvent s'enfoncer dans la jambe,

Mais la jambe, crois-moi, n'est pas le coeur,
Les chats ne font pas mal
Comme le font parfois les humains.
Le chat tout chaud me consolera,
Il s'allongera là où j'ai mal
Et je m'endormirai, en serrant dans mes bras
Le chat tout chaud.
POLSKI
Zima jest taka mroźna,

Taka nieprzytulna i biała,
Wkrótce będzie nieuchronny
Deficyt ciepła,
Zaczniemy ratować się my
Od tej ciepło-ubogości,
A więc, znowu będą w modzie
Ciepłe koty.
Będziemy głaskali mruczących,

Ciepłych, sennych, prawdziwych,
Wsuwając ręce do futerkowych brzuchów.
Są zmienne wszystkie rzeczy
W dziwnym świecie ludzkim,
Są stałe miękkie,
Mruczące koty.
Wszyscy biegną do domu

Z ulic zimnych i pustych,
A więc, znowu będą w modzie
Ciepłe koty.
Ciepłe koty
Lecą po niebie obłokami,
Myśli są przepełnione
Mruczącymi kotami.
Pazury mogą wbić się w nogę,

Lecz noga, uwierz, nie jest serce,
Kotki tak nie ranią,
Jak czasem ludziska.
Ciepły kot mnie pocieszy,
Położy się na chore miejsce,
I ja usnę, obejmując
Ciepłego kota.
Przychodź grać,
Sweter gospodyni obsierścić,
Książkę rozszarpać,
O fotel pazury toczyć.
Przychodź do mnie
Ze świata dziwnych zimowych snów,
Pluń na zabobony,
Obudź swoich kotów.
Będziemy głaskali mruczących

Ciepłych, sennych, prawdziwych,
Wsuwając ręce do futerkowych brzuchów.
Są zmienne wszystkie rzeczy
W dziwnym świecie ludzkim,
Są stałe miękkie
Mruczące koty
Pazury mogą wbić się w nogę,

Lecz noga, uwierz, nie jest serce,
Kotki tak nie ranią,
Jak czasem ludziska.
Ciepły kot mnie pocieszy,
Położy się na chore miejsce
I ja usnę, obejmując
Ciepłego kota.
DEUTSCH
Der Winter ist so kalt,

So ungemütlich, dass es quält...
Viele merken, schon sehr bald,
Wie die Wärme fehlt
Wir suchen eine Rettung
Gegen Kälte sehr gewagt.
Das heißt: warme Katzen werden
Wieder angesagt.
Lasst uns die schnurrenden streicheln-

warmen, schläfrigen und weichen,
Die Hand ins Fell senkend. Katzen sind so wunderbar..
Vieles geht mal daneben
In der Welt, wo Menschen leben,
Nur die warmen Katzen
bleiben immer für uns da.
Menschen eilen Heim,

Als ob der Wind sie alle jagt...
Das heißt: warme Katzen werden
Wieder angesagt.
Warme Katzen sind
wie Wolken auf weichen Tatzen.
Die Gedanken sind gefüllt
mit schnurrenden Katzen.
Am Fuß können sie uns kratzen,
Doch am Fuß ist nicht am Herzen.
Keine Katze tut dir so weh,
Wie ein Mensch es kann.
Eine warme Katze tröstet,
Legt sich auf die Schmerzstelle
und ich schlafe ein mit einer
Katze fest im Arm.
Komm zum spielen,

Zum Fell lassen an Herrchens Jackett,
Zum Buch reißen, chillen,
Oder zum kratzen am Bett.
Komm zu mir,
Wach auf aus deinem Winterschlaf,
Spuck auf Vorurteile -
Wecke deine Katzen, brav.
Lasst uns die schnurrenden streicheln-

warmen, schläfrigen und weichen,
Die Hand ins Fell senkend. Katzen sind so wunderbar..
Vieles geht mal daneben
In der Welt, wo Menschen leben,
nur die warmen Katzen
bleiben immer für uns da.
Am Fuß können sie uns kratzen,

Doch am Fuß ist nicht am Herzen.
Keine Katze tut dir so weh,
Wie ein Mensch es kann.
Eine warme Katze tröstet,
legt sich auf die Schmerzstelle
und ich schlafe ein mit einer
Katze fest im Arm.
ESPAÑOL
El invierno es tan frío

Tan despreocupado y blanco
Pronto habrá un inevitable
Déficit de calor
Vamos a empezar a huir
De esa falta de calor
Eso significa que pronto se pondrán en moda
Los cálidos gatitos
Vamos a acariciar a todos los ronroneantes

Cálidos, soñolientos, verdaderos gatitos
Posando nuestras manos en las panzas peludas
Todas las cosas cambian
En el extraño mundo de los humanos
Pero los ronroneantes y suaves gatitos están constantes
Todos corren a sus casas

De las frías y vacías calles
Eso significa que pronto se pondrán en moda los cálidos gatitos
Los cálidos gatitos
Están volando por el cielo con las nubes
Los pensamientos están llenos
De gatitos ronroneantes
Pueden hundir sus garras en tu pierna

Pero la pierna no es el corazón
Los gatos no hacen tanto daño
Como los humanos a veces
Un cálido gato me mimará
Se recostará sobre mi herida
Y me dormiré abrazando a un cálido gatito
Ven a jugar
Para romper el suéter de la ama
Destripar al libro
O afilarte las uñas en el sillón
Ven hacia mi desde el mundo de los extraños sueños de invierno
Escupe a los perjuicios
Despierta a tus gatos
Vamos a acariciar a todos los ronroneantes

Cálidos, soñolientos, verdaderos gatitos
Posando nuestras manos en las panzas peludas
Todas las cosas cambian
En el extraño mundo de los humanos
Pero los ronroneantes y suaves gatitos están constantes
Pueden hundir sus garras en tu pierna

Pero la pierna no es el corazón
Los gatos no hacen tanto daño
Como los humanos a veces
Un cálido gato me mimará
Se recostará sobre mi herida
Y me dormiré abrazando a un cálido gatito
СРПСКИ
Зима је тако хладна, тако неугодна и бела.

Брзо наступиће неизбежни дефицит топлоте.
Почећемо да се спасавамо од те топлотонемаштине,
Значи, поново ће бити у моди топли мачори.
Мазићемо све предуће,

Топле, поспане, праве,
Пуштајући руке у крзнене стомаке.
Променљиве су све ствари
У чудном свету човечијем.
Постојани су меки предући мачори.
Сви трче кућама с хладних улица и пустих,

Значи, поново ће бити у моди топли мачори.
Топли мачори лете по небу облацима.
Мисли су препуњене предућим мачорима.
Канџе могу да се закаче за ногу,

Али нога, веруј, није срце.
Мачке не повређују тако како људи некад.
Топли мачор ће ме утешити,
Лећи ће на болно место
И заспаћу, грлећи топлог мачка.
Дођи да се играмо, домаћичин џемпер разобличимо,

Књижицу растргнемо, о фотељу нокте наоштримо.
Дођи ми из света чудних зимских снова,
Пљуни на предрасуде, пробуди своје мачоре.
Мазићемо све предуће,

Топле, поспане, праве,
Пуштајући руке у крзнене стомаке.
Променљиве су све ствари
У чудном свету човечијем.
Постојани су меки предући мачори.
Канџе могу да се закаче за ногу,

Али нога, веруј, није срце,
Мачке не повређују тако како људи некад.
Топли мачор ће ме утешити,
Лећи ће на болно место
И заспаћу, грлећи топлог мачка.
日本語
冬はとても寒い、雪の世界
必然的に熱が足りない
熱不足から逃げるは必要
再び暖かい猫は流行
撫でよう暖かい、
眠い、柔らかい、
ゴロゴロおなかを愛撫したい
変な人の世界
この変化の世界
でも暖かい猫は絶え間ない
みんな寒い通りから帰る
再び暖かい猫は流行
フワフワ猫、雲のようにかわいい
思いはゴロゴロ猫でいっぱい
爪はひっかきする
でも心にない
傷つけない、人ほどできる
猫は慰める
痛みを緩和する
眠りは暖かい猫と来る
遊びに来て、服を毛にして
本を引き裂いて、爪を研いで
冬の夢の世界から来て
あなたの猫を目覚めさせて
撫でよう暖かい、
眠い、柔らかい、
ゴロゴロおなかを愛撫したい
変な人の世界
この変化の世界
でも暖かい猫は絶え間ない
爪はひっかきする
でも心にない
傷つけない、人ほどできる
猫は慰める
痛みを緩和する
眠りは暖かい猫と来る
ТРИДЦАТЬ СЕМЬ
РУССКИЙ
Будто бы в тяжёлом сне безвольно прикоснувшись ко лбу

Белыми губами я с тобой прощалась навсегда
Тёмной ночью уходили корабли в свой дальний путь
Для того чтобы уже не возвратиться никогда
В гулкой полуночной тишине я слышу эхо шагов

Плачет заблудившийся ребёнок, одинокий, ничей
То были твои лучшие стихи из самых лучших стихов
Только, к сожалению, ты больше их не сможешь прочесть
37, 37, твой израненный крейсер уходит на дно

37, 37, его чёрные флаги навеки со мной
Прикасаюсь тёплою рукою к ледяному стволу

Мёртвая петля воспоминаний не даёт мне дышать
Снова я бегу, себя не помня, сквозь ночную мглу
Только если б можно было от такого убежать

Столько дней прошло, но эту жажду мне не утолить

Треснул мой кувшин, и стала горькою любая вода
Снова я на пристани с тобой прощаюсь навсегда
И смотрю, как медленно уходят в дальний путь корабли

ENGLISH
As if in a heavy sleep flaccidly touching the forehead

I said you goodbye forever with my white lips
At dark night the ships was putting out to their long journey
In order to never come back
In hollow midnight silence I can hear echo of steps

A lost child is crying, lonely, nobody's
There were your best verses of the very best verses
But unfortunately you couldn't ever read them again
37, 37, your wounded cruiser is going down to the bottom
37, 37, its black flags are with me forever
I’m touching a cold gun with my warm hand

Loop of memories doesn't let me breathe
Again I'm running, forgetting myself, through night shadows
But we can't run away from things like this

So much days passed by, but I can't slake this thirst

My pitcher has broken and all water became bitter for me
Again on a wharf I'm saying you goodbye forever
And watching the ships putting out to their long journey

Ніби у тяжкому сні безсило ледь торкнувшись чола

Білими вустами я тобі сказала прощавай
Пізно ніччю вирушали кораблі у дальню путь
Щоб ніколи більше вже не повернутися назад
Чую серед ночі я відгомін кроків в тиші лункій

Плаче десь самотня та заблукана дитина чиясь
То були твої кращії вірші з твоїх найкращих віршів
Тільки ти, на жаль, їх прочитати вже не зможеш ніяк
37, 37, твій поранений крейсер іде вже на дно

37, 37, прапори його чорні зі мною навік
Я торкаюсь теплою рукою крижаного ствола

Зашморг давніх спогадів не дає вдихнути мені
Знову я біжу, себе забувши, крізь нічну імлу
Тільки якби ж можна було від такого утекти.

Стільки днів пройшло, але цю спрагу мені не згасить

Глечик тріснув мій, й гіркою стала усіляка вода
Знову я на пристані тобі промовлю прощавай
І дивлюсь, як тихо вирушають в дальню путь кораблі
FRANÇAIS
On aurait dit que je te disais au revoir pour toujours

En te touchant mollement le front de mes lèvres blanches
Dans la nuit noire, les vaisseaux partaient pour leur long voyage
Pour ne plus jamais revenir
Dans le silence retentissant de minuit, j'entends des échos de pas

Un enfant perdu pleure, seul, abandonné
C'était tes meilleurs vers des meilleurs vers
Mais, malheureusement, tu ne pourras plus les lire
37, 37, ton croiseur blessé coule

37, 37, ses drapeaux noirs resteront pour toujours avec moi
Je touche de ma main chaude le canon glacé

Le looping des souvenirs ne me laisse pas respirer
Je cours à nouveau, en m'oubliant, à travers les ténèbres de la nuit
Mais si seulement on pouvait fuir ce genre de choses

Tellement de jours ont passé, mais je ne pourrai pas étancher cette soif
Mon broc s'est fêlé et toute eau est devenue amère
Nous nous disons à nouveau adieu pour toujours sur le quai
Et je regarde les vaisseaux partir pour leur long voyage

POLSKI
Jak gdyby w złym śnie bezwolnie przylgnąwszy do czoła

Białymi ustami żegnałam się z tobą na zawsze
Ciemną nocą statki odpływały w swą daleką drogę
Po to, by nie powrócić już nigdy
W głuchej północnej ciszy słyszę echo kroków

Płacze zagubione dziecko, samotne, niczyje
To były twoje najlepsze wiersze z najlepszych
Tylko, niestety, nie będziesz ich mógł już przeczytać
37, 37, twój zraniony krążownik idzie na dno

37, 37, jego czarne flagi na wieki już ze mną
Dotykam ciepłą ręką lodowatego kadłuba

Martwa pętla wspomnień zapiera mi dech
Znów biegnę, nie pamiętając o sobie, przez nocną mgłę
Gdyby tylko można było od czegoś takiego uciec

Tyle dni minęło, lecz tego pragnienia już nie ukoję

Pękł mój kielich, i gorzką stała się każda woda
Znów jestem na przystani żegnam się z tobą na zawsze
I patrzę, jak powoli statki odpływają w daleką drogę

DEUTSCH
Es war, als ob ich in einem schweren Traum schlaff, deine Stirn mit weißen Lippen
Berührend, verabschiedete ich mich von dir für immer
In der dunklen Nacht gingen die Schiffe auf ihre lange Reise
Um nie wieder zurückzukehren
In der tiefen Stille der Mitternacht höre ich das Echo der Schritte
Es weint ein streunendes Kind, einsam, niemandem gehörend
Das waren deine Gedichte, die Besten von den Besten
Aber, leider, du wirst sie nie mehr lesen können
37, 37, geht dein verwundeten Kruezer zum Boden

37, 37, seine schwarze Fahnen bleiben für immer mit mir
Ich berühre mit warmer Hand einen eiskalten Lauf

Eine tote Schleife der Erinnerungen läßt mich nicht atmen
Ich laufe wieder, an mich zu vergessend, durch die Dunkelheit der Nacht
Hätte man nur davon weglaufen können

So viele Tage sind vergangen, aber meine Durst ist nicht zu stillen
Mein Krug zerbrach und jedes Wasser wurde bitter
Wieder verabschiede ich mich von dir für immer an der Anlegestelle
Und schaue, wie die Schiffe langsam auf eine lange Reise gehen

TÜRKÇE
Sanki ağır bir düşte, iradeden yoksun beyaz dudaklarla

Bir alına dokunarak seninle ilelebet vedalaştım.
Karanlık gecede gemiler uzaklara doğru yola çıktı,
Bir daha hiç dönmemek için.
Gece-yarısı sessizliğinin uğultusunda adımların yankısını duyuyorum,

Yolunu kaybetmiş bir çocuk ağlıyor, yalnız başına, kimsesiz,
O senin en iyi şiirlerinden biriydi,
Fakat, ne yazık ki, onları bir daha okuyamayacaksın.
37,37, yaralı kruvazörün dibe gidiyor,

37, 37, siyah bayrağı ilanihaye benimle.
Sıcak ellerimle buz gibi namluya dokunuyorum,

Anıların kör-düğümü soluğumu kesiyor,
Yeniden koşuyorum, kendimi hatırlayamayıp karanlık gecenin içinden,
Keşke böylesi bir şeyden kaçıp kurtulmak mümkün olsa.

Kaç gün geçti, ama bu susuzluğumun üstesinden gelemeyeceğim,

Testim kırıldı, ve tüm sular acı tat aldı.
Yine iskelede seninle ilanihaye vedalaşıyorum,
Ve gemilerin uzaklara gidişine bakıyorum.

ТРОСТНИК
РУССКИЙ
Видно, небо решило

испытать нас на прочность
чередой нескончаемых бедствий.
Всё теснее зажимы,
всё сложнее уроки,
всё страшнее масштабы последствий.
Под свинцовым дождём,

взаперти подо льдом
и в песках погибая от жажды,
в окружении теней,
и в бреду, и во сне
самом жутком, твержу:
«Мне не страшно»
Терпеливо склонил
тонкий стебель тростник,
к воде всё ниже приникая
Ледяные ветра,
снегопады и град
всё злее гнут его, -
но не сломают
В бесконечном паденьи
В беспокойных виденьях,
что измученный дух будоражит
Вдоль по лезвию бритвы
Как пароль, как молитву
Повторяй сто раз подряд:
«Мне не страшно»
Равнодушные волны,
стрелы огненных молний
ещё пройдут сквозь меня не однажды...
Но так легки и невесомы
корабли на горизонте
И ты со мной, а остальное – неважно
Далеко-далеко
эхо наших шагов
в холодном воздухе растает
Пусть ничто не смутит
меня на этом пути
Не испугает
Не сломает
ENGLISH
You can see that the heavens have decided

To test our strength
With a never-ending series of misfortunes.
The clamps are getting tighter,
The lessons are getting harder,
And the extent of the consequences is ever more frightening.
Under a leaden rain,

Shut away under ice
And dying of thirst in the sand,
Covered in shadows,
Raving with delirium, and in the creepiest
Of dreams, I repeat:
"I am not afraid"
A reed patiently bowed

Its thin stem,
Leaning in closer to the water
An icy wind,
Flurries of snow and hail
Torque it even more cruelly,
But they can't break it
In an everlasting free fall,

In frightful visions,
Brought on by a tortured spirit
All along the edge of the razor
Like a password, like a prayer,
I repeat a hundred times in succession:
"I am not afraid"
Its thin stem,
An icy wind,
Indifferent waves,
Blazing arrows of lightning
Keep on shooting through me...
But the ships on the horizon
Are just as light and weightless
And you are with me, and the rest doesn't matter
Far, far away

The echo of our steps
Rings out in the cold air
Don't let anything trip me up
On this path
Or scare me
Or break me

Its thin stem,
An icy wind,
ITALIANO
Si vede, il cielo ha deciso

Mettere noi a prova di forza
per mezzo di serie disastri infiniti.
Sono ancora più stretti gli stringimenti,
Sono ancora più difficili le lezioni,
Sono ancora più terribile scale delle conseguenze.
Sotto la pioggia di piombo,

Nel bloccato sotto ghiaccio
E nelle sabbie, morendo di sete,
Circondato da ombre,
E nel delirio
E in un sogno più terribile,
mi ripeto :"Non ho paura"
Canna sottile inclina
Pazientemente il gambo,
Chinandosi all'acqua ancora di più
Venti ghiacciati,
Neve e grandine
La piegano piu cattivamente, -
Ma la non romperanno
Nella caduta infinita,

Nelle visioni turbate,
Quelli che eccitano spirito esaurito
Lungo la lama del rasoio,
Come parola d'ordine, come preghiera
Ripeti cento volte di fila:
"Non ho paura"

Venti ghiacciati,
Neve e grandine
La piegano più cattivamente, -
Onde indifferenti,
Freccie dei lampi di fuoco
Ancor passeranno attraverso di me più di una volta ...
Ma così leggeri e senza peso
Navi all'orizzonte
E tu sei con me, e il resto non è importante
L'eco dei nostri passi

Si svanisce nell'aria fredda
Che è lontano, lontano...
Che sia niente confonderà
Me lungo la strada,
Non mi metterà paura,
Non mi romperà

Venti ghiacciati,
Neve e grandine
La piegano piu cattivamente, -
ТЫ НЕ МОЖЕШЬ МНЕ ЗАПРЕТИТЬ
РУССКИЙ
Мне холодно от мысли, как безмятежен дремлющий мир

В своём замедленном падении
Ты нереально близко, и я вдыхаю тебя, как эфир
С мечтой о полном погружении
И ты не можешь мне запретить

Струится звёздный шлейф бесследно тающих мгновений
Ты не можешь мне запретить
Ещё короткий вдох и, может быть, последний
Разбит аквариум, и золотые рыбки

Лежат внизу среди осколков
Дрожат созвездия из ртутных шариков
И нам осталось ждать совсем недолго

За окнами метель, летят бесценные мгновения
Короткий миг любви - он, может быть, последний
Безвольные, больные, поникшие цветы

Гибнут на оледеневшем окне
Предчувствуя паденье ещё одной звезды
Я прикасаюсь к тебе во сне

Когда над спящим миром бушуют вихри разрушений
Ведь каждый миг любви - он, может быть, последний
‫עברית‬
‫מהמחשבות לי קר‬
‫הרדום העולם רגוע כמה‬
‫המאוחרת בנפילתו‬...
‫מציאותית לא בצורה קרוב אתה‬
‫אתר כמו אותך שואפת ואני‬,
‫מלאה צלילה על בחלום‬
‫עלי לאסור יכול לא ואתה‬...

‫עובר שביט כוכב זנב‬
‫הנמסים ברגעים בותעק ללא‬
‫עלי לאסור יכול לא אתה‬
‫– קצרה שאיפה עוד‬
‫‪...‬האחרונה – להיות ויכול‬
‫מתנפץ האקווריום‬
‫הזהב ודגי‬
‫הרסיסים בין למטה שוכבים‬
‫רוטט כוכבים מערך‬
‫כספית בכדורית‬
‫לחכות הרבה לא לגמרי נותר ולנו‬
‫‪...‬עלי לאסור יכול לא ואתה‬

‫‪,‬שלגים סופת ‪ -‬לחלון מעבר‬
‫בפז יסולאו שלא רגעים עפים‬
‫– אהבה של קצר רגע‬
‫‪...‬האחרון ‪,‬להיות יכול ‪,‬הוא‬
‫‪,‬חולניים ‪,‬רכרוכיים‬
‫הפרחים תלויים‬
‫הקפוא החלון על גוועים‬
‫נפילה להרגיש‬
‫‪,‬אחד כוכב עוד של‬
‫בחלום קשר איתך אצור אני‬
‫‪,‬עלי לאסור יכול לא ואתה‬

‫הרדום העולם כשמעל‬
‫סהר מערבולות משתוללות‬
‫– אהבה של רגע כל הרי‬
‫האחרון ‪,‬להיות יכול ‪,‬הוא‬
‫‪ENGLISH‬‬
‫‪I'm freezing thinking about‬‬

‫‪the tranquility of the slumbering world‬‬
‫‪In your slow fall‬‬
‫‪You are so close, and I smell you like ether‬‬
‫‪Dreaming of a complete submersion‬‬
‫‪And you cannot forbid me‬‬

‫‪A starry trail of the utterly fading moments flows‬‬
‫‪You cannot forbid me‬‬
‫‪One more breath, it may be the last one‬‬
‫‪The fish tank is broken, and the fishes‬‬

‫‪Lie on the floor among the splinters‬‬
‫‪Tremble the constellations of mercurial balls‬‬
‫‪Now it won't be long for us‬‬
And you cannot forbid me
There is a snowstorm outside, and so fly the priceless moments
You cannot forbid me
A short moment of love, it may be the last one
Limp, sick, wilting flowers

Die before the frozen window
Foreboding the fall of another star
I touch you in my sleep
And you cannot forbid me

When above the slumbering world
rage vortexes of destruction
You cannot forbid me
Because each moment of love may be the last one.
DEUTSCH
Mir ist kalt von dem Gedanken,

wie ruhig die schlafende Welt ist
In ihrem langsamen Fall
Du bist nicht wirklich Nah und ich atme dich ein wie Luft
Mit dem Traum nach vollständigem Eintauchen
Und du kannst es mir nicht verbieten

Spurlos strömt ein Sternenschweif von fließenden Momenten
Du kannst es mich nicht verbieten
Noch ein kurzer Atemzug und vielleicht der letzte
Das Aquarium und die goldenen Fische zerschlagen

Unten liegen, zwischen all den Scherben
Es Zittern die Konstellationen der Quecksilberkugeln
Und wir müssen nicht mehr lange warten
Und du kannst es mir nicht verbieten

Hinter den Fenstern ist ein Schneesturm,
es fliegen wertvolle Momente
Ein kurzer Wink der Liebe
Ein kurzer Moment der Liebe - er, könnte der letzte sein
Hilflose, kranke, verwelkte Blüten

Sterben am zugefrorenem Fenster
Den Fall eines Sternes voraussehend
Ich berühre dich im Traum
FRANÇAIS
J'ai froid à l'idée que le monde somnolant est serein

Dans sa chute ralentie
Tu es irréellement proche, et je te respire comme l'éther
Avec le rêve d'immersion complètement
Et tu ne peux pas m'interdire

La traîne étoilée des instants qui
s'évanouissent coule sans laisser de traces
Tu ne peux pas m'interdire
Encore une courte inspiration, et peut-être la dernière
L'aquarium est brisé et les poissons rouges

Sont par terre, au milieu des éclats de verre
Les constellations de billes de mercure tremblent
Et il nous reste à attendre encore un petit peu

Dehors, c'est la tempête de neige, les moments inestimables volent
Un instant d'amour, ce sera peut-être le dernier
Les fleurs sans volonté, malades et abattues

Dépérissent à la fenêtre recouverte de givre
Pressentant la chute d'une autre étoile
Je te touche en rêve

Quand les rafales de la ruine
se déchaînent au-dessus du monde endormi
Car chaque instant d'amour est peut-être le dernier
POLSKI
Jest mi zimno od myśli, jakim beztroskim jest świat, że drzemie

W swoim spowolniałym spadku
Jesteś nierealnie blisko, i wdycham cię, jak eter
Z marzeniem o pełnym zanurzeniu
I nie możesz mi zabronić

Płynie gwiaździsty tren mgnień, że bez śladu tają
Nie możesz mi zabronić
Jeszcze krótki wdech i, być może, ostatni
Rozbite akwarium, i złote rybki

Leżą w dole wśród odłamków
Drżą gwiazdozbiory ze rtęciowych kulek
I nam pozostało czekać już całkiem niedługo

Za oknami śnieżyca, lecą bezcenne mgnienia
Krótkie mgnienie miłości –
ono, być może, jest ostatnie
Bezwolne, chore, pochylone kwiaty

Giną na zamarzłym oknie
Przeczuwając spadek jeszcze jednej gwiazdy
Dotykam do ciebie we śnie

Kiedy nad śpiącym światem szaleją wichry rujnacji
Przecież każde mgnienie miłości –
ono, być może, jest ostatnie
HRVATSKI
Smrznem se od pomisli kako je spokojan ovaj sneni svijet

u svom usporenom padu
Nerealno si mi blizu i udišem te kao etar
Sanjajući o potpunom uranjanju
I ne možeš mi zabraniti
Teče zvjezdana staza krajnje slabih trenutaka
još jedan kratki uzdah koji je možda i posljednji
Akvarij je razbijen i zlatne ribice

leže dolje među komadićima stakla
Drhte zviježđa živinih lopti
I preostalo nam je još malo čekati
Vani je mećava, lete neprocijenjivi trenuci
Ne možeš mi zabraniti
kratki trenutak ljubavi, on je možda i posljednji
Bezvoljni, bolesni, uveli cvijetovi

umiru na zaleđenom prozoru
Predosjećajući padanje još jedne zvijezde
Dodirujem te u snu
kad nad uspavanim svijetom bjesnu vrtlozi uništenja
Ne možeš mi zabraniti
Jer svaki trenutak ljubavi je možda i posljednji
TÜRKÇE
Düşünmekten dolayı üşüyorum bu huzurlu ve sakin dünyayı,

O yavaşça düşerken.
Sen gerçekten yakınsın, ve ben seni içime çekiyorum eter gibi,
Aynı bir suya batarmış gibi hayallerle.
Ve sen bana engel olamazsın.

Yıldızlı bir patika arkasında iz bırakmadan eriyen bir an gibi akıp gidiyor
Bir nefes daha al, son nefesin olabilir.
Kırık bir akvaryum ve altın balıklar,

Parçaların arasında yatmaktalar.
Takımyıldızı titreşiyor değişip duran kürelerle.
Ve biz ise birazcık bekleyeceğiz sadece.

Penceredeki fırtınalarda değersiz anlar uçuşuyor,
Kısa bir aşk anı. Son bir an olabilir.
Bükük, hasta ve solan çiçekler

Donmuş pencerelerin önünde ölmekte.
Bir yıldızın daha düşeceğini önceden görerek,
Sana bir rüyada dokunuyorum.

Uyuyan dünyanın üstünde yıkımın girdapları öfkelenmekte.
Sen bana engel olamazsın.
Çünkü her aşk dolu an, sonuncu olabilir.
Так холодно від думки

Що світ дрімає і летить
Смиренно і повільно в прірву
І щоб тебе відчути
Я роблю цей глибокий вдих
Пірнаю в заповітну мрію
І ти мені не заборониш
Миттєвостей каскад
У шлейфі зорянім зникає
Ти мені не заборониш
Вдихнути аромат
Кохання, що ось-ось розтане
Униз кидає погляд

Серед уламків рибки
Акваріум розбитий вщент
Тремтять сузір’я поряд
На відстані руки
Чи довго нам чекати ще?
На дворі заметіль
Безцінні миті проминають
Іще короткий вдих
Який напевно вже останній
На підвіконній квіти
Пониклі і слабкі
Гинуть від холоду і безнадії
Як зможем пережити
Підступні наслідки?
Чи вплине хтось чи щось
на ці події?
Коли над сплячим світом
Вирують вихрі руйнування
Кохання ніжну мить
Яку розділимо востаннє
УКОЛ
РУССКИЙ
Зима сменилась весной,

Весна сменяется летом,
Но мир покрыт пеленой
И я не знаю об этом.
Ненавижу солнечный свет,

Прячусь в куче старья,
А может, и там меня нет?
Неужели я это я?
Кто бы мог допустить

Что я снова буду слабой,
Свет слишком ярко светить,
А вода слишком громко капать.
Помогли на время мечты,

Но теперь мне гораздо хуже,
А я-то думала – ты
Тот укол, который мне нужен.
Не хочу летать в облаках,

Всё смешалось от этих экскурсий,
Мне нужны кирпичи на ногах,
А не мыльный пузырь иллюзий.
Я хочу быть стеной

В чёрством мире, где всё понятно.
Что сделал со мной?
Верни всё обратно.
Положи меня на кровать

И накрой меня одеялом.
Я буду тихо лежать,
Хотя до сих пор летала.
Пусть летела вниз с высоты,

Но теперь мне гораздо хуже.
А я-то думала – ты
Тот укол, который мне нужен.
‫עברית‬
‫‪,‬באביב מתחלף החורף‬

‫‪,‬בקיץ מתחלף האביב‬
‫בחותלות מכוסה העולם אבל‬
‫‪.‬כך על יודעת לא ואני‬
‫‪,‬השמש אור את שונאת אני‬

‫‪,‬ישנים דברים בערימת מתחבאת‬
‫?שם לא אני ואולי‬
‫?אני זו אני האומנם‬
‫להרשות היה יכול מי‬

‫‪,‬חלשה אהיה ששוב‬
‫‪,‬מדי בהיר האור‬
‫‪.‬מדי חזק בקול מטפטפים המים‬
‫‪,‬מה לזמן עזרו החלומות‬

‫‪,‬יותר הרבה לי רע עכשיו אבל‬
‫אתה ‪ -‬זה על חשבתי ואני‬
‫‪.‬צריכה שאני הזריקה הוא‬
‫‪,‬העננים בין לעוף רוצה לא‬

‫‪.‬כאלה מטיולים מסתבך הכל‬
‫‪,‬הרגליים על לבנים יכהצר אני‬
‫‪.‬אשליות של סבון בועות ולא‬
‫קיר להיות רוצה אני‬

‫‪.‬מובן הכל בו ‪,‬קשוח בעולם‬
‫?ממני עשית מה‬
‫‪.‬בחזרה הכל תחזיר‬
‫‪,‬המיטה על אותי השכב‬

‫‪.‬בשמיכה אותי וכסה‬
‫‪,‬בשקט אשכב אני‬
‫‪.‬עפתי עכשיו שעד למרות‬
‫‪,‬למטה מהגבהים עפתי אומנם‬

‫‪,‬יותר הרבה לי רע עכשיו אבל‬
‫אתה ‪ -‬זה על חשבתי יואנ‬
‫צריכה שאני הזריקה הוא‬
‫‪ENGLISH‬‬
‫‪Spring follows winter,‬‬

‫‪Summer comes after spring,‬‬
‫‪But the world is covered with shroud‬‬
‫‪That I know nothing about.‬‬
I despise sunlight,
I’m hiding in the pile of old stuff,
Maybe there is no me there?
Is it really me?
Who could allow me
To be weak again,
The sun to shine so brightly,
The water to drip so loudly.
Dreams helped me for a little while,
But I’m worse now,
I thought that you were
An injection I needed.
Don’t want to have my head in the clouds,
I’m all messed up from such excursions
I need heavy bricks on my feet,
And not soap bubbles of illusions.
I wish to be the wall
In the callous world where everything is clear
What did you do to me?
Bring everything back.
Put me on the bed,
And cover me with blanket.
I’ll be lying quietly,
Though I was flying high before.
Though I was flying high before,
But I’m worse now.
I thought that you were
An injection I needed.
FRANÇAIS
Le printemps a remplacé l'hiver,

L'été remplace le printemps,
Mais le monde est recouvert d'un voile
Et je ne le sais pas.
Je déteste la lumière du soleil,

Je me cache dans un tas de vieilleries,
Mais peut-être que je n'y suis pas?
Suis-je vraiment moi-même?
Qui pourrait admettre

Que je suis à nouveau faible,
La lumière brille trop fort,
Et l'eau dégouline trop bruyamment.
Les rêves m'ont aidé pendant un temps,

Mais maintenant je vais bien pire,
Et je pensais que
Tu étais cette piqûre dont j'avais besoin.
Je n'ai pas envie de voler dans les nuages,

Ces excursions m'ont troublée,
J'ai besoin de briques sur les pieds,
Et non de la bulle de savon des illusions.
J'ai envie d'être un mur

Dans un monde insensible où tout est clair.
Qu'est-ce que tu m'as fait?
Rends-moi tout.
Allonge-moi sur le lit

Et rabats la couverture sur moi.
Je resterai allongée en silence,
Bien que jusqu'à maintenant je volais.
Même si je volais en piqué depuis les hauteurs,

Mais maintenant je vais bien pire.
Et je pensais que
Tu étais cette piqûre dont j'avais besoin.
POLSKI
Zima zmieniła się na wiosnę

Wiosna zmienia się na lato
Lecz świat jest pokryty zasłoną
I wiem o tym.
Nienawidzę słoneczne światło,

Chowam się w kupie starzyzny,
A może, i tam mnie nie ma?
Czyżby ja jestem ja?
Kto by mógł przypuścić

Że znów będę słabą,
Światło zbyt jaskrawie świeciło,
A woda zbyt głośno kapała.
Pomogły na pewien czas marzenia,

Lecz teraz mi o wiele gorszej,
A ja myślałam wszak, że ty
Jesteś zastrzykiem, który mi jest potrzebny.
Nie chcę bujać w obłokach,

Wszystko zmieszało się od tych wycieczek,
Mi jest potrzebna cegła na nogach,
A nie bańka mydlana iluzji.
Chcę być ścianą

W oschłym świecie, gdzie wszystko jest zrozumiale.
Co zrobiłeś ze mną?
Przywróć wszystko wstecz.
Pokładź mnie na łóżko

I nakryj mnie kołdrą.
Będę cicho leżała,
Chociaż dotychczas latałam.
Niech leciałam w dół z wysokości

Lecz teraz mi o wiele gorszej
A ja myślałam wszak, że ty
Jesteś zastrzykiem, który mi jest potrzebny.
ESPAÑOL
El invierno se cambió en primavera

La primavera se cambia en verano
Pero el mundo está cubierto con velo
Y no lo sé
Odio la luz del sol

Me escondo en el montón de cosas viejas
Pero puede ser que incluso allí no estoy
No puede ser que yo soy yo
Quien podría suponer

Que seré débil de nuevo
Que la luz resplandecerá demasiado
Y el agua goteará demasiado ruidosamente
Los ensueños ayudaron por algún tiempo

Pero ahora me siento mucho peor
Yo pensaba que eres
Aquella inyección que necesito
No quiero volar en las nubes

Todo se confundió por estas excursiones
Necesito ladrillos en los pies
Y no pompa de jabón de ilusiones
Quiero ser la pared

En el mundo duro donde todo está claro
¿Qué hiciste de mí?
Vuelve todo atrás
Méteme en la cama
Y cúbreme con la frazada
Estaré acostada quieta
Aunque volaba hasta el momento
Aunque volaba hacia abajo desde lo alto

Pero ahora me siento mucho peor
Yo pensaba que eres
Aquella inyección que necesito
HRVATSKI
Proljeće zamijenjuje zimu

Ljeto zamijenjuje proljeće,
Ali svijet je prekriven velom
I ja znam za to.
Mrzim sunčev sjaj,

Skrivam se među hrpom straih stvari
A možda ni tamo nisam?
Zar sam to stvarno ja?
Tko bi mogao dopustiti

da opet budem slaba,
Svjetlo prejako svijetli,
A voda preglasno kapa.
Snovi su mi pomogli za neko vrijeme

Ali mi je sada puno gore,
A ja sam mislila da si ti
Taj ubod* koji mi je potreban.
Ne želim letjeti među oblacima,

Sve se pomiješalo od tih izleta,
Potrebne su mi cigle na nogama,
a ne sapunski mjehur pun iluzija.
Želim biti zid

u krutom svijetu, gdje je sve jasno.
Što si učinio sa mnom?
Vrati sve natrag.
Položi me na krevet
I pokrij me pokrivačem.
Tiho ću ležati
Iako sam dosad letjela.
Možda sam i letjela prema dolje s visine,

Ali sada mi je puno gore
A ja sam mislila da si ti
Taj ubod koji mi je potreban.
УЛЫБКИ СФИНКСОВ
РУССКИЙ
Каждой ночью без сна,

Поднимаясь со дна,
Кувшинки грустят.
Не узнает луна,
Как глубока глубина,
Кувшинки молчат.
Незаметно в течение вовлечены
Очевидцы и пленники тайн глубины.
Я знаю, что ты знаешь,

Что я знаю, что ты знаешь.
И ты скрываешь то, что я скрываю,
Что ты скрываешь.
Мы наблюдаем, стоя в темной нише.
Чужие сны не делают нас ближе.
Постоянно вдвоём, постоянно идём

Среди минных пустынь.
Каждый в мыслях один, но зато невредим,
Исступлённо молчим.
Стоит только шагнуть, о тропинке забыв,
Будет странных эмоций безудержный взрыв.

И ты скрываешь то, что я скрываю,
Что ты скрываешь.
Мы наблюдаем, стоя в темной нише.
Чужие сны не делают нас ближе.
Из глаз в глаза, из глаз в глаза,

Без жеста и без слова
Улыбкой сфинксы незаметно
Обменялись снова.
В пустыне оказались мы случайно,
Обязаны хранить чужие тайны.
Так мы втянуты в вечность.

И вместе, и врозь,
Накануне и впредь.
Чтобы лучше секреты хранить, нам пришлось
Окаменеть.
Мы не сможем уснуть, мы не сможем забыть,
Но попробуй у сфинксов о чём-то спросить.

‫‪И ты скрываешь то, что я скрываю,‬‬
‫‪Что ты скрываешь.‬‬
‫‪Мы наблюдаем, стоя в темной нише.‬‬
‫‪Чужие сны не делают нас ближе.‬‬
‫‪Из глаз в глаза, из глаз в глаза,‬‬

‫‪Без жеста и без слова‬‬
‫‪Улыбкой сфинксы незаметно‬‬
‫‪Обменялись снова.‬‬
‫‪В пустыне оказались мы случайно,‬‬
‫‪Обязаны хранить чужие тайны.‬‬
‫עברית‬
‫‪,‬חלום בלי לילה אחר לילה‬

‫‪,‬מהקרקעית עולות‬
‫‪.‬העצובות המים חבצלות‬
‫‪,‬ידע לא הירח‬
‫‪,‬המצולות עמוקות כמה עד‬
‫‪.‬שותקות המים חבצלות‬
‫משים בלי בזרם חלק לוקחות‬
‫‪.‬המעמקים סודות של ושבויות עדות‬
‫‪,‬יודע שאתה יודעת אני‬

‫‪.‬יודע שאתה יודעת שאני‬
‫‪,‬מסתירה שאני זה את מסתיר ואתה‬
‫‪.‬מסתיר שאתה‬
‫‪.‬חשוכה חהבגומ המשמר על עומדים אנחנו‬
‫‪.‬יותר קרובים אותנו יעשו לא אחרים של חלומות‬
‫הולכים תמיד ‪,‬ביחד תמיד‬

‫‪.‬במדבר מוקשים בין‬
‫‪,‬פגע ללא שני מצד אבל ‪,‬מחשבותיו עם לבד אחד כל‬
‫‪.‬בלהט שותקים‬
‫‪,‬מהשבילים שיכחה תוך ‪,‬נצעד פשוט אם‬
‫‪.‬מוזרים רגשות של נשלט לא פיצוץ יהיה‬

‫‪,‬מסתירה שאני זה את מסתיר ואתה‬
‫‪.‬חשוכה בגומחה המשמר על עומדים אנחנו‬
‫‪,‬לעיניים מעיניים ‪,‬לעיניים מעיניים‬

‫מילים וללא מחוות ללא‬
‫מורגש לא באורח ספינסקים של חיוכים‬
‫‪.‬מחליפים שוב‬
‫‪,‬במדבר צצנו במקרה‬
‫‪.‬אחרים של סודות על לשמור ייביםמחו‬
‫‪.‬הנצח אל נסחפנו כך‬

‫‪,‬ולחוד ביחד‬
‫‪.‬והילך מאז‬
‫נצטרכנו ‪,‬הסודות על יותר טוב לשמור כדי‬
‫‪.‬להתאבן‬
‫‪,‬לשכוח נוכל ולא ‪,‬להירדם נוכל לא אומנם‬
‫‪.‬הספניקס את משהו לשאול תנסה לך אבל‬

‫‪,‬מסתירה נישא זה את מסתיר ואתה‬
‫‪.‬חשוכה בגומחה המשמר על עומדים אנחנו‬
‫‪,‬לעיניים מעיניים ‪,‬לעיניים מעיניים‬

‫מילים וללא מחוות ללא‬
‫מורגש לא באורח ספינסקים של חיוכים‬
‫‪.‬מחליפים שוב‬
‫‪,‬במדבר צצנו במקרה‬
‫אחרים של סודות על לשמור מחוייבים‬
‫‪POLSKI‬‬
‫‪Noc w noc bez snu‬‬

‫‪Podnosząc się z dna‬‬
‫‪Nenufary tęsknią.‬‬
‫‪Nie dowiaduje się księżyc,‬‬
‫‪Jak jest głęboka głębia,‬‬
‫‪Nenufary milczą.‬‬
‫‪Niewidocznie do nurtu są załączone‬‬
‫‪Świadkowie i brancy tajemnic głębi.‬‬
‫‪Wiem, że wiesz,‬‬
‫‪Że wiem, że wiesz.‬‬
‫‪I ukrywasz to, że ukrywam,‬‬
‫‪Że ukrywasz.‬‬
‫‪Obserwujemy, stając w ciemnej wnęce.‬‬
‫‪Cudze sny nie robią nas bliżej.‬‬
‫‪Stale we dwójkę, stale idziemy‬‬

‫‪Wśród minowych pustyń.‬‬
‫‪Każdy w myślach samotny, ale nieuszkodzony,‬‬
‫‪Niesamowicie milczymy.‬‬
‫‪Warto tylko zrobić krok, o dróżce zapomniewszy,‬‬
Będzie dziwnych emocji niepohamowana eksplozja.
Wiem, że wiesz,
Że wiem, że wiesz.
I ukrywasz to, że ukrywam,
Że ukrywasz.
Obserwujemy, stając w ciemnej wnęce.
Cudze sny nie robią nas bliżej.
Z oczu do oczu, z oczu do oczu,

Bez gestu i bez słowa
Uśmiechem sfinksy niewidocznie
Wymieniły się znów.
W pustyni znaleźliśmy się przypadkowo,
Zobowiązane do zachowywania cudzych tajemnic.
Tak jesteśmy wciągnięte do wieczności.

I razem, i osobno,
W przeddzień i nadal.
Żeby lepiej sekrety zachowywać, nam przypadło
zdrętwieć.
Nie potrafimy usnąć, nie potrafimy zapomnieć,
Lecz spróbuj sfinksów o czymś spytać.
Wiem, że wiesz,
Że wiem, że wiesz.
I ukrywasz to, że ukrywam,
Że ukrywasz.
Obserwujemy, stając w ciemnej wnęce.
Cudze sny nie robią nas bliżej.
Z oczu do oczu, z oczu do oczu

Bez gestu i bez słowa
Uśmiechem sfinksy niewidocznie
Wymieniły się znów.
W pustyni znaleźliśmy się przypadkowo
Zobowiązane do zachowywania cudzych tajemnic.
FRANÇAIS
Chaque nuit sans sommeil,

En s'élevant du fond,
Les nénuphars sont tristes.
La lune ne connaîtra pas
La profondeur,
Les nénuphars se taisent.
On ne remarque pas les témoins et les prisonniers
Des mystères des profondeurs être entraînés par le courant.
Je sais que tu sais
Que je sais que tu sais.
Et tu dissimules ce que je dissimules
Que tu dissimules.
Debout dans la niche sombre, nous observons.
Les rêves de l'autre ne nous rapprochent pas.
Toujours ensemble, nous marchons toujours

Au milieu de déserts de mine.
Chacun seul dans ses pensées, mais intact,
Nous nous taisons frénétiquement.
Il n'y a qu'à marcher en oubliant le sentier,
Il y aura l'explosion folle d'étranges émotions.
Je sais que tu sais

Que tu dissimules.
Les rêves de l'autre ne nous rapprochent pas.
Les yeux dans les yeux, les yeux dans les yeux,
Sans gestes ni paroles
Les sphinx ont à nouveau subrepticement
Échangé un sourire.
Nous nous sommes retrouvés dans le désert par hasard,
Obligés de garder les secrets de l'autre.
Ainsi nous sommes entraînés dans l'éternité.

Ensemble et séparément,
La veille et dorénavant.
Pour mieux garder les secrets, nous devons
Nous pétrifier.
Nous ne pourrons pas nous endormir, nous ne pourrons pas oublier,
Mais essaye de demander quelque chose aux sphinx.
Je sais que tu sais

Que tu dissimules.
Les rêves d'autrui ne nous rapprochent pas.
Les yeux dans les yeux, les yeux dans les yeux,
Sans gestes ni paroles
Les sphinx ont à nouveau subrepticement
Échangé un sourire.
Nous nous sommes retrouvés dans le désert par hasard,
Obligés de garder les secrets de l'autre.
ENGLISH
Every night without sleep,

Rising from the bottom,
Water lillies are in grief.
The moon won't know,
How deep is the depth,
Water lillies stay quiet.
Unnoticeably involved in the stream
The witnesses and prisoners of the depth's secrets.
I know, that you know,

That I know, that you know.
And you hide, what I hide,
What you hide.
We observe, while standing in the dark niche.
Someone else's dreams don't make us closer.
Always together, always walking

Amongst mined deserts.
Each one is alone in his thoughts, but at least we cause no harm,
Only delirious silence.
It only takes one step off the path,
And there will be an uncontrolable explosion of strange emotions.

What you hide.
Eye to eye, eye to eye,

Without a gesture and without a word
The sphinx once again
Exchanged a humble smile.
We ended up in the desert by chance,
Ought to keep someone else's secrets.
That's how we're sucked into eternity.

And together, and apart,
Before and after.
To keep the secrets better, we had to
Turn into stone.
We won't be able to sleep, we won't be able to forget,
But try and ask a sphinx something.

What you hide.
Eye to eye, eye to eye,
Without a gesture and without a word
The sphinx once again
Exchanged a humble smile.
We ended up in the desert by chance,
Ought to keep someone else's secrets.
HRVATSKI
Svake noći bez sna

Uzdižući se iz dna
Lopoči tuguju.
Mjesec neće saznati
kako je duboka dubina
a lopoči šute.
Neprimjetno uvučeni u tok
Očevici i zarobljenici tajna s dubine.
Ja znam da ti znaš
da ja znam da ti znaš.
I ti skrivaš to, da ja skrivam
što ti skrivaš.
Promatramo, stojeći u tamnom utočištu.
Tuđi snovi nas ne zbližavaju.
Uvijek u dvoje, uvijek idemo

kroz minirane pustinje.
Svatko od nas sam u svojim mislima, ali zato netaknut,
tupo šutimo.
Dovoljno je samo napraviti korak, zaboravivši na stazu,
i dogodit će se nezaustavljiv prasak čudnih emocija.
Ja znam da ti znaš
što ti skrivaš.
Iz očiju u oči, iz očiju u oči

bez gesta i bez riječi
Sfinge su neprimjetno opet
razmijenile osmijehe.
Slučajno smo se našli u pustinji
obvezani čuvati tuđe tajne.
Tako smo odvučeni u vječnost.

I zajedno i pojedinačno
Prije i poslije.
Da bi bolje čuvali tajne, morali smo se
skameniti.
Nećemo moći zaspati, nećemo moći zaboraviti,
ali probaj sfingu nešto upitati.
Ja znam da ti znaš
što ti skrivaš.
Iz očiju u oči, iz očiju u oči

bez gesta i bez riječi
Sfinge su neprimjetno opet
razmijenile osmijehe.
Slučajno smo se našli u pustinji
obvezani čuvati tuđe tajne.
PORTUGUÊS
A cada noite sem sono,

Levantando-se desde o fundo,
Os nenúfares afligem-se.
A lua não descobrirá
Quão profunda é a profundeza
Os nenúfares se calam.
Imperceptivelmente são atraídos para a corrente
As testemunhas oculares e prisioneiros dos mistérios da profundeza.
Eu sei que você sabe

Que eu sei que você sabe.
E você esconde aquilo que eu escondo
Que você esconde.
Nós observamos, de pé em um nicho escuro.
Sonhos alheios não nos fazem mais próximos.
Continuamente em dupla, continuamente vamos

Por entre desertos minados.
Cada um em pensamentos é um, mas por isso estamos intactos,
Freneticamente nos calamos.
Resta apenas caminhar, tendo esquecido sobre o atalho,
Haverá uma explosão incontida de estranhas emoções.

Que você esconde.
De olho em olho, de olho em olho,

Sem gesto e sem palavra
Por meio de um sorriso as esfinges imperceptivelmente
Trocaram de lugar de novo.
Aparecemos no deserto de novo,
Obrigados a guardar mistérios alheios.
Assim nós estamos implicados pela eternidade.

Juntos e separadamente,
Às vésperas e doravante.
Para guardar melhor os segredos, nos ocorreu
Petrificar-se.
Nós não poderemos descansar, nós não poderemos esquecer,
Mas tente perguntar alguma coisa para as esfinges.

Que você esconde.
De olho em olho, de olho em olho,

Sem gesto e sem palavra
Por meio de um sorriso as esfinges imperceptivelmente
Trocaram de lugar de novo.
Aparecemos no deserto de novo,
Obrigados a guardar mistérios alheios.
УТЕШИТЕЛЬ
РУССКИЙ
Как справиться с привкусом резким, с новым пасмурным всплеском?

С обидой кромешной, с разбитой надеждой?
Над суровой кали-югой, над тьмою упругой,
Утешитель, баюкай, баюкай, баюкай, баюкай, баюкай, баюкай...
Мании всех одиночек пробуждаются ночью,

Возникают из пыли их помятые крылья.
Над рассеянной скукой, над привычной мукой,
Я ещё в самом начале. В этой сказке печали

Ты всё можешь исправить, удалив мою память.
Над пустынной вьюгой, над луной близорукой,
Побережья, лиманы, степи, туманы

Котлованы и вышки, новостройки, домишки
Не оставь нас во мраке, дай понятные знаки,
Проложи нам сквозь тучи наш маршрут наилучший.
Самый лёгкий и быстрый, дай нам светлые мысли,
Защити нас от бури и от собственной дури
Даже в аде кромешном найди нас, утешь нас, найди нас, утешь нас,
найди нас, утешь нас, найди нас, утешь нас...
ENGLISH
How shall I overcome a bitter residue, a new surge of depression?

The ultimate insult? A hope in shambles?
How to overcome the harsh Kali-Yuga, the persistent darkness?
Comforter, cradle me, cradle, cradle, cradle, cradle
cradle...
All loners' mania awaken at night,

From the dust arise their crumpled wings.
Over the scatterbrained dullness, over the commonplace torture,
cradle...
I am still at the very beginning. In this fairy-tale of sadness

You are able to alter all, by removing my memory.
Over the desert storm, over the shortsighted moon,
cradle...
Coasts, bays, grasslands, fogs,

excavation pits and derricks, new buildings, cots,
Do not leave us in the darkness, give us understandable signs,
In the midst of thundery clouds, blaze the best trail for us,
the fastest and the easiest to walk. Give us bright thoughts,
protect us from the tempest and from our own folly,
And even in the darkest pit of hell find us, comfort us, find us,
comfort us,
find us, comfort us, find us, comfort us...
УХОДИ, ФЕВРАЛЬ
РУССКИЙ
В сумерках растаял звук шагов,

Птицы молчат.
Незаметно с синих берегов
Схлынул закат.
Я на песке разведу костер,
Тени отступят в ночной простор.
Теплым ветром дышит ночная даль,

Здесь тебя не ждут, уходи, февраль,
Уходи, февраль, ты не нужен здесь,
Бурями не хмурь синь моих небес.
В маленький мой мир пришел покой

И тишина.
Все испепеляющей тоской
Я не больна.
Там, где пожар достигал небес,
Травы густы и прохладен лес.
Я тебя звала, я была в огне,

Но тогда твой холод был нужен мне,
А теперь, февраль, не твоя пора,
Уходи, февраль, уводи ветра.
Не роняй снежинки в сумрак вод,

Нет той меня.
Только лишь костер остался от
Моря огня.
Только один мой костер. А жаль –
Ты на два дня опоздал, февраль.
Теплым ветром дышит ночная даль,

Здесь тебя не ждут, уходи, февраль.
Уходи, февраль, ты не нужен здесь,
Бурями не хмурь синь моих небес.
‫עברית‬
‫בדמדומים נמוג הצעדים קול‬,

‫שותקות הציפורים‬.
‫התכולים החופים על להרגיש בלי‬
‫השקיעה ירדה‬.
‫‪,‬החול על מדורה אכין אני‬
‫‪.‬הלילה למרחבי יסוגו הצללים‬
‫‪,‬חמה ברוח נושם הלילי המרחב‬

‫‪.‬פברואר ‪,‬תסתלק ‪,‬כאן לך מחכים לא‬
‫‪,‬פה צורך בך אין ‪,‬פברואר תסתלק‬
‫‪.‬הכחולים שמיי את בסערות תקדיר אל‬
‫שלווה הגיעו הקטן לעולמי‬

‫‪.‬ושקט‬
‫אפר עד הכל השורפת מכמיהה‬
‫‪.‬סובלת לא אני‬
‫‪,‬לשמיים הגיעה שהאש היכן ‪,‬שם‬
‫‪.‬רענן והיער שופע הדשא‬
‫‪,‬בערתי ‪,‬לך קראתי‬

‫‪,‬שלך לקור זקוקה הייתי אז אבל‬
‫זמנך לא ‪,‬פברואר ‪,‬עכשיו אך‬
‫‪.‬הרוחות את איתך וקח ‪,‬פברואר ‪,‬תסתלק‬
‫‪,‬הדמדומים במימי שלג תפזר אל‬

‫‪.‬שלשום כתמול לא אני‬
‫נשארה מדורה רק‬
‫‪.‬האש מים‬
‫‪ -‬חבל מה ‪.‬שלי היחידה המדורה רק‬
‫‪.‬פברואר ‪,‬ביומיים איחרת‬
‫‪,‬חמה ברוח נושם הלילי המרחב‬

‫‪.‬פברואר ‪,‬תסתלק ‪,‬כאן לך מחכים לא‬
‫‪,‬פה צורך בך אין ‪,‬פברואר תסתלק‬
‫‪.‬הכחולים שמיי את בסערות תקדיר אל‬
‫‪,‬בערתי ‪,‬לך קראתי‬

‫‪,‬שלך לקור זקוקה הייתי אז אבל‬
‫זמנך לא ‪,‬פברואר ‪,‬עכשיו אך‬
‫הרוחות את איתך וקח ‪,‬פברואר ‪,‬תסתלק‬
‫‪ENGLISH‬‬
‫‪The sound of footsteps has faded in the twilight,‬‬

‫‪The birds are silent.‬‬
‫‪From the blue coasts‬‬
‫‪The sunset subsided‬‬
‫‪I’ll make a bonfire on the sand‬‬
‫‪And the shadows will step into the night.‬‬
‫‪The night is breathing with the warm wind,‬‬
‫‪February, you’re not welcome here, go away,‬‬
‫‪Go away, you’re not needed here‬‬
Don’t disturb my blue skies with your storms
My little world is peaceful now
And silent.
I’m not sick with
Sizzling anguish anymore.
Now the grass is deep and the woods are fresh,
Where fire could reach the sky.
I was calling your name, I was burning,
That was when I needed your cold,
But, February, it’s not the time for you now
So go away, and take your winds with you
Don’t drop the snowflakes in the dark waters,
I’m not the same.
There is just a light left
From the sea of fire.
Just a bonfire of me. It’s a pity
February, you’re two days late
The night is breathing with the warm wind,
February, you’re not welcome here, go away,
Go away, you’re not needed here
Don’t disturb my blue skies with your storms
I was calling your name, I was burning,
That was when I needed your cold,
But, February, it’s not the time for you now
So go away, and take your winds with you
POLSKI
W zmierzchu roztajał dźwięk kroków,

Ptaki milczą.
Niewidocznie z niebieskich brzegów
Spłynął zachód.
Na piasku rozpalę ognisko,
Cienie cofną się do nocnego obszaru.
Ciepłym wiatrem dyszy nocna dal,

Tu ciebie nie czekają, odchodź, luty,
Odchodź, luty, jesteś nie potrzebny tu,
Burzami nie chmurz błękit moich niebios.
W mój światek przyszedł spokój

I cisza.
Wszystko spopielającą tęsknotą
Nie jestem chora.
Tam, gdzie pożar docierał niebios
Trawy są gęste i chłodny las.
Ciebie wołałam, byłam w ogniu,

Lecz wtedy twój chłód był potrzebny mi,
A teraz, luty, nie jest twoja pora,
Odchodź, luty, odprowadzaj wiatry.
Nie upuszczaj śnieżynki do pomroki wód,

Nie ma tej mnie.
Tylko ognisko pozostało od
Morza ognia.
Tylko jedno moje ognisko. A żal —
Na dwa dni zapóźniłeś, luty.
Ciepłym wiatrem dyszy nocna dal,

Tu ciebie nie czekają, odchodź, luty.
Odchodź, luty, jesteś nie potrzebny tu,
Burzami nie chmurz błękit moich niebios.
FRANÇAIS
Au crépuscule s'est évanouit le son des pas,

Les oiseaux se taisent.
Le soleil s'est retiré
Imperceptiblement des rives bleues.
J'allumerai un feu de camp sur le sable,
Les ombres reculeront dans l'immensité de la nuit.
La vaste nuit respire un vent chaud,

On ne t'attend pas ici, va-t'en, février,
Va-t'en, février, on n'a pas besoin de toi ici,
N'assombris pas de tempêtes le bleu de mes cieux.
Dans mon petit monde sont entrés le calme

Et le silence.
Je ne souffre plus
De cette tristesse incandescente.
Là où l'incendie atteignait les cieux,
L'herbe est dense et la forêt est fraîche.
Je t'appelais, j'étais dans le feu,

Mais j'avais alors besoin de tes frimas,
Mais maintenant, février, ce n'est pas ta saison,
Va-t'en, février, et emmène tes vents.
Ne laisse pas tomber tes flocons dans l'obscurité des eaux,

Je ne suis plus la même.
Il ne reste qu'un feu de camp
De cette mer de feu.
Mon feu de camp est seul. C'est dommage:
Tu as deux jours de retard, février.
La vaste nuit respire un vent chaud,
On ne t'attend pas ici, va-t'en, février,
Va-t'en, février, on n'a pas besoin de toi ici,
N'assombris pas de tempêtes le bleu de mes cieux.
HRVATSKI
U sumraku se rastopio zvuk koraka,

Ptice šute.
Neprimjetno je s plavih obala
nestao zalazak sunca.
Ja ću na pijesku upaliti vatru
I sjene će stupiti u noćno prostranstvo.
Toplim vjetrom odiše noćna daljina,

ovdje te nitko ne čeka, odlazi, veljačo
Odlazi, veljačo, ovdje nikome nisi potrebna
Olujama ne pomračuj plavetnilo mog neba.
U moj mali svijet dođoše mir

i tišina.
Više ne bolujem tugom
koja izjeda dušu.
Tamo gdje je vatra dotakla nebesa
Trava je gusta i šuma je prohladna.
Zvala sam te, bila sam u vatri,

I tada mi je bila potrebna tvoja hladnoća,
A sad, veljačo, nije tvoje vrijeme,
Odlazi veljačo, odnesi i vjetrove.
Ne bacaj pahuljice u mračne vode,

Ja više nisam ista
Ostao je samo plamičak
od mora vatre.
Samo ovaj moj plamičak. Šteta,
Veljačo, zakasnila si dva dana.
Toplim vjetrom odiše noćna daljina,

ovdje te nitko ne čeka, odlazi, veljačo
Odlazi, veljačo, ovdje nikome nisi potrebna
Olujama ne pomračuj plavetnilo mog neba.
DEUTSCH
In der Dämmerung verblasste das Geräusch von Schritten,

Die Vögel schweigen.
Unmerklich sank von der blauen Küste
der Sonnenuntergang.
Ich zünde einen Feuer auf der Sand an,
Die Schatten fallen weg in dem Raum der Nacht
Mit einem warmem Wind atmet die Ferne der Nacht,

Hier wirst du nicht erwartet, geh weg, Februar,
Geh weg, Februar, du bist hier nicht willkommen,
Mit Stormen bewölke nicht das Blaue von meinem Himmel.
In meine kleine Welt kam Frieden

Und Stille.
Mit alles eingeäschernden Sehnsucht
Bin ich nicht mehr krank.
Dort, wo das Feuer einst den Himmel erreichte,
ist dichtes Gras heute und ein kühler Wald.
Ich rief dich, ich steckte in Flammen,

So brauchte ich damals deine Kälte,
Und jetzt, Februar, ist nicht deine Zeit,
Geh weg, Februar, und nimm den Wind mit.
Laß nicht die Schneeflocken in die Dämmerung des Wassers fallen,

Ich bin schon eine Andere.
Nur ein Lagerfeuer blieb von dem
Flammenmeer.
Nur mein Lagerfeuer. Schade -
Du kamst um zwei Tage zu spät, Februar.
Mit einem warmem Wind atmet die Ferne der Nacht,

Hier wirst du nicht erwartet, geh weg, Februar,
Geh weg, Februar, du bist hier nicht willkommen,
Mit Stormen bewölke nicht das Blaue von meinem Himmel.
ФОРМАЛИН
РУССКИЙ
Она не придёт - её разорвали собаки

Арматурой забили скинхеды
Надломился предательский лёд
Её руки подготовлены не были к драке

И она не желала победы
Я теперь буду вместо неё
Она плавает в формалине

Несовершенство линий
Движется постепенно
У меня её лицо, её имя
Свитер такой же синий
Никто не заметил подмены
Она не придёт - руки были в змеиной норе

Голова в осином гнезде
А спина в муравьиной куче
Буду я - я из более прочного теста

Я достойна занять это место
Я много делаю лучше

Двигаясь постепенно
В мутном белом тумане
Ключи проверяю в кармане
Я, наверное, что-то не то играю

Я не знаю, кто эти люди
Улыбаюсь немного странно
Заподозрят, что я не она - другая

Я не знаю, что тогда будет
Притворюсь больной или пьяной

Несовершенство линий
Движется постепенно
Свитер такой же синий

Двигаясь постепенно
‫‪В мутном белом тумане‬‬
‫‪У меня её лицо, её имя‬‬
‫‪Никто не заметил подмены‬‬
‫‪Ключи проверяю в кармане‬‬
‫עברית‬
‫הכלבים לגזרים קרעו אותה ‪ -‬תבוא לא היא‬

‫הראש גלוחי הכו מוטב‬
‫הדק הקרח נשבר‬
‫לקרב מוכנות היו לא ידיה‬

‫לנצח רצתה לא והיא‬
‫במקומה אהיה אני כעת‬
‫‪,‬בפורמלין צפה היא‬

‫‪,‬הקווים שלמות אי‬
‫‪.‬בהדרגה נעה‬
‫ושמה פניה כעת שלי‬
‫לה כמו כחול סוודר‬
‫‪.‬בהחלפה הבחין לא אחד אף‬
‫הנחש במחילת היו ידיה ‪ -‬תבוא לא היא‬

‫הצרעות בקן ראשה‬
‫‪.‬הנמלים בקן וגבה‬
‫‪,‬יותר קשיח מחומר אני ‪ -‬אני אהיה‬

‫‪,‬מקומה את לקחת ראויה אני‬
‫‪.‬יותר טוב עושה רבות אני‬
‫בפורמלין צפה היא‬

‫בהדרגה נעה‬
‫‪.‬לבן ‪,‬סמיך בערפל‬
‫‪.‬בהחלפה הבחין לא אחד אף‬
‫‪.‬בכיס בודקת המפתחות את‬
‫‪.‬במשחק טועה כנראה אני‬

‫‪,‬האלו האנשים מי יודעת לא אני‬
‫‪.‬מוזר מעט מחייכת‬
‫‪.‬אחרת ‪,‬היא לא ‪ -‬שאני יחשדו‬

‫‪.‬יהיה אז מה יודעת לא אני‬
‫‪.‬חולה או שיכורה פני אעמיד‬
‫‪,‬בפורמלין צפה היא‬

‫‪,‬הקווים שלמות אי‬
‫‪.‬בהדרגה נעה‬
‫לה כמו כחול סוודר‬
‫בהחלפה הבחין לא אחד אף‬.
‫בפורמלין צפה היא‬

‫בהדרגה נעה‬
‫סמיך בערפל‬, ‫לבן‬.
‫בהחלפה הבחין לא אחד אף‬.
‫בכיס בודקת המפתחות את‬.
ENGLISH
She won’t come. The dogs tore her apart,

The skinheads have clubbed her to death with armature
The treacherous ice cracked.
Her hands were not prepared to fight

And she did not want victory.
Now I will take her place.
She is floating in the formalin,

The imperfection of lines
Is moving slowly.
I have her face, her name,
The same blue sweater.
Nobody noticed the change.
She won’t come. Her hands were in the snake pit,

Her head was in the hornet's nest
And her back was in the anthill.
I will. I'm made of stronger stuff

I deserve to take this place
I'm better at many things.

Moving slowly
In the turbid white haze.
I have her face, her name.
I’m checking the keys in the pocket.
I’m probably playing something wrong,

I do not know who these people are
I’m smiling a bit strange.
If they suspect that I'm not her, that I’m the other,
I do not know what will be then,
I’ll pretend I’m ill or drunken.
The imperfection of lines
Is moving slowly.
I have her face, her name,
The same blue sweater.

Moving slowly
In the turbid white haze.
I have her face, her name.
I’m checking the keys in the pocket.
Вона не прийде – її розірвали собаки

Арматурою били скінхеди
Надломилася крига нараз
Її руки не були готові до бійки

І вона не бажала тріумфу
Відтепер буду я, не вона
Вона плаває в формаліні

Недосконалість ліній
рухається поволі
У мене її ім'я та обличчя
Светр такий же синій
Ніхто не помітив підміни
Вона не прийде – руки в'язли в зміїній норі

Голова в осинім гнізді
А спина – в мурашиній купі
Буду я – я ж бо книш із міцнішого тіста

Я ж бо гідна зайняти це місце
Тому що я роблю все краще

рухаючись поволі
у тьмяному тумані
Ключі перевірю в кишені
Певно я якесь неподобство граю

Я не знаю хто ці всі люди
Посміхаюся трохи дивно
Запідозрять що я не вона, я – інша
Я не знаю, що далі буде
Нетверезу вдам чи недужу

Недосконалість ліній
рухається поволі
Светр такий же синій

рухаючись поволі
у тьмяному тумані
Ключі перевірю в кишені
FRANÇAIS
Elle ne viendra pas, elle s'est faite déchirée par des chiens
Des skinheads l'ont rouée de coups d'armature
La glace s'est brisée
Ses mains n'étaient pas préparées à se battre

Et elle ne souhaitait pas la victoire
Je prendrai maintenant sa place
Elle nage dans du formol

L'imperfection des lignes
Se déplace peu à peu
J'ai son visage, son nom
Ce même pull bleu marine
Personne n'a remarqué la substitution
Elle ne viendra pas : elle avait les mains dans un trou du serpent
La tête dans un nid de guêpes
Et le dos dans une fourmilière
Ce sera moi: je suis d'une pâte plus solide

Je suis digne d'occuper cette place
Il y a beaucoup de choses que je fais mieux

Je ne joue probablement pas correctement

Je ne sais pas qui sont ces gens
Je souris un peu bizarrement
Ils soupçonneront que je ne suis pas elle, que je suis une autre
Je ne sais pas ce qui se passera alors
Je ferai semblant d'être malade ou ivre


POLSKI
Ona nie przyjdzie, rozerwały ją psy

Metalowym prętem zabili skinheadzi
Pękł zdradziecki lód
Jej ręce nie były przygotowane do walki

I ona nie chciała zwycięstwa
Ja teraz zajmę jej miejsce
Ona pływa w formalinie

Niedoskonałość linii
Przechodzi stopniowo
Mam jej twarz, jej imię
Sweter tak samo granatowy
Nikt nie zauważył zamiany
Ona nie przyjdzie, ręce były w norze żmii

Głowa w gnieździe os
A plecy w mrowisku
Ja będę, ja jestem ulepiona z trwalszej gliny

Ja jestem godna tego, by zająć to miejsce
Ja wiele rzeczy robię lepiej

Z pewnością robię coś nie tak

Nie wiem, kim są ci ludzie
Uśmiecham się trochę dziwnie
Zaczną podejrzewać, że ja, to nie ona, że jestem inna

Nie wiem, co w takim razie się stanie
Udam, że jestem chora lub pijana


DEUTSCH
Sie kommt nicht - sie wurde von Hunden zerrissen

Die Armatur haben die Skinheads vergessen
Gerissen ist das trügerische Eis
Ihre Hände waren auf einen Kampf nicht vorbereitet

Und sie wollte nicht gewinnen
Ich trete nun an ihre Stelle
Sie schwimmt in Formalin

eine Unvollkommenheit der Linien
Bewegt sich allmählich
Ich habe ihr Gesicht, ihren Namen
Genauso einen blauen Pullover
Keiner hat den Austausch bemerkt
Sie kommt nicht - ihre Hände waren in einer Schlangengrube
Ihr Kopf in einem Wespennest
Und der Rücken in einem Ameisennest
Ich werde sein - ich bin aus festerem Teig

Ich übernehme diesen Platz verdient
Ich kann Vieles besser

Ich spiele(mache) wohl irgendwas fasch

Ich kenne diese Leute nicht
Lächle ein wenig seltsam
Merken sie, dass ich nicht sie bin - sondern eine Andere?
Ich weiß nicht was dann ist
Soll ich vorgeben krank oder betrunken zu sein?


TÜRKÇE
O kız geri gelmeyecek - köpekler parçaladı onu

Dazlaklar ver etti ona armatürle
Kırıldı hain buz
Elleri hazır değildi kavgaya

Bir zafer de arzulamamıştı
Şimdi ben onun yerini alacağım
Formalinde yüzüyor o
Bozulmuş bir hat
Gitgide hareketleniyor
Yüzü ve adı bende
Ve mavi kazağının benzeri
Kimse farketmedi değişimi
O kız gei gelmeyecek - elleri yılan deliğindeydi

Kafası eşekarısı yuvasında
Sırtı karınca yığınında
Benimse - benimse hamurum daha sert olacak

Ben onun yerini alabilecek yeterlilikteyim
Birçok şeyi daha iyi yapıyorum
Bozulmuş bir hat
Galiba birşeyleri yanlış çalıyorum

Bu insanlar kim bilmiyorum
Biraz garip gülümsüyorum
O olmadığımdan şüphelenecekler
O zaman ne olur - bilmiyorum
Hasta, sarhoş numarası yapıyorum
Bozulmuş bir hat
Bozulmuş bir hat
HRVATSKI
Ona neće doći, rastrgali su je psi

Skinheadsi su je zatukli armaturom
Slomio se izdajnički led
Njene ruke nisu bile spremne za tučnjavu
I ona nije željela pobjedu
Ja ću je sad zamijeniti
Ona pliva u formalinu

Nepotpunost linija
Miče se postepeno
Ja nosim njeno lice, njeno ime
Isti plavi džemper
Nitko nije primijetio ovo podmetanje
Ona neće doći, ruke su joj bile u zmijinoj jazbini

Glava u osinoj košnici
a leđa u mravinjaku
Bit ću ja, ja sam napravljena od čvršćeg tijesta

Ja sam dostojna da zauzmem to mjesto
Ja puno toga radim bolje

Nepotpunost linija
Miče se postepeno
Isti plavi džemper
Ja vjerojatno nešto krivo radim

Ne znam tko su ovi ljudi
Smiješim se pomalo čudno
Posumnjat će da ja nisam ona nego druga

Ne znam što će tada biti
Pretvarat ću se da sam bolesna ili pijana

Nepotpunost linija
Miče se postepeno
Isti plavi džemper

Nepotpunost linija
Miče se postepeno
Isti plavi džemper
日本語
彼女は来ないよ、犬たちが彼女を引き裂いてしまった
スキン・ヘッドたちが鉄骨で打ち付けて
今にも割れてしまいそうなその氷が割れた
彼女の手は戦う用意もできていなかったし
勝つことも望んじゃいなかった
そして今や私が彼女の代わり
彼女はホルマリンのなかを泳ぐ
不完全なライン
少しずつ動いている
私は彼女と同じ姿、同じ名前をしていて
この同じ青ざめたセーターを着ている
すり替わった事など誰も気づかない
彼女は来ないよ、彼女の手は蛇の巣のなかに
彼女の頭は蜂の巣のなかに
そして彼女の背中は蟻の群れのなかにあった
私もきっとそうなるのだろう、でも私はより固い素材でできている
私は彼女の代わりになるのに十分値するのだ
私のほうがきっとうまくやれる
同じこの青ざめたセーターを着ている
もしかしたら、私はうまく演じられないかもしれない
この人たちが、一体誰なのかを私は知らない
私は少しおかしな感じで微笑む
彼らは気づくだろう、私は彼女ではない、その片割れだと
そのときどうなるかは、私にはわからない
病人か酔っぱらいのふりでもするのだろうか
NORSK
Hun skal ikke komme: hun ble sønderrevet av hunder,

Slått ihjel med et armeringsjern av skinhead;
Lumsk is knakk litt.
Håndene hennes ble ikke forberedet for slagsmål,

Og hun ønsket seier ikke -
Jeg skal bli isteden for henne nå!
Hun flyter i formalin...

Linjenes ufullkommenhet,
Hun beveger seg gradvis...
Jeg har hennes ansikt, hennes navn,
Høyhalset er akkurat slik blått som hennes -
Ingen har bemerket understikkingen!
Hun skal ikke komme: håndene var på slangehulen,

Hoden - på vepsebolet,
Og ryggen - på maurtua.
Det skal jeg være: jeg er av en annen, varigere, støpning,

Jeg er verdig til hennes sted,
Jeg gjør mange ting bedre!

Jeg kanskje spiller noe galt,

Jeg kjenner ikke disse menneskene,
Smiler litt rart...
De skal mistenke meg for at jeg later som om jeg var henne -
Jeg vet ikke hva skjer da!
Så skal jeg late som om jeg var syk eller full!


ITALIANO
Lei non verrà, cani l'hanno sbranata

Con delle armature per edizia l'hanno picchiata gli skinhead
Si è rotto il giaccio infido
Le sue braccia non erano preparate per la lotta

E lei non voleva una vittoria
Io sarò adesso al suo posto
Lei galleggia nella formalina

L'imperfezione delle linee
Si muove gradualmente
Ho il suo viso, il suo nome
Lo stesso maglione blu
Nessuno ha notato la sostituzione
Lei non verrà, le mani erano in un buco dei serpenti

La testa in un nido delle vespe
E la schiena in un formicaio
Sarò io, sono fatta di materia più durevole

Sono degno di prendere questo posto
Io faccio tante cose meglio

Nella nebbia bianca e torbida
Controllo le chiavi nella tasca
Forse suono qualcosa di sbagliato

Io non so chi è questa gente
Sorrido un po' strano
Sospetteranno che non sono lei, un'altra

Non so cosa sarà in quel caso
Pretenderò di essere ammalata o ubriaca

L'imperfezione delle linee
Lo stesso maglione blu

Nella nebbia bianca e torbida
Controllo le chiavi nella tasca
ЧЕЛОВЕК 33 ЧЕРТЫ
РУССКИЙ
Друзья уломали остаться, и я не пошла домой,

Сижу, пытаюсь общаться, смотрю тебя, как кино.
Ты реален и это меня почему-то пугает,
Мир чужих, загадочных снов меня поглощает.
Это сердце из камня, этот камень, как воск,

А моё пять минут назад уже разорвалось,
Если ты прикоснёшься ко мне, я умру мгновенно,
Разлечусь на множество капель, забрызгаю стены.
Как мне это назвать, человек 33 черты,

Любовь или ненависть ты, папара-пам.
Хотелось бы знать: остаться мне или бежать,
Спасаться или продолжать, папара-пам.
Умеешь ли врать, поймёшь ли ты мои шутки,
Или вдруг ты зануда жуткий, папара-пам.
И как мне понять, увижу ли в небе алмазы,
Или ревности дикой гримасы, папара-пам.
Я, наверное, не буду пить – это вряд ли поможет,

От катания на карусели, мурашек по коже,
Так приятно смотреть на тебя, сидя тихо в сторонке,
Наблюдать твои взгляды и жесты в замедленной съёмке.
Я не выдам себя, осторожность моя не напрасна,

Чем приятней начало, тем гаже финал и ужасней.
Лучше спрячу жемчужину обратно в ракушку,
И швырну на дно в глубину, так сделать нужно.
Должна я сказать, я – 32 шипа,

Шипы-поступки, шипы-слова, папара-пам.
Попробуй понять: остаться или убегать,
Я – 32 борьбы, драться лучше, чем хныкать и ныть,
Побеждённых легче простить, папара-пам.
Издержки судьбы закалили пинки и обиды,
Систему личной защиты, папара-пам.
После того, как случилось всё, о чём я жалела горько,

Моё сердце снова забилось и не покрылось коркой,
Несмотря ни на что, оно снова поёт,
Просто я не уверена, может ли петь твоё.
Человек 33, пойми меня, если сможешь,

И я постараюсь тоже, папара-пам.
Хочешь сказать – говори,
Для того чтобы вместе дышать,
Нужно сделать как минимум шаг, папара-пам.
Любые слова не важнее того, что за ними,
Хотя бы узнай моё имя, папара-пам.
Я – человек 32, чувственный и настоящий,

Как камень в лицо летящий, папара-пам.
Как мне это назвать, человек 33 черты,

Любовь или ненависть ты, папара-пам.
Хотелось бы знать: остаться или убегать,
Должна я сказать, я – 32 шипа,
Шипы-поступки, шипы-слова, папара-пам.
Попробуй понять, остаться или убегать,
ENGLISH
Friends have prevailed me upon to stay and I haven't gone home

I'm sitting and trying to speak, watching you like a movie
You are real and I'm afraid of it for some reason
World of strange and mystic dreams absorbs me
Your heart is made of stone, the stone is like wax

But mine has been broken already five minutes ago
If you touch me I'll die in the moment
I will be broken into multitude of drops, splashing the walls
How can I call it? Man of 33 streaks

Are you love or hate?
I'd like to know: shall I stay or run away
Save myself or go on
Can you lie? Will you understand my jokes
Or maybe you are deadly boring
How can I understand if will I see diamonds in the sky
Or grimaces of wild jealousy?
I think I won't drink - I doubt whether it will help

With riding a carousel, with goose skin
It's pleasant to look at you sitting quietly a little off from the others
Watching your looks and gestures like in slow-motion shot
I won't betray myself, my caution is not useless

The better beginning the worst final
It will be better if I hide a pearl into a shell
And will throw it to the bottom, into the depth, it must be done
I have to say that I'm 32 thorns
Acts are thorns, words are thorns
Try to understand: should you stay or run away
Save yourself or go on
I'm 32 battles, better if you fighting than crying and weeping
It’s easier to forgive beaten ones
These are side effects of my fate. Kicks and offences have hardened
System of my personal safety
After it happened all about what I regretted bitterly

My heart started to beat again and didn't crusted
Despite everything it sings again
But I'm not sure if your heart can sing
Man 33, if understand me if you can

And I'll try too
If you want to say - say it
So as to breathe together
it should be made at least one step
Any words are less important than things behind them
You should at least ask my name
I'm the man 32, I'm sensual and real

Like a stone flying right to your face
POLSKI
Przyjaciele namówili pozostać, i nie poszłam do domu,

Siedzę, próbuję kontaktować, oglądam cię, jak film.
Jesteś realny i to mnie czemuś przestrasza,
Świat cudzych, zagadkowych snów mnie pochłania.
To serce jest z kamienia, ten kamień, jak wosk,

A moje pięć minut temu już rozerwało się,
Jeśli dotkniesz do mnie, umrę natychmiast,
Rozlecę się na mnóstwo kropli, zbryzgam ściany.
Jak mi to nazwać, człowiek 33 rysy,

Miłość czy nienawiść jesteś, papara-pam.
Chciało się by znać: pozostać mi czy uciekać,
Ratować się czy przedłużać, papara-pam.
Czy umiesz kłamać, czy zrozumiesz moje dowcipy,
Czy raptem jesteś marudą okropnym, papara-pam.
I jak mi pojąć, czy zobaczę w niebie diamenty,
Czy zazdrości dziki grymas, papara-pam.
Ja, na pewno, nie będę piła - to wątpliwe czy pomoże,

Od kręcenia na karuzele, ciarki po skórze,
Tak przyjemnie patrzyć na ciebie, siedząc cicho obok,
Obserwować twoje poglądy i gesty w spowolnionym tempie.
Nie wydam się, ostrożność moja jest nie nadaremna,

Im przyjemniej początek, tym obrzydliwiej finał i okropniej.
Lepiej schowam perłę z powrotem do muszelki,
I rzucę na dno do głębi, tak zrobić należy.
Muszę powiedzieć, jestem 32 kolca,

Kolca-uczynki, kolca-słowa, papara-pam.
Spróbuj pojąć: pozostać czy uciekać,
Jestem 32 walki, bić się lepiej, aniżeli jęczeć i narzekać,
Zwyciężonych lżej przebaczyć, papara-pam.
Wydatki losu zahartowały kopniaki i obrazy,
System osobistej obrony, papara-pam.
Potem, jak stało się wszystko, o czym żałowałam gorzko,

Moje serce znów zatłukło się i nie pokryło się skorupą,
Mimo wszystko, ono znów śpiewa
Prosto jestem nie pewna, czy może śpiewać twoje.
Człowiek 33, zrozumiej mnie, jeśli potrafisz,

I postaram się też, papara-pam.
Chcesz powiedzieć – mów,
Po to, żeby razem dyszeć,
Należy zrobić co najmniej krok, papara-pam.
Dowolne słowa są nie ważniejsze za to co jest za nimi,
Chociażby poznaj moje imię, papara-pam.
Jestem - człowiek 32, zmysłowy i prawdziwy,

Jak kamień do oblicza lecący, papara-pam.
Jak mi to nazwać, człowiek 33 rysy,

Miłość czy nienawiść jesteś, papara-pam.
Chciało się by znać: pozostać czy uciekać,
Muszę powiedzieć, jestem 32 kolca,
Kolca-uczynki, kolca-słowa, papara-pam.
Spróbuj pojąć: pozostać czy uciekać,
HRVATSKI
Prijatelji su me nagovorili da ostanem pa nisam pošla kući,

Sjedim, trudim se komunicirati, gledam te poput filma.
Ti si stvaran i to me iz nekog razloga plaši,
Svijet tuđih, zagonetnih snova me upija.
To srce je od kamena a taj kamen je kao vosak,
A moje se već prije pet minuta slomilo,
Ako me ne dotakneš, umrijet ću u trenu
Rasprsnut ću se u mnoštvo kapljica, pošpricat ću zidove.
Kako da to nazovem, čovjek s 33 karaktera,

Ljubav si ili mržnja, papara-pam.
Voljela bih znati trebam li ostati ili pobjeći,
Spasiti se ili nastaviti, papara-pam.
Znaš li lagati, hoćeš li razumijeti moje šale,
Ili su užasan dosadnjaković, papara-pam.
I kako da shvatim hoću li vidjeti dijamante na nebu
Ili divlju grimasu ljubomore, papara-pam.
Vjerojatno neću piti, to će mi jedva pomoći,

Od vožnje na vrtuljku, trnaca na koži,
Tako je ugodno gledati te, sjedeći tiho sa strane,
Promatrati tvoje poglede i geste u usporenoj snimci.
Neću izdati samu sebe, moja oprez nije uzaludan

Što ugodniji početak to užasniji kraj
Radije ću biser skriti natrag u školjku,
I potopiti je na dno, u dubinu, to treba napraviti.
Moram reći, ja sam 32 trna,

Trnje su postupci, trnje su slova papara-pam.
Pokušaj shvatiti; ostati ili pobjeći,
Ja sam 32 borbe, bolje se tuči nego cmizdriti i kukati,
Pobijeđenima je lakše oprostiti, papara-pam.
Udarci i uvrede su pojačali troškove sudbine,
i sustav osobne zaštite, papara-pam.
Nakon što se dogodilo sve o čemu sam gorko žalila,

Moje srce je ponovno počelo kucati i nije se pokrilo korom,
Bez obzira na sve, ono opet pjeva,
Samo nisam sigurna može li i tvoje pjevati.
Čovječe 33, shvati me ako možeš

I ja ću se isto potruditi, papara-pam.
Ako želiš reći, reci
da bi mogli zajedno disati,
moramo napraviti barem korak, papara-pam.
Sve riječi su manje važne od onoga što slijedi za njima,
Barem saznaj moje ime papara-pam.
Ja sam čovjek 32, osjećajan i stvaran

Kao kamen koji leti prema licu, papara-pam.
Kako da to nazovem, čovjek s 33 karaktera,

Ljubav si ili mržnja, papara-pam.
Voljela bih znati trebam li ostati ili pobjeći,
Moram reći, ja sam 32 trna,
Trnje su postupci, trnje su slova papara-pam.
Pokušaj shvatiti; ostati ili pobjeći,
FRANÇAIS
Les amis m'ont fait rester, et je ne suis pas allée à la maison.

Je veille, je tente de socialiser, je te regarde comme un film.
Tu es bien réel et ça me fait peur, je ne sais bien pourquoi.
Le monde des rêves intrus et mystérieux m'engouffre.
C'est un cœur de pierre, cet pierre est comme de la cire,

Or le mien s'est éclaté il y a 5 minutes.
Si tu me touches, je vais mourir à l'instant,
Je vais me disperser en une nuée de gouttes, je vais en tacher les murs!
Comment puis-je appeler ça? L'homme de 33 traits,

Est-ce que tu es de l'amour ou de la haine?
Je voudrais savoir s'il vaut mieux que je reste où que je fuie,
Que je me sauve où que je persévère,
Si tu sais mentir, si tu vas comprendre mes rigolades
Où si tu es un rabat-joie dingue...
Comment je fais pour déterminer si je vais voir un ciel de diamants
Ou les grimaces d'une jalousie féroce?
Je ne vais peut-être pas boire - ça ne va me sauvegarder guère

Contre des tours en carroussel, des frissons qui parcourent ma peaû .
Ça me fait tellement plaisir de te regarder en me tenant silencieuse et à l'écart,
Observer tes regards et tes gestes comme au ralenti.
Je ne vais pas me trahir: ma réserve n'est pas en vain -

Le plus doux le début, la plus vilaine et terrible la fin.
Ca vaut mieux que je retourne la perle dans le coqillage
Et que je le lance au fond, voici ce que je dois faire.
Je dois admettre, je suis 33 épines,

Mes actes sont des épines, mes paroles sont des épines.
Tente de déterminer si tu dois rester ou fuir,
Te sauver où persévérer.
Je suis 33 combats: se battre c'est mieux que pleurnicher et crialler,
C'est plus facile de pardonner aux vaincus.
Les inconvénients du destin: ce sont les branles et les insultes
Qui ont renforcé mon système de défense personnelle.
Homme 33, comprends-moi si tu peux

Et je vais tenter de faire le même moi aussi.
Si tu veux dire quelque chose - parlè .
Pour respirer ensemble,
On doit faire au moins un pas.
Aucun mot n'est plus important que ce qui est derrière.
Apprends mon prénom au moins.
Je suis une personne 32 - sensuelle et réelle,

Comme un caillou qui te vient dans la face.
Comment puis-je appeler ça? L'homme de 33 traits,

Est-ce que tu es de l'amour ou de la haine?
Je voudrais savoir s'il vaut mieux que je reste où que je fuie,
Que je me sauve où que je persévère.
Je dois admettre, je suis 33 épines,
Mes actes sont des épines, mes paroles sont des épines.
Tente de déterminer si tu dois rester ou fuir,
Te sauver où persévérer.
ЧЕРТА
РУССКИЙ
Перекрёсток тысячи ветров

От недавней грозы - лишь эхо раскатов
Звёздной ночью выйду за порог,
с тем прощаясь, к чему не будет возврата
Ни на миг не оглянусь назад,
уходя в предрассветный пронзительный холод
Без маршрута, без цели, наугад
К скоростной перемен, к огням взлётный полос
Улетает ввысь воздушный шар,

теряясь в облаках над утренней звездой
Тает, тает... И мне не жаль
всего того, что остаётся за чертой...
Стало тесно сумрачным цветам -

Безотрадны их сны, и печаль безутешна
Всё перепишу с чистого листа -
Никогда уже мир не будет прежним...
Бликам солнечным тиканью часов,
тротуарам промокшим, дивно пахнущим липам,
каждой капле, больно бьющей в лицо,
каждому лучу говорю я спасибо
За то, что я могу дышать

и, каждый миг наполнив хрупкой красотой, -
видеть, чувствовать и осязать
тепло весеннее сквозь тонкое пальто...
Всё исполнится, всё ещё случится

На нетронутый холст лягут новые краски
Будет новый день, новая страница
Полетят поезда в направлениях разных
Сто дорого возникнут вдруг из пустоты,
позовут тебя за дальние дали
Замки светлые, лёгкие мосты
время выстроит вместо разрушенных зданий
Улетает ввысь воздушный шар,

теряясь в облаках над утренней звездой
Тает, тает... И мне не жаль
всего того, что остаётся за чертой...
ENGLISH
An intersection of thousands winds

And only an echo of thunder is left from the recent storm
This clear night I walk outside to the stars,
Saying goodbye to something I never return to
And I won't look back for a second,
When walking away into the chill of approaching dawn
Without any route or destination, just by guessing
To the speedway of changes, to the lights of the landing strips
A balloon is flying up
Getting lost in the clouds above the morning star
Fading and fading away... and I don't feel sorry
About anything left behind the line...
There is not enough space for twilight flowers -

Their dreams are cheerless and their sadness is restless
I'll rewrite everything anew -
And the world will never be the same again..
To the sunbeams and ticking of the clocks,
To the wet sidewalks and amazingly smelling lindens,
To every drop that hurts when it hits the face,
To every ray I say thank you.
For that I can breath

And by filling every moment with fragile beauty
I can see, feel and sense
Spring warmth through my thin coat...
Everything will come true, everything will surely happen

New paint will lay down on an untouched canvas
A new day will come, a new page
And trains will run into different directions
Hundreds of roads will appear from nothing,
And will call you faraway
Light castles and light-weight bridges
Will be built by the time instead of destroyed buildings
A balloon is flying up
Getting lost in the clouds above the morning star
Fading and fading away... and I don't feel sorry
About anything left behind the line...
ITALIANO
Crocevia, mille venti

Da tempesta recente c'è solo l'eco del tuono
Durante notte stellata mi uscirò dalla soglia
Avendo dir addio a quel, per ciò non ci sara ritorno
Non guarderò indietro neanche per un attimo ,
Uscendo nel trafitto freddo che precede l'alba
Senza un percorso, senza una meta, a caso
Al rapido di cambiamenti, alle luci delle piste
Palloncino vola via in su,

Diventando perso tra le nuvole, sopra stella del mattino
Si scioglie, si scioglie ... E non mi dispiace di
Tutto ciò che rimane al di là del tratto...
Stanno incomodo i fiori cupi -

I loro sogni sono grami , e la tristezza è inquieta
Tutto riscriverò dallo zero -
Il mondo non sarà mai più lo stesso ...
Al balenio solare, al ticchettio dell'orologio,
Ai marciapiedi bagnati e ai tigli profumati meravigliosamente,
Ad ogni goccia, che dolorosamente batte in faccia,
Ad ogni raggio, io dico grazie
Per il fatto che posso respirare

E ogni momento riempiendo di fragile bellezza -
Vedere, sentire e percepire
Un caldo primaverile attraverso cappotto sottile ...
Tutto si avverà, tutto succede ancora

Sulla tela intatta si porranno nuovi colori
Sarà un nuovo giorno, una nuova pagina
Treni voleranno in direzione diverse
Un centinaio di strade sorgeranno all'improvviso da nulla,
Ti chiameranno per lontananze distanti,
Castelli luminosi, ponti leggeri
Il tempo costruirà sui posti di edifici distrutti
Palloncino vola via in su,

Diventando perso tra le nuvole, sopra stella del mattino
Si scioglie, si scioglie ... E non mi pento di
Tutto ciò che rimane al di là del tratto....
ШЕЛКОПРЯД
РУССКИЙ
Я незаметно на дереве в листьях

Наполняю жизнь свою смыслом,
Пряду свою тонкую нить.
Нас очень много на дереве рядом,
И каждый рождён шелкопрядом,
И прядёт свою тонкую нить.
А моря до краёв наполнялись по каплям,

И срослись по песчинкам камни,
Вечность – это, наверно, так долго.
Мне бы только мой крошечный вклад внести,
За короткую жизнь сплести
Хотя бы ниточку шёлка.
Кто-то в паутину религий попался,

Кто-то бредит пришельцами с Марса,
Я пряду свою тонкую нить.
Кто-то открывает секрет мироздания,
Кто-то борется с твёрдостью камня,
Я пряду свою тонкую нить.

Я не умею чего-то ещё,

Я маленький червячок,
Мир безумный проносится мимо.
А мы создаём своими руками
Невесомые тонкие ткани,
Красота вполне ощутима.

‫עברית‬
‫עלים בינות עץ על מורגשת לא אני‬

‫‪,‬במשמעות חיי את ממלאת‬
‫‪.‬שלי הדק החוט את טווה‬
‫‪,‬מקום בקירבת העץ על מאיתנו רבים יש‬
‫‪,‬משי לתולעת נולד אחד כל‬
‫‪.‬שלו הדק החוט את וטווה‬
‫‪,‬טיפות ידי על גדותיו עד נמלא הים‬

‫‪,‬לאבנים התמזגו חול וגרגירי‬
‫‪.‬ארוך כה ‪,‬כנראה ‪,‬הוא – הנצח‬
‫‪,‬המזערית תרומתי את לתרום אוכל רק אם‬
‫לארוג קצרים חיים תוך‬
‫‪.‬דקיק משי חוט לפחות‬
‫‪,‬הדת ברשת נפל מישהו‬

‫‪,‬מהמאדים אורחים על הוזה מישהו‬
‫‪.‬שלי הדק החוט את טווה אני‬
‫‪,‬היקום סוד את מגלה מישהו‬
‫‪,‬האבן במוצקות נאבק מישהו‬
‫‪.‬שלי הדק החוט את טווה אני‬
‫‪,‬טיפות ידי על יוגדות עד נמלא הים‬

‫‪,‬אחר דבר לשום מסוגלת לא אני‬

‫‪,‬קטנה תולעונת אני‬
‫‪.‬עיני לנגד עובר משוגע עולם‬
‫שלנו בידיים יוצרים ואנו‬
‫‪,‬משקל סרח דק אריג‬
‫‪.‬למדי ניכר היופי‬


‫‪.‬ארוך כה ‪,‬כנראה ‪,‬הוא – חהנצ‬
‫דקיק משי חוט לפחות‬
ENGLISH
I am invisible up in the tree leaves

Filling my little life with it’s meaning,
I am weaving my thin thread of silk.
There's great many so close to each other,
One is silkworm and so is another,
All are weaving their own threads of silk.
All the seas drop by drop were completed with water,

And grits may concrete into boulder,
All eternity is longer than that.
I need only contribute a very small fee,
For my short single life to weave
The only beautiful silk thread.
Someone has been caught by the web of religion

Someone’s crazy for Martian invasion
Someone is searching for scientific answers,
Someone’s fighting rock mountain hardness,

I… I can do that but simply no more,

I am a single silkworm,
World of madness around me is spinning.
We create with our own hands this magic
Light and delicate wonderful fabric,
Beauty, simple enough to perceive it.


ITALIANO
Io sono grigio sul gelso immenso.

Riempio la vita di senso:
Sto filando il fine filino.
Qui siamo in molti, lo zelo ci asseta.
E ognuno e` un baco da seta:
Filiamo il fine filino.
Anche i mari si riempivano d’acqua a gocce,

Dai granelli cresciute le rocce;
L’eternita` magari e` grande.
E per me… basta dare un mio apporto,
Come vita, e lungo e corto,
Senza fare ai cieli domande…
C’e` chi vaneggia dei vari alieni

C’e` chi segue i culti terreni,
Sto filando il fine filino.
C’e` chi scopre il segreto universale.
C’e` chi mette un grano di sale.
Filiamo il fine filino.
Anche i mari si riempivano d’acqua a gocce,

Dai granelli cresciute le rocce;
Davanti mi passano vite inferme.

Sono solo un piccolo verme.
Non so fare niente in piu`…
Davanti mi passano strade dell’oro.
Mentre faccio lo stesso lavoro
Senza scendere mica laggiu`.
Non so chi di noi volera`.

E nessuno lo sapra`.
TÜRKÇE
Ben farkedilmeden ağaçtaki yapraklarda

Ömrümü fikirlerle dolduruyorum,
İncecik ipimi örüyorum.
Ağaçta pek çok kişiyiz,
Ve herkes bir ipekböceği olarak doğmuş,
Ve incecik iplerini örmekte.
Denizler ise kıyılara değin damla damla dolmuşlar,

Ve taşların kumlarıyla kaynaşmışlar,
Sonsuzluk, galiba öyle uzun bir şey ki...
Ben hiç olmazsa küçük bir katkı yapabilsem,
Kısacık hayatımda örebilsem
Hiç olmazsa tek bir ipek iplik.
Birileri ağa dinle yakalanmış,

Kimileri Mars'tan gelen yaratıklara takmış,
Ben ise ince ipimi örmekteyim.
Birileri evrenin sır perdesini aralıyor,
Kimileri taşın ağırlığıyla savaşıyor,
Ben ise ince ipimi örmekteyim.

Elimden başka bir şey gelmiyor,

Ben küçücük bir solucanım,
Çılgın dünya önümden gelip geçiyor.
Biz ellerimizle var ediyoruz,
Hafif ince dokumaları,
Güzellik alabildiğine hissediliyor.


FRANÇAIS
Caché dans les feuilles de mon arbre,

Je donne un sens à ma vie,
Je tisse mon fil délicat.
Nous nous côtoyons, nombreux, dans cet arbre,
Chacun est né pour être un ver à soie
Et tisser son fil délicat.
Des gouttes d'eau ont donné des mers entières,

Et de grains de sable sont nées des pierres,
L'éternité, c'est sans doute long.
Si je pouvais apporter ma modeste contribution
Et dans l'espace de ma courte vie,
Tisser ne serait ce qu'un petit fil de soie.
Qui est pris dans la toile de la religion,

Qui délire sur des visiteurs venus de Mars
Qui recherche le secret la création du monde,
Qui affronte la dureté de la roche,

Je ne sais rien faire d'autre,

Je suis un petit vermisseau,
Le monde insensé passe,
Et de nos mains nous créons
De petits fils tout légers,
Dont on peut saisir la beauté.

日本語
わたし、忍んで木の葉に
我が生の意を作って
細い繭糸をする。
われら、木の直に多く
各自が蚕生まれて
細い繭糸をする。
海は粒々に満ち込んでた。
石は砂がつけた。
永遠は永いでしょう・・・
小さい貢献だけほしい
短命な内に
繭糸でもしましょう・・・
人、宗教にかかったり、
マルス宇宙人したり、
私は繭糸をする。
人、世の起源探したり、
石の硬さ凌いだり
私は繭糸をする。
短命な内に
わたし、ソレしか出来ない
小さな虫よ。
俗界が飛び通る。
われら、自作の作るのは
上品な軽い絹布
美しさ感じやすい
短命な内に
短命な内に
POLSKI
Ja niewidocznie na drzewie w liściach

Napełniam życie swoje sensem,
Przędę swoją cienką nić.
Nas jest bardzo dużo na drzewie razem,
I każdy urodził się jedwabnikiem,
I przędzię swoją cienką nić.
A morza po brzegi zapełniały się po kroplach

I zrosło się po ziarnkach piasku kamienie
Wieczność jest to, na pewno, tak długo.
Mi by tylko mój malutki wkład wnieść
W ciągu krótkiego życia upleść
Chociażby nić jedwabiu.
Ktoś w pułapkę religii wpadł,

Ktoś bredzi o przybyszach z Marsa,
Ja zaś przędę swoją cienką nić.
Ktoś odkrywa sekret wszechświata,
Ktoś walczy z twardością kamieniu,
Ja zaś przędę swoją cienką nić.
A morza po brzegi zapełniały się po kroplach

I zrosło się po ziarnkach piasku kamienie
Mi by tylko mój malutki wkład wnieść,
Nie umiem czegoś jeszcze,

Jestem malutkim robaczkiem,
Świat szalony przemyka obok.
My zaś stwarzamy swoimi rękami
Nieważkie cienkie tkanki,
Piękność całkiem odczuwalna.
A morza po brzegi zapełniały się po kroplach,

I zrosło się po ziarnkach piasku kamienie,
Mi by tylko mój malutki wkład wnieść,
ESPAÑOL
Imperceptiblemente en las hojas del árbol

Lleno de sentido mi vida
Hilo mi hebra fina
Hay muchísimos de nosotros juntos en el árbol
Y cada uno ha nacido gusano de seda
E hila su hebra fina
Y los mares se llenaban hasta el borde gota a gota

Y crecían las piedras por granos de arena
La eternidad quizás es tanto tiempo
Solamente quisiera hacer mi pequeñita aportación
Durante la corta vida haber hilado
Por lo menos un hilito de seda
Alguien está atrapado en la telaraña de las religiones

Alguien está loco por los marcianos
Yo hilo mi hebra fina
Alguien descubre el secreto del universo
Alguien combate la dureza de la piedra
Yo hilo mi hebra fina

No sé nada más
Soy un gusanito pequeño
El loco mundo pasa corriendo de largo
Pero nosotros creamos con nuestras manos
Telas ingrávidas finas
La belleza es ciertamente tangible

HRVATSKI
Na drveću među lišćem ja neprimjetno

punim svoj život smislom
Predem svoju tanku nit.
Mnogo nas je u blizini na drvetu,
I svatko je rođen kao dudov svilac
I prede svoju tanku nit.
A mora su se kapljama napunila do kraja
A kamenje je sraslo s pjeskaricama
Vječnost je vjerojatno tako duga.
Ja sam želim dati svoj sitan ulog
I tijekom svog kratkog života splesti
Makar jednu malu nit svile.
Netko je zapeo u paučini religija,

Netko luduje za došljacima s Marsa,
Ja predem svoju tanku nit.
Netko otkriva tajne svemira,
Netko se bori s tvrdoćom kamena,
Ja predem svoju tanku nit.

Ja za drugo nisam sposoban,

Ja sam maleni crvić,
Ludi svijet se troši.
A mi svojim rukama stvaramo
Laganu tanku tkaninu
Potpuno primjetna ljepota.

MAGYAR
Észrevétlenül rejtőzöm a falevelek között,

Ésszerűséggel töltöm meg az életemet,
Szövögetem a vékony fonalamat.
Nagyon sokan élünk együtt itt a fán,
Mindannyian selyemhernyónak születtünk,
És szövögetjük a vékony fonalainkat.
A tengerek is cseppenként teltek meg a partokig,

A kövek is homokszemecskékből álltak össze,
Talán éppen ilyen hosszú az örökkévalóság.
Hadd tegyem én is hozzá az apró részecskémet,
Rövid életem alatt hadd fonhassak meg
Legalább egyetlen selyemfonalat.
Van, akit a vallások pókhálója ejtett csapdába,

Van, aki a marslakók támadásáról gagyog,
Én a vékony fonalamat szövögetem.
Van, aki a világ keletkezésének titkait kutatja,
Más a kő keménységével harcol,
Én a vékony fonalamat szövögetem.

Én semmi máshoz nem értek,

Csak egy kis hernyócska vagyok,
Az esztelen világ elrohan mellettem.
De a mi kezeink teremtik meg
A súlytalan, vékony szöveteket,
A szépségük tökéletesen megragadható.

DEUTSCH
Ich bin unbemerkbar in den Blättern auf dem Baum

Ich füllen mein Leben mit Sinn,
Ich strähne meinen dünnen Faden.
Wir sind viele auf dem Baum nebeneinander,
Und jeder als ein Seidenspinner geboren,
Und dreht seinen schlanken Faden.
Und Meere füllten sich bis zum Rand Tropfen für Tropfen,
Und verschmolzen Sandkörner zu Felsen,
Ewigkeit - es ist wahrscheinlich so lange.
Ich will nur meinen kleinen Beitrag dazu leisten,
Während meines kurzen Lebens will ich
Zumindest ein Seidenfaden weben.
Jemand liess sich in einen Netz von Religionen fangen,

Jemand schwärmt von Ankömmlingen von Mars,
Ich strähne einen dünnen Faden.
Jemand lüftet das Geheimnis des Universums,
Jemand kämpft mit der Härte des Steins,
Ich strähne einen dünnen Faden.
Ich kann nichts anderes mehr,

Ich bin ein kleiner Wurm,
Die verrückte Welt rauscht an mir vorbei.
Und wir schaffen mit eigenen Händen
Schwerelose Gewebe,
dessen Schönheit ist ganz offensichtlich.
PORTUGUÊS
Eu, camuflado nas folhas das árvores,

Preencho a minha vida com sentido
Tecendo o meu fino fio.
Há muitos de nós na árvore ao lado
E cada novo bicho da seda que nasce
Também tece o seu fino fio.
E os mares foram preenchidos gota à gota.

E os grãos de areia se agregaram em pedras.
A eternidade parece ser tão longa.
Se eu puder depositar minha minúscula contribuição
Tecendo pela minha vida breve
Nem que seja um fiozinho de seda.
Alguém cai na teia das religiões.

Alguém delírios com invasores de Marte.
E eu teço o meu fino fio.
Alguém descobre o segredo do universo.
Alguém combate a dureza da pedra.
E eu teço o meu fino fio.

Eu não sei fazer mais nada.

Sou um só um vermezinho.
Esse mundo louco passa voando.
E nós formamos com as nossas mãos
Leves e delicados tecidos.
A beleza é plenamente perceptível.


Я непомітно на дереві в листі

Життя своє сповнюю змістом
Пряду нитку шовку тонку
Нас так багато на дереві поряд

І завдання у всіх однакове
Прясти нитку шовку свою
А моря сформувались із безлічі крапель

Із піску утворився камінь
Вічність — це напевно так довго
Я так хочу досягти своєї мети

За коротке життя сплести
Хоча би нитку шовкову
Хтось в павутиння релігій попався

Хтось марить прибульцями з Марса
Я пряду нитку шовку свою
Хтось відкриває природи секрети

Хтось вивчає далекі планети
Я пряду нитку шовку свою
Я ще нічого майже не вмію

Одну тільки маю надію
Створити хоч крихту краси
Життя хтось придумав таке швидкоплинне

Та я сподіваюсь, що встигну
Створити хоч крихту краси
ΕΛΛΗΝΙΚΆ
Εγώ, ανεπαίσθητα στα φύλλα του δέντρου

Γεμίζω τη ζωή μου με νόημα
Υφαίνω τη λεπτή μου κλωστή.
Είμαστε πολλοί στο δέντρο δίπλα δίπλα,
Και ο καθένας γεννημένος μεταξοσκώληκας,
Και υφαίνει τη λεπτή του κλωστή.
Και οι θάλασσες γέμιζαν σταγόνα σταγόνα στο χείλος,

Και μ' έναν έναν κόκκκο άμμου ενώθηκαν οι πέτρες,
Η αιωνιότητα μάλλον κρατάει πολύ.
Ας μπορέσω με τη μικρή μου συμβολή,
Σε μια σύντομη ζωή να υφάνω
Τουλάχιστον μια κλωστή μεταξωτή.
Κάποιος πιάστηκε στον ιστό των θρησκειών

Κάποιος παραληρεί με εξωγήινους απ' τον Άρη,
Εγώ υφαίνω το λεπτό μου νήμα.
Κάποιος ανακαλύπτει το μυστικό του σύμπαντος,
Κάποιος παλεύει με τη σκληρότητα της πέτρας
Εγώ υφαίνω το λεπτό μου νήμα.

Δεν μπορώ να κάνω κάτι άλλο

Είμαι ένα μικρό σκουληκάκι
Ο τρελός κόσμος περνάει ξυστά.
Μα εμείς με τα χέρια μας δημιουργούμε
Ανάλαφρα λεπτά υφάσματα,
Η ομορφιά είναι αρκετά αισθητή.


ШИПОВНИК
РУССКИЙ
В железобетонных склепах на стенах замшелых слизни

Но я хочу видеть небо, я пробуждаюсь к жизни
Ростки упрямые лезут, как несокрушимый поршень
И даже в ржавом железе и даже камень раскрошен
Снаружи так много света, пьёт собака из лужи

Отрядом колючих веток я прорываюсь наружу
Я осыпаю белым рокот машин и слякоть
И поздравляю небо взрывами красных ягод
Взрывами красных ягод
Подземными бункерами
Среди обломков орудий
Солдаты погибших армий
Блуждают с простреленной грудью
Переплелись мои корни в тесной братской могиле
Скажу им: "Закончились войны!", скажу им: "Вы победили!"

Моя колючая кожа - это печальная память

Я знаю о смерти больше, чем можно себе представить
В железобетонных склепах, на стенах замшелых слизни
Но я хочу видеть небо, я пробуждаюсь к жизни

ESPAÑOL
En las criptas de hormigón armado en las paredes mohosas hay limazas

Pero yo quiero ver el cielo, me despierto a la vida
Los retoños obstinados brotan como el émbolo inquebrantable
Incluso a través del hierro herrumbroso, incluso la piedra está desmenuzada
Afuera hay tanta luz, el perro bebe del charco
Como un destacamento de las ramas espinosas me estoy abriendo paso afuera
Siembro de blanco a fragor de las máquinas y a lodo
Y felicito al cielo con las explosiones de bayas rojas
Las explosiones de bayas rojas
En los búnkeres subterráneos

Entre trozos de cañones
Los soldados de los ejércitos caídos
Vagan con los pechos atravesados por un balazo
Voy a decirles: “¡Se acabaron las guerras!”, voy a decirles: “¡Vencisteis!”

Mi piel espinosa es una memoria triste

Sé sobre la muerte más que se pueda imaginar
En las criptas de hormigón armado en las paredes mohosas hay limazas
Pero yo quiero ver el cielo, me despierto a la vida

FRANÇAIS
Dans les caveaux en béton armé, il y a des limaces sur les murs en peau de chamois
Mais je veux voir le ciel, je m'éveille à la vie
Les germes opiniâtres poussent comme un piston indestructible
Et même dans le fer rouillé, même la pierre est coloriée
Il y a tellement de lumière de l'extérieur, un chien boit dans une flaque d'eau

Je me fraye un passage comme un détachement de branches épineuses
Je recouvre le grondement des voitures et la boue de blanc
Et je félicite de ciel avec des explosions de fruits rouges
Des explosions de fruits rouges
Comme des bunkers sous-terrains

Parmi les débris de canons
Les soldats des armées perdues
Errent, la poitrine percée de part en part
Mes racines se sont entrelacées dans le tombeau étroit de mes frères
Je leur dirai: "Les guerres sont finies!", je leur dirai: "On a gagné!"
Ma peau épineuse c'est le souvenir triste

J'en sais plus sur la mort que ce que je peux m'imaginer
Dans les caveaux en béton armé, il y a des limaces sur les murs en peau de chamois
Mais je veux voir le ciel, je m'éveille à la vile

ENGLISH
In the vaults made of iron and concrete

There are Slugs on mossy walls
But I want to see the sky, I am awaken for life
The stubborn stalks keep rising, as an unconquerable piston
Even through the rusty iron, even the stone is broken into pieces.
It is so bright outside; a dog is drinking from a puddle

With the troops of thorny twigs I am breaking through
I cover in white the roar of cars and the slush
And congratulate the sky with the bursts of the red berries
Bursts of the red berries
In the underground bunkers

Among the debris of weapons
The soldiers of the perished armies
Are wandering with shot-through chests
My roots are entangled in the narrow common grave
I'll tell them "The wars are over", I'll tell them "You have won"

My thorny skin is a sad memory

I know about the death more than one can imagine
In the vaults made of iron and concrete
Slugs are on mossy walls,
But I want to see the sky, I am awaken for life

POLSKI
W żelbetowych sklepieniach, na omszałych ścianach ślimaki

Ale ja chcę zobaczyć niebo, budzę się do życia
Kiełki uparcie wspinają się, jak niezniszczalny tłok
Nawet w zardzewiałym żelazie i nawet kamień rozkruszą
Na zewnątrz jest tyle światła, pies pije z kałuży

Opodal ciernistych gałązek wyrywam się na zewnątrz
I obsypuję na biało ryk maszyn i pośniegowe błoto
I pozdrawiam niebo wybuchami czerwonych jagód
Wybuchami czerwonych jagód
Podziemnymi bunkrami
Wśród szczątków broni
Żołnierze poległych armii
Błądzą z przestrzeloną piersią
Moje korzenie przeplotły się z nimi w ciasnym wspólnym grobie
Powiem im: "Wojny się skończyły!", powiem im : "Wygraliście!"
Na zewnątrz jest tyle światła, pies pije z kałuży

Opodal ciernistych gałązek wyrywam się na zewnątrz
I obsypuję na biało ryk maszyn i pośniegowe błoto
I pozdrawiam niebo wybuchami czerwonych jagód
Wybuchami czerwonych jagód
Moja kolczasta skóra to smutna pamięć

Wiem o śmierci więcej, niż możesz to sobie wyobrazić
W żelbetowych sklepieniach, na omszałych ścianach ślimaki
Ale ja chcę zobaczyć niebo, ja budzę się do życia
DEUTSCH
In Eisenbetonkellern, zwischen den von Schnecken moosig gemachten Wänden wachse ich
Aber ich will den Himmel sehen, ich erwache zum Leben
Sprossen steigen stur wie ein unzerstörbarer Kolben
Selbst im rostigen Eisen und sogar Stein zerbröckelt
So viel Licht außerhalb, ein Hund, der aus einer Pfütze trinkt
Mit einem Kommando dorniger Zweige breche ich aus
Und besprühe weiß das Getöse der Maschinen und den Schneematsch
Und begrüße den Himmel mit Explosionen von roten Beeren
Mit Explosionen von roten Beeren
Durch die unterirdische Bunker

An den Gewährentrümmern
Schlendern Soldaten der getöteten Armeen
Mit durchgeschossener Brust
Meine Wurzeln sind mit ihnen in einem Massengrab miteinander verflochten
Ich sage denen: "Der Krieg ist schon zu Ende", ich sage ihnen: "Ihr habt gewonnen!"
Meine stachelige Haut - es ist eine traurige Erinnerung

Ich weiß über den Tod mehr, als man es sich vorstellen kann
In Eisenbetonkellern, zwischen den von Schnecken moosig gemachten Wänden wachse ich
Aber ich will den Himmel sehen, ich erwache zum Leben
У залізобетонних склепах
Де слимаки на стінах
Я знову мрію про небо
Що ледь мерехтить крізь шпарину
Паростки вперто лізуть

Ніби поршень незламний
І крізь іржаве залізо
Роздрібнюють навіть камінь
Туди, де багато світла

гудіння, гамору й дзвонів
Загоном колючих гілок
Я прориваюсь назовні
Я осипаю цвітом
Фасади і автостради
Щоби довершив літо
Спалах червоних ягід
Підземними бункерами
Серед обзроєнь уламків
Блукають душі солдатів
Давно неіснуючих армій
Корні мої сплелися
У тісній братській могилі
Скажу ім: «Світ не змінився –
Є в ньому війни й насилля»

Шкіра моя колюча

Багато що пам’ятає
Я знаю, що смерть неминуча
Це лише часу питання
У залізобетонних склепах
Де слимаки на стінах
Я знову мрію про небо
Що ледь мерехтить крізь шпарину

ЭВОЛЮЦИЯ. ТЩЕТНОСТЬ
РУССКИЙ
Быть
Содержимым прозрачных капсул,
Свободно дрейфующих в волнах печали...
Быть
Цепью реинкарнаций,
Лететь стрелой внутри спирали...
Быть
Паузой между ударами твоего сердца...
Быть
Прелюдией к выдоху,
Хрустальным звоном зимнего леса...
Быть
Оледеневшим цветком,
Колоколом покинутой ратуши,
Шумом волн
Тем, что ты любишь слушать,
К уху прижав холодные ракушки...
Быть
Вакуумом,
Содержимым прозрачных капсул,
Мёртвой птицей, упавшей к твоим ногам,
Голубою звездой, пеплом кремации...
Быть
Застывшим дождём,
Сталактитами в подземных пещерах...
Быть
Погасшей свечою,
Ветром внутри тоннеля...
Быть
Серыми ландшафтами,
Маленькой льдинкой,
Послушной течению...
Быть
Безымянной молекулой
В холодном кристалле мгновения...
Быть
Содержимым прозрачных капсул...
Содержимым прозрачных капсул...
Содержимым прозрачных... капсул...
‫עברית‬
‫‪...‬להיות‬
‫‪,‬שקופה קפסולה של התכולה‬
‫היגון בגלי בחופשיות נסחפת‬
‫‪,‬נשמות גלגולי שרשרת‬
‫הספירלה לתוך ישר לעוף‬
‫ההפוגה להיות‬
‫ליבך פעימות בין‬
‫‪,‬הנשיפה תחילת‬
‫ורפיח יער של הצלול צלילו‬
‫‪,‬קפוא פרח‬
‫‪,‬עירייה בבניין נטוש פעמון‬
‫‪,‬שואגים גלים‬
‫לשמוע אוהב שאתה מה‬
‫קרות קונכיות לאוזן מצמיד כשאתה‬
‫בואקום להיות‬
‫‪,‬שקופה קפסולה של התכולה‬
‫‪,‬מתות ציפורים‬
‫‪,‬לרגליך הנופלות‬
‫שריפה אפר ‪,‬תכול כוכב‬
‫‪,‬קפוא גשם‬
‫קרקעית‪-‬תת במערה סטלגטיט‬
‫‪,‬מהבהב נר‬
‫מנהרה בתוך הרוח‬
‫‪,‬כסופים נוף תוואיי‬
‫צייתני זרם ‪,‬קטן קרחונון‬
‫שם חסרת מוליקולה‬
‫הרגע של הקרים בקריסטלים‬
‫‪...‬שקופה קפסולה של התכולה‬
‫‪...‬שקופה קפסולה של התכולה‬
‫שקופה ‪...‬קפסולה של התכולה‬
ITALIANO
Essere
Il contenuto delle capsule trasparenti
Galleggia liberamente nel mare della tristezza
Essere
Una catena di reincarnazioni
Volare come una freccia in una spirale
Essere
La pausa tra i tuoi battiti del cuore
Essere
Un preludio al tuo respiro
Un cristallo tintinnante della foresta
Essere
Un fiore congelato,
La campana di una villa abbandonata in città,
Il suono delle onde
Che a te piace ascoltare
Mettendo le conchiglie fredde vicino alla tua orecchia
Essere
Un vuoto,
Il contenuto delle capsule trasparenti,
Un uccello morto prima che lo calpestassi,
Una stella blu, polveri della cremazione
Essere
Pioggia calma,
Stalattiti nelle caverne sotterranee,
Essere
Una candela spenta,
Il vento in un tunnel
Essere
Paesaggi grigi,
Un pezzetto di giaccio
Obbediente al flusso
Essere
Una molecola senza nome
Nel freddo cristallo di un momento
Essere
ENGLISH
To be
The content of the transparent capsules
Drifting freely in the waves of sorrow...
To be
a chain of reincarnations,
To fly like an arrow inside of the spiral...
To be
The pause between beats of your heart...
To be
A prelude to a breath-out,
A crystal ringing of a winter forest...
To be
A frozen flower
The bell of the abandoned town hall,
The noise of the waves
Which you like to listen to,
Holding cold shells close to your ear...
To be
A vacuum
The content of transparent capsules
A dead bird that had fallen at your feet,
A blue star, ashes of cremation...
To be
A frozen rain
Stalactites in underground caves...
To be
A died out candle,
The wind inside of a tunnel...
To be
Gray landscapes,
A little piece of ice,
Docile to stream...
To be
A nameless molecule
In the cold crystal of this moment...
To be
The content of the transparent capsules...
The content of the transparent capsules...
The content of the transparent... capsules...
ՀԱՅԵՐԷՆ
Լինել
Թափանցիկ դեղապատիճների պարունակություն
Տխրության ալիքներում հոսընթացով ազատ շարժվել...
Լինել
Կրկնամարմնավորումների շղթա,
Նետի նման թռչել գալարագծի մեջ ...
Լինել
Քո սրտի բաբախյունների միջև ընդմիջում
Լինել
Ելքի նախագերանք,
Ձմռան անտառի բյուրեղյա ղողանջ
Լինել
Սառեցված ցաղիկ,
Լքված ռատուշայի զանգ,
Ալիքների ձայն
Այն, որ դու սիրում ես լսել,
Ականջին մոտեցնելով սառը խեցիները...
Լինել
Վակուում,
Թափանցիկ դեղապատիճների պարունակություն,
Քո ոտքերի տակ ընկած մեռած թռչուն,
Կապույտ աստղ, դիակիզման մոխիր...
Լինել
Սառցակալված անձրև,
Ստորերկրյա քարանձավների շթաքար...
Լինել,
Հանգած մոմ,
Քամի թունելի մեջ...
Լինել
Մռայլ լանդշաֆտ,
Փոքրիկ սառցակտոր,
Հոսքին հնազանդ
Լինել
Անաուն մոլեկուլ
Պահի սառը բյուրեղում...
Լինել
Թափանցիկ դեղապատիճների պարունակություն...
Թափանցիկ դեղապատիճների պարունակություն...
Թափանցիկ դեղապատիճների... պարունակություն...
FRANÇAIS
Être
Le contenu de capsules transparentes,
Dérivant librement dans les vagues de la tristesse...
Être
Une chaîne de réincarnations,
Voler comme une flèche à l'intérieur d'une spirale...
Être
Une pause entre les battements de ton coeur...
Être
Le prélude à une expiration,
Le son cristallin d'une forêt d'hiver...
Être
Une fleur givrée,
La cloche d'une mairie abandonnée,
Le bruit des vagues
Ce que tu aimes écouter,
En collant les coquillages froids à ton oreille...
Être
Le vide,
Le contenu de capsules transparentes,
Un oiseau mort, tombé à tes pieds,
Une étoile bleue, les cendres d'une crémation...
Être
Transi par la pluie,
Des stalactites dans des grottes souterraines...
Être
Une bougie éteinte,
Le vent à l'intérieur d'un tunnel...
Être
Des paysages gris,
Un petit glaçon
Obéissant au courant...
Être
Une molécule anonyme
Dans le cristal froid de l'instant...
Être
Le contenu de capsules transparentes...
Le contenu de capsules transparentes...
Le contenu de capsules ...transparentes...
POLSKI
Być
Zawartością przezroczystych kapsuł,
Swobodnie dryfujących na falach smutku...
Być
Łańcuchem reinkarnacji,
Lecieć jak strzała wewnątrz spirali...
Być
Pauzą między uderzeniami twojego serca...
Być
Preludium do wydechu,
Kryształowym dzwobkiem zimowego lasu...
Być
Oblodzonym kwiatkiem,
Dzwonem porzuconego ratusza,
Szumem fal
Tym, czego lubisz słuchać,
Przycisnąwszy do uszy chłodne muszle...
Być
Próżnią
Zawartością przezroczystych kapsuł,
Martwym ptakiem , który spadł do twych nóg,
Niebieską gwiazdą, prochem po kremacji...
Być
Zamarzłym deszczem,
Stalaktytami w podziemnych jaskiniach...
Być
Zgasłą świecą,
Wiatrem wewnątrz tunelu ...
Być
Szarymi pejzażami,
Małą bryłką lodu,
Posłuszną nurtowi...
Być
Bezimienną molekułą
W chłodnym krysztale chwili...
Być
Zawartością przezroczystych kapsuł...
Zawartością przezroczystych kapsuł...
Zawartością przezroczystych... kapsuł...
ЭЙФОРИЯ
РУССКИЙ
Продрогшая любовь бродила по пустым

Холодным улицам в своём сиротском платье,
Стояла у стены c протянутой рукой,
Просила то, чего никто не смог бы дать ей...
Все горы и все океаны, все звёзды и радуги,

В горе и в радости всегда быть вдвоём,
И умереть в один день, взявшись за руки,
Не пожалев ни на миг ни о чём.
Мерцали фонари, летели вдаль машины,

Стирались очертания и размывались знаки...
Любовь текла бесшумно бездонной синевою
Из глаз бездомной больной собаки.
У нас с тобой будут все океаны, все звёзды и радуги.

В горе и в радости мы будем вечно вдвоём.
И мы умрём в один день, взявшись за руки,
Бессмертная любовь висела на кресте,

Сгорали в небесах случайные кометы.
Мы вглядывались долго в рубиновые капли,
И ты сказал мне: "Неужели ты веришь в это?"
Да, все горы, все океаны, все звёзды и радуги.

В горе и в радости мы будем вечно вдвоём.
И мы умрём в один день, взявшись за руки,
Безумные сплетенья экстазов и агоний,

Поющие органы и свечи восковые,
И лепестки, и ленты, и гвозди сквозь ладони -
Наверное и вправду всё это - эйфория.
Все горы и все океаны, все звёзды и радуги,

В горе и в радости всегда быть вдвоём,
И умереть в один день, взявшись за руки,
‫עברית‬
‫ברחובות שוטטה עצמותיה לשד עד קפואה אהבה‬

‫‪.‬שלה היתומים בשימלת והקרים הריקים‬
‫‪,‬מושטות ידיים עם קיר ליד נעמדה‬
‫‪:‬לה לתת היה יכול לא אחד שאף מה את ביקשה‬
‫בענן והקשתות הכוכבים כל את ‪,‬האוקיינוסים וכל ההרים כל את‬

‫‪.‬ביחד להיות תמיד ובשמחה בצער‬
‫‪,‬ידיים מחזיקים ‪,‬אחד םיו ולמות‬
‫‪.‬כלום על לרגע ולו להתחרט בלי‬
‫‪,‬במרחק טסו מכוניות ‪,‬הבהבו פנסים‬

‫‪.‬נשחקו וסימנים נמחקו קווים‬
‫כחול בבדולח זרמה האהבה‬
‫‪.‬חולה רחוב כלב מעיני‬
‫‪.‬בענן והקשתות הכוכבים כל ‪,‬האוקיינוסים כל יהיו ולי לך‬

‫‪,‬לתמיד ביחד נהיה אנו ובשמחה בצער‬
‫‪,‬ידיים מחזיקים ‪,‬אחד םיו נמות ואנחנו‬
‫‪,‬צלב על תלויה אלמוות בת אהבה‬

‫‪.‬בשמיים בערו מקריים שביט כוכבי‬
‫‪,‬האודם בטיפות ארוכות התבוננו אנחנו‬
‫"?בזה מאמינה באמת את" ‪:‬לי אמרת ואתה‬
‫‪,‬בענן והקשתות הכוכבים כל ‪,‬האוקיינוסים וכל ההרים כל ‪,‬כן‬

‫‪,‬לתמיד ביחד היהנ אנו ובשמחה בצער‬
‫‪,‬ידיים מחזיקים ‪,‬אחד יום נמות ואנחנו‬
‫‪,‬וייסורים עילאית התענגות של משוגעים שילובים‬

‫‪,‬שעווה ונרות ששרים עוגבים‬
‫‪,‬הידיים כפות דרך ומסמרים ‪,‬וסרטים ופרחים‬
‫‪:‬אופוריה – זה כל ‪,‬האמת ולמען ‪,‬הנראה ככל‬
‫בענן והקשתות הכוכבים כל ‪,‬םהאוקיינוסי וכל ההרים כל‬

‫ביחד להיות תמיד ובשמחה בצער‬
‫‪,‬ידיים מחזיקים ‪,‬אחד יום ולמות‬
‫כלום על לרגע ולו להתחרט בלי‬
‫‪ENGLISH‬‬
‫‪Love shivering with cold was wandering through the empty,‬‬

‫‪Cold streets in her orphan’s dress,‬‬
‫‪Was standing next to wall and begging,‬‬
‫‪Asking for thing that no one could give her.‬‬
All the mountains and all the oceans, and all the stars and all the rainbows
in happiness and in grief always to be together
And to die the same day, hand in hand,
Not feeling sorry for a moment about anything.
Lights were twinkling, cars were tearing along

Outlines were erasing and signs were blurring.
Love flowed down silently like fathomless azure
From the eyes of the homeless sick dog.
We’ll have all the mountains and all the oceans, and all the stars and all the rainbows
in happiness and in grief we’ll always be together
And we’ll die the same day, hand in hand,
Immortal love hung on the cross,

Stray comets burned in the sky.
We peered for a long time into the ruby drops
And you said to me: "Do you really believe that?"
Yes, all the mountains and all the oceans, and all the stars and all the rainbows
in happiness and in grief we’ll always be together
And we’ll die the same day, hand in hand,
Crazy tangles of ecstasies and agonies,

Singing organs and wax candles,
And petals and ribbons and nails through the palms,
I think most likely all this is euphoria
All the mountains and all the oceans, and all the stars and all the rainbows
in happiness and in grief always to be together
And to die the same day, hand in hand,
FRANÇAIS
L'amour transi de froid errait dans les rues

Désertes et froides dans sa robe orpheline,
Il était debout contre le mur, les bras tendus,
Il demandait ce que personne ne pouvait lui donner...
Toutes les montagnes et tous les océans, toutes les étoiles et tous les arcs-en-ciel,
Être toujours ensemble dans la peine et dans la joie,
Et mourir le même jour, main dans la main,
Sans un seul regret.
Les réverbères scintillaient, les voitures volaient au loin,
Les contours s'effaçaient et les panneaux s'érodaient...
L'amour s'écoulait sans un bruit des yeux d'un chien errant et malade
Comme le ciel sans fond de la nuit.
Nous aurons, toi et moi, tous les océans, toutes les étoiles et les arcs-en-ciel.
Dans peine et dans la joie nous serons toujours ensemble.
Et nous mourrons le même jour, main dans la main,
L'amour immortel était suspendu à la croix,

Des comètes fortuites se consumaient dans les cieux.
Nous fixions du regard les gouttes couleur rubis,
Et tu m'as dit: "Ne me dis pas que tu y crois?"
Oui, tous les océans, toutes les étoiles et les arcs-en-ciel.

Les entrelacements délirants des extases et des agonies,

Les orgues chantantes et les bougies de cire,
Et les pétales et les rubans et les clous à travers les paumes -
Peut-être bien que c'est tout cela l'euphorie.
Tous les océans, toutes les étoiles et les arcs-en-ciel.

Замерзла геть любов блукала по пустих,

Холодних вулицях в своїй сирітській сукні,
Стояла попід муром, жебрала, в чужих
Просила те, чого ніхто не зміг їй дати...
Всі гори й усі океани, всі зорі і райдуги,

В горі і в радості завжди бути вдвох,
Разом померти день в день, взявшись за руки,
Не шкодувать ні на мить ні про що.
Ряхтіли ліхтарі, летіли повз машини,

Затерлись знані обриси, порозмивало знаки...
Любов текла безшумно зворушливою синню
З очей замученого собаки
Ми матимемо усі океани, всі зорі і райдуги.
В горі і в радості ми вічно будемо вдвох.
І ми помремо день в день, взявшись за руки,
Не шкодуватимемо ні про що.
Нев’януча любов висіла на хресті,

Згорали в небесах комети випадкові.
Ми бачили з тобою рубінові краплини,
І ти спитав мене: «Невже ти повіриш цьому?»
Так, всі гори, всі океани, всі зорі і райдуги,

В горі і в радості ми вічно будемо вдвох,
І ми помремо день в день, взявшись за руки,
Не шкодуватимемо ні про що.
Немислимі сплетіння екстазів та агоній,

Співаючі органи та свічі восковії,
І пелюстки, і стрічки, і цвяхи крізь долоні -
Напевне і насправді усе це – ейфорія.
Всі гори й усі океани, всі зорі і райдуги,

В горі і в радості завжди бути вдвох,
Разом померти день в день, взявшись за руки,
Не шкодувать ні на мить ні про що.
POLSKI
Dygocąca Miłość błądziła pustymi

zimnymi ulicami w swej sierocej sukience,
Stawała przy murze z wyciągniętą ręką
prosiła o to, czego nikt nie mógłby jej dać:
Wszystkie góry i wszystkie oceany, wszystkie gwiazdy i tęcze,

W smutku i w radości być zawsze we dwoje
I umrzeć jednego dnia, wziąwszy się za ręce,
nie żałując niczego ani przez chwilę.
Migotały reflektory, leciały w dal samochody

Zacierały się kontury i rozmywały znaki...
Miłość wylewała się bezszelestnie bezdennym błękitem
Z oczu bezdomnego, chorego psa.
Będziemy z tobą mieć wszystkie oceany, wszystkie gwiazdy i tęcze.

W smutku i w radości będziemy na wieki we dwoje.
I umrzemy jednego dnia, wziąwszy się za ręce
nie żałując niczego ani przez chwilę.
Nieśmiertelna Miłość wisiała na krzyżu

Spalały się w niebiosach przypadkowe komety.
Wpatrywaliśmy się długo w rubinowe krople...
A ty powiedziałeś do mnie: „Naprawdę wierzysz w to”?
Tak...
Wszystkie góry, wszystkie oceany, wszystkie gwiazdy i tęcze.
nie żałując niczego ani przez chwilę...
Szalone sploty ekstaz i agonii

Śpiewające organy i woskowe świece...
I płatki, i taśmy, i gwoździe przez dłonie -
najpewniej, naprawdę wszystko to euforia.
Wszystkie góry, wszystkie oceany, wszystkie gwiazdy i tęcze.

nie żałując niczego ani przez chwilę...
HRVATSKI
Drhtajuća ljubav je lutala po pustim

hladnim ulicama u svojoj sirotinjskoj haljini,
Stajala je pokraj zida s pruženom rukom,
Pitala je ono što joj nitko ne bi mogao dati...
Sva brda i sve oceane, sve zvijezde i duge,

U tuzi i radosti da uvijek budemo zajedno,
I da umremo u isti dan, s rukom u ruci
Ne žaleći ni na trenutak ni za čim.
Svjetlucale su svjetiljke, automobili letjeli u daljinu

Nestajali su obrisi i ispirali se znakovi...
Ljubav je nečujno tekla kao bezdansko plavetnilo
Iz očiju bolesnog psa lutalice.
Mi ćemo imati sve oceane, sve zvijezde i duge.

U tuzi i radosti vječno ćemo biti zajedno.
I umrijet ćemo u isti dan, s rukom u ruci,
Besmrtna ljubav je visjela na križu,

Na nebu su gorjeli slučajni kometi.
Dugo smo promatrali kaplje od rubina
I ti si mi rekao ''Zar ti stvarno vjeruješ u to?''
Da, sva brda, sve oceane, sve zvijezde i duge.

U tuzi i radosti vječno ćemo biti zajedno.
I umrijet ćemo u isti dan, s rukom u ruci,
Ludi spojevi ekstaza i agonija,

Orgulje koje pjevaju i voštane svijeće,
I latice, i vrpce i čavli u dlanovima -
Vjerojatno je sve to zaista euforija.
Sva brda i sve oceane, sve zvijezde i duge,

U tuzi i radosti da uvijek budemo zajedno,
I da umremo u isti dan, s rukom u ruci
DEUTSCH
Eine zitternde Liebe wanderte durch die leeren

Kalten Straßen in ihrem Waisenkleid,
Sie stand an der Wand mit ausgestreckter Hand,
Fragte danach, was niemand ihr geben konnte...
All die Berge und die Ozeane, alle Sterne und Regenbögen,
Im Trauer und in der Freude für immer zusammen sein,
Und eines Tages sterben, Hand in Hand haltend,
Keinen einzigen Moment bereuend, bereuend nichts.
Es funkelten die Lichter, flogen weg die Autos,

Gelöscht waren Konturen und verwischt wurden die Zeichen ...
Liebe floss still als eine bodenlose Bläue
Aus den Augen eines obdachlosen, kranken Hund.
Wir werden mit dir alle Ozeane, alle Sterne und Regenbögen haben,
Im Trauer und in der Freude, werden wir immer zusammen,
Und wir werden eines Tages sterben, Hand in Hand haltend,
Eine unsterbliche Liebe am Kreuze hing,

Verbrannt wurden im Himmel zufällige Kometen.
Wir starrten lange die rubinrote Tropfen an
Und du sagtest zu mir: "Glaubst du wirklich daran?"
Ja, alle die Berge, die Meere, die Sterne und die Regenbögen,
Im Trauer und in der Freude, werden wir immer zusammen,
Verrückte Umrankungen von Ekstase und Agonie,

Singende Orgel und Wachskerzen,
Und die Blütenblätter, und Bände, und die Nägel durch die Handflächen -
Mit Sicherheit und wirklich ist es nur - Euphorie.
All die Berge und die Ozeane, alle Sterne und die Regenbögen,
Im Trauer und in der Freude, werden wir immer zusammen.
ESPAÑOL
El podrido amor
Vagaba sin rumbo por las vacías y frías calles
Con su huérfano vestido
Estaba esperando con la mano extendida
Pedía algo que nadie podría darle
En todos los montes y los océanos

Todas las estrellas y los arcoíris
En la pena y en la dicha siempre estar juntos
Y morir en el mismo día, cogidos de la mano
Sin arrepentirse ni un momento de nada
Parpadeaban las farolas, se alejaban tras los coches

Borrándose las luces y se nublaban los símbolos
El amor cristalino fluye en silencio
Desde los ojos de un perro enfermo y sin hogar
Tú y yo tendremos todos los océanos,

En la pena y en la dicha estaremos la eternidad juntos
Y moriremos en el mismo día, cogidos de la mano
El amor inmortal estaba colgado en la cruz

Se quemaban en el cielo las cometas
Nos quedamos mirándonos en las gotas de rubí
Y me dijiste: “¿Acaso tú crees en esto?”
Si, en todos los montes y los océanos

En la pena y en la dicha estaremos la eternidad juntos
Y moriremos en el mismo día, cogidos de la mano
El éxtasis increíblemente entrelazado con la agonía

Órganos cantando y velas de cera
Y petalos, y cintas, y los clavos a través de las palmas de las manos
Tal vez, de verdad, todo esto es: euforia
En todos los montes y los océanos
En la pena y en la dicha siempre estar juntos
Y morir en el mismo día, cogidos de la mano
ITALIANO
L'amore intirizzita vagava sulle strade vuote e

Fredde in suo vestito da orfano
Stava vicino al muro, con la mano tesa
chiedendo quello che nessuno potesse darla
Tutte le montagne e tutti gli oceani, tutte le stelle e arcobaleni

Per essere sempre insieme nella gioia e nel dolore
Morire lo stesso giorno, tenendosi mano nella mano
Senza rimpianti per un attimo e per niente
Lampioni sfarfallavano, le auto precipitavano verso lontananza

Le sagome si scomparivano e si erodevano i segni
L'amore fluiva in silenzio come l'azzurro di cristallo
Dagli occhi di un cane randagio e ammalato
Avremo tutti gli oceani, tutte le stelle e arcobaleni

In gioia e nel dolore saremo insieme per sempre
E moriremo nello stesso giorno, tenendosi mano nella mano
Senza rimpianti per un attimo e per niente.
L'amore immortale appendeva sulla croce

Comete randagi bruciavano nei cieli
Guardavamo attentamente nelle gocce di rubino
E mi hai detto: 'ma è veramente, credi in questo?'
Sì, tutte le montagne, tutti gli oceani, tutte le stelle e arcobaleni

In gioia e nel dolore saremo insieme per l'eternità
E moriremo nello stesso giorno, tenendosi mano nella mano
Senza rimpianti per un attimo e per niente.
Intrecci folli di estasi ed agonie

I organum di canto e candele di cera
E petali e nastri e chiodi attraverso le palme delle mani
Probabilmente, davvero, tutto cio è l'euforia
ЭКЗОРЦИЗМ
РУССКИЙ
Ты проник в мою плоть

смертельной болезнью, -
и меня лихорадит,
и мне не согреться.
Ты - как вирус в крови,
ты уже не исчезнешь,
ты - как дикий цветок,
проросший сквозь сердце
Мои ногти впиваются в тело,

оставляя глубокие раны...
Изгоняю тебя непрерывно,
Изгоняю тебя неустанно...
Экзорцизм... Нелепый, как вся моя жизнь
Ты проник в мою кровь

нераспознанным ядом.
Я могу быть собой
Только во сне.
Для меня пробужденье
становится адом, -
ты не будешь со мной,
но ты вечно во мне
Мои ногти впиваются в тело,

оставляя глубокие раны...
Изгоняю тебя непрерывно,
изгоняю тебя неустанно...
Экзорцизм... Нелепый, как вся моя жизнь
Можно выпустить яд
только вместе с кровью.
Можно вырвать цветок
только вместе с сердцем.
Зажигая свечу
у меня в изголовье,
постарайся не сниться
мне после смерти
‫עברית‬
‫‪,‬אנושה כמחלה לגופי חדרת‬
‫‪.‬חם לי יהיה ולא ‪,‬קודחת אני‬
‫‪,‬תיעלם לא כבר אתה ‪,‬בדם וירוס כמו אתה‬
‫‪.‬הלב דרך פרא גדל ‪,‬בר צמח כמו אתה‬
‫‪,‬בגוף מתחפרות שלי הציפורניים‬

‫‪.‬עמוקים פצעים משאירות‬
‫‪,‬להרפות בלי אותך מגרשת‬
‫‪.‬ליאות ללא אותך מגרשת‬
‫‪.‬שדים גירוש‬
‫‪.‬שלי החיים כל כמו ‪,‬מגוחך‬
‫‪.‬מזוהה לא כרעל לדמי חדרת‬

‫‪.‬בחלום רק איתך להיות יכולה אני‬
‫‪.‬עבורי גיהנום להיות הפכה ההתעוררות‬
‫‪.‬בי תמיד אתה אבל ‪,‬איתי תהיה לא אתה‬

‫‪.‬שדים ירושג‬
‫‪.‬שלי החיים כל כמו ‪,‬מגוחך‬
‫‪.‬הדם עם יחד רק הרעל את להקיז אפשר‬

‫‪.‬הלב עם יחד רק הצמח את לעקור אפשר‬
‫‪,‬למראשותי דולק נר‬
‫‪.‬המוות אחרי עלי לחלום לא השתדל‬

‫‪.‬שדים גירוש‬
‫שלי החיים כל כמו ‪,‬מגוחך‬
‫‪ENGLISH‬‬
‫‪You’ve penetrated into my flesh‬‬

‫‪Like a fatal disease -‬‬
‫‪and I am in a fever,‬‬
‫‪and I cannot get warm.‬‬
‫‪You are like a virus in the blood,‬‬
‫‪you will not disappear,‬‬
‫‪you are like a wild flower,‬‬
‫‪sprouted through the heart‬‬
‫‪My nails dig into the body,‬‬
‫‪leaving deep wounds...‬‬
I exorcise you continuously,
I exorcise you diligently...
Exorcism...
absurd,
like my whole life
You’ve got into my blood

Like an unrecognized poison.
I can be myself
Only in a dream
For me an awakening
becomes a living hell -
you will not be with me
But you're inside of me forever.
My nails dig into the body,

leaving deep wounds...
I exorcise you continuously,
I exorcise you diligently...
Exorcism...
absurd,
like my whole life
You can release the poison

only with blood.
You can uproot a flower
only with the heart.
When you'll lit the candle
At the head of my bed
Try to stay out of my dreams
After my death.
POLSKI
Przeniknąłeś do mego ciała

jak śmiertelna choroba, -
i ja gorączkuję,
i mi nie ogrzać się.
Jesteś jak wirus w krwi,
już nie znikniesz,
jesteś - jak dziki kwiat,
przerośnięty przez serce
Moje paznokcie wpijają się w ciało

pozostawiając głębokie rany...
Wypędzam cię bez ustanku,
Wypędzam cię nieustannie...
Egzorcyzm...
Bezsensowny,
jak całe moje życie
Przeniknąłeś do mojej krwi

jak nierozpoznana trucizna.
Mogę być sobą
Tylko we śnie.
Dla mnie przebudzenie
staje się piekłem, -
nie będziesz ze mną,
lecz jesteś wiecznie we mnie
Moje paznokcie wpijają się w ciało

Egzorcyzm...
Bezsensowny,
Można wypuścić truciznę

tylko razem z krwią.
Można wyrwać kwiat
tylko razem z sercem.
Zapalając świecę
u mnie w wezgłowiu,
postaraj się nie śnić się
mi po śmierci
Moje paznokcie wpijają się w ciało,

Egzorcyzm...
Bezsensowny,
FRANÇAIS
Tu t'es glissé dans ma chair

Comme une maladie mortelle, -
Et j'ai de la fièvre,
Et je n'arrive pas à me réchauffer.
Tu es comme un virus dans le sang,
Tu ne disparaîtras plus,
Tu es comme une fleur sauvage,
Germant à travers le coeur
Mes ongles s'enfoncent dans ton corps
En laissant de profondes blessures...
Je te chasse continuellement,
Je te chasse infatigablement...
Exorcisme...
Absurde
Comme tout ma vie
Tu t'es glissé dans mon sang

Comme un poison non-diagnostiqué.
Je ne peux être moi-même
Qu'en rêve.
Pour moi cela devient l'enfer
De me réveiller, -
Tu ne seras pas avec moi,
Mais tu es toujours en moi

Exorcisme...
Absurde
Comme tout ma vie
On ne peut aspirer le poison

Qu'en aspirant le sang avec.
On ne peut arracher la fleur
Qu'en arrachant le coeur avec.
En allumant une bougie
À mon chevet,
Essaye de ne pas habiter mes rêves
Après ma mort

Exorcisme...
Absurde
Comme tout ma vie
DEUTSCH
Du bist in mein Fleisch eingedrungen

mit 'ner tödlichen Krankheit, -
es schüttelt mich Fieber
und nichts kann mich aufwärmen.
Du - wie ein Virus im Blut,
du wirst schon nie verschwinden,
du - wie eine wilde Blume
gesproßen durch das Herz.
Meine Nägel vergaben sich in den Körper

und hinterlassen tiefe Wunden...
Ich verdränge dich ununterbrochen,
ich verdränge dich dauernd...
Exorzismus...
Lächerlich, wie mein ganzes Leben
Du kamst in mein Blut,

mit unerkannter Gift.
Ich kann ich selbst sein
nur in einem Traum.
Für mich ein Aufwachen
wird zur Hölle -
du wirst nicht bei mir,
aber für immer in mir

Exorzismus...
Lächerlich,
wie mein ganzes Leben
Man kann die Gift loslassen,

nur mit der Blut zusammen.
Man kann die Blume herausreißen,
ausschließlich mit dem Herz.
Eine Kerze anzündend
bei meinem Kopf,
versuche, im Traum nicht zu kommen
zu mir nach meinem Tod.

Exorzismus...
Lächerlich, wie mein ganzes Leben
TÜRKÇE
Bedenime sirayet ettin

Ölümcül bir hastalık gibi,-
Ateşim yükseliyor,
Ama ısınamıyorum.
Sen - kana karışan bir virüs gibisin,
Artık yok olup gitmezsin,
Sen - vahşi bir çiçek gibisin,
Kalbin içinden yetişip büyüyen.
Tırnaklarım bedene batıyor,

Derin yaralar bırakarak...
Durmadan seni kovalıyorum,
Yorulmadan seni kovalıyorum...
Cin kovmaca...
Beş para bile etmez,
Tüm hayatım gibi!
Sen kanıma sirayet ettin

Adı konmamış zehir gibi.
Sadece uykularımda
Kendim olabiliyorum.
Uyanış benim için
Cehennem,-
Yanımda olmayacaksın,
Ancak ilanihaye içimdesin.

Cin kovmaca...
Tüm hayatım gibi!
Zehri akıtabilirsin
Ancak kanla birlikte.
Çiçeği koparabilirsin
Ancak yürekle birlikte.
Mum yakarken
Başucumda,
Öldükten sonra
Rüyalarıma girmemeye gayret et.

Cin kovmaca...
Tüm hayatım gibi!
ЭТО БУДЕТ МОИМ ОТВЕТОМ
РУССКИЙ
После дождя в траве прорастают цветы

Безжизненный пепел останется после пожара
Гроза отшумит и станет легче дышать
Но это завтра. Пока в моих лёгких дым.
Я не судья, я не воин
Не умею ходить по воде
Я пытаюсь понять
Но мне не спокойно среди этих пылающих стен
На высокой скале видно тысячи звёзд

В холодной пещере можно встретить змею
Разделишь чужую радость - умножишь свою
А ищешь врагов - непременно найдёшь
Я принимаю тебя словно горное озеро

Отражая и блики и тень
Камень упавший на дно
Становится прозою, оставляя круги на воде
И пускай полыхает гроза и становится алым

тёмный лес отраженный в воде
Ты всегда найдёшь меня там,
Где высокие скалы, там где тысячи звёзд в темноте
Это будет моим ответом...

Пусть это и будет моим ответом...
ENGLISH
After the rain flowers grow in the grass.

Lifeless ashes are what is left after a fire.
The storm will pass and it will be easier to breathe.
But that will happen tomorrow. Now the smoke is in my lungs.
I am not a judge, I'm not a warrior.

I do not know how to walk on water.
I'm trying to understand,
But I don't feel calm within these blazing walls.
On a high cliff one can see thousands of stars.
In cold cave one can find a snake.
If you share the joy of someone else's you increase your own.
But if you are looking for enemies, you'll certainly find them.
I accept you like a mountain lake.

Reflecting both highlights and shadows.
The stone that fell to the bottom
Becomes prose, leaving ripples on the water.
Let the storm rage on and the dark forest

Reflected in the water becomes scarlet.
You'll always find me there,
Where are high cliffs, where thousands of stars shine in the darkness.
This will be my answer...

Let this be my answer...
FRANÇAIS
Après la pluie dans l'herbe germeront les fleurs

Il restera des cendres sans vie après le feu
L'orage se calmera et on pourra respirer plus facilement
Mais ce sera demain. Pour l'instant j'ai de la fumée dans les poumons.
Je ne suis ni juge ni guerrier

Je ne sais pas marcher sur l'eau
J'essaye de comprendre
Je ne suis pas tranquille parmi ces murs en feu
Sur le haut rocher on peut voir des milliers d'étoiles

Dans la grotte froide on peut rencontrer un serpent
En partageant la joie de quelqu'un, tu augmenteras la tienne
Mais si tu cherches des ennemis, tu en trouveras à tous les coups
Je te prends comme un un lac de montagne

Reflétant les lumières et les ombres
Une pierre tombée au fond
Deviendra une prose laissant des ronds dans l'eau
Et que l'orage flambe et devienne écarlate

Que la sombre forêt se reflète dans l'eau
Tu me trouveras toujours
Là où se trouvent les hauts rochers, là où il y a des milliers d'étoiles dans l'obsurité
Ce sera ma réponse...
Que ce soit ma réponse...
POLSKI
Po deszczu w trawie przerastają kwiaty

Martwy popiół pozostanie po pożarze
Burza ucichnie i stanie lżej oddychać
Lecz to będzie jutro. Dopóki w moich płucach dym.
Nie jestem sędzią, nie jestem wojownikiem

Nie umiem chodzić po wodzie
Usiłuję zrozumieć
Lecz mi nie jest spokojnie wśród tych płonących ścian
Na wysokiej skale widać tysiące gwiazd

W zimnej jaskinii można spotkać węża
Pozdzielisz cudzą radość - pomnożysz swoją
A szukasz wrogów - koniecznie znajdziesz
Przyjmuję cię niby górskie jezioro

Odbijając i odblaski i cień
Kamień, który spadł na dno
Staje się prozą, zostawiając kręgi na wodzie
I niech szaleje burza i staje się purpurowym

ciemny las odbity w wodzie
Zawsze znajdziesz mnie tam,
Gdzie wysokie skały, tam gdzie tysiące gwiazd w ciemności
To będzie moją odpowiedzią...

Niech to też będzie moją odpowiedzią...
MAGYAR
Eső után, a fűben virágok sarjadnak

A tűz után élettelen hamu marad
A vihar elmúlik, és könnyebb lesz lélegezni
De addig füst tölti meg a tüdőm
Nem vagyok bíró, sem katona

Nem vagyok képes vízen járni
Próbálom megérteni
De nem tudok lenyugodni a lángoló falak között
Egy magas sziklán, több ezer csillag

A hideg barlangban találsz egy kígyót
Más örömét osztod – hogy tiéd nőjön
Az ellenségeid keresed – biztos megtalálod
Elfogadlak téged, mint a hegyek tava

Visszaveri a fényt és árnyékot vet
Kő zuhant az aljába
S prózaian fodrozódik
Tombol a vihar, skarlátvörössé válik

Sötét erdő tükröződik a vízben
Ott fogsz megtalálni mindig
Hol magasak a szirtek, hol több ezer csillag van a sötétben
Ez lesz a válaszom...
Legyen ez a válaszom...
ITALIANO
Dopo la pioggia i fiori spuntano nell'erba.

Cenere morta resta dopo il fuoco.
Quando finisce la tempesta si respira meglio.
Ma questo sarà domani. Ora c’è il fumo nei miei polmoni.
Non sono giudice, non sono soldato,

non so camminare sull’acqua.
Cerco di capire.
Ma non ho quiete fra queste pareti ardenti.
Sulla roccia alta si può vedere miriade di stelle.

Nella caverna fredda si può trovare una serpe.
Chi si rallegra insieme con gli altri fa crescere la propria gioia.
Chi cerca dei nemici li trova immancabilmente.
Ti accetto come un lago montano

riflettendo sprazzi di sole ed ombre.
Una pietra caduta in fondo
lascia cerchi sull’acqua e diventa la prosa.
Mentre la tempesta infuria

e diventa scarlatto il bosco scuro riflesso nell’acqua
mi troverai sempre là
dove ci sono le rocce alte, dove brillano mille stelle nel buio.
Sarà la mia risposta...

Che sia questa la mia risposta...
‫עברית‬
‫הפרחים צומחים בדשא הגשם אחרי‬

‫חיים חסר אפר יוותר שריפהה אחרי‬
‫לנשום קל ויהיה תחלוף הסופה‬
‫‪.‬עשן בריאותיי כעת ‪.‬מחר רק אבל‬
‫לוחמת לא ‪,‬שופטת לא אני‬

‫‪.‬המים על ללכת יודעת ולא‬
‫‪,‬להבין מנסה אני‬
‫‪.‬הבוערים הקירות בין שלווה לי אין אולם‬
‫כוכבים אלפי נראים גבוה מסלע‬

‫נחש תפגשי הקרירה במערה‬
‫שלך את תכפילי ‪ -‬אחרת של שמחה תחלקי‬
‫‪.‬תמצאי בהכרח ‪,‬אויבים תחפשי ואם‬
‫הררי אגם כמו ‪,‬אותך מקבלת אני‬

‫‪.‬וצללים אורות משקף‬
‫לקרקעית שנפלה אבן‬
‫‪.‬מעגלים במים משאירה ‪,‬לפורזה הופכת‬
‫באדום ומתמלאת ‪,‬סערה משתוללת ואומנם‬

‫האגם במימי היער השתקפות‬
‫כאן אותי תמצאי תמיד את‬
‫כוכבים באלפי מלא שהחושך היכן ‪,‬הסלעים שגבוהים היכן‬
‫תשובתי תהיה זאת‬

‫תשובתי תהיה וזאת‬
Я ВСЁ ЕЩЁ ЗДЕСЬ
РУССКИЙ
Ты, может быть, спросишь меня,

что случилось?
Да так, ничего, просто
Похолодало.
А мне, как назло, лето тёплое снилось.
Проснулась, а Солнца
Как не бывало.
В незримую точку
Смотрю, не мигая,
Нетронутый завтрак
Мой остывает.
Да нет, не больна я,
Я вспоминаю,
Зачем я здесь.
Мой бумажный кораблик
Хотел покорить океанские волны.
Где искать теперь берег,
И как обречённость смыслом наполнить?
Мне бы в траву на окраине леса

Лечь и не думать
О неразрешимом.
Ах, эта явь,

Ледяные компрессы.
Ах это солнце,
Сплошные ожоги.
Мчатся по прериям
Дикие кони.
Дождю подставляю
Лицо и ладони.
Я будто бы в коме,
И я совершенно не помню,
Зачем я здесь.
Солнца луч
На подушке, и ветер колышет
Светлые шторы.
Я боюсь шелохнуться: вдруг это сон,
Что кончится скоро.
Я равно открытая счастью

и боли, и кровь моя ровно
Пульсирует в венах.
И я все мечтаю, что
выйду на волю, и я все рисую
На стенах тюремных.
Я помню отлично, чудес не бывает,
‫‪Я притворяюсь, что неживая.‬‬
‫‪И только одна вещь меня удивляет:‬‬
‫‪Я всё ещё здесь.‬‬
‫עברית‬
‫?קרה מה אותי תשאל ‪,‬אולי ‪,‬אתה‬

‫‪...‬התקרר – רגיל ‪,‬דבר שום ‪,‬ככה‬
‫חם קיץ על חולמת ‪,‬להכעיס כמו ‪,‬ואני‬
‫‪...‬הייתה לא כמו והשמש ‪,‬התעוררתי‬
‫‪,‬למצמץ בלי ‪,‬מסתכלת אני נראית לא בנקודה‬
‫‪,‬מתקררת בה נגעתי שלא שלי הבוקר ארוחת‬
‫‪:‬להיזכר מנסה אני ‪,‬חולה לא אני ‪,‬ולא‬
‫?כאן אני מדוע‬
‫שלי מנייר הספן‬

‫‪.‬האוקיינוס גלי על להשתלט מנסה‬
‫‪,‬חוף לחפש עכשיו איפה‬
‫‪?...‬במשמעות הגורל את למלא ואיך‬
‫היער בפאתי הדשא על להיות ‪ -‬רוצה אני‬

‫‪.‬פתרון לו שאין מה על לחשוב ולא כבלש‬
‫‪.‬קרות תחבושות ‪ -‬המציאות זו ‪,‬אח‬
‫‪...‬מתמשכת בעירה ‪ -‬השמש זו אח‬
‫‪.‬הבר סוסי בערבה נחפזים‬
‫‪.‬הגשם אל ידיים וכפות פנים מפנה אני‬
‫‪:‬זוכרת לא לגמרי ואני ‪,‬בתרדמת כמו אני‬
‫?פה אני למה‬
‫‪,‬הכרית על שמש קרן‬

‫‪.‬הבהירים הווילונות על טופחת והרוח‬
‫– לזוז פוחדת יאנ‬
‫‪?...‬בקרוב שייגמר חלום ‪ -‬זה פתאום‬
‫‪,‬ולכאב לשמחה פתוחה שווה באופן‬

‫‪.‬בוורידים פועם אחיד באופן שלי והדם‬
‫‪,‬מרצוני החוצה שיצאתי ‪,‬חולמת שוב ואני‬
‫‪.‬הכלא קירות על הכל וציירתי‬
‫‪,‬נס יקרה לא ‪ -‬מצוין זוכרת אני‬
‫‪...‬מתה שאני פנים מעמידה אני‬
‫‪ -‬ותיא מפליא אחד משהו ורק‬
‫כאן עדיין אני‬
TÜRKÇE
Belki de sormak istersin bana,

Ne olduğunu?
Yok bir şey, sadece
Serinlik çöktü.
Bense, tersine, rüyamda sıcak bir yaz gördüm.
Uyandım, güneş
Her zamankinden farklı.
Görünmeyen bir noktaya
Bakıyorum, gözkırpmadan,
El sürülmemiş kahvaltım
Soğuyor.
Hayır, hasta değilim,
Hatırlıyorum,
Neden burada olduğumu.
Kağıttan gemilerim
Okyanus dalgalarını fethetmek istediler.
Şimdi kıyıları nerede aramalı,
Nasıl kıyamet azabını fikirlerle doldurmalı.
Ağaçlıkların etrafındaki otlara
Uzanıversem, ve düşünmesem
İmkansızı.
Ah, bu gerçeklik,
Buz kompresi.
Ah, bu güneş,
Sonu gelmeyen yanıklar.
Koşmakta stepte
Vahşi atlar.
Yağmura veriyorum
Yüzümü, avuçlarımı.
Sanki ölüm döşeğindeyim,
Ve hiç hatırlamıyorum,
Neden burada olduğumu.
Güneş ışınları
Yastığın üstünde, ve rüzgar sallıyor
Aydınlanan stor perdeyi.
Kımıldamaktan korkuyorum: ya rüyaysa,
Ve bitiverirse.
Ben açık bir mutluluğa
ve acıya eşim,
Kanım damarlarımda dolaşıyor.
Ve hep hayal ediyorum
Serbest kalmayı, ve resim çizmeyi
Cezaevi duvarlarına.
Çok iyi hatırlıyorum ki, mucize diye birşey yok,
Ölü taklidi yapıyorum.
Ve sadece bir şeye şaşırıyorum:
Hala buradayım.
FRANÇAIS
Tu me demanderas peut-être
Ce qui s'est passé.
Non, rien, ça s'est juste
Rafraîchi.
Et moi, comme pour me faire enrager, j'ai rêvé de l'été chaud.
Je me suis réveillée, mais c'est comme si
Il n'y avait pas de soleil.
Je regarde sans ciller
Le point invisible,
Mon petit-déjeuner intact
Refroidit.
Non, je ne suis pas malade,
Je me rappelle
Pourquoi je suis là.
Mon bateau en papier
Voulait conquérir les vagues des océans.
Où trouver maintenant une rive,
Et comment trouver un sens à la perte irrémédiable?
Si seulement je pouvais m'allonger dans l'herbe
À la lisière de la forêt et réfléchir
À l'insoluble.
Ah, cette réalité,
Des compresses glacées.
Ah, ce soleil,
Des brûlures continuelles.
Des chevaux sauvages galopent
À travers les prairies.
J'expose mon visage
Et mes mains à la pluie.
Je suis comme dans le coma,
Je ne vois pas du tout
Pourquoi je suis là.
Un rayon de soleil
Sur mon oreiller et le vent agite
Les stores clairs.
J'ai peur de bouger: soudain, c'est un rêve
Qui finira bientôt.
Je suis aussi ouverte au bonheur
Qu'à la peine, et mon sang
Bat régulièrement dans mes veines.
Et je rêve toujours que
Je me libérerai, et je dessine toujours
Sur les murs de ma prison.
Je sais très bien que les miracles n'existent pas,
Je fais semblant d'être inanimée.
Et une seule chose me surprend:
Je suis toujours là.
ENGLISH
You might ask me:

“What happened?”
Oh, nothing,
Just it has got colder.
And I dreamed, unfortunately, of a warm summer.
I woke up but
The sun vanished without a trace.
I am staring
At an invisible point
My untouched breakfast
Is getting cold.
No, I'm not sick, I just remember
What is the reason I am still here.
My paper boat wanted
To conquer the ocean waves.
Where to look for a shore now
And how give sense to the doom?
I should lie down in the grass at the end of a grove
And should not think
About unresolved...
Ah, this reality –
Ice packs.
Ah, this sun –
Only burns.
In the prairies
Wild horses rush.
I’ll stand with
My face and my palms to the rain.
I seemed to be in a coma
And I do not remember any way
Why I am here.
Sun beam is on the pillow,
And the wind rustles light curtains.
I'm afraid to stir: what if all this is a dream,
That is going to finish soon.
I am equally opened to happiness and pain
And my blood calmly pulsates in the veins.
And I still dream
That I will go at large
I still draw paintings on the prison walls.
I remember well, miracles do not happen
I pretend that I'm not alive.
Only one thing surprises me:
I'm still here.
日本語
君は「どうした？」と
言うでしょ、
いいえ、何でもないが、
寒くなった。
意地悪く夏を夢見た。
覚めて、太陽
絶対ない。
見えない点に
瞬かない。
朝食冷え、
やられない。
患わない、
憶えたい
「ここなぜ？」
我が紙船《かみぶね》は
大洋波を屈したかった。
岸どこにある？
定めの意をどう持たせる？
森外れの草に伏し、
不能のを
思いたくない。
現実は
冷湿布ばかり、
太陽は
火傷多い。
原に駆ける
粗野な馬。
雨に顔と
手を当ててる。
コマのように
全く忘れちゃう
「ここなぜ？」
枕に光線・・・
風は窓掛け
翻す。
動くと夢の終わる
ことを恐がる。
禍福に同じく開いてる。
血が穏やかに
流れてる。
外に出所を
憧れる。監獄壁に
描き続け…
不思議が無いとよく覚える。
死んだ形を構えてる。
ただ一つの不思議ことは
「ここに未…」
POLSKI
Możliwe, że spytasz mnie

Co się stało?
No właściwie nic, po prostu
Pochłodniało.
A mnie, jak na złość, ciepłe lato się śniło.
Obudziłam się, a Słońce
Jakby nie istniało.
W niewidoczny punkt
Patrzę, nie mrugając,
Nieruszone śniadanie
Moje stygnie.
Nie, nie jestem chora,
Ja wspominam,
Po co tutaj jestem.
Mój papierowy statek
Chciał ukorzyć wody oceanu.
Gdzie szukać teraz brzegu,
I jak napełnić sensem beznadzieję?
Mnie by w trawę na skraju lasu

Się położyć i nie myśleć
O nierozwiązywalnym.
Ach, ta jawa,
Kompresy z lodu.
Ach to słońce,
Ciągłe oparzenia.
Mkną po preriach
Dzikie konie.
Wystawiam na deszcz
Twarz i dłonie.
Jestem jakby w komie,
I zupełnie nie pamiętam,
Dlaczego jestem tu.
Słońca promień
Na poduszce i wiatr kołysze
Jasne story.
Boję się poruszyć: a może to sen,
który się skończy zaraz.
Jestem jednako okryta szczęściem

I bólem, i krew moja równo
Pulsuje w żyłach.
I ja cały czas marzę, że
Wyjdę na wolność, i ja wciąż rysuję
po ścianach więziennych.
Pamiętam to świetnie, cudów wcale nie ma,
Udaję nieżywą.
I rzecz jedna mnie tylko dziwi:
Ja tu wciąż jeszcze jestem.
Я СДЕЛАЮ ЭТО
РУССКИЙ
Вокруг нас воздух - мы в нем

Коконы - нити из плоти
Но мне легко волшебством
Этот порядок испортить
И все превратить пути
В игру из теней и света
Я знаю мне нужно уйти
Чтобы спасти
Я сделаю это
Приятна дорога в ад
Маршрут бесконечно долог
Один проникающий взгляд
Твой мир безвозвратно расколот
Возможно ли прорости
В снегу без тепла и света
Усталость - приятный сон

Неряшливость превращений
Как смех, кружение звон
Сладостных снов мучений
Больше нет смысла, нет сил
Нарушены все запреты
Так кто, кто из нас проник

Я прячусь и ускользаю
Не замедляясь на миг
Тебя от себя спасаю
Так кто, кто же посетил
Тупик опасных секретов
‫עברית‬
‫וכובת אנחנו – אוויר לנו מסביב‬

‫מהגוף חוטים – פקעות‬
‫קסמים במעשה לי קל אבל‬
‫הזה הסדר את להרוס‬
‫הדרכים כל את ולהפוך‬
‫וצל אור של במשחק‬
‫לעזוב שעלי יודעת אני‬
‫להציל כדי‬
‫זה את אעשה‬
‫בגיהנום הדרך נעימה‬
‫סוף בלי ארוך הנתיב‬
‫אחד חודר מבט‬
‫תקנה ללא נחצה עולמך‬
‫ואור חום חסר בשלג‬
‫נעים חלום – עייפות‬
‫הצורה בשינויי רשלנות‬
‫מתגלגל צלצול ‪,‬צחוק כמו‬
‫סבל על מענגים חלומות‬
‫כוח אין ‪,‬טעם כבר אין‬
‫נשברו האיסורים כל‬
‫נכנס מאיתנו מי ‪,‬מי אז‬
‫ומתחמקת מתחבאת אני‬
‫לרגע להאט בלי‬
‫מעצמך אותך אציל‬
‫ביקר מי ‪,‬מי אז‬
‫מסוכנים סודות של סתום מבוי‬
‫‪ENGLISH‬‬
‫‪Thick air surrounds us, we're all‬‬

‫‪Cocoons weaved of carnal suture‬‬
‫‪I put simple spell to spoil‬‬
‫‪This order won't have any future‬‬
‫‪Transform every path and give‬‬
‫‪The game away, lights and shadow‬‬
‫‪I know i'm obliged to leave‬‬
‫‪For saving thee‬‬
‫‪I'm leaving for better‬‬
The infinite route too hell
With pleasures yet left unspoken
Just one penetrating glare
Your world irretrievable broken
How likely is sprout to grow
On snow with no light for matter
I know that I have to go
For saving thee
I'm leaving for better
Exhaustion a pleasant dream

Negligently transforming
Like laughter or chiming spin
Or even sweet slumber torment
Without any sense I can't bear
Prohibited violated
I know it is time to tear
For saving thee
I have to play hide and seek

Whichever of us gets through it
I run to protect you from me
Not slowing down for a moment
Which one of us will avoid
Dead end of concealed peril
I know that I must to void
For saving thee
FRANÇAIS
Entourés par l'air, nous sommes

Des cocons de fils de chair
Mais je peux facilement corrompre
Cet ordre par la magie
Et transformer tous les chemins
En un jeu d'ombres et de lumière
Je sais que je dois partir
Pour me sauver
Je le ferai
La route qui mène à l'enfer est agréable

Le chemin est infiniment long
Un regard pénétrant
Ton monde est irrémédiablement divisé en deux
Est-il possible de pousser
Dans la neige sans chaleur ni lumière
Pour me sauver
Je le ferai
La fatigue est un beau rêve

La négligence des métamorphose
Est comme un rire, un vertige, le son
Des doux rêves de tourments
Ca ne sert plus à rien, je n'ai plus de forces
Tous les interdits sont brisés
Pour me sauver
Je le ferai
Alors qui, qui de nous s'est infiltré

Je me cache et m'esquive
Sans ralentir un seul instant
Je me délivre de toi
Alors qui, qui donc est venu
Dans l'impasse des secrets dangereux
Pour me sauver
Je le ferai
HRVATSKI
Zrak svud oko nas, a mi smo

u njemu čahure niti od mesa
Ali čarolijom mi je lako
pokvariti taj poredak
I pretvoriti sve puteve
u igru sjena i svjetlosti
Znam da moram otići
da bih te spasila
Učinit ću to
Ugodna staza koja vodi u pakao

Beskrajno duga ruta
Jedan prodirući pogled
Tvoj svijet je bespovratno slomljen
Je li moguće proklijati
u snijegu bez topline i svjetlosti
da bih te spasila
Učinit ću to
Umor je ugodan san

Nemar pretvaranja
Kao smijeh, rotacija zvukova
Muke ugodnih snova
više nema smisla, nema snage
Sva pravila su prekršena
da bih te spasila
Učinit ću to
Pa, tko se od nas probio

Ja se skrivam i klizim
Ne usporavajući ni na tren
Spašavam te od sebe.
Pa tko je od nas posjetio
slijepu ulicu opasnih tajni
da bih te spasila
Učinit ću to
POLSKI
Wokół nas powietrze - my w nim

Kokony nici z ciała
Lecz mogę łatwo czarem
ten porządek zepsuć
I wszystkie drogi zamienić
W grę cienia i światła
Ja wiem, ja muszę odejść
By uratować
I zrobię to
Przyjemna droga do piekieł

Marsz bez końca się dłuży
Jedno przenikliwe spojrzenie
Twój świat bezpowrotnie w gruzy
Czyż możliwe jest by przeżyć
W śniegu bez ciepła i światła
By uratować
I zrobię to
Zmęczenie - przyjemny sen

Niechlujstwo przemian
Jak śmiech, wirowania dzwon
Słodkich snów i mąk
Więcej już nie ma sensu, brak sił
Złamane wszystkie zakazy
By uratować
I zrobię to
Więc kto, kto z nas to poznał

Chowam się i uchylam
Nie czekam ani chwili
Ciebie od siebie ratuję
Więc kto, któż to nawiedził
Splot niebezpiecznych sekretów
By uratować
I zrobię to
DEUTSCH
Um uns herum ist die Luft - wir sind drin

Fadenkokons aus Fleisch
Aber ich kann einfach mit einer Magie
Diese Ordnung verderben
Und alle Wege drehen
In einen Spiel von Lichter und Schatten
Ich weiß, ich muss gehen
Um das zu retten
Ich werde es tun
Angenehmer Weg zur Hölle

Der Weg ist unendlich lang
Ein durchdringender Blick
Und deine Welt ist unwiderruflich gespalten
Ist es möglich zu wachsen
Im Schnee ohne Wärme und Licht
Um das zu retten
Ich werde es tun
Müdigkeit ist ein schöner Traum

Unordnung der Transformationen
Als ein Lachen, ein wirbelnder Klang
Süßer Träume, Qualen
Es gibt keinen Sinn mehr, es fehlen die Kräfte
Verletzt sind alle Verbote
Um das zu retten
Ich werde es tun
Also, wer von uns ist eingedrungen

Ich verstecke mich und verschwinde
Ohne Verlangsamung für kein einziges Moment
Dich vor mich rette ich
Also wer, wer hat besucht
Die Sackgasse gefährlicher Geheimnisse
Um das zu retten
Ich werde es tun
Навколо повітря і ми
В ньому створіння із плоті
Зруйную я це чарами
А може залишу на потім
Чи виживуть без води

Мої кімнатні рослини
Щоб врятувати тебе
я маю піти
Мені це під силу
У пекло веде цей шлях

Він ніби триває вічність
А сльози у твоїх очах
Стає їх дедалі більше
Чи зможемо віднайти
Важливе посеред пилу
я маю піти
Валитися з ніг пора

Коли огортає смуток
На виліт у серці діра
І присмак гіркої спокути
В найкращому із життів
Іще тебе я зустріну
Щоб врятувати себе
мене відпусти
Тобі це під силу
То хто винен у тому, що ми

Лише створіння із плоті
Своїми людськими вадами
Чиним природі супротив
Більше немає мети

Востаннє до тебе прилину
я маю піти

Translations of Flëur Lyrics

Uploaded by

Document Information

Original Title

Copyright

Available Formats

Share this document

Share or Embed Document

Sharing Options

Did you find this document useful?

Is this content inappropriate?

Copyright:

Available Formats

Translations of Flëur Lyrics

Uploaded by

Copyright:

Available Formats

ʘ

Амулет: Русский, English, Українська, Polski, Français, Deutsch, Hrvatski, Türkçe

Против всякой хвори,

It’s after midnight,

It does not burn in the fire,

Against all ailments,

Beyond the seven seas,

From the secret trap,

Проти всіх недугів,

Пітьма хай не наблизиться,

Від пастки потайної,

Nie płonie w ogniu

Przeciw każdej chorobie

Il est bien après minuit,

Elle ne brûle pas dans le feu

Contre tous les maux,

Par-delà les septs mers

Des nuits d'insomnie,

Elle ne brûle pas dans le feu

Mitternacht ist vorüber,

Es brennt nicht im Feuer,

Gegen alle Gebrechen,

Hinter sieben Meeren

Vor verborgenen Fallen,

Es brennt nicht im Feuer,

Davno poslije ponoći

Protiv svake bolesti,

Iza sedam mora

Vakit çoktan gece-yarısını geçti,

Her türlü musibete karşı,

Yedi denizin ardında,

Следом за бумажным змеем два велосипеда мчатся вниз с горы,

Оставлены велосипеды, кеды наспех сброшены во влажной траве

Быть жутко несерьёзными, счастливыми и глупыми вполне

Как легкомысленно и щедро дарит обещания свои весна

Following the kite

The bikes are abandoned

Balancing on the narrow parapet

Towards the heady wind and

How thoughtlessly and generously

Surrendering ourselves to the overwhelming feelings

Uçurtmanın izinden dağdan aşağı iki bisiklet kaptırmış gidiyor,

Bisikletler bırakılmış, spor ayakkabıları alel-acele ıslak otlara atılmış,

Olabildiğine gayri-ciddi olmak, mutlu ve hepten tırlatmış,

Ne de güzel bol keseden sözler veriyor şu bahar,

Zwei Fahrräder rasen bergab, einer Papierschlange hinterher,

Beängstigend leichtsinnig, völlig glücklich und dumm sein,

Wie leichtfertig und freigiebig macht der Frühling seine Versprechen

Deux vélos dévalent la montagne à la poursuite d'un cerf-volant en papier,

Être complètement frivoles, heureux et tout à fait stupides

Comme le printemps fait ses promesse à la légère et à tout va

W ślad za latawcem z papieru dwa rowery mkną w dół z pagórka,

Porzucone rowery, buty pośpiesznie zzute w mokrej trawie

Być strasznie niepoważnymi, szczęśliwymi i głupimi całkiem

Jak lekkomyślnie i hojnie szafuje obietnicami wiosna

Két kerékpár száguld le a dombról, a papírsárkányt követve

Lerakták a kerékpárokat, sietve eldobták a cipőket a harmatos füvön

Komolytalannak, bolondnak és igazán boldognak érezni magad

A tavasz oly könnyelműen osztogatja ígéreteit

Slijedeći papirnatog zmaja, dva bicikla jure prema dolje sa brda

Bicikli su ostavljeni, tenisice na brzinu bačene na vlažnu travu

Biti užasno neozbiljnim, sretnim i potpuno glupim

Kako nepromišljeno i darežljivo proljeće daruje svoja obećanja