Adalah sukar untuk membuktikan dengan tepat gerakan songsang dengan menggunakan model berpusatkan bumi (Earth centered

d model) yang tidak betul, tetapi itu adalah apa yang Ptolemy dapat dicapai. bukannya menggunakan bulatan tunggal untuk orbit planet plot, beliau mencadangkan bahawa planet mengorbit pada bulatan kecil (epicycle), pusingan bulatan besar aong (deferents).Oleh percubaan dan kesilapan, dia mendapati kombinasi yang betul bulatan untuk menghasilkan jumlah gerakan songsang yang diperhatikan bagi setiap planet.

Suatu fakta menarik ialah bahawa hampir mana-mana lengkung tertutup boleh dihasilkan oleh gabungan dua pergerakan bulatan, ini adalah satu fakta yang boleh disahkan oleh sesiapa sahaja yang telah menggunakan reka bentuk permainan lukisan sprirograf.

Ini merupakan satu penghormatan kepada genius Ptolemy bahawa beliau mampu mengambil kira usul planet, walaupun beliau menggunakan model yang tidak betul. Sehingga abad ketujuh belas, dengan menggunakan model ini beliau mampu untuk meramalkan pergerakan planet dan dibuktikan dengan fakta yang hampir tidak mencabar dan tidak secara terperinci. Apabila Ptolemy meramalkan kedudukan

untuk planet, fakta tersebut terkeluar daripada landasan sains seperti diperhatikan (mengambil masa 100 tahun atau lebih) model Ptolemy dikaji semula dengan mengunakan prosuder baru sebagai satu titik permulaan. Disebabkan oleh kemerosotan empayar Rom pada sekitar abad keempat, banyak pengetahuan terkumpul telah termusnah. Selepas kemerosotan tamadun greek dan Romawi, pusat kajian astronomi berpindah ke timur Baghdad di mana, kajian Ptolemy telah diterjemahkan dalam bahasa arab. Kemudian, ahli-ahli astronomi arab memperkembangkan katalog bintang Hipparchus dan mengkategorikan langit kepada 48 buruj asas dalam sistem buruj. Selepas abad kesepuluh, sumbangan Yunani purba astronomi diperkenalkan semula ke Eropah melalui masyarakat arab. Model Ptolemy telah menguasai orang Eropah sebagai satu fakta menarik dan kajiannya diteruskan sehingga kini.