Akronim Kita tentu pernah menemui perkataan seperti cerpen, andartu dan pawagam dan sebagainya.

Kita juga pernah menemui perkataan seperti MARA, ADD, SSB dan sebagainya. Perkataan-perkataan ini dibina dengan mencantumkan bahagian-bahagian daripada beberapa perkataan menjadi perkataan baru. Perkataan baru ini mempunyai konsep dan makna sendiri. Perkataan-perkataan baru yang dihasilkan melalui proses percantuman ini dipanggil akronim. Akronim ialah kata singkatan yang terbentuk dengan menggabungkan huruf awal suku kata atau dengan menggabungkan huruf awal dan suku kata daripada rangkai kata, dan ditulis serta dilafazkan sebagai perkataan yang utuh. Dalam bahasa Melayu, akronim tergolong ke dalam kata tunggal walaupun terbentuk daripada percantuman bunyi-bunyi pertama dalam sejumlah perkataan atau percantuman bahagian-bahagian daripada beberapa patah perkataan. Pembentukan akronim tidaklah seperti pembentukan kata-kata tunggal yang lain. 2.1 Pembentukan Akronim Proses pembentukan akronim tidak mempunyai prinsip yang jelas. Cara pembentukkannya lebih merupakan proses penggabungan dan pembentukan kata nama bagi melahirkan bentuk baharu yang lebih ringkas. Lazimnya, pembentukan akronim digunakan untuk kata nama khas dan proses pembentukannya agak longgar. Oleh itu , proses pembentukan perkataan dengan cara ini bukanlah satu kaedah pembentukan perkataan baharu atau istilah yang tepat. 2.2 Jenis-jenis Akronim Dalam buku Tatabahasa Dewan , dinyatakan bahawa akronim dapat dibahagikan kepada kepada empat jenis, iaitu dengan berdasarkan percantuman bahagian perkataan bagi membentuk akronim. 2.2.1. Kata akronim cantuman huruf awal perkataan. Contohnya :Akronim Perkataan Asalnya ABIM LUTH Angkatan Belia IslamMalaysia Lembaga Urusan TabungHaji Nota Kata akronim

dibentuk melalui

PERKIM Pertubuhan Kebajikan IslamMalaysia BAKAT Badan Kebajikan AngkatanTentera UKM IPTAA PKNK Universiti KebangsaanMalaysia Institut Perguruan TengkuAmpuan Afzan percantuman Perbadanan KemajuanNegeri Pahang huruf beberapa perkataan kebanyakkannya 2.2.2. Kata akronim cantuman huruf dan suku kata perkataan sesedap sebutan. Contohnya Akronim Intan Bernama Mara Proton Perkataan Asalnya Institut Tadbir Awam Berita Nasional Malaysia Majlis Amanah Rakyat Perusahaan Nasional Perhilitan Perlindungan Ngara Liar Taman Nota Kata akronim jenis ini terhasil suku kata daripada jumlah sebutan urutan cantuman huruf dan awal

Automobilperkataan berdasarkan sedap tertentu. tanpa

2.2.3. Kata nama akronim cantuman suku kata awal perkataan. Contoh:Akronim cerpen kugiran pawagam purata tadika Perkataan Asalnya cerita pendek kumpulan gitar rancak panggung wayang gambar pukul rata taman didikan kanak-kanak Nota Kata akronim jenis ini dibentuk melalui percantuman suku kata awal sejumlah perkataan.

2.24. Kata akronim cantuman bahagian awal perkataan pertama dengan bahagian lain dalam perkataan yang mengikutinya.. Contohnya :Akronim angkubah asbut debunga hakis jaluran jenama Perkataan Asalnya angka ubah asap sabut debu bunga habis kikis jalan lurah jenis nama Nota Kata akronim jenis ini dibentuk perkataan dengan bukan melalui pertama bahagian awal huruf atau suku kata

perkataan yang lain.

Beberapa akhiran pinjaman seperti -in, -at dan ah tidak begitu produktif sebagai pembentukan kata dan amat terhad bilangnannya Manakala akhiran seperti hadirin,muslimin, hadirat, muslimat, ustazah dan sultanah. tertentu seperti komunisme, nasionalisme, dan sosialisme. Daripada contoh-contoh di atas, jelas kelihatan bahawa cara pembentukan kata akronim, sebagi satu proses pemendekan dan penggabungkan untuk membentuk kata, mempunyai potensi dalam bahasa Melayu. Walau bagaimanapun, pembentukannya agak longgar, iaitu tidak berdasarkan prinsip yang jelas. Oleh itu , proses pembentukan ini tidak digalakkan sebagai satu kaedah pembentukan kata untuk membentuk perkataan baharu atau kata istilah dalam bahasa Melayu.

pinjaman isme pula biasanya dipinjam bersama-sama dengan kata sumbernya untuk istilah

Pengimbuhan Pengimbuhan ialah satu proses menerbitkan perkataan dengan mencantumkan satu atau lebih imbuhan kepada sesuatu bentuk dasar. Imbuhan tersebut bolehlah diletakkan di depan bentuk dasar, di belakang bentuk dasar, di depan dan di belakang bentuk dasar sekali gus atau disisipkan ke dalam bentuk dasar. Di dalam bahasa Melayu terdapat beberapa jenis imbuhan, iaitu:

Awalan. Adalah bentuk morfem yang diimbuhkan pada awal kata dasar, seperti {ber-} dalam berjalan, berkasut, berkeras; {me-} dalam melihat, merawat, mewarna; {ter-} dalam tercatat, tercantik, terkarang dan { pe-} dalam pesakit, perawat, pesara.

Akhiran pula merupakan morfem yang diimbuhkan pada akhir kata dasar, seperti {kan} dalam sapukan, pakukan, lembutkan: {-an} dalam pakaian, mandian, bauan:{-i } dalam warnai, tandai akhiri.

Sisipan merupakan imbuhan yang dimasukkan atau disisipkan kedalam sesuatu kata dasar. Anataranya seperti {-in-} dalam sinambung; {-el-} dalam; dan {-em-} dalam pemeluk. Imbuhan jenis ini tidak begitu produktif jika dibandingkan dengan imbuhan yang lain.

Apitan adalah

imbuhan

yang

mengapit

kata dasar,

seperti {

pe-

-an} ,

dalam permainan,

pelepasan,

pewajaran; dan

{ke-.-an}

dalam keadaan

kesetian , kecantikan. Pengimbuhan boleh berlaku dalam beberapa lapis. Pengimbuhan selapis berlaku apabila pada dasarnya bukan hasil terbitan, seperti seorang ( se + orang). Pengimbuhan dua lapis berlaku dasarnya apabila sudah dasarnya sudah mengalami dua selapis kali pengimbuhan pengimbuhan, seperti keseorangan ( seorang+ kean). Pengimbuhan tiga lapis berlaku apabila pada mengalami seperti berkeseorangan ( ber+keseorangan). Lazimnya tidak ada pengimbuhan yang berlaku lebih daripada tiga lapis. Imbuhan asli dan imbuhan pinjaman dalam Bahasa Melayu. Imbuhan-imbuhan yang terdapat dalam bahasa Melayu dapat dibahagikan kepada dua bahagian yang besar, iaitu imbuhan imbuhan yang asli dalam bahasa Melayu dan imbuhan-imbuhan yang dipinjam dari bahasa asing.

Imbuhan-imbuhan asli bahasa Melayu Imbuhan imbuhan yang ada di dalam bahasa Melayu dapat dipecahkan kepada empat bahagian, iaitu :a. Awalan iaitu imbuhan yang diletakkan di awal perkataan di dalam pemakaiannya, contohnya me-, ter-

b. Akhiran, iaitu imbuha yang diletakkan di akhir perkataan di dalam pemakaiannya contohnya i, -an c. sisipan , iaitu imbuhan yang disisipkan ditengah-tengah perkataan. Ada tiga sisipan di dalam bahasa Melayu iaitu em, -el dan er d. Imbuhan serentak, iaitu imbuhan di awal dan diakhir yang dipakai secara serentak dalam proses membentuk perkataan. Contohnya , ke-an, pe-anme i dan sebagainya. Imbuhan imbuhan yang dipinjam daripada bahasa asing. a. Imbuhan-imbuhan yang dipinjam dari bahasa Sanskrit. Contonnya -wan, -wati, -eka- dan lain-lain lagi b. Imbuhan yang dipinjam dari bahasa Arab Contonya, ah, (contoh perkataan ustazah), iah(contoh perkataan batiniah) c. Imbuhan yang dipinjam dari bahasa Inggeris. Contoh perkataan pro, pra, is dan sebagainya.