T jesh i suksesshm, do t thot, t mos dorzohesh asnjher, sido qoft gjendja dhe sido qofshin rrethanat!

Mund ta bsh kt? Nse jo, ather prpiqu, nse dshiron t jesh prej t suksesshmve! Kush dorzohet, ka prjashtuar veten nga rruga e suksesit.

Njihu nepermjet veprave, jo fjaleve!

Ti ke nevoj pr veten, por vetja jote ka m shum nevoj pr ty! Merru me t, para se t humbisni njri-tjetrin. Ajo ka sht brenda teje, ka nevoj pr ndrhyrjen tnde. Dhe prderisa ti nuk ndrhyn pr t'i rregulluar shtjet e brendshme, nuk mund t pritet tjetr ve rebelimit, pastaj ndarjes. Me ndarjen, bhet e huaj pr ty, dhe bhesh i huaj pr t! Ke menduar ndonjher?

Gjithcka kur ngarkohet, duhet te shkarkohet ! Nder problemet me madhore te qenies njerezore jane ngarkesat dhe menyra se si shkarkohen ato. Dhe njerezit kane nevoje te shkarkojne mbushjet nga qenia e tyre; mbushjet mund te jene mendore, shpirterore dhe fizike. Te gjitha duhet te shkarkohen ne kohen dhe vendin e duhur ! Kur mendja mbushet me mendime, ide, parashikime etj., le te gjykohen nese ia vlen te shkarkohen ne fjale, sjellje e vepra, apo te shkarkohen ne horizont, qe t'i marre era. Dhe shpirti kur mbushet me forca te ndryshme, qofshin forca te dashurise apo urrejtjes, te pastertise apo papastertise, le te shikoje se si dhe ku i shkarkon ato. Po ashtu edhe ana fizike. Ngarkesat mendore, shpirterore e fizike, ne menyren me te persosur mund te shkarkohen duke ndjekur levizjet mendore, shpriterore dhe fizike gjate adhurimit te Zotit ! Shkeputje prej librit qe po shkruhet- "Drejt suksesit: i aft, veprues dhe frytdhns" (Publikuar ne faqe me 25 korrik 2011)

Muri nuk sprapset me kok! Duhet shembur, tull pr tulle. Njlloj sikur muret e njeriut prtac, t cilin nuk mund ta shtysh e ta bsh t lvizshm, t zellshm; atij duhet t'i shemben tullat, q e kan br t ngurosur, t palvizshm e t rnd! Kjo vlen edhe pr kokfortt dhe t paditurit; edhe kjo shtres njerzish kan mure prreth vetes s tyre, t cilat i bjn t paprekshm e t pandikueshm nga fjala dhe sjellja e bukur.

Guxo, nse nuk guxon ti, sado q t tjert t guxojn pr ty, nuk mund t t bj njeriun q do t doje t ishe! Pra, guxo dhe bj prpjekje pr shtjen tnde. shtjet e tua jan shtje e jotja, merru me to, dhe mos prit nga t tjert. Vetja jote, prpjekja jote!

Me njerz gjithnj duhet t sillemi mir. Kt e dim. Po, por kur hidhrohemi prej tyre? Edhe ather duhet t sillemi mir. A e dini se, njeriu, n momentin kur shkakton nj plag, natyrshmria e tij njerzore e bn t ndihet keq, pastaj pendohet pavetdijshm pr plagn q shkaktoi, e ne, nse hidhrohemi, nuk do t'i lejonim t pendohej, dhe ktu fillon t reagoj fuqishm personi q t shkaktoi plagn, pr t vetmen arsye: Nuk ia dhe mundsin plotsisht t pendohej!

Gjithka q i ndodh njeriut, ose pr t'u sprovuar, ose pr t'u ndshkuar; n t dyja rastet, vepron mshira dhe drejtsia e Zotit! Sikur njeriu t mos sprovohej, nuk do ta dallonte ashtu si duhet t mirn dhe t keqen; dhe, sikur t mos ndshkohej, nuk do t ndryshonte, as i ndshkuari, as t tjert q dshmojn at.

Prarimi i diellit, paralajmeron levizjen drejt nje agimi te ri! Dhe cdo fund, ka nje fillim, ndaj kur ndihesh i praruar e i fundosur, leviz drejt riperterirjes.