18 Nederlands Tijdschrift voor Mondhygine

INTERVIEW
Een wereld ging voor
mij open
W
ie is Arjan Starrenburg?
Na mijn afstuderen in Gronin-
gen in 1980 ben ik in Honselers-
dijk een solo tandartsenpraktijk
gestart. Het algemeen practicus
zijn heeft altijd mijn grootste
voorkeur gehad. Ik wilde graag
alles onder de knie hebben, omdat dat toen van een
dorpstandarts min of meer verwacht werd. Ik ben
zelfs, gedreven door mijn eigen nieuwsgierigheid,
verder gegaan door vrijwel direct een acupunctuur
opleiding te gaan volgen. Deze alleen voor artsen en
tandartsen toegankelijke opleiding heeft mij op het
alternatieve pad gebracht. Hier leerde ik voor het
eerst dat tanden en kiezen mogelijk iets te maken
konden hebben met chronische ziektebeelden. Een
wereld vol tastbare werkelijkheden ging voor mij
open. Nu ben ik geschoold in de acupunctuur, neu-
raaltherapie en chirodontie. Al deze extra kennis ge-
bruik ik dagelijks in mijn praktijk, waar ik inmiddels
werk met een tweede tandarts en een mondhyginist,
logopedist en in deeltijd een chiropractor. Ik ben
voorzitter van de NVBT, de Nederlandse Vereniging
van Bio-energetische Tandartsen.
In dit tweede artikel over andere mondzorg komt tandarts Arjan
Starrenburg aan het woord. Ondanks de scepsis in zijn
beroepsgroep, is hij overtuigd van de werking van de
alternatieve behandelmethodes die hij in zijn praktijk toepast.
Tekst Esther de Blij, Mary Kroon
MONDZORG ANDERS
Arjan Starrenburg
Nederlands Tijdschrift voor Mondhygine 19
INTERVIEW
Hoe bent u genteresseerd geraakt in een al-
ternatieve behandelwijze?
Dat is werkelijk een mooi verhaal. In mijn eerste jaar
van de acupunctuuropleiding kreeg ik van een mede-
cursist, tevens arts met veel homeopatische kennis,
de vraag of ik bij iemand al(!!!) haar amalgaamvullin-
gen wilde vervangen vanwege een zeer ernstige vorm
van psoriasis. Dat heb ik gedaan. Na twee weken
kwam zij voor controle. Ik was toen werkelijk geheel
verbluft over het uiterlijk van deze mevrouw. Nergens
meer een huiddefect meer te zien, terwijl zij werkelijk
overal psoriasisplekken had. En dat al jarenlang, het
was begonnen na haar laatste zwangerschap. Dit
prikkelde mijn nieuwsgierigheid enorm. Ik was im-
mers ook universitair opgeleid met de wetenschap,
dat amalgaam een prima materiaal was. Deze erva-
ring was dus het echte startsein om op eigen initiatief
verder te onderzoeken wat veroorzaakt kon worden
door de werkzaamheden van een tandarts. Ik wilde
namelijk niet verantwoordelijk zijn onbedoeld en
onwetend voor ernstige chronische aandoeningen
bij patinten als iatrogene bijwerking van mijn tand-
heelkundig handelen.
Biedt u alternatieve behandelwijzen aan
naast de reguliere behandelingen?
Mijn algemene tandarts praktijk is een mix van een
normale n een consultatieve tandartspraktijk. Voor
mijn dorpsgenoten ben ik een doodnormale tand-
arts, die wel altijd tandheelkunde toepast, die nog
steeds zoveel mogelijk de iatrogene nevenefecten
tracht te voorkomen. Voor de doorverwezen patin-
ten ben ik vaak de laatste hoop op genezing van hun
chronische klachten en bij hen zet ik al mijn additieve
kennis in. Dit doe ik met heel veel enthousiasme dat
na 30 jaar nog steeds niet verminderd is omdat de
therapieresultaten mij meer zeggen dan de overigens
steeds minder wordende negatieve uitlatingen van
collegas of van de vereniging tegen kwakzalverij. Ik
merk namelijk dagelijks de tevredenheid van mijn
patinten en dat is uiteindelijk de beste doping om
met plezier te werken.
Additieve behandelingen zijn onder meer
acupunctuur, homeopathie en neuraalthera-
pie. Welke gebruikt u in de praktijk?
Eigenlijk gebruik ik van alle genoemde therapien al-
les een beetje. Ik ben geen homeopaat, maar ik ken
wel de grondbeginselen ervan, dus vanuit die hoek
ben ik extra gefocust op wat de tandheelkundige ma-
terialen kunnen uitrichten op de algemene gezond-
heid van de patint. De acupunctuur kan je uitste-
kend gebruiken als je precies weet wat de samenhang
is van bepaalde tanden en kiezen met hun specifeke
gekoppelde organen. Fascinerend hoe dat vaak exact
klopt. Dat kan gewoon geen toeval zijn. De neuraal-
therapie kan het beste gecombineerd worden met de
normale tandheelkunde en is in mijn praktijk het
meest toegepast. Met deze therapie schakel je, met
een locale verdovingsvloeistof, tijdelijk het stoorveld
uit en geef je het afweersysteem van het lichaam even
een soort ondersteuning, zodat het ziekteproces op
die manier door het afweersysteem zelf opgelost kan
worden. Het lichaam zelf zorgt dus voor genezing. Ik
doe ook chirodontische behandelingen. Dit is een
tandheelkundige behandelmethode, waar de sterke
samenhang van lichaamshouding (de chiropractie-
kant) en articulatie en occlusie (de tandheelkundige
kant) samenkomen en samenwerken.
U vervangt amalgaamvullingen. Waarom?
Het antwoord op deze vraag heb ik eigenlik al gege-
ven. Ik gebruik om die redenen dan ook al meer dan
25 jaar geen amalgaam meer. Toch vervang ik, als er
geen aanleiding voor is, niet al het amalgaam bij al
mijn patinten! Op deze plek wil ik echter wel een
lans breken voor het vulmateriaal ELS (=extra low
shrinkage) van Saremco. Dit is een composiet uit
Zwitserland, dat helaas veel te weinig bekend is. Bij de
ACTA is dit composiet als beste getest op de materi-
aaleigenschappen, maar er was voor mij nog een hele
prettige bijkomstigheid. Dit composiet bevat name-
lijk geen gevaarlijk co-monomeren, die overige com-
posieten wel bevatten, waardoor ik dus niet bang be-
hoef te zijn om onbedoeld iemand ziek te maken.
Co-monomeren zoals BPA, TEGDMA en HEMA zijn
namelijk oestrogeen stimulatoren met de daarbij mo-
gelijke negatieve gezondheidsefecten.
Klopt het dat bij 0,3% van de mensen met
amalgaamvullingen ongewenste lichamelijke
reacties optreden?
Of dit getal juist is, kan ik niet beantwoorden. Het lijkt
mij aan de lage kant als u mij om mijn persoonlijke
inschatting vraagt.

Is er een wetenschappelijk artikel waarin het
amalgaamgevaar bevestigd wordt?
In de tandheelkunde zijn we niet verder gekomen
dan het toegeven van het feit, dat er kwik lekt uit
amalgaamvullingen, maar (nog) niet, dat dat vrijge-
komen kwik dan schadelijk zou zijn voor de alge-
mene gezondheid. Terug bij af dus. Vanuit de toxico-
logie is er al meer dan voldoende bewijs, dat kwik
een erg toxische stof is. Trek zelf uw conclusies, stel
ik voor!
20 Nederlands Tijdschrift voor Mondhygine
INTERVIEW
Stapelt kwik dat bij oudere vullingen vrijkomt
zich op in de hersenen?
Dit klopt niet. Een oude vulling lekt over het alge-
meen minder kwik dan de net gelegde amalgaamvul-
ling. Wat wel klopt is het feit, dat het kwik zich opslaat
onder andere in het zenuwweefsel. Het wordt daarom
ook een neurotoxische stof genoemd. In Canada is
een proef gedaan met het leggen van radioactief gela-
den amalgaamvullingen bij schapen. Binnen een dag
was er radioactief materiaal traceerbaar in de herse-
nen! Tel uit uw winst.
Zijn er meer lichamelijke reacties bekend dan
chronische moeheid en psoriasis?
Zeer veel verschillende ziektebeelden knappen op
door een goede ontgifting op zware metalen. Maar je
kunt helaas niet echt spreken van een n op n ver-
klaring dat kwik verantwoordelijk is voor n of meer-
dere bepaalde specifeke ziektes.
Hoe staat u tegenover het gebruik van anti-
biotica?
In mijn praktijk schrijf ik in vergelijking met mijn col-
legas waarschijnlijk veel minder AB voor. Ik ben heel
duidelijk een aanhanger van het principe dat het ei-
gen afweersysteem het werk moet doen en dus moet
je dat eigen afweersysteem ondersteunen en niet een
huurlingenleger inschakelen, dat het interne bacte-
riemilieu verstoort en het eigen afweersysteem juist
lui maakt. In heftige en acute gevallen zal ik echter
niet schromen om in volle overtuiging een antibioti-
cakuur voor te schrijven!
(45), organisatie adviseur, liet door tandarts Starrenburg
amalgaamvullingen verwijderen en had hier veel baat bij:
Toen ik begin 20 was begonnen de klachten; doorlopend
griepverschijnselen maar zonder koorts, opgezwollen lymfe-
klieren in de hals, darmproblemen en erg moe. Door de huis-
arts werd ik verwezen naar de MDL arts om naar mijn dar-
men te kijken, ik ging ook naar de immunoloog en mijn
bloed werd nagekeken. Daar kwam niets uit. Ik keek het een
paar jaar aan, maar de vermoeidheid werd steeds erger. Zo
erg dat ik na het traplopen echt moest uitrusten. Toen was ik
30. Vervolgens verwees de huisarts mij naar een bio-reso-
nantie arts in Schiedam. Het eerste dat zij ontdekte was een
koemelkintolerantie. Door te stoppen met koemelkproduc-
ten kreeg ik een normale stoelgang, maar de overige klach-
ten bleven. Daarnaast ontdekte ze dat ik een hoge dosis
kwik in het zenuwweefsel had, veroorzaakt door oude amal-
gaamvullingen. Tandarts Starrenburg heeft toen alle amal-
gaamvullingen verwijderd en vervangen door witte vullingen.
Vervolgens kreeg ik twee soorten medicijnen; het ene om-
kapselde de kwikdeeltjes en het andere voerde het kwik af.
De vermoeidheid verdween snel en het aantal keren dat ik
griep kreeg nam ook af, van vijf keer per jaar naar helemaal
niet meer toen ik 40 werd.
Jan Hofsteenge
Nederlands Tijdschrift voor Mondhygine 21
INTERVIEW
Welke patinten vragen om een alternatieve
behandeling? Zit de klacht niet vaak tussen
de oren?
Ik begrijp deze vraag wel, want dit beeld heerst nog
steeds bij veel van mijn collegas. In mijn praktijk
komt er dus ook wel eens zon patint. Ook deze
mensen zijn echter ziek, maar moeten dus niet
door mij behandeld worden, maar door een geheel
ander soort therapeut. Ik verwijs hen dan meestal
naar een voor hen beter geschikte therapeut. Als
tegen opmerking van deze vraag wil ik opmerken,
dat zeer veel dr. Hakman-patinten helemaal geen
neuroten zijn, maar wel degelijk een rele klacht
hebben, die echter niet herkend wordt door hun
(tand)arts.
Met welke klachten komen patinten bij u?
De klachten waarvoor patinten mijn consultatieve
praktijk bezoeken zijn zeer divers en kunnen dus be-
trekking hebben op alle gebieden van chronische
ziekten. In de loop der tijd is er in mijn praktijk door
mond-op-mondreclame wel een verhoogde toeloop
van patinten met de diagnose: atypische aange-
zichtspijn. Veel van dit soort atypische pijnpatinten
blijken dus wel degelijk te typeren. Bij hen kan er geen
tandheelkundige oorzaak gevonden worden ondanks
het feit dat deze pijnpatinten alle specialisten en
pijnpolis al hebben gezien. Niets is dan ook zo prettig
om deze mensen na vele jaren van zeer ernstige pijn
weer een nieuw leven te geven zonder pijn.
Uw zienswijze zal ook uitgaan van voorkomen
is beter dan genezen. Hoe ziet u in dit ver-
band de rol van de mondhyginist?
Natuurlijk ben ik ook een fervent aanhanger van deze
zienswijze. Ik werk daarom ook in mijn praktijk sa-
men met een mondhyginist en sinds kort ben ik re-
gelmatig spreker op IT-avonden, waar ik mijn nieuwe
zienswijze uitleg over tandenpoetsen. In het kort
komt dit erop neer, dat ik de fuoride in de tandpasta
niet altijd als een noodzakelijk ingredint zie. In mon-
den met implantaten kan men volgens mijn opvatting
het liefste helemaal geen fuoride gebruiken vanwege
de etsende werking op het implantaatoppervlak. Dat
is nu de reden, dat ik juist specifek Bluem tandpasta
promoot, omdat deze tandpasta de eigen genezings-
kracht van het gingivaweefsel stimuleert op basis van
vrijkomende actieve zuurstof. Bij gebruik van deze
tandpasta gaat de gingiva van de natuurlijke elemen-
ten er ook spectaculair beter uit zien. Een duidelijk
plus-plus efect volgens mij.
Hoe zijn de reacties van andere tandartsen?
Ongeveer 25 jaar geleden was ik voor hen een hele
vreemde eend in de bijt, maar tegenwoordig sturen
zowel artsen als tandartsen regelmatig patinten
met een moeilijke ziekte- of klachtengeschiedenis
juist naar mij toe, omdat ik anders kijk naar veel za-
ken en een goede naam heb opgebouwd bij veel van
mijn collegas. Helaas werken er in Nederland te
weinig van dit soort tandartsen. De NVBT, waar ik
voorzitter van ben, heeft rond de 100 tandarts- en
mondhyginistenleden en dat is natuurlijk veel te
weinig als je weet dat er totaal bijna 10.000 beroeps-
genoten in Nederland actief zijn. Op dit moment is
er onder onze beroepsgroep nog steeds een bepaal-
de stroming, die deze zienswijzen, mede gesteund
door de vereniging tegen kwakzalverij, zeer sterk af-
keurt en helaas niet kijkt naar de vele patinten die
genezen zijn.
Heeft u nog iets toe te voegen?
Eigenlijk nog een heleboel, maar helaas is daar geen
ruimte voor. Ik beperk me daarom maar tot de mede-
deling, dat ik het enorm waardeer, dat uw tijdschrift
nu serieus aandacht besteedt aan de holistische kijk
op ons mooie vak. Daarvoor dank, ook namens alle
patinten! n
Veel patinten met
atypische
aangezichtspijn
komen bij mij