Tingala Sa BabaTingala Sa BabaTingala Sa BabaTingala Sa BabaTingala Sa BabaTingala Sa BabaTingala Sa BabaTingala Sa BabaTingala Sa BabaTingala Sa BabaTingala Sa BabaTingala Sa BabaTingala Sa BabaTingala Sa BabaTingala Sa BabaTingala Sa BabaTingala Sa BabaTingala Sa BabaTingala Sa BabaTingala Sa Baba
Tingala Sa BabaTingala Sa BabaTingala Sa BabaTingala Sa BabaTingala Sa BabaTingala Sa BabaTingala Sa BabaTingala Sa BabaTingala Sa BabaTingala Sa BabaTingala Sa BabaTingala Sa BabaTingala Sa BabaTingala Sa BabaTingala Sa BabaTingala Sa BabaTingala Sa BabaTingala Sa BabaTingala Sa BabaTingala Sa Baba
Tingala Sa BabaTingala Sa BabaTingala Sa BabaTingala Sa BabaTingala Sa BabaTingala Sa BabaTingala Sa BabaTingala Sa BabaTingala Sa BabaTingala Sa BabaTingala Sa BabaTingala Sa BabaTingala Sa BabaTingala Sa BabaTingala Sa BabaTingala Sa BabaTingala Sa BabaTingala Sa BabaTingala Sa BabaTingala Sa Baba
Nagsimula ang kwento sa isang playground ng isang paaralan at
mayroong dalawang bata doon. Ang isa ay nasa taas ng seesaw (batang paslit na hindi nakauniform) at ang isa ay nasa baba na (batang mataba at nakauniform). Nag-aaway ang bata sa kanilang posisyon palagi sa seesaw dahil palaging nasa taas ang batang mataba at nasa taas ang batang paslit. Maraming mga hininging mga kondisyon ang batang paslit upang mapunta ang batang mataba sa itaas. Nanghingi sya ng pera, nanghingi ng pagkain at nagpalibre ng ice cream. Tinawag ng isang batang babae si batang paslit na umuwi na daw at tinatawag na sila ng kanilang tatay. Napaisip ang batang paslit, kung iiwanan nya ang batang mataba, malulungkot naman ito ngunit kung mananatili naman siya rito at patuloy na makikipaglaro, papagalitan naman siya ng kanyang ama. Inalok niya na lang ang kapatid niyang babae kung gusto niya ng ice cream na binili ng batang mataba. At tumakbo ang kapatid ng batang paslit at kinuha ang pagkain. At sumakay sila sa seesaw at umangat din sa wakas ang batang mataba. Naglaro sila ng seesaw hanggang dumating ang sundo ng batang mataba.
Repleksyon: Napagisip-isip kong ako pala ay isang napakaswerteng tao sa mundo. Hindi pala lahat ng bata sa mundo ay nakakatanggap ng pantay na karapatan. Ako ay nakaramdam ng tuwa at lungkot ng sabay dahil nakakatanggap ako ng pantay na karapatan ngunit di pala lahat ng bata sa mundo ay nakakatanggap nito. Habang pinapanood ko ang video ay nararamdaman ko ang mga bagay na ito. Ako pala ay nakakatanggap ng mahahalagang karapatan ngunit hindi ko man lang ikinatuwa o pinasalamatan ang aking mga magulang dahil sa mga karapatang natatamasa ko. Ako ay nabigyan ng maayos na pangalan, nakapaglalaro ako ng malaya, nakakapag-aral at nakakakain ng tatlong beses o higit pa sa isang araw. Sa bandang huli, nakaramdam ako ng galit sa mga magulang na iresponsable at walang pakialam sa kanilang mga anak. Hindi man lang nila asikasuhin ang kanilang anak upang sila ay lumaki ng maayos at matiwasay. Dapat yung ang gawin nila bilang isang magulang para sa aking palagay.