Prehistorie en oudheid

Volgens de middeleeuwse mythologie van Geoffrey van Monmouth werd

Londen gesticht door Brutus van Troje en stond bekend als Troia Nova,
dat verbasterd werd tot Trinovantum.[5] Koning Lud zou de stad hebben
omgedoopt in Caer Ludein, de oorsprong van de naam "Londen". [6]
Geoffrey voorziet het voorhistorische Londen van een rijke tooi van
legendarische koningen en interessante verhalen, die eveneens in zijn
Historia regum Britanniae worden beschreven. Archeologen hebben
echter, behalve tekenen van landbouw en resten van bewoning, geen
bewijs gevonden van een voorhistorische of Britse stad.
Gedurende de prehistorie was Londen een landbouwgebied. In dit
gebied waren de handelsposten Egham en Brentford gevestigd. Deze
twee plaatsen zijn niet uitgegroeid tot steden, mede vanwege een gebrek
aan communicatiemogelijkheden.[7] Belangrijke vondsten, zoals het
Schild van Battersea, dat in de Theems bij Chelsea werd gevonden,
doen wel vermoeden dat het gebied belangrijk was. [8]
Rond het jaar 50, onder de Romeinse keizer Claudius, werd de stad als
Londinium gesticht op de noordoever van de Theems.[9] Het was de
hoofdstad van de Romeinse provincie Britannia. Waarschijnlijk werd al in
de tweede eeuw een brug over de rivier gebouwd. Nadat de stad in 61,
door troepen van Boudicca, geheel verwoest werd, groeide zij uit tot een
van de grootste steden van het Romeinse Rijk.[10] Na het vertrek van de
Romeinen in 410 raakte de stad in verval.
http://commons.wikimedia.org/wiki/File:Bayeux_Tapestry_William.jpg
Willem de Veroveraar op het Tapijt van Bayeux

Middeleeuwen

Angelsaksische koningen heersten over Engeland na het vertrek van de

Romeinen. De stad werd regelmatig geplunderd door Vikingen. Alfred de
Grote versloeg de Vikingen na een reeks van veldslagen. [11] Zo kon de
stad weer tot bloei komen. De Normandir Willem de Veroveraar trof, na
zijn verovering in 1066 (zie Slag bij Hastings), een welvarende stad aan.
Na zijn overwinning verwoestte het leger van Willem een groot gedeelte
van het land in een poging de Engelsen te onderwerpen, maar hij
ontweek Londen. Hij wachtte bij Berkhamsted totdat de officials van de

stad hem als koning zouden erkennen. De Londenaren stemden snel in

met zijn voorstel en zodoende werd Londen de hoofdstad van het gebied
dat in handen was van Willem.[12]
Londen groeide verder in welvaart en inwonertal tijdens de
middeleeuwen. De stad had in 1100 ongeveer 40.000 inwoners, in 1300
waren dat er al bijna 100.000.[13] Londen wist zich dankzij zijn rijkdom
steeds zelfstandiger te maken van de koningen. Tegen betaling verkreeg
het verschillende vrijheden en privileges. Zo kreeg de stad in 1194 van
Richard Leeuwenhart het statuut dat een bestuur van mayor
(burgemeester) en aldermen (wethouders) handhaafde. Dit werd
bevestigd in een nieuw handvest van 1199. In 1215 moest Jan zonder
Land nieuwe privileges toestaan, als gevolg van de bepalingen in de
Magna Carta.
Geleidelijk verwierf de City zoveel zelfbestuur, dat geen enkele
ambtenaar van de koning er toegang had en de koning zelf alleen na
toestemming. De macht was in handen van de kooplieden, die zich
hadden verenigd in corporaties. Ook buitenlandse kooplieden vestigden
zich in de stad, Florentijnen, Genuezen, Venetianen en vooral
Hanzekooplui, die sinds 1157 hun kantoor hadden in Steel Yard. Tijdens
de Rozenoorlog was Londen neutraal, waardoor het van zowel het huis
Lancaster als van hun tegenstanders van het huis York privileges kreeg.
In 1381 werd de stad geplunderd door opstandige boeren onder Wat
Tyler.[14]
http://commons.wikimedia.org/wiki/File:Great_Fire_London.jpg
De grote brand in 1666 richtte de stad veel schade aan

Nieuwe Tijd

Londen werd al vroeg een financieel en handelscentrum: in 1565 werd

de Royal Exchange gesticht, de eerste beurs van de stad. Twee rampen
troffen Londen kort na elkaar: in 1665 was er een grote pestepidemie, die
ongeveer 100.000 slachtoffers eiste,[15] en in 1666 de grote brand van
Londen, die van 2 tot 5 september woedde en een groot deel van de City
verwoestte. Hierbij ging ook St Paul's Cathedral in vlammen op.
Tegelijkertijd was de Tweede Engels-Nederlandse Oorlog aan de gang.
Sir Christopher Wren speelde een grote rol bij de stedenbouwkundige

planning en wederopbouw na de Grote Brand. Zo ontwierp hij de nieuwe

St Paul's Cathedral en het herdenkingsmonument van de Grote Brand,
eenvoudigweg 'The Monument' geheten. Wren voerde ook enkele
verbouwingen uit aan het Palace of Whitehall alvorens het complex
afbrandde in 1698.
Aan het einde van de zeventiende eeuw stichtte koning Willem III, met
behulp van Nederlands kapitaal, de Bank of England, gevestigd in
Threadneedle Street. In de achttiende eeuw was Londen een zeer
welvarende stad. Het had van Amsterdam de rol van financieel
wereldcentrum overgenomen. In 1851 en in 1862, tijdens het
Victoriaanse tijdperk, werden er wereldtentoonstellingen georganiseerd.
In de tweede helft van de 19e eeuw werd in de stad een grootschalig
rioolstelsel aangelegd, onder leiding van Sir Joseph Bazalgette. Hiermee
was Londen de eerste stad ter wereld die op deze manier de
levensstandaard en gezondheid van de bevolking aanzienlijk verbeterde.
Tweede Wereldoorlog
Tijdens de Tweede Wereldoorlog werd Londen zwaar getroffen door
Duitse bombardementen, waarbij ongeveer 20.000 doden vielen. [16]
Londen was het zenuwcentrum van de verdediging tegen de dreiging van
de asmogendheden. Vanuit de Cabinet War Rooms leidde premier
Winston Churchill het rijk. Vanuit een bunker onder het metrostation
Goodge Street leidde Dwight Eisenhower operatie Overlord en de invasie
van het vasteland van Europa.
Na de Tweede Wereldoorlog
http://commons.wikimedia.org/wiki/File:Canary_Wharf_200810.jpg

Canary Wharf in de Docklands

Enkele malen (in 1952 en 1962) is Londen ernstig bedreigd door

overstromingen (de stad zakt met een snelheid van 30 cm per eeuw),[17]
wat de aanleg van de imposante Thames Barrier (19771982) bij
Woolwich in de Theems noodzakelijk maakte.
Door de jaren heen is de stad als een inktvlek in alle richtingen gegroeid
en slokte vele kleine stadjes en dorpen op. De groei naar buiten toe
wordt nu enigszins afgeremd door de instelling van een groengordel. De
ontwikkeling concentreert zich nu in een opwaardering van de oude

havengebieden, de Docklands.
Londen is vanwege haar status als wereldstad en als hoofdstad van het
Verenigd Koninkrijk regelmatig het doelwit geweest van terrorisme. In
1939 en 1940 en tussen 1973 en 2001 werd door de Provisional Irish
Republican Army een groot aantal bomaanslagen gepleegd. De zwaarste
aanslagen waren echter terroristische bomaanslagen van 7 juli 2005. Bij
explosies in drie verschillende metrostellen vielen 39 slachtoffers. Ook
een bus werd opgeblazen, daar vielen 13 doden. [18] Twee weken later
mislukte een serie soortgelijke aanslagen. Een nieuwe aanslag met twee
bomauto's op vrijdag 29 juni 2007 werd ternauwernood voorkomen.

Geografie
Topografie

http://commons.wikimedia.org/wiki/File:PIA04301.jpg
Satellietfoto van Londen

De miljoenenstad Londen, of Groot-Londen, ligt in het zuidoosten van

Engeland. Groot-Londen heeft een oppervlakte van 1,572 km.[19]
De stad wordt ruwweg van west naar oost doorsneden door de rivier de
Theems. De riviervlakte waar de Theems door stroomt is de Thames
Valley. Ooit was deze rivier veel breder en ondieper dan zij nu is en werd
ze begrensd door drasland; ter hoogte van de London Bridge was sprake
van getijdenwerking en bij hoogtij kon het water tot wel een kilometer
breed worden, ongeveer vijf keer zo breed als nu. [20] Met de aanleg van
de grootste Thames Embankment vanaf 1862 werd de breedte van de
rivier sterk beperkt, werd bijna 9 hectare land aangewonnen en konden
een riool, een metrolijn en wegen aangelegd worden. Nog altijd vormt de
getijdenwerking van de rivier een bedreiging voor Londen, al moet de
Thames Barrier, een waterkering in de Theems in het oosten van
Londen, de komende decennia voldoende bescherming bieden.
Het hoogste natuurlijke punt in Londen is Westerham Heights met een
hoogte van 245 meter.[21] Westerham Heights ligt in de borough Bromley
in Outer London, de buitenring van Groot-Londen. De acht hoogste
natuurlijke punten van de stad liggen allemaal in Outer London. Het
hoogste punt van Inner London, het centrale deel van Groot-Londen, is
Hampstead Heath in de borough Camden met een hoogte van 134

meter.
De City of London is de historische stadskern; die wordt meestal alleen
de City genoemd. De City is vooral bekend door het grote aantal
financile instellingen, dat er is gevestigd. Het gebied is slechts 2,6 km
groot en wordt ook wel de square mile genoemd. De City heeft ongeveer
7000 inwoners.[22]