Professional Documents
Culture Documents
f (t )
2
F ( ) exp (i t ) d
La transformada
de
Fourier
F ( )
f (t ) exp(i t ) dt
1
DE LA SERIE DE FOURIER A
LA TRANSFORMADA DE FOURIER
f(t)
p
...
-T
-T
/2
0
-p
/2
f (t ) 1
0
/2
p
/2
T
T
2
p
2
p
2
T ...
t
t
t
p
2
p
2
T
2
3
p sen(n )
cn
T (n )
p
0 2
p
0 2
cn
0.4
0.2
0
-0.2
-60
-40
-20
20
40
60 w=nw0
5
p = 1, T = 2
f(t)
1
0.5
0
-20
-10
1.5
10
20
10
20
10
20
10
20
p = 1, T = 5
f(t)
1
0.5
0
-20
-10
1.5
p = 1, T = 10
f(t)
0.5
0
-20
-10
f(t)
1.5
p = 1, T = 20
0.5
0
-20
-10
cn
p = 1, T = 2
0.4
0.2
0
-0.2
-50
=n0
50
0.3
p = 1, T = 5
0.2
0.1
0
-0.1
-50
0.15
50
p = 1, T = 10
0.1
0.05
0
-0.05
-50
0.06
50
p = 1, T = 20
0.04
0.02
0
-0.02
7
-50
50
p = 1, T =
f(t)
1
0.5
0
-20
-10
10
20
fT (t )
c e
in0t
T /2
Recordemos:
cn
fT (t )e
1
T
in0t
dt
2
T
0
T / 2
0 2 / T
f (t )
T /2
1
T
T / 2
T /2
fT (t )e
Tf (t )e
1
2
in0t
in0t
T / 2
dt e
dt 0 e
in0t
in0t
Cuando T , n0 y 0 d y el sumatorio
se convierte en:
f (t )
1
2
f (t )e
i t
i t
dt e d
11
La transformada de Fourier
Es decir,
f (t )
1
2
i t
F
(
)
e
d
donde:
F ( )
f (t )e
i t
dt
Identidad
de Fourier
o antitransformada de
Fourier
Transformada
de Fourier
La transformada de Fourier y
la transformada inversa de Fourier
F ( )
f (t ) exp(i t ) dt
1
f (t )
2
F ( ) exp(i t ) d
13
F [ f (t )] F ( ) f ( )
f (t )e
it
dt
F [ F ( )] f (t )
1
1
2
F
(
)
e
d
i t
14
f(t)
t
/2
-p
/2
f (t ) 1
0
p
2
t
p
2 t
p
2 t
p
2
15
Integrando:
F ( )
f (t )e
p/2
it
dt
1
i
i t
Usando la frmula
de Euler:
p/2
p / 2
it
dt
p/2
1
i
(e
i p / 2
sen(p / 2)
i p / 2
ip / 2
e i p / 2
2i
sen(p / 2)
F ( ) p
p sinc(p / 2) pSa ( wp / 2)
p / 2
16
f (t ) 1
0
t
p
2
p
2
t
p
2
p =1
p
2
En forma grfica,
la transformada es:
F ( ) p sinc(p / 2)
F(w)
0.5
0
-50
50
17
La funcin sinc(x)
Sinc(x/2) es la
transformada de
Fourier de una
funcin rectngulo.
Sinc2(x/2) es la
transformada de
Fourier de una
funcin triangulo.
Sinc2(ax) es el
patrn de difraccin
de una ranura.
18
sinc2( )
sinc 2 ( / 2)
(t )
1
1/2
TF
1/2
19
t
0
m,n
1 if m n
0 if m n
if t 0
(t )
0 if t 0
(t)
t
21
fm(t) = m exp[-(mt)2]/
(t)
f3(t)
f2(t)
f1(t)
t
22
(t ) dt 1
(t)
(t a) f (t ) dt (t a) f (a) dt f (a)
exp(it ) dt 2 (
exp[i( )t ]
dt 2 (
23
it
f (t )e dt 1
(t)
1
t
1
2
()
Recordemos
t
24
T
0 , t
2
T
T
f t 1, t
2
2
T
0 , 2 t
T
sen
2
f ( ) T
T
2
T
T
2
2
T
2
T
25
f t
T
0,t
2
T
T
1, t
2
2
T
0, t
2
T
sen
2
f ( ) T
T
2
T?
T?
f t 1
f 1eit dt
2 ( )
26
f cos(0t ) eit dt
f t cos(0t )
i 0 t
e
2
i 0 t
it
1
dt ei ( 0 ) t ei ( 0 )t dt
2
f ( ) 2 ( ) ( )
0
0
2
f ( ) ( 0 ) ( 0 )
F {cos(0t )}
cos(0t)
27
it
sen
(
t
)
dt
0 e
i 0 t
e
2i
i 0 t
it
1
i ( 0 ) t
i ( 0 ) t
dt
dt
e
e
2i
f ( ) i ( 0 ) ( 0 )
F{sen(0 t)}
sen(0t)
28
i 0 t
i0t it
F {e } e e dt
i ( 0 ) t
dt 2 ( 0 )
exp(i 0t)
Im
Re
F {exp(i 0t)}
t
t
29
Im
Re
TF
exp(i 0t)
F {exp(i 0t)}
TF
Sum
30
e at , t 0
f t
0, t 0
a0
f e e
0
at
it
dt
e
0
( a i ) t
( a i ) t
e
dt
a i
1
1
(0 1)
a i
a i
1 a i
a i a i
a
i 2
2
2
a
a 2
31
exp( at
) exp( it ) dt
exp( 2 / 4a)
exp( 2 / 4a)
exp( at 2 )
TF
0
Ms adelante lo demostraremos.
32
1
1
g ( x) F G (k )
2
ikx
G
(
k
)
e
dk
G (k )
1
ikx '
G
(
k
)
e
dk
ikx
g
(
x
)
e
dx
g ( x )e
ikx
ikx '
dx e dk
1 ik ( x ' x )
g
(
x
)
e
dk
dx
2
( x ' x )
g ( x ')
33
i 3
F 1 g g eix d
5
i 3 3
i x
2
5
F g
e d
3
3
i 3 i 3
2
5
i x
ix
e
d
e
d
3
3
i 3
i 3
I1
I2
e izx
f ( z)
z 3i polo de orden 3
3
iz 3
34
ix 2 e 3 x
f(z)
Re
s
2
z - 3i
I1 4 i Re s f(z) 2 x 2 e 3x ; x 0
z - 3i
I1 0; x 0
Clculo de I 2 (teora de residuos):
5
i
I2
e
d
i 3 3
e izx
f(z)
z 3i polo de orden 3
3
iz 3
ix 2 e 3 x
f(z)
Re
s
2
z 3i
5 2 3 x
I 2 10 i Re s f(z) 2 x e ; x 0
2
z 3i
I 2 0; x 0
35
F1 g
5x 2 e 3 x ; x 0
36
g ( )
6 2 13i 6
Respuesta.
f ( x) g ( )e ix d
1
2
3
g ( z)
, z1 i, z 2 i
6( z z1 )( z z 2 )
3
2
37
0:
2
g ( z )eizx dz 2i Res(G ( z ), z k )
-R
k 1
( R)
G ( z )dz G ( w)dw
Haciendo lim R
1
Como lim g ( z ) lim 2
0
z
z 6 z 13iz 6
38
lim
R ( R )
Entonces:
2
f ( x) 2i Res(G ( z ), z k )
5
Si x <
3
x
2
2
x
3
0:
g ( z )eizx dz 2i Res(G ( z ), z k )
k 1
(R)
G ( z )dz G ( w)dw
R
39
Haciendo lim R
Como lim g ( z )
z
-R
1
lim
0
2
z 6 z 13iz 6
lim
Entonces:
f ( x) 2i Res(G ( z ), z k ) 0
R ( R )
2 3 x 2 x
e 2 e 3 , x 0
f(x) 5
0, x 0
40
g ( x) dx
F (t ) exp(i t ) dt
1
2
2
F (t ) exp(i[ ] t ) dt
1
2
2
F ( ) exp(i[ ] ) d
2 f ( )
Este el motivo por el que a menudo f y F se dice que son
un "par transformado."
42
F f ( x) Fr (k ) iFi (k )
F f ( x) F (k ) A(k )e i ( k )
A F (k ) F Fi
2
r
43
F f ( x ) Fr ( k ) iFi ( k )
f ( x )e
ikx
dx
Fr ( k )
f ( x ) cos( kx ) isen( kx ) dx
f ( x ) cos( kx )dx
Fi ( k ) f ( x ) sin( kx )dx
44
f
(t)
g(t)
f
F .T .
g(t) g
F.T .
45
La transformada de Fourier de la
combinacin lineal de dos funciones.
F()
f(t)
t
G()
g(t)
t
F {af (t ) bg (t )}
aF{ f (t )} bF{g (t )}
F() + G()
f(t) + g(t)
t
46
CalcularlatransformadadeFourierdelasiguientefuncin:
a
0 , t
2
b
a
f (t) 1, t ; a b 0
2
2
b
2 , t
Lafuncinf(t)sepuedeescribirtambindelsiguientemodo:
a
b
0 , t
0, t
2 ; h(t)
2
donde g(t)
1, t a
1, t b
2
2
47
Luego:
) g
( )
( ) h
f(
a
b
sen
sen
2 b
2
f () a
a
b
2
2
2
2
48
CalcularlatransformadadeFourierdelasiguientefuncin:
0
a
49
TenemosquecalcularlatransformadadeFourierdelasiguientefuncin:
0, t a
1, a t b
f t 0, b t b
1, b t a
0, t a
0, t a
g(t)
1, t a
f t g(t) h(t)
0 , t b
; h(t)
1, t b
50
0, t a
g(t)
1, t a
()
g
0 , t b
h(t)
1, t b
2b sen(b)
h()
2 b
F.T .
2a sen(a)
2 a
F.T .
2a sen(a)
2b sen(b)
2 a
2 b
51
1
F f at
a
2.Escalado:
F f t f ( )
F f at
f
a
f (at )e it dt
1
f (at )e
1
f (t ' )e
i ( at )
a
i t '
a
d (at )
1
dt '
a
f
a
52
F()
f(t)
Efecto de
la propiedad
de escalado
Mientras ms
corto es el
pulso, ms
ancho es el
espectro.
Esta es la esencia
del principio de
incertidumbre en
mecnica cuntica.
Pulso
corto
Pulso
medio
Pulso
largo
53
F f x
f ( x )e
ikt
dx f (k )
54
3.Traslacineneldominiodetiempos
f (t ) F .T . f f (t a) F .T . eia f
f (t a) g(t)
g
g
i t
g
(
t
)
e dt
f (u ) ei (u a ) du
f (t a) eit dt
e i a
f (u ) eiu du
g eia f ( )
55
Re f ( ) Re f ( )
Im f ( ) Im f ( )
5.:
f 0
f (t )dt
1
f 0
2
f ( )d
56
5.IdentidaddeParseval:
i t
*
f ( ) e d
d f ( ) d ' g ( ' )
En particular:
f (t) g(t)
f (t)
(t)g(t)dt
'
i t
g ( ' ) e
d ' dt
i ( 't )
dt e
( )d
f ( ) g
( ' )
dt
f * ( ) g ( )d
f( ) d
TeoremadeRayleigh
57
E(x)=E(x)
E(x)
E ( x) [ f ( x) f ( x)] / 2
O(x)
O(x)=O(x)
f(x)
O ( x ) [ f ( x ) f ( x)] / 2
f ( x) E ( x) O( x)
58
it
f (t ) e
dt
f ( )
it
f (t ) e
f (t ) e
i t
dt f (t ) e
i t
dt f (t ) e
0
i t
it
dt
it
dt f (t ) e e
dt
f 2 f (t ) cos(t )dt
0
59
it
f (t ) e
f (t ) e
dt
i t
i t
f ( ) f (t ) e dt f (t ) e
0
0
i t
i t
dt f (t ) e
0
dt
dt f (t ) eit eit dt
f 2i f (t ) sen(t )dt
0
60
6.Transformadadeladerivada:
F(f
(x)) ik F(k)
n
(n)
7.Transformadaxf(x):
F xf ( x ) iF( f ( x )) iF( k )
Y en general:
F x f ( x ) i F( k )
n
61
1 x
2
1 x
2 2
e ikx
Nos piden la integral F (k ) 2
dx
x 1
Pasamos la integral al plano complejo :
e ikz
1
I 2
dz integral " tipo 3" con f ( z ) 2
z 1
z 1
f ( z ) es analtica z C, excepto z1 -i y z 2 i
62
1
z
i
z i
z i
C1
e ikz
e ikz
k
F (k ) 2i Res 2 2i lm
1
z
i
z i
z
De modo que : F (k ) e
2.
C2
df
2x
df
Puesto que F
ikF f y
:
2
2
dx 1 x
dx
2x
2 F
2 2
1 x
x
G (k ) F
1 x 2
F
ike
2 2
1 x
k
ike
2
2
63
f ( x) exp
2
Derivando tenemos:
ax 2
ax 2
f ( x) ax exp
axf ( x)
f ( x) exp
2
2
F xf ( x) iF ( f ( x)) iF (k )
ikF (k ) iaF (k )
64
ikF (k ) iaF (k ) F (k ) Be
F (k ) Be
k2
2a
ax 2
B F ( 0) e
ax 2
e ikx dx
u2 =
ax2/2
2 u 2
2 u 2
dx
e du 2
e du
a
a 0
2 e t
2
dt
a 0 t
a
2
F (k )
e
a
k2
2a
u2 = t
k2
2a
65
Convolucin
Se define la integral de convolucin de dos funciones
f(t) y g(t) del siguiente modo:
f g (t ) f (u )g (t u )du
f (t u )g (t )du
66
67
Ejemplo visual:
68
f (t ) t a)
f (t u ) (u a ) du
f (t a )
Convolucionar una funcin con una delta,
simplemente centra la funcin sobre la delta.
69
Propiedades de la convolucin
Commutativa:
f g g f
Asociativa:
f (g h) ( f g) h
Distributiva:
f (g h) f g f h
70
El teorema de convolucin o
teorema de Wiener-Khitchine
F f (t ) * g (t ) F ( w) G ( w)
Convolucin en el espacio real es equivalente a
multiplicacin en el espacio recproco.
71
F { ( x)}
F {rect( x)}
sinc( k / 2)
sinc 2 ( k / 2)
f g (t ) f (u ) g (t u )du
1
2
f ( ) e
1
2
g ( ' ) e
i ' ( t u )
d ' du
i u
g ( ') e
i 't
1 i ( ')u
( )d
du
d
'
f
e
2
( ')
73
g ( ') e
i 't
( ')d ' f ( )d
f ( ) g ( ) eit d f (t ) g (t )
F f (t ) * g (t ) F ( w) G ( w)
74
f (t )
T
0
, t
2
T
cos(0t ) , t
2
f cos(0t ) eit dt
T
2
T
2
ei0t ei0t it
e dt
2
i ( 0 ) t
i ( 0 ) t
1
ie
ie
f ( )
2 0
0
T
2
T
2
75
2 0
2
2
T
f ( )
2
T
T
sen ( 0 ) sen ( 0 )
2
2
T
T
0
0
2
2
f (t )
T
0
, t
2
T
cos(0t ) , t
2
76
T
, t
2
T
, t
2
h(t )
TF
T
sen
2
h( ) T
T
f hg h g
; gt cos( 0 t)
TF
f (t )
T
0
, t
2
T
cos(0t ) , t
2
g ( )
( 0 ) ( 0 )
2
f t h(t ) g (t )
77
h g ( )
f hg h g
1
2
h(t ) g (t ) eit dt
T
sen '
1
2
T
2
'
2
1
T
f ( ) (h g )( )
2 2
T
T
sen ( 0 ) sen ( 0 )
2
2
T
T
0
0
2
2 78
CalcularlatransformadadeFourierdelproductodeconvolucindelas
siguientesfunciones:
ab
0, t
2
f (t)
1, t a b
a b
a b
g(t) 2 t
t
2
2
79
Elproductodeconvolucindelasfuncionesf(t)yg(t)es:
1
2
f g (t)
f (u)g(t u)du
ab
a b
f g (t) f (u) (t
u) (t
u) du
2
2
ab
ab
f g (t) f (t
) f (t
)
2
2
esdecirqueelproductodeconvolucindef(t)yg(t)sondosfunciones
pulsodeanchuraabcentradasen(a+b)/2y(a+b)/2cuyagrficaesla
siguiente:
80
0
a
ycuyatransformadadeFouriercalculamosenelejercicioanterior:
2a sen(a)
2b sen(b)
2 a
2 b
81
UnaformaalternativaparacalcularlatransformadadeFourierdel
productodeconvolucindef(t)yg(t)esusarelteoremadeconvolucin,
segnelcul,latransformadadeFourierdelproductodeconvolucinde
f(t)yg(t)esigualalproductodelastransformadasdeFourierrespectivas
def(t)yg(t):
f g (t)
()
f()g
F.T .
ab
ab
sen(
)
0, t
a
b
F.T .
2
2
f()
f (t)
2 a b
1, t a b
2
2
82
CalculamoslatransformadadeFourierdeg(t):
1
it
g(t) e dt
1
a b
a b it
2 t
t
e dt
2
2
2
a b
e
g
e
2cos
2
ab
sen(
)
a b
a b
2
f() g
2cos
2 a b
2
2
i
a b
2
a b
2
83
ab
sen(
)
a b
a b
2
f() g
2cos
2
2
2
g
f()
a b
2 1
ab
2sen(
)cos
2
2
g
f()
2 1
sen(a) senb
quecoincideconlatransformadaquehabamoscalculadodelotromodo.
84
Utilizarelteoremadeconvolucinparacalcularlaantitransformada
deFourierdelasiguientefuncin:
T
)
2 sen (
T
2
f( )
2 2
2 T
4
2
Tenemosquecalcularlaantitransformada:
f t
1
2
i t
f( )e d
2 T
)
2 sen (
1
T
it
2
f t
d
2 2
e
2 2 T
4
T
sen( )
1
T
2 it d
2 2
2
85
T
T
sen( ) T sen( )
1
T
2
2
f (t)
2 T 2 T
2
2
2
i t
y,llamando:
T
T
0, t
sen(
)
2
T
Antitransformada g(t)
2
( )
g
T
T
deFourier
2
1, t 2
2
nosquedaque:
1
f (t)
2
i t
g
(
)
g
(
)
e d
1
2
2 g g(t)
Teoremadeconvolucin
86
Portanto,laintegraldeconvolucindeg(t)consigomismaqueda:
g g(t)
donde
1
2
g(u)g(t u)du
T
0, t
2
g(t)
1, t T
Si t T g g(t) 0
Si T t 0 g g(t)
1
2
T
2
tT
T1 1 du 2
87
Si 0 t T g g (t)
Si t T g g(t) 0
1
2
T
2
T t
T1 1 du 2
Luego:
T t
, t T
f (t) g g(t)
2
0 , t T
88