habang ako ay namumulat noon sa lahat ng kayabangan sa mundo, nabalitaan ko na a

ng bar exam daw ang pinakamahirap na exam sa buong pilipinas. napaisip ako, kaya
ko kayang ipasa yon? sabi ko oo mayabang ata ako. hindi ko alam kung kaya ng ut
ak ko, pero nga dahil pinaglihi ako sa bagyo, sinubukan kong magenroll sa law sc
hool.
hindi madali ang naging buhay ko
madalas
indi ko
uro ako
siguro

pumapasok sa isip ko, sinayang ko ba ang limang taon ng buhay ko? kung h
piniling magpabibo malamang wala ako sa kweba ngayon, nakapagahit na sig
ng balbas at bigote, nakakatulog siguro ko ng hindi binabangungot, hindi
ako ngayon natatakot.

hindi naman kase eto ang pangarap ko. hindi makapal ang mukha ko, hindi ako maga
ling makihalubilo sa mga tao, hindi ako mahilig sa mga argumento. kung susumahin
hindi talaga ito para sa akin. pero gusto ko din ng mala action star na pamumuh
ay,yung tipong gugulpihin muna nila paquito at romy diaz, bago babanat ng paikot
ikot na suntok at pompyang sa magkabilang tenga, mga galawang dadausdos muna sa
sahig bago barilin yung mga kalbo at may bigoteng kontrabida.ayoko ng buhay sa
likod ng kamera, gusto ko ako ang bida.
pero parang contradicting ang gusto kong mangyare, ayoko ng spotlight pero gusto
kong maging bida. kaya sa loob ng limang taon litong lito ako. madami nadin ako
ng napagtanungan, nanay ko, tatay ko, kapatid ko, aso ko, girlfriend ko, mga kai
bigan ko, kulang nalang sila jowapao pagtanungan ko kung tama ba ang naging desi
syon ko.
noong nagtatrabaho kase ako mechanical ang lahat, paulit ulit, walang bago, naka
kaburyon. gising, pasok sa trabaho, palamig sa mall bago umuwi, exercise, tulog.
araw araw ganyan. sabi ko sa sarili ko, hindi pwedeng ganto ang maging buhay ko
.