Professional Documents
Culture Documents
ISBN 975-8293-53-2
Ana Tanra'nn zinde
Anadolu Kybele Klt
Lynn E. Roller
zgn Ad
in Searcl of God The Mother
The Cult of Anatolian Cybele
eviren
Betl Avun
Ofset Hazrlk
Homcr Kitabevi
Tasarm
Sinan Turan
Bask ve Cilt
Bar Matbaa
l. Basm 2004
Homer Kitabevi
Tm metnin yaym hakk sakldr.
Tantm iin yaplacak ksa alnular dnda yazarn ve yaymcnm
yazl izni olmakszn hibir yolla oalulamaz.
Yeni ar Caddesi, No: 28/A, 34433,
e-nail: honer@homerbooks.com
LYNN E. ROLLER
ANA T ANRIA'NIN
ZNDE
Anadolu Kybele Klt
homer kitabevi
indekiler
&simlerin Listesi
nsz
13
Ksaltmalar
17
Sunu
21
1.
28
46
2. Prehistorik Bulgular
46
59
79
127
Erken Klt
1 27
6. Klasik Dnem
149
7. Hellenistik Dnem
187
5.
231
231
4.
254
254
275
313
Sonsz
329
Dipnotlar
331
Bibliyografya
399
Dizin
419
Resimlerin Listesi
HARTALAR
1.
2.
RESMLER
1.
2.
3.
6.
7.
8.
12.
13.
dol, Gordion
16.
17.
10
18.
19.
RESiMLERiN LiSTESi
11
12
Ara Pietatis
73. Magna Mater'in Augustus a tapnann alnlndaki
13
n sz
lk alan almas sezonumu 1979 yaznda, Pennsylvania niversite
si'nin Mzesi 'nin sponsorluk yapt Gordion Projesi'nde alarak
geirdim. Doktoram biteli iki yl olmutu, ilk dzenli akademik gre
vime Davis'deki California niversitesi'nde henz balamtm ve ye
ni aratrma ufuklar aryordum. Tez danmanm, Pennsylvania ni
versitesi'nden Profesr Keith De Vries'dan aldm Gordion Proje
si'ne katlma ars, o zamanlar bana ok ekici bir frsat gibi grn
d ve profesyonel yaamm belirleyen bir yola soktu beni. Trkiye'ye
varmdan sadece be gn sonra Gordion ekibinin dier yeleriyle
birlikte Midas Kenti'ne yaptm bir alan gezisi, hala belleimde ya
ar. Kvrlarak giden bozuk bir yolun dnemecinde, birdenbire kar
mzda duran Midas Ant' n grdk. Etkileyici biimiyle eteklerin
deki kyn zerinde kule gibi ykseliyor ve parlak sabah gneiyle
ldyordu. "Bir gn geri dnmeli ve bunu daha iyi incelemeliyim, "
diye dndm hatrlyorum.
Phrygia'nn dalk blgelerindeki kaya antlarnn zerimde brak
t etkiyi (pek ok gezgin gibi ) hi unutnadm ve bunlarn insanda
uyandrd o gl huu duygusunu bu kitapta aktarmaya altm.
Eski Akdeniz halknn bu arpc doal manzara iinde, zellikle de
yaadklar dalarda zel bir dinsel yaant tr kefetnesine ama
dn gibi, bu yaantyla badatrdklar tek tanrsal varlk olan Phrygi
al Ana'nn, taraftarlar zerinde derin ve kalc bir etki yapm olma
s da artc deil.
Daha ok Cybele olarak tannan Phrygial Ana Tanra'y antik ya
znda ve modern bilimsel yaptlarda daha kapsaml biimde okuma
ya baladmda bile bu olumlu izlenimim deimedi. zellikle mo
dern almalarda, insann bu tanrayla ilgili olarak edindii ilk izle
nim neredeyse hep olumsuzdur. Bu durum, Vergilius, Martialis, Iu
venalis ve zellikle 63. iirindeki ustaca izilmi ykc Cybele Ana port
resiyle, bilim adam olsun olmasn, bu konuyla ilgilenen hemen her
kes zerinde tartlmaz bir etki yapm olan Catullus gibi nemli La
tin yazarlar tarafndan yaratlan olumsuz, ounlukla uursuz tanr
a portresinden kaynaklanr byk lde. 1 . Blmde, Phrygial
Ana'nn olumsuz tablosunun 19. ve 20. yzyllarda neden o kadar g
l bir yank yaptn, Yunan ve Latin kaynaklarnn pek ounda rast
lanan o rahatsz edici Ana Tanra imajnn neden baki kaldn gs-
14
NSZ
15
16
17
Ksaltmalar
Kitapta ad verilmeyen antik yazarlar ve yaptlarla ilgili ksaltmalar
iin bk. Lidell and Scott, A Greek-English Lexicon ve Oxford Latin Dicti
onary.
Carchemish 1-III
CCCA
ABV
ARV2
CARC
ac
a
De'los
De 'tos XXIII
Et. mag.
FGrHist
/G
/GRRP
1977-89 )
MAMA
OGJS
OlynthuslV
Olynthus XIV
RE
SEG
s1c3
18
DEN
s
BOLU
.ANKARA
Gordion
Fndk
KTAHYA
Pessinous
Midas
Aizanoi
.
Arslankaya
Dokimeion
.AFYON
epni
DiNAR
Aphrodisias
B URDUR
Ha lar
AK
KONYA
atal hyk
lltQazky
Kltepe
KAYSERi
MALATYA
NIGDE
Ancuzky
Birecek
Karatepe
us
Zincirli
KarkamiS
Ain Dara
50
100
200
300 Kilometre
Harita 1. Anadolu'da Phrygia'nn Ana Tanras ile ilgili nemli arkeolojik yerler
(gnmz kentleri byk harflerle, antik yerlemeler kk harfle yazlmur).
20
o
Sparta
AK DENiZ
500 Kilometre
Harita 2. Akdeniz blgesinde Phrygia'nn Ana Tanras ile ilgili nemli arkeolojik
yerler.
Sunu
22
SUNU
23
24
SUNU
25
geldi. Ancak bu o kadar dall budakl bir konudur ki, burada ele al
mamaya ve Roma dnyasndaki Ana Tanra kog.usundaki inceleme
mi Roma mparatorluu'nun ilk iki yzyl srasnda tanray anayr
du Anadolu'da gzden geirmekle bitirmeye karar verdim.5
Ana Tanra kltnn zel ilgi toplayan bir baka yn, doumu
nu ve gen oban Attis'le ak macerasn anlatan sylencelerdir. Bu
macera Attis'in hadm oluu ve lmyle sonuland iin, Cybele
ile Attis masal Ana Tanra'nn en iyi bilinen ynlerinden biri ve en
fazla ilgi toplam olandr. Geleneksel bir Phrygia yks olduu sk
sk iddia edilmise deLbJliJ<i bu yk '!nr _.t\ttisII!_ va_ rl_!.__ akl
mak a<l_cyla_!!e)len--1:!IlY<lrat!!m ve tanrann tapm
nn garip zelliklerinden bazlarnn, zellikle ayinlerdeki hadm et--- - - -ta__I!_l.e uygulaf!1_snn_gen_s:esi___olarak pek ok Yunan ve Latin yazar
rafndan yinelenmitir. Sylencenin znde Phrygia'ya zg baz e
ler bulunmakla birlikte, yknn bildiimiz hali daha ok Yunan ve
Roma toplumunun rndr. Bu nedenle onu 2. ve 3. ana blmler
arasnda, srasyla Yunanistan ve Roma ile ilgili olarak irdeleyeceim.
Bu yzden bu kitabn balca blmlerinde Ana Tanra'yla ilgili
kantlar kronolojik bir ereve iinde sunuluyor. Bu yaklam yn
den, Phryg, Yunan ve Roma izgisi zerinden bakarak, Ana Tanra
tapmnn Anadolu'dan Yunanistan'a, Yunanistan'dan Roma'ya yay
lrken gsterdii deiikliklerin ounu belirler. Bu izgiler izlenir
ken, kitap boymca dinsel uygulamalarla ilgili balca kantlar nem
le vurgulanmtr. Bunlar tapnaklar, kutsal yerler, tanrann betim
leri, ona yaplan sunular ve ona ynelik simgelerden oluan fiziksel
kantlar ile, klt kurallar ve adak yaztlarndan oluan yazl kantlar
dr. Kutsal metni ya da dogmas olmayan oktanrl karmak bir dn
yada, insanlarlnd.lnsel uygi.1lamalar nasl yaptn!. -go-sicr-en-bulgu
lar, belli bir tanrnn ya da kltn kendi taraftarlarna ne ifade ettii
ni saptamann genellikle en etkili yoludur. Yaznsal metinlerin tank
l kukusuz deerlidir ve byik ilgi toplamaktadr. Ana Tanra, Pin
daros ve Euripides'den, Catullus ve Vergilius'a kadar ok sayda an
tik yazarn yaptnda boy gsterdii iin, kimse bunlar gz ard et
mek istemez elbette. Ancak yaznsal metinler halkn bir tanr hakkn
da ne dndn gsteren klt uygulamalar kadar rnek nitelik
te deildir, nk genellikle Yunanistan ve Roma'nn sekin aydnla
rnn bak alarn yanstrlar. Cybele Ana ve gen sevgilisi Attis'le il
gili sylence emberindeki yklerin anlatmlar yeniden incelenir
ken, bu nemli noktay gz nne almak gerekir. Bu anlatlardan klt
---- - - -----
----
26
SUNU
27
----
---
28
29
30
tiyor -yle ki, yeryznde barnan, yani topraa bal olan ana tanr
alar tapmndan, gkte barnan, yani gksel olan gk tanrlar tap
mna giden o ilerleyi yalnzca kanlmaz ve doal deil, ayn zaman
da insan bilincinin ykseliinin bir parasdr. Bachofen'a gre, ana
lk tm yeryz yaamna ait iken, babalk bilinci yalnz erkek.le ( onun
ifadesi) snrlandrlmtr; bylece ana tanrann yerine baba tanr
nn gemesi iyi bir ey olarak grlmtr, nk bu durnm insano
lunu hayvansal yaamdan daha yksek bir dzeye koymaktadr. Bac
hofen bu noktada da dinsel uygulamalar insan topluluunun gelii
mine paralel olarak gzden geirmitir. Ona gre, o geliimin bir ka
ntdr bu. Tpk ana tanrann yerini alan bal;>a tanr gibi, babaerkil
liin, yani erkek egemenliinin anaerkillikten stn bir sistem olarak
gelitii sonucuna varmtr.
Yirminci yzyln sonunda Bachofen'n almasn naif ve kayrc
diye bir kenara atmak kolaydr, ama bu, onun almasnn daha son
ra Anadolulu Ana Tanra'ya yaplan ya}damlar zerindeki byk
etkisini gz ard etmek olur. Kendi kuann eitimli erkeklerinin
ou gibi Bachofen da geni apta Klasik Yunan ve Latin edebiyat
okumu, tezini destekleyen malzemenin ounu Akdeniz'in antika
edebiyatndan elde etmiti.4 Onun ana tanra ve anaerkillik kavra
mna ilikin balca kant, dorndan doruya Anadolu'mm yerli halk
larndan biriyle ilikilidir -yani, Yunanl tarihi Herodotos'un Lykial
larla ilgili bir aklamas. Bachofen aadaki pasaj alntlam:
[Lykiallarn] gelenekleri baz ynlerden Giritlilerinkileri, baz
ynlerden Kariallarnkileri andrr, ama geleneklerinden biri var ki,
hibir insan soyununkine benzemez. Bunlar babalarnn deil,
annelerinin adn alrlar. Eer bir Lykialya kim olduu sorulursa, kendi
adyla annesinin adn, sonra da anneannesinin, byk anneannesinin
vs. adlarn syler. Ve, eer bir kadn yurtta bir kleyle ilikiye girerse,
doan ocuklar meru saylr, ama zgr bir erkek yurtta, hatta en
yksek derecede olan bile, yabanc bir kadn ya da bir metresle ilikiye
girerse, doan ocuklarn hibir yurttalk hakk olmaz.
Herodotos ( 1 . 1 73)
31
]2
3.
34
--
---
--
__
35
Q!ym
_p_l:_-1?-r!ar5_II1brinin dnda kalan kayg verici bir konuk
tu. Bir a.!la EJ.__!J.:_a,11_ l<:ril!J _d_e_-:ercie__Yull_-dfnsl y;;.amnda
mrjinal kalm olduu gerei, tanrann kltnn prehistorik d
!!_el!!le<! va, ltp olmadn kukulu klyor. stelik, neden bir be
rek_et tanrasnn ?zellilt:_?lik_t9p_t!nla.r;;._ ve-rg-hnas gerekti
&_a.nr, _o _ da belli deil. Anne ve bebek lmlerindeki yksek
oranlar gz nne alndnda, o zamanlar insan hayat daha riskli
olduu iin kadnn dourganlna daha ok nem verilmi oluna
ca eklinde dolayl bir varsaym mevcut gibi grnyor bu noktada.
Ancak, bu Neolitik aa zg bir durum deil; doum srasndaki
lmlerin ve bebek lmlerinin oranlarndaki ykseklik, insan rkn
da bu yzyla dek pekala sregelmitir. Bu tr koullar Neolitik top
lumlarda din bili_ncinin ekillenmesine yardm etmi olabilirse de, biz
lerin bir ana tanrann varln kabullenmemizi salamak asndan
kendi balarna yeterli olamazlar.
Antik Anadolu'da ise tablo hayli farkldr, nk orada ana tanra
olarak kabul edilen bir tanrann varln gsteren kantlar tarihsel
alardan itibaren gerekten mevcuttur ve bu tanrann pekala ta
rih ncesinde de bir ncl bulunmu olabilir. Byle bir ncle ili
kin olarak 2. Blmde irdelenecek olan kantlar dii dourganlk idol
leri hakkndaki kukulu genellemelere dayanmamakta, daha ok din
sel tren balamndaki zel nesnelerle iliki kurmaktadr. Bununla
birlikte, byle bir klt, dinsel yaamn kanlmaz bir esi olmayp,
daha ok belli blgelere yerlemiti ve zdelii saptanabilen toplum
sal artlara balyd. Gere-11_de Anadolu' daJ.<i rr_!z_p.eni_!l_ k!lci
ne has nitelii, evrensel bir ana tanrs;a ()!_!-dn_i_n_!:___
maktadr.
Ne var ki, bu dnce kolay kolay silinmiyor. Bir ana tanrann in
sanolunun eski din anlaynn kanlmaz bir paras olduu yolun
daki ortak kan, Anadolu 'nun Ana Tanras ile ilgili olan hemen he
men her almay ekillendirmi, Paleolitik ve Neolitik heykelcikler
de daima irdelemenin nemli bir blmn oluturmutur. Bu d
nce E. O. James'in26 almasnn temel tezini ekillendirdii gibi,
Marija Gimbutas'n27 almasnn da nemli bir temasdr. Yazarla
rn her ikisi de bu Neolitik bere!<_! tanrnn !o-Rolllen y_?
le'nin dorudan doruya atas olduunu bildirirler. Tanra Cybele
ile Attis hakkndaki en son kapsarr.- alniada28 ise, Maarten Verma
seren Anadolulu tanrann kltn irdelemeye1onu1eski kafal bir
biimde1u ta!ini ilkel_ k_(l_:_!1 iine yerletirerek balar: "Antik__
36
a boyunca toprak bir tanra sayld ve ona bu sfatla tapld. " Son
ra da yle diyor: "Paleolitik aa kadar inince, Akdeniz evresindeki
ikeler-".I"-n J_ ola:ak Kudretli Ana diye taplan bir-tiiiayfa-kar
larz. "29
Anaerkilliin ve evrensel ana tanra tapmnn tarihsel gereklii
ne duyulan inanca ek olarak, svireli psikolog Carl jung ve renci
si Erich Neumann ok farkl izgide bir baka yaklamda bulunmu
lardr. J!-_!!!g,_I!_(lerkilliin ve ana tanra tapmnin bireysel insan bi
lincinin bir ilkrneini oluturduunu ileri srm ve buna "Arll
k ompiek.sP' demItir.30 Anadolu'nun Ana Tanras, homosekselli
gl.n, zinann ve oullarn iktidarszlnn simgesel nedeni olarak, bu
ilkrnein olumsuz ynlerine youn biimde katkda bulunmutur:
"Anne kompleksinin oul zerindeki etkileri Cybele ve Attis modeli
nin ideolojisinde grlebilir: Kendi kendini hadm etme, lgnlk ve
erken lm. "31 Neumann, The Great Mother32 adl almasnda Anne
ilkrnei kavramn daha da gelitirdi. Hem iyi hem kt olmak ze
re, kadn etkinliklerine ve davranlarna ilikin eitli ilkrnek tanm
lar yapt ve bunlar ilkel Byk Ana Tanra'nn farkl ynlerine ba
lad. Anaerkillik kavram Neumann'a gre kesinlikle gerekti, ama ta
rihsel deil, modern a insannn ruh derinliklerinde hala yaayan
psikolojik bir gerek. Neumann almasnda bu sav gelitirirken,
arlkl olarak Anadolu'nun Ana Tanras ile ilgili malzemeye, zel
likle de insan kendine esir eden anann ve "yabanl igdler"in yn
lendii bir toplumun simgesi olarak grd dinsel hadm etme t
renlerine (Romal Cybele kltnn nemli bir esi) Jung'dan bile
daha fazla bel balamaktadr.33
nsanln tarih ncesini inceleme yntemi olarak insan bilincine
ilikin bu tr bir psikolojik sondajn Akdeniz dnyasndaki Ana Tan
ra 'y anlamamza fazla bir katks yoktur. Bu sondaj, erken dinsel
betimlerin anlamnikavramamz-konusunda da anlaml bir ey sun
mad gibi, bu szmona tanrsal yaptrmlar daha ok toplumsal
olarak yaplandrlm davran biimlerinin nedenini aklamakta
kullanr. Neumann'n savlar, Tayc Olarak Kadn ya da lkel Doa
Olarak Kadn erevesindeki belirsiz genellemelere gvendikleri, bun
larn ne anlama geldiklerini ya da bu ilkrnekleri kimin alglarnn,
kadnnkilerin mi, erkeinkilerin mi, yoksa her ikisininkilerin mi ya
rattn aklamadklar iin zellikle zayftr. Hemjung hem de Ne
umann, ayn zamanda durdurulmu bir gelime kavramna -yani, il
kel denilen halklara ait dinsel betimlerin insann geliiminin toy bir
-
3;
38
39
40
41
42
Kem 1935 'de. Bu tavr, 1990 ylnda Hollandal bilim adam H.S. Vers
nel tarafndan yinelenmitir: "Byk Tanra'ya elik eden erkekten,
onun iren sylencesiyle dinsel tresinden uzak durulduu belli
dir. "50 Hakikaten, dinsel hadm etme tresiyle dorua kan ar id
detin Anadolu'daki Ana Tanra kltne damgasn vuran bir zellik
olduu varsaym neredeyse herkese bilinen bir gerek haline gel
mi, bu durum bilimsel eserlerde ender olarak sorgulanmtr. ste
lik bu varsaym yle bir noktaya ekilmitir ki, Meter ya da Attis'in ad
anlmam bile olsa, dolayl olarak hadm etmeyle ilgili her ey Attis
tapmnn kant olarak kabul edilmitir.51
Roma dini uzmanlarnn Cybele ve Attis konusundaki incelemele
ri de ayn nyargl grle erevelenmitir. Magna Mater'in vahi
ayin trelerini Romallarn Dou' dan, ne aldklarn bilmeden toplu
ca getirdiklerini hala okuyoruz.52 Birka imparator da dahil olmak
zere, pek ok Romalnn kltn neleri gerektirdiini kesin olarak
bilmekle kalmayp, klt tamamen destekledii Roma'ya ait tarihsel
ve yaznsal kaynaklarda ok sayda belgeyle kantlanan bir gerek ol
masna karn, durum byledir. Ayn ekilde, kltn Roma gelenein
de saptanan itici elerinin Phrygia kaynakl olmas gerektii, nk
hibir Romal'nn bu tr eyler yapmayaca varsaym da yaygn bi
imde tekrarlanmtr.
Kukusuz baz antik yazarlarn da ayn duygular dile getirdii ger
eini hesaba katmalyz. rnein, M.. 1 . yzyln sonlarnda yazm
olan Halikarnassoslu Dionysios, Magna Mater kltnn Roma'ya z
g olumlu niteliklerini Phrygia'ya zg olumsuz niteliklerden ayrma
abas konusunda olduka akszldr ve ayn bak as baka an
tik yazarlarn yaptlarnda da grlmektedir.53 Birka istisna olmakla
birlikte, Phrygial Ana Tanra hakknda Halikarnassoslu Dionysios ve
baka antik yazarlar tarafndan dile getirilen aalayc fikirler sorgu
suz sualsiz kabul edilmitir. Bunun nedeni byk lde bu fikirlerin
modern bilim adamlarnn Dou'ya kar takndklar ayn nyargl
tavr glendirmesidir, oysa Magna Mater'in Roma edebiyatndaki, r
nein Vergilius'un Aeneis'indeki olumlu imaj zel aklama gerekti
ren kurald bir durum saylmtr. Yunanistan ve Roma'da bol bol
rastlanan kadnlara ynelik iddet, rza geme ve ensest sylenceleri
Yunan ve Roma yaantsnn doal bir paras saylrken, erkeklere y
nelik iddet ieren bir hadm etme sylencesine aalk Doulular
simgeleyen dardan gelme bir zellik diye mazeret bulunmas, gn
zdeki eski Yunan ve Roma aratrmalar adna zc bir yorumdur.
43
44
45
46
4/
48
(E.VIl.8, E.VIl.21 ) .
49
50
51
res. 1 . atallyk'ten
oturan kadn heykelcii.
M.. 6. binyl, Ankara
Anadolu Medeniyetleri
Mzesi 'nin izniyle.
52
5 .l
54
-------
55
56
57
58
59
60
Hitit Zemini
Phrygiallarn Orta Anadolu'daki en yakn nclleri Hititler oldu
undan, Phryg klt geleneklerinin baz zelliklerini Hitit dininde de
bulmay bekleyebiliriz. Gerekten de, Gordion, Ankara ve Boazky
dahil olmak zere IJz i'.>nmli P!:J::y!n_elej_<!?.-n Fi!"_':!.
ya eski Hitit yerlemelerinin stne ina edilmi olup, ilerinden bi
ri, Gordion, bir ya da iki kez nemli bir nfus deiiklii geirmi gi
bi grnse de, Ge Tun ve Erken Demir alarnda srekli yerleim
grmt.1 }-Iititler nemli bir tanrai, Arinna'n _9-_!!.1-_
sn zaman zaman bir ocuk tutarken betimlemilerdir ve bu tanra
--d
isine An diye seslenilmcrni ?J.d)_}?_ij=--ni tana olarak ta
VE
ERKEN D E M i R A\";LARI
61
62
Ge Hitit Zemini
Dinsel ikonografi ve klt antlar asndan Phrygiallarla en yakn
zellikleri paylaan Anadolu halk Ge Hititlerdir. Bunlar, M.. 1 .
binyln balarnda Gneydou Anadolu'daki Hitit krallnn ardl
olan devletlerdir. Ge Hitit kltrnn politik ve sanatsal adan ne
kt dnem olan M.. yaklak 900-700 aras, erken Phryg malze
mesiyle aa yukar ada olmakla birlikte, Ge Hitit devletleri da
ha erken bir evrede daha stn bir dzeye erimilerdi. Ge Hititler
le Phrygiallarn politik karlarnn sk sk birbirine dolanm olma
s,iliki iinde olduklarn akla getiriyor14 ve Ge Hititlerin Phrygial
lar zerindeki sanatsal etkisi, baz Phryg yerlemelerinde bulunan hey
keltralk yaptlarnda kolayca gzlenebiliyor. 1 5
G_e Hitit panteonu_!!nc!e, ne1:1Ji.E!!"_l1!1a, Kubaba, zel ilgi oda_
olmutur. Kubaba, Tun a! An_ado_b,1s_1'g_d ikinci_!:ecde bir
tanra olmasna karn, M.O. 1. binyln_!_>a!lda Ge_l-!iti_t tpJ11!1t111da nem kazanm ve birok Ge Hitittlltinde ona taplmtr. Onun,
Hellenletirilmi ad Kvl3flf3r, Kybebe olan tanra olduu uzun sre
nce onaylanmtr. 16 Phrygial Ana Tanna'nn Yunanca adlar olan
Kybebe ve Kybele, sonralan Yunan ve Roma yaznnda genellikle bir
tutulmu olduundan, ou kimse Ge Hitit Kubaba'snn Phrygial
Ana'nn dorudan ncs olmas gerektiine hkmetmitir. 1 7
Bununla birlikte,_ ikisi arasndaki basit zde grntden daha kar
mak bir tablo vardr karmzda. Phrygiallar, Ana Tanralarn be
timlemek iin gerekten de Kubaba'nn grsel ikonografisinden bir
miktar yararlanmlardr. Ne var ki bu durum, Phrygiallann kendi
Ana Tanralarn baka bir halkn panteonuna ait bir tanrayla z
deletirdikleri anlamna gelmez . Kubaba ile Phrygial Ana Tanra
arasndaki akrabal anlayabilmemiz iin, Ge Hitit tanras hakkn
daki kantlar daha detayl bir ekilde gzden geirmemiz gerekmek
tedir.
Kubaba klt, M.. 2. binyln ortalarnda An_<!dglu dinir_Q_!_ter
yerleik durumdayd. Orta ve Dou Anadolu ile Suriye'nin kuzeyin
deki baz buluntu yerlerinden kan o dneme ait Tun a metin
lerinde ve silindir mhirrlerlerde tanrann ad gnilr. Bu Ge Tun
a kaynaklarnda, Kubaba Gneydou Anadolu 'daki yurdunda,
VE
ERKEN
DEMiR <,:ACLARI
63
64
65
66
67
68
VE
69
70
71
Res. 6. Yeilal'taki Urartu klt kabartmas, klt niine yakndan bak. M.. 8. yzyl.
Fotoraflayan, yazar.
72
7.-
73
74
VE
75
76
Res. 1 1 . Salmanky'den Phrygia Ana Tanras ba, M.. 7.-6. yzyl. Ankara
Ana<lolu Medeniyetleri Mzesi'nin izniyle. Fotoraflayan, Elizabeth Simpson.
Ti
78
79
80
Epigrafik Belgeler
Epigrafik metinlerden elde edilen bilgiler, yararl olmakla birlikte,
eitli faktrler yznden kstlanmur. Phrygia'da alfabetik bir yaz
yaygn olarak kullanlm olmasna karn, 8 inceleme yapmaya yara
yacak yazl malzeme miktar azdr. Bu malzeme, kaya yzeylerinde
bulunan ve bat Phrygia'nn her tarafnda rastlanan yaztlarla, orta ve
dou blgelerine serpilmi birka ta antla ve anak mlek zerine
iziktirilmi yazlarla snrldr.9 Phryg dilinde yazlm birka yz me
tin gnmze kalmtr, ama bunlarn ou epeyce ksa olup, genel
likle birka szck ya da zel bir isimden ibarettir. Elimizdeki en uzun
Phrygce metin dokuz satrdan olumaktadr. 10 Tm malzeme snfla
r, rnein yaznsal metinler bulunmamtr, tarihsel kaytlar da pek
azdr. 1 1 Phrygyazs Yunan alfabesinin deiik bir formu olduundan,
mevcut metinler kolayca evriyazya dntrlebilir, ama incelemek
iin elimizde az miktarda malzeme oluu nedeniyle, bu dil henz tam
evrilmemitir. Bununla birlikte, gnmze kalan yaztlardan
dilinin Hint-Ayrupa dillri !lden, ols!!__a Ynana'yl_ ayn koldan
_
olduuna karar verilebilir. Yaztlar tam olarak deifre edilemese bile,
dilin szck ve gramer asndan Yunanca'ya benzemesi bilgi edinme
81
112
K LT
84
85
yi tannan bir baka Phryg ad olan Ates'e, eitli Eski Phryg yazt
larnda rastlanr. Yaln haldeki Ates ad, Midas Ant' nn en nemli
yaztnda adayan kiinin addr. Ayn adn Atas olarak yazlm biimi,
Afyon 'un gneybatsndaki epni yaknlarnda bulunan doal kaya
cephelerine kaznm iki yaztta da grlr. Bu kaya cepheleri bir klt
nii ieren kabartmalar eklinde oyulmadklar gibi, yaztlarda Matar
adna da rastlanmaz. Ama, belirli anahtar formllerin yinelenmesi ve
yaztlarn kaya cephelerinde yer almas, bunlarn da dinsel bir anla
m olduunu dndrr. 39 Ates/ Atas ad, bir kez yaln halde, tah
minen adayan kiinin ad,40 bir kez de -e halinde, yaztn adand ki
i41 olmak zere, iki kez grlr. Her iki yaztta da metinlerin silikli
i asl anlamlarna yakn bir yorum yapmay gletirmekle birlikte,
kukusuz Yunan ve 1!1-p.rs_ _.t\!_ti: _!l__v_ern _t>_! tes/Atas'n
adna Phrygia' da da dinsel evrelerde rastlamak ilgintir. Ancak, bu
dumm onun Phryg1a'da-da-bir-tanr olduunu- gc)Siermez. eitli bi
imlerde yazlan ve Phrygia'da yaygn bir zel isim olan Ates, gerek
ten de Phrygia'da en ok saptanan kii addr.42 Belki de Phryg krali
yet ailesinde bulunan bir add ve M.-o.--7.--.yfzyldaki Lydia krallar Al
yattes ve Sadyattes'in adlarnn bir bileeniydi.43
Midas Ant ' nn sa tarafna dikey olarak yerletirilmi bir baka
nemli yaztta, adayan kiinin ad Baba'dr.44 Ana Tanra kltnde
bu ad da nemli eyler ima eder, nk Baba, ya da Yunanca ekliy
le Papa, Greko-Romen kltte Attis iin kullanlan alternatif bir ad
idi.45 Ayn buluntu yerindeki bir sunan zerinde, yine Baba adnn
kullanld, dieriyle hemen hemen ayn olan bir yazt bulunmu
tur.46 Her iki metinde de bu ad dndaki yazlar okunamasa da, ya
ztlarn bulunduklar yerler Baba'nn da tanrayla bir balants ol
duunu gstermektedir. Arkeolojik kantlar analiz ettikten sonra, bu
adn Ana Tanra klt balamndaki anlam hakknda baz ne
riler sunacam.
_ _
Arkeolojik Kantlar
Phrygial Ana Tanra kltyle ilgili zengin malzeme, Phryg klt
rnn etkili olduu alann tm kesimlerine yaylmtr. Tanra ile
ona elik edenlerin betimleri, tanraya adanm sunular, onun tapm
yerlerini oluturan klt cepheleri, niler ve sunaklar, Ort;_;
lu'nun en a_:E__<:! ---nt!':!J_!_l__lZ -!?-!a!!__!_ldc0!:: Bu antlar
dan bazlar uzun zamandr bilinmekte iken, bazlar yenice kefedil
mitir. Bu blmde de Phrygia kaynakl verilere odaklanacak, Ana-
H6
A N A TANRl<,:A'N N lztNDE
87
89
90
res.
1 3.
91
12
. .
93
res.
1 6.
7.-6.
byle olsa da, Phryg kent plannda bir tapnak ya da kutsal alana da
ir bir kant yoktur. Orta Anadolu 'daki en iyi tannan Phryg yerleme
si olan Gordion'da, ikalenin ii ve d dahil, kentin her kesiminde
irili ufakl klt eyalarnn bulunmu olmas, kltn hem kamuya ak
tapnaklarda hem ev tapnaklarnda uygulandn dndrr.
Tanrann kent dndaki kutsal yerlerine ait bol kant vardr. Yu
karda belirtildii gibi, Ankara ve Gordion kkenli figrl kabartma
lar kent d ortamlarda, birincisi mezar antlarnn, ikincisi de San
garios Irma'nn yaknnda bulunmutu. Dier kutsal yerler ise kr
sal alanlarda, kentlerden epeyce uzakta yer almaktadr. Bunlardan bi
ri, Gordion 'un yaklak 20 km kuzeyinde bulunan gnmzn Dm
rek ky yaknlarnda, Sangarios Irma 'nn yukarsndaki sarp kaya
lklarda olup, birka merdiven sunak ile doal kayaya oyulmu stel
lerden oluur (res. 16) .85 Eski Phryg yaztl uzun, dtiz bir platforma
bitiik yksek arkalkl bir merdiven sunaktan oluan ve Boazky' n
yaklak 30 km kuzeyindeki Kalehisar'da yer alan bir baka rnek, bu
gn ok ypranm durumdadr (res. 1 7, 18) .86 Sadece ayaklar kal
m olan bir insan figr kabartmasna ait izler, orada tanra kabart
masnn durmu olabilecei izlenimini uyandrr. Phrygia'nn Pessi
nus yerlemesi yaknnda, doal granitin iine iki yannda niler bu-
95
9f
res. 1 8. Kalehisar'daki
Phryg sunann yakndan
grn. M.. 7.-6.
yzyl . Fotoraflayan, John
Wagoner.
KLT
97
98
99
1 00
101
res. 22. Byk Kapkaya. M.. 7.-6. yzyl. Fotoraflayan .John Wagoner.
1 02
AN/\ T/\NRIC,:/\'NIN i Z i N D E
res.
103
1 04
7.
7.-6.
105
) Of
res. 26. Hyakinthos Ant, Midas Kenti. M.. 7.-6. yzyl. Fotoraflayan, John
Wa?;oner.
107
1 08
res.
7.-6.
7.-6.
yzyl. Fotoraflayan
res. 30. Baheyi Ant, ana kabartma. M.. 7.-6. yzyl. Fotoraflayan , John
Wagoner.
I O<J
1 10
res. 3 2 . doll merdiven sunak, Midas Kenti. M .. 7.-6. yzyl. Fotoraflayan, Joh
Wagoner.
KLT
111
1 12
ANA TANuc,:A'NN l z l N D E
1 13
Midas Ant, Arezastis Ant ve baka birka ant dahil, atl ve akro
terli byk cephelerden bazlarnn zerinde farkl bir geometrik be
zeme tipi kullanlmtr. Buradaki geometrik bezeme, mimaride kulla
nlan terrakotta levhalarn taa uyarlanm biimine benziyor, nk
motifler Anadolu'nun mimari terrakottalarndaki motiflerin neredey
se aynsdr.138 Bir karenin iindeki drt baklava motifinden, damal
desenlerden ve baklava dizilerinden oluan bu bezemelerin hepsi, Gor
dion, Sardes ve dier Anadolu kentlerinde ele geen terrakotta levha
lar zerinde mevcuttur. 139 Mimaride terrakotta kullanm Orta Ana
dolu' da M.. 6. yzyln balarnda ortaya kt. 140 Midas Ant zerin
deki geometrik bezeme, bu tr terrakotta tasarmlarn balang aa
masn temsil eder gibi grnyor. Ayrca, Bitmemi, Baheyi, Arezas
tis ve Hyakinthos antlarnda da mimariye bal terrakotta levhalarda
bulunan daha ayrntl bezemeleri canlandran ssl motifler vardr. 141
nc bir geometrik bezeme tipi, Aslankaya Ant'nn cephesin
deki bezemedir. Burada da yaplarn n duvarlarna dorudan yer
letirilen terrakotta levhalar kopya edilmi olabilir. Karadeniz sahili
ne yakn Akalan buluntu yerinde buna benzer terrakotta levhalar in
situ olarak bulunmu ve M.. 6. yzyla tarihlendirilmitir. 142 Bu du
mmda, hem girift bezeme rnekleri, hem de mimaride kullanlan ter
rakotta levhalarn cepheler zerinde kopya edilii, dalk blgelerde
ki oyma kaya cephelerinin M.. 7. ve 6. yzyllara yaylan kronolojik
bir snr dahilinde yapldna iaret eder.
Cephelerin bezeyici motiflerindeki yabanc etkiler, bu kronolojik
snr dorulamaktadr. Arezastis Ant ile Bitmemi Ant' ta bulunan
bir rozet tipi byle bir zellik gsterir. 143 Bu cephelerden her ikisin
de de alnlkta iki, akroterde bir rozet vardr. Bu da Ge Hitit etkisi
nin devam ettiini yanstabilecek bir e, nk Phryg rozetleri Ge
Hitit kabartmalarnda bulunan rozetlere benzerler. 144 Bu durumda,
M.. 7. yzyl iinde bir tarih akla geliyor. Aslankaya Ant ise, biraz
daha ge tarihli olabilir. Bu antn nndeki geometrik bezeme tipi,
dier birok cephede bulunan tipten ok daha basit bir tasarm olup,
meandr motifi eitlemesinden te bir ey deildir. Alnlktaki sfenks
lerin tipi de daha ge bir tarihi akla getirir, nk Aslankaya sfenks
lerinin Ge Hitit sfenksleriyle pek fazla ortak noktas yoktur; 145 buna
karn, ounlukla kanatlar kalkk ve balar izleyiciye dnk olan 6.
yzyl Yunan sfenkslerini hatrlatrlar. 146
Hep birlikte ele alndnda bu faktrlerin uyandrd izlenim, B
yk Kapkaya ve Midas antlarnn en eski kaya cepheleri arasnda ol-
1 14
1 15
1 16
1 17
mi, yksek bir balk takm olarak ayakta duran, gmten yaplm
sakalsz bir heykelciktir bu (res. 36) . 15 8 Kulaklarn qnnde omuz hi
zasna inen bukleler vardr, ama kafann arkas tra edilmitir. Figr
dua eder pozda, iki elini bel zerinde birletirmitir. Giysisi tanra
nnkine ok benzer, ama figrn anatomisi bunun kadn deil, erkek
olduunu gsterir. Giysisi, deiik sa biimi ve ellerinin duruu, bu
mm bir rahip olduuna iaret edebilir. Hem Yakn Dou hem de Yu
nan sanatndaki olgun erkek figrlerinin deimez bir zellii olan
sakalszlk, ayrca bu kiinin bir hadm olabileceini de akla getirir .159
Eer yleyse, bu heykelcik Phrygial Ana Tanra'ya hizmet eden ve
tanrann Yunanistan ve Roma'daki kltne zg olan hadm rahip
ler konusunda, Anadolu snrlar iindeki pek az kanttan biridir. Va
kur, olgun bir kiiyi betimleyen bu heykelcik, Phrygiallarn rahiplik
messesesine byk sayg besledii izlenimini uyandrr ve parann
pahal bir mal?emeden yaplm olmas da bu izlenimi glendirir.
Dei,im Srecindeki Klt Antlar
Olaslkla M.. 6. yzyln ikinci yarsnda Matar'n betimlendii
Phrygia klt antlar dizisinin son halkasnda, Ana Tanra'y canlan
dran birtakm oturan heykelcikler yer alr. Bunlar Yunan etkisini ak
a yanstr grnmektedirler. En yakn nirengi noktas, M.. 6. yz
yl ortalarnda onia Meter heykelciklerinde rastlanan oturma pozu
dur. 1 60 rnekler, Konya (Orta Anadolu'nun gneyi) yaknlarndaki
buluntu yerlerinde ele geen iki paray ve Zonguldak (Karadeniz sa
hili) , Gordion ve Takmaky'de (Eskiehir yaknlar) bulunan heykel
cikleri ierir. 161 Bu yaptlarn hepsinde tanra tahtta oturur olarak
gsterilmi olup, ilk nde bir niin iine yerletirilmitir. zellikle
Takmaky heykelciinde aka Yunan etkisi grlr. Tanra bura
da Yunan khitonuna ok benzeyen bir giysi iinde gsterilmitir. 1 62
Bu yaptta, tahtn yannda bir aslan, tanrann kucanda bir baka
aslan otururken, tanra sol elinde, gsne doru bir tavan tutmak
tadr. Ayrca, tanrann kucandaki aslan da bunun bir Yunan mo
deli olduu dndrr, nk oturan tanrann Yunan ikonogra
fisine girmesinden sonra grlen bir zelliktir bu. Dier paralarda
Yunan tarz oturma pozu benimsenmi, ama Phryg giysisi korunmu
tur. Konya yaknlarndaki buluntu yerlerinde ele geen iki yaptta ve
Zonguldak' ta bulunan parada, ellerinden biri gsnn altnda, di
eri de kucanda duran bir kadn figr atl bir niin iinde otur
maktadr.1 6 3 Gordion'da bulunan ve yine oturan bir figrn etrafn-
1 2 , E.
ve
I.
1 988] ,
res.
1 988 ] , res. 4 1 ,
E. ve I. zgen' e gre)
119
1 20
1 22
ANA DOI .U'DA ANA TA NRIA, P RYc;tA'DAKI ANA TAN RIA KLT
123
1 24
125
1 26
127
1 2 11
1 30
nan bir Yunan ad olan Kybele adyla anlmtr. Ona adanm yazt
larda, tanraya hep Yunanistan' daki klt unvanyla, M:rp, Meter di
ye seslenilmitir. Klt vglerinde ona Meter ya da Meter Kybele di
ye seslenilmesi, Yunanllarn iki ad da eit saydklarn belirtir.6 Me
ler unvan tek bana da grlebilir, ama tanraya genellikle M:rp
0Ecov, "Tanrlarn Anas " diye seslenilmitir. 7 Bu unvan, Phrygcedeki
Matar adna benzemekle birlikte, onunla e deerde olmayp, tanr
ann Yunan dnyasndaki farkl kimliine katkda bulunmu olan bi
raz farkl bir ana tanra tanm sunmutur.
Meter, ilk olarak on drdnc Homerik vg'de dikkatimizi eker.
Tanrlarn Anas'na vg, yalnzca alt dizeyi kapsayan bir vgdr,
ama Yunanistan' da Ana Tanra'ya ilikin klasik bir anlatmn nasl
olduunu, tanrann atriblerini, kiiliini ve Yunan dnyasnda ya
ratt etkiyi ortaya koyar:
Mrnpa o 7tUvtC>V tE 0E&v 7tUvtC>V t ' uv0pc0trov
vEt, Moucm A.iyEa, 6 0uyatTJp qaA.oo,
TI cpot'.A.C>v wnavrov t ' iaxi cruv tE ppoo ai:/).iiJv
EClEV ff: AUKC>V cAayyl' XClP07t>V 'tE AfOVtC>V
opEa t ' ixfEVtCl l(Cll UAEVtE EVClUAot.
Kat cru Ev otro XCltpE 0m1. 0' aa nfm uofi.
Ulu Zeus'un kz, berrak sesli Musa, tm tanrlarn ve insanlarn
Ana'sn syle bana; o, zillerle teflerin n n tmesinden, fltlerin
grlemesinden, kurtlarla parlak gzl aslanlarn sesinden, yanklana
dalardan ve ormanlk vadilerden zevk alr. Selam sana ve arkya katlan
tm tanralara.
131
1 .U
133
134
1 .l 6
137
1 38
1 40
14 1
1 42
1 44
1 4 .S
u botur, ama iki tanesinde nie oyulmu bir kadn figrne ait iz
ler vardr. Figrlerden biri ayakta durmakta, elinde bir tef tutmakta,
dieri ise oturmaktadr ve atribs yoktur. ok kt korunmu du
mmda olmalar, dier nilerden ka tanesinin byle yontma figrler
ierdiini belirsiz klar. Bu kutsal alann en erken evreleri byk ola
slkla M.. 6. yzyl sonuna ya da 5. yzyla tarihlidir. Kayaya oyul
mu heykel ve niler, Phryglerin kayalara tanrann ematik idolleri
niQyma geleneinden kaynaklanm gibi grnyor.88 Bu tip kaya
nileri, M.. 4. yzyl ve sonrasnda, Ephesos, Erythrai ve byk ola
slkla Samos dahil, baka on kentlerindeki Meter kutsal alanlarnn
bir zellii olacakt, 89 ama Phokaia nileri grne gre Yunan dn
yasndaki en eski rnekler arasndadr.
Bu klt heykellerinin ve kutsal alanlarn bulunduu yerler, Meter'e
ncelikle yerleim alan dndaki kr tapnaklarnda, bireysel klt da
hilinde tapnldn dndrr. Yerleim merkezlerinde Meter'e
ilikin kantlar ok azdr. Atina Akropolisi' nde ele geen heykelcik
ler, M.. 6. yzylda Atina kentinde Meter kltne kar bir ilgi oldu
unu belirtmekle birlikte, bunlar Atina kent devletinin bir kltne
ait olmayan bireysel adaklar gibi grnmektedir. Meter, ancak M..
5. yzyl banda Atina'da resmi bir klt merkezi elde eder, bu da Ati
na Agoras'ndaki Metroon'dur.90
zetle, Meter Yunan dnyasnda M.. 7. yzyl sonunda ya da 6.
yzylda ortaya kar. O, nlayan ziller ve tefler eliinde yrtc hay
vanlarla birlikte dalar mesken tutan canl ve gl bir karakterdi.
Tanray anlatan yazl belgeler ve onu betimleyen ok sayda hey
kelcik, tapmnn M.. 6. yzyln ikinci yarsnda btn Yunan dn
yasna, onia, Atina, Peloponnesos, Gney talya, Sicilya ve Gney
Fransa'ya yaylm olduunu gstermektedir. Tpk tanrann Yunan
dnyasndaki en eski betimleri gibi, hem Yunanca ad olan Kybele,
hem klt unvan olan Meter, tanrann Phrygia'daki benzerinden
alnmtr. Kantlar topluca deerlendirildiinde, bu kltn Yunanl
larla Anadolulular arasndaki kiisel ilikiler yoluyla Yunan dnyas
na szm, Yunanllar ticari, askeri ilikiler ve yerlemeler yoluyla Ana
dolu ' yu daha iyi tandka da yava yava Yunan dnyasna yaylm
bir klt olduu izlenimi douyor. Bu klt, nce Phrygiallarla daha
ok ilikisi olan onia kentlerine ve bunlarn hem kuzeydeki, hem ba
tdaki kolonilerine yerleti. Meter'in grsel imgelerinde tanrann
iki yannda kar karya duran aslanlardan oluan bir simge dzeni
1 4n
1 48
149
6. Klasik Dnem
Anadolulu Ana Tanra Yunan dnyasna M.. 7. yzyl sonu ile 6.
yzyl srasnda geldi. Yunan tarznda betimlenmi olan adak sunula
r, tanrann kltnn hzla yaylm ve 5. yzyl balarnda iyice yer
lemi olduunu gsterir. M.. 5 . ve 4. yzyllardaki Klasik dnemde
karmza daha da canl bir Meter portresi kmaktadr. Tanrann
d grnne, kiiliine ve dinsel trenlerine ilikin daha ok ka
nt olduu gibi, bu kantlar Yunanllarn tanraya gsterdikleri olum
lu ve olumsuz tepkilerden zengin rnekler sunar.
Bu nedenle bu blmde Meter kltne ilikin kantlarn kronolo
jik bir zetiyle yetinmeyip, tanrann Yunan toplumundaki yerini da
ha geni apta inceleyeceiz. Tanra, Yunan klt geleneinde halka
ak kutsal alanlarda tapnlan ve kendisine yzlerce kiisel adak su
nulan dikkat ekici bir figr olarak karmza kar. Giderek dier Yu
nan tanralar Rhea ve Demeter'le kaynam, dinsel trenleri de,
Dionysos ve Pan gibi nemli Yunan tanrlarnn dinsel trenleriyle
birlemitir. Buna karn, Meter yine de Olynposlu tanrlarn dn
da kalyor, dinsel trenleri ou kez bir Yunan toplumunun dinsel
geleneklerine aykr saylyordu. Temelde Yunan kltne dahil edil
mi, ama belli bir mesafede tutulmu olan Meter kltnn bu eli
kili durumundan kaynaklanan gerginlik, Klasik dnemde tanrann
Yunanistan'daki konumunda ok nemli bir temadr.
Klasik dnemdeki Meter'e bakmz etkileyen bir faktr, Yunan
dnyasnda tanrann kltnn en iyi saptand corafi merkezler
de yatar. M.. 5. ve 4. yzyllardaki Meter kltnn kantlar, gide
rek nemli bir rol oynayan Atina'dan elde edilen malzemeyle birlik
te, byk lde kara Yunanistan 'daki kentlerden salanmtr. Tan
rann Yunan kltyle kaynatrlma srecinde Anadolu ile Yunan
dnyas arasnda kpr oluturmu olan onia kentlerinde ise, bu yz
yllara ait bilgiler ok daha azdr. Bu durum, oniallarn Meter kl
tne olan ilgilerini yitirmelerinden deil, kukusuz Pers mparator
luu 'mm boyunduruuna girerek gszlemelerinden kaynaklyor
du, nk 7. Blmde greceimiz gibi, Hellenistik dnemde o
nia'da tanrann ok sayda betimi vardr. Aratrma, zamanla tanr
ann Anadolu kkenlerini silen ve genelikle bu kkenleri aalk
bir halkn simgesi sayan Yunan kentlerine odaklanacandan, Kara
Yunanistan'daki nemli sonular tanraya bakmz belli lde
1 so
151
1 52
ra bir tahtta oturuyor, elinde bir tef tutuyor, tahtn dibinde, tanr
ann iki yannda birer aslan oturuyordu. Agorakritos'un yaptnn
kopyalar ya da eitlemeleri, Meter'e sunulan ok sayda kk adak
iin model oluturmutu (res. 40, 4 1 ) . Gnmze kalan yzlerce r
nekte grld gibi, tanrann tapmnn srd neredeyse bin
yl boyunca bu model pek deimemitir. Bu heykelciklerle adak ka
bartmalarnn bu kadar bol olmas ve birbirini tekrarlamas mono
tonluk yaratmakta, birounun arkeolojik koullar, k yeri ve tarih
lendirme asndan gvenilir olmad gerei de bu duruma ekle
nince, bunlarn Yunanistan'daki Meter klt hakknda salad bil
giler snrl lde kalmaktadr.9
Bununla birlikte, tanrann atriblerinin kayna ve anlam hak
knda yararl gzlemler yaplabilir. Tanrann sa elinde tuttuu yay
van kap, belki de ayrc zellii en az olan atribdr, nk byle bir
kap baz Yunan tanrlarnn elinde de bulunabiliyor. l O Bu kap, tap
nclarn tanrlara sunduu sv adaklan simgeledii iin, figrn tan
rsal bir varlk olduunu gsterir. Phrygia' daki Matar betimlerinde
de buna benzer bir kap grlr. Doal olarak, orada Phrygial tanr
ann elinde bir Phryg kab vardr. 1 1 Yunanllarn phiale kullanmas,
belki de Phry kabnn yerine bir Yunan kabn geirmekten baka ey
deildi. Ancak bu deiikliin anlam bakmndan ciddi bir farkll
var. Phrygial Matar'n elindeki Phryg kab, insanlarn gnlk yaam
larnda kullandklar sradan bir kapt, Yunan phiale'si ise daima adak
svs dkmekte kullanlan bir dinsel tren kabyd. Bu kabn Yunan
Meter adaklannda bulunmas, Yunan tanrasnn figrne dinsel t
renle ilgili bir boyut katyor. u da var ki, Yunan phiale'si normalde
adak svsn tketmekte deil, sunmakta -yani sunu almak iin deil,
sunu yapmak iin- kullanlrd. 1 2 Yani bu kap tanrann karakterini
deil, taraftarlarnn onun onuruna yapacaklar eylemleri belirtiyor.
Meter'in deimez yolda aslan, tanrann Anadolu kkenlerinin
en ak delili gibi grnr. Ne var ki, aslan Phrygia'da tanrann hay
van atriblerinden yalnzca bir tanesidir, en sk rastlanan atribs de
ildir. Phrygial Ana Tanna'nn en sk rastlanan atribs olan yrt
c ku, Yunan Meter /Kybele ikonografisinden tamamen km, onun
la birlikte Phrygia'da alc kula simgelenen avc tanrann izleri de
ortadan kalkmtr. Yunan Meter adaklarndaki aslan, tanrann g
cn ve egemenliini simgeler, ayn zamanda tanrann Doulu ge
miini ima ederek, onun yabanc kkenli olduunu hatrlatan dei
mez bir zellik oluturur. 13
1 53
1 S4
res. 42. Pire'den adak kabartmas . Meter ve kendisine elik eden iki grevli .
M.. 4 . yzyl ortas. Antikensammlung, Staatliche Museen z u Berlin,
Preussischer Kulturbesitz izniyle.
155
I S6
43. Ferrara'dan
krmz figrl Attika
krateri, A yz. M.. 5.
yzyl b. Ferrara
Arkeoloji Mzesi'nin
izniyle.
res.
1 57
1 58
selamlanrdn. 3 l
159
1 fO
1 lerodotos,
161
res. 45. Thasos'tan kabartma. ki tapnc ve ni iinde oturan tanra heykeli. M..
5. yzyl ba . J . Paul Getty Mzesi Koleksiyonu, Malibu, California.
1 ( l
\ N \ TA N K l (,:\ ' N I N 1 1. I N DF
1 63
1 64
165
1 hh
1 67
1 68
169
1 70
171
1 72
v11t11nr. fil f: ml. MT11 P cat 'Pfo cat "Hpr il a'.-rl (Toprak ve Meter
ve Rhea ve Hera ayn eydir) .99 Bununla birlikte, Toprak Ana Yunan
llar iin olduka soyut bir kavramm gibi grnyor. Toprak Ana
Yunan sanatnda ok ender betimlenmi ve ounlukla topraktan
kan olgun bir kadn olarak gsterilmitir. 100 Tef tayan aslanl tanr
a o deildi.
Titan Kronos'un kars Rhea daha somut bir figr olup, Hesiodos'un
Theogonia'snda onun da nemli bir yeri vardr. Hesiodos'un anlatt
, Rhea'nn alt tanrsal ocuunun doumu, Yunan mitolojisinin
klasik yklerinden biri olmutur: Kronos her ocuunu doar do
maz yutmaktadr. Onun bu davranna fkelenen Rhea sonuncu o
cuu Zeus'u Girit adasna karr ve yutmas iin kocasna bir ta ve
rir. 101 Bu yknn daha ge tarihli versiyonlarnda, Girit'te ocuk Ze
us'a Kureta'lar denilen bir gmp gencin bakt kaydedilmitir. Kure
tai, Yunanca kuros, yani gen erkek szcnden tretilmi bir terim
dir. 102 Kureta'lar, babas Zeus'un varlndan haberdar olmasn diye,
kalkanlarn birbirine vurarak kardklar grltyle bebein lk
larn bastrrlarm.
Bu yknn baz ynlerinin Meter Kybele'nin kimlii zerinde ka
lc bir etkisi olacakt. M.. 6 yzyln ortasnda Yunanl ozan Hippo
nax Anadolulu Ana Tanra Kybele'yi tanrlarn anas Rhea ile birle
tirdi.103 Bu birleme, M.. 5. yzylda Meter klt figrne hem Kybe
le hem Rhea diye seslenme noktasna vard. Tragedyada Kybele ile
Rhea'nn her ikisi de tef kullanyordu ve meskenleri dalard.104 Eu
ripides, Bakkha'lar'da coturucu mzii ve insan kendinden geiren
danslar aka tanrann Phryg kkenlerine dayandrmasna karn,
bir baka yapt olan Cretans'da bu tr ayinleri da Da ve Girit'le il
gili gsterir. 105 5. yzyl airi Telestes Tanrlarn Anas 'm Rhea ile bir
tutmu,106 4. yzyln Derveni Papirs'nde Rhea ile Meter'in, Gaia
ile olduu gibi, bir ve ayn olduu sylenmitir. Yukarda tartlan
Aiskhines yornmcusunun Rhea'nn Atina'daki tapnandan (yani Ati
na Metroon 'u) ve Phrygial rahibinden sz etmesi, 107 Rhea ile Phrygi
al Ana Tanra'nn ayn tanra olarak grldn gsterir.
Bu iki tanrann birletirilmesinin birka nedeni var gibi grn
yor. Rhea da Phrygial Ana Tanra gibi bir ana tanra olduuna g
re, yabanc tanray yerli Tanrlar Anas ile zdeletirmek, yabanc
tanray Yunan panteonunun iinde eritmenin bir yoluydu. Bu bir
leme, Phrygial tanraya daha net bir tanm kazandrd. O her za
man Meter, yani Ana idi, ama kimin anas olduuna dair fazla bir ipu-
1 73
1 75
1 76
1 77
1 711
ederek, Pan 'a Meter'in K\vcx's, yani kpei der. 136 Dalarn ve or
manlk yerlerin tanrs olduuna inanlan Yunan tanrs Pan'la Da
larn Anas'nn ortakl mantklyd. 137 Meter'e adanm birtakm ka
bartmalarda Pan bu rolde, genellikle tipik atribleri olan ve krlarda
ki oban yaantsna uygun den Pan kaval ve pedum'la, yani oban
deneiyle grlr. 1 38 Pan'n Meter'le yaknlnn baka bir doal
nedeni, onun sadece obanlarn yaad krlarn deil, kontrolsz
yabanl yerlerin de tanrs olmasyd. 139 Hem Meter'in hem Pan'n
dinsel trenlerinde grlen esrime hali, byle bir kontrolszlk r
nei oluturur. nsan, tpk Meter'in ya da Korybantlar'n etkisi alt
na girebildii gibi, bir Ilcxv6A.rt'tO, yani Pan'n ele geirdii bir kii ha
line gelebilir ve sonucu ayn derecede huzursuz edicidir. 1 40 Pan'n
"panik" uyandrma gc, bu tanrsal balant rneindeki usd dav
ranlar vurgulamaktadr. 14 1 Hem Pan, hem Meter, insan ve tanr ili
kilerinde model olarak olduka korkutucu bir imaj sergiliyorlard.
Bununla birlikte, Pan ikinci dereceli de olsa, srekli sayg gren bir
Yunan tanrsyd. Yerli bir Yunan tanrs konumunda olmas, onu Me
ter'in Phrygia'daki gemiine balananlar trndeki olumsuzluklar
dan uzak tuunutur.
Meter ve Attis
Kybele Ana'nn hadm edilmi a olarak sylence ve kltte son
radan ne kan ve Meter'le ok yakn bir iliki iinde olan tek tanr
Attis'tir. Ancak, Meter'in Yunan kltne ilikin incelememizde u ana
dek Attis'le ilgili bir blm yer almad. Bunun nedeni basit: M.. 4.
yzyl ortasndan nce Meter kltnde Attis'in varln gsteren bir
kant yoktur. Attis'in sonradan Yunan ve Latin edebiyatnda parlak
bir rol oynad gz nne alnnca, bu durum artc grnebilir,
ancak Meter kltn canl bir biimde tanmlayan 5. yzyl airleri ve
tragedya yazarlar Attis' ten hi sz etmez. Demosthenes bile, dinsel
esrime ayinlerine katld iin Aiskhines'i eletirirken, hadm tanr
ya hi deinmez. Demosthenes'in keskin dili hesaba katlnca, eer
Attis'in hadm olma sylencesini bilmi olsayd, tanrnn cinsel sap
knln da saldr nedeni olarak kullanrd diye dnlebilir. Baz
bilim adamlar Attis kltnn 4. yzyldan nce de varolmas gerek
tiine hkmetmi, kant olarak da, Plutarkhos'un anlatt bir olay
dan, M.. 4 1 5'teki Sicilya seferi ncesinde Atina Agoras'nda bir ada
mn kendini hadm etmesiyle ilgili blm almlardr. 142 Ne var ki,
bu yorumda, Plutarkhos'un Meter ya da Attis' ten hi sz etmemesi
1 79
1 80
181
1 82
183
1 11 4
1 85
_
_
l 8h
187
7. Hellenistik a
M.. 323'de skender'in lmyle, M.. 3 1 'de Augustus idaresin
deki Roma mparatorluu'nun balangc arasndaki yzyllar, Yu
nan dnyasnn kltrel adan hem inili kl, hem dank bir
gelime kaydettii bir dnemdir. Bu durum, Yunan Ana Tanras
Meter'in kltnn geliimini izleme abamz da kanlmaz olarak
etkileyecektir. Meter tapmnn Yunan dnyasndaki en eski evresin
de, tanrann kltnn geliimini Orta Anadolu' dan kydaki Yu
nan kentlerine, kara Yunanistan'a ve Akdeniz'in batsna dek izleye
biliyoruz. Klasik Yunanistan' daki Meter klt, tanra ile taraftarla
rnn ayin ve etkinliklerinin Yunan edebiyat, Yunan sanat ve Yunan
toplumu zerinde nasl giderek artan bir etkisi olduunu, en ak bi
imde Atina'da olmak zere, ortaya koymaktadr. Bu dnemi izleyen
Hellenistik a ise, tam tersine, Meter kltn izlemeye rehberlik
edecek tek bir izgi sunmaz. Bunun nedenlerinden biri, kltn o
ada Hellenizmin yaylyla karlatrlabilecek kadar geni bir co
rafyaya yaylmasdr. stelik Meter'in bu dnemdeki konumu nede
niyle ortaya kan sorunlar daha farkldr. Yunanl Meier'in Phrygi
al Matar'n eski klt merkezlerindeki etkisini, kurulu Yunan kentle
rindeki Meter kltn ve Meter'in yeni kurulan kentlerdeki duru
munu greceiz. Malzeme merkezden uzaklasa da, Meter klt Hel
lenistik dnemde hem Yunan dinsel uygulamalar hem Yunan top
lumu konusunda btn olarak bizi ynlendirmeye devam ediyor.
Hem incelemeye elverili daha ok malzeme, hem daha kapsaml bel
ge olmas, tanraya karlk veren farkl sesleri duymamza olanak
veriyor ve bu sesler bize Ana Tanra'nn gcn hi kaybetmedii
ni sylyor.
Hellenistik Yunan dnyasndaki Meter kltne ilikin kantlar fark
l kaynaklardan gelmektedir. Meter'e ait ok sayda tapnak ve kutsal
yer, tanrann tapmnn yaylmn gsterir. Tanrann klt kural
larn ve dier bilgileri ieren birka epigrafk belge, klt ayinleri ve
yaplan uygulamalarla ilgili daha net bir tablo izer. Bur.ula birlik
te, tanray ve taraftarlarnn duygusal tepkilerini canl bir biimde
anlatan M.. 5 ve 4. yzyla ait yaznsal metinlerin benzerleri yoktur
Hellenistik a' da. lerinde Meter' e rastladmz, gnmze kalan
az sayda Hellenistik metinde tanra ounlukla elendirici bir figr
dr ve tapnclarnn onun kltnde bulduklar g, bu yapay yazn
sal imgeye gre ikinci planda kalr.
88
A N A TANnA'NN lzlNDE
1 89
Ancak Anadolu' daki Matar klt, Yunan tarzn olduu gibi almak ye
rine, Phrygial Ana Tanra'nn baz ynlerini koruyan, ama Yunan
Meter'inin zelliklerini de benimseyen melez bir klte dnt.
Phrygia'daki Matar kltnn Yunanllat, tanrann adlarndan
bellidir. Artk ona sadece Yunanca olarak, genellikle Ana, yani Meter
unvannn arkasna yer adndan treme bir sfat eklenerek seslenili
yordu. Kutsal bir da belirten Meter Dindymene adn biliyoruz. Bu
da, biri Aizanoi, biri Pessinus, dierleri de kydaki Yunan kentleri
civarnda yer alan dalardan biri olabilir. Aizanoi'da tanraya kutsal
maarasnn adndan treyen Meter Steuene adyla da tapnlyordu. 2
Meter Zizimmene ise Gneydou Phrygia'da, bugnk Kayseri yak
nndaki Szma' da sayg gryordu.3
Yunanca adlarn kullanm yannda, Phryg ve Yunan klt uygulama
larnn gerek bir karm olumutu. Eski Phryg merkezi Gordion
bunun iyi bir rneidir. Gordion uzun zamandr bamsz Phrygia
devletinin bakenti olma zelliini yitirmi olmakla birlikte, bir tica
ret merkezi olarak blgedeki nemini koruyordu. Burada Hellenis
tik dneme ait ok sayda heykelcik bulunmas Phrygial Ana Tanr
a kltnn srdn gsterir, ama gerek ithal mal, gerek yerli ya
pm olsun, bunlarn tm ilk kez Yunan modellerine dayanmaktadr.
thal mallar arasnda, yannda aslanlar, elinde phiale'siyle tahtta otu
ran mermer bir tanra heykelcii (res. 49) ile tanray tahtnda (res.
50) ya da bir aslann srtnda otumrken gsteren eitli terrakotta hey
kelcikler vardr. Su mermerinden yaplm oturan aslanl tanra hey
kelcii ile baz terrakotta paralar da yerel rnekler iindedir. Bu ter
rakotta paralarn en etkileyicisi, tahtta oturan ve elinde phiale ile tef
bulunan, elyapm byk bir tanra heykelciidir (res. 5 1 ) .4 Gordi
on'daki Meter klt zerindeki Yunan etkisini belirten baka bir r
nek, meale tayan gen bir kadn heykelciidir ve bu da byk ola
slkla Yunan maldr. Bu eser, tanrann Klasik Yunan edebiyatnda
anlatlan ve Yunan Meter adaklarnda betimlenen gece enliklerini
hatrlatmaktadr.5 Gordion'daki Meler kltne ikonografik adan
en gl etkiyi Pergamon yapm gibi grnyor. thal paralardan
bazlar Pergamon mal olup, baz yerli yapmlarda da -elyapm b
yk tanra figr de bunlar arasndadr- bir Pergamon modeli rnek
alnmtr. Bazlar ev halknn tapnma yeri olduu anlalan blm
lerde olmak zere, bu paralarn tm evlerde bulunmutur. 6
Yunan betimlerinin benimsenmesinin klt uygulamalarnda bir de
iiklie neden olup olmad yine de kukuludur. Evlerdeki kk
1 90
49.
Gordion 'dan
mermer Meter
heykelcii. M..3.
yzyl-2. yzyl
ba . Gordion
Kaz Projesi'nin
izniyle.
-es.
H ELLENISTIK <,:A(;
191
Plryg yerlemesi olduunu gsteren fazla bir iaret olmad gibi, Hel
lcnistik dnemden nce burann nemli bir dinsel merkez olduu
m dndrecek fazla bir kant da yoktur. 1 2 Buras bir Phryg kutsal
alan iin uygun bir seim olmazd, nk belli zamanlarda su bas
knlarna maruz kalan, bazen de kuraklaan derin bir vadide yer al
maktadr . 1 3 Bu durumuyla, Matar'n ura olan da tapnaklarna
hi benzemez. Ne var ki, antik kaynaklar Pessinus kutsal alannn hem
eskilii hem de n konusunda srarldr ve burann barnmaya uy
gun yapda olmamas, doal kaynaklara, ulam yollarna uzakl bi
le bu noktay destekleyebilir (insan oraya tapnmaktan baka ne iin
gidebilirdi?) . 1 4 Midas Kenti ve Gordion gibi eski klt merkezlerinin
neminin azald Hellenistik a' da Pessinus pekala yeniden deer
kazanm olabilir.
Pessinus' taki Meter kltne ilikin net kantlar, Pergamon 'daki At
talos hanedan krallarnn bu kutsal alanla ilgilendii dneme aittir.
Attalos'lar burada beyaz mermerden portikolar ve bir tapnak yaptr
mlard. O zamanlar Pessinus, rahiplerin ynettii bir tapnak-dev
letti. s Bu konudaki ana kaynamz olan Strabo, ilk olarak hangi At
talos kralnn Pessinus'la ilgilendiini ne yazk ki sylemedii iin,
onun verdii bilgiler, Romallarn Meter'in klt imgesini Pessinus'tan
alp Roma'ya gtrdkleri sylenen M.. 205/204 ylnda Attalos ha
nedannn Pessinus'la kesin bir ilikisi olup olmadn saptamamza
olanak vermiyor. I6 Bununla birlikte, Pergamon krallar il. Eumenes
ve il. Attalos ile Pessinus hkmdarlar arasndaki mekn1plama, M..
2. yzyl ortasnda Pergamon'un Pessinus'la ilgilendiini kantlam
tr. 1 7 M.. 1 . yzylda taa, byk olaslkla Attaloslar dnemi tapna
nn duvarlarna kaznm olmalarna karn, M.. 1 63 ile 156 ara
sndaki dneme ait yedi mektup bilinmektedir. 1 8 Bu mektuplama,
Pessinus kutsal alannn Hellenistik devletler dnyasndaki yerine k
tutan bilgiler salar.
Mektuplarda Eumenes ve Attalos'la rahip hkmdarlar arasndaki
haberleme kaydedilmitir. Rahiplerin hepsinin unvannn Attis ol
mas, belki de bu adn Phrygia krallar tarafndan kullanld an
bir kalntsdr. I9 Bu makamda oturan kii Phrygial olmasa bile ra
hiplerin Attis unvann almay srdrdkleri, Attis diye bir rahibin Ai
orix adl bir kardei olmasndan anlalr. Aiorix bir Kelt addr ve
M.. 2. yzylda kutsal alann Galatlarn kontrolnde olduunu gs
terir.20 Mektuplarda, Pessinus rahiplerinin Pergamon hkmdarla
rnn kendilerine gsterdii iyi niyeti koruma arzular kadar, Perga-
193
Y LJ N A N I STAN'DA A NA TANRIA,
HELLENISTIK A(;
1 95
1 96
1 9?
1 YH
1 99
200
201
sios olu Molion diye biridir. Bu adamn ayn zamanda kent darpha
nesinden sorumlu bir memur olduu biliniyor.73 Zenginlii ve yetki
si, onun Erythrai'da nemli bir kimse olduunu gsteriyor, Meter kl
tne bir servet ayrmaya-gnll oluu da, kltn bu topluluktaki du
rumunu aklyor. Ayrca, Erythrai'daki dinsel bayramlarla ilgili M..
2. yzyla ait bir kent takviminde ve bireysel bir adak yaztnda Meter
adna rastlanmtr.74 Meter'in Khios'ta da nemini korumaya devam
ettiini, yine yaztlardan anlyoruz. Bunlardan M:rp KueA.Eir 'ye
adanm olannda, tanrann Phryg kkenli eski adna gnderme ya
plyor. 75 zellikle ilgin bir yaztta ise, Kallisthenes diye birinin Me
ter iin yaplan cr:pcml ve m0pcx, yani "sedir deme" ve "taht" t
renlerini stlendii kaydedilmitir. 76 Bunlarn her ikisi de Anadolu
ve Yunan klt uygulamalarnn birbiriyle ilgin bir biimde kaynat
n dndren trenler olup, Pire 'de Meter ve Attis'le balantl
olarak bunlarla yine karlaacaz.
Priene'deki Meter tapna farkl bir model ortaya koyuyor.77 Bu
ras, kentin bat kaps yaknndaki zel mesken kesiminde yer alan
kk ve gsterisiz bir ak hava tapnadr. Aslanyla birlikte otu
ran tanray gsteren terrakotta ve mermer heykelcikler burann kut
sal bir alan olduunu, yanm hayvan kemikleriyle sunu kaplar da bu
rada ayin yapldn kantlyor. Kentin eitli kesimlerinde de hey
kelcikler, kabartmalar, fgrinler ve tanrann olduka kaba ilenmi
bir heykeli bulunmutur.78 Tapnan gsterisizlii, Priene'deki ya
zt ve sikkelerde Meter'le ilgili bir arm olmay, kentin resmi klt
lerinde tanrann pek az rol oynad ya da hi rol olmad izleni
mini uyandryor. Ancak Meter adaklarnn sk grlmesi, Meter kl
tnn resmi destekten yoksun olmasnn, bu kltn sradan yurtta
larn zel yaamlarnda nemli bir rol oynamasn engellemediini
gsteriyor. Daha kuzeyde, Myrina'da bulunan ge Hellenistik a'a
ait zengin bir heykelcik grubu iinde bol miktarda Meter ve Attis hey
kelcii saptanmtr. Bunlarn ou mezarlarda bulunmu olup, Me
ter'in bireysel kltlerde etkisini srdrdn gsterirler. 79
Halikarnassos'ta bulunan M.. 3. yzyla ait bir yazt da Meter'in
bireysel kltlerdeki roln belgelemektedir.8 0 Telmessos'taki Apol
lon bilicisi, Poseidonios diye birine, ana-babas iin 'Arcx01 T'.xr 'ye
(yi ans), kendisi ve kars iin 'Aya0o dcxirov a (yi Ruh) kurban
sunmak kouluyla bir aile klt kurmasn buyurmu. Bu kurumun
sayg gsterecei dier tanrlar Zeus Patroos, Apollon Telmessos, Mo
ira'lar ve Tanrlarn Anas imi. Sunulacak kurbanlar iin konulan ko'
202
203
54. Kyzikos'tan
Meter'e sunulmu
adak kabartmas,
Meter ve tapnclar.
M.. 2. yzyl.
Kopenhag Milli
Mze, Yakn Dou ve
Klasika Eserleri
Blm izniyle.
res.
204
205
res. 55.
Pergamon'dan
mermer Meter
heykeli. M.. 2.
yzyl.
Antikensammlung,
Staatliche Museen z
Berlin, Preussischer
Kulturbesitz izniyle.
nesi tanray banda kule biiminde yksek bir tala gsterir. Bu ta,
Ana Tanra'nn Roma heykellerinde ok yaygnlaacak olan kuleli
tacn en eski rneklerindendir (res. 56) .98 Bu da Meter'in Perga
mon'un kaplaryla surlarnn koruyucusu olduunu gsteren bir sim
ge olabilir. Bu heykelcikler, tpk Troia ve Priene'de olduu gibi, ev
lerdeki tapnma yerlerinde kullanlm gibi grnyor. Meter ayrca
Pergamon'daki Byk Sunak' ta, bir aslann zerine oturmu olarak
grlr. Sunaktaki figr, Pergamonlularn tanraya saygsn yans t
makla birlikte, Anadolu kltndeki Ana Tanra'y deil, Yunan mi
tolojisindeki Rhea'y artrmaktadr.99
206
208
Kent dnda yer alan ve Kapkaya olarak bilinen bir baka Meter
kutsal alan, Pergamon'un yaklak 5 km. kuzeybatsndadr. 1 08 Tah
tnda oturan aslanl tanray gsteren terrakotta buluntular ve ze
rine Mytp[l] 0Ecv yazs kaznm bir kap, burann bir Meter kutsal
alan olduunu kesinletirir. Mamurt Kale'den daha basit bir tapn
ma yeri olan Kapkaya, nnde bir pnar ile kaya knts bulunan
kk bir maaradr. Kayaya bir merdiven sunak ile birka ni oyul
mutur, ayrca maarann iinde de basamaklar ve niler bulunur. Bu
dzenleme, Kalehisar tipindeki Phryg kr tapnaklarnda rastlanan
basamakl nilerle kaya sunaklarn andrd gibi, Phokaia ile Ephe
sos 'taki kayalklarda bulunan oyma nilere de benziyor. Anlalan bu
ras M.. 3. yzyl bandan 1 . yzyl sonuna kadar bir Meter kutsal
alan olarak kullanlm, ama M.S. 1 . yzylda Mithras tapnana d
ntrlm. Meter kltne ilikin kantlar o noktada sona eriyor.
Pergamon ve civarnda Meter kltne ait verilerin bolluu, tanra
nn, dinsel trenlerinin ve onun toplum iindeki konumunun daha
net bir tablosunu izmemize olanak veriyor. Meter'in nemli bir tan
ra olduu belli. Hkmdarlar tarafndan desteklenmesi ve klt hey
kelinin yksek kalitesi bunu kantlyor. Yine de kentin Athena ve Ze
us ayarndaki en nemli tanrlarndan biri deildi. Grne baklr
sa gsterili bir tapna yoktur, klt yerleri de Pergamon snrlan iin
deki nemli yap programlarnn merkezinde yer almyor. Perga
mon'daki Meter klt, dier Hellenistik kentlerden bazlarndaki klt
modelini tekrarlar. Yani tanraya ncelikle ak hava tapnaklarnda,
ev kltnde ve dalardaki kutsal alanlarda tapnlmtr. Pergamon' da
ki Meter, kent kaplarnn koruyucusu olmak, da tapnaklaryla ta
nnmak, toplumun hem st hem alt snfndaki insanlar etkilemek
dahil, eski Phryg tanras Matar'n birok niteliini korumutur. Bu
na karn tanrann Pergamon'daki grsel imgesi tamamen Hellen
lemi olup, Yunanistan 'da gelitirilen betimlerden alnmadr. Perga
mon'daki Meter betimi Roma' da karmza kan Ana Tanra'y b
yk lde etkileyeceinden, Yunan ve Anadolu biemlerinden olu
an bu karm nemli olacakt.
Kk Asya'nn batsnda yer alan Yunan kentlerindeki Meter kl
tnn bir ynne, yani ne Phrygia'y ne de tam olarak Yunanistan'
mesken tutan o en somnlu kiilik Attis' e, imdiye kadar yalnzca ksa
ca deinildi. Tanr Attis, kara Yuna_i stan'daki klte ait bir gelime
dir. M.. 4. yzylda nce Atina ve Attika'da ortaya kt, oradan Ege
adalarnda ve Yunanistan'n kuzeyinde bulunan Yunan kentlerine ya-
209
2 IO
res.
ANA TA N R IA'NIN i Z i N D E
1 920.
H ELLENISTK AC 2 1 1
res. 59. Adak kabartmalar n giisleren lun kalp, k yeri bilinmiyor. B yz.
M.. 3.-2. yzyl. New York Metropolilan Sanat Mzesi: Rogers Fonu, 1 920.
212
Yunanistan' da Meter
Meter kltnn hem kent hem de tara yaamnn et.kin bir para
s olduu Kk Asya'daki Yunan kentlerinin aksine, Meter, Helle
nistik dnemde kara Yunanistan ile Ege adalarnda biraz suskun kal
mt. Ancak birka geleneksel tapna olsa da, Meter bireysel klt
lerde doumdan lme kadar deiik koullarda etkisini yrtmeyi
srdrd. Hellenistik Meter kltnn gcne ve kapsamna ilikin
en etkileyici kantlar, yine ona adanm olan ok sayda adak sunu
sundan oluuyor. Atribleri olan aslan, tef ve phiale ile birlikte taht
ta oturan standart Meter tipi, ta ve terrakotta olarak, hem bamsz
heykellerin hem de tanray naiskosunun iinde gsteren kabartma
larn popler konusuydu. Bunlar yalnzca eski Yunan kentlerinde de
il, ilk olarak 4. yzyl sonu ve sonrasnda sivrilen Olynthos, Amphi
polis, Delos gibi toplumlarda da bulunmutur. 121 Naiskos kabartma
larndan bazlarnda tanrann yan yana oturan iki betimi grlr.
Bu ikilemeyle, tanrann iki farkl ynn gstermek ya da gcn
pekitirmek amalanm olabilir. 122 Meter adaklar zerinde ccmi
7tpcncxycx veya cm ' Emtcxyfv, yani "emir zerine" eklinde bir ifade
nin yer ald birtakm adak yaztlar vardr. Adak yapan kiinin tan
rayla kiisel iliki kurduunu kaydeden adak sunularnda ok sk
kullanlan bu ifade,123 Meter'in tapnclarna dorudan seslenme
zelliinin Hellenistik dnemde de srdn dorulamaktadr. Tan
rann kendi betimlerinden baka, 4. yzyl Yunan sanat ve klt
nn bir irn olan yolda Attis'e ait betimlerin giderek sklamas,
Attis'in neminin arttn gsteriyor. 124
te yandan, daha nce de ifade edildii gibi, bu tr kk adakla
rn verdii bilgiler snrldr ve ayn dumm Hellenistik malzeme iin
de geerlidir. Birbirinden pek az farkllk gsteren bu adak sunular
nn ou, klt uygulamalarnn iyzn aydnlatacak yeni bir bilgi
vermezler. Tarih ve ilevleri konusunda bilgi edinmemizi salayan bir
ortamda bulunular ok enderdir. Bunlar tanrann bireysel kltler
de etkili olmaya devam ettiine tanklk ederler, ama tanrann g
cimim nedenlerini anlamak iin, Meter'in n planda olduu belirli
topluluklara ait rneklere bavurmalyz. Bereket versin, bunlar ara
snda Hellenistik Meter'in daha kapsaml bir portresini sunanlar var.
Meter'in Atina'daki tapna Metroon, tanrann bir kamu klty
le onurlandrld birka rnekten biridir. Eski Atina Metroon'unun
bulunduu yere, M.. 2. yzyln ortasnda yeni bir yap ina edildi.
Bonleuterion'a bitiik olan bu yap, nde bir revakla birleen birbi-
2 14
2 16
kalan en eski idari belgede (JG ii2 1 3 16), Agathon ile bir klt rahibe
si olan kars Zeuxion'a, finansal katklar nedeniyle onur unvan ba
lanm. Bu belgede klt liderlerine balkta thiasotai, metnin iin
de ise orgeones denilmesi yazt taa kazyan kiinin bir hatas olabi
lecei gibi, 138 iki ynetim organ arasnda belli bir farkllk bulunma
mas ya da biri metoikos'lardan dieri yurttalardan oluan ve arala
rnda yasal olarak fazla bir ayrm gzetilmeksizin birlikte alan iki
grup olmas da mmkn. Onur unvan verilen kiilerin ikisi de Atina
yurttadr. Kronolojik sradaki bir sonraki metin ( JG ii2 1 273 ) , iki
onur unvan karar iermektedir. Bu unvanlar nerenler de alanlar
da, biri Troizenli biri de Herakleial olan iki metoikos'tur.139 Yneti
ciler burada thiasotai diye adlandrlmtr. 1 40
M. . 220/ 19 ile 70 arasndaki idari kararlarn deimez yayn orga
n kltn orgeones'idir. Serideki her karar bildirisini, yukarda sz
edilen ilk ikisi dnda, hep ayn organ yaynlamtr. Bu dumm, M..
3. yzyl sonuna doru kltte yeni yasal dzenlemeler yapldn gs
teriyor. Bu noktadan itibaren kumanda orgeones'in elindedir. Daha
sonraki karar bildirilerinde ortaya kan bir baka tutarl nokta, klt
teki zel grevlilerdir. lk iki bildiride evli bir ift ile bir adamn sray
la rahiplik ettii grlr, ama bunlar izleyen bildirilerde kutsal g
revlinin her zaman bir kadn oluu, kltte yeni dzenlemeler yapld
n yine akla getirir.
Orgeones'in karar bildirilerinin zellikle bir tanesinde (JGii2 1327) ,
klt yelerinin farkl sosyal konumlar net olarak grlyor. Bu bel
gede neride bulunan kii olan Poroslu bir metoikos'un, ayn zaman
da epimeletai'dan (yneticiler) biri olduu belirtilmitir. Dier epi
meletes, Cholarge demosundan bir Atina yurttayken, ncye sa
dece Ergasion denmi, baba ad ya da yurttalk durumu belirtilme
mitir. Buna adamn adnn "i" anlamna gelmesi de eklenince, Er
gasion 'un azatl bir kle olabilecei akla geliyor. Bu da hem zgr
domu yabanclar, hem azatllar olmak zere, metoikos'larn orge
ones'e katldn ve klt ynetimi erevesinde Yunan yurttalaryla
eit sayldklarn gsteriyor.
Pire'deki Meter kltnn idari kararnamelerde ortaya kan bir y
n de, klt yeleri arasndaki gl birlik duygusudur. Bu durum,
mali konularla ilgili blmlerde gzlenir. Varlkl kiilerden bekle
nen olaan bir davran olmasna karn, bu kiiler zel fonlarndan
klte katkda bulunduklar iin vlmlerdir. te yandan, bir karar
bildirisinde ( JG ii2 1 328) kltn mali ykmllklerinin klt fonlar-
217
2 1 il
A N A TAN IU<,:A' N I N l z t N :
219
220
221
222
A N A TA N uc,;A ' N N l z l N E
223
224
si
228
drlmasna yol am. Bir baka eilimde, Meter bireysel kltlerde git
gide glenen bir varlk haline gelmi, evlerdeki tapnma yerlerinde
ve mezarlarda anlmtr. Yunanistan'da ise Meter'in ak hava orta
myla hibir zaman yakn bir ilikisi olmam, Atina hari, devlet kl
tnde de hibir zaman etkili bir rol oynamamtr.
Buna ramen, Meter bu blgede uzun zamandr kiilere tanrsal
esin veren bir kaynak_olarak deerlendirilmitir. Meter'in gitgide bi
re_rsel klt tanrasna dnmesi}'.! sren bir eilimdir bu. Tanra
nn grsel imgesi ve onuruna kutlanan trenler, insanlarn onu ta
mamen Yunanllam bir tanra olarak grdn anlatmakla bir
likte, klt kamu yaamnda ok nemli bir yer tutmuyordu. Bunun
yerine, doum ve lm denetlemesi iin yakarlan, yelii insanla
rn toplumsal ve yasal konumlaryla snrlandrlmayan .<?!'.-".'..!. gmplar
tarafndan desteklenen bir tanrayd. S_r_!fy1utta_!!k. balarn pe
kiti_fJ:!li. olan eski devlet kltlerinin yerini- bireyin kendini ifade etti
i_ i!ffrYnalik.ertferin<lel<i
i dinler alrkeri, -t:aiiri_angiE-ffiH
ie_!-9J?_ll_!_1!1:l !!!J_g!!1.i!!!1-a.! _l?i!gstergesidir.
Bu mesaj, yani Meter'in zel kltlerdeki gcnn ona tapnanla
_r:n en kiisel ihtiyalarna cevap vereb!_!_eJ_!!_c:_n kaynaklandglni;bl
ze en ak biimde Philadelphia ve Pire'deki gibi dinsel topluluklar
ulatrmaktadr. Bu topluluklardan gelen malzeme, tanrann ekim
gcn aklamak, ayn zamanda, devletin resmi kltlerinde pek s
znn gememesine karn, ona sunulmu bunca adak armaanyla
karlamamzn nedenini anlamak konusunda ok ie yaramtr. Kl
tn geni bir alana yaylmas ve halkn byk bir kesiminden taraftar
edinmeye devam etmesi, tanrann gcnn blgesel bir Anadolu
kltrnden deil, ok gl bir kavramdan, insanlarn gnlk ya
amlarnda onlarla kiisel etkileiminden kaynaklandn aka gs
termektedir.te yandan, bu bireysel klte gsterilen tepki de gly
d. Bir ksm antika malzemesinin (ve bununla ilgili modern ince
lemelerin) altnda yatan i<l Meter taraftarlarnn Yunan toplumu
rnm ularnda yer alan aykr kiiler olduudur. Bu bir dereceye ka
dar doru olabilir, nk birka blge hari (bu rneklerden biri Per
gamon) , Meter ikidardaki sekin tabakann ve aydn snfnn ilgisi
ne mazhar olmu bir tanra gibi gninmyor. Gerekten de, Helle
nistik edebiyatta ner<:lr.s__ni!< _!:>i r yaklamla ele alnmas, birok
Yunan aydnnn omm kltn aalanacak bir konu olarak grd
n belirtiyor. Kadnlarn ve yurtta olmayanlarn da ye olabildii
Pire 'deki Meter cemaatinin toplumsal yaps, bu grn nedenini
_
__
230
231
3. KLTTEN S YLENCEYE
8. Cybele le Attis Sylencesi
2 .12
"Cybele ile Attis sylencesi" deyiini kullandm, ama Antik a'a ait
sylence ve efsanelerin ou gibi, bu iki karakterin yaamn anlatan
tek bir yk yoktur. Cybele ile sevgilisinin yks, yknn deiik
versiyonlarnda yaar ve bunlarn hepsi yky biraz farkl bir yakla
mla ele almtr. Bu yzden analizimiz yknn temel plannn ze
tiyle balayacak.2 Sylencenin anlatmlarnn ounda yk iki bl
me ayrlr: ( 1 ) Cybele'nin kkeni ve zgemii, (2) Attis'le yaad
ak maceras ve bu macerann ac sonu. Tanrann kkenini ele alan
birinci blm, gnmze ulaan kaynaklarda ok fazla yer almasa da,
Diodoros'ta3 ve Pausanias'la Arnobius'ta4 birbirinden olduka farkl
iki versiyonunu gryoruz. kinci blm oluturan Cybele ile Attis
ilikisi, hemen hemen sylenceyle ilgili btn kaynaklarda grlr.
Bu anlatmlar yk modeli olarak e ayrlr: ( 1 ) Pausanias'n aktar-
233
B4
Bf
2 3 !!
239
Cybele ile Attis sylencesinin belli bal karakterleri, Ana Tanra ile
Agdistis gibi tanralardan ve Midas ile Attis gibi lmllerden oluan
kark bir gruptur. Bunu aklmzda tutarak, tekrar sylenceye dne
lim. Sylencenin Anadolu'daki arka plann ve Anadolu'ya ait elerin
Yunan ve Latin metinlerinde ne ekilde sunulduunu inceleyeceiz.
Sylencenin Analizi:
Phrygia'dan Batya
242
244
Seni
246
bir ksmn lml rahip stlenecekti. Yas treni, yksek rahip Attis'in
cenaze treniyle ilgili olabilecei gibi, Attis adl soyut bir kral figr
iin her yl dzenlenen ve Phrygia'nn gemiteki anl gnlerinin an
sn yaatt iin de Phryg halk tarafndan ok nemsenen, Yunanl
larn kahraman kltleri benzeri bir tren eklinde gelimi olabilir.
Bu hipotez, sylenceyi konu edinen yazl kaynaklarn hemen he
men hepsinden destek bulur. Diodoros, Pausanias (A) ve Servius'un
yklerinde Attis bir insandr, Pausanias (A) ise Attis'i tamamen Pes
sinus'daki epigrafik bulgularla ispatlanan kii, yani lml bir erkek
ve Ana Tanra'nn en nemli taraftar olarak gstermektedir. Dier
kaynaklar Attis'in kendini Cybele'ye adamasnn dinsel deil, kiisel
olduunu yanstr. Diodoros, artk Attis var olmad iin, onun yeri
ni tutacak bir imge yaplmas gerektiini kaydeder. Pausanias (B) ile
Arnobius'a gre, bu imge Attis'in asla rmeyecek olan bedeniydi
ve Attis'in lm her yl yas tutulmasna neden olmutu. Bunda Phryg
treninin neden bilimsel bir aklamasn gremez miyiz? Her yl d
zenlenen byle bir yas treni tanrann gcn yeniden ortaya ko
yacak, tanrann halkn hkmdarna duyduu sevgi, halkla yaknl
n pekitirecekti. Bu tren, politik adan bamszlklarn yitirmi
olmalarna karn, Phrygiallarn kendilerini sekin bir halk olarak
hissetneye devam etmelerini de salam olacakt .
Sylencenin anlmaya deer dier zelliinin, yani Attis'in kendini
hadm etmesinden dolay tanrann rahiplerinin de kendilerini ha
dm ediinin kkleri de -gerek uygulamalar sylencedekilerden ol
duka farkl ise de- Phryg dinsel tresinde yatar. Bir Phryg mezarn
da Ana Tanra heykelciiyle birlikte bulunan olgun ama sakalsz g
m erkek heykekiini (res. 36) hatrlayn.51 Bu para byk olas
lkla Ana Tanra'nn bir rahibini temsil etnekte olup, sakalsz oluu
belki de adamn hadmln belirtiyordu. Hadm olma tresi, Ana
dolu' da Phrygial Ana Tanra kltyle snrl deildi . Strabo, Ephe
soslu Artemis'in rahipleri olan Megabyzoi'un balangta hadm ol
duunu ve bunun ok erefli bir konum sayldn bildirir.52 Anado
lu'da hadm etme tresinin uygulandna ilikin bir aklama veren
mevcut bir kant yoknr, ama bu adetin nasl ortaya ktn ve Phrygi
allar iin ne gibi bir anlam ifade ettiini belirten dolayl balantlar
vardr.
Baz bilim adamlar Phrygiallann olumlu manevi ve ahlaki deer
leri kiiletiren tanrlardan yana belirgin bir tercih gsterdiklerine
dikkat etniler.53 Phrygial Ana Tanra bu tercihe ok uygundur,
248
250
252
253
254
258
259
260
li bir tapm yeri olduu izlenimini uyandran pek fazla bulgu yoktur. 33
Buras M.. 2. yzylda Pergamon hkmdarlarnn desteini kazan
mt,34 ama o dnemden nce kutsal alann ne derece yaygn bir n
olduu kukulu. Yalnzca yerel adan nem tayan ve Attalos'larn
destei sayesinde saygnl artan bir tapnak gibi grnyor. Magna
Mater'in geliinin Pergamon ve Pergamon krallaryla balantl oluu,
tanrann kkenleri hakkndaki Roma efsanesinin Pergamon 'un et
kili olduu bir Phryg tapna etrafnda rlmesine yol am olabilir.
Aznlkta kalan anlatlarda, tanrann Roma'ya kuzeybat Anado
lu' daki bir yerden gelmi olduu sylenir. Varro Pergamon adn ve
rir,35 Ovidius ile onu izleyen Herodianos da Troia yaknndaki da
Da'nn tanrann evi olduunu bildirir.36 Bu iki yer, tanrann klt
merkezi olarak Pessinus kadar sk anlmadndan, Romallarn bun
lar kltn k yeri olarak alma olasl pek rabet grmemitir. Fa
kat Pergamon ya da 3. yzyl sonunda Pergamon'un kontrol altn
daki da yresi,37 hem politik hem dinsel adan Pessinus'tan daha
gl bir adaydr. M.. 205'de Romallarn Attalos krallyla resmi
bir ilikisi yoktu, ama Livius'a gre Delphi'deki Apollon bilicisi Ro
mallar 1 . Attalos'tan yardm istemeye yneltmiti.38 Tanrnn
d bylece Romallar Kk Asya'nn kuzeybatsna, Yunan Magna
Mater'i Meter'in kltnn oktan beri yerleik durumda olduu bir
blgeye ynlendirdi. Pergamon, hem kent iindeki Megalesion kut
sal alan, hem kent dndaki kr tapnaklaryla, Meter tapmnn nem
li bir merkeziydi. Troia kentinde ve da Da civarndaki krsal blge
de de Meter'in ak hava tapnaklar vard. Eer Yunanllar Ana Tan
ra'y bulmak iin gerekten Attalos'tan yardm istemeye gittilerse,
Attalos'un topraklar dnda aramalar gerekmezdi.
stelik, Apollon'un tanrsal d Romallarn Kk Asya'nn ku
zeybatsnn bilincinde olduklarn pekitiriyor. Roma' nn Troia mi
rasna duyduklar ilginin artmasyla glenen bir bilin bu. da Da
civarndaki Troia yresi Romallar iin nemliydi, nk buras efsa
nevi atalar Aeneas'n doum yeriydi.39 da ayn zamanda Troia'nn
dmesinden sonra Aeneas ve beraberindekilerin talya yolculuuna
balamadan nce sndklar yerdi ve da Da' nn tanras Magna
Mater onlara yol gstermiti. Augustus a yazn ve sonrasnda ne
kan bu temaya Ovidius'ta40 ve Vergilius'un Aeneis'inin her yerinde
rastlanr.41 Herodianos da, Romallarn Aeneas soyundan gelmeleri
ne ve akrabalk balarna dayanarak Magna Mater'i Phrygiallardan
aldklarn syleyerek yine bu temay vurgular.42 Ancak, da Da'n
!9----
res.
62.
9 [ 1 988] :
2. yzyl sonu-1 .
res. 1 . )
264
yen bir dizi yeralt odasna53 inen merdivene alan bir kap olabilir.
204 ylnda Ana Tanna'nn geliinden ksa bir sre sonra yapmna
balanan ve M.. 1 9 1 'de hizmete alan tapnak budur.54 Bu tapnak,
Palatinus tepesinde kk evlerin yer ald gneybat kanadn ka
mu antlarnn bulunduu bir alana dntren byk bir inaat prog
ramnn bir paras gibi grnyor.55 Tapnan st yaps M..
1 1 1 'deki bir yangn sonucunda ciddi biimde hasar grm, ama ikin
ci tapnak yaplrken mevcut podyumu ve temelleri kullandklar iin
ikinci tapnak eski yapnn plann izlemi (res. 63) .
Magna Mater tapnann nemli bir zellii, tapnan nndeki
blgenin dzeniydi. Eski tapnan (M.. 1 9 1 tarihli olan) nnde,
tapnan podyumundan kaldrm deli geni meydana inen bir mer
diven vard, buras Palatinus'un eteinde, byk olaslkla tapnan
yapmndan nce de yer alan bir sokaa yneliyordu. Merdivenin di
bindeki meydann ucunda belki de klt trenlerinin ayrlmaz bir par
as olan yalakl, byk bir eme bulunuyordu.56
Basamaklar, ak meydan ve su dzenei, klt trenlerinde nem
li bir rol oynard. Bir tiyatronun oturma blm eklindeki basamak
lar, besbelli halkn ayakta durarak Ludi Megalenses denilen oyunla
r seyredebilecei bir alan salamak amacyla tasarlanmt. eitli an
tik kaynaklarda balangcndan beri kltn temel niteliklerinden bi
ri olduu sylenen bu oyunlar, tiyatro gsterilerinden ve tapnan
basamaklar dibindeki meydanda yaplan yarmalardan oluuyordu.57
Her iki Cumhuriyet tapnann yine temel bir nitelii olan su dze
nei, tanra heykelinin ykandn yanstabilir. La11atio denilen bu
ykanma treni mparatorluk anda Almo nehrinde yaplyordu,5 8
ama eski dnemlerde tapnakta dzenlenen dier klt trenlerine
daha yakn bir yerde yaplm olabilir.
Bu alanda yaplan aratrmalar, klt yaplarnn gemiini aydnlat
mann yan sra, klt uygulamalar hakknda nemli kantlar salayan
byk miktarda terrakotta heykelcik keltileri ortaya karmtr.
Heykelcikler ikinci tapnan temelleri altna gmlyd, yani bu ta
pnan yapm ncesine aitlerdi; bu durumda M.. 1 9 1 ile 1 1 1 ara
sndaki dneme tarihlenirler.59 eitli heykelcik tipleri var. Bunlar
dan bazlar, rnein kimlii belirsiz kadn ve erkek figrleri olduk
a sradan ve Magna Mater'le belli bir balant gze arpmyor. Ama
heykelciklerin byk blmnn Magna Mater kltyle dorudan il
gisi var. Tanrann kendisini canlandran on iki heykelcik, Diony
sos ba ve doksan alt Attis figr bu kapsama giriyor (res. 64, 65) .
265
Ayrca bir dzineden fazla terrakotta penis ucu (res. 66) , birka tane
dans eden kadn figr ve tiyatro maskesi modelleri var. Dier hey
kelcik tipleri arasnda ok memeli bir torso, kucaklaan iki ift sevgi
li, eitli meyve sepetleri, kozalaklar (am kozalaklar?) (res. 67) , ay
rca aslanlar, atlar, domuzlar, keiler, kolar, kpekler ve horozlar
dan oluan eitli terrakotta hayvan heykelcikleri bulunuyor.60
Heykelcik gruplarndan bazlar , daha yakndan incelemenin kar
ln verecektir. Tanray canlandran heykelciklerde onun Helle
nistik dneme ait standart ikonografisini, yani yannda ya da kucan
da bir aslan bulunan, dkml kumatan bir giysi giyen, oturan ka
dn figrn izleme eilimi grlr. Yunan kkenli olan bu heykel
cik tipi, M.. 2. yzylda Akdeniz' deki yerleim merkezlerinin hemen
266
2 70
271
272
273
275
271!
279
.l H O
28 1
res. 7 1 . Aslanlarn ektii arabasnda oturan Magna Mater'i gsteren tun heykel grubu.
M.S. 2. yzyl. New York Metropolitan Sanat Mzesi'nin izniyle: G. Marquand'n
armaan, 1 897.
(2.608-9)
(2.618-20)
(2.629-32)
(2.640-43)
286
287
2 8 1!
(Aeneis 9.617-20) 64
290
(63.9 1-93)
2 92
2 93
2 94 ANA TANRl<,:A'NIN i Z i N D E
295
2%
297
res. 72. Ara Pietatis'ten, Magna Mater'in Augustus a tapna n gsteren kabartma.
M.S. 1 . yzyl ortas. Roma Alman Arkeoloji Enstits 'nn izniyle.
2. 9 8
299
res. 74. Roma' dan, Claudia Quinta ile Navisalvia kabartmas. M.. 2.
yzyl. Roma Capitoline Mzesi' n i n izniyle.
:rn o
301
]02
3 04
305
306
A N A TANRI<:,:A'NN lztNOE
Ek Bilgler
Roma tanrasnn kltn, tapm 20. yzylda Hindistan'da sren
bir baka ana tanra kltyle karlatrmak yoluyla, Roma' daki Mag
na Mater kltnn durumuna ve halkn tanraya yaklamna tepki
ye k tutan ok deerli bilgiler salanabilir. Mata (Ana) diye tan
nan Hintli tanra ile Romal tanra arasnda dikkat ekici birtakm
benzerlikler vardr: kisi de ana tanradr, ikisi de halk arasnda hem
hayranlk hem korku uyandrr, ve belki de en nemlisi, ikisine de
tanrann hizmetine girerek gnll olarak kendilerini hadm eden
rahipler elik eder. Bu Hintli ana tanrann klt ve hadm hizmet
karlarnn rol, Serena Nanda'nn Neither Man nor Woman balkl a
lmasna konu olmutur. 1 1 9 Roma'daki Magna Mater kltnn ay
dnlanmasn kolaylatrmak iin onun kitabndan yararlanacam.
zellikle Hintli tanrann kimlii, rahiplerinin toplumsal durumu
ve etkinlikleriyle, ayn zamanda halkn onlara ynelik genel tavryla
ilgileniyorum.
ki ana tanrann karakterleri birbirine benzemekle birlikte, ayn
deil. Magna Mater'in aksine, Hindu ana tanras Mata bir devlet
tanras deildir. Onun etki alan bireysel dzeydedir ve insann o
almasna yneliktir. Dnlerde ve doumlarda, zellikle erkek o
cuklarn doumunda tanra onuruna byk trenler dzenlenir. Bir
bereket tanras olarak, onun gcn insani dzeyde temsil eden
yetkililer, hijra'lar denilen hadm rahiplerdir. Bu rahiplerin en nem-
307
308
309
310
.\ 1 2
313
314
316
318
3 l9
320
32 1
322
323
res. 77. Zeus ve Meter tapna, Aizanoi. M.S. 2. yzyl. Fotoraflayan, yazar.
de duran klt heykeli oktan beri kaypt,59 ama bulunan adak sunu
lar maarann kutsal bir ilevi olduunu dorulamakta ve burann
M.. 1 . yzyldan M.S. 2. yzyl ortasna dek tapnak olarak kullanl
dn gstermektedir.60 anak mlek ve terrakotta heykelciklerden
oluan adaklar arasnda tanra aslan ve tefiyle gsteren betimler,
ayrca kucanda bir ocuk tutan tanra heykelcikleri vardr.
Maara tapnan geleneksel Phryg ve Yunan klt dzenlerinin il
gin bir karm olmas, Yunan yerlemecilerin kendilerini mevcut
dinsel dzene uydurduklarn gsterir. Maarann giriinde, kayaya
oyulmu kemerli birka ni vardr. Bunlar imdi botur, ama byk
olaslkla kk heykelcik ve kabartma trndeki adak sunularn yer
letirmek iin yaplmlard. Bu nilerin biimi Yunan kentleri Pho
kaia ve Ephesos'ta bulunan nilere ok benzemekle birlikte, doal ka
yalara adak nileri oymak, Phrygia'nn baka yerleriyle birlikte, yakn
daki Midas Kenti ve Fndk' taki Phryg yerlemelerinde de rastlanan
eski bir Phryg geleneidir.61 Maara az nn stndeki kayaya oyul
mu merdiven benzeri yap, byk olaslkla Matar'n Phrygia'daki
hemen her tapnanda bulunan trden bir merdiven sunaktr.62 Ma
arann stndeki tepenin yksek bir noktasnda olmas, bu tr Phyrg
.n4
325
res. 78. Zeus ve Meter tapna. Meter' i n yeralt tapna, Aizaoi. M.S. 2 . yzyl.
Fotoraflayan Joh Wagoer.
(res. 78) .68 Belli ki burada Steunos maarasndaki eski tapnak orta
m yaratlmak istenmi. zenli bir duvar iiliinin eseri olan bu to
nozlu yeralt odasnn ok iyi korunmu durumda olmas , Zeus tap
nann altndaki temel duvarlarna yerletirilen kk pencereler
den giren n da etkisiyle, zgn maara ortamn yaamamza ola
nak veriyor. ki kltn birlemesi, Zeus'la Meter'e adanm yaztl bir
adak levhasndan da kantlanmtr: 1i mi Mf)'tpt 0ecv L'trnrvn
'Ap'tEtffipo 1ovucriou Aiavfir iepeu K't tO"'tTJ ec 't<V iiffiv (Rahip
ve kurucu, Aizanoilu Dionysos olu Artemidoros [bunu] zel fonun
dan Zeus'a ve tanrlarn anas Meter Steuene'ye [adad] .69
Meter Steuene ve Zeus ortak klt, M.S. 2. ve 3. yzyllardan kalan
Aizanoi sikkelerinde de grlr. Bu sikkelerde, tahtta oturn Meter'in
kollar arasnda bebek Zeus vardr.70 ounlukla Kureta' lar da be
timlenmi, yeni doan tanrnn lklarn bastrmak iin kalkanlar
n birbirine vururken gsterilmilerdir. Bu betimlere sadece Aizanoi
sikkelerinde deil, Akmonia, Apameia, Laodikeia ve Tralles dahil ol
mak zere, Phrygia'daki dier kentlerin sikkelerinde de rastlanr. Ba-
]26
327
unvan iinde Attas adnn kullanlmas, Attis adl bir tanryla deil,
byk olaslkla Pessinus rahipleriyle ilgili olduklarn ima ediyor.
Ayrca kltle ilikileri nedeniyle eitli kiileri ven bir dizi yazt var
dr. M.S. 1 . yzyla ait bir yaztta kiinin kendisinden "Atn i.epeu, ra
hip Attis olarak sz etmesi, Attis adnn bir rahip unvan olarak kald
n gsterir.79 M.S. 2. yzyldan kalan bir ift yazt ise, bu dnemde
Pessinus rahipliinin toplumda onurlu bir etiket ve ncelikle varlk
l ailelere tannan bir ayrcalk olduunu ortaya koyuyor. Tiberios Kla
udios Heras adl bir kiinin topluluun dinsel yaamnda etkin oldu
unu reniyoruz. Bu kii dokuz kez Meter'in barahibi archiereus
olmu, alt dnem mparatorluk klt rahibi, bir dnem de toplulu
un -koinon- yksek rahibi olarak hizmet vermi. Romallam bir Ga
lat ad tamas, Roma yurtta olan yerel Galat hiyerarisine mensup
bir kii olduunu gsteriyor, ayrca Meter'in barahibi olarak Attis un
vann tayor ve bu onuru yine sekin bir Galat ad tayan olu Ti
berios Klaudios Deiotaros'la paylayor. 80 Bu da aka gsteriyor ki,
Pessinus' taki Meter rahiplerinin hepsi hayatlarn tanrann hizme
tine adayan hadmlar deildi . Bu iki adam vmek iin kullanlan sz
ler olduka sradandr ve Meter barahibi Attis olmann yerel yurtta
lar iin olaanst bir basamak olmad izlenimini verirler. Tam ter
sine, Meter rahibi olarak grev yapmann Pessinus toplumunun ileri
gelen yelerinin elde etmeye alt tek ya da en sekin onur dere
cesi deil, sadece toplumdaki birok onur derecesinden biri oldu
u. 8 1 T. Klaudios Heras ayn zamanda yakndaki Midaion'da yer alan,
tanrann kent sikkeleri zerindeki betimleri yoluyla rendiimiz
bir baka Meter kutsal alannda da Meter rahiplii yapm . 82
Bugnk Afyon yaknlarndaki baka bir Phryg yerlemesi olan Do
kimeion' da yine kent sikkeleri stnde, ayrca adak yazt grevi ya
pan kk sunaklarda tanraya ilikin zengin kantlar saptanmtr.
Tanra burada yerel adyla, yani Angdistis olarak tannr.83 Dokime
ion, mermer ocaklaryla, zellikle krmz damarl beyaz mermeriyle
nlyd. Roma efsanesi, bunun Attis'in kannn talara akmasndan
kaynaklandn kaydeder,84 bu da, Attis'in lmyle ilgili Greko-Ro
men sylence emberinin yerel Anadolu geleneini etkilediinin bir
baka gstergesidir.
zetle, Meter klt M.S. ilk yzyllarda Anadolu'daki geliimini sr
drd. Neredeyse her topluluun kendine ait bir Meter tapna var
d. Oralarda tanraya kiilerin, onlarn ailelerinin ve dostlarnn ko
ruyucusu olarak, yresel adyla tapnlyordu. Tanra blgedeki kent
-
.1 28
329
Sonsz
Phrygial Ana Tanra, M.S. 2. yzyldan sonra silinip gitmedi. Tam
tersine, Ana Tanra klt Britanya'dan Afganistan'a kadar, eski Ak
deniz uygarlnn eritii dnyaya boylu boyunca yayld. Ge Antik
a' da mparatorluun politik ve dinsel yaamnda nemli bir rol oy
nayan Romal bir Magna Mater'le karlatmza gre, tanra Ak
deniz blgesinin merkezinden de silinmedi. Ana Tanra kltnn
Ge Antik a'daki gc, gizemciliin yeniden canlanmas ve Attis'in
bamsz bir tanr olarak nem kazanmas, ayrca incelenmeye deer
konulardr.
Benim anlatm tanrann yksnn tam ortasnda bittii iin, Ana
Tanra'nn eski Akdeniz yaamndaki anlamn zetleyen kapsaml
bir deerlendirme yapmak uygun olmaz. Amacm, tara kkenli Ana
Tanra'nn Akdeniz dnyasnn her yannda taraftarlar olan bir tan
raya nasl dntn anlatmakt. Bu giriimin kilit noktas, Phrygi
al Ana Tanra'y zel klan eyin ne olduunun belirlenmesidir.
Phrygial Ana Tanra nce bize Anadolu'nun krsal manzarasnn bir
rn olarak grnr ve onu farkl klan nitelikler, dalarla ilettii
g ve huu duygusu, bo alanlarla yaplanm insan topluluklar ara
sndaki snrlarn stnde olma gc, evrensel insan yaantsnn bir
blmn yanstr. Bu niteliklerin tm tanrayla birlikte Yunan ve
Roma dnyalarna aktarlmam olmakla birlikte, kltn yerel snr
larn tesine tayan bir dayankll olduu kukusuz.
Ana Tanra'nn gc belli koullar altnda blgesel ve politik ama
lar iin kullanld. Phrygia devletinin iktidar yapsnn bir paras olan
tanra, Romallarn kendilerini zafere yazgl insanlar olarak tanm
lamalarna katkda bulundu. Fakat, tanra politik ya da etnik tanm
larn dar snrlarn aarak, eski Akdeniz dnyasndaki birok halkn
insani gereksinimlerine seslendi. Bu gereksinimlerin neler olduu hak
knda ancak dolayl yoldan ipucu edinebildik. Ana Tanra gizemleri
ne giren birinin zihnini okumamza olanak verecek gnce benzeri an
tik bir belge ya da aklayc bir metin yok. Bununla birlikte, Ana Tan
ra'nn gcne gerekten duyarllk gsterildiini aka grebiliyo
ruz. Bylelikle, kronolojik anlaty Akdeniz'de Antik a'n sonuna
dek gtrmesek de, blgeyle snrl bir kltrn ve eski Akdeniz dn
yasnn g politikalarnda nadiren barol oynam bir halkn rn
olan bu tanrann, kendine ait olmayan halklar ve blgeler zerinde
nasl byle gl bir etki yarattn gstermi olduumu umuyorum.
330
.B l
Dipnotlar
Sunu
2
3
4
5
6
7
8
9
Brixhe and Lejeune 1 984:no B-o ve W-o4, kubileya; Maar'n Phrygia dilinde kay
dedilmi dier tek sfat areyastiu'dir ( ibid. : no W-oa.) Kubileya genel olarak "da"
anlamna gelebilir ya da belirli bir dan ad olabilir. Tanrann ad konusunda
bir inceleme iin bkz .. Brixle 1979:40-45 ve aadaki 4.blm.
Haspels 1971: 199-200.
Brixhe 1 979: 43.
Bunlarn en kapsamllar Showerman 190 1 , Graillot 1912, Cumont 1929 ve Ver
maseren 1977.
Magna Mater Cybele'nin ge Roma'ya ait metin ve belgelerdeki rolnden sz edi
yorum, nk erken Hristiyan yazarlardan birka Cybele ve Attis efsaneleri iin
bize en iyi kaynaklar, Ana Tanra ile ilgili en kapsaml ve en iyi dorulanm sy
lence emberini salar; bu konu 8.blmde geni lde irdelenmitir. Ge Ro
ma mparatorluu 'ndaki Ana Tanra konusuna daha sonraki bir almada dn
meyi mit ediyorum.
E. Simon 1966: 75-76; 1987: 1 64-66.
Aeeis 6. 784-88.
Iulianus, Oration 5.159.
Augustinus, Cit. Dei 4.10, 7. 1 6, 7.24.
3 32
1960: 1 26.
19 Graves 1 948: 529, passim.
20 zellikle, bkz. Stone 1976 ve bu ideolojinin gl bir savunucusu olan Gimbutas
1982, 1989.
2 1 Bu tr karmlara rnek olarak bk.z. Renaud 1929; James 1959; Venneule 1964:
21-22; Patai 1967: 15; Hawkes 1968; Gimbutas 1982: zellikle 236-38; Lemer 1986:
3940; ve Gimbutas 1989. Bu incelemelerdeki tek ortak nokta, yaklamlarnn me
todolojik bakmdan kusurlu olmasdr. Prehistorik heykelcikler genellikle tarih
leri, arkeolojik evreleri, ilevleri, hatta grnleri hesaba kaulmakszn geliig
zel gruplandrlmlardr. stelik, Paleolitik, yani avclk-toplayclk ana ait bu
luntu yerlerinden gelen heykelciklerle, Neolitik, yani tarma gei ana ait bu
luntu yerlerinden gelen heykelcikler, bu iki topluluk tipinin sosyal ve ekonomik
yaplarndaki farkllklar gz nne alnmakszn, ounlukla birlikte ele alnm
lardr. Akdeniz'in prehistorik buluntu yerlerinden gelen malzeme, ou kez orta
Avrupa ve Kuzey Amerika' dan gelen heykelciklerle birlikte gruplandnlm ve fark
l kltrel koullar dikkate alnmakszn, ayn prensiplere gre analiz edilmitir.
Bu fikirlerdeki belirsizliklere ilikin doru eletiriler iin bkz. Ucko 1962: 38-40,
Ucko 1968: 409-19, Ehrenberg 1989: 66-76, Talalay 1994: 167-73.
22 Ucko 1962; Rice 1981: 402-1 2. Bu sorunun Anadolu 'ya ait malzemede incelenme
si iin, ayrca bkz. 2. Blm ve orada anlan kaynaklar, zellikle de Hamilton 1996:
225-26.
23 Talalay 1994.
24 Ucko 1962 ve 1968, zellikle 409-19; Voigt 1983: 1 86-93; Talalay 1987, 199 1 ve
1994.
25 Frankfort 1958: 1 73-74. Tanra sis'de kiiletirilen tanrsal Ana kavram Roma
klt geleneklerinden kuwetle etkilenen olduka ge bir olguydu.
26 James 1959, zellikle s. 1346.
27 Gimbutas 1982: 1 52, 195-200. Gimbutas 1989: 3 1 6-17 passim.
28 Vennaseren 1 977.
29 lbid.: 9, 13. Bu izgideki sav izleyenler arasnda Hawkes da vardr. Hawkes 1968:
25. u da kukusuz bir gerek ki, Neolitik bereket tanras denilen tanra kavra
m yaygn ekilde eletirilmitir, rnein Ucko 1962 ve 1968; Burkert 1985: 1 1-12;
Talalay 1991 , 1994.
30 Jung 1954.
31 lbid.: 19.
32 E. Neumann 1963.
33 lbid.: 4344, 276-77. Benzer bir sav Patai'de de var. Patai 1 967: 1 6-17. 1985 tarihli
almasnda Wehr bu savlara ilikir deerli bir eletiri sunmutur.
34 Dorusunu sylemek gerekirse, yapsalc bir bak as olmamasna karn, bu yaklam iin deimez bavuru kayna Frazer 1906.
35 Burkert 1983a: 80-82.
36 Burkert 1979a: 1 04-5.
37 Ehrenberg 1989: 65.
38 Hadm tanr Attis'in kkeni zerine, bkz. Roller 1994. Cybele ve Attis efsanesi ile
hadm etme ayininin anlam 8. Blmde kapsaml olarak incelenecektir.
39 Bachofen 1967: 9 1 .
DiPNOTLAR
40
41
42
43
44
45
46
47
48
49
50
51
52
53
54
55
56
57
58
59
60
61
333
334
rada yaplan tm neriler geici saylmaldr. Yeni kazlarn ilk sezonuna ait so
nular Hodder'n 1996 tarihli yaynnda sunulmutur.
bkz. Mellaart 1962, 1 963a, 1964, 1966, 1967. Bat atalhyk civarndaki Kalkoli
tik bir yerleme olan hyk hakknda Mellaart'n 1 965 tarihli yaptnda bir rapor
yaynlanmur. Todd'un 1 976 tarihli yapt ilk kazya ve bu kaznn buluntularna
ilikin yararl bir zet vermekte, yorumlama konusundaki eitli sorunlar irdele
mektedir. atalhyk klt malzemesi hakkndaki daha yakn tarihli bir kitap, Mel
Iaart, Hirsch ve Balpnar 1989, metin olarak 1. Blmde irdelemi olduumuz ebe
di bereket tanras Byk Ana eklindeki ayn klielere dayanmakta ise de, atal
hyk' teki resimlerden gzel rnekler iermektedir. Bu kitap hakkndaki kart
fikirleri gzden geirmek iin bkz. Mallett l 992-93.
3
Ahali yerleim yerini tamamen terk etmemi, hyn baka bir blgesine tan
Terk etme ncesinde genellikle kastl bir yakma eylemi olmu gibi grnmekte
Ibid.: 363.
Bkz., zellikle Mellaart l 963b. Ana Tanra hipotezini destekleyenler arasnda bu-
10
11
12
Ibid.: 227.
13
Todd 1976: 1 20
14
15
16
Anadolu
Haclar'da boyal sva rnei vard, ama figratif desenli deildi. Mellaart ( 1970:
20) , olduka akla uygun biimde, dokumalarn duvara aslm olabileceini var
sayd. Ayrca, Haclar anak mleinin zerinde bulunan zengin geometik be
zemeler, dokumalarda kullanlan tipteki bezeme rneklerini andrr.
18
19
VI ve res.
227.
20
21
22
23
24
25
Ibid.: 1 7 1 -74.
DiPNOTLAR 335
26 Yunanistan' da, Peloponnesos' daki heykelcik gruplar iin kabul edilen bir dizi etkinlik ve ilevi dikkate aln (Talalay 1993: 37-44).
27 Mellaart l 963b, 1 970: 1 7 1 .
28 Ucko 1962; Voigt 1983: 1 87-93; Talalay 1 991, 1993.
29 Hodder 1996: 3-4, Orta Anadolu'nun Neolitik a ierisinde atalhyk'n yeri
zerine yorumlar.
3
4
7
8
9
10
11
12
13
14
15
Phrygial gmenlerle eski Hitit yerlemeleri arasndaki iliki karmak bir konu
dur ve bunun aydnlanmas iin daha ok almak gerekecektir, ama Gordion'da
Hitit mparatorluunun knden sonra bir terk ediline dnemi yaanmam
gibi gzkmektedir; bkz. . Sams and Voigt 1 990; Voigt 1994: 276-78.
Muscarella 1974. No 125, Arinna'nn Gne Tanras. una dikkat etmeliyiz ki,
Phrygial Ana Tanra'nn kucanda ya da kollarnda hibir zaman ocuk yoktur,
yleyse bu belimin Phrygial tanrann ncl olmas mmkn deildir.
Mellink 1 99 1 : 1 30.
N. zg 1965: 63 (Asur Kolonileri dnemi mhrleri zerinde bir dan tepe
sinde duran Hava Tanrs) . Bittel l 976a: res. 248 (Da tanrs tek bana) ; res. 239
(Hava Tanrs'n tayan da tanrs) .
Asur Kolonileri dnemi mhrleri, N. zg 1965: No 65, 66, 69; Eski H itit rito
nu, oturan bir figr ile bir geyiin srtnda duran figr yrtc kuu tutmaktalar,
Bitte! 1976b: Levha 3-5, Muscarella 1974: No 1 23. Tanrsal varla Bitte! erkek,
Muscarella kadn demektedir, ama ben Bittel'in tanrsal varln konik klahm
erkee zg bir atrib olarak yorumlamasn daha inandrc buluyorum.
Yeniky'de bulunan bir kabartma, Bitte! 1976a: res. 247, Akurgal 1961: 47b; Bo
azky'den kan damga mhrler, Gterbock 1940: No 64, Beran 1967: No 1 6 1 ;
damga mhr, Oxford'da, Akurgal 1 96 1 : Levha 52.
T. zg 1971 : 9-1 1 , res. 7, levha 1 1-12. Hitit av tanrs ve onun Phrygia kltyle
ilgisi konuswdaki bir inceleme iin bkz. Mellink 1983: 351-52.
Gterbock 1942: 77, no 220; Beran 1967: 30, no 135.
Bkz. Deighton 1982: 1-39 passim.
Bitte! 1 976a: res. 257 (Eflatunpnar) ; Neve 1970: 1 57-59, res. 15-17 ve Macqueen
1986: 1 2 1 , res. 1 06-7 ( Boazky' de pnar kenarndaki tapnak) .
Phrygial Matar'n Gordion kaynakl en byk kabartmas ( 4. Blmde anlatlm
tr; bkz. Mellink 1 983: Levha 70) Sakarya Irma kysnda bulunmutur. ; Ankara
yaknlarnda bir kaynak olan Faharad eme'de kayaya oyulmu Phrygia idolleri
vardr.
Ussishkin 1 975; Deighton 1982: 23-25.
Malta, Deliklita ve Fndk'taki arkasna oyuk alm Phrygia kaya ant rnekle
ri 4. Blmde incelenecektir.
Ge Hitit ve Phrygia ilikileri zerine, bkz. Mellink 1979; Hawkins 1982; Mellink
1983: 358-59.
Ankara (Akurgal 1962: Levha 137) ve Gordion'dan (Sams 1989 ) , her ikisi de Ge
Hitit etkisini aka gsteren kabartmal ortostat bloklar dikkate aln. Gordion 'da
ki byk tmlsten kan tun kazanlar byk bir olaslkla Ge H ititlerden it-
336
DiPNOTLAR
337
338
47
48
49
50
51
52
53
54
55
56
57
58
59
60
61
62
63
64
65
66
67
DiPNOTLAR
339
68
69
70
71
72
3
4
5
6
Klt
340
10
11
12
13
14
15
16
17
18
19
20
21
22
23
24
25
26
27
28
29
ve 98-103. Bu farkl Phryg yazsnn kayboluu hakknda, bkz. Roller 1987b: 1067.
Eski Phryg yaztlarnn gnmze kalan rneklerinin tamam Brixhe ve Lejeune
tarafndan incelenip yaynlanmtr (Brixhe and Lejeune 1984). Friedrich 'in top
layp yaynlad (Friedrich 1932: 1 28-40) Yeni Phryg yaztlan Yunan alfabesiyle
yazlm olup, byk blm M.S. 2. ve 3. yzyllara tarihlendirilebilir. Bunlar bu
radaki incelememizin dnda tutulmutur.
Brixhe and Lejeune 1984: 62-68, no B-o.
Gnmze kalan Phryg yaztlannn konular iin, bkz. Roller 1989: 60.
Phryg dilinin Yunanca'yla akrabal konusunda, bkz. Friedrich 1 04 1 : 878-80 ve
Crossland 1982: 849. Phryg dilinin szckleri ve grameri ok deerli bir yaz dizi
sinde M. Lejeune ve Cl. Brixhe tarafndan incelenmitir: Bkz. Lejeune l 969a,
1969b, 1970, 1979; Brixhe 1979; 1982.
Brixhe ve Lejeune'n 1984'de yaynlad krk dokuz ta yant rneinin yirmi be
tanesi klt ant olarak kullanld sanlan doal kaya oluumlar zerine kazl
mtr. Mimari bloklar zerinde bulunmu olan dier yaztlarn eskiden iinde bu
lunduk.lan doal evre artk kesin olarak saptanamaz ise de, pekala bunlarn da
dinsel bir anlam olabilir, rnein G-02.
Matar/mater- szcnn grld Eski Phryg yaztlar Brixhe'in 1979 tarihli a
lmasnda topluca incelenmitir. Bunlar ayn zamanda Brixhe ve Lejeune 'n 1984
tarihli derlemesinde de listelenmitir: No M-Ol c , M-Ol d 1, M-Ol d il, e; W-Ol a, b;
W-03; W-04; W-06; B-01 .
Brixhe 1979: 4 1 . B u durum, tannaya Meter, Ana ya da Magna Mater, Byk Ana
olarak seslenen Yunan ve Latin edebiyatnn terminolojisine uyuyor tabii.
Brixhe and Lejeune 1984: M-oc, M-od 1, M-od il, M-oe, W-Ob, W-o3, W-06.
Age.: W-oa.
Age. : B-o.
Age.: W-o4.
Strabo, 1 2.5. 1-3.
Strabo, 10.3. 1 2.
Anadolu' da en aa yedi farkl da Dindymos adyla anlmtr (bkz. Jessen 1 903).
Bunlann iinde en iyi kantlanan iki tanesi, Lydia ile Phrygia snrnda, Hermos
lrma'nn kaynann bulunduu yerdeki da (Herodotos 1.80; Strabo 13.4.5)
ve Marmara Denizi kysndaki Kyzikos yaknnda bulunan bir dadr (Rodoslu
Apollonios 1 . 1 093-1 1 50; Strabo 1 . 2.4). Pessinus yaknndaki Dindymos da (Stra
bo 1 2.5.3) baka bir yerdir.
Laroche 1960; Brixhe 1979: 40; Roller 1994b. Kubaba/Kybele ilikisi 3. Blmde
incelenmitir.
Ovidius, Fasti, 4.363-64. Karlatrnz, Brixhe 1979: 44.
Waelkens 1971. Devreker and Waelkens 1 984: 1 3.
Hesychios, s.v. Ki>El.a: PTJ <l>puyia. cai Civtpa. cai 0W.ao.
Suda, s.v. KuV.:r pda yap i 000. Et. mag. , s.v. Kubelon Alexandros Polyhistor,
FgrHist 273 F 12. Karlatrnz, l: Aristhophanes, Kular816.
Steph. Byz., s.v. Kutl.Eia.
Midas Kenti civarndaki blgede, Meter Angdissis idi (Haspels 1971: 297-99, no 6,
8, 13). Orta Phrygia'nn gneyinde tannaya Meter Zizimmene deniyordu (Mite=
DiPNOTLAR
30
31
32
33
34
35
36
37
38
39
40
41
42
43
44
45
46
47
34 1
342
DiPNOTLAR
343
65 Bittel 1963: 7.
66 Gterbock 1946: 74-80 ve Gterbock 1974. Hayvan figrlerinden bazlan Gter
bock ( 1 946: res. 22-29) ve Akurgal'da ( 1 949: Levha 48b, 49. 50) bulunabilir.
67 Bulu 1988: 19-21 . Hans Glterbock, bu kabartnalann tanrann kutsal yerlerin
den birinin duvanna konduunu ileri srmtr. (Gterbock 1974: 98) .
68 Mellink 1983: 356.
69 Boehmer 1972: No 2162; F. Naumann 1983: 296, no 24, levha 7,2. Bu balk, up
k tannann tam lekli heykellerindeki kostm gibi, Ge Hitit heykelleriyle b
yk bir benzerlik gsterir; 3. Blmdeki incelemeyle karlaurn.
70 Mellink 1983: Levha 73, 1 .
71 lbid.: Levha 73,2.
72 Gterbock 1974: 98, levha 1 3; Mellink 1983: Levha 73,4; Kohler 1995: 34, no Turne
26.
73 Gterbock 1974: 98; Mellink 1983: 356; F. Naumann 1983: 63-64.
75 Mellink 1983: 352. Naumann, stanbul'daki paray Kybele betimleri katalouna
eklemitir, ama dier figr erkek olarak yorumlar (F. Naumann 1983: 295, no
22) .
76 rneklerin resimleri iin, bkz. Bittel 1963: res. 2; Boehmer 1972: No 2 144 A, 2147,
2148, 2160 (hepsi ta paralardr) ve 1892 (kemik) ; F. Naumann 1983: Levha 9 a
e.
77 Bir rnein resmi iin, bkz. Youth 1 95 1 : Levha VII, res. 2; dierleri yaynlanma
mur.
78 Mellink 198 1 : 97: F. Naumann 1983: 94, levha 9f. Ayrca, bkz. Boehmer 1972: 2067.
79 Boehmer 1972: 2 1 0, no 2160; F. Naumann 1983: 93.
80 Boehmer 1972: 206, 210 no 2144A; F. Naumann 1983: Levha 9e; Prayon 1987: No
183, levha 35.
81 Bilinen drt adet terrakotta kuun ( Romano 1995: 58, no 149-52) yan sra, bir ta
ne fayans, bir tane de cam ku vardr, ama hepsi yrtc ku deildir. On dokuz
adet ta rnek bulunmutur ve ounun yruc ku olduu aka bellidir. Bunlar
dan biri yaynlanmtr: Young 1964: Levha 83, res. 6; Mellink 1983: Levha 73, no
3. Ta kularn Phrygia'daki kullanl amacyla ilgili baz genel yorumlar iin, bkz.
Mellink 1963-64: 28-32.
82 Brixhe ve Lejeune 1984: G-136.
83 Beran 1963; Boehmer 1972: 208-9.
84 Mellink ( 1 983: 357-59 ve 1993b: 297) Gordion'daki Megaron 2'nin (yapnn ko
numu iin, bkz. DeVries 1990: 376, res. 7, M2 olarak snflandrln) tanrann
bir tapna, tanrann iinde durduu mimari ereveye modellik eden bir ta
pnak olduunu kantlamaya almtr. Bu yap, biim ve ierik asndan ken
tin o kesimindeki dier megaronlardan farkl deildir ve tapnak olarak kabul edil
mesi pek de olas gzkmemektedir. Tanrann mimari erevesiyle ilgili bir ba
ka neri iin, bkz. Roller 1988a: 49. Mimari erevenin anlam aada ayrntl
olarak ele alnmtr.
85 Mellink 198 1 : 97. Keith DeVries, zel grme.
86 Brixhe and Lejeune 1984: 24243, levha 1 24; Prayon 1987: No 9, levha 5d.
87 Devreker and Vermeulen 1991: 1 1 1-1 2, res. 9-10.
344
F. Naumann 1983: 94, levha 9f; Prayon 1987: No 47, levha 15c.
F. Naumann 1983: 296, no 25, levha 8, 1 .
lbid.: 296, n o 26, levha 8,2.
lbid.: 85, no 242; kat. no 25a.
Alanya'nn kuzeyinde, Dibekta'nda bulunan kaya sunaklarn dikkate aln, Zorolu 1994: 302-3, levha 27, 28. 1.
93 Boehmer 1972: 208-9.
94 Bittel 1963: 7-8.
95 Kohler 1995: 34.
96 Geleneksel olarak M.. 696'ya tarihlenen yklnn ardndan Gordion'un yeni
den ina edili tarihi iin, bkz. Sams and Voigt 1 990: 459-60. De Vries ( 1 998) ise,
ykl iin biraz daha erken bir tarihi, M.. 709'u nerir.
97 Mellink 1983: 359; F. Ik 1989: 94-95, 1 03.
98 Sams 1989: 452; Sams 1994.
99 Mellink 1983: 358-59.
1 00 Midas Kenti kazs iin, bkz. Gabriel 1952 1965 ve Haspels 195 1 .
101 Phrygia'nn dalk kesimlerindeki antlara ilikin e n nemli inceleme, Haspels'n
1971 tarihli yayndr (Haspels 197 1 : 73-1 1 1 ) . Haspels bu yaptlarn zenle yapl
m tanm ve analizlerini verdiine gre, burada daha ksa bir inceleme yapabili
riz. Antlarn konumu ve dalm iin, aynca bkz. F. Naumann 1983: 42, res. 3.
102 Haspels'n yorumlann dikkate aln: Haspels 1971: 73-74 ve 100-101.
1 03 Young 1956: Levha 93, res. 41; Young 1963: 352.
1 04 u antlarda bulunan ince ilenmi geometrik bezemeleri dikkate aln: Midas An
u , Haspels 1 97 1 : res. 8; Aslankaya, Haspels 1971: res. 189; Byk Kapkaya, Has
pels 1 971: res. 183; Malta, Haspels 1971 : res. 158; Deirmen, Haspels 1971: res.
1 62.
1 05 F. Naumann 1983: 293-94, no 1 1-17.
1 06 Bu durum, u antlarda bulunan betimler iin geerlidir: Deliklita, Haspels 1971:
res. 210-12; Kmbet Asarkale, Haspels 1971: res. 98 ve Delik.ta, Haspels 1971: res.
203-6. Ayrca, bkz. F. Naumann 1983: 294, no 15, 1 6, 17.
107 Haspels 197 1 : res. 186-91; F. Naumann 1983: 293, no 1 1 .
108 Haspels 1971 : res. 182-84; F . Naumann 1983: 293, n o 12.
1 09 Haspels 197 1 : 87. Haspels, kaidelerin iki tun aslan figrn tadn ne sr
mektedir, ama onun varsaymn destekleyecek herhangi bir figr kalnts yoktur.
Bu iki figr pekala Boazky' deki gibi kk boyutlu iki insan ya da bizim bilme
diimiz tipte iki baka figr de olabilirdi.
1 10 Haspels 1971: res. 185; F. Naumann 1983: 294, no 1 3.
1 1 1 Haspels 1971: res. 159; F. Naumann 1983: 294, no 14.
1 1 2 Krte 1898: 82; Akurgal 196 1 : 1 10; Haspels 1971: 99; F. Naumann 1983: 41.
1 13 Haspels 1971: 75.
1 14 Brixhe and Lejeune 1984: M-<>c, M-od 1, M-<>d il, M-oe.
1 16 Malta Ant, Haspels 1971: res. 157-58; Baheyi Ant, Haspels 1971: res. 1 24-25.
1 1 7 Haspels 1971: zenle ilenmi an.t, 73-78, 80<1. res. 8-9, 14, 15, 34; daha kk antlar, Haspels 1971: res. 1 6-35.
1 18 Midas Kenti'nden iki rnek, Haspels 1971: res. 53-54; Mellink 1983: 354, no 26;
F. Naumann 1983: 88; Prayon 1987: No 1, 2. Midas kentine ait olabilecek, biem
88
89
90
91
92
DiPNOTLAR
345
346
iin, bkz. Glendinning 1996a. Ayrca, bkz. Ak.ersu-m 1996: Levha 51, 2 (Sardes) ;
levha 6 8 (Midas Kenti); levha 93, 95, 96 (Pazarl) .
1 40 Glendinning 1996b: 1 02, Ak.ersu-m 1996:156-57'deki kronolojiyi dzeltir.
141 DeVries 1988: 54.
142 Ak.ersu-m 1966: 1 23, levha 63, 2.
1 43 Arezastis Ant, Haspels 1971: res. 8485; Midas Kenti'ndeki Bitmemi Ant, Has
pels 1971: res. 1 4-15.
1 44 Buna ok benzeyen bir rozet tipi, Kargam'ta, Kubaba'nn balnda bulunmu
tur (F. Naumann 1983: Levha 2, res. 3; bu kitapta res. 4).
145 Ge Hitit sfenksinde ba hemen hemen her zaman profilden gsterilmitir (Ain
Dara'daki sfenks bir istisnadr, Orthmann 1971: 476, Ain Dara Ba/ l , levha 1 ) , ka
natlarda ise belirgin bir ekilde Ge Asur stiline zg bir grnm vardr, cf. Orth
mann 1971. 339-47.
1 46 Ridgway 1977: 1 56-60; Boardman 1978: 167.
1 47 Midas Kenti'nde bulunmu olan adak sunaklan iin, bkz. Haspels 1971: 295-302.
Kronolojik gstergelerin olmay nedeniyle, Ana Tanna'yla ilgili Phryg klt eser
lerinden herhangi birinin M.. 6. yzyl sonu ile 4. yzyl sonu arasndaki dne
me tarihlenip tarihlenmeyecei bile kesin deildir. Bu noktada, skender'in Ana
dolu 'daki seferleri sonrasndaki Hellenizm etkisi daha ok dile getirilir oldu. Bu
konudaki daha ayrntl bir inceleme iin, bkz. Roller 199 1 : 13 1-32.
148 Bu blgedeki Phryg yerlemelerinin de ounlukla doal kaya kntlar, Emilie
Haspels'in almasndaki (Haspels 1971 : 36-72) "kaleler" zerine oturtulduunu,
bu yzden kentsel bir ortamdaki Ana Tanra antlannn, oyma cephelerin ve ka
ya sunaklannn genellikle daha ssz, kent d ortamlarda bulunan antlarn do
al zelliini kopya ettiini dikkate almalyz.
149 Haspels 1971: 1 1 2-38.
150 Aslanta'taki antsal mezar iin, bkz. Haspels 197 1 : res. 130-34.
151 Bulu 1988: 20.
1 52 zgen 1988: No 29-62.
1 53 lbid.: No 42.
154 Akurgal 1961: res. 158-9; Bammer 1 984: res. 92. Fildii "Megabyzos" heykelcii as
lnda bir kadn betimlemektedir (bkz. Bammer 1985: 57) .
155 Young 1966: Levha 74, res. 5.
156 Erken dnem Gordion tmlsleri ile Elmal mezar gruplanndaki eitli eya s
nflar arasndaki yaknlklar dikkate aln: Kk tun kazanlar, zgen 1988: No
33, cf. Young et al. 1981: MM 1, levha 50; tun kepeler, zgen 1988: No 35, cf.
Young et al. 1 98 1 : TumP 9, levha 8, gbekli dz kaseler, zgen 1988: No 37-39,
cf. Young et al. 1 98 1 : TumP 13-29, levha 9-10 ve MM 1 31-67, levha 72-73; gbekli,
yaprakl kaseler, zgen 1988: No 38-38, cf. Young et al. 198 1 : MM 74-1 23, levha
69-70; makara kulplu kaseler, zgen 1988: No 40, cf. Young et al. 198 1 : MM 5569, levha 66-67.
157 Akurgal 1978: 260-61 .
1 58 zgen 1988: 38, no 4 1 .
159 Junge 1940: 19-20; Reade 1972: 91-92.
1 60 F. Naumann 1983: 120-1 2 1 ; La Geniere 1985: 704. Bu nokta 5. blmde ayrca ir
delenmitir.
DiPNOTLAR
347
161 Gordion'da bulunan para, Roller 199 1 : res. Illb; dier paralar, F. Naumann
1983: No 44-47.
1 62 F. Naumann 1 983: 1 22-24, levha 15, res. 2, 3.
1 63 Ibid.: 1 18-22, levha 14, res. 3, 4.
1 64 Roller 1 99 1 : 1 3 1-32 ve levha Illb.
1 65 5. Blmde irdelendii gibi, kuzeybau Anadolu'da, Marmara Denizi ile Karade
niz'in bau kys civarndaki blgede yaygn olan Yunan-Phryg balantlan, dinsel
dnce ve formlardaki kltrel al veri asndan en uygun ortam sunar; bk.
Rein 1996. F. Naumann 1983, 1 37'de, Marmara Denizi'ndeki bir Miletos koloni
si olan Perinthos'ta bulunan bir Meter naiskos'unu irdeler; oturan tanray bir
tavan tutar durumda betimleyen bu para, Takmaky heykelciiyle yakn bir ben
zerlik oluturur.
1 66 Bu gelimeyi Roller irdelemitir (Roller 199 1 ) .
1 6 7 Mellink 1983: 351.
168 Yalnzca tanrann Gordion'da bulunan kabartmasndaki balk avlayan atmaca
dan deil (res. 1 2) , ayn zamanda yine Gordion'da bulunan ve bir tavan kapan
atmaca betiminden sz ediliyor, Young 1964: Levha 84, res. 14.
169 Gordion'daki Megaron 2'de bir ta bloun zerinde bulunan kazma resimler
den, ya da "karalama talar"ndan birinde bir insann elinde tuttuu avc ahin
resmedilni olabilir, Young 1969: 271.
170 Bittel'in kaydettii gibi, Boazky kabartmasndaki tanrann elindeki cisim ok
kt durumda olduu iin, ne olduundan emin olamyoruz (Bittel 1963: 9) .
171 Bittel 1963: 20 ve Fleischer 1973: 251 'de, Boazky heykel grubundaki iki erkek
figrnn kimlikleri, tanrsal ama tanraya bal olan ikinci derecedeki yaratk
lar olarak saptanmtr.
172 G. Neumann'n (Neumann 1959) , tanraya elik eden Boazkyl iki gencin Ro
doslu Apollonios'un (Argonautika 1 . 1 1 17-3 1 ) Titias ve Kyllenes diye adlandrd
Daktyl'leri temsil ettii yolundaki nerisi, Hellenistik dneme ait bir Yunan yap
tnn Demir a'ndaki Phrygia dinsel geleneini doru olarak yanstaca eklin
deki kantlanmam varsayma dayaldr.
173 Orthmarn 1971: 3994. Karatepe A/27, Orthmann 1971: Levha 17fyakn bir benzerlik gsterir.
174 F. Naumann 1 983: 79-80.
175 Roller 1984: 267-08.
176 Roller 1988a: 48-49. Aynca Bulu'un yorumlarn da dikkate aln (Bulu 1988: 202 1 ) . Kendisi, Phrygiallann tmlslerin iine eyalar ifter ifter kayna gelene
inin Ana Tanra ile mezardaki kraliyet ailesi yesi iin hazrlanan ifte armaan
lar temsil edebileceini ileri srer.
177 Welles 1934: 55-0 1 . Virgilio 198 1 : 24-34, 2., 4., 5. ve 7. mektuplar. Ayrca cf. Poly
bios 2 1 .37.4-7; Livius 38. 18.9-10. Diodoros'un, altn bir ta ve kraliyet simgesi sa
ylan dier nianlar takm olan Phrygial bir rahibin Pessinus'tan Roma'ya gel
diini anlattn da dikkate aln (Diodoros 36. 1 3.3) .
178 F. Naumann 1983: 55. Mellink 1983: 356-59.
1 79 Cephe kabartmalarnn ortaya koyduu bina biimi, ilevlerinin eitliliine kar
n, Gordion'daki M.. 7. yzyl ba Ykm Kau'nn binalarnn hemen hepsinde
mevcuttur. Bk.z. DeVries 1980. 335.
348
Bunlann iinden, bkz .. Graillot 19 12: 18-24; Nilsson 1 967: 725-27; Vermaseren
1977: 32-34; Burkert 1985: 177-79.
2
Meter'in Anadolu kkenleri: Sophokles, Phiwkt,etes 391-94 (Lydia) ; Euripides, Bakk
halar 78-79, 1 26-29 (Lydia, Phrygia) ; Aristophanes, Kular876-77 (Phrygial Saba
zios balanusyla, Phrygia ) ; Diogenes, fr., Athenaios l . 2=Nauck s. 776. Robert
son'n, tarihsel olarak kantlanm tannlar Ana' snn Anadolu'yla pek az ilgili "es
ki" bir Yunan tannas olduu sav adamakll speklatiftir (Robertson 1996: 2394 1 ve passim) ; kendisi arlkl olarak bu sav Roma dneminde ya da ge antiki
tede kaydedi!ni mitolojik yklerin kelimesi kelimesine okunmasna dayandr
makta ve tannay Anadolu 'ya balayan antik k.arutlann fazlaln, rnein 4. yz
yl ve sonrasnda Yunanistan'a zel kiiler tarafndan getirilen eleri gz ard et
mektedir.
3 Epigrafk belgeler, Guarducci 1970. Adak heykelcikleri, F. Naumann 1983: 1 1 035. Edebiyatla ilgili alntlar ise Schwenn ( 1922c:2250 ff.) ve Burkert ( 1985: 17779) toplamur.
4
Meter'le ilgili lgnlk ayinlerinin ve gizem kltnn en ak ifadesi, Euripides'in
Bakkhalaindaki (76-86, 126-29) al korosundadr; esrime ayinlerine ilikin olum
suz bir gr iin, bkz. Demosthenes, On the Crown 260. Bu olumsuz gr, baz
ada bilimadamlannca da yinelenmitir; bkz. Bmmer 1963: 866-67; Burkert
1985: 179; Versnel 1990: 105-1 1 .
Bkz., 4. Blmdeki inceleme.
5
6 Pindaros fr. 80 (Snell) ; Aristophanes, Kular 875-77; Euripides, Bakkhalar78. Ka
ntlar, Henrichs tarafndan 1976 tarihli yapunda irdelenmitir.
7 Atina Agoras'ndan, M.. 4. yzyla ait olan, Meter'e adanm bir kabartmay dik
kate aln ( CCCA il, no 3) . ok saydaki bu tr adaklann en eskilerinden biridir;
rnekler CCCA il: 250' de toplanmtr.
8 Bu eski dil formu, Hellenistik dneme dek kullanlmaya devam edilmi olabilir;
cf. West 1970: 212-15, West burada Epidauros'da ele geen ve 14. Homerik vgy
le ayn benzetmeleri kullanan bir Meter vgsi iin (/G iv2 1 3 1 ) M.. 3. yzyl gi
bi bir tarihi savunmaktadr.
9 Anadolulu Ana Tanna'nn Yunan toplumunun dier ana tannalan Rhea ve De
meter'le akrabal, 6. Blmde daha aynntl incelenmitir.
10 Guarducci 1970. Bu para, Orta Korinth anak mleinin varlndan dolay M..
6. yzyln ilk yarsna tarihlenen bir duvarn temelleri altnda bulunmutur.
1 1 Eski Phryg dilindeki metinlerde kullileya kappa ile deil, k harfiyle yazlmtr.
12 Hesykhios, s. v. KuPfP. Masson 1962: fr. 1 27, s. 1 68; West 1989-92: Hipponax fr.
1 27.
DtPNOTLAR
349
350
33
Sanyorum, von Graeve'in (von Graeve 1986c: 25) b u parada iki Nynpha'nn be
timlendii eklindeki yorumundan daha kuvvetli bir olaslk bu, nk Nympha '!ar
normalde bir naiskos iinde gsterilmezler. Meter -Nympha birlikteliinin daha
sonraki rneklerinden biri iin, Paros'ta bulunmu bir kabartmay dikkate aln,
F. Nauman 1983: No 427, levha 29. Meter'in Nympha'larla ilikisi 6. ve 7. Blm
lerde ele alnmtr. Ayrca, Musa'lara adanm Hellenistik bir Meter heykelciini
de dikkate aln, Roller 199 1 : 134; bu para, Meter adaklarnn baka tanralara
da adanabildiini gstermektedir.
34
35
lyada 2.862,
37
38
DiPNOTLAR 35 1
1993:78-79) .
44
45
46
47
49
Hanfmann and Ramage 1978: res. 33-37, 39-41 (tapnma sahneleri); res. 47-48
(mitolojik sahneler) ; res. 42-43 (aslanlar) ; Rein 1993: 8 1-99, res. 9-26.
Rein 1993: 79-80.
Aslan, erken Lydia sikkeleri zerinde (Kraay 1976: 24, 29-31 ) ve Lydia heykeltra
lnda (Ratte 1989: 380) grlr. Kroisos, Delphi'deki Apollon kltne altn bir
aslan adamtr (Herodotos 1 .50) .
Mbius 1916: 166, no 2, burada oturan Meter adaklannn bir listesi verilmektedir
(o zaman bilinenlerin) . Kuzey Ionia'daki Meter kabartmalar iin, bkz. Graf 1985:
3 1 8 (Eriythrai) , 388-89 (Klazomenai) , 4 1 9-20 (Phokaia) ve geneli iin, 108. Io
nia'daki Meter kabartmalarn F. Naumann grup olarak incelemitir (F. Naumann
1983: 1 24-36, no 48-68) . Onun listesine Didyma'da bulunan bir yapt da (Tuchelt
1970: L 87) eklenmelidir.
Sicilya ve talya'daki oturan Meter adaklan, Sfameni Gasparro 1996: 54-55. Mas
salia adaklan, Froehner 1897: 1 1-18, no 23-63 F. Naumann 1983: No 69-108. Fro
ehner'daki 40 numara bir Meler imgesi deildir; yazar bunu Venus olarak sapta
mtr, ama Vermaseren M.. 6. yzyla ait bir Attis imgesi der (Vemaseren, CCCA
V, NO 292) . Bu parada byk olaslkla Attis betimlenmektedir, nk figr, son
raki Attis betimlerinde grlen sivri ulu tipik balk ve ksa tnik giymektedir,
ama yaptn M.. 6. yzyla ait olmas akla uygun gelmiyor. Korinth tarzndaki pi
lastrlar zerinde zenle ilenmi on stun balklarnn bulunduu naiskos'un
biimi ve parada bir delgi kullanlm olmas, bunun Roma yapt olduunu d
ndryor. Froehner'in btn bu paralann genel koullanna ilikin tanmn
da, sadece bunlarn yzkoyun yatar durumda bulunduklan, (tarihi belirsiz) mo
zaik bir zeminin altnda destek olarak kullanldklan ifade edilir; bu genel koul
lar daha ge bir tarih olasln bertaraf etmez.
F. Naumann 1983: No 48-55. Salviat 1964: No 92.
Bir rnekte ise tanra kucanda bir tavan tutmaktadr (F. Naumann 1983: No
=
50
51
66) .
52 Reinach 1889. Kendisi, be heykelcik ( imdi kayp) ile normal irsan boyunun
352
54 Didyma'da bulunan iki oturan kadn (Tuchelt 1970: K45, imdi Londra'da, ayr
ca K58) ve bir oturan erkek (K55) heykelini Kyme'de bulunan oturan heykelcik
lerden biriyle karlaurn (Tuchelt 1 970: L90). Ayn zellik, yani iki bacak arasn
dan sarkan kuma kvrmlar, hepsinde vardr.
55 Connor, oturan Nympha imgesi hakknda da buna benzer bir gzlem yapmur
(Connor 1988: 186).
56 Bu kabartma ve bunun Meter Sipylene olarak tanmlanmas hakknda, bkz. 7. B
lm, s. 200, no 58.
57 Langlotz 1 966: 1 6-17.
58 lbid.: 32, res. 38, Velia'da bulunmu bir para. Massalia rnekleri iin, bkz. yuka
rda no 49.
59 Aigina'dan bir heykelcik, F. Naumann 1983: No 1 12. Atina'dan terrakotta heykel
cikler, Franz Winter 1 903: 1, 43, no 4; 50, no 2a, b, c, 3; CCCA il no 359. F. Na
umann, Atina Akropolisinde bulunan ve oturan bir kadn figrn betimleyen
heykelcii M.. 6 yzyla ait bir Kybele ada olarak tanmlamur, ama figrn
kucak kesiminin hasara uram ve aslana benzer bir ey varsa bile, izlerin silinmi
olmas, bu saptamay havada brakyor (F. Naumann, 1983: No 1 1 1 , levha 19, 3,) ;
cf. La Geniere'nin yorumlan ( La Geniere 1985: 696, no 15).
60 La Geniere 1985: res. 2, 5; 1 993, res. 1 , 3.
61 La Geniere 1985: 71 1-13, res. 7-8; 1 993, res. 4-6. Arkadia'daki Meter klt zeri
ne, bkz. Pausanias 8.44.3.
62 Pausanias 3.22.4. La Geniere 1986: 3 1 , res. 1.
63 Herodotos 1.69-70. Allunan hakknda, bkz. Suda, 'AAccv bal alunda, ve bkz.
Anthologia palatina 7. 709' da bir epigram; Hellenistik bir eser olmakla birlikte, Alk
man 'a maledilir ve airin Kybele kltne ilgi duyduunu belirtir. Bu konudaki bir
inceleme iin, bkz. La Geniere 1985: 699-700.
64 Pylos tableti PY 1 202; metin iin, bkz. Palner 1 963: 241 , Gerard-Rousseau 1968:
138, Bennet and Olivier 1973: 154. Adanan ya miktar, belki Demeter'le (Gerard
Rousseau) ya da Theia adl, Hesiodos'un ksaca sz ettii (Hesiodos, Theogoia
1 35, 371 ) , onun dnda bilinmeyen, ikinci derecedeki bir tanrayla zde olabi
lecek nemli bir kii olduu izlenimini uyandrr. Palmer bu unvann bir tanra
y deil, bir rahibeyi belirttiini ileri srmtr. Robertson'n bunun "Linear B'de
ad geen birka nemli tanrdan biri" olduu eklindeki ifadesi geersizdir (Ro
bertson 1 996: 240); Linear B tabletlerinde sadece baka nemli Yunan tanrlar
na rastlanmas deil, bir tek kez Meter Theia sznn gemesi de onun nemli
bir tanra olduunu ispatlamaz.
65 Robertson 'n, tarihsel olarak dorulanan Tanrlarn Anas'nn bir Mykene kr tan
ras olduu yolundaki iddias ikna edici deildir (Robertson 1 996: 302-3) ; ne
Phrygial Matar'n, ne de 14. Homerik vgdeki Meter'in sakin oban yaamyla
hi ilgisi olmad gibi, bunun tam tersi olan ssz, yabanl dalarla ve yruc hay
vanlarla ilgisi vardr.
66 rnekler iin, bkz. Spartz 1 962: 28-31 , 99-101, no 1-6, 1 5. Bu sahnenin Mykene
tarz betimleri Minos rneklerine fazlasyla bamldr dolaysyla sahneyi Minos'a
zg sayyorum.
67 Bkz. Peatfield 1989, Minos saray dininde zirve tapnaklarnn nemi ve saray hi
yerarisinin knden sonra varlklarn popler kltte srdrmeleri zerine.
DtPNOTLAR 353
68 Vermaseren 1977: res. 2; Boardman 1978: res. 32.4. Oturan Meter imgeleri ile Pri
nias figiirleri arasndaki ilikiyi Christou irdelemitir (Christou 1968: 47) .
69 La Geniere'in yorumlarn dikkate aln (La Geniere 1985: 715-16) .
70 Bu szck, aslnda Artemis'le ilgilidir ( lyada 2 1 .470) . Erken Yunan sanatndaki
Potnia Theron 'a ilikin bir inceleme iin, bkz. Spartz 1962 ve Christou 1968. Ana
dolu antlarndaki Potnia Theron motifi hakknda, bkz. F. Naumann 1983: 10110.
71 F. Naumann'n da belirttii gibi (F. Naumann 1983: 1 01-102) , Potnia Theron mo
tifine Phrygia'da da rastlanmtr. Bu motif, kanatl bir koruyucu ruh figrnn
betimlendii, Dorylaion'da bulunmu bir stelin (F. Naumann 1983: Levha 12, 1 )
ve Gordion'da bulunmu bir alabastronun (F. Naumann 1983: Levha 1 2 , 2 ) ze
rinde gze arpar. Tanrann onran pozu gibi, Potnia Theron motifi de Phrygia'ya
Yunanistan'dan gelmi gibi grnyor. Bu motif, Matar betimlerinden gelien
Phrygia'ya zgii ikonografiye ait bir zellik deildi.
72 Spartz 1962: 99-105, no 1-38.
73 Bu motifn vazolar zerinde bezek olarak kullanlan nl bir rnei, Franois Va
zosu 'nun kulbunda bulunur, ABV76, l ; kuyumculukta Potnia Theron, bkz. Chris
tou 1968: 213, no 19; 220, no 13-22; 225, no 1 0-1 2. Christou tarafndan baka r
nekler de derlenmitir ( Christou 1968: 21 1-28 ) .
7 4 Christou 1968: 2 1 0, n o 2. Vermaseren 1977: res. 1 .
7 5 Kimlik saptamasna ilikin incelemeler: Artemis olarak, Christou 1968: 16; Hera
olarak, Vermaseren 1977: res. 1. Christou bu figr, dorudan doruya Yakn Do
u'ya ait bir modelden treyen besleyip byten tanra, bir kourotrophos olarak
yorumlar (Christou 1968: 1 8-19) .
76 Salviat 1964: No 2, res. 3; no 5, res. 7. Aynca Salviat 1964: No 4, res. 6 ve F. Na
umann 1983: No 1 13'de grlen her iki yaptta oturan tanra aslanla, ama tefsiz
olarak betimlenmitir. Baka bir rnekte ise bir zamanlar tanrann sol kolunda
bir ey tuttuu bellidir, ama bunun ne olduu artk anlalamamaktadr, Salviat
1964: No 1 , res. 4; F. Naumann 1983: No 1 1 4. Tanray aslanlarn ektii bir ara
bay srerken gsteren bir baka rnek, Arkaik dneme mal edilir; bu balamda,
Delphi'deki Siphnos Hazine Binas'nn kuzey frizinde aslanlarn ektii bir ara
bada grlen tanra genellikle Kybele olarak saptanmtr (bkz. F. Naumann 1983:
No 1 2 1 , levha 2 1 , 2; CCCA il: No 4 1 ) . Ancak bu tanra Kybele deildir; bkz. E. Si
mon 1984: 7 ve Brinkmann 1985: 1 0 1 , bu figr Themis olarak saptar. Tanra
nn bir aslann srunda grld, daha sonra poplerleecek olan baka bir po
zu, M.. 4. yzyln son dnemlerine dek Yunan ikonografisine girmedi (Plinius,
NH 35.36. 109; F. Naumann 1983: 233) .
77. F . Naumann 1983: Cat. N o 64; bkz. s . 136, F . Naumann'n incelemesi.
78. Bkz. Anth. Pal. 7.709, Aetolial Alexander'n (eser verdii dnem M.. yaklak
280) Hellenistik bir epigram, M.. 7. yzyl airi Spartal Alkman'a atfedilmi
olup, burada Kybele'nin teflerinden sz edilir. 14. Homerik vg' de de teflerden
sz edilmitir.
79 Aign 1963: 58-64, 158-62 (Kbns) , 1 73-77 (Karatepe, Ge Hitit dnemine ait bir
buluntu alan) , 366 (Asur) . Olympia'da bulunan ve M.. yaklak 700'e tarihle
nen tun bir Fenike kab (Aign 1963: 161, no 1 ) ile Sparta'da bulunmu tun bir
Kbns kab (Canciani 1970: Levha Vl, Vll) zerindeki tef betimleri, Yunanllarn
354
80
81
82
83
84
85
86
87
88
89
90
91
92
93
94
Odysseia 9. 1 25-39.
6. Klasik Dnem
Aristhophanes, Kular 876; Hippokrates, On the Sacred Disease 4.22; Euripides, He
len 1302; Menandros, Theophoroumene 27; Page 1962: 764 (Melanippides) ve 935,
4ff. (Epidauros'tan bir hymnos; bk.z. West 1970: 2 1 2-1 3 ) . Bu unvan, sunulan adak
lardaki standart unvandr; Atina Agoras'nda bulunmu olan M.. 4. yzyla ait
bir heykelcikteki Kphcov Mrtpi 0lv yaztn (Thompson 1937: 204, res. 124 CCCA
II no 3 [ burada res. 4] ve CCCA Il'de (bk.z. s 250) belirtilen ok sayda rnei dik
kate aln.
Meter Megale, Pindaros, Dithyramb II, 9 ve fr. 95 (Snell) . Despoina Kybele, Pinda
ros fr. 80 (Snell); bu fragmann dzeltilmi yorumu iin, bkz. Henrichs 1972: 8486. "Kudretli Tanra" anlamna gelen despoina, sadece Meter'e zg bir unvan
deil, birka tanraya seslenmek iin kullanlan genel bir terimdir; daha sonra
kullanlan ve Meter'e de yaktnlan /vria'nn edeeridir (bkz. Henrichs 1076:
272 no 50) .
=
DiPNOTLAR 355
3
4
7
8
10
11
12
13
14
DiPNOTLAR
28
29
30
31
32
33
34
357
rs
358
35
36
37
38
39
40
41
42
43
44
45
46
47
48
49
50
51
52
DiPNOTLAR
53
54
55
56
57
58
59
60
61
62
63
64
65
359
360
66.
67
68
69
70
71
72
73
74
75
76
77
78
79
80
DiPNOTLAR
36 1
1 27, PY Xao6.
81 Versnel 1990: 109.
82 Thukydides 6.27-28; Plutarkhos, AIJcilJiades 18-22. 5. yzyl airi Meloslu Diagoras
da Gizemler'e saygszlk etmekle sulanmu (l: Aristhophanes, Kular 1073; Di
odoros 13.6). Gizem ayinlerine saygszlk etmekle ilgili dier rnekler iin, bkz ..
yukarda dipnot 16.
83 Euripides'in Giritliler (M.. 430 dolaylarnda sahnelendi) , Hippolytos (M.. 428)
84
85
86
87
88
89
90
91
92
93
94
95
362
DiPNOTLAR
363
364
DiPNOTLAR
365
366
7. Hellenistik Dnem
1
2
3
4
5
6
7
DtPNOTLAR 367
9
10
11
12
13
14
15
16
17
18
19
20
zerinde kap kabartmalar bulunan ve yaygn trdeki bir Phryg mezar anunn
kopyas olan minyatr bir adak sunan dikkate aln. Bu yapt mermer Meter hey
kelciiyle ayn adak keltisinde bulunmutur, Roller 1 991: 141, levha IVb.
Haspels 197 1 : 154-55.
Ammianus Marcellinus (22.9. 7) , M.S. 4. yzylda imparator Iulianus'un Meter kl
tne ilgi duyduunu anlaurken, M.. 4. yzylda Yunanl tarihi Theopompos'un
Pessinus'taki Meter kutsal alannn Phrygia kral Midas tarafndan kurulduunu
kaydettiini belirtir, buna karn M.. 2. yzyldan nceki yazl kaynaklarn hi
birinde Pessinus'dan sz edilmez. Cicero (De hans. res. 13.28) Pessinus'un Pers
ler'den (Akhamenidler) , Suriyeliler' den (Seleukoslar) ve Avrupa ile Asya'da h
km sren tm krallardan sayg grdn zerine basa basa syler. Bu akla
malar bu tapnma yerinin tarihsel nnden ok Phrygial Matar'n Anadolu'daki
yksek mevkisini yanstabilir; bkz. Virgilio 1981: 57-59. Aynca bkz. Diodoros 35.33.2;
Strabo 1 2.5.3; Llvius 29. 1 0.5, 29. l l .7; Valerius Maximus 8.5.3; Pausanias 7.1 7.912; Arnobius 5.5-7. Bu kaynaklara ilikin genel bir deerlendirme iin, bkz. Gru
en 1990: 16, no 5 1 , 52. Efsanelerde Pessinus'un Meter kltndeki rol 8. Bl
mmzde ele alnmtr.
Pessinus' taki en eski yerleme iin, bkz. Devreker and Waelkens 1984: 1 3-15 ve
Waelkens 1986: 37-39. Sunak iin, bkz. Devreker and Vermeulen 1991: res. 9, 1 0
ve bu kitapta 4 . Blm, dipnot 87.
Pessinus'taki Hellenistik ncesi yerlemeye ait kantlar iin (bunlar hala son de
rece yetersizdir), bkz. Devreker and Waelkens 1984, 13-14 ve Waelkens 1986: 3839. Buluntu alan hala aratlrlmakta olduundan, yaplan yorumlar kesin sayl
mamaldr. Burada Pieter Lambrechts'in yrtt eski kazlarn bir zeti iin,
bkz. Devreker and Waelkens 1984.
Waelkens 197 1 : 349-50.
Pessinus'un konumu hakknda bilgi veren yaznsal kaynaklar, Devreker and Wa
elkens 1984: 14-28'de Devreker tarafndan ve aadaki 9. Blmde incelenmi
tir. Pessinus'un yerinin barnmaya uygun olmay konusundaki aklamalar iin,
bkz. Waelkens 197 1 : 349-52 ve Devreker and Vermeulen 1991: 1 1 6.
Strabo 1 2.5.3. Waelkens 1986: 68-69.
Bu olay 9. Blmde daha kapsaml olarak irdelenmitir. Gruen'n yorumlarn ik
na edici buluyorum (Gruen 1990: 1 6-19). Gruen, Pessinus civarndaki blgenin
M.. 3. yzyl sonlarnda Pergamon krallarnn kontrolnde olmadn, dolay
syla Romallarn byk olaslkla tanray dorudan Pergamon'dan ya da Ro
ma'nn kurucu atas Aeneas'n efsanevi yurdu Troia yaknndaki da Da'nda bu
lunan Meter tapnandan alp gtrdn savunur.
Bu mektuplama, Welles ve Virgilio tarafndan ayrntl olarak ele alnmtr (Wel
les 1934: No 55-61; Virgilio 198 1 ) .
Yakndaki Sivrihisar kasabasnnn Ermeni mezarlnda tekrar kullanlm olan
bu ta bloklar orada bulunup kopyalanmtr (o gnden beri talar kayptr). Bkz.
Welles 1934: 241 ; Virgilio 1 981: 1 3-20 ve levha 1-7.
Attis ad zerine, bkz. 4. ve 8. Blmler. Polybios, Pessinus' taki iki ba rahibin ad
larnn Attis ve Battakes olduunu kaydeder (Polybios 21.37.4-7) .
Virgilio 1981: 25-26, 1 . mektup. Anadolu'da Galatlar konusunda, bkz. Ailen 1983:
136-44; Mitchell 1993: 1, 48-49 passim. Galatlarn Phryg kltrne etkisi konusun-
368
21
22
23
24
25
26
27
28
29
30
31
32
33
34
35
36
37
38
39
da, bkz. Roller 1987b: 106, 129 no 56; Frederick Winter 1988: 64-68; De Vries 1990:
402-5.
Pessinuslulann Pergamon'a verdii destek konusunda, 5. mektup (Virgilio 198 1 ) :
Attis, i l . Attalos'un erkek kardeinin selameti iin adak yapar. Pergamon'un Pes
sinus'u kendi amalar dorultusunda kullanmas konusunda, 1 . mektup (Virgi
lio): Pessinus, Pergamon'un karlarna hizmet etmek iin gizlice Pessongi'yi ya
kalayacak. Roma'nn karlarnn Pessinus'un karlarndan ar basmas konu
sunda, 7. mektup (Virgilio).
Virgilio 1981 : 59-62.
Welles 1 934: 242-43, 56. mektup; Virgilio 198 1 : 25, 2. mektup.
Strabo 12.5.3.
Welles 1 934: 247; Virgilio 1981: 35-36.
Bu metnin en gvenilir basks, Weinreich 1919'dur. Bibliyografya iin, bkz. So
kolowski 1955: No 20 ile daha yeni tarihli bir alma olan Barton and Horseley
1981. Metnin bir blm CCCA 1: No 489'da yer alr.
Halikarnassos'da Meter onuruna kurulan zel bir klt kurumu (bkz. Sokolowski
1955: No 72) , aada irdelenmi olup, Hellenistik dnemdeki eitli zel klt ku
rumlar iin, bkz. Laum 1914. Tanrsal buyruklarn ryalar araclyla iletilmesi
konusunda, bkz. van Straten 1976b: 16.
Strabo 1 2.5.3. Angdistis ad konusunda, bkz. Gusmani 1959.
Tanr Hosios ile Dikaios'un (Kutsallk ve Doruluk) neminin artun dikkate
aln, Mitchell 1982: bkz. sayfa 16, no 44, 45, 242. M.S. 2. yzyldaki Meter kltn
de cinsel namus konusunda, aynca bkz. kitabmzn 1 1 . Blm.
Weinreich 1919: 3 1 ; Barton and Horsely 1 98 1 : 13.
Robert 1975.
Bununla birlikte, Meter'e tapnmak amacyla oluturulan darya kapal grup kav
ram bir tek bu topluma zg deil, nk Pire' de (davranlarn ahlak kuralla
ryla snrlanmad) baka bir rnek greceiz.
Sardes yaknndaki bir yerlemeden , Robert 1982: 360-61 .
Hanfmann and Waldbaum 1969; Hanfnann an d Ramage 1978: 58-60, n o 20; Hanf
mann 1983: 223, res. 1 .
Hanfmann 1983 et al: 130; Gauthier 1989: 47-58. Bir belgede aka Metroon'dan
sz edilerek, M.. 213'de Kralie Laodike'yi onurlandran bir kararnamenin Met
roon'un iindeki tapnan pilastr'na kaznacann belirtilmesi, Metroon'un,
iinde birden fazla bina olan bir kutsal alan olduunu ima ediyor. Kentin Helle
nistik sikkelerinde grlen kuleli ta takm figr Meter ya da Tykhe olabilir (Hanf
mann 1983 et al.: 130; Gauthier 1989: 55)
Hanfmann and Ramage 1978: 60-61 , no 25 ve 169-70, no 259= CCCA 1 : No 463.
Hanfmann ile Ramage, bu almalarnda, M.. 2. yzyl sonu ya da 1. yzyl ba
na tarihlenen bir kabartma parasnda grlen silindir biiminde yksek bir ta
giymi kadn figrnn (no 159) Meter olabileceini ileri srerler, ancak bu ke
sin deildir. Roma anda Meter'e sunulan adaklar kitabmzn 1 1 . Blmnde
ele alnmtr.
Robert 1980: 237, res. 10-14.
Haspels 1971: 295-302, no 1-5, 7, 9-12, 14-17.
Bithynia, Schwertheim 1978: 798, no 1 AB (Kandra) ; MAJ\.1A VIII: 70 no 396, Ro-
DiPNOTLAR
40
41
42
43
44
45
46
47
48
49
50
51
52
53
54
55
56
57
58
59
369
60.
61
63
64
65
66
67
68
69
70
71
72
73
74
'na ait bir yapt olduunu kantlamaktadr; bu figrn yanndaki ikinci bir Hi
tit mparatorluu yazu iin, bkz. Gterbock and Alexander 1983. Spanos, fig
rn cinsiyetini erkek olarak tehis eder (Spanos 1983), ama kabaruna o kadar yp
ranm ki, cinsiyeti belli deil.
Ephesos'taki Meter klt konusunda, bkz. Keil 1 9 1 5, Keil 1 926: 256-6 1 ; Knibbe
1978: 490-91 ve F. Naumann 1983: 2 1 4-16.
Kabarunalar Keil tarafndan topluca analiz edilmitir ( Keil 1 9 1 5 ) ; ayrca bkz. F.
Naumann 1983: 2 1 8-23.
lbid.; CCCA 1: No 618 (Apollon) . Yaztlar konusunda, bkz. Keil 1926: 259-6 1 ; F.
Naumann 1983: 2 1 6.
Samos'tan l kabaruna rnekleri, Horn 1972: No 174 a-d. Samos'ta M.. 4. yz
yl sonundan M.S. 1 . yzyl bana dek kullanlan Meter tapnaklar iin, bkz. F.Na
umann 1 983: 2 1 7. Sipylos Da, Wolters 1887: 271-74. Bilinmeyen k yeri, Keil
1915: 69-74, kabartmalar F-M.
Hermes, Atina'da gizem kltne girenleri, inana gre Herakles'in sularnn ke
faretini demesinden kaynaklanan Kk Gizemler' e sokar; bu konudaki deer
li bir inceleme iin, bkz. Reeder 1 987: 43 1-32. Genellikle Hermes figr, eliki
grevi yapan ikinci derecedeki bir tanr olan Kadmilos olarak tehis edilmitir
(Conze 1 880, 1 88 1 , 1888, 1 89 1 ) , ama bu ok manuksz grnyor; Kadmilos Sa
mothrake'de Byk Tanrlar'n hizmetinde olan bir tanryd (Cole 1984:3) , ama
Meter'le herhangi bir balanus olduunu dndrecek hibir ipucu yoktur. Ke
il, kabartmadaki grubu baba, anne ve ocuktan oluan tanrsal l olarak sapta
mtr (Keil 1 9 15: 76) , ama bu kavram Yunan paganizminden ok Hristiyanla
uygundur.
Antik ad iin, bkz .. Strabo 1 4. 1 . 1 ile M.. 4. yzyla ait bir yazt, Sokolowski l 955:
No 29. Buluntu alan Recep Meri tarafndan aratrlmtr; kutsal alan konusun
da zellikle bkz .. Meri 1982. Metropolis adnn, Phrygia'daki Metropolis ( Has
pels 197 1 : 210) ile Lydia'daki Metropolis (Steph. Byz., s.v.MrtpotoA.u;) dahil ol
mak zere, Asya' da Ana Tanra kltyle balantl birka kent iin kullanlm
olduunu unutmayn.
Meri 1982: No TK 6-12 ( terrakotta heykelcikler) , ST 14-15 (ta heykelcikler) .
Yaztlar konusunda, bkz.. CCCA 1: No 547=Petzl 1990: N o 743, 1 1, Meter Smyrna
ike, ve bkz .. yukarda dipnot 47, Meter Sipylene, kukusuz Smyrna'daki Meter'in
temel kimlii. Heykelcikler iin, bkz. CCCA 1: No 553, 556, 558-60, 577 (ayakta du
ran Meter) , 554, 557, 561, 563, 565-66, 569-70, 572-73, 579 (oturan Meter).
Tapnak konusunda, bkz.. Strabo 14. 1 .37; Plinius, NH 14.6.54; Aristeides, tapna
n gzelliini vyor, ancak kendi kentini kayrm da olabilir: Aristeides Or. 1 5
(Dindorf, s.375). Bu yap gnmze kalmamur.
CCCA 1: No 599.
CCCA 1 : 601 , 602, 605.
Engelmann and Merkelbach l 973; Meter rahipliinden A yznde, 50. satrda sz
edilir (=Sokolowski 1955: No 25, satr 96) .
Graf l 985: 3 1 7.
Kutsal takvim, Engelmann and Merkelbach 1973: No 207, saur 98 (= Sokolowski
1 955: No 26, saur 98) . Meter'den sz edilen blm ok zarar grdnden, isim
den baka bir ey anlalamamur. Bireysel adak yazu ise, MtrP <l>puyia'ya sunul-
DiPNOTLAR
75
mu olan, M.. 2. yzyl sonu ya da 1 . yzyl bana ait kk bir sunak zerinde
yer alr, Engelmann and Merkelbach 1973: No 218.
Forrest 1963: 59-00 no 1 1 (Khios) . Hekataios, Kybeleia'nn Erythrai yarmadasn
daki bir kentin ad olduunu sylyor (FGrHist 1 F 230: cf. Strabo 14. 1 .33 ) , bu da
Erythrai civarnda bir Mfnp Krjhldr olduu anlamna gelebilir (bu Engelmann
ile Merkelbach'n fikriydi: Engelmann and Merkelbach 1973: 365-66) .
Forrest 1963: No 9, 10; <Ttpcnf, no 9'da geiyor.
Priene'de Meler, bkz .. Wiegand and Schrader 1904: 171-72 ve Schede 1964: 1 0 1 .
Priene'deki dier Meter betinleri iin, b kz.. Wiegand and Schrader 1904; 373-74
ve F. Naumann 1983: 261-62.
Burr 1934: No 63-64; Burr, bunlar M.. 1. yzyla tarihlendirmi. Dier rnek
ler, CCCA 1: 498-510'da gsterilmitir.
Sok.olowski 1955: No 72. Dorusunu sylemek gerekirse, Halikamassos Ionia ken
ti deil, Karia kentiydi, ama M.. 3. yzylda o kadar Hellenlemiti ki, en iyisi bu
yazu burada ele almak.
Sokolowski 1955: No 4.
Hasluck 1910: 214-22, Mfrrrp IU.ancxvf, Korucxvf, ToA:umcxvf, Avprvf ve Aoj3pvf'ye
adanan yaztlar.
Apollonios, Argonautika 1 . 1 092-1 152.
Pausanias 8.46.4.
Kyzikos'taki Meter klt, Schwertheim'n zel bir almasna konu olmutur
(Schwertheim 1978: 809-26, no IIA ve B.
Meter Tolypiane'ye sunulmu adak, bkz .. Schwertheim 1978: 8 1 7, no IIA 1 1 ; F.
Naumann 1983: No 581 , levha 44, 1 = CCCA 1: No 289.
Rose 1995: 85-88; 1997: 76-86.
Troia'da ilk olarak C.W. Blegen'n fark edip ksaca tanmlad kutsal alan blge
si (Blegen et al. 1958: 259-73, 303-7) halen Cincinnati niversitesi'nden bir ekip
tarafndan araurlmaktadr; Hellenistik tabakalarn raporlar iin, bkz .. Rose
1 993b: 98-104; 1994: 76-86; 1995: 85-94; 1997: 86-92. Buluntu alan hala aratrl
makta olduundan, bu tanm geici saylmaldr. Yapmakta olduu araurmaya
ilikin bilgileri benimle paylat iin C. Brian Rose'a minnettarm.
D.B. Thompson 1963: 77-84, no 1 6-5 1 : Stella G. Miller 199 1 : 39-43; CCCA 1: No
329-30 (heykelcikler). Bebek Attis fig r (Miller 199 1 : 42-43, res. 2) tarihi M..
_
3. yzyldan M.S. 4. yzyla uzanan bir evrede bulunmutur.
Hal. Dion. 1.61. Olaslkla da Da'ndaki bu kutsal alanda yer alan klt antnn
betimlendii iki terrakotta levha konusunda, bkz .. D.B. Thompson 1963: 79. Ev
lerdeki tapnma yerlerinde bulunan heykelcikler iin, bkz . . ibid.:80.
Livius 38.39.8-11; Strabo 1 3 . 1 .27. Bkz.. Rose 1994.
Pergamon'daki Meter klt, Ohlemutz tarafndan dikkatle incelenmitir (Ohle
mutz 1940: 1 74-9 1 ) . Kent dndaki iki tapnma yeri konusunda, bkz .. Conze and
Schazman 191 1 (Mamurt Kale) ile Nohlen and Radt 1978 (Kapkaya ) .
Varro, De ling. lat. 6. 1 5; cf. Ohlemutz 1940: 1 83-85.
imdi Berlin'deki Devlet Mzesi'ndedir; bkz .. Franz Winter 1907: No 45, levha 12;
F. Naumann 1983: No 554 (nceki bibliyografya le birlikte) , levha 41; CCCA 1: No
349.
Aslan iin, bkz .. Winter 1907: No 165.
..
76
77
78
79
80
81
82
83
84
85
86
87
88
89
90
91
92
93.
94
95
371
372
DiPNOTLAR
373
1 16 lbid: res. 3, Lydia Hamaml'dan M.S. 2. ya da 3. yzyla ait bir kaya kabarunas (aa
da 1 1 . Blmde incelenmitir) ve res. 8, Kyzikos'tan M.S. 2. yzyl sonuna ait bir
sikke.
1 1 7 Kalbn resmi, Reeder 1987, res. 1-4. Kalbn olas Anadolu kkeni konusunda,
bkz. Reeder 1987: 433-36.
1 18 Kahire al kabartmas, Reeder 1987: 428, res. 5. Mesembria levhas, Babritsa 1973:
res. 93a; Reeder 1987: 430, res. 6.
1 19 Herodotos 4.76.
120 Polybios anlatr, Polybios 2 1.6.7; 21. 7.5. Livius (38. 18.9), Manlius Volso Pessinus'a
yaklarken onu karlam olan Gallus'larn nianlarndan sz eder (bkz. 9. b
lm ) .
121 Yunan dnyasnda Meter'e sunulan adak eyalarn ieren standart koleksiyon,
CCCA VI'daki ek malzemeyle birlikte (Makedonia) Vennaseren'nki olarak kal
mur, CCCA il. Malzeme, kronolojik.ten ok toporafik olarak dzenlendii iin,
Hellenistik adak sunulan her buluntu yerine ait kaytlarda, daha erken ve ge d
nemlere ait malzeme arasna geliigzel daulmur. F. Naumann, Yunan "Kybe
le" imgeleri analizinin bir blmn Hellenistik malzemeye ayrm, ancak onun
rneklerinin neredeyse hepsi Anadolu' dan alnmur (F. Naumann 1983: 239-82).
Kara Yunanistan kkenli Hellenistik Meter imgeleri olduka tutucu grnyor;
tanrann grsel ikonogrofsine nadiren yeni izgiler girmi. Kurald rnekler
aada incelenmitir.
122 Kara Yunanistan' dan ikili Meter imgeleri, Price 197 1 : 55-56; CCCA il: No 90, 183,
193, 239, 241, 328, 34 1 , 386 (Attika'dan), 454 (lsthmia'dan), 509 (yeri bilinmi
yor) . Yunan sanaundaki ikili betimlerin anlam zerine, bkz .. Price 1971, z. 5254.
123 Bu ifadeyle ilgili bir deerlendirme iim, bkz.. van Straten 1976b. Ayn ifade, Pi
re'de Angdistis ile Attis'e sunulmu olan adan zerinde grlr. kat'epitagen ek
lindeki benzer bir ifade, Pire'de Meter'e sunulmu bir baka adak yaztnda yer
alr, /G 2 4038. Van Straten, bu ifadenin, adayan kiinin bu emri ryasnda alm
olduu anlamna gelebileceini ileri srer (Van Straten 1976b: 1-38) ve zerinde
ki yaztta adayan kiinin talimatlar rya yoluyla aldnn ak bir biimde ifade
edildii Meter'e adanm rneklerden sz eder (ibid., 21-27) : Thasos'dan (no
4.32) , Epidauros' tan (no 4.22) , Kyzikos' tan (no 1 .9 ) , Uak'taki Phryg buluntu
alanlarndan (no 8.7), Ayazviran'dan (no 9.5) ve Hirnmetli'den (no 1 2.39) . Bu
ifade ayn zamanda Atina'da Meter'e sunulan bir adak yazu (S/G 3 1 1 53) ile De
los kaynakl kiisel adaklarda (S/G3 1 1 27, 1 129, 1 13 1 , 1 1 38) grlr. Ayrca, 6. B
lmde deindiimiz M.. 4. yzyla ait adak sunusunu dikkate aln, Walter 1939:
res. 22.
1 24 Attis betimlerinin genel bir zeti iin, bkz.. Vermaseren and de Boer 1986. Ati
na'da bulunan M.. 4. yzyl sonlarna ait Attis betimleri iin, bkz .. H. Thomp
son 1951: Levha 26b; Sicilya Akrai'dakiler iin, bkz .. Sfameni Gasparro 1973: 26970; Amphipolis'tekiler iin, bkz. . Mollard-Besgues 197: D 251, 252; Olynthos'ta
kiler iin, bkz.. Olynthos XIV: No 2 1-33 ve levha 42. M.. 4. yzyl ve sonrasnda
bu tip ok y::ygnd; yukarda sralanan buluntu yerleri dnda, Delos (Laumoni
er 1956: No 364-69) ve talya (Franz Winter 1903: 372, no 1-3; 373, no 2-5) kay
nakl Attis figrinleri de biliniyor.
374
1 25 Pausanias 1 .3.5; H. Thompson 1937: 192-93; Thompson and Wycherley 1972: 3638, res. 1 0.
1 26 Agora' da bulunan Meter heykelcikleri iin, bkz .. Thompson and Wycherley 1972:
Levha 3 1 ; CCCA il: No 3, 38-179.
1 27 Theophrastos, Characters 21; Bekker, Anecdota 1 .229.25; Hesykhios, s.v. rw..aux.
1 28 /G ii2 1006.23; 1009.7; 101 1 . 13; 1028.40; 1029.24; 1030.35.
1 29 H. Thompson 1937: 192.
1 30 Tapnak kazs iin, bkz.. Papachristodoulou 1973; heykel iin, bkz.. Despines 1971 .
Tapnak ile heykel CCCA III: No 306-7'de ksaca aklanmur. Moschaton'daki
Metroon'da bulunan heykel, tyrnpanum'un olmay ve aslann aynca yaplp tan
rann sana yerletirilmesi dnda, Meter'e sunulan kk adak kabartmalar
na benzer bir emadadr.
1 3 1 Garland 1987: 146. Pire'de 1855 ylnda yaplan kazlarda Mounychia ile Zea lima
n arasnda ksaca "Deirmenler" diye anlan bir blgede Ana Tanra kltyle il
gili ok sayda heykel, yazt ve baka nesneler kanlmur; bunlarn bulunduu
koullar konusunda, bkz .. Michon 1915-18.
1 32 Bu belgeleri Ferguson bir araya toplam ve analiz etmitir (Ferguson 1944; z.
bkz .. s. 107-1 5 ) .
133 Ynetim kararnameleri, adak sunulan, mezar yaztlar dahil olmak zere, kltle
ilgili yaztlarn bir btn olarak ierdii ad says, arkhon'lann adlan hari, otuz
yedidir.
1 34 Troizenli ve Herakleial metoikos'lar, /Gii2 1 273; Paroslular, /Gii2 1328 l, 1328 il
ve 1327.
135 Mbius 1968: 39, levha 24a.
1 36 /G ii2 4609=CCCA il: No 267.
137 Ferguson 1944: 108-9.
1 38 Ferguson 1944: 138-39. Eer yleyse, bunun nedeni yazun, biri bal biri de met
ni yontan iki farkl elden kmas olabilir. Metni bizzat incelemedim; fotoraflar
ise bu noktann kesinlik kazanmasna olanak vermiyor.
1 39 kinci kararnamede eref payesi alann, birinci kararnamenin nereni olmas, thi
asos yeleri arasnda dankl dv olduunu dndryor.
1 40 lk bata M.. 284/3 ylna tarihlenen /G ii2 1 273, Meter kltne ait en eski karar
name sanlrnur. Bu kararnamede klt yneticileri thiasotai'dr. Bununla birlik
te, geenlerde bu metnin tekrar gzden geiriliinde arkhon'un adnn Euxe[i]nos
olarak okunmas, yazun M.. 222/1 ylna tarihlenmesi gerektiini gsterir; bkz..
Oikonomides 1978; Habicht 1980.
141 Mbius 1968: 39, levha 24a. Clainnont 1970: 98, levha 13a /Gii2 6288 (metinde
anlaulan ant) . Buna ok benzeyen ve yine bir Meter rahibesine ait olan M.. 4.
yzyl tarihli bir baka mezar ta imdi Oxford, Ashmolean Museum'da olup,
k yeri bilinmemektedir (Archaeological Reports 1960-f : 59) .
142 Onurlandrlan rahibeler: /G ii2 1314 ve 1 334: para balayanlar: /G ii2 1327 ve
1329.
1 43 Yunan Meter kltnde metragyrtai'n rol zerine, bkz.. yukarda 6. Blm.
144 Agmnos terimi baz Yunan kentlerine ait klt ynetmeliklerinde grlr: Kos' taki
Demeler klt, SIG3 1006; Halikarnassos'taki Artemis klt, S/G3 1015; Magne
sia Sosipolis'deki Zeus klt, S/G3 589; Boiotia'da Pytho kutsal alanndaki Apol=
DiPNOTLAR
375
lon klt, SIG 3 635; baka rnekler iin, bkz.. Burkert 1985: 101. Btn rnekler
de, agermos bir adak iin yurttalarn katklaryla toplanan fonlar belirtmektedir.
145 Ynni naiskos kabaronas, yirmi iki heykelcik, alu sunak ve kaide, M.S. 2. yzy
la ait bir rahibe bst, liste iin bkz.. CCCA il, no 267-322 (309 ve 314 numaralar
byk olaslkla Meter deil, Hekate kabartmalardr) . Tanrann birtakm terra
kotta heykelcikleri de varm (Graillot 1912: 506-7), ama bunlar ortadan kaybol
mu. Pire' de gnmze kalan Meter mhr betimleri Petrocheilos tarafnda grup
olarak incelenmitir (Petrocheilos 1992 ) .
146 6 . Blmdeki incelemeyi dite aln.
147 Walter 1939: 54, res. 22 CCCA il, no 270.
148 Pire' deki ana Metroon'un olas yeriyle ayn blgede yer alan Mounychia'da bulu
nan, kourotrophos'a adanm bir amforay da dikkate aln (Price 1978: 120) . Tanr
ann karakterindeki bu analk yn, imdi Venedik'te korunan bir kabartmada
grld gibi (res. 60) , Yunan dnyasnn dier blgelerinde de bulunur ; bu
kabartmann taruld kaynaklar: Linfert 1966: 497-501, Havelock 1981: No 171
ve F. Naumann 1983: 242-46. Bir anne ile kz tarafndan adanan bu para, baba
oulun Herakles'e adad ayn dorultudaki adak kabartmasyla zt bir ift olu
turur (Linfert 1966: 500)
149 Diod. Sic. 3.59; genel olarak, bkz .. Hepding 1903: 130-34. Bu kavram ilerideki 8.
Blmde ayrnul olarak ilenmitir.
1 50 Theokritos 15.85-86.
151 Forrest 1963: No 9.
152 Yukardaki 6. Blmde aktarlan malzemenin yan sra, bkz .. Reeder 1987: 436;
Reeder, Hellenistik dnemde Meter ile Demeter'in grsel ingelerindeki btn
lemeyi irdelemi. Reit olmu Atinal erkeklerin dinsel grevlerini bildiren yazt
lardan birinde (JG 2 1009. 7) , delikanllara Demeler, Kore ve Meter' e bir phiale
sunmalarnn buyurulmas, Attika' daki Meter- Demeler elemesini destekliyor.
Ferguson, 'toi 0rol szyle Meter ve Attis'in kastedildii, 'tcl 0ta szyle de At
tis'in hadm olmasndan sonraki ortak Meter-Attis tapnmn ima edildii kans
na varm (Ferguson 1944: 138). Garland ise, 'toi 0wi'un Tanrlarn Anas ile
Attis olduunu, 'tcl 0ta sznn de Meter ile bir baka tanray, belki Nana'y
ina ettiini ne srer (Garland 1987: 1 29) . Bu neriler Meter'in yabanc bir tan
ra olduu varsaymna dayandndan, ikisi de ilgi ekici deildir.
153 JG iv. 757B.
154 Walter 1939: 59-80, res. 23; F. Naumann 1983: 191-193, no 422, levha 28, l ; CCCA
il: No 432.
155 Pausanias 9.39.
156 Thnges-Stringaris 1965: 19, 56-63.
157 Meter'in Persephone (ve Demeler) . Dionysos, Pan ve Kureta'larla ilikisi iin, bkz..
6. Blm. Meter ile Hekate konusunda, bkz.. Roller 1991: 14 1-42.
158 Walter 1939; Walter'n bu yapt hakkndaki titiz incelemesinin hala byk deeri
var r; Trophinos'la ilgili nerisi konusunda, bkz .. 60-65.
159 Mitropnlou bunlar grup olarak incelemitir, ancak baz rneklere ilikin sapta
malar tereddtldr (Mitropoulou 1 996) .
160 Mitropoulou 1977: 1 37-38, no 29; F. Naumann 1983: No 423; Mitropoulou 1996:
138-39, K5.
=
376
161 F. Naumann l983: No 427 (nceki bibliyografyayla birlikte) , levha 28, 2 ve levha
29.
1 62 Bu kabartma ve eski gezginlerin yapu izimleriyle ilgili titiz bir inceleme iin,
bkz .. Bodnar 1973.
1 63 Akrai kabartnalan iin, bkz.. Sfameni Gasparro 1973: 267-76 ve 1996; F. Naunann
1983: 202-8, no 42S-39.
1 64 Epidauros'tan Meter'e vg, /G iv2 1 3 1 . Metni vezin lsne gre M.. 3. yz
yla tarihleyen West'e kaulyorum (West 1970) . Bu tarih, tannann kaygszca i
lendii dneme ve Euripides'in Helene' sinde ( 1 301-68) ima edilen parodiye ok
uygun der.
165 Cf. Euripides'in Helene'sinin nc korosunda Meter ile Demeter'in birlemesi.
Daha sonra gelen dizeler ("Zeus Baba seni anyor") , Demeter'e Homerik vg
460-61 'e ilikin ak bir referans olarak, bu birlemeyi pekitiriyor.
1 66 West'in (Latte'den aktararak) iaret ettii gibi (West 1970: 214) .
1 67 Theokritos 20.40.
1 68 Kallimakhos, Iambos 3.35 (Pfeiffer fr. 193).
1 69 lbid. 4. 105 (Pfeiffer fr. 194).
1 70 Anth. pal 6.217-20'deki metinlerin alnd yayn, Gow and Page 1965, 237'deki
ise Gow and Page 1968'den. Bu iirlerle ilgili deerlendirme iin, bkz .. Gow 1960.
Ayrca, Ath. pal 6.234' dikkate aln; bir Gallos'un adadr, ama aslann sz
gemez.
171 Gow ile Page, bunun olay gsteren bir res. olduunu ve drt epigramn da ortak
bir kaynaktan, yani olay betimleyen bir resmin zerindeki yazttan tretildiini
ne srerler
1 72 Kallimakhos'un Aitia'snda fr. 789'da (Pfeiffer 1949) rclllo, Gallos szc var
dr, ama orada Phrygia'daki bir rmak anlamndadr; aynca bkz.. Plinius, NH31 .5.9,
fr. 4 1 1 Pfeiffer. Pfeiffer fr. 791 : Kallimakhos'un bilinmeyen bir yaptnn bal
olarak rclllo szc.
1 73 Lane 1996. Hem antik hem de modem kaynaklar bu terimi Pessinus'un iinden
akan Gallos rmana balarlar. Kallimakhos, Plinius NH 3 1 .5.9'da; Alexander
Polyhistor, FGrHist 273 F 74; Ovidius Fasti 4.361-66; aynca, bkz .. Cumont 1910.:
674-76 ve Waelkens 197 1 : 364-67. Lane, Gallos rmann adn o blgeye yerle
en Galat halkndan aldn ne srerek, bu savn tersini ortaya auyor.
1 74 Ath. pal 6. 1 28'de rahibe MrtpO ciy{pn denmi, ama dier drt epigramda Galws szc kullanln.
1 75 Hephaestion s.39, van Ophuijsen 1987: 1 09-10. Pfeiffer 1949: fr. 761 , bu pasaj
imdilik Kallimakhos'a, onun "Fragnenta Incerti Auctoris"inden birine atfeder.
Seyitin vezni Galliambik metron'dur, bu vezin Tannlarn Anasna yazlan vg
lerde kullanld iin byle adlandnlr (Catullus da 63. iirinde de ayn vezni kul
lanmur) . Hephaestion Kallimakhos'un galliambus vezninde yazdn kaydetti
i iin, Wilamowitz buna dayanarak bu fragman Kallimakhos'a atfeder (Wilamo
witz 1879: 198), ama Hephaiston'un metni bu varsaym desteklemez.
176 Phintys, Kadnn Namusu zerine, s.593, ed. Thesleff 1965: 151-54.
177 Schwyzer 1923: No 633.
178 M.. 3. yzyla ait olan ayn havadaki bir mektupta, kadnlar iin dzenlenen bir
festivalde Phrygia fltlerinin alnacandan ve K;;.dns Zenobios denilen bir m-
DtPNOTLAR
377
378
12
13
14
15
16
17
18
19
20
21
baaramazlar. liimiindei sonra her yl Attis onuruna bir dnem yas tutulur ve
bu yas dneminde tannann archigalli denilen hizmetkarlan kendilerini hadm
ederek Attis'i anarlar.
Pagan yazarlar: Theokritos 20.40; Seneca, Agamemnon 686-90; Lukianos, O Sacri
jices 7, Dialogue of tle Gods 12; Julian, Oration 5; Sallustius, De natura deorum 4. Ar
nobius dndaki Hristiyan yazarlar: Clement, Protrep. 2 . 1 3-14; Tertullian, Ad nat.
1. 1 0.45; Firmicus Matem us, De err. prof relig. 3 ve 8, 1-3; Prudentius, Ad sy11rac
hum 1 . 187, 2.51-52, 2.521-23 ve Peristephanon 1 0. 154-60, 10.196-200, 10.1 006-90;
Hippolytus, Refutat. Onniu11 haeres. 5. 7. 138, 5. 7 . 140, 5.8. 162, 5.8. 168-70; Socrates,
Hist. ecel 3.23; Eusebius, Praeparatio ev. 2.3. 18; Augustine, Civ. Dei 6. 7. 71-74. Artik
kaynaklann eksiksiz metinlerini hem Yunanca hem Latince olarak veren alma:
Hepding 1903: 5-77.Sylencenin bu zeti ii temel kaynaktan, Ovidius, Pausani
as ve Amobius'tan alnmur; dier antik kaynaklar onlann verdii bilgilere pek
az ey ekler.
Hepding 1903: 1 21-22; aynca bkz .. Vermaseren 1977: 90-92; Borgeaud 1088b: 889 1 . Sylencenin kaynayla ilgili eski tarumalar iin, bkz .. Baumeister 1860; Cu
mont 1896: 2249-50. Cybele ile Attis sylencesinin toplum belleinde Paleolitik
an avlanma ayinlerinden kalan bir gelenei temsil ettiini iddia etmeyi siird
ren Walter Burkert'nyaklamnn ( 1972: 80-82; 1979a: 1 04-5) pek deeri yoktur;
bkz.. yukardaki 1. Bliimmzde yer alan irdeleme.
Bizden nceki bilim adamlarnn sunduu geni kapsaml karlaurmal alizler
arasnda en eksiksiz olanlar: Hepding 1903: 121-22; Vermaseren 1977: 88-95; Bor
geaud l 988b ve 1996: 56-88.
Theokritos 20.40. Anthologia palatina daki, Gallos'un aslanla karlamasn anla
tan baz epigramlar, yani Anth. paL 6.217, 218, 219, 220 ve 237, M.. 2. yzyl kay
nakl olabilir; aynca bkz.. Gow 1960.
Julian, Orations 5.165.
Attis kiiltiinn kkeni zerine, bkz .. Roller 1994 ve yukandaki 6. Bliim. Lamb
rechts, Attis'in tamamen Bau Roma mparatorluuna ait bir fenomen olduunu
ileri siirer (Lambrechts 1962: 62) ; bu doru deildir, ama Phrygia'da Attis diye
bir tann olmad eklindeki aklamas dorudur.
Kem 1935: il, 232; Ferguson 1944: 1 07-15, z. 1 10; Versnel 1990: 1 08. Phrygial
lar hakkndaki byle basmakalp yarglarn Yunan dnyasnda uzun bir gemii
vardr; Yunanllarn kadns ve korkak Phrygial kliesi konusunda Hall'n yorum
lan (Hall 1989: 1 03, 1 24-25) ile !.Blmde yapum incelemeyi dikkate aln.
Kaynaklar iin, bkz .. yukarda dipnot 1 2.
Weinreich ( 'Timotheos", RE 26, 1937: 1342), Nillson ( 1961: 641 ) ve Borgeaud
( 1 988b) , Amobius'un kaynann M.. 3. yzyl banda Msr' da faaliyet gste
ren bir Eumolpid rahibi olduu kansndadr. Arcak R. Laqueur ('Timotheos",
RE 26, 1937: 1338) byle bir Timotheos'un bilinmediini syler. Timotheos'un
en yaygn Yunan adlarndan biri olmas, Amobius'un kaynann kimliinin ke
sin olarak saptanmasn engelliyor.
4. Blmde belirtildii gibi, Kybele, ya da eski Phrygce yaztlardaki kubi!eya sfat
nn Phryg dilinde genel olarak da anlamna gelen bir szck m, yoksa belli bir
dan ad m olduu kesin deildir. Diodoros'un tanrann adn Kybelon Da
'na balamas, onun tanray bu zel yerle badaurdn dndriir.
'
DiPNOTLAR
379
35
36
38
39
40
41
42
43
44
45
46
47
48
49
50
51
52
53
54
55
56
28. Bu sylencelerin Yunan edebiyat zerindeki etkileri iin, bkz.. Walcot 1966:
1-26; Phryg sylencesiyle yaknlklan iin, bkz.. Meslin 1978: 767; Burkert 1979b;
Borgeaud l 988b: 92.
Albrecht Goetze, bkz.. Pritchard 1 969: 1 20-21 ; Walcot 1966: 2-5.
Goetze, bkz .. Pritchard 1969: 1 20.
Hesiodos, Theogonia 176-82. Bu balanty Antik a'da Halikamassoslu Dionysi
os (2. 1 9) da yapm. Dionysios ayn zamanda Uranos'un hadm edilii ile Magma
Mater'in iddet ieren ayinleri arasnda da balant kurmu.
Hesiodos, Theogonia 1 83-200.
Euripides, on 267-70. Athena-Hephaistos yksnn anlam Phryg yksnn
anlamndan farkldr, nk sonucu amaca uygundur. Yani Athena'nn bekareti
ne leke srmeden, Atina kral soyunu tanr doumlu (inana gre Erikhthoni
os'un soyundan) gstermek.
Kirk an d Raven 1963: s.v. "Pherekydes", fr . 51-54; Schibli 1990: 50-69, 78-103.
Platon, le 189e-190d.
Clement, Protreptiiros 2.13.
Philo of Byblos, FGrHist 790 F2.
Nonnos 5.6l l-l5, 14.193-202, 32.71-72. Bkz.. Walcot 1966: 21.
Sadece Arnobius'un sz ettii zel bir ayrnt, Agdos kayasnn, Deukalion ile
Pyrrha'nn insanl yaratmak iin frlatt kaya olduudur. Bu ayrnt, insanla
nn yaratln bu kuaklar sylencesi erevesine oturtmak suretiyle yky dal
landnp budaklandnr.
Haspels 1971: 98-99, mezar antlaryla dinsel antlann birbirine kantnlmas; 1 1 238, mezar ant ikonografisi.
Bunun nedenleri bizim iin karanlkta kalyor; yazl metinler olmadan, Phryg me
zar ikonografisinin anlam konusunda fikir yrtmeye hazr deilim.
Bulu 1998. lk kazlarda, kabartmalarla tmlsler arasndaki balant ou kez
kaydedilmemitir. Elizabeth Simpson ( 1 996: 198-201 ) , Gordion'daki MM ve P t
mlslerinde bulunan objelerden bazlarnn ayn zamanda An:i .Tanna klty
le ilgili olduunu ne srmtr. Simpson, zellikle bu tmlslerdeki kakma ser
vis masalarnn (batan paravan denmiti, Young et al. 1981 : Tum P 151, MM 378,
379) zerindeki ucu kvnk rozet motifni tannann simgesi olarak grr.
Phryg din geleneinde kutsal evlilik tresi olup olmad konusunda hibir fikri
miz yok, ama Hitit dininde byle bir uygulama saptanm olup (bkz . . T. zg
1988) , bu tre M.. l . binylda da varln srdrm olabilir.
zgen 1988: 38, no 4 1 . Heykelcikle ilgili aynntl bir inceleme iin, bkz . . 4. B
lm.
Strabo 14. 1 .23. Smith ( 1996) hadm megabyzos'lara ilikin bulgular inceler ve var
lklarndan kuku duyar, ama Strabo'un ifadesi, saylan az da olsa bir zamanlar
byle hadm rahiplerin var olduu izlenimini veriyor.
Phrygiallann tutuculuu konusunda, bkz .. Mitchell 1982: 6-7; Roller 1988a: 4748; Lane Fox 1986: 405-6.
Angdistis ile Kurtarc Tanrlar arasndaki balant konusunda, yukarda dipnot
27'de aktarlan belgeleri dikkate aln.
Weinreich 1919: 4-8; Barton and Horseley 198 1 . z. satr 25-29.
Origenes'in hadml savunmasyla karlatrn (Origen, On Matt. 1 9 . 1 2 , 15. 1-5).
DiPNOTLAR
57
58
59
60
61
62
63
64
65
38 1
Origenes keneli retilerini ciddiye aln ve kendi isteiyle hadm olutu. Ayn
ca, Sentm:es of Sextus'da, (ed. Chadwick 1 959: 1 3, 7la, 273), dindar adam yle
ynlendiriliyor: "Bedeninin seni taknla srkleyen parasn kanp at," "Be
denini her ynden denetim altna al," "Erkekler organlarnn baz paralann kes
meWer ki, geri kalanlar sala kavusun." Aynca, Brown'un derledii kantlarla
karlaurn (Brown 1988: 168-70) .
Nock ( 1925:28) buna benzer bir fikir ne srmtr. Bu fikir, testislerin kesilme
sinin bir erkein cinsel iliki kurmasn engellemedii gerekesiyle Rousselle ( 1988:
1 26 dipnot 84) tarafndan eletirilmi olup, Gallus'lann cinsel ilikiden zevk ald
n dndren Roma kaynakl bir sr kant vardr (bkz .. 10. Blm ) . te yan
dan Phrygia'da bulunan kantlar, orada (Roma mparatorluu'nun baka bir ye
rinde deilse eer) cinsel temizliin nemli bir deer olduunu kuvvetle ima edi
yor.
Lucretius'un anlatsyla karlaunn ( Lucretius 2.618-23) . Lucretius, Roma'daki
Magna Mater rahiplerinin, kendilerini henz hadm ettikleri silahlar sallayarak
kafile halinde caddelerde yrdklerini anla ur. Bu nokta Rousselle'in ( 1988: 1 2223) dikkatini ekmi ve Antik a' da Akdeniz' deki hadm etme yntemlerine ili
kin kantlar analiz ederek, hadm etme eyleminin ou kez gnmzdeki sperm
kanallann balama ameliyatndan ok da farkl bir etkisi olmadn gsteren cid
di bir inceleme yapmtr. Bununla birlikte, Rousselle, Ana Tanna'nn rahiple
rinin, sperm kanallarnn kalc olarak zarar grmesi iin testisleri balamak gibi
basit bir metot semi ve bunu gzlerden uzakta uygulam olabilecekleri kans
na vararak, kendi savlarn zayflatmaktadr. Baz erkekler byle yapm ise de, An
tik a'a ait kantlar Ana Tanra'nn rahiplerinin daha dramatik bir yol seerek
testislerini kestiklerini ve bunu halka ak bir gsteriye dntrerek eylemin ke
sinliini sergilediklerini dndryor.
Euripides, Helm 1301-65.
Bu blm, grsel ve yaznsal Yunan kaynaklannda geni apta belgelenmitir; ka
ntlara ilikin bir analiz iin, bkz .. Roller 1983: 303-6 ve M. Miller 1988.
Adonis sylence tr, bkz.. Ribichini 198 1 : 24-26 passim, eski bibliyografya dahil.
Tuzet ( 1987: 1 1-94) Adonis sylencesinin bir zetini ve hem antik kaynaklarda
hem modern bilimsel almalardaki ileniini vermitir; Attis yksyle birleti
rilmesi konusunda, bkz .. 2 1-32.
Yunanllann tuhaf ve lgnca davranlardan Kybele'yi sorumlu tutmas konusun
da, bkz .. Hali 1989: 153-54; Aeneis'te Phrygiallara ilikin olumsuz simgeler konu
sunda, bkz. . Wiseman 1984: 1 19-20.
Bunun bir rnei olarak, Pausanias'n hem A hem B versiyonunda Pessinus' tan
sz etmesini dikkate aln, ama modern bilim literatrnde sadece iddet ieren
ikinci ykye Pessinus ya da Phrygia versiyonu demek gelenek olmutur (Hepding
1903: 98-1 1 1 ) .
Pessius'un Attalos'lar tarafndan geniletilmesinden nceki durumu iin, bkz. .
Devreker- Waelkens 1 984: 1 3-14; Gruen 1990: 19; Devreker -Vermeulen 1 99 1 : 109.
Tanra ile kltne ynelik iddetli saldrlar, Arnobius, Ad. nat. 5.8-17. M.S. 3. ve
4. yzyllarda paganlarla Hristiyanlar arasnda sren Ana Tanna klt tartma
s bu kitapta kendime koyduum zaman snrlarnn dna rastlyor, ama bu kri
tik bir konudur ve imdiye kadar gsterilen ilgiden daha fazlasn hak etmektedir.
382
3
4
5
6
7
9
1O
11
12
13
Bu olayla ilgili antik kaynaklarn tmnf gzden geirmek iin, bkz .. Schmidt
1909: 1 dipnot 1. Magna Mater'in Roma'ya getiriliini konu alan ok sayda mo
dern kaynak arasnda zellikle yararl olanlar, Schmidt ( 1909) , Lambrechts ( 1951 )
Kves (1963) , Thomas ( 1 984: 1502-8) ve Gruen'n ( 1 909) eserleridir.
Cicero, De harus. res. 13.27; Silius Italicus 17. 1-47; Appianos, Hannibal 7.9.56; Ar
nobius, Ad. nat. 7.49; Ammianus Marcellinus 22.9.5-7; Anon., De viris illus. 46; Ju
lian 5. 159c.
Livius 29. 10.4-6.
Cicero, De harus res. 13.28; Livius 29. 10.6; Diodoros 34.33. 1-3; Strabo 12.5.3; Cas
sius Dio 17.61 ; Appianos, Hanibal 7.9.56; Herodianos 1 . 1 1 . 1-2; Valerius Maximus
8. 1 5.3; Ammianus Marcellinus 22.9.5-7; Arnobius, Ad. at. 7.49; Anon., De viris il
lus. 46.
Varro, De ling. lat. 6. 15.
Ovidis, Fasti 4.263-64.
Appianos, Hannibal 7.9.56; Herodianos 1 . 1 1 . l ; Ammianus Marcellinus 22.9.5-7.
Bu ta hakknda baz ayrnular veren Arnobius (Ad. nal. 7.49) , tan tek elle tutu
labilecek kadar kk olduunu belirtir; bu ta, Magna Mater'in Palatinus'taki ta
pnandaki klt heykelinde tanrann yz olarak kullanln.
Scipio Nasica 'nn vir optimus seilnesi konusunda, bkz .. Cicero, Brutus 20. 79; Li
vius 29. 14.5-14; Plinius, NH 7. 1 20.34-35; Silius Italicus 17. 1-47; Cassius Dio 17.61;
Ammianus Marcellinus 22.9.5-7; Velleius Paterculus 2.3. l; Augustine, Civ. Dei 2.5.
Livius onu adulesams nodum quaestorius diye tanmlar.
Livius 29. 14.12.
Claudia Quinta hakknda, bkz.. Cicero, Pro Caelio 14.34; Propertius 4. 1 1 .51; Livi
us 29.14.5-14; Ovidius, Fasti 4.305-48; Plinius, NH 7. 12D.35; Suetonius, Tiberius 2.3;
Silius Italicus 17.33-47; Appianos, Hanibal 7.9.56; Herodianos 1 . 1 1 .4-5; Statius,
Silvae 1 .2.245-46; Anon., De vir. llus 46; Augustine, Civ. Dei 10. 16. Diodoros'un an
latsnda (34.33.2-3), tannay karlayan Romal kadnn ad Valeria'dr. Kaynak
larn ounda Claudia evli bir kadn olarak gemekle birlikte, bazlarnda Vesta
Bakiresi olarak gsterilnitir (Statius; Herodianos; Anon., De vir. illus. ) . te yan
dan, Livius, tanrann Romal kadnlar tarafndan karland konusunda yete
rince akur, dolaysyla Claudia'nn evli bir kadn olna olasl yksek grn
yor. Ayrca, bkz .. Bmer 1964: 148.
Ovidius, Fasti 4.260. Cicero'ya gre (De harus. resp. 13.27) Claudia e iffetli kadn
idi. Ayrca bkz. Silius Italicus 17.33-47; Statius, Silvae 1 .2.245-46.
Livius 29. 1 4. 14; Cicero, De seec. 13.45 (Cato'dan alnt) .
Livius 36.36.3-5.
DiPNOTLAR
383
14 Cicero, De harus. res. 13.27; Livius 29. 10.4-6; Silius ltalicus 17. 1-5; Appianus, Ha
ibal 7.9.56; Amobius, Ad. at. 7.49; Ammianus Marcellinus 22.9.5; Anon., De vi
ris illus. 46.
15 Bu, Graillot ( 1912: 30-32) ile Cumont'un ( 1 929. 43-44) fikriydi.
16 Schmidt 1909: 2 1-23; Larnbrechts 1951: 46-47; Thomas 1984: 1503; Gruen 1990:
7.
1 7 Cicero, De harus. resp. 13.27: "defessa Italia Punico bello atque ab Hannibale ve
xata, sacra ista nostri maiores ascita ex Phrygia Romae collocarunt" (talya Karta
ca sava yznden bitkin dp, Hannibal'in basksndan bunald zaman, ata
larmz Phrygia'dan aldklar kutsal ayinleri Roma' da yerletirdiler. Bmer ( 1 964:
138-4 1 ) , Magna Mater'in sadece Augustus anda saygn bir tanra olduunu
ne srer, ama Cicero'nun yorumlan tanrann Augustus'un hkmdarl n
cesinde de yksek bir mevkide olduunu gsteriyor.
18 Livius 29. 1 0.7-8.
19 Amobius, Ad. at. 7.49; Anon., De viris illus. 46. lulianus'a gre (5. 159c) Karta
ca'ya kar verilen savata Magna Mater Roma'nn yanndayd.
20 Halikamassoslu Dionysios 2.19.4-5; Catullus 63. Bu pasajlarn her ikisi de 10. B
lmde ayrnul olarak ele alnacakur.
21 Cicero, De harus. res. 13.27, De fiibus 5.64; Valerius Maximus 7.5.2, 8. 15.3; Plini
us, NH 7. 120.34; Silius ltalicus 17.5- 17; Cassius Dio 17.61; luvenalis 3. 137; Augus
tine, Civ. Dei 2.5.
22 Cicero, De harus. res. 13.27; Livius 29. 14.12.
23 Silius ltalicus 17.33-47; Statius, Silvae 1.2.245.
24 Erken mparatorluk dneminde Claudia Quinta'nn konumuna ilikin bir ince
leme iin, bkz. 10. Blm.
25 Cumont 1929: 48. Aynca bkz. Thomas 1984: 1504; Wiseman 1984: 1 1 7-19. Bu sa
v destekleyen balca antik kaynak Halikamassoslu Dionysios'tur (2.19.4-5 ) .
26 Roma tanrasn Pessinus'a balayan antik kaynaklar iin, bkz. yukarda dipnot
4. Birok modern yorumcu, Magna Mater'in gelii konusunda bu kaynaklar izle
mitir; (bunlar arasnda) bkz. Warde Fowler 191 1 : 330; Magie 1950: 25; Bayet 1957:
1 24.
27 Virgilio 1981: 45, 73-75. Bkz. 6. Blmmzdeki inceleme.
28 Allen 1983: 1 43; Gruen 1990: 16.
29 Schmidt 1909; 23-26; Gruen 1990: 1 17.
30 Livius 38. 18.9-10; Polybios 21 .37.4 -7; Gruen 1990: 17.
31 Appianus, Haibal 7.9.56; Herodianos 1 . 1 1 . 1 ; Marcellinus 22.9.5-7.
32 Appianus, Hanibal 1.9.56.
33 Virgilio 198 1 : 64; Devreker and Waelkens 1984: 14 ve bkz. yukardaki 7. Blmde
yer alan inceleme.
34 Strabo, 1 2.5.3.
35 Varro, De ling. lat. 6.15.
36 Ovidius, Fasti 4.264; Herodianos 1 . 1 1 .
37 Magie 1950: 6.
38 Livius 29. 1 1 .5-6.
39 Homeros, lyada 2.820-21; Hesiodos, Theogonia 1008-10.
40 Ovidius, Fasti 4. 179-372; z. Fasti 4.272: "in Phrygios Roma refertur avos" (Roma,
3 84
DiPNOTLAR
385
386
65
66
67
1 . yzyl tarihli olabilir. Yunan dnyasna ait cinsel organlan ak Attis heykelcik
lerinin hibirinin Palatirus grubundan eski olduu kesin olarak sylenemez.
Pensabene 1982: 89. Benzerlikler iin, bkz. Conze and Schazmann l 9 l 1 : Levha
1 1 , 1 2, res. 1-10; Tpperwein 1976: 49-53, levha 30-33.
Varro, De ling. !,at. 6. 15. Ohlemutz 1940: 183-85. Bkz. 7. Blm, Pergama kltnn
incelenmesi.
Pire' de bulunan kutsaljasadaAttis bayram Attideia'dan sz edilmitir (/Gii2 1315,
10.saur CCCA il: No 262; 7. Blmmzdeki incelemeyi dikkate aln.
Franz Winter l 907: No 1 1 6, levha 27 (heykel; bkz. res. 57) ; Conze and Schazmann
1 9 1 1 : Levha 12, 3, ve Tpperwein 1976: No 390-91 (heykelcikler) . Pergamon'da
ki Attis tapm konusunda, bkz. Ohlemutz 1940: 179.
F. Naumann 1983: 99; bkz. 7. Blmmzdeki tartma.
lk Megalesia Oyunlan hakknda , bkz. Livius 34.54.3. Pseudolus, didascalum piye
si hakknda, bkz. Beare 1950: 47-80. Ovidius, Fastf de (4.326 ) , Ludi'nin bir bl
mnn Claudia Quinta'nn yksnden olutuwu ne srmektedir, ancak bu
szde tarihsel gsterinin tanra iin M.. 2. yzylda yaplan trenlerde yer alp
almadndan emin olamayz.
Attis'in bir am aacnn alunda kendini hadm etmesi konusunda, bkz. Arnobius, Ad. nal. 5.7.
Ovidius, Fasti 4.273-77; cf. 4.251-54.
Aeeis 9.85-89.
Graillot ( 19 1 2: 37) ve Wiseman ( 1 985: 201; 1995: 56) , Roma'nn efsanevi kkeni
ne ilikin baka bir balant nermilerdir. Bu da, Yunan Meter'inin Kronos'un
kars Rhea ile kaynamasndan hareketle, ikizler Romulus ve Remus'un annesi
Rhea Silvia'nn Magna Mater'le zdeletirilmesidir. Bu balant Magna Mater'i
hem Tanrlarn Anas, hem Roma'nn Anas yapacakt. ki Rhea arasnda M.. 1 .
yzyl ve sonrasnda balant kurulduu kesin (Lucretius 2.633-38; Ovidius, Fasti
4. 195-210), ama bu gelenein Magna Mater'in geldii dnemde, yani M.. 3. yz
ylda etkin olup olmad kukulu.
Plinius, NH 18.4. 1 6.
Ovidius, J<asti 4.299.
Roma'daki yabanc kltler konusunda, bkz. Latte 1960: 213-63; Bloch 1966: 14348. Romallarn tarn Dionysos'a tepki gsterdiini aktaran Lambrechts ( 1951: 4445) , Cybele kltnn scak karlanmasnn Romallarn normalde yabanc tanr
lara gsterdii dmanca yaklamla uyumadn hissetmi, ama Warde Fowler
( 1 9 1 1:223-47) , Bayet (1957: 120-27) ve Gruen ( 1990: 7-9) tarafndan da belirtildi
i gibi, Roma' da scak karlanan baz yabanc tanrlar olmutu.
Livius 10.47.6-7; Valerius Maxinus 1 .8.2; De vir. ill 22. Bkz. Schmidt 1909 ve Latte 1960: 225-27.
Ovidius, Metamorphoses 15.626-744.
Livius 22.9.9-10. Bu olayla ilgili bir deerlendirme iin, bkz. Gruen 1990: 8-9.
Livius 22. 10. 10. Devletin en nfuzlu kiisi seilen bu adam, Q. Fabius Maximus
idi.
Plutarkhos, Marcellus 8.6.
Livius 28.45. 12, 29.10.6.
Livius 29. 1 l .6.
=
68
69
70
71
72
73
74
75
76
77
78
79
80
81
82
83
84
DtPNOTLAR
387
85 E. Simon 1978-80: 29-30, res. 1-2. E. Simon ( 1990: 151, res. 191), Praeneste'de bu
lunan M.. 4. yi'zyl sonuna ait bronz sandk zerindeki bir figr Attis olarak te
his eunitir. Figrn Adonis olmas da mmkn olduundan, bu kesin bir tehis
deildir.
1990: 2 1-27.
88 Livius 29. 1 1 ; Iuvenalis 3. 137; Valerius Maximus 8. 15.2; Anon., De vir. illus. 46.
89 Kves 1963: 325; Thomas 1984: 1505; Gruen 1990: 26. Kves, Nasica'nn genlii
90
91
92
93
94
95
96
97
98
99
100
101
102
388
10.
2
3
4
5
6
7
8
9
10
11
12
13
14
15
16
17.
18
19
D1PNOTLAR 38 9
s, oyunlardan sorumlu olan bayndrlk memuru tarafndan basunlm. Summers
1996: 344.
20 Crawford 1974: 500-501 , no 491 .
21 Polybios 2 1 .37.4-7; Livius 38. 18.9-10; yukarda 7. Blm Polybios rahiplerin adn
verir, Livius ise sadece Gallus'lar der.
23
24
25
26
27
28
29
30
31
32
33
34
35
36
37
390
38
39
Augustus'un Romallara uygun giysi olarak beyaz toga zerinde durmas konusun
40
Betimler takan Pessinuslu Gallus'lar: Polybios 2 1 .37.4-7; Livius 38. 18.9-10. Tun
41
42
l ; sadaka toplama ge
44
Georgics 2. 394.
rihli heykeli hatrlayn: Bitte! 1963: 7-2 1 , levha 1-8 (bu kitapta res. 10) . Bu heyke
lin M.S. 1 . yzylda yaplan terrakotta kopyas iin, bkz.
45. Cicero,
46
De harns. resp.
1 3.28.
lbid. 1 1 . 22-23.
47
lbid. 1 2.24.
48
Lucretius 2.598-660.
49
50
Summers ( 1 996) , Lucretius'un Roma' daki gerek bir olayn tablosunu izdiini
51
52
Aeneis' te Magna Mater konusunda, bkz. R. G. Austin 1977: 241-42, Arrigoni 1 984,
aka gsteriyor.
eklindeki ifadesine dayal olduu kukusuz.
Wiseman 1984. iirde Magna Mater kltyle ilgili yerlerin hepsini toparlayan Wi
seman, hakl olarak tanrann olumlu imajyla, Gallus' larn yanstt olumsuz
imaj arasndaki ayknla dikkat eker. Ama sannn aklanmas gereken konu
olarak, Magna Mater'in olumlu imajn sorgulamay atlam. Tanrann devletin
gvenliindeki nemli rol, tpk da Da'yla ilikisi gibi, Vergilius'un zamann
da kltn eskiden beri sregelen niteliklerinden biriydi. Bununla uyumayan ve
semiviri
(hadmlar) grubu
53
Bu pasajlarla ilgili ayrntl bir inceleme iin, bkz. Wiseman 1984: 1 20-22.
54
Homeros,
55
56
lyada 2.820-2 1 ;
Hesiodos,
Theogoia
1008-10.
man'n ( 1 984) savlar beni ikna eunedi. Tannann uzun zamandr (neredeyse
iki yz yldr) Roma 'nn koruyucusu olduu gz nne alnrsa, asl Aeneas' des
teklememesi srpriz olurdu.
57
Cebe fr. 24
(Nonius fr. 140) ; luvenalis 6.513. Ses: Valerius Maximus 7.7.6. Dank sa: Thyil
los,
ae,
7.223; Augustinus, Civ. Dei 7.26. Acaip giysi: Varro, Satrae Me11 ippe
fr. 1 9-22 (Nonius fr. 1 35-38 ) ; Diodoros 36. 13; Halikamassoslu Dionysios
A nth. pal.
Cebe
DiPNOTLAR
391
392
20-21 .
7 1 Small 1983: 71-72, l l8, eski bibliyografyayla birlikte; Ferguson 1988: 34.
72 Elder'n yorumunu dikkate aln: ir "bir ruh halinin dramatize edilmesi.
. ok etkili bir ruhsal deneyim geiren bir zihnin sempatik bir tanm"dr (Elder
1947: 395 ) . Cf. Putnam 196 1 : 166: "Catullus karakterlerin azndan, kendi adna
konuur.
. Uzun iirlerinde bile Catullus'un diiiinceleri i bandadr"; Ta
kacs 1996: 382: "Catullus'un ok ynlii ak iirlerinin aynlmaz bir paras."
73 Hephaistion 12.3 ve Ophuijsen'in ( 1987: 109-10) yorumlan; Terentianus 2889-91 ;
Martialis 2.86.4-5. Hephaistion'un metni yukanda 7 . Bliimde ele alnmur. Bkz.
Mulroy 1976; Wiseman 1985: 200.
74. Gow and Page 1968: 30; Anth. pal. 6.2 1 7-20, 234,237 (yukanda 7. Bliimde ele aln
mur) .
75 Cybele, Catullus'un hem ruhunun hem bedeninin sahibesi, dorina olur; cf. Wi
seman 1985: 1 8 1 .
7 6 Cf. Putnam 1974: 80; Wiseman'n ( 1985: 1 75) yorumu: "Genel kan, Catullus'un
ak hayaunn, airin mitolojik konu seimini ve bunlan ileyi biimini etkilemi
olduudur. "
77 Cicero, De harus. res. 22-29. Catullus'un doum ve liim tarihleri hakknda, bkz.
Wiseman 1985: 206. Clodius'un eylemleri ve bunlann kariyeriyle ilgisi konusun
da, bkz. Gallini 1962 ve Michels 1966. Gallini ve Michels'n Lucretius hakkndaki
yorumlar da ok yararldr.
78 Putnam ( 1961: 168-7 1 ) bunu ok giizel inceler.
79 Catullus, 64. (212-50) ve 72. iirler; bkz. Putnam 1961 : 167, 187.
80 Varro'nun yapuyla ilgili bu incelemede Cebe'nin metnine uyulmutur: Cebe 1977:
Varro, Eumenides frs. 16-27 (Nonius, fr. 132-43) . Wiseman'n yorumu da ok de
erlidir (Wiseman 1985: 269-72) .
8 1 Cebe ( 1 977: 563) , Atina Agoras'ndaki Metroon'un nemini ve Roma'da resmi
bir Attis kltii olmayn kant gstererek, talamada anlaulan olayn getii yeri
Atina olarak saptar. Bu fragmanlar analiz etmi olan dier bilginler ise (rnein
Graillot 1 9 1 2: 103; Wiseman 1985: 269) olayn getii yerin Roma olmas gerekti
i kansndad.. Roma'daki Magna Mater tapna da Atina'daki kadar iinl oldu
u gibi, Attis kiiltii ve hadm etme tresiyle ilgili kantlar Roma' da daha sk sap
tanmur. Ayrca, olay yerinin Roma olarak saptanmamas durumunda, 1 34. frag
manda szii geen tiyatro oyunlarnn varln aklamak zorlar.
82 Anlam asndan Cebe'nin ( 1977: 53 1 ) 111essm homam ad/atam eklindeki ziimii
yerine, Wiseman'n e scea coroam adlatam ziimiinii benimsedim. Ayrca, Ce
be'nin "aedituus" yorumu yerine, Graillot ile Wiseman'n "aedilis" yorumunu ter
cih ettim.
83 Res gestae divi Augusti 3. 1 9; Ovidius, Fasti 4.348.
84 CCCA III: No 2, levha 9-12.
85 Taylor 1956; Hanson 1959: 15; Weinstock 1957: 147-48.
86 Guarducci 1 97 1 : 94-l l2.
87 lbid.: 1 1 1-12.
88 Pensabene ( 1 98 1 ) Palatinus'taki ilk Magna Mater tapnann yerinde Iuno Sos
pita'ya adanm daha eski bir tapnak olabileceini varsayar. Bunun kant olarak,
bkz. Ovidius, Fasti 2.55-56, Palatinus'taki eski komular Phrygial Ana Tanna ve
DiPNOTLAR
393
Iuno Sospita.
89 Wiseman 1984: 1 26.
90 Bieber 1 968: Levha 1-4.
91 Claudius M.S. 43'de Livia'y tannlatrd. Bu heykel farkl kiilerce Claudius (Ver
maseren, CCCA III: 84-85, NO 3 1 1 ) ya da Antoninus'lar (Bieber 1968: 16-17) d
nemlerine tarihlendirilmitir.
92 Ovidius, Fasti 4.305-48; Propertius 4. 1 1 .51-52.
93 Bmer 1964: 146-51 ; Wiseman 1979: 94-99; Gerard 1980: 1 74-75.
94 CCCA III: No 2 1 8. Capitolini Mzesi'ndeki kabartmal adak suna byk olaslk
la M.S. 1. ya da 2. yzyla tarihlenir (bkz. Schmidt 1909: 2, Helbig 1912: 1, no 798,
Bmer 1964: Levha 33, res. 1 ) . Antla ilgili tartmalar iin, bkz. Bmer 1957-58:
il, 235; Bmer 1964: 146-51; Coarelli 1982: 42-43.
95 Yazt aa yukan ayn olan, ama kabartmas bulunmayan bir baka adak suna
( CCCA III: No 219); yine buna benzer bir adama yazs olan, Telephus adl bir klt
ei.tmeniin sunduu adak yazt ( CIL VI 494); geminin halatn eken Claudia 'y
gsteren Tanna Faustina madalyonu (Bmer 1964, levha 33, res. 4, 5. Sz ge
en tapnan yeri iin, bkz. Coarelli 1982: 42-46.
96 Martialis 1 . 70.
97 Coarelli 1982: 35.
98 Valerius Maximus (8. 15.3) il luvenalis'in (3.137-38) Nasica'ya dzd vgle
ri dikkate aln.
99 CCCA III: No 3, levha 13-15.
100 Benzerlii grmek iin, bkz. Franz Winter 1907: Levha 7, tanrann Perganon' da
bulunan M.. 2. yzyl tarihli insan boyundaki heykeli (bu kitapta res. 55) . Tni
in kemerinin yukardan balan, dizler zerindeki kuma kvrmlarnn dk
l, tannann sa dizinin yukar kalk ve ayan hafife ne k, hatta giydi
i sandaletler, hepsi de Pergamon heykelinde bulunur.
101 Bkz. Bieber 1968: 3-5, res. 9-10, sikke levha 1, il. Dier rnekleri grmek iin, bkz.
CCCA III: No 247, 248, 256, 268, 280.
102 Haterii kabartmasndaki Magna Mater heykeli belki de tanrann Palatinus'taki
tapnanda yer alan heykelini temsil ediyordur, CCCA III: No 200.
103 Platner and Ashby 1929: 1 19; Coarelli 1982: 4 1-42.
104 Bamsz heykeller, CCCA III: No 306, 470; kabartmalar, CCCA III: No 237, 24la,
252, 286; kandiller, CCCA III: No 330, 439, 440; mozaikler, bkz. Piazza Anneri
na'daki betim, Gentili 1959: Levha IX.
105 E. Simon 1975: 30-34, levha 27. Bu heykel tipi, M.. 4. yzyl sonlarnda Ariste
ides'in olu ve rencisi olan Yunanl ressam Nikomakhos tarafndan icat edilmi
olabilir (Plinius, NH 35.36. l 09) .
106 Bu heykel tipi Mamurt Kale' deki Pergamon kutsal alanndan kan terrakottalar
da grlr (Conze and Schazmann 1 9 1 1 : Levha Xll , no 3. Ayrca, Gordion'da bu
lunmu olan bir Pergamon heykelciini (bu kitapta res. 50) ve Didyma'dan mer
mer bir adak kabartmasn (F. Nauman 1983: Levha 47, res. 1 ) dikkate aln. Bu
yaptlarn her ikisi de M.. 2. yzyldan kalmadr.
107 CIL 6.496.
108 Cicero, De harus res. 1 3.27.
109 Johannes Lydus, De mensiflus 4.59.
394
A N A TANRIA'NIN iZi N DE
1 1 0 Fasce ( 1 987) Attis'le ilgili dinsel trenlerin eksiksiz bir tanmn verir.
l l l Bmer 1964: 145.
DPNOTLAR
395
11.
3
4
5
6
7
8
9
10
11
12
13
14
15 JGRRP IV. 1 37 1 .
16 Graillot 1912: 346-4 1 1 . Graillot rnekleri iin ok sayda kay1ak vemektedir, bu
yzden onun bilgileri burada tekrarlanmayacak. Graillot, Romal Kk Asya da
ki Meter'in tablosunu izerken, dier kantlarn pek az elde bulunduu iin, b
yk lde nmismatik kantlara dayanmtr.
17 Graf 1985: 388.
18 Erythrai'de, Graf 1985: 388. Cf. Graillot 1912: 360-61 . Graillot, Phrygia, Lydia ve
Karia'dan ok sayda rnek aktaryor.
19 Petzl 1990: No 64 1, Mitrp l:diA.rvf olarak; 744, Mfnp E>Eii>v olarak; 743, Mfnp
396
DtPNOTLAR
397
44 Reinach 1908. Belirtilen kltler M.. 2. yzyl (Kyzikos) ile .S. 3. yzyl (Argolis'teki Hennione) arasndadr.
66
67
68
398
69
70
71
72
73
74
75
76
77
78
79
80
81
82
83
84
Gediz'de bulunmu bir yazt, Buresch 1 898: 1 59=Levick et al. 1988: xxxiii.
Robert 1981: 353-59, res. 18.
Ibid.; 355-58.
.S. 4. yzylda yazan mparator Iulianus, ayn duyguyu dile getirmitir: "O, ulu Ze
us'u douran ve byten tanradr" (lulianus, Oration 5. 166a) .
Robert 1955: 1 10-13, Roma dnemi Phrygias'ndan kalan (kesin k yeri bilin
miyor) , Mrtpi ato crnTJAEO\l, maaradaki Ana'ya adanm bir sunan yayn; Petzl
and Pleket 1979: 294-95, Lydia'da Akaalan yaknndaki bir maarann azndaki
kayaya kaznm olan Meter'e adanm bir yazt. Dier rnekler iin, bkz. Robert
1955.
Pessinus'un erken tarihi konusunda, bkz. Devreker and Waelkens 1984: 1 3-18; Wa
elkens 1986: 38-39. M.. 189'da Romallarn Galatlara kar yapt seferler iin,
bkz. Livius 38. 18.9-10; Clodius'un M.. 58'de Roma'nn Galatyal mttefiki Deio
tarus'un ayan kaydrma giriimi konusunda, bkz. Cicero, De hans. res. 13.28.
Strabo 1 2.5.3; Mitchell 1993: il, 20-22.
Waelkens 1986: 37-39; Devreker and Venneulen 199 1 : 109-10.
Waelkens 1986: 57 passirn. Augustus'un saltanau zamannda balanan ve Tiberi
us zamannda tamamlanan bu tapnak, planlarda ve rehber kitaplarn biroun
da yanl olarak Cybele tapna diye adlandrlan yapdr.
Krle 1897: 38, no 23, saur 20-22=Devreker and Waelkens 1984: 221 , no 17; Kr
le 1900: 437-39, no 63, saur 7=Devreker and Waelkens 1984: 221, no 18.
Krte 1897: 38, no 22; Devreker and Waelkens 1984: 24.
Krte 1 897: 38, no 23=Devreker and Waelkens 1984: 221 , no 1 7; Krte 1900: 437439, no 63=Devreker and Waelkens 1984: 221 , no 18. Aynca bkz. Devreker and
Waelkens'da ( 1 984) Devreker: 19-20.
Pessinus' taki Attis rahip unvan konusunda, bkz. yukarda 8. Blm. Carcopino
( 1 942: 158-67) , bu baba-oulun Pessinus' ta Meter rahibi olarak grev yapmasnn,
Claudius'un saltanau dneminde ana tanra kltnn uygarlam olduunu yan
stun ileri srerek, Roma uygarlnn etkisi alundaki Pessinus kltnde hadm
etme uygulamasnn reddedildiini ima eder. Ancak, daha akla yakn bir akla
ma, M.S. ilk iki yzyl srasnda Meler kltnn kentin devaml kltlerinden biri
olduu ve belki de mparatorluk klt kadar saygn olmaddr. Meter rahiplii
yapmak bir yurtta iin toplumsal konumunu duyurmann bir yoluydu; bunda ha
dmlk konusunda bir knama, hatta bir yorum bile sezilmedii gibi, bu dnem
de Pessinus'ta hadm rahiplerle ilgili izler gerekten ok azdr.
Krte 1897: 38-39.
Robert 1980: 236-40.
Statius, Silvae 1 . 5.37-38; 2.2.87-89. Bkz. Robert 1980: 235-36.
399
Kaynakaa
Aign,B. 1963. Die Geschichte der Musikinstrumete des iigiiischeh Raumes hi u111 700 vor
Christus. Frankfurt a/M.
A.kerstrm, A. 1966. Die architektonischen Terrakotte Kkinasims. Lund, Sweden.
Akurgal, E. 1949. Spiithethitische Bildkunst. Ankara.
-, 995. Phrygische Kust. Ankara.
-, 1961. Die Kust Aatolies 11011 Homer his Alexader. Berlin.
-, 962. The Arl of the Hittites. New York.
-, 1978. Arcient Civilizations sd Ruis of Turkey, from Prehistoric Times mtil the Ed of
the Roman E111pire. Transleted by John Whybrow and Mollie Emre. stanbul.
Albright,W .F. 1929. 'The Anatolian Goddess Kubaba." Archivfr Orientforschmg 5: 22931.
Ailen, R. E. 1983. The Attalid Kigdom. Oxford.
Arrigoni, G. 1984. "Cibele. " in Ecidopedia Virgiliaa, ed. U. Cozzoli, 2: 770-74. Rome.
Aurigemma, S. 1960. Scaxi di Spia. Rome.
Austin, C. 1968. Nova Fregnenta Euripidea i PafrYris Reperla. Berlin.
Austin, R. G. 1977. P. Vergili Marois Aeneidos Liher Sextus. Commentary. Oxford.
Babrista, A. 1973. '"Avaacaqi Mtarppia 01'4cr" Praktika: 70-82.
Bachofen, Johann Jakop. 1 86 1 . Das Mutterrecht: Eine Utersuchug her die Gynaikokratie
der alten Welt nach ihrer religise ud rechtliche Natur. Stuttgart.
-, 1967. Myh, Religio, ad Mother Rights: Selected Writigs ofJ J Bachofen. Translated
from the German by Ralph Manhein. With a preface by George Boasand a
introduction by Joseph Champel. Princeton, N. J.
Bacon, H. 196 1 . Barharias i Greek Tragedy. New Haven, Conn.
Bailey, C. 1982. Phases i the Religio ofthe Acient Rone. Berkeley and Los Angeles.
, 194 7. Titi Lucreti Cari, De Reru Natura, Lihri Sex. Prolego11e11o, Critical Apparatus,
Traslation, ard Co11mmer-tary. Oxford.
Bammer, A. 1 982. "Forschungen im Artemision von Ephesos vom 1976 bis 198 1 . "
Aatolia Studies 32: 6 1 - 87.
-, 1984. Das Heiligtum der Arle111is vor E:phesos. Graz.
-, 1985. "Neue weibliche Statuetten aus dem Artemision von Ephesos." jahreshejl des
sterreichishe archiiologische Istituts 56: 39-58
Bamett, R. D. 1960. "Some Contacts between Greek and Oriental Religions." in A'time11 ts
orietaux das la religio grecque aciee, 143-53. Travaux du Centre d 'Etudes
superiores specialise d'histoire des religions, Strasbourg. Paris.
Barton, S. C., and G. H. R. Horseley. 1 98 1 . "A Hellenistic Cult Group and New
Testemant Chrurches. "jahrhuch fr Atike und Christentum 24: 7-4 1 .
Baumeister, A . 1860. Comnentatioen de A t)e et Adrasto roscriptian. Leipzig.
Bayet, J. 1957. Histoire politique et psychologique de la religio romaie. Paris.
Beard, M. 1 994. 'The Roman and the Foreign: The Cull of the ' Great Mother' in
mperial Rome." in Shamaism, History, ad the State, ed. N. Thomas and C.
Humphrey: 164-90. Ann Arbor, Mich.
Beare, W. 1950. The Roman Stage. London.
-
400
KAYNAKA
401
Redfield. Chicago. Originally published a s Recherches sur le dieu Pan. Rome, 1979.
-, 1 886b. "Lecriture d 'Attis: Le recit dans I'histoire." in Metamorphoses du myth en Grece
antique, ed. C. Calame: 87-104. Geneva.
-, 1996. La Mere des dieux: De Cybele i la Vierge Marie. Paris.
Bosanquet, R. C. 1939. "Dicte and the Temples of Dictaean Zeus." Annual ofthe British
School at Athens 40: 60-77.
Boyance, P. 1954. "Cybele aux Megalesies." Latomus 13: 337-42.
Bremer, J. 1979. 'The Legend of Cybele' s Arrival in Rome." Studi.es in Helknistik Religions,
ed. M. J. Vermaseren: 9-22. Leiden.
-, 1984. "Greek Maenadism Reconsidered. " itschrift fr Papyrologic und Epikraphik
55: 267-86.
Brinkmann, V. 1985. "Namenbeischriften an Frisen des Siphnierschatzhauses." Bulletin
de Correspondance Hellenique 109: 77-130.
Brixhe, C. 1979. "Le nom de Cybele." Die Sprache 25: 40-45.
-, 1982. "Palatalisations en grec et phrygien. " Bullerin de la societe linguistique de Paris
77: 209-49.
Brixhe, C., and T. Drew-Bear. 1982. 'Trois nouvelles inscriptions paleo-phrygiennes. "
Kadmos 2 1 : 64-87.
Brixhe, C., and M. Lejeune. 1984. Corpus des inscripti:ms palio-phrygiennes. Paris
Brommer, F. 1949-50. Pan im 5. Und 4. ]ahrhundert v. Chr. Marburger Jahrbuch ffr
Kunstwissenschaft 1 5. Marburg.
Broughton, T. R. S. 1953-54. "Notes on Roman Magistrates: Marius and the Magna
Mater. " Historia 2:209-13.
Brown, P. 1 988. The Body and Society: Men, Women, and Sexual Renunciation i Early
Christianity. New York.
Bulu, S. 1 988. 'The Architectural Use of the Aninal and Kybele Reliefs Found in
Ankara and Its Vicinity." Source 7: 1 6-23.
Buresch, K 1898. Aus Lydien: Epigraphische-geog;raphische Reisejrchte. Lepzig.
Burkert, W. l 979a. Structure and History in Greek Mythology and RituaL Berkeley and Los
Angeles.
-, 1979b. "Von Ullikummi zun Kaukasus: Die Felsgeburt des Unholds." WnbU7ger
]ahrbcherfr die Altertumwissenchaft 5: 253-61.
-, l 983a. Homo Necans. Translated by Peter Bing. Berkeley and Los Angeles. Original
German edition, Berlin, 1 972.
-, 1985. GreekReligion. Translated byJ. Raffan. Cambridge, Mass. Originally published
as Griechische Religion der archaischen U7d klassischen Epoche. Stuttgart, 1 977.
Burnett, A. P. 1970. "Pentheus and Dionysus: Host and Guest." Classical Philology 65:
1 5-29.
Burney, C. 1957. "Urartian Fortresses and Towns in the Van Region. " Anatolian Studies
7: 37-53.
Burr, D. 1934. Terracottas Jrom Myrina in the Museum ofjine Arls, Boston. Vienna.
Cahn, H. 1950. "Die Lwen des Apollon." Museum Helveticum 7: 1 85-99.
Canciani, F. 1970. Broni orientali e orientaliuanti a Creta nellVIII e VII secoli A.C. Rome.
Carcopino, J. 1 942. "La reforme romaine du culte de Cybele et d'Attis. " in Aspects
Mystiques de la Rome pai'enne: 149-71 . Paris
Carpenter, T. H. 1991 Arl and Myth in Ancient Grece. New York.
402
Cebe,J.-P., ed. 1977. Vamn: Satires Meippees. Translated and edited, with commentary.
Vol. 9. Collection de l' Ecole franaise des Rome. Rome.
Cerri, G. 1983. "La madre degli dei nell'Ef.ea di Euripide: Tragedia e rituale." Q;auleni
di storia 1 8 : 1 55-95.
Chadwick, H. 1959. The Seteces ofSextus: A Contributio to the History ofEarly Christia
Ethics. Cambridge.
Claritonidis, S. 1954. "Recherches dans le quartier est d'Argos." Bull.eti de Correspmdace
Helliique 78: 410-26.
Christou, C. 1968. Potia Thero: Eie Untmuchug her Ursprung, Erscheiug!fomenud
Wadluge der Gestalt einer Gotheit. Thessaloniki.
ilingirolu, A., and D. H. French, eds. 1994. Aatolia Iro Ages 3: The Proceedings of
the Third Aatolia Iro Ages Colloquiu Held atVa, Turkey, 6-12 August 1 990 (=
Anadolu Deir alan 3: /// Anadolu Deir alan Sepozyuu Bildirileri Van, 6-12
Austos 1 990) . Britisl Institute of Archaelogy at Ankara monograph 16. London.
Clairmont, C. W. 1970. Gravestoe ad Epigra: Greek Meorials fro the A rchaic and
Cssical Period. Mainz.
Coarelli, F. 1977. "Public Buildings in Rome between the Second Punic War and Sulla."
Papers ofthe British School at &e 45: 1-23.
-, 1982. "I monumenti dei culti orientali in Rome." in La soteriologia dei culti orietali
nell 'lpero Roano, ed. U. Bianchi and M. J. Vermaseren: 33-67. Leiden.
Cole, Susan Guettel. 1984. Theoi Megaloi: The Cult ofthe Great Gods at Saothrace. Leiden.
Comor, W. R. 1988. "Seized by the Nynpls: Nymplolepsy and Synbolic Expression
in Clasical Grece." Cssical Atiqity 7: 1 55-89.
Conze, A. 1980. "Hermes-Kadmilos. " Archiiologische Z,eitug 38: 1-1 O.
-, 188 1 . "Zur Jahrgang XXXVIII." Archiiologische Zeitug 39: 58.
-, 1 888. "Hermes-Kadmilos." Athenische Miteilnge 13: 202-6.
-, 189 1 . "Hermes-Kadmilos." Atheische Mitteilunge 16: 191-93.
Conze, A., and P. Schazmann. 1 9 1 1 . Maurt Kaleh: Ein Tepel der Gtemter uweit
Pergao. Jahrbucl des deutschen archaologischen Instituts, suppl. 9. Berlin.
Cook, B. F. 1966. "The Goddess Cybele: A Bronze in New York. " Archaeol<Jg;y 19: 25157.
Corsten, T. 199 1 . Die Ischrifte vo Pnsa ad Ovpu. Bonn.
Cosi, D. M. 1980-8 1 . "L'ingresso di Cibele ad Atene e a Roma." Ati del cetro ricerche e
docuetazione sull'atichitli classical l : 8 1-91 .
Cox, C . W . M . , and A. Cameron. 1937 MAMA vol. 5 . Manchester.
Crawford, N. 1974. Roa Republican Coinage. Cambridge.
Crossland, R. A. l 982. "Linguistic Problems of the Balkan Area in Late Prehistoric and
Early Clasical Periods." in Cabridge A ciet History, 2d ed., ed. J. Boardman, 1. E. S.
Edwards, N. G. L. Hammond, and E. Sollberger, 3. 1 :834-849. Camb-idge.
Cumont, F. 1 896. "Attis. " in RE 2, pt. 2: 227-52.
-, 1906. "L'Asie mineure." in Les Religios orietales dans le paganise roaie: Cofereu:es
faites au collige de Frace e 1 905: 43-68. Paris. 4th ed., 1 929, reprinted 1963.
-, 1910. "Gallos." in RE 7, pt. : 674-82.
Deighton, H. 1982. The "Weather-God" i Hittite Aat<Jlia: A Exaiatio ofthe Archaelogical
ad Textual Sorces. British Archaeological Reports, lnternational Series, 143.
Oxford.
,
KAYNAKA
403
404
Frazer,J. G. 1 906. Attis, Adonis, and Osiris. Studies in the History of Oriental Religion.
London.
Freyer-Schauenburg, 8. 1 974. Bildweke der archaisclen Zeit und ts stregen Stils. Samos
. Bonn.
Friedrich, J. 1932. Kleinasiatische Spracldenkmiilrr. Berlin.
-, 194 1 . "Phrigia." in RE 20, pt. : 781-89 1 .
Froehner, W. 1 897. Catalogue di!s antiquiis grecques et romaines du Musie dl! Marseilles. Paris.
Gabriel, A 1952. La Citi dl! Midas: Topographie, Le site etfouilles. Vol. 2 ofPhrygie: Exploration
arcliologique. Paris.
-, 1965. La Citi dl! Midas: Architecture. Vol.4 of Phrygie: Exploration arcliologique. Paris
Galinsky, G. K 1969. Aeneas, Sicily, and Rome. Princeton, NJ.
Gallini, C. 1962. "Politica religiosa di Clodio. " Studi e materiali di storia di!lle religioni 33:
257-72.
Garland, R. 1987. The Piraeusfrom theFifth to the First Century B. C. London.
-, 1 992. Introducing New Gods: The Politics ofAtlenian Religion. lthaca, N.Y.
Gauthier, P. 1989. Nouvelles inscriptions dl! Sardi!s. Yol. 2. Geneva.
Gentili, G. V. 1959. La Villa Erculia di Piazza Armerina. Rome.
Gerard, J. 1980. "Legende et politique autour de la Mere des Dieux. Revue ts Etuts
Latines 58: 153-75
Gerard-Rousseau, M. 1968. Les Mentions religieuses dans /,es tabkttes myciniennes. Rome.
Gimbutas, M. 1982. The Goddtsses and Gods of the old Europe. Berkeley and Los Angeles.
-, 1989. The Language ofthe Godtss. San Francisco.
Glendinning, M. l 996a. "Phrygian Architectural Terracottas at Gordion." Ph. D. diss.,
University of North Carolina, Chapel Hill.
-, l 996b. "A Mid-Sixth-Century Tile Roof System at Gordion." Hesperia 65: 99-1 19.
Gow, A. S. F. 1960. 'The Gallus and the Lion. "jounal ofHellenic Studies 80:88-93.
Gow, A. S. F. , and D. L. Page. 1 965. The Greek Anthology: Helenistic Epigrams. 2 vols.
Cambridge.
Gow, A S. F., and D. L. Page. 1 965. The Greek Anthology: The Garland ofPhilip and Some
Contemparary Epigrams. Cambridge.
Graeve, V. von. l 986a. "ber verschiedene Richtungen der milesischen Skulptur in
archaischer Zeit "in Jstanbulrr Mnitteilungen, suppl. 31, Millet, 1899-1890: Ergf!lmisse,
Probleme und Perspektiven einerAusgrabung, ed. W. Mller-Wiener: 81-94. Tbingen.
-, l 986b. "Millet 1 985." Jstanbulrr Mitteilungen 36: 43-47.
-, l986c. "Neue archaische Skulpturenfunde aus Millet. " in Archaische und klassische
griechische Plastik, ed. H. Kyrieleis, 2 1 -29. Mainz.
Graf, F. 1974. Ekusis und die orphische Dichtung Athens in Vorhellenistischer Zeit. Berlin.
-, 1984. 'The Arrival of Cybele in the Greek East. " in Proceedings of the Vllth Congress
of the Intenational Federation of the Societies ofClasical Studies. Ed. J. Harmata, l l l 720. Budapest.
-, 1985. Nordionische Kulte: Religiongeschichliche und epicgaphische Utersunchuge zu den
Kulten v01 Chios, Erythrai, Klazomenai md Phokaia. Bibliotheca Helvetica Romana,
2 1 . Vevey.
Graham, A. J. 1971. "Patterns in Early Greek Colonization. "jounal ofHellenistic Studies
9 1 : 3547.
Graillot, H. 1 91 2. Le culte dl! Cybik, mire di!s dieux, a Rome et dans I'empire romaine. Paris.
n
KAYNAKA
4 05
Graves, R 1948. The White Goddess: A Historical Grammar ofPoetic Myth. New York.
Grenfell, B. P., and A. S. Hunt. 1 906. Hibeh Papyri. Vol. . London and Oxford.
Gruen, E. S. 1 990. "The Advent of Magna Mater." in id., Studies in Greek Culture and
Roman Polity. 5-33. Leiden and New York.
-, 1992. Culture and National ldmity in Republican &me. Ithaca, N. Y.
Guarducci, M. 1970. "Cibele in un'epigrafe arcaica di Lorcri Epizefri. " Klio 52: 13338.
-, 197 1 . "Enea e Vesta." Rfimische Mitteilungen 78: 73-1 18.
Gusmani, R. 1959. "Agdistis." Parola del passato 66: 202- 1 1
- , 197 1 . "Le religioni dell'Asia Minore nel primo millennio A.C." Stroria dell,e religioni
(Turin) : 295-341 .
-, 1975. Neue epichorische Schriftzeugnisse aus Sardis. Vol. 3 of Archaelogical Exploration of
Sardis. Cambridge.
Gterbock, H. 1940. Siegel aus BoazAy, /: Die Knigssiegel der Grabungen his 1 938. Archiv
fr Orienforschung, supp. 5. Bertin.
-, 1942. Siegel aus Boazky, il: Die Knigssiegel von 1 939 und die brigen HierogyphensiegeL
Archiv fr Orientforschung, supp. 7. Bertin.
-, 1946. Ankara &desteninde bulunan Eti Mzesi Byk Salon !Ulavuu. stanbul.
-, 1 952. The Songs of Ullikummi: Revised Text of the Hittite Version of the Hurrian Myth.
New Haven, Conn.
-, 1954. "Carchemish. " joumal ofthe Near East Studies. 13: 102-14.
-, 1974. "Kleine Beitrage zum Verstandis der Ankara-Reliefs." Baggdader Mitteilungen
7: 97-99.
Gterbock, H., and R L. Alexander. 1983. 'The Second Inscription on Mount Sipylos."
Anatolian Studies 33: 29-33.
Habicht, C. 1980. "Bemerkungen zum p. Haun. 6." 'leschriftfr Papyrof>rfe uui Epigraphik
39: 1-5.
Haldane, J. A. 1 968. "Pindar and Pan: Frs.95-100 Snell. " Phoenix 22: lS-3 1 .
Hali, E . 1 988. "When Did Trojans Tum into Phrigians?" Zeitschrift f r Papyrologie und
Epigraphik 73: 15-18.
-, 1989. lnventing the Barbarian: Greek SelfDefination Through Tragedy. Oxford.
Hamilton, N. 1996. "Figurines, Clay Balls, Small Finds and Burials. " in Hodder 1996:
2 1 5-63.
Hanfmann, G. M. A. 1961. "The Third Cambaign at Sardis ( 1960) . " Bulletin of the
American Schools of Oriental Research 162: 9.
-, 1 964. "The Sixth Campaign in Sardis ( 1963 ) . " Bulletin of the American Schools of
Oriental Research 174: 3-58.
-, 1 983. "On the Gods of Lydian Sardis . " in &itrage ur Altertumskunde Kleinasiens,
2 1 9-31 . Mainz.
Hanfmann, G. M. A., W. E. Mierse, C. Foss, et al. 1983. Sardis from Prehistoric to Roman
Times: results of the Archaelogical Exploration ofSardis, 1 958-1 975. Cambridge, Mass.
Hanfmann, G. M. A., and N. H. Ramage. 1978. Sculpture from Sardis: The Finds through
1 975. Cambridge, Mass.
Hanfmann, G. M. A., andj. C. Wadbaum . 1969. "Kybebe and Artemis;: Two Anatolian
Goddesses at Sardis." Archaeology 22: 264-69.
Hansen, E. V. 197 1 . The Attalids ofPergamon. I thaca, N.Y.
406
KAYNAKA
407
-, 1 989. "Die Entstehung der friihen Kybelebilder Phrygiens und ibre Einwirkung
auf die ionische Plastik. jahresheft des sterreichischen archiiologische Instituts 57,
suppl. 7: 40-107.
Jacoby, F. 1926-1958. Frap;mente der p;riechischen Historiker. Berlin.
James, E. O. 1959. The Cult ofthe Mother-Goddess: An Archaeological ad Documentary Study.
New York.
Janko, R. 1982. Homer, Hesiod and the Hymns. Cabbridge.
Jeanmaire, H. 1939. Couroi et rouretes: Essai sur l'education spartiate et sur /,es rites d'adol.escence
dans l'antiquiti hellinique. Lille. Reprint, New York 1975.
Jessen, [ ? ] . 1903. "Dindymene." in RE 5, pt. 1 : 651-52.
Jung, C G. 1 969. "Psychological Aspects of the Mother Archetype" [ 1 938 ] . in Four
Archetypes: Mother, Rebirt, Spiril, Trickster, trans. form the German by R. F. C. Hull.
Princeton, N.J.
Junge, P. J. 1 940. "Hazarapits." Klio 33: 1 3-38.
Kabbani, R. 1986. Europe's Myths ofthe Oriert. Bloomington, lnd.
Kannicht, R. 1969. Euripide's Hel.ena. Text und Kommentar. Heidelberg.
Kannicht, R., and B. Snell. 198 1 . Tragicornm Graecornm Fragmenta. Vol. 2. Gttingen.
Karwiese, S. 1968-71 . "Der tote Attis. "jahresheft des sterreichischen archiiologischen Jstitutes
49: 50-62.
Keil, J. 1915. "Denkmaler des Metes Kultes. "jahresheft des sterreichischen archiiologischen
bstitutes 18: 66-78
-, 1 926. "Vorlaufiger Bericht iiber die Ausgrabungen in Ephessos. " jahresheft des
sterreichischen archiiologischen Jstitutes 23: 24 7-99.
Kekule von Stradonitz, R. 1922. Die p;riechische Skulptur. Berlin and Lepzig.
Kem, O. 1926-38. Die Religion der Griechen. Vols. 1-3. Berlin.
Keuls, E. C. 1984. "Male-Female lnteraction in Fifth-Century Dionysiac Rituals as Shown
in Attic Vase Paitings." l.eitschrift far Papyrowgie und Epigraphik 55: 287-97.
Kindstrand, J. F. 1981. Anacharis: The l.egend and the Apophthegmata. Uppsala.
Kirk, G. S., andJ. E. Raven. 1963. The Presocratic Phi/,osophers. Cambridge.
Knibbe, G. 1978. "Die 'anderen' ephesischen Gtter. in Studien zur Religio und Kulter
Kl.einaniens: restschrift far Friedrich KarlDmer, ed. S. ahin, E. Schwertheim, and J.
Wagner: 489-503. Leiden.
Kohler, E. 1995. Gordion Excavatiom Final Reports //: The Lesser Phrygian Tumuli. Part 1 .
The Inhumations. Gordion Excavations 1 950-1973. University of Pennsylvania,
University Museum Monograph 88. Philadelphia.
Krle, A. 1 897. "Kleinasiatische Studien il." Athenische Mitteilwgen 22: 1-5 1 .
-, 1898. "Kleinasiatische Studien III." Athenische Miteilungen 23: 80-153.
-, 1900. "Kleinasiatische Studien VI." Athenische Mitteilungen 25: 398-444.
Krte, A., and G. Krte. 1904. Gordion: Erge/misse der Ausgralnng imjahre 1 900. Jahrbuch
des kaiserlichen deutschen archaologischen lnstituts, supp. 5. Berlin.
Kves, T. 1 963. "Zur Empfang der Magna Mater in Rom." Historia 12: 321-47.
Kraay, C. 1 976. A rchaic and Clasical Greek Coi1s. Berkeley and Los Angeles.
Krencker, D., and M. Schede. 1936. Der Tempk in Ankara. Berlin. Leipzig.
Kunze, E. 1931. Altkretische Bron.ereliefs. Stuttgart.
La Geniere, J. de. J 985. "De la Phrgie a Locres Epizephyrienne: Les chemins de Cybele.
Mel.andes de l'Ecol.efranaise de Rome. A ntiquiti 97: 693-717.
408
-, 1986. "Le culte de la mere des dieux dans le Peloponnese." Comptes rendus de
l 'Acadimie des Inscriptions et Belk.s-Lettres-. 29-46.
-, 1993. "Statuaire archaique de la Mere des dieux en Arcadie et en Laconie." in
Sculpturefrom Arcadia and Laconia, ed. O. Palagia and W. Coulson: 153-58. Oxford.
Lambrechts, P. 1 95 1 . "Cybe!e, divinite etrangere ou natiomale?" Bulletin de la Sociite
royale belge d 'Anthropologie et de Prehistoire 62: 44-60.
-, 1952. "Les fetes 'phrygiennes' de cybele et d'Attis." Bulletin de l1nstitute historique
belge de Rnme 27: 141-70.
-, 1962. Attis: Van Herdersknaap tot God. Brussels.
Lane, E. 1988. "fiacr:o. " Glotta 66: 100-123.
-, 1996. ''The Name of Cybele's Priests the 'Galloi. ' " CARC: 1 1 7-33.
Lane Fox, R. 1986. Pagans and Christians. New York. Reprint, San Francisco, 1995.
Langlotz, E. 1996. Die kulturelle und knstlerische Hellenisierung der Ksten des Mittelmeers
durch die Stadt Phokaia. Arbeitsgemeinschaft fr Forschung des Landes Nordrhein
Westfalen 1 30. Cologne and Opladen, Leverkusen, Germany.
-, 1969. "Beobachtungen in Phokaia." Archaologischer Anzeiger 84: 377-85.
Laroche, E. 1960. "Koubaba, deesse anatolienne, et le probleme des origines de Cybele. "
in Eliments orientaux dans la religion grecque ancienne, 1 1 3-28. Travaux de Centre
d'Etedes superiores specialise d'historie des religions, Strasbourg. Paris.
Latte, K 1920. Heiliges recht: Untersuchungen zur Geschichte der sakralen Rechtsforme11 in
Griechenlend. Tbingen. Reprint, Darmstadt, 1964.
-, 1960. IWmische religionsgeshichte. Handbuch der Altertumswissenschaft 5.4. Munich.
Laum, B. 1914. Stiftungen in der Griechischen und rmischen Antike. Leipzig.
Laumonier, A. 1956. Exploration archiowgique de Delos, vol. 23: Les .figurines terre-cuties.
Paris.
Lawler, L. B. 1964. The Dance in Ancient Grece. London.
Lejuenne, M. 1969a. "Discussions sur l'alphaber phrygien." Studi micenei ed egeo-anatolici
10: 19-47.
-, l 969b. "Notes paleo-phrygiennes." Revue des Etudes anciennes 75: 287-300.
-, 1970. "Les inscriptions de Gordion et l'alphabet phrygien." Kadmos 9: 51-74.
-, 1979. "Regards sur !es sonores i.-e. en vieux phrygien." in Florilegium Anatolicum:
Melanges offerts a Emmaunuel Laroche: 219-24. Paris.
Levick, B., S. Mitchell, J. Potter, and M. Waelkens. 1988. Monuments from the Aeanitis.
MA./WA, vol. 9. Gloucester.
Lewis, 1. M. 1989. Ecstatic religion: A study of Shamanism and Spirit Possession. 2nd ed.
London.
Linfert, A. 1966. "Zur zwei Reliefs." Archaologischer Anzeiger. 497-501.
Linforth. 1. M. 1946. The Corybantic Rites in Plato. University of califomia Publications
in Clasical Philology 13, no.5: 1 2 1-62.
Lobel, E., and D. Page, eds. 1955. Poetarum lesbiorum Fragmenta. Oxford.
Loon, M. N. van. 1966. Urartian Art. stanbul.
-, 199 1 . Anatolia in the Earlier First Millennium B. C. Iconography of Religions 15. 1 3.
Leiden.
Loucas, 1. 1992. "Meaning and Place of the Cult Scene on the Ferrara Krater T 128."
in The Iconography of Greek Cult in the Archaic and clasical Periods, ed. R. Hagg: 7383. Athens and Liege.
KAYNAKA
409
410
Stuttgart.
Mitchell, S. 1982. Regional epigraphic Catawgues ofAsia Minor, vol.2: The bscriptios of
Nrrrth Galatia. British Archaeological Reports, International Series 1 35. Oxford.
-, 1993. Anatolia: Land, Men, and Gods in Asia Minor. Oxford.
Mitropoulou, E. 1 977. Deities and Heroes in thef01711S ofSnakes. Athens.
-, 1996. "The Goddess Cybele in Funerary Banquets and with an Equestrian Hero."
CARC: 1 35-65.
Mbius, H. 1916. "Form und Bedeutung der sitzenden Gestalt." Athenische Mitteilungen
4 1 : 1 19-219.
-, 1935-36. "Das Metroon in Agrai und sein Fries. " Athenische Mitteilungen 60-61 : 23468.
-, 1968. Die Oma11/R'lte der griechischen Grabstelen. Munich.
Mollard-Besques, S. 1972. Catawque raisomidesfiguries et relieft en terre-cuite grecs, etrusques,
et romains, vol.3: Epoques hellinistique et romaine, Gre et Asie Mineure. Paris.
Morgan, M. G. 1973. 'Villa Publica and Magna Mater." Klio 55: 231-45.
Mulroy, D. 1976. "Hephaestion and Catullus 63." Phoenix 30:61-72.
Muscarella, O. W. 1974. Ancient An: The Norbe7t Schinmel CoUection. Mainz.
-. 1 989. "King Midas of Phrygia and the Greeks. " in Anatolia and the Near East: Studies
in Honor of Tahsin z.g, ed. K Emre, F. Hrounda, M. Mellink, and N. zg: 33342. Ankara.
-, 1995. "The Iron Age Background to the Formation of the Phrygian State." BuUetin
of the American School of oriental Research 299-300: 91-101.
Muss, U. 1983. "Studien zur Bauplastik des archaischen Artemisions von Ephesos." Ph.
D. diss., Bonn.
Mylonas, G. E. 1 96 1 . Eleusis and the Eleusinians Mysteries. Princeton, N.J.
Nanda, S. 1990. Neither Man nor Woman: The Hijras oflndia. Belmont, Calif.
Nasl, E. 196 1 . PictorialDictionary ofAncient Rme. 2nd ed. Tbingen.
Nauck, A. 1 877. Tragicorum Graecorum Fragmenta, ed. B. Snell. Hildesheim. Reprint,
1964.
Naumann, F. 1983. Die Ikonographie der Kybek in der phrygischen und der griechischen Kunst.
Istanbuler Mitteilungen, supp. 28. Tbingen.
Naumann, R. 1967. "Das Heiligtum der Meter Steuene bei Aezani." Jstabukr Mitteilgen
1 7: 218-47.
-, 1979. Der Zeustempel zu Aizanoi. Berlin.
Neumann, E. 1963. The Great Mother: Analysis of an Archetype. Princeton, NJ.
Neumann, G. 1 959. "Die Begleiter der phrygischen Muttergttin von Boazky."
Nachrichte der Akademie der Wisseschafle in Gttingen: 101-5.
Neve, P. 1 970. "Bericht ber die Ausgrabungen der deutschen Boazky-Expedition
im Jahrel969." Trk Arkeowji dergisi 1 8: 1 51-59.
Nilsson, M. P. 196 1 . Geschichte der griechischen &ligion. Yol. 2. 2nd ed. Munich.
-, 1967. Geschichte der griechische &ligion. Yol. 1 . 3rd ed. Munich.
Nock, A. D. 1925. "Eunuchs in Ancient Religion." Archivfr &ligionwisseschaft 23: 2533.
N ohlen, K., and W. Radt. 1978. Kapikay, ein Felsheiligtum bei Pergamon. Altertner vo
Perganon 1 2. Berlin.
Ohlemutz, E. 1940. Die Kulte und Heiligtmer der Gtter in Pergamon. Wrzburg. Reprin,
KAYNAKA
41 1
Dannstadt 1968.
Oikonomides, A. 1978. "P. Haun. 6 and Euxenos the Athenian Eponynous of 22/ 1
B.C. " 'Zeitschrift far Papyrologie und Efrig;raphik 32: 86.
Ophuijsen, J. M. van. 1987. Hephaestion on Metre. Mnemosyne supp. 1 00. Leiden.
Oranje, H. 1984. Eurifrides ' Bacchae: The Play and /s Audience. Leiden.
Orthmann, W. 1971. Untersuchungen zur spathethitischen Knust. Bonn.
Osbome, R 1987. Cl.assical Landscape withFigures: The Anci.ent Greek City a11d /ts CQmtryside.
London.
zgen, E., and I. zgen. 1988. Antalya Museu11 Catalogue. Ankara.
zg, N. 1 965. The Anatolian Group of Cylinder Seal !111pressions fro111 Kltepe. Anlara.
zg, T. 1969. Altntepe iL To111bs, Storehouses, and lvories. Ankara.
-, 1971. Kltepe and Its Vicinity in the Iron Ag. Ankara.
-, 1988. Inandiktepe: An1111portant Cult Center in the Old Hittitie Period. Ankara.
Padel, R. 1983. "Women: Model for Possession by Greek Daemons." in ]111ags of Wo111en
in A ntiquity, ed. A. Cameron and A. Kuhrt: 3- 1 9. Detroit.
Page, D. L., ed. 1 962. Poetae Melici Graeci. Oxford.
-, ed. 1974. Suppl.enentu111 Lyricis Graecis. Oxford.
Palmer, L. R. 1963. The Interpretation ofMycenaean Te:xts. Oxford.
Papachristodoulou, I. 1 973. ""AyaA.c Kal. vco; Ku[A.11; E.v Mooxaq>." Archaiologike
!pherneris: 189-21 7.
Parker, Robert. 1996. Athenian Religion: A History. Oxford.
Parsons, P. J. 1 974. O:xyrhynchus Papyri. Vol. 42. London.
Patai, R. 1967. The Hebrew Goddess. New York.
Peatfield, A 1994. "After the 'Big Bang'-What? Or, Minoan Synbols and Shrines beyond
Palatial Collapse. " in Placing the Gods: Sanctuaries and Sacred Space in Acient Greece,
ed. S. Alcock and R. Osbome: 1 9-36. Oxford.
Pembroke, S. 1965. "Last of the Matriarchs: A Study of the lnscriptions of Lycia. "joumal
of the Ecoo111ic and Social History of the Orie t 8 2 1 7-47.
-, 1 967. 'Women in Charge: The Function of Alernative in Early Greek Tradition
and the Ancient idea of Matriarchy. "]oumal ofthe Warburg and Courtlad /nstitutes
30: 1-35.
Pensabene, P. 1978. "Roma-Saggi di scavo sul tempio della Magna Mater del Palatino."
A rcheologia Laziale 1: 67-7 1 .
-, 1979. "Auguratorium' e tempio della Magna Mater. " Archeologia Laziale 2 : 67-64.
-, 1980. La zona sud-occidentale del Palatino. " Archeologia Laziale 3: 65-81 .
-, 1981. "Nuove acquisizioni nella zola sud-occidentale del Palatino." Archeologia Laziale
4: 101-18.
-, 1982. Nuovi indagini nell'area del tempio di Cibele sul Palatino. " La soteriowgia dei
culti orientali nell'I111pero Rn11a1w, ed. U. Bianchi and M. J. Vermaseren: 68-98. Leiden.
-, 1983. "Quinta campagna di scavo nell'area sud-ovest del Palatino." Archeologia Laziale
5: 65-75.
-, 1984. "Sesta e settima campagne di scavo nell'area sud-ovest del Palatino." Archeologia
Laziale 6: 149-58.
-, l 985a. "Ottava campagne di scavo nell'area sud-ovest del Palatino. " Archeologia
Laziale 7: 1 49-55.
-, 1 985b. "Area sud-occidentale deJ Platino." in Roma, Archeologia el centro, ed. A. M.
"
KAYNAKA
413
414
KAYNAKA
415
KAYNAKA
4 17
418
419
Dizin
1. Attalos Soer 207, 255, 259260
il. Eunenes 1 92
Aree 194
Amorgos 1 3 1 , 138
Ariadne 293
Ana Tanra Kilt 7, 25, 29, 334, 37-42, 44, 46, 52, 55, 57,
A. Rousselle 381-2, 39 1 . 4 1 4
38 1 , 387, 404, 4 1 3, 4 1 7
404
Aristokrasi 272
Aakreon 364
3, 386
Anasoyluluk 3 1
Arernis 1 1 , 6 4 , 1 1 6, 1 35 , 1 4 2 ,
Ancuzky 6 4 , 337
4 1 3-14
416
Artenision 1 46, 350, 399
396
392, 4 1 0 , 4 1 2, 4 1 6, 4 1 8, 151
Aiolis 3 1 4
Aisklines 1 66-7, 1 7 2 , 178, 184,
359, 362
115
353, 379
Atht>na l 65, 1 68, 208. 242, 3 1 7,
348, 356, 358-60. 366, 380,
394, 396
Atina 10-1 , 16, 44, 58, 1 27, 1 29,
Anu 241
4 1 7 , 323
Akalan 1 1 3
Ak Tanra 33
Akrai 223, 271 , 365, 373, 376,
415
Akriai 1 40
Akropolis 1 05, 1 40, 1 45 , 242,
3 1 7 , 32 1 , 352, 363, 396
Alexandros Polyhistor 83, 340
Alfrt>d Krte 1 4
Alkibiades 1 69, 359, 361
396
Apollon 1 1 6 , 1 6 1 , 1 65 , 1 85,
Auguratorium 384. 4 1 1
Amazonlar 1 8 1
420
Byzantiumlu Stephanus 83
Av sahneleri 338
Devler 242
Diagoras 361
362-3
Aziz Paulus 1 68
51
Bactria %6
410, 4 1 2 , 4 1 8
Cenaze Trenleri 2 1 9
344-5, 109
Dikaios 368
Dindymene 82, 189, 1 97, 202,
Diodoros l 73, l 75, 232-6, 239,
399
Diadem 140
Bayandr 10, 1 1 6
394, 396
Bayndr 1 1 8, 389
Bendis 1 32, 1 8 1 , 2 1 5 , 223, 360,
364-5
Beydeirmen 95
344-5
Dioskur 221-2
Dokimeion 1 96, 239, 327, 379,
413
Claudiopolis 95
Dmrek 9, 96, 1 1 4, 1 2 1 . 94
Doryleion 1 35
Bmer. F.
393, 398
Constantiopolis 318
415
Daskalopetra l 44, 4 l 4
Daskyleio 1 35. 350
Bremer. J..
Eileithyia 162
Enmanuel
395, 401
Endymion 249
374-6
Byk
72
355, 387
Laroche
336. 409
361-2
Byk Kapkaya
1 1 2-3, 344
Biykkale 88
1 0, 70, 1 0 1 -2,
410
Ephoros 363
Epidauros 223,
DiZN 42 1
376
410
Erin)'S 242
Erythrai 83, 138, 145, 197, 2001 . 341 , 362, 369, 3 7 1 , 395,
Graham, A. J 404
403-4
G mgeleri 58
7, 74
H. S. Versnel 42
Eudaimonia 1 94
Eumees 1 92-3
Hades 357
Eumeneia 369
D.
403
Franz Cumont 32
Froehner, W. 404
Gaia 1 7 1-2
409, 54
Hadrianus 302, 3 1 8
Hadmlk 2 4 0 , 309, 3 1 1 , 39 1 ,
Hellanikos 384
Henri Graill ot 32
Galenos 391
Heraion 146
Gartl Thomas 43
Gela 1 75
Geometrik 88, 99, 102-3, 1 1 24, 1 34, 334, 342, 344-5, 104
Ilion 409
Hygeia 194
Galax.ia 2 1 4
383, 390
Gallesia 197
398
361-2. 409
Hestia 193
388
384, 390
303, 3 1 4, 3 1 6-7
Jeanmaire, H 407
Johannjakob Bachofen 29
Kabartmalar 47-9, 56, 64, 67-8,
3 1 5, 3 1 8, 3 2 1 , 333, 34 1 , 370.
326, 361-2
342, 346
395
422
Kasabala 63-4
Llberti 301
Metreslik 29, 3 1
1 1 2-4, 1 2 1 , 1 25, 1 15
Kelainai 82-83
Kent Devleti 24, 1 28, 1 45-7,
220, 303
Khalkedon 202, 369
Kharo 1 3 1-2, 349
Khios 84, 1 38 , 1 44, 146, 201 ,
220, 341 , 349, 354, 371
Kilikia 63, 9
MichaelJameson 1 5
Midas 1 0, 1 3, 69, 77, 8 1 , 84-5,
Kleishenes 1 64
Lupercal 263
359
362-363
Kriton 1 5 1 , 1 60, 184, 358, 362
Machteld Mellink 1 5 , 98
Mneme 1 94
137
Kk Kapkaya 1 03
Musa'lar 1 3 1 , 1 6 1 , 363
Mzik 39, 1 2 1 , 1 30-1, 1 43, 1 53,
Kunarbi 24 1
Maiad 'lar 1 55
342
397
2, 393
Marcus Aurelius 3 1 7
Neapolis 366
Nikomakhos 393
Myrina 20 1 , 401
Mesembria 2 1 2, 373
Messenia 362
Leo 1 1 6
151. 1 63
Origenes 380-1
Dl.IN 423
Oryanalizm 23
Oscar Muscarella 1 5
394-5, 398, 4 7
Pheidias 1 5 1 , 355
8, 382-93, 400
3 1 5, 375
Philadelphia 1 93-4, 196, 199,
P. Cornelius 300
P. Romanelli 384-5, 4 1 3
4 , 4 1 7-8
Philo 242
418
Phokaia 1 3 5 , 138, 1 40, 1 43-6,
Robert Graves 33
Roberto Gusmani 32
Palmer, L. R. 352, 41 1
Rodney Young 1 4
408
Paphlagonia 95, 3 1 7
Salmanky 9, 6 5 , 7 6 , 89
356-9, 362-4
Sappho 364
Paroslu Agorakritos 1 5 1
Sardes 1 0- 1 , 1 5, 63, 7 9 , 1 1 3 ,
41 1 , 262-3
Pausanias 140, 1 64-5, 198, 202,
232-7, 239-4 1 , 244, 2i6-7,
249-5 1 , 253, 322, 352, 355,
Pleiad'lar 223
Saturnus 285
Scipio Corculum 300
Scipio Nasica 43, 255-6, 258,
27 1 , 300, 382
Selene 249
287, 387
Sicilya 1 27, 138, 145, 159, 1 681 69, 1 75 , 178-9, 1 82 , 2 2 3 ,
270- 1 , 333, 35 1 , 358, 365,
373
Sidon 366
Sikkeler 1 38, 196, 20 1 , 27 1 .
277, 3 1 5, 325
Priene 20 1 , 205, 37 1 , 4 1 4, 4 1 8
Prinias 1 4 1 , 353
Sinope 1 35
424
Yahudi-Hristiyan 28
Yazlkaya 60
Slater, W. J 358, 4 1 5
Trophonios 222
Sokrates 1 60
Tupa 69-70
Sorreto 296-7
Tutlaliya 60
Sparzene 197
417
Zonguldak l l 7
Strosis 2 1 7-9
Telkhin 363
Telmessos 201
W. S. Ferguson 44
Tlomas H. Carpenter 1 5
Wilamowitz-Moellendorff, U .
Tibur 276
von 418
Will, E. 360- 1 , 4 1 8
Tithonos 249