5 - A poesia entre 1936 e 1976 :

consecuencia da guerra civil desaparece case por completo a producion literaria en galego durante
mais dunha decada.actividade cultural continuada so e posible no exilio poetas como Luis
Seoane,lorenzo varela e emilio pita fan a poesia critica e de compromiso.galicia comeza unha
timida recuperacion a partir de 1947,comaros verdes,o primeiro libro destacabel pola sua
calidade.1949 sae en pontevedra a coleccion benito soto,dirixida por celso emilio ferreiro,no ano
seguinte constituese a editorial galaxia o camiño para novas editoras en galego.Esta situacion
provoca simultaneamente as obras de tres xeracions:

1.Xeracion do 36.poetas nados entre 1910-20 a guerra acolleos na sua xuventude educados no
ambiente cultural do nacionalismo de preguerra,poetas de culturas e estilos moi
diferentes.A.cunqueiro.celso emilio ferreiro,aquilino iglesia alvariio,maria mariño...

11.Promocion de enlace,entre 1920-30-,non son un grupo coherente,cada un busca o seu

estilo.formados culturalmente en castelan,escriben nas duas linguas,viven o drama social
posguerra e a pobreza cultural dunha sociedade censurada e bastante illados da cultura
eeuropea.luz pozo garza,manuel cuña novás...

111.Poetas das"festas minervais"entre 1930-40,non coñecen a guerra civil:manuel maria,neles xa

existe unha conciencia de grupo,ampliandose en feitos colectivos como a restauracion das festas
minervais universitarias ou a creacion do grupo de brais pinto e colaborando no diario la noche o
na coleccion fila de nova galaxia.manteñense en contacto e comparten afinidades ideoloxicas
crearen as organizacions nacionalistas de esquerdas.nun primeiro momento continuan tendencias
poeticas de preguerra non comprometidas:hilozoismo,neotrobadorismo,paixasismo rularista.iran
aparecendo formas novas nesta posguerra: intimismo seguindo a liña por rosalia ,clasicismo...a
forma poetica mais caracteristica sera a escola da tebra ou a poesia do neboeiro,poesia intimisa de
enfoque pesimista da vida.a finais dos 50 xorde o realismo coloquial,que foxe da linguaxe poetica
tradicional abrindo o camiño a poesia socialrealista.esta sera a liña tematica absolutamente
dominante ata mediados dos 70.

autores pertencentes a cada unha das tres xeracions:

1.celso emilio ferreiro(celanova,1012-vigo 1979).ten poesia intimista inluenciada polo

existencialismo,presente pesimista cheo de soidade e desacougo levao a sentir nostalxia da
infancia perdida en celanova.escribiu poemas amorosos para sua muller cheos de ledicia e
optimismo.obra mais representativa e o soño su agado 1955 esta tematica volve na sual ultima
obra onde o mundo se chama celanova 1975.ten poesia satirica,a sua poesia socialrealista,cunha
linguaxe moi asequible e coloquial,trata temas como aguerra civil.a obra mais representativa e
longa noite de pedra 1962,un exito en vendas.o seu titulo covertese nuhna metafora da dictadura
franquista poeta mais coñecido dentro e fora de galiza.

2.Manuel cuña novas(Pontevedra,1926-1992) representante da escola da tebra obra fabulario

novo 1952 sentimento de angustia e desesperacion imaxes nas que predomina a sensacion de
sombras,de escuridade.

3.Uxio novoneyra( o courel 1930- compostela 1999).poucos libros,excelente recitador,poesia

fundamentalmente paisaxistica pero persoal,unha perspectiva case mistica,de fusion coa natureza.

4.Xose luis mendez ferrin (ourense,1938) unicios unidos a escola de tebra,voce na neboa 1957
poesia social baixo o heteronimo de heriberto bens,libro mais importante e con polvora e
magnolias 1976,camiño novo na literatura galega,novo temas,nova linguaxe poetica.usa o
versolibrismo e multitude de referencias culturais: o celtismo,a poesia medieval,o movemento
beat..o ton e nostalxico:Morre franco e con polvora e magnolias xunto con Mesteres;de Arcadio
lopez casanova,foi quen marcou ese cambio,tiña que vir dado por un home metido de cheo na
politica e na protesta social como Xose luis mendez ferrin.