Από τον γέροντα Παΐσιο
Μόνο οι Ορθόδοξοι θα σωθούνε;
Κάποιος καθολικός ρώτησε τον γέροντα:
-Μόνο οι ορθόδοξοι είναι κοντά στο Θεό και µόνο αυτοί θα σωθούνε;
Ο Θεός είναι µε όλο τον κόσµο.
-Εσύ µπορείς να µου πεις πόσος κόσµος είναι κοντά στο Θεό; Έχουµε
διαφορές. Είµαστε φυσικά παιδιά του ενός Θεού Πατέρα, αλλά µερικά
µένουν στο σπίτι και µερικά γυρίζουν έξω.
Ο αγιασµός των Ορθοδόξων και των Ρωµαιοκαθολικών
-Σε έναν καθολικό που είχε καλή διάθεση είπα: «Μια από τις σπου-
δαιότερες διαφορές µας είναι αυτή: Εσείς βάζετε τον εγκέφαλο, εµείς
την πίστη…Με την λογική σας περιορίζετε την θεϊκή δύναµη, γιατί
την Θεία Χάρη την πετάτε στην άκρη. Εσείς στον αγιασµό ρίχνετε συ-
ντηρητικό για να µην χαλάσει. Εµείς στα χαλασµένα ρίχνουµε αγια-
σµό, για να γίνονται καλά. Πιστεύουµε στην Χάρη που αγιάζει και ο
αγιασµός κρατάει 200 και 500 χρόνια και δεν χαλάει ποτέ.
Η ταραµοσαλάτα
-Μερικοί από τους Ορθοδόξους που έχουν ελαφρότητα και θέλουν να
κάνουν προβολή, «Ιεραποστολή», συγκαλούν συνέδρια µε ετεροδό-
ξους, για να γίνεται ντόρος και νοµίζουν ότι έτσι θα προβάλλουν την
ορθοδοξία, µε το να γίνουν ταραµοσαλάτα µε τους κακοδόξους.
Τα θαύµατα των θρησκειών
-Υπάρχει διαφορά στα θαύµατα της θρησκείας µας και εκείνα των άλ-
λων θρησκειών. Και ο Χότζας κάνει θαύµατα µε τις διάφορες µαγείες.
Επιδιώκει να δει το φως. Ενώ εµείς όταν ο ∆ιάβολος µας δίνει φως και
µας στέλνει λάµψεις, του γυρίζουµε την πλάτη. Άλλοι πάλι δένουν την
µύτη και τεντώνουν τα αυτιά τους, τρίβουν τα µάτια τους και έχουν
παραισθήσεις. Εµείς ζητάµε από το Θεό το θαύµα και δεν συνεργαζό-
µαστε µε τον ∆ιάβολο, αλλά τον πολεµάµε µέρα-νύχτα.
ΛΟΓΟΣ


 ΘΕΟΥ
9 Μαρτίου 2008 ΤΕΥΧΟΣ 1076
ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΗΣ ΤΥΡΟΦΑΓΟΥ
(ΣΥΓΓΝΩΜΗΣ)
Φτάσαµε µε την βοήθεια του Θεού στην τελευταία µέρα πριν
από την Μεγάλη Σαρακοστή. Ήδη κατά την εβδοµάδα της Απόκρεω,
την προηγούµενη δηλαδή, δύο µέρες, η Τετάρτη και Παρασκευή ξεχω-
ρίστηκαν να ανήκουν στην Σαρακοστή. Η θεία λειτουργία δεν τελέστη-
κε και η όλη τυπική διάταξη στις ακολουθίες έχει πάρει τα λειτουργικά
χαρακτηριστικά της Μεγάλης Σαρακοστής.Το Σάββατο της Τυροφάγου,
δηλαδή χθες, η Εκκλησία «ποιεί µνείαν πάντων των εν ασκήσει λαµψά-
ντων αγίων ανδρών τε και γυναικών». Οι άγιοι είναι τα πρότυπα που θα
ακολουθήσουµε, οι οδηγοί στην δύσκολη τέχνη της νηστείας και της
µετανοίας.
Η σηµερινή Κυριακή ονοµάζεται Κυριακή της Συγγνώµης, αλλά
έχει και ένα άλλο λειτουργικό όνοµα που θα πρέπει να θυµόµαστε: «της
από του Παράδεισου της τρυφής εξορίας του Πρωτοπλάστου Αδάµ»
Το όνοµα αυτό συνοψίζει ουσιαστικά την πλήρη προπαρασκευή για την
Μεγάλη Σαρακοστή. Ξέρουµε ότι ο άνθρωπος πλάστηκε για να ζει στον
παράδεισο, για την γνώση του Θεού και την κοινωνία µαζί Του. Η α-
µαρτία του όµως τον αποµάκρυνε από την ευλογηµένη ζωή και έτσι η
ύπαρξή του στην γη είναι µια εξορία. Ο Χριστός, ο Σωτήρας του κό-
σµου, ανοίγει την πόρτα του Παραδείσου στον καθένα που τον ακολου-
θεί, και η Εκκλησία µε το να µας αποκαλύπτει την οµορφιά της Βασι-
λείας, κάνει την ζωή µας µια προσκυνηµατική πορεία προς την ουράνια
πατρική γη. Έτσι αρχίζοντας την Μεγάλη Σαρακοστή είµαστε σαν τον
Αδάµ που εξεβλήθη του παραδείσου και καθεζόµενος απέναντι τούτου
ωδύρετω…
Η Μεγάλη Σαρακοστή είναι η απελευθέρωσή µας από την
σκλαβιά της αµαρτίας, από την φυλακή του κόσµου «τούτου». Και το
ευαγγελικό ανάγνωσµα αυτής της Κυριακής (Ματθ. 6, 14-21) θέτει
τους όρους για µια τέτοια απελευθέρωση. Πρώτος όρος είναι η νη-
στεία, η άρνηση δηλαδή να δεχτούµε τις επιθυµίες και τις ανάγκες της
πεπτωκυίας φύσης µας σαν οµαλές. Για να είναι αποτελεσµατική η
νηστεία µας δεν πρέπει να είναι υποκριτική δηλαδή «προς το θεαθή-
ναι». Ο δεύτερος όρος είναι η συγγνώµη. «Εάν αφήτε τοις ανθρώποις
τα παραπτώµατα αυτών, αφήσει και υµίν ο Πατήρ υµών ο ουράνιος»
(Ματθ. 6, 14). Ο θρίαµβος της αµαρτίας, το κύριο σηµάδι του ρόλου
της πάνω στον κόσµο, είναι η διαίρεση, η αντίθεση, ο χωρισµός, το
µίσος. Έτσι το πρώτο σπάσιµο σ΄ αυτό το φρούριο της αµαρτίας είναι
η συγχωρητικότητα: η επιστροφή στην ενότητα, στην σύµπνοια, στην
αγάπη. Το να συγχωρήσω κάποιον σηµαίνει να βάζω ανάµεσα σε µένα
και τον εχθρό µου την ακτινοβόλα συγχώρεση του ίδιου του Θεού.
Ουσιαστικά η Μεγάλη Σαρακοστή αρχίζει µε τον σηµερινό
εσπερινό. Αυτή η µοναδική σε βάθος και ωραιότητα ακολουθία έχει
δυστυχώς εκλείψει από αρκετές εκκλησίες. Όµως παρ΄ όλα αυτά τίπο-
τε άλλο δεν αποκαλύπτει καλύτερα το χαρακτηριστικό τόνο της Με-
γάλης Σαρακοστής στην Ορθόδοξη Εκκλησία και πουθενά αλλού δεν
διακηρύσσεται τόσο καλά η έντονη πρόσκληση στον άνθρωπο.
Για πρώτη φορά σήµερα το απόγευµα θα διαβαστεί η προσευ-
χή του αγίου Εφραίµ του Σύρου, «Κύριε και ∆έσποτα της ζωής µου….»
η οποία συνοδεύεται από µετάνοιες. Στο τέλος της ακολουθίας όλοι οι
πιστοί πλησιάζουν τον ιερέα και ο ένας τον άλλο, ζητώντας την αµοι-
βαία συγχώρεση. Αλλά καθώς γίνεται αυτή η ιεροτελεστία της συµφι-
λίωσης, καθώς η Μεγάλη Σαρακοστή εγκαινιάζεται µε αυτήν την κί-
νηση της αγάπης, της ενότητας και της αδελφοσύνης, ο χορός ψάλλει
πασχαλινούς ύµνους. Πρόκειται τώρα πια να περιπλανηθούµε σαρά-
ντα ολόκληρες ηµέρες στην έρηµο της Μεγάλης Σαρακοστής. Όµως
από τώρα βλέπουµε να λάµπει στο τέλος το φως της Αναστάσεως, το
φως της Βασιλείας του Θεού.
(Αλέξανδρος Σµέµαν)
κάτι για τα παιδιά µας…
∆ιάπλαση του χαρακτήρα (συνέχεια)
Άσκηση τις δυσκολίες;
Όταν τα παιδιά παίζουν ή ασχολούνται µε κάποια δουλειά, το
παιχνίδι ή η δουλειά σε θα πρέπει να είναι πάντα εύκολα, ούτε τα προ-
βλήµατα να έχουν πάντα εύκολη λύση. Ένα από τα λάθη της σύγχρονης
ζωής είναι η τάση να αποφεύγεται κάθε δραστηριότητα που απαιτεί
προσπάθεια ή µόχθο ή µας αναγκάζει να ζητήσουµε την βοήθεια κάποι-
ου άλλου. Ακούµε παιδαγωγούς να ισχυρίζονται ότι, αν ένα παιδί δεν
έχει πάντα επιτυχίες, θα αποκτήσει κόµπλεξ. Βεβαίως η ευχαρίστηση
και η επιτυχία είναι απαραίτητες για την ενθάρρυνση και την χαλάρωση
του παιδιού. Αλλά πρέπει επίσης να υπάρχει πρόκληση, µια ευκαιρία να
δοκιµάσει τις δυνατότητές του και να γνωρίσει ακόµη και την αποτυχία.
Είναι πνευµατικώς αναγκαίο να µάθει την υποµονή, την αντοχή στην
έλλειψη των ανέσεων και την ταπείνωση. Και εδώ το παράδειγµα των
γονέων παίζει σπουδαίο όλο. Τα παιδιά µαθαίνουν βλέποντας την αντί-
δραση των γονέων τους στην αρρώστια, στο πένθος, στα οικονοµικά
προβλήµατα.
Βοήθεια στο σπίτι
Τα παιδιά πρέπει να ενθαρρύνονται να βοηθούν τους ενήλικες
στις δουλειές τους σπιτιού ανάλογα µε την ηλικία και τις δυνατότητές
τους, ακόµη και όταν είναι πολύ µικρά για να προσφέρουν πραγµατικά
χρήσιµο έργο, ακόµη και αν η δουλειά είναι µερικές φορές πολύ δύσκο-
λη για αυτά και δεν µπορούν να την εκτελέσουν τέλεια. Έτσι µαθαίνουν
τις ευθύνες τις οποίες θα πρέπει να αναλάβουν και επίσης να µην είναι
εγωιστές. Ακόµη θα µπορέσουν να εκτιµήσουν περισσότερο αυτά που
κάνουν για αυτά οι γονείς τους.
Ένα από τα χαρακτηριστικά της χριστιανικής ζωής στον κόσµο
είναι η γενναιοδωρία, η φιλοξενία και η καλοσύνη προς όλους εκείνους
που έχουν ανάγκη. Αυτές οι αξίες µπορούν να καλλιεργηθούν στα παι-
διά από πολύ µικρή ηλικία. Μπορούν να µάθουν, κυρίως µε το παρά-
δειγµα, να µοιράζονται τα πράγµατά τους και να συµµετέχουν στην φι-
λοξενία των επισκεπτών.
(Μαγδαληνή Μοναχή)