Professional Documents
Culture Documents
KULTURA
page 10
TERORISTA NG BAYAN
Dibuho ni Ysa Calinawan
EDITORYAL
p. 2
EDITORYAL
Terorista ng bayan
dahilan: ang $5M na patong sa ulo ng tinutugis
na kaaway ng US na si Zulkifli bin Adhir, o mas
kilala bilang Marwan.
Binatikos ng masa ang maanomalyang
operasyon ng US-Aquino sa Mamasapano.
Lumalabas na ang diumanoy kontrateroristang operasyon ng US-Aquino terror
operation ay naghasik ng terorismo sa
Mamasapano, at sa mamamayang Pilipino.
Hindi lamang nalagay sa panganib
ang usapang pangkapayaan sa pagitan ng
pamahalaan at ng mga Moro, na ilang taon
nang nakasalang, bagkus pinatindi pa nito
ang diskriminasyon sa mga Moro. Muli
na namang sumambulat sa sambayanan
ang ibat ibang opinyon hinggil sa allout war laban sa mga taga-Mindanao na
ilang taon nang ipinapain, isinasalang at
ipinapahamak ng gobyernong Aquino.
Sa gitna ng pagdadalamhati ng
pamilya ng mga biktima at mga Pilipinong
nakikiramay, tila naging interesante para
sa pangulo ang usapin ng Bangsamoro
Basic Law (BBL), isang batas na kikilala
sa kasarinlan ng mga Moro at ng kanilang
lupain. Nagkukumahog ngayon ang pangulo
na isalba ang BBL katumbas ng pag-asang
maisasalba ang kanyang sarili at mga
kapanalig.
Noong nakaraang taon lamang natapos
ang pagbuo sa BBL. Kasalukuyan pang pinagaaralan ang mga isyung tinatalakay dito
tulad ng power sharing, wealth sharing at
normalisasyon na sa kagyat na suri ay hindi
tuwirang kumikilala sa kasarinlan ng mga
Moro. Malinaw na kung papasa man ang
BBL, hindi garantisado na magkakaroon ng
kapayapaan sa Mindanao. Walang katiyakan
ang mga Moro kung may insentibo nga ba
silang makukuha sa nasabing batas o patuloy
lamang sila nitong ibabaon sa kahirapan.
Habang hindi pinagtutuunan ng
pamahalaan ang pagkakaroon ng tunay na
kapayapaanpagtukoy sa mga tunay na
dahilan ng armadong tunggalian sa rehiyon
o sa ibang panig ng bansa dala ng kahirapan,
korapsyon, pangangayupapa ng Pilipinas sa
US, pangangamkam ng lupa, paghahari ng
iilanmagiging hungkag ang anumang batas
para sa kapayapaan.
Sa katunayan, marami pang tanong ang
nangangailangan ng sagot mula sa gobyerno lalo
na at sangkot sa nasabing operasyon ang US na
naglalagay sa soberanya ng bansa sa panganib.
Philippine Collegian
Mary Joy Capistrano
Punong Patnugot
Ysa Calinawan
Patnugot sa Grapix
Hindi na
maitatanggi ang
katotohanang
mismong
gobyerno ang
lumilikha ng
sakuna at
trahedya.
SIPAT
Sa ika-92 taon ng Philippine Collegian, maglalathala ang pahayagan ng mga larawang
sasalamin sa tunay na kalagayan ng mga mamamayan sa isang marahas na lipunan.
Dagim
Sa tuwing umuulan,
natatakot na ako. Baka kasi
may paparating na naman
na bagyo.
John Ralph Bituin, 13, biktima ng
bagyong Yolanda
Brgy. Anibong, Tacloban City
UMABOT
NA
SA
QUOTA
ang panguloang dapat na ituring
na Ama ng Bayan ay siya ngayong
itinuturing na Terorista ng Bayan.
Patong-patong
na
isyu
ng
pambubusabos ang kinasasadlakan ng
pangulo at ng kanyang administrasyon.
Kaugnay nito, higit na lumalakas at
tumitindi ang panawagan ng mamamayan
na panagutin at magbitiw ang pangulo.
Isang araw matapos ang madugong
engkwentro sa Mamasapano sa pagitan ng
Philippine National Police Special Action
Force (PNP-SAF), Moro Islamic Liberation
Front (MILF), at Bangsamoro Islamic
Freedom Fighters (BIFF), tumambad sa
bayan ang kalunos-lunos na sinapit ng mga
nagsagupaanbulwak na mga mata, durog na
bungo, putol na mga paa, at mga katawan ng
mga pulis, Moro at maging ng mga sibilyan na
tadtad ng tama ng baril.
Pighati at poot ang nararamdaman
ngayon ng mga pamilya, kaanak, at kaibigan
ng mga nasawi dahil sa kawalan ng
katarungan at patuloy na paghuhugas-kamay
ng tunay na may mga sala sa tinaguriang
Wolverine Operation na pinamunuan ng
kaisahang militar ng Estados Unidos (US)
at ni Pangulong Benigno Aquino III. Hindi
lang payak na walang aksyon ang pangulo,
siya mismo kasama ang US ang naging ulo at
pasimuno, sa isa sa pinakamalaking trahedya
sa bansa.
Hindi pa man nakakabangon ang
mga Pilipino sa trahedyang sinapit noong
panahon ng bagyong Yolanda, at ng bakbakan
sa Zamboanga sa pagitan ng Moro National
Liberation Front (MNLF) at mga sundalo,
muli na namang naranasan ng mga Pilipino
ang mawalan ng mahal sa buhay kung saan
mahigit-kumulang 70 ang napaslang 44
mula sa hanay ng PNP-SAF, 18 mula sa MILF,
lima mula sa BIFF at pitong sibilyan.
Hindi na maitatanggi ang katotohanang
mismong gobyerno ang lumilikha ng sakuna
at trahedya. Noong panahon ng bagyong
Yolanda, naging talamak ang korapsyon
pinabulukan ang mga relief goods sa halip na
ipamigay at pakinabangan ng mga biktima.
Umigting din ang isyu ng pribatisasyon lalo
na sa diumanoy programang pabahay o
resettlement areas. Ngayon namay kinikilala
si Aquino bilang tuta ng US, ang promotor
ng operasyon sa Mamasapano. Ang tunay na
BALITA
Pagpapanagot. Nagsagawa ng kilos-protesta ang ilang militanteng grupo sa harap ng Embahada ng Estados Unidos
noong ika-4 ng Pebrero upang ipanawagan ang pagpapanagot sa administrayong Aquino at gobyerno ng Amerika
sa naganap na engkwentro sa Mamasapano, Maguindanao. Kinundena ng grupo ang pagkakasangkot ng Amerika
sa Operation Wolverine na ikinamatay ng 44 sundalo, walongmiyembro ng Moro Islamic Liberation Front, limang
miyembro ng Bangsamoro Islamic Freedom Fighters, at pitong s ibilyan. | Dylan Reyes
BALITA
Foreign-based economy
The economy for the present
administration has been driven mostly
by services, which account for the
business-process outsourcing (BPO)
industry, remittances from overseas
Filipino workers and real property
sales. For the first three quarters of
2014, services contributed 57 percent of
the countrys gross domestic product.
However, outputs from the services
sector alone are not enough to sustain
economic growth because of its
inability to create more jobs, according
to IBON. For instance, the real estate
sector is already showing a significant
decline to 8.6 percent from 18.3 percent,
which will supposedly worsen as prices
of real properties are expected to rise
in 2015.
Since the countrys trade profile
is geared towards exporting goods,
the raw materials released into the
global economy lean towards the
improvement of the United States,
European, or Japanese markets,
according to IBON.
Meanwhile, the agriculture sector
experienced its biggest drop in growth
rate since 2009 to an average of 0.6
percent last year from an average
of 2.7 percent.
The decreasing capacity of
productive sectors, such as agriculture,
to create and sustain jobs aggravates
the crisis for jobs in the country,
said Africa.
Wage-led growth
Around 2.7 million Filipinos were
without jobs in 2014, according to the
Philippine Statistics Authority. While
the number of employed Filipinos
increased by 1.02 million last year,
90 percent are only part-time jobs
that provide work for less than 40
Sigaw ng Kabataan. Nagtanghal ang ibat-ibang grupo ng mga kabataan sa University Theater noong ika-30 ng Enero
upang gunitain ang ika-50 taon ng Kabataang Makabayan. Itinampok sa palabas ang naging pakikibaka ng mga kabataang
estudyante noong panahon ng Batas Militar. | Dylan Reyes
Police Briefs
Sheila Ann Abarra
ESTUDYANTE, HINOLDAP SA
UP-PANTRANCO JEEP
Hinoldap sa loob ng UPPantranco jeep si Nia Paulina
Nuez, 18, mag-aaral mula sa College
of Social Sciences and Philosophy,
ng isang hindii kilalang lalaki noong
umaga ng ika-28 ng Enero.
Habang lulan ng jeep, tinutukan
ng holdaper si Nuez ng patalim sa
likod at pilit na kinuha ang kanyang
mga gamit. Agad umanong bumaba
ang suspek nang makarating ang jeep
sa tapat ng City Hall.
Natangay sa biktima ang kanyang
cellphone na nagkakahalaga ng
P7k at wallet na may laman na
BALITA
Police Briefs
Mula sa pahina 4
On the Defense.
UP Maroons Kali
Alexandra Huff
intercepts the ball
from FEU Lady Booter
Ina Araneta during
a UAAP Womens
Football match at
the Ateneo Moro
Lorenzo Football Field
on February 7. The
UP Womens Football
Team currently places
second in the overall
rankings after failing
to clinch a win against
FEU, 0-2.
| Kenneth Gutlay
UPFight
Hans Christian E. Marin
NAPATIBAY
NG
FIGHTING
Maroons ang kanilang kapit para sa
unang pwesto sa Final Four matapos
LATHALAIN
6-7
CHILLING
EFFECT
BAKAS NG ALAALA
PAGWASAK
Aldrin Villegas
Gloiza Plamenco
Dominic Dayta
THAT WAS ALMOST THE END
of my dream. Who wouldnt be
afraid?
Christian Reyes, a UP Diliman
student and an aspiring journalist,
recalls feeling threatened after
hearing of the Ampatuan massacre
in November 2009. He was only in
his second year high school then, and
was accepted as a feature writer for
the school paper that same month.
In the TV reports, he learned of 100
gunmen who murdered a convoy
of 58 people on the way to register
an opposition for the upcoming
elections. Of the victims, 32 were
journalists.
The massacre shook the world
that the Committee to Protect
Journalists,
an
international
nonprofit advocacy for press
freedom, named it as the most
atrocious attack against the press the
world has known.
The force of that grisly night was
no less palpable on the smaller scale,
especially in Christians case. The
fear prevented him from applying
for Journalism in college, and chose
instead a bachelors in Architecture.
Maybe [I regret this decision] a
little, but the fear never leaves. Im
sure for other aspiring journalists,
and even those in the field, the fear
will always be there.
Five
years
hence,
justice
remains elusive for the victims of
the massacre. Atty. Harry Roque,
a human rights lawyer assigned to
the side of the prosecution, says
the case has been stalled due to the
governments inaction. Malacanang
has not done anything the whole
case was implemented to fail, he
says.
For instance, the government
continuously
fails
to
ensure
witnesses are out of harms way for
the case not to resolve with violence,
as four witnesses have already been
killed. The latest, Dennix Sakal, a
former employee of the Ampatuans,
was gunned down by unidentified
men in Shariff Aguak. Sakal died
instantly.
Hazel Galang-Folli, a researcher
for
Amnesty
International,
condemns the killing as indirectly
caused by the cases slow crawl along
the Philippine court system. Justice
delayed is justice denied, she adds.
Despite the fear, Christian still
envisions himself as a journalist.
With the numerous press
conferences
he
has
participated in, he has
SUNUD-SUNOD
NA
PUTOK
ng mga baril ang umalingawngaw
matapos ang marahas na pagbomba ng
mga pulis ng tubig at tear gas sa mga
magsasakat manggagawa ng Hacienda
Luisita na may 6,435-ektaryang lupain
na pag-aari ng angkan ng CojuangcoAquino sa Tarlac.
Habang gumagapang palayo sa
insidente, tinamaan ng bala sa hita
si Jhaivie Basilio, 20 taong gulang.
Nang damputin siya ng mga pulis,
tinalian siya ng alambre sa leeg,
isinabit ang katawan sa bakod, at
saka binaril sa dibdib, kwento ni Nay
Violeta Basilio, ina ni Jhaivie.
Sampung taon na ang nakalipas
ngunit sariwa pa rin sa alaala ni Nay
Violeta ang sinapit ng kanyang anak.
Si Jhaivie ang pinakabata sa pitong
napaslang sa tinaguriang Hacienda
Luisita Massacre noong ika-16 ng
Nobyembre taong 2004, kung kailan
nagwelga ang mga magsasakat
manggagawa ng asyenda bunsod
ng kalunos-lunos nilang kalagayan.
Ilang buwan bago ang masaker,
namatay ang ama ni Jhaivie kaya
napilitan siyang magtrabaho bilang
isang tauhan sa tubuhan, kasabay
ng kanyang pag-aaral. Nung
buhay pa yung asawa ko,
P9.50 lang kada linggo ang
kinikita niya dahil sa
mga kaltas, at sa
pagpapatupad
ng patakarang
S t o c k
Distribution
O p t i o n
(SDO),
ani
Nay Violeta. Sa
ilalim ng SDO,
B A H I D N G PA N L I L I N L A N G
o
ny
ise
an
aw bey
n
i
al Co
a C rei
s
Y nd
ni
o an A
h
bu i J
Di na n
i
ah
gp
MAHIGIT DAL AWANG DEKADA NA ANG DUMAAN MUL A NANG MAGANAP ANG
LATHALAIN
6-7
CHILLING
EFFECT
BAKAS NG ALAALA
PAGWASAK
Aldrin Villegas
Gloiza Plamenco
Dominic Dayta
THAT WAS ALMOST THE END
of my dream. Who wouldnt be
afraid?
Christian Reyes, a UP Diliman
student and an aspiring journalist,
recalls feeling threatened after
hearing of the Ampatuan massacre
in November 2009. He was only in
his second year high school then, and
was accepted as a feature writer for
the school paper that same month.
In the TV reports, he learned of 100
gunmen who murdered a convoy
of 58 people on the way to register
an opposition for the upcoming
elections. Of the victims, 32 were
journalists.
The massacre shook the world
that the Committee to Protect
Journalists,
an
international
nonprofit advocacy for press
freedom, named it as the most
atrocious attack against the press the
world has known.
The force of that grisly night was
no less palpable on the smaller scale,
especially in Christians case. The
fear prevented him from applying
for Journalism in college, and chose
instead a bachelors in Architecture.
Maybe [I regret this decision] a
little, but the fear never leaves. Im
sure for other aspiring journalists,
and even those in the field, the fear
will always be there.
Five
years
hence,
justice
remains elusive for the victims of
the massacre. Atty. Harry Roque,
a human rights lawyer assigned to
the side of the prosecution, says
the case has been stalled due to the
governments inaction. Malacanang
has not done anything the whole
case was implemented to fail, he
says.
For instance, the government
continuously
fails
to
ensure
witnesses are out of harms way for
the case not to resolve with violence,
as four witnesses have already been
killed. The latest, Dennix Sakal, a
former employee of the Ampatuans,
was gunned down by unidentified
men in Shariff Aguak. Sakal died
instantly.
Hazel Galang-Folli, a researcher
for
Amnesty
International,
condemns the killing as indirectly
caused by the cases slow crawl along
the Philippine court system. Justice
delayed is justice denied, she adds.
Despite the fear, Christian still
envisions himself as a journalist.
With the numerous press
conferences
he
has
participated in, he has
SUNUD-SUNOD
NA
PUTOK
ng mga baril ang umalingawngaw
matapos ang marahas na pagbomba ng
mga pulis ng tubig at tear gas sa mga
magsasakat manggagawa ng Hacienda
Luisita na may 6,435-ektaryang lupain
na pag-aari ng angkan ng CojuangcoAquino sa Tarlac.
Habang gumagapang palayo sa
insidente, tinamaan ng bala sa hita
si Jhaivie Basilio, 20 taong gulang.
Nang damputin siya ng mga pulis,
tinalian siya ng alambre sa leeg,
isinabit ang katawan sa bakod, at
saka binaril sa dibdib, kwento ni Nay
Violeta Basilio, ina ni Jhaivie.
Sampung taon na ang nakalipas
ngunit sariwa pa rin sa alaala ni Nay
Violeta ang sinapit ng kanyang anak.
Si Jhaivie ang pinakabata sa pitong
napaslang sa tinaguriang Hacienda
Luisita Massacre noong ika-16 ng
Nobyembre taong 2004, kung kailan
nagwelga ang mga magsasakat
manggagawa ng asyenda bunsod
ng kalunos-lunos nilang kalagayan.
Ilang buwan bago ang masaker,
namatay ang ama ni Jhaivie kaya
napilitan siyang magtrabaho bilang
isang tauhan sa tubuhan, kasabay
ng kanyang pag-aaral. Nung
buhay pa yung asawa ko,
P9.50 lang kada linggo ang
kinikita niya dahil sa
mga kaltas, at sa
pagpapatupad
ng patakarang
S t o c k
Distribution
O p t i o n
(SDO),
ani
Nay Violeta. Sa
ilalim ng SDO,
B A H I D N G PA N L I L I N L A N G
o
ny
ise
an
aw bey
n
i
al Co
a C rei
s
Y nd
ni
o an A
h
bu i J
Di na n
i
ah
gp
MAHIGIT DAL AWANG DEKADA NA ANG DUMAAN MUL A NANG MAGANAP ANG
KULTURA
9
To conceal its deficiencies, the
government induces a temporary
cultural amnesia, hiding the trappings
of an oppressive society that they
helped create. Overnight, Manila
streets part of the Popes route
transformed into decent roads,
decluttered from the usual garbage the
citizens pass by. Even street children,
informal settlers, and beggars were
admittedly displaced temporarily by
BS Aquino IIIs Department of Social
Work and Development (DSWD) out
of sight to hide urban poverty just as
what it has done to numerous victims
of forced disappearances to conceal
the states fascist might.
Youth, women, workers and other
marginalized groups who marched to
personally tell the Pope the numerous
injustices done against the poor were
blocked by police and state violence.
In the Pope, they see hope that their
problems will meet a solution since
their calls fall on the deaf ears of the
government. Perfuming their hands
stained with the systematic abuse
of the lower classes, the ruling class
wields false hospitality to keep its
status quo.
10
OPINYON
PASAKALYE
I am not Charlie
Patricia Ramos
BEFORE JANUARY 7, CHARLIE HEBDO
was just some French satirical magazine
originally known as the monthly
publication Hara-Kiri that was first
published in 1969. I certainly didnt know
of it until the headline Four French
cartoonists murdered in terrorist attack
was all over my Facebook newsfeed. All
I remember feeling then was the kind
of shock you felt with the death of a
colleague, someone who shared more or
less the same experiences as you did.
As an illustrator myself, the deaths of
cartoonists Stphane Charbonnier, Jean
Cabut, Philippe Honor, Bernard Verlhac,
Georges Wolinski and 12 other innocent
victims at the hands of two masked terrorists
hit me pretty hard. Several of my friends
posted drawings expressing mourning
and sympathy, sending out their prayers to
Charlie Hebdo and those close to the victims.
A drawing has never killed anyone,
Charbonnier once said in 2012. Now, the
world is aware of the irony of the situation
of the dangers that even illustrated ideas
post. This awareness bore the now-famous
hashtag #JeSuisCharlie, or #IAmCharlie.
In the aftermath of the attack, everyone had
identified with some previously vague French
satirical magazine that had been violently
attacked on the first week of the year.
Prior to the attack, however, Charlie
Hebdo had already been the target of several
threats, resulting mostly from their cartoons
on the Islam faith. Drawings of a hooknosed prophet Muhammad, stereotypical
images of West Asians, and cartoons that
sometimes generalized all Muslims as
But where do
we draw the line
between cartoons
being blatantly
impertinent versus
being brave and
saying something
unique?
corpses.
If all else fails, invoke Gods name.
People love a religious and spiritual
president. Get good karma from the
success of the Popes visit. Just brush
aside the news of Secretary Solimon
rounding up the
street children to
help keep your
image of the
country sparkly
clean. Remember,
its all about
keeping a good
image.
A s s u r e
the
mourners
that
here
in
our
country,
justice is served.
Mention trivial
but
thoughtprovoking words
like
rule
of
law and board of inquiry. Console
them with the supposed existence of
a due process and regale in the fact
that theyll believe anything you say.
You already did this with the families
of Jennifer Laude, the victims of
the Zamboanga Siege, and of the
Maguindanao Massacre. By now, this
should be elementary.
Never mention
your stake in all
thats happened.
The important
thing here
is to escape
unscathed.
Unang tingin
Dessa Arissa P. de Dios
MAY ANGKING HALINA NG BATUBALANI ANG UNANG
beses ng pagtatama ng ating mga mata.
Una kitang nakilala sa field ng isang GE na pareho nating
inelist dahil naniwala tayong uno-able ito. Ikaw yung bibo kong
kagrupo pero sobrang corny ng mga jokes. Naalala ko pa kung
paano tayo unang nag-usap. Magka-grupo tayo noon sa isang
activity at nang matalo ang grupo natin sa tug of war bigla kang
nagjoke pero walang pumasin. Natawa ako, hindi sa joke mo
kundi sa reaksyon ng mga tao.
Mukhang natuwa ka sa akin dahil akala mo ako lang ang
naka-appreciate sa joke mo. Noong sumunod na activity ako na
lang ang kinausap mo.
Sa totoo lang tamad na tamad na akong pumasok sa klase.
Hindi na ako masaya na araw-araw kong pinoproblema ang mga
numero habang yung mga kaibigan ko ibang bagay ang iniisip.
Hindi ko magawang magpasalamat kasi ito lang ang problema ko,
pakiramdam ko wala lang akong kwenta dahil wala akong maibigay
na tulong sa kanila. Ni hindi nga ako makapagbahagi ng kung anong
problema ko kasi nahiya naman ako sa mga kwento nila.
Nung nakaraang linggo lang nang magkayayaan kaming
magkakaibigan na mag-inuman sa may Kalayaan. Sa kabilang
table pamilyar ang isang boses at nang lumingon ako isang
pamilyar na katawan ang nakita ko. Lumapit ako at akmang
hahawakan ko na siya sa braso nang bigla itong lumingon.
Sorry, akala ko yung kakilala ko. Bilis-bilis akong umalis.
Nakakainis, yun na lang ang nasabi ko sa sarili ko. Akala
ko ikaw na yun. Hindi na ako natuto. Oo nga pala, daig mo pa
nga pala ang kabute na biglaang sumusulpotsa CASAA, SC,
Vinzons, acad oval at hamakin mo yun sa college. Siguro may
tinatapos kang series sa college o natipuhan mo lang kumuha
ng GE noong nakaraang semestre.
Sa isat kalahating oras ng klase natin marami ka ng
naibahaging kwento sa akin na mataman ko namang pinakinggan.
Mula sa paborito mong sports, pinaka-ayaw na pagkain, hanggang
sa mga unang karanasan sa loob ng unibersidadunang beses na
pagpasok sa isang gusali, pagpunta sa UP Fair o Oblation Run,
unang tikim ng isaw ni Mang Larry, unang litrato na kasama si
Oble, at maging ang unang sabak mo sa rali.
Sa katunayan, aliw na aliw ako sa mga kwento mo. Lalo na sa
tatlong beses na pagpunta mo sa rali, na sabi mo nga nagkataon
lang o di kayay nahila ka ng ilang mga kaibigan. Pero sabi mo
rin okay lang sayo, kaso ang hindi okay ay ang maranasan
na mahampas ng batuta, mabuhusan ng tubig at matamaan
ng itinapong teargas ng mga pulis. Sa dinami-dami ng mga
nagrarali, ikaw ang tunay na pinagpala. Madalas din tayong
magpalitan ng kuro-kuro tungkol sa mga pinapanood natin na
balita, pelikula, dulaan at kung ano-ano pa. Para kang si Kris
Aquino, opinyonada. Ang kaibahan lang siguro yung sayo may
point, yung kay Kris wala. Ika nga nila, arte lang.
Ewan ko ba, pero hindi ka naman boring kasama. Sa totoo
lang, witty ka naman talaga, kaso bad joke lang talaga ang
ginawa mo nun sa isang activity natin sa class.
Matapos ang GE class na yun hindi na tayo ulit nagkausap.
Paminsan-minsan na lang kita nakikita. Nung isang araw lang
hindi ko inaakalang makikita kita sa rali ng mga estudyante
hinggil sa Mamasapano. Marami kang kasama, lahat sila nakaitim. Taliwas sa nauna mong kwento, mukhang may org ka na.
Naglalakbay pa ang diwa ko habang iniikot-ikot ang
isang daliri sa bunganga ng bote ng hawak kong alak. Tagay
at buntong-hininga. Kailan kaya kita ulit makikita?
OPINYON
EKSENANG PEYUPS
NEWSCAN
UP Communication Research
Department
in cooperation with
Philippine Association of
Communication Educators and
Philippines Communication
Society
Invites you to
4th National
Communication Research
Conference
COMMUNICATING HEALTH,
WELLNESS AND LEISURE
BILANGGO NG PAG-IBIG
11
UP Experimental Democratization
Students Association
TEXTBACK
09286362326