Bukuri e pakrahasushme natyre e kombinuar me mjerim njerezor, nje pyll i tejlodhur nga trajtimi spontan, me te njetat mjete e metoda, por me me teper agresivitet se qindra vite me pare. Shkencetare e politike beres qe jetojne ne realitet enderr larg asaj qe shumica e shohin jo rralle nga lart ne kabinat e teleferikut.
Bukuri e pakrahasushme natyre e kombinuar me mjerim njerezor, nje pyll i tejlodhur nga trajtimi spontan, me te njetat mjete e metoda, por me me teper agresivitet se qindra vite me pare. Shkencetare e politike beres qe jetojne ne realitet enderr larg asaj qe shumica e shohin jo rralle nga lart ne kabinat e teleferikut.
Bukuri e pakrahasushme natyre e kombinuar me mjerim njerezor, nje pyll i tejlodhur nga trajtimi spontan, me te njetat mjete e metoda, por me me teper agresivitet se qindra vite me pare. Shkencetare e politike beres qe jetojne ne realitet enderr larg asaj qe shumica e shohin jo rralle nga lart ne kabinat e teleferikut.
Ai qe e ka privilegjin te ngjitet ne rrugen pothuaj Fotot nga Erion Kristo
kembesore nen teleferik, ka privilegjin te shijoje
pejsazhe te Shqiperise se Mesme, qe shume prej nesh I kane ngjitur me deren e shtepise. Tek ecen je ne mes te nje natyre tipike mesdhetare . Une e kam privilegjin qe ta shijoj pothuaj njehere ne jave kete pejsazh fantastik te Tiranes. Udhetimi me jep kenaqesine se pejsazhit, rruga kembesore e pashtruar dominohet nga nje shtres shtufi ranor qe shpejt kullohet nga ujrat, e qe I jep kembesorit nje perkedhelje sa here kembet e takojne truallin. Pejsazhit e rruges fantastike, I shtohet larmia mahnitese e shkurreve. Kete vit jane shtuar edhe zogjte me atmosferen tipike qe krijojne ne cdo stine. Duket e pabesueshme por udhetimi I perjavshem ne kete rruge te dhuron edhe eksperience te papershkrueshme e te pabesueshme te mesuari, te mesuari rreth te padukshmes e te panjohures, pikerisht e asaj qe njerezve urban ju mungon se tepermi, te mesuarit per dinamiken e marredhenieve njeri-pyll, qe edhe ne kete pjese turistike te Tiranes (mes parkut kombetar e Kryeqytetit mu nen uren lidhese qe eshte teleferiku) eshte pothuaj tipike si ne pjeset me te thella rurale te Shqiperise tone. Jeta rurale shqiptare mbetet pothuaj enigma e perjeteshme per politike beresit por edhe per mediat zhurmemedha kryeqytetase.. Pylli eshte fabrike, ai ka edhe produkt me dhene per cdo klase te shoqerise.,
Personazhet qe e menaxhojne kete pyll, nuk kane te drejte fjale, ate
jane pothuaj ilegale. Jeta I ka vene te mbijetojne dhe nuk e kane luksin qe te tregojne. Pak ndryshon riti I te perdoruarit nga ajo qe na tregon historia per mijera vjet me pare. Kam me dhjetera foto, duket si nje kantier pune ky pyll krejt i vockel e delikat, kantier pune shpesh me te gjithe njerezit e familjes, pleq, meso moshe apo te rinj, qe presin shkurre dru apo rrenje mare, frasher, shgulin shqope, e pasi e copetojne e futin ne thase, ngarkojne ne krah, apo ne makina, Plot vajza te reja qe ngarkojne barre te rende druri per te ngrohur edhe nje nate shtepine e akullt. Plot nena qe pasi e kane ngarkuar drurin si barre ne krahe, ecin ngadale duke punaur me shtiza. Ka plot femije mbi tre vjec qe rrijne e shikojne prinderit tek punojne, krejt te pafajshem, te bukur si drita, qe perjetojne femijeri te veshtire, e ngarkojne trurin, me nje pervoje qe i shoqeron per aq kohe sa do jene banore te tokes sone te bukur. Perdorimi aktual jo vetem ne kete hapesire te ngushte, por ne mbare Shqiperine, ashtu sic e tregon Erioni me fotot qe ndan me neve, eshte pothuaj barbar, eshte perdorim jo i floririt te gjelber, por i nje malli tipik fatkeq jetim e pazot i destinuar per te marre rrugen e shkretimit. Zoti na meshirofte se sa pak e njohin Shqiperine tone njerezit qe bejne politika, por edhe shkencetaret e fushes. Jemi pothuaj dy bote, ajo e enderrimtarve, qe e kane pyllin si imazh qe iu eshte futur ne tru, afer dijeve teorike e larg se vertetes jetike, qofshin profesore a politike beres, apo opinion krijues per te vertetat rreth mjedisit ku jetojme, dhe realitetin e Shqiperise tjeter, familjaret e Lulit te Vocerr, qe jetojne jeten reale, qofte edhe kur jane banore te Tiranes apo ngjitur Tiranes. Loja e strucit, dhe politikat enderrimtare gati te pasosura shekullore, uria ,varferia energjitike, e mvartesia e mbijeteses duke vjele ne menyre informale natyren eshte rruga e pa pasosur e shoqerise tone