Ang Kwento ni Mabuti

ni Genoveva Edroza-Matute

Isang guro na nagtuturo sa isang walang pintang paaralan una kong

kinakitaansa kanya. Lagi siyang iniuugnay sa kariktan ng bahay. Saanman
may kagandahan saisang tanawin, sa isang isipan o sa isang tunog kaya,
nakikita ko siya at akoy lumiligaya.Sa isang tagong sulok ng silid-aklatan,
pinilit ng isang bata na lutasin ang kanyang suliranin sa pagluha. At biglang
nakita ni Mabuti ang bata at sinabi. Tila may suliranin ka mabuti sana kung
makatutulong ako.Ilang araw lamang ang nakaraan buhay ng mabalitaan
ang tungkol sa pagpanaw ng manggagamot na iyon. Namatay at naburol
nang dalawang araw at dalawang gabisa isang bahay na hindi siyang
tinitirhan ni Mabuti at ng kanyang anak.Nang umagang iyon, habang untiunting bumabalik ang dating kulay sa kanyang mukha, muli niyang
ipinamalas sa kanila ang mga natatagong kagandahan sa aralin namin sa
Panitikan. Ang kariktan ng katapangan at kariktan ng pagpapatuloy ano
manang kulay ng buhay.

Si Genoveva Edroza-Matute (3 Enero 1915 21 Marso 2009) ay isang

bantog na kuwentistangPilipino. Isa rin siyang guro at may-akda ng aklat sa
Balarilang Tagalog, na nagturo ng mga asignaturang Filipino at mga
asignaturang pang-edukasyon.
Nagturo siya ng apatnaput anim na taon sa elementarya, sekundarya at
kolehiyo, at nagretiro bilang Dekana ng Pagtuturo sa Dalubhasaang
Normal ng Pilipinas (ngayon ay Pamantasang Normal ng Pilipinas) noong
1980. Pinarangalan siya ng Sentrong Pangkultura ng Pilipinas ng Gawad
CCP Para sa Sining (Panitikan) noong Pebrero 1992
Maraming ulit siyang nagkamit ng Gawad Palanca, tulad ng
kilalang Kuwento ni Mabuti, na nanalo ng kauna-unahang Gawad Palanca
para sa Maikling Kuwento sa Filipino. Kasama rin sa mga kuwentong
nanalo ng Gawad Palanca ay angPaglalayag sa Puso ng Isang Bata noong
1955, at ang Parusa noong 1961.
Ilan sa mga naging aklat niya ay ang Mga Piling Maiikling Kuwento ng
Ateneo University Press; ang Tinig ng Damdamin, katipunan ng kanyang

mga piling sanaysay, ng De La Salle University Press; at ang Sa Anino ng

EDSA, maiikling kuwentong sinulat niya bilang National Fellow for Fiction,
19911992, ng U.P. Press.

Konklusyon
para sa kin kaya ,nagtitiis ang guro dahil sa
kagustuhan niyang magturo ng mabuti sa kanyang
mga Studyante,dahil narin sa hindi siya
nagsasayang ng oras para sa pagtuturo .
Hindi rin siya nagrereklamo sa kanyang silid aralan
kahit na ito ay luma na at walang pintura ,tanggap
niya ang lahat ng kanyang hinahawakan
At higit sa lahat mahal na mahal niya ang kanyang
mga estudyante.

Proyekto
sa
Filipino
Ipinasa ni:
Mark Evander C. Morillo

Ipinasa kay:
G. Joselito Galupo

Proyekto
sa
Filipino
Ipinasa ni:
Kenneth C. MOrillo

Ipinasa kay:
G. Joselito Galupo