Tonio Hlscher The semantic system: premises and structure
Deadline: Tuesday September 13, 12:00. Upload to Dropbox and bring a printed version to class. See also: http://cheiron.humanities.mcmaster.ca/~trajan/ In his book The Language of Images in Roman Art, Hlscher interprets Roman art as a semantic system in which Greek forms of art were adapted and manipulated for expressing Roman values. His central argument is: Roman art based its choice of visual paradigms not primarily on considerations of style or taste, but according to content and subject. It settled on different patterns, drawing on different periods of Greek art, for the different classes of subject-matter. This content-orientated approach was in principle dominant through all periods of Roman art, regardless of the style of the time. (21) In this way, a semantic system of Greek blueprints emerged. These blueprints were applied in roman art on the basis of semantic (content) rather than stylistic criteria (form and style). In this way, the blueprints got a new meaning which they didnt have in the Greek context. Despite the seeming similarities between Greek and Roman art, Hlscher argues that they are separated by a fundamental break. According to him, the aim of roman art was not to represent reality, but to represent particular Roman values. That is why the semantic system relied on stability and invariability, rather than on originality and novelty. Hlscher does not claim that the Roman simply copied the Greeks, without adding anything of themselves. On the contrary, he refers to at least three Roman innovations: the bombastic scale of their art projects, the continuity of the narrative and the development of an effective language of images. However, these innovations as well that adaptation of the Greek blueprint were spurred by ideological rather than stylistic concerns. That is also the reason why Roman art is often conceived as being static and conservative. This is not the result of an inability for novelty, but is simply necessitated by the ideological purposes of the art works. The representation of Roman values would not work if the style and form of the art works is constantly changing. Questions: Read the text carefully. Answer the following questions in short essay form (250 words each). 1. The Romans borrowed a variety of styles from different periods of Greek art. The style chosen for an artwork often depended on the messages the artist wished to communicate. Explain why Hlscher refers to this as a semanticisation of the styles. Beelden en symbolen roepen herinneringen bij ons op, zetten ons aan het denken, benvloeden ons en vormen ons. Beelden en symbolen brengen een boodschap aan ons over, bewust en onbewust. Bij semantiek kijken we naar de betekenis van symbolen en hoe zij voor communicatie dienen, ofwel hoe symbolen een boodschap kunnen over brengen aan een toeschouwer. Gedurende de Griekse en Romaanse cultuur werd er gezocht naar de realistische effecten van de natuur. Het ging om de fysieke realiteit en om deze zo nauwkeurig mogelijk af te beelden, Sociale en politieke themas waar de mensen dagelijks mee in contact stonden moesten overgebracht worden aan de toeschouwer. Het thema bepaalde de stijl waarin het kunstwerk werd gemaakt. Moest er bijvoorbeeld een standbeeld gemaakt worden van een politiek leider, dan werd er een statig beeld gemaakt. Er moest duidelijk gemaakt worden aan de toeschouwer dat deze persoon kwaliteiten bezat, groots was en een goed leider was. Symbolen die werden verwerkt in het kunstwerk zoals attributen, de houding en de gezichtsuitdrukking, moesten de boodschap duidelijk weten te maken. De toeschouwer werd benvloed door het kunstwerk.
Zo kan er dus gezegd worden dat er een visuele communicatieve functie
aanwezig is bij kunst, en dus bij symbolen waarmee en bij de stijl waarin het kunstwerk is gemaakt. Holscher refereert dus, kijend naar dit systeem van kunst maken, naar de semantiek. 2. Give an example of a Roman artwork, given by Hlscher, in which different Greek styles are used side by side. According to Hlscher, what was the function of this? Voorbeeld: Kunstenaars kiezen een stijl uit om zo hun onderwerp over te brengen aan de toeschouwer. Onderwerp en stijl gaan hand in hand in de kunstwereld. Door het gebruiken en verwerken van verschillende stijlen, ontstaat er een nieuwe interpretatie van de oorspronkelijke intentie. Verschillende verbeeldingen ontstaan en worden ontwikkeld door belevenissen van een heel tijdperk, waardoor een breed scala ontstaat van artistieke onderwerpen en vormen. De Romeinen gebruikten en mixten verschillende Griekse stijlen zodat de kunst ging voldoen aan de Romaanse doeleinden. Omdat de Griekse stijlen geschikt waren voor de algemene idele betekenis die de Romeinen hadden in hun kunst, werden de Griekse stijlen gebruikt en verwerkt in de Romaanse kunst. Er ontstond zo een flexibel systeem. 3. Considering the size and cultural diversity of the Roman Empire, why is it understandable that the rules of its art barely changed throughout the centuries? Binnen de muren van het krachtige en invloedrijke Romeinse Rijk zijn heel wat veranderingen ter weeg gebracht: leiders, systemen, structuren en regels. Echter zijn er ook veel dingen hetzelfde gebleven binnen dit rijk. De regels binnen de kunst zijn amper verandert in deze periode. Hier is een uitleg voor te vinden. Kunst verandert door de jaren heen niet, kunst blijft altijd hetzelfde. Dit omdat de identieke functie van kunst hetzelfde blijft. De reflectie op een persoon zelf, op de omgeving of op de samenleving verandert namelijk door de jaren heen niet. De Romeinen hebben in der tijd precies op dezelfde manier gereflecteerd op zichzelf en hun omgeving, zoals wij dat nu doen. De functie van kunst is dus hetzelfde gebleven, het vertellen en overbrengen van een boodschap of verhaal. Echter is wel de uiting van kunst verandert door de jaren. Bijvoorbeeld te zien in de ontwikkeling in de Griekse en Romaanse tijd aan het nauwkeurig verwerken van de realiteit, en denkend aan de (nieuwe) technieken die zijn ontwikkeld om kunst te kunnen creren. Zo is het dus te verklaren dat de regels van de kunsten amper zijn verandert in zon lange periode van verandering.