1. Working papper honetan eztabaida kontzeptualetatik
haratago joan nahi dugu eta gobernantza modelo baten diseinu operatibo baten oinarriak ezartzen hasi. 2. Gogoratu, gure kasuan, eskualde mailako erakunde eta agenteak direla erreferentzia. Horrela bada, beharrezkoa zaigu erakunde publikoek mailan horretan eduki ditzaketen elkarlan moduak aztertzea. 3. Ikuspuntu operatibo horretatik, eta kontuan edukita gobernantza eskualdeak dituen erronkei aurre egiteko sistema dela, bi ikuspegi nagusi ezberdintzen dira: 1. Lehena, eskualdeak etorkizunean izango dituen erronkak aldez aurretik identifikatzea da. Alor honetan prospektiba eta etorkizuneko eszenatokiak aurretiaz identifikatzea da gakoa. 2. Bigarrena, momentuan-momentuko egoerei aurre egiteko beharra dauka oinarrian. Zenbait egoerek eskualdeko agente askoren bat-bateko erantzuna eskatzen dute. Kasu horietan kolaborazio dinamikak ezinbestekoak dira. 4. Finean, bai epe motzean, bai epe ertain eta luzean, erakundeek garapen ekonomikoaren eta eragileen parte hartzearen gidaritza edukitzea da gakoa. Gidaritza horrek lortu behar du tokiko erakundeak, agentzia publikoak, semipublikoak eta pribatuak modu independiente, horizontal eta egonkorrean antolatzea. 5. Hartu-eman eta elkarrekintzarako eremu hau antolaketa modu zehatzetan gauzatzen da: 1. Adostasuna eta koordinazioa hitzartzen diren maila ezberdinetako artikulazioetan. Artikulazio honek beti helburuei begirakoa izan behar du. 2. Sektore pribatuarekin eta gizarte zibilarekin eraginkorra izango den artikulazioa lortzea. Batez ere, inplikatzearekin zer lortuko duten ondo bisualizatzea. 3. Eskualdearentzat estrategikoak diren gaietan eta aurreikusten diren etorkizuneko erronkei aurre egiteko eragileak ahal bezain azkarren mobilizatzea. Eskualdeko erakunde publikoei dagokie antolaketa honen lidergoa hartzea eta beronek efikaziaz funtzionatzen duela bermatzea. 6. Erabakien deszentralizazioak, eskualde garapena eta lurralde gobernantza izango dira beraz gobernantza modelo bat definitzeko garaian erreferentziatzat hartuko ditugun irizpideak. Planteamendu hauetatik abiatuta, ondorengo oinarriak ezarri genitzazke: 1. Lurralde gobernantzak gizartearen beharrei soluzioak emateko erakundeen arteko hartu-emana dela gakoa defendatzen du. Herritarrak ere arazoen konponbidean inplikatzen ditu.
2. Eskualde eta udalerri mailako erakundeen
artikulazioa handiagoa den heinean, hazi egiten da garapen ekonomiko eta lorpen materialak lortzeko eskualdeak daukan potentziala.
3. Eskualdearen garapena eta antolakuntza izaera
parte hartzailea duten tokiko gobernuen esku uzten denean, lana modu horizontalean eginez, eredu horrek eskualdean duen inpaktua oso positiboa izan ohi da. 4. Modu irekian, parte hartzailean, gardentasunez eta herritarren kontrol mekanismoak igarota martxan jarritako politika publikoak, hobeto egokituko dira herritarren eta eskualdearen beharretara.