Bitka kod Mancikerta

Vrhunac i propadanje istocnog rimskog carkstva dogodilo se neposredno poslije smrti Vasilij II.
Car je umro ostavivsi vlast svom bratu koji je pak vlast ostavio svojim cerkama Teodori i Zoi. U
vrijeme Konstantina IX Monomaha carstvo dozivljava vrhunac prikljucivsi sebi dio Jermenijei
grad Anu. Vasilije II je svijesno ucestvovao u slabljenju Jermenije tako da je ovo prosirenje bilo
ocekivano. Kada je 1044. Ana pripala Vizantiji kraljevina Jermenija je prestala da postoji. Nastao
je politicki vakum koje su koristile horde pljackasa iz danasnjih Irana i Iraka. No glavnu rijec
medju pljackasima vodilo je Turkmenistansko Seldzuka. Sudbonosne 1054. dok je izbijao raskol
sa zapadom jedan odred Turaka je stigao cak do Trapesunda. Drzava Abasida koju su
Vizantinci uspjevali da potkupe bez Jermena nije mogla da sprijeci prodor Turaka. Dok su Zoi i
Teodora a kasnije i Monomah ostavljali privid jake centralne vlasti poslije Monomahove amrti
1055. godine dolazi do sunovrata i na scenu stupa otvoreni sukob dve suprostavljene
aristokratske grupe. Na zapadu prije svega na Balkanu i Trakiji vlada civilna aristokratija. Na
istoku u Anadoliji vladala je vojna aristokratija nastala u vrijeme cara Iraklija a koja je cinila
kicmu odbrane carstva. Novi car poslije Monomaha postaje Mihajlo VI predstavnik civilne
aristokratije. On je uvidio opasnost koju nose Turci. Seldzuci su sve cesce prilikom pljackaskih
pohoda sa sobom vodili zene i djecu i sve cesce su ostajali u mjestima koje du plhackali. Mihajlo
je pokusao da upozori na Seldzuke ali su ga glavni predstavnici vojne aristokratije Isak Komnim i
Kataklon Kekavnem odbili smatrajuci da napada vojnu aristokratiju. Njih dvojica su izazvali puc
pa je sam Isak postao car. Sada je i on sam vidio da postoji opasnost. Ali je ziveo i suvise kratko
da bi bilo sta uradio. Novi car postaje Konstantin X Duka. Za njegovo vrijeme 20 godina posto je
grad Ana postao dio Vizantije Turci je osvajaju i pljackaju time je stvorena rupa u odbrambenom
sistemu. Vizantiski sistem odbrane u Anadoliji sastojao se od niza utvrdjenja povezanih dobrim
putevima. Za vojske Persije i Damaska bio je gotovo neprolazan zato sto je vodio kroz gotovo
pustinske krajeve. No Turci su se ovdje osjecali kao kod kuce. Poslije Dukine smrti 1067. godine
uslijedio je niz prevrata koji ce na kraju na vlast dovesti Romana IV Diogena. Diogen je vec
1069. godine pokrenuo kampanju protiv Turaka ali bez uspjeha. Turski sultan Alp-Arslap nije
zelio svadju sa Vizantiom jer je zelio da pokori Egipat. Do odlucujuce bitke izmedju Diogena i
Arslapa doslo je kod Jermenskog grada Mancikert 24.avgusta 1071. Bitka je trajala nekoliko
dana a cara je izdao Andronid Duka te je pao u zarobljenistvo. Zaokupljen Egiptom Arslap je
zelio mir sa Vizantiom pa je ugovoren brak izmedju sultanovog sina i Romanove cerke. Diogent
se vratio u Carigrad medjutim Duke su izvrsile puc. Car je uhapsen i ubijen. Turke su poslije
bitke kod Manciketa preuzeli kompletnu Anadoliju. Pali su: Antiohija, Efes, Nikeja u njoj je
stvoren rum sultanat a Vizantija svedena na oblast oko Carigrada i uzak dio uz Egejsko more.