You are on page 1of 9

SINDENRELA

Sindenrela kuwe gadis desa sing pinter nembang, suarane


apik, parase ayu, seneng nulung, nanging uripe melasi. Ibu
kandunge wis ngadep Gusti Allah. Sindenrela nduwe ibu
kuwalon (ibu tiri) anyar lan nduwe dulur kuwalon anyar
jenenge Rahayu. Ibu tiri, Siti lan Rahayu mau senenge nyiksa
Sindenrela nang umah. Saben dina Sindenrela dipaksa kerja
terus-terusan, nanging Sindenrela tetep sabar.
Sindenrela nduwe kanca jenenge Tukimin. Tukimin kiye
wis dadi kancane Sindenrela kawit cilik. Mung karo Tukimin
tok, Sindenrela gelem cerita apa bae, langka sing ditutupi. Apa
maning masalah karo ibu tirine lan Rahayu, ora ketinggalan di
ceritakake meng Tukimin.
Esuk-esuk nang umaeh Sindenrela...
Ibu tiri :
Sindeeeeen!!!! Sindenrela!!!
Sindenrela
: Dalem, Bu?
Ibu tiri :
Dolam dalem! Kuwe ora ndeleng gerabah numpuknumpuk. Kumbaih siki!
Sindenrela
: Ngapunten, Bu. Kala wau kan Ibu ndhawuhi Sinden
supados nggirah agemane Ibu. Nah menika dereng...
Ibu tiri : Halah, aja nggawe alasan terus! Ibu ora arep ngerti, pokoke
saiki kabeh kudu rampung!
Sindenrela
: Nggeh, Bu...
Sindenrela banjur moro nang dapur Ngerjakno perintah ibune.
Rahayu :
Sindenrelaaaaa!
Siti: Ono po tho mbak , bengak bengok
Rahayu : Lo kok malah kue seng moro, Lo sinden endi
Siti : Mbak rahayu goleki sinden to kawet mau. Aku mau reti sinden
dikongkon Ibu ngumbah klambi,

RAHAYU : Y wes nak ngono yo Sit, Aku tak marani sinden sek.
Siti : Iyo mbak
Rahayu seng kawet mau ngundang sinden ora digagas, banjur ngamuki
sinden nang jeding.
Rahayu ; Sindennn.............................,
Sinden ; Dalem mbak ?
Rahayu ; Iki lo klambiku gosokno, Aku iki arep dolan
karo kancaku.
Sinden : Nanging mbak, sinden ajeng ngumbah agemane ibu lan
ngumbah pring.
Rahayu ; Terus aku kudu tak pikiri ? Gosokno klambiku saiki! Nek ora
aku omongno ibu yen kowe ora gelem!
Sinden : Ampun to, mbak . Geh,sampun sinden gosokaken
Rahayu ; La mbok yo ngono, Yo wes mengko klambiku gowo nang
kamare ibu
Sindenrela nggosok klambine mbakyune karo nangis
amarga nelangsa karo uripe sing saben dina dibeda-bedani
nang umaeh dewek. Sindenrela ora ngerti nek ana Tukimin
teka lewat lawang mburi.
Tukimin : Loh, Nden? Keneng op kowe ? kok nangis?
Sindenrela
: Rasaku kok kesel banget ya, Min. Saben dino dikon
nyambut gawe kayak ngene
Tukimin :

sing sabar yo, Nden.


Kabeh tindak-tanduke dewek mesti dibales karo
Gusti Allah. Sanajan ora ngerti kapan wektune.
Sindenrela
: Iya, Min.sing kowe cekel nang tanganmu iki op min
?
Tukimin :O iki , aku arep ngomong karo kowe yen ana undangan saka
Jaka Sembung. Dadi Jaka Sembung kui critane arep
nganakake acara kanggo golek bojo.

Sindenrela
: Opo Tenan apa kuwe, Min? Jaka Sembung sing
umaeh nang desa sebelah kae, to?
Tukimin :
Iyo tenan to Nden , mosok yo aku ngapusi . Jaka
Sembung sing kowe senengi kae lho.
Sindenrela
: Moso sih?
Tukimin :
Halah...kuwe pipimu kok dadi abang? Hahahaha...
Sindenrela
: Gara-garane kowe, Min! Ngledeki aku! Kan aku
isin, to!
Tukimin :
Iya, iyaaa...
Iki undangane, masalah melu apa ora kuwe terserah.
Sing penting aku wis ngabari kowe, Nden.
Sindenrela
: Aku sih kepengin melu, Min. Tapi aku ora ngerti
ulih apa ora karo Ibu.
Tukimin : Meneng wae ra usah kondo sopo2 mengko kowe tak parani
jam 8 ojo lali yo
Sindenrela
: Oh yo wes nak ngono aku tak jajal nembung disit
karo ibu
Tukimin :
Oh, yawis kowe nembung disit. Mengko aku dikabari
ya. Aku arep bali. Assalamualaikum...
Sindenrela
: Walaikumsalam...
Rahayu : Sindeeeen! Lagi ngapa sih, deneng suwe temen nggosoke!!
Sindenrela
: Nggeh, Mba. Niki sampun rampung.
Rahayu :
Jarene sediluk kok suwene ngene ! (njukut klambine)
Loh, kuwe apa sing kowe cekel?
Sindenrela
: Anu, Mba..anu...niki..eh...undangan.
Rahayu :
Lho iki lak undangan acarane Jaka Sembung to ?
kowe kok bisa entuk juga? Kowe arep melu apa? Hahahahaha.
Aja ngimpi Jaka Sembung seneng maring kowe! Jaka
Sembung kuwe seneng wong wedok sing kaya aku, udu kaya
kowe!
Sindenrela
: Tapi kan mboten salah to Mba, menawi Sinden
nderek acara menika.
Rahayu :
Ibuuuu! Bu....!

Ibu tiri :
Apa to? Kok bengok-bengok?
Rahayu :
Bu, miren nopo mboten menawi Jaka Sembung
ngawontenaken undangan pados garwa mangke ndalu?
Ibu tiri : Loh apa iya? Jaka Sembung sing gagah kae?
Rahayu : Nggeh, Bu. Rahayu uga badhe nderek. Tapi moso Sinden
nderek, kan lucu nggeh, Bu? hahhahhahahha
Ibu tiri :
Apa? Kowe arep melu? Ora ulih karo Ibu! Mung
gawe isin tok mengko nang kana!
Sindenrela
: Tapi, Bu...
Mba Rahayu uga pareng nderek, moso Sinden
mboten pareng?
Ibu tiri :
Sekali ora ulih ya tetep ora! Mengko bengi, kowe
nang umah, resik-resik!
Ibu karo Mbakmu sing mangkat! Titik!
Mlebu wayah bengi mbakyune karo ibu tirine Sindenrela
sibuk nganah-ngeneh kanggo persiapan menyang umahe Jaka
Sembung. Rahayu karo Siti ditukokno klambi anyar sing
maen banget. Sindenrela mung bisa ndeleng sanajan atine iri
ndeleng mbakyune diistimewakake karo ibune. Sakwise ibu
tirine lan mbakyune lungo nang omahe jaka sembung,
Sindenrela sing ora bisa melu mung bisa nelangsa karo resikresik umah.
Sindenrela
: Ya Alloh, paringana sabar, paringana ikhlas...
Ora suwi ibu tirine lungo Ibu Peri teko
Ibu Peri : Lho Sinden keneng op kok nangis ? , op kowe ra melu nang
pestane jaka sembung seng gagah kui
Sindenrela ; Ibu Peri , Kulo mboten pareng nderek Ibu, kulo dikengken
resik2 umah
Ibu Peri : La kok jahat men to, Yo wes kowe tak tulungi mergo kowe
iku bocah seng apik.
Sindenrela : Tapi carane pripun ibu Peri ?

Ibu Peri : Tapi kowe kudu merem disik.


Sindenrela ; Sampun Ibu Peri.
Ibu Peri banjur nyulap klambine Cindenrela dadi gaun seng luwih apik.
Ibu Peri ; Saiki wes entuk mbukak.
Sindenrela : Ibu Peri, Niki klambine apik banget ( Berputar )
Ibu Peri : Tapi sindenrela kowe kudu mulih sakdurunge jam 12 bengi
Sindenrela : Alesanne kengeng nopo ibu peri ?
Ibu Peri ; Yen kowe mulih pas jam 12 , op sek tak wenehno karo kowe
bakal ilang
Sindenrela : Ngeh , Ibu Peri kulo ngertos
Ibu Peri : O wes reti To , Yo wes nak ngono aku lungo sek
Ibu Peri lungo ninggalno Sindenrella , ora suwe tukimin teko marani
sindenrella
Tukimin : Assalamualaikum, Nden, Sinden!
Sindenrela
: Walaikumsalam, mlebu bae, Min!
Tukimin :
Nden, iku kowe to
Sindenrela
: Iyo iki Sinden , keneng op Min.
Tukimin :
kowe kok ayu tenan to Nden, Sumpah, kowe gawe
pangling aku !
Sindenrela
: ono2 ae kowe Min
Tukimin :
Ayune nambah , Nden
Sindenrela
: Wes to , Min, Gawe pipiku abang iki lho
Tukimin : Ora kok tenan kowe tambah ayu, Wis ayuk mangkat Tapi
tak boncengna numpak pit, piwe?
Sindenrela :
Ya ora apa-apa. Wis bisa mangkat kuwe wis
Alhamdulillah.
Sindenrela diboncengna Tukimin maring umaeh Jaka
Sembung nang desa sebelah. Tekan umaeh Jaka Sembung...
Tukimin :
Wis kowe nang mlebu , aku nang njaba bae. Mengko
nek wis rampung parani aku nang pos ronda kae ya...

Sindenrela
: Tapi aku isin mlebune, Min. Rame banget!
Tukimin : Lah, ora apa-apa. Iki acara bebas kanggo sapa bae. Wis nang
melbu
Sindenrela
: Yawis. Matur nuwun ya, Min. Aku mlebu disik
Sindenrela mlebu maring umaeh Jaka Sembung.
Sindenrela golek kursi seng arep dilungguhi, pas arep lungguh
kursi Jaka Sembung marani sindenrella
J. Sembung
: Sugeng rawuh, Mba Sinten Geh ....?
Sindenrela
: Sinden, Sindenrela.
J. Sembung
: Sindenrela. Jenengmu apik, cocok karo parasmu
sing ayu.
Sindenrela
: Mas Jaka bisa bae...
J. Sembung
: Bisa ya, hehe. Sampeyan moro rene nang kene karo
sapa?
Sindenrela
: Karo kanca mau , Mas.
J. Sembung
: Oh. Sindenrela mesti pinter nyanyi? Gelem ora
nembang selagu kanggo ngramekake acara iki. Selagu tok...
Sindenrela
: Anu...ora, Mas. Aku ora bisa nyanyi. Mbog malah
tamune pada bubar nek aku nyanyi.
J. Sembung
: Moso sih? Aku ora ngandel. Ayo nyanyi, dijajal sik.
Sindenrela
: Ampun lah, Mas. Anu ora bisa...
J. Sembung
: Ayo lah, selagu tok, Nden. Ya? Ya?
Sindenrela
: Emm...
Yawis, selagu bae ya.
J. Sembung
: Cihuy...iya selagu. Ayuh munggah panggung cilik
kae.
Sindenrela
: Iya, Mas.
Sindenrela sing dipaksa nyanyi karo Jaka Sembung akhire
gelem. Pas Sindenrela lagi nyanyi, ibu tiri karo mbakyune
metu saka lawang mburi. Wong loro kiye mau ndeleng

Sindenrela lagi nyanyi. Sakwise bar nyanyi Sindenrella iling


pesenne Ibu Peri yen deweke kudu muleh sak durunge jam 12,
Sindenrella banjur ngawasi jam , Sinden kaget yen wes jam
12 , Sindenrela cepet-cepet arep metu saka umaeh Jaka
Sembung. Tapi sedurunge tekan lawang, Sindenrela tubrukan
karo Jaka Sembung.
J. Sembung
: Arep ngendi? Deneng kesusu temen?
Sindenrela
: Aku arep bali, anu, aku ditunggu nang umah.
Ngapurane ya, Mas ( ngomonge elon )
J. Sembung
: (nyekel tangane Sindenrela)
Sindenrela
J. Sembung

: Ora bisa, Mas. Aku kudu bali siki. (mlayu)


: Sandalmu Keri { bengok }
Sindenrela bali maring umah karo Tukimin sing gumun
karo Sindenrela sedela nang umaeh Jaka Sembung. Joko
Sembung Ijeh penasaran karo wong nduweni sandal jepit
seng ditemu wayah pesta wingi.Prajurit Seng ngerti Jaka
Sembung ngalamun banjur marani lan takon
Prajurit : Kowe kenopo to Bung , Kok ngalamun wae
Jka Sembung : E, Kowe to, Iki lo lho aku kok penasaran
karo seng nduweni sandal jepit iki, Nak ketemu wong seng
nduwe sandal iki arep tak dadekno bojoku.
Prajurit : Sandal Jepit Kok welek, Yo bung ,
hahhahahhahha
Jka Sembung : Kowe iki Y , Ra bantu aku kok malah
ngono
Prajurit : Eh yo Bung , op kowe jajal moro nang omahe
ibu2 seng nduweni anak wedok, Nak menowo kuwi sandal
jepitte.
Jaka Sembung : Yo wes nak ngono sesok kowe melu aku
yo,
Prajurit : SIAP , Boss

2 dina bar kadadeyan kuwe, Sindenrela diamuki karo ibu


tirine. Esuk-esuke, umaeh Sindenrela ditekani tamu sing ora
diduga karo Sindenrela ibu tirine lan mbakyune , amarga sing
teka kuwe Jaka Sembung karo prajuritte.
J. Sembung
: Assalamualaikum...
Iu Tiri :
Walaikumsalam...
Eeeeh, ana Mas Jaka Sembung. Monggo, monggo mlebet! ,
Ono opo yo iki kok rame2 ?
Prajurit : Nganputene bu, Niki joko sembung madosi tiyang seng
ngagem sandal niki, Menawi putri niki sandalle putri Ibu
Jaka Sembung : Ngeh Bu, Yen sandal jepit niki kagungane putrine
jenengan kulo ajeng kulo garwa
Ibu tiri : Rahayu, Siti Iki loh, ana Mas Jaka nggoleki kowe.
Siti : Enten nopo bu ?
Ibu Tiri : Mbakmu Rahayu nang ndie
Rahayu : Kulo teng mriki bu , Enten nopo
Ibu Tiri : Iki lo jaka sembung mbalekno sandal jepitmu kui lo
Rahayu : Mboten kagunganne Kulo Bu .
Ibu tiri narik tanganne rahayu : Kowe iku arep di garwa karo joko
sembung emoh ? Wes embo2 ae kowe seng nduweni sandal
jepit iku
Rahayu : Ngeh niku sandal jepit kulo
Prajurit : Niki sandal Jepitte
Siti : Mbak kok ora muat to , jare wenehmu ? Coba tak aku seng
nganggo
P

Rahayu :
Moso? Apa iya, Mas?
J. Sembung
: Ngapunten, Bu. Saestunipun kula dhateng mriki
wonten perlu kaliyan Sindenrela. Sanes kaliyan Rahayu.
Ibu tiri : Oh, ngono? Ana perlu apa to? Kok sing digoleti Sindenrela?!

J. Sembung
: Kula dhateng mriki sepisan kaperlu badhe
wangsulaken sendal jepite Sindenrela ingkang katinggalan
wonten griya kula. Kaping pindo, kula badhe ndadosaken
Sindenrela dados garwa kula.
Sindenrela,
Ibu tiri, :
Haaaaaah???????
Rahayu
J. Sembung :
Nggih, leres, Bu, Sinden, Rahayu.
Sindenrela
:
Mas Jaka lagi guyon apa pripun sih?
J. Sembung :
Ora, Nden. Aku temenan arep nglamar
kowe. Kowe nrima apa ora, Nden?
Sindenrela
:
Eh, mm, anu...
J. Sembung :
Nden?
Sindenrela
:
Eh, i..iya, Mas...
J. Sembung :
Alhamdulillah....
Akhire Sindenrela digarwa karo Jaka Sembung. Sanajan
ibu tirinie lan Rahayu ora seneng, nanging bapake Sindenrela
wis menehi restu. Sindenrela karo Jaka Sembung urip ayem
lan tentrem.
TAMAT

You might also like