Pengenalan

Isu: Kebebasan
Beragama dan
Kesamarataan
Definisi dan
Konsep
Perlembagaan
Isu: Diskriminasi
Perlindungan
dan Persoalan
Sejarah Perkara 153
Penggubalan
Perlembagaan
Persekutuan Isu: Perkara 20
dan Perkara 18

Unsur-unsur
Tradisi Dalam
Perlembagaan
Persekutuan
Islam adalah agama persekutuan tetapi agama lain bebas diamalkan
Perkara yang menyentuh isu bahasa, agama, bumiputera dan kewarganegaraan dalam
Perlembagaan Malaysia menjadi faktor penting untuk mewujudkan hubungan etnik yang
erat dan utuh di kalangan rakyat Malaysia.
Kedudukan Istimewa etnik Melayu dan bumiputera tetapi hak etnik lain tidak boleh
dilucutkan

Perkara-perkara yang dianggap menguntungkan orang Melayu dalam Perlembagaan

Malaysia diimbangi dengan peruntukan lain yang juga memberi kelebihan kepada kaum
bukan bumiputera.
Bahasa Melayu adalah bahasa kebangsaan tetapi bahasa lain dibenarkan.

Bagi sebuah negara yang berdaulat, perlembagaan merupakan sumber

undang-undang tertinggi sesebuah negara dan setiap individu perlu mematuhi
keluhurannya.
 1. Perkara 159 (4) 2. Perkara 161 (E) 3. Perkara 159 (5)
Memerlukan sokongan Perlu mendapat Perlu mendapat
lebih 2/3 setiap dewan sokongan 2/3 setiap sokongan 2/3 setiap
tanpa mendapat dewan dan dewan dan perkenan
persetujuan sesiapa dipersetujui oleh Yang Majlis Raja-Raja
seperti: dipertua Negeri Sabah seperti:
1.sumpah dan ikrar dan Sarawak bagi 1. Kedaulatan raja-raja
taat setia, melibatkan 2. Kedudukan
2. pemilihan dan kepentingan Sabah istimewa orang
persaraan ahli-ahli dan Sarawak seperti Melayu
Dewan Negara dan bidang kuasa kerajaan
3.Bumiputera Sabah
negeri, kedudukan
3. meliputi perkara- dan Sarawak,
istimewa bumiputera,
perkara yang tidak 4.Bahasa kebangsaan
imegresen
disebut dalam perkara dan
lain. 5. Agama persekutuan
Di Malaysia, tidak ada institusi yang boleh mengatasi ketertinggian Perlembagaan
Malaysia.

Malah ketiga-tiga badan kerajaan (Perundangan, Kehakiman, Eksekutif) & YDPA

juga tertakluk kepada Perlembagaan Malaysia.

Contoh: kuasa perundangan dan kehakiman (mahkamah) dijalankan tertakluk

kepada sekatan-sekatan yang dikenakan oleh Perlembagaan.

Undang-undang persekutuan atau negeri mengenai sesuatu perkara boleh

diisytiharkan TIDAK SAH oleh mahkamah jika undang-undang itu bercanggah
dengan Perlembagaan Persekutuan.

Ini kerana, perlembagaan memperuntukkan dengan nyata dalam Perkara 4(1):

Perlembagaan Malaysia adalah undang-undang utama persekutuan dan apa-apa
undang-undang yang diluluskan yang berlawanan dengan perlembagaan adalah
terbatal setakat mana yang berlawanan.
Kesan Penjajahan
Rundingan London Suruhanjaya Reid
Perjuangan Merdeka Memorandum
Kebangsaan

Malayan Union Pilihanraya Unsur Tradisi

Penentangan Perikatan Identiti Negara

CLC MMKP 3 Perkara

Rundingan Kaum Sistem Ahli 3, 152, 153

Kontrak Sosial Persekutuan Perlembagaan

Persetujuan Tanah Melayu Islam
Selepas Jepun menyerah
Parlimen British Sir Harold Mac Michael
kalah Pentadbiran
meluluskan dilantik wakil British
Ketenteraan British
Malayan Union untuk mendapatkan
(BMA) mengambilalih
pada 10 Oktober tandatangan raja-raja
pentadbiran Tanah
1945 Melayu
Melayu

Malayan Union Malayan Union tetap

ditentang hebat diisytiharkan pada 1 April 1946
Malayan Union dan Sir Edward Gent sebagai
oleh orang
Melayu. gabenor pertama.

Orang Melayu memulaukan

majlis pengisytiharan itu,
British sedar tanpa sokongan
akhirnya British mengalah dan orang Melayu Malayan Union
menggantikan Malayan Union akan gagal.
kepada Persekutuan Tanah
Melayu.
 MALAYAN UNION (10 OKT 1945)

Menyatukan negeri-negeri dan meningkatkan kecekapan

pengurusan pentadbiran. Negeri-negeri seperti Negeri-
Mewujudkan pentadbiran yang cekap dan Negeri Melayu Bersekutu, Negeri-Negeri Selat dan
seragam Negeri-Negeri Melayu Tidak Bersekutu

British menyimpan perasaan anti-Melayu kerana orang

Mengurangkan dan mengawal kuasa politik orang
Melayu
Melayu bekerjasama dengan Jepun dan pengenalan
Malayan Union dapat melemahkan kuasa Raja-Raja
Melayu.

Menyediakan Tanah Melayu ke arah berkerajaan

Menjadi asas kepada British untuk masyarakat tempatan
sendiri bagi memerintah negara sendiri
 Singapura dijadikan
tanah jajahan
berasingan di
bawah seorang
Gabenor dibantu Gabenor British
Kedaulatan raja-raja
oleh Majlis Melayu dihapuskan
Mesyuarat kecuali dalam hal
Persekutuan dan agama Islam dan adat
Majlis Undangan istiadat Melayu sahaja.

Semua negeri
Melayu kecuali Hak kerakyatan
Singapura MALAYAN yang sama bagi
disatukan di bawah semua berasaskan
pemerintahan UNION Jus Soli
Gabenor British
Secara individu Melalui akhbar

Warta
Dato Onn &
Negara dan
Raja-Raja
akhbar
Melayu
Melayu

Secara kolektif Melalui berkabung

Di hadapan
Demonstrasi
Ahli
aman dan
Parlimen
kesatuan-
British
kesatuan
Melayu
Kuasa Raja-Raja Melayu dilenyapkan dalam urusan
pentadbiran negeri.

Singapura dipisahkan dari Malayan Union dan ia kekal

sebagai tanah jajahan Inggeris.

Hak kerakyatan diberikan berdasarkan prinsip jus soli iaitu

penduduk asing yang telah bermastautin lebih sepuluh tahun dan
lahir selepas Malayan Union, secara terus menjadi warganegara.

Hak sama rata kepada semua warganegara tanpa mengira

bangsa iaitu penduduk peribumi tidak memiliki apa-apa
keistimewaan

Cara Harold MacMichael mendapatkan tandatangan raja-raja

Melayu yang menggunakan cara paksaan dan ugutan seperti Sultan
Kedah telah diberi kata dua iaitu menandatangani persetujuan
Malayan Union atau dilucutkan dari tahta pemerintahan.
Negeri
Sembilan negeri Melayu terlibat di dalam persekutuan termasuk Pulau Pinang dan Melaka.
Singapura kekal menjadi tanah jajahan yang berasingan
Kerajaan Persekutuan diketuai oleh Pesuruhjaya Tinggi British dan dibantu oleh Majlis Undangan
Persekutuan dan Majlis Mesyuarat Kerajaan Persekutuan.
Majlis Mesyuarat Persekutuan akan dianggotai oleh 17 ahli iaitu tujuh ahli rasmi, tujuh ahli tidak rasmi dan
tiga ahli ex-officio.
Sultan
Sultan-sultan diberi hak dan kuasa memerintah dengan nasihat Majlis Mesyuarat Kerajaan Negeri dan
Majlis Undangan Negeri

Kewarganegaraan
Syarat kewarganegaraan diketatkan iaitu:
Seseorang pemohon mestilah:
Lahir di Tanah Melayu dan telah bermastautin 8 tahun dari 12 tahun sebelum permohonan atau
Menetap dan bermastautin di Tanah Melayu tidak kurang 15 tahun dari 20 tahun sebelum permohonan.
Umur minimum bagi kedua-dua situasi tersebut adalah 18 tahun dan mempunyai pengetahuan Bahasa
Melayu yang baik
Bumiputera
Orang Melayu diberi hak keistimewaan sebagai kaum bumiputera dan mempunyai perwakilan terbesar
dalam Kerajaan Persekutuan dan Negeri
 Jawatankuasa Kerja
4 wakil raja-raja Melayu, 2 wakil UMNO dan 6 pegawai British
Bertanggung jawab merangka perlembagaan baharu yang boleh diterima oleh orang
Julai 1946 Melayu

Jawatankuasa Perundingan
Dianggotai orang Eropah, Cina dan India
Disember Bertujuan mendapatkan pandangan orang bukan Melayu mengenai perlembagaan
1947 Persekutuan Tanah Melayu

Persekutuan Tanah Melayu diisytiharkan

Perjanjian yang mempunyai beberapa ciri penting ke arah pemerintahan sendiri
Membawa kepada Penubuhan Jawatankuasa Perhubungan Masyarakat 1949 (CLC)
CLC yang terdiri daripada pelbagai etnik telah berusaha menyelesaikan sesetengah
Februari 1948 masalah perlembagaan, politik dan ekonomi.
Jawatankuasa ini ditubuhkan bagi membincangkan berbagai isu seperti
kewarganegaraan dan kedudukan istimewa orang Melayu serta dasar pendidikan
Tokoh-tokoh yang menganggotai jawatankuasa ini: Dato Onn Jaafar, Dato Abdul Wahab
Abdul Aziz, Tan Cheng Lock, C.C. Tan, E.E.C Thuraisingham.
Jawatankuasa Hubungan Antara Kaum (CLC)
Badan multi-etnik yang ditubuhkan dengan tujuan mewujudkan kesefahaman
dan kerjasama yang lebih baik dalam kalangan pelbagai etnik di Tanah Melayu

Anggota CLC:
Penasihat CLC Sir Malcolm MacDonald
Pengerusi CLC Dato E.E.C Thuraisingam
Wakil-Wakil:
Melayu
Cina
India
Ceylon
Serani
Eropah
Parti Peruntukan Peratusan Peratusan
Kerusi Kerusi Pengundi
UMNO 35 69 84.2
(Melayu)
MCA 15 28 11.2 (Cina)

MIC 2 3 3.9 (India)

 Sebelum pilihanraya, MCA & MIC bukanlah parti politik tapi lebih bermotifkan menjaga
kebajikan & kepentingan kaum masing-masing.

Pelawaan orang Melayu menggambarkan sifat keterbukaan mereka & sedia berkorban,
rela kongsi kuasa & toleransi demi perpaduan.

Melalui pilihanraya umum pertama (1955), pengorbanan & kompromi UMNO cukup
besar.
Perikatan yang didominasikan oleh UMNO sepatutnya boleh membentuk kerajaan
tanpa perlu bergabung dengan MCA & MIC namun hal ini tidak dilakukan.

Inggeris mensyaratkan bahawa kemerdekaan akan hanya diberikan sekiranya rakyat

negara ini bersatu padu & bekerjasama.

Kemenangan PERIKATAN menjadi bukti kepada Inggeris bahawa orang Melayu &
bukan Melayu boleh bekerjasama.
Tunku Abdul Rahman membentuk kabinet
Tunku membentuk kabinet yang terdiri daripada komposisi berbilang
kaum iaitu enam orang Melayu, tiga orang Cina, dan seorang India.

Pemilihan Kabinet
Pemilihan Kabinet ini menunjukkan satu kerjasama yang baik dengan
perlantikan tiga orang Cina dan seorang India untuk memberikan
keseimbangan etnik yang lebih diterima dalam Majlis Legislatif.
Perlembagaan Persekutuan Tanah Melayu telah digubal oleh Suruhanjaya
Reid yang ditubuhkan 1956.

Keahliannya dari pakar perlembagaan negara Komanwel:

Lord William Reid (British)
Sir Ivor Jennings (British)
Sir William Mckell (Australia)
B. Malik (India)
Hakim Abdul Hamid (Pakistan)

Suruhanjaya menerima 131 memorandum bertulis dan telah bersidang

banyak kali dari bulan Jun hingga Oktober 1956.

Suruhanjaya ini ditugas merangka perlembagaan baharu untuk Persekutuan

Tanah Melayu berpandukan syarat berikut:
Pembentukan sebuah persekutuan dengan kerajaan pusat yang kuat.
Pemeliharaan kedudukan, keistimewaan, kehormatan dan hak Raja-raja Melayu.
Pengwujudan jawatan ketua negara yang bergelar Yang di Pertuan Agong.
Pemeliharaan hak-hak istimewa orang Melayu serta hak-hak yang sah milik kaum-kaum lain.
Pembentukan sebuah sistem kewarganegaraan yang seragam untuk seluruh Persekutuan
Tanah Melayu.
Suruhanjaya ini telah mengadakan tinjauan dan pertemuan untuk
meminta cadangan dan pandangan parti-parti politik, orang ramai,
individu-individu dan Raja-raja Melayu

Antara perkara yang dipersetujui melalui permuafakatan sosial ini :

Pembentukan sebuah negara persekutuan dengan pembahagian kuasa kerajaan
persekutuan dan kerajaan negeri
Kerakyatan Jus Soli kepada yang lahir di Tanah Melayu
Mengekalkan kedudukan istimewa orang Melayu tanpa menjejaskan hak kaum lain
Orang Melayu diperuntukkan dalam perlembagaan mengenai agama Islam, Bahasa
Melayu dan kedudukan istimewa orang Melayu serta kedudukan Raja-raja Melayu
Bahasa Melayu menjadi bahasa kebangsaan, bahasa Cina dan Tamil boleh
dikembangkan dan diamalkan
Agama Islam menjadi agama Persekutuan, tetapi agama lain bebas diamalkan

Jadi, Perlembagaan Malaysia sekarang telah mendapat persetujuan

dan pandangan semua rakyat. Inilah yang dikatakan
PERMUAFAKATAN SOSIAL atau KONTRAK SOSIAL
Mengumpulkan hasil semakan dan penelitian yang dibuat berkenaan dengan
laporan yang disediakan oleh Suruhanjaya Reid yang diserahkan kepada
Baginda Ratu dan Raja-raja Melayu

Jawatankuasa Kerja dipengerusikan oleh MacGillivar dan Tunku Abdul Rahman

(UMNO), Datuk Abdul Razak (UMNO), Ong Yoke Lin (MCA) and V.T Sambathan (MIC),
Mustapha Albakri (Penyimpan Mohor Besar Raja-raja), Shamsudin Nain, Tunku Ismail
Tunku Yahya dan Neil Lawson. Ahli lain terdiri dari Ketua Setiausaha Kerajaan, Sir David
Watherston, Peguam Negara, T.V.A Brodie dan E.O Laird bertindak sebagai Setiausaha.

Perlembagaan Persekutuan telah diterima dan diisytiharkan sebagai

Perlembagaan Tanah Melayu pada 31 Ogos 1957

Telah wujud ratusan tahun
sebelum perlembagaan
diwujudkan pada tahun 1957
Ciri-ciri Unsur Tradisi:
Berperanan menstabilkan sistem
politik negara
Dilindungi di bawah Akta Hasutan
Dianggap sebagai isu sensitif
Dilarang dijadikan isu perbincangan
awam
Suruhanjaya Reid
menekankan betapa
pentingnya perlembagaan
mengambil kira faktor-faktor
sejarah, tradisi, ekonomi dan
sosial yang wujud sebelum
tahun 1957
Unsur-unsur tradisi adalah
faktor penting untuk
mewujudkan identiti Malaysia
& memupuk persefahaman ke
arah perpaduan.
Ia juga merupakan satu pra-syarat dan
permuafakatan yang telah dipersetujui dan diterima
oleh orang Melayu dan bukan Melayu. Ini bermakna
Orang Melayu diberikan hak istimewa,
Islam menjadi agama persekutuan dan
Bahasa Melayu diterima sebagai bahasa kebangsaan sebagai pra-syarat
penerimaan hak kewarganegaraan oleh etnik bukan Melayu.

Pra-syarat ini menunjukkan bahawa pemimpin

terdahulu telah menerima satu formula bagi
menyelesaikan masalah yang wujud tanpa
melibatkan konflik antara etnik di Tanah Melayu
pada ketika itu.
 Bahasa Agama
Unsur-unsur
tradisi yang
mendasari
Kontrak sosial

Kedudukan istimewa
orang Melayu dan Pemerintahan
bumiputera (Sabah dan
Sarawak) beraja
Telah wujud dalam sistem sosial dan raja berkuasa mutlak

Selepas merdeka, berkonsepkan Raja Berperlembagaan bertindak atas

nasihat Kabinet

Dilindungi di bawah Perkara 38(4)

Yang di Pertuan Agong berperanan seperti:

Pemerintah Tertinggi Angkatan Tentera Persekutuan
Mengampundan menangguhkan sabitan kesalahan di mahkamah tentera
Berkuasa membuat perlantikan menurut perlembagaan
Lambang perpaduan
Pemelihara kepentingan dan harapan setiap etnik
Ketua agama bagi negeri tidak beraja
Lambang keadilan
Institusi perlembagaan bersifat Melayu dan Islam
 160 memberi definisi Melayu sebagai
seorang beragama Islam, lazim
bercakap bahasa Melayu dan menurut
adat istiadat Melayu
Perkara 160 Melayu dan Islam adalah unsur yang
saling berkaitan dan tidak boleh
dipisahkan untuk tujuan undang-
undang dan Perlembagaan.

Dilantik daripada kalangan raja-raja

di negeri-negeri Melayu
Yang diPertuan Di dalam setiap perlembagaan negeri
Agong mensyaratkan seorang raja mestilah
berbangsa Melayu, beragama Islam
dan keturunan diraja.

Baginda mengangkat sumpah dengan

Sumpah memegang didahului oleh lafaz Wallahi, Wabillahi,
Watallahi yang merupakan lafaz sumpah
jawatan Yang di- yang dikehendaki dalam agama Islam
Sumpah ini dikaitkan dengan janji
Pertuan Agong baginda untuk memelihara tentang
kesucian dan kemuliaan agama Islam
1. Perkara 160 memberi definisi Melayu sebagai seorang beragama Islam, lazim bercakap bahasa
Melayu dan menurut adat istiadat Melayu. Dalam hal ini, Melayu dan Islam adalah unsur yang saling
berkaitan dan tidak boleh dipisahkan untuk tujuan undang-undang dan Perlembagaan

2. Yang di-Pertuan Agong dilantik daripada kalangan raja-raja di negeri-negeri Melayu dan di dalam
setiap perlembagaan negeri mensyaratkan seorang raja mestilah berbangsa Melayu, beragama
Islam dan keturunan diraja.

3. Di dalam sumpah memegang jawatan sumpah memegang jawatan Yang di-Pertuan Agong. Sumpah
ini dikaitkan dengan janji baginda untuk memelihara tentang kesucian dan kemuliaan agama Islam

4. Yang di-Pertuan Agong mengikut peruntukan Perkara 3 (3)

5. adalah ketua agama Islam di negeri-negeri Melaka, Pulau Pinang, Sabah, Sarawak dan juga Wilayah
Persekutuan yang tidak mempunyai raja

6. Adalah menjadi tanggungjawab Yang di-Pertuan Agong untuk melindungi hak istimewa orang-
orang Melayu seperti yang termaktub di dalam Perkara 153 Perlembagaan Persekutuan. Oleh
kerana Melayu dan Islam ialah dua entiti yang tidak boleh dipisahkan maka tugas menjaga hak-hak
istimewa orang-orang Melayu juga termasuk menjaga dan melindungi agama Is1am.
7. Walaupun dalam keadaan darurat, kedudukan agama Islam tidak boleh dipinda dan ini kekal
terjamin (Perkara 150 (6a)).

8. Adalah sah bagi kerajaan, sama ada kerajaan pusat atau negeri memperuntukkan sejumlah
wang bagi pembangunan Islam di Malaysia (Perkara 2 (2).

9. Peruntukan Islam ini terjamin dalam keadaan mana sekalipun kerana untuk memindanya, ia
perlu kepada sokongan majoriti lebih dua pertiga parlimen dan perkenan Yang di-Pertuan
Agong (Perkara 159 (5).

10. Walaupun tidak dibenarkan perbezaan dalam apa juga keadaan dalam mana-mana undang-
undang dan perlantikan pihak berkuasa awam, namun terdapat pengecualian terhadap
perlantikan bagi sesuatu institusi agama Islam (Perkara 8).

11. Undang-undang negeri boleh menyekat apa-apa penyebaran dalam kalangan orang Islam
mengenai agama selain dari Islam (Perkara 11 (4).

12. Bidang kuasa Mahkamah Syariah terpisah dari Mahkamah Sivil yang menunjukkan
pengiktirafan kepada Mahkamah Syariah (Perkara 121 (1A).
 Kedudukan bahasa Melayu sebagai bahasa Kebangsaan tanpa menafikan hak-
hak bangsa lain menggunakan bahasa mereka.
Perkara ini juga melindungi bahasa-bahasa lain dan seterusnya
memperuntukkan bahawa tiada sesiapa pun boleh dilarang atau ditahan
Perkara daripada menggunakan (selain daripada maksud rasmi) atau mengajar atau
152 belajar apa-apa bahasa lain.
Kerajaan berhak mengekalkan penggunaan dan pembelajaran bahasa lain
dalam persekutuan

Dilindungi di bawah Perkara 150 (6A) dalam keadaan darurat

Perkara
150 (6A)

Perkara sensitif yang dilarang daripada dibahaskan di tempat terbuka atas

Perkara tujuan keselamatan dan ketenteraman awam.
10(4)

Teks dalam bahasa kebangsaan mengatasi teks dalam bahasa Inggeris

Perkara
160B
Perlunya bahasa kebangsaan
bagi menyatupadukan rakyat
pelbagai kaum

Bahasa Melayu telah menjadi

lingua franca di Nusantara
sejak berabad lamanya

Bahasa Melayu lebih mudah

dipelajari dan bersifat lebih
tekal dari segi istilah dan
sebutan
Bahasa Melayu telah
digunakan secara meluas
sebelum Perang Dunia bagi
tujuan rasmi (Zaman penjajah
telah dijadikan bahasa rasmi ).

Pegawai Eropah perlu belajar

dan lulus bahasa Melayu
 PRINSIP KEBEBASAN BERAGAMA
Agama lain boleh diamalkan dengan aman & damai di mana-mana
bahagian persekutuan
Setiap orang berhak untuk menganut & mengamalkannya
tertakluk kepada Perkara 11(4)
Peruntukan Perlembagaan berkaitan Kebebasan Beragama:
Perkara 11(4): Undang-undang negeri dan wilayah boleh
menyekat atau mengawal pengembangan agama-agama lain
kepada penganut Islam
Perkara 12(3): Larangan memaksa penganut menerima ajaran
dan upacara sembahyang bukan agamanya.
Perkara 12(4): Penetapan agama bagi yang berumur bawah 18
tahun

Perkara 11(3) menyatakan tiap-tiap kumpulan agama berhak:

Menguruskan hal ehwal agamanya sendiri
Menubuh dan menyelenggara institusi bagi
maksud agama atau khairat
Memperolehi dan memiliki harta benda serta
memegang dan mentadbirnya mengikut
undang-undang
Semua orang adalah sama di sisi undang-undang

Tidak dibenarkan sebarang bentuk diskriminasi menurut agama,

ras dan lain-lain kecuali dibenarkan oleh perlembagaan

Perubahan politik dan ekonomi menyebabkan sesetengah etnik

ketinggalan dan ini perlu dibantu
 Melalui diskriminasi perlindungan

Perkara 46 Perlembagaan
India menghendaki kerajaan
Undang-undang memberi memberikan perlindungan
Etnik yang ketinggalan dalam
perlindungan dan hak yang yang istimewa untuk
arus pembangunan negara
istimewa kepada golongan kepentingan pelajaran dan
dapat dibantu dan
atau etnik di dalam sesebuah ekonomi sesuatu kumpulan
ditingkatkan taraf hidup
negara dan dalam masa yang yang mundur Contohnya,
mereka agar dapat menyaingi
sama tidak menafikan keutamaan dalam lantikan
etnik lain yang lebih
peluang terhadap kumpulan dalam perkhidmatan-
terkehadapan.
atau etnik lain. perkhidmatan tertentu
seperti keretapi, pos, kastam
dan perkhidmatan telegraf
 Membetulkan semula Perlindungan diberi kepada
ketidakseimbangan politik di golongan minoriti supaya
sesebuah negara yang kepentingan mereka dapat
rakyatnya bersifat majmuk dipertahankan daripada
dan baru merdeka. ditenggelami majoriti.

Tujuan
Perlindungan
Diskriminasi

Perlembagaan memberi
Kompromi di antara kaum
keutamaan kepada kumpulan
atau kumpulan tertentu
yang telah merasai dan
semasa perlembagaan
mengecapi keistimewaan itu
digubal.
sebelumnya.
 Peratusan Hak Milik Modal Saham (Pada Nilai Tara)
Syarikat Berhad, 1995 dan 1999

1995 1999
Kumpulan Hak Milik
Bumiputera (Individu, Institusi 20.6 19.1
dan Agengsi Amanah)
Cina 40.9 37.9

India 1.5 1.5

Rakyat Asing 27.7 32.7

Syarikat Nomini 8.3 7.9

Jumlah 100 100

Sumber: Rancangan Malaysia Kelapan

 Matlamat Pencapaian
1970 1990 1990 2002
Bumiputera 2.4 30.0 19.3 18.7

Bukan Bumi. 32.3 40.0 46.8 43.2

Cina 45.5 40.9
India 1.0 1.5
Lain-lain 0.3 0.8
Asing 63.3 30.0 25.4 28.9
Nomine 2.0 8.5 9.2
JUMLAH 100.0 100.0 100.0 100.0
 % Isi rumah Malaysia
60
50
40
30
20
10
0
1970 1990 2002
Jumlah 49.3 16.5 5.1
Luar Bandar 58.6 21.1 11.4
Bandar 24.6 7.1 2.0
Ketermiskinan 3.9 1.0

Nota : Pendapatan Garis Kemiskinan (PLI) untuk 2002 adalah RM529 sebulan di Semenanjung Malaysia
(saiz isi rumah 4.6) ; RM690 di Sabah (saiz isi rumah 4.9) ; dan RM600 di Sarawak (saiz isi rumah 4.8).
Ketermiskinan dianggarkan mengguna separuh dari PLI.
 Jurang pendapatan antara kaum

Nisbah ketaksamaan
pendapatan isirumah
1970 1980 1990 1999 2002

Luar Bandar : Bandar 1: 2.1 1: 1.8 1: 1.7 1: 1.8 1: 2.1

Bumiputera : Cina 1: 2.3 1: 1.9 1: 1.7 1: 1.7 1: 1.8
Bumiputera : India 1: 1.8 1: 1.3 1: 1.3 1: 1.4 1: 1.3
 Tuntutan Perkara 20 dan Perkara 18
Perkara 18 dan 20
Perkara 20 dan
Perkara 18
Perjanjian Malaysia yang
dibuat pada tahun 1963,
merupakan satu persetujuan
yang telah disepakati antara
pemimpin Tanah Melayu,
Sabah dan Sarawak yang
dikenali sebagai Perkara 18
bagi Sarawak dan Perkara 20
bagi Sabah.
Imigresen, bahasa, kewangan dan hak istimewa
bumiputera Sabah dan Sarawak seperti yang
terkandung dalam Senarai II dan Senarai III.
Kedudukan Sabah dan Sarawak dalam
perlembagaan dilindungi oleh kuasa Yang
di-Pertua Negeri berkenaan dan pindaan
hanya boleh dibuat sekiranya kedua-
duanya memberikan persetujuan.
Parlimen tidak boleh meminda kedudukan istimewa
bumiputera Sabah dan Sarawak iaitu menyamai
peranan dan kuasa Majlis Raja-Raja berhubung dengan
kedudukan orang Melayu di Semenanjung.
 Sabah menuntut supaya negeri itu tidak memperakukan suatu agama
Agama sebagai agama rasmi negeri.

Sabah bersetuju bahasa Melayu sebagai bahasa rasmi/kebangsaan tetapi

Bahasa memohon supaya bahasa Inggeris boleh terus digunakan tanpa had masa .

Perlembagaan Persekutuan Tanah Melayu menjadi asas Perlembagaan

Perlembagaan Malaysia, tetapi penggubalannya patut melibatkan semua negeri .

Bersetuju bahawa kuasa imigresen ialah kuasa pusat, tetapi soalan tentang
Imigresen keluar atau masuk ke Sabah harus dikawal oleh Sabah sendiri .

Sabah wajar mengawal kewangannya sendiri.

Kewangan

Mendapat hak istimewa seperti orang Melayu (Persekutuan Tanah Melayu)

tetapi formula berkenaan harus disesuaikan dengan keadaan (sifat
Bumiputera Sabah demografi) Sabah .
 Melalui pembudayaan
Kita perlu mengambil
sikap ini, secara
iktibar dari Permuafakatan sosial
langsung ia dapat
pengorbanan yang atau social contract ini
menghindarkan negara
telah ditunjukkan oleh perlu diterima oleh
Malaysia daripada
generasi terdahulu semua rakyat Malaysia
berada dalam keadaan
dalam menghayati erti tanpa perlu
tidak stabil yang boleh
sedia berkorban, mempersoalkannya
merosakkan perpaduan
toleransi dan rela lagi.
yang sudah sedia
berkongsi kuasa.
terjalin