Του

υ Γιάννη Α
Αέρα

Παρ
ρακολουθ
θώντας το
ον τρόπο λ
λειτουργία
ας του ση
ημερινού μ
μας
συσ
στήματος άρχισα να
α σκέφτομ
μαι το πόσ
σο λογικά
ά μας φαίν
νονται τα
παρ
ράλογα σχ
χήματά το
ου. Έχονττας στο πίσω μέρος
ς του μυαλ
λού μου μ
μια
ατά λβέρτου ((Albert Einstein) ‘∆
άκα του Αλ ∆εν μπορε
είς να λύσ
σεις τα
προ
οβλήματα με το ίδιο
ο σκεπτικ
κό που τα δημιούργ ροσπάθησα να
γησες ’ πρ
δω τον τρόπο που λειτουργεί η κοινωνία
α μας με μ
μια διαφο
ορετική οπ
πτική
γων
νία.

Φαν
ντάστηκα λοιπόν το
ον εαυτό μου ως ένα λευκή κόλα χαρ
ρτί με μόν
νο
όπλ
λο του την
ν λογική του
τ να εξξετάζει το σημερινό
ό μας σύσττημα.
Βλέ
έπω λοιπό
όν τα εξής
ς:
∆άν
νεια:
Υπογράφω συμβόλαιο με την τράπεζα όπου εγώ βάζω υποθήκη υλικά
αγαθά (όπως σπίτια, αυτοκίνητα κοκ) και την υπόληψή μου ως
άνθρωπος (βλ. εγγυητές) για να πάρω ΑΕΡΑ ως αντάλλαγμα. Τον
οποίο αέρα θα καλεστώ σε βάθος χρόνου να πληρώσω εις διπλούν με
την ήδη υποτιμημένη αξία του νομίσματός μου. Αν αποτύχω, χάνω όλα
όσα έχω αλλά φταίω τον εαυτό μου καθώς ‘ Έπαιξα και έχασα’.
∆ουλειά:

Αναγκάζομαι να πάρω μια δουλειά η οποία ουδεμία σχέση έχει με το τι

πραγματικά θέλω να κάνω, για να ταΐσω τα παιδιά μου και να
αποπληρώσω τον αέρα που δανείστηκα ποιο πάνω. ∆ουλεύω 12 ώρες
την ημέρα 7 μέρες την εβδομάδα χωρίς ένσημα για να την κρατήσω
λόγω του τεράστιου ανταγωνισμού. Εκτός από αυτό απειλούμε
καθημερινά από το αφεντικό μου και τα παιδιά μου μεγαλώνουν χωρίς
πατέρα αφού όταν πάω σπίτι είμαι τόσο κουρασμένος που δεν έχω ώρα
να περάσω μαζί τους.

Πλαστές ανάγκες:

Ο χώρος της διαφήμισης μου περνάει κάποιες πλαστές ανάγκες τις

οποίες πρέπει να καλύψω και σε εμένα και στα παιδιά μου για να μην
περιθωριοποιηθώ από την κοινωνία. Αρχίζω λοιπόν να ξοδεύω για να
ντύνομαι, να μυρίζω, να τρώω και να βλέπω όλα όσα αυτοί θέλουν.

Ικανοποίηση πλαστών αναγκών – Βραχυβιότητα των προϊόντων

Αγοράζω προσωπικό ηλεκτρονικό υπολογιστή, κινητό touch screen,
μεγάλη πλάσμα τηλεόραση και όλα όσα πρέπει να έχω για να θεωρούμε
μέλος της κοινωνίας μου. Τα οποία προϊόντα έχουν υψηλό κόστος
συντήρησης και προκαθορισμένο χρόνο ζωής ούτως ώστε στο μέλλον
αφού χαλάσουν να αγοράσω καινούργια. Πράγμα αξιοπερίεργο καθώς
το λογικό θα ήταν τα όσα παράγουμε να αντέχουν όσο το δυνατό
περισσότερο για να μην χρειαστούν ούτε εργατοώρες ούτε φυσικοί
πόροι στο μέλλον για να το ξαναφτιάξουμε.

Τεχνολογική ανεργία
Απολύομαι από την δουλεία μου γιατί αντικαθίσταμαι από μία μηχανή η
οποία μπορεί να δουλεύει 24 ώρες το 24ωρο, να μην κουράζετε, να
παράγει περισσότερο από εμένα σε πολύ λιγότερο χρόνο, να μην έχει
απαιτήσεις και το κυριότερο δεν πληρώνεται. Βλέπω λοιπόν από τη μία
εξαιρετική αύξηση στην παραγωγή προϊόντων τα οποία ενώ κοστίζουν
λιγότερο πωλούνται ακριβότερα από πριν. Αύξηση στην ανεργία,
ραγδαία άνοδο της περιβαλλοντικής μόλυνσης και την αγοραστική
ικανότητα του κόσμου να μειώνεται αφού δεν έχει δουλείες.

Η λίστα αυτή μπορεί να συνεχιστεί επ’ άπειρον παρουσίασα όμως μερικά

τα οποία και θεωρώ ποιο σημαντικά.

Για να ανακεφαλαιώσουμε λοιπόν εγώ είμαι πλέον χρεωμένος

αέρα και η τράπεζα μου παίρνει το σπίτι, είμαι άνεργος, έχω ένα
μάτσο από πράγματα που σε λίγο καιρό θα χαλάσουν ούτως η
αλλιώς, χωρίς αξιοπρέπεια αφού εξέθεσα τους εγγυητές μου και
είμαι στο περιθώριο της κοινωνίας αφού δεν μπορώ πλέον να
γίνω αυτός που θέλουν να είμαι.

Η λύση:

Χρησιμοποιώντας λοιπόν την κοινή λογική καταλήγω στα εξής.

Το μονεταριστικό σύστημα αποδεικνύεται ανάπηρο.
Ποια η εναλλακτική?
Ο τεχνολογικός αυτοματισμός και η Οικονομία των Πόρων
-Υπάρχει η τεχνολογία για να αυτοματοποιήσει τις περισσότερες
δουλείες σήμερα?
-Ναι υπάρχει
-Υπάρχουν οι πόροι στην γη για να γίνουν όλα αυτά και να μοιραστούν
ίσα σε όλο τον κόσμο?
-Ναι υπάρχουν
-Υπάρχει αρκετή ενέργεια για να μην χρειαστεί πλέον να καίω
πετρέλαιο και να μολύνω το περιβάλλον?
-Ναι υπάρχει

-Υπάρχει αρκετή τροφή για να ταΐσω όλο τον κόσμο έτσι να πάψει να
είναι δούλος του χρήματος?
-Ναι υπάρχει

-Υπάρχει λόγος να δημιουργώ κάτι προσχεδιασμένο για να χαλάσει έτσι

με την επόμενή μου αγορά να υποστηρίξω την κυκλική οικονομία?
-Όχι, τα όσα φτιάχνω θα είναι σχεδιασμένα για να διαρκούν.

Αν τα όσα ανέφερα ποιο πάνω πιστεύετε ότι δεν μπορούν να γίνουν

προτείνω να μελετήσετε το Πρόγραμμα Αφροδίτη (The Venus Project).
Ας κάνουμε αυτή την κοινωνία λίγο ποιο λογική. Στο χέρι μας είναι.