สามกก ฉบับยอ

ตอนที่ 1 คําสาบานในสวนดอกทอ

เดิมแผนดินจีนเปนสุขมาชานานแลวจึงเปนศึก ครั้นศึกสงบแลวก็เปนสุข เปน

วัฎจักรวนเวียนมาถึงจวบจนสมัยพระเจาเลนเต ครองราชยมิไดตามอยูโบราณราชประเพณี ทําให
ราชการแผนดินที่มีมาไดแปรผันไป เกิดการกอขบถ ปลนสะดมทั่วทุกหัวระแหง เตียวกก เตียวโป
เตียวเหลียง ปลุกระดมไพรพลกอขบถโจรโพกผาเหลือง สุดที่ทหารแผนดินจะตานทานไหว
จึงติดประกาศทุกหัวมุมเมือง รับอาสาสมัครผูกลาจับโจรใหจงได
ฝายเลาปยืนดูประกาศจากทางการแลวทอดหายใจอยากชวยเหลือแตติดทางกําลัง
ทรัพย ดวยเดิมเปนชาวบานยากจน อาศัยทอเสื่อขายยังชีพ แตไดมีเชื้อราชวงศฮั่นติดตัวมา ทันใดนั้น
เตียวหุยไดพบเลาปคิดชวยเหลือ ทั้งสองจึงยินดีเปนอันมาก ในรานสุราเลาป และเตียวหุย ไดพบกับ
กวนอูซึ่งหลบหนีการตามลาจากทางการดวยไปฆาคนมา เห็นวาทั้งสามมีความเห็นพองตองกัน
ชวยเหลือการแผนดิน จึงทําพิธีสาบานเปนพี่นองรวมสาบานกันใตตนดอกทอ
โดยเรียงจากอาวุโส เลาป กวนอู เตียวหุย ตามลําดับออกรวบรวมรี้พล ปราบปรามโจรโพกผาเหลือง
ไดพบกับตั๋งโตะซึ่งทางการ ไดแตงตั้งมาใหปราบปรามแตไรความสามารถ เลาปจึงเขาชวยเหลือ
ภายหลังปราบขบถสิ้นซาก พระเจาเลนเตไดปูนบําเหน็จนายทหารใหญนอย แตตัวเลาปซึ่งเปนเพียง
อาสาสมัครยังมิไดบําเหน็จ จึงรอคอยอยูเปนเวลานาน

ตอนที่ 2 การณแปรปรวนในราชสํานัก

ภายหลังเลาปถูกแตงตั้งไปปกครองเมืองอันหอกวนซึ่งเปนเมืองขึ้นเล็กๆ ราษฎร
สรรเสริญเปนอันมาก ตอมมาขุนนางตกอิ๊ว ไดเรียกสวยจากเลาป พาใหเตียวหุยเดือดดาลเปนอัน
มาก โบยตีตกอิ๊วแลวทั้งสามก็หนีออกจากเมืองไป ตอมาไดรับประจําตําแหนงที่เมืองเพงงวนกวน
ขันทีทั้งสิบไดเปาหูพระเจาเลนเต ทําใหราชการแผนดินฟนเฟอนไป ตอมาพระเจา
เลนเตประชวรหนักจึงสวรรคต มีปญหาเรื่องการสืบรัชทายาทระหวางหองจูเหียบผูนอง กับหองจู
เปยนผูพี่ โฮจิ๋นผูเปนพี่ของพระนางโฮเฮาอัครมเหสีผูเปนแมหองจูเปยน ไดคิดแตงตั้งใหหองจูเปยน
สืบรัชทายาท แตขันทีทั้งสิบไดทําการคิดยกหองจูเปยนผูนองขึ้นครองราษฎรแทน และคิดการลอบ
ฆาโฮจิ๋น แตการรั่วไหลโฮจิ๋นไดบุกเขาวังหวังกําจัดขันทีทั้งสิบใหซิ้นซาก แตขันทีทั้งสิบได
หลบหนีแลวไปออนวอนตอนางโฮเฮาใหไวชีวิต โฮจิ๋นผูพี่จึงมิอาจทําอะไรได แตโฮจิ๋นไดคิดการที่
กําจัดเสี้ยนหนามอยูตลอดเวลา แลวสงสาสนไปหัวเมืองทั้งปวงใหยกทัพมาชวยกําจัดขันทีทั้งสิบ

ตอนที่ 3 ทรราชยตั๋งโตะ

ฝายตั๋งโตะ ผูมีใจหยาบชาเห็นไดทีฮุบราชสมบัติจึงรีบยกพลเขาเมืองหลวงหวังเพื่อ
กําจัดขันทีทั้งสิบเสีย ฝายขันทีทั้งสิบเห็นดังนั้นจึงชิงรีบลอบฆาโฮจิ๋นเสียกอนโดยลวงวานางโฮเฮา
มีเหตุใหเขาเฝา โฮจิ๋นเสียทีจึงถูกรุมฆาตาย ฝายอวนเสี้ยวและโจโฉผูซึ่งเปนขุนนางในราชสํานัก
เหมือนกันซึ่งอยูฝงโฮจิ๋น เห็นดังนั้นจึงบุกเขาไปฆาขันทีทั้งสิบ การโกลาหลยิ่งนักเพลิงไหมโหม
กระหน่ําเขามาในวัง ขันทีที่เหลือจึงอุมพระราชบุตรทั้งสองคน ลอบหนีออกจากวังหลบหนีเขาไป
ในปา จึงตามพบ ระหวางทางพบตั๋งโตะตั้งทัพอยู จึงเชิญเสด็จเขาในวัง
ฝายตั๋งโตะ พอเขามาในวังแลวกําเริบเสิบสานเขาชิงทรัพยขมเหงราษฎรแตไมมี
ผูใดหามปราม ขุนนางทั้งปวงตางกลัวเกรง วันหนึ่งตั๋งโตะไดชวนขุนนางใหญนอยเลี้ยงสุรา แลววา
จะใหถอดหองจูเปยนเสีย แลวใหหองจูเหียบผูนองครองบัลลังคแทน ฝายเตงหงวนพอเลี้ยงลิโปมิ
ชอบใจตั๋งโตะจึงออกรบพุงกันอยูบอยครั้ง ลิยูที่ปรึกษาตั๋งโตะเห็นลิโปมีทาทีองอาจจึงเชิญชวนมา
ไว เปนพรรคพวก โดยการสงลิซกพรอมกับเครื่องบรรณาการมากมายรวมทั้งมาเซ็กเธาว ฝายลิโป
เห็นแกลาภยศจึงบุกเขาปลอบฆาเตงหงวนพอบุญธรรมเสีย แลวมาอยูกับตั๋งโตะเปนพอบุญธรรมคน
ใหม ฝายขุนนางจึงยิ่งกลัวเกรงตั๋งโตะเขาไปอีก ภายหลังตั๋งโตะไดถอด หองจูเปยนออกจากราช
สมบัติจับไปขังพรอมนางโฮเฮา แลวสงลิยูไปปลงพระชมนทั้งคู แตงตั้งหองจูเหียบใชพระนามวา
พระเจาเหี้ยนเต ตั้วตัวเองเปนเซียงกก ผูสําเร็จราชการ
ตอนที่ 4 รวบรวมหัวเมืองสูตั๋งโตะ

ตอมาตั๋งโตะทําการหยาบชา ตัดศรีษะราษฎร แยงชิงสิ่งของเปนอันมาก ทําทีวาไป

ปราบโจรขบถมาแลวชิงทรัพยสินได อาณาประชาราษฎรเดือดรอนทุกหัวระแหง แผนดินเดือดรอน
ไปทุกหยอมหญา
ฝายอองอุนขุนนางตงฉินคิดแคนใจตั๋งโตะอยูเปนอันมากแตมิอาจหักหาญสูกับ
ตั๋งโตะได โจโฉจึงอาสาสมัครขอกระบี่เขาไปลอบฆา แตไมสําเร็จเอาตัวรอดหนีออกมาได แตถูก
ทางการประกาศจับทั่วทุกตําบล รวมทั้งอวนเสี้ยวก็ไดออกมาตั้งตัวออกจากตั๋งโตะดวย โจโฉหนี
จากทางการไมพนถูกจับไดโดยตันกง แตทั้งคูมีใจชวยเหลือบานเมืองเชนเดียวกันจึงชวนกันหนี
ออกมาแตตันกงมิอาจอยูรวมกับโจโฉไดเมื่อเห็นวาโจโฉไรคุณธรรม ที่การไปฆาแปะเฉียเพื่อนของ
บิดาตนเองเนื่องจากการเขาใจผิดคิดวาจะจับตัวสงทางการ
โจโฉหนีมาถึงเมืองตันหลิว พบบิดาโจโก คิดการปลอมแปลงราชสาสนให
ปราบปรามขบถตั๋งโตะ รวบรวมเกลีย้ กลอมรี้พล ไดเปนจํานวนมาก ไดแฮหัวตุน แฮหัวเอี๋ยน
โจหยิน โจหอง ลิเตียน งักจิ้น มาเปนพรรคพวก เมื่อเจาเมืองตางๆ รูขาว จึงรวบรวมทหารเปน
จํานวนมากทยอยมาสมทบ รวมทั้ง เลาปดวย กองกําลังไดมาถึงเมืองลกเอี๋ยงอันเปนเมืองหลวง
ฝายตั๋งโตะสงฮัวหยงทหารเอกผูมี ฝมือรายกาจเขาตอสู ฝายโจโฉมิอาจสูไดกวนอูจึงไดรับการ
แตงตั้งออกสูปะมือกับฮัวหยง แมจะไดรับคําคัดคานจากอวนเสี้ยวผูถูกแตงตั้งใหเปนผูนําของกอง
กําลังครั้งนี้ ผลสุดทานกวนอูตัดหัวฮัวหยงไดสําเร็จ แตมิไดรับคําสรรเสริญจากอวนเสี้ยว แตกลับได
รับคําสรรเสริญจากโจโฉแทน

ตอนที่ 5 โยกยายเมืองหลวง

ภายหลังจากฮัวหยงตาย ตั๋งโตะ กับลิโป จึงยกทัพมาขัดทัพที่ ดานเฮาโลกวน ลิโป

ออกรบ เลาป กวนอู เตียวหุย ออกตานพรอมกันถึงสามคน พอดีมีทัพกระหนาบมา ลิโปจึงลาทัพ
ถอย ตอมาลิยูคิดแผน ยายเมืองหลวง อพยพจากลกเอี๋ยงไปเมืองเตียงฮัน ครั้นตอนยายตั๋งโตะสั่งการ
ใหริบทรัพยจากเศรษฐีเขาทองพระคลัง ปลนชิงจากราษฎร ขุดศพเก็บทรัพยสินจากพระมหากษัตริย
องคกอนแลศพราษฎร ไดสินทรัพยเปนอันมาก ราษฎรเหยียบลมตาย ทหารก็เขาชวงชิงสินทรัพย
แลฉุดลากภรรยาชาวบาน เสียงรองอื้ออึงไป รวมทั้งจุดไฟเผาลกเอี๋ยงเสีย
ฝายกองกําลังโจโฉเห็นอยางนั้นจึงยกทัพพักอยูที่ลกเอี๋ยงมิไดคิดตามตอ โจโฉเห็น
ทาไมดีจึงแยกเอากําลังตัวเองหมื่นเศษไลตามตอ แตเสียทีจนเกือบตายดีที่โจหองเขาชวยไว
ฝายซุนเกี๋ยนพบตราหยกสําหรับสําหรับราชสมบัติมีความยินดีนักคิดยกทัพของตัวกลับ อวนเสี้ยว
สั่งใหเลาเปยวจัดทัพขวางไว ซุนเกี๋ยนหนีออกมาไดไปปกหลักที่เมืองกังตั๋ง แตนั้นมาซุนเกี๋ยนกับ
เลาเปยวก็ผิดใจกัน แลหัวเมืองตางๆที่รวมกันก็ผิดใจกันเห็นจะอยูตอไปมิไดจึงทยอยกันกลับ
ดวยตัวอวนเสี้ยวหาเปนผูนํามิได

ตอนที่ 6 ซุนเกี๋ยนถึงแกกรรม

ครั้นแยกจากกันแลว อวนเสี้ยวไปพํานักอยูที่เมืองโหลาย คิดแยงตีเอาเมืองกีจิ๋ว

แตงกลอุบายหลอกใชกองซุนจานรวมตี แลวสงจดหมายหนึ่งฉบับหาฮันฮกเจาเมืองกีจิ๋ว วากองซุน
จานจะยกมาตี ฮันฮกจึงเปดประตูเมืองรับอวนเสี้ยวมารักษาเมือง ฝายกองซุนจานรูวาถูกหลอกจึง
ยกทัพมาตีหวังใหหายแคน งันเหลียง บุนทิว ทหารเอกอวนเสี้ยวไลตามตีกองซุนจานจนเสียที
ทันใดนั้นจูลงเขามาชวยสกัดกั้นงันเหลียง บุนทิว พากองซุนจานหนีออกมา เลาปรูขาวจึงมาชวย
สกัดอวนเสี้ยวไว แลแตนั้นมาจูลงกับเลาปก็ถูกโฉลกกัน
ฝายตั๋งโตะกริ่งเกรงวา หากผูใดชนะจะกําเริบเสิบสาน จึงสงหนังสือรับสั่งหามเสีย
ทั้งสองฝาย ฝายอวนสุดเจาเมืองลํากุนคิดยกทัพยุยงซุนเกี๋ยนใหโจมตีเลาเปยวเจาเมืองเกงจิ๋ว เลาเปยว
สั่งใหหองจอสกัดทัพที่เมืองกังแฮ ทัพหองจอถอยรนซุนเกี๋ยนจึงยกทัพลอมเมืองเกงจิ๋วได เลาเปยว
ใชแผนลอใหซุนเกี๋ยนตามไปที่ซอกเขาฮีสัน แลวใชเกาทันฑแลกอนหินระดมยิงใสซุนเกี๋ยน
ถึงแกความตาย ผูบุตรซุนเซ็กจึงไดปกครองแดนกังตั๋งในเวลาตอมา
ตอนที่ 7 กลหญิงงาม

ตั๋งโตะยิ่งทําการกําเริบเสิบสานจับคนหารอยคนมาฆาดูเลนอยางทรมารในงาน
เลี้ยงขุนนาง นาเวทนายิ่งนัก ฝายอองอุนก็ยังทุกขใจ มิอาจหาทางกําจัดโจรแผนดินลงได พอดีนาง
เตียวเสี้ยนหญิงขับรองมาพบเขา คิดอานแทนคุณแผนดินและพอบุญธรรม เสนอตัวคิดอานลาง
ตั๋งโตะเสียดวยแผนการของอองอุนให เตียวเสี้ยนแสรงทํากลมารยา ใหทั้งลิโปและตั๋งโตะมีความรัก
ใครในตัวแมนางเตียวเสี้ยน โดยรับปากจะใหเปนภรรยาของลิโปและตั๋งโตะ ครั้นตั๋งโตะพาเตียว
เสี้ยนไปอยูกินแลว ลิโปแคนใจเปนอันมาก แตแอบลอบคบหาแมนางเตียวเสี้ยนอยูเนืองๆ ตั๋งโตะมา
เห็นเขาจึงขับไลลิโปออกไปเสีย ลิโปเดือดดาลใจเปนอันมาก เมื่อตั๋งโตะไมยินยอมยกเตียวเสี้ยนให
ลิโป
ฝายอองอุนเห็นไดทีลิโปเอาใจออกหาง คิดยุยงใหลิโปฆาตั๋งโตะเสีย ลิโปเห็นชอบ
คิดการแกแคน อางรับสั่งใหเขาเฝา ครั้นถึงที่ตั๋งโตะแลเห็นขุนนางทุกคนถือกระบี่ จึงรองเรียกลิโป
ผูบุตร ลิโปเอาทวนแทงตั๋งโตะที่คอตกรถตาย แลลิยถู ูกจับประหารชีวิตเสียดวยกัน ครั้นตั๋งโตะตาย
ไดจัดศพแหขบวนไปทั่วเมือง อาณาประราษฎรมีใจเจ็บแคน รุมศพจนศพแหลกละเอียดเปอยไป
ขุนนางผูใหญผูนอยทั้งปวงและราษฎรตางมีความยินดียิ่งนัก

ตอนที่ 8 ลิฉุย กุยกี เขาราชสํานัก

ฝาย ลิฉุย กุยกี ลูกนองตั๋งโตะไดหลบหนีออกมาได หาทางเอาตัวรอดแตอองอุน

มิยอมยกโทษให ลิฉุย กุยกี เห็นจนตรอก รวบรวมพรรคพวกโจมตีเมืองหลวง ลิโปออกรบตานทาน
ติดทัพกระหนาบสองดานทั้งเสียรี้พล ฝายพรรคพวกตั๋งโตะเปนไสศึกในวัง ไดเปดประตูเมืองออก
ทหารลิฉุย กุยกีกรูเขาเมือง ลิฉุยกุยกีฆา อองอุนถึงแกความตาย เขาตัดสินราชการแทนตั๋งโตะทําการ
ชั่วชาไมแพกัน ฝายมาเทงและมาเฉียวผูบุตรเขาโจมตีเมืองหลวง แตขาดเสบียงจึงยกทัพกลับไป
ตอมาเกิดขบถโจรโพกผาเหลืองออกขมเหง ราษฎรพระเจาเหี้ยนเตรับสั่งโจโฉไปปราบ และตั้ง
โจโฉใหใหญกวาหัวเมืองตะวันออกทั้งปวง
 โจโฉไดรวบรวมสมัครพรรคพวกไวเปนอันมาก ทั้งผูมีสติปญญาแลทหารเอกก็เขา
มาในเกลี้ยกลอมเชน ซุนฮก ซุนฮิว เทียหยก กุยแก อิกิ๋ม เตียนอุย

ตอนที่ 9 โจโฉกรีฑาทัพเหยียบชีจิ๋ว

ฝายโจโฉตั้งเกลี้ยกลอมทหารแลที่ปรึกษาไดเปนอันมาก มีความยินดีนักคิดเชิญโจโก
ณ เมืองตันลิวมาอยูดวย โจโกจึงเก็บทรัพยสินเดินทางมาพรอมครอบครัว ผานเมืองชีจิ๋วซึ่งมีโตเกี๋ยม
เปนเจาเมืองอยู ทางโตเกี๋ยมเห็นดังนั้นจึงใชเตียวคีไปสงใหถึงเมือง แตเตียวคีคิดทรยศฆาโจโกแล
ครอบครัวเสียสิ้น ชิงทรัพยสมบัติหนีไป โจโฉรูขาวคิดแคนใจเปนอันมาก สั่งพลบุกหวังเหยียบชีจิ๋ว
ใหพินาศเปนหนากลอง ฝายโตเกี๋ยมคิดสงตัวเองออกไปแทนชาวเมืองซึ่งเดือดรอนแตถูกคัดคาน
ทางขงหยง เลาป คิดชวยเหลือ โตเกี๋ยมจึงเปดประตูใหแลหวังคิดยกเมืองใหเลาปทํานุบํารุงตอไป
ฝายเลาปยังมิยินยอม โตเกี๋ยมจึงใหไปพํานัก ณ เมืองเสียวพายซึ่งเปนเมืองขึ้นกอน
ฝายลิโปซึ่งหลบหนีออกมาจากเมืองหลวงไดสมคบคิดกับตันกงที่หนีจากโจโฉมา
อยูดวยลิโป คิดลอบตีเมืองกุนจิ๋วที่โจโฉยกทัพบุกออกมา ฝายโจโฉเห็นทาไมดีจึงยกทัพกลับตีเอา
เมืองคืน ลิโปใชกลอุบายลอโจโฉเขามาในเมืองปกเอี้ยงโจโฉเกือบเสียที โจโฉจึงจํายกทัพไปตั้งอยู
ณ เมืองเอียนเสีย

ตอนที่ 10 ลิโปเขาพึ่งใบบุญเลาป

ฝายโตเกี๋ยมปวยหนักใกลตาย ไดเรียกเลาปเขามาเพื่อขอใหเปนเจาเมืองตอแลว
ขาดใจตาย เลาปนึกเอ็นดูแกชาวเมืองจึงรับไว
ฝายโจโฉหลังจากอยู ณ เมืองเอียนเสีย เขาปราบปรามโจร ไดเคาทูมาเปนพวก
เห็นกองกําลังลิโปที่เมืองกุนจิ๋วออนลาจึงรบเอาไดโดยงาย แลวหักเอาเมืองปกเปยง ลิโปเขารบพุง
ตานทานสูไมไดลาถอยหนี โจโฉออกตามตีกระหน่ํา ลิโปเสียทีหกระเหินไปพึ่งใบบุญเลาป
ณ เมืองชีจิ๋ว แตขัดเคืองใจกับเตียวหุย เลาปจึงจัดแจงใหลิโปกับครอบครัวอยู ณ เมืองเสียวพาย อัน
เปนเมืองนอยของชีจิ๋ว

ตอนที่ 11 พระเจาเหี้ยนเตหนีตาย

ฝายลิฉุย กุยกี ทําการหยาบชามิไดขาด เอียวปวขุนนางรับใชพระเจาเหี้ยนเตจึงใช

แผนยุยงใหลิฉุย กุยกีหมางใจกันหวังใหรบพุงฆากันตาย ตางคนตางแยงชิงพระเจาเหี้ยนเตในอาณัติ
ทําศึกบาดหมางกันตลอด ฝายตังสินกับเอียวฮองจึงพาพระเจาเหี้ยนเตหนีออกมาไดคิดพาไปพํานัก
ณ เมืองลกเอี๋ยงเมืองหลวงเดิม แตถูกไลกระชั้นชิด ตังสินกับเอียวฮองจึงเชิญเสด็จหนีทั้งกลางวัน
กลางคืน พอถึง ณ เมืองลกเอี๋ยงทรงทอดพระเนตรเห็นพระราชตําหนักแลตึกรามบานชองที่มีมาแต
โบราณเปนที่เพลิงไหมสิ้น จึงทรงพระกรรแสง ขุนนางที่เหลือทั้งปวงจึงเชิญเสด็จ ณ ที่อยู

ตอนที่ 12 โจโฉเปนมหาอุปราช

ลิฉุย กุยกีกลับมารวมมือกันออกทัพตามพระเจาเหี้ยนเตหวังฆาเสียใหตาย
ครั้นกระชั้นชิดพระเจาเหี้ยนเตรับสั่งเรียกโจโฉมาชวย โจโฉยกทัพสามสิบหมื่นเขามาสกัด
ทัพลิฉุยกุยกีทันเวลา ฝายโจโฉเขาเฝาพระเจาเหี้ยนเต มีความเห็นวาเมืองลกเอี๋ยงมิอาจทํานุบํารุง
ไดเหมือนเดิมแลว จึงเชิญเสด็จไปตั้งเมืองฮูโตเปนราชธานีใหม ตั้งตนเปนมหาอุปราช
โจโฉภายหลังตั้งตนเปนมหาอุปราชแลวมีความเห็นวา ลิโปกับเลาป มีความกลา
แข็ง เกรงเปนอันตรายตอไปภายหนาคิดกําจัดเสีย ซุนฮกที่ปรึกษาจึงคิดแผนการ ใหเสือสองตัว
กัดกันเอง สงราชสาสนใหเลาปไปรบอวนสุด ฝายเลาปใหเตียวหุยอยูรักษาเมือง แตดวยเตียวหุยเปน
คนหยาบชาทั้งติดสุรา ทําใหลิโปแวงกัดชิงตีเอาเมืองชีจิ๋วไวได กลับใหเลาปไปอยูเมืองเสียวพาย
แทน เลาปแสรงมีน้ําใจไมวูวามจึงรับไว

ตอนที่ 13 ซุนเซ็กเปนใหญฝงกังตั๋ง

ฝายซุนเซ็กภายหลังบิดาตาย มีเหตุมิใหอยูเมืองกังหนําจึงไปอยูรับใชดว ยอวนสุด

ตอมาคิดเอาตราหยกกษัตริยที่ซุนเกี๋ยนผูเปนบิดาเก็บไดครั้งรบกับตั๋งโตะไปจํานําแกอวนสุด ยืม
กําลังทหารคิดแกแคนเลาอิ้วแทนบิดา ครั้นไดแลวซุนเซ็กออกเดินทางมาพบสหายรักเกาจิวยี่ จึงรับ
มารวมเดินทางดวย ออกรบเลาอิ้วไดไทสูจูเปนพวก ภายหลังรบชนะคิดออกตีเงียมแปะฮอเจาเมือง
ตองงอ อองหลองเจาเมืองหอยเข ครั้นออกรบแตกพาย ไปก็ไดเปนใหญในเมืองฝงกังตั๋งและได
ทหารแลสะสมเสบียงอาวุธไวเปนอันมาก สงสาสนคํานับไปยังพระเจาเหี้ยนเตและสงคนไปทวง
ตราหยกคืนจากอวนสุด ครั้งนั้นเกิดเหตุการณสําคัญ จิวทายทหารเอกออกรบชวยซุนกวนผูนอง
ซุนเซ็กหลบหนีจากโจรปาไวได แตแผลเต็มตัวเห็นวาจะไมรอด ซุนเซ็ก ซุนกวนนึกสงสารจึง
หาทางเชิญหมอฮัวโตซึ่งเปนหมอเทวดาในสมัยนั้นมารักษาใหหายขาด หมอฮัวโตตอมาจึงมี
ชื่อเสียงยิ่งนัก

ตอนที่ 14 ลิโปยิงเกาทัณฑหามทัพ

ฝายอวนสุดตั้งแตไดตราหยกมีใจกําเริบคิดตั้งตนเปนฮองเตไมคืนแกซุนเซ็ก
คิดออกตีเลาป โดยเอาของไปติดสินบนลิโปมิใหชว ยเหลือเลาป แตลิโปกริง่ เกรงวาหากมิใหความ
ชวยเหลือเลาป แลวอีกหนอยจะมีภัยถึงตัวเปนแน จึงออกหามทัพโดยทาพนันแสดงฝมือยิงเกาทัณฑ
ติดปลายทวน ที่ไกลหาเสนถายิงติดปลายทวนใหกิเหลงซึ่งอวนสุดใชยกมาตีเลาปถอยทัพกลับไป
ลิโปยิงใหเห็นเปนที่ประจักษ กิเหลงจึงมิอาจทําอะไรไดเลยถอยทัพกลับไป
อวนสุดจึงใชกลยุทธปรองดองขอลูกสาวลิโปใหบุตรชายตน ครั้นจะสงลูกสาว
ลิโปคิดกลับคําหนวงเวลาไวลิโปกับเลาปจึงยังมิไดกินแหนงกันเทาไหรนัก ตอมาเตียวหุยใชคนไป
ขโมยฝูงมาลิโป ลิโปรูเขาจึงโกรธยกทัพมาตีเสียวพายแตก เลาปกับครอบครัวจึงรบหนีฝามาพึ่ง
โจโฉ ณ เมืองฮูโต โจโฉจึงกราบทูลใหเลาปไปตั้ง ณ เมืองอิจิ๋วรอการแกแคน

ตอนที่ 15 โจโฉเสียเตียนอุย

ครั้นอยูมาเตียวสิ้วกับเลาเปยวสมคบคิดกันจะมาตีเมืองฮูโต โจโฉจึงสั่งพลออกรบ
ดวยแลวสงสัมพันธไมตรีไปยังลิโป ฝายเตียวสิ้วเห็นวาสูไมไดจึงยอมเขาเกลี้ยกลอมแตโดยดี มาวัน
หนึ่งโจโฉเห็นหญิงรูปงามรูวาเปนอาสะใภเตียวสิ้วจึงเลี้ยงไวเปนภรรยา เตียวสิ้วคิดนอยใจอัปยศนัก
จึงวางแผนหลอกมาตั้งคายในคายโจโฉใหชะลาใจ แลวจึงจุดเพลิงรอบดานพาทหารหวังจับโจโฉ
เสีย โจโฉหลบหนีมาทางขางหลังได แตเตียนอุยทหารเอกคูใจเขารบดวยทหารเตียวสิ้วปองกันสุด
ความสามารถ จนอาวุธที่ถือในมือหักจึงฉวยศพเขาสองมือสูเปนสามารถ ทหารเตียวสิ้วระดม
เกาทัณฑแลทวนเขาทั่วรางเตียนอุยตองอาวุธบาดเจ็บทั่วกาย ยืนพิงประตูคายจนสิ้นใจ
ฝายโจโฉหลบหนีออกมาทางแมน้ําหยกซุย สูญเสียโจงั่งบุตรเอกกับโจอั๋นบิ๋น
ผูหลาน ครั้นรวบรวมทหารไดแลว จึงแตงโตะสุราเซนเตียนอุย วาแกทหารทั้งปวงวาแมเราเสีย
บุตรเอกแลหลานยังมิเสียดายเทาเสียเตียนอุยเลยนึกเสียดายยิ่งนัก วาแลวก็รองไหรักเตียนอุย
ทําใหทหารทั้งปวงตางรองไหซึ้งใจยิ่งนัก แลวจัดแจงยกทหารกลับฮูโต
อยูมาลิโปไดรับหนังสือแตงตั้งโจโฉจึงยินดียิ่งนัก คิดลําเลิกสงลูกสาวแลตัด
สัมพันธไมตรีกับอวนสุด อวนสุดโกรธจะยกไปรบลิโป ลิโปจงึ สงจดหมายไปยังโจโฉฉบับหนึ่ง
เลาปฉบับหนึ่งใหยกมาชวย แลวออกรบดวยอวนสุด อวนสุดเสียทีหนีไปพบเลาปเขาสูดวยกวนอู
ลาถอยไปเมืองลําหยง คิดยืมกําลังซุนเซ็ก ซุนเซ็กโตกลับดาวาไอโจรขบถ ตอมาโจโฉสงสาสน
แตงตั้งไปแกซุนเซ็กใหเปนเจาเมืองหอยเขแลวใหยกไปตีอวนสุดดวย โจโฉ เลาป ลิโป และซุนเซ็ก
จึงออกรบดวยอวนสุด ณ เมืองลําหยงจากทุกทิศ

ตอนที่ 16 อวนสุดหนีโจโฉ

โจโฉจึงใหลิโปเปนปกซาย เลาปเปนปกขวามุงสูลําหยง ครั้นถึงเมืองโจโฉจัดแจง

ให เลาป ลิโป ซุนเซ็ก โอบลอมเมืองทั้งสี่ดานใหสัญญาณบุกโจมตีพรอมกัน อวนสุดเห็นตานทาน
มิไดจึงพาครอบครัวแอบหลบหนีไปตําบลหวยหนํา โจโฉมิรูวาอวนสุดหนีจากเมืองจึงลอมเมืองอยู
เดือนครึ่ง ทหารทั้งปวงอดอยากเสบียงอาหารยิ่งนัก โจโฉจึงยืมหัวของอองเฮานายฉาง ตัดหัวแลว
บอกวาอองเฮากระทําผิดฉอขาว ทหารทั้งปวงเห็นดังนี้จึงมีน้ําใจออกรบ แลวสั่งใหทหารทั้งปวง
เบิกขาวที่เหลือจนหมด สั่งใหโจมตีเมืองใหได
ครั้นโจโฉหักเอาเมืองไดรูวาอวนสุดหนีไปเมืองหวยหนําจึงคิดตีตาม รูขาววา
เตียวสิ้วกลับมาคิดตีจะเอาเมืองฮูโตจึงยกทัพกลับฮูโตตระเตรียมการรบดวยเตียวสิ้ว ตอมารูขาว
วาตวนอุย งอสิบ ฆาลิฉุย กุยกีไดแลวเอาศีรษะมาใหก็ยินดียิ่งแลวยกทัพออกตีเตียวสิ้ว
ขณะนั้นเปนฤดูขาวโพดสาลีสุก โจโฉสั่งทหารทั้งปวงหามเหยียบขาวโพดสาลี
แมแตตนหนึ่งจะฆาเสียมิเวนแมแตนายกองใหญ ชาวบานทั้งปวงจึงสรรเสริญยิ่ง อยูมาโจโฉขี่มา
ผานไรสาลี นกบินตัดหนา มาทีโจโฉขี่จึงตื่นวิ่งเตลิดเหยียบขาวสาลีหักเปนอันมาก เห็นวาคําสั่งจะ
มิเปนที่นับถือตอไป จึงคิดอุบายแสรงชักกระบี่จะเชือดคอตัวเอง นายทัพทั้งปวงจึงหามไว วาแลว
โจโฉจึงตัดเพียงผมเองวาแกทหารทั้งปวง ทหารทั้งปวงจึงสรรเสริญโจโฉมากกวาแตกอนวาอยูใน
สัตยธรรม
ครั้นโจโฉคิดตีเมือง กาเซี่ยงที่ปรึกษาเตียวสิ้วคิดอุบายหลอกโจโฉ โจโฉจึง
แตกทัพหนีมา รูวาอวนเสี้ยวจะยกทัพตีฮูโตจึงยกทัพกลับเมือง รูวาอวนเสี้ยวทําการกําเริบจึงคิดยก
ไปตีแลขอความเห็นที่ปรึกษาทั้งปวง กุยแกจึงวาการตีอวนเสี้ยวนั้นไมยากแลวชี้ขอเดนของโจโฉ
สิบประการ ขอดอยของอวนเสี้ยวสิบประการ แตยังมิอาจตีไดดวยมีลิโปคิดลอบตีฮูโตอยู
โจโฉเห็นดวย
โจโฉจึงแตงตั้งอวนเสี้ยวเปนเจาเมืองกิจื๋ว อวนเสี้ยวรูดังนั้นจึงมีความยินดีคิดออก
รบดวยกองซุนจาน ใหเลาปที่โจโฉใหกลับไปอยูเมืองเสียวพายรอการตลบหลังลิโป ใหคิดการจับ
ลิโปเสีย แลวตระเตรียมกะเกณททหารเตรียมออกรบ

ตอนที่ 17 ประหารลิโป

ฝายลิโปจับเอามาใชฝายโจโฉที่สงหนังสือไปยังเลาปใหคิดอานกําจัดลิโปได
จึงคิดแคนใจแบงกองกําลังไปตีเมืองกุนจิ๋ว และเลาปที่เมืองเสียวพาย เลาปรูดังนั้นจึงจัดแจงสง
หนังสือไปยังโจโฉใหยกทัพมาชวยโจโฉแจงดังนั้นจึงคุมทหารมีฝมือเปนอันมาก ออกรบดวย
ลิโปโดยสงแฮหัวตุนเปนทัพหนา
แฮหัวตุนไดออกรบกับโกซุนทหารลิโปครั้นไดทีไลกวดไป โจเสงซุมเอาเกาทัณฑ
ยิงเขาไปที่จักษุซายแฮหัวตุนแฮหัวตุนรองขึ้นดวยเสียงอันดังแลวดึงเกาทัณฑออก รองวาลูกตาเปน
สิ่งประเสิรฐที่พอแมใหมาจะใหตกพื้นเสียมิไดแลวจึงจับลูกตากลืนเขาไปในปาก แลวเอาทวน
แทงโจเสงตกมาตาย
ครั้นเลาปออกมาตั้งทัพซุมนอกเมือง ลิโปเห็นดังนั้นจึงตีแตกพายกระจัดกระจาย
ไป ตัวเลาปหนีออกไปหาทัพโจโฉฝายตันกุย ตันเตง ซึ่งเปนไสศึกของโจโฉที่อยู ณ เมืองชีจิ๋ว
คิดอุบายใหลิโปกับตันกงออกรบฆากันเองแลวยึดเมืองชีจิ๋วเสีย ลิโปจึงแตกหนีไปยังเมืองเสียวพาย
แตตันเตงคิดอุบายหลอกโกซุน เตียวเลี้ยวที่ประจําอยู ณ เมืองเสียวพายใหยกออกไปชวยลิโป
แลวยึดเมืองเสียอีก ลิโปรดู ังนั้นจึงจําไปอยู ณ เมืองแหฝอ
โจโฉยกทัพลอมเมือองแหฝอไว ใหเลาปไปสกัดอวนสุดกันมาชวยลิโป ฝายลิโป
มิคิดออกรบเชื่อฟงแตภรรยาไมสนแผนอุบายของตันกง เสพยสุราทุกวันครั้นจะคิดใหอวนสุดมา
ชวยรบก็มิได ดวยอวนสุดใหสงบุตรสาวของตนที่เคยคิดสงไปใหกอน แลโจโฉ เลาปไดลอมกอง
กําลังแนนหนามิอาจฝาไปได ลิโปจึงเสพยสุราทุกวันมิไดขาด วันหนึ่งภรรยาลิโปเอากระจกมาสอง
ใหดู ลิโปเห็นตัวเองเสื่อมโทรมหมดราศีเพราะสุรา จึงสั่งหามใหทหารทั้งปวง หามกินสุราถาพบ
เห็นผูใดจะตัดศีรษะเสีย
วันหนึ่งลิโปพบเฮาเสงคิดเลี้ยงสุรา จึงสั่งโบยหวายหาสิบที เฮาเสงคิดแคนใจเปน
อันมากจึงรวมมือกับซุยเหียน ลักมาเซ็กเธาวของลิโปไปกํานัลดวยโจโฉ แลวทั้งสองไดแอบไปจับ
มัดลิโปขณะนั่งหลับที่ประตูเมือง โจโฉเห็นดังนั้นไดทีบุกเขายึดแหฝอได จับไดทหารทั้งปวง
หลังจากปดลอมอยูหลายเดือน
โจโฉสั่งประหารโกซุน ลิโป เสีย แลตันกงคิดยอมตายเองมิยอมเปนบาวสองนาย
โจโฉเสียใจรองไหรักเปนอันมากมิอาจรั้งไวไดจึงสั่งเลี้ยงดูบุตรภรรยาเปนอยางดี สวนเตียวเลี้ยว
โจโฉเลี้ยงดูไวเปนทหารเอก

ตอนที่ 18 แผนฆาโจโฉ

โจโฉปูนบําเน็จทหารใหญนอยทัง้ ปวง แลวพาเลาปไปเขาเฝา พระเจาเหี้ยนเต

ลําดับเชื้อพระวงศดูจึงเรียกเลาปเปนอา
ขณะนั้นอํานาจทั้งปวงอยูในมือโจโฉสิ้น ครั้งหนึ่งโจโฉพาพระเจาเหี้ยนเตออก
ประพาสปายิงเนื้อ แลวทําหยาบชาใหพระเจาเหี้ยนเตเสียหนายิ่งนัก พระเจาเหี้ยนเตคิดระกําใจ
โทมนัสอยู ฮกอวนผูเปนบิดานางฮกเฮาผูเปนมเหสีพระเจาหี้ยนเตเสนอคิดอานลางโจโฉจึงชักชวน
ตังสิน จูฮก จูลัน ตันอิบ โงหวน มาเทงแลเลาป เขาลางโจโฉแลทั้งเจ็ดไดลงหนังสือสัญญากัน
สั่งหามแพรงพรายไป

ตอนที่ 19 อวนสุดตาย

ครั้นเลาปรับคําตังสินแลวจึงแสรงถอมตัวปลูกผักอยูแตในบาน โจโฉสงสัยจึงเชิญ
เลาปกินโตะ เสพสุราที่สวนแลวปรึกษาการราชการอยู
 โจโฉแสรงถามหาผูคิดการใหญ เกงกลาในแผนดินดังมังกรสําแดงเดชหวังจับพิรุธ
เลาป เลาปบายเบี่ยงไปตอบเจาเมืองอื่น โจโฉจึงวาอันผูมีสติปญญาริอานคิดการใหญเห็นจะมีแตเรา
กับทานเทานั้น เลาปครั้นพอไดยิน จึงสะดุงตกใจเปนการใหญ ตะเกียบที่ถืออยูหลุดจากมือ ขณะนั้น
เกิดพายุหนักไดยินเสียงฟารอง เลาปจึงแสรงทําเปนวาตกใจฟารองแลวเอามือปดหูไว ตะเกียบหลุด
ออกจากมือ โจโฉเห็นดังนั้นก็สิ้นสงสัย นึกวาเลาปขี้ขลาดนัก ตอมาโจโฉจึงไมไดคิดแคลงระแวง
เลาป
อยูมาเลาปไดยินขาววากองซุนจานแพอวนเสี้ยวเสียแลว ตัวนั้นฆาบุตรภรรยาเสีย
สิ้น แลวเชือดคอตายเลาปนึกสงสารยิ่งนักทั้งยังนึกถึงจูลงดวย ตอมาไดขาววาอวนสุดหวังไปรวม
กับอวนเสี้ยว ณ เมือง กิจิ๋ว เลาปจึงอาสาออกสกัดตี ทั้งคิดหนีเงื้อมมือโจโฉ โจโฉจึงยกใหทหาร
ไปหาหมื่นไปสกัดทัพ
เลาปออกรบดวยอวนสุด ณ เมืองชีจิ๋ว กองทัพเลาปไลฆาทหารอวนสุดแตก
กระจายไป อวนสุดจึงหนีไปทางเมืองฉิวฉุน ระหวางทางถูกโจรชิงตีเอาทรัพยแลเสบียงไปเปน
อันมาก อวนสุดนึกเสียใจยิ่งนัก หนีไปขอทานอาหารชาวบานกิน ชาวบานมีใจเจ็บแคนเอาขาวทั้ง
เปลือกหุงใหกิน อวนสุดกินไมไดถามหาน้ําผึ้งละลายกิน ชาวบานโกรธตวาดวาที่กันดารแหงนี้
มีแตโลหิตคน อวนสุดนึกนอยใจ อาเจียนโลหิตออกแลวขาดใจตายบนเตียง ฝายเลาปรูวาอวนสุด
ตายแลว จึงแจงไปยังโจโฉวาขอไปรักษาเมืองชีจิ๋ว แลวเตียวหุยไดฆากีเหมาซึ่งโจโฉสั่งมากํากับเสีย
เลาปคิดเกรงกลัวโจโฉมาตียิ่งนัก

ตอนที่ 20 เริ่มยุทธการกัวตอ

เลาปจึงเชื้อเชิญอวนเสี้ยวมาชวยตีโจโฉ อวนเสี้ยวจึงตัดสินใจยกตี แลวอวนเสี้ยว

สงจดหมาย ไปทั่วทุกเมืองหามเขาดวยโจโฉ โจโฉรูดังนั้นสั่งใหเลาตาย อองตงไปสกัดทัพเลาป
โดยใหธงสําคัญไปเสมือนวา โจโฉยกมาเองอีกสวนหนึ่งใหโจหยินสกัดที่กัวตอ อนึ่งทัพอวนเสี้ยว
ยังรีรออยูยังมิออกรบพุงยืดเยื้ออยู
ฝายเลาปจับตัวเลาตาย อองตงได รูวาโจโฉไมไดนําทัพใหญมาเอง จึงปลอยเลา
ตาย อองตงเสีย โจโฉโกรธคิดตีเลาป ขงหยงที่ปรึกษาจึงบอกวาควรเกลี้ยกลอมเลาเปยว เตียวสิ้ว
เสียกอนจึงไมพะวงหนาพะวงหลัง โจโฉเห็นชอบดวย
 โจโฉจึงสงเลาหัวไปเกลี้ยกลอมเตียวสิ้ว เตียวสิ้วกับกาเซี่ยงที่ปรึกษาตกลงเขา
ดวยโจโฉ โจโฉจึงแตงตั้งเตียวสิ้วเปนนายทหารผูใหญ กาเซี่ยงเปนที่ปรึกษา

ตอนที่ 21 เปดโปงแผนลอบฆา

ฝายเลาเปยว โจโฉแตงตั้งยีเองไปเกลี้ยกลอม ดวยยีเองมีนิสัยหยาบชา เลาเปยวจึงมิ

เขาดวยโจโฉ ทั้งสงยีเองไปใหหองจอฆา
อยูมาเกียดเปงหมอหลวงเขารวมดวยตังสินคิดอานลางโจโฉ ออกอุบายเขารักษา
โรคปวดหัวของ โจโฉแลใสยาพิษลงไปในยา โจโฉรูทันแลรูตัวผูสมคบคิด จึงจับตัวเกียดเปง
ไปทรมาณจนตายและจับตัวตังสิน จูฮก จูลัน ตันอิบ โงหวน เสียพรอมบุตรภรรยาไปฆาเสียสิ้นนอก
กําแพงเมือง รวมทั้งนางตังกุยหุยผูนองตังสินซึ่งเปนมเหสีพระเจาเหี้ยนเตดวย แลวสัง่ โจหองให
กํากับตรวจตราพระราชวัง หามมิใหเชื้อพระวงศเขาไปได

ตอนที่ 22 โจโฉเกลี้ยกลอมกวนอู

โจโฉระดมพลเตรียมลางเลาป ฝายเตียนหองแนะนําอวนเสี้ยวใหตีฮูโตเวลานี้ดวย
เมืองยังวางอยู แตอวนเสี้ยวมิเชื่อมัวแตกังวลบุตรที่ยังปวยอยู มิมีใจออกรบพุงจึงตั้งมั่นอยูในเมือง
ฝายเลาป เตียวหุยคิดอุบายแอบปลนคายโจโฉ แตทําการมิสําเร็จถูกโจโฉตีแตก
พายกระจัดกระจายไป เลาปหนีไปตัวคนเดียวเขาพึ่งอวนเสี้ยว โจโฉจับตัวกวนอูที่อยูรักษา
ครอบครัวเลาปที่เมืองแหฝอได เขาเกลี้ยกลอม กวนอูยอมปลงใจอยูดวยโจโฉโดยมีขอแมสาม
ประการ ประการหนึ่งจะอยูรับใชพระเจาเหี้ยนเตมิใชโจโฉ อีกประการหนึ่ง ขออยูรับใชพี่สะใภ
ทั้งสองเองหามมิใหใครกล้ํากลาย ประการสุดทายหากรูวาเลาปอยูที่ไหนจะรีบไปหาอยางไมรีรอ
โจโฉตกลงยินยอมรับกวนอู
ตั้งแตกวนอูมาอยูโจโฉเอาใจทุกวันมิไดขาด สามวันแตงโตะเลี้ยงทีหนึ่ง แตกวนอู
ยังมีใจอยูกับเลาป โจโฉจึงนึกเสียใจยิ่ง วันหนึ่งโจโฉยกมาเซ็กเธาวใหกวนอู กวนอูปลาบปลื้มใจยิ่ง
นักวาจะไดกลับไปหาเลาปไดเร็วขึ้น โจโฉจึงมีความวิตกยิ่งนัก ฝงหนึ่งชื่มชมกวนอูวามีความ
กตัญูหาผูใดเสมอมิได
ตอนที่ 23 กวนอูฆางันเหลียง บุนทิว

อยูมาอวนเสี้ยวเชื่อคํายุยงของเลาปที่ไปอยูดวยใหออกตีโจโฉ อวนเสี้ยวจึงสั่งงัน
เหลียงทหารเอกยกทัพออกตี เปนทัพหนากอนเขาทางดานแปะแบ กวนอูอาสาออกตี เอางาวฟนงัน
เหลียงคอขาดตาย อวนเสี้ยวจึงสงบุนทิวออกรบอีก กวนอูกฆ็ าบุนทิวตายเสียอีกคน อวนเสี้ยวรู
ดังนั้นก็โกรธก็สั่งฆาเลาปที่ใหกวนอูมาฆาทหารเอกเสียถึงสองคน เลาปจึงกลาวอางวามิรูเรื่องแล
จะยกกวนอูใหอวนเสี้ยวไดทําการสืบไป อวนเสี้ยวจึงตกลงยินยอม
อยูมากวนอูไดขาววาเลาปไปอยูดวยอวนเสี้ยว ก็คิดทําการออกจากโจโฉไปหาเลา
ป แตยังรั้งรอไวอยูดวยยังมิไดร่ําลาโจโฉ

ตอนที่ 24 กวนอูหักดานรายทาง

ฝายโจโฉคิดทําการหนวงเหนี่ยวกวนอูไวมิยอมใหกวนอูร่ําลาแตมิสําเร็จ
นึกเสียใจยิ่งนักดวยเลี้ยงดูไวมิได ที่ปรึกษาแลนายทหารแนะนําโจโฉใหกําจัดเสีย มิเชนนั้นจะเปน
เสี้ยนหนามตอไปภายภาคหนา โจโฉจึงวากวนอูมีใจกตัญูตอเลาปแลใหสัตยสัญญาไว ครั้นจะให
จับตัวมาก็เสียวาจาไปจึงออกมาสงกวนอูถึงกลางทาง แลสรรเสริญกวนอูยิ่งนักทั้งมอบเสื้อผาใหแก
กวนอู ครั้นกวนอูออกมาถึงดานกลางทางเจอนายดานสกัดไวไมใหผาน เรียกหาใบเบิกทาง กวนอูวา
ไมมีจึงเขารบพุงดวยฆานายดานเสียหลายคนหักเสียหาดานหนีออกมาได พบแฮหัวตุนเขาสกัดทัพ
อยูจึงไดรบพุงกันเปนสามารถ พอดีเตียวเลี้ยวนําใบเบิกทางแลคําสั่งโจโฉมาหามไว แฮหัวตุนจึง
หยุดรบกับกวนอู แลวเตียวเลี้ยว แฮหัวตุน จึงปลอยกวนอูเดินทางไปหาเลาปตอไป

ตอนที่ 25 สามพี่นองพบพาน

ฝายกวนอูกับพี่สะใภเดินทางมาไดจิวฉองมาเปนพวก พบเตียวหุยที่เขาบองเอี๋ยง
สันจึงเขาไปหา เตียวหุยเขาหามไวดวยเขาใจผิดวากวนอูเปนพวกโจโฉแลว เขารบกันเปนสามารถ
พอดีทหารโจโฉที่คิดแคนไลตามมา กวนอูจึงวกกลับไปตัดศีรษะมาใหเตียวหุยดูวามิใชเปนพวก
เดียวกับโจโฉ เตียวหุยจึงโผเขาคํานับกวนอูวาตัวนั้นใจเบาผิดนัก แลพี่นองทั้งสองจึงรองไหรักกัน
 อยูมากวนอูเดินทางรั้งรอใหซุนเขียนไปแจงเลาปใหหนีออกมาจากอวนเสี้ยว แล
พักที่กระทอมแหงหนึ่ง นายบานยกกวนเปงบุตรชายตนใหเปนบุตรบุญธรรมกวนอู ฝายเลาปแสรง
ออกอุบายแกอวนเสี้ยววาจะไปเกลี้ยกลอมเลาเปยว ณ เมืองเกงจิ๋ว อวนเสี้ยวไมรูกลอุบายเห็นชอบ
ดวย
ฝายเลาปหนีออกมาพบกวนอูดีใจยิ่ง พบจูลงเที่ยวเปนโจรอยูในปา เลาปจึงวาครั้น
จูลงอยูกับกองซุนจาน ยังหาบุญไมจึงมิไดมาอยูรวมคิดกัน บัดนี้มีบุญวาสนายิ่ง จูลงจึงวาตั้งแตมา
ทุกเมืองยังมิหาคนโอบออมอารีเทาเลาป จึงขออยูรับใชดวยเลาป เลาปมีความยินดียิ่ง
ทั้งสามพี่นองจึงไดมาพบพานพรอมหนากันอีกครั้งแลไปตั้งซองสุมคน
ณ เมืองยีหลํา ฝายอวนเสี้ยวรูเขาก็โกรธจะยกไปตีเลาป ที่ปรึกษาจึงวาเห็นวาเลาปทหารนอยจะยก
ไปทําการเมื่อไรก็ได บัดนี้วิตกอยูแตโจโฉใหรีบกําจัดเสีย อวนเสี้ยวเห็นชอบดวย

ตอนที่ 26 ซุนกวนขึ้นครองฝงกังตั๋ง

ฝายซุนเซ็กตั้งแตเปนใหญ ณ ฝงกังตั๋ง ทําการหยาบชาฆาเคากองเมืองงอกุนเสีย

ทหารเคากองคิดแคนจึงลอบฆาซุนเซ็กไดรับบาดเจ็บเปนหลายแหง หมอฮัวโตเขาทําการรักษาจน
หาย แลดวยบาดแผลมีพิษจึงหามซุนเซ็กอารมณรอนเสียรอยวัน ดวยซุนเซ็กเปนคนดวนใจเร็วเห็น
อิเกียดที่ไดอางตนวา เปนผูวิเศษรักษาคนอยู ณ แดนกังตั๋ง ผูคนนับถือเปนอันมากนึกอิจฉาจึงจับมา
ฆาเสีย ตอมาซุนเซ็กจึงไดเห็นแตภาพหลอนอิเกียดมาหลอกหลอน ไมเวนแตละวันจนคลุมคลั่งดวย
พิษกําเริบรางกายทรุดโทรม เห็นวาตัวจะมิรอดจึงเรียกซุนกวนผูนองยกตําแหนงบานเมืองให
ทํานุบํารุงตอไป อันการขางในใหปรึกษาเตียวเจียว การสงครามใหปรึกษาจิวยี่ สั่งเสร็จแลวก็สิ้นใจ
ซุนกวนจึงออกวาราชการแทนซุนเซ็กแตนั้นมา
ตั้งแตซุนกวนครองตําแหนงแทนซุนเซ็กก็เชื้อเชิญเกลี้ยกลอม โลซก จูกัดกิ๋น
แลผูมีสติปญญาเปนอันมาก มาชวยวาราชการ แลสงหนังสือเขาดวยโจโฉ โจโฉจึงแตงตั้งซุนกวน
เปนเจาเมืองกังตั๋ง แตนั้นมา บรรดาราษฎรทั้งปวงแลเมืองขึ้น ก็มีใจยินดีตอซุนกวนเปนอันมาก

ตอนที่ 27 ศึกประวัติศาสตร

ฝายอวนเสี้ยวกะเกณททหารในเมืองกิจิ๋ว อิวจิ๋ว เซียงจิ๋ว เปงจิ๋ว ไดเจ็ดสิบหมื่น

 ยกทัพไปตีฮูโต แฮหัวตุนซึ่งรักษาอยูตําบลกัวตอแจงไปยังโจโฉ โจโฉจึงเกณททหารเจ็ดหมื่นหาพัน
ไปบรรจบกับแฮหัวตุน ตั้งคอยทัพอยูตําบลแมน้ําฮองโห
อวนเสี้ยวตั้งประชิดคายโจโฉเผชิญหนากับอวนเสี้ยวตอสูออกรบกันอยางยืดเยื้อ
ทหารโจโฉนอยกวาเกาสวนสิบสวน ตั้งสกัดทัพตานอวนเสี้ยวอยู โจโฉนับวันจะตกที่นั่งลําบาก
เสบียงอาหารไมพอ จึงคิดจะยกกลับฮูโต ซุนฮกซึ่งรักษาเมืองฮูโตจึงสงจดหมายตอบไปวาฝายอวน
เสี้ยวขาดแมทัพสองคน แลถึงจะมีทหารมากแตขาดความชํานาญใหรีบรุดเอาชัยเสีย โจโฉเห็นดวย
ตอมาไดขาววาอวนเสี้ยวกําลังลําเลียงเสบียงมายัง ณ กัวตอจึงสงคนไปตีเผาเสบียงเสีย กองทัพอวน
เสี้ยวจึงขาดแคลนเสบียงลงจึงเรียกเสบียงจากตําบลอัวเจา แลที่เก็บเสบียงของอวนเสี้ยว
ณ ตําบลกัวเจานี้ มีอิเขงดูแลอยู แลอิเขงนั้นเสพสุราทุกวันมิไดขาดไมสนใจการดูแลเสบียง อยูมาเขา
ฮิวที่ปรึกษาอวนเสี้ยวนอยใจหนีออกไปสวามิภักดิ์ตอโจโฉ เขาฮิวกับโจโฉนี้เปนเพื่อนกันมากอน
โจโฉจึงออกรับขับสูอยางดี เขาฮิวเสนอแผนการปลนเผาเสบียง ณ ตําบลกัวเจาตัดกําลังเสบียงอวน
เสี้ยวเสีย โจโฉจึงแตงทหารปลอมเปนทหารอวนเสี้ยวลอบตีอัวเจาแลวเขาโจมตีจุดไฟเผาทันที
เผายุงฉางเสบียงไดหมด อวนเสี้ยวรูดังนั้นจึงตกใจสั่งเตียวคับ โกลําออกลอบตีคายโจโฉแทน
โจหอง แฮหัวตุน แฮหัวเอี๋ยน โจหยิน ลิเตียนออกรบเปนสามารถ เตียวคับ โกลําสูไมไดถอยรน
ลงมา
ขณะนั้นกัวเตาที่ปรึกษาอวนเสี้ยวเกรงวาแผนที่ใหเตียวคับ โกลําไปตีคายโจโฉมิ
สําเร็จคิดใหรายแกเตียวคับ โกลํา เตียวคับ โกลํารูด ังนั้นจึงคิดวาถากลับไปตัวตองตายแน จึงเขา
สวามิภักดิ์ดวยโจโฉ ทหารอวนเสี้ยวรูวาเตียวคับ โกลําไปอยูดวยโจโฉก็เกิดความระส่ําระสาย โจโฉ
เห็นไดทีจึงออกปลนคายอวนเสี้ยวตอนดึก ทั้งแบงทหารออกเปนแปดกอง เขาโจมตีคายอวนเสี้ยว
ทหารอวนเสี้ยวมิมีใจจะรบ ทหารโจโฉจึงฆาฟนทหารอวนเสี้ยวลมตายเปนอันมาก อวนเสี้ยวเห็น
ดังนั้นก็ตกใจตัวรีบหนีขามแมน้ําฮองโหไป คายอวนเสี้ยวจึงแตกพายไป แลโจโฉเกลี้ยกลอมได
ทหารอวนเสี้ยวทั้งเก็บทรัพยสินสิ่งของเปนจํานวนมาก ดุลอํานาจหัวเมืองตะวันออกของโจโฉ
กับอวนเสี้ยวจึงเปลี่ยนไปเมื่อโจโฉไดเปนฝายกําชัยชนะ

ตอนที่ 28 เลาปขออาศัยเลาเปยว

ฝายอวนเสี้ยวเมื่อแตกไปกลับมารวบรวมทหารกลับไปเมืองกิจิ๋วสติฟนเฟอนไป
พอดีอวนถัน อวนฮีผูบุตร โกกันผูหลานคุมทัพมาชวย อวนเสี้ยวมีความยินดีนําทหารสิบหมื่นเศษ
ออกรบโจโฉอีกไป ตั้งมั่น ณ ตําบลซองเตง โจโฉยกทัพตามออกไปพบทัพอวนเสี้ยวจึงรบกันเปน
สามารถ อวนเสี้ยวสูมิไดหลบหนีกลับเขาเมืองอีก แลตัวนั้นปวยมิออกวาราชการใหอวนซงผูบุตร
ออกวาราชการแทน
ฝายเลาปนําทหารหาหมื่นยกทัพมาจะตลบตีฮูโต โจโฉจึงออกรบพุงดวยเลาปแล
ตั้งคายมั่นไวหลอกเลาป แลวแบงกําลังไปตีเสบียงเลาป แลตีเมืองยีหลํา เลาปรูดังนั้นก็ตกใจให
เตียวหุยไปชวยแกเสบียง กวนอูไปชวยครอบครัว ณ เมืองยีหลํา แลวเตรียมถอยคายเสีย ฝายโจโฉ
ใหคนมาดักรอ เลาปกับจูลงจึงชวยกันรบเปนสามารถ เลาปเห็นจวนตัวจึงหนีออกมาตัวคนเดียวพบ
เตียวคับมาสกัดอยู เลาปคิดทอใจฆาตัวตาย พอดีจูลงนําทหารเขามาชวยแกไปได กวนอูก็พาเตียวหุ
ยกลับมาหาเลาปแลวหนีมา คิดไปเขาอาศัยดวยเลาเปยว เจาเมืองเกงจิ๋ว ฝายเลาเปยวมีใจยินดีรับไว
ฝายโจโฉก็ยกทัพกลับไปเมือง

ตอนที่ 29 อวนเสี้ยวตาย

ขณะนั้นพระเจาเหี้ยนเตเสด็จมาอยู ณ ฮูโตไดแปดป อวนเสี้ยวตั้งมั่นอยูที่เมืองกิจิ๋ว

โจโฉจึงนํากําลัง ออกตีอวนเสี้ยวอีกครั้ง อวนซงผูบุตรอาสาออกตีโจโฉแตกลับพายแพกลับมา
อวนเสี้ยวรูดังนั้นเปนกังวล โรคปวยเกาจึงกําเริบขึ้นมาเจรจาไมออก วาใหอวนซงปกครองเมืองตอ
แลพอลมปะทะเขามาก็ขาดใจตาย
ตอมาอวนซงผูนองอวนถําจึงขึ้นครองเมืองกิจิ๋วแทนบิดา ฝายอวนถําผูพี่คิดนอยใจ
ดวยเปนบุตรคนโต จึงคิดแยงชิงอํานาจจากอวนซง พอดีโจโฉยกทัพเขามาอวนถําจึงเขารบดวย
อวนซง อวนฮี โกกัน จึงเขาชวยรบโจโฉ โจโฉแบงกองกําลังตีพรอมกันทั้งสี่คาย ฝายอวนถํา อวน
ซง อวนฮี โกกันสูมิไดจึงถอยรนมา โจโฉคิดตีตาม กุยแกที่ปรึกษาจึงวาหากตีตามบุตรอวนเสี้ยวทั้ง
สามจะสมัครสามัคคีกัน ควรที่จะกลับเมือง รอดูใหบุตรทั้งสามแกงแยงชิงเมืองกันเอาเองจึงจะรบ
ไดโดยงาย โจโฉเห็นชอบดวย

ตอนที่ 30 โจโฉปราบปรามหัวเมืองฝายตะวันออก

ตอมาอวนถํา อวนซงจึงรบแกงแยงชิงดีกันเปนสามารถ อวนถําสูมิไดขอเขาอยู

ดวยโจโฉ โจโฉเห็นไดที จึงยกทัพขึ้นเหนือมาลอบตีคายอวนซงแตก ตีไดเมืองกีจิ๋ว อวนถํากลับเขา
รบดวยโจโฉกลับถูกโจหองแทงตกมาตาย โจโฉจึงยกไปตีโกกันตอ อองต๋ําทหารโกกันลอบฆา
โกกันเสียตัดศีรษะไปใหโจโฉ โจโฉมีความยินดีจึงลวงไปตีอวนซง อวนฮีแลกุยแกนั้นปวยหนัก
นอนมาบนเกวียน โจโฉจึงลวงไปตีหัวเมืองฝายตะวันตกกอน ครั้นพอกลับมารูวากุยแกตายแลว
ก็รองไหรักเปนมากวากุยแกอายุนอยกวาอีกหนอยจะฝากฝงบานเมืองใหดูแลแลมาตายนี้มิควรเลย
อุปมาเหมือนเทพดามาทําลายชีวิตเราเสียแลวจุดเทียนเซนศพกุยแกรองไหรัก
แลกอนตายนั้นกุยแกแตงหนังสือเสนอมิใหตามอวนซง อวนฮีที่ไปอาศัยอยูกับ
กองซุนของ กองซุนของคอยทาโจโฉเกรงวาจะรบมาตีจึงเลี้ยงดูอวนซง อวนฮีไวเปนทหาร พอเห็น
วาโจโฉมิไดตามตีจึงฆาอวนซง อวนฮีตัดศีรษะไปใหโจโฉเอาความชอบ โจโฉจึงปราบปรามหัว
เมืองฝายตะวันออกราบคาบแตนั้นมาแลวยกทัพกลับฮูโต
ตอมาโจโฉพบนกยูงทองแดงเปลงประกายอยู โจโฉจึงเกณฑชาวเมืองกอสราง
ปราสาทสูงใหญริมแมน้ําเจียงโห เอานกยูงไวบนปราสาท หนึ่งปจึงเสร็จสิ้น ใหชื่อวาปราสาทนกยูง
สัมฤทธ กะเกณทไดทหารอวนเสี้ยว มาหาสิบหมื่นแลทหารเอกเปนจํานวนมากบํารุงแกลวทหารอยู

ตอนที่ 31 สมภพอาเตา

ฝายเลาปครั้นมาอยูกับเลาเปยวเวลาลวงมานาน นางกําฮูหยินภรรยาเลาปไดให
กําเนิดบุตรชาย ใหชื่อวาอาเตาแลเลาเปยวใหเลาปไปอยู ณ เมืองซินเอี๋ย แตตัวเลาเปยวยังเรียกเลาป
มาปรึกษาราชการอยูเนืองๆ อยูมาเลาเปยวเชิญเลาปมาปรึกษาเรื่องการยกตําแหนงเจาเมืองเกงจื๋วให
บุตรทั้งสอง เลาปเสนอใหยกใหเลากี๋ดวยวาเปนบุตรคนโต ชัวฮูหยินกับชัวมอผูซึ่งคิดใหเลาจองขึ้น
ครองอํานาจคิดแคนเลาปเปนอันมาก จึงคิดแผนเชิญเลาปเปนเจาภาพแทนเลาเปยวรับคํานับหัวเมือง
ในวันปใหมพยายามลอบฆาแตมิสําเร็จ เลาปหนีออกทางประตูเมืองทางดานตะวันตกแลพลัดหลง
มิรูไปทางใดหนีมาถึงแดนเมืองลําเจี๋ยง

ตอนที่ 32 เลาปไดชีซีเปนที่ปรึกษา

เลาปหนีมาพอเวลาเพลาพบเด็กเลี้ยงควายทักวาเลาป เลาปนึกสงสัยวารูจักได
อยางไร เด็กเลี้ยงควายจึงพาไปพบอาจารยสุมาเต็กโช ครั้นสนทนากัน สุมาเต็กโชวาผูมีสติปญญา
มิสูไกลนัก อันฮกหลงกับฮองซูหากไดมาแตผูหนึ่งก็สามารถครองแผนดินได เลาปไดครุนคิดนัก
รุงเชาจูลงเที่ยวตามหาจนพบ เลาปจึงคํานับสุมาเต็กโชลาออกมา พบชีซีเดินทําเพลงดวยถอยคําแยบ
คาย เลาปกริ่งใจวาเปนผูมีสติปญญา จึงเขาสนทนาดวยรูวาเปนชีซีจึงเชื้อเชิญเขามาทําการดวยให
คุมบังคับบัญชาทหารทั้งปวง
อยูมาโจหยิน ลิเตียนซึ่งอยู ณ เมืองหวนเสียรูวาเลาปอยูที่เมืองซินเอี๋ยจึงเขารบ
ดวย ชีซีเสนอแผนการใหจูลงเขาแกกระบวนพยุหะแปดกุญแจทองของโจหยินแลใหกวนอูออมเขาตี
เมืองหวนเสีย โจหยิน ลิเตียนสูมิไดจึงถอยหนีไปเมืองฮูโต ครั้นเลาปไดเมืองหวนเสียแลวไดเลาฮอง
เปนบุตรบุญธรรม ใหจูลงอยูรักษาเมือง ตัวเลาป ชีซี กวนอู เตียวหุย กลับไปเมืองซินเอี๋ย

ตอนที่ 33 เลาปเยือนกระทอมโงลังกั๋ง

ฝายโจหยินหนีไปพบโจโฉ รูวาเลาปไดชีซีเปนที่ปรึกษาคิดดึงตัวมาอยูดวยมิให
เลาปคิดการกําเริบ จึงเชิญมารดาชีซีมาเลี้ยงดูแลวสงจดหมายปลอมเปนวาใหเรียกตัวชีซีมาอยูดวย
โจโฉ ดวยชีซีเปนคนกตัญูจึงมิไดรูเทาทันจึงลาเลาปไปอยู ณ ฮูโต แลกอนไปนั้นเลาปรองไหรัก
เปนอันมาก ชีซีจึงวาใกลๆนี้มีผูมีสติปญญาอยูดวยชื่อวาฮกหลงหรือวาขงเบง เลาปมีใจยินดีเปนอัน
มาก ชีซีจึงลาไปแลวรูวาแมฆาตัวตายเนื่องจากตัวหลงเบาปญญาซึ่งโจโฉ ตอมาชีซีจึงมิมีใจอยู
ดวยโจโฉโดยสุจริต
ฝายเลาปจึงพากวนอู เตียวหุย ไปเขาโงลังกั๋งเพื่อคํานับขงเบงครั้งแรกมิเจอพบแต
เพื่อนขงเบง ตอมาเลาปรูขาววาขงเบงกลับมาแลวจึงไปเยือนอีกครั้งก็มิพบแตใหเขียนจดหมาย
คํานับฝากไวเพียงพบเพื่อนขงเบงคุยกัน ณ รานสุราเลาปสําคัญผิดจึงเขาไปคํานับ ครั้นรูวามิใชจึง
ละอายยิ่งนัก
อยูมาฤดูหนาวเลาปจัดแจงไปคํานับอีกครั้งจึงพบ ขงเบงนอนอยูจึงมิอาจปลุก
ขงเบงแสรงนอนถึงตะวันคลอย จึงตื่นเขาสนทนาดวยเลาปทั้งบิดพริ้วอยู ขงเบงแจงใหเห็นวา
กําลังแผนดินจีนจะแบงออกเปนสามกก เลาปไดฟงอยางนั้นนึกเลื่อมใสแลวาอยาบิดพริ้วอยูเลยไป
ทําราชการดวยกันเถอด ขงเบงจึงปลงใจอยูดวย จัดแจงร่ําลาจูกัดกิ๋นผูนองแลวไปอยูดวยเลาป
ณ เมืองซินเอี๋ย เลาปจึงใหเปนที่ปรึกษากิจการทั้งปวง
ตอนที่ 34 ซุนกวนคิดตีเลาเปยว

อยูมาฝายซุนกวนเกลี้ยกลอมผูมสี ติปญญาเปนอันมาก ซุนเซียงผูนองกับงอฮูหยิน

ผูเปนมารดาถึงแกความตาย ซุนกวนจึงใหแตงการศพไว แลไดขาววากําเหลงหนีออกจากเลาเปยว
กับหองจอเขามาอยูดวย ซุนกวนจึงรับไว กําเหลงเสนอใหซุนกวนออกตีหองจอเจาเมืองกังแฮ
กําเหลงอาสาออกตีดวย เอาเกาทัณฑยิงไปถูกหองจอตกมาตาย แลซุนกวนจึงเอาศีรษะหองจอมาเซน
ไหวบิดา ดวยแตกอนหองจอเปนคนฆาซุนเกี๋ยนผูบิดา ตอนรวมหัวเมืองเขาสูตั๋งโตะแลวซุนกวน
ก็เลิกทัพกลับเขาเมืองกังตั๋งดวยเกรงเลาเปยวจะวางกําลังไวแนนหนา

ตอนที่ 35 เผาทุงพกบอง

ฝายเลาเปยวคิดใชใหเลาปไปตีเมืองกังตั๋งหวังแกแคน ขงเบงคิดอานใหบายเบี่ยง
กอน แลเลาเปยวจะยกเมืองใหเลาป เลาปก็มิอาจรับ อยูมาเลากี๋ผูบุตรเลาเปยวเขาขอคําปรึกษาขงเบง
เรื่องกลัวอันตรายจากชัวฮูหยินกับชัวมอ ขงเบงจึงแนะนําใหเลากี๋ไปอยู ณ เมืองกังแฮ
ฝายโจโฉไดสุมาอี้เปนที่ปรึกษาคิดกําเริบหวังตีหัวเมืองชายทะเลสิ้น สงแฮหัวตุ
นกับทหารสิบหมื่นออกตีเลาป ณ เมืองซินเอี๋ย เลาปกองกําลังนอยกวาขงเบงจึงใหตั้งคายซุม
ณ ทุงพกบองแลแฮหัวตุนประมาทมิฟงคําทัดทานของลิเตียน จึงถูกลอบวางเพลิงเสีย ทหารแฮหัวตุ
นวิ่งหนีแตกตื่นเหยียบตายกันเปนอลหมานบางหนีไมทันตายในเพลิงเปนอันมาก ดวยสองขางทาง
เต็มไปดวยปาแขมไฟจึงลามไปทั่วกองทัพ ศพดาษดังขอนไม โลหิตแดงไปทั้งปา ทหารสิบหมื่น
ตายสิ้น แฮหัวตุนเสียทีดังนั้นจึงทิ้งทหารหนีกลับเมืองฮูโต แลฝมือของขงเบงแสดงใหเห็นเปนที่
ประจักษแตนั้นมา เตียวหุย กวนอูกบั นายทหารอื่นจึงเลื่อมใสขงเบงยิ่งนัก

ตอนที่ 36 โจโฉยาตราทัพลงใต

ฝายเลาเปยวปวยหนักใกลตายเรียกเลากี๋เขาพบแตถูกชัวมอหามไวเลากี๋มิรูทํา
อยางไร จึงจําใจกลับไปเมืองกังแฮ อยูมาเลาเปยวโรคปวยกําเริบจึงถึงแกความตาย จึงใหแตงการศพ
ตามประเพณี แลวชัวมอก็ตั้งใหเลาจองเปนเจาเมืองแทนบิดาตอไป
 อยูมาโจโฉกะเกณททหารเขาถึงหาสิบหมื่นยกลงใตหวังตีแผนดินใหราบคาบ เลา
จองรูดังนั้นจึงตกใจ คิดอานยกเมืองเกงจิ๋วใหโจโฉ โจโฉแจงดังนั้นก็มีความยินดี
ฝายเลาปรูวาเลาเปยวตายแลวจึงรองไหจนสลบ แลวขงเบงคิดอานใหเลาปยายจาก
เมืองซินเอี๋ย ไปเมืองอวนเซีย เพื่อคิดอานปองกันโจโฉแลเลาปจึงชักชวนราษฎรประชาราษฎรให
ติดตามไปดวย ฝายโจหยิน เคาทูยกทัพเปนกองหนาเขาเห็นเมืองซินเอี๋ยวางอยูจึงเขาไปพัก ถูกกล
ขงเบงใหจูลงเขาเผาเมือง ทหารโจหยินเหยียบหนีตายกันอลหมานหนีมาถึงริมฝงแมน้ํา ถูกกวนอูซมุ
ใหทหารพังทํานบน้ําไหลบาลงมา ทหารโจหยินจมน้ําตายเปนอันมาก เตียวหุยเขาสกัดไวอีกทัพ
โจหยินแตกหนีมิมีใจจะรบจึงหนีมาเขารวมกับโจโฉ
โจโฉรูดังนั้นก็โกรธใหชีซีไปเกลี้ยกลอมเลาป ณ เมืองอวนเซีย เลาปมิยอมโจโฉ
จึงยาตราทัพ ไปเมืองอวนเซียหวังลางเลาปใหสิ้น แลขงเบงเห็นวาถาตั้งอยูที่เมืองอวนเสียนั้นมิไดจึง
โยกยายไปเมืองซงหยง ราษฎรแลอาณาประชาราษฎรขอติดตามเลาปไปดวย ชาวเมืองทั้งปวงก็ทิ้ง
บานเมืองเสียอพยพรองไหตามเลาป เสียงนั้นอื้ออึงไป แลเลาปไปถึงเมืองซงหยงนั้นเขาไมไดจึงไป
ยังเมืองกังเหลง
ฝายโจโฉติดตามมาถึงเมืองอวนเซียใกลจะทันอยูแลว ขงเบงจึงใหกวนอูไปขอ
ทหารจากเลากี๋ ณ เมืองกังแฮ ใหจูลงคุมครอบครัว ตัวเลาป เตียวหุยคุมทหารไปปองกันอยูหลังทัพ
แลเดินทางไดแตวันละรอยเสน

ตอนที่ 37 จูลงฝาทัพรับอาเตา

ครั้นโจโฉยกทัพมาถึงเมืองซงหยง เลาจองจึงออกมาคํานับ โจโฉจึงใหเลาจองไป

อยูเมืองเฉงจิ๋ว ใหชัวมอ เตียวอุนเปนนายกองทัพเรือฝกทหารทั้งปวง แลวโจโฉจึงสงอิกึ๋มไปฆาเลา
จองกับชัวฮูหยินเสียระหวางทาง ครั้นบํารุงไพรพลทหารเสร็จแลวจึงยกกองทัพหลวงตอไปยัง
ณ เมืองกังเหลง ฝายเลาปเรงเดินทางอยู ขงเบงจึงออกไปตามกวนอู ณ เมืองกังแฮอีกคน
ครั้นประมาณสามยามเลาปไดยินเสียงโหรองอื้ออึงมา เลาปก็ตกใจยกทหารสอง
พันเขารบดวยโจโฉเปนสามารถ เตียวหุยเห็นดังนั้นก็เขาชวยหักไปชวยเลาป ทหารโจโฉจึงรุกไลฆา
ฟนอาณาประชาราษฎรหลบหนีวุนวาย การโกลาหลยิ่งนัก ครอบครัวเลาปถูกทหารไลมาก็พลัด
พรากกระจายไปกับชาวบาน เลาปกับเตียวหุยก็ชวยตานทานเปนสามารถ แตมิอาจสูไดเหลือทหาร
แตรอยหนึ่ง แลครอบครัวราษฎรบาดเจ็บลมตายยิ่งนัก
เลาปกับเตียวหุยหลบหนีผานสะพานเตียงปนเกี้ยวไป ตัวเตียวหุยก็วกกลับเขามา
ยืนขี่มาถือทวนสกัด แตเพียงผูเดียว ทหารโจโฉสําคัญเปนเตียวหุยก็เกิดกลัวไมกลาเขาใกล ฝายจูลง
ซึ่งเลาปใหคุมครอบครัวตัวอยูนั้น ตะลุมบอนอยูในทัพโจโฉ ตีตลบกลับแลวตีหักไปอีก ตามหาตัว
อาเตาบุตรเลาปแลกําฮูหยิน บิฮูหยินภรรยาเลาปก็มิพบ จนรุงสวางจึงหักเขาไปควานหาอีก
พบชาวบานตองอาวุธบาดเจ็บเปนอันมาก แลเสียงรองไหอื้ออึงคะนึงไป พบนางกําฮูหยิน จึงพาออก
มาถึงตนสะพานแลววกกลับเขาไปหาอีกเปนหลายตลบ พบบิฮูหยินบาดเจ็บอุมอาเตาอยู จูลงรีบเขา
ไปแลวชวนใหรีบหนี ฝายนางบิฮูหยินรูวาตัวบาดเจ็บจะเปนตัวถวงจึงรั้นมิไป ฝากอาเตาใหจูลง
แลวตัวก็รีบกระโจนลงในบอที่อยูขางๆตกลงไปตาย จูลงเห็นดังนั้นจึงรองไหแลกลบปากบอเสีย
หวังมิใหทหารโจโฉพบ แลวถอดเกราะเอาอาเตาไวขางใน รบฝาหนีทหารโจโฉออกมาแตเพียงผู
เดียว ฝายทหารโจโฉเขาลอมสกัดเปนอันมาก จูลงก็รบฝาออกมารบพุงกันอลหมานฆาทหาร
เอกแลทหารเลวโจโฉมากมาย โลหิตนั้นติดกายแลเกราะเปนอันมาก จูลงก็ขับมารีบหนีไปถึง
สะพานเตียงปนเกี้ยว ตัวจูลงแลมาที่ขี่ก็ออนแรงลง เตียวหุยจึงวาเจารีบขับมาพาบุตรไปใหเลาปเถิด
จูลงก็ขับฝาไป เตียวหุยเขาสกัดแลเห็นสัปทนกั้นมาขางหลังก็รูวาโจโฉทัพหลวงมาถึงเอง จึงรอง
ตวาดดวยเสียงอันดัง ทหารโจโฉก็กลัวมิกลาเขาใกลทั้งเกรงในกลขงเบง แลวเตียวหุยก็ใหชัก
กระดานสะพานเสียพาทหารกลับมาหาเลาป แลโจโฉสําคัญในกลจึงใหทําสะพานแลวยกทหารตาม
ไป
ฝาเลาปเห็นผงคลีฟุงตลบอยู แลเสียงโหรองอื้ออึงคนึง ก็สําคัญวาโจโฉยกทัพ
มาถึงตัวแลว แลมิรูจะหนีไปทางใด พอดีกวนอู เลากี๋ยกทหารขามเรือมาชวยพอดีเขาชวยสกัดรบพุง
ทหารโจโฉ เลาปเห็นดังนั้นก็มีความยินดียิ่งนัก ขงเบงจึงใหกวนอูไปอยูเมืองแฮเคา ตัวเลาป ขงเบง
ไปอยูกับเลากี๋ ณ เมืองกังแฮ ฝายโจโฉนึกสําคัญวากลขงเบงจึงมิอาจไลตีตามดวยเกรงอยู แลวไปอยู
ณ เมืองเกงจิ๋ว สะสมพลทหารลือวาไดรอยหมื่น

ตอนที่ 38 ขงเบงเจรจากับที่ปรึกษาซุนกวน

ฝายซุนกวนรูวาโจโฉยกมาเปนการเอิกเริกยิ่งนัก จึงใหโลซกไปสืบราชการ
ณ เมืองเกงจิ๋ว ครั้นโลซกมาถึงก็เขาแวะเยี่ยมเลาป ขงเบง จึงไดสนทนากัน ฝายขงเบงคิดยุใหโจโฉ
กับซุนกวนผิดใจกัน จึงลาเลาปไปเขาพบซุนกวน ณ เมืองกังตั๋ง
 ครั้นมาถึงเมืองกังตั๋งโลซกก็จัดหาที่อยูใหขงเบง แลวตัวโลซกเขาพบซุนกวน พบ
ที่ปรึกษาแลนายทหารทั้งปวงเกี่ยงกันเปนสามารถดวยฝายหนึ่งใหเขาออนนอมดวยโจโฉ อีกฝายให
เขาสูรบเปนสามารถ ฝายซุนกวนดวยเปนคนเรรวนมิรูจะทําประการใดจึงนิ่งอยู พอดีโลซกวาขงเบง
มา ณ เมืองกังตั๋ง ซุนกวนมีความยินดีจึงเชิญขงเบงเขามา
ครั้นขงเบงเขามาพบที่ปรึกษาซุนกวนหลายคน จึงเขาสนทนาอยู ฝายเตียวเจียว
ยีหวน โปเจา ซีหอง ลกเจก เหยียมจุน เทียตก ผูสนับสนุนใหซุนกวนเขาออนนอมดวยโจโฉ ปะทะ
คารมกับขงเบงเปนอันมาก แลแตละคนมิสูปากขงเบงก็เลยนิ่งอยู ครั้นอุยกายพาขงเบงเขาพบซุน
กวน ขงเบงก็เขายุแหยซุนกวนใหสูดวยโจโฉ ซุนกวนก็ยังเรรวนอยูมิรูทําประการใด ดวยฝายขุนนาง
เขาดวยเตียวเจียวใหเขาออนนอมแกโจโฉ แลฝายทหารเขาดวยโลซกแลขงเบงใหรบดวยโจโฉ จึงมิรู
ทําประการใด

ตอนที่ 39 ซุนกวนตัดสินใจรบดวยโจโฉ

ซุนกวนก็มีความวิตกนัก พอดีนางงอกกไถผูเปนแมนาจึงวา ตอนที่ผูพี่เจาตายการ

ขางในใหปรึกษาเตียวเจียว การขางนอกใหปรึกษาจิวยี่ ซุนกวนก็เพิ่งรําลึกถึงจิวยี่ไดก็มีความยินดีจึง
เรียกจิวยี่เขาไปพบเพื่อปรึกษา
ฝายจิวยี่เขาพบขงเบงแลโลซก จิวยี่จึงวาใหออนนอมดวยโจโฉ ฝายขงเบงจึงเขายุ
แหยจิวยี่ใหสูรบ โดยอางวาโจโฉมากังตั๋งตองการสองนางไปบําเรอ ชื่อวา นางเสียวเกี้ยว กับนางไต
เกี้ยว จิวยี่ไดฟงดังนั้นก็โกรธดวยวานางเสียวเกี้ยวเปนภรรยาของตัวอยูนั่นเอง แลวเขาพบซุนกวน
เพื่อเสนอใหเขาสูโจโฉ ซุนกวนจึงตัดสินใจเด็ดขาดใหจิวยี่ถืออาญาสิทธิ์ทั้งปวงแลวเขารบดวยโจโฉ
ฝายจิวยี่เห็นขงเบงหลักแหลมรูนา้ํ ใจคนจึงวานานไปจะเปนศัตรูตองรีบกําจัดเสีย
ครั้นอยูมาเลาปรูขาววาซุนกวนตัดสินใจตีโจโฉจึงจัดแจงพลทหารสิ้นไปตั้งอยู ณ เมืองแฮเคา จิวยี่จึง
แสรงทําอุบายเชิญเลาปมาปรึกษาราชการที่เมืองกังตั๋งหวังลอบฆาเสีย เลาปจึงพากวนอูมาดวย
ทหารจิวยี่เห็นกวนอูจึงเกรงกลัวยิ่งนักมิอาจทําอันตรายเลาปได ฝายขงเบงรูวาเลาปมายังกังตั๋งจึงเขา
พบแลววา เดือนอายแรมหาค่ําใหจูลงมารับ ณ ริมฝงแมน้ํา แลวเลาปก็ลากลับไป ณ เมืองแฮเคา

ตอนที่ 40 ขงเบงยืมเกาทัณฑ
 ฝายชัวมอ เตียวอุนจัดแจงฝกทัพเรือใหกลาแข็ง ดวยทหารโจโฉเปนชาวเหนือไม
ชํานาญทางเรือ จิวยี่รูดังนั้นก็คิดอุบายกําจัดชัวมอ เตียวอุนเสีย พอดีเจียวกานขามมายัง ณ กังตั๋งหวัง
เกลี้ยกลอมจิวยี่เขาดวยโจโฉ จิวยี่เห็นไดทีจึงทําทีเชิญเจียวกานกินโตะแลวเผลอหลับไป ฝายเจียว
กานนอนไมหลับลุกขึ้นมา พบจดหมายที่ชัวมอ เตียวอุนสงมาใหจิวยี่ที่จิวยี่ปลอมไว สําคัญวาจริงก็
รีบแอบนําจดหมายกลับมาใหโจโฉ
ฝายโจโฉครั้นไดเปดอานแลว มิรูเทาทันกลจิวยี่ จึงเรียกใหชัวมอ เตียวอุนไป
ประหารเสีย จิวยี่แจงดังนั้นในอุบายก็มีความยินดีสิ้นวิตก ฝายขงเบงรูเทาทันกลจิวยี่ จิวยี่รูดังนั้นก็มี
ความริษยาขงเบงเปนอันมาก คิดอุบายหาขงเบงเขามาแลววาใหชวยทําเกาทัณฑสิบหมื่นดอกใน
สิบวัน ขงเบงรูดังนั้นก็แจงวา จิวยี่ปราถนาจะหาความผิดใสตัวเสียจะไดฆาเสีย จึงออกปากเพียงวา
จะไดลูกเกาทัณฑในสามวันเทานั้น จิวยี่จึงนึกวาขงเบงหลงในอุบายตัวเขาแลว
ฝาขงเบงนิ่งเสียสองวันครั้นวันที่สามจึงชวนโลซกลงเรือ แลวพาเรือเล็กยี่สิบลํา
ไปยังทัพโจโฉตอนดึก เรือแตละลํานั้นเต็มไปดวยหุนฟางมัดสีดําเปนอันมาก ขณะนั้นหมอกลงจัด
ฝายโจโฉเห็นเรือแลนเขามา ก็สําคัญวาเปนเรือขาศึกก็ระดมยิงเกาทัณฑเขาใสเรือเปนอันมาก มิเห็น
วาทหารมากแลนอย ครั้นลูกเกาทัณฑเต็มฝงขงเบงก็ใหกลับแคมรับอีกฝงนึง จนเรือแตละลําเต็มไป
ดวยเกาทัณฑจึงยกกลับ ไดเกาทัณฑติดฟางมาเปนอันมากนับไดเกินสิบหมื่น จิวยี่เห็นดังนั้นก็ทอด
ใจใหญแลววา ขงเบงมีสติปญญาลึกซึง้ ยิ่งนัก
พอดีขงเบงเดินเขามา จิวยี่จึงวาทัพโจโฉยกทัพมาขนาดนี้เห็นจะหักโหมเขาไปก็
จะขัดสน จึงวาเรามีกลอุบายอยูอันนึง ขงเบงจึงวาใหเขียนกลอุบายลงฝามือ ออกมาดูพรอมกัน
จิวยี่เห็นชอบ ครั้นเขียนเสร็จก็แบมืออกมาพบคําวาเพลิงตองกัน แลวแตละคนก็หัวเราะ จิวยี่จึงวา
อยาใหการนี้แพรงพรายไป

ตอนที่ 41 ขงเบงเรียกลมตะวันออก

ฝายจิวยี่วิตกอยูดวยหาคนไปสอดแนมฝายโจโฉ อุยกายเห็นดังนั้นจึงอาสาทําที
เปนเขาดวยโจโฉ จิวยี่มีความยินดีนัก รุงเชาจึงสั่งใหโบยอุยกายเสียทําทีใหเจ็บแคน แลวสงงําเตกไป
แตงกลลวงโจโฉ โจโฉก็สําคัญเชื่อใหหาอุยกายเขามา ครั้นยังคลางแคลงใจอยู จึงหาผูอาสาไปสอด
แนมราชการที่เมืองกังตั๋ง ดูวาเปนจริงแลรายประการใด ฝายเจียวกานเห็นดังนั้นจึงวาตัวขออาสาไป
สอดแนมอีกครั้ง ดวยขอแกตัวซึ่งครั้งกอนซึ่งทําการพลาดไป โจโฉก็ยินยอมใหไป
ครั้นเจียวกานมาถึงจิวยี่ก็ทําทีเปนโกรธแลวใหไปคุมไว ณ วัดเชิงเขา ฝายเจียวกาน
มีความทุกข มิเปนอันกินอันนอน พบบังทองเจียวกานจึงเขาไปคํานับแลววาทานนี้หรือคืออาจารย
ฮองซู มีความยินดีเปนอันมากจึงเชิญไปพบโจโฉ ณ คายโดยหารูไมวาตองกลอุบายจิวยี่เสียแลว
ครั้นเจียวกานพาบังทองมายังคาย โจโฉก็มีความยินดีนักแลวพาบังทองไปชม
ทัพเรือ บังทองเห็นดังนั้นจึงแสรงแนะนําใหผูกเรือติดกันเขาไวดวยโซตรวนเพื่อไมใหทหารเมา
คลื่นระส่ําระสาย ดวยเรือธรรมดานั้นโคลงเคลงทหารโจโฉไมสันทัดจึงอาจเมาไดงาย โจโฉมิทันคิด
ก็มีความยินดีนัก แลวใหเรงทําการตามบังทองบอก แลวบังทองก็ลวงโจโฉวาจะไปเกลี้ยกลอมคน
ณ เมืองกังตั๋งใหเขาดวยโจโฉ โจโฉมีความยินดีนักจึงใหไป ฝายเทียหยกจึงเขาวาใหเรือผูกติดกัน
ฉะนี้หากขาศึกใชเพลิงเผาเสียก็จะมีอันตรายเปนมั่นคง โจโฉไดฟงดังนั้นก็หัวเราะแลววาฤดูนี้เปน
เทศกาลแจงเห็นแตจะมีลมวาวแตลมตะวันตกหากจิวยี่ใช เพลิงก็จะกลับเขาไปเผาตัวเองเปนมั่นคง
ฝายจิวยี่แลเห็นปลายธงพัดมาจากตนลม ณ คายโจโฉก็สะดุงใจ จึงคิดวาการที่คิด
ไวเห็นจะไมเปนผล ดวยลืมฉุกคิดถึงเรื่องลมเสีย วาแลวก็อาเจียนโลหิตสลบลงกับที่แลวก็ปวยอยู
ฝายขงเบงรูดังนั้นก็เขาพบจิวยี่รูวา ณ เดือนอายแรมหาค่ําจะเกิดลมสลาตัน จึงแสรงวาสามารถทําพิธี
เรียกลมสลาตันได จิวยี่รูดังนั้นมีความยินดีที่ปวยอยูก็คลายลง
ครั้น ณ เดือนอายแรมสามค่ําขงเบงก็ทําพิธี จิวยี่จึงใหอุยกายจัดแจงกองทัพไวให
พรอม รอลมมาจะยกทําการตีโจโฉทันที ถึงเวลาสองยามเศษไดยินเสียงลมจากทิศอาคเนยอื้ออึงมา
จิวยี่จึงมีความยินดีเห็นคงเบงมีสติปญญาเปนอันมากจึงสง ชีเซง เตงฮองไปฆาเสีย ฝายขงเบงพอ
เรียกลมเสร็จแลวก็หลบหนี ไปพบจูลง ณ ริมฝง ฝายชีเซง เตงฮองตามไปก็อาจสูจูลงได ครั้นขงเบง
มาถึงก็ใหเลาปไปรอดักซุมตีทางหนีโจโฉ

ตอนที่ 42 โจโฉแตกทัพเรือ

ฝายโจโฉนั้นตั้งใจคอยฝงอุยกายอยูตลอดเวลา ครั้นถึงเวลาเห็นอุยกกายนําเรือเขา
มาใกล เทียหยกเห็นผิดสังเกตจึงวาแกโจโฉ โจโฉเห็นชอบดวยจึงใหบุนเพงไปหามเรือเสียกอน
อุยกายเห็นไดทีดังนั้นก็สั่งเรือเรงเขาไปจุดไฟขึ้น ครั้นลมสลาตันพัดหนักกลา ทหารโจโฉก็เขา
ดับเพลิงมิทัน เรือที่ผูกติดกันแกไมไดก็ถูกเพลิงวอดสิ้นเพลิงลามติดเปนหลายตําบล ทหารโจโฉก็วิ่ง
วุนวายไปการนั้นโกลาหลนัก ขณะนั้นทัพจิวยี่ จิวทาย ชีเซง เตงฮองมาถึงก็ตีหักเขาไป ทหารจิวยี่เขา
ไปถึงไหน เพลิงก็ลุกติดขึ้น แลทหารโจโฉหนีมิทันตองอาวุธเจ็บปวดลมตายเปนอันมาก ที่หนีมิทัน
ก็ตายในกองเพลิงบาง ตกน้ําตายบาง
ฝายโจโฉเห็นดังนั้นก็ตกใจขี่มาหลบหนีไปทางตําบลฮัวหลิมพบลิบอง เลงทองเขา
ไลตีตามมา เตียวเลี้ยวกับซิหลงก็เขาสูเปนสามารถมิไดแพชนะกัน ซิหลงก็พาโจโฉหนีตอ
พบกําเหลงดักทางอยูจึงหนีไปทางหับปา
ครั้นหนีมาใกลตําบลฮัวหลิมพบจูลงเขาสกัดทางอยู เตียวคับ เตียวเลี้ยวก็เขาชวย
ปองกันทางดานหลัง แลทหารโจโฉทิ้งมาแลศัสตราวุธเปนอันมากแลวโจโฉก็สั่งใหรีบหนีไป
ครั้นมาถึงตําบลโฮเลากก ก็ใหหยุดหุงอาหารอยูยังมิทันสุกไดกิน เตียวหุยก็เขาลอมไว
เคาทู เตียวเลี้ยว ซิหลง ก็เขาปองกันเปนสามารถแลวรีบหนีไป ทหารที่หนีมานั้นก็อิดโรยทั้งตอง
อาวุธบาดเจ็บเปนมากแลเห็นทางเขาลํากุน ก็หลงในกลขงเบง เขาไปทางนอยแลทางนั้นแคบเดิน
ลําบากนักโจโฉก็ใหเรงใหเดินไป ครั้นพนซอกเขาโจโฉก็หัวเราะขึ้นแลววา หากขงเบงใหคนมาซุม
อยูตรงนี้เห็นตัวจะมิรอดแนครั้นขาดคําไดยินเสียงประทัด กวนอูถืองาวคุมสกัดทางไว โจโฉเห็น
จวนตัวจะมิรอดทหารที่มาก็เหลือเพียงรอยเศษ จึงวอนกวนอูใหปลอยตัวใหพนภัย กวนอูนึกถึงครั้ง
สมัยที่โจโฉเลี้ยงดูตนนึกสงสารจึงหลีกทางใหโจโฉไป
ฝายโจโฉหนีมาพบโจหยิน คิดยกกลับฮูโต ใหโจหยินอยูรักษาเมืองลํากุน
แฮหัวตุนรักษาเมืองซงหยง เตียวเลี้ยวรักษาเมืองหับปา แลวโจโฉก็จัดแจงทหารยกกลับไปฮูโต
ฝายจิวยี่ครั้นรบมีชัยจึงยกกองทัพไปตั้งอยูที่ตําบลลิมกั๋ง หวังจะคิดอานไปตีเมืองลํากุน

ตอนที่ 43 จิวยี่ไปเอาเมืองซงหยง

ฝายจิวยี่รูวาเลาปไปตั้งอยู ณ ปากน้ําเมืองอิวกั๋ง แลวก็สะดุงตกใจ รูวาขงเบงเห็นที

จะตัดหนา ชิงเอาเมืองลํากุนเสียเปนมั่นคง จึงเชิญเลาปมากินโตะแลววาหากเราตีเมืองลํากุนก็ให
ทานยกตีเสียเถิด เลาปจึงตกปากรับคํา จิวยี่จึงยกไปตีไดดานอิเหลงแลยกมาถึงเมืองลํากุน ถูกกล
โจหยินตีพาย แลตัวจิวยี่ถูกลูกเกาทัณฑอาบพิษที่ขาซาย ทหารเขาาชวยแก หมอจึงวาใหระงับความ
โกรธเสีย หากเมื่อใดมีความโกรธพิษเกาทัณฑจะกําเริบขึ้น
ฝายจิวยี่ทําอุบายวาถูกพิษเกาทัณฑกลุมขึ้นถึงแกความตาย ฝายโจหยินสําคัญวา
ตายจริงก็เชื่อเขาปลนคายจิวยี่ ถูกจิวยี่ซอนกลใหลอ มสี่ดานกระหนาบเขามา ตัวโจหยินสูมิไดจึงถอย
เสีย ครั้นจะกลับเมืองก็มิไดดวยกําเหลง เลงทองสกัดทางไว จึงหลบหนีไปยังเมืองซงหยง ฝายจิวยี่
จึงพาทหารจะเขาไปเมืองลํากุน

ตอนที่ 44 เลาปชิงเอาเมืองตัดหนา

ครั้นถึงเมืองลํากุนขงเบงก็ใหจูลงมาชิงเมืองตัดหนาเสีย จิวยี่มีความคับแคนใจเปน
อันมาก ดวยวาทําสงครามเสียลี้พลแลเสบียง สิ่งของเงินทองเปนอันมาก อันตัวเลาปนั้นมิไดเสียเงิน
ทองแลทหารเลย มาชุบมือเปบเอาเมืองเห็นมิชอบ แลวฉุกคิดวาเมืองเกงจิ๋ว ซงหยงเกลือกขงเบงจะ
แยงชิงตัดหนาเสียอีกจึงรีบยกทัพไป
ครั้นมาถึงรูวาขงเบงแตงอุบายใหกวนอู เตียวหุย ชิงสองเมืองนี้แลว คับแคนใจเปน
มาก ปราถนาฆาขงเบงเสีย พิษเกาทัณฑกลุมขึ้นมาจนจิวยี่สลบลง คนทั้งปวงชวยกันแกไข แลวจิวยี่
จึงเลิกทัพกลับไปเมืองฉสองกุน
ฝายโลซกเขาเจรจาดวยเลาป ขงเบง ขงเบงจึงอางวาอันสามเมืองนี้เดิมขึ้นแกเลา
เปยว ครั้นเราตีสามเมืองนี้ยกใหแกเลากี๋นั้นตัวผิดดวยหรือ โลซกจึงวาหากเลากี๋ถึงแกความตายก็ให
ยกสามเมืองนี้คืนแกกังตั๋ง ขงเบงก็รับคํา
ฝายเลาปใครปราถนาที่จะครอบครองเมืองนี้ไวเองจึงออกตีบุเหลง เมืองเตียงสา
เมืองฮุยเอี๋ยง เมืองเลงเหลงอันเปนหัวเมืองฝายใตเพื่อสะสมไพรพลแลเสบียงเปนกําลังตอไป
ไดฮองตงแลอุยเอี๋ยนเปนทหารเอก

ตอนที่ 45 เลาปแตงซุนฮูหยิน

ฝายซุนกวนไดรบกับเตียวเลี้ยว ณ เมืองหับปามาชานานกวาสิบครั้งก็ยังไมแพชนะ
กัน ไทสูจูเสนออุบายตีคายเตียวเลี้ยว เตียวเลี้ยวรูทันซอนกลไทสูจูได ตัวไทสูจูถูกเกาทัณฑเจ็บปวด
เปนหลายแหงเห็นจะมิรอด ซุนกวนจึงคิดวิตกนักยกทัพกลับมาเมืองลําซี ครั้นยกกลับมาไทสูจูก็ถึง
แกความตาย ซุนกวนก็สงสารอยูมิไดขาด
อยูมาเลากี๋ปวยตายโลซกจึงเดินทางมาหาเลาปทวงเมืองเกงจิ๋วคืน ขงเบงจึงทํา
โกรธวา หากการรบครั้งนี้ไมมีเลาปแลเราการก็คงมิสําเร็จ โลซกไดฟงดังนั้นก็นิ่งอยู แลวขงเบงจึงวา
หากเราไปรบตีเมืองเสฉวน ซึ่งขึ้นแกเลาเจี้ยงไดกอนจึงคืนเมืองให โลซกไดยินดังนั้นก็คํานับ
ออกมา
ฝายโลซกกลับมาบอกจิวยี่ จิวยี่จึงโกรธแลววาตัวนั้นนี้ซื่อนักที่ไหนจะไดเมือง
กลับมา อยูมาจิวยี่รูขาววากําฮูหยินภรรยาเลาปอีกคนตายเสียแลว จึงคิดอานทําอุบายเขาวาแกซุน
กวนใหยกนองสาวแกเลาป ลอลวงเลาปมาจับไว ซุนกวนเห็นชอบดวย การนั้นเปนความลับอยู
ฝายขงเบงรูทันในอุบายจึงซอนกลใหเลาปไปดวยจูลง ครั้นพอถึง จูลงก็ใหปลอยขาวไปทั่วเมือง
การรูขาวถึงนางงอกกไถผูเปนแมนาซุนกวน นางงอกกไถจึงเขาไปตอวาซุนกวน วาทําการอัปยศนัก
เห็นทีตองจับแตงงานเสียจริงๆ แลวก็ใหจัดแจงใหเลาปกับซุนฮูหยินตามประเพณี
ฝายเลาปก็หลงใหลในภรรยาแลสมบัติพัศถานที่ซุนกวนนํามาใหก็หลงละเลิงไป
มิมีใจคิดที่จะกลับเมืองเกงจิ๋ว จูลงจึงใชอุบายที่ขงเบงฝากมาให จึงลวงแกเลาปวาโจโฉจะยกมา
ตีเกงจิ๋ว เลาปมีความอาลัยยิ่งนัก ซุนฮูหยินจึงหนีตามเลาปมา ณ เมืองเกงจิ๋ว ทหารจิวยี่ก็ตามมามิทัน
แลตัวซุนกวนนั้นอัปยศนัก ทั้งเสียนองสาวไปใหแกเลาป

ตอนที่ 46 จิวยี่ตาย

ฝายโจโฉตั้งแตแตกทัพเรือครั้งนั้นก็มีความอัปยศนัก ครั้นไดขาววาเลาป
ชิงเอาเกงจิ๋วไดแลว ก็วาเลาปเหมือนมังกรไดออกทะเลใหญเห็นทีจะกําจัดขัดสนนัก แลวคิดแตงตั้ง
ใหจิวยี่เปนเจาเมืองลํากุน หวังใหมีมานะไปตีแกแคนเลาป
ฝายซุนกวนใหโลซกไปเจรจาทวงเมืองกับเลาปอีกครั้ง เลาปก็ทําเปนรองไหหนัก
วาไมมีที่อาศัย โลซกคิดสงสารจึงลากลับไปหาจิวยี่อีกครั้ง จิวยี่จึงวาทานแพความคิดเลาป ขงเบง
เสียแลว เลาปนั้นหาเจรจาเหมือนปากไม แลวก็คิดอุบายไดขอหนึ่งใหทําทีวาจะตีเมืองเสฉวนใหเลา
ป พอผานเมืองเกงจิ๋วใหไปยืมเสบียงเลาป ครั้นเลาปออกมาจะจับฆาเสีย ขงเบงรูในกลจึงซอนกล
จิวยี่ ถึงเวลาจิวยี่ยกทัพมาถึงใหไปขอเสบียง ก็มิเห็นเลาปแลทหารผูใดออกมารับ พบแตจูลงสั่งปด
เมืองแลวตะโกนวากลอุบายทาน ขงเบงนั้นแจงอยูแลว จิวยี่ก็นึกเสียใจนักดวยเสียรูขงเบง
พิษเกาทัณฑก็กําเริบออกมาสิ้นสติ ทหารก็เขามาชวยกันแกจนฟน เห็นวาตัวจะมิรอดก็สั่งเสียแก
ทหารทั้งปวง ใหชวยทํานุบํารุงซุนกวนครั้นสั่งเสร็จ พิษเกาทัณฑก็กลุมขึ้นมา จิวยี่คิดแคนนักจึง
แหงนหนาขึ้นดูฟาแลวรองวา ฟาใหยี่มาเกิดแลว ไฉนจึงใหเหลียงมาเกิดดวย วาแลวก็ขาดใจตาย
เมื่อจิวยี่ตายนั้นอายุไดสามสิบหกป
 ฝายซุนกวนครั้นแจงวาจิวยี่ตายแลวก็รองไหรักจิวยี่เปนอันมากแลวใหแตงศพตาม
บรรดาศักดิ์ แลวตั้งใหโลซกเปนขุนนางผูใหญแทนจิวยี่

ตอนที่ 47 เลาปไดบังทอง

ฝายขงเบงรูวาจิวยี่ตายแลว ก็คิดไปสืบหาผูมีสติปญญาที่เมืองกังตั๋ง แลวพาจูลงไป

ดวย ครั้นไปถึงขงเบงก็รีบเขาไปคํานับศพจิวยี่ ทหารจิวยี่เห็นขงเบงก็แคนใจเปนอันมากคิดฆาขงเบง
ขงเบงจึงแสรงทําโศกเศรารองไหรักจิวยี่เสียเปนอันมาก ทหารจิวยี่ก็หลงเชื่อในมารยาขงเบง อีกทั้ง
มีจูลงมาดวยจึงมิอาจทําอะไรได
อยูมาขงเบงเจอบังทองเพื่อนสนิทจึงสนทนากัน แลวทําหนังสือปดขึ้นมาฉบับ
หนึ่งแลววาวา หากคิดจะทําการดวยเลาปก็ใหเอาหนังสือฉบับนี้ออกไปใหแกเลาปดวย ถาบังเอิญตัว
เรามิไดอยู บังทองก็รับคําแลวขงเบงก็กลับเกงจิ๋ว
ฝายบังทองก็เขาไปขอทําราชการดวยซุนกวน ซุนกวนเห็นบังทองรูปราง
อัปลักษณนัก เห็นจะมิไดราชการจึงมิเอาไว บังทองนอยใจนักจึงไปสมัครทําราชการดวยเลาป
ขณะนั้นขงเบงออกไปชําระทุกขราษฎมิไดอยู บังทองจึงเขาไปหาเลาป เลาปเห็นรูปรางบังทอง
วิปริตก็มิใครนับถือโดยปกติแลวใหไปอยู ณ เมืองลอยเอี๋ยง ซึ่งเปนเมืองนอย บังทองจึงนอยใจนัก
มิไดเอาหนังสือของขงเบงใหเลาป แลวไปอยู ณ เมืองลอยเอี๋ยงเอาแตเสพแตสุรา มิไดออกวาราชการ
เลาปก็โกรธนักใหเตียวหุยไปสืบดู บังทองก็ออกตัดสินเนื้อความราษฎรที่คางอยู
เสร็จแตครูหนึ่ง เตียวหุยเห็นดังนั้นก็เลื่อมใสยิ่งนักกลับเขาวาแกเลาป พอดีขงเบงเขามาวากลาวแก
เลาป เลาปก็ฉุกรําลึกขึ้นไดตอนสนทนากับสุมาเต็กโชวา ฮกหลงกับฮองซูถาไดมาแตคนหนึ่ง
ก็อาจครองแผนดินได บัดนี้ไดมาพรอมกันถึงสองคน มีความยินดีนักจึงตั้งบังทองเปนที่ปรึกษา
ฝายโจโฉคิดกําจัดมาเทงจึงทําหนังสือพระเจาเหี้ยนเต ลวงไปวาใหหาตัวเขามาคิด
ราชการ มาเทงรูดังนั้นจึงใหมาเฉียวผูบุตรกับหันซุยอยูรักษาเมืองเสเหลียง แลวยกทหารไปฮูโต
ตองกลโจโฉถูกจับได แลวโจโฉก็ใหตัวมาเทงไปฆาเสีย มาเทงก็ดาโจโฉมิไดขาดคําจนทหารลง
ดาบฟนถึงแกความตาย ฝายมาเฉียวคิดแคนนักก็ยกทหารจะไปตีฮูโต
ตอนที่ 48 โจโฉตัดหนวด

ฝายมาเฉียวก็ยกทัพออกรบใชอบุ ายตีไดเมืองเตียงฮันแลดานตงกวน โจโฉจึงยก

ทหารมาหวังตีเอาดานคืน เห็นมาเฉียวสงาองอาจนัก แลทหารเมืองเสเหลียงนั้นมีกําลังกลาแข็งเสมอ
กันทุกคน แลวมาเฉียวก็ใหทหารตะลุมบอนเขาไปจับโจโฉ ทหารโจโฉสูกําลังทหารมาเฉียวมิไดก็
แตกกระจัดกระจาย โจโฉเห็นดังนั้นก็ตกใจหนีเขาไปปะปนกับทหารเลว เหลาทหารจึงรองวา
อายหนวดยาวนี่แหละโจโฉ โจโฉก็เอากระบี่ตัดหนวดเสียหวังหลบทหาร พอดีมาเฉียวควบมา
ไลเขามาใกล ก็หนีหลบเขาไปในปารอดมาได แลวก็ตั้งมั่นอยูมิออกรบ
อยูมาโจโฉคิดออมไปตีเสบียงมาเฉียว มาเฉียวสําคัญในกลจึงออกตีโจโฉพายไป
ตัวโจโฉก็หนีลงเรือไป หวิดมิรอดดีที่เคาทูเขามาชวยปองกันตัวโจโฉไว ฝายมาเฉียวก็เขาปลน
คายโจโฉมิไดขาด
อยูมาโจโฉคิดอุบายไดขอหนึ่งใหหันซุยกับมาเฉียวกินแหนงตอกัน จึงเชิญหันซุย
ออกมาสนทนาหนาคาย โจโฉก็ขับมาออกมาสนทนาแตเรื่องสมัยเปนขุนนางราชการอยูดวยกัน
มาเฉียวก็นึกสงสัยอยู แลวโจโฉก็ให เขียนจดหมายฉบับหนึ่งไปใหแกหันซุย สลักหลังผนึกเปน
อักษรใหลบเลือนเสีย มาเฉียวเห็นดังนั้นก็โกรธจะฆาหันซุยเสีย ทหารหันซุยก็เขาปองกันพาหันซุย
หนีเขาคาย หันซุยนอยใจนักดวยมาเฉียวมิไดคํานันนับถือผูใหญ คิดเขาไปสมัครอยูดวยโจโฉ
มาเฉียวรูดังนั้นก็เขาไปฟนแขนหันซุยขาด ทหารหันซุยแลทหารมาเฉียวก็เขารบฟนกันเอง โจโฉ
เห็นไดทีจึงเขารวมรบตีทัพมาเฉียวแตกพายไป มาเฉียวเสียทีดังนั้นก็หลบหนีไปยังเมืองเสเหลียง
โจโฉจึงตั้งใหหันซุยเปนเจาเมืองเสเหลียง แฮหัวเอี๋ยนอยูรักษาเมืองเตียงฮัน แลวก็ยกทหารกลับฮูโต

ตอนที่ 49 เลาปเขาเสฉวน

ฝายเตียวฬอเจาเมืองฮันตงเกรงวาโจโฉจะยกทหารมาทําอันตราย ก็คิดทําการ
ซองสุมทหารเพื่อตอสูโจโฉ จึงคิดไปตีเอาเมืองเสฉวนเปนที่มั่น ฝายเลาเจี้ยงเจาเมืองเสฉวนรูดังนั้น
ก็ใหเตียวสง ไปยุยงโจโฉใหเขาตีเมืองฮันตง เมืองเสฉวนจะไดปลอดภัย ฝายเตียงสงก็ไดลอบเขียน
แผนที่เมืองเสฉวนไปดวย หวังยกใหแกโจโฉ เมื่อเขาถึงฮูโตแลว โจโฉเห็นอาการเตียวสงเจรจา
หยาบชานัก จึงไลเตียวสงออกไปเสีย ฝายเตียวสงคิดอับอายนัก ก็มิกลากลับไปเมืองดวยมิสมคํา
รับปากแกเลาเจี้ยง จึงเขาไปหาเลาป ตัวขงเบง แลเลาปก็ออกมาตอนรับขับสูอยางดี เตียวสงจึง
ซาบซึ้งใจนักมอบแผนที่เมืองใหแกเลาปแลวก็ลากลับเมือง
ฝายเตียวสงก็ใหหวดเจง เบงตัดเปนธุระอยูขางใน แลวเขาบอกเลาเจี้ยงใหเชิญเลา
ปมา ชวยคิดอานปองกันเมือง เลาเจี้ยงเห็นดวยแลขุนนางคัดคานทัดทานเปนอันมาก เลาเจี้ยงก็มิฟง
แลววาเลาปกับตัวแซเดียวกัน คงมิคิดรายดวย แลวเชิญเลาปเขามา เลาปจึงเอาแตบังทอง ฮองตง
อุยเอี๋ยนไป เลาเจี้ยงก็แตงโตะเลี้ยงเลาปทุกวัน บังทองก็วาใหเรงกําจัดเลาเจี้ยงเสีย เลาปก็มิยอมทํา
ตามดวยเปนแซเดียวกันอิดเอื้อนอยู

ตอนที่ 50 จูลงชิงอาเตาคืน

ฝายซุนกวนรูวาเลาปยกไปเสฉวน จึงคิดอุบายวามารดาปวยหนักอยูใหหาตัวซุนฮู
หยินกลับมาใหเห็นหนา แลใหเอาอาเตาหลานชายไปดูดวย นางซุนฮูหยินสําคัญวาจริงก็รีบพาอาเตา
ลงเรือไปกังตั๋ง ฝายจูลงรูวานางซุนฮูหยินจะไปเมืองกังตั๋ง จึงรีบลงเรือมาแยงชิงอาเตาคืนมาได แลว
วาทานจะไปก็ตามเถอด แตใหอาเตาอยูนี่ ฝายนางซุนฮูหยินก็ขัดใจนัก แลวใหทหารรีบแจวเรือไป
กังตั๋ง ฝายซุนกวนรูวาไดซุนฮูหยินกลับมาแลว ก็ตัดขาดกับเลาป แลคิดเตรียมการไปตีเอาเมืองเกง
จิ๋วคืน
ฝายโจโฉก็คิดเลื่อนเปนที่วุยกง แลซุนฮกเขาวาเห็นมิชอบ โจโฉขัดใจนัก ก็เอา
ตระบะเปลาปดตราประจําเสีย ฝายซุนฮกสําคัญวาก็เขาใจวาอันตรายจะถึงตัว จึงโทมนัสยิ่งนักแลวก็
กินยาตาย แลวโจโฉก็ยกทัพไปตีกังตั๋ง พอเขาเทศกาลหนาฝน โจโฉก็ยกทัพกลับเมืองฮูโต
ฝายเลาเจี้ยงก็ใหเลาปไปประจําอยูดานแฮบังกวน แลเขามาขอทหารแลเสบียงเลา
เจี้ยง ขุนนางทั้งหลายเขาทัดทานยิ่งนัก เลาเจี้ยงคิดแคลงใจอยู จึงใหแตทหารชราสี่พันกับขาวหมื่น
ถึง เลาปแจงดังนี้ ก็โกรธนักวาเสียแรงมาชวยปองกันบานเมืองให แลวคิดอุบายจะเอาเมืองเสฉวน
ใหไดตีไดดานโปยสิกวน ฝายเลาเจี้ยงจับไดหนังสือที่เตียวสงสงไปใหเลาป จึงโกรธนักใหประหาร
เสีย แลวสั่งกวดขันมิใหเลาปเขามาเอาเมืองได
ตอนที่ 51 บังทองตาย

ฝายเลาปตีเอาไดเอาดานหลายดาน จะไปตีเอาเมืองลกเสีย พบทางใหญนอยสอง

ทาง เลาปจึงไปทางใหญ บังทองไปทางนอย แลขณะไปนั้นมาบังทองขาหัก เลาปจึงเปลี่ยนมาของ
ตนไปใหบังทองขี่ บังทองจึงไปทางนอย แลทางนั้นคับขันนักจึงถามทหารชาวเมืองวาตําบลนี้ชื่อใด
แลทหารนั้นตอบวา ตําบลลกหองโหแปลวาหงสตกทุง บังทองไดยินดังนั้นก็นึกวาชื่อนั้นคลองกับ
ตัวนักดวยฮองซูนั้นแปลวาหงส จึงสะดุงตกใจเรงใหทหารถอยกลับ เตียวหยิมซึ่งซุมอยูจุดประทัด
โหรองขึ้นชี้วาคนขี่มาขาวนั้นเลาป แลวเอาเกาทัณฑระดมยิงเขาไปถูกบังทองตกมาขาดใจตาย
ฝายเลาปรูวาบังทองถึงแกความตายแลว ก็รองไหจนสลบไปแลวเรียกหาขงเบง
เขามาชวยคิดการตอ ขงเบงจึงใหกวนอูอยูรักษาเมืองเกงจิ๋ว แลวพาเตียวหุย จูลง มาดวย ฝายเตียวหุย
ยกมาถึงแดนปากุน เตียวหุยก็ใชอุบายจับเงียมหงันเจาเมืองปากุนไดแลวมัดมา เงียมหงันก็ดาเตียวหุย
เปนขอหยาบชาตางๆนานา เตียวหุยเห็นเงียมหงันมีใจยั่งยืน ไมยอทอตอความตายจึงปลอยมัด
เงียมหงันเสีย เงียมหงันเห็นดังนั้นก็ซาบซึ้งใจนัก ยอมทําการอยูดวยเตียวหุย ครั้นเตียวหุยไปถึง
ตําบลใด นายดานเห็นเงียมหงัน จึงยอมเขาดวยเตียวหุยตลอด มิไดขัดขวางแตประการใด

ตอนที่ 52 เลาปชิงไดเมืองเสฉวน

ครั้นขงเบงมาบรรจบเลาปแลวก็คิดอานตีเมืองลกเสีย เตียวเอกก็ไดตัดหัวเลากุย
แลวเปดประตูเมืองรับเลาป เลาปก็ไดเมืองลกเสีย ขงเบงจึงใหจูลงไปปราบหัวเมืองเตงกั๋ง เงียมหงัน
แลเตียวหุยไปกําจัดหัวเมืองเตงกั๋ง แลวขงเบงก็คิดจะ ไปตีเอาดานกิมกกแลสงหนังสือให
เลาเจี้ยงนอบนอมแตโดยดี เลาเจี้ยงแจงดังนั้นก็โกรธฉีกหนังสือทิ้งเสีย แลวก็แตงหนังสือไปให
เตียวฬอใหชวยตีเลาป
ฝายมาเฉียวซองสุมทหาร ไดเปนอันมาก พาบังเตกยกไปตีไดเมืองกิจิ๋ว
ถูกแฮหัวเอี๋ยนลอมตีคืน มาเฉียวจวนตัวนักเหลือทหารอยูเจ็ดคน จึงหนีฝาออกมาหนีออกไปอยูกับ
เตียวฬอ เตียวฬอจึงใหมาเฉียวไปตีเลาป ตัวบังเตกปวยอยูมิไดไปดวย
ฝายอุยหวนที่รักษาดานกิมกกยอมนอนนอมขงเบงแตโดยดี พอดีมาใชแจงมาวา
เตียวฬอ ใหมาเฉียวมาตีเอาดานแฮบังกวน ขงเบงจึงใหเตียวหุยเปนยกไปชวยกอน แลมาเฉียวกับ
เตียวหุยรบกันเปนสามารถ ก็มิไดแพชนะกัน ขงเบงจึงคิดอุบายใหมาเฉียวมาเปนพวก ก็สงของ
กํานัลใหเอียวสง ไปคอยยุแยงเตียวฬอ มาเฉียวก็มิอาจกลับเมืองได จึงขอยอมอยูดวยขงเบง ครั้นเลา
ปกลับมายังดานกิมกกแลว ก็ใหมาเฉียวไปประชิดเมืองเสฉวน แลตัวเลาเจี้ยงเห็นวาการจวนตัว ก็คิด
ที่จะออกไปนอบนอมโดยดี จึงเอาตราสําหรับที่ออกไปคํานับเลาป เลาปเห็นดังนั้น ก็จูงเอามือเลา
เจี้ยงขึ้นมาที่ขางบน แลวรองไหวาตัวเราซึ่งทําการครั้งนี้เปนการจําใจ คิดแตจะทํานุบํารุงแผนดินให
มีความสุข แลวก็ใหเลาเจี้ยงไปอยูเมืองกองอั๋น ซึ่งเปนเมืองนอยขึ้นอยูแกเมืองเกงจิ๋ว เลาปจึงไดเมือง
เสฉวนแตนั้นมา แลวก็ไดตรากฎหมายขึ้นมาใหม ตั้งให กวนอู เตียวหุย จูลง มาเฉียว ฮองตงเปนที่
หาทหารเอก

ตอนที่ 53 โจโฉตีไดฮันตง

ฝายซุนกวนรูวาเลาปก็ใหจูกัดกิ๋นพี่ชายขงเบงไปทวงเมืองเกงจิ๋วตามสัญญา เลาปก็
มิบอมให ขงเบงจึงวากลาวใหคืนแตเมืองเตียงสา เลงเหลง ฮุยเอี๋ยงซึ่งเปนเมืองขึ้นแกเกงจิ๋ว ใหไปวา
กลาวแกกวนอูเอาเอง ครั้นจูกัดกิ๋นมาถึงเมืองเกงจิ๋ว กวนอูก็มิยอมให จูกัดกิ๋นก็กลับไปหาเลาปแก
ครั้ง เลาปก็บอกวากวนอูน้ําใจดื้อดึง ปากก็วาตีไดเมืองฮันตงเมื่อไหร จึงจะคืนเกงจิ๋วให จูกัดกิ๋นมิรู
ทําประการใดก็ลาออกมา
ซุนกวนรูดังนั้นก็โกรธนัก ใหโลซกเชิญกวนอูออกมากินโตะจะไดจับฆาเสีย
ฝายกวนอูก็มิเกรงกลัวลงเรือไปกับจิวฉอง ขณะกินอยูนั้นโลซกไดเอยทวงเมืองเกงจิ๋ว กวนอูก็โกรธ
แลวตอบวา ตอนที่เลาปไปสกัดโจโฉหลายตําบล ตัวก็เสียเสบียงแลทหาร จะไดเมืองเกงจิ๋วอยูก็ยัง
มิเพียงพอ แลวก็แสรงทําเปนเมาสุราจูงมือโลซกมาใหสงถึงเรือ ทหารที่ซุมอยูก็มิอาจทําอะไรได
ดวยกลัวจะเปนอันตรายแกโลซก
ฝายซุนกวนรูดังนั้นก็โกรธ จัดแจงเกณฑทหารสิ้นทั้งเมืองจะไปตีเมืองเกงจิ๋ว
พอดีมาใชมาแจงวาโจโฉจะยกมาตีกังตั๋ง ซุนกวนจึงออกไปตั้งรับ ณ ตําบลหับปา
ฝายโปหั้นเขาวากลาวแกโจโฉวากังตั๋งเปนแดนกันดาร เห็นจะเอาชนะลําบาก
โจโฉจึงงดกองทัพไว แลวคิดที่จะเลื่อนเปนวุยอองอีก ฝายซุนฮิวก็วากลาวทัดทานอยู โจโฉก็โกรธ
แลววาทานกลาวทัดทานเชนนี้เห็นจะเหมือนซุนฮก ซุนฮิวก็ลากลับมาบานมีความทุกขนอยใจเปน
อันมาก จนตรอมใจตาย
ฝายพระเจาเหี้ยนเตกลัววาโจโฉเปนที่วุยอองแลว จะคิดขบถเอาราชสมบัติเสีย
มั่นคง จึงเขียนหนังสือสงใหฮกอวนผูเปนบิดานางฮกเฮามเหสี ใหชวยคิดการกําจัดโจโฉเสีย โจโฉ
จับไดหนังสือก็โกรธ ก็จับฮกอวน นางฮกเฮาแลครอบครัวมาฆาเสียสิ้น แลวกะเกณฑทหารจะไปตี
เมืองฮันตง ฝายเตียวฬอก็ใหบังเตกออกรบดวยโจโฉ โจโฉเห็นบังเตกชํานาญสงครามนัก ก็ใคร
อยากไดมาบังเตกมาอยูดวย ก็จับไดตัวบังเตก บังเตกก็ยอมมาอยูดวย ฝายเตียวฬอสูโจโฉมิได ก็ยอม
สวามิภักดิ์ดวยโจโฉ โจโฉมีใจเอ็นดู จึงตั้งใหเตียวฬอเปนเจาเมืองปาตง

ตอนที่ 54 ยุทธการที่เขาเตงกุนสัน

ฝายอาณาประชาราษฎรในเมืองเสฉวนรูวา โจโฉตีไดเมืองฮันตงแลวก็สะดุงตกใจ
เกรงโจโฉมาตีเมืองเสฉวน ขงเบงจึงออกอุบาย สงหนังสือใหซุนกวน วาใหตีมอิงหับปาเสีย จะคืน
เมืองขึ้นเกงจิ๋วสามเมืองให ซุนกวนจึงออกตีไดเมืองอวยเซีย แลวจะไปตีเมืองหับปา ฝายเตียวเลี้ยว
ซึ่งรักษาเมืองหับปาอยูนั้น ก็สงหนังสือไปถึงโจโฉ โจโฉจึงใหแฮหัวเอี๋ยนอยูรักษาเมืองฮันตง แลวก็
ยกทหารมาบรรจบเตียวเลี้ยว
ฝายโจโฉแลซุนกวนก็ออกรบกันเดือนเศษ ซุนกวนก็ยอมออนนอมแกโจโฉ สง
หนังสือไปยังโจโฉขอเลิกทัพ โจโฉก็ยกกลับฮูโต ขุนนางใหญนอยก็กราบทูลพระเจาเหี้ยนเต ให
โจโฉเปนวุยออง โจโฉมีความยินดีนัก แลตั้งใหโจผีบุตรคนโตเปนที่ชีจู สืบตําแหนงโจโฉ อยูมามา
ใชมาบอกวาโลซกที่ปรึกษาซุนกวนถึงแกความตายแลว แลเลาปคิดจะมาตีเอาเมืองฮันตง โจโฉแจง
ดังนั้นก็โกรธ ใหโจหองยกทหารไปชวยแฮหัวเอี๋ยน
ฝายเลาปก็รุกเขาตีทหารเตียวคับแตก แลยึดไดที่เก็บเสบียงที่เขาเทียนตองสัน ก็รุก
คืบเขาจะไปตีเอาที่เก็บเสบียงขางเขาเตงกุนสัน ซึ่งแฮหัวเอี๋ยนรักษาอยู ฝายโจโฉรูดังนั้นก็ยกทหาร
มาบรรจบโจหอง ณ เมืองฮันตง ใหแฮหัวเอี๋ยนระวังรักษาเสบียงไวใหดี
ฝายขงเบงก็ใหฮองตงออกตีเขาเตงกุนสัน ฮองตงใชอุบายลอใหแฮหัวเอี๋ยนออกมา
แฮหัวเอี๋ยนมิสําคัญในกล ก็ออกมาถูกฮองตงเอาดาบฟนแฮหัวเอี๋ยนศรีษะขาดตาย ฝายโจโฉรูดังนั้น
ก็รองไหรักแฮหัวเอี๋ยนเปนอันมาก แลวโกรธยกทหารสี่สิบหมื่นหวังแกแคนแทนแฮหัวเอี๋ยนกลับสู
อุบายขงเบงมิได แตกหนีมาตองยกทัพกลับฮูโต ทั้งเสียเมืองฮันตง ขณะนั้นพระเจาเหี้ยนเตมาอยู
ฮูโตไดยี่สิบสามป เลาปก็ไดทําพิธีตั้งตัวเปนเจาเรียกวาเจาฮันตง
ตอนที่ 55 ประหารกวนอู

ฝายโจโฉเมื่อรูวาเลาปตั้งตัวเปนเจา ก็โกรธนัก สุมาอี้จึงเสนออุบายใหชวนซุน

กวน เขารวมตีเอาเมืองเกงจิ๋วคืน ฝายซุนกวนก็เห็นชอบ ดวยมีความแคนอยูนานแลว
ฝายกวนอูไดรับตราตั้งจากเลาปใหเปนใหญในเมืองเกงจิ๋ว แลใหไปตีเอา
เมืองอวนเซีย กวนอูจึงใหปลูกรานรายทางตามริมน้ํา หวังมิลิบองซึ่งตั้งทัพอยูดานแฮเคามาโจมตีได
หากมีทหารยกมา แตละรานก็จะจุดควันเพลิงเปนสัญญาณ ก็จะชวยถึงกันได แลวกวนอูก็ออกตีมา
ประชิดเมืองอวนเซีย โจโฉรูดังนั้นก็ใหอิกึ๋มแลบังเตก ออกชวยตีกวนอู อิกึ๋ม บังเตกก็ตั้งคายทัพอยู
ขณะนั้นเกิดน้ําทวมใหญ คายอิกึ๋ม บังเตก ทหารลมตายเปนอันมาก กวนอูเห็นไดที
จึงเขาตีคาย อิกึ๋มสูไมไดเขายอมออนนอม กวนอูจึงจับสงไปเกงจิ๋ว แลตัวบังเตงกวนอูจับไดก็ใหไป
ฆาเสีย แลวกวนอูก็ยกทหารเขาจะตีเมืองอวนเซีย ขณะนั้นโจหยินยืนอยูบนหอรบ ใหทหารยิง
เกาทัณฑไปถูกไหลซายกวนอู กวนเปงก็เขาไปแกกวนอูกลับมาคาย กวนอูก็ปวยอยู
ขณะนั้นหมอฮัวโตพอดีมาที่คาย เขาชวยรักษาแผลกวนอู วาแผลถูกพิษเกาทัณฑ
จะรักษาตองความเจ็บปวดเปนอันมาก กวนอูก็มิครั่นคราม ยอมใหหมอฮัวโตขูดพิษจากกระดูกออก
ตัวนั้นนั่งเลนหมากรุกอยู หวังมิใหทหารเสียน้ําใจ หมอฮัวโตมีความนับถือกวนอู วามีความอดทน
เปนอันมาก แลวลาออกมา
ฝายลิบองเห็นกวนอูตระเตรียมการมั่นคงก็มิรูทําประการใด จึงแกลงปวยอยู ฝาย
ลกซุนก็เขาเยี่ยม เสนอแผนการใหกวนอูตายใจ ลิบองเห็นดวยจึงทําทีเปนยกตําแหนงใหลกซุนดูแล
ดานแฮเคาแทน แลตัวลกซุนก็สงหนังสือทําเปนออนนอมแกกวนอู ฝายกวนอูเห็นลกซุนมิไดมี
ชื่อเสียงเรียงนาม แลทําทีออนนอม จึงหาแคลงไมก็เรียกทหาร ทีต่ รวจตราตามรายแมน้ํา ไปชวยตี
เมืองอวนเซีย
ฝายลิบองเห็นดังนั้นก็ทําทีปลอมเปนเรือลูกคาแลนผานรานไฟ ทําทีเปนหลบพายุ
แลวก็จับทหารที่ดูรานไฟเสีย ปูนบําเหน็จเปนอันมาก แลวใหไปเรียกชาวเมืองใหเปดประตูรับ
ฝายทหารในเมืองสําคัญวาพวกเดียวกัน ก็เปดประตูรับ ลิบองจึงใหทหารกรูเขาไป ไดเมืองเกงจิ๋ว
โดยงายมิไดสูรบเลย แลวเอาอิกึ๋มออกจากคุกคืนใหแกโจโฉ ฝายโจโฉก็ยกทัพหลวงหวังมาชวย
เมืองอวนเซีย ฝายกวนอูรูวาโจโฉยกมาแลเมืองเกงจิ๋วก็เสียแกลิบองแลว ก็มิไดเชื่อ แลซิหลงซึ่งยก
ทัพมาถึงก็เขาสูดวยกวนอู โจหยินซึ่งรักษาเมืองอวยเซียอยู เห็นดังนั้นก็ออกมาชวยรบกระหนาบ
กวนอูเห็นจะสูมิไดก็หนีออกมา ฝายทหารกวนอูก็คิดถึงบุตรภรรยาที่อยูในเมืองเกงจิ๋ว ก็มิมีใจสูรบ
หลบหนีออกมาเปนอันมาก กวนอูก็รบตานทานอยู แลวหนีไปอยูเมืองเปกเสีย แลวขอความ
ชวยเหลือจากเลาฮอง เบงตัด ซึ่งอยูเมืองซงหยง ฝายเลาฮอง เบงตัด ก็มิชวยเหลือ กวนอูรดู ังนั้นเห็น
จะตานทานที่เมืองเปกเสียไมได ใหจิวฉองอยูรักษาเมืองเปกเสียไว แลวก็หลบหนีออกมาหวังไป
เสฉวน ทหารซุนกวนก็จับกวนอูได ฝายซุนกวนเห็นวากวนอูมีความซื่อสัตยนัก เห็นจะเลี้ยงไวมิได
ก็ใหประหารกวนอู กวนเปงเสีย ฝายจิวฉองรูดังนั้นก็เอาดาบเชือดคอตายตาม

ตอนที่ 56 โจโฉตาย

ฝายเลาปครั้นรูขาวกวนอูแลวก็รองไหสิ้นสติสมประดีไป ครั้นฟนขึ้นก็วาจะปอง
ลางกังตั๋งตลอดไป แลวจะยกทหารไปลางกังตั๋งเสีย ฝาขงเบงใหระงับไวกอน เลาปก็ยอม แลวก็ให
ฆาเลาฮอง บุตรบุญธรรมเสีย สวนเบงตัดหนีไปสวามิภักดิ์แกโจผี
อยูมาโจโฉคิดสรางวังใหม เห็นไมใหญตนหนึ่งโจโฉสั่งใหตัดเสีย ชาวบานจึงวา
ตนไมตนนี้ มีเทพารักษสถิตอยู โจโฉมิไดกลัวก็สงั่ ใหตัดเสีย ตอมาโจโฉก็ถูกเทพารักษมาหลอก
หลอนตลอด โจโฉก็ปวดหัวเปนกําลัง ใหหาหมอฮัวโตมารักษา ครั้นหมอฮัวโตมาถึงก็เสนอการ
รักษา ใหผาศรีษะชําระโรค โจโฉไดยินดังนั้นก็โกรธ วาเปนอุบายจะฆาตัวใหตาย ก็จับหมอฮัวโต
ไปใสคุกทรมาณอยู อยูมามนานหมอฮัวโตก็ตาย
ฝายโจโฉโรคปวดหัวก็กําเริบเปนกําลัง แลไปเห็น นางตังกุยหุย นางฮกเฮา ฮกอวน
ตังสิน ซึ่งโจโฉฆานั้นมาหลอกหลอน ทั้งไดยินเสียงปศาจรองไหเซ็งแซ ก็เห็นวาตัวจะมิรอดแลว ก็
ใหหา โจหอง ตันกุย สุมาอี้ กาเซี่ยง ฝากฝงบุตรภรรยา ใหโจผีสืบทอดตําแหนงตอไป สั่งแลวก็ทอด
ใจใหญ ก็ผวาลมลงขาดใจตาย เมื่อโจโฉตายนั้น อายุไดหกสิบหกป พระเจาเหี้ยนเตมาอยูเมืองฮูโต
ไดยี่สิบหาป
ฝายพระเจาเหี้ยนเตก็พระราชตราตั้งใหแกโจผี ใหสืบดํารงตําแหนงโจโฉตอไป
ฝายโจสิดนองโจผี ก็มิไดมายอมคํานับศพบิดา โจผีจึงสั่งใหลงอาญาแกโจสิด ฝายโจสิดก็มิไดเกรง
กลัว โจผีก็โกรธนักใหเคาทูไปจับตัวโจสิดมา ฝายมารดาโจผีเห็นโจผีทําดังนั้น ก็รองไหออนวอน
โจผีก็ใหโจสิดทําโคลงเกี่ยวกับพี่นอง ภายใจเจ็ดกาวโดยมิใหเอยคําวาพี่นอง หากทํามิไดก็จะให
ฆาเสีย โจสิดก็มิยอทอ เดินคิดโคลงไดเจ็ดกาวก็เอยวา คั่วถั่วเอากิ่งถั่วมาเปนฟนไฟ เมล็ดถั่วใน
กระทะจะไหมก็เพราะกิ่งถั่วตนรากอันเดียวกันนั่นเอง เหตุใดจึงเรงไฟใหหนักนัก โจผีไดยินก็รําลึก
ถึงพี่นองแลวก็รองไหรัก ใหโจสิดไปอยูเมืองอันเหียง แลตัวโจผีนั้นก็ทํายศยิ่งกวาโจโฉ ขงเหงพระ
เจาเหี้ยนเต ฝายแฮหัวตุนปวยเปนไขหนัก อยูมาไมนานก็ตาย
อยูมาโจผีบังคับใหพระเจาเหี้ยนเตออกเสียจากบัลลงค แลวใหโจผีขึ้นครองราชย
เปนกษัตริยแทน สถาปนาราชวงควุย ใหไปสรางวังใหมอยู ณ เมืองลกเอี๋ยง ฝายขงเบงแจงดังนั้น
ก็จัดแจงทําพิธียกเลาปขึ้นเปนกษัตริยบาง

ตอนที่ 57 เลาปยาตราทัพเหยียบกังตั๋ง

ฝายเลาปก็นึกแคนซุนกวน จึงจัดแจงเตรียมทหารหวังลางกังตั๋งใหได ขุนนางทั้ง

ปวงตางทัดทาน เลาปก็มิฟงใหขงเบงอยูรักษาเมืองเสฉวน แลวเตรียมทหารจะยกไป
ฝายเตียวหุยซึ่งรักษาเมืองลองจิ๋ว รูดังนั้นก็จัดแจงสั่งให ฮอมเกียง เตียวตัด เตรียม
เครื่องนุงหมขาว มาขาวธงขาวแลเครื่องศัตราวุธ ใหเสร็จสิ้นภายในสามวัน ฝายฮอมเกียง เตียวตัดก็
เห็นวาจัดหามิทัน เตียวหุยก็สั่งใหโบยเสีย ฝายฮอมเกียง เตียวตัดก็คิดแคนนัก แลคิดหนีไป
สวามิภักดิ์ซุนกวน ตกดึกเห็นเตียวหุยเมาสุราหลับอยู ก็เขาไปกระบี่แทงที่ทองแลซอกคอ เตียวหุย
รองขึ้นมาคําเดียวก็ตาย แลวฮอมเกียง เตียวตัด ก็ตัดศีรษะเตียวหุยหนีไปเมืองกังตั๋ง
ฝายเลาปรูดังนั้นก็รอ งไหรักเปนอันมาก แลวสั่งเคลื่อนทัพไปกังตั๋ง เอากวนหิน
เตียวเปา บุตรกวนอู เตียวหุยไปดวย ฝายซุนกวนแตงแมทัพออกมาสกัดตั้งทัพที่เมืองอิเหลง เลาปก็
ใหฮองตงออกรบ ทหารพัวเจี้ยงก็เอาเกาทัณฑยิงไปถูกฮองตงตาย ฝายสะโมโขเจาเมืองลํามัน ยกทัพ
มาชวยเลาปพบกําเหลง ก็เอาเกาทัณฑยิงไปถูกําเหลงตาย ทหารเลาปก็เขารบทหารซุนกวน มีชัยชนะ
เปนลําดับ ฝายซุนกวนรูดังนั้นก็สะดุงตกใจนัก เห็นการใหญหลวงนัก สงไมตรีไปหาเลาป เลาปก็มิ
ยอมรับหวังลางกังตั๋งเสียใหได กําเจกจึงเสนอใหลกซุนออกสกัดตีเลาป ซุนกวนไดฟงดังนั้นก็ฉุกคิด
ขึ้นได ใหเรียกหาตัวลกซุน ใหอาญาสิทธมอบกระบี่ บังคับบัญชาทหารทั้งปวง แลวก็ยกทหาร
ออกไป
ฝายลกซุนก็รักษาคายอยูมิไดออกรบ ทหารเลาปก็เขามาทาสูอยูมิไดขาด ลกซุนก็
มิไดออกรบ เลาปเห็นดังนั้นก็นึกประมาท จึงไปตั้งคายอยูรายแมน้ําอยูเจ็ดพันเสน ลกซุนเห็นเลาป
ตั้งคายมิตอง ตําราพิชัยสงครามก็ดีใจ ครั้นถึงเวลาค่ําก็เขาตีหัวทายคายเลาป เอาเพลิงจุดสลับคายกัน
ไป ฝายทหารเลาปเห็นดังนั้น ก็วิ่งหนีวุนวายไป วิ่งเหยียบลมตายกันเปนอันมาก ครั้นจะชวยถึงกันก็
มิได ลกซุนก็ใหทหารเขาตีคายเลาป ทหารเลาปลมตายเปนอันมาก คายเลาปก็แตก เลาปก็เห็นเหลือ
กําลังจะสูรบ ก็แตกหนีไปถึงเมืองเปกเต

ตอนที่ 58 เลาปตาย

ฝายเลาปตั้งแตเสียทัพแตกมานั้น ก็อัปยศอดสูใจยิ่งนัก มิยอมกลับเสฉวน ครั้นอยู

มาปวยหนัก รูวาตัวจะตายแนแลว ก็เรียกหาขงเบง จูลง แลนายทหารทั้งปวงเขามา เลาปก็ฝากฝง
อาเตาใหแกขงเบง ชวยทํานุบํารุงตอไป ครั้นสั่งสิ้นความก็ตรอมใจตาย ครองราชยไดสามป
แลวขุนนางทั้งปวงก็เชิญ อาเตาขึ้นสืบราชสมบัติ มีพระนามวา พระเจาเลาเสี้ยน
ฝายสุมาอี้เห็นวาบานเมืองเสฉวนยังมิปกติ จึงเสนอพระเจาโจผีใหตีเสฉวนเสีย
พระเจาโจผีเห็นดวย ก็ใหตระเตรียมทหารแลวยกไปเปนหาทาง พระเลาเลาเสี้ยนรูดังนั้นก็ตก
พระทัยนัก เรียกหาขงเบงเขามาชวยคิดราชการ ขงเบงจึงใหเตงจี๋ไปผูกพันธไมตรีกับซุนกวน
ซุนกวนก็ยอมดวย พระเจาโจผีเห็นวา เมืองเสฉวนกับเมืองกังตั๋งเปนไมตรีกัน ดีรายจะยกมาบรรจบ
ตีลกเอี๋ยง ก็ใหยกไปตีเมืองกังตั๋ง ซุนกวนก็สงหนังสือขอกองทัพไปชวย ขงเบงก็ใหจูลงยกทหารจะ
ไปตีเมืองเซงอั๋น พระเจาโจผีรูดังนั้นก็ถอยทัพกลับ ชีเซง เตงฮอง เห็นไดทีก็ไลตามเขาไป เตียวเลี้ยว
เห็นดังนั้นก็เขาชวยพระเจาโจผี ถูกเกาทัณฑบาดเจ็บ อยูมาพิษเกาทัณฑก็กลุมขึ้น แลวก็ตาย
อยูมาพระเจาเลาเสี้ยนเสวยราษฎรไดสามป เบงเฮ็กเจาเมองมันออง คิดรุกราน
เสฉวน ขงเบงก็ขอออกไปปราบปรามหัวเมืองใหสิ้นซาก แลเสนทางไกลกันดารนัก ทัง้ โรครายก็
มาก ขงเบงก็ไดยกทหารลงใต จับตัวเบงเฮ็กไดเปนหลายครั้ง แลน้ําใจชาวเผาทางใตนั้นดุรายนัก
ก็มิอาจหักไดดวยกําลังทหาร ขงเบงก็หวังปราบปรามหัวเมืองใหสิ้นซาก จึงปลอยตัวเบงเฮ็กเสีย
หกครั้ง ไลตอนเบงเฮ็กจนอับจน ก็จับได เบงเฮ็กจึงยอมออนนอมดวยขงเบง ไมคิดรุกรานเสฉวน
อีกเลย ขงเบงก็ยกทหารกลับเสฉวน

ตอนที่ 59 ขงเบงตีวุยกก

ฝายพระเจาโจผีครองราชยไดเจ็ดป ก็ประชวรหนักเห็นวาตัวจะมิรอด ก็เรียกโจจิ๋น

สุมาอี้ ฝากฝงโจยอยผูบุตรใหสืบราชสมบัติตอไป สั่งเสร็จแลวก็ขาดใจตาย ขุนนางทั้งปวงจึงเชิญ
พระเจาโจยอย ขึ้นเสวยราชสมบัติแลวใหสุมาอี้ ไปรับหนาศึกที่เมืองเสเหลียง
ฝายขงเบงเห็นวาสุมาอี้มิสติปญญา ก็คิดอุบายปลอยขาวลือไปทั่วลกเอี๋ยงวาสุมาอี้
คิดขบถ พระเจาโจยอยก็ทรงเชื่อ ก็ถอดสุมาอี้ออกจากขุนนาง ใหไปเปนไพรทํามาหากิน อยูบานเกา
ฝายขงเบงรูดังนั้นก็ยินดี เขากราบทูลพระเจาเลาเสี้ยน ขอไปตีลกเอี๋ยง ขณะนั้นพระเจาเลาเสี้ยน
ครองราชยไดหาป
ฝายขงเบงออกจากเมืองฮันตง แวะเขาคํานับที่ฝงศพมาเฉียว แลวตีถลําเขามาจะตี
เอาเมืองเทียนซุย ใหจูลงซุมทหารอยู แลขงเบงก็ใชอุบายลอมาจุน เจาเมืองเทียนซุยออกมา เกียงอุย
ซึ่งเปนนายทหารในเมืองนั้นสําคัญในอุบาย ก็ซอนกลเสีย จูลงเสียทีก็กลับเขาไปหาขงเบง
ฝายขงเบงเห็นวาเกียงอุยมิสติปญญารูลวงนัก ก็ใครไดมาอยูดวย จึงทําอุบายเสีย เกียงอุยจึงยอมมา
ทําการอยูดวยขงเบง ขงเบงก็ยกมาถึงเขากิสาน พระเจาโจยอยก็ตั้งใหโจจิ๋น ออกตานทานขงเบง
ฝายโจจิ๋นสูขงเบงมิได ก็แตกหนีมา
ฝายพระเจาโจยอยเห็นดังนั้น ก็มิรูจะหานายทัพมาสูขงเบง จงฮิวจึงเสนอใหกลับ
แตงตั้งสุมาอี้ เขาสูดวยขงเบง พระเจาโจยอยเห็นชอบดวย ก็ตั้งใหสุมาอี้เปนขุนนางอยางเกา แลวให
ไปบรรจบกับพระเจาโจยอย ณ เมืองเตียงฮัน
ฝายขงเบงรูวาพระเจาโจยอยใหสุมาอี้กลับตําแหนงอยางเกาก็ตกใจนัก แลววา
สุมาอี้จะมาตีปดตนทาง จึงหาผูอาสาไปรักษาดานเกเตง มาเจกก็ไดอาสาแลทําทัณฑบนไว แลวยก
ไป ฝายมาเจกเมื่อมาถึงก็เห็นประมาท ไปตั้งทัพสกัดบนยอดเนินเขา เมื่อสุมาอี้เมื่อยกทัพมาถึง
เห็นดังนั้น ก็เขาลอมเนินเขา ปดทางน้ําแลจุดไฟเผาเสีย ทหารมาเจกก็แตกตื่นเปนอลหมาน
ทหารสุมาอี้ก็เขาลอมอยู มาเจกเห็นดังนั้นก็จวนตัวหนีหักออกมา แลรักษาตนทางเกเตงไวมิได
ฝายขงเบงรูดังนั้นก็ตกใจ ก็รีบเตรียมถอยทัพกลับฮันตง เดินทางไปถึงเมืองเสเสีย
ก็ใหหยุดอยู แลทหารบอกวา สุมาอี้ยกทัพมาถึงแลว ทหารขงเบงก็ตกใจหนาซีดเสียทุกคน แลขงเบง
เห็นวาจวนตัวคับขันนัก ก็ใหเปดประตูเมืองทั้งสี่ดาน แลวมิใหผูใดสงเสียง แลวตัวขงเบงก็ขึ้นไป
บนกําแพงเมือง เลนดีดพิณสบายอยู สุมาอี้เห็นดังนั้นก็นึกสงสัย พิเคราะหอยูก็เห็นวา ขงเบงแตงกล
มีทหารซุมเปนมั่นคง ก็ใหเรงถอยทหารกลับ
ฝายทหารทั้งปวงเห็นสุมาอี้ยกทัพกลับไป ก็มีความยินดี แลวขงเบงก็ใหลากลับ
ฮันตง ฝายจูลงซึ่งลวงมาอยูตําบลกิกก ก็ฝากลับออกมาไดอยางมิเปนอันตราย ครั้นขงเบงกลับถึง
ฮันตงก็ฝนใจ ใหประหารมาเจกตามอาญาแลทัณฑบน แลขงเบงก็ใหเตรียมทหารพรักพรอมไว
รอการตีลกเอี๋ยงอีกคราหนึ่ง
ตอนที่ 60 จูลงตาย

อยูมาพระเจาเลาเสี้ยนไดรับหนังสือจากซุนกวน ใหออกตีลกเอี๋ยง พระเจาเลาเสี้ยน

เห็นชอบดวย ก็ใหขงเบงยกไปตีลกเอี๋ยง แลขณะไปนั้นก็รูขาววาจูลงตายแลว ขงเบงก็รองไหรักเปน
อันมาก แลววาซึ่งจูลงถึงแกความตายนี้ เหมือนดั่งแขนซายพระเจาเลาเสี้ยนขาด พระเจาเลาเสี้ยนก็
รองไหรัก แลวใหแตงการศพเปนอยางดี
ฝายขงเบงก็ยกทัพมาทางตันฉอง พระเจาโจยอยก็ใหโจจิ๋นออกสูขงเบง อยูมาไม
นานเสบียงหมด ขงเบงจึงยกทัพกลับฮันตง ฝายเมืองกังตั๋งก็ทําพิธีราชาพิเษก ยกซุนกวนเปนกษัตริย
แลวก็สงไมตรีไปทางเสฉวน ใหชวยรบลกเอี๋ยง ตีสองทาง พระเจาเลาเสี้ยนรูดังนั้น ก็ใหขงเบงออก
ตีลกเอี๋ยงอีกคราหนึ่ง
พระเจาโจยอยรูดังนั้นก็ตั้งใหสุมาอี้เปนใหญ คุมอาญาสิทธทั้งปวง ขงเบงก็รุกไล
เขามา สุมาอี้ก็ตั้งคายสกัดอยู แลมิไดออกรบ ตั้งมั่นใหชาอยู ขงเบงเห็นดังนั้น ก็คิดอุบายทําทีเปน
ถอยทหารกลับ สุมาอี้ก็มิไดหลงตามตี ขงเบงก็ใหถอยทุกสามรอยเสน เตียวคับเห็นดังนั้น ก็ขอออก
ตีขงเบง สุมาอี้ก็ใหไปแลยกทัพหนุนไปชวย ถูกกลขงเบง ทัพสุมาอี้ก็แตก อยูมาขงเบงก็ปวยหนัก
ใหถอยทัพกลับเสฉวน ครั้นรักษาไมนานก็หาย แลวขงเบงก็ใหซักซอมทหารหัดปรือกันอยู จะไปตี
เมืองลกเอี๋ยงอีกครั้งหนึ่ง
ฝายพระเจาโจยอยเห็นขงเบงทําการกําเริบ ก็ใหโจจิ๋นแลสุมาอี้ไปตีเสฉวน
ครั้นเดินทางมาเกิดฝนตกหาใหญ จึงเลิกทัพกลับ ขงเบงเห็นไดทีก็ยกทหารตามตี โจจิ๋นไดรับความ
อัปยศนัก ก็ตรอมใจตาย แลสุมาอี้ก็ไดเขารบกับขงเบง เสียทียกทหารหนีถอยมา ขงเบงก็ลวงลึกเขา
มา ตั้งคายอยู ณ เขากิสาน สุมาอี้ก็คิดอุบายปลอยขางลือ ไปยังเสฉวนวาขงเบงคิดขบถ พระเจาเลา
เสี้ยนรูดังนั้นก็สําคัญวาจริง เรียกขงเบงกลับ ขงเบงก็ถอนใจใหญวา การทํามาถึงเพียงนี้ จะทํากลับ
ทําการสักรอยครั้ง ก็มิไดมาถึงนี่ไดอีกครั้ง แลวก็เลิกทัพกลับ แลวเขาวาพระเจาเลาเสี้ยน
พระเจาเลาเสี้ยนก็วาตัวนั้นผิด หูเบา เชื่อฟงแตคนชั่ว ครั้นขงเบงสืบสาวเอาเรื่องแลว
ก็จัดทแกลวทหาร จะไปตีเตียงฮัน ขณะนั้นพระเจาเลาเสี้ยนเสวยราษฎรไดเกาป
ฝายสุมาอี้รูดังนั้นก็ออกมาสกัดทัพขงเบง ใหเตียวคับเปนกองหนา ขงเบงก็ยก
มาถึง ณ เขากิสาน อยูมา ขงเบงไดขาววา ซุนกวนจะยกมามาตีเสฉวน ขงเบงรูดังนั้นก็ตกใจ ถอยทัพ
กลับ เตียวคับก็ตามไป ตองกลขงเบงถึงแกความตาย
ตอนที่ 61 ขงเบงตาย

ฝายขงเบงซองสุมทหารไดสามป ก็ลาพระเจาเหี้ยนเตไปปราบวุยกกใหราบคาบ
แลวก็ยกทหารมาเขากิสานอีก สุมาอี้ก็ออกสกัดทัพ ขงเบงก็ไดแตงหนังสือชวนซุนกวนตีกระหนาบ
ซุนกวนก็ยกทัพหลวงมาเอง พระเจาโจยอยก็ออกไป สกัดซุนกวนที่เมืองหับปา ครั้นรบกัน ทหาร
ซุนกวนก็สูมิไดจึงยกทัพกลับกังตั๋ง ฝายขงเบงก็รบกับสุมาอี้ยืดยาวอยู สุมาอี้ก็ตั้งมั่นมิไดออกรบ
ขงเบงก็ใหทหารสงผาซับในผูหญิง ไปยังคายสุมาอี้ ทําทีเปนเยาะเยย มิใชชายชาติทหาร สุมาอี้เห็น
ดังนั้นก็โกรธแตอยูในใจ แลวก็ถามถึงตัวขงเบงกับทหารผูนั้น ทหารผูนั้นก็วา ขงเบงนอนมิไดปรกติ
ตรวจกําชับดูแลทหารอยูเสมอ การใหญนอยก็มิไดผอนผันใหผูใดทํา สุมาอี้ไดยินดังนั้นก็วาเห็น
ขงเบงจะอายุสั้นเสียแลว แลวก็ใหบําเหน็จรางวัลแกทหารผูนั้น ตามสมควร
ครั้นขงเบงอยูในคาย แลเห็นดาวประจําตัวเศราหมองนัก ก็วาเห็นตัวจะตายเปน
มั่นคง เกียงอุยก็วาใหทําพิธีตออายุ ก็จะพอสืบไปไดบาง ขงเบงเห็นดวย ก็ใหจัดทําพิธีตออายุ
ครั้นทําพิธีอยูหกคืน สุมาอี้กแลเห็นดาวอุปราชเมืองเสฉวน เศราหมองอยู ก็เห็นไดที ใหทหารไป
รองทาทายถึงคาย อุยเอี๋ยนเห็นดังนั้น ก็เขาไปขางใน หวังจะบอกขงเบง ก็สะดุดโคมตออายุนั้นดับ
ไป ขงเบงเห็นดังนั้นก็ตกใจ แลววาคงจะเห็นไมพนความตายเปนมั่นคง
ครั้นขงเบงก็ไดใหเอียวหงี ทําหุนรูปแทนตัวนั่งเกวียนอยู ใหทหารทําตัวเปนปรกติ
แลวก็สั่งเสียกอนตาย ใหเจียวอวนเปนมหาอุปราชแทนตน ใหเกียงอุยวาราชการฝายทหาร ครั้นสั่ง
เสร็จแลวก็ตาย ขณะนั้นพระเจาเลาเสี้ยนเสวยราษฎรไดสิบสองป ฝายสุมาอี้รูดังนั้นก็ติดตามไป
หวังจะตีทหารเสฉวน แลไปเห็นหุนขงเบง ก็สําคัญวาขงเบงยังไมตาย แลเห็นจะตองกลขงเบงเสีย
แลว ก็รีบใหยกทหารกลับ
ฝายอุยเอี๋ยนรูวาขงเบงตายแลวก็คิดขบถ ก็ไปตั้งอยูหนากําแพงเมืองฮันตง ขงเบง
ขณะกอนตายนั้น ก็ไดฝากความลับไวแกมาตาย ใหไปอยูเปนไสศึกดวยอุยเอี๋ยน เมื่ออุยเอี๋ยนยกมา
ตั้งหนากําแพงเมืองแลว เอียวหงีก็ฉีกหนังสือขงเบง เปนใจความวาใหลวงอุยเอี๋ยนมีใจกําเริบ
ใหรองขึ้นวาใครอาจสามารถฆากูได เอียงหงีก็ทาใหอุยเอี๋ยนทําตาม แลขณะอุยเอี๋ยนแหงนหนาจะ
รองขึ้น มาตายก็เขามาขางหลัง ใชกระบี่ฟนถูกศรีษะอุยเอี๋ยน ขาดออกจากกาย เอียงหงี เกียงอุยก็มี
ความยินดี แลวใหเอาศพขงเบงไปฝงไว ณ เขาเตงกุนสัน
ฝายพระเจาโจยอยก็ตั้งใหสุมาอี้เปนมหาอุปราช แลอยูมาไมนานก็สิ้นพระชมน
ขณะนั้นพระเจาโจยอยครองราชยไดสิบสามป สุมาอี้ก็ใหโจฮองสืบราชสมบัติตอมา ฝายเกียงอุยก็
มาตีวุยกกอยูเนืองๆ อยูมาพระเจาโจฮองเสวยราษฎรไดสิบสามป สุมาอี้ก็ปวยตาย พระเจาโจฮองก็
ตั้งใหสุมาสู สุมาเจียวผูบุตรสุมาอี้ คุมอํานาจบานเมืองแลทหารทั้งปวง

ตอนที่ 62 สุมาเจียวตีเมืองเสฉวน

ขณะนั้นลกซุนแลจูกัดกิ๋น ผูมีสติปญญาเมืองกังตั๋งก็ตายแลว อยูมาพระเจาซุนกวน

เสวยราษฎรไดยี่สิบสี่ป ก็ประชวรหนักถึงแกความตาย จูกัดเกกแลขุนนางทั้งปวงก็ตั้งใหซุนเหลียง
เสวยราษฎรแทน
ฝายสุมาสูแลสุมาเจียว ขุนนางผูใหญผูนอยก็อยูในบังคับบัญชาสิ้น แลทําการ
กําเริบ พระเจาโจฮองก็คิดทําการกําจัดเสีย สุมาสูแจงดังนั้นก็โกรธนัก ถอดพระเจาโจฮองออกจาก
ราชสมบัติ ก็ใหโจมอ หลานพระเจาโจผี ครองราษฎรแทน พระเจาโจมอก็แตงตั้งใหสุมาสูเปน
มหาอุปราช
อยูมาพระเจาโจมเสวยราษฎรไดสองปเศษ สุมาสูก็ถึงแกความตาย สุมาเจียวก็ได
เปนมหาอุปราชแทน ฝายเกียงอุยเห็นราชการเมืองวุยกก แปรปรวนอยู ก็เขายกทหารเขารบอยู
เนืองๆ แตมิสําเร็จ
ฝายเมืองกังตั๋ง หมดสิ้นยุคพระเจาซุนเหลียง ก็ไดซุนฮิวปกครองตอมา เมืองวุยกก
ก็ไดโจฮวนสืบราชสมบัติตอจากโจมอ ฝายพระเจาเลาเสี้ยน ซึ่งอยูแดนเสฉวนนั้น ก็มิไดเอาใจใส
ราชการ เสพยสุราทุกวันมิไดขาด เชื่อฟงแตถอยคําฮุยโฮขันที ฝายเกียงอุยก็ไดตีวุยกก อยูหลายครั้ง
อยูมาฮุยโฮก็ไดยุยงพระเจาเลาเสี้ยน ใหเรียกเกียงอุยกลับ ดวยติดสินบนเงียมอูขุนนางในเมืองเสฉวน
พระเจาเลาเสี้ยนก็ใหเรียกเกียงอุยกลับ เกียงอุยรูดังนั้นก็นอยใจ แลวยกทหารลาออกมาทําไรนา
ฝกทหารอยูที่ตําบลหลงเส
ฝายสุมาเจียวเห็นราชการเมืองเสฉวนอิดโรย แลเห็นจะเสื่อมสลายแลวก็ให
เตงงาย จงโฮย ออกตีเสฉวนใหได พระเจาเลาเสี้ยนก็มิไดสนใจออกวาราชการ แลมิไดปองกัน
บานเมือง เตงงายก็ไดแยกไปตีทางอิมเปง แลทางนั้นเดินลําบาก กันดารแสนเข็ญนัก ฝายเสฉวนแล
เห็นเสนทางอิมเปงกันดาร มิคิดวาจะมีทหารยกมาได จึงปองกันหละหลวม เตงงายก็ยกทหารมาแต
นอยผานมาได จะเขาเมืองเสฉวน
ฝายพระเจาเลาเสี้ยนเห็นจวนตัว ก็มิคิดอานปองกัน ยอมออนนอมออกไปคํานับ
มอบเมืองเสฉวนใหแกเตงงาย ฝายเกียงอุยรูดังนั้นก็ตกใจ แลวแสรงยอมเขาไปอยูดวยจงโฮย
แลวยุใหคิดขบถ ก็ถกู ทหารกลุมฆาตายทั้ง จงโฮย แลเกียงอุย สุมาเจียวจึงไดเสฉวนแตนั้นมา

ตอนที่ 63 สุมาเอี๋ยนสถาปนาราชวงศจิ้น

ฝายพระเจาโจฮวนก็ไดแตงตั้ง สุมาเจียวเปนจีนออง อยูมาไมนานสุมาเจียวก็ตาย

สุมาเอี๋ยนผูบุตร ก็ไดเปนที่จีนอองแทนบิดา อยูมาสุมาเอี๋ยนก็ถอดพระเจาโจฮวน ออกเสียจากราช
สมบัติ ตั้งตนเปนพระเจาจีนออง แตนั้นก็สิ้นสุดราชวงศวุย แลวสุมาเอี๋ยนก็เตรียมทแกลวทหารทั้ง
ปวงจะยกไปตีกังตั๋ง
ฝายพระเจาซุนฮิว แจงดังนั้นก็ทรงประชวรหนักถึงแกความตาย ขุนนางทั้งปวงก็
ตั้ง ใหซุนโฮสืบราชสมบัติตอมา ฝายพระเจาซุนโฮครั้นสืบราชสมบัติเสียแลว ก็กําเริบทําหยาบชา
ผิดประเพณีมาแตกอน ฝายพระเจาสุมาเอี๋ยนเห็นเมืองกังตั๋งจะโรยรา ก็ใหยกทหารไปตีกังตั๋ง ฝาย
พระเจาฮุยโฮเห็นขาศึกยกเขามาจวนตัว ก็ออกมายกเมืองกังตั๋ง ใหแกพระเจาสุมาอี๋ยน แตนั้นมา
พระเจาสุมาเอี๋ยนก็ไดรวมแผนดินสามกก กลับมาอยูเปนหนึ่งเดียวอีกครั้งหนึ่ง แลวสถาปนาราชวงศ
จิ้นสืบตอมา

**************************

( อวสาน )
สําหรับสามกกที่ทานไดอานจบไปนี้ เปนเพียงเรื่องราวฉบับยอๆ ใจความไมไดสมบูรณเทาไรนัก
ทานสามารถหาอานเพิ่มเติมไดทั่วไป ยังไงก็ขอกราบขอบพระคุณทุกทานมา ณ ที่นี้ดวยครับที่กรุณา
อานจนจบ สําหรับคําติชมก็จะนํามาปรับปรุงแกไขตอไป