Κ. Γ.

Καρυωτάκης, Βράδυ

Γνωρίσματα του συμβολισμού

 Ο μουσικός, υποβλητικός και χαμηλόφωνος τόνος. Είναι μια ποίηση που δε
φωνάζει, δε ρητορεύει, δεν έχει τίποτα το ηχηρό και το μεγαλόστομο.
 Δημιουργεί μια ρευστή, υποβλητική ατμόσφαιρα. Οι εικόνες των παιδιών που
παίζουν στο δείλι, το αεράκι και τα ρόδα, το τρένο, το βράδυ που πέφτει στην πόλη
δημιουργούν μια υποβλητική ατμόσφαιρα.
 Τα πράγματα γίνονται σύμβολα για να εκφράσουν τις ψυχικές καταστάσεις
του ποιητή : η αδειανή κάμαρα, το τρένο και κυρίως το βράδυ γίνονται σύμβολα
που εκφράζουν την ψυχική διάθεση του ποιητή.
 Απουσιάζει ολοκληρωτικά η προβολή ιδεών, υψηλών νοημάτων και
αφηρημένων εννοιών. Η έλλειψη αυτή αναπληρώνεται από την έκφραση ρευστών
ψυχικών καταστάσεων.

Χαρακτηριστικά ποίησης γενιάς του ’20

Η ποίηση της γενιάς αυτής κινείται στο κλίμα του νεοσυμβολισμού. Ο χαμηλόφωνος
τόνος, το μοναχικό άτομο, η μελαγχολία, η τάση φυγής γενικά μια στάση
παραίτησης, αποξένωσης και απαισιοδοξίας θεωρούνται μερικά από τα
χαρακτηριστικά της.

Χαμόγελο

{Χωρίς να το μάθει ποτέ,εδάκρυσε,

ίσως γιατί έπρεπε να δακρύσει,
ίσως γιατί οι συμφορές έρχονται.}

Απόψε είναι σαν όνειρο το δείλι

απόψε η λαγκαδιά στα μάγια μένει.
Δεν βρέχει πια.Κι η κόρη αποσταμένη
στο μουσκεμένο ξάπλωσε τρυφύλλι.

Σα δυο κεράσια χώρισαν τα χείλη

κι έτσι βαθιά,γιομάτα ως ανασαίνει,
στο στήθος της ανεβοκατεβαίνει
το πλέον αδρό τριαντάφυλλο τ’Απρίλη.

Ξεφεύγουνε απ’το σύννεφον αχτίδες

και κρύβονται στα μάτια της.Τη βρέχει
μια λεμονιά με δυο δροσοσταλίδες

που στάθηκαν στο μάγουλο διαμάντια

και που θαρρείς το δάκρυ της πως τρέχει
καθώς χαμογελάει στον ήλιο αγνάντια.