You are on page 1of 3

Κρητικού Μαρίνα

Ψυχολόγος Υγείας- Συστημική/Οικογενειακή Σύμβουλος

Είμαι απόφοιτος των τμημάτων Φ.Π.Ψ. του Πανεπιστημίου Αθηνών, Ψυχολογίας του
Πανεπιστημίου Κρήτης και του Π.Μ.Σ. Ψυχολογία της Υγείας του Πανεπιστημίου Κρήτης. Έχω
ειδικευτεί στην οικογενειακή-συστημική συμβουλευτική στο Εργαστήρι Διερεύνησης Ανθρωπίνων
Σχέσεων. Έχω εργαστεί στη γραμμή ΣΟΣ για τις κακοποιημένες γυναίκες και στο Σύνδεσμο
Θεραπευτικής Ιππασίας Ελλάδος με άτομα με αναπηρία. Από το 2007 κατοικώ μόνιμα στο Ρέθυμνο όπου
και διατηρώ δικό μου γραφείο.

Άρθρα
• Αγχώδεις διαταραχές – φοβίες- κατάθλιψη
• Εγκυμοσύνη – θηλασμός – επιλόχειος κατάθλιψη
• Καρδιαγγειακές παθήσεις και διαβήτης
• Παιδί, έφηβος και οικογένεια
• Συμβουλευτική – ψυχοθεραπεία
• Χρόνιες νόσοι – καρκίνος
• Χρόνιος πόνος

Πρόσφατα άρθρα
• Ο καλός ύπνος μπορεί να βελτιώσει την επιβίωση σε ασθενείς με καρκίνο
• Η γυμναστική προλαμβάνει τον διαβήτη κύησης
• Ο χρόνιος πόνος συνδέεται με την κατάθλιψη
• Παιδιά: επενδύουμε στο μέλλον τους;

Άτομα που μπορούν να βοηθηθούν


1. Χρόνιες νόσοι (καρκίνος, νεφρική ανεπάρκεια κλπ)
2. Αυτοάνοσα νοσήματα (σκλήρυνση κατά πλάκας, ερυθηματώδης λύκος)
3. Καρδιαγγειακές παθήσεις και διαβήτης
4. Αγχώδεις διαταραχές – φοβίες
5. Χρόνιος πόνος
6. Συμβουλευτική σε εφήβους
7. Συμβουλευτική ζεύγους
8. Οικογενειακή συμβουλευτική για προβλήματα συμπεριφοράς παιδιών
9. Εγκυμοσύνη – επιλόχειος κατάθλιψη – μητρότητα
10. Ομαδική συμβουλευτική για όλα τα παραπάνω ζητήματα
• Αρχική
• Υπηρεσίες
• Άρθρα »
• Παιδί, έφηβος και οικογένεια
• Εγκυμοσύνη – θηλασμός – επιλόχειος κατάθλιψη
• Συμβουλευτική – ψυχοθεραπεία
• Αγχώδεις διαταραχές – φοβίες- κατάθλιψη
• Καρδιαγγειακές παθήσεις και διαβήτης
• Χρόνιες νόσοι – καρκίνος
• Χρόνιος πόνος
• Βιογραφικό
• Επικοινωνία

1 # 09/10/2014

Αυτοεκτίμηση και σχέσεις: συσχετίζονται και


πώς;

Αυτοεκτίμηση είναι η αίσθηση της προσωπικής μας αξίας, η εκτίμηση των δυνατοτήτων και ικανοτήτων
του εαυτού μας και καθορίζει τον τρόπο με τον οποίο σκεφτόμαστε και κατ’ επέκταση τα συναισθήματα
που βιώνουμε (Gurney, 1988). Η αυτοεκτίμηση καθορίζει την ποιότητα της σχέσης με τον εαυτό μας, την
ποιότητα της σχέσης με τους συνανθρώπους μας, οπότε έτσι καθορίζει και την ποιότητα της ζωής μας. Η
αίσθηση της προσωπικής μας αξίας δέχεται βαθιές επιρροές στα πρώτα χρόνια της ζωής μας από την
οικογένεια στην οποία μεγαλώνουμε και από τον τρόπο που τα μέλη της μας αντιμετωπίζουν.

Η αυτοεκτίμηση δεν πρέπει να συγχέεται με την υπεροψία, την αλαζονεία, τον εγωκεντρισμό, καθώς
αυτά ανήκουν σε όσους δεν έχουν αυτοεκτίμηση! Η αυτοεκτίμηση ΔΕΝ λέει: « Εγώ είμαι καλύτερος από
τους άλλους», ΑΛΛΑ: « Εγώ είμαι ένα καλό και ικανό άτομο και προσπαθώ πάντα να γίνω το καλύτερο
που μπορώ». Επιπλέον, όσοι έχουν αυτοεκτίμηση ΔΕΝ λένε: « Εγώ τα ξέρω όλα και δεν κάνω ποτέ
λάθη», όλοι κάνουμε λάθη. Αντίθετα, εκείνος που έχει αυτοεκτίμηση αντέχει να τα παραδεχτεί, μαθαίνει
από αυτά, προσπαθεί να τα επιδιορθώσει και προχωρά παρακάτω.

Οι γονείς μας ασκούν καταλυτική επιρροή στο πώς και άν έχει χτιστεί η αυτοεκτίμηση μας. Αν έχουν
εντυπωθεί μέσα μας διάφορες ταμπέλες, οι οποίες μας προσδίδουν αρνητικά χαρακτηριστικά και άρα
μαθαίνουμε ότι δεν έχουμε προσωπική αξία, τότε οι σχέσεις που κάνουμε και οι άνθρωποι τους οποίους
διαλέγουμε, “αποδεικνύουν” αυτό που ούτως ή άλλως πιστεύουμε για τον εαυτό μας! Λειτουργεί σαν το
φαινόμενο της “αυτοεκπληρούμενης προφητείας”. Ο όρος αυτοεκπληρούμενη προφητεία αναφέρθηκε για
πρώτη φορά από τον Robert Merton στο βιβλίο «Κοινωνική Θεωρία και Κοινωνική Διάρθρωση» (1949).
Σύμφωνα με την αυτοεκπληρούμενη προφητεία, μια σκέψη ή μια θέση μπορεί στην αρχή να είναι
αναληθής (πχ. Είσαι τεμπέλης). Ακούγοντας το όμως το παιδί συνέχεια αυτόν τον χαρακτηρισμό,
διαμορφώνει τη συμπεριφορά του σαν να είναι τεμπέλης και τελικά καταλήγει να υιοθετεί αυτόν τον
τρόπο, καθώς τα πρόσωπα αναφοράς του, οι γονείς του αυτό πιστεύουν για εκείνον.

Συνηθίζουμε να αναφερόμαστε και να δίνουμε έμφαση στον ρόλο της μητέρας-πρόσωπο αναφοράς στη
ζωή του παιδιού και πόσο καταλυτικός είναι στην ψυχοκοινωνική του ανάπτυξη και την αυτοεκίμηση
του. Ο ρόλος του πατέρα όμως; Είναι εξίσου σημαντικός και πολύτιμος στην εξέλιξη του παιδιού, καθώς
αποτελεί πρότυπο, και η σχέση που αναπτύσσει με τα παιδιά, θα καθορίσει τις σχέσεις της κόρης με το
άλλο φύλο (με συνέπεια τι επιλογές συντρόφων θα κάνει) ή τις σχέσεις του γιου με το άλλο φύλο
(αναπαράγοντας το μοντέλο του πατέρα με το οποίο έχει μεγαλώσει).
Όμως ακόμα και αν η αυτοεκτίμηση μας είναι χαμηλή και το μοτίβο των συντρόφων που επιλέγουμε
είναι το ίδιο και δρα δυσλειτουργικά για εμάς, δεν αξίζει να μένουμε σε μια σχέση όπου δε λαμβάνουμε
το σεβασμό που θα έπρεπε. Η αναγνώριση της προσωπικής μας αξίας πρέπει να ξεκινάει από εμάς τους
ίδιους για να μας φέρεται και ο σύντροφος μας ανάλογα. Αν δεν αγαπήσουμε εμείς τον εαυτό μας, δε θα
το κάνει κανείς άλλος για εμάς!Ένας ενήλικας μεγαλωμένος με ένα όχι και τόσο καλό γονεϊκό πρότυπο,
συνειδητοποιώντας το τι θέλει να αλλάξει από την εμπειρία του αυτή, μπορεί να το κάνει, αν και τις
περισσότερες φορές απαραίτητη είναι η δουλειά με έναν ειδικό, ώστε να επεξεργαστούν μαζί δύσκολα
και επώδυνα συναισθήματα που θα αναδυθούν.

Κρητικού Μαρίνα
Ψυχολόγος Υγείας/ Συστημική-Οικογενειακή Σύμβουλος
marina.kritikou@yahoo.com

Object 4

You might also like