Professional Documents
Culture Documents
เรื่อง
โดย
นางสาวมนชนก ใจตรง
มหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์
พุทธศักราช 2556
กิตติกรรมประกาศ
งานวิจยั เรื่ อง เทคนิคการตีฆอ้ งวงใหญ่ กรณี ศึกษา อาจารย์สุเชาว์ หริ มพานิช เป็ นงานวิจยั ที่เสร็ จ
สมบูรณ์ สาเร็ จได้ดว้ ยดี โดยได้รับการช่วยเหลือจากบุคคลหลายท่าน และคาแนะนาที่ดียงิ่ ของ อาจารย์ ภาคม
บารุ งสุ ข ประธานกรรมการสอบวิจยั ที่ได้กรุ ณาตรวจสอบแก้ไข และให้คาแนะนาต่างๆ ให้ความรู ้ในเรื่ องการ
ทาวิจยั และคอยไขข้อข้องใจในการทาวิจยั ให้ผวู ้ ิจยั ดาเนินแนวทางการวิจยั ไปในแนวทางที่ถูกต้อง ผูว้ ิจยั ต้องขอ
กราบขอบพระคุณเป็ นอย่างสูง
2.อาจารย์ภานุภคั โมกขศักดิ์
สุ ดท้ายนี้ ผูว้ จิ ยั ขอกราบขอบพระคุณ บิดา มารดา พี่ ผูอ้ ยูเ่ บื้องหลังแห่งความสาเร็ จ ผูซ้ ่ ึงเป็ นที่งกาลัง
ทรัพย์และกาลังใจเสมอมา
นางสาวมนชนก ใจตรง
12 กันยายน 2556
บทคัดย่ อ
ชื่อเรื่อง เทคนิคการตีฆอ้ งวงใหญ่ กรณี ศึกษา อาจารย์ สุ เชาว์ หริ มพานิช
ปี การศึกษา 2556
ผลการวิจยั พบว่า เทคนิคการตีฆอ้ งวงใหญ่ กรณี ศึกษา อาจารย์ สุ เชาว์ หริ มพานิช ใหญ่ มีการปฏิบตั ิ
เทคนิคการตีฆอ้ งวงใหญ่ โดยเริ่ มจาก ท่าจับไม้ฆอ้ งวงใหญ่ ซึ่งอธิบายถึงลักษณะวิธีการจับไม้ เพื่อเตรี ยมพร้อม
ในการปฏิบตั ิ ,วิธีการตีฆอ้ งวงใหญ่ โดยแบ่งหัวข้อย่อยออกเป็ น ลักษณะการตีฆอ้ งวงใหญ่ ซึ่งกล่าวถึงลักษณะ
การเคลื่อไหวของข้อมือและกล้ามเนื้อแขน และ วิธีการตี ที่ผวู ้ ิจยั สามารถรวบรวมได้ท้ งั หมด 41 วิธี แต่ละวิธี
อธิบายถึงการปฏิบตั ิไว้โดยละเอียด เทคนิคการตีฆอ้ งวงใหญ่ที่มีนอกเหนือจากในตาราต่างๆได้กาหนดไว้ คือ
การเอาสิ่ งที่มีในตารานั้น มาประยุค ผสมผสานกันออกมาได้เป็ นเทคนิคการตีแบบใหม่ ซึ่งผูเ้ ชี่ยวชาญในแต่ละ
คนนั้นจะมีเทคนิคที่แตกต่างกัน เทคนิกที่วา่ นั้นมีมากมาย เพราะเป็ นเทคนิคที่สามารถคิดขึ้นมาใหม่ได้เรื่ อยๆ
แล้วแต่สถาณการณ์ ณ ขณะนั้น และในการฝึ กฝนจะศึกษาจากตาราอย่างเดียว ในบางกรณี ผฝู ้ ึ กจะไม่สามารถ
เข้าใจได้อย่างชัดเจน ทั้งนี้ตอ้ งได้รับการถ่ายทอดให้เห็นภาพด้วยคาพูดจากครู ผสู ้ อน
คานา
งานวิจยั ฉบับนี้ เป็ นรายงานผลการวิจยั การศึกษาเกี่ยวกับเรื่ องเทคนิคการตีฆอ้ งวงใหญ่ เป็ นส่ วนหนึ่ง
ของวิชาระเบียบวิธีวิจยั 01385491 ของสาขาวิชาดนตรี ไทย ภาควิชาดนตรี คณะมนุษยศาสตร์
มหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์ ซึ่งเป็ นผลศึกษาจากการเก็บข้อมูลในเอกสารและงานวิจยั จากสภาบันการศึกษาต่างๆ
การสัมภาษณ์จากผูเ้ ชี่ยวชาญการตีฆอ้ งวงใหญ่ โดยมุ่งศึกษาจากอาจารย์สุเชาว์ หริ มพานิช ทั้งนี้เพือ่ เป็ นการ
รวบรวมขั้นตอนการฝึ กเทคนิคการตีฆอ้ งวงใหญ่ โดยในส่ วนของผลการวิจยั จะบันทึกเทคนิคต่างๆพร้อมทั้ง
อธิบายความหมายในการฝึ กตีฆอ้ งวงใหญ่ในเทคนิคนั้นไว้โดยละเอียด เพื่อผูท้ ี่มาศึกษาค้นคว้าต่อจะได้
ประโยชน์จากงานวิจยั เรื่ องนี้ได้อย่างเต็มที่ ผูว้ ิจยั หวังว่างานวิจยั ฉบับนี้จะเป็ นประโยชน์แก่ผทู ้ ี่สนใจ นาไปประ
ยุคใช้ได้ในด้านต่างๆในชีวิตประจาวัน หากผิดพลาดประการใด ผูว้ ิจยั ขออภัยไว้ ณ โอกาสนี้ดว้ ย
นางสาวมนชนก ใจตรง
นิสิตชั้นปี 4
คณะมนุษยศาสตร์ มหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์
สารบัญ
หน้ า
บทคัดย่ อ
กิตติกรรมประกาศ
คานา
บทที่ 1 บทนา
ความสาคัญและความเป็ นมา 1
วัตถุประสงค์ของการศึกษา 6
ประโยชน์ที่คาดว่าจะได้รับ 6
ขอบเขตของการศึกษา 7
วิธีการดาเนินการวิจยั 7
ระยะเวลาในการทาวิจยั 7
นิยามศัพย์เฉพาะ 7
1.เอกสารที่เกี่ยวข้อง 8
1.1. ความหมายของเทคนิค 8
1.2. ความหมายของการตี 9
1.3. ความหมายของฆ้องวงใหญ่ 9
2.งานวิจยั ที่เกี่ยวข้อง 11
บทที่ 3 วิธีการดาเนินงานวิจยั
1.ประชากรและกลุ่มตัวอย่าง 15
2.การค้นคว้ารวบรวมข้อมูล 16
3.เครื่ องมือที่ใช้ในการวิจยั 18
4. วิธีการเก็บรวบรวมข้อมูล 19
5. การวิเคราะห์ขอ้ มูล 20
บทที่ 4 ผลการศึกษา
การศึกษาเทคนิคการตีฆอ้ งวงใหญ่ 21
1.ท่าจับไม้ฆอ้ งวงใหญ่ 21
2.วิธีตีฆอ้ งวงใหญ่ 21
2.1.ลักษณะการตี 21
2.2.วิธีการตี 22
3.วิธีตีในกรณพิเศษ 28
บทที่ 5 สรุปผล อภิปราย ข้ อเสนอแนะ
ปัญหาและอุปสรรคของงานวิจยั 29
ข้อดีของงานวิจยั 30
ข้อเสี ยของงานวิจยั 30
ข้อเสนอแนะของงานวิจยั 30
บรรณนุกรม 31
ภาคผนวก
บทนา
ความเป็ นมาและความสาคัญของโครงการ
นันทวัน ตอบงาม (2536:บทคัดย่ อ) ศึกษาวิจัยเรื่อง การเรียนฆ้ องวงใหญ่ ข้นั พืน้ ฐาน จากการวิจยั
พบว่า ผูเ้ รี ยนฆ้องวงใหญ่ควรเริ่ มตั้งแต่เด็กอายุประมาณ 9-12 ปี เพราะเด็กวัยนี้มีความพร้อมเหมาะกับการเรี ยน
ฆ้องวงใหญ่ในทุกๆด้าน นอกจากนี้ผเู ้ รี ยนยังต้องมีศิลปนิสยั ทางดนตรี และมีบุคลิกภาพในการเรี ยนที่เหมาะสม 2
ประการ คือ ทั้งบุคลิกภาพภายในและบุคลิกภาพภายนอกกล่าวคือ มีใจรักในการเรี ยนฆ้อง วงใหญ่มีความ
ขยันหมัน่ เพียรอดทนในการฝึ กซ้อม และเป็ นผูท้ ี่มีร่างกายสมบูรณ์แข็งแรงและที่สาคัญจะต้องเป็ นผูท้ ี่มีความ
จาเป็ นเลิศ การเรี ยนฆ้องวงใหญ่ผเู ้ รี ยนต้องปฏิบตั ิตามขั้นตอน ในขั้นแรกผูเ้ รี ยนต้องครอบครู เพื่อที่จะเรี ยนฆ้อง
วงใหญ่ก่อน จากนั้นครู จะฝึ กให้ตีฆอ้ งในขั้นพื้นฐานโดยเริ่ มจากการตีไล่เสี ยงลูกฆ้อง ตีประสมเสี ยงลูกฆ้อง ตี
แบ่งมือซ้ายและมือขวา เพื่อให้เกิดความชานาญในการตีฆอ้ งวงใหญ่ เมื่อมีความชานาญและมีความคล่องตัวดี
แล้วครู จะเริ่ มต่อเพลง โดยต่อเพลงสาธุการเป็ นเพลงแรกและต่อเพลงในชุดโหมโรงเย็นโหมโรงเช้า และเพลง
เรื่ องซึ่งถือว่าเป็ นเพลงพื้นฐานสาคัญที่ผเู ้ รี ยนฆ้องวงใหญ่ตอ้ งฝึ กหัดในเบื้องต้น
1.เพื่อศึกษาและรวบรวมเทคนิคการตีฆอ้ งวงใหญ่
1.ได้ศึกษาและรวบรวมเทคนิคการตีฆอ้ งวงใหญ่
7
2.ได้คู่มือการฝึ กเทคนิคการตีฆอ้ งวงใหญ่
ขอบเขตของการวิจยั /โครงการ
ระเบียบวิธีวจิ ยั
-การตี(ชื่อเรี ยก)มีอะไรบ้าง
-คาอธิบายการตี
-เก็บข้อมูล/สัมภาษณ์
นิยามศัพท์ เฉพาะ -
บทที่ 2
1.ความหมายของเทคนิค
2.ความหมายของการตี
3.ความหมายของฆ้องวงใหญ่
4.งานวิจยั ที่เกี่ยวข้องกับฆ้องวงใหญ่
1.ความหมายของเทคนิค
3.ความหมายของฆ้ องวงใหญ่ 10
ดุริยางคศิลป์ ไทย (๒๕๔๖:๘๔) ให้ความหมายว่า “ฆ้องวงเป็ นเครื่ องดนตรี ประเภทตีชนิดหนึ่งที่เชื่อกันว่า
มีวิวฒั นาการมาจากฆ้องเดี่ยวต่างๆ เช่น โหม่ง หุ่ย ต่อมาได้พฒั นาเป็ นฆ้องคู่และฆ้องวงตามลาดับ”
อุทิศ นาคสวัสดิ์ (๒๕๔๒:๑๔๖) กล่าวว่า “ฆ้องวง หรื อ ฆ้องวงใหญ่ แบ่งเป็ น ๒ ส่ วน คือ ร้านฆ้อง กับ
ลูกฆ้อง ฆ้องวงใหญ่มี ๑๖ ลูกผูกเรี ยงจากลูกต่าสุ ดอยูภ่ ่ยใน ร้านฆ้อง ซึ่งทาด้วยหวายเป็ นรู ปวงรี (รู ปไข่) ที่ทา
เช่นนี้กป็ ราถนาจะให้คนตีเข้าไปนัง่ ขัดสมาธิ ฉีกเข่าออก ๒ ข้างได้โดยสะดวกนั้นแหละครับ ส่ วนร้านฆ้องจะ
กว้างเท่าใด ลูกฆ้องแต่ละลูกมีเส้นผ่านศูนย์กลางเท่าใดนั้นจะไม่อธิบายในที่น้ ี เพราะจะยาวเยิย่ เย้อไปเปล่าๆ”
สรุป ฆ้องวงใหญ่เป็ นเครื่ องดนตรี ประเภทตี มีวิวฒั นาการมาจากฆ้องเดี่ยว แบ่งเป็ นสองส่ วน คือ ร้านฆ้อง กับ
ลูกฆ้อง ร้านฆ้องทาด้วยหวาย ดัดโค้งเป็ นวงล้อมรอบผูต้ ี ลูกฆ้องมี ๑๖ ลูก เทียบเสี ยงตามลาดับสูงขึ้นไปลูกละ ๑
เสี ยง ฆ้องวงใหญ่มีหน้าที่ดาเนินทานองหลัก ส่ วนการบรรเลงเดี่ยวจะตีโลดโผมตามความเหมาะสมของเพลง
นั้นๆ
4.งานวิจยั ทีเ่ กีย่ วข้ องกับฆ้ องวงใหญ่
นันทวัน ตอบงาม (2536:บทคัดย่ อ) ศึกษาวิจัยเรื่อง การเรียนฆ้ องวงใหญ่ ข้นั พืน้ ฐาน จากการวิจยั พบว่า
ผูเ้ รี ยนฆ้องวงใหญ่ควรเริ่ มตั้งแต่เด็กอายุประมาณ 9-12 ปี เพราะเด็กวัยนี้มีความพร้อมเหมาะกับการเรี ยนฆ้องวง
ใหญ่ในทุกๆด้าน นอกจากนี้ผเู ้ รี ยนยังต้องมีศิลปนิสยั ทางดนตรี และมีบุคลิกภาพในการเรี ยนที่เหมาะสม 2
ประการ คือ ทั้งบุคลิกภาพภายในและบุคลิกภาพภายนอกกล่าวคือ มีใจรักในการเรี ยนฆ้อง วงใหญ่มีความ
ขยันหมัน่ เพียรอดทนในการฝึ กซ้อม และเป็ นผูท้ ี่มีร่างกายสมบูรณ์แข็งแรงและที่สาคัญจะต้องเป็ นผูท้ ี่มีความ
จาเป็ นเลิศ การเรี ยนฆ้องวงใหญ่ผเู ้ รี ยนต้องปฏิบตั ิตามขั้นตอน ในขั้นแรกผูเ้ รี ยนต้องครอบครู เพื่อที่จะเรี ยนฆ้อง
วงใหญ่ก่อน จากนั้นครู จะฝึ กให้ตีฆอ้ งในขั้นพื้นฐานโดยเริ่ มจากการตีไล่เสี ยงลูกฆ้อง ตีประสมเสี ยงลูกฆ้อง ตี
แบ่งมือซ้ายและมือขวา เพื่อให้เกิดความชานาญในการตีฆอ้ งวงใหญ่ เมื่อมีความชานาญและมีความคล่องตัวดี
แล้วครู จะเริ่ มต่อเพลง โดยต่อเพลงสาธุการเป็ นเพลงแรกและต่อเพลงในชุดโหมโรงเย็นโหมโรงเช้า และเพลง
เรื่ องซึ่งถือว่าเป็ นเพลงพื้นฐานสาคัญที่ผเู ้ รี ยนฆ้องวงใหญ่ตอ้ งฝึ กหัดในเบื้องต้น
วิธีการดาเนินงานวิจัย
1.ประชากรและกลุ่มตัวอย่าง
2.การค้นคว้ารวบรวมข้อมูล
3.เครื่ องมือที่ใช้ในการวิจยั
4.วิธีการเก็บรวบรวมข้อมูล
5.การวิเคราะห์ขอ้ มูล
1.ประชากรและกลุ่มตัวอย่ าง
1.การเลือกแบบบังเอิญ
2.การเลือกแบบโควตา
3.การเลือกแบบเจาะจง
4.การเลือกแบบเสนอแนะให้เห็นพ้องกัน
ซึ่งงานวิจยั เรื่ อง เทคนิคการตีฆอ้ งวงใหญ่ กรณี ศึกษา อาจารย์ สุ เชาว์ หริ มพานิช จัดอยูใ่ นตัวเลือก
2.1 เอกสารและตาราต่างๆ
17
2.1.1. หนังสื อเกี่ยวกับการบรรเลงฆ้องวงใหญ่
2.2.1. งานวิจยั ของ ธนเนตร์ ชาพาลี ศึกษาวิจยั เรื่ อง วิเคราะห์เปรี ยบเทียบ เดี่ยวฆ้องวงใหญ่
เพลงอาเฮีย ๓ ชั้น ทางครู หลวงประดิษฐไพเราะ (ศร ศิลปบรรเลง) กับทางครู สอน วงฆ้อง
2.2.3. งานวิจยั ของ นันทวัน ตอบงาม ศึกษาวิจยั เรื่ อง การเรี ยนฆ้องวงใหญ่ข้นั พื้นฐาน
2.2.4. งานวิจยั ของ ปานตา ศรี คง ศึกษาวิจยั เรื่ อง คู่มือการฝึ กเทคนิคการบรรเลง ๘ เสี ยง
สาคัญของฆ้องวงใหญ่ เพื่อนาไปใช้ในเพลงเดี่ยว
2.2.5 งานวิจยั ของ พิเชษฐ์ วิลยั พฤกษ์ ศึกษาวิจยั เรื่ อง การบรรเลงเพลงเดี่ยว ฆ้องวงใหญ่
เพลงสารถี สามชั้น ของครู สุพตั ร แย้มทับ
2.3 การเก็บข้อมูลภาคสนาม
18
2.3.1. ต่อติดขอเก็บข้อมูลจากอาจารย์ สุ เชาว์ หริ มพานิช
3.เครื่องมือทีใ่ ช้ ในการวิจยั
3.1. แบบฟอร์มการสัมภาษณ์ โดยจะใช้การสัมภาษณ์ลกั ษณะที่เรี ยกว่า การสัมภาษณ์แบบไม่มีโครงร่ าง
3.3.1. ศึกษาวิธีการสร้างแบบสัมภาษณ์
3.3.3. สร้างแบบฟอร์มการสัมภาษณ์
19
3.3.4. นาแบบฟอร์มการสัมภาษณ์ไปใช้ในการเก็บรวบรวมข้อมูล
ใช้การวิเคราะห์ขอ้ มูลเชิงพรรณนา
4. วิธีการเก็บรวบรวมข้ อมูล
20
5. การวิเคราะห์ ข้อมูล
ผลการศึกษา
ในการศึกษาวิจยั เรื่ อง เทคนิคการตีฆอ้ งวงใหญ่ กรณี ศึกษา อาจารย์ สุ เชาว์ หริ มพานิช มีวตั ถุประสงค์
เพื่อศึกษาและรวบรวมเทคนิคการตีฆอ้ งวงใหญ่ มีการปฏิบตั ิเทคนิคการตีฆอ้ งวงใหญ่ โดยเริ่ มจาก
ท่ าจับไม้ ฆ้องวงใหญ่
เริ่ มด้วยการหงายมือจับไม้ตีขา้ งละอัน ให้กา้ นไม้ตีพาดอยูใ่ นกลางร่ องอุง้ มือ พร้อมกับใช้นิ้วกลาง นาง
ก้อย จับก้านไม้ตีฆอ้ งไว้ และใช้นิ้วหัวแม่มือแตะอยูท่ ี่ดา้ นข้างปลายนิ้วชี้ กดที่ดา้ นข้างของก้านไม้ตีฆอ้ ง โดยให้
ปลายนิ้วชี้อยูช่ ิดกับหัวไม้ตีฆอ้ งในลักษณะที่จะใช้ควบคุมเสี ยงของฆ้องวงใหญ่ แล้วคว่ามือลง เมื่อพร้อมที่จะลง
มือบรรเลง แขนทั้งสองอยูข่ า้ งลาตัว งอข้อศอกเป็ นมุมฉากพองาม
วิธีตีฆ้องวงใหญ่
ลักษณะการตี
1. ต้องตีให้หน้าไม้ตีต้ งั ฉากกับลูกฆ้อง
1. ตีไล่เสี ยงทีละมือขึ้นลง
ใช้มือซ้ายตีที่ลูกทัง่ (ลูกทวน) หรื อลูกที่มีเสี ยงต่าสุ ด ซึ่งอยูท่ างซ้ายมือของผูบ้ รรเลง และตีเรี ยงเสี ยงขึ้น
ไป จนได้คู่แปดกับลูกทัง่ คือครึ่ งวงของลูกฆ้อง แล้วเปลี่ยนไปใช้มือขวาไล่ต่อจนถึงลูกยอด หรื อลูกที่มีเสี ยง
สูงสุ ด ซึ่งอยูท่ างขวามือของผูบ้ รรเลง และในทานองกลับกันใช้มือขวาตีที่ลูกยอดไล่เรี ยงเรี ยงลงมาให้ได้คู่แปด
กับลูกยอด แล้วเปลี่ยนไปใช้มือซ้ายไล่เรี ยงเสี ยงลงมาจนถึงลูกทัง่
2. ตีไล่เสี ยงสลับมือ
3. ตีสองมือพร้อมกันเป็ นคู่ต่างๆ
4. ตีกรอคู่ต่างๆ
5. ตีสะบัดขึ้นลง
6. ตีประคบมือขวา
6.1.ตีหนึบ
6.2.ตีหนับ
6.3.ตีหนอด
6.4.ตีโหน่ง
ใช้มือขวาตีลงไปที่ปุ่มของลูกฆ้องด้วยการใช้กาลังแขนและข้อมือ ช่วยเน้นให้มีเสี ยงกังวาน
แล้วรี บยกมือขึ้นทันที
7. ตีประคบมือซ้าย
7.1. ตีแตะ
7.2. ตีตะ
7.3. ตีตีด
7.4. ตีติง 25
ใช้มือซ้ายตีลงไปที่ปุ่มของลูกฆ้องด้วยการใช้กาลังแขนและข้อมือ ช่วยเน้นให้มีเสี ยงกังวาน
แล้วรี บยกมือขึ้นทันที
8. ตีกระทบคู่ 3
12. ตีสะบัดสอดสานวน
13. ตีโปรย
ใช้วิธีตีสลับไล่เสี ยงซ้ายขวา พร้อมทั้งสะบัดข้อมือซ้ายขวาเล็กน้อยในลักษณะอาการเปิ ดมือพอประมาณ
14. ตีสะบัดเฉี่ยว
15. ตีไขว้มือ
16. ตีสบัดห้ามเสี ยง
ใช้วิธีตีสบัดตามปกติ พร้อมทั้งมีการประคบมือ
27
17. ตีกรอด
20. ตีกรุ บ
ใช้มือซ้ายตียนื เสี ยงในลักษณะสปริ งข้อมือเล็กน้อย แล้วใช้มือขวากดห้ามเสี ยงทันทีต้ งั แต่คู่สองขึ้นไป
21. ตีกวาดโฉบเฉี่ยว
22. ตีปริ บ
วิธีตีในกรณีพเิ ศษ
1. ตีไขว้สอดมือ
2. ตีกวาดคู่ 16
3. การประคบเสี ยงประสมมือ
ปัญหาและอุปสรรคของงานวิจยั
ข้ อเสี ยของงานวิจยั
ข้ อเสนอแนะของงานวิจยั
กาญจนา อินทรสุ นานนท์) .2545 .(สารานุกรม ดนตรี และ เพลงไทย .กรุ งเทพมหานคร:สานักพิมพ์
ธนเนตร์ ชาพาลี .2549. วิเคราะห์ เปรียบเทียบ เดี่ยวฆ้ องวงใหญ่ เพลงอาเฮีย ๓ ชั้น ทางครูหลวง
นันทวัน ตอบงาม .2536. การเรียนฆ้ องวงใหญ่ ข้นั พืน้ ฐาน .ภาควิชาดนตรี คณะมนุษยศาสตร์
มหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์.
คณะมนุษยศาสตร์ มหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์ .
ประดิษฐ์ อินทนิล) .2536 .(ดนตรีไทย และ นาฏศิลป์ .กรุ งเทพมหานคร:สุ วีริยาสาน์น จัดพิมพ์.
32
พิเชษฐ์ วิลยั พฤกษ์ .2551. การบรรเลงเพลงเดี่ยว ฆ้ องวงใหญ่ เพลงสารถี สามชั้น ของครูสุพตั ร แย้ ม
ทับ.ภาควิชาดนตรี คณะมนุษยศาสตร์ มหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์ .
ศิลปากร พระราชวังสนามจันทร์.
จากัด , 2547,หน้า106-107.
จุฬาลงกรณราชวิทยาลัย.
จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
สุ จิตต์ วงษ์เทศ) .2542 .(ร้ องราทาเพลง ดนตรีและนาฏศิลป์ ชาวสยาม .กรุ งเทพมหานคร:บริ ษทั พิฆเณศ
มหาวิทยาลัยมหิ ดล.
สุ เชาว์ หริ มพานิช .สั มภาษณ์ วันศุกร์ ที่ .23 สิ งหาคม พ.ศ.2556.
อนันท์ นาคคง, อัษฎาวุธ สาคริ ก, สุ จิตต์ วงษ์เทศ) .2547 .(หลวงประดิษฐไพเราะ (ศร ศิลปบรรเลง)
ผู้ให้ สัมภาษณ์
36
การศึกษา
พ.ศ. 2499 จบชั้นประถมศึกษาปี ที่ 4 โรงเรี ยนป้ องแผลงไฟฟ้ า อาเภอพระประแดง จังหวัด
สมุทรปราการ
การศึกษาด้านดนตรี
อาจารย์สุเชาว์ หริ มพานิช เกิดทาในตระกูลนักดนตรี 2 สาย คือ สายบิดา เป็ นหัวหน้าวงปี่
พาทย์ไทย คุณลุงเป็ นครู สอนแตรวง คุณอาเป็ นหัวหน้าคณะลิเก สายมารดา มีคุณตาเป็ นหัวหน้าวงปี่
พาทย์มอญ จึงได้คลุกคลีกบั ดนตรี เหล่านี้มาตั้งแต่ยงั เด็ก และเมื่อถึงวัยเรี ยนรู ้ ก็ได้เริ่ มหัดตีฆอ้ งวง
ก่อน ได้เรี ยนระดับพื้นฐานทั้งปี่ พาทย์ไทยและปี่ พาทย์มอญควบคู่กนั ต่อมาได้ไปร่ วมกับวงดนตรี
อื่นๆ ทาให้มีประสบการณ์ทางด้านดนตรี มากขึ้น และได้มีโอกาสมอบตัวเป็ นศิษย์กบั ครู บุญยงค์
เกตุคง และครู บุญยัง เกตุคง ซึ่งเป็ นศิลปิ นแห่งชาติท้ งั สองท่าน ได้เรี ยนรู ้เพิ่มเติมตั้งแต่เพลงทัว่ ไป
ไปจนถึงเพลงเดี่ยว แล้วเรี ยนต่อด้วยเพลงหน้าพาทย์ช้ นั ต้น เพลงหน้าชั้นกลาง แล้วเพลงหน้าพาทย์
ชั้นสูงสุ ด จากนั้นได้รับมอบไม้ตีทุกชนิดในพิธีไหว้ครู เพื่อที่สามารถเป็ นครู ต่อเพลงให้แก่ผอู ้ ื่น
ต่อไปได้ ต่อมาอีกระยะหนึ่งได้เรี ยนการแต่งเพลงทัว่ ไป และเพลงประเภทเพลงเดี่ยว จนกระทัง่ ปี
พ.ศ. 2534 ในพิธีไหว้ครู อาจารย์สุเชาว์ หริ มพานิช ได้รับมอบโองการไหว้ครู จากครู บุญยัง เกตุคง
ให้เป็ นผูป้ ระกอบพิธีไหว้ครู ดนตรี ไทยได้
ภาคผนวก ข
ประวัตผิ ้ ูวจิ ัย
ประวัตผิ ้ ูวจิ ัย
คณะมนุษยศาสตร์ มหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์
วิทยาเขตบางเขน กรุงเทพมหานคร
ประวัติส่วนตัว
ชื่อ นางสาวมนชนก ใจตรง
ใจตรง
40
ประวัติการศึกษา
- สาเร็ จการศึกษาระดับชั้นอนุบาล จาก โรงเรี ยนอนุบาลสวนเด็ก เชียงใหม่ จังหวัด
เชียงใหม่
- สาเร็ จการศึกษาระดับชั้นประถมศึกษาและระดับชั้นมัธยมศึกษา จาก โรงเรี ยนดารา
วิทยาลัย จังหวัดเชียงใหม่
- ปั จจุบนั เป็ นนิสิตชั้นปี ที่ 4 สาขาวิชาดนตรี ไทย ภาควิชาดนตรี คณะมนุษยศาสตร์
มหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์
ประวัติการศึกษาด้านดนตรี
เรี ยนดนตรี ไทยครั้งแรก ที่โรงเรี ยนดาราวิทยาลัย จังหวัดเชียงใหม่ ในชมรมดนตรี ไทย
ประจาโรงเรี ยน กับ อาจารย์กิตติ คุปตรัตน์ เริ่ มเรี ยนขิมเป็ นหลัก และเครื่ องดนตรี ไทยต่างๆในวง
เครื่ องสาย
ต่อมา อาจารย์กิตติ คุปตรัตน์ เกษียญอายุราชการ จึงได้ เรี ยนดนตรี ไทยต่อเนื่อง กับ อาจารย์
พิพฒั พงษ์ มาศิริ ตั้งแต่ช้ นั ประถมปลาย จนกระทัง่ จบการศึกษาระดับชั้นมัธยม เรื่ องเรี ยนเครื่ อง
ดนตรี ในวงปี่ พาทย์ครั้งแรกชั้นมัธยมศึกษาปี ที่ 3 ในเครื่ องระนาดเอก และฆ้องวงใหญ่