You are on page 1of 32

LAGAZETADE TERZERO

NÚMERO 4 1 EURO CURSO 2009/2010

PERIÓDICO DE LOS ALUMNOS DE 3º DEL IES CASTRO DE BARONCELI


En este número...
EDITORIAL
“De maior quero que CARTAS AL DIRECTOR
NOTICIAS
cando falen de min, Visita a La RegiónI
Entroido solidario 2010
morto ou vivo, III Gran Cata do Chourizo
III Romaría Popular das Letras
a xente bote un sorriso” Baroncelianos por un día
Hello! I come from Verín!

RUBÉN
EDUCACIÓN
Decreto de plurilingüismo
Proyecto Abalar
LA MIRADA CRÍTICA
El velo islámico
SOCIEDAD

RIÓS
Los pantalones caídos
Entrevista a DJ Ánder
El botellón
Nómadas del siglo XXI
MÚSICA
Michael Jackson
Silverchair
OCIO
Feira da castaña e o cogumelo
La pecera de Eva
El joven actor y director CIENCIA Y TECNOLOGÍA
de Riós que lleva el nombre Apoteosis en los Luis Freire
¿Son democráticas las NN.TT.?
de su pueblo por el mundo DEPORTES
Perlas de la cantera baronceliana
Verín CF: A pasar página

Diez años de Baronceli Historias


TURISMO
Patrimonio de la humanidad

2000-2010 de personas Excursión a París 2009


que no son tan Excursión a Asturias 2010
distintas EL PERSONAJE
Hermesinda Vieytes Alonso

SOMOS Camilo, párroco de Oímbra


EL RINCÓN DEL LITERATO

DIFERENTES
SOY DE...Monterrei
El castillo de Monterrei
Una de cregos e monaguillos
INVESTIGACIÓN
SOMOS O misterio de Carpexo

IGUALES
LA TOSTADORA
MEMORIA HISTÓRICA
Diez años de Baronceli
CONTRAPORTADA
Una real gaita en la Gran Muralla
LaGaZetadeTerZero pág. 2
EDITORIAL
¡Hola de nuevo, amigo lector! Ya entrevistas... Después hemos hecho animan a introducir cosas nuevas para como amigo a un periódico, cumplido diez años y
estamos aquí, muy cerca ya de los una visita a las instalaciones de La seguir creciendo como medio de LaGaZetaDeTerZero , y pueden L a G a Z e t a D e Te r Z e r o q u i e r e
calores veraniegos que anuncian el fin Región (en la página siguiente están comunicación. Así, este año interrelacionar entre sí para comentar dedicarles esta edición a todos los que
de curso. Y volvemos con el mismo las imágenes de ese día) para presentamos una inmensa novedad: las diferentes noticias que van han hecho posible que el Baronceli sea
objetivo de siempre: hablar de esas comprobar in situ las diferentes fases además de continuar con el blog surgiendo. un espacio de convivencia, de cultura,
cosas que nos interesan y preocupan, y de la edición de un periódico: http://lagazetadeterzero.blogia.com/, La acogida favorable y los muchos de estudio. A todos los que han visto
conocer mejor a esas personas y esas redacción, maquetación, filmación, hemos creado nuestro propio perfil en ánimos que hemos recibido durante siempre el vaso medio lleno, a todos
problemáticas que están a nuestro impresión... Y finalmente nos hemos Facebook (buscadnos como estos años nos han hecho sentirnos los que nunca se han rendido al
alrededor. puesto manos a la obra, primero Lagazetadeterzero Baronceli) muy orgullosos y con ganas de seguir desaliento, a todos los que quisieron
Si hemos tardado un poco más de la consiguiendo la necesaria donde de manera telegráfica nos mejorando, para parecernos cada día que este humilde centro fuese un lugar
cuenta, es precisamente porque este financiación a través de la publicidad hacemos eco de las noticias que cada más a un auténtico medio de mejor del que era cuando llegaron,
año hemos seguido una “hoja de ruta” de establecimientos comerciales, que día van surgiendo en el Baronceli, en comunicación. Todo esto no sería FELICIDADES.
más coherente. En clase de lengua más que colaboradores, son ya Verín y su comarca, en Galicia, en posible sin los verdaderos dueños de Muchas gracias a ti, lector, como
hemos comenzado estudiando la compañeros; segundo, elaborando los España, en el mundo... En apenas tres este tinglado, los alumnos del Castro siempre, por tu comprensión ante
prensa como medio de comunicación, respectivos trabajos que cada alumno meses ya son más de 400 personas de Baronceli, no solo los de terZer nuestros errores, por tu compañía en
la estructura y organización de los se ha marcado como objetivo. (alumnos y profesores, ex-alumnos y curso, sino de todos en general, que este camino que estamos recorriendo.
periódicos, los diferentes géneros y Con este cuarto número ya tenemos ex-profesores, conocidos y con entusiasmo quieren sentirse Especialmente queremos agradecer a
subgéneros periodísticos, la manera todo un póker de ilusión, cuatro desconocidos) que al encender su partícipes de este proyecto que hemos la librería Papyro su apoyo por
en que se estructuran y se redactan las ediciones que nos hacen pensar que ordenador, conectarse a Internet y empezado en septiembre de 2007. prestarse a ser punto de difusión y
noticias, los reportajes, las este trabajo vale la pena y que nos acceder a su red social favorita, tienen Nuestro Instituto tiene más edad: ha venta de LaGaZetaDeTerZero.

Israel Rodríguez Gil, el profe de lengua, nos habla de LaGaZetaDeTerZero


Mª JOSÉ FALGUEIRA y LORENA JORGE

P. ¿Quién tuvo la idea del aporta, tiene más o menos espacio nos ha dicho que no hay problema. interés, y por eso hacemos esto. que yo diga que ha sido un honor
periódico? ¿Cómo se te ocurrió? publicitario. Luego acordamos entre Pero tampoco aspiramos a estar en P. ¿ L o s o t ro s p ro f e s o re s trabajar a su lado durante estos años,
R. Es algo que me rondaba la mente todos qué trabajos se pueden llevar a todos los kioskos de Verín... colaboran mucho o poco? y que el Baronceli le echará mucho
desde hacía tiempo: algún cabo, hacemos “lluvias de ideas”... P. ¿Los alumnos colaboran R. Hay algunos que sí, otros que no. de menos.
compañero mío lo había puesto en Cada alumno o grupo de alumnos mucho o poco? Los hay que escriben artículos, o que P. ¿Qué cosas se pueden
práctica y los resultados habían sido conoce a alguna persona o sabe de R. Todos tienen mucha ilusión al preparan un reportaje con sus mejorar?
muy positivos . algún tema que puede ser principio, aunque luego, a la hora de alumnos relacionado con su R. Muchas. Pero sobre todo me
P. ¿Te gustaría haber empezado interesante, y trabaja materia... Creo que gustaría que nos organizásemos
a n t e s c o n en ello durante un algunos tienen la como un periódico de verdad: que
“LaGaZetaDeTerZero”? tiempo. Pero la percepción de que lo hubiese un equipo de buscadores de
R. Quizá sí, pero bueno, actualidad también que pudiesen hacer publicidad, de redactores, de
empezamos el primer año que yo di hace que cubramos tendría poco valor o fotógrafos, de maquetadores, de
clase en 3º, el curso 2007/08, porque una noticia concreta, a sería poco interesante, vendedores... Pero eso exige tiempo
los textos periodísticos forman parte veces de manera un cosa que es falsa, fuera del horario escolar, y es muy
específica del programa de 3º. poco improvisada. porque lo importante complicado reunirnos, ya que cada
P. ¿De qué número te has sentido Después llega la hora no es tanto la calidad uno vive en un pueblo o una aldea
más orgulloso? ¿Cuál fue el más de maquetar, lo hago de los artículos, sino el diferente...
difícil? yo con un programa hecho de trabajar P. ¿Tienes algún proyecto para el
R. Todos los números han estado informático especial, juntos sobre un tema, próximo año?
bien. El primero era el inicio de la y finalmente lo el que sea. A los Este año hemos puesto en marcha el
aventura, el más complicado porque llevamos a imprenta. alumnos les encanta Facebook de LaGaZetadeTerZero,
no sabía cómo iba a salir... Sacarlo Allí se filma (como si ver publicados sus con lo que llegamos a mucha más
adelante fue una satisfacción muy fuese un negativo trabajos, es como una gente que puede comentar diferentes
grande. Luego creo que hemos ido fotográfico) lo que recompensa para ellos, noticias locales, nacionales,
mejorando, así que creo que cada está maquetado y y los profes podemos internacionales... Incluso ha habido
número es mejor que el anterior... luego se imprime en la aprovechar ese puntito casos de auténticos desconocidos,
P. ¿En algún momento pensaste rotativa. positivo de vanidad “amigos” de LaGaZeta, que nos han
en tirar la toalla? P. ¿ D ó n d e s e que tienen los contado alguna noticia de interés
R. No, la verdad es que no. publica el periódico? chavales. Claro que a para que nos hiciésemos eco de ella...
P. ¿En algún momento pensaste R. En Verín, en la veces se encuentran Y para el próximo año me gustaría
en publicar alguna noticia, imprenta Monterrey. con alumnos que no ver impresa una “GaZetaExpréS”,
comentario... que al final no P. ¿ C u á n t o s tienen interés, así que una versión mini del periódico que
hiciste? ejemplares hay de poco se puede hacer. podría salir cada mes y que sirviese
R. Alguna idea que tenían algunos cada número? ¿Se Pero merece la pena para trabajar en clase o en tutorías las
alumnos tuvimos que modificarla, venden todos? intentarlo. noticias más importantes que ocupan
porque no se ajustaban demasiado a R. La tirada de los P. Si tuvieses que las portadas de los informativos. Los
los objetivos del periódico... Este es dos últimos años ha pedirle ayuda a un periódicos creo que son un material
un periódico escolar, con mentalidad s i d o d e 4 0 0 profesor, ¿cuál sería? excelente para trabajar en clase: se
constructiva, educadora... no una ejemplares. Han R. Tengo la suerte de aprende lengua, sociales, naturales,
revista sensacionalista. También es quedado sin vender pertenecer a un cultura general... y los alumnos se
cierto que yo propuse algún reportaje 50, una pena, pero claustro de profesores enganchan mucho, porque, aunque
que al final se vio que era mejor que antes habíamos Rubén Riós y el profe de lengua, fantástico, que se parezca que no, sí que les interesa
no se publicase para no meternos en publicado solo 200 y enseguida se con el anterior número de LaGaZetaDeTerZero preocupa mucho por hacer un saber de qué van las cosas de las que
polémicas innecesarias. agotaron. Siempre es complicado buen trabajo. Por eso no podría todo el mundo habla: el volcán en
P. ¿Cuál es el proceso que se sigue hacer un cálculo, y depende muchas trabajar, hay alumnos que tienen más hablaros de nadie en concreto, pero Islandia, el accidente del avión
al hacer el periódico? veces de las ganas de vender de los iniciativa y que hacen muchos si me pedís que cite a alguien, citaría polaco, la polémica sobre el uso del
R. Un poco como todos los alumnos. trabajos, y otros que escurren un a Serafín, el profe de Gallego y el velo, la crisis económica...
periódicos. Como nos P. ¿Tienes algún lugar en mente poco el bulto... Los hay que tienen encargado de la Biblioteca, un gran P. ¿Cuánto tiempo más te
autofinanciamos, primero hay que para distribuir los periódicos? mucha vergüenza para pedir dinero tipo, muy trabajador, con mucha gustaría seguir con el periódico?
encontrar establecimientos que R. Hemos hablado con Miguel para publicidad, para entrevistar a iniciativa.Ahora que se va de nuestro R. Mientras esté en el Baronceli y
quieran colaborar: cada comerciante Trincado para ver si podemos vender alguien, para vender... Pero en Instituto seguro que los demás profes vea que los alumnos tienen interés,
aporta lo que quiere, y según lo que periódicos en la librería Papyro, y general puedo decir que hay bastante me perdonarán que le nombre a él, y seguiremos con ello .
LaGaZetadeTerZero pág. 3

LAGAZETADETERZERO, DE VISITA EN LA REGIÓN


El jueves 25 de febrero los alumnos de 3º y 4º de ESO visitaron las
instalaciones de La Región, donde pudieron ver de cerca el proceso de
edición de los periódicos, desde el momento de la redacción y
maquetación hasta la filmación y la impresión final. Lo más
impresionante fue ver esas enormes rotativas. La Región trató muy bien la
comitiva baronceliana, ya que además de las oportunas explicaciones, nos
dieron un ejemplar del diario y un dónut... Aquí tenéis algunas imágenes
de la visita.
LaGaZetadeTerZero pág. 4
BARONCELI
ENTROIDO SOLIDARIO 2010: Destino Costa de Marfil
Los alumnos del IES Castro de Baronceli corren para ayudar a gente necesitada
Noelia González Salgado y Mabel Villamarín Alonso
Otra edición del Entroido solidario la ayuda de la profesora de donativos, casi 300 euros en total, ganó el 1º premio la clase de 2ºB por
se celebró el jueves 11 de febrero, Educación Física, Dori, y la ONG han sido enviados por la ONG a su “Centro de salud de Queizás” y el
día de comadres, que marca el Save the children. Participamos Costa de Marfil pero años anteriores 2º premio fue para 4ºA por su “Real
comienzo del Entroido de Verín. porque queremos ayudar a gente sin fueron enviados a Níger y a la Marrau”. En esta edición
Los alumnos se disfrazaron para recursos, a través de donativos que República Democrática del Congo. participaron los profesores
participar en la carrera solidaria que conseguimos mediante Este día también se celebraron los disfrazados todos de piratas. Aquí
un año más fue organizada gracias a patrocinadores para la carrera. Los concursos de disfraces; este año están las mejores imágenes.

LaGaZetaDeTerZero, con Haití


Alumnos y profes hicieron una donación a través de Cruz Roja
Se calcula que se tardarán diez años para reconstruir el país
El Castro de Baronceli llevó a cabo otra iniciativa solidaria, a través de
LaGaZetaDeTerZero, para ayudar a los damnificados del terremoto de
Haití. Esta catástrofe fue una de las noticias más destacadas de este año
2010: según el gobierno, 150.000 personas murieron y millones se
quedaron sin nada a causa de un terremoto de magnitud 7 en la escala
Richter que arrasó el 12 de enero todo el país, ya de por sí uno de los más
pobres del mundo. Por eso quisimos ayudar recaudando un poco de dinero,
no mucho, casi 300 euros en total, que donamos en una cuenta especial de
Cruz Roja y que esperamos que contribuyan a la reconstrucción del país
caribeño.
BARONCELI LaGaZetadeTerZero pág. 5

LaGaZetaDeTerZero y el Equipo de Normalización y Dinamización Lingüística organizan el Nueva edición del concurso
concurso gastronómico que homenajea al protagonista de la cocina tradicional gallega ST. VALENTINE’S CARDS
III GRAN CATA DO CHOURIZO Como todos los años, cada 14 de febrero
se demuestra el amor mediante cartas.
Rogelio García Losada, de 1º A, fue el ganador de la III Gran Cata do Chourizo Castro de Baronceli, que se celebró a
finales de este invierno. Aquí podéis ver al ganador con su premio, junto al segundo clasificado, Diego Pascual, y al Noelia González Salgado y Mabel Villamarín Alonso
jurado en pleno proceso de cata, que tuvo que elegir entre los nueve ejemplares que se presentaron este año. Un año más se ha celebrado en el instituto el concurso de
postales organizado por el Departamento de Inglés. Este
año tenemos como ganador a Alejandro Pérez de 2ºA con
una impresionante talla de madera que, cómo no, ponía un
hermoso mensaje romántico “I love you because you are
beautiful or are you beautiful because I love you???”, una
frase con carisma: el amor hace bella a cualquier persona.
Y en 2º puesto ha quedado Merche Díaz de 4º D con una
hermosa postal.

FELICITACIONES DE NAVIDAD
Éstas son las postales finalistas del concurso de
felicitaciones de Navidad. Las ganadoras han sido las de
María Isabel Álvarez y Tania Prieto (1º ciclo) y Soraya
Vilela y Luis Borrajo (2º ciclo).

El Guernica, según el Baronceli


Celebrando el Día de la Paz, gobierno de la II República, en violencia. Los conflictos son
los alumnos de Educación el año 1937, en plena Guerra normales entre los seres
P l á s t i c a d e l B a ro n c e l i Civil, para ser expuesto en la humanos: lo que marca la
realizaron un mural que Exposición Universal de París. diferencia es la manera de
adorna todavía el vestíbulo del El cuadro estuvo en el MoMA resolverlos, a través de la
centro, una versión del de Nueva York hasta 1981, año confrontación, la pelea y la ley
Guernica, el cuadro de en que regresó a España. El del más fuerte, o a través del
Picasso, que refleja los mural realizado por los alumnos diálogo y la comprensión de
horrores de la guerra. Picasso es una invitación visual a las posturas del otro.
pintó el cuadro por encargo del posicionarse contra todo tipo de El Guernica, actualmente en el museo Reina Sofía de Madrid
LaGaZetadeTerZero pág. 6
BARONCELI
III Romaría Popular das Letras Galegas
O 24 de maio celebrouse por terceiro ano galegos, con especial protagonismo para Uxío presentaron ao Concurso de Larpeiradas.
consecutivo a Romaría Popular das Letras Novoneyra, o escritor homenaxeado no Día das Finalmente, tralo xantar, celebrouse a rolda de
Galegas, un acontecemento que se pode considerar Letras Galegas deste ano. A continuación un grupo xogos populares (corda, chave, aros, petanca...)
como a festa anual do Baronceli. Este ano adicouse de rapaces bailaron unhas muiñeiras ataviados cos que puxeron fin a un día intenso que tivo por
a aula de Plástica ao artista verinense Xosé Rivada traxes típicos, e despois foi xa tempo de xantar un obxecto fomentar a convivencia de todos os
(cada ano bautízase un aula do Instituto co nome menú composto por polbo, churrasco e bica, do compoñentes da comunidade educativa, pero
dun personaxe señeiro da comarca) e tivo lugar, que tamén disfrutaron un bo número de pais que se sobre todo reivindicar de xeito alegre a nosa lingua
ademáis de diversas actuacións musicais e teatrais, acercaron para participaren nesta xornada e as tradicións que nos fan especiais.
o tradicional recital poético de textos de autores festiva. Tamén se degustaron os postres que se
BARONCELI LaGaZetadeTerZero pág. 7

Baroncelianos por un día...


Paula Carballeira, actriz y escritora, vino al Baronceli para hablarnos de su vida y obra, especialmente de su novela O ANXO FARIÑA Dibujante y novelista
lobishome de Candeán, que los alumnos de 3º habían leído en clase de Gallego. A continuación todos disfrutamos con una
entretenidísima sesión de cuentos de miedo, porque Paula es además una magnífica cuentacuentos: dieron fe de ello las caras
de atención de los chicos, que escuchaban fascinados las historias de miedo, de vivos y de muertos, que Paula contó en la
Biblioteca. Mabel Villamarín charló con ella y escribe un comentario con sus impresiones sobre la novela.

PAULA CARBALLEIRA
El viernes 16 de abril tuvimos la oportunidad de tener a una gran actriz y escritora en nuestro instituto. Es
conocida por su papel de Carmiña , en la serie Libro de familia. Paula Carballeira nació en Ferrol, pero con
solo quince años se marcha a Santiago para estudiar en la universidad. Allí estudia filosofía y comienza
trabajando de cuenta cuentos en un pequeño programa. MABEL VILLAMARÍN

Anxo Fariña (Vigo, 1977), diseñador gráfico, ilustrador y


últimamente también novelista, visitó el Baronceli para
hablar con los alumnos de 1º que habían leído una obra suya:
Os Megatoxos. Esta es la crónica que ROSA DE LA PARRA,
profe de Gallego, hizo para el blog de la Biblioteca:

Chegou o día: 22 de outubro. Á hora prevista fomos á


biblioteca. Alí estaba o autor.
-Que novo é- dixo unha das alumnas.
Paula Carballeira, durante su intervención en la Biblioteva Si, é novo, pero soubo engaiolar aos rapaces coas súas
palabras e as súas explicacións. Sobre todo, animounos a que
P: ¿Te apoyaron tus padres cuando por la fantasía. porque es algo que me gusta hacer.
lean e que escriban. Gustoume a forma como lles facía ver aos
les dijiste que querías salir en P: ¿Los personajes del libro están Normalmente escribo cuando vengo de
rapaces que calquera deles pode escribir historias se se propón
televisión? inspirados en alguna persona de la rodar. Suele ser por la noche. facelo; que basta con empezar e deixar voar a imaxinación. Se
P.C: Como todos los padres , cuando le vida real? P: ¿Dónde se está rodando Libro de queres, podes, só hai que intentalo. Deixou tamén moi claro que
dices que quieres salir en la televisión ,su P.C: Sí, siempre que voy por la calle me familia? para ser un bo escritor hai que ser lector. El leu, investigou e logo
reacción es que tu estas loca y que quien fijo en todas las personas que pasan cerca P.C: Se rueda en los exteriores de escribiu.
te va a pagar por hacer el tonto en la de mí. Si me caen bien, en el libro lo Melide y Lugo. Moi ben, Anxo. Aportaches un granciño no noso intento de
televisión. pongo como un personaje mejor de lo que P: ¿Siempre quisiste ser actriz? crear entre o noso alumnado novos lectores e escritores. E xa non
P: Cuando te preguntaban donde es en la realidad, ahora si me cae mal, lo P.C: Sí, desde pequeña siempre me digamos o de debuxar. Aí alucinamos. Un punto. A partires dun
trabajabas, ¿les decías que contabas pongo como un personaje horrible. Soy gustó, en el colegio empecé a actuar en el punto creamos un deduxo e unha historia. Pide un voluntario e
cuentos o les mentías? así. teatro. sae Israel; obsérvao de arriba a abaixo e nun abrir e pechar de
P. C : No, yo siempre les dije la verdad, P: ¿Crees que todos tenemos algún P: ¿Trabajaste en alguna serie ollos e con catro trazos debuxa un rapaz, un rapaz cuspidiño a
lo que pasaba era que ellos no creían que parecido con los personajes del libro? además de Libro de familia? Israel. Oh!!! Exclamamos abraiados. Este Anxo é realmente un
alguien me iba a pagar por contar P.C: Aunque no lo creas todos tenemos P.C: Sí, ya trabajé en Pequeno hotel, artista. O de que todos podemos chegar a ser debuxantes xa…
cuentos, pero luego cuando vieron que algo en común con los personajes del Pepe o inglés... Y también cuento pero intentarémolo, por suposto.
salía por la televisión, entonces sí me libro. En ocasiones siempre tenemos cuentos... Dende logo que a clase foi interesante. E grazas, Anxo, porque
creyeron. ganas de matar a alguien. P: Entonces, ¿dirías que estás co que nos subiches a moral que se preparen os escritores que
P: O lobishome de Candeán es uno de P: Bueno, también sabemos que estás contenta con tu vida? lles vai saír competencia porque nos imos poñer sen demora a
los libros que has escrito. ¿Qué te ha actuando en una serie de Televisión de P.C: Por supuesto, estoy feliz de ser lo escribir historias.
llevado a escribirlo? Galicia, Libro de familia. ¿Trabajando que soy.
P.C: Siempre me gustaron los cuentos en la tele te queda tiempo para P: Una actriz y una gran escritora.
de miedo y en los que apareciera escribir? XOSÉ RIVADA Pintor y escultor
cualquier cosa que asustara. Siempre tiro P.C: Para escribir siempre tengo tiempo,
Xosé Rivada (Verín, 1953),
pintor y escultor, estuvo con
O lobishome de Candeán nosotros para impartir una
O lobishome de Candeán es uno de momento del aullido todos los personajes Según las explicaciones de la propia clase magistral de Educación
los libros de Paula Carballeira , que este contaran lo que estaban haciendo y lo que autora, ella intentaba mostrarnos la Plástica. Rivada es un artista
año tuvimos que leer los alumnos de sintieron en aquel momento. persona oculta que llevamos dentro de reconocido nacional e
tercero. Trata de lo siguiente: cada uno de nosotros, y explicarnos que internacionalmente, y ha
Su tema principal es la muerte de una en ciertos momentos hasta a nosotros nos participado en muchas
chica con la que comienza la historia. entran ganas de matar a alguien en un exposiciones. En la
A partir de la muerte de Silvia, que así es momento de ira o enfado. colección del Concello de
como se llama la chica asesinada, las En mi opinión al comienzo del libro es Verín podemos ver alguna
vidas de los personajes cambian por algo rallante ya que no sabes por qué obra suya; también en
completo, sobre todo la de su madre y la cada capitulo te habla un personaje Vilardevós con su obra-
de su amiga íntima. diferente y no tiene nada que ver con el monumento “Carballo”. El
Todo comienza cuando después de la capitulo anterior, pero luego al final estilo de Rivada es bastante
muerte de Silvia todos escuchan el aullido sabes que es la versión de los amigos de la abstracto, y se destaca
de un lobo desde sus habitaciones. chica cuando oyen el aullido y están solos especialmente por sus
Con todo esto, y después de aparecer el en sus cuartos. También gracias a las “escultopinturas”, cuadros
cuerpo desgarrado de la joven en el explicaciones que nos dio la autora el día que combinan pintura y otros
bosque, los vecinos deciden hacer una que nos visitó puedo tener una mejor idea materiales. Rivada habló a
batida, pero aún así hay vecinos que se y entender muchas cosas que antes con los alumnos de la
oponen. solo leer el libro no entendía para nada. importancia de la inspiración
En la busca del lobo un chico resulta Con esta opinión no quiero que me y del sentimiento en la
herido por la mordedura del lobo en un malinterpreten, no estoy diciendo que el creación de toda obra
brazo. libro no se entienda y que sea un rollo, artística, e a "perder el
Tras investigaciones descubren que el sino que para poder tener las cosas claras miedo" a expresarse. Los
lobo es una chica que las noches de luna sobre él y entenderlo para poder luego alumnos hicieron dos obras
llena se convierte en un lobo y pasea explicarlo, necesitas prestar mucha pictóricas grupales en las que
cerca del cementerio. atención a lo que estás leyendo realmente. dieron rienda suelta a su
El libro esta escrito como si en el creatividad.
Hello! I come from Verín!
LaGaZetadeTerZero pág. 8

A algunos alumnos de 3º del año pasado, que ahora ya están en 4º, les fueron concedidas unas becas de estudios de tres semanas para
mejorar su inglés en Inglaterra. Una experiencia que vivieron intensamente y que coinciden en calificar como “la mejor de sus vidas”.
“Una experiencia inolvidable” MAURO VEIGA VAZ (4º ESO) “Hemos sido unos privilegiados” LUIS BORRAJO (4º ESO)

Este verano fue, por el contemplé el verde y limpio Y esto que viví es algo que, Mi experiencia en Reino que me ha ocurrido allí fue a su lado de nuevo.
momento, el mejor de mi paisaje de un nuevo país para aunque al principio pienses Unido, en concreto en totalmente maravilloso, se También aprendes a convivir
vida y todo gracias a la mí. Pero todo esto y mucho en que no lo vas a pasar bien, Southbourne, fue una de las puede decir que han sido las con otra familia, y aprendes sus
insistencia de mis padres en más, no sería lo mismo sin la vas a extrañar y en algunos mejores de mi vida. Los días mejores tres semanas de mi vida. costumbres y como es su día a
ir a Inglaterra para que compañía de mis nuevos momentos hasta llorar, es anteriores al viaje todo son En 21 días hice amistades de las día, lo que hacen, como lo
mejorara mi inglés y así amigos. Cada uno de ellos todo lo contrario, porque las nervios y dudas, como será que jamás me olvidaré, como hacen… A la familia le acabas
t a m b i é n s a b e r tenía algo en común con únicas lágrimas que vas a aquello, que me darán de comer, decíamos todos nosotros “somos cogiendo mucho cariño, aunque
desenvolverme mejor ante todos los demás, y esto fue lo soltar serán al despedirte de como será mi familia… Pero como una piña y nunca nos al principio entres en casa
las diferentes condiciones que nos hizo un grupo tus compañeros y pensar que todos esos nervios del día separaremos aunque vivamos en “asustado” como me pasó a mí.
que se me presenten en la inseparable y especial, no los vas a volver a ver. anterior merecen la pena, porque distintas provincias”. Pero no Yo recomiendo a todos los
vida. Y no solo mejoré mi porque aunque no nos Y por todo esto, a todos los después todo lo que te espera es solo haces amigos de Galicia, alumnos que si tienen la
inglés, en Exeter, la ciudad volvamos a ver en mucho alumnos que tengan la maravilloso. sino que también conoces a oportunidad de pedir la beca y
en la que me alojé, sino que tiempo, en nuestras oportunidad de solicitar esta Conoces amigos de los que gente de otros puntos de España aun encima la suerte de que se la
también conocí la cultura memorias y en nuestros magnífica beca, les nunca te olvidarás, igual que los y de otros países, que aunque aprueben, como yo la he tenido,
anglosajona, sus corazones siempre recomiendo que lo intenten y momentos que vives junto a seguramente no los volverás a que vayan. Porque somos unos
costumbres, su comida, su recordaremos los momentos que como a mí, tengan ellos, porque estás ver, recuerdas todos los privilegiados por poder vivir esa
forma de ser, como también y las historias que vivimos mucha suerte y disfruten de prácticamente conviviendo con momentos que has vivido junto a experiencia, que no todos
visité monumentos y juntos. una experiencia inolvidable. ellos las 24 horas del día. Todo lo ellos y parece como si estuvieras pueden vivir.
EDUCACIÓN LaGaZetadeTerZero pág. 9

Todas las claves para entender el 21E: Jornada de huelga


DECRETO PARA EL PLURILINGÜISMO La huelga contra el Decreto paraliza el Instituto.
El 30 de diciembre del año pasado, Las reacciones al borrador no se el reparto equitativo de horas a dar Alumnos del Baronceli se manifiestan frente al Concello de Verín.
el actual Gobierno gallego, del hicieron esperar. Algunos aplaudían en gallego y castellano. En
Partido Popular (que disfruta de la propuesta del Gobierno porque Educación Infantil, la enseñanza Alba Rodríguez Losada no se Decreto de Plurilingüismo
mayoría absoluta en el Parlamento introducía el inglés como lengua será en la lengua que conformó con quedarse en casa y sujetando pancartas que decían
Autonómico tras las últimas vehicular, o porque prevenía un mayoritariamente elijan los padres.
elecciones de 2009) hizo público el posible monolingüismo en gallego En Educación Primaria, se
“protestar” desde la cama: fue a “Se aínda somos galegos, é por
borrador de lo que serían las líneas en los centros. Sin embargo, el impartirá en gallego la asignatura la manifestación que la gracia do noso idioma”
maestras del nuevo “Decreto para o mayor número de reacciones fueron de Conocimiento del medio plataforma Queremos galego y (Castelao) o “Nas aulas de
plurilingüismo no ensino non totalmente contrarias: sindicatos, natural, social y cultural, y en grupos sindicales y políticos Galicia queremos galego”.
universitario de Galicia”. En él el instituciones culturales (entre ellas castellano la asignatura de habían convocado frente al Todos los alumnos del Baronceli
Gobierno proponía principalmente la Real Academia Galega), Matemáticas. En Educación Concello de Verín y, de paso, y dos tercios del profesorado
que las clases se impartiesen en tres asociaciones de profesores, PSOE y Secundaria Obligatoria, se
lenguas vehiculares (gallego, BNG, plataformas cívicas como impartirán en gallego las
cubrió la noticia para secundaron la huelga. Alba
castellano e inglés) con un reparto Queremos galego... veían en el asignaturas de Ciencias Sociales, LaGaZetaDeTerZero. Unas narró así esta jornada de
equitativo de horas (un tercio en borrador un ataque frontal contra el Geografía e Historia, Ciencias de la cuantas decenas de estudiantes protesta.
cada una), y que los padres tuviesen gallego, un “retroceso inaudito” en Naturaleza y Biología y Geología, se manifestaban contra el
protagonismo en la elección de la la protección de la lengua autóctona y en castellano las asignaturas de ALBA RODRÍGUEZ LOSADA
lengua en que estudiarían sus hijos. de Galicia, y que “se creaba un Matemáticas, Tecnologías y Física
En el borrador, la Consellería dejaba problema donde antes no lo había”. y Química. En Bachillerato, cada
claro que buscaba que los alumnos Además, hablaban del peligroso centro educativo decidirá las
tuviesen la mejor competencia precedente que suponía que los asignaturas que se impartan en
lingüística posible en ambas padres tomasen decisiones cada idioma, siempre asegurando
lenguas oficiales, y se comprometía curriculares, y de la enorme el equilibrio de horas. En todas las
a seguir fomentando el uso del dificultad que supondría para asignaturas, excepto en las de
gallego. alumnos y profesores tener parte de Lengua Gallega, Lengua
La anterior legislación al respecto, las clases en inglés. Castellana y Lengua extranjera, los
aprobada ya en la época del Para expresar el rechazo al futuro alumnos podrán utilizar la lengua
gobierno de Fraga con el apoyo de Decreto, se convocó una jornada de que prefieran, aunque se procurará
todos los partidos políticos del arco huelga en el sector de la enseñanza que utilicen la lengua en que se
parlamentario, obligaba a que al para el día 21 de enero, que siguió imparte la materia.
menos un 50% de las materias fuese ap roximadamente el 90% del El Decreto parece haber
impartido obligatoriamente en profesorado y el estudiantado, según satisfecho a pocos, y tanto Galicia
gallego. Algunos sectores de los sindicatos convocantes, mientras bilingüe como las organizaciones
opinión (como la plataforma la Consellería de Educación cifró el sindicales han anunciado sendos
Galicia bilingüe) se mostraban seguimiento por debajo del 50%. En recursos contencioso-
contrarias a este reparto en el que Santiago de Compostela, varias administrativos, mientras algunos
veían una “imposición del gallego” decenas de miles de personas, maestros y profesores han
y reclamaban que en los centros 60.000 según la organización y anunciado su “resistencia” a poner
educativos hubiese plena libertad 30.000 según la Policía local, en práctica el Decreto. Otras
para que cada cual pudiese estudiar recorrieron las calles de la capital consecuencias son que algunos
en el idioma que desease. También gallega protestando contra las bases materiales didácticos tales como En primer plano, los baroncelianos que acudieron a la manifestación
las “Galescolas”, las guarderías del futuro Decreto y poniendo en libros de texto habrán de ser
Todo comenzó el día 21 de enero de suficientes. Allí no había mucha gente,
públicas que se generalizaron duda incluso su legalidad. sustituidos, y los equipos
2010 en el Concello de Verín, a las porque casi toda asistió a la gran
durante la anterior etapa de Finalmente, tras el período de directivos tendrán que hacer encaje
10:45 de la mañana. Estaba todo huelga de Santiago de Comnpostela.
gobierno, habían sido objeto de consultas y alegaciones, se publicó de bolillos para hacer el reparto de
cierta polémica al ser el gallego la en el DOGA el Decreto 79/2010, de horas de las materias cuya lengua
previsto: pancartas espectaculares, No le he podido preguntar nada a
principal lengua vehicular de los 20 de mayo, para el plurilingüismo vehicular no está especificada cámaras encendidas, y yo, la enviada nadie, pero si cada uno ponemos
alumnos. Por su parte, la en la enseñanza no universitaria de (Educación Física, Educación especial de LaGaZetaDeTerZero, con nuestro granito de arena, al menos
Consellería aspiraba a emitir un Galicia. El Decreto limitaba la Plástica, Música, etc.), porque el unos nervios extremadamente grandes, conseguiremos algo, y sobre todo
Decreto “que reflejase de manera introducción del inglés como lengua Decreto se aplica ya, a partir del pensando qué preguntar a las personas muchísimas sonrisas marcadas en
armónica la realidad bilingüe de vehicular a las posibilidades y primer día del próximo curso que iban a hablar. No éramos muchos, rostros brillantes de miles y miles de
Galicia”. voluntad de los centros, y concretaba escolar. pero los que estábamos éramos más que estudiantes gallegos.

El Proyecto Abalar
El Baronceli, seleccionado para la implantación inmediata del nuevo programa de la Consellería de Educación
Este próximo curso 2009/10 el IES ultraportátiles, repartidos en 700 web, EspazoAbalar, donde estarán que a su vez formará a los docentes. enfoque de la mera repetición y
Castro de Baronceli empezará a aulas de 5º de Primaria y 1º de ESO. disponibles diferentes recursos y La plataforma web de Abalar adquisición de contenidos
formar parte del Proyecto Abalar, Los ordenadores, que serán también facilitará la parte memorísticos. Es decir, pasar de un
un programa impulsado por el utilizados exclusivamente en los administrativa del trabajo del aprendizaje pasivo a un aprendizaje
Ministerio de Educación y la centros (no podrán ser llevados a docente, simplificando procesos activo, colaborativo e interactivo.
Consellería de Educación que tiene casa), tendrán 1024 mb de memoria como la introducción de datos en los Nuevos modelos pedagógicos que
por objetivo informatizar los centros RAM, y 120 gb de disco duro, y expedientes de los alumnos, van de la mano de nuevos avances
educativos. El Baronceli goza de podrán ser conectados a Internet. Las abriendo nuevos canales de tecnológicos en la educación.
unas instalaciones informáticas pantallas serán de tipo TFT, de diez comunicación con los alumnos, las En el Baronceli serán los alumnos
relativamente modernas, lo que ha pulgadas, y las baterías tendrán una familias, la dirección del centro y el de 1º los que estrenarán Abalar el
facilitado su selección en el autonomía de al menos cinco horas. resto del profesorado. próximo mes de Septiembre, y los
Proyecto. Los ordenadores trabajarán con el La idea del Proyecto Abalar, según maestros y profesores tendrán, antes
En términos absolutos, la sistema operativo GNU/Linux. la Consellería, es “impulsar un de iniciarse el curso escolar, unas
Consellería de Educación dotará a El Conselleiro de Educación,
Para 2013, está previsto que todas cambio de modelo educativo en sesiones de formación para
Xesús Vázquez Abad
los centros educativos seleccionados las aulas de 5º y 6º de Primaria, y de Galicia”, aplicando estrategias de familiarizarse con Abalar y
en la primera fase de Abalar (entre 1º y 2º de ESO, estén dotadas de estos enseñanza y aprendizaje aprovechar las posibilidades que
ellos el Baronceli y el Taboada recursos. aulas virtuales, y formará a los innovadoras que propicien adquirir ofrece.
Chivite) de 15.000 ordenadores La Consellería habilitará un portal coordinadores TIC de cada centro, las competencias básicas y superar el
LaGaZetadeTerZero pág. 10
LA MIRADA CRÍTICA LaGaZetadeTerZero pág. 11

Pablo Pérez Alonso comenta algunas


de las noticias más interesantes de este año
Tragedia en Haití Accidente de avión en Rusia
Un terremoto de 7.0 grados que arrasó el El pasado mes de abril, un avión polaco se A una chica marroquí no la quieren en el colegio
país el 12 de enero. El caos tras el sismo y los estrelló en Rusia, muriendo 96 personas
cerca de 300.000 muertos, desesperaron a la junto al presidente polaco. Una tragedia que
No la admiten en el instituto por culpa de tener la cabeza tapada con un velo
población y colapsaron las ayudas conmocionó al mundo entero y provocó un
internacionales, haciendo difícil el reparto Sus padres no están dispuestos a que se quite el velo y ella tampoco. El pasado día, tras asistir al colegio, ya
luto general en Polonia. Tras el accidente, se
de alimento y agua en varias zonas. Los abrieron rumores de que pudo haber sido un dentro de clase, el profesor le dijo que quitara el velo porque el reglamento no admitía a gente tapada en clase
robos y saqueos de supermercados y tiendas atentado de los rusos. Estos comentarios me pero la chica se negó. Entonces la echaron fuera, a la sala de visitas. Ahora los padres piden una solución o que
eran controlados por la policía haitiana, pero parecieron excesivos. ¿Cómo se puede jugar la cambien de instituto. RUBÉN GARCÍA RÚA 2º ESO
no daban abasto. Se envió suficiente ayuda, así con la desgracia de los polacos y con los
pero hubo, en mi opinión, una mala sentimientos de la gente? Son dos países
coordinación en el reparto, que fue agravada antiguamente enemigos, pero, en mi
por los robos que se producían. Tras esto es opinión, en época de paz no podemos tocar
fácil echarle la culpa a los haitianos, pero en así con estos temas. Fue un accidente y
esa situación nunca se debe echar la culpa a punto. Al final las cajas negras del avión han
las pobres víctimas, porque, ¿qué hubieses demostrado que la causa fue un error
hecho tú? humano.

El velo islámico Piratería en el Índico


Tras la polémica sobre el uso del velo en Los últimos casos de secuestros el las islas
edificios públicos, se están planteando leyes Seichelles a pescadores españoles y de otros
para intentar prohibirlo. En Francia se lugares de Europa a manos de piratas, han
quiere prohibir en muchos lugares. Lejos de despertado la cuestión de si el Gobierno
la libertad de religión, me parece que esta debería enviar gratis a militares para
vestimenta es una aberración contra los defender a nuestros pescadores. Se deberían
derechos de las mujeres. Me parecería bien enviar vigilantes y militares para evitarlos.
que se prohibiese en todos lados el velo El último secuestro se saldó con un pago
íntegro, que cubre toda la cara, y el velo enorme de dinero. Pudiendo prevenirlos,
normal para ir al colegio, trabajo, y para nos ahorraríamos dar el dinero de todos a
conducir. criminales.
Velos en el escaparate de una tienda

Dos alumnos de 4º han expuesto sus opiniones sobre este tema


que tanta polémica ha despertado en la calle y en los medios
ISABEL FREITAS TORO JORGE BAHAMONDE

En España en estos últimos días ha habido mucha El caso de la niña marroquí apartada de las
polémica debido a que en el IES Camilo José Cela clases por llevar el velo islámico es una
en Pozuelo de Alarcón (Madrid) se expulsara a una noticia que se comenta en todas partes. Este
chica marroquí al no quitarse el velo islámico en suceso ocurrió en el IES de Pozuelo de
clase. Alarcón, se apartó a Nawja de las clases por
Muerte de Michael Jackson Casos de pederastia en la Iglesia Mucha gente piensa que fue injusto que
Tras la trágica muerte de Michael Jackson, llevar el velo islámico, porque iba contra de
Los recientes casos de curas y obispos expulsaran a la chica por llevar velo en clase, pero una de las normas del régimen interno del
a pocos días de comenzar su gira mundial, se acusados de pederastia, han despertado un si es una norma del instituto no poder llevar nada
ha especulado mucho acerca de su instituto, que prohibía llevar la cabeza tapada.
bullicio en contra de la Iglesia Católica. Se que tape la cabeza, la chica debería cumplirla y
fallecimiento. Fue por una sobredosis de le reprocha no actuar correctamente al quitarse el velo. Al chico con cáncer no le dejaron
En mi opinión, creo que la chica no debería
medicamentos, pero se acusó al médico de respecto, tardando mucho en responder a haber sido apartada de las clases por llevar el
ser el responsable de su muerte al haberle ponerle gorro y no se lo puso. Esta chica aunque
estos delitos. sea parte de su religión llevar el velo, porque se lo velo islámico, porque eso va con su religión y
dado excesivos medicamentos. El cantante Aparte de mi manera de pensar, la Iglesia quite unas horas no le pasará nada. Nosotros en debería ser respetada en todas partes. Muchas
estaba muy delgado y mermado físicamente. católica ha reaccionado tarde a estos casos,
En mi opinión, su muerte era algo que dado nuestro país tenemos unas normas, como ellos en personas están a favor de esta prohibición
que cada vez son más. Tenían que haber porque dicen que si nosotros vamos a su país
su estado físico y su medicación, se esperaba su país también tienen y quieren que se cumplan,
condenado como delito, y no solo como
pronto. Pero el médico fue, para mi, el que pecado, desde el principio los hechos. pues aquí lo mismo. Las normas son para todos sin tenemos que vestir como ellos, pero en nuestro
adelantó el final de su vida, recetándole Deben controlar más a sus curas y demás, excepciones, si el chico con cáncer no lo puso y no país, afortunadamente, predomina la
demasiadas medicinas. Es el asesino de porque esto les está salpicando demasiado, armó polémica, pues ella que lo quite, y si no lo tolerancia. Entiendo que las normas deben ser
Michael. Otros muchos quisieron pensar y cada vez son más los casos. quita que se cambie al colegio de enfrente donde sí respetadas e iguales para todos, pero en casos
que fue solo un accidente… le dejan llevarlo. Como nosotros cuando nos pillan como este no vendría mal un poco de
masticando chicles en clase y nos mandan tirarlos, comprensión. Me parece correcto que se le
lo hacemos. Las normas están para cumplirlas y si prohíba a un chico llevar gorra como
no les gustan nuestras normas que se marchen para elemento estético, pero no debería
su país. Cuando nosotros vamos allí cumplimos sus prohibírselo a una persona que lo hace por
normas, hasta las mujeres se ponen velo, para que
devoción a su religión o a su cultura. En este
no se sientan insultados. Como se dice: “Donde
fueres haz lo que vieres”.
caso la dirección del centro debería investigar
En mi opinión, yo creo que el instituto hizo muy un poco este caso y los motivos por los que esta
bien en expulsar a la chica. Ella sabía que iba a chica lleva el velo islámico, aunque sean
poner el velo, pues se tenía que haber informado si obvios. En conclusión, opino que la dirección
lo podía o no podía llevar. Yo creo que no se debería del instituto debería aplicar un poco de
Caos tras la erupción del volcán Garzón, contra las cuerdas haber formado tanta polémica, que se quitara el comprensión y sentido común para readmitir a
Después de la erupción del volcán Al famoso juez español, le están afectando velo o que se cambiara de instituto. Nawja en el centro.
islandés, una nube enorme de cenizas cubrió muchas de sus decisiones. Yo hablo
casi toda Europa, provocando el mayor caos principalmente de la ley de la memoria
aéreo de la historia. Los aviones no podían histórica, contra la que se ha arremetido.
despegar debido a la mala visibilidad y al Esta ley me parece una cosa muy positiva. El caso de Moisés, el niño obeso
posible peligro. Miles de pasajeros se No entiendo por qué hay gente en contra de
ella. ¿Acaso no tiene derecho la gente a
Moisés, un niño orensano de etnia gitana, fue este año sin quererlo el protagonista de muchas páginas
quedaron atrapados en los aeropuertos. Este de periódicos durante el año pasado. Tras ser internado varias veces por problemas de salud, la Xunta
caos podría evitarse dándoles a los viajeros poder enterrar dignamente a sus familiares
asesinados por el régimen franquista? Estos advirtió a los padres que si no controlaban la obesidad de su hijo, les quitaría la custodia. Los padres lo
un billete para el tren o autobús gratis.
Mucha gente lo hacía, pero tenían que pagar crímenes deben ser descubiertos, para escondieron, la policía lo buscó y el juez amenazó con detenerles. Al final, lo entregaron; Moisés estuvo
el transporte aparte, y su dinero no les era poder condenar por completo al régimen en un centro de menores unas semanas y después de navidad el caso del “niño obeso gitano”
devuelto. que a tantos inocentes mató. desapareció de los medios. Tamara JustoAugusto nos da su visión sobre el tema.
TAMARA JUSTO AUGUSTO
En mi opinión, lo que están sea como los demás y que pueda de sus padres, al contrario, el niño
haciendo con el niño me parece hacer una vida normal, por eso tiene que tener bastante apoyo de
muy injusto, pero por un lado, sé están pidiendo otra oportunidad. sus padres y que el pediatra le
que la fiscalía tiene razón en Moisés solo tiene ocho añitos y es haga una dieta equilibrada todos
algunas cosas sobre lo que hacen muy duro para unos padres los días, y un poco de ejercicio no
los padres de Moisés. Pero por separarse de su único hijo. No le haría mal. Creo que con esa
otro lado me dan muchísima pena entiendo por qué les tienen que ayuda Moisés podrá conseguir su
los padres, ellos están haciendo quitar el niño, porque para que peso ideal, y tener una vida como
todo lo posible para que su niño adelgace no hace falta separarlo los niños de su edad.
LaGaZetadeTerZero pág. 12
SOCIEDAD
Pantalones abajo Dj Ánder, discjockey del pub Furancho.
La polémica moda con origen en
Hoy vamos a entrevistar al Dj Ánder Francisco Núñez que trabaja en el pub Furancho desde ya hace unos años. Es
EE.UU. ya hace furor en España de Espiño (Oímbra), con edad de 26 años todavía y ya está hecho un artista. Gracias a él hoy vamos a poder conocer
un poco mas del mundo de la noche.
IONE LEADBEATER Y VANESSA SARAIVA ALBA RODRÍGUEZ LOSADA

Su origen parte de los EEUU, donde las


prisiones proporcionaban pantalones de talla “Lo que confunde no es la noche, sino el alcohol”
única sin cinturón a los presos que, en la P. ¿Qué te animó a vivir de esto? R. La noche confunde y muchas veces , jejej. general, a pesar de los desastres puntuales que
mayoría de los casos, se veían obligados a R. Mi pasión por la música, la sensación que da Pero no la noche en sí, sino el entorno. Me surgen por ahí (pequeñas peleas, algún
llevarlos caídos porque la talla era muy hacer disfrutar a la gente intentando siempre explico: la noche normalmente va ligada al desperfecto) es buena. Por suerte abunda mucho
superior a la que usaban. Cuando obtenían la poner la mejor canción en el momento justo. alcohol, etc. y hay a gente que le afecta más y a más la gente buena que la mala.
libertad, eran los primeros en llevar los P. ¿Tu familia te apoyó? otra menos (a algunos les ayuda a desinhibirse, P. ¿Hay mucho ambiente?
pantalones caídos por la calle como símbolo R. Claro , aunque al principio no les gustaba a otros los pone agresivos ...) y se hacen cosas R. En el pub donde yo trabajo sí, ya que somos
de dureza, de temeridad y de hombría. La mucho porque empecé joven y les dio miedo. sin pensar. Aunque yo creo que cuando se lleva un local de primera hora y llenamos casi todos
atracción y el fervor que provocó, Pero todo es cuestión de tener su confianza. con responsabilidad no tienes problemas de los días; en los otros locales ha bajado pero
especialmente entre los jóvenes, hizo que se P. ¿Te has planteado algún proyecto para el esos. todos confiamos en que vuelva a subir.
extendiera por distintos países, incluido el futuro? P. ¿A qué edades aproximadamente sale P. ¿Has tenido alguna anécdota peculiar que
nuestro. Lo más irónico de mandar estos R. Estoy montando una empresa de comienza a salir la gente por la noche? nos pudieras contar?
jóvenes a la cárcel es que la moda de los informática pero aunque no lo hiciera no me R. Buf, últimamente diría que ha bajado R. Buff... tengo muchísimas, pero la que más
llamados baggy pants empezó precisamente planteo dejar de pinchar, porque es mi hobbie y muchísimo, me atrevería a decir que muchos recuerdo es el primer día que pinché ante el
en las prisiones, donde los uniformes de los lo haría gratis si hiciera falta. salen con 10-12 años. público; estaba nerviosísimo y me temblaban
reos, generalmente demasiado grandes, se P. ¿Cuándo has empezado a sentir una P. ¿Te parece bien que salgan con tan poca las piernas. Empecé a poner música, con tan
entregaban sin cinturón para evitar que se afición por esto de la música? edad? mala suerte que los dos únicos discos que
usara como arma o con fines suicidas. R. Desde muy pequeño, cuando mis primos R. No, porque a esas edades no se tiene la llevaba se me habían caído al suelo y estaban
empezaron a traerme cintas, cedés de Bilbao, suficiente conciencia de lo que se hace o de lo rayados... Me quedé blanco y la gente empezó a
Madrid, Barcelona... Empecé a disfrutar de la que se debe hacer y, a veces, puede ser un gran silbar, a abuchear... Pero gracias a un buen
música y decidí aprender a ”pinchar”. problema , tanto para los padres del chico/a amigo lo solucioné rápidamente porque me
P. ¿Te lo pasas bien realizando tu trabajo o como para los dueños de un local . prestó los suyos. No es que sea muy divertida
simplemente es por ganar dinero? P. ¿Cómo te sentirías si un hijo tuyo quisiera pero es la que más recuerdo y se puede contar en
R. Me lo paso genial , hay días mejores que salir por la noche sabiendo lo traicionera que público, jejej.
otros como en todos los trabajos, pero la es? P. Respecto al tema de las drogas, en el pub
mayoría de días son superdivertidos. En cuanto R. Yo no lo dejaría a edades muy tempranas, no en el que tú trabajas se consume mucho,
al tema del dinero decir que yo estuve en otros quiero parecer un déspota ni un dictador pero poco....
locales en Verín, Coruña, Vigo, etc. y muchas creo que cada cosa a su debido tiempo. Eran R. Pues exactamente no lo sé, porque estoy en
veces no he cobrado, lo he hecho por diversión y otros tiempos pero yo empecé a salir con 17 años una zona apartada y no puedo ver a la gente lo
algunas veces por amistad con otros porque mi primo carnal de 18 años me llevaba y que hace. Lo que sí digo radicalmente es que
compañeros del gremio. El tanto los empleados del pub
dinero no es lo fundamental
de este trabajo pero está
“La movida verinense ya no es lo que era” como los jefes estamos
totalmente en contra de
claro que ayuda mucho. cualquier tipo de droga. Somos
P. ¿Llevas muchos años trabajando en este se hacía responsable de mí. Cuando mis hijos uno de los pocos pubs en Verín que tienen una
pequeño mundo? tengan la edad y madurez suficientes para salir persona controlando fuera de la barra ese tema y
R. Bueno, eso de que este mundo es pequeño... por la noche lo harán siempre que quieran. que por cualquier motivo relacionado con ello
¡Pequeño es Verín! Desde los 17 años: empecé P. ¿Cómo es la movida verinense? esa persona es expulsada del local y se le
como camarero y a los 19-20 empecé como Dj. R. La "movida verinense" ha perdido prohíbe la entrada. Desgraciadamente muchas
P. Como dice el refrán, ¿ es verdad que la muchísimo en muy poco tiempo, han cerrado veces es imposible controlarlo todo y algo
noche confunde? locales, la gente se va a otros sitios... Pero en siempre hay.

EL BOTELLÓN
Analizamos en este reportaje uno de los fenómenos juveniles más controvertidos MIGUEL MONTERO FERNÁNDEZ
¿QUÉ ES EL BOTELLÓN? comúnmente llamados Madrid, la Comunidad de al pub donde se disponen a ir y luego
Según los sociólogos, un botellón es “botellódromos” por los Madrid, Castilla y León, continuar bebiendo incluso después
una reunión masiva de jóvenes de medios de comunicación. Canarias y la Comunidad de cerrados los bares. A partir de
entre 16 y 24 años principalmente, Para abaratar el coste de la Valenciana. Este tipo de 1997, la policía puede confiscar
que se reúne en espacios abiertos de bebida se consume el alcohol medidas han sido criticadas alcohol en lugares públicos si quienes
libre acceso, para consumir la bebida en botellas y tetrabrik de por motivos ideológicos, pero beben son responsables de crear
alcohólica que han adquirido aproximadamente un litro de están ampliamente altercados, y en algunas ciudades una
previamente, pero también se suele capacidad, con hielo y vasos implantadas en otros países y señal indica la prohibición del
mezclar con diversas drogas. de plástico antes de dirigirse a de hecho la limitación de la consumo de alcohol en algunas
pubs o discotecas, donde el disponibilidad del alcohol y la calles, con multas de hasta £600
precio de las bebidas suele ser actuación sobre su precio son (~900 €).
considerablemente mucho estrategias de amplio consenso En Rusia es un hábito tradicional.
más caro. Muchos jóvenes en foros científicos, apoyadas Los bebedores se reunían en
también optan por la práctica por la OMS y los expertos “troikas” para comprar entre tres y
del botellón para evitar el europeos. compartir a la puerta misma de la
consumo del llamado Imagen en la que salen un grupo de jóvenes en medio de un botellón tienda una botella de vodka. En
garrafón, o alcohol COMPETICIÓN DE algunos casos era común agregar el
adulterado, abundante en los locales contribuye a MACROBOTELLONES jugo de un limón u otro cítrico
nocturnos de España. Se practica adelantar la edad de inicio de En la primavera de 2006, se dio el aunque por la disponibilidad limitada
principalmente en España, sin apenas consumo de alcohol y de las primeras fenómeno conocido como de otros cítricos de estación el limón
distinción alguna por regiones, borracheras entre los jóvenes. “macrobotellón”, revelado por los era la opción más aceptada y
aunque, dado que es una actividad medios que el 17 de marzo, en el que atractiva. Tras la caída del
realizada al aire libre, las condiciones ¿CONSECUENCIAS? se citaron un récord de 5.000 comunismo, la afición de los jóvenes
(1) Colocando la botella vacía en la bolsa meteorológicas son cruciales para la LEY ANTIBOTELLÓN personas en la Avda. de Maria por la cerveza ha llegado al extremo
misma. También existe la tendencia Debido a los problemas sociales que Cristina de Sevilla para la "Fiesta de que en 2005 los parlamentarios rusos
entre los abstemios a acudir a estos generaba este tipo de actividades, el la Primavera" que se habían prohibieron el consumo de bebidas
lugares por la concentración de gente Ministro del Interior (de quién convocado a través de Internet. alcohólicas en lugares públicos no
y con el fin de consumir refrescos, dependía entonces el Plan Nacional A través del correo electrónico se destinados para ello, aunque no han
zumos y otras bebidas. sobre Drogas) propuso en febrero de rivalizó para batir el récord de conseguido impedir que los jóvenes
2002 la conocida como “ley afluencia o de duración, lo sigan realizando.
LA POLÉMICA antibotellón”, que prohibía el convocándose espontáneamente en En Francia no existe la costumbre
Su masificación dio lugar a cientos consumo en la calle, regulaba 20 capitales de provincia españolas del botellón, aunque en algunos
de críticas hacia el fenómeno del horarios de venta y promoción del como Madrid, Jaén, Barcelona, puntos de París, como la plaza de
botellón por parte de las autoridades alcohol. Ante las resistencias y Teruel, Oviedo, Murcia, Vitoria, Saint-Michel, próxima a la
y, principalmente de los padres y críticas planteadas, esta ley no se Málaga, Córdoba y Granada la Universidad de la Sorbona, son
madres de los implicados más aprobó, y tras la siguiente mayoría de ellos el 17 de marzo. lugares tradicionales de reunión de
jóvenes y los vecinos, por el ruido remodelación ministerial el gobierno jóvenes estudiantes, pero no se
(2) Vertiendo el calimocho en la botella
producido hasta altas horas de la abandonó discretamente el proyecto. EL FENÓMENO registran fenómenos similares al
madrugada y la suciedad generada. Sin embargo, diversas Comunidades EN OTROS PAÍSES botellón español.
¿CÓMO ES UN BOTELLÓN? Así mismo, la pérdida de control Autónomas aprobaron por entonces En Alemania el consumo de alcohol En la República Checa es habitual
Esta actividad se realiza, en lugares inducida por la intoxicación etílica y regulaciones que iban en la misma por grupos de jóvenes, en la calle, en que los jóvenes se junten en parques
públicos como parques o zonas de la el contexto masivo llevaban dirección, especialmente en lo el metro o en los parques no era para la realización de botellones.
vía pública. En algunas ciudades, asociados con frecuencia actos de referido a limitar los horarios de habitual hasta 2006, pero ha Estas reuniones pueden llegar a ser
donde el botellón se ha centralizado vandalismo, rotura de mobiliario venta de bebidas alcohólicas en empezado a popularizarse desde multitudinarias y realizarse en días
en algún punto en concreto, se llegan urbano y peleas, además de comercios y el consumo de bebidas entonces. normales de semana.
a reunir miles de personas cada fin de frecuentes restos de micciones en la alcohólicas en la calle, como medida En el Reino Unido es habitual que
semana, pasando estos lugares a ser vía pública. Por otra parte, este acto principal, con multas de 300 euros en los jóvenes consuman alcohol, frente
SOCIEDAD LaGaZetadeTerZero pág.13

Nómadas del siglo XXI


Feriantes ¿Camellos y leones a las puertas del Baronceli? No, nos hemos vuelto locos: el circo de la familia Folco aparcó
a finales de noviembre su caravana ante las puertas del Instituto. Como no podía ser de otro modo,
Por el San Lázaro, Verín se llena de puestos de feriantes. Pero LaGaZetaDeTerZero se ha hecho eco de la noticia y ha realizado este reportaje que incluye imágenes y una
suelen aparcar sus caravanas a unos cien metros del Baronceli. entrevista a una de las trapecistas, Cheyenne, que atendió amablemente a los reporteros de 3º B...
Nuestros reporteros se acercaron a una de ellas para conocer
de cerca a estos nómadas modernos, de Ourense, pero que se
mueven por toda la geografía gallega. “El circo es mi vida”
Cheyenne Folco es una trapecista de 19 años que trabaja en el GRAN CIRCO
DE MÓNACO. Lleva en este mundo desde los cinco años, así que nadie como
ella nos puede contar los pros y los contras de la vida en el circo.
UN REPORTAJE DEL GRUPO 3º B
Pregunta: ¿Quiénes trabajan en muerto y ahora mismo tenemos dos espectáculos?
vuestro circo? dromedarios, dos ponis, un caballo, un R: Solo mi primo de siete años que
Respuesta: Es un circo familiar, pero burro, dos leones y una cría de león. hace de payaso, los demás solamente
aún así trabaja gente ajena a la familia. También tenemos animales domésticos ensayan.
P: ¿En cuántos lugares soléis como perros y pájaros. P: ¿Cuánta gente tenéis ahora
actuar? P: ¿Qué comen estos animales? trabajando sobre la pista?
R: Viajamos por toda Europa, pero R: La cría de león puede llegar a comer R:Ahora mismo somos siete.
generalmente en España. un kilo y medio de pollo diario; los P: Para un buen montaje del circo,
P: ¿Es muy difícil la vida en el circo? herbívoros comen forraje y los ¿cuánto se tarda?
R: Si, bastante, no es fácil, te duele carnívoros y los dromedarios comen R: Para que esté todo bien tardamos
todo el cuerpo, tienes dificultades en el carne. dos semanas, pero depende del lugar,
trabajo, no tienes casa fija, al principio P: ¿Es difícil el transporte de normalmente tardamos mucho menos.
cuesta mucho... animales? P. ¿Durante los espectáculos
P : ¿ E s cuantas veces
complicado os cambiáis?
compaginar el R: Unas doce
trabajo con los veces.
estudios? P: ¿Los
R: No es tan trajes los
diferente a como compráis o
piensa la gente, los hacéis
se parece vosotros?
En la imagen superior, la caravana de los feriantes entrevistados, bastante a R : L o s
en la Avda. Portugal. En la inferior, nuestros reporteros en plena entrevista.
vuestra vida. hacemos
SANTI ÁLVAREZ, ISMAEL VÁZQUEZ E IVÁN VILLARINO Tenemos una nosotros.
P. ¿Qué atracción tiene usted? los demás niños. Si los días de caravana- P: ¿A qué
R. Tengo un tren y puestos de colegio cuadran en días de alguna escuela, en la hora suelen
garrapiñadas. fiesta a la que tenemos que ir, q u e u n a empezar las
P. ¿Le viene de familia el entonces les hacen un papel para profesora actuaciones?
negocio? que asistan a cualquier colegio de asignada por el R: Sobre las
Si, yo he vivido desde pequeña la zona más cercana. Ministerio a la siete ya que
esta manera de vivir. P. ¿Cómo es la relación con los que cambian son sesiones
P. ¿Todo pertenece a la misma otros feriantes? cada año, da de tarde.
familia? R. Nos respetamos clases de nueve a P: ¿Cuánto
R. No, cada feriante tiene su mutuamente; ningún feriante dos, el resto del cuestan las
atracción. nuevo nos quita los lugares día dos horas son Caravana del circo de la familia Folco, frente al Baronceli entradas?
P. ¿Están todo el año en la donde ponemos las atracciones. para ensayar y el R: Los niños
caravana? P. ¿Habéis tenido algún resto libre. pagan 10 € y los adultos 12 €.
P: ¿Disponéis de un lugar fijo para R: Sí, debemos transportarlos con P: ¿Qué tal vuestra actuación en
R. Solo en la temporada de problema en las fiestas o con las cuidado, ya que nos pueden saltar a la Verín?
ferias, de marzo a octubre. caravanas con la gente? vivir?
P. ¿Durante cuánto tiempo R. A veces te miran mal, porque R: Si, tenemos una casa fija en Orense cara, mordernos… R: Los dos primeros días muy bien
donde estamos empadronados. P: ¿Ha sucedido algo de esto en pero el domingo por causa de la lluvia y
están en cada lugar? piensan que eres gitano. Pero en vuestro circo?
R. Dependiendo de las fiestas, general ningún problema. P: ¿Gozáis de vacaciones? el barro tuvimos que desmontar el circo,
R: Si, tenemos quince días en junio R: No, nunca, ya que los animales ya que nos parecía injusto que la gente
una semana, un mes… P. ¿Ha tenido alguna vez
P. ¿ P o r d ó n d e s u e l e n algún problema de seguridad? para ir a Italia a visitar a nuestra familia. están bien domesticados y así podemos pagara y tuviera que estar en esas
trabajar? R. No, cada vez que montamos P: ¿Lleváis bien eso de cambiar trabajar en múltiples espectáculos. Son condiciones.
tanto de lugar? casi como perros. P: ¿Te has planteado alguna vez
R. Por la zona de Orense, Vigo y las atracciones las revisa un P: ¿En qué consisten estos dejar el circo?
Lugo. inspector de seguridad. R: No, porque venimos desde Italia, es
mucho ajetreo, viajes muy largos… sin espectáculos? R: No, el circo me encanta, aunque es
P. ¿Cómo es vivir en una P. ¿Es rentable el empleo de R: Hemos cambiado el espectáculo, muy duro.
caravana? feriante? contar los accidentes en el transporte.
P: ¿Cuántos animales tenéis en el antes mi primo creaba la sensación de P: ¿Qué harías si te obligasen a
R. Es como vivir en una casa R. Unas veces se gana y otras se un sueño pero ahora hemos vuelto al dejar el circo?
normal, pero en pequeño. pierde, depende del tiempo, de la circo?
P. ¿Van los niños al colegio? gente, del día… es como un R: Podemos llegar a tener hasta veinte circo tradicional y cada función dura R: Ya no sería yo si me quitan el circo,
R. Claro, van al colegio como comercio andante. animales diferentes pero algunos se han dos horas. es mi vida.
P: ¿Trabajan niños en estos
LaGaZetadeTerZero pág. 14
Especial DIFERENTES, IGUALES
“Castro de Baronceli” escrito en lengua urdú
ChoudhryAnsarAlí Tarar
Pakistaní en Verín, propietario del “Rico Doner Kebab”
Desde el 18 de septiembre de 2009, Verín cuenta con una nueva oferta gastronómica: comida turca y griega en el restaurante
“Rico Doner Kebab”, abierto en las Galerías Zagros. Su propietario se apellida Alí, pero él lo ha tomado como nombre de pila
para que a nosotros nos resulta más fácil de pronunciar y recordar. Es de origen pakistaní, pasó por varias ciudades de España,
Portugal e Italia y, finalmente, llegó a Verín procedente de Burgos, donde vivió durante siete años. Gracias a su amabilidad, las
alumnas de 4.º D hemos podido entrevistarnos con él para hablar de su vida, su negocio y sobre Pakistán sin salir del aula.
“No me gusta que nos llamen terroristas islámicos”
¿ Cuánto tiempo hace que has Nuestra religión lo permite, hasta ¿ Cómo está la actualidad en tu una zona muy tranquila y muy ciudades grandes sólo un poco. El
llegado? cuatro mujeres. Pero pocos se casan país? importante: Punjab. Yo soy de un burka lo podemos encontrar en
Llevo 10 años por España, varias veces. La gente con pasta, sí En este momento una provincia sitio pequeño que se llama Pindi regiones más apartadas.
Portugal e Italia. Entré en Europa que lo hace. La mayor parte de ellos limítrofe con Afganistán es la que Kalu. ¿ Cómo fue tu llegada a España?
por Oporto. De allí me fui a Sevilla, Me llevó una semana llegar hasta
donde permanecí cuatro meses hasta Europa. Salimos del aeropuerto de
marchar a Madrid otros cuatro 4 Karachi, nuestra segunda capital,
meses y de allí me fui para Logroño. hasta el norte de África: Siria y
Después estuve en Italia, en algunos después Túnez y Argelia. Me metí
pueblos turísticos cerca de Nápoles. en un barco de pesca sin papeles por
Desde allí volví a Portugal a buscar muy poco sueldo. Nos mareábamos
algunos papeles y luego volví a todos. Al tercer día o así llegamos a
Italia hasta que una amiga muy Portugal. Abandonamos el barco y
especial me ayudó con los permisos echamos a caminar dos kilómetros
y me llamó para trabajar en Burgos. hasta llegar a la parada del autobús.
Estuve siete años, desde el 13 de Estábamos muy sucios y nos
enero de 2004, porque me gusta sorprendimos como iban vestida las
mucho Burgos. Soy presidente de la mujeres.
Asociación hispano-pakistaní de ¿ Ves racistas a los españoles?
Burgos y vicepresidente de FERINE Un poco de racismo existe. No hay
(Federación Estatal de Asociaciones que ver a la gente por la raza sino por
de Inmigrantes y Refugiados). Es lo buena persona que puedas ser.
una Federación muy grande, con Aunque esté contento en España me
central en Madrid. da mucha pena que digan
¿ Cómo has acabado en Verín? “terroristas islámicos” o “los
Verín siempre era sitio de paso para terroristas pakistaníes” refiriéndose
mí porque tengo un hermano en a todos. También tenemos otras
Guimaraes (Portugal) y pensamos cosas conocidas en mi país como el
que este sería un buen lugar para K, una de las montañas más grandes
negocio. Abrimos el Doner Kebab el del mundo.
18 de setiembre de 2009. ¿Qué te ha llevadoa abrir un
¿ Tienes muchos estudios? negocio de comida turca siendo
Salí de mi país muy joven, con 21 pakistaní?
años, y también me casé muy joven. En Portugal y España los
Cuando me casé tenía 20 años y mi restaurantes turcos los llevan casi
mujer 17. No tengo muchos todos los pakistaníes o de Bangla
estudios, pero he trabajado en Desh. Llevamos el negocio nosotros
muchos países. Además de urdú y con los productos turcos.
punyambí que son lenguas Restaurante hindú, de comida
maternas, hablo inglés, portugués, nuestra, sólo hay en Vigo y no sé si
italiano y castellano. en Coruña.
¿Tienes hijos? ¿Tiene bastante éxito la comida
Sí. turca?
¿Tienes familia en Pakistán? La verdad es que sí. Es una comida
Sí, mucha. son de Arabia Saudita porque tienen más conflictos da desde la invasión ¿ Cómo se llevan con la India? sabrosa y también muy económica.
¿Les mandas dinero? mucho dinero. de Irak y el tema de Afganistán. Mi En realidad, India y Pakistán eran Desde que abrimos en septiembre,
Claro que sí. En Pakistán las ¿Prácticas el Ramadán también país limita además con China y la el mismo país pero en 1947 se siembre hubo días de lleno. Aunque
personas mayores deben ser aquí? separaron. después de carnavales bajó un
cuidadas por sus hijos. Yo siempre. Continúa montón. No hay tanta gente como
¿Te gustaría volver a tu país de Me da igual si habiendo antes. Pero estamos contentos.
vacaciones o de forma definitiva? estoy de viaje problemas por ¿Cómo es vuestra clientela?
Desde 1999 sólo he ido una vez, en en cualquier la región de Son jóvenes, desde 18 años hasta
enero del 2005, 21 días. Pero a país o como Cachemira. treinta y tantos. Gente mayor, poca.
finales de año iremos para la boda de esté. Aunque Los fines de semana hay veces que
¿ Se nota la
mi hermano. Las bodas de mi país trabaje trece no cabe más gente dentro y espera
crisis allí?
son muy interesantes porque duran h o r a s . fuera, se sientan dos en una silla…
Sí. Se nota
cinco o seis días, y es como una Ramadán no ¿Cuántos trabajadores sois?
mucho, igual
película. Tiene un montón de gastos. sólo dice que Dos y una camarera de Verín para
que aquí, pero
Sólo para oro de la chica: doce o no hay que los fines de semana.
estamos más
trece mil euros. El vestido del c o m e r. D a ¿Y tú que nos puedes contar de
habituados.
primer día, más o menos, 1.500 una vía buena la comida gallega?
a la vida. No ¿ Cómo es la No la he probado aún. Por mi
euros. Por lo menos son tres
vestidos. Cuando el chico va a casa puedes ni situación de religión no puedo comer nada de
de la chica lo acompañan por lo fijarte en las las mujeres? cerdo, ni jamón ni nada. ¿Qué me
menos 300 personas para los que chicas por la No trabajan recomendáis?
hay que hacer la comida de siete o calle. Con tu fuera de casa. ...pulpo.
nueve platos. Gusta mucho en mi propia mujer Hay algunas Espero este año probarlo.
país el cordero, que es muy caro. no puedes ni que sí, en la ¿Qué te parece la vida en Verín?
Alí procede de una pequeña localidad en la provincia de Punyab (googlemaps). medicina o
Pero al día siguiente se une la dar un beso. Bien. Echo de menos dos cosas
familia de la chica, igual 400 Pero también en Ramadán no India. En las fronteras, aunque están profesoras, muy importantes que no hay aquí:
personas más. puedes hablar mentira, no puedes cerradas, hay tráfico de armas. La p e r o no muchas. Tampoco una estación de tren e industrias.
¿Tú te casaste allí? hacer ninguna cosa mala. Por eso situación esta mejorando pero los conducen. En mi región las mujeres También más organizaciones de
Igual otra vez aquí (bromea). Ramadán va a traer cosas buenas a tu países tienen que hablar mucho más. no llevan burka. La mayoría llevan cultura.
vida. En mi zona no había atentados, era un pañuelo en la cabeza y las

Conclusiones personales
SHEILA afirma que “con Alí hemos que las mujeres en Pakistán no todo o contrario: deulle traballo a simple feito de que haxa terroristas e barata (un kebab custa 3'80 euros).
conocido muchas cosas sobre trabajen fuera de casa y algunas ni unha persoa de aquí. Desde que pakistanís como os hai noutros países. Gustaríame probar máis pratos e
Pakistán, sobre su cultura y sobre la siquiera puedan conducir. chegou de Pakistán aprendeu os Él o único que pretende é levar unha tamén a comida hindú.”
religión islámica. No ha venido a idiomas e intentou integrarse na vida honrada.”
España con el propósito de quitarnos ALBA dice que “dende o día da sociedade de acollida. Moitas grazas, Alí, por esta
el trabajo sino que ha abierto su entrevista dinme de conta de que o LILIANA reconoce que “da entrevista “a domicilio” e a lección
propio negocio de comida turca y nos noso país é moito máis racista do que Para OLGA, “os inmigrantes veñen comida turca eu só probei os kebabs de humanidade.
ofrece sabores diferentes a los que pensaba. Alí é unha persoa moi limpa por necesidade e non para roubarnos de cordeiro e polo. Están moi bos e
estamos acostumbrados. e educada. Din que os estranxeiros nos o traballo. Alí non é un ladrón. Faille bótanlle unha salsa de iogurt que 4º ESO Diversificación.
No me gusta lo que nos contó sobre quitan postos de traballo, pero el fixo moito dano que a xente o xulgue polo está moi rica. Ademais, é abundante
Especial DIFERENTES, IGUALES LaGaZetadeTerZero pág. 15

Samuel Jiménez Romero, el primer chico gitano de Verín en obtener el título de ESO
Le hemos hecho una entrevista a Samuel Jiménez con ayuda de nuestro profesor de Lengua castellana y su mujer,
profesora de Religión Evangélica en el IES Taboada Chivite, donde él estudia 4º de ESO. Samuel tiene 16 años y vive en
Verín. Su hobbie es el fútbol: es del Real Madrid y sus jugadores preferidos son Raúl y Kaká. También le gusta mucho la
música, es fan de Estopa. En cuanto a sus creencias, es cristiano evangélico, y es el primer gitano en sacar el título de la ESO
IONE LEADBEATER y VANESA SARAIVA

“Para mí no existen razas, solo buenas y malas personas”


P. Soléis vivir hacia las afueras, Otros me dicen que aproveche la haya desilusionado, no, pero tengo P. ¿Qué sientes al ser el primer sobre todo al salir por la tele?
¿por qué? oportunidad. ganas de trabajar ya. gitano que saca la ESO en Verín? R. Mala. En la tele siempre sacan lo
R. No siempre, yo por ejemplo vivo P. Lo habitual es que los chicos P. ¿Qué ciclo de formación R. Todavía no la he sacado, jeje. No peor de los gitanos: drogas, peleas...
en un piso. Pero normalmente gitanos a los dieciséis años profesional? le doy importancia. Bueno, hombre, P. Es una costumbre que todos los
siempre se aparta a los gitanos, son abandonen los estudios, ¿por que? R. Aquí como no hay de asistente es un privilegio. gitanos vayáis juntos a todos lados,
los payos los que no quieren vivir con ¿Qué te parece? social, tendría que ir hasta Coruña. Si P. ¿Alguna vez has deseado no ser ¿por qué?
ellos. Si os fijáis, la gente siempre R. Pues si no tienen ganas de no, de administrativo. gitano? R. Porque somos muy cariñosos
está haciendo manifestaciones para estudiar que lo dejen. P. ¿Qué piensas ser de mayor? R. No, nunca. hacia la familia. Para nosotros ante
que no les den pisos a los gitanos. P. ¿Por qué crees que lo hacen? R. Aún no lo tengo decidido, antes P. ¿Cuáles son los problemas y todo es la familia.
P. ¿A qué se dedican tus padres? R. Porque la moda que hay es de no quería ser periodista… pero hay que beneficios de ser gitano? P. ¿Qué costumbres diferencian a
¿Les ayudas? los gitanos de los payos?
R. Se dedican a la venta R. Sobre todo lo de las mujeres,
ambulante… Mi padre además se que tienen que llegar vírgenes al
dedica a la chatarra. Yo suelo matrimonio; si no lo son, el que ha
ayudarles en las ferias. tenido relaciones sexuales con ella
P. ¿Tienes buena relación con tiene que casarse, y si se niega
ellos?¿ puede haber enfrentamientos
R. Sí. entre las familias, por ese motivo
P. ¿Estaban de acuerdo con que hay muchas peleas.
estudiaras? P. Tenéis fama de machistas.
R. Sí, aunque no se preocuparon ¿Es verdad?
demasiado por el tema; fui yo quien R. Sí, somos un poco machistas,
me empeñé en acabar la ESO, pero porque muchas veces me han
no podría haberlo hecho sin preguntado si nosotros, los chicos,
apoyarme en Dios. también tenemos que llegar
P. ¿Sales a menudo de fiesta? vírgenes al matrimonio, y eso se
R. No. mira menos. Hay mucho
P. ¿Tienes novia? machismo, sí.
R. No se puede decir… (ríe). P. ¿Qué te parece que se utilice
P. ¿Te casarías con una paya? “gitano” como sinónimo de
R. Si estuviera enamorado de ella falso, rastrero…?
sí. R. Me parece mal… Yo soy
P. ¿Cómo verían eso tus padres? gitano y la gente que me conoce
R. Pues… mis padres son muy sabe que soy buena persona,
antiguos, lo aceptarían con el aunque hay poca gente que siga
tiempo, pero al principio estarían diciendo esas cosas.
muy mal, en dos o tres meses no me P. Hay gente muy cruel y
querrían ni ver. racista con los gitanos, ¿qué te
P. ¿Qué diferencias hay entre parece?
las chicas gitanas y las otras R. Yo por suerte me he criado en
chicas? Verín, y yo nunca he sufrido
Ahora ya no tantas, aunque aquí racismo, siempre he estado muy
en Verín sí, las gitanas de aquí son estudiar y todos siguen la misma estudiar mucho… Administrativo o R. Problemas... pues si te ven con involucrado con la cultura paya.
más conservadoras. moda. asistente social, algo en lo que pueda una paya, ya piensan mal. Pero no solo hay racismo de los
P. ¿Cuántos hermanos sois? P. ¿Qué te motivó a ti a seguir ayudar a la gente. Beneficios... costumbres como que payos a los gitanos, sino también de
¿Cuántos sobrinos tienes? estudiando? P. En el instituto hay buen rollo hay que respetar a los mayores y a los los gitanos hacia los payos. A mi
R. Somos siete hermanos y tengo R. El ver que yo podía y valía y que con tus compañeros? padres, eso lo veo muy bien. parecer no existen las razas, para mí
diez sobrinos. me gustaba, y viendo como estaba la R. Sí. P. ¿Por qué los gitanos famosos solo existe la raza humana: o eres
P. ¿Les animas a que sigan economía en las ferias, decidí seguir P. ¿Notas que los profesores te son casi siempre artistas mala o buena persona.
estudiando? estudiando. tratan de forma diferente por ser relacionados con la música? P. ¿Qué crees que haría falta para
R. Sobre todo a mi hermano P. ¿Piensas seguir estudiando? gitano? R. Porque es así la cultura gitana, a que payos y gitanos se llevaran
pequeño y a mi sobrina. R. No estoy totalmente seguro, pero R. No, a mí en Verín nunca. Es más, todos los gitanos les gusta la música mejor?
P. Y tus amigos gitanos, ¿qué he decidido coger un curso de a veces noto como algunos gitana. R. Pues que se respetaran unos a
opinan de que estudies? formación profesional, por lo menos profesores se preocupan mucho por P. ¿Cuál crees que es la imagen otros.
R. Algunos me dicen “¿para qué tengo el graduado. No es que me mí. que tienes los payos de los gitanos, P. Muchas gracias Samuel, ha
estudias?”, “¿no te da vergüenza?”. sido un placer.

Carta ós alumnos do Baronceli


Lembrádevos de Abdoulaye RITA GONZÁLEZ, MAESTRA DE
PEDAGOGÍA TERAPÉUTICA DEL
IES CASTRO DE BARONCELI

Un día do mes de maio, coma a solicitude de asilo en España. mellores, acostumado a probas ben Estou segura de que poría moito que non teñen recursos.
sempre cando me ergo, acendín a Pero, segundo afirma CEAR máis difíciles. Sorrío ó imaxinalo afán en sabelo todo, en coñecelo Obrigatorio polo deber que temos
radio. Mentres me preparaba para (Comisión Española de Axuda ao na aula de informática procurando todo, en que grazas o estudo o seu todos de aprender uns contidos
vir ó instituto, a noticia do que lle Refuxiado), pese a ter a fado cambiase. ¡Como mínimos, que garantan o
acababa de acontecer a Abdoulaye autorización de residencia, non se agradecería deixar o fusil polo desenvolvemento nunha sociedade,
Kone bateume o corazón. lle permitía viaxar á Península. Así lapis! ¡Cantos motivos tiña para onde o nivel de estudos favorece
Amoreáronse na miña cabeza que, decidiu esconderse de polisón aproveitar todas as oportunidades unha maior calidade de vida.
moitas das vosas faces, sorrisos, nos baixos dun camión e chegar a que ofrecía o noso instituto! Abdoulaye non contaba con todo o
miradas. Todos vós fixerades un península. Pero caeu, co vehículo Lembreime de vos ante a noticia, que nós temos. Non tiña case nada.
esforzo para que cousas así non en marcha, e faleceu. porque cada un de vós, seguro que Porén a súa actitude de cara a vida
aconteceran. Vós tiñades Nesa morea de pensamentos ante ten un pouco das características de era de loita, de non aceptar o seu
colaborado con Save the Children tan terrible noticia, empecei Abdoulaye, un pouco da súa fado. Ninguén de nós ten unha
para recadar fondos para Costa de imaxinar que tería acontecido se valentía, do seu esforzo, do seu situación tan difícil como a que tivo
Marfil. Para mellorar o acceso a Abdoulaye, ós doce anos, fose tesón, mesmo un pouco da súa el. El non desperdiciou ningunha
unha educación de calidade para os rescatado daquel secuestro e tivera temeridade ou da súa tristura. Pero das posibilidades que lle ofreceu a
nenos afectados por conflitos a oportunidade de estudar no noso do que non cabe dúbida é que todos vida para mellorala. El tiña unha
armados. instituto. ¿Que faría Abdoulaye? tedes case tódolos motivos para situación ben adversa pero loitou
Abdoulaye era un mozo marfileño, Eu imaxínome un Abdoulaye cheo non desaproveitar os recursos que por cambiala. Por iso, non o
de vinte anos, que viña fuxindo do de inquedanza por aprender. Estou ofrece o noso instituto. esquezades, cando teñades unha
seu fado. Despois de que a súa nai segura que non desperdiciaría Abdoulaye Kone, en una foto Todos nós debemos de andar a situación difícil, que vos pareza
tomada con el móvil por un amigo
fose asasinada, e que el fose ningún dos contidos que debía de (Faro de Ceuta) procura de mellorar o que nos desfavorable, lembrádevos de
secuestrado para ser adestrado coñecer, contidos de sociais, acontece. Nós que temos a sorte de Abdoulaye.
como neno soldado para un grupo naturais, matemáticas, linguas, vivir en países onde o ensino é
armado, fuxe do seu país e chega a p l á s t i c a … S e g u ro q u e e n información sobre o seu país, os gratuíto e obrigatorio. Gratuíto
Ceuta, onde tiña admitida a trámite Educación Física sería un dos seus amigos, os seus coñecidos. para que chegue a todos, incluso ós
LaGaZetadeTerZero pág. 16
PROTAGONISTA
Cuando llegó a Vigo para estudiar Arte Dramático, Rubén se apellidaba Rodríguez; y cuando salió de la Escuela y comenzó
a subirse a los escenarios, lo hizo adoptando el nombre del pueblo que le vio nacer, Riós. Desde entonces, Rubén (Riós) ha
tenido una carrera meteórica, trabajando en series de televisión, protagonizando películas, dirigiendo cortometrajes... Ha
pisado multitud de teatros, platós, salas de proyección... pero no ha olvidado el camino de regreso a su pueblo natal, donde
sigue siendo, para sus amigos y vecinos, simplemente, Rubén, “o fillo do carniceiro”. Ya había estado en el Baronceli el año
pasado para dar una charla y enseñarnos su corto Adeus, Edrada. Hoy LaGaZetaDeTerZero tiene el placer de entrevistar a
nuestro actor y director más universal, que ha vuelto a ganar el Premio Mestre Mateo por su nuevo corto Coser e cantar.

RUBÉN RIÓS
P. ¿Por que decidiste llamarte
Rubén Riós?
R. Porque me gusta o pobo no que
pois mira tu...!”. Eu tiña 13 anos.
Despois lía moitos tebeos de teatro e
con 18 anos empezei estudiar arte
R. Eu creo que a pregunta sería
mellor “Como quero que me vexan
MARTA GAGO, Mª ISABEL SALGADO, JÉNIFER PRIETO, ISMAEL VÁZQUEZ, IVAN VILLARINO

de maior” porque o que quero ser xa o


queren ligarte [risas]. Ligas máis, si,
porque coñeces máis xente e a xente
tamén ao coñecerte acercáseche
para o malo. Cando fas algo malo hai
moitas máis críticas, pero cando é bo
e gusta o teu traballo é moi
vivo, a xente... Riós a min non me dramático. Por iso o de facer obras no son, eu son actor, e de maior quero máis. Pero claro, despois tamén te gratificante. A un carpinteiro que fai
debe nada, pero Riós situouse no colexio e actividades extraescolares que cando falen de min, sexa morto preguntas se é por interese ou se é por un banco non lle dan tantas palmadas
mapa despois de me chamar eu está moi ben. ou sexa vivo, a xente bote un sorriso. que realmente lles interesa falar nin lle din “que ben o fas”, sin
Ruben Riós. É moi bonito que cada embargo, a un actor… Aínda o outro
vez que pasan por aquí, a xente veña día ía pola rúa e atopeime cunha
onda meus pais e meu irmán señora: estivemos falando dez
preguntando por min. Algúns dinme minutos pero eu tiña moita presa e
“Coño, faltaba no cartel ‘Rubén’, so dixenlle “señora eu atendoa pero teño
vimos Riós!”. É gratificante, a min moita presa”. “Xa pero é que ti
alégrame levar o nome do meu pobo. métesteme na casa todos os
Creo que son zonas moi bonitas, pero domingos sen permiso”. Entón desde
realmente están mortas; entonces eu ese punto de vista é o bo, que ti sen
creo que todo o que se poida facer querer entras na casa de toda a xente
por estes pobos será pouco. porque hoxe pola tele e internet está
P. ¿Qué cosas de Riós echas más de todo á orde do día. Por exemplo, se
menos cuando estás por ahí? non fora actor agora non tería
R. Pois todo, en xeral. A ver, todos os oportunidade de estar aquí falando
pobos teñen as súas cousas boas e as con vós. O máis bo de ser actor é que
súas cousas malas. A min gustaríame vivo do que me gusta. Que conste que
que fose todo o ano veran, porque non teño nada en contra dos
aquí no verán pásase moi ben, ven a carpinteiros, porque eu vexo que os
xente, nas festas pasámolo moi ben. futbolistas e os actores non son os
O que boto de menos de Riós son máis felices. O que hai que facer é o
eses momentos cando tiña a vosa que realmente che gusta.
idade, eses recordos pois son unha P. ¿Que tal te llevas con tus
pena, vanse e non volven. Eu lembro compañeros de trabajo?
que cando tiña a vosa idade polas R. Ben non, estupendamente ben,
noites nas escaleiras do parque había Home, hai xente coa que tes máis
sobre unhas corenta ou cincuenta feeling, pero realmente ben. Teste
persoas, e iso vai acabando, cada vez que levar con todos porque ademáis o
imos a menos, a xente maior vai noso traballo non é como nunha obra
morrendo e a xente nova ten que en que cada un pode pór unha cousa e
buscar a vida fora. Boto de menos á o outro outra; no noso é o contacto tu
xente, boto de menos este silencio a tu, entón si te levas mal cun
que temos agora, boto de menos compañeiro pois o feeling ese que ten
moitas cousas, pero bueno, botar de que haber entre os actores desaparece
menos ás veces é bo, porque as e o traballo non é tan crible. Imaxina
cousas que botas de menos despois que tes moitos problemas na vida real
valóralas dúas veces. con alguén, chegas ao plató e tes que
P. ¿Tienes mucho tiempo libre? facer unha secuencia na que te tes que
¿Que te gusta hacer? rir e partir o cu, pois teste que rir.
R. Pois o que estou facendo agora, Entón canto mellor te leves co outro
falar con xente que coñezo de toda a actor mais vai sacar o outro actor de ti
vida, ir tomar unhas cervezas cos e mais vas sacar ti del, non? Desde
amigos... Eu sempre que podo veño a ese punto de vista, os premios que me
Riós, non vou a Benidorm nin nada, levan dado, parte é como profesional
quero facer unha casa aquí. e parte é como a boa persoa que son,
Evidentemente aquí non hai dígoo sen ningún tipo de problema,
subsistencia para o meu traballo, porque antes de ser un bo profesional
pero si existira un helicóptero que en hai que ser unha boa persoa. Se non
dez minutos me levase a Santiago eres unha boa persoa e vas
viviría en Riós, pero evidentemente fastidiando os demais probablemente
iso non pode ser. Gústame moito caias polo teu propio peso.
xogar ao futbol e ao tute. P. ¿Cómo te sientes cuando estás
P. ¿Cómo empezaste para llegar a actuando y te están grabando? ¿Te
ser actor? ¿Era el sueño que tenías pones nervioso? ¿Tienes algún
desde pequeño? truco para las escenas difíciles?
R. Eu non era moi bo estudiante, R. Ao principio si me puña nervioso,
entonces sempre me dician “ai, este pero é coma todo. E coma cando se
rapaz non estudia nada, todo era mal coñece a unha persoa: a medida que
mal mal mal” ata que un día eiquí nas vas collendo confianza e que te levas
Ventas me deron a oportunidade de Rubén, en casa de sus padres, en Riós ben con el, vas de festa con el,
facer unha obra de teatro aínda que o invítalo a casa... Desde ese punto de
papel protagonista llo deran a outro P. ¿Eras un niño traste? contigo. Hai que ter os pés no chan, a vista, ao principio estaba nervioso
rapaz. E a min iso gustábame: ler en R.Trastísimo.. P. ¿Con cuantos años empezaste a xente que está o teu lado todos os porque non tiña case confianza.
clases en alto, todo o que era actuar P. ¿De chaval tenías buenas notas? trabajar como actor? días, a que che o bo e o malo, esa sí Cando empezei en Libro de Familia,
diante da xente a min gustábame. Por ¿Destacabas en algo? R. Con 22. merece a pena. traballaba con actores de moito nivel,
eso son tan paiaso, vos coñecédesme P. Non, era mal estudiante, cousa que P. ¿Y en el mundo de la televisión? P. ¿Qué es lo que más te gusta de ser e sentiame un pouco so. Pero agora, a
ben. Ese día dixeronme por primeira non vos recomendo porque R. Sete anos levo. actor? medida que pasa o tempo (xa levo
vez “que ben o fixo”; foi a primeira realmente agora arrepíntome. P. ¿Ligas más ahora que eres R. Pois o que máis me gusta de ser sete anos nesta profesión), podes
vez que me dixeran que fixera algo P. Cuando eras pequeño, ¿qué famoso? actor e que chegas a moita xente. É un facelo mellor ou peor, pero vas
ben. Iso valeume para dicir “Joder, querías ser de mayor? R. Non é que ligues máis, e que traballo máis valorado, para o bo e confiando en ti mesmo.
continúa en la página siguiente
PROTAGONISTA LaGaZetadeTerZero pág. 17

Agora xa non me poño tan nervioso, padres? Edrada foi moi especial, porque foi o outras culturas: sabemos que nos nenos. Eu creo que os nenos non
aínda que sempre hai días nos que tes R. A ver se me entendedes, eu non me meu primeiro traballo, e eu despois Estados Unidos teñen animadoras teñen malicia, a veces pórtanse mal,
máis nervios que noutros, é cousa da desnudei, desnudouse Martiño, a de acabar non pensei que fose rodar nos institutos, que comen pero eu creo que se portan mal por
situación personal. personaxe que eu interpretaba. outra curta. Os do equipo que hamburgesas... pero eles non saben o inercia. Un neno non é capaz de dicir
P. ¿Te cuesta mucho aprender los Rubén Riós nunca se desnudaría. Hai traballaron comigo, que xa levaban que nós facemos aquí. Esa é a miña “Voulle por a zancadilla, porque se
guiones? xente que non o entende, que din anos nisto, dixeronme “Rubén vas intención, que as nosas historias, dos lle poño a zancadilla, pois...”. Os
R.Ao principio si, agora non. “Mira que desnudarte...” pero meus grabar outra”. Eu pregunteilles por nosos pueblos, chegen fora, e que nenos din todo tal cual, como as
P. ¿Tienes alguna superstición en pais entendérono, non lles quedou qué e eles dixéronme “Porque sí, tío, vexan que aquí non temos persoas maiores, que ás veces dinlle a
los rodajes? outra, quero decir, eles entenden o porque moi ben esta...”. E eso que animadoras nos institutos nin imos a unha chica “Ai como engordaste,
R. Ningunha, non son supersticioso. meu traballo, eu vivo desto e non me aínda non a viran, so viran a forma de salóns, aquí vamos a verbenas, rapaza”. As persoas maiores dino
P. ¿Que te gusta más, ser actor o meto con nadie nin estou facendo traballar que eu tiña. facemos queimadas, namorámonos inconscientemente, os nenos porque
director? nada ilegal, e se o guion o necesita e o P. ¿Por qué crees que tuvo éxito dunha forma distinta da que se todo o que lles pasa pola cabeza
R. Se é que me dan tantos premios inmediatamente lles baixa á lingua. A
como director é porque non lle gusto min gústame aproveitarme deso,
a ninguén coma actor, que nunca me porque lles quito máis. En Adeus
deron premio ningún coma actor Edrada o protagonista era un neno,
[risas]. Os premios que me levan en Coser e Cantar unha nena, pero na
dado, dous en Galicia e varios en seguinte curta non vou ter case nenos.
España, mais un que me deron en P. ¿Das libertad a los actores o los
Cuba, son como director. Eu controlas mucho? ¿Te hacen caso?
formeime como actor, e agora non R. Si, claro. Eu como son actor pois
vivo de ser director, pero non sei como hai que tratar aos actores,
descarto que o día de maña o que me doulles a libertade que eu vexo.
dea os cartos sexa a dirección. A día Realmente a xente coa que traballo é
de hoxe gústanme as dúas cousas. tan seria e tan profesional que
P. ¿Que premios has ganado? tampouco hai que dicirlles moito; eu
R. O último regalo da miña nai polo dígolles o que quero, dígolles a
aniversario foi unha vitrina. Terei uns psicoloxía do personaxe, poñolle
quince ou vinte premios: de Cuba, de matices, e eles fanme caso claro, son
Frankfurt, de Torre La Vega, dous en profesionais. Cóstame máis cos
Galicia... Pero eu aos premios non hai nenos, por exemplo na escena de
que darlles importancia, valen para Coser e Cantar que rodamos na
animarme a seguir traballando, pero igrexa había unhas vinte nenas. Esas
se lles das moita importancia quedas secuencias son moito máis
pensando nese premio e non te metes complicadas e non se lles pode dar
no seguinte traballo. moita libertade.
P. ¿Cómo te surgió la oportunidad P. ¿Con qué tipo de director te
de trabajar en Libro de Familia? identificas más?
R. Foi de casualidade totalmente. O R. Realmente eu non teño ídolos nin
papel que fago eu en Libro de nada deso. Normalmente, un que
Familia estaba para outro actor, e a empeza no fútbol, por exemplo, ten
min chamáranme para outra serie. como meta ou como estilo a Cristiano
Pero ao outro actor chamárono desa Ronaldo, e un director que empeza
serie para a que ía ir eu, ofrecéronlle ten como meta ou como estilo a
máis cartos. Entón el deixou Libro de Reporteros de LaGaZetaDeTerZero, tras la entrevista a Rubén Riós Amenábar ou Cuerda. Pero eu non
Familia, que aínda non empezara. E manda o director, pois enamoran nos Estados teño ningún referente, gústanme
o que son as cousas, a outra serie non hai problema. Adeus Edrada? Unidos. Eu intento gravar, sexa moito algúns directores pero non
durou dúas semanas e Libro de P. ¿Te resultó difícil hacer de R. Pois non sei, nunca se sabe Coser e cantar ou outras tanto como para dicir “Quero ser
Familia leva seis anos. Sorte! director la primera vez? realmente por que chega o éxito das curtametraxes, para que se coñezan como este”.
P. ¿Qué opinas de las series de la R. Non, resultoume máis difícil a cousas. A historia en si non era as nosas historias e as nosas culturas. R. ¿Qué consejos nos das para
TVG? segunda, porque tiña máis presión. A tampouco moi atractiva, creo que Coser e Cantar non foi fácil gravalo, llegar a ser como tu?
R. Eu creo que Matalobos rompeu un primeira vez non tiña aínda moita gustou pola interpretación dos porque era o primer proxecto “de P. Eu non creo que debades ser coma
pouco a liña que estaba marcada, foi idea, non sabía moito, e a ignorancia actores, en especial do neno, que época” ao que me enfrentaba: a min, eu creo que debedes facer o que
un cambio moi grande dende o punto é moi atrevida... estivo perfecto; tamén porque secuencia da igrexa e gran parte da vos gusta. Eu teño amigos que son
de vista que tocaba temas que ata P. ¿Qué supuso para ti el éxito de soupemos plasmar moi ben a Santa rodaxe está ambientada no ano 65. bombeiros, outros que venden
agora non se tocaran na TVG, como é Adeus Edrada? ¿Qué pretendías? Compaña, que plasmar algo que a Iso require ter moito máis coidado co pienso, e son tan felices. A felicidade
o narcotráfico. Libro de Familia a ¿Cómo fue el rodaje? xente imaxina é moi dificil, traballar atrezo (todo o que rodea o actor). Non non está en ser coma min nin coma
min gústame moito, creo que é unha R. O que pretendía con Adeus Edrada contra a imaxinación do espectador é foi fácil pero non hai nada fácil nesta Cristiano Ronaldo aínda que nos
serie que ten éxito porque a xente era pasar catro días guais en Edrada complicado. Logo conta tamén o vida. Vós agora tedes que estudiar queiran facer ver que é o tipo máis
síntese identificada con esa época con vinte colegas, grabando unha feito de facer a rodaxe nun lugar para o día de mañá, xa non por seres feliz do mundo. A felicidade está en
que viviron. Creo que as series da curta. O que eu non me esperaba era pequeno, con localizacións bonitas... avogados ou médicos, que podedes que cada un faga o que lle guste. Eu
TVG teñen moito nivel tanto técnico que Adeus Edrada chegara aos sitios P. ¿Fue muy difícil hacer el selo, senón por cultura xeral. E logo sempre digo que cando chege a idade
coma artístico. As que están feitas ata que chegou, que gañara o premio á cortometraje de Coser e cantar? todo o éxito que está tendo compensa de decidir o que queredes estudiar,
agora están moi ben, pero creo que mellor curta de Galicia, que fora por R. Fácil non foi porque os cortos o traballo. debedes pensalo ben porque desa
debemos empezar a tocar outro tipo España adiante e gañara varios teñen moi pouco presuposto e non é P. ¿De donde te vienen las historias decisión depende o 80% das vosas
de temas, outro tipo de historias, premios... Adeus Edrada foi unha como nunha película, que si non de los cortometrajes? vidas. Se queredes imitarme en algo,
porque hai moitas historias por tocar, rodaxe moi bonita, porque foi a grabas nun día grabas noutro. R. Pois do que me contaron os meus facede o que vos guste, que non é
e non irnos sempre ao “paisano do primeira curta, e todas as primeras Tiñamos moi pouco presuposto, avós, meus pais, e do que vivín eu. fácil, e intentar día a día ser boas
bar”, ao “tonto do pueblo”.... Dende cousas quedan. É coma vós, agora movín a moita xente, o equipo era de Ata agora contei historias cercanas, persoas. Eu creo que a raíz está en
ese punto de vista creo que nos queda estades nunha idade na que tedes que Coruña todo, e viñemos a gravar aquí agora vou contar unha historia, na que a ambición non che poida, eu
aínda un camiño por andar. disfrutar, porque a primeiras cousas a Mezquita porque a mín gústame terceira curta, de celtas e romanos. quero chegar cada día máis arriba
P. Fuiste actor en una película, que vos van pasar, a primera saída do grabar moito na provincia de P. Te gusta hacer cortometrajes pero utilizando pedra, non a cabeza
Pradolongo. ¿Te dio vergüenza instituto, o primero bico... quedan Ourense. Creo que é unha auténtica con niños. ¿Por qué? de ninguén.
desnudarte? ¿Qué te dijeron tus para sempre. Para min Adeus, descoñecida polo mundo adiante. Eu R. Sí, porque aprendo moito dos
son consciente de que coñecemos

“Coser e cantar” cuenta la historia de Doña Elena a través de los ojos de una niña de doce años, en
una mezcla de realidad y ficción. La película fue filmada en una casa de turismo rural de la zona de A
Mezquita, y por eso se eligió esa localidad para el preestreno de este filme que se desarrolla en las
décadas del 50 al 60 del siglo pasado. Pero ¿quién es Doña Elena?
DOÑA ELENA I, REINA DEL ENTROIDO DE VERÍN
Elena Rodríguez Guede es Reina del ‘tocou vivir nunha época equivocada que
Entroido de Verín desde hace años. Su fixo imposíbel convertirse no que quería
vida resultó marcada por el ser’. Doña Elena lo corrobora: ‘Yo quería
autoritarismo reinante durante su ser artista. Cuando viví en Madrid deseaba
juventud: siempre quiso ser actriz y en irme con el Circo Price, pero no me
su juventud hasta pretendió entrar en un dejaron. Me gustaba cantar, bailar y actuar
circo. Por eso el Entroido fue el pero mi familia no me lo permitió en
escenario que nunca tuvo, y siente la aquellos tiempos. Si fuese hoy, no creo que
película como un reconocimiento del me dejase atar’. Añade que ‘siempre quise
cariño que muchísima gente le profesa. ser diferente del resto del mundo, pero
No imaginaba que su vida despertase entonces no tenía la libertad para ello. Así
el guion de una historia que el propio que trabajé en un ministerio, aunque en mi
Ruben Riós resume así: “Elena foi unha tiempo libre participaba de múltiples
actriz sin papel durante toda a su a vida actividades culturales’. Considera que el
que conseguiu no Entroido o escenario corto es un reconocimiento ‘al cariño que
que sempre lle faltou e se lle negou’, Rubén Riós con Doña Elena y los niños sienten muchas personas por mí por ser la
dice en alusión a que la vocación que participaron en Coser e cantar Reina del Entroido, algo que llevo en el
frustrada de artista de una mujer a la que le corazón’
LaGaZetadeTerZero pág. 18
MÚSICA
Información personal
MICHAEL JACKSON
Información artística
Nombre real: Michael Joseph Jackson. Tipo de voz: Contratenor.
Nacimiento: 29 de agosto de 1958 en
Gary, Indiana, EE.UU.
Alias: Rey del Pop. En este pasado verano del 2009, nos hemos
Géneros: Rock, hard rock, R&B,
Muerte: 25 de junio de 2009 (50 años) en
Los Ángeles, California, EE.UU. soul, funk, disco, dance, new jack despedido de una gran estrella del pop,
Cónyuges: Lisa Marie (1994-96), swing, pop.
Instrumentos: Voz.
Michael Jackson. Michael murió el 25 de junio
Deborah Rowe (1997-99)
Hijos: Prince Michael Jackson (1997), Período de actividad: 1967 – 2009 en Los Ángeles a los 50 años con una vida llena
Paris Michael Katherine Jackson (1998), Discográficas: Motown, Epic. de altibajos. Pero, más allá de su polémica vida
Prince Michael II Jackson (2002) Artistas relacionados: The Jackson
Ocupaciones: Cantante, bailarín, Five. personal, sus éxitos discográficos son parte ya
compositor, productor, coreógrafo, actor,
arreglista y escritor. de la historia de la música. YASMÍN GONZÁLEZ FREITAS

El funeral público se celebró el 7 de bongós y panderetas. Michael se grabado el cantante en solitario, las Jackson fue catalogado como un the world" junto a un coro de jóvenes.
julio de 2009 en el Staples Center de destacó del resto de sus hermanos por ventas de los discos de The Jackon genio musical y artístico, lo que Después participó en el homenaje y
la ciudad de Los Ángeles, antes de su habilidad para cantar y bailar, y se Five comenzaron a descender. demostró desde sus inicios como un funeral público de James Brown, en
que se realizara un servicio memorial convirtió , en sustitución de su Tras formar en los años sesenta, niño-prodigio con un nivel Estados Unidos, celebrado el 30 de
sólo apto para familiares y allegados hermano Jermaine, en el vocalista del siendo aún un niño, un grupo de gran interpretativo realmente diciembre de 2006.
al artista. La ceremonia fue seguida grupo, denominado luego The éxito en compañía de sus hermanos, extraordinario. Pero también fue un En 1985, junto a Lionel Richie y un
en vivo y en directo por más de un Jackson Five. The Jackson Five, en la década de los personaje polémico, con defensores y extenso número de cantantes
1000 millones personas alrededor de En 1972, a los catorce años de años ochenta se convierte en la detractores, al que rodearon famosos, entre los que se hallan
todo el mundo. edad, Jackson inició su carrera en superestrella de pop más exitosa a innumerables leyendas y rumores Stevie Wonder, Diana Ross, Tina
Michael Jackson nació en Gary, solitario con el álbum “Got to be nivel mundial, «el nuevo rey de la (muchas veces alimentados por él Turner, Bob Dylan y Bruce
Indiana, el 29 de agosto de 1958. there”, al tiempo que compatibilizaba música pop», debido al mismo). Springsteen, entre otros, Jackson
Jackson demostró su talento a muy su labor como vocalista del grupo que extraordinario impacto de su álbum Michael Jackson fue una figura de lanzó Usa for Africa, una producción
temprana edad, cantando en las formaba con sus hermanos. Las “Thriller” (1982), el disco más fulgurante carrera pues alcanzó su musical que contenía el sencillo "We
celebraciones navideñas del jardín de canciones "Got to Be There ", "Ben", vendido de la historia de la música. cúspide comercial y de fama antes de are the world", que reunió millones
infantes al que asisitía. En 1964, él y tema central de la película del mismo A lo largo de su trayectoria artística cumplir los 30 años de edad. de dólares para ayudar a la población
su hermano Marlon se unieron a la nombre, y "Rockin' Robin" llegaron a como solista, la música de Michael El 15 de noviembre del mismo año hambrienta de África y se convirtió
banda musical formada por sus los primeros puestos de las lista de Jackson fue modernizándose y recibió el premio Diamante en los en uno de los sencillos más vendidos
hermanos mayores —Jackie, Tito, y popularidad. Pese al éxito que habían evolucionando, especialmente desde World Music Awards, en Londres, de la historia.
Jermaine— tocando unos pequeños conseguido los temas que había la década de los años 80. donde interpretó la canción "We are

SILVERCHAIR
La banda de rock australiana que se ha hecho definitivamente un hueco en el mundo de la música.
SERGIO CARBALLO PÉREZ
Silverchair es una banda australiana todo un éxito. Pero no todo eran El resultado de esta 3ª grabación fue disco, entre ellos Paul Mac, un DJ registros vocales nunca escuchados en
de Rock Alternativo, aunque cabe decir alabanzas, los chicos eran muy el Neon Ballroom, que fue todo un australiano que más tarde formaría un los anteriores discos de Silverchair. Yo,
que el estilo de estos chicos no es muy criticados por parecer un barata copia esfuerzo de música profunda, proyecto aparte con Daniel Johns, pero especialmente, destaco a temas como:
concreto, ya que evolucionan de grupos característicos del Grunge, deprimida, contenida… Este grabación eso es otro tema. Across the Night; por decirlo de alguna
radicalmente su sonido con cada disco como Nirvana, por ejemplo. Críticas fue muy ardua, como siempre los tres Este disco tuvo un éxito considerable manera, este tema tiene dos partes, una
que sacan, pero intentando conservar el totalmente erróneas. a nivel mundial, con una animada y otra más calmada pero
espíritu que los caracteriza. Sus En 1997, sacaron su segundo rotación positiva de los conservando ese aire de positvidad,
componentes son Daniel Johns disco, Freak Show. Este videoclips de los temas Anthem abre este disco de forma sensacional; la
(cantante, guitarrista y pianista), Ben demuestra una maduración por for the Year 2000 y Ana's Song escalofriante Too Much of Not Enough,
Gillies (baterista) y Chris Joannou parte de sus componentes, (Open Fire). la atronadora The Lever y la
(bajista). logrando un estilo más propio y Como ya se menciona antes, melancólica y esperanzadora After All
Su historia se remonta a cuando auténtico. Se caracteriza por su el disco es conceptualmente These Years.
Daniel Johns y Ben Gillies tenían 12 oscuridad, cargado de lírica oscuro y viaja a través de las Más tarde, Daniel Johns contrae un
años y empezaron a tocar música sobre el odio, el maltrato, sensaciones de dolor y angustia tipo de artritis que ataca a sus
juntos. Más tarde, en el instituto se unió alienación, violencia e que sufre un enfermo de extremidades, lo cual lleva a suspender
Chris Joannou y Tobin Finnane, este indiferencia. En él empezaron anorexia y depresión. Empieza todos los conciertos previstos y
último dejó la banda poco después. a experimentar con otros con la sinfónica Emotion sometiendo al cantante a un doloroso
Conocidos como Innocent instrumentos aparte de Sickness (de la que hiceron un tratamiento. Por esta razón, en el
Criminals, grabaron un maqueta que guitarra, bajo y batería; pero video espectacular), pasando videoclip del single Luv Your Life el
enviaron a un concurso nacional en el estos instrumentos tendrán más por la preciosa y ahogadora grupo sale en forma de dibujos
que ganaron. Poco después cambiaron protagonismo a partir del tercer Ana's Song (Open Fire); un animados.
su nombre a Silverchair, haciendo disco. tema con una letra romántica y Pasan los años y Silverchair vuelve
referencia a un libro de Las Crónicas de Este disco no fue tan exitoso reveladora que trata sobre la completamente renovado, tanto la
Narnia llamado “The Silver Chair”. como el anterior, aunque a mi anorexia que Daniel sufrió; forma de vestir del grupo como la
Cuando firmaron por su primer me gusta más este que el llegando a la eufórica Spawn música de su siguiente disco, Young
discográfica, el grupo se puso a grabar Frogstomp, pero es muy Again que habla de los Modern. Los componentes ya tienen
su primer disco. Teniendo una nula difícil, para mi, decidirme sólo asesinatos que se cometen sobre 26-27 años, cosa que se nota
experencia profesional para esta tarea, por uno. contra los animales, y cerrando mucho en los conciertos (ya no tocan las
les asiganaron a un experimentado Esa última gira que abarco el disco con la vaporosa Steam canciones de los discos anteriores con
productor, para obtener el sonido más los años 1996 y 1997, agotó a Will Rise, entre otros temas. Lo tanta eficacia, entre otras cosas), la voz
poderoso y melódico de la banda, Silverchair, que a parte tenía que también destaca de este de Daniel y la forma de pensar.
aunque de aquellas, las ventajas que que acabar sus estudios. El disco, es la voz de Daniel Johns, Este disco, para mi es muy
tenía el grupo eran pocas. El resultado clima sofocante de estas que en ocasiones pasa de una decepcionante, aunque descato temas
es el Frogstomp, un disco crudo e sesiones fue una gran presión voz delicada, a un grito como Young Modern Station y Straight
intenso, sin ningún efecto de por medio. para unos chicos que sólo soprendentemente rasposo. La Lines. También, esta gira no fue muy
La temática de este álbum es un tanto tenían 17 y 18 años, mezcla curiosa que resulta ser el buena, destacando sobre el escenario a
fantasiosa, muchas canciones tratan generándoles problemas Neon Ballroom, hace de él un un Daniel Johns un tanto payaso y
sobre ideas sacadas de películas, alimenticios, estress y disco único en la escena del tocando canciones de los discos
periodicos, etc y algunas tratan sobre depresión. El líder, Daniel Los componentes de Silverchair en 1999 y en 2007 RockAlternativo. anteriores de una forma que parecía que
los problemas de la famila de Daniel Johns, fue el que sufrió todo esto En esta la gira de este disco, los tocaba como si fuera una broma
Johns. de forma más grave, teniendo que niembros componían con sus destaca la aparición del grupo en barata… Decepcionante.
Sus singles fueron: Tomorrow, depender de los fármacos anti- instrumentos, pero de esta, Daniel el Rock in Rio 3 2001, con una Actualmente, Silverchair promete
posiblemente la canción más conocida depresivos durante varios años y quería que el piano hiciera aparición en audiencia aproximada de 250 personas, nuevo disco que sacaran este año, del
del grupo; Pure Massacre; Israel's Son, padeciendo anorexia. su música, por lo que David Helfgott y una cifra que da un status de culto a la que ya tocaron unas pocas canciones en
ambas tratan sobre la violencia que se Aún así, la discográfica los obliga a Larry Muhoberac, dos pianistas, le banda. sus recientes conciertos. Es importante
ve en algunas noticias de la televisión; grabar un nuevo disco y ahora, Daniel ayudaron, ya que de aquellas Daniel no El siguiente disco es el Diorama, un destacar en estas nuevas canciones, que
Shade, un tema triste y revelador; y Johns toma el mando en la composición sabía tocar muy bién el piano, pero si disco totalmente alegre en casi toda su tienen un aire a pop de los años 80 y que
Findaway, que lleva consigo un de las letras, ya que en los dos anteriores imginaba como podía sonar. Aparte de totalidad, orquestral y en unas pocas la guitarra está menos presente que
mensaje perseverante y animado. era ayudado por Ben Gillies, el ellos, tuvieron más ayudas para este canciones dejando de lado a la guitarra. nunca.
Cabe decir que este primer disco fue baterista. Este disco es un tanto pop y contiene
OCIO LaGaZetadeTerZero pág. 19

En Riós se consolida esta fiesta dedicada a los productos más típicos de la zona,
y no faltó una nutrida representación de baroncelianos, como muestran las fotos.
XV Feira da Castaña e do Cogumelo de Riós
MARTA GAGO Y Mª ISABEL SALGADO

El reparto de La Pecera de Eva, encabezado por Alexandra Jiménez


La serie de moda (déjate de Física y Química y mira esto ;-)

En Riós se celebra todos los años


LA PECERA DE EVA
Es una serie entretenida y con problemas reales de la vida cotidiana.
la “Festa da Castaña e do
Cogumelo” con el objeto de exaltar Me parece muy bien que se emita porque muchos jóvenes se pueden ver
estos productos típicos del otoño y reflejados en muchos de los personajes. IRIA FERNÁNDEZ GARCÍA
de la zona. Durante dos días del
primer fin de semana de Noviembre Estos son los personajes de la serie: enrollado con casi todos los chicos del
EVA : Interpretada por Alexandra insti. Vive solo con su madre, su padre las
se celebran actividades de tipo
Jiménez, nacida en Zaragoza el 4/1/1980. abandonó. No sabe decirle que no a ningún
cultural y gastrónomico, charlas Es la protagonista, que tiene 31 años, y tras tio.
formativas sobre los castaños, haber pasado una temporada fuera FERNANDO: Pasa de todo, no le
concursos gastronómicos y estudiando y trabajando como psicóloga, interesan los estudios ni hacer amigos. Eva
fotográficos y stands expositivos volvió a Madrid hace dos años y se se da cuenta de que Fernando es un chico
con productos artesanos, trasladó a vivir con su hermana. Cuando la sensible, inteligente, educado y con un
embutidos, carne ecológica… historia comienza, Eva entra a trabajar pasado distinto a su presente.
La fiesta termina con una como psicóloga en el instituto Unamuno. NACHO: Su gran problema es la
comida-degustación popular, que el Es intuitiva y espontánea. Se enfrenta a la timidez, cuando el profesor le pregunta
ayuntamiento organiza de estos dos vida con sentido del humor, que chocará algo no contesta porque al ponerse
productos, que año a año cuenta con con el de su hermana. La convivencia nervioso tartamudea. Este problema le
una gran asistencia de personas, entre ambas será tanto agitada como hace ser una persona introvertida.
tanto vecinos como turistas. divertida. Eva tratará que sus pacientes HUGO: Se presenta en “la pecera”
Además este año se celebro el “I encuentren la mejor forma de conducir sus debido a que le pillan masturbándose en un
Tour da Cataña”. Con rutas de 29 y propias vidas. examen, tiene un gran problema sexual.
LEO: Típico adolescente, desafiante, No puede parar de pensar en chicas.
48 km. El recorrido de la prueba
guapo y seguro de sí mismo, ante Eva se MACA : Se presenta ante Eva
transcurrió en su mayor parte por presenta como un joven con cierto aplomo aparentemente por un enganchón con el
caminos rurales y forestales de Riós y dominio al que todo le da igual y al que profesor de Educación Física. Eva
existiendo cruces con tramos de no le gusta acatar las leyes. Nace entre intentará saber más sobre sus problemas.
carreteras abiertas al tráfico. Se ellos una relación de amor-odio y de MARTÍN: Es argentino y no le gusta
hicieron varias paradas para respeto mutuo. nada de Madrid. Desprecia a todo el
pinchar y reponer energías donde ESTHER : Una chica alegre y mundo. Eva se esforzará en que Martín se
había empanada, bica, fruta, agua y extrovertida, y sobre todo madura. Le acepte a sí mismo.
refrescos. gustan los hombres mayores. Sus padres MARÍA: La hermana mayor de Eva y la
En 2008 esta fiesta fue declarada están separados. Es entusiasta y siempre cara opuesta. Es responsable, lógica y
de interés turístico por la está haciendo cosas, trabaja en una revista ordenada lo contrario de Eva. Tiene
Consellería de Industria, de adolescentes. cáncer, no trabaja pero gana dinero
Innovación y Turismo. OLIVIA: Es provocadora, sobrada y jugando al póker por internet.
con cierto aire de suficiencia. Se ha
LaGaZetadeTerZero pág. 20
CIENCIA Y TECNOLOGÍA
¿Son democráticas Apoteosis baronceliana en los Luis Freire
las nuevas tecnologías? Alumnos del Baronceli logran tres de los cinco premios
Es un hecho que las nuevas tecnologías están transformado
la sociedad y cambiando las maneras de comunicarse. Sin de este certamen de investigación científica para escolares
embargo, a la hora de la verdad, esas nuevas tecnologías no El 6 de junio de 2009 vivimos una de las jornadas más emocionantes de la breve historia de nuestro instituto.
son lo democráticas que debieran: nuestros mayores se En la sala de exposiciones de la Domus coruñesa tenía lugar la final de los Premios Luis Freire de investigación
sienten perdidos con la informática, la conexión ADSL en científica para escolares, un certamen dirigido a estudiantes de ESO de toda Galicia y organizado por los
España es una de las más caras de Europa y no llega a muchas Museos Científicos Coruñeses para promover valores como la creatividad e imaginación científicas, la
zonas rurales, de la misma manera que la TDT. constancia o el espíritu crítico. En esta edición, ni más ni menos que dos de los cinco proyectos finalistas eran
En aldeas como Portocamba, en solamente cuatro o cinco canales.
del Baronceli, y el trabajo de Tania Alonso, David Ginzo y Laura Pardo sobre qué madera es más óptima para
Castrelo do Val, por ejemplo, la Si esto sucede con la TDT, qué la combustión en calderas de biomasa, fue el ganador.
TDT sigue sin sintonizarse. Lo ocurrirá con el ADSL, la banda Tras las exposiciones, el jurado dio mellor a auga?, se alzó con el cuarto otro accésit por su proyecto Canto pesa
mismo ocurre con miles de ancha que permite navegar más como vencedor al trabajo de Tania premio. soporta un ovo?
vecinos de dieciséis concellos del rápido por Internet. JÉSICA Alonso, David Ginzo y Laura Pardo, Pero esta jornada triunfal baronceliana Todos estos éxitos tienen un
oriente ourensano que forman FERREIRO GONZÁLEZ ha Que tipo de madeira produce máis no ha sido flor de un día. En 2007, Pilar protagonista común, el profe de Física y
parte del 2% de usuarios que están llamado a Telefónica (ahora cantidade de enerxía de biomasa Atanes, Laura Rodríguez y Tamara Química Miguel Yebra, que ayuda a los
en “zonas de sombra” a las que Movistar) para informarse y ha mediante unha combustión García, lograban un accésit por su chicos en la preparación y exposición de
nunca llegará la señal por llegado a la conclusión de que a termoquímica? El trabajo de Stefan trabajo Influenza do grao de salinidade. sus trabajos. Yebra ya no está en el
cuestiones técnicas. El único esta (multimillonaria) compañía Álvarez, José Manuel Bahamonde, José Podemos aproveitar a auga do mar para Baronceli -a final de curso obtuvo el
remedio es captar la señal vía no le interesa invertir en la Luis Basalo y José Manuel Francisco, regar? (descubrieron que las lentejas traslado a un instituto de Xinzo de
satélite con un equipo llamado infraestructura necesaria, de Que número de pas optimizan o aguantan hasta 30 gramos de sal marina Limia- pero no acaba de dejarnos del
TDT Sat. Este kit sólo lo modo que muchos de los
rendemento dos aeroxeneradores? (ni por litro). En 2005, Abel Álvarez y José todo, porque está apoyando a dos chicos
distribuyen empresas instaladoras habitantes de las aldeas de la
dos ni cuatro, tres), obtuvo el tercer Manuel Jiménez ganaron el primer de 4º, Luismi Freitas y Diego Pascual,
autorizadas y su coste supera los comarca solo pueden acceder a
300 euros por vivienda, aunque Internet por banda estrecha, a una
premio, mientras que el de Vania premio con su investigación sobre Que con un proyecto que ya es finalista para
los afectados esperan que la Xunta velocidad de 56 kb/seg, Gonçalves, María Queija, Loli forma de paracaídas detén mellor as los Luis Freire de este año, Que tipo de
y los concellos correspondientes demasiado lenta. Sanmiguel y Sonia Villar, Que caídas? Y en 2004, Andrés Fernández, turbina é máis eficiente?
se hagan cargo de ese gasto. Hay Por su parte, NOELIA combinación de substancias depura Andrés Diz y Rubén Atanes lograron
que señalar también que en el 98% GONZÁLEZ se ha entrevistado
de población con cobertura de con el alcalde de Cualedro, Hemos hablado con Miguel Yebra para que nos explique un poco cómo lleva a cabo esta tarea.
TDT se incluyen casos de hogares Luciano Rivero Cuquejo, para
P. ¿Cuándo y cómo se te ocurrió esta mayo, porque hay que reservar unas curiosos?
que reciben la señal pero con mala pedirle información sobre la
experiencia? semanas para ensayar la exposición. R. No sé, quizá los que buscan
calidad o escasa potencia, lo que implantación de las nuevas
R. En el curso 1999/2000. La LOGSE P. ¿ C u á n t o s t r a b a j o s d e comprobar una creencia popular o un
en la práctica significa poder ver tecnologías en el concello.
acababa de empezar a funcionar y me investigación ha habido durante mito que circula por internet, si los
Luciano Rivero, alcalde de Cualedro encontré en 3º de ESO con alumnos todos estos años? ¿De qué curso son teléfonos móviles pueden cocer un
muy pasotas y con muy poca base, los alumnos que los llevan a cabo? huevo, si las cucharillas evitan que

“Habrá red de Internet” bastante desmotivados. Cuando supe R. Unos cincuenta más o menos, la salga el gas de las botellas gaseosas...
del concurso se me ocurrió proponerles mayoría de alumnos de 4º de ESO. P. ¿Y los más interesantes?
Tras una entrevista hecha a Luciano Rivero Cuquejo, realizar un proyecto, precisamente a los P. ¿Cuáles son, en general, las tareas R. Todas las investigaciones son
alcalde de Cualedro, sabemos que los pueblos del concello más pasotillas, para tratar de integrarlos científicas que deben hacer los interesantes, lo que ocurre es que
dispondrán de red de Internet para poder conectarse, y la en la dinámica de la clase. Los alumnos alumnos? algunas tienen mayor aplicación en la
se mostraron bastante interesados, y así R. Los trabajos son 100% prácticos. vida cotidiana que otras.
marcha de los propósitos hechos hace cuatro años.
empezamos, con una investigación Proponen investigaciones para resolver P. ¿En qué beneficia a los alumnos
P. ¿ C u á l e s f u e r o n s u s poner en práctica ADSL por vía sobre la velocidad de los caracoles... algún problema, identifican variables, esta manera de trabajar?
promesas electorales hace satélite para todos los pueblos de P. ¿Cómo se realizan R. Lo que empezó
cuatro años cuando consiguió la alrededor. los trabajos? u n p o c o d e
alcaldía del concello? P. ¿Hay página web en el R. Primero les casualidad me sirve
R. Las promesa electorales que concello? pregunto quiénes están ahora de herramienta
yo he hecho fueron dos: tratar de R. Si, el concello dispone de una dispuestos a participar, para valorar a mis
que hubiera un centro social en página web en la que pueden porque es algo a l u m n o s ,
cada pueblo y construir una encontrar información sobre el voluntario, y en dos observarlos,
residencia de la tercera edad, ya concello. semanas tienen que entenderles mejor.
que la población de nuestro P. Hay pueblos que tienen una pensar un tema sobre el Este tipo de trabajos
concello es cada vez mayor y de página web propia. ¿Qué opina que investigar. Los ayudan a que los
mayor edad. sobre eso? trabajos deben contener alumnos participen
P. ¿Cuál de esas promesas ha R. Me parece bien. En la página una descripción de de forma activa en el
cumplido? web del Concello también pueden tareas y de las mundo de la ciencia,
R. La del centro social en los enlazar los otros pueblos. experiencias y para eso nada mejor
pueblos se está llevando a cabo, la P. ¿Hay algún lugar público en realizadas, los datos que realizar pequeñas
residencia lleva un retraso pero se Cualedro donde conectarse a obtenidos y las investigaciones
pondrá en práctica este año. El Internet? h i p ó t e s i s o científicas y
concello aportará gran parte del R. En la Biblioteca disponemos conclusiones a las que presentarlas ante el
dinero y para el resto hablaremos de ordenadores conectados a se llegan. Luego les jurado de algún
con la Xunta a ver si nos aporta Internet. En la plaza también pido una explicación concurso de ciencias.
alguna ayuda. consigues red wi-fi. sobre cómo harían la P. ¿Qué sientes
P. ¿Y respecto al tema P. ¿Este es el único propósito investigación y que Miguel Yebra con los jóvenes investigadores del Baronceli cuando un trabajo
relacionado con la red de que va a llevar a cabo durante que participaron en la final de los premios Luis Freire 2009.
presenten un esbozo del de tus alumnos lleva un
Internet? su alcaldía? proyecto. Los hay con ideas premio?
R. Como otro de los muchos R. No. Mis propósitos también muy curiosas e imaginativas, a otros no formulan hipótesis, planifican su R. Pues muy orgulloso, claro. Salir en
propósitos que quiero llevar a son arreglar carreteras, construir se les ocurre nada y hay que proponerles trabajo recogiendo y organizando datos, el periódico es lo más. Lo mejor de la
cabo desde que estoy en este un parque empresarial para alguna idea. A veces hay que descartar interpretan los resultados y presentan repercusión de los trabajos es que se
cargo, aseguro que en Montes y ofrecer trabajo a los parados y alguna propuesta porque presenta sus conclusiones. Suelen tomar crea una inercia positiva ya que a
en el resto de los pueblos habrá muchas cosas más. demasiados problemas técnicos, o medidas, hacer tablas y gráficas, principio de curso los nuevos alumnos
red de Internet. P. ¿Cómo podríamos saber las porque es directamente es una cálculos matemáticos... ya quieren saber qué trabajo de
P. Pero, ¿de quién es la culpa obras que van hacer en el barbaridad, como por ejemplo “Cuántos P. ¿Dónde se hacen los trabajos? ¿De investigación pueden hacer. Pero lo
de que no dispongamos de concello? días puede estar un ratón sin comer”... dónde sacáis el material? más satisfactorio es ver como alumnos
Internet en los pueblos? R. Dos veces al año publicamos En un par de meses decidimos qué R. Casi todo se hace en el instituto, en p a s o t a s s e i m p l i c a n y e s t á n
R. La culpa es de los de una revista donde se habla de trabajos se presentan al premio. Si se el laboratorio, pero también en el aula supermotivados con la asignatura.
Telefónica, ya que en el rural no todas las obras que vamos a presentan, hay que aclarar el trabajo que de tecnología o en el gimnasio. También Recuerdo a una madre de un niño
les interesa poner conexión a realizar y los proyectos. les va a suponer, por ejemplo quedarse hay cosas que se hacen en casa. En considerado “conflictivo” que me dio
Internet porque prefieren ponerlo P. Pues entonces esperamos un día a la semana fuera del horario de cuanto al material, a veces hay que las gracias porque, aunque ese año
en las ciudades, ya que sacan que sus propósitos sigan clases. Luego, la nota depende de lo comprar algo que no tenemos en el había sido muy difícil para su hijo, el
mejores beneficios. adelante y muchas gracias. lejos que lleguen en el concurso. Si los instituto, y muchas veces son los trabajo lo había mantenido centrado.
P. ¿Qué tiene pensado el R. Yo también lo espero ya que
trabajos quedan de finalistas, tienen que propios alumnos los que construyen
concello con respecto a este es mi promesa con los vecinos.
defenderlos en A Coruña, así que tienen ellos mismos lo que necesitan.
tema? Hasta luego. P. ¿Cuáles han sido los trabajos más
que tenerlo todo listo para el mes de
R. El concello este año va a

ESPACIO PARA SU PUBLICIDAD

Si quiere participar como patrocinador de


LaGaZetaDeTerZero, publicitando su
empresa o establecimiento comercial en
sus páginas, puede contactar con nosotros
escribiendo a nuestra dirección
electrónica

lagazetadeterzero@hotmail.com
DEPORTES LaGaZetadeTerZero pág. 21

Breves de deportes
Las perlas de la cantera baronceliana PABLO PÉREZ ALONSO,
TONI RODRÍGUEZ E
Les hemos hecho una entrevista a David Ginzo Manso, Pablo Pérez Blanco ISRAEL VIDAL

y a Mauro Veiga Vaz, que juegan en el Verín CF en la categoría juvenil. El regreso de Nadal
VANESSA SARAIVA
Tras un año de sequía, Nadal
vuelve a las andadas
P: ¿Cuántos años llevas Mauro: Sí, me llevo bien. chicas es deporte, sí que hago otro nada fuera de lo normal.
jugando al fútbol? ¿Y en el P. ¿Alguna otra afición? deporte... Pablo y Mauro: Orgullo. Rafael Nadal ganó el pasado 18
Verín? David: Tocar la guitarra. Pablo: No. P. ¿Le dedicaste a alguien los de abril el Masters de Montecarlo,
David: Al fútbol desde siempre, Pablo: El ordenador. Mauro: Si… el baloncesto y el partidos o goles? lo que le devolvió la carrera por
y en el Verín tres años. David: Pues solo llevo tres
recuperar su nº1. 2009 fue un año
Pablo: ocho años; en el Verín pero solo dediqué uno y fue a
siete años. Pablo.
maldito para Nadal, que por culpa
Mauro: Siete años. Pablo: Si…a amigos en de las lesiones y su mala racha,
P. ¿Te animó algún familiar, general. acabó bajando de lo más alto al
amigo…? ¿O fue idea tuya? Mauro: No, a mí mismo. cuarto puesto del ranking ATP. Un
David: Los amigos. P. ¿Cuántas sesiones tienes año después ha regresado a su buen
Pablo: Idea mía. de entrenamiento a la semana? juego y ha ganado todos los
Mauro: Mi hermano Álvaro. David: Tres a la semana. grandes torneos de tierra batida,
P. En el equipo ¿qué tipo de Pablo y Mauro: Cuatro. incluido Roland Garros, volviendo
jugador eres? P. ¿Renunciaste a algo por el a ser el mejor del mundo.
David: Central. fútbol?
Pablo: Medio centro. David: Pues de momento no. Pau Gasol,
Mauro: Medio centro. Pablo y Mauro: Salir de
P. ¿Compaginas bien estudiar fiesta…jeje campeón de la NBA
y jugar? P. ¿Cómo te concentras o
David: Es que estudiar no preparas para el fútbol?
estudio. Pero no es culpa del fútbol David: Tengo un ritual las La anterior temporada 2008-
porque hay tiempo para todo. noches antes de los partidos, pero 2009, Los Angeles Lakers de Pau
Pablo: Lo compagino bien. eso me lo reservo para mi. Gasol ganaron la NBA. Tras una
Mauro: Bastante bien. Pablo: Durmiendo bien, final contra Orlando, ganada por 4
P. ¿De qué equipo eres? comiendo pasta y analizando partidos a 1, Pau Gasol consiguió
David: Del Barcelona. partidos anteriores. su primer anillo de la NBA. Con
Pablo: Del Zaragoza. Mauro (izq.) y Pabl (dcha.) flanqueando a nuestra reportera Mauro: Pensando en los una buena actuación y
Mauro: Del Real Madrid. partidos anteriores y en las contribución a las victorias de su
P. ¿Tienes pensado seguir victorias. equipo, con una media de 18
jugando cuando seas mayor? Es P. ¿Cómo te sientes cuando puntos por partido, marcó la mejor
decir, llegar a ser un jugador de hay mucha afición? temporada de su carrera en la
tu equipo preferido? David: Nervioso. mejor liga de baloncesto del
David: Si... eso espero. Pablo y Mauro: Orgulloso, mundo. En la temporada 2009-10
Pablo: Gustar, gustar…sí, pero intentándolo hacer lo mejor los Lakers vuelven a estar en la
es muy difícil, se va a intentar. posible…te anima.
final de la NBA y Gasol tiene la
Mauro: Como afición sí… pero P. ¿ T i e n e s a l g u n a
no como llegar a ser un jugador de superstición?
oportunidad de volver a ganar el
mi equipo preferido. David: Pues no... campeonato.
P. Cuando tengas un hijo ¿lo Pablo: No mantener relaciones
piensas meter en un equipo o que sexuales el día anterior, la forma Barça,
elija él? ¿ y si es niña? de atar las botas, jugar con una
David: Ya desde pequeña a camiseta negra por dentro.
un logro insuperable
jugar.... Mauro: Poner el pantalón El FC Barcelona culmina
Pablo y Mauro: Me da igual si grande. El XXL. una excepcional temporada
es niño o niña. Si le gusta le P. Al entrar al campo, ¿haces con seis copas
apoyaré. algo para que te dé buena suerte
P. ¿Te llevas bien con tus o llevas algún amuleto? La anterior temporada 2008-09,
compañeros? ¿Alguna vez te David: No. el Barcelona hizo historia en la liga
David Ginzo
peleaste con un compañero por Pablo: No, nada. española siendo el primer equipo
tener un puesto mejor? Mauro: La guitarra. tenis. Mauro: Sí…Antes al principio en conseguir un triplete (liga, copa
David: Si... Hay buen rollo entre P. ¿Te dedicas a jugar a otro P. Cuando sales en el periódico hacía la coña de santiguarme. y supercopa), y posteriormente, la
todos. No. deporte? y te ves… ¿qué sientes? P. Muchas gracias a los tres. hizo en el mundo ganando el
Pablo: Me llevo bien. No te David: ¿Otro deporte? Si se David: Antes de pequeño aún
“sextete” (Champions, Supercopa
esfuerzas más entrenando. puede decir que andar detrás de sentía emoción pero ahora no es
de Europa y Mundial de Clubes,
añadidas a las anteriores). Pep
Guardiola debutó como nadie en
Tras la “crónica de un descenso anunciado”, el Verín CF renueva su junta directiva y su cuerpo técnico para asumir una su primera temporada en el club,
temporadita en el infierno de la Preferente y volver al lugar que se merece por afición y por historia. viniendo de entrenar al filial. Tras
unas estadísticas de récord, Messi
A pasar página recibió el galardón del Balón de
Oro y el Fifa World Player al mejor
La temporada del Verín en 3ª División ha tocado José Losada formarán parte de la directiva. Por su parte, Pepe Vilachá subraya que se
a su fin. El equipo ha ocupado la penúltima El entrenador del primer equipo será Pepe enfrenta “a un novo e complicado reto, pero non jugador del mundo. Xavi
posición de la tabla tras lograr solamente tres Vilachá, un viejo conocido que fue el primer só para min, senón para todos, a directiva, os Hernández fue el tercero. Otro
victorias y seis empates de los 36 partidos técnico de la historia en llevar al Verín a una xogadores... pero debemos asumilo [...] A título, más bien moral, fue el 2-6 en
disputados. situación deportiva non é doada e seguro el Santiago Bernabeu frente al
Los problemas económicos han pasado que será moi difícil confeccionar un Real Madrid. La plantilla hizo un
factura, y lo único positivo ha sido ver equipo para acadar o ascenso nunha soa juego de lujo durante toda la
como los jóvenes valores de la cantera tempada pero tamén podo asegurar que temporada. Terminó así el año
tomaron protagonismo en las imos a montar un equipo competitivo e como mejor equipo del mundo. En
alineaciones del primer equipo (Mauro que estaremos loitando polo ascenso, la 2009-10 el Barça ha vuelto a
Veiga y Pablo Pérez jugaron asiduamente que ten que ser o noso obxectivo”. conquistar la Liga y consolida su
la segunda parte de la temporada), lo cual El nuevo presidente del conjunto hegemonía en España.
sin duda les servirá para ganar verinense reconoce que “en este
experiencia. momento estamos trabajando a marchas
Con el descenso consumado desde hacía forzadas para perfilar la plantilla aunque Alonso, de rojo
muchas jornadas, el nuevo proyecto del el aspecto económico es un problema”. Ficha por Ferrari
Verín 2010/2011 va tomando forma. El Por el momento, los jugadores con los
Verín cambia de rumbo. Francisco Limia que cuenta Vilachá son Mario, Oli, Fernando Alonso vio cumplido
dejó su cargo de presidente tras la Boris, Jorge, Piollo, Iván y Pablo uno de sus sueños al fichar por la
asamblea celebrada el 3 de junio, y su Fernández, que siguen, así como los escudería italiana, que busca con el
relevo es Evaristo Francisco Manso, que fichajes Xurxo, Iago y Alfredo, mientras asturiano volver a la senda del
llega al club con un único objetivo: “Si Alfonso Vilachá, Evaristo Francisco, Santi Ferrón y Juanjo Vilachá, que falta por confirmar el de Unai.
en las oficinas del José Arjiz. (Foto: MARCOS ATRIO)
triunfo. La temporada no pudo
collo esto é para que o clube tire para Además, “faltan catro ou cinco empezar mejor, con una victoria en
adiante”. xogadores: un punta, un central, un lateral Bahréin, aunque entre algunos
El nuevo presidente ha dicho a los medios que la promoción de ascenso a 2ª B, en la temporada dereito e un xogador de banda”. Por Pablo
directiva saliente ya renegoció parte de la deuda, 2003/04, en la que finalmente sería eliminado Barreal también parece que la junta directiva
errores de pilotaje y de estrategia y
y que el resto la asumiremos nosotros y la por el Móstoles. hará un esfuerzo. Ya veremos. Ahora, a pasar la inferioridad del coche respecto a
pagaremos cuando se genere superávit”. Sobre Vilachá ha dicho el presidente: “Yo página y devolver al club a la Tercera División. los Red Bull y los McLaren,
Evaristo Francisco añadió tras llegar al cargo siempre dije que merecía una nueva oportunidad La pretemporada se abre el 26 de julio. ¡Hala Alonso está encontrando más
que “o Verín ten que volver a Terceira xa. O ano en el Verín y aquí está, para intentar dar el salto a Verín! problemas de los previstos para
que ven temos que subir e por esforzo non vai Tercera de nuevo, porque para un club como el luchar por conquistar su tercer
quedar”. Juan Carlos Francisco, ex presidente, y Verín la Preferente es una competición ruinosa”. título mundial.
LaGaZetadeTerZero pág. 22
TURISMO
Los alumnos de 3º y 4º de ESO fueron este año de excursión a Asturias de “turismo activo”:
visitas culturales, senderismo, descenso en canoa, barranquismo, paintball... ¿Quién da PATRIMONIO DE LA HUMANIDAD (II)
más? Dos de las protagonistas, reporteras de LaGaZetaDeTerZero, nos lo cuentan en su... Desde Verín tenemos a un paso varios sitios catalogados por la UNESCO
Diario de viaje ASTURIAS 2010 “Patrimonio de la Humanidad”, lugares imprescindibles que podemos visitar
MARTA GAGO Y Mª ISABEL SALGADO en una excursión de un día. En este número hablamos de los sitios “patrimonio”
que se encuentran en Portugal a menos de dos horas de viaje.
JÉSICA FERREIRO

Conjunto histórico de Guimaraes


La ciudad de Guimaraes esta situada en el Miguel (del siglo XII, alterna estilos, del
distrito de Braga, a 130 kilómetros de Verín. románico al mudéjar y del barroco al
Gracias a su belleza y su importancia neoclásico). La visita puede continuar por el
histórica fue declarada por la UNESCO Palacio de los Duques de Bragança (posee
Patrimonio Cultural de la Humanidad. varias colecciones de los descubrimientos y
Guimaraes fue conquistas
escenario de la portuguesas). No
batalla de San nos podemos
Mamede, con la olvidar del
victoria de Don m u s e o
A l f o n s o arqueológico
Enrique, hecho M a r t i n s
decisivo para el Sarmiento
nacimiento de la (referente a la
N a c i ó n c u l t u r a
Portuguesa al castrense). Para
garantizar la concluir la visita
independencia vamos a visitar
del Condado Castillo de Guimaraes u n a c a s a
Portugalense en aristocrática que
relación al reino de León. data del siglo XVIII, también conocida como
El conjunto histórico es tan bonito como “casa de Sezin” (en la que podemos degustar
fácil de visitar. Se puede comenzar visitando u n o s p l a t o s t í p i c o s d e P o r t u g a l ,
por el famoso castillo (del siglo X, construido acompañados de unos vinos blancos de muy
para la defensa de la ciudad). Junto a él se buena calidad).
encuentra la iglesia prerrománica de San

Conjunto histórico de Oporto


La urbe de Oporto se sitúa a 175 kilómetros viejos barcos rabelos .
de Verín, al norte del país, quedando dividida Ahora nos adentramos en el centro de
por el Duero en dos ciudades. Gracias a las Oporto. Vamos a visitar la Iglesia de San
iglesias y a los monumentos que se reparten Francisco (su interior es impresionante con el
por la ciudad y que nos permiten realizar revestimiento de oro en sus tallas barrocas) y
r u t a s p o r no nos olvidamos
diferentes épocas de la famosísima
arquitéctonicas, To r r e d e l o s
fue declarada por Clérigos, el
la UNESCO campanario más
Patrimonio alto de Portugal,
Mundial de la con 76 metros de
Humanidad . altura, diseñada
La visita la en el siglo XVIII
p o d e m o s por un italiano
comenzar por el (su único
casco antiguo inconveniente es
donde da lugar al que hay 225
antiguo puerto peldaños para
fluvial conocido subir). Para
también como la Vista de la ciudad de Oporto, en la ribera del Duero concluir esta
R i b e i r a visita nos vamos
1º día: Viaje y visita al parque de Cabárceno genial y algunos nos quedamos con ganas de repetir (comercio del vino de oporto ) a los tranvías (recorren las orillas del río hasta
El pasado día 6 de Abril los alumnos de 3º y 4º nos algún día. Para atravesar el río es imprescindible las playas de Foz) y también el Museo del
fuimos a pasar un “veranito” anticipado a Cangas de 3º día: Barranquismo y visita a Ribadesella atravesar el puente metálico (se puede ir en tranvía (su vestíbulo principal se reviste con
Onís. Nos fuimos acompañadas por las profes Dori Nos levantamos muy temprano como siempre y coche o andando), sobre todo para llegar a las 20.000 azulejos que se pintaron en 1915 y en
y Ana. Nos lo pasamos muy bien. Hubo de todo, nos fuimos a desayunar. Volvimos a ir a la nave de famosa bodegas que se apiñan en la otra los que se representan escenas históricas del
desde risas hasta enfados. Salimos de Queizás a las JAIRE y nos volvieron a prestar neoprenos para ir a orilla. Otro atractivo de esta ciudad es el país).
seis y media de la mañana, con algún que otro descender los cañones. Llegados allí, nos paseo fluvial donde atracan réplicas de los
impuntual. El viaje duró más o menos seis horas proporcionaron cascos y arneses para una mayor
contando las paradas en las áreas de servicio. Sobre seguridad. Caminamos por un bosque hasta que
la 1 del mediodía llegamos al parque natural de llegamos al río. Allí, nos pusimos a descender por los
Cabárceno localizado en la Comunidad Autónoma cañones atravesando las rocas. Había muchos
de Cantabria. Allí, nos pusieron un video que toboganes naturales divertidísimos, pero el que más
reflejaba muy bien especies en peligro de extinción y moló fue donde había que tirarse en bomba. Tuvimos
la contaminación. Después de eso, comimos y muchas experiencias divertidas y ninguno se hizo
montamos en el autobús para que la guía nos fuese daño.
explicando todas las distintas especies que había en Acabado el descenso, fuimos a comernos unos
el parque. Al final de la visita, fuimos a ver dos bocadillos en un mirador y nos fuimos a Ribadesella.
espectáculos: uno de aves rapaces y otro de leones Nos dieron la tarde libre, y la mayoría aprovechamos
marinos y focas (shh... te vigilo, enrollado jejej) a ir a la playa porque hacía mucho sol. Nos lo
Terminamos muy agotados deseando ir al hotel pasamos muy bien ese día.
cuanto antes. 4º día: Senderismo y visita a Covadonga
Cuando llegamos al hotel, cogimos cada uno la Después de desayunar cogimos el autobús y nos
llave de la habitación y nos pusimos a ojearlas “una fuimos a una aldea cerca de Covadonga llamada
por una”, por si alguna era mejor que la nuestra. Teleña. Desde allí emprendimos el largo viaje rumbo
Cenamos a las nueve y media y nos fuimos a dar una a Covadonga. Fueron 10 kilómetros de subida hasta
vuelta. ¡Pero a las doce cada uno a su habitación! una cruz que había en lo alto de una montaña y otros
2º Día : Descensos en canoa y paintball 10 de bajada para visitar Covadonga, el santuario y el
Nos levantamos a las ocho para estar abajo a las museo. Estuvimos allí hasta las 6 más o menos y
ocho y media para desayunar.Al terminar nos fuimos luego nos volvimos al hotel.
a la nave de JAIRE para que nos diesen los Esa tarde la mayoría de la gente aprovechó para
neoprenos y los accesorios para la aventura del hacer compras, puesto que al día siguiente
descenso. Nos explicaron cómo había que remar y regresábamos a casa. Esta noche, como era la última,
nos dieron un bidón con comida para llevar en la nos dejaron un poquito más de tiempo para ir dar
canoa y nos fuimos al agua. Pasamos uno momentos una vuelta.
inolvidables pero la mayoría eran caídas y más 5º día: Viaje rumbo a casa
caídas. Comimos en el río e hicimos... ¡quince Este día fue el más aburrido. Al desayunar,
kilómetros río abajo! Nos cambiamos en los cogimos el autobús rumbo Verín. Tardamos unas seis
vestuarios y pusimos los monos para jugar al horas en volver y llegamos a las 3 de la tarde más o
paintball. Eran algo feos pero no había otra cosa si no menos parando en las áreas de servicio.
te querías manchar. Caminamos hasta el campo de Nos lo pasamos muy bien. Esperamos volver otro
batalla donde ambos grupos luchaban por su día. Muchas gracias a las profes Dori y Ana por
bandera. Allí solo se oyeron tiroteos y más tiroteos. acompañarnos en esta aventura.
Molaba mucho dar pero poco recibir. Lo pasamos
TURISMO LaGaZetadeTerZero pág. 23

PARÍS, LA CIUDAD DE LA LUZ


Los alumnos de 3º y 4º del año pasado fueron de excursión de fin de curso a París, con día en EuroDisney incluido, y pudieron ver de primera mano las
excelencias de la ciudad francesa: el barrio de Montmartre, la Torre Eiffel, la catedral de Nôtre-Dâme, el museo del Louvre, el Palacio de Versailles... Un viaje
inolvidable con muchas anécdotas divertidas...Aquí tenéis algunas de las múltiples imágenes que han quedado para el recuerdo.
LaGaZetadeTerZero pág. 24
EL PERSONAJE
Hermesinda Vieytes Alonso, la poetisa de Medeiros VERÓNICA PALOMANES FERREIRO
Hermesinda Vieytes Alonso las oposiciones de profesora, las La Asociación de Mulleres de
nace en 1909 en la aldea de cuales aprueba y así Hermesinda Medeiros -fundada en el año 2000 y
Medeiros (Ourense) donde residía comienza a ejercer su profesión, lo formada por sesenta mujeres- dedicó
con sus seis hermanos y sus padres que hace que se traslade de un lugar a el Día de la Mujer Trabajadora (13 de
hasta que en el 1917 muere su padre. otro pasando por Laza, Verín y marzo) a Hermesinda Vieytes Alonso.
Esto hace que desde muy niña, con Valdeorras. En este último lugar se La Asociación instaló una placa en su
ocho años, se preocupe por sus queda hasta que se jubila en un honor en una de las paredes de su casa
hermanos y su madre. Además colegio que significó mucho para y su nieta y su hija le dedicaron unos
Hermesinda pierde años más tarde a ella, el Condesa de Fenosa, ya que poemas muy emotivos. 25
dos hermanos en la Guerra Civil. era muy grande y al que iban todos asociaciones de la comarca de
Gracias a que su madre trabaja los niños y en el que había treinta Monterrei se reunieron ese día, y
muy duramente, Hermesinda pudo profesores. tuvieron oportunidad de conocer el
estudiar Magisterio en Ourense y Tras jubilarse comienza a pueblo de Medeiros y sus lugares de
obtuvo su título en 1933 lo que hace dedicarse a lo que más le gustaba, la interés. Se celebró una comida de
que Hermesinda se quede en poesía. Le dedicaba todo el tiempo confraternidad, se representó Os
Ourense a trabajar y no vuelva a su que podía; por la mañana hacía las vellos non deben namorarse a cargo
aldea natal hasta mucho más tarde. cosas de casa y por la tarde se de la Asociación de Mulleres Rurais
En 1936 salen las oposiciones a dedicaba de pleno a la poesía. Se de Pazos y hubo un baile amenizado
profesora, a las que se presenta pero inspiraba en las orillas del Sil, en sus por el grupo de gaitas O Fiadeiro, de
finalmente las oposiciones son recuerdos, en los paisajes, en su Medeiros.
desconvocadas por el Alzamiento aldea natal…
Nacional, lo que hace que Todos sus poemas fueron
Hermesinda tenga que esperar recopilados en dos libros publicados
muchos años para volver a en 1988, uno en gallego “Desde o Poema de Hermesinda Vieytes
presentarse de nuevo. xardoal” y otro en castellano “En la
Mientras espera Hermesinda ribera del Sil” como continuación Vexo Verín, vexo as fontes,
decide hacerse “madrina de guerra” del primero. A costa da Castiñeira
de algunos soldados de la Guerra Hermesinda nunca se olvidará de as cruces da Corredoira,
Civil, para animarlos y hacerles su aldea natal ni de sus gentes, por Medeiros a miña terra.
compañía, y de ese modo conoce a eso desde joven su ilusión siempre Meu pobo pazo soñado,
Rodrigo Álvarez López, al cual fue hacer una casa en Medeiros ventanal aberto ó sol,
conoce personalmente años más donde poder pasar el verano, y al fin xentes sinxelas, honestas,
tarde cuando ella trabajaba en el lo consiguió después de jubilarse. ancestro torreón.
pueblo de al lado donde vivía él. Medeiros fue para ella un lugar muy Miña casiña de pedra,
Empiezan una relación e finalmente especial y esa casa una de sus floriñas do meu balcón,
en el año 1940 se casan y tienen seis mayores ilusiones. videiras que te abrazaron,
hijos. María Socorro, una de sus hijas, se
dozor do meu corredor.
Como el marido de Hermesinda dedica un poco a la poesía y uno de
era guardia civil, se trasladaron a sus hijos, José Luis, es profesor.
Cantas ilusións de infancia,
Mallorca unos años y luego Hermesinda Vieytes Alonso naceron o teu calor,
volvieron a Pontevedra, donde años muere en el 1999 y con ella una gran canto amor, canta tenrura
después Hermesinda se presentó a mujer, madre, profesora y poeta. que o tempo nunca crebou.

DON CAMILO, PÁRROCO DE OÍMBRA


IRIA FERNÁNDEZ GARCÍA

Nació en el año 1922 en un pueblo llamado pueblos en bicicleta para dar misa, hasta que se en el colegio de primaria de Oimbra.
Rodicio (Orense); en el seno de una familia vió un poco mal debido a la edad y empezó a ir Su mayor ilusión era ir todos los años a a la
católica y practicante. Eran ocho hermanos, en taxi. En todos los pueblos era muy querido, virgen de Fátima, a la que tenía mucha
dos de cuales se hicieron también se hicieron porque era muy devoto, buena persona y muy devoción.
sacerdotes. Llegó a Oimbra en el año 1963, humilde. Siempre ayudó mucho a los pobres, y Siempre lo recordaremos con mucho cariño
como sacerdote de tres parroquias: Oimbra , cuando alguien necesitaba algo acudía a el. y como el mejor párroco del concello de
Rosal, y San Ciprian. Iba todos los días a los Hubo un tiempo en el que dio clases de religión Oimbra.

CARNICERÍA

POR
VAC
Alameda, 2
32600 Verín
988 411 073
EL RINCÓN DEL LITERATO LaGaZetadeTerZero pág. 25

Como siempre, LaGaZetaDeTerZero es el altavoz de los primeros pasos literarios de, quién sabe si en el
futuro, grandes escritores que estudiarán en clase de Lengua las futuras generaciones...
La experiencia amorosa es el tema que comparten estos dos poemas, Una poesía de tipo existencialista es la que caracteriza
de María Peña y de Jénifer Álvarez (ex-baronceliana) estas composiciones de Sergio Carballo Pérez
Al comienzo Imagínanos en un sueño, PAROXISMO IN-TRASCENDENTE
la luz de tu corazón me destelló. Un sueño que se haga realidad,
La llama se encendió, Poder estar los dos juntos, ¿Quiénes somos? ¿Quién se sintió vacío por dentro
empecé a sentir el calor Y querernos como amigos sin más. Nadie. Tras tanto gritar en silencio?
de tus ojos ardientes de deseo, Adictos simplemente, ¿Quién pensó alguna vez en deshacerse
esos ojos que fueron Estar juntos, en el jardín del Edén, Víctimas extras para el futuro. De todos los sentimientos
como balas adentrándose en mi alma Mirando al cielo en el anochecer, Grita, porque todo es artificial. Para no sentir nada?
Cuando me tocas Y poder observar las lágrimas del sol, Siempre inhalando el mismo humo.
me hipnotizas con tu magia. Cayendo del Mar Negro, a nuestros pies. Plástico fino te recubre,
Esa magia que me controla Recubre un sentimiento puro. ¿Quién creyó tenerlo todo
con ese cuerpo Poder estar juntos, Eres reflejo de tu inutilidad, Pero realmente no tenía nada?
que me conduce a la locura Aunque sea imposible, Reflejo de lo que quieres que ellos vean. ¿Quién se sintió culpable
la que me enamoró Tú eres el Sol, y yo la Luna, Ni tú ves más allá de la superficie, De los pensamientos ajenos?
hasta que mi corazón paró de latir. Separados por una barrera invisible. Estoy tan harto de ti… Nuestra vida es un desperdicio.

Ese amor Estar tan cerca, y tan lejos a la vez, Lo eras todo, Jamás volveré a escuchar
que me puede, que me vence. Estar toda nuestra vida, Pero te sumergiste en perfumes. tu falta de comprensión
Quisiera revivir esos momentos En el mismo mar, Ahora eres como un ataúd, Ni a observar tu insignificancia.
mirando las estrellas, Y no podernos ver. Tu cuerpo es como un ataúd.
agarrados de la mano, Dentro de él escondes tu alma pura, Siente las fisuras de mi cuerpo
Me hacías volver a vivir cada segundo, Mi querer es tan grande, Esperando a que se asfixie. Como si fueran tuyas,
dentro de mí, yo pensando en ti. Como el mar que observamos, Como si fueran de ambos.
Eres un amigo, Y todos te extrañaremos, Todo lo negro se desploma en el suelo…
Esos recuerdos Al que siempre extraño Aunque finjamos odio.
quiero que desaparezcan Quizás lo único que creemos de ti
-aunque no puedo- Puedo estar toda una noche, Es que no podemos creer en ti.
SIN TÍTULO
tú eras lo único que me hace sonreír Contigo hablando, Para mi has muerto,
con solo pensar en ti no se ni lo que decir, Y se que si callamos, El amanecer indicaba mi perdición,
Mente oxidada.
tengo que admitir que eres el mundo para mí. Ya te estoy añorando. Toda expectación termina igual aquí.
Sin ti nada gira SÍNTESIS Mi alma se consume,
Nos estamos uniendo,
No por rechazar,
Tú me hacías De manera especial, Simplemente deja que la vida Pero si por expresar.
alcanzar el cielo Te estas convirtiendo, Sea del color que a ti te guste El principio aún no ha acabado,
con solo una mirada En un amigo de verdad. Y desaloja todo lo irritante, Todo lo demás ahora no tiene sentido.
y notar tus manos por mi cuerpo Abiótico e interminable
yo contigo alcanzaba el cielo. En serio te digo, A otra realidad. ¡Nunca lo comprenderás!
Esa llama Que te quiero a mares, Todo es eterno,
para ti ya se apagó, Nunca en la vida, Tú comprendes que si lloramos Más allá de la simple vida diaria.
pero en mi está el dolor y la frustración Me había pasado antes. Lo haces para buscar bienestar
de no volver a poder Y no por debilidad, ************ *********,
besarte y acariciarte Ahora despierta, Porque estamos vivos El cambio indica
como el primer día en que te dije: Miro la realidad, Y la vida es maravillosa, supongo, Las necesidades grabadas a fuego.
“te quiero”. Esto solo era un sueño, No tengo voz para decisiones vitales. La vida se consume,
Que algún día se cumplirá. Por dentro algo se debilita,
Junto al nacimiento
MARÍA PEÑA JÉNIFER ÁLVAREZ Pero al final lo conseguiremos,
de una nueva esperanza.
Estaremos bien,
Renuncié a ser un soñador
Juzga mi persona,
Para creer toda tu realidad y pensar
No puedes cambiarme,
¿Quieres estar al tanto de todos los concursos literarios? Que nuestro destino es mucho más
Sólo yo.
Visita estas páginas de Internet e infórmate: Que nuestras marcas de nacimiento.
Cierra los ojos
http://www.guiadeconcursos.com/Concursos/ SERGIO CARBALLO Y vete.
http://www.escritores.org/index.php/recursos-para-escritores/-concursos-infantil-y-juvenil

CONSTRUCCIONES
LOUREIRO
TLF. 627509310 988428015
MONTES (CUALEDRO)
LaGaZetadeTerZero pág. 26

REPORTAJE DE INVESTIGACIÓN
O misterio de Carpexo: historia dunha aldea enigmática
Carpexo era unha aldea que había na “raia”, entre Portugal e os pueblos da montaña de Oímbra, hai uns
douscentos ou trescentos anos. Hoxe apenas unhas pedras dan testemuño da súa existencia. Que ocorriu? Que
foi dos seus habitantes? Para saber o que pasou, un equipo de investigación dirixido polo profe de Sociais,
Xabier, e formado polos seus alumnos de 1º B, fixeron as pescudas necesarias para desentrañaren a enigma.

ESPIÑO BOUSÉS

VIDEFERRE
CARPEXO

Alicerces dunha vivenda Casa derruída en Carpexo Mapa de la zona (googlemaps)

Os nosos investigadores basearon o seu traballo de campo en diferentes entrevistas a veciños de Bousés:

Esta veciña, Milucha, contounos: Francisco (de alcume O Chato) veciño de Verónica, tía de Marina, unha das nosas cronistas, Carmen, que ten unha tenda en Bousés na que se
“Os habitantes do pobo eran pastores. Entón un Bousés, contounos: contou: vende de todo, díxonos que “había unha guerra entre
día veu unha epidemia que provocou que só quedara “Carpexo foi destruído pola epidemia, é dicir, a “Carpexo era un pobo que foi destruído pola Portugal e España. Carpexo era un pobo fronteirizo
unha muller vella. A muller foi buscando un novo peste. A señora que quedou foi pedindo axuda, e guerra, fai tres séculos, entre Portugal e España, e só entreAlto Santo e Espiño. Os portugueses mataron a
pobo para vivir. Rechazárona ata que chegou a axudárona entre os de Bousés e Videferre. Ao final quedou unha vella que veu vivir a Bousés xa que nos todos menos a unha velliña. Entón a vella foise a
Bousés onde a acolleron. Probablemente estea repartiron as terras cando ela morreu e Carpexo outros pobos non a querían”. outro pobo onde vivir. Recollérona en Vidiferre,
enterrada no cemiterio”. quedou en Bousés.
onde lle deron casa e comida”

E por fin unhas breves conclusións sobre a


despoboación de Carpexo:
SINDO opina que a guerra foi o motivo do
abandono de Carpexo. JENNI non chegou a
ningunha conclusión, polo menos sabe onde
queda Carpexo pero non se atreve a dicir por que
desapereceu. Pola súa banda, MARINA cre que
foi a peste o motivo da desaparición de Carpexo.

Por último, as xustificacións dos


investigadores e as hipóteses sobre a misteriosa
muller:
MARINA di que a muller era tan vella que non
se relacionaba coa demais xente, así non colleu a
peste, e que os das outras aldeas non a querían
porque pensaban que tiña a peste. SINDO di que
a muller era tan vella que cando foi á guerra
refuxiouse nunha cova e non a deron atopado e
así foi como abandonou o pobo e veu a Bouses,
porque nos outros non a querían, pensaba que
irían a por ela. JENNI, pola súa parte, segue
indecisa: “Non hai probas que poidan demostrar
ningunha das dúas posibilidades”

Café bar
LABRADA
Montes - Cualedro
SOY DE... MONTERREI LaGaZetadeTerZero pág. 27

En este cuarto número de LaGaZetaDeTerZero seguimos con la sección “Soy de...” que dedicamos a conocer mejor
cada uno de los concellos que forman la comarca de Verín. En este caso toca Monterrei, concello especialmente
importante por su riqueza vitivinícola (aquí se encuentra la mayor parte de la superficie de los viñedos de la
Denominación de Origen Monterrei) y por su riqueza monumental, como reflejan la iglesia prerrománica de Santa
María de Mixós y, por supuesto, el castillo de los Condes de Monterrei. Cuatro de nuestros reporteros, de distintos
pueblos de este concello, nos hablan de esta maravilla arquitectónica.
SANTIAGO ÁLVAREZ, VERÓNICA PALOMANES, TONI RODRÍGUEZ, MABEL VILLAMARÍN

Dando grandeza al valle de teniéndolo a su cargo varios linajes enclave turístico importantísimo. jesuitas. En el castillo fue el primer encuentra una pequeña fortaleza
Monterrei y sirviendo de símbolo y desde los Ulloa a los Duques de Consta de dos torres grandes que lugar de Galicia en que se creó el donde viejas historias relatan que los
nombre al Concello de Monterrei el Alba, el castillo ha mantenido viva enmarcan un importante recinto, primer documento impreso en el antiguos nobles guardaban ahí los
castillo con el mismo nombre se su riqueza, tanto artística como que a lo largo de la historia los siglo XV. utensilios de guerra como bombas y
encuentra situado en un lugar cultural. En la actualidad es un sitio diferentes nobles han modelando, Es sin duda la “acrópolis” más etc.
privilegiado, cerca del río Támega, para visitar y recordar, con grandes construyendo diferentes grande de Galicia y lo que mas Por su gran belleza y tradición el
al que se accede muy fácilmente. vistas del valle de Monterrei. instalaciones como el palacio destaca de él es la torre del homenaje castillo de Monterrei fue convertido
Con una larga historia, tradición y Construido en el S. XII por renacentista, el hospital para construida cuando aún gobernaba el en parador nacional y fue declarado
arte, el castillo es sin duda el mayor Alfonso Enríquez y reformado a lo peregrinos o la iglesia de Santa primer conde de Monterrei. monumento nacional. Es un lugar
símbolo de la comarca. Habitado en largo de la historia adaptándose a las María. También fueron creados dos En el monte contiguo se increíble de historia y tradición que
sus tiempos por numerosos nobles y épocas, el castillo de Monterrei es un conventos, el de franciscanos y el de encuentra la Atalaya donde se da vida a la comarca de Monterrei.

Torre del Homenaje


La Torre del Homenaje fue construida en el siglo
XV, en tiempos de los Reyes Católicos, por Don
Torre de las Damas y Palacio de los Condes Sancho Sánchez de Ulloa, primer Conde de
Monterrei. Su planta es cuadrada, tiene pocas
La Torre de las Damas, del siglo XIV, es de
aberturas al exterior, cuenta con pequeños vanos a lo
proporciones más reducidas y contigua al palacio. En
largo de sus muros, y está coronada por una
la Torre descansa la galería de columnas con piedras
barbacana con ocho cubos redondos que la
de armas en las enjutas. Dentro del recinto del castillo
interrumpen en los ángulos y lienzos. Se entra por el
también se encuentra el Palacio de los Condes, de
primer piso, donde se sitúa el puente levadizo. Sus
estilo renacentista. Posee grandes galerías de arcos
proporciones son considerables, con muros de gran
rebajados. Las columnas de dicha galería llevan un
grosor y elevada altura (22,5 m), lo que le confiere un
escudo distinto cada una de ellas. Este palacio fue
carácter impresionante.
construido en el siglo XVI y comienzos del XVII.
Todas las piedras del recinto del castillo están
grabadas con marcas de cantero.

Muralla y patio de armas


El castillo posee tres recintos amurallados sobre
Iglesia de Santa María
una alargada loma. Uno de los accesos al recinto
Pertenece al conjunto la iglesia parroquial de Sta. presenta un puente levadizo, elemento propio de
María, un templo de estilo gótico de los siglos XIV a estas fortalezas. Las almenas, los pequeños vanos y
XV, con una sola nave cubierta de madera y ábside un pozo de 14 metros situado en el patio interior
rectangular con bóveda de crucería. Destaca un bello completan las defensas del edificio. Al patio de
retablo gótico de piedra y la portada lateral, formada armas del castillo se accede por una puerta practicada
por tres arquivoltas muy decoradas y el tímpano en una muralla.
presidido por Cristo y los tetramorfos.

El año 2009 ha sido, sin duda, un año inolvidable para Tito, el responsable de la bodega Crego e monaguillo (A Salgueira): en la
Cata de Vinos de Galicia, su mencía lograba el galardón de Mejor Vino Tinto, y su godello el Acio de Plata en la categoría de
blancos. En este minirreportaje resolvemos el verdadero enigma que nos vuelve locos: ¿quién es el crego, y quién el monaguillo?
UNA HISTORIA DE CREGOS E MONAGUILLOS
Lejos de lo que muchos creen, le gustaba el buen vino (si esfuerzo y dedicación de padre del crego y del monaguillo
Crego e Monaguillo nació hace casi era reserva mejor todavía) toda la familia, y la ayuda mucho más. Lo que tantas veces
50 años. Fue un mes de mayo cuando y al monaguillo , que impagable de numerosos habían pregonado lo hicieron
un joven empleado de Fenosa visitó aprendió en los mismos amigos se hizo posible el realidad sus hijos: tener el mejor vino
la Salgueira para ver la manera de libros idem de lo mismo, objetivo. No fue un camino de Galicia en su bodega.
llevar la luz al pueblo. Como era pero a estos dos de rosas, pero en el 2003 El crego no anda ahora por
lógico se dirigió a la Autoridad del personajes les gustaban llegó al mercado el primer Monterrei, pero sí el monaguillo,
lugar, el Pedáneo. Después de ese los retos (por extraños y vino. Y como bien se dice, Tito, la cara visible de la bodega. Una
primer encuentro vinieron otros difíciles que pareciesen) y si algo no puede ser familia que representa a tantas otras
muchos, y poco a poco, ese joven fue en una de esas noches de conocido, entonces que familias gallegas que con su esfuerzo
entrando en la vida de esa familia. vino e ideas disparatadas, sea grande. Al no poder y su dedicación han logrado sus
Juntos criaron siete hijos y juntos pasó lo que tenía que seguir en la vieja bodega propósitos. Las puertas de la casa de
empezaron a hacer vino (aunque en pasar: “¿por qué no tenían que hacer algo Crego e monaguillo llevan 50 años
este tema nunca llegaron a hacemos una bodega?” - grande de lo que sus padres abiertas, para quien quiera pasar y
entenderse). Las discusiones siempre dijo el crego- “haríamos se sintieran orgullosos. probar su vino, y así seguirá siendo,
las mismas: ¿cuál de los dos tenía vino para nosotros y Pensaron en muchos esperamos que por mucho tiempo.
mejor vino?. nuestros amigos, y si lugares donde ubicar la
Con el paso de los años esos hijos queda algo que carallo lo nueva bodega, pero no
fueron creciendo. Uno de ellos se vendemos.” podía ser otro lugar que A Nuestras más sinceras
hizo sacerdote (crego) y el otro Desgraciadamente todo Salgueira. felicitaciones desde
medio monaguillo. Estos, cono no esto no lo pudo ver el En apenas cinco años Un LaGaZetaDeTerZero por vuestros
podía ser de otro modo, heredaron la padre del crego, paro su vino salido de la bodega éxitos, y por llevar el nombre de
pasión por el mundo del vino. Por vieja bodega fue el lugar Crego e Monaguillo era Monterrei a tantos sitios.
cierto, ellos si estaban de acuerdo en elegido para el nacimiento premiado como mejor
que ni el vino de uno ni el del otro de Crego e Monaguillo. blanco de Galicia. Ese día
servía para nada... En apenas veinticinco fue muy grande para todos,
Al crego, que era un poco sibarita, metros cuadrados, y con el El crego (Ernesto)y el monaguillo (Tito) pero seguro que para el
LaGaZetadeTerZero pág. 28
LA TOSTADORA
PABLO, PROFE DE MÚSICA CIRA, LA NUEVA COCINERA
Pablo es una persona meticulosa y exigente, y nos da la Sus compañeras de cocina, las pinches, están de acuerdo en que Cira estaba muy
impresión de que también es un poco tímido. Por eso le nerviosa y muy perdida el primer día de trabajo en el Instituto. Cira no sabía muy bien
agradecemos que en esta entrevista nos haya donde estaba cada cosa, así que tenía que estar preguntándonos constantemente. Dicen
que es una persona muy simpática y risueña, le encanta reírse. Tras unos días ya se fue
mostrado su lado más personal y los secretos de su
acomodando en su nueva cocina. Y día tras día se va sintiendo como en casa.
pasión: la música. SERGIO CARBALLO y MARÍA PEÑA Mª JOSÉ FALGUEIRA y LORENA JORGE

GaZetaDeTerZero: Que querías G: Por comodidade ou porque


ser de pequeno? forma parte da túa estética?
Pablo: Non o recordo, P: Por comodidade, aínda que
practicamente quería ser unha cousa agora forma parte da miña estética. Si
cada día. me afeito, todo o mundo se ríe de mín
G: Como vestías na túa (Ríe).
xuventude? G: Xa que eres profesor de
P: Pois supoño que como todo o música, qué música escoitas?
mundo, aunque pola vosa idade vestía P: De todo, non podo ser
de forma máis discreta. específico.
G: Eras un alumno modelo? G: Qué pensas sobre a escena
P: (Dubida) Non, precisamente. musical actual?
Era bo, relativamente, non me salía da P: Pois que está todo moi
media. “enlatado”. Aínda que agora todo é
G: Repetiches algunha vez? ventaxas, liberdade para poder
P: Non, suspendín matemáticas escoltar música gracias a Internet.
unha vez pero despóis recupereina, G: Fixeches algún concerto?
simplemente. P: Sí, tiven un grupo de rock, de
G: Fixeches “chuletas” algunha pop-rock… Toquei na banda de
vez? Barrabadas, na de Alfama… O meu
P: Supoño que sí, non me acordo, grupo de rock chamábase Efecto
pero practicamente nunca. Coriolis. En coros tamén estiven, etc.
G: Esta é moi interesante… G: Fixeches algunha loucura
Poñianche moitos negativos? nalgún concerto?
P: Daquelas non se andaban con P: Refireste a tirarte encima do
estas historias (Ri). A primeira vez, público ou cousas así? Bueno, canto
unha chamada de atención e a millor sabía tocar, millor o pasaba.
segunda había consecuencias. Non se trata de subir borracho ao
G: Qué tempos aqueles… escenario. P. ¿Qué querías ser de mayor? P. ¿Cuál fue la primera impresión saludable todos los días.
Ligabas moito? G: Xa, supoño. Cuales son as túas R. Médico o enfermera. Me gusta que tuviste de este Instituto? P. ¿Y qué comida crees que nos
P: Non (Ri). En principio, porque aficións aparte da música? estar con la gente. R. Que erais muy mayores y no gusta más a nosotros?
era estaba nun colexio só para P: (Duda) Salir cos amigos, pasear, P. ¿ C u á n t o s a ñ o s l l e v a s sabía cómo ibais a comer. R. La rápida, claro.
rapaces. os ordenadores, aprender, buscar trabajando de cocinera? P. ¿Qué sentiste al llegar? P. ¿Y el pescado?
G: Salías frecuentemente pola información… R. Seis o siete años. Antes fui R. Me pareció todo muy grande y R. Hay que comerlo dos veces por
noite? G: Por último, a guinda do camarera. que estaba muy bien organizado. semana, como se hace aquí.
P: Hasta os 18 anos poucas veces. pastel…A t úa relación cos alumnos P. ¿Cómo empezaste en la cocina? P. ¿Estabas muy nerviosa el P. ¿Ati te gusta?
G: Cómo foron os teus tempos na é, por dicilo dalgunha maneira, un R. Por mi madre, que también era primer día? R. Claro, aunque a vosotros no
universidade? tanto “espinosa”. A que se debe esta cocinera. R. Sí, estaba muy nerviosa. mucho...
P: Moi divertidos (Ri). Aprendín razón? P. ¿En cuántos centros educativos P. ¿Qué sueles hacer en tu tiempo P. ¿Crees que comemos bien?
moito alí. P: Pois a moitas. O nivel que tedes has trabajado anteriormente? libre? ¿Qué aficiones tienes R.Aquí sí.
G: Si non é moito preguntar, é… patético. Teño que aprendervos R. Bastantes, siete u ocho. aparte de la cocina? P. ¿Quién crees que es mejor en la
tiñas algún problema ca relación todo o que non aprendistes en P. ¿Qué es lo que más te gusta de R. Hacer deporte, salir... cocina, un hombre o una mujer?
cos teus pais? primaria. Fágoo para que o meu tu trabajo? ¿Te sientes cómoda P. ¿Cuál es tu plato favorito? P. Pues no lo sé, a quien más le guste
P: Non, bueno, a partir dos 18 anos traballo teña sentido, si estou aquí só haciéndolo? R. La pasta, pero como cualquier la cocina, ese será mejor.
eu quería ir por ahí siempre que eu para poñervos música que vos guste, R. Sí, lo que más me gusta es el cosa. P. ¿Por qué los grandes cocineros
quixera, pero si aínda vivía no mesmo etc. de que vale? Ademáis, a contacto con vosotros. P. ¿Hay algo que no te guste? son casi todo hombres?
teito cos meus pais, tiña que acatar as capacidade de concentración baixou P. ¿Te gustan los niños? R. Mmmm... La coliflor... R. Pues no tengo ni idea.
normas… moito, cousa que fai falta moito na R. Sí. P. ¿Qué opinas de la comida P. ¿Qué consejos nos puedes dar
G: Desde cuando te deixas miña asignatura. P. ¿Y qué tal te llevas con tus rápida? para intentar llegar a ser un gran
barba? G : E n t e n d o . Va l e , x a compañeros de cocina? R. Está bien... Pero solo una vez al cocinero?
P: (Duda) Desde COU, creo… terminamos. Moitas gracias. R. Muy bien. año. Hay que comer comida R. Que te guste este mundo.

La de Maribel es una de las caras que siempre nos encontramos al entrar en el Instituto. A ella le encanta viajar, le gustaría ir a Australia y a Canadá, pero
no porque quiera perdernos de vista: está muy contenta en el Baronceli, aunque le disgusta un poco tanto cambio de conseje.
Mª JOSÉ FALGUEIRA y LORENA JORGE
MARIBEL, LA ADMINISTRATIVA
P. ¿ C u á n t o t i e m p o l l e v a s R. Bueno, a mucha gente sobre todo. ser, quizá tenía en mente otra cosa, R. Bien, con unos mas relación y con alguno?
trabajando en el Baronceli? P. ¿De pequeña qué querías ser de otro tipo de trabajo, de moverse otros menos, pero bien en general. R. Sí, a muchos.
R. Desde el 2003. mayor? ¿Te veías en un trabajo de más... P. Por este instituto han pasado P. ¿Te gustan los niños?
P. ¿ E n q u é c o n s i s t e t u oficina como este? P. ¿Qué tal es el contacto con los muchos alumnos, le has cogido R. Sí.
trabajo? R. No tenía muy claro lo que quería alumnos? algún cariño especial a 14-¿Qué tal te llevas con los
R. Administración, tramitación de profesores?
papeles, de matrículas, certificados, R. Bien en general, con unos muy
correspondencia, manejo del bien, con otros tengo menos
programa informático Xade, etc. relación.
P. ¿Siempre te has dedicado a la P. ¿Te cuesta adaptarte a la gente?
administración? R. No, no, soy más bien reservada
R. Sí, desde que terminé la carrera; pero no tengo problema.
ya llevo 19 años en esto. P. ¿Con cuántos conserjes as
P. ¿Has trabajado en algún otro trabajado?
instituto? R. Con cinco, seis con Pepa.
R. En institutos no, en otro tipo de P. ¿Cómo llevas el que te cambien
administración sí. Estuve en La tanto de compañera?
Coruña trabajando una época. R. Regular, me da pena la gente que
P. ¿Te gusta tu trabajo? se va, pero me llevo bien con todos.
R. Sí, sí que me gusta, es entretenido P. ¿Hubo alguna con la que te
y variado. llevaras mal? ¿Con cuál
P. ¿Qué es lo que más te gusta del conectaste mejor?
instituto? R. Con todos bien. Con Cristina de
R. Quizás el ambiente, muchas vez en cuando quedo para comer.
personas... P. ¿Qué tal te llevabas con
P. ¿Y lo que menos? Carmen, la anterior conserje? ¿La
R. El edificio es lo que menos me echas de menos?
gusta, está mal distribuido, le faltan R. Sí, me llevaba muy bien. Era muy
cosas, un salón de actos, por buena persona.
ejemplo. P. ¿Y qué tal te llevas con Pepa?
P. Si te fueras del Baronceli, ¿que R. Con Pepa muy bien, bueno
echarías mas en falta? regular, ¡eh, es broma!, jejej...
LA TRIBU DE TERZERO LaGaZetadeTerZero pág. 29

De angelitos...
...a diablillos

Z
LAGA ETADETER ERO Z
¿Reconocéis a los angelitos de las imágenes de arriba?
Vaya pintas tenían el día de su Primera Comunión...
Ahora están en 3º de ESO, en el Baronceli, y forman una
nueva generación de periodistas de
LaGaZetaDeTerZero. En la imagen (de izquierda a
derecha), en la fila de arriba: Mª José Falgueira
Rodríguez, Alba Rodríguez Losada, Santi Álvarez
Moreno, Sergio Carballo Pérez, Iván Villarino Rúa,
Alejandro Gago Villarino, Ismael Vázquez Rodríguez;
en la fila central: Verónica Palomanes Ferreiro, Miriam
Collazos Collazos, Mª Isabel Salgado Pérez, Ione
Leadbeater Sánchez, Jésica Ferreiro González, Yasmín
González Freitas, Noelia González Salgado, Mabel
Villamarín Alonso, María Peña Damorín, David Balboa,
Israel Vidal Justo; En la fila de abajo: Vanessa Saraiva
Martins, Lorena JorgeAlonso, Jénifer Prieto Estévez, Iria
Fernández García, Marta Gago Afonso, Toni Rodríguez
Nóvoa, Pablo Pérez Alonso. Coordina, maqueta y corrige
faltas de ortografía Israel Rodríguez Gil, el profe de
Lengua Castellana.
LaGaZetadeTerZero pág. 30
MEMORIA HISTÓRICA
Los últimos en marcharse...

Promoción 2009

HASTA SIEMPRE
Luciano, el cocinero, se jubiló a finales del
2009, tras un montón de años dando de comer a
cientos de alumnos. Su carácter socarrón y sus
sabrosísimos potajes pasarán a la breve historia
de nuestro instituto. Mucho menos tiempo
estuvo con nosotros Carmen, la conserje, pero
nos cautivó con su dulce carácter y su buena
disposición para todo. Muchas gracias a los dos
y mucha suerte para el futuro.

BIENVENIDA, PEPA

CARTAS DESDE OTROS “CASTROS”


Unos cuantos ex-alumnos -con quienes mantenemos contacto a través de nuestro Facebook-
nos escriben para contarnos sus recuerdos de la época en la que formaron parte del
Baronceli. Nos sentimos muy contentos de que en todas estas cartas se perciba cierta
nostalgia. Nosotros tampoco os olvidamos. Muchas gracias, y muchísima suerte en todo.
Ola!!! Fai dous La verdad, no sé Cando eu estaba Hola,chámome
anos que saín do por dónde empezar. no Castro de Santiago,como xa
Baronceli e podo dicir En primer lugar Baronceli, que moitos saberedes
que aínda hoxe en día gracias por la realmente chegou a estiven non catro,
o boto de menos. invitación y pedirle chamarse así cando senon cinco anos
Permanecer catro perdón a Israel por eu cursaba 4º, non no IES Castro de
anos nese instituto foi las posibles faltas de creo que estiveran alí Baronceli.
unha grata e ortografía ;-) Me a metade dos Naqueles anos
i n o l v i d a b l e llamo Bibiana y soy profesores que están a c o n t e c e ro n m e
experiencia. Coñecín una ex-alumna, hoxe, e outros que moitas cousas
xente nova, algunha bueno, y que os estaban xa non están, boas, tamén
coa que sigo cunha puedo contar que no pero seguramente o algunhas malas,
gran amizade e outra sepáis... Cuando ambiente segue sendo pero esas non
por desgracia que se estás en el insti piensas “qué asco tener que de compañeirismo como o era antes. merece a pena recordalas.Entre esas cousas
produciu un distanciamento. Os profesores en estar aquí todo el santo día” y ahora daría Recordo as excursións que faciamos, e os boas destacan os grandes amigos que fixen e
xeral marabillosos, axudáronme moitos cos cualquier cosa por volver atrás aunque fuera proxectos de Física que iamos presentar e que estiveron ao meu lado ata fai pouco, Juan,
meus problemas referidos ó estudio, aos que un momento. Algunos de mis mejores polos que nos daban premios, co gran profesor Robin, Gina, Andrea, Adrián (Ernesto), Víctor
lles dou as gracias e lles teño un gran aprecio. recuerdos los tengo ahí, con mis amigos/as, Miguel Yebra, que seguramente coñeceredes. e Aitor entre outros.
Aparte, a eses alumnos que ven difícil sacar a bueno y con algún que otro profesor jeje. Recordo cando fomos presentar uns proxectos Tamén me veñen á memoria numerosos
ESO pódolles dicir que non é imposible. Cun Ahora vivo en Barcelona y realmente no me ás universidades de Santiago e A Coruña, que, recordos deses días que ahí pasei. O ano no
pouco de esforzo e estudio é posible, e eu podo puedo quejar, he tenido mucha suerte, aún no xa non lembro en cal delas, resultaran que entramos, os maiores dicíanos que
aseguralo. soy rica pero estoy en ello jaja. Bueno, no gañadores dun premio de cincocentos euros vixiaramos por se viña algún profesor para
Agora estou co Bachiller, un cambio radical tengo nada más que decir, un abrazo a todos dous alumnos deste centro, e ós demais ainda que poideran fumar tranquilos, e un luns
en tódolos sentidos. E bueno, que los profesores a los que tanto les di la lata :-) y derannos cen euros para uns cubatas. Miguel Yebra castigárame debido a eso.
agradézoche, Israel, a oportunidade de sobre todo a Luciano (el cocinero) que aunque Tamén hai algúns recordos menos bos, coma Tamén me acordo de tódolos torneos de fútbol
participar neste periódico e a todos os su comida no era la mejor (es broma) me reí unha profesora de Galego que me odiaba e me que fixemos ó longo deses anos e de tódolos
profesores gracias polo apoio durante a miña muchísimo con él todos los años que estuve en puxera tres partes ela soíña, o que case me profesores, Lupe, Israel, Carmen, Benita,
estancia ahí. En fin, que non olvidarei cada el Castro de Baronceli (que fueron bastantes). custa unha excursión a Madrid, pero que Rosa, Xosé Manuel, Lisardo... entre moitos
momento que vivín no IES Castro de Baronceli En fin, espero que los recuerdos que guardéis finalmente se solucionara grazas a que me outros. Os recordos son innumerables e a carta
e a todos os profesores tampouco, ¿eh? E aos todos vosotros de este instituto sean por lo apoiaran todos os compañeiros de clase. Esa é pequena así que creo que é mellor que diga
alumnos, dicirlles que disfruten cada momento menos la mitad de buenos que los míos. Un mesma profesora collera a baixa ese curso e que durante eses anos o pasei moi ben, algúns
porque algún día, cando saian de ahí, abrazo a todos, Bibiana López. mandaran a unha rapaza noviña que nada dos mellores da miña curta vida, e que vós,
botarano de menos. Un saúdo para todos, mais entrar facía brillar o instiuto enteiro. rapaces, os disfrutedes tanto ou máis ca min.
Alicia Rodríguez García. Hola, soy David Mirade se era guapa e encantadora que eu Agora mesmo eu terminei Bacharelato e
Ginzo Manso, el año pasara de suspender Galego a sacar oitos e nestes momentos teño problemas de saúde
Hola, soy Nelson pasado estuve en el noves. (típico en min) e non puiden asisitir á
da Silva. Pues la Castro de Baronceli. Pero sen dúbida o mellor ano foi o de 4º Selectividade así que, se non me deixan acudir
verdad es que se Yo v e n í a d e u n curso, cos xa mencionados premios, coa en Setembro farei unhas oposicións, e se me
extraña mucho el colegio de curas y presenza de bos profesores e persoas, e coa deixan, farei a carreira de Historia.
insti. Cada vez que sentí un gran cambio, excursión a Canarias. Neste curso tiveramos Para despedirme de vós simplemente vos
voy a buscar a mi por el número de un profesor de Historia un tanto peculiar que direi que o mellor que ides sacar de ahí,
hermano, pues me alumnos del colegio y se chama Lisardo, pero co que eu polo menos independentemente dos estudos, é unha gran
entra una pequeña también las chicas!! aprendín moitas cousas, e non so de Historia. educación ( diso dou fé) e grandes amistades
sensación de haber Ta m b i é n e n l o s Con el fomos a Canarias, a onde tamén nos que espero non perdades posteriormente
pasado unos bueno cambios de clase: de acompañou unha profesora chamada Raquel. (senon pa que está o tuenti).
ratos en ese edificio y donde venía yo, no Esa excursión será para min inesquecible, pois Sen máis dilacións despídese de vós o voso
alrededores. Se echan nos podíamos a xente coa que fun era marabillosa e o gran amigo Santiago González Barreira
de menos los levantar del asiento ni hablar ya que como ambiente que alí tiñamos era xenial. Esa Leite.
sermones de los profesores, a los cuales éramos un número reducido de alumnos nos excursión creo que ata pasou factura na miña Viva o Castro de Baronceli!!!!!
extraño, sobre todo a mi tutor Israel, a Antonio tenían bien vigilados y en el Baronceli como saúde de por vida. O meu titor en 4º foi o voso
el profe de sociales, a la Jefa, al Míster y sobre podéis ver hay un alboroto tremendo y todos profesor de Lingua Castelá, Israel, co que
todo a la mejor profe de gimnasia del insti, a corriendo por los pasillos!!! En cuanto a los tiven algunha que outra bronca, pero que como Alicia, Nelson, Bibiana, David, Robin y Santi
Lupe. profesores, son muy enrollados, no son muy profesor non tiña queixa. son seis de los más de 400 amigos que
Fueron unos años estupendos rodeado de estrictos y las clases son amenas y no son Esquézome de moitos profesores e moita LaGaZetaDeTerZero tiene a través de la red
amigos y disfrutando al máximo pero llega el agobiantes. En cuanto a los alumnos, pues allí xente, pero nestes días case non teño tempo de social Facebook. Si quieres estar al tanto de toda
momento de dejar eso atrás y de ponerse las fue bien recibido, los dos primeros días que facer cousas, porque entre as festas que hai e o la actualidad y formar parte de uno de los
pilas: yo ahora trabajo y me doy cuenta de las estuve allí me sentía raro, tenía vergüenza pero preparar a selectividade (se eu cheguei aquí mayores foros de comunicación de la comarca
chapas que daban los profes, por eso que desde enseguida me solté e hice amigos rápidamente. calquera pode, se non preguntádello a quen me de Verín, recuerda, búscanos:
mi posición os mando un saludo y que por La gente del instituto en general es muy maja y coñeza) non se dá feito.
favor estudiéis y hagáis lo que yo no hice. Yo para mi fue el mejor colegio donde estuve, y En fin, moita sorte a todos e estudiade duro,
espero sacar ahora el graduado y encontrar un tengo muchos buenos recuerdos de ese que non conseguiredes nada sen un mínimo de
http://www.facebook.com/
buen trabajo. Un saludo. instituto... esforzo. Un saúdo, Robin Reigada Ares. LAGAZETADETERZERO
MEMORIA HISTÓRICA LaGaZetadeTerZero pág. 31

DIEZ AÑOS DE BARONCELI


En septiembre de 2009 se cumplieron diez años de la inauguración del IES Castro de Baronceli. Como no ha habido tarta que comer ni velas que soplar,
LaGaZetaDeTerZero ha realizado un reportaje que resume la historia de nuestro Instituto y recoge las impresiones de los profesores más veteranos.
MIRIAM COLLAZOS
El IES Castro de Baronceli se El equipo de dirección que profesores es el mismo. Cuando
inauguró el curso 1999/2000, con el empezó estaba formado por empezaron solo había la ESO y
nombre de IES Nº 1. En el año 2005 Domingo Otero Besteiro (director), actualmente existe además un
se le cambió el nombre, porque Nº1 Miguel Trincado Álvarez (jefe de Programa de Diversificacion para
no identificaba para nada al centro. estudios) y Paco Diéguez Blanco los cursos 3º y 4º, y desde el curso
Hubo varias propuestas de nombres (secretario). La dirección cambió 2008/2009, el PCPI (Programa de
que se llevaron al Consello Escolar en el año 2002, y sigue en la Cualificación Profesional Inicial).
y el nombre por el cual se optó actualidad, formada por Carmen También desde hace tres años
mayoritariamente fue el de Castro (directora), Xosé Manuel (jefe de están los refuerzos del Plan PROA
de Baronceli. Este nombre se estudios) y Rosa de la Parra Las instalaciones son las
recogió de la guía de Xesús (secretaria). mismas, exceptuando la pista
Taboada Chivite, en la que se Abrió el Instituto con 255 cubierta en la parte trasera para
argumenta que la fortaleza del alumnos/as, la mayoría procedentes Educación Fisica que se construyó
Castillo de Monterrei está situada de los pueblos y aldeas de la hace dos años. También se
sobre un castro celta, el “castrum comarca, por lo que se quedaban a bautizaron los últimos años varias
Baronceli”, en el que vivieron los comer en el comedor. Ahora hay aulas con diferentes nombres:
primeros pueblos de la comarca. unos cien menos; este hecho ha Xesús Taboada Chivite (aula de
Este hecho está documentado en la ayudado a que haya más audiovisuales), Ángel Barja (aula
Alta Edad Media y las huellas de su agrupamientos específicos en las de música) y Xosé Rivada (aula de
e x i s t e n c i a f u e r o n materias instrumentales (lenguas y Plástica). Quizá lo que falta es un Los “padres (y madres) fundadores” del Baronceli: de izquierda a derecha
arqueológicamente atestiguadas. matemáticas), ya que el número de buen salón de actos. Antonio, Domingo, Miguel Trincado, Luciano, Sofía, Paco, Xosé Manuel y Santiago

Hablamos con algunos de los profes más veteranos del Baronceli: Rosa (profe de Carmen Fernández, directora del Instituto:
Gallego), Sofía (Francés), Xosé Manuel (Naturales), Paco (Educación Física), Miguel “En España los directores tienen menos
(Matemáticas), Domingo (Orientación) y Marián (Inglés).
capacidad para tomar decisiones”
P. ¿Que destacarías del tiempo Domingo: Sí, cambiaron las alumnado.
que llevas aquí? personas, distintos alumnos y Sofía: No te puedo contestar
Rosa: En el tiempo que llevo aquí profesores. Se ha mejorado en la porque soy muy joven y no me
conocí a mucha gente nueva. La dotación del instituto, en general ha pienso jubilar mañana.
convivencia en el centro, en general, mejorado todo con respeto a los Xosé Manuel: En tantos años hay
tanto con el alumnado como con el primeros años. muchos recuerdos y vivencias. Pero
personal del centro fue muy positiva. Marián: Aún que no fuesen fundamentalmente la satisfacción de
Sofía: El trato con el alumnado y cambios muy significativos, pienso tratar de que el alumnado salga con
el profesorado. que el instituto fue mejorando con el los mayores conocimientos posibles.
Xosé Manuel: Pues que es un tiempo con la colaboración de cada Paco: Mañana no me pienso
centro agradable y poco conflictivo una de las personas que por él ha jubilar, a lo mejor dentro de unos
comparado con otros, eso no quiere pasado. años. Sigo hablando de la
decir que no haya. P. ¿Me puedes decir algún caso convivencia con los alumnos y
Paco : La relación entre lo especial de violencia o conflicto? profesores.
alumnos y los profesores. Rosa: No considero este centro Miguel: El trato diario con los
Miguel : Las instalaciones y conflictivo. Excepto casos compañeros y con los alumnos. Las
dotaciones del instituto son muy puntuales, las relaciones entre excursiones hechas en los primeros
buenas. Tanto en el profesorado y personal del centro tanto alumnado años y las competiciones deportivas
alumnado se está ganando calidad. como profesorado son muy buenos. en los que los alumnos quedaron en Placa conmemorativa de la inauguración del Instituto, en enero del año 2000
Domingo: Pues destacaría… el Sofía: Un caso conflictivo fue el una buena posición. P. ¿Cómo está siendo tu etapa directores, pero sí reconocer la
buen alumnado que Domingo: Los como directora? especificidad de la función directiva,
tiene este instituto. alumnos. R. Muy enriquecedora, tanto a su estabilidad y su importancia
Marián: En el Marián: Mis nivel personal como profesional. como factor de calidad del sistema.
tiempo que yo llevo m e j o r e s P. ¿Es muy complicado? En cuanto a los aspectos positivos,
en este centro recuerdos serían R: No sé si complicado sería el el más importante es el de poder
destacaría sobre sin dudarlo el término ideal. Lo que sí te puedo llevar a cabo un proyecto educativo
todo el haber trato diario con la decir es que es un cargo de en el que crees para que el centro
conocido a juventud, que responsabilidad para el que hay que salga adelante y funcione.
muchísima gente, aportáis siempre estar preparado, y al que hay que P. ¿Cómo valoras estos años en
gente muy diferente momentos muy prestar en muchas ocasiones una los que has sido directora? ¿Cómo
con la que la gratos a la vida de dedicación horaria por encima de la ha ido evolucionando el Instituto?
convivencia diaria u n p r o f e s o r. jornada normal de un profesor. En estos nueve años (diez cursos
se enriqueció Además, el P. ¿Qué inconvenientes y escolares), han mejorado las
notablemente ya profesional de la ventajas tiene el cargo? instalaciones y dotaciones del
q u e s u s enseñanza que C: El principal problema que centro: se cubrió y se cerró
aportaciones ama su trabajo tenemos los directores en España, es parcialmente la pista polideportiva,
supusieron una goza cada día con que estamos delante de un modelo en el acristalamiento de color negro de
influencia muy poder influir el que sobre el papel las la fachada se sustituyó con un
positiva para mi positivamente en competencias son muy amplias: es pintado de color verde, se hizo una
vida. la formación del función del director representar al aplicación de alarma y de la
de un alumno que amenazó a un
P. ¿Cambió mucho el instituto alumnado que en ocasiones llega a centro ante la administración calefacción, se mejoró en
profesor y lo tuvieron que cambiar
en diez años? convertirse en una parte importante educativa, ejercer la jefatura de todo equipamiento el laboratorio, el aula
de centro.
Rosa: El instituto cambió algo. de su vida. el personal que tiene adscrito, de informática, el taller de
Xosé Manuel: Que yo recuerde,
Destacaría sobre todo el cambio de P. ¿Que echarías más de responsabilizarse de los recursos, tecnología y la cocina, se pusieron
un intento de agresión de un alumno
la biblioteca, que con Serafín al menos? dirigir y coordinar todas las cables por todo el centro para poder
a un profesor, que tras esto fue
frente se convirtió en el centro Rosa: Creo que echaría más de actividades, garantizar el tener acceso a Internet, se pusieron
trasladado a otro centro.
dinamizador del instituto. menos a los niños y niñas y también a cumplimiento de las leyes y demás cañones en todas las aulas. La
Paco: Pues no recuerdo, así
Sofía: Si, cambió algo, antes los los profesores y profesoras. disposiciones vigentes… Biblioteca sufrió y está sufriendo un
ninguno en concreto. Nunca fue muy
alumnos eran muchos y más Sofía: La relación con algunos La realidad, sin embargo, es bien cambio profundo en su gestión,
conflictivo.
conflictivos. Y ahora es el contrario, profesores que se han ido. distinta: la mayoría de las decisiones dotación, fondos bibliográficos,
Miguel: Pues tampoco son muy
hay menos alumnos y menos Xosé Manuel: El trato con el se adoptan fuera de los centros y los dinamización... En este curso se le
significativos, alguna pelea puntual equipos directivos nos limitamos a ha concedido el Plan de mejora de
conflictivos. alumnado y compañeros.
en el patio de alumnos. proponer, comunicar e informar, es bibliotecas escolares.
Xosé Manuel: En diez años Paco: Pues… la relación con los
Domingo: No recuerdo. decir, tenemos poca autonomía, P. ¿Prefieres ser profesora o
cambió muchísimo porque la alumnos y profesorado.
Marián: Los conflictos que se poca capacidad para tomar directora?
sociedad también cambió. Los Marián: La actividad diaria y el
pudieron presentarse hasta el decisiones en los ámbitos R. Me gusta compaginar las dos
alumnos fueron a peor ya que ahora trato con los alumnos y con los
momento no se pueden considerar de pedagógico, organizativo y de labores. Pero no podría dejar la
leen y estudian menos. profesores.
especial interés y mucho menos gestión (de personal y económico). docencia, intentar que mis alumnos
Paco: Cambió en algunas cosas, Domingo: La ayuda que puedo
violentos. Excepto algún caso muy En la mayoría de los países de logren, por un lado, una buena
nuevas generaciones y nueva prestar o presté en algún momento.
puntual, el centro se desenvuelve en Europa, las direcciones son formación intelectual que los
manera de pensar. Pero se mantiene Marián : Por supuesto los
un ambiente de total cordialidad. profesionales, es decir, ejercen una capaciten para el ejercicio de una
la estructura del edificio y van alumnos, también a muchos de mis
P. ¿Si te jubilaras mañana función específica de manera profesión y, por otro lado, una
cambiando las gentes y su espíritu. compañeros, con los que comparto
c u a l e s s e r í a n t u s m e j o re s estable, así que pueden ser los formación en el respeto a los
Miguel Trincado: En el edificio mi vocación y vivencias.
recuerdos? líderes reales y efectivos del centro, derechos y libertades fundamentales
se adoptó un patio exterior, y hay
Rosa: Creo que sería mi trabajo los impulsores de los proyectos que les permita participar en la vida
menos alumnado. Pero no hay
porque siempre me gustó. Y me sigo educativos. Con esto no quiero decir social y cultural de su entorno.
cambios significativos.
emocionando con actuaciones de mi que haya que crear cuerpos de
CONTRAPORTADA
DE TERZERO LA GAZETA

No abundan los chicos que a los 18 años vivan una afición tan apasionadamente como Álvaro Rúa Manso (Vilela, Verín). Álvaro es un
enamorado de la gaita: aprendió a tocarla a los ocho años, desde los quince es miembro de la laureada Real Banda De Gaitas da Deputación
de Ourense y, en los ratos libres que le permite su recién empezada carrera universitaria, aún le queda tiempo para dirigir una banda de
gaitas en Vilariño de Conxo.Acaba de regresar de una gira por China con la Real Banda, una experiencia que califica de “impresionante”.

Una real gaita en la Gran Muralla


P. ¿Dé dónde te vino la afición por capa, e na cabeza pañoleta e monteira. cerrado? fai un excelente traballo recopilando unha canción súa moi coñecida, que é
la gaita? As mulleres levan un casquete na R. A Real Banda luce en calquera música tradicional galega, que doutro coma se eles cantasen a nosa
R. Un pouco de casualidade, “por cabeza, a parlamenta que lles cubre os lado, pero as actuacións ó aire libre modo estaría en risco de perderse: “Rianxeira”. Costounos aprendela
culpa” da miña irmá, que insistiu en hombros e a espalda, e a muradana, nalgúns sitios, coma unha vez ó solpor coplas, cantares... É unha labor moi pero foi moi bonito porque eles
que me apuntara a clases cun amigo que é a falda. no Parador de Santo Estevo, importante. cantaban connosco. A xente ademáis
dela. Ao principio foi case obligado, P. ¿Qué tipo de música toca la impresionan máis, polo entorno e pola P. ¿Cómo surgió la oportunidad era moi curiosa, preguntábannos
xa que tiña oito anos, pero enseguida Real Banda? atmosfera. de ir a China? moitas cousas.
me gustou. R. En realidade tocamos todo tipo P. La Real Banda ha estado en R. Non sei os detalles de como se P. A nivel personal, ¿qué ha
P. ¿Por qué la gaita y no otro d e m ú s i c a , d e s d e m u i ñ e i r a s muchos lugares del mundo. ¿A qué organizan as xiras, mais o principal supuesto para ti esta gira por
instrumento? tradicionais galegas ata ritmos crees que se debe esta repercusión motivo foi ir tocar na Semana de China?
R. Porque é o instrumento máis célticos e escoceses... E cada vez que internacional? Galicia no pavillón español na Expo R. Teño viaxado algo, pero esta
representativo de Galicia, síntome imos a unha viaxe de Shangai. viaxe foi probablemente a mellor.
máis inspirado tocando a gaita que preparamos un par P. ¿ C u á n t o Lévome o orgullo de poder dicir que
tocando calquera outro instrumento. de pezas típicas tiempo habéis tocamos na Gran Muralla China, unha
P. ¿Es la gaita gallega diferente de desa zona. estado allá? cousa impresionante que pouca xente
las gaitas de otros lugares del P. Además de las R. En China sete pode chegar facer. E penso que fomos
mundo? gaitas, ¿qué otros días, aínda que a unha especie de nexo de unión entre a
R. Sí. As gaitas galegas tradicionais instrumentos se viaxe durou en total cultura galega e a cultura china, un
teñen un solo ronco e unha ronqueta tocan en la Real dez días. Chegamos orgullo...
que cae sobre o brazo dereito, mentres Banda? xusto o Día das P. ¿Qué proyectos tiene la Real
que, por exemplo, as gaitas escocesas R. As gaitas van Letras Galegas, e Banda para el futuro?
teñen tres roncos, un máis largo e dous acompañadas de estivemos en R. O ano que vén hai a idea de ir a
máis cortos. Tamén teñen unha percusión: bombo, Shangai tres días. Rusia, pero o obxectivo principal
tonalidade diferente. t a m b o r e s , Logo fomos a Xi’an segue a ser formar gaiteiros.
P. ¿Pasas algún día sin tocar la timbais... Tamén é e vimos os P. ¿Y tú? ¿Cuáles son tus
gaita? ¿La gente que está a tu lado bastante común a Guerreiros de proyectos? ¿Seguirás ligado a la
no escapa corriendo? pandeireta e terracota. E os Real Banda? ¿Te gustaría llegar a
R. Case sempre toco algo, aínda puntualmente últimos tres días ser solista?
que sexa un ratiño antes de cenar. É o u t r o s estivemos en Pekín, R. Seguirei na Real Banda ata que
verdade que ás veces os compañeiros instrumentos, visitamos a non me dean os dedos... Logo outra
da residencia din “A ver ese gaiteiro, mesmo o piano, Muralla, a Cidade cousa non ma plantexo, só penso en
que non deixa estudiar”... Pero dependendo da prohibida... tratar de facelo o mellor posible.
sempre queda o recurso da flauta, que peza que se toque. Recibimos o “Libro P. Vivir exclusivamente de esto...
é máis discreta e manexable... P. ¿ E s m u y de seda”, qué é a R. ...é moi difícil. E para ser unha
P. ¿Tuviste que estudiar solfeo? diferente el distinción máis Cristina Pato ou un Xosé Manuel
R. Sí, o solfeo facilítache moito as concepto de importante que pode Budiño hai que ter moito talento, e
cousas, podes ler partituras... No música de una dar o Concello de moita sorte.
Conservatorio de Verín non hai a banda que el que Pekín. P. ¿Crees que los gallegos pueden
especialidade, pero na Escola de pueda desarrollar P . V a y a percibir la cultura de la gaita como
Gaitas apréndenche solfeo. En un solista como experiencia... algo folklórico, pero en realidad
Ourense si hai a Especialidade, e a Cristina Pato ou R. Pasámolo moi algo un poco ajeno, con lo que la
min gustaríame seguir estudiando alí. Carlos Núñez, por ben. gente en realidad no se identifica?
P. ¿Cómo te llegó la oportunidad exemplo? P. ¿Qué fue lo R. Eu non diría tanto, o que pasa é
de formar parte de la Real Banda? R. Hai moi bos que te llamó más la que por aquí non causa tanta sorpresa
R. Díxenlle ó meu profesor de gaita solistas galegos, atención, además coma por ahí fora. Eu en Galicia
da Escola de Verín que quería formar pero a vantaxe das d e l o s percibo sempre unha moi boa acollida
parte da Real Banda, concertamos bandas de gaitas é a monumentos? á Real Banda, a xente se identifica
unha proba e finalmente colléronme. de presentar unha R. A comida, que moito coa música que toca.
P. ¿Hay más gaiteros de Verín armonía de é moi diferente, foi P. Crees que el mundo de la gaita
tocando en la Real Banda? diferentes sons, de unha das cousas que en Galicia tiene buena salud, que
R. Agora mesmo en gaita somos d i f e r e n t e s m á i s m e dentro de cincuenta años seguirá
sete, e aparte catro que tocan o tonalidades, a sorprendeu. E logo a habiendo muchos gaiteros...
tambor. combinación dos xente era moi aberta, R. Sí, a día de hoxe na provincia de
P. ¿Qué implica pertenecer a la xogos de percusión La Real Banda de Gaitas da Deputación de Ourense en la Gran Muralla China. moi comunicativa, Ourense hai uns 15000 gaiteiros,
Real Banda? Sois gente bastante c o s r i t m o s d a s Abajo, los verinenses que forman parte de la Real Banda (arriba, de izquierda m á i s d o q u e moitas bandas... E os rapaces que
joven... gaitas. Pero tamén a derecha, Paquiño, Álvaro, Iván y César; abajo, Correa y David) esperaba. hoxe están a aprender o día de mañá
R. Esixe moita dedicación, hai actuamos con P. No tiene que meteranlles o gusanillo no corpo ás
ensaios luns e mércores, e logo moitas solistas coma Óscar R. Eu estiven hai dous anos en ver entonces con la seguintes xeracións.
actuacións. Hay que levar unha Ibáñez, Hevia, Carlos Núñez. Cristina Exipto e acabo de vir de China, pero comida china que sirven en los P. ¿Qué le aconsejas a un chico
regularidade que non todo o mundo P a t o , p o r c e r t o , e s t u d i o u dende a súa fundación a Real Banda restaurantes de aquí... que empieza a tocar la gaita?
pode permitirse... Logo quen ten máis precisamente na Escola de Gaitas de pódese dicir que recorreu o mundo R. No, para nada... R. Que o colla con ganas, que lle
ensaios é quen máis participa nas Ourense, e temos moi boa relación enteiro. Eso se debe a que as cousas se P. A n i v e l m u s i c a l , ¿ q u é adique tempo, porque é unha
saídas, pero bueno, a xente non o fai con ela. fixeron ben desde o principio, púxose aceptación tuvisteis en un país con actividade moi bonita, coñécese
por ir ás viaxes, senón porque lles P. ¿Soléis sacar muchos discos al vontade, sen esquecer que en Ourense una cultura y unos gustos musicales moita xente, e porque as
gusta a gaita. mercado? hai unha gran canteira de gaiteiros que tan diferentes a los nuestros? oportunidades que se che abren son
P. Los trajes tan bonitos, son R. Normalmente un por ano, pero dá moito que falar polo mundo. R. Eu creo que ningunha banda de impresionantes. Mírame a min, por
claves en la puesta en escena... ademáis sempre hai edicións P. ¿Cómo valoras el papel de Luís gaitas estivera nunca na China, e exemplo, que estiven na Gran Muralla
R. Sí, os traxes son os de gala do especiais por unha viaxe, un Foxo como director? sorprendeulles moito; cando iamos que doutro modo non creo que tivese
século XVIII. Os homes visten aniversario... R. Coma director está a facelo moi desfilando pola Expo había dous mil nunca a oportunidade de coñecer.
pantalón con polainas, e arriba unha P. ¿Luce la música de la gaita más ben, apréndese moito porque che chinos alí facéndonos fotos.
camisa e un chaleco, unha faixa, unha al aire libre o en un recinto esixe dar ese puntiño máis. E ademáis, Gustoulles moito que interpretasemos

You might also like