www. twilight .

ir ‫ ﺑﻼ‬: ‫ﮐﺘﺎب ﺳﻮم‬ ‫ﺳﭙﯿﺪه دم‬

The twilight saga : breaking dawn ١ ‫ﺻﻔﺤﮫ‬

‫‪www. twilight . ir‬‬ ‫ﮐﺘﺎب ﺳﻮم ‪ :‬ﺑﻼ‬ ‫ﺳﭙﯿﺪه دم‬

‫ﮐﺘﺎب ﭼﻬﺎرم ﮔﺮگ وﻣﯿﺶ ‪ :‬ﺳﭙﯿﺪه دم ) ‪( breaking dawn‬‬

‫ﻧﻮﯾﺴﻨﺪه ‪ :‬اﺳﺘﻔﻨﯽ ﻣﺎﯾﺮ‬

‫ﺳﺮﭘﺮﺳﺖ ﺗﺮﺟﻤﻪ ‪ :‬اﺣﺴﺎن ﻧﺼﺮﺗﯽ‬

‫ﻣﺘﺮﺟﻤﯿﻦ ‪ :‬ﮐﺴﺮي ‪ ،‬ﯾﺎﺳﻤﯿﻦ ‪ ،‬ﻧﻮﺷﯿﺎر‬

‫ﺑﺎزﺑﯿﻨﯽ ﻧﻬﺎﺋﯽ ﻣﺘﻦ ‪ :‬اﺣﺴﺎن ﻧﺼﺮﺗﯽ و ﺷﯿﻮا ﻣﺤﻤﺪي‬

‫ﻃﺮاﺣﯽ ﺻﻔﺤﻪ ‪ :‬ﻣﯿﻼد ﻣﻬﺮﺑﺎﻧﯽ ﻓﺮ‬

‫ﮐﺎري از اوﻟﯿﻦ وﺑﺴﺎﯾﺖ ﻓﺎرﺳﯽ ﺗﻮآﯾﻼﯾﺖ ‪:‬‬

‫‪The twilight saga : breaking dawn‬‬ ‫ﺻﻔﺤﮫ ‪٢‬‬

‫‪www. twilight . ir‬‬ ‫ﮐﺘﺎب ﺳﻮم ‪ :‬ﺑﻼ‬ ‫ﺳﭙﯿﺪه دم‬

‫ﻓﺼﻞ ﺑﯿﺴﺘﻢ‬

‫ﺗﺎزه‬

‫ﻫﻤﻪ ﭼﯿﺰ ﺑﺴﯿﺎر ﺷﻔﺎف ﺑﻮد‬

‫واﺿﺢ‪.‬ﻣﺸﺨﺺ‪.‬‬

‫ﭼﺮاغ ﺗﺎﺑﺎن ﺑﺎﻻي ﺳﺮ ﻫﻤﭽﻨﺎن ﺑﻪ ﻃﺮز ﮐﻮرﮐﻨﻨﺪه اي روﺷﻦ ﺑﻮد ‪ ,‬و ﺑﺎ اﯾﻦ ﺣﺎل ﻣﻦ ﻣﯿﺘﻮاﻧﺴﺘﻢ ﺑﻪ ﺳﺎدﮔﯽ رﺷﺘﻪ ﻫﺎي‬
‫درﺧﺸﺎن ﻓﯿﺒﺮ داﺧﻞ ﻻﻣﭗ ﭼﺮاغ را ﺑﯿﻨﻢ‪ .‬ﻣﻦ ﻣﯿﺘﻮاﻧﺴﺘﻢ ﺗﮏ ﺗﮏ رﻧﮕﻬﺎي رﻧﮕﯿﻦ ﮐﻤﺎن را در ﻧﻮر ﺳﻔﯿﺪ ﺑﺒﯿﻨﻢ و درﺳﺖ در‬
‫ﻟﺒﻪ ي ﻃﯿﻒ رﻧﮓ‪ ,‬رﻧﮓ ﻫﺸﺘﻤﯽ ﮐﻪ ﻫﯿﭻ ﻧﺎﻣﯽ ﺑﺮاي آن ﻧﺪاﺷﺘﻢ‪.‬‬

‫در ﭘﺸﺖ ﭼﺮاغ ‪ ,‬ﻣﯿﺘﻮاﻧﺴﺘﻢ ﺗﮏ ﺗﮏ ﺧﺮده ﻫﺎي ﭼﻮب را در ﺳﻘﻒ ﭼﻮﺑﯽ ﺗﯿﺮه ي ﺑﺎﻻي ﺳﺮ‪ ,‬ﺗﺸﺨﯿﺺ دﻫﻢ‪.‬در ﺟﻠﻮي آن‬
‫ﻣﯿﺘﻮاﻧﺴﺘﻢ ﮔﺮده ﻫﺎي ﺧﺎك را در ﻫﻮا ﺑﺒﯿﻨﻢ ‪ ,‬ﭼﻪ ﺳﻤﺘﻬﺎي روﺷﻦ ﺷﺪه ﺑﺎ ﻧﻮر و ﭼﻪ ﺳﻤﺖ ﻫﺎي ﺗﺎرﯾﮏ و ﺗﯿﺮه‪ ,‬ﻣﺘﻔﺎوت و‬
‫ﺟﺪا از ﻫﻢ‪ .‬آﻧﻬﺎ ﻫﻤﭽﻮن ﺳﯿﺎره ﻫﺎي ﮐﻮﭼﮏ ﻣﯿﭽﺮﺧﯿﺪﻧﺪ ‪ ,‬ﺑﻪ دور ﻫﻢ در ﯾﮏ رﻗﺺ آﺳﻤﺎﻧﯽ ﺣﺮﮐﺖ ﻣﯿﮑﺮدﻧﺪ‪.‬‬

‫ﻏﺒﺎر اﻧﻘﺪر زﯾﺒﺎ ﺑﻮد ﮐﻪ ﻧﻔﺴﯽ ﺑﻪ ﺗﻌﺠﺐ ﻓﺮو ﺑﺮدم‪ .‬ﻫﻮا ﺳﻮت ﮐﺸﺎن از ﮔﻠﻮﯾﻢ ﭘﺎﯾﯿﻦ رﻓﺖ و ﮔﺮد ﻫﺎ را ﺑﻪ ﭼﺮﺧﺸﯽ ﮔﺮدﺑﺎدي‬
‫واداﺷﺖ‪ .‬اﯾﻦ ﻋﻤﻞ اﺷﺘﺒﺎه و ﻣﺘﻔﺎوت ﺑﻪ ﻧﻈﺮ ﻣﯿﺮﺳﯿﺪ‪ .‬ﻣﻦ ﻣﺘﻮﺟﻪ اﯾﻦ ﻗﻀﯿﻪ ﺷﺪم و ﻓﻬﻤﯿﺪم ﮐﻪ ﻣﺸﮑﻞ از آﻧﺠﺎﺳﺖ ﮐﻪ‬
‫ﻫﯿﭻ ﺣﺲ آﺳﻮدﮔﯽ اي ﺑﻪ دﻧﺒﺎل آن ﻋﻤﻞ ﻧﺒﻮد‪ .‬ﻣﻦ ﺑﻪ ﻫﻮا اﺣﺘﯿﺎﺟﯽ ﻧﺪاﺷﺘﻢ‪ .‬رﯾﻪ ﻫﺎﯾﻢ در اﻧﺘﻈﺎر آن ﻧﺒﻮدﻧﺪ‪ .‬آﻧﻬﺎ در ﺑﺮاﺑﺮ‬
‫اﯾﻦ ﻫﺠﻮم ﺑﯽ ﺗﻔﺎوت ﺑﻮدﻧﺪ‪.‬‬

‫ﺑﻪ ﻫﻮا اﺣﺘﯿﺎﺟﯽ ﻧﺪاﺷﺘﻢ اﻣﺎ از آن ﺧﻮﺷﻢ ﻣﯽ آﻣﺪ‪ .‬در آن‪ ,‬ﻣﯿﺘﻮاﻧﺴﺘﻢ اﺗﺎق اﻃﺮاﻓﻢ را ﻣﺰه ﮐﻨﻢ_ ذره ﻫﺎي دوﺳﺖ داﺷﺘﻨﯽ‬
‫ﻏﺒﺎر و آﻣﯿﺰه ي ﻫﻮاي ﺳﺎﮐﻦ در ﺣﺎل آﻣﯿﺨﺘﻦ ﺑﺎ ﺟﺮﯾﺎن ﻫﻮاي ﮐﻤﯽ ﺧﻨﮏ ﺗﺮ ﻓﻀﺎي ﺑﺎز را ‪ ,‬ﺑﭽﺸﻢ‪ .‬راﯾﺤﻪ ي ﺷﺎداب‬
‫اﺑﺮﯾﺸﻢ را ﻣﺰه ﮐﻨﻢ‪.‬ﻣﺰه ي ﺟﺰ ﮐﻮﭼﮑﯽ از ﭼﯿﺰي ﮔﺮم و ﺧﻮاﺳﺘﻨﯽ را ﺗﺠﺮﺑﻪ ﮐﻨﻢ‪ ,‬ﭼﯿﺰي ﮐﻪ ﺑﺎﯾﺪ ﻧﻤﻨﺎك ﻣﯿﺒﻮد اﻣﺎ ﻧﺒﻮد‪ ...‬آن‬
‫ﺑﻮ‪ ,‬ﺑﺎ اﯾﻨﮑﻪ ﺗﻮﺳﻂ ذره اي از ﮐﻠﺮ و ﺑﺨﺎر آﻣﻮﻧﯿﺎك آﻟﻮده ﺷﺪه ﺑﻮد‪ ,‬ﮔﻠﻮي ﻣﻦ را ﺑﻪ ﺳﻮزش ﺧﺸﮑﯽ اﻧﺪاﺧﺖ‪ ,‬اﮐﻮي ﺿﻌﯿﻔﯽ‬
‫از ﺳﻮزش زﻫﺮ‪ .‬و ﺑﯿﺸﺘﺮ از ﻫﻤﻪ‪ ,‬ﻣﻦ ﻣﯿﺘﻮاﻧﺴﺘﻢ ﺑﻮﯾﯽ ﺗﻘﺮﯾﺒﺎ ﺷﺒﯿﻪ ﺑﻪ ﻋﺴﻞ‪ ,‬ﯾﺎس ﺑﻨﻔﺶ و ﻃﻌﻢ ﺧﻮرﺷﯿﺪ ﮔﺮﻓﺘﻪ اي ﺑﻮد را‬
‫ﺣﺲ ﮐﻨﻢ ﮐﻪ ﻗﻮي ﺗﺮﯾﻦ ﺑﻮد‪ ,‬ﻧﺰدﯾﮏ ﺗﺮﯾﻦ ﺑﻪ ﻣﻦ‪.‬‬

‫ﺻﺪاي دﯾﮕﺮان را ﮐﻪ دوﺑﺎره ﺑﺎ ﻧﻔﺲ ﮐﺸﯿﺪن ﻣﻦ ﻧﻔﺲ ﻣﯿﮑﺸﯿﺪﻧﺪ را ﺷﻨﯿﺪم‪ .‬ﻧﻔﺲ ﻫﺎي آﻧﺎن آﻣﯿﺨﺘﻪ ﺑﻮد ﺑﺎ ﺑﻮﯾﯽ از ﻋﺴﻞ‪,‬‬
‫ﯾﺎس ﺑﻨﻔﺶ‪ ,‬و ﻧﻮر آﻓﺘﺎب‪ ,‬ﮐﻪ ﻃﻌﻢ ﻫﺎي ﺟﺪﯾﺪي ﻣﯿﺴﺎﺧﺘﻨﻨﺪ‪ .‬دارﭼﯿﻦ‪ ,‬ﮔﻞ ﺳﻨﺒﻞ‪ ,‬ﮔﻼﺑﯽ‪ ,‬آب درﯾﺎ‪ ,‬ﻧﺎن در ﺣﺎل ﭘﺨﺖ‪,‬‬

‫‪The twilight saga : breaking dawn‬‬ ‫ﺻﻔﺤﮫ ‪٣‬‬

‫‪www. twilight . ir‬‬ ‫ﮐﺘﺎب ﺳﻮم ‪ :‬ﺑﻼ‬ ‫ﺳﭙﯿﺪه دم‬

‫ﺻﻨﻮﺑﺮ‪ ,‬واﻧﯿﻞ‪ ,‬ﭼﺮم‪ ,‬ﺳﯿﺐ‪ ,‬ﺧﺰه‪ ,‬ﻋﻄﺮ ﺳﻨﺒﻞ‪ ,‬ﺷﮑﻼت‪ ...‬ﯾﮏ ﺟﯿﻦ ﺗﺸﺒﯿﻬﺎت ﻣﺘﻔﺎوﺗﯽ را در ذﻫﻨﻢ زﯾﺮ و رو ﮐﺮدم اﻣﺎ ﻫﯿﭻ‬
‫ﮐﺪام دﻗﯿﻘﺎ ﻣﻨﺎﺳﺐ ﻧﺒﻮدﻧﺪ‪ .‬ﺧﯿﻠﯽ ﺷﯿﺮﯾﻦ و دوﺳﺖ داﺷﺘﻨﯽ‪.‬‬

‫ﺗﻠﻮﯾﺰﯾﻮن ﻃﺒﻘﻪ ي ﭘﺎﯾﯿﻦ ﺑﯽ ﺻﺪا ﺷﺪه ﺑﻮد و ﻣﻦ ﺻﺪاي ﺟﺎ ﺑﺠﺎﯾﯽ وزن ﮐﺴﯽ را ﺷﺎﯾﺪ رزاﻟﯽ ‪ ,‬در ﻃﺒﻘﻪ ي اول ﺷﻨﯿﺪم‪.‬‬

‫ﻣﻦ ﻫﻤﭽﻨﯿﻦ ﺻﺪاي ﺿﻌﯿﻒ رﯾﺘﻢ ﺗﺎد ﺗﺎدي ﮐﻪ ﮐﺴﯽ ﺑﺎ ﻋﺼﺒﺎﻧﯿﺖ ﻣﻮزون ﺑﺎ ﺑﯿﺖ آن ﻓﺮﯾﺎد ﻣﯿﺰد را ﺷﻨﯿﺪم‪.‬آﻫﻨﮓ رپ؟ ﻣﻦ‬
‫ﺑﺮاي ﻟﺤﻈﻪ اي ﮔﯿﺞ ﺷﺪم و ﺳﭙﺲ ﺻﺪا ﻣﺤﻮ ﺷﺪ ﻣﺜﻞ ﯾﮏ ﻣﺎﺷﯿﻦ در ﺣﺎل ﮔﺬر ﺑﺎ ﭘﻨﺠﺮه ﻫﺎي ﭘﺎﯾﯿﻦ ﮐﺸﯿﺪه‪.‬‬

‫در ﯾﮏ ﻟﺤﻈﻪ‪ ,‬ﻣﺘﻮﺟﻪ ﺷﺪم ﮐﻪ اﯾﻦ ﻣﯿﺘﻮاﻧﺪ دﻗﯿﻘﺎ درﺳﺖ ﺑﺎﺷﺪ‪ .‬آﯾﺎ ﻣﯿﺘﻮاﻧﺴﺘﻢ ﺗﻤﺎم راه ﺗﺎ آزاد راه را ﺑﺸﻨﻮم؟‬

‫ﻣﻦ ﻣﺘﻮﺟﻪ ﻧﺸﺪم ﮐﻪ ﮐﺴﯽ دﺳﺘﻢ را ﻧﮕﻪ داﺷﺘﻪ اﺳﺖ ﺗﺎ زﻣﺎﻧﯽ ﮐﻪ ﻫﺮ ﮐﺴﯽ ﮐﻪ ﺑﻮد ﺑﺎ آراﻣﯽ آن را ﻓﺸﺮد‪ .‬ﻫﻤﺎﻧﻨﺪ ﻗﺒﻞ ﺗﺎ‬
‫دردم را ﭘﻨﻬﺎن ﮐﻨﺪ‪ ,‬ﺑﺪﻧﻢ دوﺑﺎره ﺑﺎ ﺗﻌﺠﺐ ﻗﻔﻞ ﺷﺪ‪ .‬اﯾﻦ ﻟﻤﺴﯽ ﻧﺒﻮد ﮐﻪ اﻧﺘﻈﺎر آن را داﺷﺘﻢ‪.‬آن ﭘﻮﺳﺖ ﮐﺎﻣﻼ ﺻﺎف ﺑﻮد اﻣﺎ‬
‫ﺑﺎ دﻣﺎﯾﯽ ﻏﻠﻂ‪ .‬ﻧﻪ ﺳﺮد‪.‬‬

‫ﺑﻌﺪ از ﺧﺸﮏ زدن ﻣﻦ از ﺗﻌﺠﺐ‪ ,‬ﺑﺪﻧﻢ ﺑﻪ ﻟﻤﺲ ﻧﺎ آﺷﻨﺎ ﺑﻪ ﮔﻮﻧﻪ اي ﺟﻮاب داد ﮐﻪ ﻣﺮا ﺑﯿﺸﺘﺮ ﺷﮑﻪ ﮐﺮد‪.‬‬

‫ﻫﻮا ﺑﺎ ﺻﺪاي ﻫﯿﺴﯽ از ﮔﻠﻮﯾﻢ ﺑﺎ آﻣﺪ و از ﻻي دﻧﺪاﻧﻬﺎي ﺑﻪ ﻫﻢ ﻗﻔﻞ ﺷﺪه ام ﺑﺎ ﺻﺪاي ﺿﻌﯿﻒ و ﺗﻬﺪﯾﺪ ﮐﻨﻨﺪه اي ﻣﺜﻞ ﮔﻠﻪ‬
‫اي زﻧﺒﻮر ﺑﯿﺮون زد‪ .‬ﻗﺒﻞ از آﻧﮑﻪ ﺻﺪا ﺑﯿﺮون ﺑﯿﺎﯾﺪ ﻋﻀﻼﺗﻢ ﻣﻨﻘﺒﺾ و ﮔﺮد ﺷﺪﻧﺪ و از ﻧﺎ آﺷﻨﺎ ﻓﺎﺻﻠﻪ ﮔﺮﻓﺘﻨﺪ‪.‬ﭘﺸﺘﻢ در‬
‫ﭼﺮﺧﺸﯽ آﻧﭽﻨﺎن ﺳﺮﯾﻊ ﺑﻪ ﺣﺮﮐﺖ اﻓﺘﺎد ﮐﻪ ﺑﺎﯾﺪ اﺗﺎق را ﺗﺒﺪﯾﻞ ﺑﻪ ﻟﮑﻪ ي ﺗﯿﺮه ي ﻧﺎ ﻣﻔﻬﻮﻣﯽ ﻣﯿﮑﺮد اﻣﺎ ﻧﮑﺮد‪ .‬ﻣﻦ ﺗﻤﺎم ذره‬
‫ﻫﺎي ﻏﺒﺎر ‪ ,‬ﻫﻤﻪ ي ﺗﺮاﺷﻪ ﻫﺎي دﯾﻮار ﭼﻮﺑﯽ را ﻣﯿﺪﯾﺪم‪ ,‬ﻫﻤﻪ ي ذره ﻫﺎي ﺟﺰﯾﯽ ﻣﯿﮑﺮوﺳﮑﻮﭘﯽ ﻧﺎ ﻣﻌﻠﻮم را در ﺣﺎﻟﯽ ﮐﻪ‬
‫ﭼﺸﻤﺎﻧﻢ از آﻧﻬﺎ رد ﻣﯿﺸﺪ ﻣﯿﺪﯾﺪم‪.‬‬

‫ﺑﻨﺎﺑﺮاﯾﻦ زﻣﺎﻧﯽ ﮐﻪ ﺧﻮدم را در ﮔﻮﺷﻪ ي دﯾﻮار ﺑﻪ ﺣﺎﻟﺖ ﺗﺪاﻓﻌﯽ ﻗﻮز ﮐﺮده ﯾﺎﻓﺘﻢ ‪,‬در ﺣﺪود ﯾﮏ ﺷﺼﺘﻢ ﺛﺎﻧﯿﻪ ي ﺑﻌﺪ‪ ,‬ﻓﻬﻤﯿﺪه‬
‫ﺑﻮدم ﮐﻪ ﭼﻪ ﭼﯿﺰي ﻣﺮا از ﺟﺎ ﭘﺮاﻧﺪه ﺑﻮد و اﯾﻨﮑﻪ ﺑﯿﺶ از ﺣﺪ واﮐﻨﺶ ﻧﺸﺎن داده ﺑﻮدم‪.‬‬

‫آه‪ .‬اﻟﺒﺘﻪ‪ .‬ادوارد دﯾﮕﺮ ﺑﺮاي ﻣﻦ ﺳﺮد ﻧﺒﻮد‪ .‬ﻣﺎ ﺣﺎﻻ دﯾﮕﺮ ﯾﮏ دﻣﺎ ﺑﻮدﯾﻢ‪.‬‬

‫ﻣﻦ ﺣﺎﻟﺘﻢ را ﺑﺮاي ﯾﮏ ﻫﺸﺘﻢ ﺛﺎﻧﯿﻪ ي دﯾﮕﺮ ﻧﮕﻪ داﺷﺘﻢ و ﺑﻪ ﺻﺤﻨﻪ ي ﻣﻘﺎﺑﻠﻢ ﻋﺎدت ﮐﺮدم‪.‬‬

‫ادوارد ﺑﺮ روي ﻣﯿﺰ ﻋﻤﻞ‪ ,‬ﮐﻪ ﮐﻮره ي آدم ﺳﻮزي ﻣﻦ ﺑﻮد‪ ,‬ﺧﻢ ﺷﺪه‪ ,‬ﺗﮑﯿﻪ ﮐﺮده ﺑﻮد ‪ .‬دﺳﺘﺶ ﺑﻪ ﻃﺮف ﻣﻦ دراز ﺷﺪه ﺑﻮد و‬
‫ﺣﺎﻟﺘﺶ ﻧﮕﺮان ﺑﻮد‪.‬‬

‫ﺻﻮرت ادوارد ﻣﻬﻤﺘﺮﯾﻦ ﭼﯿﺰ ﺑﻮد‪ ,‬اﻣﺎ دﯾﺪ ﺛﺎﻧﻮﯾﻢ ﻣﺤﺾ اﻃﻤﯿﻨﺎن ﭼﯿﺰﻫﺎي دﯾﮕﺮ را ﻫﻢ در ﻧﻈﺮ ﻣﯿﮕﺮﻓﺖ‪ .‬ﻏﺮﯾﻀﻪ اي ﺑﺮاي‬
‫دﻓﺎع ﺑﻪ راه اﻓﺘﺎده ﺑﻮد و ﻣﻦ ﺑﻪ ﻃﻮر اﺗﻮﻣﺎﺗﯿﮏ ﺑﻪ دﻧﺒﺎل ﻫﺮ ﮔﻮﻧﻪ ﻧﺸﺎﻧﻪ اي از ﺧﻄﺮ ﺑﻮدم‪.‬‬

‫ﺧﺎﻧﻮاده ي ﺧﻮن آﺷﺎم ﻣﻦ ﺑﺎ اﻣﺖ و ﺟﺎﺳﭙﺮ در ﺟﻠﻮ ‪ ,‬ﻣﺤﺘﺎﻃﺎﻧﻪ در ﮐﻨﺎر دﯾﻮار دورﺗﺮ ﮐﻨﺎر در ﻣﻨﺘﻈﺮ ﺑﻮدﻧﺪ‪ .‬اﻧﮕﺎر ﮐﻪ ﺧﻄﺮي‬
‫ﺑﻮد‪ .‬ﻣﺠﺮاي ﺑﯿﻨﯿﻢ‪ ,‬در ﺟﺴﺘﺠﻮي ﺗﻬﺪﯾﺪ ﺑﻪ ﺳﻮزش اﻓﺘﺎد‪ .‬ﻣﻦ ﻧﻤﯿﺘﻮاﻧﺴﺘﻢ ﺑﻮي ﭼﯿﺰ ﻏﯿﺮ ﻋﺎدي اي را ﺑﺸﻨﻮم‪ .‬ﺑﻮي ﺿﻌﯿﻒ‬

‫‪The twilight saga : breaking dawn‬‬ ‫ﺻﻔﺤﮫ ‪۴‬‬

‫‪www. twilight . ir‬‬ ‫ﮐﺘﺎب ﺳﻮم ‪ :‬ﺑﻼ‬ ‫ﺳﭙﯿﺪه دم‬

‫ﭼﯿﺰي ﺧﻮﺷﻤﺰه اﻣﺎ ﺑﺎ ﻣﻮاد ﺷﯿﻤﯿﺎﯾﯽ ﺗﻨﺪ آﻟﻮده ﺷﺪه‪ ,‬ﮔﻠﻮﯾﻢ را دوﺑﺎره ﺑﻪ ﺧﺎرش اﻧﺪاﺧﺖ‪ ,‬و آﻏﺎز ﺑﻪ درد ﮐﺮدن و ﺳﻮﺧﺘﻦ‬
‫ﮐﺮد‪.‬‬

‫آﻟﯿﺲ داﺷﺖ دزدﮐﯽ از دور آرﻧﺞ ﺟﺎﺳﭙﺮ ﺑﺎ ﻟﺒﺨﻨﺪ وﺳﯿﻌﯽ ﺳﺮك ﻣﯿﮑﺸﯿﺪ‪ .‬ﻧﻮر روي دﻧﺪاﻧﻬﺎﯾﺶ ﻣﯿﺪرﺧﺸﯿﺪ ‪ ,‬ﯾﮏ رﻧﮕﯿﻦ‬
‫ﮐﻤﺎن ﻫﺸﺖ رﻧﮓ دﯾﮕﺮ‪.‬‬

‫آن ﻟﺒﺨﻨﺪ ﻣﺮا ﻣﻄﻤﺌﻦ ﺳﺎﺧﺖ و ﺳﭙﺲ ﻗﻄﻌﺎت ﭘﺎزل در ﮐﻨﺎر ﻫﻢ ﻗﺮار ﮔﺮﻓﺘﻨﺪ‪ .‬ﺟﺎﺳﭙﺮ و اﻣﺖ ﺟﻠﻮ ﺑﻮدﻧﺪ ﺗﺎ از دﯾﮕﺮان‬
‫ﻫﻤﺎﻧﮕﻮﻧﻪ ﮐﻪ ﻣﻦ ﺣﺪس زده ﺑﻮدم ﻣﺤﺎﻓﻈﺖ ﮐﻨﻨﺪ‪ .‬ﭼﯿﺰي ﮐﻪ ﻣﻦ ﺳﺮﯾﻊ ﻧﮕﺮﻓﺘﻪ ﺑﻮدم اﯾﻦ ﺑﻮد ﮐﻪ ﺧﻄﺮ ﻣﻦ ﺑﻮدم‪.‬‬

‫ﻫﻤﻪ ي اﯾﻨﻬﺎ ﯾﮏ ﮐﺎر اﺿﺎﻓﻪ ﺑﺮﺳﺎزﻣﺎن ﺑﻮد‪ .‬ﺑﺨﺶ اﻋﻈﻢ ذﻫﻦ و ﺣﺴﻬﺎﯾﻢ ﻫﻨﻮز ﺑﺮ روي ﺻﻮرت ادوارد ﻣﺘﻤﺮﮐﺰ ﺑﻮد‪.‬‬

‫ﻣﻦ ﻫﺮﮔﺰ ﻗﺒﻞ از اﯾﻦ ﺛﺎﻧﯿﻪ آن را ﻧﺪﯾﺪه ﺑﻮدم‪.‬‬

‫ﭼﻨﺪﯾﻦ ﺑﺎر ﻣﻦ ﺑﻪ ادوارد ﺧﯿﺮه ﺷﺪه ﺑﻮدم و از زﯾﺒﺎﯾﯿﺶ ﺑﻪ ﺣﯿﺮت اﻓﺘﺎده ﺑﻮدم؟ ﭼﻨﺪﯾﻦ ﺳﺎﻋﺖ ‪ ,‬روز ‪ ,‬ﻫﻔﺘﻪ از زﻧﺪﮔﯿﻢ را‬
‫ﺻﺮف روﯾﺎ ﭘﺮدازي ﭼﯿﺰي ﮐﺮده ﺑﻮدم ﮐﻪ ﻣﻦ آن زﻣﺎن آن را ﮐﻤﺎل ﻣﯿﭙﻨﺪاﺷﺘﻢ‪.‬ﻣﻦ ﻓﮑﺮ ﻣﯿﮑﺮدم ﮐﻪ ﺻﻮرت او را ﺑﻬﺘﺮ از‬
‫ﺻﻮرت ﺧﻮدم ﻣﯿﺸﻨﺎﺧﺘﻢ‪ .‬ﻣﻦ ﻓﮑﺮ ﻣﯿﮑﺮدم ﮐﻪ اﯾﻦ ﺗﻨﻬﺎ ﭼﯿﺰ ﻣﻄﻤﺌﻦ ﻓﯿﺰﯾﮑﯽ ام در ﺗﻤﺎم دﻧﯿﺎﯾﻢ ﺑﻮد ‪ .‬ﺑﯽ ﻋﯿﺐ ﺑﻮدن ﭼﻬﺮه‬
‫ي ادوارد‪.‬‬

‫ﻣﻦ ﻣﯿﺘﻮاﻧﺴﺘﻢ ﺑﻪ ﺳﺎدﮔﯽ ﮐﻮر ﺑﻮده ﺑﺎﺷﻢ‪.‬‬

‫ﺑﺮاي اوﻟﯿﻦ ﺑﺎر ﺑﺎ ﺑﺮداﺷﺘﻪ ﺷﺪن ﺳﺎﯾﻪ ﻫﺎي ﻧﯿﻤﻪ ﺗﺎرﯾﮏ و ﺿﻌﻒ ﻣﺤﺪود ﮐﻨﻨﺪه ي ﺑﺸﺮﯾﺖ ‪ ,‬ﺻﻮرت او را دﯾﺪم‪ .‬ﻧﻔﺴﯽ ﻓﺮو‬
‫ﺑﺮدم و ﺳﭙﺲ ﺑﺎ ﮐﻠﻤﺎت‪ ,‬ﻧﺎ ﺗﻮان از ﭘﯿﺪا ﮐﺮدن ﻟﻐﺎت درﺳﺖ‪ ,‬ﺑﻪ ﺗﻘﻼ اﻓﺘﺎدم‪ .‬ﻣﻦ ﺑﻪ ﮐﻠﻤﺎت ﺑﻬﺘﺮي اﺣﺘﯿﺎج داﺷﺘﻢ‪.‬‬

‫اﯾﻨﺠﺎ ﺑﻮد ﮐﻪ‪ ,‬ﺑﺨﺶ دﯾﮕﺮي از ﺗﻮﺟﻬﻢ ﺑﺮ اﯾﻦ ﻣﺘﻤﺮﮐﺰ ﺑﻮد ﮐﻪ اﯾﻨﺠﺎ ﻫﯿﭻ ﺧﻄﺮ دﯾﮕﺮي ﺟﺪاي از ﺧﻮدم ﻧﺒﻮد و ﺑﻪ ﻃﺮز‬
‫اﺗﻮﻣﺎﺗﯿﮑﯽ ﻗﻮزم را ﺻﺎف ﮐﺮدم‪ .‬ﺗﻘﺮﯾﺒﺎ ﯾﮏ ﺛﺎﻧﯿﻪ از زﻣﯿﻨﯽ ﮐﻪ روي ﻣﯿﺰ ﺑﻮدم ﮔﺬﺷﺘﻪ ﺑﻮد‪.‬‬

‫ﻣﻦ ﺑﻪ ﻃﻮر ﻟﺤﻈﻪ اي ﺑﺎ ﻃﺮﯾﻘﻪ ي ﺣﺮﮐﺖ ﺑﺪﻧﻢ ﻣﺸﻐﻮل ﺑﻮدم‪ .‬در وﻫﻠﻪ اي ﮐﻪ ﺻﺎف اﯾﺴﺘﺎدن را در ﻧﻈﺮ ﮔﺮﻓﺘﻪ ﺑﻮدم ﭘﯿﺶ‬
‫از اﯾﻦ ﺻﺎف ﺷﺪه ﺑﻮدم‪ .‬ﻫﯿﭻ ﻟﺤﻈﻪ اي از زﻣﺎن ﻃﻮل ﻧﮑﺸﯿﺪ ﺗﺎ اﯾﻦ ﺣﺮﮐﺖ اﻧﺠﺎم ﺷﻮد‪ .‬ﺗﻐﯿﯿﺮ ﻧﺎﮔﻬﺎﻧﯽ ﺑﻮد‪.‬ﺗﻘﺮﯾﺒﺎ اﻧﮕﺎر ﮐﻪ‬
‫اﺻﻼ ﺣﺮﮐﺘﯽ ﻧﺒﻮد‪.‬‬

‫ﻣﻦ ﺑﻪ زل زدن ﺑﻪ ﺻﻮرت ادوارد اداﻣﻪ دادم‪ .‬دوﺑﺎره ﺑﯽ ﺣﺮﮐﺖ‪.‬‬

‫او ﺑﻪ آراﻣﯽ ﻣﯿﺰ را دور زد‪ .‬ﻫﺮ ﻗﺪم ﻧﺰدﯾﮏ ﺑﻪ ﻧﺼﻒ ﺛﺎﻧﯿﻪ زﻣﺎن ﻣﯿﺒﺮد‪ .‬ﻫﺮ ﻗﺪم ﺑﻪ ﻃﺮز ﻣﻮاج ﮔﻮﻧﻪ اي ﺳﺮازﯾﺮ ﻣﯿﺸﺪ‪,‬‬
‫ﻫﻤﺎﻧﻨﺪ آب رودﺧﺎﻧﻪ اي ﮐﻪ از روي ﺳﻨﮕﻬﺎي ﺻﯿﻘﻠﯽ ﻣﯿﮕﺬﺷﺖ‪ .‬دﺳﺘﺶ ﻫﻤﭽﻨﺎن دراز ﺷﺪه ﺑﻮد‪.‬‬

‫ﻣﻦ وﻗﺎر ﭘﯿﺸﺮﻓﺘﻨﺶ را ﺗﻤﺎﺷﺎ ﮐﺮدم‪ .‬ﺑﺎ ﭼﺸﻤﺎن ﺟﺪﯾﺪم ﺗﻤﺎﻣﺶ را ﺟﺬب ﮐﺮدم‪.‬‬

‫او ﺑﺎ ﺻﺪاي آرام و آراﻣﺶ دﻫﻨﺪه اي ﮔﻔﺖ‪ :‬ﺑﻼ؟ اﻣﺎ ﻧﮕﺮاﻧﯽ در ﺻﺪاﯾﺶ اﺳﻤﻢ راﺑﺎ ﻻﯾﻪ اي از ﺗﻨﺶ در ﺑﺮ ﮔﺮﻓﺖ‪.‬‬

‫‪The twilight saga : breaking dawn‬‬ ‫ﺻﻔﺤﮫ ‪۵‬‬

‫‪www. twilight . ir‬‬ ‫ﮐﺘﺎب ﺳﻮم ‪ :‬ﺑﻼ‬ ‫ﺳﭙﯿﺪه دم‬

‫ﻣﻦ ﻫﻤﺎﻧﻄﻮر ﮐﻪ در ﻻﯾﻪ ﻫﺎي ﻣﺨﺘﻠﻒ ﺻﺪاي ﻣﺨﻤﻠﯿﻨﺶ ﮔﻢ ﺷﺪه ﺑﻮدم‪ ,‬ﻧﻤﯿﺘﻮاﻧﺴﺘﻢ ﺳﺮﯾﻌﺎ ﺟﻮاب دﻫﻢ‪ .‬آن واﻻﺗﺮﯾﻦ‬
‫ﺳﻤﻔﻮﻧﯽ ﺑﻮد‪ .‬ﺳﻤﻔﻮﻧﯽ اي ﺑﺎ ﯾﮏ ﺳﺎز‪ ,‬ﺳﺎزي ژرف ﺗﺮ از ﻫﺮ ﺳﺎز دﯾﮕﺮي ﮐﻪ ﺗﻮﺳﻂ ﺑﺸﺮ ﺳﺎﺧﺘﻬﺸﺪه‪.‬‬

‫ﺑﻼ؟ ﻋﺸﻘﻢ؟ ﻣﻦ ﻣﺘﺎﺳﻔﻢ‪ .‬ﻣﯿﺪوﻧﻢ ﮐﻪ ﮔﯿﺞ ﮐﻨﻨﺪه اﺳﺖ‪ .‬اﻣﺎ ﺗﻮ ﺣﺎﻟﺖ ﺧﻮﺑﻪ‪ .‬ﻫﻤﻪ ﭼﯿﺰ ﺧﻮﺑﻪ‪.‬‬

‫ﻫﻤﻪ ﭼﯿﺰ؟ ذﻫﻨﻢ ﺑﻪ ﮔﺮدش اﻓﺘﺎد و اﺧﺮﯾﻦ ﺳﺎﻋﺖ ﺑﺸﺮ ﺑﻮدﻧﻢ رﺳﯿﺪ‪ .‬ﭘﯿﺸﺎﭘﯿﺶ اﯾﻦ ﺧﺎﻃﺮه ﻫﻢ ﻧﯿﻤﻪ ﺗﺎرﯾﮏ ﺑﻪ ﻧﻈﺮ ﻣﯿﺮﺳﯿﺪ‪,‬‬
‫ﻣﺜﻞ اﯾﻨﮑﻪ از ﻣﯿﺎن ﯾﮏ ﺣﺠﺎب ﮐﻠﻔﺖ ﺗﺎرﯾﮏ ﻧﮕﺎه ﻣﯿﮑﺮدم‪ .‬ﭼﻮن ﭼﺸﻤﺎن اﻧﺴﺎﻧﯿﻢ ﻧﯿﻤﻪ ﮐﻮر ﺑﻮدﻧﺪ‪ .‬ﻫﻤﻪ ﭼﯿﺰ ﺑﺴﯿﺎر ﻣﻪ‬
‫آﻟﻮد ﺑﻮد‪.‬‬

‫وﻗﺘﯽ او ﮔﻔﺖ ﻫﻤﻪ ﭼﯿﺰ ﺧﻮب ﺑﻮد‪ ,‬آن ﺷﺎﻣﻞ رﻧﺰﻣﻪ ﻫﻢ ﻣﯿﺸﺪ؟ او ﮐﺠﺎ ﺑﻮد؟ ﺑﺎ رزاﻟﯽ؟ ﻣﻦ ﺳﻌﯽ ﮐﺮدم ﮐﻪ ﺻﻮرت او را ﺑﻪ‬
‫ﺧﺎﻃﺮ ﺑﯿﺎورم‪ .‬ﻣﯿﺪاﻧﺴﺘﻢ ﮐﻪ او زﯾﺒﺎ ﺑﻮد‪ .‬اﻣﺎ ﺑﺴﯿﺎر آزار دﻫﻨﺪه ﺑﻮد ﮐﻪ ﺳﻌﯽ ﮐﻨﻢ از ﻣﯿﺎن ﺧﺎﻃﺮات اﻧﺴﺎﻧﯿﻢ ﺑﺒﯿﻨﻢ‪ .‬ﺻﻮرت او در‬
‫زﯾﺮ ﺣﺠﺎب ﺗﺎرﯾﮑﯽ ﻗﺮار داﺷﺖ‪ .‬ﺧﯿﻠﯽ ﮐﻢ روﺷﻦ ﺷﺪه ﺑﻮد‪...‬‬

‫ﺟﯿﮑﻮب ﭼﻄﻮر ؟ او ﺧﻮب ﺑﻮد؟ آﯾﺎ ﺑﻬﺘﺮﯾﻦ دوﺳﺖ ﻣﻦ ﮐﻪ ﻣﺪت ﻃﻮﻻﻧﯽ اي رﻧﺞ ﮐﺸﯿﺪه ﺑﻮد اﻻن از ﻣﻦ ﻣﺘﻨﻔﺮ ﺑﻮد؟ آﯾﺎ او‬
‫ﺑﻪ ﮔﺮوه ﺳﻢ ﺑﺎزﮔﺸﺘﻪ ﺑﻮد؟ ﺳﺚ و ﻟﯽ ﻫﻢ ﻫﻤﯿﻨﻄﻮر؟‬

‫آﯾﺎ ﮐﺎﻟﻦ ﻫﺎ در اﻣﺎن ﺑﻮدﻧﺪ ﯾﺎ ﺗﻐﯿﯿﺮ ﻓﺮم ﻣﻦ آﺗﺶ ﺟﻨﮓ ﺑﺎ ﮔﺮوه ﮔﺮﮔﯿﻨﻪ ﻫﺎ را اﻓﺮوﺧﺘﻪ ﺑﻮد؟ آﯾﺎ ﺗﻀﻤﯿﻦ ﮐﻠﯽ ادواد ﻫﻤﻪ ي‬
‫آﻧﻬﺎ را ﺷﺎﻣﻞ ﻣﯿﺸﺪ؟ ﯾﺎ او ﻓﻘﻂ ﺳﻌﯽ در آرام ﮐﺮدن ﻣﻦ داﺷﺖ؟‬

‫و ﭼﺎرﻟﯽ؟ ﻣﻦ اﻻن ﺑﺎﯾﺪ ﺑﻪ او ﭼﻪ ﻣﯿﮕﻔﺘﻢ؟ او ﺑﺎﯾﺪ زﻣﺎﻧﯽ ﮐﻪ ﻣﻦ ﻣﯿﺴﻮﺧﺘﻢ ﺗﻤﺎس ﮔﺮﻓﺘﻪ ﺑﺎﺷﺪ‪ .‬آﻧﻬﺎ ﺑﻪ او ﭼﻪ ﮔﻔﺘﻪ ﺑﻮدﻧﺪ؟‬
‫او ﻓﮑﺮ ﻣﯿﮑﺮد ﭼﻪ ﺑﻼﯾﯽ ﺳﺮ ﻣﻦ آﻣﺪه اﺳﺖ؟‬

‫ﻫﻤﺎﻧﻄﻮر ﮐﻪ ﻣﻦ ﺑﺮاي ﺛﺎﻧﯿﻪ اي ﻣﮑﺚ ﮐﺮدم ﺗﺎ ﺗﺼﻤﯿﻢ ﺑﮕﯿﺮم ﮐﺪام ﺳﻮال را اول ﺑﭙﺮﺳﻢ‪ ,‬ادوارد ﺑﻪ ﻃﻮر آزﻣﺎﯾﺸﯽ ﻧﺰدﯾﮏ‬
‫ﺷﺪ و ﺑﺎ ﻧﻮك اﻧﮕﺸﺘﺎﻧﺶ ﮔﻮﻧﻪ ﻫﺎﯾﻢ را ﻟﻤﺲ ﮐﺮد‪ .‬ﺻﺎف ﭼﻮن ﺳﺎﺗﻦ‪ .‬ﻧﺮم ﭼﻮن ﭘﺮ‪ .‬و ﺣﺎﻻ دﻗﯿﻘﺎ ﻫﻢ دﻣﺎي ﭘﻮﺳﺖ ﻣﻦ‪.‬‬

‫اﻧﮕﺎر ﮐﻪ ﻟﻤﺲ او ﺳﻄﺢ زﯾﺮﯾﻦ ﭘﻮﺳﺖ ﻣﻦ را ﻧﻮازش ﻣﯿﮑﺮد‪ .‬دﻗﯿﻘﺎ در ﻣﯿﺎن اﺳﺘﺨﻮاﻧﻬﺎي ﺻﻮرﺗﻢ‪.‬آن اﺣﺴﺎس ﻣﻮرﻣﻮراﻧﻪ و‬
‫ﻣﺜﻞ ﺑﺮق ﮔﺮﻓﺘﮕﯽ ﺑﻮد ‪ ,‬اﺳﺘﺨﻮاﻧﻬﺎﯾﻢ را ﺗﮑﺎن ﻣﯿﺪاد و ازﺳﺘﻮن ﻓﻘﺮاﺗﻢ ﭘﺎﯾﯿﻢ ﻣﯿﺮﻓﺖ‪.‬و ﺷﮑﻤﻢ را ﺑﻪ ﻟﺮزه ﻣﯽ اﻧﺪاﺧﺖ‪.‬‬

‫ﺻﺒﺮ ﮐﻦ! ﻣﻦ ﺑﺎه اﯾﻦ ﻓﮑﺮ اﻓﺘﺎدم در ﺣﺎﻟﯽ ﮐﻪ ﻟﺮزش ﺑﻪ ﮐﺸﺶ ﺗﺒﺪﯾﻞ ﻣﯿﺸﺪ ﮐﻪ آﯾﺎ ﻣﻦ ﻧﺒﺎﯾﺪ اﯾﻦ را از دﺳﺖ ﻣﯿﺪادم؟ آﯾﺎ از‬
‫دﺳﺖ دادن اﯾﻦ ﺣﺲ ﺑﺨﺸﯽ از ﻣﻌﺎﻣﻠﻪ ﻧﺒﻮد؟‬

‫ﻣﻦ ﻣﻦ ﯾﮏ ﺧﻮن آﺷﺎم ﺗﺎزه ﻣﺘﻮﻟﺪ ﺑﻮدم‪ .‬درد ﺳﻮزﻧﺎك ﺧﺸﮏ در ﮔﻠﻮﯾﻢ اﺛﺒﺎﺗﯽ ﺑﺮ اﯾﻦ اﻣﺮ ﺑﻮد‪ .‬و ﻣﻦ ﻣﯿﺪاﻧﺴﺘﻢ ﮐﻪ ﺗﺎزه‬
‫ﻣﺘﻮﻟﺪ ﺑﻮدن ﭼﻪ ﭼﯿﺰﻫﺎﯾﯽ را ﺷﺎﻣﻞ ﻣﯿﺸﻮد‪ .‬اﺣﺴﺎﺳﺎت اﻧﺴﺎﻧﯽ و ﮐﺸﺶ ﻫﺎ و ﺧﻮاﺳﺘﻦ ﻫﺎ ﺑﻌﺪا ﺑﻪ ﺷﮑﻠﯽ ﺑﻪ ﻣﻦ ﺑﺎز ﺧﻮاﻫﻨﺪ‬
‫ﮔﺸﺖ‪ .‬وﻟﯽ ﻣﻦ ﻗﺒﻮل ﮐﺮده ﺑﻮدم ﮐﻪ ﻣﻦ ﻧﻤﯿﺘﻮاﻧﺴﺘﻢ آﻧﻬﺎ را در آﻏﺎز ﺣﺲ ﮐﻨﻢ‪ .‬ﻓﻘﻂ ﺗﺸﻨﮕﯽ‪ .‬آن ﻗﺮار و ﻋﻬﺪ ﻣﺎ ﺑﻮد‪ .‬ﺑﻬﺎي‬
‫آن‪ .‬ﮐﻪ ﻣﻦ ﭘﺬﯾﺮﻓﺘﻪ ﺑﻮدم ﮐﻪ ﺑﭙﺮدازم‪.‬‬

‫اﻣﺎ ﻫﻤﺎﻧﻄﻮر ﮐﻪ دﺳﺖ ادوارد ﺑﻪ دور ﻧﻘﺶ ﺻﻮرن ﻣﻦ ﭼﻮن ﻓﻠﺰ ﭘﻮﺷﯿﺪه ﺑﺎ ﺳﺎﺗﻦ ﺷﮑﻞ ﻣﯿﮕﺮﻓﺖ ‪,‬ﻣﯿﻞ و آرزو در رﮔﻬﺎي‬
‫ﺧﺸﮑﯿﺪه ي ﻣﻦ ﺷﻌﻠﻪ ﻣﯿﮑﺸﯿﺪ ‪,‬در ﺣﺎﻟﯽ ﮐﻪ از ﺟﻤﺠﻤﻪ ﺗﺎ ﺳﺮ اﻧﮕﺸﺘﺎن ﭘﺎﯾﻢ ﺑﻪ آواز درآﻣﺪه ﺑﻮد‪.‬‬

‫‪The twilight saga : breaking dawn‬‬ ‫ﺻﻔﺤﮫ ‪۶‬‬

‫‪www. twilight . ir‬‬ ‫ﮐﺘﺎب ﺳﻮم ‪ :‬ﺑﻼ‬ ‫ﺳﭙﯿﺪه دم‬

‫او ﯾﮑﯽ از اﺑﺮوان ﺑﯽ ﻧﻈﯿﺮش را ﺑﺎﻻ ﺑﺮد در ﺣﺎﻟﯽ ﮐﻪ ﻣﻨﺘﻈﺮ ﻣﻦ ﺑﻮد ﺗﺎ ﺻﺤﺒﺖ ﮐﻨﻢ‪.‬‬

‫ﻣﻦ ﺑﺎزواﻧﻢ را ﺑﻪ دور او اﻧﺪاﺧﺘﻢ‪.‬‬

‫دوﺑﺎره‪ ,‬اﻧﮕﺎر ﻫﯿﭻ ﺣﺮﮐﺘﯽ در ﮐﺎر ﻧﺒﻮد‪ .‬ﯾﮏ ﻟﺤﻈﻪ ﻣﻦ ﺻﺎف و ﺳﺎﮐﻦ ﭼﻮن ﯾﮏ ﻣﺠﺴﻤﻪ اﯾﺴﺘﺎدم و در ﻫﻤﺎن وﻫﻠﻪ او در‬
‫ﻣﯿﺎن ﺑﺎزوان ﻣﻦ ﺑﻮد‪.‬‬

‫ﮔﺮم‪ ,‬ﯾﺎ ﻻاﻗﻞ اﯾﻦ اﺣﺴﺎس ﻣﻦ ﺑﻮد‪ .‬ﻫﻤﺮاه ﺑﺎ ﺑﻮي ﺷﯿﺮﯾﻦ ﺧﻮﺷﻤﺰه ﮐﻪ ﻣﻦ ﻫﯿﭽﮕﺎه ﻗﺎدر ﺑﻪ واﻗﻌﺎ در ﺑﺮ ﮔﺮﻓﺘﻦ آن ﺑﺎ‬
‫اﺣﺴﺎﺳﺎت ﮐﻨﺪ اﻧﺴﺎﻧﯿﻢ ﻧﺒﻮدم‪ ,‬اﻣﺎ او ‪ 100‬درﺻﺪ ادوارد ﺑﻮد‪ .‬ﻣﻦ ﺻﻮرﺗﻢ را ﺑﻪ ﺳﯿﻨﻪ ي ﺻﺎف او ﭼﺴﺒﺎﻧﺪم‪.‬‬

‫و ﺳﭙﺲ او وزﻧﺶ را ﺑﻪ ﻃﺮز ﻧﺎﺧﻮﺷﺎﯾﻨﺪي ﺟﺎ ﺑﻪ ﺟﺎ ﮐﺮد‪ .‬و از آﻏﻮش ﻣﻦ ﺧﻮدش را ﻋﻘﺐ ﮐﺸﯿﺪ‪ .‬ﻣﻦ ﺑﻪ ﺻﻮرت اودر ﺣﺎﻟﯽ‬
‫ﮐﻪ ﺳﺮدرﮔﻢ و ﺗﺮﺳﯿﺪه از رد ﺷﺪﻧﻢ ﺑﻮدم‪ ,‬ﺧﯿﺮه ﺷﺪم ‪.‬‬

‫اﻣﻤﻤﻤﻤﻢ‪......‬ﻣﺮاﻗﺐ ﺑﺎش ﺑﻼ‪...‬آي!‬

‫ﻣﻦ ﺑﺎزواﻧﻢ را ﺑﻪ ﺳﺮﻋﺖ ﻋﻘﺐ ﮐﺸﯿﺪم و آﻧﻬﺎ را ﺑﻪ ﻫﻤﺎن ﺳﺮﻋﺘﯽ ﮐﻪ ﻓﻬﻤﯿﺪم‪ ,‬در ﭘﺸﺘﻢ ﺑﺴﺘﻢ‪ .‬ﻣﻦ ﺧﯿﻠﯽ ﻗﻮي ﺑﻮدم‪.‬‬

‫ﮔﻔﺘﻢ‪:‬اوﭘﺲ‪.......‬‬

‫او ﻟﺒﺨﻨﺪي را زد ﮐﻪ ﺑﺎﻋﺚ ﻣﯿﺸﺪ ﻗﺒﻠﻢ از ﺣﺮﮐﺖ ﺑﺎﯾﺴﺘﺪ اﮔﺮ ﻫﻤﭽﻨﺎن ﻣﯿﺘﭙﯿﺪ‪.‬‬

‫ﻧﺘﺮس‪ ,‬ﻋﺸﻘﻢ ‪ .‬او اﯾﻦ را در ﺣﺎﻟﯽ ﮔﻔﺖ ﮐﻪ دﺳﺘﺶ را ﺑﺎﻻ ﻣﯽ آورد ﺗﺎ ﻟﺒﻬﺎﯾﻢ را ﮐﻪ از ﺗﺮس ﻧﯿﻤﻪ ﺑﺎز ﺷﺪه ﺑﻮدﻧﺪ‪ ,‬ﻟﻤﺲ ﮐﻨﺪ‬
‫‪ .‬ﺗﻮ ﻓﻘﻂ ﯾﻪ ذره از ﻣﻦ ﻗﻮي ﺗﺮي اوﻧﻢ زودﮔﺬره‪.‬‬

‫ﺳﮕﺮﻣﻪ ﻫﺎﯾﻢ در ﻫﻢ رﻓﺖ‪ .‬اﯾﻦ را ﻫﻢ ﻗﺒﻼ ﻣﯿﺪاﻧﺴﺘﻢ‪ .‬اﻣﺎ اﯾﻦ ﺑﯿﺶ از ﺑﻘﯿﻬﯽ ﻗﺴﻤﺘﻬﺎي اﯾﻦ ﻟﺤﻈﻪ ﺗﺎ اﺑﺪ ﻣﺠﺎزي‪ ,‬ﻏﯿﺮ‬
‫واﻗﻌﯽ ﺑﻪ ﻧﻈﺮ ﻣﯿﺮﺳﯿﺪ‪ .‬ﻣﻦ ﻗﻮي ﺗﺮ از ادوارد ﺑﻮدم‪ .‬ﻣﻦ ﺑﺎﻋﺚ ﻣﯿﺸﺪم او آي ﺑﮕﻮﯾﺪ‪.‬‬

‫دﺳﺖ او دوﺑﺎره ﺻﻮرت ﻣﻦ را ﻧﻮازش ﮐﺮد و ﻣﻦ ﺗﻤﺎم ﭘﺮﯾﺸﺎﻧﯽ ام را در ﺣﺎﻟﯽ ﮐﻪ ﻣﻮج دﯾﮕﺮي از ﻣﯿﻞ و آرزو ﺑﺪن ﺑﯽ‬
‫ﺣﺮﮐﺘﻢ را ﺗﮑﺎن ﻣﯿﺪاد‪ ,‬ﻓﺮاﻣﻮش ﮐﺮدم‪.‬‬

‫اﯾﻦ اﺣﺴﺎﺳﺎت آن ﭼﻨﺎن ﻗﻮي ﺗﺮ از آن ﭼﯿﺰي ﺑﻮدﻧﺪ ﮐﻪ ﻣﻦ ﺑﻪ آن ﻋﺎدت داﺷﺘﻢ ﮐﻪ ﺑﺮ ﺧﻼف ﻓﻀﺎي اﺿﺎﻓﯽ در ﺳﺮم‪,‬‬
‫ﺑﺴﯿﺎر ﺳﺨﺖ ﺑﻮد ﺗﺎ رﺷﺘﻪ اي از اﻓﮑﺎرم را دﻧﺒﺎل ﮐﻨﻢ ‪ .‬ﻫﺮ ﺣﺲ ﺟﺪﯾﺪي ﻣﻦ را ﻏﻮﻃﻪ ور ﻣﯿﮑﺮد‪.‬ﻣﻦ ﯾﮑﯽ از ﮔﻔﺘﻪ ﻫﺎي‬
‫ادوارد را‪ ,‬در ﺣﺎﻟﯽ ﮐﻪ ﺻﺪاﯾﺶ در ذﻫﻨﻢ در ﻣﻘﺎﯾﺴﻪ ﺑﺎ وﺿﻮح ﻣﻮﺳﯿﻘﯽ روﺷﻨﯽ ﮐﻪ ﻫﻢ اﮐﻨﻮن ﻣﯿﺸﻨﯿﺪم ﺳﺎﯾﻪ ي ﺿﻌﯿﻔﯽ‬
‫ﺑﻮد‪ ,‬ﺑﻪ ﯾﺎد آودم ﮐﻪ ﻣﯿﮕﻔﺖ ﮐﻪ ﻧﻮع او ‪ ,‬ﻧﻮع ﻣﺎ ‪ ,‬ﺑﻪ راﺣﺘﯽ ﺣﻮاﺳﺸﺎن ﭘﺮت ﻣﯿﺸﺪ ‪ .‬ﻣﻦ ﺣﺎﻻ ﻣﯿﻔﻬﻤﯿﺪم ﭼﺮا‪.‬‬

‫ﻣﻦ ﺗﻼش ﻣﺘﻤﺮﮐﺰي ﮐﺮدم ﺗﺎ ﺗﻤﺮﮐﺰ ﮐﻨﻢ‪ .‬ﭼﯿﺰي ﺑﻮد ﮐﻪ ﻣﻦ ﻧﯿﺎز ﺑﻪ ﮔﻔﺘﻦ آن داﺷﺘﻢ‪ .‬ﻣﻬﻢ ﺗﺮﯾﻦ ﭼﯿﺰ‪.‬‬

‫‪The twilight saga : breaking dawn‬‬ ‫ﺻﻔﺤﮫ ‪٧‬‬

‫‪www. twilight . ir‬‬ ‫ﮐﺘﺎب ﺳﻮم ‪ :‬ﺑﻼ‬ ‫ﺳﭙﯿﺪه دم‬

‫ﺧﯿﻠﯽ ﺑﺎ اﺣﺘﯿﺎط‪ ,‬آﻧﻘﺪر ﺑﺎ اﺣﺘﯿﺎط ﮐﻪ ﺣﺮﮐﺖ واﻗﻌﺎ ﻗﺎﺑﻞ ﺗﺸﺨﯿﺺ ﺑﻮد‪ ,‬دﺳﺖ راﺳﺘﻢ را از ﭘﺸﺘﻢ ﺑﯿﺮون آوردم و دﺳﺘﻢ را ﺑﺎﻻ‬
‫ﺑﺮدم ﺗﺎ ﮔﻮﻧﻪ ﻫﺎﯾﺶ را ﻟﻤﺲ ﮐﻨﻢ‪.‬اﻣﺘﻨﺎ ﮐﺮدم از اﯾﻨﮑﻪ ﺑﻪ ﺧﻮدم اﺟﺎزه دﻫﻢ ﺗﺎ ﺑﺎ رﻧﮓ ﭘﺮﯾﺪه ي دﺳﺘﻢ ﯾﺎ اﺑﺮﯾﺸﻢ ﻧﺮم ﭘﻮﺳﺖ‬
‫او ﯾﺎ اﻧﺮزي ﻋﻈﯿﻤﯽ ﮐﻪ در ﻧﻮك اﻧﮕﺸﺘﺎﻧﻢ ﺑﻮد ﮔﯿﺞ ﺷﻮم‪.‬‬

‫ﺑﻪ ﭼﺸﻤﺎن او ﺧﯿﺮه ﺷﺪم و ﺻﺪاي ﺧﻮدم را ﺑﺎي اوﻟﯿﻦ ﺑﺎر ﺷﻨﯿﺪم‪.‬‬

‫ﮔﻔﺘﻢ‪:‬دوﺳﺖ دارم‪ .‬وﻟﯽ ﺑﯿﺸﺘﺮ ﺑﻪ آواز ﺧﻮاﻧﺪن ﺷﺒﯿﻪ ﺑﻮد‪ .‬ﺻﺪاﯾﻢ زﻧﮓ ﻣﯿﺰد و ﻣﻮج دار ﺑﻮد‪ ,‬ﻣﺜﻞ ﯾﮏ زﻧﮓ‪.‬‬

‫ﻟﺒﺨﻨﺪ او در ﺟﻮاب ﻣﺮا ﺑﯿﺶ از زﻣﺎﻧﯽ ﮐﻪ اﻧﺴﺎن ﺑﻮدم ﺧﯿﺮه ﮐﺮد‪ .‬ﻣﻦ ﻣﯿﺘﻮاﻧﺴﺘﻢ آن را ﺣﺎﻻ واﻗﻌﺎ ﺑﺒﯿﻨﻢ‪.‬‬

‫او ﺑﻪ ﻣﻦ ﮔﻔﺖ‪:‬ﻫﻤﺎﻧﻄﻮر ﮐﻪ ﻣﻦ ﺗﻮ رو دوﺳﺖ دارم‪.‬‬

‫او ﺻﻮرت ﻣﺮا ﺑﯿﻦ دﺳﺘﺎﻧﺶ ﮔﺮﻓﺖ و ﭼﻬﺮه اش را ﺑﻪ ﻣﻦ ﻧﺰدﯾﮏ ﮐﺮد ‪ ,‬ﺑﻪ اﻧﺪازه ي ﮐﺎﻓﯽ آرام ﺗﺎ ﺑﻪ ﻣﻦ ﯾﺎدآوري ﮐﻨﺪ ﮐﻪ‬
‫ﻣﺮاﻗﺐ ﺑﺎﺷﻢ‪ .‬ﻣﺮا ﺑﻮﺳﯿﺪ‪,‬در آﻏﺎز ﻣﺜﻞ ﯾﮏ زﻣﺰﻣﻪ ‪ ,‬و ﺳﭙﺲ ﻧﺎﮔﻬﺎن ﻗﻮي ﺗﺮ ‪ ,‬ﻣﺤﮑﻢ ﺗﺮ‪ .‬ﻣﻦ ﺳﻌﯽ ﮐﺮدم ﮐﻪ ﺑﻪ ﯾﺎد آورم ﺗﺎ‬
‫ﺑﺎ او ﻣﻼﯾﻢ ﺑﺎﺷﻢ اﻣﺎ واﻗﻌﺎ ﮐﺎر ﺳﺨﺘﯽ ﺑﻮد ﮐﻪ ﭼﯿﺰي را در ﻫﺠﻮم ﺷﻮر و اﺣﺴﺎس ﺑﻪ ﯾﺎد آوري‪ .‬آﻧﻘﺪر ﺳﺨﺖ ﮐﻪ ﻧﻤﯿﺘﻮاﻧﯽ‬
‫ﻫﯿﭻ ﻓﮑﺮﻣﻨﺴﺠﻤﯽ را ﺷﮑﻞ دﻫﯽ‪.‬‬

‫اﻧﮕﺎر ﮐﻪ او ﻫﺮﮔﺰ ﻣﺮا ﻧﺒﻮﺳﯿﺪه ﺑﻮد‪ .‬اﻧﮕﺎر ﮐﻪ اﯾﻦ اوﻟﯿﻦ ﺑﻮﺳﻪ ي ﻣﺎ ﺑﻮد‪ .‬و ﺣﻘﯿﻘﺘﺎ‪ ,‬او ﻫﺮﮔﺰ ﻣﺮا اﯾﻨﮕﻮﻧﻪ ﻧﺒﻮﺳﯿﺪه ﺑﻮد‪.‬‬

‫اﯾﻦ ﺗﻘﺮﯾﺒﺎ ﺑﺎﻋﺚ ﺷﺪه ﺑﻮد ﮐﻪ اﺣﺴﺎس ﮔﻨﺎه ﮐﻨﻢ‪ .‬ﻣﻄﻤﺌﻨﺎ ﻣﻦ در ﺣﺎل ﻧﻘﺾ ﻋﻬﺪ و ﻗﺮارداد ﺑﻮدم‪ .‬ﺑﻪ ﻣﻦ ﻧﺒﺎﯾﺪ اﺟﺎزه داده‬
‫ﻣﯿﺸﺪ ﮐﻪ اﯾﻦ را ﻫﻢ داﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﻢ‪.‬‬

‫اﮔﺮﭼﻪ ﻣﻦ ﺑﻪ اﮐﺴﯿﮋن اﺣﺘﯿﺎج ﻧﺪاﺷﺘﻢ اﻣﺎ ﻧﻔﺴﻬﺎﯾﻢ ﺑﺨﻪ ﺷﻤﺎره اﻓﺘﺎدﻧﺪ‪ .‬ﺑﻪ اﻧﺪازه ي ﻫﻤﺎن زﻣﺎﻧﯽ ﮐﻪ در آﺗﺶ ﻣﯿﺴﻮﺧﺘﻢ ﺗﻨﺪ‬
‫ﻣﯿﺰدﻧﺪ‪ .‬اﯾﻦ ﻧﻮع دﯾﮕﺮي از آﺗﺶ ﺑﻮد‪.‬‬

‫ﮐﺴﯽ ﮔﻠﻮﯾﺶ را ﺻﺎف ﮐﺮد‪ .‬اﻣﺖ‪ .‬ﻣﻦ در آن واﺣﺪ ﺻﺪاي ﻋﻤﯿﻖ او را ﮐﻪ ﻫﻢ ﺷﻮﺧﯽ ﻣﯿﮑﺮد و ﻫﻢ اذﯾﺖ ﺷﺪه ﺑﻮد را‬
‫ﺷﻨﺎﺧﺘﻢ‪.‬‬

‫ﻓﺮاﻣﻮش ﮐﺮده ﺑﻮدم ﮐﻪ ﺗﻨﻬﺎ ﻧﯿﺴﺘﯿﻢ‪.‬و ﺳﭙﺲ ﻣﺘﻮﺟﻪ ﺷﺪم ﮐﻪ ﻃﻮري ﮐﻪ ﻣﻦ اﻻن ﺑﻪ دور ادوارد ﺣﻠﻘﻪ زده ﺑﻮدم ﺑﺮاي‬
‫ﺣﻀﻮر در ﺟﻤﻊ ﻣﻮدﺑﺎﻧﻪ ﻧﺒﻮد‪.‬‬

‫ﺧﺠﺎﻟﺖ زده‪ ,‬ﻣﻦ دوﺑﺎره در ﯾﮏ ﺣﺮﮐﺖ ﻧﺎﮔﻬﺎﻧﯽ ﯾﮏ ﻧﯿﻢ ﻗﺪم ﺑﻪ ﻋﻘﺐ ورداﺷﺘﻢ‪.‬‬

‫ادوارد ﺑﺎ دﻫﺎن ﺑﺴﺘﻪ ﺧﻨﺪﯾﺪ و ﺑﺎ ﻣﻦ ﻗﺪم ﺑﺮداﺷﺖ‪ ,‬در ﺣﺎﻟﯽ ﮐﻪ ﺑﺎزواﻧﺶ را دور ﮐﻤﺮ ﻣﻦ ﺳﻔﺖ ﻧﮕﻪ داﺷﺘﻪ ﺑﻮد‪ .‬ﭼﻬﺮه اش‬
‫ﻣﯿﺪرﺧﺸﯿﺪ‪ ,‬اﻧﮕﺎر ﮐﻪ ﺷﻌﻠﻪ اي ﺳﻔﯿﺪ در ﭘﺸﺖ ﭘﻮﺳﺖ اﻟﻤﺎﺳﯽ اش ﻣﯽ ﺳﻮﺧﺖ‪.‬‬

‫ﻣﻦ ﻧﻔﺲ ﻏﯿﺮ ﺿﺮوري اي ﮐﺸﯿﺪم ﺗﺎ ﺧﻮدم را ﺟﻤﻊ و ﺟﻮر ﮐﻨﻢ‪.‬‬

‫‪The twilight saga : breaking dawn‬‬ ‫ﺻﻔﺤﮫ ‪٨‬‬

‫‪www. twilight . ir‬‬ ‫ﮐﺘﺎب ﺳﻮم ‪ :‬ﺑﻼ‬ ‫ﺳﭙﯿﺪه دم‬

‫ﭼﻘﺪر اﯾﻦ ﺑﻮﺳﻪ ﻣﺘﻔﺎوت ﺑﻮد! ﻣﻦ ﺣﺎﻟﺖ ﭼﻬﺮه اش را ﺧﻮاﻧﺪم در ﺣﺎﻟﯽ ﮐﻪ ﺧﺎﻃﺮات ﻧﺎﻣﻌﻠﻮم اﻧﺴﺎﻧﯿﻢ را ﺑﺎ اﯾﻦ اﺣﺴﺎس واﺿﺢ‬
‫و ﻗﻮي و ﺷﺪﯾﺪ ﻣﻘﺎﯾﺴﻪ ﻣﯿﮑﺮدم‪ .‬او ﮐﻤﯽ از ﺧﻮد راﺿﯽ ﺑﻪ ﻧﻈﺮ ﻣﯿﺮﺳﯿﺪ‪.‬‬

‫ﻣﻦ او را ﺑﺎ ﺻﺪاي آوازﮔﻮﻧﻪ ام در ﺣﺎﻟﯽ ﮐﻪ ﭼﺸﻤﺎﻧﻢ را ﮐﻤﯽ ﺑﺎرﯾﮏ ﻣﯿﮑﺮدم ‪ ,‬ﻣﺘﻬﻢ ﮐﺮدم‪ :‬ﺗﻮ ﺧﯿﻠﯽ ﭼﯿﺰﻫﺎ رو رو ﻧﮑﺮده‬
‫ﺑﻮدي!‬

‫او ﺧﻨﺪﯾﺪ‪ .‬در ﺣﺎﻟﯽ ﮐﻪ از او آﺳﻮدﮔﯽ ﺳﺎﻃﻊ ﻣﯿﺸﺪ ﮐﻪ ﻫﻤﻪ ﭼﯿﺰ ﺗﻤﺎم ﺷﺪه ﺑﻮد‪ .‬ﺗﺮس‪ ,‬درد‪ ,‬ﺑﻼﺗﮑﻠﯿﻔﯽ ﻫﺎ‪ ,‬اﻧﺘﻈﺎر‪ ,‬ﻫﻤﻪ ي‬
‫اﯾﻨﻬﺎ دﯾﮕﺮ ﭘﺸﺖ ﺳﺮ ﻣﺎ ﺑﻮدﻧﺪ‪.‬‬

‫او ﺑﻪ ﻣﻦ ﯾﺎدآوري ﮐﺮد‪ :‬اون ﻣﻮﻗﻊ ﯾﻪ ﺟﻮراﯾﯽ ﻻزم ﺑﻮد‪ .‬ﺣﺎﻻ ﻧﻮﺑﺘﻪ ﺗﻮﺋﻪ ﮐﻪ ﻣﻨﻮ ﻧﺸﮑﻨﯽ‪ .‬او دوﺑﺎره ﺧﻨﺪﯾﺪ‪.‬‬

‫در ﺣﺎﻟﯽ ﮐﻪ ﺑﻪ آن ﻓﮑﺮ ﻣﯿﮑﺮدم اﺧﻢ ﮐﺮدم‪ .‬و ﺳﭙﺲ ادوارد ﺗﻨﻬﺎ ﮐﺴﯽ ﻧﺒﻮد ﮐﻪ ﻣﯿﺨﻨﺪﯾﺪ‪.‬‬

‫ﮐﺎرﻻﯾﻞ از ﭘﺸﺖ اﻣﺖ ﺑﯿﺮون آﻣﺪ و ﺑﻪ ﺳﺮﻋﺖ ﺑﻪ ﺳﻤﺖ ﻣﻦ آﻣﺪ‪ .‬ﭼﺸﻤﻬﺎﯾﺶ ﺗﻨﻬﺎ ﮐﻤﯽ ﻣﺤﺘﺎط ﺑﻮدﻧﺪ‪ .‬اﻣﺎ ﺟﺎﺳﭙﺮ ﭘﺸﺖ او‬
‫ﺣﺮﮐﺖ ﻣﯿﮑﺮد‪ .‬ﻣﻦ ﭼﻬﺮه ي ﮐﺎرﻻﯾﻞ را ﻫﻢ ﻫﺮﮔﺰ ﻗﺒﻼ ﻧﺪﯾﺪه ﺑﻮدم‪ ,‬ﻧﻪ واﻗﻌﺎ‪ .‬ﻣﻦ ﻧﯿﺎز ﺳﺮﯾﻊ و ﻋﺠﯿﺒﯽ ﺑﻪ ﭘﻠﮏ زدن داﺷﺘﻢ‪.‬‬
‫ﻣﺜﻞ اﯾﻨﮑﻪ ﺑﻪ ﺧﻮرﺷﯿﺪ ﺧﯿﺮه ﺷﺪه ﺑﻮدم‪.‬‬

‫ﮐﺎرﻻﯾﻞ ﭘﺮﺳﯿﺪ‪:‬ﭼﻪ ﺣﺴﯽ داري ﺑﻼ؟‬

‫ﻣﻦ ﺑﺮاي ﺷﺼﺖ ﭼﻬﺎرم ﺛﺎﻧﯿﻪ ﻓﮑﺮ ﮐﺮدم ‪.‬‬

‫ﻏﻮﻃﻪ ور و ﺳﺮدرﮔﻢ‪ .‬ﺧﯿﻠﯽ ﭼﯿﺰ ﻫﺴﺖ‪ ...‬ﺻﺪاﯾﻢ ﺑﻪ آراﻣﯽ ﻣﺤﻮ ﺷﺪ در ﺣﺎﻟﯽ ﮐﻪ دوﺑﺎره ﺑﻪ ﺗﻮن زﻧﮓ ﻣﺎﻧﻨﺪ ﺻﺪاﯾﻢ ﮔﻮش‬
‫ﻣﯿﮑﺮدم‪.‬‬

‫آره ﻣﯿﺘﻮﻧﻪ ﺧﯿﻠﯽ ﮔﯿﺞ ﮐﻨﻨﺪه ﺑﺎﺷﻪ‪.‬‬

‫ﺑﻪ ﻋﻼﻣﺖ ﺗﺎﯾﯿﺪ ﺳﺮي ﺑﻪ ﺳﺮﻋﺖ ﺗﮑﺎن دادم‪.‬‬

‫اﻣﺎ ﯾﻪ ﺟﻮراﯾﯽ ﻣﺜﻞ ﺧﻮدم ﺣﺲ ﻣﯿﮑﻨﻢ‪ .‬ﺗﻮﻗﻊ اﯾﻨﻮ ﻧﺪاﺷﺘﻢ‪.‬‬

‫ﺑﺎزوان ادوارد ﺑﻪ آراﻣﯽ دور ﮐﻤﺮ ﻣﻦ ﻓﺸﺎر آوردﻧﺪ‪ .‬او زﻣﺰﻣﻪ ﮐﺮد‪ :‬ﮔﻔﺘﻪ ﺑﻮدم ﺑﻬﺖ ﮐﻪ‪.‬‬

‫ﮐﺎرﻻﯾﻞ در ﻓﮑﺮ و ﺷﮕﻔﺖ ﺑﻮد‪ :‬ﺗﻮ ﺗﻘﺮﯾﺒﺎ ﮐﻨﺘﺮل ﺷﺪه اي‪ .‬ﺑﯿﺸﺘﺮ از اون ﭼﯿﺰي ﮐﻪ ﻣﻦ ﺗﻮﻗﻌﺶ رو داﺷﺘﻢ ﺣﺘﯽ ﺑﺎ زﻣﺎﻧﯽ ﮐﻪ‬
‫ﺻﺮف آﻣﺎده ﮐﺮدن ذﻫﻨﯽ ﺧﻮدت ﺑﺮاي اﯾﻦ ﮐﺮدي‪.‬‬

‫ﻣﻦ راﺟﻊ ﺑﻪ ﺗﻐﯿﯿﺮات ﻧﺎﮔﻬﺎﻧﯽ و وﺣﺸﯿﺎﻧﻪ ي ﺣﺎﻟﺘﻢ و ﺳﺨﺘﯽ ﺗﻤﺮﮐﺰ ﮐﺮدن‪ ,‬ﻓﮑﺮ ﮐﺮدم و زﻣﺰﻣﻪ ﮐﺮدم‪ :‬زﯾﺎد راﺟﻊ ﺑﻬﺶ‬
‫ﻣﻄﻤﺌﻦ ﻧﯿﺴﺘﻢ‪.‬‬

‫او ﺳﺮش را ﺑﺎ ﺟﺪﯾﺖ ﺑﻪ ﻧﺸﺎﻧﻪ ي ﻣﻮاﻓﻘﺖ ﺗﮑﺎن داد و ﺳﭙﺲ ﭼﺸﻤﺎن ﺟﻮاﻫﺮي اش ﺑﺎ ﻋﻼﻗﻪ درﺧﺸﯿﺪﻧﺪ‪.‬‬

‫‪The twilight saga : breaking dawn‬‬ ‫ﺻﻔﺤﮫ ‪٩‬‬

‫‪www. twilight . ir‬‬ ‫ﮐﺘﺎب ﺳﻮم ‪ :‬ﺑﻼ‬ ‫ﺳﭙﯿﺪه دم‬

‫ﺑﻪ ﻧﻈﺮ ﻣﯿﺎد ﻣﺎ اﯾﻨﺪﻓﻌﻪ ﮐﺎر درﺳﺘﯽ ﺑﺎ ﻣﻮرﻓﯿﻦ ﮐﺮدﯾﻢ ‪ .‬ﺑﮕﻮ ﺑﻬﻢ ﺑﺒﯿﻨﻢ‪ ,‬ﭼﯽ از ﭘﺮوﺳﻪ ي ﺗﻐﯿﯿﺮ ﺷﮑﻞ ﯾﺎدت ﻣﯿﺎد؟‬

‫ﻣﮑﺚ ﮐﺮدم در ﺣﺎﻟﯽ ﮐﻪ ﺷﺪﯾﺪا آﮔﺎه از ﻧﻔﺴﻬﺎي ادوارد ﮐﻪ ﮔﻮﻧﻪ ام را ﻧﻮازش ﻣﯿﮑﺮد در ﺣﺎﻟﯽ ﮐﻪ ﺟﺮﯾﺎن ﻫﺎي اﻟﮑﺘﺮﯾﮑﯽ از‬
‫ﻃﺮﯾﻖ ﭘﻮﺳﺘﻢ ﺑﻪ ﻣﻦ وارد ﻣﯿﮑﺮد‪ ,‬ﺑﻮدم ‪.‬‬

‫ﻫﻤﻪ ﭼﯽ ﻗﺒﻼ ﺧﯿﻠﯽ ﻣﻪ آﻟﻮد ﺑﻮد ‪ .‬ﯾﺎدﻣﻪ ﺑﭽﻪ ﻧﻤﯿﺘﻮﻧﺴﺖ ﻧﻔﺲ ﺑﮑﺸﻪ‪...‬‬

‫ﻣﻦ ﺑﻪ ادوارد در ﺣﺎﻟﯽ ﮐﻪ ﺑﺮاي ﻟﺤﻈﻪ اي ﺑﺎ ﯾﺎدآوري آن ﺧﺎﻃﺮه ﻧﮕﺮان ﺷﺪه ﺑﻮدم‪ ,‬ﻧﮕﺎه ﮐﺮدم‪.‬‬

‫او در ﺣﺎﻟﯽ ﮐﻪ درﺧﺸﺸﯽ ﮐﻪ ﻫﺮﮔﺰ ﻗﺒﻼ در ﭼﺸﻤﺎﻧﺶ ﻧﺪﯾﺪه ﺑﻮدم را داﺷﺖ‪ ,‬ﻗﻮل داد‪:‬رﻧﺰﻣﻪ ﺳﺎﻟﻢ و ﺳﺮﺣﺎﻟﻪ‬

‫او اﺳﻤﺶ را ﺑﺎ اﺷﺘﯿﺎق ﮐﻤﺘﺮي ﮔﻔﺖ‪ .‬ﯾﮏ ﺣﺮﻣﺖ‪ .‬ﺑﻪ ﻃﺮﯾﻘﯽ ﮐﻪ ﻋﺎﺑﺪان درﺑﺎره ي ﺧﺪاﯾﺎﻧﺸﺎن ﺣﺮف ﻣﯽ زﻧﻨﺪ‪.‬‬

‫ﺑﻌﺪ از اون ﭼﯽ ﯾﺎدﺗﻪ؟‬

‫روي ﺣﺎﻟﺖ ﺑﻼﻓﻢ ﺗﻤﺮﮐﺰ ﮐﺮدم‪ .‬ﻣﻦ ﻫﺮﮔﺰ دروﻏﮕﻮي ﺧﻮﺑﯽ ﻧﺒﻮدم‪.‬‬

‫ﺧﯿﻠﯽ ﺑﻪ ﯾﺎ آوردﻧﺶ ﺳﺨﺘﻪ‪ .‬ﻗﺒﻼ ﺧﯿﻠﯽ ﺗﺎرﯾﮏ ﺑﻮد‪ .‬و ﺑﻌﺪﺷﻢ ﻣﻦ ﭼﺸﻤﺎﻣﻮ ﺑﺎز ﮐﺮدم و ﻣﯿﺘﻮﻧﺴﺘﻢ ﻫﻤﻪ ﭼﯿﻮ ﺑﺒﯿﻨﻢ‪.‬‬

‫ﮐﺎرﻻﯾﺎ ﻧﻔﺴﯽ ﮐﺸﯿﺪ‪ .‬ﭼﺸﻤﺎﻧﺶ ﺑﺮﻗﯽ زدﻧﺪ‪:‬ﻓﻮق اﻟﻌﺎده ﺳﺖ‪.‬‬

‫ﻏﻢ و ﻏﺼﻪ ﻣﺮا در ﺑﺮ ﮔﺮﻓﺖ‪ .‬اﻧﺘﻈﺎر داﺷﺘﻢ ﻫﺮ ﻟﺤﻈﻪ ﮔﺮﻣﺎ ﺑﻪ ﮔﻮﻧﻪ ﻫﺎﯾﻢ ﻫﺠﻮم آورد و رازم را ﺑﺮﻣﻼ ﮐﻨﺪ‪ .‬و ﺳﭙﺲ ﺑﻪ ﯾﺎ‬
‫آوردم ﮐﻪ ﻣﻦ ﻫﺮﮔﺰ دوﺑﺎره ﺳﺮخ ﻧﻤﯿﺸﻮم‪ .‬ﻣﻦ ﻧﻤﯿﺨﻮاﺳﺘﻢ ﺑﻪ دروغ ﮔﻔﺘﻦ اداﻣﻪ دﻫﻢ ‪ .‬ﭼﻮن ﻣﻤﮑﻦ ﺑﻮد اﺷﺘﺒﺎه ﮐﻨﻢ‪ .‬و ﻣﻦ‬
‫ﻧﻤﯿﺨﻮاﺳﺘﻢ راﺟﻊ ﺑﻪ ﺳﻮﺧﺘﻦ ﻓﮑﺮ ﮐﻨﻢ‪ .‬ﺑﺮ ﺧﻼف ﺧﺎﻃﺮات اﻧﺴﺎﻧﯿﻢ‪ ,‬آن ﺑﺨﺶ ﮐﺎﻣﻼ واﺿﺢ ﺑﻮد و ﻓﻬﻤﯿﺪم ﮐﻪ ﻣﯿﺘﻮاﻧﻢ آن را‬
‫ﺑﺎ دﻗﺖ زﯾﺎدي ﺑﻪ ﯾﺎد آورم‪.‬‬

‫ﮐﺎرﻻﯾﻞ ﺳﺮﯾﻌﺎ ﻣﻌﺬرت ﺧﻮاﻫﯽ ﮐﺮد‪ :‬ﻣﻦ ﺧﯿﻠﯽ ﻣﺘﺎﺳﻔﻢ ﺑﻼ‪ .‬اﻟﺒﺘﻪ ﮐﻪ ﺗﺸﻨﮕﯿﺖ اﻻن ﺑﺎﯾﺪ ﺧﯿﻠﯽ ﻧﺎراﺣﺖ ﮐﻨﺪه ﺑﺎﺷﻪ‪ .‬اﯾﻦ‬
‫ﺑﺤﺚ ﺑﺎﺷﻪ ﺑﺮاي ﺑﻌﺪ‪.‬‬

‫ﺗﺎ زﻣﺎﻧﯽ ﮐﻪ او ذﮐﺮ ﻧﮑﺮده ﺑﻮد ﺗﺸﻨﮕﯽ ﻏﯿﺮ ﻗﺎﺑﻞ ﮐﻨﺘﺮل ﻧﺒﻮد‪ .‬ﺟﺎي ﺧﯿﻠﯽ زﯾﺎدي در ﺳﺮم ﺑﻮد‪ .‬ﻗﺴﻤﺖ ﺟﺪاﯾﯽ از ﻣﻐﺰم‬
‫ﺣﺴﺎب ﺳﻮزش ﮔﻠﻮﯾﻢ را داﺷﺖ ‪ ,‬ﺗﻘﺮﯾﺒﺎ ﻣﺜﻞ ﯾﮏ واﮐﻨﺶ‪ .‬ﺑﻪ ﻃﺮﯾﻘﯽ ﮐﻪ ﻣﻐﺰ ﻗﺪﯾﻤﯽ ام ﺗﻨﻔﺲ و ﭘﻠﮏ زدن را ﮐﻨﺘﺮل‬
‫ﻣﯿﮑﺮد‪.‬‬

‫اﻣﺎ ﻓﺮض ﮐﺎرﻻﯾﻞ ﺳﻮزش را ﺑﻪ ﺟﻠﻮي ذﻫﻨﻢ آورد‪ .‬ﻧﺎﮔﻬﺎن‪ ,‬درد ﺧﺸﮏ ﺗﻤﺎم ﭼﯿﺰي ﺑﻮد ﮐﻪ ﻣﯿﺘﻮاﻧﺴﺘﻢ راﺟﻊ ﺑﻪ آن ﻓﮑﺮ‬
‫ﮐﻨﻢ‪ .‬و ﻫﺮ ﭼﻪ ﺑﯿﺸﺘﺮ راﺟﻊ ﺑﻪ آن ﻓﮑﺮ ﻣﯿﮑﺮدم ﺑﯿﺸﺘﺮ اذﯾﺖ ﻣﯿﮑﺮد‪ .‬دﺳﺘﻢ ﺑﺎﻻ رﻓﺖ ﺗﺎ دور ﮔﻠﻮﯾﻢ را ﺑﮕﯿﺮد‪ .‬اﻧﮕﺎر ﮐﻪ‬
‫ﻣﯿﺘﻮاﻧﺴﺘﻢ ﺷﻌﻠﻪ ﻫﺎ را از ﺑﯿﺮون ﻣﻼﯾﻢ ﺗﺮ ﮐﻨﻢ‪ .‬ﭘﻮﺳﺖ ﮔﺮدﻧﻢ در زﯾﺮ اﻧﮕﺸﺘﺎﻧﻢ ﻋﺠﯿﺐ ﺑﻪ ﻧﻈﺮ ﻣﯿﺮﺳﯿﺪﻧﺪ‪ .‬ﺧﯿﻠﯽ ﺻﺎف و ﯾﮏ‬
‫ﺟﻮراﯾﯽ ﻧﺮم‪ .‬اﮔﺮ ﭼﻪ ﺑﻪ ﺳﺨﺘﯽ ﺳﻨﮓ ﻫﻢ ﺑﻮد‪.‬‬

‫ادوارد ﺑﺎزواﻧﺶ را اﻧﺪاﺧﺖ و دﺳﺖ دﯾﮕﺮم را ﮔﺮﻓﺖ و ﺑﺎ ﻣﻼﯾﻤﺖ ﮐﺸﯿﺪ‪.‬‬

‫‪The twilight saga : breaking dawn‬‬ ‫ﺻﻔﺤﮫ ‪١٠‬‬

‫‪www. twilight . ir‬‬ ‫ﮐﺘﺎب ﺳﻮم ‪ :‬ﺑﻼ‬ ‫ﺳﭙﯿﺪه دم‬

‫ﺑﯿﺎ ﺑﺮﯾﻢ ﺷﮑﺎر ﺑﻼ‪.‬‬

‫ﭼﺸﻤﺎﻧﻢ ﮔﺮد ﺷﺪﻧﺪ و درد ﺧﻮدش را ﻋﻘﺐ ﻣﯿﮑﺸﯿﺪ و ﺟﺎﯾﺶ را ﺑﻪ ﺷﮑﻪ اي ﻣﯿﺪاد‪.‬‬

‫ﻣﻦ؟ ﺷﮑﺎر؟ ﺑﺎ ادوارد؟ وﻟﯽ ﭼﻄﻮر؟ ﻧﻤﯿﺪوﻧﺴﺘﻢ ﭼﯽ ﮐﺎر ﮐﻨﻢ‪.‬‬

‫او ﻫﺸﺪار را در ﺣﺎﻟﯿﺖ ﭼﻬﺮه ام ﺧﻮاﻧﺪ و ﻟﺒﺨﻨﺪ ﺗﺸﻮﯾﻖ و ﺗﺮﻏﯿﺐ ﮐﻨﻨﺪه اي ﺑﻪ ﻣﻦ زد‪.‬‬

‫ﺧﯿﻠﯽ آﺳﻮﻧﻪ ﻋﺸﻘﻢ‪.‬ﻏﺮﯾﺰي‪ .‬ﻧﮕﺮان ﻧﺒﺎش ﻧﺸﻮﻧﺖ ﻣﯿﺪم‪.‬‬

‫وﻗﺘﯽ ﺣﺮﮐﺖ ﻧﮑﺮدم آن ﻟﺒﺨﻨﺪ ﮐﺠﺶ را زد و اﺑﺮوﻫﺎﯾﺶ را ﺑﺎﻻ ﺑﺮد‪.‬‬

‫ﻣﻦ ﻓﮑﺮ ﻣﯿﮑﺮدم ﮐﻪ ﺗﻮ ﻫﻤﯿﺸﻪ ﻣﯿﺨﻮاﺳﺘﯽ ﻣﻦ رو در ﺣﺎل ﺷﮑﺎر ﺑﺒﯿﻨﯽ‬

‫ﻣﻦ از ﺷﻮﺧﯽ او ﺧﻨﺪﯾﺪم ) ﺑﺨﺸﯽ از ﻣﻦ ﺑﺎ ﺗﻌﺠﺐ ﺑﻪ ﺻﺪاي ﻃﻨﯿﻦ زﻧﮕﯽ ﻣﺘﻨﺎوب ﮔﻮش داد( در ﺣﺎﻟﯽ ﮐﻪ ﺣﺮﻓﺶ ﻣﻦ را ﺑﻪ‬
‫ﯾﺎد ﻣﮑﺎﻟﻤﻪ ﻫﺎي ﻣﻪ اﻟﻮد اﻧﺴﺎﻧﯽ اﻧﺪاﺧﺖ‪ .‬و ﺑﻌﺪ ﯾﮏ ﺛﺎﻧﯿﻪ ي ﺗﻤﺎم ﻃﻮل ﮐﺸﯿﺪ ﺗﺎ ﻫﻤﻪ ي اوﻟﯿﻦ روزﻫﺎي ﺑﺎ ادوارد را ‪,‬‬
‫ﺷﺮوع راﺳﺘﯿﻦ زﻧﺪﮔﯽ ام را ‪ ,‬در ذﻫﻨﻢ ﻣﺮور ﮐﻨﻢ ﺗﺎ ﻫﺮﮔﺰ آﻧﻬﺎ را ﻓﺮاﻣﻮش ﻧﮑﻨﻢ‪ .‬ﻣﻦ ﻫﺮﮔﺰ اﻧﺘﻈﺎر ﻧﺪاﺷﺘﻢ ﮐﻪ آﻧﻘﺪر ﯾﺎدآوري‬
‫اش ﻧﺎراﺣﺖ ﮐﻨﻨﺪه ﺑﺎﺷﺪ‪ .‬اﻧﮕﺎر ﮐﻪ ﺗﻼش ﻣﯿﮑﺮدم ﺑﺎ ﭼﺸﻤﺎن ﻧﯿﻤﻪ ﺑﺎز از ﻻي آﺑﮕﻞ آﻟﻮد ﺑﺒﯿﻨﻢ‪ .‬از ﺗﺠﺮﺑﯿﺎت رزاﻟﯽ ﻣﯿﺪاﻧﺴﺘﻢ‬
‫ﮐﻪ اﮔﺮ درﺑﺎره ي ﺧﺎﻃﺮات اﻧﺴﺎﻧﯽ ام ﺑﻪ اﻧﺪازه ي ﮐﺎﻓﯽ ﻓﮑﺮ ﮐﻨﻢ در ﻃﻮل زﻣﺎن آﻧﻬﺎ را از دﺳﺖ ﻧﻤﯿﺪادم‪ .‬ﻣﻦ ﻧﻤﯿﺨﻮاﺳﺘﻢ‬
‫دﻗﯿﻘﻪ اي از زﻣﺎﻧﯽ را ﮐﻪ ﺑﺎ ادوارد ﮔﺬراﻧﺪه ﺑﻮدم را ﻓﺮاﻣﻮش ﮐﻨﻢ‪ ,‬ﺣﺘﯽ ﺣﺎﻻ‪ ,‬ﻫﻨﮕﺎﻣﯽ اﺑﺪﯾﺖ در ﻣﻘﺎﺑﻞ ﻣﺎ ﮔﺸﻮده ﺷﺪه‬
‫اﺳﺖ‪ .‬ﻣﻦ ﺑﺎﯾﺪ ﻣﻄﻤﺌﻦ ﻣﯿﺸﺪم ﮐﻪ ذﻫﻦ ﺧﻄﺎ ﻧﺎﭘﺬﯾﺮ ﺧﻮن آﺷﺎﻣﯽ ﻣﻦ ﺑﺎ آن ﺧﺎﻃﺮات اﻧﺴﺎﻧﯽ ﻣﯿﭽﺴﺒﺪ‪.‬‬

‫ادوارد ﭘﺮﺳﯿﺪ‪:‬ﺑﺮﯾﻢ؟‬

‫او ﺟﻠﻮي آﻣﺪ ﺗﺎ دﺳﺘﯽ را ﻫﻨﻮز دور ﮔﺮدﻧﻢ ﺑﻮد را ﺑﮕﯿﺮد‪ .‬اﻧﮕﺸﺘﺎﻧﺶ ﮔﻠﻮﯾﻢ را ﻧﺮم ﮐﺮد‪.‬‬

‫ﺑﺎ ﺻﺪاي ﺿﻌﯿﻔﯽ اﺿﺎﻓﻪ ﮐﺮد‪:‬ﻧﻤﯿﺨﻮام ﮐﻪ اذﯾﺖ ﺑﺸﯽ‪ .‬ﭼﯿﺰي ﮐﻪ ﻣﻦ ﻗﺒﻼ ﻗﺎدر ﺑﻪ ﺷﻨﯿﺪن آن ﻧﺒﻮدم‪.‬‬

‫از روي ﻋﺎدت ﻫﺎي اﻧﺴﺎﻧﯽ ﺑﻪ ﺟﺎ ﻣﻮﻧﺪه ﮔﻔﺘﻢ‪ :‬ﺧﻮﺑﻢ ‪ .‬اول ﺻﺒﺮ ﮐﻦ‪.‬‬

‫ﺧﯿﻠﯽ ﭼﯿﺰﻫﺎ ﺑﻮد‪ .‬ﻣﻦ ﻫﺮﮔﺰ ﺑﻪ ﺳﻮاﻻﺗﻢ ﻧﺮﺳﯿﺪه ﺑﻮدم‪ .‬ﭼﺴﺰﻫﺎي ﻣﻬﻢ ﺗﺮي از درد وﺟﻮد داﺷﺘﻨﺪ‪.‬‬

‫ﺣﺎﻻ ﮐﺎرﻻﯾﻞ ﺑﻮد ﮐﻪ ﺻﺤﺒﺖ ﮐﺮد‪ :‬ﺑﻠﻪ؟‬

‫ﻣﻦ ﻣﯿﺨﻮام ﺑﺒﯿﻨﻤﺶ ‪ .‬رﻧﺰﻣﻪ رو‪.‬‬

‫ﺑﻪ ﻃﺮز ﻋﺠﯿﺒﯽ ﺳﺨﺖ ﺑﻮد ﺗﺎ اﺳﻤﺶ را ﺑﮕﻮﯾﻢ‪ .‬دﺧﺘﺮم‪ .‬اﯾﻦ ﮐﻠﻤﺎت ﺣﺘﯽ ﺳﺨﺖ ﺗﺮ ﺑﻮد ﺗﺎ ﺑﻬﺸﺎن ﻓﮑﺮ ﮐﻨﻢ‪ .‬ﺧﯿﻠﯽ دور ﺑﻪ‬
‫ﻧﻈﺮ ﻣﯿﺮﺳﯿﺪ ﻣﻦ ﺳﻌﯽ ﮐﺮدم ﮐﻪ ﺑﻪ ﯾﺎد آورم ﮐﻪ ﺳﻪ روز ﭘﯿﺶ ﭼﻪ ﺣﺴﯽ داﺷﺘﻢ‪ .‬و ﺑﻪ ﻃﻮر اوﺗﻮﻣﺎﺗﯿﮑﯽ دﺳﺘﻢ از دﺳﺘﺎن‬
‫ادوارد آزاد ﺷﺪﻧﺪ و ﺑﻪ ﺳﻤﺖ ﺷﮑﻤﻢ رﻓﺘﻨﺪ‪.‬‬

‫‪The twilight saga : breaking dawn‬‬ ‫ﺻﻔﺤﮫ ‪١١‬‬

‫‪www. twilight . ir‬‬ ‫ﮐﺘﺎب ﺳﻮم ‪ :‬ﺑﻼ‬ ‫ﺳﭙﯿﺪه دم‬

‫ﺻﺎف‪ .‬ﺧﺎﻟﯽ‪ .‬ﻣﻦ ﺑﻪ اﺑﺮﯾﺸﻢ ﮐﻤﺮﻧﮕﯽ ﮐﻪ ﭘﻮﺳﺘﻢ را ﭘﻮﺷﺎﻧﺪه ﺑﻮد ﭼﻨﮓ زدم‪ .‬دوﺑﺎره ﺑﻪ وﺣﺸﺖ اﻓﺘﺎدم‪ .‬درﺣﺎﻟﯽ ﮐﻪ ﺑﺨﺶ‬
‫ﻏﯿﺮ ﻗﺎﺑﻞ ﺗﻮﺟﻬﯽ از ذﻫﻨﻢ ﻣﺘﻮﺟﻪ ﺑﻮد ﮐﻪ ﺣﺘﻤﺎ آﻟﯿﺲ ﻣﻦ را ﻟﺒﺎس ﭘﻮﺷﺎﻧﺪه ﺑﻮد‪.‬‬

‫ﻣﯿﺪاﻧﺴﺘﻢ ﭼﯿﺰي در دروﻧﻢ ﺑﻪ ﺟﺎ ﻧﻤﺎﻧﺪه اﺳﺖ‪ .‬و ﻣﻦ ﮐﻤﯽ ﺻﺤﻨﻪ ي ﺑﺮداﺷﺖ ﺧﻮن آﻟﻮد را ﺑﻪ ﯾﺎد آوردم‪ .‬اﻣﺎ اﻣﺎ اﺛﺒﺎت‬
‫ﻓﯿﺰﯾﮑﯽ ﻫﻤﭽﻨﺎن ﻗﺎﺑﻞ ﻓﻬﻢ ﻧﺒﻮد‪ .‬ﺗﻨﻬﺎ ﭼﯿﺰي ﮐﻪ ﻣﯿﺪاﻧﺴﺘﻢ دوﺳﺖ داﺷﺘﻦ ﻟﮕﺪ زدن ﮐﻮﭼﮏ دروﻧﻢ ﺑﻮد‪ .‬ﺑﯿﺮون از ﻣﻦ او‬
‫ﭼﯿﺰي ﺑﻪ ﻧﻈﺮ ﻣﯿﺮﺳﯿﺪ ﮐﻪ ﻣﻦ ﺧﯿﺎل ﮐﺮده ﺑﺎﺷﻢ‪ .‬ﯾﮏ روﯾﺎي در ﺣﺎل ﻣﺤﻮ ﺷﺪن‪ .‬روﯾﺎﯾﯽ ﮐﻪ ﻧﯿﻤﯽ ﮐﺎﺑﻮس ﺑﻮد‪.‬‬

‫در ﺣﺎﻟﯽ ﮐﻪ ﺑﺎ ﺳﺮدرﮔﻤﯽ ام در ﮐﺸﻤﮑﺶ ﺑﻮدم‪ ,‬ادوارد را دﯾﺪم ﮐﻪ ﺑﺎ ﮐﺎرﻻﯾﻞ ﻧﮕﺎه ﺳﺮ ﺑﺴﺘﻬﺎي رد و ﺑﺪل ﮐﺮدﻧﺪ‪.‬‬

‫ﻣﻦ ﺟﻮﯾﺎ ﺷﺪم‪ :‬ﭼﯿﻪ؟‬

‫ادوارد ﺑﺎ ﺣﺎﻟﺖ ﺗﺴﮑﯿﻦ دﻫﻨﺪﻫﺎي ﮔﻔﺖ‪ :‬ﺑﻼ اﯾﻦ زﯾﺎد ﻓﮑﺮ ﺧﻮﺑﯽ ﻧﯿﺴﺖ‪ .‬اون ﻧﺼﻔﯽ اﻧﺴﺎﻧﻪ ﻋﺸﻘﻢ‪ .‬ﻗﻠﺒﺶ ﻣﺰﻧﻪ و ﺧﻮن در‬
‫رﮔﻬﺎش ﺟﺎرﯾﻪ‪ .‬ﺗﺎ وﻗﺘﯽ ﮐﻪ ﺗﺸﻨﮕﯿﺖ ﺑﻪ ﻃﺮز ﻣﺜﺒﺘﯽ ﮐﻨﺘﺮل ﻧﺸﺪه ﺗﻮ ﻧﻤﯿﺨﻮاي اوﻧﻮ ﺑﻪ ﺧﻄﺮ ﺑﻨﺪازي ﻣﯿﺨﻮاي؟‬

‫اﺧﻢ ﮐﺮدم‪ .‬اﻟﺒﺘﻪ ﮐﻪ ﻣﻦ ﻧﺒﺎﯾﺪ آن را ﻣﯿﺨﻮاﺳﺘﻢ‪.‬‬

‫ﻣﻦ ﺧﺎرج از ﮐﻨﺘﺮل ﺑﻮدم؟ ﺳﺮدرﮔﻢ‪ .‬ﺑﻠﻪ ‪ .‬ﺑﻪ راﺣﺘﯽ ﺗﻤﺮﮐﺰم را از دﺳﺖ ﻣﯿﺪادم ﺑﻠﻪ‪ .‬اﻣﺎ ﺧﻄﺮﻧﺎك؟ ﺑﺮاي او؟ دﺧﺘﺮم؟‬

‫ﻧﻤﯿﺘﻮاﻧﺴﺘﻢ ﻗﻄﻌﺎ ﺑﮕﻮﯾﻢ ﮐﻪ ﺟﻮاب ﻧﻪ اﺳﺖ ‪ .‬ﺑﻨﺎﺑﺮاﯾﻦ ﺑﺎﯾﺪ ﺻﺒﻮر ﻣﯿﺒﻮدم‪ .‬ﺳﺨﺖ ﺑﻪ ﻧﻈﺮ ﻣﯿﺮﺳﯿﺪ‪ .‬ﭼﺮا ﮐﻪ ﺗﺎ زﻣﺎﻧﯽ ﮐﻪ او را‬
‫دوﺑﺎره ﻣﯿﺪﯾﺪم او واﻗﻌﯽ ﻧﺒﻮد‪ .‬ﺗﻨﻬﺎ ﯾﮏ روﯾﺎ از ﻏﺮﯾﺒﻪ اي ﮐﻪ در ﺣﺎل ﻣﺤﻮ ﺷﺪن ﺑﻮد‪...‬‬

‫اون ﮐﺠﺎﺳﺖ؟‬

‫ﺑﻪ ﺳﺨﺘﯽ ﮔﻮش دادم و ﺻﺪاي ﺗﭙﺶ ﻗﻠﺒﯽ را در ﻃﺒﻘﻪ ي زﯾﺮﯾﻨﻢ ﺷﻨﯿﺪم‪ .‬ﻣﻦ ﻣﯿﺘﻮاﻧﺴﺘﻢ ﻧﻔﺲ ﮐﺸﯿﺪن آرام ﺑﯿﺶ از ﯾﮏ‬
‫ﻧﻔﺮ را ﺑﺸﻨﻮم‪ .‬اﻧﮕﺎر ﮐﻪ آﻧﻬﺎ ﻫﻢ ﮔﻮش ﻣﯿﺪادﻧﺪ‪ .‬ﺻﺪاي ﺑﺎل زدﻧﯽ ﻫﻢ ﺑﻮد‪ .‬ﯾﮏ ارﺗﻌﺎش‪ ...‬ﮐﻪ ﻧﻤﯿﺘﻮاﻧﺴﺘﻢ ﺟﺎﯾﯽ ﺑﺮاﯾﺶ‬
‫ﺑﯿﺎﺑﻢ‪.‬‬

‫وﺻﺪاي ﺗﭙﺶ ﻗﻠﺐ آﻧﻘﺪر آﺑﺪار و ﺟﺬاب ﺑﻮد ﮐﻪ دﻫﺎﻧﻢ ﺑﻪ آب اﻓﺘﺎد‪.‬‬

‫ﭘﺲ ﻣﻦ ﺑﺎﯾﺪ ﺣﺘﻤﺎ ﯾﺎد ﻣﯿﮕﺮﻓﺘﻢ ﮐﻪ ﭼﮕﻮﻧﻪ ﺷﮑﺎر ﮐﻨﻢ ﻗﺒﻞ از اﯾﻨﮑﻪ او را ﺑﺒﯿﻨﻢ‪ .‬ﮐﻮدك ﻧﺎﺷﻨﺎﺳﻢ را‪.‬‬

‫رزاﻟﯽ ﭘﯿﺸﺸﻪ؟‬

‫ﺑﺎ ﺗﻮن ﺻﺪاي ﻣﻨﻘﻄﻌﯽ ادوارد ﺟﻮاب داد‪ :‬آره‪.‬‬

‫و ﻣﻦ ﻣﯿﺘﻮاﻧﺴﺘﻢ ﺑﺒﯿﻨﻢ ﮐﻪ ﭼﯿﺰي او را ﻧﺎراﺣﺖ ﮐﺮده اﺳﺖ‪ .‬ﻓﮑﺮ ﻣﯿﮑﺮدم او و رز از ﺗﻔﺎوﺗﻬﺎﯾﺸﺎن ﮔﺬﺷﺘﻪ ﺑﻮدﻧﺪ‪.‬آﯾﺎ دوﺑﺎره‬
‫دﺷﻤﻨﯽ و ﮐﯿﻨﻪ ﺷﺮوع ﺷﺪه ﺑﻮد؟ ﻗﺒﻞ از آﻧﮑﻪ ﺑﺘﻮاﻧﻢ ﺑﭙﺮﺳﻢ او دﺳﺘﺎﻧﻢ را از ﺷﮑﻢ ﺻﺎﻓﻢ ﺑﺮداﺷﺖ و دوﺑﺎره ﺑﺎ ﻣﻼﯾﻤﺖ ﮐﺸﯿﺪ‪.‬‬

‫در ﺣﺎﻟﯽ ﮐﻪ ﺳﻌﯽ ﺑﻪ ﺗﻤﺮﮐﺰ داﺷﺘﻢ دوﺑﺎره اﻋﺘﺮاض ﮐﺮدم‪:‬ﺻﺒﺮ ﮐﻦ! ﺟﯿﮑﻮب ﭼﯽ ؟ و ﭼﺎرﻟﯽ؟ ﺗﻤﺎم ﭼﯿﺰاﯾﯽ ﮐﻪ از دﺳﺖ‬
‫دادم رو ﺑﻬﻢ ﺑﮕﯿﻦ‪ .‬ﭼﻪ ﻣﺪت ﺑﯿﻬﻮش ﺑﻮدم؟‬

‫‪The twilight saga : breaking dawn‬‬ ‫ﺻﻔﺤﮫ ‪١٢‬‬

‫‪www. twilight . ir‬‬ ‫ﮐﺘﺎب ﺳﻮم ‪ :‬ﺑﻼ‬ ‫ﺳﭙﯿﺪه دم‬

‫ادوارد ﺑﻪ ﻧﻈﺮ ﻧﻤﯿﺮﺳﯿﺪ ﮐﻪ ﻣﺘﻮﺟﻪ ﻣﮑﺜﻢ روي ﻟﻐﺖ آﺧﺮ ﺷﺪه ﺑﺎﺷﺪ‪ .‬درﻋﻮض او داﺷﺖ ﻧﮕﺎه ﻣﺤﺘﺎط دﯾﮕﺮي ﺑﺎ ﮐﺎرﻻﯾﻞ رد و‬
‫ﺑﺪل ﻣﯿﮑﺮد‪.‬‬

‫زﻣﺰﻣﻪ ﮐﺮدم‪ :‬ﭼﯽ ﺷﺪه؟‬

‫ﮐﺎرﻻﯾﻞ در ﺣﺎﻟﯽ ﮐﻪ ﺑﻪ ﻃﺮز ﻋﺠﯿﺒﯽ روي ﻟﻐﺖ آﺧﺮ ﺗﺎﮐﯿﯿﺪ ﻣﯿﮑﺮد ﮔﻔﺖ‪ :‬ﻫﯿﭽﯽ ﻧﺸﺪه!ﻫﯿﭽﯽ ﺗﻐﯿﯿﺮ زﯾﺎدي ﻧﮑﺮده ‪ .‬در واﻗﻊ‬
‫ﺗﻮ ﻓﻘﻂ ﺑﺮاي دو روز ﻫﺸﯿﺎر ﻧﺒﻮدي‪ .‬ﻣﺜﻞ اﯾﻦ ﺟﻮر ﭼﯿﺰا ﮐﻪ ﭘﯿﺶ ﻣﯿﺮن ‪ ,‬ﺧﯿﻠﯽ ﺳﺮﯾﻊ ﺑﻮد‪ .‬ادوارد ﮐﺎرﺷﻮ ﻋﺎﻟﯽ اﻧﺠﺎم داد‪.‬‬
‫ﺧﯿﻠﯽ ﺧﻼﻗﺎﻧﻪ‪ .‬ﺗﺰرﯾﻖ زﻫﺮ ﻣﺴﺘﻘﯿﻢ ﺑﻪ ﻗﻠﺒﺖ اﯾﺪه ي اون ﺑﻮد‪.‬‬

‫ﻣﮑﺜﯽ ﮐﺮد ﺗﺎ ﻟﺒﺨﻨﺪ ﻏﺮوراﻧﻪ اي ﺑﻪ ﭘﺴﺮش ﺑﺰﻧﺪ و آﻫﯽ ﮐﺸﯿﺪ‪ :‬ﺟﯿﮑﻮب ﻫﻤﭽﻨﺎن اﯾﻨﺠﺎﺳﺖ و ﭼﺎرﻟﯽ ﻫﻤﭽﻨﺎن ﺑﺎور داره ﮐﻪ‬
‫ﺗﻮ ﻣﺮﯾﻀﯽ‪ .‬اون ﻓﮑﺮ ﻣﯿﮑﻨﻪ ﺗﻮ اﻟﻦ ﺗﻮ آﺗﻼﻧﺘﺎﯾﯽ‪ .‬در ﺣﺎل ﮔﺬروﻧﺪن آزﻣﺎﯾﺸﺎت ﺗﻮي ﺳﯽ دي ﺳﯽ‪ .‬ﺑﻪ اون ﯾﻪ ﺷﻤﺎره ي ﺑﺪ‬
‫دادﯾﻢ و ﺧﯿﻠﯽ ﻣﺼﺘﺎﺻﻠﻪ ‪ .‬اون ﺑﺎ ازﻣﯽ ﺣﺮف ﻣﯿﺰده‪.‬‬

‫ﭘﯿﺶ ﺧﻮدم در ﺣﺎﻟﯽ ﮐﻪ ﺑﻪ ﺻﺪاي ﺧﻮدم ﮔﻮش ﻣﯿﺪادم زﻣﺰﻣﻪ ﮐﺮدم‪ :‬ﺑﺎﯾﺪ ﺑﻬﺶ زﻧﮓ ﺑﺰﻧﻢ‪...‬‬

‫ﻣﺘﻮﺟﻪ ﻣﺸﮑﻼت ﺟﺪﯾﺪ ﺷﺪم‪ .‬او ﺻﺪاي ﻣﻦ رو ﻧﻤﯿﺸﻨﺎﺧﺖ‪ .‬اﯾﻦ ﮐﺎر او را ﻣﻄﻤﺌﻦ ﻧﻤﯿﺴﺎﺧﺖ‪ .‬و ﺑﻌﺪ ﺗﻌﺠﺐ اوﻟﯿﻪ ام ﺳﺮ زد‪: .‬‬
‫ﺻﺒﺮ ﮐﻦ ﺑﺒﯿﻨﻢ‪ ...‬ﺟﯿﮑﻮب ﻫﻨﻮز اﯾﻨﺠﺎﺳﺖ؟‬

‫ﯾﮏ ﻧﮕﺎه دﯾﮕﺮ ﺑﯿﻦ آﻧﻬﺎ‪.‬‬

‫ادوارد ﺑﻪ ﺳﺮﻋﺖ ﮔﻔﺖ‪ :‬ﺑﻼ ﺧﯿﻠﯽ ﭼﯿﺰﻫﺎ ﺑﺮاي ﺑﺤﺚ ﮐﺮدن ﻫﺴﺖ‪ .‬وﻟﯽ ﻣﺎ ﺑﺎﯾﺪ اول ﺑﻪ ﺗﻮ ﺑﺮﺳﯿﻢ‪ .‬ﺗﻮ ﺑﺎﯾﺪ اﻻن درد داﺷﺘﻪ‬
‫ﺑﺎﺷﯽ‪...‬‬

‫وﻗﺘﯽ او اﯾﻦ را ﻣﺘﺬﮐﺮ ﺷﺪ‪ ,‬ﺳﻮزش ﮔﻠﻮﯾﻢ را ﺑﻪ ﯾﺎد آوردم و ﺑﺎ ﺗﺸﻨﺞ آب ﻫﺎﻧﻢ را ﻗﻮرت دادم‪ :‬اﻣﺎ ﺟﯿﮑﻮب؟‬

‫او ﺑﺎ ﻣﻼﯾﻤﺖ ﺑﻪ ﻣﻦ ﯾﺎدآوري ﮐﺮد ﮐﻪ‪ :‬ﻣﺎ ﺗﻤﺎم وﻗﺖ دﻧﯿﺎ رو ﺑﺮاي ﺗﻮﺿﯿﺢ دارﯾﻢ ﻋﺸﻘﻢ‪.‬‬

‫اﻟﺒﺘﻪ‪ .‬ﻣﯿﺘﻮاﻧﺴﺘﻢ ﮐﻤﯽ ﺑﯿﺸﺘﺮ ﺑﺮاي ﺟﻮاب ﺻﺒﺮ ﮐﻨﻢ‪ .‬زﻣﺎﻧﯽ ﮐﻪ دﯾﮕﺮ اﯾﻦ دردﺷﺪﯾﺪ از ﺗﺸﻨﮕﯽ آﺗﺸﯿﻦ دﯾﮕﺮ ﺗﻤﺮﮐﺰم را‬
‫ﺧﺪﺷﻪ دار ﻧﻤﯿﮑﺮد‪ ,‬ﮔﻮش ﮐﺮدن آﺳﺎن ﺗﺮ ﻣﯿﺸﺪ‪ :‬ﺑﺎﺷﻪ‪.‬‬

‫آﻟﯿﺲ دراز دم در ﮔﻔﺖ‪:‬واﯾﺴﺎ ‪ .‬واﯾﺴﺎ واﯾﺴﺎ‪.‬‬

‫او ﺑﺎ وﻗﺎر روﯾﺎ ﮔﻮﻧﻪ اي از ﻣﯿﺎن اﺗﺎق رﻗﺼﯿﺪ و ﮔﺬﺷﺖ‪ .‬ﻣﺜﻞ ادوارد و ﮐﺎرﻻﯾﻞ زﻣﺎﻧﯽ ﮐﻪ ﺑﻪ ﭼﻬﺮه ي او ﺑﺮاي اوﻟﯿﻦ ﺑﺎر‬
‫ﻧﮕﺎه ﮐﺮدم ﮐﻤﯽ ﺷﮑﻪ ﺷﺪم‪ .‬ﺧﯿﻠﯽ دوﺳﺖ داﺷﺘﻨﯽ ﺑﻮد‪ : .‬ﺗﻮ ﻗﻮل دادي ﮐﻪ ﻣﻦ دﻓﻌﻪ ي اول اوﻧﺠﺎ ﺑﺎﺷﻢ‪ .‬اﮔﻪ از ﺑﻘﻠﻪ ﭼﯿﺰ‬
‫ﻣﻨﻌﮑﺲ ﮐﻨﻨﺪه اي رد ﺷﯿﻦ ﭼﯽ؟‬

‫ادوارد ﺑﺎ اﻋﺘﺮاض ﮔﻔﺖ‪ :‬آﻟﯿﺲ‪...‬‬

‫آةﯾﺲ ﮔﻔﺖ‪ :‬ﻓﻘﻂ ﯾﮏ ﺛﺎﻧﯿﻪ ﻃﻮل ﻣﯿﮑﺸﻪ‪ ...‬و ﺳﭙﺲ ﻣﺜﻞ ﮔﻠﻮﻟﻪ از اﺗﺎق ﺧﺎرج ﺷﺪ‪.‬‬

‫‪The twilight saga : breaking dawn‬‬ ‫ﺻﻔﺤﮫ ‪١٣‬‬

‫‪www. twilight . ir‬‬ ‫ﮐﺘﺎب ﺳﻮم ‪ :‬ﺑﻼ‬ ‫ﺳﭙﯿﺪه دم‬

‫ادوارد آﻫﯽ ﮐﺸﯿﺪ‪.‬‬

‫او راﺟﻊ ﺑﻪ ﭼﯽ ﺣﺮف ﻣﯿﺰﻧﻪ؟‬

‫وﻟﯽ آﻟﯿﺲ ﺑﺮﮔﺸﺘﻪ ﺑﻮد ‪ .‬در ﺣﺎﻟﯽ ﮐﻪ ﯾﮏ آﯾﯿﻨﻪ ي ﺑﺰرگ زراﻧﺪود از اﺗﺎق رزاﻟﯽ را ﺣﻤﻞ ﻣﯿﮑﺮد‪ .‬ﮐﻪ ﻧﺰدﯾﮏ ﺑﻪ دو ﺑﺮاﺑﺮ‬
‫ﺧﻮدش ﻗﺪ داﺷﺖ و ﭼﻨﺪ ﺑﺮاﺑﺮش ﭘﻬﻦ ﺑﻮد‪.‬‬

‫ﺟﺎﺳﭙﺮ آﻧﭽﻨﺎن ﺳﺎﮐﺖ و ﺻﺎﻣﺖ ﺑﻮد ﮐﻪ ﻣﻦ از زﻣﺎﻧﯽ ﮐﻪ ﭘﺸﺖ ﺳﺮ ﮐﺎرﻻﯾﻞ آﻣﺪه ﺑﻮد ﻣﺘﻮﺟﻪ او ﻧﺸﺪه ﺑﻮدم‪ .‬و ﺣﺎﻻ او دوﺑﺎره‬
‫ﺣﺮﮐﺖ ﮐﺮد ﺗﺎ ﻫﻮاي آﻟﯿﺲ را داﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﺪ در ﺣﺎﻟﯽ ﮐﻪ ﭼﺸﻤﺎﻧﺶ ﺑﺮ روي ﺣﺎﻟﺖ ﭼﻬﺮه ي ﻣﻦ ﻗﻔﻞ ﺷﺪه ﺑﻮد‪ .‬ﭼﺮا ﮐﻪ ﻣﻦ‬
‫ﺧﻄﺮ اﯾﻨﺠﺎ ﺑﻮدم‪.‬‬

‫ﻣﻦ ﻣﯿﺪاﻧﺴﺘﻢ ﮐﻪ او ﺣﺎل و ﻫﻮاي ﻣﺮا ﻫﻢ ﻣﯿﭽﺸﺪ‪ .‬و ﺑﻨﺎﺑﺮاﯾﻦ او ﺑﺎﯾﺪ ﺗﻌﺠﺐ ﻣﺮا از ﺧﻮاﻧﺪن ﭼﻬﺮه ي او ﮐﻪ از ﻧﺰدﯾﮏ ﺑﺮاي‬
‫اوﻟﯿﻦ ﺑﺎر ﺑﻪ آن ﻧﮕﺎه ﻣﯿﮑﺮدم دﯾﺪه ﺑﺎﺷﺪ‪.‬‬

‫ﺑﻪ ﭼﺸﻤﺎن اﻧﺴﺎﻧﯿﻪ ﻧﺎﺑﯿﻨﺎي ﻣﻦ زﺧﻢ ﻫﺎي ﺑﺎﻗﯽ ﻣﺎﻧﺪه از زﻧﺪﮔﯽ ﮔﺬﺷﺘﻪ ي او ﺑﺎ ارﺗﺶ ﺗﺎزه ﻣﺘﻮﻟﺪ ﻫﺎ در ﺟﻨﻮب ‪ ,‬ﺗﻘﺮﯾﺒﺎ‬
‫ﻧﺎﻣﺮﯾﯽ ﺑﻮد‪ .‬ﻓﻘﻂ ﺑﺎ وﺟﻮد ﻧﻮر ﺑﺮروي ﺳﻄﺢ ﮐﻤﯽ ﺑﺮآﻣﺪه ي اﻧﻬﺎ ﻣﯿﺘﻮاﻧﺴﺘﻢ ﺑﻪ اﻧﻬﺎ ﻣﻌﻨﯽ ﺑﺨﺸﻢ و وﺟﻮدﺷﺎن را درﯾﺎﺑﻢ‪.‬‬

‫ﺣﺎﻻ ﻣﯿﺘﻮاﻧﺴﺘﻢ ﺑﺒﯿﻨﻢ ﮐﻪ زﺧﻢ ﻫﺎ ﺑﺮﺟﺴﺘﻪ ﺗﺮﯾﻦ وﯾﮋﮔﯽ ﺟﺎﺳﭙﺮ ﺑﻮدﻧﺪ‪ .‬ﺧﯿﻠﯽ ﺳﺨﺖ ﺑﻮد ﺗﺎ ﻧﮕﺎﻫﻢ را از ﮔﺮدن و آرواره ي‬
‫وﯾﺮان او ﺑﺮ دارم‪ .‬ﺳﺨﺖ ﺑﻮد ﺣﺘﯽ ﺑﺮاي ﯾﮏ ﺧﻮن آﺷﺎم ﻫﻢ ﺑﺎور ﮐﻨﻢ ﮐﻪ ﻣﯿﺘﻮاﻧﺪ از اﯾﻦ ﻫﻤﻪ ﺳﺮي دﻧﺪاﻧﻬﺎي درﻧﺪه ي‬
‫ﮔﺮدﻧﺶ ﺟﺎن ﺳﺎﻟﻢ ﺑﻪ در ﺑﺒﺮد‪.‬‬

‫ﺑﻪ ﻃﻮر ﻏﺮﯾﺰي ‪ ,‬ﻋﺼﺒﯽ ﺷﺪم ﺗﺎ از ﺧﻮدم دﻓﺎع ﮐﻨﻢ‪ .‬ﻫﺮ ﺧﻮﻧﺂﺷﺎﻣﯽ ﮐﻪ ﺟﺎﺳﭙﺮ را دﯾﺪه ﺑﺎﺷﺪ ﺑﺎﯾﺪ اﯾﻦ واﮐﻨﺶ را داﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﺪ‪.‬‬
‫زﺧﻢ ﻫﺎ ﻣﺜﻞ ﯾﮏ ﺑﯿﻠﺒﻮرد روﺷﻦ ﺑﻮدﻧﺪ‪ .‬آﻧﻬﺎ ﺟﯿﻎ ﻣﯿﮑﺸﯿﺪﻧﺪ ‪ ,‬ﺧﻄﺮﻧﺎك‪ .‬ﭼﻨﺪﯾﻦ ﺧﻮن آﺷﺎم ﺳﻌﯽ ﮐﺮده ﺑﻮدﻧﺪ ﺟﺎﺳﭙﺮ را‬
‫ﺑﮑﺸﻨﺪ؟ ﺻﺪﻫﺎ؟ ﻫﺰاران؟ ﻫﻤﺎن ﺗﻌﺪادي ﮐﻪ در ﺗﻼﺷﺸﺎن ﻣﺮده ﺑﻮدﻧﺪ‪.‬‬

‫ﺟﺎﺳﭙﺮ ﺑﺮآورد ﻣﻦ را ﻫﻢ دﯾﺪ و ﻫﻢ اﺣﺴﺎس ﮐﺮد‪ .‬ﻫﻮﺷﯿﺎري ام را‪ .‬و ﻟﺒﺨﻨﺪ ﮐﺠﯽ زد‪.‬‬

‫آﻟﯿﺲ در ﺣﺎﻟﯽ ﮐﻪ ﺗﻮﺟﻪ ﻣﺮا از ﻣﻌﺸﻮق ﺗﺮﺳﻨﺎﮐﺶ دور ﻣﯿﮑﺮد ﮔﻔﺖ‪:‬ادوارد ﻣﻨﻮ ﺧﯿﻠﯽ ﻧﺎراﺣﺖ ﮐﺮد ﺑﺮاي اﯾﻨﮑﻪ ﺗﻮ رو ﻗﺒﻞ از‬
‫ﻋﺮوﺳﯽ ﺟﻠﻮي آﯾﯿﻨﻪ ﻧﺒﺮده ﺑﻮدم‪.‬اﯾﻨﺪﻓﻌﻪ دﯾﮕﻪ ﻧﻤﯿﺬارم ﻣﺨﻤﻮ ﺑﺨﻮره‪.‬‬

‫ادوارد ﺑﺎ ﺷﮏ در ﺣﺎﻟﯽ ﮐﻪ ﯾﮑﯽ از اﺑﺮواﻧﺶ را ﺑﺎﻻ ﻣﯽ اﻧﺪاﺧﺖ ﮔﻔﺖ‪ :‬ﻣﺨﺘﻮ ﺧﻮردم؟‬

‫در ﺣﺎﻟﯽ ﮐﻪ ﺑﺎ ﭘﺮﯾﺸﺎن ﺧﯿﺎﻟﯽ زﻣﺰﻣﻪ ﻣﯿﮑﺮد آﯾﯿﻨﻪ را ﮔﺮداﻧﺪ ﺗﺎ ﻃﺮف ﻣﻦ ﻗﺮار ﺑﮕﯿﺮد‪ :‬ﺷﺎﯾﺪ دارم ﯾﮏ ﮐﻼغ ﭼﻬﻞ ﮐﻼغ‬
‫ﻣﯿﮑﻨﻢ‪.‬‬

‫او ﻣﻘﺎﺑﻠﻪ ﺑﻪ ﻣﺜﻞ ﮐﺮد‪:‬و ﺷﺎﯾﺪم اﯾﻦ ﻓﻘﻂ از ﻟﺬت ﮐﻨﺠﮑﺎواﻧﻪ و ﻓﻀﻮﻟﯿﺘﻪ‪.‬‬

‫آﻟﯿﺲ ﺑﻪ او ﭼﺸﻤﮏ زد‪.‬‬

‫‪The twilight saga : breaking dawn‬‬ ‫ﺻﻔﺤﮫ ‪١۴‬‬

‫‪www. twilight . ir‬‬ ‫ﮐﺘﺎب ﺳﻮم ‪ :‬ﺑﻼ‬ ‫ﺳﭙﯿﺪه دم‬

‫ﻣﻦ از اﯾﻦ ﺗﺒﺎدل ﺗﻨﻬﺎ ﺑﺎ ﺑﺨﺶ ﮐﻤﺘﺮي از ﺗﻤﺮﮐﺰم آﮔﺎه ﺑﻮدم‪ .‬ﺑﺨﺶ ﺑﺰرﮔﺘﺮ ﺗﻮﺳﻂ ﺷﺨﺺ در آﯾﯿﻨﻪ ﻣﯿﺨﮑﻮب ﺷﺪه ﺑﻮد‪.‬‬

‫اوﻟﯿﻦ واﮐﻨﺸﻢ ﻟﺬت ﺑﯽ ﻓﮑﺮي ﺑﻮ‪ .‬ﻣﻮﺟﻮد ﻓﻀﺎﯾﯽ داﺧﻞ ﺷﯿﺸﻪ ﺑﺪون ﭼﻮن و ﭼﺮا زﯾﺒﺎ ﺑﻮد‪ .‬ﻫﺮ ذره اش ﺑﻪ زﯾﺒﺎﯾﯽ آﻟﯿﺲ و‬
‫ازﻣﯽ‪ .‬او ﺣﺘﯽ در ﺳﮑﻮن ﻫﻢ روان ﺑﻮد‪ .‬و ﭼﻬﺮه ي ﺑﯽ ﻋﯿﺐ و ﻧﻘﺼﺶ رﻧﮓ ﭘﺮﯾﺪه ﺑﻮد ﻣﺎﻧﻨﺪ ﻣﺎه در ﻓﺮﯾﻤﯽ از ﻣﻮﻫﺎي ﺗﯿﺮه‬
‫ي ﺳﻨﮕﯿﻨﺶ‪ .‬اﻋﻀﺎي ﺑﺪﻧﺶ ﺑﺴﯿﺎر ﺻﺎف و ﻗﻮي ﺑﻮدﻧﺪ‪ .‬ﭘﻮﺳﺘﺶ زﯾﺮﮐﺎﻧﻪ ﻣﯿﺪرﺧﺸﯿﺪ‪ ,‬ﺗﺎﺑﺎن ﭼﻮن ﻣﺮوارﯾﺪ‪.‬‬

‫دوﻣﯿﻦ واﮐﻨﺸﻢ وﺣﺸﺖ ﺑﻮد‪.‬‬

‫او ﮐﻪ ﺑﻮد؟ در ﻧﮕﺎه اول ﻣﻦ ﻧﻤﯿﺘﻮاﻧﺴﺘﻢ ﭼﻬﺮه ام در ﻫﯿﭻ ﮐﺠﺎي ﻧﻘﻮش ﺻﺎف و ﻋﺎﻟﯽ ﭼﻬﺮه اش ﺑﯿﺎﺑﻢ‪.‬‬

‫و ﭼﺸﻤﻬﺎﯾﺶ! اﮔﺮﭼﻪ ﻣﻦ ﻣﯿﺪاﻧﺴﺘﻢ ﮐﻪ ﺑﺎﯾﺪ اﻧﺘﻈﺎر آﻧﻬﺎ را داﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﻢ‪,‬ﻫﻨﻮز ﻫﻢ ﭼﺸﻤﻬﺎﯾﺶ ﻣﻮﺟﯽ از وﺣﺸﺖ را ﺑﻪ دروﻧﻢ‬
‫ﺳﺮازﯾﺮ ﻣﯿﮑﺮد‪.‬‬

‫در ﺗﻤﺎم اﯾﻦ ﻣﺪت ﮐﻪ ﻣﻦ ﻣﻄﺎﻟﻌﻪ ﻣﯿﮑﺮدم و واﮐﻨﺶ ﻧﺸﺎن ﻣﯿﺪادم‪ ,‬ﭼﻬﺮه اش ﮐﺎﻣﻼ ﺧﻮﻧﺴﺮو ﺑﻮد‪ ,‬ﺗﺮاﺷﻪ اي از ﯾﮏ اﻟﻬﻪ‪.‬‬
‫ﻫﯿﭻ ﭼﯿﺰي از ﭘﺮﯾﺸﺎﻧﯽ ﺟﻮﺷﺎن دل ﻣﻦ ﻧﺸﺎن ﻧﻤﯿﺪاد‪ .‬و ﺳﭙﺲ ﻟﺐ ﻫﺎي ﭘﺮش ﺣﺮﮐﺖ ﮐﺮدﻧﺪ‪.‬‬

‫ﻣﻦ در ﺣﺎﻟﯽ ﮐﻪ ﻣﺎﯾﻞ ﺑﻪ ﮔﻔﺘﻦ ﮐﻠﻤﻪ ي ﭼﺸﻤﻬﺎﯾﻢ ﻧﺒﻮدم زﻣﺰﻣﻪ ﮐﺮدم‪:‬ﭼﺸﻤﻬﺎ؟ ﭼﻪ ﻣﺪت اﯾﻨﻄﻮرﯾﻪ؟‬

‫ادوارد ﺑﺎ ﺻﺪاي ﺗﺴﻠﯽ و ﻧﺮﻣﯽ ﮔﻔﺖ‪ :‬اوﻧﺎ در ﻋﺮض ﭼﻨﺪ ﻣﺎه ﺗﯿﺮه ﻣﯿﺸﻦ‪ .‬ﺧﻮن ﺣﯿﻮون رﻧﮓ رو زودﺗﺮ از رزﯾﻢ ﺧﻮن اﻧﺴﺎﻧﯽ‬
‫رﻗﯿﻖ ﻣﯿﮑﻨﻪ‪ .‬اول ﮐﻬﺮﺑﺎﯾﯽ ﻣﯿﺸﻦ ﺑﻌﺪ ﻃﻼﯾﯽ‪.‬‬

‫ﭼﺸﻤﺎﻧﻢ ﺑﺮاي ﻣﺎﻫﻬﺎ ﺑﺎ ﺷﻌﻠﻪ ﻫﺎي ﺷﺮﯾﺮ ﻗﺮﻣﺰ ﻣﯿﺪرﺧﺸﻨﺪ‪.‬‬

‫ﺻﺪاﯾﻢ ﺣﺎﻻ ﺑﻠﻨﺪ ﺗﺮ ﺷﺪه ﺑﻮد ﭘﺮﯾﺸﺎن‪:‬ﭼﻨﺪ ﻣﺎه؟ ‪ ...‬در آﯾﯿﻨﻪ اﺑﺮوان ﺑﯽ ﻧﻘﺺ ﻧﺎﺑﺎوراﻧﻪ ﺑﺎﻻي ﭼﺸﻤﺎن ﺧﻮﻧﯽ درﺧﺸﺎﻧﻢ روﺷﻦ‬
‫ﺗﺮ از آﻧﭽﻪ ﮐﻪ ﻗﺒﻼ دﯾﺪه ﺑﻮدم‪ ,‬ﺑﺎﻻ رﻓﺘﻨﺪ‪.‬‬

‫ﺟﺎﺳﭙﺮآﮔﺎه از ﺷﺪت ﻋﺼﺒﺎﻧﯿﺖ ﻧﺎﮔﻬﺎﻧﯽ ﻣﻦ‪ ,‬ﻗﺪﻣﯽ ﺑﻪ ﺟﻠﻮ ﺑﺮداﺷﺖ‪ .‬او ﺧﻮن آﺷﺎم ﻫﺎي ﺟﻮان را زﯾﺎدي ﺧﻮب ﻣﯽ ﺷﻨﺎﺧﺖ‪.‬‬
‫آﯾﺎ اﯾﻦ اﺣﺴﺎس ﻧﺸﺎن از اﺷﺘﺒﺎه در ﻗﻀﺎوﺗﯽ از ﺳﻤﺖ ﻣﻦ داﺷﺖ؟‬

‫ﻫﯿﭻ ﮐﺲ ﺟﻮاﺑﯽ ﺑﻪ ﺳﻮاﻟﻢ ﻧﺪاد‪ .‬ﻣﻦ ﻧﮕﺎﻫﻢ را ﺑﻪ ﺳﻤﺖ ادوارد و آﻟﯿﺲ ﮔﺮداﻧﺪم‪ .‬ﭼﺸﻤﺎن ﻫﺮ ﺟﻔﺖ آﻧﻬﺎ در واﮐﻨﺶ ﺑﻪ‬
‫ﻧﺎراﺣﺘﯽ ﺟﺎﺳﭙﺮ‪ ,‬ﮐﻤﯽ ﻧﺎ ﻣﺘﻤﺮﮐﺰ ﺑﻮد‪ .‬ﯾﮑﯽ در ﺣﺎل ﮔﻮش دادن ﺑﻪ ﻋﻠﺖ آن و دﯾﮕﺮي ﻧﮕﺎﻫﯽ ﺑﻪ آﯾﻨﺪه داﺷﺖ‪.‬‬

‫ﻧﻔﺲ ﻋﻤﯿﻖ دﯾﮕﺮي ﮐﺸﯿﺪم‪.‬ﻣﻦ ﺑﻪ آﻧﻬﺎ ﻗﻮل دادم‪ :‬ﻧﻪ ﻣﻦ ﺧﻮﺑﻢ‪ _ .‬ﭼﺸﻤﺎﻧﻢ ﺑﻪ ﺳﻤﺖ ﻏﺮﯾﺒﻪ ي در آﯾﯿﻨﻪ ﻣﯿﺮﻓﺖ و ﺑﺮ‬
‫ﻣﯿﮕﺸﺖ‪ _ .‬ﻓﻘﻂ ﻫﻀﻤﺶ ﯾﻪ دﻓﻌﻪ ﺳﺨﺘﻪ‪...‬‬

‫ﭘﯿﺸﺎﻧﯽ ﺟﺎﺳﭙﺮ در ﺣﺎﻟﯽ ﮐﻪ دو زﺧﻢ در ﺑﺎﻻي ﭼﺸﻢ ﭼﭙﺶ را ﻧﺸﺎن ﻣﯿﺪاد ‪ ,‬ﺧﻂ اﻓﺘﺎد‪.‬‬

‫ادوارد زﻣﺰﻣﻪ ﮐﺮد‪ :‬ﻧﻤﯿﺪوﻧﻢ‪...‬‬

‫زن در آﯾﯿﻨﻪ اﺧﻤﯽ ﮐﺮد‪ :‬ﭼﻪ ﺳﻮاﻟﯽ رو از دﺳﺖ دادم؟‬

‫‪The twilight saga : breaking dawn‬‬ ‫ﺻﻔﺤﮫ ‪١۵‬‬

‫‪www. twilight . ir‬‬ ‫ﮐﺘﺎب ﺳﻮم ‪ :‬ﺑﻼ‬ ‫ﺳﭙﯿﺪه دم‬

‫ادوارد ﺧﻨﺪﯾﺪ‪ :‬ﺟﺎﺳﭙﺮ ﻣﯿﺨﻮاد ﺑﺪوﻧﻪ ﭼﻄﻮري اﯾﻦ ﮐﺎرو ﻣﯿﮑﻨﯽ‪.‬‬

‫ﭼﯽ ﮐﺎر ﻣﯿﮑﻨﻢ؟‬

‫ﺟﺎﺳﭙﺮ ﺟﻮاب داد‪ :‬ﮐﻨﺘﺮل اﺣﺴﺎﺳﺎﺗﺖ ﺑﻼ‪ .‬ﻣﻦ ﻫﺮﮔﺰ ﻧﺪﯾﺪم ﯾﻪ ﺗﺎزه ﻣﺘﻮﻟﺪ اﯾﻦ ﮐﺎرو ﺑﮑﻨﻪ‪ .‬ﯾﮏ ﺣﺲ رو در اﺑﺘﺪاش ﺳﺮﮐﻮب‬
‫ﮐﻨﻪ‪ .‬ﺗﻮ ﻧﺎراﺣﺖ و آﺷﻔﺘﻪ ﺑﻮدي‪ .‬وﻟﯽ وﻗﺘﯽ ﻧﮕﺮاﻧﯽ ﻣﺎ رو دﯾﺪي ‪,‬ﻣﺎﻧﻌﺶ ﺷﺪي و دوﺑﺎره ﻗﺪرت ﺧﻮدت رو ﺑﻪ دﺳﺖ ﮔﺮﻓﺘﯽ‪.‬‬
‫ﻣﻦ آﻣﺎدﻫﯽ ﮐﻤﮏ ﺑﻮدم وﻟﯽ ﺗﻮ ﺑﻬﺶ اﺣﺘﯿﺎج ﻧﺪاﺷﺘﯽ‪.‬‬

‫اﯾﻦ ﻏﻠﻄﻪ؟_ ﺑﺪﻧﻢ ﺑﻪ ﻃﻮر ﺧﻮدﮐﺎر در اﻧﺘﻈﺎر ﻗﻀﺎوت و ﻧﻈﺮ او ﻣﻨﺠﻤﺪ ﺷﺪه ﺑﻮد‪ .‬ﭘﺮﺳﯿﺪم‪:‬‬

‫ادوارد دﺳﺘﺶ را ﺑﻪ ﻧﺮﻣﯽ از ﺑﺎﻻ ﺗﺎ ﭘﺎﯾﯿﻦ ﺑﺎزوان ﻣﻦ ﮐﺸﯿﺪ اﻧﮕﺎر ﮐﻪ ﻣﯿﺨﻮاﺳﺖ ﻣﻦ را ﺗﺸﻮﯾﻖ ﺑﻪ ذوب ﺷﺪن ﮐﻨﺪ‪ : .‬اﯾﻦ‬
‫ﺧﯿﻠﯽ ﺗﺎﺛﯿﺮ ﮔﺬاره ﺑﻼ وﻟﯽ ﻣﺎ ﻧﻤﯿﻔﻬﻤﯿﻤﺶ‪ .‬ﻧﻤﯿﺪوﻧﯿﻢ ﭼﻘﺪر ﻣﯿﺘﻮﻧﻪ دووم داﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﻪ‪.‬‬

‫ﺑﺮاي ﮐﺴﺮي از ﺛﺎﻧﯿﻪ ﺑﻪ ﻓﮑﺮ ﻓﺮو رﻓﺘﻢ ‪ .‬ﻫﺮﻟﺤﻈﻪ ﻣﻤﮑﻦ ﺑﻮد ﮐﻨﺘﺮل ﺧﻮدم را از دﺳﺖ ﺑﺪﻫﻢ؟ ﺑﻪ ﯾﮏ ﻫﯿﻮﻻ ﺗﺒﺪﯾﻞ ﺷﻮم؟‬

‫ﻧﻤﯿﺘﻮﻧﺴﺘﻢ ﺣﺲ ﮐﻨﻢ ﮐﻪ ﮐﯽ اﺗﻔﺎق ﻣﯽ اﻓﺘﻪ‪ ...‬ﺷﺎﯾﺪ ﻫﯿﭻ راﻫﯽ ﺑﺮاي ﭘﯿﺸﺒﯿﻨﯽ ﻫﻤﭽﯿﻦ ﭼﯿﺰي وﺟﻮد ﻧﺪاﺷﺖ‪.‬‬

‫آﻟﯿﻦ ﺣﺎﻻ ﺑﺎ ﮐﻤﯽ ﺑﯽ ﺻﺒﺮي در ﺣﺎﻟﯽ ﮐﻪ ﺑﻪ آﯾﻨﻪ اﺷﺎره ﻣﯿﮑﺮد ﭘﺮﺳﯿﺪ‪ :‬وﻟﯽ ﻧﻈﺮت ﭼﯿﻪ؟‬

‫ﻣﻦ ﺑﺎ ﻃﻔﺮه در ﺣﺎﻟﯽ ﻧﻤﯿﺨﻮاﺳﺘﻢ اﻋﺘﺮاف ﮐﻨﻢ ﮐﻪ ﭼﻘﺪر ﺗﺮﺳﯿﺪه ﺑﻮدم ﮔﻔﺘﻢ‪ :‬ﻣﻄﻤﺌﻦ ﻧﯿﺴﺘﻢ‪.‬‬

‫ﺑﻪ زن زﯾﺒﺎ ﺑﺎ ﭼﺸﻤﺎن ﺗﺮﺳﻨﺎك در ﭘﯽ ﺗﮑﻪ ﻫﺎﯾﯽ از ﺧﻮدم‪ ,‬ﺧﯿﺮه ﺷﺪم‪ .‬ﭼﯿﺰي در ﺷﮑﻞ ﻟﺐ ﻫﺎﯾﺶ وﺟﻮد داﺷﺖ اﮔﺮ از‬
‫زﯾﺒﺎﯾﯽ ﮔﯿﺞ ﮐﻨﻨﺪه اش ﻣﯽ ﮔﺬﺷﺘﯽ اﯾﻦ ﺣﻘﯿﻘﺖ داﺷﺖ ﮐﻪ ﻟﺐ ﺑﺎﻻﯾﯽ اش ﮐﻤﯽ دور از ﺗﻌﺎدل ﺑﻮد ﮐﻤﯽ ﭘﺮﺗﺮ از آﻧﭽﻪ ﮐﻪ‬
‫ﺑﺎﯾﺪ ﺗﺎ ﺑﺎ ﻟﺐ ﭘﺎﯾﯿﻨﯽ ﺟﻮر ﺷﻮد‪ .‬ﭘﯿﺪا ﮐﺮدن اﯾﻦ ﻧﻘﺺ آﺷﻨﺎ ي ﮐﻮﭼﮏ ﺑﺎﻋﺚ ﺷﺪ ﻣﻦ ﮐﻤﯽ ﺑﻬﺘﺮ ﺷﻮم‪ .‬ﺷﺎﯾﺪ ﺑﻘﯿﻪ ي ﻣﻦ ﻫﻢ‬
‫آﻧﺠﺎ ﺑﻮد‪.‬‬

‫ﻣﻦ دﺳﺘﻢ را ﺑﻪ ﻃﻮر ازﻣﺎﯾﺸﯽ ﺑﺎﻻ ﺑﺮدم و زن داﺧﻞ آﯾﻨﻪ ﻫﻢ ﺣﺮﮐﺖ ﻣﺮا ﺗﻘﻠﯿﺪ ﮐﺮد‪ .‬در ﺣﺎﻟﯽ ﮐﻪ او ﻧﯿﺰ ﺻﻮرﺗﺶ را ﻟﻤﺲ‬
‫ﻣﯿﮑﺮد ﭼﺸﻤﺎن ﺧﻮﻧﯽ اش ﻣﺮا ﻣﺤﺘﺎﻃﺎﻧﻪ ﻣﯿﻨﮕﺮﯾﺴﺖ‪.‬‬

‫ادوارد آﻫﯽ ﮐﺸﯿﺪ‪.‬‬

‫از زن در ﺣﺎﻟﯽ ﮐﻪ ﯾﮏ اﺑﺮوﯾﻢ را ﺑﺎﻻ ﻣﯽ اﻧﺪاﺧﺘﻢ ‪,‬ﭼﺸﻢ ﺑﺮداﺷﺘﻢ ﺗﺎ ﺑﻪ او ﻧﮕﺎه ﮐﻨﻢ‬

‫ﺑﺎ ﺻﺪاي زﻧﮓ دار ﺧﻮﻧﺴﺮدم ﭘﺮﺳﯿﺪم‪:‬ﻣﺎﯾﻮﺳﯽ؟‬

‫او ﺧﻨﺪﯾﺪو اﻋﺘﺮاف ﮐﺮد ‪ :‬آره‪.‬‬

‫ﻣﻦ ﺣﺲ ﮐﺮدم ﮐﻪ ﺷﮏ ﺑﻪ ﻣﺎﺳﮏ ﺧﻮﻧﺴﺮد ﭼﻬﺮه ام ﻧﻔﻮذ ﮐﺮد‪ .‬و ﺑﻪ دﻧﺒﺎل آن ﻧﺎراﺣﺘﯽ‪.‬‬

‫آﻟﯿﺲ ﻏﺮﯾﺪ‪ .‬ﺟﺎﺳﭙﺮ دوﺑﺎره ﻏﻮز ﮐﺮد‪ .‬ﻣﻨﺘﻈﺮ ﺑﻮد ﮐﻨﺘﺮﻟﻢ را از دﺳﺖ ﺑﺪﻫﻢ‪.‬‬

‫‪The twilight saga : breaking dawn‬‬ ‫ﺻﻔﺤﮫ ‪١۶‬‬

‫‪www. twilight . ir‬‬ ‫ﮐﺘﺎب ﺳﻮم ‪ :‬ﺑﻼ‬ ‫ﺳﭙﯿﺪه دم‬

‫اﻣﺎ ادوارد ﺑﻪ آﻧﻬﺎ ﺗﻮﺟﻬﯽ ﻧﮑﺮد و ﺑﺎزواﻧﺶ را ﻣﺤﮑﻢ دور ﺑﺪن ﯾﺦ زده ﻣﻦ اﻧﺪاﺧﺖ و ﻟﺒﻬﺎﯾﺶ را ﺑﻪ ﮔﻮﻧﻪ ام ﻓﺸﺮد‪ .‬زﻣﺰﻣﻪ‬
‫ﮐﺮد‪":‬اﻣﯿﺪوار ﺑﻮدم ﺣﺎﻻ ﮐﻪ ﺷﺒﯿﻪ ﻣﻦ ﻫﺴﺘﯽ ﺑﺘﻮﻧﻢ ﺻﺪاي ﻣﻐﺰت رو ﺑﺸﻨﻮم‪ .‬و اﻻن ﻋﺼﺒﯽ‪ ،‬ﺑﻪ اﯾﻦ ﻓﮑﺮ ﻣﯿﮑﻨﻢ ﮐﻪ ﺗﻮ‬
‫ﻣﻐﺰت ﭼﯽ ﻣﯿﮕﺬره؟"‬

‫اﺣﺴﺎس ﺑﻬﺘﺮي ﭘﯿﺪا ﮐﺮدم‪.‬‬

‫ﺑﺎ ﺧﻮﺷﺤﺎﻟﯽ از اﯾﻨﮑﻪ اﻓﮑﺎرم ﻫﻨﻮز ﻣﺎل ﺧﻮدم ﺑﻮدﻧﺪ ﮔﻔﺘﻢ‪" :‬ﺧﺐ‪ ،‬ﻓﮑﺮ ﮐﻨﻢ ﻣﻐﺰم ﻫﯿﭻ وﻗﺖ ﺧﻮب ﮐﺎر ﻧﮑﻨﻪ‪ .‬ﺣﺪاﻗﻞ‬
‫ﺧﻮﺷﮕﻠﻢ‪".‬‬

‫وﻗﺘﯽ ﺳﻌﯽ ﮐﺮدم ﺧﻮدم ﺑﺎﺷﻢ‪ ،‬ﺷﻮﺧﯽ ﮐﺮدن ﺑﺎ اون آﺳﺎن ﺗﺮ ﺑﻮد‪.‬‬

‫ادوارد درون ﮔﻮﺷﻢ ﻏﺮﯾﺪ‪" :‬ﺑﻼ‪ ،‬ﺗﻮ ﻫﯿﭻ وﻗﺖ ﻓﻘﻂ ﺧﻮﺷﮕﻞ ﻧﺒﻮدي‪".‬‬

‫و ﺑﻌﺪ ﺳﺮش را دور ﮐﺮد و آﻫﯽ ﮐﺸﯿﺪ و ﺑﻪ ﮐﺴﯽ ﮔﻔﺖ‪" :‬ﺧﯿﻠﻪ ﺧﺐ ﺧﯿﻠﻪ ﺧﺐ‪".‬‬

‫ﭘﺮﺳﯿﺪم‪" :‬ﭼﯿﻪ؟"‬

‫"داري ﺟﺎﺳﭙﺮ رو ﻋﺼﺒﯽ ﻣﯿﮑﻨﯽ‪ .‬وﻗﺘﯽ ﺑﻪ ﺷﮑﺎر ﺑﺮي اون ﺧﯿﺎﻟﺶ راﺣﺖ ﺗﺮ ﻣﯿﺸﻪ‪".‬‬

‫ﺑﻪ ﭼﻬﺮه ﻧﮕﺮان ﺟﺎﺳﭙﺮ ﻧﮕﺎه ﮐﺮدم و ﺳﺮ ﺗﮑﺎن دادم‪ .‬اﮔﺮ ﻗﺮار ﺑﻮد ﮐﻨﺘﺮﻟﻢ را از دﺳﺖ ﺑﺪﻫﻢ‪ ،‬ﺗﺮﺟﯿﺢ ﻣﯿﺪادم در ﺟﻨﮕﻞ و ﻣﯿﺎن‬
‫درﺧﺘﺎن ﺑﺎﺷﻢ ﺗﺎ ﺑﯿﻦ اﻋﻀﺎي ﺧﺎﻧﻮاده‪.‬‬

‫ﻣﻮاﻓﻘﺖ ﮐﺮدم‪" :‬ﺑﺎﺷﻪ‪ .‬ﺑﺮﯾﻢ ﺷﮑﺎر‪".‬‬

‫ﯾﮏ ﺳﺮي اﺣﺴﺎس ﻋﺼﺒﯽ و آﯾﻨﺪه ﻧﮕﺮي دﻟﻢ را ﭘﯿﭽﺎﻧﺪ‪ .‬دﺳﺖ ادوارد را از روي ﺷﺎﻧﻪ ام ﺑﺮداﺷﺘﻢ و ﭘﺸﺘﻢ را ﺑﻪ زن زﯾﺒﺎي‬
‫درون آﯾﻨﻪ ﮐﺮدم‪.‬‬

‫‪The twilight saga : breaking dawn‬‬ ‫ﺻﻔﺤﮫ ‪١٧‬‬

www. twilight . ir ‫ ﺑﻼ‬: ‫ﮐﺘﺎب ﺳﻮم‬ ‫ﺳﭙﯿﺪه دم‬

‫ﻓﺼﻞ ﺑﯿﺴﺖ و ﯾﮑﻢ‬

‫اوﻟﯿﻦ ﺷﮑﺎر‬

The twilight saga : breaking dawn ١٨ ‫ﺻﻔﺤﮫ‬