Σε αυτό τον τόπο, κυριαρχούν οι λέξεις πάνω και πέρα από τις πράξεις!

Αυτό, γιατί για να γίνουν πράξη θα πρέπει να βρούμε τους ξεχασμένους Ήρωες μέσα μας.

Να οπλιστούμε με Αντιγόνη, με Ηρακλή, με Περσέα, με Θησέα, με Αχιλλέα, με Οδυσσέα!

Τόσο δυνατές αυτές οι λέξεις!

Μόνο με άθλους μπορούν να πάρουν σάρκα και οστά.

Με άθλους που σε φέρνουν στα μέτρα των Θεών!

Που έχουν μίγμα και το καλό και το αγαθό και το όμορφο.

Τέτοιες είναι αυτές οι λέξεις θρονιασμένες στο ύψος του Ολύμπου..

Θεϊκές από την στιγμή που εκστομίστηκαν..

Κι αυτός ο Όλυμπος θρονιασμένος στο καταπέτασμα του Σύμπαντος..

Εκεί που το μάτι του ανθρώπου δεν φτάνει.

Εκεί που φτάνει μόνο το καράβι του νού.

Εκεί που φτάνει το καράβι της ψυχής μας.

Αλλιως έτσι, άθλιοι αντί για άθλων, σκυφτοί αντί περήφανοι, χαμερπείς αντί για
ολόλαμπροι.

Έτσι όπως είμαστε δηλαδή!