Introduction

The modified rankin scale (mRS) is the most prevalent function outcome measure in
contemporary stroke research. A weakness of mRS grading is the potential for the interobserver
variability.

The mRS, a clinician-reported measure of global disability, is widely applied for

evaluating stroke patient outcomes.

The continuous research regarding stroke or an attack in a brain needs a clear definition of
a patient’s ability to do activities of daily living

Problem statement

Recent Foreign studies have quantified responsiveness of the mRS and proven excellent
construct and convergent validity of the scale. But some issues regarding estimates of
mRS reliability have been less favorable with authors describing substantial
interobserver variability. This is a concern, because arguably for an instrument that will
be used by many hundreds of raters in large-scale multicenter clinical trials, reliability
is an important property of the scale. Because we are principally concerned with
variability present in clinical trials and this approach was not popular and mostly used
in our local clinical setting, as a technique to improve mRS assessment and usage.
Measures

To come up with a Filipino version of the tool that can be use and understood by Filipino people
who, even those are not familiar with stroke.

Proposal

In response to the problem of reliability and unpopularity, we adapt the Modified Rankin Scale
(mRS) and translate it to Filipino version to help our local healthcare professional to easily
understand and conceptualize it and to create an impact in the local clinical setting with regard
to its usage..

Below is the Filipino version of Modified Rankin Scale with corresponding guide questions:
 Ang patuloy na pag-aaral sa stroke o ang atake sa utak ay nangangailangan ng isang
mahusay na sukatan ng kakahayan ng pasyente gawin ang mga pang-araw araw na gawain sa
kabila ng mga kapansanan. Sa kasalukuyan, ang nabagong Rankin Scale ay ang pinaka-popular
na sukatan ng resulta at isang ordinal sukatan na may 6 na kategorya mula sa zero (walang
sintomas) hanggang Lima (kumpletong pisikal na pagpapakandili). Ang isang ika-anim na
kategorya ay maaaring idagdag upang magpahiwatig ng kamatayan.

ANG MAKABAGONG RANKIN SCALE (mRS)

PAGLALARAWAN ISKOR

Walang sintomas pagkatapos makaranas ng stroke 0

Walang makabuluhang kapansanan 1

May kakayahan na gawin ang lahat ng karaniwang aktibidad sa kabila ng ilang
mga sintomas.

May Kaunting kapansanan 2

May kakayahan gawin ang mga pansariling mga gawain ng walang tulong,
ngunit hindi na kayang gawin ang dating gawain at libangan

Katamtamang kapansanan 3
Nangangailangan ng tulong na gawin ang ibang aktibidad, ngunit may
kakayahan na makapaglakad sa tulong ng mga panglakad, tulad ng saklay o
tungkod. Pwede maiwan mag isa hanggang isang linggo

Malubhang kapansanan 4
Hindi kayang tugunan ang pansariling gawain ng walang tulong.
Hindi kayang mg lakad ng walang tulong sa ibang tao o gamit panglakad
Hindi mapag-iiwanan ng ilang oras

Malubhang kapansanan 5
Nangangailangan ng patuloy na pag-aalaga at pagbabantay. Hindi pwede mapag
iwanan

Patay o Yumao 6

Upang maintindihan ang bawat kategorya, minabuti namin na mainam na ipaliwanag ang
bawat kategory at magbigay ng halimbawang tanong upang ma-itangi ang bawat pasyente sa
tamang kategoryas

Ang mga pasyente nabibilang sa kategorya ng zero ay mga pasyente na hindi nakakaranas
ng kahit anong sintomas pagkatapos ng stroke. Ang mga maaring isagot ng mga taong kabilan
sa kategorya na ito ay lingid sa kanilang kaalaman na mayroong pagtatakda ng limitasyon sa
kanilang araw-araw na gawain dahil sa sintomas dulot ng atake sa utak.

Ang mga pasyente na kabilang naman sa ika-unang kategorya ay nakakaranas ng ibang

sintomas ng dahil sa istrok, maging kognitibo man or pisikal - halimabawa nito ay maaring
maapektuhan ang kanilang pagsasakita, pagbabasa, pagsulat at mga pisikal na gawain o kahit
ang pagkabawas ng kanilang sensyasyon. Ngunit sa kabila ng kanilang mga sintomas ay patuloy
pa rin nila nagagawa ang mga dating na at nakasanayang gawain. Upang maibukod ang mga
pasyente sa ika-unang kategorya at sa ikalawang kategorya, ay ang pagtatanong ng “May mga
bagay ka na ba na hindi na kayang gawin ngayon kumpara sa bago ka mai-stroke?”.

Ang mga pasyente sa ikawalang kategorya ay hindi na kayang gawin muli ang mga
pangkaraniwan na gawain bago sila ma-istroke. Kabilang na rito ang pagmamaneho ng kotse,
pagsasayaw, pagtratrabaho at pagbabasa. Ngunit sa kabila nito at mayroon pa rin sila kakayahan
na alagaan ang sarili ng walang tulong mula sa ibang tao tulad ng pagbibihis, pagkain,
paghahanda ng simpleng putahe or pagkain, pagpunta sa banyo upang dumumi o umihi,
pamamalengke at kahit na paglalakbay. Ang superbisyon ng ibang tao ay hindi na
kinakailangan maaari sila maiwan magisa sa loob ng isang linggo o higit pa.

Ang mga pasyente na nabibilang sa ikatlong kategorya, ay nakakakilos at nakakapaglakad

ng mag-isa ng walang tulong mula sa ibang tao. Sila ay maaaring gumagamit ng tungkod o
walker. Mayroon pa rin sila kakayahan na tugunan ang pang-araw araw na gawain tulad ng
pagbibihis sa sarili,pagpunta sa banyo at pagkain. Ngunit sila ay nangangailangan ng tulong sa
pamamalengke, pagluluto at paglilinis. Nangangailangan din sila ng tulong sa pag-babadyet ng
gastusin sa bahay at mga bayarin. Ang mga kabilang sa ikatlong kategorya ay nangngailangan
bisitahin ng taga-pagalaga ng higit pa sa isang beses sa isang linggo

Ang mga pasyente sa ika-apat na kategorya ay nangangailangan ng kaunting tulong mula

sa ibang tao na gawin ang ibang gawain tulad ng paglalakad, pagpunta sa banyo at pagkain .
Ang mga pasyente na ito ay maaring iwan sa bahay mag-isa ng ilang oras ngunit kailangang
bisitahin ng 2 o higit pang beses sa isang araw.

Ang mga pasyente sa ikalimang kategorya ay nangangailangan ng matiyaga at patuloy na

pagbabantay. Sila ay mga mga pasyenteng nakadatay na lamang sa kama at wala na
kakayahanan gawin ang mga pangaraw araw na pansariling gawain. Sa mga pasyenteng nasa
koma, or may tubo para ventilator, maaaring interbyuhin ay ang kanilang tagapag-alaga.

Bilang gabay sa ating pag-interbyu sa mga pasyente, maaari natin gamiting gabay ang
mga sumusunod na katanungan
 Sa papaanong paraan naaapektuhan ng atake sa utak ang pasyente, higit sa lahat sa mga
aspetong:

a. Ano ang mga sintomas na patuloy na nararanasan pa rin ngayon?

b. Ano ang mga hindi na kayang gawin na aktibidad sa araw araw?

c. Anong lebel ng tulong ang kinakailagan para magawa ang mga pang-araw araw na gawain?

d. Paano ilalarawan ng pasyente ang kanyang mobilidad at kakayahan gawin ang mga
esensyal na gawain tulad ng pagkain, pag-ihi o pagdumi at pagligo.

Palatanungan sa pagsagot ng Makabagong Rankin Scale (mRS)

Kaya mo bang kumilos mag-isa nang

di nangangailangan ng tulong sa
mga tao sa paligid mo?
(halimbawa-kakayahang maligo,
gumamit ng palikuran, magluto,
mamili ng pangangailangan at
pamahalaan ang iyong pananalapi o
gastusin?)

Kaya mo bang gawin lahat ng ito Kaya mo bang maglakad mag-isa

katulad nung bago ka na-stroke nang di nangngailangan ng tulong sa
kahit na medyo mabagal o di ibang tao?
masyado kapareho ng dati?

mRS 2 Katulad pa din ba ng Ikaw ba ay nakaratay na mRS 3

dati bago ka na- lang at laging
stroke? nangangailangan ng
tulong/ pangangasiwa?

mRS 0 mRS 1 mRS 4 mRS 5

References:
Quinn, T. J., Dawson, J., Walters, M. R. and Lees, K. R. (2009), Functional outcome measures
in contemporary stroke trials. International Journal of Stroke, 4: 200–205. doi:10.1111/j.1747-
4949.2009.00271.