ΑΚΟΛΟΥΘΙΑ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΩΝ  λέγοντες, τῷ σήμερον ἐν Σπηλαίῳ τεχθέντι, ἐκ τῆς 

Παρθένου, καὶ Θεοτόκου, ἐν Βηθλεὲμ τῆς 
Ἦχος δʹ. 
Ἰουδαίας. 
Θεὸς Κύριος, καὶ ἐπέφανεν ἡμῖν. Εὐλογημένος ὁ 
Δόξα. Καὶ νῦν. Τὸ αὐτό. 
ἐρχόμενος ἐν ὀνόματι Κυρίου. 
Κάθισμα Β’. Ἦχος δ’. Κατεπλάγη Ἰωσήφ. 
Στιχ. Ἐξομολογεῖσθε τῷ Κυρίῳ καὶ ἐπικαλεῖσθε τὸ 
ὄνομα τὸ ἅγιον αὐτοῦ.  Τί θαυμάζεις Μαριάμ; τί ἐκθαμβεῖσαι τῷ ἐν σοί; 
Ὅτι ἄχρονον Υἱόν, χρόνῳ ἐγέννησα φησί, τοῦ 
Θεὸς Κύριος, καὶ ἐπέφανεν ἡμῖν. Εὐλογημένος ὁ 
τικτομένου τὴν σύλληψιν μὴ διδαχθεῖσα. 
ἐρχόμενος ἐν ὀνόματι Κυρίου. 
Ἄνανδρος εἰμί, καὶ πῶς τέξω Υἱόν;ἄσπορον γονὴν 
Στιχ. Πάντα τὰ ἔθνη ἐκύκλωσάν με καὶ τῷ ὀνόματι  τίς ἑώρακεν; ὅπου Θεὸς δὲ βούλεται, νικᾶται 
Κυρίου ἠμυνάμην αὐτούς.  φύσεως τάξις, ὡς γέγραπται. Χριστὸς ἐτέχθη, ἐκ 
Θεὸς Κύριος, καὶ ἐπέφανεν ἡμῖν. Εὐλογημένος ὁ  τῆς Παρθένου, ἐν Βηθλεὲμ τῆς Ἰουδαίας. (Δίς) 
ἐρχόμενος ἐν ὀνόματι Κυρίου.  Δόξα. Καὶ νῦν. Τὸ αὐτό. 
Στιχ. Παρὰ Κυρίου ἐγένετο αὕτη καὶ ἔστι  Κάθισμα Γ’. Ἦχος δ’. Κατεπλάγη Ἰωσήφ. 
θαυμαστὴ ἐν ὀφθαλμοῖς ἡμῶν. 
Ὁ ἀχώρητος παντί, πῶς ἐχωρήθη ἐν γαστρί; ὁ ἐν 
Ο ΧΟΡΟΙ:  κόλποις τοῦ Πατρός, πῶς ἐν ἀγκάλαις τῆς Μητρός; 
Ἀπολυτίκιον  πάντως ὡς οἶδεν ὡς ἠθέλησε καὶ ὡς ηὐδόκησεν· 
ἄσαρκος γὰρ ὤν, ἐσαρκώθη ἑκών· καὶ γέγονεν ὁ 
Ἡ γέννησίς σου Χριστὲ ὁ Θεὸς ἡμῶν, ἀνέτειλε τῷ 
ὤν, ὃ οὐκ ἦν διʹ ἡμᾶς· καὶ μὴ ἐκστὰς τῆς φύσεως, 
κόσμῳ τὸ φῶς τὸ τῆς γνώσεως· ἐν αὐτῇ γὰρ οἱ τοῖς 
μετέσχε τοῦ ἡμετέρου φυράματος. Διπλοῦς ἐτέχθη 
ἄστροις λατρεύοντες, ὑπὸ ἀστέρος ἐδιδάσκοντο, σὲ 
Χριστός, τὸν ἄνω κόσμον, θέλων ἀναπληρῶσαι 
προσκυνεῖν, τὸν Ἥλιον τῆς δικαιοσύνης, καὶ σὲ 
γινώσκειν ἐξ ὕψους ἀνατολήν. Κύριε δόξα σοι. (γ´)  Δόξα. Καὶ νῦν. Τὸ αὐτό. 

Ο ΙΕΡΕΥΣ: Ἔτι καὶ ἔτι ἐν εἰρήνῃ τοῦ Κυρίου  Ο ΙΕΡΕΥΣ / Ο ΔΙΑΚΟΝΟΣ: Ἔτι καὶ ἔτι ἐν εἰρήνῃ 
δεηθῶμεν.  τοῦ Κυρίου δεηθῶμεν. 

Ἀντιλαβοῦ, σῶσον, ἐλέησον καὶ διαφύλαξον ἡμᾶς  Ἀντιλαβοῦ, σῶσον, ἐλέησον καὶ διαφύλαξον ἡμᾶς 
ὁ Θεὸς τῇ σῇ χάριτι.  ὁ Θεὸς τῇ σῇ χάριτι. 

Τῆς Παναγίας ἀχράντου, ὑπερευλογημένης,  Τῆς Παναγίας ἀχράντου, ὑπερευλογημένης, 
ἐνδόξου Δεσποίνης ἡμῶν Θεοτόκου καὶ  ἐνδόξου Δεσποίνης ἡμῶν Θεοτόκου καὶ 
ἀειπαρθένου Μαρίας μετὰπάντων τῶν Ἁγίων  ἀειπαρθένου Μαρίας μετὰ πάντων τῶν Ἁγίων 
μνημονεύσαντες, ἑαυτοὺς καὶ ἀλλήλους καὶ  μνημονεύσαντες, ἑαυτοὺς καὶ ἀλλήλους καὶ 
πᾶσαν τὴν ζωὴν ἡμῶν Χριστῷ τῷ Θεῷ  πᾶσαν τὴν ζωὴν ἡμῶν Χριστῷ τῷ Θεῷ 
παραθώμεθα.  παραθώμεθα. 

Ο ΧΟΡΟΣ: Σοὶ Κύριε.  Ο ΧΟΡΟΣ: Σοὶ Κύριε. 

Ο ΙΕΡΕΥΣ: Ὅτι σὸν τὸ κράτος καὶ σοῦ ἐστιν ἡ  Ο ΙΕΡΕΥΣ: Ὅτι ηὐλόγηταί σου τὸ ὄνομα, καὶ 
βασιλεία καὶ ἡ δύναμις καὶ ἡ δόξα, τοῦ Πατρὸς καὶ  δεδόξασταί σου ἡ Βασιλεία, τοῦ Πατρὸς.καὶ τοῦ 
τοῦ Υἱοῦ καὶ τοῦ Ἁγίου Πνεύματος, νῦν καὶ ἀεὶ εἰς  Υἱοῦ καὶ τοῦ Ἁγίου Πνεύματος, νῦν καὶ ἀεὶ καὶ εἰς 
τοὺς αἰῶνας τῶν αἰώνων.  τοὺς αἰῶνας τῶν αἰώνων. 

Ο ΧΟΡΟΣ: Ἀμήν.  Ο ΧΟΡΟΣ: Ἀμήν. 

Κάθισμα Α’. Ἦχος δ’. Κατεπλάγη Ἰωσήφ.  Α’ Ἀντίφωνον. Ἦχος δ’. 

Δεῦτε ἴδωμεν πιστοί, ποῦ ἐγεννήθη ὁ Χριστός·  Ἐκ νεότητός μου πολλὰ πολεμεῖ με πάθη· ἀλλ᾿ 
ἀκολουθήσωμεν λοιπόν, ἔνθα ὁδεύει ὁ ἀστήρ, μετὰ  αὐτὸς ἀντιλαβοῦ, καὶ σῶσον Σωτήρ μου. (ἐκ β´) 
τῶν Μάγων Ἀνατολῆς τῶν Βασιλέων. Ἄγγελοι  Οἱ μισοῦντες Σιών, αἰσχύνθητε ἀπὸ τοῦ Κυρίου· ὡς 
ὑμνοῦσιν, ἀκαταπαύστως ἐκεῖ. Ποιμένες  χόρτος γάρ, πυρὶ ἔσεσθε ἀπεξηραμμένοι. (ἐκ β´) 
ἀγραυλοῦσιν, ᾠδὴν ἐπάξιον, Δόξα ἐν ὑψίστοις 
Δόξα. 
  1
Ἁγίῳ Πνεύματι πᾶσα ψυχὴ ζωοῦται, καὶ καθάρσει  παραδειγματίσαι, ἐβουλήθη λάθρα ἀπολῦσαι 
ὑψοῦται λαμπρύνεται, τῇ τριαδικῇ Μονάδι  αυτήν. Ταῦτα δὲ αὐτοῦ ἐνθυμηθέντος ἰδοὺ 
ἱεροκρυφίως.  ἄγγελος Κυρίου κατʹ ὄναρ ἐφάνη αὐτῷ λέγων· 
Ἰωσὴφ υἱὸς Δαυΐδ, μὴ φοβηθῇς παραλαβεῖν 
Καὶ νῦν. 
Μαριὰμ τὴν γυναῖκά σου· τὸ γὰρ ἐν αὐτῇ γεννηθὲν 
Ἁγίῳ Πνεύματι, ἀναβλύζει τὰ τῆς χάριτος ρεῖθρα,  ἐκ Πνεύματός ἐστιν ἁγίου. Τέξεται δὲ υἱὸν καὶ 
ἀρδεύοντα, ἅπασαν τὴν κτίσιν πρὸς ζωογονίαν.  καλέσεις τὸ ὄνομα αὐτοῦ Ἰησοῦν· αὐτὸς γὰρ σώσει 
Προκείμενον  τὸν λαὸν αὐτοῦ ἀπὸ τῶν ἁμαρτιῶν αὐτῶν. Τοῦτο 
δὲ ὅλον γέγονεν ἵνα πληρωθῇ τὸ ρηθὲν ὑπὸ τοῦ 
Ἐκ γαστρὸς πρὸ Ἑωσφόρου ἐγέννησά σε· ὤμοσε 
Κυρίου διὰ τοῦ προφήτου λέγοντος· Ἰδοὺ ἡ 
Κύριος, καὶ οὐ μεταμεληθήσεται. 
Παρθένος ἐν γαστρὶ ἕξει καὶ τέξεται υἱόν, καὶ 
Στιχ· Εἶπεν ὁ Κύριος τῷ Κυρίῳ μου· Κάθου ἐκ  καλέσουσι τὸ ὄνομα αὐτοῦ Ἐμμανουήλ· ὅ ἐστι 
δεξιῶν μου, ἕως ἂν θῶ τοὺς ἐχθρούς σου  μεθερμηνευόμενον· Μεθʹ ἡμῶν ὁ Θεός. Διεγερθεὶς 
ὑποπόδιον τῶν ποδῶν σου.  δὲ ὁ Ἰωσὴφ ἀπό τοῦ ὕπνου ἐποίησεν ὡς 
προσέταξεν αὐτῷ ὁ ἄγγελος Κυρίου, καὶ παρέλαβε 
Ἐκ γαστρὸς πρὸ Ἑωσφόρου ἐγέννησά σε· ὤμοσε 
τὴν γυναῖκα αὐτοῦ, καὶ οὐκ ἐγίνωσκεν αὐτὴν ἕως 
Κύριος, καὶ οὐ μεταμεληθήσεται. 
οὗ ἔτεκε τὸν υἱὸν αὐτῆς τὸν πρωτότοκον καὶ 
Ο ΙΕΡΕΥΣ / Ο ΔΙΑΚΟΝΟΣ:Τοῦ Κυρίου δεηθῶμεν.  ἐκάλεσε τὸ ὄνομα αὐτοῦ Ἰησοῦν. 
Ο ΧΟΡΟΣ:Κύριε, ἐλέησον.  Ο ΧΟΡΟΣ: Δόξα σοι, Κύριε, δόξα σοι. 
Ο ΙΕΡΕΥΣ: Ὅτι Ἅγιος εἶ ὁ Θεὸς ἡμῶν καὶ ἐν Ἁγίοις  Ο ΑΝΑΓΝΩΣΤΗΣ (χῦμα) Ὁ Ν’ 
ἐπαναπαύει, καὶ σοὶ τὴν δόξαν ἀναπέμπομεν, τῷ 
Ἐλέησόν με, ὁ Θεός, κατὰ τὸ μέγα ἔλεός σου, καὶ 
Πατρὶ καὶ τῷ Υἱῷ καὶ τῷ Ἁγίῳ Πνεύματι, νῦν καὶ 
κατὰ τὸ πλῆθος τῶν οἰκτιρμῶν σου ἐξάλειψον τὸ 
ἀεὶ καὶ εἰς τοὺς αἰῶνας τῶν αἰώνων. 
ἀνόμημά μου. Ἐπὶ πλεῖον πλῦνόν με ἀπὸ τῆς 
Ο ΧΟΡΟΣ: Ἀμήν. Πᾶσα πνοὴ αἰνεσάτω τὸν Κύριον.  ἀνομίας μου, καὶ απὸ τῆς ἁμαρτίας μου καθάρισόν 
(ἐκ β´)  με. Ὅτι τὴν ἀνομίαν μου ἐγὼ γινώσκω, καὶ ἡ 
Ο ΧΟΡΟΣ: Αἰνεσάτω πνοὴ πᾶσα τὸν Κύριον.  ἁμαρτία μου ἐνώπιόν μού ἐστι διὰ παντός. Σοὶ 
μόνῳ ἥμαρτον καὶ τὸ πονηρὸν ἐνώπιόν σου 
Ο ΙΕΡΕΥΣ / Ο ΔΙΑΚΟΝΟΣ : Καὶ ὑπὲρ τοῦ  ἐποίησα, ὅπως ἂν δικαιωθῇς ἐν τοῖς λόγοις σου, 
καταξιωθῆναι ἡμᾶς τῆς ἀκροάσεως τοῦ Ἁγίου  καὶ νικήσῃς ἐν τῷ κρίνεσθαί σε. Ἰδοὺ γὰρ ἐν 
Εὐαγγελίου.Κύριον τὸν Θεὸν ἡμῶν ἱκετεύσωμεν.  ἀνομίαις συνελήφθην, καὶ ἐν ἁμαρτίαις ἐκίσσησέ 
Ο ΧΟΡΟΣ: Κύριε, ἐλέησον. ( γ´)  με ἡ μήτηρ μου. Ἰδοὺ γὰρ ἀλήθειαν ἠγάπησας, τὰ 
ἄδηλα καὶ τὰ κρύφια τῆς σοφίας σου ἐδήλωσάς 
Ο ΙΕΡΕΥΣ / Ο ΔΙΑΚΟΝΟΣ: Σοφία! Ὀρθοί! 
μοι. Ραντιεῖς με ὑσσόπῳ, καὶ καθαρισθήσομαι, 
Ἀκούσωμεν τοῦ Ἁγίου Εὐαγγελίου. 
πλυνεῖς με, καὶ ὑπὲρ χιόνα λευκανθήσομαι. 
Ο ΙΕΡΕΥΣ: Εἰρήνη πᾶσι.  Ἀκουτιεῖς μοι ἀγαλλίασιν καὶ εὐφροσύνην· 
Ο ΧΟΡΟΣ: Καὶ τῷ πνεύματί σου.  ἀγαλλιάσονται ὀστέα τεταπεινωμένα. 
Ἀπόστρεψον τὸ πρόσωπόν σου ἀπὸ τῶν ἁμαρτιῶν 
Ο ΙΕΡΕΥΣ: Ἐκ τοῦ κατὰ Ματθαῖον Ἁγίου  μου καὶ πάσας τὰς ἀνομίας μου ἐξάλειψον. 
Εὐαγγελίου τὸ ἀνάγνωσμα.  Καρδίαν καθαρὰν κτίσον ἐν ἐμοί, ὁ Θεός, καὶ 
Ο ΔΙΑΚΟΝΟΣ: Πρόσχωμεν!  πνεῦμα εὐθὲς ἐγκαίνισον ἐν τοῖς ἐγκάτοις μου. Μὴ 
ἀπορρίψῃς με ἀπὸ τοῦ προσώπου σου καὶ το 
Ο ΧΟΡΟΣ: Δόξα σοι, Κύριε, δόξα σοι. 
Πνεῦμά σου τὸ ἅγιον μὴ ἀντανέλῃς ἀπ᾿ ἐμοῦ. 
Ο ΙΕΡΕΥΣ  Ἀπόδος μοι τὴν ἀγαλλίασιν τοῦ σωτηρίου σου καὶ 
Kατὰ Ματθαῖον αʹ 18 ‐ 25  πνεύματι ἡγεμονικῷ στήριξόν με. Διδάξω ἀνόμους 
τὰς ὁδούς σου, καὶ ἀσεβεῖς ἐπὶ σὲ ἐπιστρέψουσι. 
Τοῦ Ἰησοῦ Χριστοῦ ἡ γέννησις οὕτως ἦν.  Ρῦσαί με ἐξ αἱμάτων, ὁ Θεὸς ὁ Θεὸς τῆς σωτηρίας 
Μνηστευθείσης γὰρ τῆς μητρὸς αὐτοῦ Μαρίας τῷ  μου· ἀγαλλιάσεται ἡ γλῶσσά μου τὴν δικαιοσύνην 
Ιωσήφ, πρὶν ἢ συνελθεῖν αὐτούς εὑρέθη ἐν γαστρὶ  σου. Κύριε, τὰ χείλη μου ἀνοίξεις, καὶ τὸ στόμα μου 
ἔχουσα ἐκ Πνεύματος Ἁγίου. Ἰωσὴφ δὲ ὁ ἀνὴρ  ἀναγγελεῖ τὴν αἴνεσίν σου. Ὅτι εἰ ἠθέλησας 
αὐτῆς, δίκαιος ὢν καὶ μὴ θέλων αὐτὴν 
  2
θυσίαν, ἔδωκα ἄν· ὁλοκαυτώματα οὐκ εὐδοκήσεις.  Θεοδώρου τοῦ Τύρονος, Θεοδώρου τοῦ 
Θυσία τῷ Θεῷ πνεῦμα συντετριμμένον, καρδίαν  Στρατηλάτου, Μηνᾶ τοῦ θαυματουργοῦ· τῶν 
συντετριμμένην καὶ τεταπεινωμένην ὁ Θεὸς οὐκ  Ἱερομάρτυρος Χαραλάμπους, τῆς ἁγίας ἐνδόξου 
ἐξουδενώσει. Ἀγάθυνον, Κύριε, ἐν τῇ εὐδοκίᾳ σου  Μεγαλομάρτυρος καὶ πανευφήμου Εὐφημίας· [τῶν 
τὴν Σιών, καὶ ὀκοδομηθήτω τὰ τείχη Ἱερουσαλήμ.  ἁγίων ἐνδόξων Μαρτύρων Θέκλας, Βαρβάρας, 
Τότε εὐδοκήσεις θυσίαν δικαιοσύνης, ἀναφορὰν  Ἀναστασίας, Αἰκατερίνης, Κυριακῆς, Φωτεινῆς, 
καὶ ὁλοκαυτώματα. Τότε ἀνοίσουσιν ἐπὶ τὸ  Μαρίνας, Παρασκευῆς καὶ Εἰρήνης·] τῶν ὁσίων καὶ 
θυσιαστήριόν σου μόσχους.  Θεοφόρων Πατέρων τῶν ἁγίων καὶ δικαίων 
Θεοπατόρων Ἰωακεὶμ καὶ Ἄννης· καὶ πάντων σου 
Ο ΧΟΡΟΣ 
τῶν Ἁγίων. Ἱκετεύομέν σε, μόνε πολυέλεε Κύριε, 
Δόξα. Ἦχος βʹ.  ἐπάκουσον ἡμῶν τῶν ἁμαρτωλῶν δεομένων σου 
Τὰ σύμπαντα σήμερον, χαρᾶς πληροῦνται. Χριστὸς  καὶ ἐλέησον ἡμᾶς. 
ἐτέχθη ἐκ τῆς Παρθένου.  ΟΙ ΧΟΡΟΙ: Ταις τῶν σῶν Ἀγίων Πρεσβείαις Χριστέ 
Καὶ νῦν.  ὁ Θεὸς ἐλέησον ἡμᾶς. 

Τὰ σύμπαντα σήμερον, χαρᾶς πληροῦνται. Χριστὸς  Κύριε, ἐλέησον. (ιβ´) 
ἐτέχθη ἐκ τῆς Παρθένου.  Ο ΙΕΡΕΥΣ: Ἐλέει καὶ οἰκτιρμοῖς καὶ φιλανθρωπίᾳ 
Ἰδιόμελον. Ἦχος πλ. βʹ.  τοῦ μονογενοῦς σου Υἱοῦ, μεθ᾿ οὗ εὐλογητὸς εἶ 
σὺν τῷ παναγίῳ καὶ ἀγαθῷ καὶ ζωοποιῷ σου 
Ο ΧΟΡΟΣ 
Πνεύματι, νῦν καὶ ἀεὶ καὶ εἰς τοὺς αἰῶνας τῶν 
Στιχ. Ἐλεῆμον, ἐλέησόν με, ὁ Θεός, κατὰ τὸ μέγα  αἰώνων. 
ἔλεός σου καὶ κατὰ τὸ πλῆθος τῶν οἰκτιρμῶν σου 
Ο ΑΝΑΓΝΩΣΤΗΣ: Ἀμήν. (χῦμα) 
ἐξάλειψον τὸ ἀνόμημά μου. 
Κανὸνες: Ὠδὴ α’ Ἦχος α’ 
Δόξα ἐν ὑψίστοις Θεῷ καὶ ἐπὶ γῆς εἰρήνη. Σήμερον 
δέχεται ἡ Βηθλεὲμ τὸν καθήμενον διὰ παντὸς σὺν  Ὁ Εἱρμὸς. 
Πατρί. Σήμερον ἄγγελοι τὸ βρέφος τὸ τεχθὲν  Ῥεύσαντα ἐκ παραβάσεως, Θεοῦ τὸν κατʹ εἰκόνα 
θεοπρεπῶς δοξολογοῦσι. Δόξα ἐν ὑψίστοις Θεῷ,  γενόμενον, ὅλον τῆς φθορᾶς ὑπάρξαντα, 
καὶ ἐπὶ γῆς εἰρήνη, ἐν ἀνθρώποις εὐδοκία.  κρείττονος ἑπταικότα θείας ζωῆς, αὖθις 
ΙΕΡΕΥΣ / Ο ΔΙΑΚΟΝΟΣ  ἀναπλάττει, ὁ σοφὸς Δημιουργός, ὅτι δεδόξασται. 

Σῶσον ὁ Θεὸς τὸν λαόν σου καὶ εὐλόγησον τὴν  Ἰδὼν ὁ Κτίστης ὀλλύμενον, τὸν ἄνθρωπον χερσίν, 
κληρονομίαν σου· ἐπίσκεψαι τὸν κόσμον σου ἐν  ὃν ἐποίησε, κλίνας οὐρανοὺς κατέρχεται, τοῦτον δὲ 
ἐλέει καὶ οἰκτιρμοῖς· ὕψωσον κέρας Χριστιανῶν  ἐκ Παρθένου θείας Ἁγνῆς, ὅλον οὐσιοῦται, 
ὀρθοδόξων καὶ κατάπεμψον ἐφ᾿ ἡμᾶς ἐλέη σου τὰ  ἀληθείᾳ σαρκωθείς, ὅτι δεδόξασται. 
πλούσια· πρεσβείαις τῆς παναχράντου Δεσποίνης  Σοφία λόγος καὶ δύναμις, Υἱὸς ὢν τοῦ Πατρός, καὶ 
ἡμῶν Θεοτόκου καὶ ἀειπαρθένου Μαρίας· δυνάμει  ἀπαύγασμα, Χριστὸς ὁ Θεός, δυνάμεις λαθών, 
τοῦ τιμίου καὶ ζωοποιοῦ Σταυροῦ· προστασίαις τῶν  ὅσας ὑπερκοσμίους, ὅσας ἐν γῇ, καὶ 
τιμίων ἐπουρανίων Δυνάμεων ἀσωμάτων· ἱκεσίαις  ἐνανθρωπήσας, ἀνεκτήσατο ἡμᾶς, ὅτι δεδόξασται. 
τοῦ τιμίου ἐνδόξου Προφήτου Προδρόμου καὶ 
Ἕτερος Κανὼν Ἰαμβικός, Ἰωάννου Μοναχοῦ, 
Βαπτιστοῦ Ἰωάννου· τῶν ἁγίων ἐνδόξων καὶ 
φέρων ἀκροστιχίδα τήνδε διὰ στίχων 
πανευφήμων Ἀποστόλων· τῶν ἐν ἁγίοις Πατέρων 
Ἡρωελεγείων. 
ἡμῶν μεγάλων Ἱεραρχῶν καὶ οἰκουμενικῶν 
Διδασκάλων, Βασιλείου τοῦ Μεγάλου, Γρηγορίου  Εὐεπίης μελέεσσιν ἐφύμνια ταῦτα λιγαίνει. Υἷα 
τοῦ Θεολόγου καὶ Ἰωάννου τοῦ Χρυσοστόμου,  Θεοῦ μερόπων ἕνεκα τικτόμενον. Ἐν χθονί, καὶ 
Ἀθανασίου, Κυρίλλου καὶ Ἰωάννου τοῦ Ἐλεήμονος  λύοντα πολύστονα πήματα κόσμου. Ἀλλʹ Ἄνα 
Πατριαρχῶν Ἀλεξανδρίας· Νικολάου τοῦ ἐν  ῥητῆρας ῥύεο τῶνδε πόνων. 
Μύροις, Σπυρίδωνος Τριμυθοῦντος καὶ Νεκταρίου 
Ὠδὴ αʹ Ἦχος ὁ αὐτὸς Ὁ Εἱρμὸς. 
Πενταπόλεως τῶν θαυματουργῶν· τῶν ἁγίων 
ἐνδόξων Μεγαλομαρτύρων Γεωργίου τοῦ  Ἤνεγκε γαστὴρ ἡγιασμένη Λόγον, Σαφῶς 
Τροπαιοφόρου, Δημητρίου τοῦ Μυροβλύτου,  ἀφλέκτῳ ζωγραφουμένη βάτῳ, Μιγέντα μορφῇ, τῇ 

  3
βροτησίᾳ Θεόν, Εὔας τάλαιναν, νηδὺν ἀρᾶς τῆς  Δόξα. Καὶ νῦν. 
πάλαι, Λύοντα πικρᾶς, ὃν βροτοὶ δοξάζομεν. 
Ὕψους ἀνάσσων οὐρανῶν εὐσπλαγχνίᾳ, 
Ἔδειξεν ἀστὴρ τὸν πρὸ ἡλίου Λόγον, Ἐλθόντα 
Τελεῖ καθ᾿ ἡμᾶς ἐξ ἀνυμφεύτου Κόρης, 
παῦσαι τὴν ἁμαρτίαν Μάγοις, Σαφῶς πενιχρὸν εἰς 
σπέος τὸν συμπαθῆ, Σὲ σπαργάνοις ἑλικτόν· ὃν  Ἄϋλος ὢν τὸ πρόσθεν, ἀλλ᾿ ἐπ᾿ ἐσχάτων 
γεγηθότες, Ἶδον τὸν αὐτόν, καὶ βροτὸν καὶ Κύριον.  Λόγος παχυνθεὶς σαρκί, τὸν πεπτωκότα, 
  Ἵνα πρὸς αὐτὸν ἑλκύσῃ πρωτόκτιστον. 
ᾨδὴ γ´. Ὁ Εἱρμός.   
  Ὑπακοή. 
«Τῷ πρὸ τῶν αἰώνων, ἐκ πατρὸς γεννηθέντι  Τὴν ἀπαρχὴν τῶν ἐθνῶν, ὁ οὐρανός σοι 
ἀῤῥεύστως Υἱῷ, καὶ ἐπ᾿ ἐσχάτων ἐκ Παρθένου,  προσεκόμισε, τῷ κειμένῳ νηπίῳ ἐν φάτνῃ, δι’ 
σαρκωθέντι ἀσπόρως, Χριστῷ τῷ Θεῷ βοήσωμεν·  ἀστέρος τοὺς Μάγους καλέσας, οὗς καὶ 
Ὁ ἀνυψώσας τὸ κέρας ἡμῶν, ἅγιος εἶ Κύριε».  κατέπληττεν, οὐ σκήπτρα καὶ θρόνοι, ἀλλʹ ἐσχάτῃ 
  πτωχείᾳ. 

Ὁ τῆς ἐπιπνοίας, μετασχὼν τῆς ἀμείνω Ἀδὰμ  Τί γὰρ εὐτελέστερον σπηλαίου; τί δὲ ταπεινότερον 
χοϊκός, καὶ πρὸς φθορὰν κατολισθήσας, γυναικείᾳ  σπαργάνων; Ἐν οἷς διέλαμψεν ὁ τῆς θεότητός σου 
ἀπάτῃ, Χριστὸν γυναικὸς βοᾷ ἐξορῶν· Ὁ δι᾿ ἐμὲ  πλοῦτος. Κύριε δόξα σοι. 
κατ ἐμὲ γεγονώς, ἅγιος εἶ Κύριε.  Κοντάκιον 
  Ἦχος γ’. Αυτόμελον. 
Σύμμορφος πηλίνης, εὐτελοῦς διαρτίας Χριστὲ  Ἡ Παρθένος σήμερον, τὸν ὑπερούσιον τίκτει, καὶ ἡ 
γεγονώς, καὶ μετοχῇ σαρκὸς τῆς χείρω, μεταδοὺς  γῆ τὸ Σπήλαιον, τῷ ἀπροσίτῳ προσάγει. Ἄγγελοι 
θείας φύτλης, βροτὸς πεφυκώς, καὶ μείνας Θεός,  μετὰ Ποιμένων δοξολογοῦσι. Μάγοι δὲ μετὰ 
καὶ ἀνυψώσας τὸ κέρας ἡμῶν, Ἅγιος εἶ Κύριε.  ἀστέρος ὁδοιποροῦσι. Διʹ ἡμᾶς γὰρ ἐγεννήθη, 
  Παιδίον νέον, ὁ πρὸ αἰώνων Θεός. 

Βηθλεὲμ εὐφραίνου, Ἡγεμόνων Ἰούδα βασίλεια·  Ὁ Οἶκος 
τὸν Ἰσραὴλ γὰρ ὁ ποιμαίνων, Χερουβὶμ ὁ ἐπ᾿  Τὴν Ἐδὲμ Βηθλεὲμ ἥνοιξε, δεῦτε ἵδωμεν· τὴν 
ὤμων, ἐκ σοῦ προελθὼν Χριστὸς ἐμφανῶς, καὶ  τρυφὴν ἐν κρυφῇ εὕρομεν, δεῦτε λάβωμεν, τὰ τοῦ 
ἀνυψώσας τὸ κέρας ἡμῶν, πάντων ἐβασίλευσεν.  Παραδείσου ἔνδον τοῦ Σπηλαίου. 
Ἰαμβικός. Ὁ Εἱρμός.  Ἑκεὶ ἐφάνη ρίζα ἀπότιστος, βλαστάνουσα ἄφεσιν· 
  ἑκεῖ εὑρέθη φρέαρ ἀνώρυκτον, οὗ πιεῖν Δαυῒδ πρὶν 
ἐπεθύμησεν· ἑκεῖ Παρθένος τεκοῦσα βρέφος, τὴν 
«Νεῦσον πρὸς ὕμνους οἰκετῶν Εὐεργέτα, 
δίψαν ἔπαυσεν εὐθύς, τὴν τοῦ Ἀδὰμ καὶ τοῦ Δαυΐδ. 
Ἐχθροῦ ταπεινῶν τὴν ἐπηρμένην ὀφρύν·  Διὰ τοῦτο πρὸς τοῦτο ἐπειχθῶμεν, οὗ ἐτέχθη, 
Παιδίον νέον, ὁ πρὸ αἰώνων Θεός. 
Φέρων τε Παντεπόπτα τῆς ἁμαρτίας, 
Τὸ Συναξάριον 
Ὕπερθεν ἀκλόνητον, ἐστηριγμένους, 
Τῇ ΚΕ’ τοῦ αὐτοῦ μηνός, Ἡ κατὰ σάρκα Γέννησις 
Μάκαρ, μελῳδοὺς τῇ βάσει τῆς πίστεως. » 
τοῦ Κυρίου καὶ Θεοῦ 
 
καὶ Σωτῆρος ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ. 
Νύμφης πανάγνου τὸν πανόλβιον τόκον 
Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ, Ἡ προσκύνησις τῶν Μάγων. 
Ἰδεῖν ὑπὲρ νοῦν ἠξιωμένος χορός, 
Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ, Μνήμη τῶν θεασαμένων 
Ἄγραυλος ἐκλονεῖτο, τῷ ξένῳ τρόπῳ.  Ποιμένων τὸν Κύριον. 
Τάξιν μελῳδοῦσάν τε τῶν Ἀσωμάτων,  Αὐτῷ ἡ δόξα εἰς τοὺς αἰῶνας τῶν αώνων. Ἀμήν. 
Ἄνακτα Χριστόν, ἀσπόρως σαρκούμενον.  ΟΙ ΧΟΡΟΙ 
  4
Αἱ Καταβασίαι  Ἐκ νυκτὸς ἔργων ἐσκοτισμένης πλάνης* Ἱλασμὸν 
ἡμῖν, Χριστέ, τοῖς ἐγρηγόρως* Νῦν σοι τελοῦσιν 
Ὠδὴ α’ Ἦχος α’. 
ὕμνον ὡς εὐεργέτῃ,* Ἔλθοις πορίζων, εὐχερῆ τε 
Χριστὸς γεννᾶται, δοξάσατε·Χριστὸς ἐξ οὐρανῶν,  τὴν τρίβον,* Καθʹ ἣν ἀνατρέχοντες εύροιμεν κλέος. 
ἀπαντήσατε· Χριστὸς ἐπὶ γῆς, ὑψώθητε· ᾄσατε τῷ 
Ὠδὴ Ϛ’. 
Κυρίῳ πᾶσα ἡ γῆ καὶ ἐν εὐφροσύνῃ, ἀνυμνήσατε 
λαοί, ὅτι δεδόξασται.  Σπλάγχνων Ἰωνᾶν* ἔπμβρυον ἀπήμεσεν* ἐνάλιος 
θήρ, οἷον ἐδέξατο· τῇ Παρθένῳ δὲ ἐνοικήσας ὁ 
Ἰαμβικοῦ Κανόνος. 
Λόγος καὶ σάρκα λαβών, διελήλυθε φυλάξας 
Ὠδὴ αʹ. Ἦχος αʹ.  ἀδιάφθορον· ἧς γὰρ οὐχ ὑπέστη ρεύσεως, τὴν 
Ἔσωσε λαὸν θαυματουργῶν Δεσπότης,* Ὑγρὸν  τεκοῦσαν κατέσχεν ἀπήμαντον. 
θαλάσσης κῦμα χερσώσας πάλαι.* Ἑκὼν δὲ  Ὠδὴ Ϛ’. Ἰαμβικοῦ. 
τεχθεὶς ἐκ Κόρης, τρίβον βατὴν* Πόλου τίθησιν 
Ναίων Ἰωνᾶς ἐν μυχοῖς θαλαττίοις,* Ἐλθεῖν ἐδεῖτο 
ἡμῖν· ὃν κατʹ οὐσίαν* Ἶσόν τε Πατρὶ καὶ βροτοῖς 
καὶ ζάλην ἀπαρκέσαι.* Νυγεὶς ἐγὼ δὲ τῷ 
δοξάζομεν. 
τυραννοῦντος βέλει,* Χριστέ, προσαυδῶ τὸν κακῶν 
Ὠδὴ γ’.  ἀναιρέτην* Θᾶττον μολεῖν σε τῆς ἐμῆς ραθυμίας. 
Τῷ πρὸ τῶν αἰώνων* ἐκ Πατρὸς γεννηθέντι*  Ὠδὴ ζ’. 
ἀρρεύστως Υἱῷ καὶ ἐπ ἐσχάτων ἐκ Παρθένου* 
Οἱ παῖδες, εὐσεβείᾳ συντραφέντες, δυσσεβοῦς 
σαρκωθέντι ἀσπόρως, Χριστῷ τῷ Θεῷ βοήσωμεν· 
προστάγματος καταφρονήσαντες, πυρὸς ἀπειλὴν 
Ὁ ἀνυψώσας τὸ κέρας ἡμῶν, ἅγιος εἶ, Κύριε. 
οὐκ ἐπτοήθησαν· ἀλλ᾿ ἐν μέσῳ τῆς φλογὸς 
Ὠδὴ γʹ. Ἰαμβικοῦ.  *ἑστῶτες ἔψαλλον· Ὁ τῶν πατέρων Θεὸς 
Νεῦσον πρὸς ὕμνους οἰκετῶν, Εὐεργετα,* Ἐχθροῦ  εὐλογητὸς εἶ. 
ταπεινῶν* τήν ἐπῃρμένην ὀφρύν·* Φέρων τε,  Ὠδὴ ζʹ. Ἰαμβικοῦ. 
Παντεπόπτα, τῆς ἁμαρτίας* Ὕπερθεν, ἀκλόνητον 
Τῷ Παντάνακτος ἐξεφαύλισαν πόθῳ,* Ἄπλητα 
ἐστηριγμένους,* Μάκαρ, μελωδοὺς* τῇ βάσει τῆς 
θυμαίνοντος, ἠγκιστρωμένοι Παῖδες, τυράννου 
πίστεως. 
δύσθεον γλωσσαλγίαν·* Οἷς εἴκαθε πῦρ ἄσπετον, 
Ὠδὴ δ’.  τῷ Δεσπότῃ* Λέγουσιν· Εἰς αἰῶνας* εὐλογητὸς εἶ. 
Ράβδος ἐκ τῆς ρίζης Ἰεσσαί, καὶ ἄνθος ἐξ αὐτῆς  Ὠδὴ η’. 
Χριστέ, ἐκ τῆς Παρθένου ἀνεβλάστησας· ἐξ ὄρους 
Στιχ. Αἰνοῦμεν, εὐλογοῦμεν καὶ προσκυνοῦμεν τὸν 
ὁ αἰνετὸς* κατασκίου δασέος· ἦλθες σαρκωθεὶς ἐξ 
Κύριον. 
ἀπειράνδρου* ὁ ἄϋλος καὶ Θεός* δόξα τῇ δυνάμει 
σου, Κύριε.  Θαύματος ὑπερφυοῦς ἡ δροσοβόλος* ἐξεικόνισε 
κάμινος τύπον· οὐ γὰρ οὓς ἐδέξατο* φλέγει νέους, 
Ὠδὴ δ’. Ἰαμβικοῦ. 
ὡς οὐδὲ πῦρ τῆς Θεότητος Παρθένου* ἣν ὑπέδυ 
Γένους βροτείου τὴν ἀνάπλασιν πάλαι* Ἄδων  νηδύν· διὸ ἀνυμνοῦντες* ἀναμέλψωμεν· Εὐλογείτω 
Προφήτης Ἀββακοὺμ προμηνύει,* Ἰδεῖν ἀφράστως  ἡ κτίσις πᾶσα τὸν Κύριον* καὶ ὑπερυψούτω εἰς 
ἀξιωθεὶς τὸν τύπον.* Νέον βρέφος γὰρ ἐξ ὄρους  παντας τοὺς αἰῶνας. 
τῆς Παρθένου* Ἐξῆλθε λαῶν* εἰς ἀνάπλασιν 
Ὠδὴ η’. Ἰαμβικοῦ. 
Λόγος. 
Μήτραν ἀφλέκτως εἰκονίζουσι Κόρης* Οἱ τῆς 
Ὠδὴ ε’. 
παλαιᾶς πυρπολούμενοι νέοι,* Ὑπερφυῶς 
Θεὸς ὢν εἰρήνης, Πατὴρ οἰκτιρμῶν* τῆς μεγάλης  κύουσαν,ἐσφραγισμένην.* Ἄμφω δὲ 
βουλῆς σου τὸν ἄγγελον* εἰρήνην παρεχόμενον*  δρῶσα,θαυματουργίᾳ μιᾷ,* Λαοὺς πρὸς ὕμνον 
ἀπέστειλας ἡμῖν. Ὅθεν θεογνωσίας* πρὸς φῶς  ἐξανίστησι χάρις. 
ὁδηγηθέντες, ἐκ νυκτὸς ὀρθρίζοντες* 
Ο ΙΕΡΕΥΣ / Ο ΔΙΑΚΟΝΟΣ 
δοξολογοῦμέν σε, φιλάνθρωπε. 
Τὴν Θεοτόκον καὶ μητέρα τοῦ φωτὸς ἐν ὕμνοις 
Ὠδὴ ε’. Ἰαμβικοῦ. 
τιμῶντες μεγαλύνωμεν. 

  5
Ἡ Τιμιωτέρα οὐ στιχολογεῖται, ἀντʹ αὐτῆς ἡ θʹ Ὠδή  Ἀλλὰ καί, Μήτηρ, σθένος,*Ὅση πέφυκεν ἡ 
ἀμφοτέρων τῶν Κανόνων.  προαίρεσις, δίδου. 
Ο ΧΟΡΟΙ  Δόξα. 
Ωδή θ’. Ἦχος α’.  Στιχ. Μεγάλυνον ψυχή μου, τῆς τρισυποστάτου, 
καὶ ἀδιαιρέτου, θεότητος τὸ κράτος. 
Στιχ. Μεγάλυνον ψυχή μου, τὴν τιμιωτέραν, καὶ 
ἐνδοξοτέραν τῶν ἄνω στρατευμάτων.  Τύπους ἀφεγγεῖς καὶ σκιὰς παρηγμένας,* Ὠ Μήτερ 
ἁγνή, τοῦ Λόγου δεδορκότες,* Νέου φανέντος, ἐκ 
Μυστήριον ξένον* ὁρῶ καὶ παράδοξον· οὐρανὸν τὸ 
πύλης κεκλεισμένης,* Δοξούμενοί τε, τῆς ἀληθεῖας 
σπήλαιον· θρόνον χερουβικὸν τὴν Παρθένον· τὴν 
φάος,* Ἐπαξίως σὴν εὐλογοῦμεν γαστέρα. 
φάτνην χωρίον· ἐν ᾧ ἀνεκλίθη ὁ ἀχώρητος, 
Χριστὸς ὁ Θεός, ὃν ἀνυμνοῦντες* μεγαλύνομεν.  Καὶ νῦν. 
Στιχ. Μεγάλυνον ψυχή μου, τὸν ἐκ τῆς Παρθένου,  Στιχ. Μεγάλυνον ψυχή μου, τὴν λυτρωσαμένην, 
Θεὸν σαρκὶ τεχθέντα.  ἡμᾶς ἐκ τῆς κατάρας. 
Ἐξαίσιον δρόμον, ὁρῶντες οἱ Μάγοι, ἀσυνήθους  Πόθου τετευχῶς, καὶ Θεοῦ παρουσίας, Ὁ 
νέου ἀστέρος ἀρτιφαούς, οὐρανίου  χριστοτερπὴς λαὸς ἠξιωμένος,* Νῦν ποτνιᾶται τῆς 
ὑπερλάμποντος, Χριστὸν Βασιλέα ἐτεκμήραντο, ἐν  παλιγγενεσίας,* Ὡς ζωοποιοῦ· τὴν χάριν δὲ 
γῇ γεννηθέντα Βηθλεέμ, εἰς σωτηρίαν ἡμῶν.  Παρθένε,* Νέμοις ἄχραντε, προσκυνῆσαι τὸ κλέος. 
Στιχ. Μεγάλυνον ψυχή μου, τὸν ἐν τῷ Σπηλαίῳ,  Καταβασίαι. 
τεχθέντα Βασιλέα. 
Στιχ. Μεγάλυνον, ψυχή μου, τὴν τιμιωτέραν καὶ 
Νεηγενές, Μάγων λεγόντων, παιδίον ἄναξ, οὗ  ἐνδοξοτέραν τῶν ἄνω στρατευμάτων. 
ἀστὴρ ἐφάνη, ποῦ ἐστίν, εἰς γὰρ ἑκείνου 
Μυστήριον ξένον ὁρῶ καὶ παράδοξον· οὐρανὸν τὸ 
προσκύνησιν ἤκομεν, μανεὶς ὁ Ἡρώδης 
σπήλαιον θρόνον χερουβικὸν τὴν Παρθένον· τὴν 
ἐταράττετο, Χριστὸν ἀνελεῖν, ὁ θεομάχος 
φάτνην χωρίον· ἐν ᾧ ἀνεκλίθη ὁ ἀχώρητος, 
φρυαττόμενος. 
Χριστὸς ὁ Θεός, ὃν ἀνυμνοῦντες μεγαλύνομεν. 
Στιχ. Μάγοι καὶ Ποιμένες, ἦλθον προσκυνῆσαι, 
Στιχ. Μάγοι καὶ Ποιμένες, ἦλθον προσκυνῆσαι, 
Χριστὸν τὸν γεννηθέντα, ἐν Βηθλεὲμ τῇ πόλει. 
Χριστὸν τὸν γεννηθέντα.  
Ἡκρίβωσε χρόνον Ἡρώδης ἀστέρος , οὗ ταῖς 
Στέργειν μὲν ἡμᾶς, ὡς ἀκίνδυνον φόβῳ,* Ρᾷον 
ἡγεσίαις οἱ Μάγοι ἐν Βηθλεέμ, προσκυνοῦσι 
σιωπήν. Τῷ πόθῳ δέ, Παρθένε,* Ὕμνους 
Χριστῷ σὺν δώροις, ὑφʹ οὗ πρὸς Πατρίδα 
ὑφαίνειν,συντόνως τεθηγμένους* Ἐργῶδές ἐστιν. 
ὁδηγούμενοι, δεινὸν παιδοκτόνον, ἐγκατέλιπον 
Ἀλλὰ καί, Μήτηρ, σθένος,*Ὅση πέφυκεν ἡ 
παιζόμενον. 
προαίρεσις, δίδου. 
Ἰαμβικὸς Κανών. Ἦχος α’. 
Ο ΙΕΡΕΥΣ / Ο ΔΙΑΚΟΝΟΣ 
Στιχ. Σήμερον η Παρθένος, τίκτει τὸν Δεσπότην, 
Ἔτι καὶ ἔτι ἐν εἰρήνῃ τοῦ Κυρίου δεηθῶμεν. 
ἔνδον ἐν τῷ Σπηλαίῳ. 
Ἀντιλαβοῦ, σῶσον, ἐλέησον καὶ διαφύλαξον ἡμᾶς 
Ὁ Εἱρμός. 
ὁ Θεὸς τῇ σῇ χάριτι. 
Στέργειν μὲν ἡμᾶς, ὡς ἀκίνδυνον φόβῳ,* Ρᾷον 
Τῆς Παναγίας ἀχράντου, ὑπερευλο γημένης 
σιωπήν. Τῷ πόθῳ δέ, Παρθένε,* Ὕμνους 
ἐνδόξου ἡμῶν, Δεσποίνης Θεοτόκου καὶ 
ὑφαίνειν,συντόνως τεθηγμένους* Ἐργῶδές ἐστιν. 
ἀειπαρθένου Μαρίας μετὰ πάντων τῶν Ἁγίων 
Ἀλλὰ καί, Μήτηρ, σθένος,*Ὅση πέφυκεν ἡ 
μνημονεύσαντες, ἑαυτοὺς καὶ ἀλλήλους καὶ 
προαίρεσις, δίδου. 
πᾶσαν τὴν ζωὴν ἡμῶν Χριστῷ τῷ Θεῷ 
Στιχ. Σήμερον ὁ Δεσπότης, τίκτεται ὡς βρέφος, ὑπὸ  παραθώμεθα 
Μητρὸς Παρθένου. 
Ο ΧΟΡΟΣ: Σοὶ Κύριε. 
Στέργειν μὲν ἡμᾶς, ὡς ἀκίνδυνον φόβῳ,* Ρᾷον 
Ο ΙΕΡΕΥΣ:Ὅτι σὲ αἰνοῦσι πᾶσαι αἱ δυνάμεις τῶν 
σιωπήν. Τῷ πόθῳ δέ, Παρθένε,* Ὕμνους 
οὐρανῶν καὶ σοὶ τὴν δόξαν ἀναπέμπουσι, τῷ 
ὑφαίνειν,συντόνως τεθηγμένους* Ἐργῶδές ἐστιν. 

  6
Πατρὶ καὶ τῷ Υἱῷ καὶ τῷ ἁγίῳ Πνεύματι, νῦν καὶ  Στιχ. Αἰνεῖτε αὐτὸν ἐν κυμβάλοις εὐήχοις·αἰνεῖτε 
ἀεὶ καὶ εἰς τοὺς αἰῶνας τῶν αἰωνων.  αὐτὸν ἐν κυμβάλοις ἀλλαλαγμοῦ· πᾶσα πνοὴ 
αἰνεσάτω τὸν Κύριον. 
ΟΙ ΧΟΡΟΙ: Ἀμήν. 
Δεῦτε ἀνυμνήσωμεν, τὴν Μητέρα τοῦ Σωτῆρος, 
Ἐξαποστειλάριον. 
τὴν μετὰ τόκον πάλιν ὀφθεῖσαν Παρθένον. 
Ἦχος γ΄. Αὐτόμελον.  Χαίροις Πόλις ἔμψυχε, τοῦ Βασιλέως καὶ Θεοῦ, ἐν ᾗ 
Ἐπεσκέψατο ἡμᾶς, ἐξ ὕψους ὁ Σωτὴρ ἡμῶν,  Χριστὸς οἰκήσας, σωτηρίαν εἰργάσατο. Μετὰ τοῦ 
ἀνατολὴ ἀνατολῶν, καὶ οἱ ἐν σκότει καὶ σκιᾷ,  Γαβριὴλ ἀνυμνοῦμέν σε, μετὰ τῶν ποιμένων 
εὕρομεν τὴν ἀλήθειαν· καὶ γὰρ ἐκ τῆς Παρθένου  δοξάζομεν κράζοντες· Θεοτόκε πρέσβευε, τῷ ἐκ 
ἐτέχθη ὁ Κύριος. (γ´)  σοῦ σαρκωθέντι, σωθῆναι ἡμᾶς. 

Oἱ Αἶνοι. Ἦχος δ’.  Δόξα. Ἦχος πλ. β’. 

ΧΟΡΟΣ Α: Πᾶσα πνοὴ αἰνεσάτω τὸν Κύριον.  Ὅτε καιρός, τῆς ἐπὶ γῆς παρουσίας σου, πρώτη 
ἀπογραφὴ τῇ οἰκουμένῃ ἐγένετο· τότε ἔμελλες τῶν 
Αἰνεῖτε τὸν Κύριον ἐκ τῶν οὐρανῶν·αἰνεῖτε αὐτὸν 
ἀνθρώπων ἀπογράφεσθαι τὰ ὀνόματα, τῶν 
ἐν τοῖς ὑψίστοις. Σοὶ πρέπει ὕμνος τῷ Θεῷ. 
πιστευόντων τῷ τόκῳ σου. Διὰ τοῦτο τὸ τοιοῦτον 
ΧΟΡΟΣ Β: Αἰνεῖτε αὐτὸν πάντες οἱ ἄγγελοι αὐτοῦ·  δόγμα, ὑπὸ Καίσαρος ἐξεφωνήθη· τῆς γὰρ αἰωνίου 
αἰνεῖτε αὐτὸν πᾶσαι αἱ δυνάμεις αὐτοῦ. Σοὶ πρέπει  σου βασιλείας τὸ ἄναρχον ἐκαινουργήθη. Διό σοι 
ὕμνος τῷ Θεῷ.  προσφέρομεν καὶ ἡμεῖς, ὑπὲρ τὴν χρηματικὴν 
φορολογίαν, ἐρθοδόξου πλουτισμὸν θεολογίας, τῷ 
Στιχηρά. Ἦχος δ’. Εἱρμολογικά. 
Θεῷ καἰ Σωτῆρι τῶν ψυχῶν ἡμῶν. 
Στιχ. Αἰνεῖτε αὐτὸν ἐπὶ ταῖς δυναστείαις αὐτοῦ· 
Καὶ νῦν. Ἦχος β’. 
αἰνεῖτε αὐτὸν κατὰ τὸ πλῆθος τῆς μεγάλωσύνης 
αὐτοῦ.  Σήμερον ὁ Χριστός, ἐν Βηθλεέμ γεννᾶται ἐκ 
Παρθένου. Σήμερον ὁ ἄναρχος ἄρχεται, καἰ ὁ 
Εὐφραίνεσθε δίκαιοι, οὐρανοὶ ἀγαλλιᾶσθε, 
Λόγος σαρκοῦται. Αἱ δυνάμεις τῶν οὐρανῶν 
σκιρτήσατε τὰ ὄρη, Χριστοῦ γεννηθέντος., 
ἀγάλλονται, καὶ ἡ γῆ σὺν τοῖς ἀνθρώποις 
Παρθένος καθέζεται, τὰ Χερουβὶμ μιμουμένη, 
εὐφραίνεται∙ οἱ Μάγοι τὰ δῶρα προσφέρουσιν∙ οἱ 
βαστάζουσα ἐν κόλποις, Θεὸν Λόγον σαρκωθέντα, 
Ποιμένες τὸ θαῦμα κηρύττουσιν∙ ἡμεῖς δὲ 
Ποιμένες τὸν τεχθέντα δοξάζουσι, Μάγοι τῷ 
ἀκαταπαύστως βοῶμεν. * 
Δεσπότῃ δῶρα πορσφέρουσιν. Ἄγγελοι 
ἀνυμνοῦντες λέγουσιν· ἈκατάληπτεΚύριε δόξα  Δόξα ἐν ὑψίστοις Θεῷ * καὶ ἐπὶ γῆς εἰρήνη, * ἐν 
σοι.  ἀνθρώποις εὐδοκία. 
Στιχ. Αἰνεῖτε αὐτὸν ἐν ἤχῳ σάλπιγγος· αἰνεῖτε  Καὶ εὐθὺς ψάλλονται οἱ ὑπόλοιποι στίχοι τῆς  
αὐτὸν ἐν ψαλτηρίῳ καὶ κιθάρα. 
ΜΕΓΑΛΗΣ ΔΟΞΟΛΟΓΙΑΣ 
Ὁ Πατὴρ εὐδόκησεν, ὁ Λόγος σὰρξ ἐγένετο, καὶ ἡ 
Ὑμνοῦμέν σε, * εὐλογοῦμέν σε, * προσκυνοῦμέν 
Παρθένος ἔτεκε, Θεὸν ἐνανθρωπήσαντα. Ἀστὴρ 
σε, * δοξολογοῦμέν σε, * εὐχαριστοῦμέν σοι * διὰ 
μηνύει· Μάγοι προσκυνοῦσι· Ποιμένες 
τὴν μεγάλην σου δόξαν. 
θαυμάζουσι· καὶ ἡ κτίσις ἀγάλλεται. 
Κύριε βασιλεῦ, * ἐπουράνιε Θεέ, * Πάτερ 
Στιχ. Αἰνεῖτε αὐτὸν ἐν τυμπάνῳ καὶ χορῷ·αἰνεῖτε 
παντοκράτορ· * Κύριε Υἱὲ μονογενές, * Ἰησοῦ 
αὐτὸν ἐν χορδαῖς καὶ ὀργάνῳ. 
Χριστέ, * καὶ ἅγιον Πνεῦμα. 
Θεοτόκε Παρθένε, ἡ τεκοῦσα τὸν Σωτῆρα, 
Κύριε ὁ Θεός, * ὁ ἀμνὸς τοῦ Θεοῦ, * ὁ Υἱὸς τοῦ 
ἀνέτρεψας τὴν πρώτην κατάραν τῆς Εὔας· ὅτι 
Πατρός, * ὁ αἴρων τὴν ἁμαρτίαν τοῦ κόσμου, * 
Μήτηρ γέγονας, τῆς εὐδοκίας τοῦ Πατρός, 
ἐλέησον ἡμᾶς, * ὁ αἴρων τὰς ἁμαρτίας τοῦ κόσμου. 
βαστάζουσα ἐν κόλποις, Θεὸν Λόγον σαρκωθέντα. 
Οὐ φέρει τὸ μυστήριον ἔρευναν· πίστει μόνῃ τοῦτο  Πρόσδεξαι τὴν δέησιν ἡμῶν, * ὁ καθήμενος ἐν 
πάντες δοξάζομεν, κράζοντες μετὰ σοῦ καὶ  δεξιᾷ τοῦ Πατρός, * καὶ ἐλέησον ἡμᾶς. 
λέγοντες· Ἀνερμήνευτε Κύριε δόξα σοι.  Ὅτι σὺ εἶ μόνος ἅγιος, * σὺ εἶ μόνος Κύριος, * 
Ἰησοῦς Χριστός, * εἰς δόξαν Θεοῦ Πατρός. Ἀμήν. 

  7
Καθ᾿ ἑκάστην ἡμέραν εὐλογήσω σε * καὶ αἰνέσω τὸ  Στίχ. β´. Ἐν βουλῇ εὐθέων καὶ συναγωγῇ, μεγάλα 
ὄνομά σου εἰς τὸν αἰῶνα * καὶ εἰς τὸν αἰῶνα τοῦ  τὰ ἔργα Κυρίου. 
αἰῶνος. 
Ταῖς πρεσβείαις τῆς Θεοτόκου, * Σῶτερ, σῶσον 
Καταξίωσον, Κύριε, * ἐν τῇ ἡμέρᾳ ταύτῃ *  ἡμᾶς. 
ἀναμαρτήτους φυλαχθῆναι ἡμᾶς. 
Στίχ. γ´. Ἐξεζητημένα εἰς πάντα τὰ θελήματα 
Εὐλογητὸς εἶ, Κύριε, * ὁ Θεὸς τῶν πατέρων ἡμῶν, *  αὐτοῦ. 
καὶ αἰνετὸν καὶ δεδοξασμένον τὸ ὄνομά σου * εἰς 
Ταῖς πρεσβείαις τῆς Θεοτόκου, * Σῶτερ, σῶσον 
τοὺς αἰῶνας. Ἀμήν. 
ἡμᾶς. 
Γένοιτο, Κύριε, * τὸ ἔλεός σου ἐφ᾿ ἡμᾶς, * καθάπερ 
Στιχ. δ´. Ἐξομολόγησις καὶ μεγαλοπρέπεια τὸ 
ἠλπίσαμεν ἐπὶ σέ. 
ἔργον αὐτοῦ, καὶ ἡ δικαιοσύνη αὐτοῦ μένει εἰς τὸν 
Εὐλογητὸς εἶ, Κύριε· * δίδαξόν με τὰ δικαιώματά  αἰῶνα τοῦ αἰῶνος. 
σου. (ἐκ γ´) 
Ταῖς πρεσβείαις τῆς Θεοτόκου, * Σῶτερ, σῶσον 
Κύριε, * καταφυγὴ ἐγενήθης ἡμῖν * ἐν γενεᾷ καὶ  ἡμᾶς. 
γενεᾷ. * Ἐγὼ εἶπα· * Κύριε, ἐλέησόν με· * ἴασαι τὴν 
Δόξα. Καὶ νῦν. 
ψυχήν μου, * ὅτι ἥμαρτόν σοι. 
Ταῖς πρεσβείαις τῆς Θεοτόκου, * Σῶτερ, σῶσον 
Κύριε, πρὸς σὲ κατέφυγον· * δίδαξόν με τοῦ ποιεῖν 
ἡμᾶς. 
τὸ θέλημά σου, * ὅτι σὺ εἶ ὁ Θεός μου. 
 
Ὅτι παρὰ σοὶ πηγὴ ζωῆς· * ἐν τῷ φωτί σου 
ὀψόμεθα φῶς.  Ὁ διάκονος τὴν μικρὰν συναπτὴν καὶ ὁ ἱερεὺς τὴν 
ἐκφώνησιν· Ὅτι σὸν τὸ κράτος... 
Παράτεινον τὸ ἔλεός σου * τοῖς γινώσκουσί σε. 
 
Ἅγιος ὁ Θεός, * ἅγιος ἰσχυρός, * ἅγιος ἀθάνατος· * 
ἐλέησον ἡμᾶς.  Ἀντίφωνον Β´. Ἦχος δ´. Ψαλμὸς ρμε´ (145). 

(ἐκ γ´)  Στίχ. α´. Μακάριος ἀνήρ, ὁ φοβούμενος τὸν Κύριον, 
ἐν ταῖς ἐντολαῖς αὐτοῦ θελήσει σφόδρα. 
Δόξα Πατρὶ καὶ Υἱῷ καὶ ἁγίῳ Πνεύματι. 
Σῶσον ἡμᾶς, Υἱὲ Θεοῦ, * ὁ ἐκ Παρθένου τεχθείς,* 
Καὶ νῦν καὶ ἀεὶ καὶ εἰς τοὺς αἰῶνας τῶν αἰώνων. 
ψάλλοντάς σοι, Ἀλληλούϊα. 
Ἀμήν. 
Στίχ. β´. Δυνατὸν ἐν τῇ γῇ ἔσται τὸ σπέρμα αὐτοῦ, 
Ἅγιος ἀθάνατος· * ἐλέησον ἡμᾶς. 
γενεὰ εὐθέων εὐλογηθήσεται. 
Ἅγιος ὁ Θεός, * ἅγιος ἰσχυρός, * ἅγιος ἀθάνατος· * 
Σῶσον ἡμᾶς, Υἱὲ Θεοῦ, * ὁ ἐκ Παρθένου τεχθείς,* 
ἐλέησον ἡμᾶς. 
ψάλλοντάς σοι, Ἀλληλούϊα. 
Ἀπολυτίκιον. Ἦχος δ’. 
Στίχ. γ´. Δόξα καὶ πλοῦτος ἐν τῷ οἴκῳ αὐτοῦ, καὶ ἡ 
Ἡ γέννησίς σου Χριστὲ ὁ Θεὸς ἡμῶν, ἀνέτειλε τῷ  δικαιοσύνη αὐτοῦ μένει εἰς τὸν αἰῶνα τοῦ αἰῶνος. 
κόσμῳ, τὸ φῶς τὸ τῆς γνώσεως· ἐν αὐτῇ γὰρ οἱ τοῖς 
Σῶσον ἡμᾶς, Υἱὲ Θεοῦ, * ὁ ἐκ Παρθένου τεχθείς,* 
ἄστροις λατρεύοντες, ὑπὸ ἀστέρος ἐδιδάσκοντο, σὲ 
ψάλλοντάς σοι, Ἀλληλούϊα. 
προσκυνεῖν, τὸν Ἥλιον τῆς δικαιοσύνης, καὶ σὲ 
γινώσκειν ἐξ ὕψους ἀνατολήν, Κύριε δόξα σοι.  Στίχ. δ´. Ἐξανέτειλεν ἐν σκότει φῶς τοῖς εὐθέσιν· 
ἐλεήμων καὶ οἰκτίρμων καὶ δίκαιος. 
* * * * * 
Σῶσον ἡμᾶς, Υἱὲ Θεοῦ, * ὁ ἐκ Παρθένου τεχθείς,* 
ΕΙΣ ΤΗΝ ΘΕΙΑΝ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑΝ 
ψάλλοντάς σοι, Ἀλληλούϊα. 
Ἀντίφωνον Α´. Ἦχος δ´. Ψαλμὸς ρβ´ (102). 
Δόξα. Καὶ νῦν. 
Στίχ. α´. Ἐξομολογήσομαί σοι Κύριε ἐν ὅλῃ καρδίᾳ 
Ὁ μονογενὴς Υἱὸς καὶ Λόγος τοῦ Θεοῦ, * ἀθάνατος 
μου, διηγήσομαι πάντα τὰ θαυμάσιά σου. 
ὑπάρχων * καὶ καταδεξάμενος * διὰ τὴν ἡμετέραν 
Ταῖς πρεσβείαις τῆς Θεοτόκου, * Σῶτερ, σῶσον  σωτηρίαν * σαρκωθῆναι ἐκ τῆς ἁγίας Θεοτόκου * 
ἡμᾶς.  καὶ ἀειπαρθένου Μαρίας, * ἀτρέπτως 

  8
ἐνανθρωπήσας, * σταυρωθείς τε, Χριστὲ ὁ Θεός, *  Καὶ τὸ Προεόρτιον Κοντάκιον. Ἦχος γ’. 
θανάτῳ θάνατον πατήσας, * εἷς ὢν τῆς ἁγίας 
Ἡ Παρθένος σήμερον, τὸν προαιώνιον Λόγον, ἐν 
Τριάδος, * συνδοξαζόμενος τῷ Πατρὶ * καὶ τῷ ἁγίῳ 
Σπηλαίῳ ἔρχεται, ἀποτεκεῖν ἀποῤῥήτως. Χόρευε ἡ 
Πνεύματι, * σῶσον ἡμᾶς. 
οἰκουμένη ἀκουτισθεῖσα, δόξασον μετὰ Ἀγγέλων 
ΙΕΡΕΥΣ: Ὅτι ἀγαθὸς καὶ φιλάνθρωπος...  καὶ τῶν Ποιμένων, βουληθέντα ἐποφθῆναι, 
Παιδίον νέον, τὸν πρὸ αἰώνων Θεόν. 
Ἀντίφωνον Γ´. Ἦχος β´. Ψ. ριζ´ (117). 
* * * 
Στίχ. αʹ. Εἶπεν ὁ Κύριος τῷ Κυρίῳ μου· Κάθου ἐκ 
δεξιῶν μου, ἕως ἂν θῶ τοὺς ἐχθρούς σου  Εἶτα τὸ Ἀπολυτίκιον τοῦ Ἁγίου τοῦ Ναοῦ. 
ὑποπόδιον τῶν ποδῶν σου. 
Ο ΧΟΡΟΣ: Ὅσοι εἰς Χριστὸν ἐβαπτίσθητε, Χριστὸν 
Ἡ γέννησίς σου Χριστὲ ὁ Θεὸς ἡμῶν, ἀνέτειλε τῷ  ενεδῦσασθε. 
κόσμῳ, τὸ φῶς τὸ τῆς γνώσεως· ἐν αὐτῇ γὰρ οἱ τοῖς 
Ἀλληλούϊα 
ἄστροις λατρεύοντες, ὑπὸ ἀστέρος ἐδιδάσκοντο, σὲ 
προσκυνεῖν, τὸν Ἥλιον τῆς δικαιοσύνης, καὶ σὲ  * * * 
γινώσκειν ἐξ ὕψους ἀνατολήν, Κύριε δόξα σοι.  ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ 
Στίχ. βʹ. Ῥάβδον δυνάμεως ἐξαποστελεῖ σοι Κύριος  Προκείμενον. Ἦχος πλ. δʹ. [Ψαλμός 65] 
ἐκ Σιών, καὶ κατακυρίευε ἐν μέσῳ τῶν ἐχθρῶν σου. 
Στίχ. Πᾶσα ἡ γῆ προσκυνησάτωσάν σοι καὶ 
Ἡ γέννησίς σου Χριστὲ ὁ Θεὸς ἡμῶν, ἀνέτειλε τῷ  ψαλάτωσάν σοι. 
κόσμῳ, τὸ φῶς τὸ τῆς γνώσεως· ἐν αὐτῇ γὰρ οἱ τοῖς 
Στίχ. Ἀλαλάξατε τῷ Κυρίῳ πᾶσα ἡ γῆ. 
ἄστροις λατρεύοντες, ὑπὸ ἀστέρος ἐδιδάσκοντο, σὲ 
προσκυνεῖν, τὸν Ἥλιον τῆς δικαιοσύνης, καὶ σὲ  Πρὸς Γαλάτας Ἐπιστολῆς Παύλου τὸ Ἀναγνωσμα. 
γινώσκειν ἐξ ὕψους ἀνατολήν, Κύριε δόξα σοι. 
Κεφ. δ´ 4‐7 
Στίχ. γʹ. Μετὰ σοῦ ἡ ἀρχὴ ἐν ἡμέρᾳ τῆς δυνάμεώς 
Ἀδελφοί, ὅτε ἦλθε τὸ πλήρωμα τοῦ χρόνου, 
σου, ἐν ταῖς λαμπρότησι τῶν Ἁγίων σου. 
ἐξαπέστειλεν ὁ Θεὸς τὸν υἱὸν αὐτοῦ, γενόμενον ἐκ 
Ἡ γέννησίς σου Χριστὲ ὁ Θεὸς ἡμῶν, ἀνέτειλε τῷ  γυναικός, γενόμενον ὑπὸ νόμον, ἵνα τοὺς ὑπὸ 
κόσμῳ, τὸ φῶς τὸ τῆς γνώσεως· ἐν αὐτῇ γὰρ οἱ τοῖς  νόμον ἐξαγοράσῃ, ἵνα τὴν υἱοθεσίαν ἀπολάβωμεν. 
ἄστροις λατρεύοντες, ὑπὸ ἀστέρος ἐδιδάσκοντο, σὲ  ῞Οτι δέ ἐστε υἱοί, ἐξαπέστειλεν ὁ Θεὸς τὸ Πνεῦμα 
προσκυνεῖν, τὸν Ἥλιον τῆς δικαιοσύνης, καὶ σὲ  τοῦ υἱοῦ αὐτοῦ εἰς τὰς καρδίας ὑμῶν, κρᾶζον· 
γινώσκειν ἐξ ὕψους ἀνατολήν, Κύριε δόξα σοι.  Ἀββᾶ ὁ πατήρ. Ὥστε οὐκέτι εἶ δοῦλος, ἀλλ᾿ υἱός· εἶ 
δὲ υἱός, καὶ κληρονόμος Θεοῦ διὰ Χριστοῦ. 
* * * 
Ἀλληλούϊα [γ΄]. Ἦχος α΄ [Ψαλμός 18]. 
ΜΙΚΡΑ ΕΙΣΟΔΟΣ 
Στίχ. Οἱ οὐρανοί διηγοῦνται δόξαν Θεοῦ, ποίησιν 
Εἰσοδικόν. Ἦχος γ´. (Ἐὰν εἰσοδεύουν πολλοὶ ἱερεῖς, 
δὲ χειρῶν αὐτοῦ ἀναγγέλλει τὸ στερέωμα. 
ψάλλουν αὐτοὶ τὸ εἰσοδικόν). 
Στίχ. Ἡμέρα τῇ ἡμέρᾳ ἐρεύγεται ῥῆμα, καὶ νὺξ 
Ἐκ γαστρὸς πρὸ Ἑωσφόρου ἐγέννησά σε· ὤμοσε 
νυκτὶ ἀναγγέλλει γνῶσιν. 
Κύριος, καὶ οὐ μεταμεληθήσεται. Σὺ Ἱερεὺς εἰς τὸν 
αἰῶνα, κατὰ τὴν τάξιν Μελχισεδέκ.  Εὐαγγέλιον. Ἐκ τοῦ κατά Ματθαῖον. Κεφ. β´ 1‐12 
Σῶσον ἡμᾶς, Υἱὲ Θεοῦ, * ὁ ἐκ Παρθένου  Τοῦ ᾿Ιησοῦ γεννηθέντος ἐν Βηθλεὲμ τῆς ᾿Ιουδαίας, 
τεχθείς………  ἐν ἡμέραις ῾Ηρῴδου τοῦ βασιλέως, ἰδοὺ, Μάγοι 
ἀπὸ Ἀνατολῶν παρεγένοντο εἰς ῾Ιεροσόλυμα, 
…ψάλλοντάς σοι, Ἀλληλούϊα. 
λέγοντες· Ποῦ ἐστιν ὁ τεχθεὶς Βασιλεὺς τῶν 
Εἶτα γεγονωτέρᾳ τῇ φωνῇ  ᾿Ιουδαίων; εἴδομεν γὰρ αὐτοῦ τὸν ἀστέρα ἐν τῇ 
Ἡ γέννησίς σου Χριστὲ ὁ Θεὸς ἡμῶν, ἀνέτειλε τῷ  Ἀνατολῇ καὶ ἤλθομεν προσκυνῆσαι αὐτῷ. 
κόσμῳ, τὸ φῶς τὸ τῆς γνώσεως· ἐν αὐτῇ γὰρ οἱ τοῖς  ᾿Ακούσας δὲ ῾Ηρῴδης ὁ βασιλεὺς ἐταράχθη, καὶ 
ἄστροις λατρεύοντες, ὑπὸ ἀστέρος ἐδιδάσκοντο, σὲ  πᾶσα ῾Ιεροσόλυμα μετ᾿ αὐτοῦ. Κκαὶ συναγαγὼν 
προσκυνεῖν, τὸν Ἥλιον τῆς δικαιοσύνης, καὶ σὲ  πάντας τοὺς Ἀρχιερεῖς καὶ Γραμματεῖς τοῦ λαοῦ, 
γινώσκειν ἐξ ὕψους ἀνατολήν, Κύριε δόξα σοι.  ἐπυνθάνετο παρ᾿ αὐτῶν, ποῦ ὁ Χριστὸς γεννᾶται. 

  9
Οἱ δὲ εἶπον αὐτῷ· ἐν Βηθλεὲμ τῆς ᾿Ιουδαίας. Οὕτω  ΙΕΡΕΥΣ: Ἐν εἰρήνῃ προέλθωμεν. Τοῦ Κυρίου 
γὰρ γέγραπται διὰ τοῦ Προφήτου· Καὶ σὺ Βηθλεέμ,  δεηθῶμεν. 
γῆ ᾿Ιούδα, οὐδαμῶς ἐλαχίστη εἶ ἐν τοῖς ἡγεμόσιν 
ΧΟΡΟΣ: Κύριε ἐλέησον 
᾿Ιούδα· ἐκ σοῦ γὰρ ἐξελεύσεται Ἡγούμενος, ὅς τις 
ποιμανεῖ τὸν λαόν μου τὸν ᾿Ισραήλ. Τότε ῾Ηρῴδης,  ΙΕΡΕΥΣ 
λάθρα καλέσας τοὺς Μάγους, ἠκρίβωσε παρ᾿  Ὁ εὐλογῶν τοὺς εὐλογοῦντάς σε, Κύριε καὶ 
αὐτῶν τὸν χρόνον τοῦ φαινομένου ἀστέρος. Καὶ  ἁγιάζων τοὺς ἐπὶ σοὶ πεποιθότας, σῶσον τὸν λαὸν 
πέμψας αὐτοὺς εἰς Βηθλεὲμ εἶπε· Πορευθέντες,  σου καὶ εὐλόγησον τὴν κληρονομίαν σου. Τὸ 
ἀκριβῶς ἐξετάσατε περὶ τοῦ Παιδίου, ἐπὰν δὲ  πλήρωμα τῆς Ἐκκλησίας σου φύλαξον, ἁγίασον 
εὕρητε, ἀπαγγείλατέ μοι, ὅπως κἀγὼ ἐλθὼν  τοὺς ἀγαπῶντας τὴν εὐπρέπειαν τοῦ οἴκου σου. Σὺ 
προσκυνήσω αὐτῷ. Οἱ δὲ ἀκούσαντες τοῦ  αὐτοὺς ἀντιδόξασον τῇ θεϊκῇ σου δυνάμει καὶ μὴ 
Βασιλέως, ἐπορεύθησαν· καὶ ἰδοὺ, ὁ ἀστὴρ, ὃν  ἐγκαταλίπῃς ἡμᾶς τοὺς ἐλπίζοντας ἐπὶ σέ. Εἰρήνην 
εἶδον ἐν τῇ Ἀνατολῇ, προῆγεν αὐτούς, ἕως ἐλθὼν  τῷ κόσμῳ σου δώρησαι, ταῖς Ἐκκλησίαις σου, τοῖς 
ἔστη ἐπάνω οὗ ἦν τὸ Παιδίον. Ἰδόντες δὲ τὸν  ἱερεῦσι, τοῖς ἄρχουσιν ἡμῶν, τῷ στρατῷ καὶ παντὶ 
ἀστέρα, ἐχάρησαν χαρὰν μεγάλην σφόδρα. Καὶ  τῷ λαῷ σου. Ὅτι πᾶσα δόσις ἀγαθὴ καὶ πᾶν 
ἐλθόντες εἰς τὴν οἰκίαν, εἶδον τὸ Παιδίον μετὰ  δώρημα τέλειον ἄνωθέν ἐστι καταβαῖνον ἐκ σοῦ 
Μαρίας τῆς μητρὸς αὐτοῦ, καὶ πεσόντες  τοῦ Πατρὸς τῶν φώτων, καὶ σοὶ τὴν δόξαν καὶ 
προσεκύνησαν αὐτῷ· καὶ ἀνοίξαντες τοὺς  εὐχαριστίαν καὶ προσκύνησιν ἀναπέμπομεν τῷ 
θησαυροὺς αὐτῶν, προσήνεγκαν αὐτῷ δῶρα,  Πατρὶ καὶ τῷ Υἱῷ καὶ τῷ Ἁγίῳ Πνεύματι, νῦν καὶ 
χρυσὸν, καὶ λίβανον, καὶ σμύρναν. Καὶ  ἀεὶ καὶ εἰς τοὺς αἰῶνας τῶν αἰώνων. 
χρηματισθέντες κατ᾿ ὄναρ, μὴ ἀνακάμψαι πρὸς 
ΧΟΡΟΣ: Ἀμήν. 
῾Ηρῴδην, δι᾿ ἄλλης ὁδοῦ ἀνεχώρησαν εἰς τὴν 
χώραν αὐτῶν.  Εἴη τὸ ὄνομα Κυρίου εὐλογημένον ἀπὸ τοῦ νῦν καὶ 
ἕως τοῦ αἰῶνος. [β´] Τὸ ὄνομα Κυρίου εἴη 
Ωδή θ’. Ἦχος α’. 
εὐλογημένον, ἀπὸ τοῦ νῦν καὶ ἕως τοῦ αἰῶνος. 
Στιχ. Μεγάλυνον ψυχή μου, τὴν τιμιωτέραν, καὶ 
ΙΕΡΕΥΣ: Τὸ πλήρωμα τοῦ Νόμου καὶ τῶν 
ἐνδοξοτέραν τῶν ἄνω στρατευμάτων. 
Προφητῶν, αὐτὸς ὑπάρχων, Χριστὲ ὁ Θεὸς ἡμῶν, ὁ 
Ὁ Εἱρμός.  πληρώσας πᾶσαν τὴν πατρικὴν οἰκονομίαν, 
Μυστήριον ξένον* ὁρῶ καὶ παράδοξον· οὐρανὸν τὸ  πλήρωσον χαρᾶς καὶ εὐφροσύνης τὰς καρδίας 
σπήλαιον· θρόνον χερουβικὸν τὴν Παρθένον· τὴν  ἡμῶν πάντοτε, νῦν καὶ ἀεὶ καὶ εἰς τοὺς αἰῶνας τῶν 
φάτνην χωρίον· ἐν ᾧ ἀνεκλίθη ὁ ἀχώρητος,  αἰώνων. Ἀμήν. 
Χριστὸς ὁ Θεός, ὃν ἀνυμνοῦντες* μεγαλύνομεν.  Τοῦ Κυρίου δεηθῶμεν. 
Κοινωνικόν [Ψαλμός 110].  ΧΟΡΟΣ: Κύριε ἐλέησον. 
Λύτρωσιν ἀπέστειλε Κύριος τῷ λαῷ αὐτοῦ,  ΙΕΡΕΥΣ: Εὐλογία Κυρίου καὶ ἔλεος Αὐτοῦ ἔλθοι ἐφ᾿ 
ἐνετείλατο εἰς τὸν αἰῶνα διαθήκην αὐτοῦ∙ ἅγιον  ἡμᾶς, τῇ αὐτοῦ θείᾳ χάριτι καὶ φιλανθρωπίᾳ 
καὶ φοβερὸν τὸ ὄνομα αὐτοῦ.  πάντοτε, νῦν καὶ ἀεὶ καὶ εἰς τοὺς αἰῶνας τῶν 
Ἀρχὴ σοφίας φόβος Κυρίου, σύνεσις δὲ ἀγαθὴ πᾶσι  αἰώνων. 
τοῖς ποιοῦσιν αὐτήν. ἡ αἴνεσις αὐτοῦ μένει εἰς τὸν  ΧΟΡΟΣ: Ἀμήν. 
αἰῶνα τοῦ αἰῶνος. Ἀλληλούϊα. 
ΙΕΡΕΥΣ: Δόξα σοι ὁ Θεὸς ἡμῶν, δόξα σοι. 
ΧΟΡΟΣ: (Αντί του “Είδομεν το φως το αληθινόν”) 
ΧΟΡΟΣ: Δόξα Πατρὶ καὶ Υἱῷ καὶ Ἁγίῳ Πνεύματι, 
Ἡ γέννησίς σου Χριστὲ ὁ Θεὸς ἡμῶν, ἀνέτειλε τῷ  καὶ νῦν καὶ ἀεὶ καὶ εἰς τοὺς αἰῶνας τῶν αἰώνων. 
κόσμῳ, τὸ φῶς τὸ τῆς γνώσεως· ἐν αὐτῇ γὰρ οἱ τοῖς  Ἀμήν. Κύριε, ἐλέησον.[γ´] Πάτερ Ἅγιε εὐλόγησον. 
ἄστροις λατρεύοντες, ὑπὸ ἀστέρος ἐδιδάσκοντο, σὲ 
ΙΕΡΕΥΣ: 
προσκυνεῖν, τὸν Ἥλιον τῆς δικαιοσύνης, καὶ σὲ 
γινώσκειν ἐξ ὕψους ἀνατολήν, Κύριε δόξα σοι.  Ὁ ἐν σπηλαίῳ γεννηθεὶς καὶ ἐν φάτνῃ ἀνακλιθεὶς 
διὰ τὴν ἡμῶν σωτηρίαν, Χριστὸς ὁ ἀληθινὸς Θεὸς 
ΧΟΡΟΣ: Ἀμήν. 
ἡμῶν, ταῖς πρεσβείαις τῆς παναχράντου καὶ 
παναμώμου ἁγίας αὐτοῦ μητρός, δυνάμει τοῦ 
  10
τιμίου καὶ ζωοποιοῦ Σταυροῦ, προστασίαις τῶν 
τιμίων ἐπουρανίων δυνάμεων ἀσωμάτων, ἱκεσίαις 
τοῦ τιμίου, ἐνδόξου, προφήτου Προδρόμου καὶ 
Βαπτιστοῦ Ἰωάννου, τῶν ἁγίων, ἐνδόξων καὶ 
πανευφήμων Ἀποστόλων, τῶν ἁγίων ἐνδόξων καὶ 
καλλινίκων Μαρτύρων, τῶν ὁσίων καὶ θεοφόρων 
Πατέρων ἡμῶν, τῶν ἁγίων καὶ δικαίων 
θεοπατόρων Ἰωακεὶμ καὶ Ἄννης, [τοῦ ἁγίου τῆς 
ἡμέρας] οὗ καὶ τὴν μνήμην ἐπιτελοῦμεν, τοῦ ἐν 
ἁγίοις πατρὸς ἡμῶν Ἰωάννου Ἀρχιεπισκόπου 
Κωνσταντινουπόλεως τοῦ Χρυσοστόμου καὶ 
πάντων τῶν Ἁγίων, ἐλεῆσαι καὶ σῶσαι ἡμᾶς, ὡς 
ἀγαθὸς καὶ φιλάνθρωπος καὶ ἐλεήμων Θεός. 
ΧΟΡΟΣ: Στερεώσαι Κύριος ὁ Θεὸς τὴν ἁγίαν καὶ 
ἀμώμητον πίστιν τῶν εὐσεβῶν καὶ ὀρθοδόξων 
Χριστιανῶν, σὺν τῇ ἁγίᾳ Ἐκκλησίᾳ καὶ κώμῃ ταύτῃ 
εἰς αἰῶνας αἰώνων. Ἀμήν. 
Αἰωνία ἡ μνήμη τῶν μακαρίων καὶ ἀοιδίμων 
κτιτόρων τῆς ἁγίας Ἐκκλησίας ταύτης καὶ πάντων 
τῶν ὀρθοδόξων. 
ΙΕΡΕΥΣ: Ἡ Ἁγία Τριὰς διαφυλάξει τὸν λαὸν Αὐτῆς 
ἐν εἰρήνη, πάντοτε, νῦν καὶ ἀεί, καὶ εἰς τοὺς αἰῶνας 
τῶν αἰώνων. 
ΧΟΡΟΣ: Ἀμήν. Τὸν εὐλογοῦντα καὶ ἁγιάζοντα 
ἡμᾶς, Κύριε φύλαττε εἰς πολλὰ ἔτη. 
ΙΕΡΕΥΣ: Δι᾿ εὐχῶν τῶν ἁγίων Πατέρων ἡμῶν, 
Κύριε Ἰησοῦ Χριστέ, ὁ Θεὸς ἡμῶν, ἐλέησον καὶ 
σῶσον ἡμᾶς.  
ΧΟΡΟΣ: Ἀμήν. 

  11