Professional Documents
Culture Documents
தாடல் விபக்கம்:
ஜொம் படொகச் கசொல்ப்கறும் வதொகம் , கிரிதத, சரிதத ஆகித ொல்பதக
ன்கிகதநபம் குற்ணத் கடரிந்து , அந்டப் டி ிததில் உதர்ந்து ஜொத்தடப்
கற்பர்கள், டொம், டபம் ஆகித இரு வங்கதநபம் கசய்து பருடில் பல்பர்கள்.
டுிததண வகொில் தக , கொதுணல், ட்பு எனும் ொகுொடின்ி , அடதக்
கதப்ிடித்து பருபர்கள். வணல் எடிர் ககொள்ளுடற்குரித எவ்பதகக் குதொடுகளும்
இல்ொணல், உகத்டப கல்ொம் கரிதும் புகழ்ந்து வொற்ிபரும் ணொம், கொத ஆகித
ஈங்கதநபம் என்றும் ணத்டகத்துக் ககொண்டு இல்த்தட என்றும் த்டி
பருபர்கள்.
ில்லன வாழ் அந்ர் புாம்
தாடல் விபக்கம்:
பிரிந்ட இவ்வுகில் உதர்ந்டபர்கநொக பிநங்கி அருளும் டில்தபொழ் அந்டஞர்கநொகித
ணததபர்கள், இவ்வுககணல்ொம் புகழ்ந்து வொற்றும் கூத்டப் கருணொின் அருள்
த்தடப் வொற்ி என்றும் பொழ்பொர்கநொக! இத்டில்ததில் பொழ்ந்து புகழ் பிநங்க
ிற்கும் டிருீகண்க் குதபொர் எனும் கதருததபரும் , வொற்ப்கறும்
பொய்தணதிின்றும் பழுபொட அன்புததபருணொ அடிதபர்டம் அருந்டபச் கசதத
இிக் கூத் கடொங்குகின்வன்.
02 திருீ கண்ட ானார் புபாணம்
"திருீ கண்டத்துக் குனயார்க்கு அடியனன்"
ாடல் யிக்கம்
டில்த பபொதிபொத ணததபர்கள் பொழும் னதணதொ டில்ததின்கண் , குதபர்
குத்டில் வடொன்ிதபர். டம் இ ணருங்கில் இருந்டருளும் உதணதம்தணதொத
வொக்கிதபொறு, ித கற் சிற்ம்த்டின்கண் , படலும் படிவும் இன்ி , பிதக்கத்
டக்கதும் எப்ற்தும் ஆத டிருக்கூத்டித ஆடுகின்ப் கருணொின் டிருபடிகதந
பொழ்த்டி பனிட்டு பரும் த்டிதணதில் சிந்டபர்.
திருீகண்ட ானார் புபாணம்
ாடல் யிக்கம்:
அதில் உள்நொர் அிதொடபொறு சிபகருணொின் டிருீகண்த் டிருபொதஞததப்
ொதுகொத்ட ணதக்க ணற் சிப்ிதபதத டிருீகண் ொதொத தொன் அிந்டபொறு
வொற்ி, வணகங்கள் பநர்கின் ணொநிதககள் ணிக்க கொிபித உதத்டொகித
கொபிரிப்பூம்ட்டித்டில் பஞிகர் குணில் வடொன்ித கணய்ம்தணதொ
த்டிதணபதத இதற்தக ொதொர் கசய்ட டிருத்கடொண்தச் கசொல்த்
கடொங்குகின்வன்.
03 இனற்கை ானார் புபாணம்
"இல்கயன என்ாத இனற்கைக்கும் அடியனன்."
ாடல் யிக்ைம்:
கொலிரிப்பூம்பட்டினத்ைின் லணிகர் குயத்ைில் பைன்தபற்று நிற்கும் ிக்க கசல்லத்ைொல்
ஆகி லரத்ைிற் சிமந்ை லரும் , கலண்தொன பிதமத அணிந்ை சிலந்ை
ைிருச்சதைதபதை சிலகபருொனுக்கு ஆட்படும் அடிதத்ைிமம்பூண்ை லரும் ,
தமகரொகி சியம்பிதன அணிந்ை ைிருலடிகதரபதை சிலகபருொனின் சிமப்புதை
அடிலர்கள் லர் லரினும் அலர்களுக்கு இல்தய ன்னொது கைல் சூழ்ந்ை
இம்ண்ணுயகத்ைில் லிரக்க பமத் கைொைர்ந்து பற்பைக் ககொடுத்து கிழும்
இல்புதைலருொனலர் இவ்வுயகில் இற்பதகொர் ன அதறக்கப்படும்
கபருதைலொலர்.
ாடல் யிக்ைம்:
இல்யம இன்பத்தைப் கபறுைற்குக் கொணொ தனொதர , தமலொக லந்ைலர்
சிலகபருொனின் அடிலர் ன்வம கருைி எரு சிமிதும் லருந்ைொது ககொடுத்ை இற்பதக
நொனொருதை கபருதத லணங்கி லொழ்த்ைி , அன்புிகுந்ை தூ னத்ைொல்
சிலனடிொர்கரிைத்து அன்பு கசலுத்தும் நிதயகபற்ம
புகறிதனபதை இதரொன்குடிொமநொனொது பத்ைித நயத்தை லழுத்ைத்
கைொைங்குகின்வமன்.
06 லிமன்ிண்ட நானார் புாணம்
"லிரிபபாறில்சூழ் குன்றமார் லிமன்ிண்டர்க்கு அடியன்"
பாடல் லிரக்கம்:
ங்கயம் கபொயிந்து நிற்கும் , கபருத ிக்க வைலொ சிரின் ன்னும் கொலணத்ைில்
சிலப்கபொயிவு ைதும்ப நிற்கும் , சிலகபருொனின் அடிலர்கதரப் புமத்வை லணங்கிச்
கசல்யொது, இவ்லடிலர்க்கு அடினொகும் நொள் ந்நொவரொ ? ன அகத்து அன்பு கசய்து ,
ஒருலொமொக ஒதுங்கிச் கசல்றம் நம்பிொரூர் இத்ைிருக் கூட்ைத்ைிற்குப் புமகு ன்று
கசொல்ய, சிலகபருொன் ைிருலருரொல் கபருகி நிற்கும் கபரி வபற்மிதனப் கபற்றுக்
02 திருீ கண்ட ானார் புபாணம்
"திருீ கண்டத்துக் குனயார்க்கு அடியனன்"
ாடல் யிக்கம்
டில்த பபொதிபொத ணததபர்கள் பொழும் னதணதொ டில்ததின்கண் , குதபர்
குத்டில் வடொன்ிதபர். டம் இ ணருங்கில் இருந்டருளும் உதணதம்தணதொத
வொக்கிதபொறு, ித கற் சிற்ம்த்டின்கண் , படலும் படிவும் இன்ி , பிதக்கத்
டக்கதும் எப்ற்தும் ஆத டிருக்கூத்டித ஆடுகின்ப் கருணொின் டிருபடிகதந
பொழ்த்டி பனிட்டு பரும் த்டிதணதில் சிந்டபர்.
லிதய உர்ந்ை பத்துக்கதர பொதலர்கரின் புன்சிரிப்பு பத்துக்கவரொடு பதமபைக்
வகொர்க்கின்ம சிமப்புச் வச நொட்டுப் கபண்ணிகளுக்வக உரிைொகும்.
பாடல் லிரக்கம்:
ைிருத்கைொண்ைத்கைொதக கிதைக்கப் கபற்மைனொல் உயகினர் ொலரும் லிரங்கலரும்
கபரும் வபற்மிற்குக் கொணொகும் நம் பைல்லொகி லிமன்ிண்ை நொனொரின்
கபருதத, ன்னரலில் கூறும் அரலிற்கு அதபவொ ? அதொது. அலர்
ைிருலடிதத் ைதயவற்ககொண்டு பதறொதமில் வைொன்மி லணிகொகி அர்நீைி
நொனொரின் ைிருத்கைொண்டிதன இனிக் கூறுவலொம்.
07 அநர்ீ தி ானார் புபாணம்
"அல்ிமநன் பல்ரனந்தார் அநர்ீ திக்கு அடியனன்."
"அடினார் ம ாடுத்த ய ாயணம் நரந்ததற்கு ஈடு மெய்ன தம் நரயி, நக் ள்,
மொத்துக் லடன் தன்ரபம் ெியடினார்க்கு அர்ப்ணம் மெய்த யணி ர்."
உம்தண ம்ி ொன் அல்பொ வணொசம் வொவன்! ணதுத ணீ ொட்சி அம்ணன் தகப்ிடிக்க,
பதநதல் பிதொொரிதொக பந்ட வசொணசுந்டக் கவுள் அணர்ீடிதொரின் பொஞித்தடப்
ற்ி வணற்கண்பொறு கடிந்து கூிொர். ம்கபேணொன் கணொனிந்டதடக் வகட்டு அஞ்சி
டுங்கித அணர்ீடிதொர் , அிதொது ந்ட ிதனதத ணன்ித்து கொறுத்டபேந வபண்டும்.
இவ்கபநிவதொன் வபண்டுகணன்வ கசய்தபில்த. கொஞொணற் வொ வகொபஞத்டிற்கு
ஈொக அனகித , பித உதர்ந்ட ட்ொதகலம் , கொன்ணஞிகலம் வ்பநவு
வபண்டுணொதினும் டபேகின்வன். தன் ங்ஙணொகிலும் சிம் டஞிந்து ம்தணப்
கொறுத்டபேந வபண்டும். ன்று தக்டிபன் ிொர்த்டித்டொர்.
ாடல் யிக்ைம்:
தறினொல் கசறிப்புற்று ஏங்கும் நியவுயகின்கண் , வ்லிைத்தும் நிதயகபற்ம
தசலசகநமி ைதறத்து ஏங்கத் ைீப்வபொல் எரிர்கின்ம சதைபடிதபதை
சிலகபபேொனின் அடிலர்களுக்கு, வநத்ைகொை ைீங்குகள் வநர்ந்ை கபொழுது , தயிைத்து
இபேக்கும் குதகில் லொழும் சிங்க று வபொய கலரிப்பட்டு , அத்துன்பம் கசய்ைொது
லயித அறிபொறு அலர்கதர அறித்து , அத்துன்பத்ைினின்றும் நீக்கும் பறதொன
தமகளும் வபொற்றுைற்குரி தூய்தொன ழுப்பதைதத் ைம்பதை ைிபேக்கத்ைில்
ைொங்கப் கபற்மலர்.
அலர் பின்னொல் பதைபம் தை ைிமந்ை கலள்ரம் வபொல் ைிண்ைது. அணி , வைர், புலி,
ஆட்கபபேம் பதைகள் சங்கு , கொரம், வபரிதக பையொன் வபொர் சின்னங்கள் எயி ழுப்ப ,
அணிலகுத்து புமப்பட்ைன. லர்கள்
ீ வலல் , லொள், சக்கம், ழு, சூயம் பையி
ஆபைங்களுைன் ஆர்ப்பரித்து ழுந்ைனர். ன்னர் புலிில் வலகொக ககொதயக்கரத்ைிற்கு
லந்ைொர்! பதைதச் சற்று கைொதயலில் நிறுத்ைி தலத்துலிட்டுப் பட்ைத்து ொதன இமந்து
கிைக்கும் இைத்ைிற்கு புலிில் அர்ந்து கசன்மொர். பட்ைத்து ொதனபம்
குத்துவகொற்கொனும், ொதனப் பொகனும் ககொதயபண்டு கிைப்பது கண்டு னம் கயங்கி
ன்னர், அலர்கள் பக்கத்ைில் வகொைொரிபம் தகபொக வகொபத்வைொடு நின்று ககொண்டிபேக்கும்
மிபத்ைதபம் பொர்த்ைொர். கநற்மிிவய ைிபேநீறு! வனிிவய ைிபேநீறு! ைதயிவய ,
தகிவய, கழுத்ைிவய உபேத்ைிொட்ச ொதயகள். இப்படிொக சிலக்வகொயத்துைன் நின்று
ககொண்டிபேக்கும் மிபத்ைதப் பொர்த்தும் ன்னபேக்கு துவுவ சரிொக லிரங்கலில்தய.
ாடல் யிக்ைம்:
வைன் நிதமந்ை குரிர்ந்ை அறகுதைத்ைொகி ககொன்தமொதயதச் சூடி சிலந்ை
சதைதபதை சிலகபபேொனின் அறகி ைிபேலடிில் குதமொை வபன்பிதனபதை
மிபத்ை நொனொரின் ைிபேலடிகதர ன் ைதயவல் சூடிக்ககொண்டு, லிண்ணுயதக ஆளும்
வைலர்கள் வபொற்றும் கூத்ைப் கபபேொனின் ைிபேநீற்தம ந்நொளும் வபணிப்பத்ைித கசய்து
எழுகி னொைி நொைரின்ைிபேத்கைொண்தைச் கசொல்யத் கைொைங்குகின்வமன்.
03 இனற்கை ானார் புபாணம்
"இல்கயன என்ாத இனற்கைக்கும் அடியனன்."
ாடல் யிக்ைம்:
கொலிரிப்பூம்பட்டினத்ைின் லணிகர் குயத்ைில் பைன்தபற்று நிற்கும் ிக்க கசல்லத்ைொல்
ஆகி லரத்ைிற் சிமந்ை லரும் , கலண்தொன பிதமத அணிந்ை சிலந்ை
ைிருச்சதைதபதை சிலகபருொனுக்கு ஆட்படும் அடிதத்ைிமம்பூண்ை லரும் ,
தமகரொகி சியம்பிதன அணிந்ை ைிருலடிகதரபதை சிலகபருொனின் சிமப்புதை
அடிலர்கள் லர் லரினும் அலர்களுக்கு இல்தய ன்னொது கைல் சூழ்ந்ை
இம்ண்ணுயகத்ைில் லிரக்க பமத் கைொைர்ந்து பற்பைக் ககொடுத்து கிழும்
ஏாதிாத ானார் புபாணம்
இப்கபரிொர் லொட் பிற்சிப் பள்ரி ஒன்தம நைத்ைி லந்ைொர். இலரிைம் நல்ய லனம்
ீ ,
லொட் பிற்சி அரிக்கும் னதமனேம் இருந்ைைொல் இலரிைம் , லொட் பிற்சி கபம
ொணலர்கள் நிதம லந்து வசர்ந்ை லண்ணொகவல இருந்ைனர். லொட் பிற்சி னெயம்
கிதைத்ை லருலொதகல்யொம் சிலனடிொர்களுக்வக கசயவு கசய்ைொர். இதமலன்
பதைப்பில், கருதண உள்ரம் ககொண்ை கலள்தர னம் பதைத்ைலர்களுக்கும்
பதகலர்கள் இருக்கத்ைொவன கசய்கின்மனர். பொகல்யொம் பொல் கபொறினேம் ைண்
நியதலனேம் கிகணம் லந்து லிழுங்குலது வபொல் , னொைி நொைதனேம், பதகலன் ஒருலன்
சூழ்ச்சிொல் கலல்யத்ைொன் கருைினொன். அவ்வூரில் அைிசூன் ன்று ஒருலன் இருந்ைொன்.
இலனும் லொட் பிற்சி கூைம் ஒன்தம அதத்து ொணலர்களுக்குப் பிற்சி அரித்து
லந்ைொன்.
கைொறில் தட்பத்ைில் னொைி நொைத லிை ிக ிகக் குதமந்ைலன். அைனொல் ,
அைிசூனிைம் ஆம்ப கொயத்ைில் அமிொல் லந்து வசர்ந்ை ஒரு சிய ொணொக்கர்கள் கூை
லிலம் கைரிந்ைதும் லியகத் கைொைங்கினர். இைனொல் னொைி நொைரிைம் , ொரொன
ொணலர்கள் பிற்சி கபற்று லிரங்க , அைிசூனிைம் ஒன்மிண்டு ொணலர்கள் கூை
பிற்சி கபம லருலவை கஷ்ைொகி லிட்ைது. இைனொல் அைிசூனது லருலொய் குதமந்ைது.
னத்துச்சிற்பி னன்னொல், கலத்துச்சிப்பி ைிப்பிறந்து தூக்கி மிப்படுலது வபொல் , னொைி
நொைர் னன்னொல் ல்யொலதகிறம் ைிப்பிறந்து வபொனொன் அைிசூன்.
லரிகறல்கள்
ீ அறுபட்டு த்ைத்ைில் வைொய்ந்ைன. ைொள்களும் , வைொள்களும் னண் பட்ைன.
இத்ைம் சிந்ைின. கலரி லந்ை குைல்கரில் உைல்கள் பின்னிப் பிதணந்ைன. அைிசூன்
பதை லன்தொக னமிடிக்கப்பட்ைது. வபொரில் ைதயப்பட்ை பதகலர் ொலரும் ககொதய
கசய்ப்பட்ைனர். வபொர்க்கரத்ைில் வபொர் னரிந்து டிொவைொர் , ஞொன உணர்வு லந்ை வபொது ,
இைத்ைிறள்ர பற்று, பொசங்கள் தமலது வபொல் வபொர்க்கரத்தை லிட்டு ஓடினர். னொைி
நொைர் லத்ைிற்கு
ீ னன்னொல் நிற்க னடிொது னமனதுகு கொட்டி ஓடினொன் அைிசூன்.
கலற்மி லொதக சூடித் ைிரும்பினொர் னொைி நொைர். நொட்கள் பய கைந்ைன. அைிசூன்
உள்ரத்ைில் பதகத உணர்ச்சி லரர்ந்து ககொண்வை இருந்ைது.
அைிசூன் வநர் பொதைில் நொனொத கலல்ய னடிொது ன்பதை உணர்ந்து சூழ்ச்சிொல்
ககொல்யக் கருைினொன். அைற்கொக வலண்டி ற்கமொரு சந்ைர்ப்பத்தை உருலொக்க னற்சி
கசய்து ககொண்டிருந்ைொன். ஒருநொள் அைிசூன் , லயொரன் ஒருலதன னொைி நொைரிைம்
அனுப்பினொன். ைன்வனொடு வலவமொரிைத்ைிவய ைனித்து நின்று வபொர் னரியொம் ன்றும்
லணொகப்
ீ கபரும் பதை ைிட்டிப் வபொர் னரிந்து ைற்குப் பய உிர்ச் வசைத்தை ற்படுத்ை
வலண்டும் ன்றும் ைனது லஞ்சக னடிதலச் கசொல்யி அனுப்பினொன். அலனது அந்ை
னடிலிற்கும் னொைி நொைர் சம்ைித்ைொர்.
கலண்ணறு
ீ அணிந்ை அைிசூனின் கநற்மிதப் பொர்த்துத் ைிருக்கிட்ைொர் நொனொர். அலர்
தககள் ைரர்ந்ைன. லம்
ீ பக்ைிக்கு அடிதொனது. அலது லொரின் கூர்த
ைிருகலண்ண ீற்றுக்கு னன்னொல் ழுங்கிப் வபொனது. ஆ! ககட்வைன்! பதகலன் ன்று
வபொரிை லந்வைவன! சிலத்கைொண்ைொக அல்யலொ கைரிகிமொர். இத்ைதன நொரொக
ஒருகபொழுதும் இலருதை கநற்மிில் கொணொை ைிருகலண்ணற்மின்
ீ கபொயிலிதன இன்று
கொண்கிவமவன! இலர் சிலத்கைொண்ைவ ைொன். இலவொடு , இனினேம் வபொரிடுலது ைகொை
கசல் ஆகும். உண்தத உணொல் வ்லரவு கபரும் பொலம் கசய் இருந்வைன்!
ன் பிதறத ம்கபருொன் ைொன் கபொறுத்ைருர வலண்டும். இனிவல் நொன்
இலருதை உள்ரக் குமிப்பின் லறிவ நிற்வபன் ன்று ைிருவுள்ரங்ககொண்ை னொைி நொை
நொனொர், ைம் தகியிருந்ை லொதரனேம், வகைத்தைனேம் கீ வற வபொை ண்ணினொர்.
ாடல் யிக்கம்:
ைம் ைதயலனொ சிலகபருொன் அணிந்து ககொள்ளும் ைிருநீற்மின் சொர்தபச் சொர்பொகக்
ககொண்ை ம்ைதயலொன னொைி நொைரின் ைிருலடிகதர லணங்கி, வைலர்க்கும் வைலனொன
ைிருக்கொரத்ைிில் லற்மிருந்ைருளும்
ீ சிலகபருொனுக்கு , கண்தண அப்னபலொகி நம்
ைதயலர் கசய்ை பணிகதர நொம் அமிந்ைலொறு கூறுலொம்.
10 கண்ப்த ாணார் புாம்
"கலனனிந் சீர் ம்தி கண்ப்தர்க்கு அடியன்"
தாடல் ிபக்கம்:
அலனுதை லடிலம் ல்யொம் நம்ிைத்து அன்பு ககொண்ை லடிலம் ன்றும், அலனுதை
அமிவு ல்யொம் நம்தவ அமிகின்ம அமிவு ன்றும் , அலனுதை கசல்கள் ல்யொம்
நக்கு இனிலொகும் ன்றும் கூமி , அலனுதை நிதய இத்ைன்தொனது அைதன நீ
அமிலொொக, ன அருள்கசய்லொொய்.
அந்ை எயிதக் வகட்கும் வபறு கபமொை நொணன் கசலிகரில் , வைன ீக்கள் வைனதைதச்
சூழ்ந்து ககொண்டும் ழுப்பும் ஏதச ைொன் எயித்ைது. ைிருதயில் ைிருவுள்ரம் பைிந்து
வபொன ைிண்ணனொர் , நொணொ! அக்குன்றுக்குச் கசல்வலொொ ? ன்று உணர்ச்சி வயிைக்
வகட்ைொர். வைொ கசொல்ய படிொை உணர்ச்சி என்று ைிண்ணனொதத்
ைடுத்ைொட்ககொண்ைது. ஏ , வபொகயொவ! அம்தயிவய நல்ய கொட்சிகள் பயலற்தமக்
கொணயொம், அத்வைொடு அம்தயிறள்ர குடுித்வைலர் வகொலிறக்குச் கசன்று ,
அலதபம் கும்பிட்டு லொயம் ன்று நொணன் கூமினொன்.
லிறி இண்டும் அருலி வபொல் ஆனந்ை நீதச் சிந்ைின. ைிண்ணனொர் துவுண்ை லண்டு
வபொல் ஆனொர் அலது கொறி குறமிது. உைல் குரிர்ந்ைது. உள்ரம் வபருலதக ய்ைிது.
ைிண்ணனொர் அன்வப உருலொனொர். அகிய உயகத்தைபம் மந்து சிதயவபொயொனொர். சற்று
வநத்ைில் ீ ண்டும் நிதனவு கபற்மொர். இந்ை தறக்கு இலர் அகப்பட்ைொர். இப்பிமப்பில்
நொன் கபற்ம வபற்தம வலறு லருவ கபற்மிருக்க படிொது ன்று உணர்ச்சி கபொங்கக்
கூமி ைிண்ணனொர், ல்தயில்யொ ஆனந்ைப் கபருக்கில் கூத்ைொடினொர்.
கபொன் பகயி ஆற்தமக் கைந்து , கொைன் ைிரில் லந்து நின்மது கூை அலது உணர்வுக்கு
அப்பொற்பட்ை கசயொகவல இருந்ைது. அந்ை அரலிற்கு அம்பயத்ைசரின் அருள்
கிற்மினொல் பிதணக்கப்பட்டிருந்ைொர் ைிண்ணனொர். ைிண்ணனொதப் பொர்த்ை கொைன் ,
அன்வபொடு ைதயலத ைிரில் லந்து கைொழுைொன். நொணன் அலனிைம் , குடுித்வைலத
நம் ைதயலர் உடும்புப் பிடிொக அல்யலொ பிடித்துக்ககொண்டு லிட்ைொர்! இப்வபொது இங்கு
லந்ைிருப்பது கூை லட்டிற்கு
ீ வபொலைற்கொக அல்ய ; குடுித்வைலருக்குப் பன்மி
இதமச்சிதப் பக்குலப்படுத்ைிக் ககொண்டு வபொலைற்கொகத்ைொன். கைய்ல க்கம்
ைதயக்வகமிக் குடுித்வைலவொடு க்கிொகிலிட்ைொர் ன்று கூமினொன்.
கபொன் பகயிக்குச் கசன்று நீொடித் ைிரும்பி லந்ைொர் அந்ைணர். ன்றும் வபொல் வலைம்
ஏைி தசலொக பதமப்படி இதமலதன நீொட்டினொர். யரிட்டு நறுணப் புதக கொட்டி
லறிபட்ைொர். னவலைதனவொடு ைது லட்டிற்குத்
ீ ைிரும்பினொர். கொரத்ைிதயத
லிட்டுப் புமப்பட்ை ைிண்ணனொர். அனொருக்குப் பயலதக லியங்குகள் ொிசத்தைச்
சதத்து அபதூட்ை ண்ணினொர். அைற்கொக ொன் , பன்மி, கொட்டுொன் பையிலற்தம
வலட்தைொடினொர் ைிண்ணனொர். அைன் பிமகு , பந்தை நொள் வபொல் , அலற்தம அம்பிற்
வகொர்த்து ைீியிட்டு லைக்கி டுத்ைொர். சுதலத்துப் பொர்த்துக் கைொன்தன நிதமச்
வசர்த்துக் ககொண்ைொர்.
பாடல் லிரக்கம்:
ங்கயம் கபொயிந்து நிற்கும் , கபருத ிக்க வைலொ சிரின் ன்னும் கொலணத்ைில்
சிலப்கபொயிவு ைதும்ப நிற்கும் , சிலகபருொனின் அடிலர்கதரப் புமத்வை லணங்கிச்
கசல்யொது, இவ்லடிலர்க்கு அடினொகும் நொள் ந்நொவரொ ? ன அகத்து அன்பு கசய்து ,
ஒருலொமொக ஒதுங்கிச் கசல்றம் நம்பிொரூர் இத்ைிருக் கூட்ைத்ைிற்குப் புமகு ன்று
கசொல்ய, சிலகபருொன் ைிருலருரொல் கபருகி நிற்கும் கபரி வபற்மிதனப் கபற்றுக்
11 குங்குயிக் கய நானார் புாணம்
"கடவூரிற் கயன்மன் அடிார்க்கும் அடியன்"
பாடல் விரக்கம்:
கங்தகொற்தமச் கசஞ்சதைவல் தலத்ை கநற்மிக் கண்தணபதை சிலகபருொனின்
பூசதனக்கு ற்மைொன நல்ய ணம் ைரும் குங்குயிம் ஈகைனில் , நொன் ந்நொளும்
கபமொைகைொரு வபறு இன்று கபற்வமன். இைனினும் இன்கனொரு வபறு வயொனது என்று
னக்கு உண்வைொ? கபறுைற்குரி வபற்மிதனப் கபற்றும் வலறு , இனிப் கபமத்ைக்கது ன் ?
ன்று கூமி, அக்குங்குயித்தை லொங்குைற்குப் கபருலிருப்புதைொய்.
குங்குயிக் கய நானார் புாணம்
லட்டில்
ீ கபொன்னும் , ணிபம், கநல்லும், குலிந்து கிைப்பது கண்டு ல்தயில்யொ
கிழ்ச்சிபண்ைொள். ைொொர் ழுந்ைது கண்டு பச்சிரம் குறந்தைகளும் லிறித்கைழுந்ைன.
கயனொர் தனலி இகலன்றும் பொொல் , அப்கபொழுவை உணதலப் பக்குலம் கசய்த்
கைொைங்கினொள். வகொியின் புமத்வை துின்று ககொண்டிருந்ை கயனொர் ம்கபருொன்
கனலில் ழுந்ைருரி கொறிந்ைது வகட்டு லிறித்கைழுந்ைொர். சிீ து கம் தூக்கி நியத்ைில்
லழ்ந்து
ீ பணிந்து கைொழுைொர்.
பாடல் விரக்கம்:
வைன்கசொரிபம் யர் ொதயணிந்ை ைம் தனலிொது ைிருவுதை கநடுந்ைொயிதக்
ககொடுத்தும், லதரந்து குரிர்ந்ை இரம் பிதமதச் சூடி சிலகபருொனுக்குப் கபொருந்ைி
குங்குயிம் இடுைதயத் ைலமொது கசய்து லந்ை உதமப்புதை குங்குயிக் கயனொதப்
பணிந்து, அலர்ைம் அருரினொவய , ொனக்கஞ்சொம நொனொருதை லண்த நிதமந்ை
ைிருத்கைொண்டிதன இனி டுத்துப் வபொற்மத் கைொைங்குகின்வமன்.
12 நாக்கஞ்சா ானர் புபாணம்
"நலநிந்தததாள் யள்ல் நாக்கஞ்சானுக்கு அடிதனன்"
ாடல் யிக்கம்:
ப்பற்ம கபருஞ் கசல்லத்ைின் லரும் லரங்கள் ொவும் கபருகில , அப்கபொருள்கள்
எல்யொலற்தமபம், கங்தக நியலி சதைதபதை அமலொறி அந்ைணனொம்
சிலகபருொனின் அடிலொக லிரங்கும் படிலியொை கபருந்ைிரு உதைலர்கவர, ைம்த
அடிதககொள்ளுைற்குரிொலர் என்று கருைி , அவ்லடிலர்கள் வநொக எைதனபம்
வலண்டும் பன்வப, அலர்கரின் குமிப்பமிந்ண ககொடுத்ண லரும் பொங்கினர்.
நாக்கஞ்சா ானர் புபாணம்
கொயம் லரர்ந்ைண. அந்ை பசுங்ககொடிபம் லரர்ந்ைண. ககொடிப் பைப் பந்ைல் என்பண வபொல்
கபண் லொற ணப்பந்ைல் ைொவன பக்கிம் ? ொனக் கஞ்சொமர் ைம் கதரப் பருலம்
லந்ைணம் ைக்க இைத்ைில் ணம் படித்ண கிற வலண்டும் என்று லிரும்பினொர்.
சிலகபருொனிைத்ண அன்புதைலொகி ஏர்வகொன் கயிக்கொ நொனொர் என்பலர்
ொனக்கஞ்சொமருதை கரின் அறதகபம், அமிதலபம், அலர்கள் குயப்கபருததபம்
வகள்லிபற்று பைிலர்கதர அனுப்பித் ைக்கு அப்கபண்தண ணம் வபசுொறு
கசய்ைொர்.
ாடல் யிக்கம்:
ைம் வ ரு கரின் கூந்ைதயத் ைிருண நொரன்று ப்பற்ம ொலிைிொருக்கு அரிந்ண
ககொடுத்ை கபருதபதை ொனக்கஞ்சொம நொனொரின் கபருததப் வபொற்றுைல் என்
அரலில் இலுலைொகுவொ ? ஆகொண. கபொருந்ைி நிய கலடிப்பிவய சிைறுண்டு சிந்ைி
ொலடுதலக் கடித்ைிடும் வபொண வகட்கப்படும் `லிவைல்` என்னும் ஒதசத அன்பு ீ ணர்ந்ை
உரிதொல் வகட்க லல்யொொ அரிலொட்ைொ நொனொரின் ைிமம் பற்மி இனிச்
கசொல்யலுற்வமன்.
13 அரிவாட்டா ாணார் புாம்
“ஞ்சா வாட்டான் அடிார்க்கும் அடியன்”
தாடல் விபக்கம்:
நல்ய கசங்கீ தபம் , தூ ொலடுவும் , அரிசிபம் சிந்ைிப் வபொைொல் , 'ம்த அல்யல்
ைீர்த்து ஆட்ககொர லல்யொொகி கபருொன் இன்று ைிருலபது கசய்ைிடும் அப்வபற்தம ,
ல்தயில்யொை ைீதபதை அடிவன் இங்குப் கபற்மிவயவன ' ன்று கசொல்யி, இைற்கு
இதுவல ைீர்லொகும் ன்று உைனொக இடுப்பில் கசருகிிருந்ை ைம் அரிலொதர டுத்துத்
ைது கழுத்ைில் ொட்டித் ைன் ிைற்மிதன அரில் உற்மொர்.
அரிவாட்டா ாணார் புாம்
ைொம் கசய்து லரும் கைய்லத் ைிருப்பணித ட்டும் ப்கபொழுதும் வபொல் ைலமொது கசய்து
லந்ைொர். லறுத நொளுக்கு நொள் அைிகொிற்று. அந்ை நிதயிலும் அடிொர் சற்று கூை
னம் ைரலில்தய. கூயி ஆட்கதர தலத்து வலதய லொங்கி நொனொர் கூயிக்கு கநல்
அறுக்கும் பணிில் இமங்கயொனொர். கூயி வலதய கசய்து கிதைக்கும் கநல்யில்
கசந்கநல்தயக் வகொில் தநவலத்ைித்துக்கும், கொர்கநல்தய ைம் உணலிற்கும் தலத்துக்
ககொள்லொர்.
இங்ஙனம் லறுததபம் ஒரு கபொருதொக ண்ணி லொழ்ந்து லரும் நொரில்
இலருக்கு இதமலனின் வசொைதன ற்பட்ைது. கைொண்ைர்க்குக் கிதைத்ை கூயி பழுலதும்
கசந்கநல்யொகவல கிதைத்ைது. நொனொருக்குப் கபருிைம் ைொங்கலில்தய. கசந்கநல்
பழுலதைபவ வகொிலுக்கு லறங்கினொர். இைனொல் இலது குடும்பத்ைிற்கு அரிசி
இல்யொற் வபொனது. அடிொர் கீ ததப் பக்குலம் கசய்து சொப்பிைத் கைொைங்கினொர்.
தாடல் விபக்கம்:
ைது பன்னிதயொ இைம் நியகலடிப்வபொக , பைல்லனொொ சிலகபருொன் அபது
கசய்ைிைக் ககொண்டுலச் கசன்ம கசந்கநல்யின் அரிசி சிந்ைிைவும் , ொலடுலிதனக்
கடித்ையொல் ஆ "லிவைல்" னும் ஓதச ைம் கசலிில் வகட்கப் கபற்மிைவும் லல்ய
கைொண்ைொ அரிலொட்ைொரின் ைிருலடியர்கதரத் கைொழுது, லொழ்த்ைி, ைிருலருள் சிமந்து
ன்றும் லொழ்ந்ைிருக்கும் ஆனொ நொனொரின் கசயிதன ொன் அமிந்ைலொறு வபொற்மத்
கைொைங்குகின்வமன்.
14 ஆான ானார் புபாணம்
"அல நிந்த புல் நங்லை ஆானற்கு அடியனன்."
ாடல் யிக்ைம்:
ைிருத்ைபம டுத்ை வலய்ங்குறல் ன்னும் இதசக் கருலிினில் , ம்கபருொனின் ந்து
ழுத்ைிதனபம், கைொடுத்ை பதமொக , ழு சுலரிதசகரின் சுருைி லிரங்கிை லொசித்து ,
அைனொல் வலறு லறிில் கசல்யொல் இதசினொல் ைடுக்கப் கபற்ம இங்கிற்கபொருள் ,
நிதயிற் கபொருள் ஆகி ல்யொபம் கபொருந்ை லரும் , ைம் கருதணபைன் கூடி
இதசொ அபைிதன , வகட்வபொர் கசலிொக் ககொடுத்து லருபலொன ஆனொர் ஆங்கு
எரு நொள்.
ஆான ானார் புபாணம்
அப்கபொழுது கொர் கொயம்! பல்தய நியம் பூத்துக் குலுங்கும் புது யர்ச்வசொதய வபொல்
கொட்சி அரித்ைது. ஆங்கொங்வக ககொன்தம ங்கள் புது யர்கதரத் ைொங்கி லண்ணம்
றிலுமக் கொட்சி அரித்ைன. ஆனொர் பல்தய நியத்ைின் இற்தக றியில் -
இன்பத்தை அரிக்கும் லண்ண யர்கரின் நறுலொசதனில் உள்ரத்தைப் பமி
ககொடுத்ைொர். ைம்த மந்து வலய்ங்குறயின் இன்ப இதசத இனிதொக ழுப்பி
லொசித்துக் ககொண்வை இருந்ைொர். அப்கபொழுது ஆனொர் பொர்தல ககொன்தம த்ைின் ீ து
பைிந்ைது. அம்த்ைியிருந்ை யர்கள் ககொத்து ககொத்ைொக ொதய வபொன்ம லடிலத்ைில்
கைொங்கிக் ககொண்டிருந்ைன. ந்வநபம் சிலதனப் பற்மிபம் , ைிருகலண்ணற்தம
ீ பற்மிபம்
ண்ணிக் ககொண்டிருக்கும் ஆனொர்க் கண்களுக்கு ககொன்தம த்ைின் லடிலத்தைப்
பொர்த்ைதும் ககொன்தம ொதயத அணிந்ை சிலகபருொன் ழுந்ைருரி இருப்பது வபொல்
வைொன்மிது.
"அடினார் ம ாடுத்த ய ாயணம் நரந்ததற்கு ஈடு மெய்ன தம் நரயி, நக் ள்,
மொத்துக் லடன் தன்ரபம் ெியடினார்க்கு அர்ப்ணம் மெய்த யணி ர்."
ாடல் யிக்கம்:
அருட் கூத்ைிற்றும் கபருொன் அணிைற்குரி ைிருவனிப் பூச்சொகி சந்ைனக் கொப்பு
அணிபம் கைொண்டிற்கு, இன்று எனக்குத் ைதை வநர்ந்ைிடினும், கல்யில் வைய்ப்பைற்கு உரி
என் தக ைதைின்மி உள்ரது. என்று நிதனந்து , லட்ைொகத் ைிகழ்ந்ைிருக்கும் சந்ைனக்
கல்யில் ைம் பறங்தகதப் வபொர்த்ை வைொல் , நம்பு, எலும்பு எல்யொம் உொய்ந்து கதந்து
வைபொறு வைய்த்ைொர்.
பர்த்தி ானார் புபாணம்
ாடல் யிக்கம்:
அகன்ம சந்ைனப் பொதமில் தலத்துத் ைம் பறங்தகத அன்று வைய்த்ைலரும் ,
லயிதபதை வபொர் லம்
ீ லிரங்கும் ொதனொல் உயகொலைற்ககனத் வைர்ந்கைடுக்கப்
கபற்ம லருொன அன்பர் பர்த்ைிொர் ைிருலடிகதர லணங்கி , வகங்கள் சூழும்
நறுணபதை வசொதயகள் சூழ்ந்ை ொைங்கதரக் ககொண்ை லைிகதரபதை
ீ
ைிருப்புகலூர் என்னும் பைிில் வைொன்மி அந்ைணர் கபருொனொம் பருக
நொனொரின் கைொண்டிதன இனிப் வபொற்மல் கசய்கின்வமன்.
16 பருக ானார் புபாணம்
"பருகனுக்கு அடியனன்"
ாடல் யிக்கம்:
கபொழுது லிடிலைற்கு பன்பொக எழுந்து , தூ நீரில் பழ்கிச் கசன்று , ைம்கபருொனின்
ைிருபடிவல் பிதமபயவும் ைிருச்சதைிைத்து பதகலிழ்ந்து யர்கின்ம கசவ்லி
பொர்த்து, எடுத்ை அரலற்ம யர்கதர கலவ்வலமொகத் ைிருப்பூங்கூதைகரில் வசர்ப்பொொய்.
ாடல் யிக்கம்:
பொம்பணிந்ை ைிருலததபதை கபருொதனப் வபொற்மி லறிபட்ைைன் பனொக ,
அலருதை ைிருலடி நிறற்கீ ழ் இன்புற்மிருக்கும் பருக நொனொரின் உண்தத்
கைொண்டின் கநமிிதன லணங்கி , இனி லஞ்சதனியொை கநஞ்சுதைலர்பொல் வைொன்மி
நிற்கும் சிலகபருொதனத் ைது கருத்ைில் ககொண்டு , உருத்ைி ந்ைிம் ககொண்டு
லறிபட்ை அன்பர் உருத்ைி பசுபைி நொனொர் பணிந்ை கபருததச் கசொல்கின்வமன்.
17 உருத்திபசுதி ானார் புபாணம்
"உருத்திப சுதிக்கு அடியனன்"
இளயினார் திருப்தனர் : -
ாைல் யிக்கம்:
அரி தமப் கபொபேரொ உபேத்ைி ந்ைித்தைக் ககொண்டு , ைிபேொலும் பன்மிொய்ச்
கசன்று உணொச் வசலடிதப் வபொற்மிடும் தூைொன அன்புைன், இதைமொது அவ்வுபேத்ைி
ந்ைித்தை ண்ணுைதயவ லிபேம்பி கநஞ்சினொகி , அைதனவ ஓதுகின்ம பணிில்
ைதய நின்மொர்.
ாைல் யிக்கம்:
கூர்த கபொபேந்ைி பத்ைதயச் சூயப்பதைதபதை சிலகபபேொனின் அபேவக ,
அபேரொல் லிரங்கி லொழ்கின்ம உபேத்ைிபசுபைிொர் ைம் கைொண்டின் சீ ர்தத லணங்கி ,
இப்பொல் ஒரிபதை ைில் சூழ்ந்ை ைில்தயப்பைிின் ல்தயில் "நொதரப் வபொவலன்"
னச் கசொல்யி லொழ்வு கபற்மைிபேநொதரப் வபொலொரின் ைிமத்ைிதன இனி கொறிகின்மொம்.
18 திருாளப்பாயார் ானார் புபாணம்
"செம்ளநபன திருாளப் பாயார்க்கும் அடிபனன்"
ாைல் யிக்கம்:
ைிருப்னன்கூர் னும் ைிருப்பைிின்கண் ழுந்ைருரிிருக்கும் சிலவயொகநொைப் கபருொனின்
ைிருலடிகரில் ிக அன்னமி நிதனவுற்று அங்குச் கசன்று , லிருப்பிகனொடும் ைது
பணிகளுள் வலண்டுலனலற்தம அங்குச் கசய்லைற்கு னத்ைில் ககொண்ை கொையினொல் ,
சிந்தை எருதப்பட்டு , ஆைனூரினின்றும் னமப்பட்டுச் கசன்று , அவ்வூரின் அருவக லந்து
வசர்ந்ைொர்.
திருாளப்பாயார் ானார் புபாணம்
ைிரும்னம் வபொது ஊருரின் நடுவல கபரும் பள்ரம் என்று இருக்கக் கண்ைொர். பள்ரத்தை
பொர்த்ைதும் நந்ைனொர் உள்ரத்ைில் எரு நல்ய ண்ணம் பிமந்ைது. ஊற்றுக்வகற்ம
பள்ரொன அவ்லிைத்தைச் சீ ொக கலட்டிக் குரொக்கத் ைீர்ொனித்ைொர். இகலன்றும்
பககயன்றும் பொொல் சிலநொத்தைச் சிந்தைிவய ககொண்டு பள்ரத்தை சுலொி
னஷ்கணிொக்கினொர். ண்ணிதை ண்ணிபடிச் கசய்து னடித்ைொர். ஆைனூருக்கு
ைிரும்பினொர்.
ாைல் யிக்கம்:
குற்மம் கபொருந்ைி உைதய லிடும் கபொருட்டுத் ைீில் குரித்ைருரி , வல் ழுந்து ,
குற்மற்ம தம னனிலர் ஆகி , கூத்ைப் கபருொனின் ைிருலடிகதர அதைந்ை
ைிருநொதரப்வபொலொரின் எரி கபொருந்ைி ைிருலடிகதர லொழ்த்ைி , அலர்ைம் துதண
ககொண்டு, இருலிதனொம் கிற்தம அறுக்க னன்மலொகி ைிருக்குமிப்னத்
கைொண்ைர்ைம் ைிருத்கைொண்டின் இல்தப இனி உதப்பொம்.
08 எித்த ானார் புபாணம்
"இல நிந்த வயல் ம்ி எித்தர்க்கு அடிவனன்"
ாடல் யிக்ைம்:
தறினொல் கசறிப்புற்று ஏங்கும் நியவுயகின்கண் , வ்லிைத்தும் நிதயகபற்ம
தசலசகநமி ைதறத்து ஏங்கத் ைீப்வபொல் எரிர்கின்ம சதைபடிதபதை
சிலகபபேொனின் அடிலர்களுக்கு, வநத்ைகொை ைீங்குகள் வநர்ந்ை கபொழுது , தயிைத்து
இபேக்கும் குதகில் லொழும் சிங்க று வபொய கலரிப்பட்டு , அத்துன்பம் கசய்ைொது
லயித அறிபொறு அலர்கதர அறித்து , அத்துன்பத்ைினின்றும் நீக்கும் பறதொன
திருக்குிப்புத்ததொண்டர் ொனொர் புபொணம்
ொடல் யிக்கம்:
சிமப்புிக்க ைிருக்குமிப்புத் கைொண்ைனொர் கசய்ைருரி ைிருத்கைொண்டிதன அடிவன்
லணங்கி, உயகம் உய்த் ைந்தைொரின் கொல்கள் அறுொறு லொரொல்
கலட்டி சண்வைசுல நொனொரின் ைிமத்தைச் கசொல்கின்வமன். வபருரின் ைிமங்ககொண்ை
கய்டிொர்கள் எம் கபருொதனப் பித்ைன் என்வம ைொபம் பிைற்றுகின்மதொல் ,
அப்கபருொனின் உண்தத் ைன்தத பற்றும் அமிந்து கசொல்ய இதசந்து எழுலொர்
ொலர்? ருலரும் இயர் என்பைொம்.
20 சண்டேசுப ானார் புபாணம்
"மநய்ம்மநடன திருடநி யமிோ ிற்க
மயகுண்மேழுந்த தாமததாள் நழுயிால் எிந்த
அம்மநனான் அடிச்சண்டிப் மருநானுக்கு அடிடனன்."
ாேல் யிக்கம்:
அண்ங்கலக்ககல்ொம் டதபொகித சிபகபேணொனும் , சூழ்ந்ட எநி படிபில் வடொன்ி
ிற்கும் பிசொசபேணதத் கடொண்ர்கலக்ககல்ொம் டதபொக ஆக்கி , "ொம் உண்
டிபேபபடின் ணிகுடிபம் உடுப்வும் சூடுபவும் ஆ இதப தொவும் உக்கொகும் டி
டந்து, அபற்றுன் சண்டீசன் னும் டபம் டந்வடொம்" ன்று டிபேபொய் ணர்ந்து டம்
இநம்ித பிநங்கும் சதணீ டிபேந்ட ககொன்த ணொததத டுத்து , அபபேதத
அனகித ீண் டிபேபடி ணீ து சூட்டிதபேநிொர்.
டிபேச்வசய்ஞ்ஜலூர் ன்து சிப்பு ணிக்கப் னம் கபேம் டம். இத்டம் வசொன ொட்டிவ,
ணண்ஞிதொற்ின் கடன்கததிவ வசொனர்கலக்குத் டதகணொக பிநங்கி பந்டது.
ண்ஞிற்கு கணல் இதசபம் , ொிற்கு ல் இன்சுதபபம் , கண்ஞிற்குப் தன் கபேகும்
எநிபம், கபேத்டிற்குப் தன் கறும் டிபேதபந்கடழுந்தும் , பிண்ஞிற்கு ணதனபம் ,
வபடத்டிற்குச் தசபபம் தொப வொல் ணண்ணுகத்டிற்குப் தொக பிநங்கும்
கபேதணணிக்கது டிபேச்வசய்ஞ்ஜலூர்.
சி சணதங்கநில் கன்தக் கண் டொய் சு , ொல் சுப்து வொல் பிசொசபேணதப்
ொர்த்டதும் ஆபிங்கள் ொல் கொனிபம். டது அபேவக பந்து சுக்கள் ொல்
கொனிபதடக் கண் பிசொசபேணர் அப்ொத பஞொக்கொணல்
ீ ணன் இதபனிொட்டிற்குப்
தன்டுத்டிொல் ன்? ன்று ண்ஞொொர். அத்டி ணத்டடிதில் குநிர்டபேம் ினதக்
கண்ொர். ஆண்பனுக்கு அந்ட இத்டிவவத வகொதில் என்த அதணக்கச் சித்டம்
ககொண்ொர். ணண்ஞிதொற்ங்கத ஏத்டிிபேந்து ல் ணஞல் டுத்து பந்து ிங்கம்
என்த படித்டொர்.
ாேல் யிக்கம்:
டம்ொல் பந்து ணிகவும் ககொடித கசததச் கசய்ட டந்தடதின் கொல்கதந ,
ணழுபொபடத்டொல் கபட்டித ணதச்சிறுபர் , அவ்வுலுவவத சிபகபேணொின்
டிபேதணந்டர் ஆதிொர். இந் ிததணதத தொபவ அிந்டொர் ? எபேபபேம் அிதொர். இவ்
பொற்ொல் கசய்தத் டக்கது என்று உண்டு ன்ொல் அஃது , ஈில்ொட
சிபகபேணொித்து பழு அன்ிதபம் கசலுத்டித அடிதபர்கள் கசய்டதொவும்
டபணொகும் ன்வடதொம்.
21 திருாவுக்கபசு ானார் புபாணம்
"திருின் செம்மநயன செம்மநனாக் சகாண்ட
திருாவுக்கமபனன் தன் அடினார்க்கும் அடியனன்."
ாடல் யிக்கம்:
கபேந்டத அவ்பதணதத்டல் , சப்ல் ணக்க டபேபட்த்து
ீ அணர்ந்டபேக்கும்
இதபரின் டபேபபேநல், ற்கு இததந்து அர்ந்ட கசந்டணனன் இித கசல்பநம்
ககண் டபேப்டக ணதததப் டிதபேநித பததில் , "டபேவுக்கசு" ன்று
உது கதர் பேம் பிபேம்புணறு ல உகங்கநிலும் தகறுபடகுக!
ல்ர்க்கும் பிதப்பு உண்குணறு வணகம் டபலம் பில் ஏர் எ லந்டது.
திருாவுக்கபசு ானார் புபாணம்
ம் கும் கசய்ட அபேந்டபத்டல் அபடம் கசய்ட டணக்தகவத! ன் குலுள் புகுந்து
உத பபேத்தும் இக்ககடித சூத வதிதத் டீர்த்துக் கத்டல் வபண்டும் ன்று
கண்கநில் ீர் ணல்க வபண்டி ன்ள் ணபேள் ீக்கதர்! டகபடதர் சவகடதப்
ர்த்து வணலும் உநம் உபேகள். புகணரிந்ட புண்ஞிதது கன்டிகதந தத்து
ணர்க்தகக் கூப்ித் கடலது இதஞ்சன் டகபட. ணபேள் ீக்கதர் டபேவணிததத்
கடட்டு ல் ககள்தகதில்து புச்சணதப் டுகுனதில் பிழ்ந்து அதது
அல்லூற்ய். இவணல் லந்டபேப்தக! ன்று கணனந்டள்.
ாடல் யிக்கம்:
லொட்பதை பிற்றும் கைொறியினொகி அலர் அைனொல் லந்ை கபொருள் லருலொய்
அதனத்தைனேம், கபருத கபொருந்ைி ைிருனடிதனேம் ைிருலடிதனேம் கொண இயொை
ொல் அன் ஆகி இருலதனேம் கைொண்ைொளும் சிலகபருொனின் அடிலர்களுக்கு ,
நொளும் ைம் உள்ரத்து ழும் வபன்பினொல் கபொருந்ைி , ககொதை ிகுைிொல் ககொடுத்து
லரும் கைப்பொடுதைலர்.
கணல்தண வல் டண்தண ணகும் குநிர் வு வல் வுக்கசபேக்கு இன்த்தடக்
ககடுத்டது.
பட்வசுபரிம்
ீ ஆக்கடல் ககண் வுக்கசர் , ச ட்கள் அத்டபே
கரிவவத டங்க , தந்டணழ்ப் ணததல் பனட்டு உனபப் ஞி கசய்து
ககண்டிபேந்டர். வுக்கசர் , டபேபடதகத் டத்டல் லந்டபேநிதிபேந்து ணதப்
டிப் ஞிபதடக் வகள்பிபற்ன் ணன்ன்! ல்பதகப் த சூன , ணங்க
பத்டதங்கள் எக்க டபேபடதகதத அதந்டன் ல்ப ணன்ன்! டபேணத்ட
டங்கதிபேக்கும் வுக்கசர் ணடிதில் பழ்ந்து
ீ பஞங்க லந்டன். ிதன
கபேத்டபேநப் ிர்த்டடடன். அபது அபேதநபம் , அன்தபம் கற்ன் ; பக்ட
கதித உஞர்ந்டன். சபவண உபேகபடுத்து கசந்டணழ்ச் கசல்பரின் கபேதஞ
உள்நத்டவ கட்டுண் ல்பன் , அன்ததின் அன்பு அபதஞப்ிவ சக்கத் டபித்ட
ணனத வன்.
வகதித பம் பந்து டபேபன் க்டப் னணக ன் இபே ஜபர்த்டகலம் , டணழ்ப்
டகத்டல் பன
ீ அனகத ற்த் துடத்டர். அப்டிகள் , டபேபனணனதததச்
ீ
வசடர் டீதகக்வக வசர்கன்வ ன் ஈற்டிதிதக் ககண் டபேத்டண்கப்
டகம் டிர். டபேபனணனத
ீ அன்ர்கள் இபே சபன் அடிதர்கலம் டங்குபடற்குத்
டித்டிதனகத டபேணங்கதந ற்டு கசய்டர். இண்டு ணங்கநிலும் ஆண்பன்
ஆடதபம் அடிதர் துடதடதபம் சப்க ந்ட. இபேபபேம்
அத்டத்டவவத சகம் டங்கதிபேந்து டபேத்கடண்டுகள் புரிந்து பந்டர்.
அப்டிகள் அன்பு வண , ஆலதப் ிள்தநதரிம், ணசு டிந்ட உலும் , தூச டிந்ட
ககள்தகபம் ககண்டு பலம் பஞ்சக கஞ்சம் ககண் ணதததில் பல்
சணஞர்கதந எனக்க , தூய்தணபம், பய்தணபம் ணக்கத் டங்கள் கசல்பது ன்ன்று.
அக்ககடிதபர்கள் க்கு இதனத்ட ககடுதணகள் கஞக்கங்க. வடபரீர்! அங்கு
கசல் வபண்ம். அடிவதன் எபேவதும் அடற்கு சம்ணடக்க ணட்வன் ன்று
கணனந்டர். அப்வ! டபேசத அண்ஞதபம் , டபேத்கடண்ர்கதநபம்
டபேகபண்ஞ ீற்தபம் வற்றுகன் ஆற்ல் ணக்கபர்கள் ண்டிதண வடபிபம் ,
அதணச்சபேம்! அபர்கள் அதனப்ிற்கு இஞங்க , வரில் கசல்படல் க்கு பலும்
வ்பிட இர்டும் ற்து! சணஞத்தட ம்ி அடர்ணத்டல் உனலும் ண்டித
ணன்தக் ககண்வ அச்சணஞர்கநின் கசபேக்தக அக்குவபன்.
தாடல் ிபக்கம்:
அலனுதை லடிலம் ல்யொம் நம்ிைத்து அன்பு ககொண்ை லடிலம் ன்றும், அலனுதை
அமிவு ல்யொம் நம்தவ அமிகின்ம அமிவு ன்றும் , அலனுதை கசல்கள் ல்யொம்
நக்கு இனிலொகும் ன்றும் கூமி , அலனுதை நிதய இத்ைன்தொனது அைதன நீ
அமிலொொக, ன அருள்கசய்லொொய்.
ாடல் யிக்கம்:
ஆண் அசன் பற்த , அம்பிபர் கபேணின் ணஞபதத ணர்
கணன்தணத சபந்ட டபேபடிகதநக் தகதத் கடலது அத்துதஞதில்
அபபேதத அடிதபகத தன் அந்ட பதகதல் டுத்துதத்வடன். அம்வண
பிபரின் ணஞபதத ணர் வன் கணன்தணத டபேபடிகதநக் தகதத்
கடலது, இிக் குச்சத தரின் அநபற் கபேதணபதத டபேத்கடண்டின்
கசதற்தச் கசல்த் கடங்குகன்வன்.
22 குச்சிற ானார் புபாணம்
"பரும்ி குச்சிற தன் அடினார்க்கும் அடியனன்"
ாடல் யிக்கம்:
லிதன லறிப்பட்ை நிதயில் வைொன்மி நொன்கு குயத்ைலர்கரொக இருப்பினும் ,
அவ்லவ்கலொழுக்க கநமிினின்றும் நீங்கிலர்கரொக இருப்பினும் , சிலகபருொனிைத்ைில்
நிதயகபற்ம அமிவுதைலர்கள் என அமிப் கபமின் , அலர்கதர னம் கபொருந்ைப்
பணிந்து லணங்கும் கசய்தகிதன உதைொர்.
ாடல் யிக்கம்:
பொண்டின் உற்ம கலப்பு நீக்கம் பையொக வநர்ந்ை பலதக லொைங்கரிலும் வைொல்லிபற்ம
சணர்கதர, லயி கழுத்ைில் , அலர்கள் இதுகொறும் கசய்து லந்ை ைீதகரினின்றும்
நீங்க, அைன்கண் ஏற்றுலித்ை குயச்சிதமொரின் ஆற்மதய , இதுகொறும் எவ்லதகில்
வபொற்மி கசய்து லணங்கிவனன் ? ஒருலதகிலும் வபொற்மி கசய்வைனல்வயன். இனி
நொன்தமகரிலும் கூமப்கபற்ம அமங்கதரப் வபொற்மி கிழும் கபருிறதயக்
குறும்பரின் ைிருலடிகதரப் வபொற்மத் கைொைங்குகின்வமன்.
23 பருநிமலக்குறும் ானார் புபாணம்
"பருநிமலக் குறும்ற்கும் அடியனன்"
இலயர் திருப்பனர் : -
இலயினார் திருப்பனர் : -
ாடல் யிக்கம்:
அடிலர் பயரும் லந்து கூடி உண்ண உண்ணத் கைொதயொைலொறு அபது ஊட்டிபம் ,
அலர்கள் ைத்ைக்ககனக் ககொண்டு கசல்லுைற்கு வலண்டி கபருஞ்கசல்லங்கதர பகந்து
ககொடுத்தும், ைம்தச் சிமிொக தலத்து நைந்து ககொள்ளுலர் , லண்டுகள் கபொருந்ைி
கூந்ைதயபதை உதம்தொரின் கணலொகி சிலகபருொனின் சிலந்ை
ைிருலடிகரொகி ைொத யர்கதர, னொகி யரில் தலத்துப் வபொற்றும் கபற்மிொர்.
பருநிமலக்குறும் ானார் புபாணம்
ாடல் யிக்கம்:
உிர்க் கொற்தம லொங்கவும் , நிறுத்ைவும், லிைவும் பின்ம வொக பற்சிொல் ,
பதலொரின் கணலொ ஆரூரின் ைிருலடிகதரப் பிரிொது கபொருந்துைற்குத்
ைிருக்கிதயின்கண் லற்மிருந்ைருளும்
ீ சிலகபருொனின் ைிருலடிப் வபற்தம அதைந்ை
கபருிறதயக் குறும்பரின் ைிருலடிகதர லணங்கிச் , சொயொல் ிதயப் புமங்கண்ை
கல்யி கரொொகி, ொதறபம் குிதயபம் ஒத்ை கசொற்கதரப் வபசும் கொதக்கொல்
அம்தொது லயொற்தம இனிக் கூறுலொம்.
24 காரக்கால் அம்ரார் புாணம்
"பபார்க்கும் அடிபன்"
பாடல் விரக்கம்:
ைதயினொல் நைந்து கசன்று கபபேொன் ளந்ைபேரிிபேக்கும் கிதய தயின் வல்
றும் கபொளது , கிழ்ச்சி ீ தூர்லினொல் அன்பு வன்வலும் கபபேக , இரம் பிதமொகி
ொதயத அணிந்ை லில்தயப் வபொன்ம கநற்மிிதன உதை இதமலனின் இை
பேங்கில் அர்ந்ைிபேக்கும் பொர்லைிம்தின் ைிபேக்கண் பொர்தல அப்கபொளது
கபொபேந்ைிது.
காரக்கால் அம்ரார் புாணம்
கொதக்கொல் லரம் கபபேகும் வசொற நொட்டிவய உள்ர எபே ைிபேநகம். அந்நகரிவய சிமந்து
லிரங்கி அமகநமி ைலமொை லணிகர் குடிில் ைனைத்ைனொர் ன்னும் கபரிலர் எபேலர்
லொழ்ந்து லந்ைொர். இவ்லணிகபேக்கு ைிபேகதரப் வபொன்ம வபகறில் ககொண்ை புனிைலைி
ன்னும் எபே கள் இபேந்ைொள். லிதரபம் பிர் பதரிவய கைரிபம் ன்பது வபொல்
புனிைலைிொர் றதய கொறி வபசும் வபொவை சிலனடிொரிைம் அரவு கைந்ை
அன்புதைலொய் இபேந்ைொள்.
பாடல் விரக்கம்:
பைலும் படிவும் இல்யொை இதமலன் அபேட்கூத்து இற்றும் கபொளது , அலர் ைிபேலடிக்
கீ றிபேந்து பண்ணதந்ை பொைல்கதரப் பொடிகிளம் அம்தொரின் எரி லிரங்கும்
யதன ைிபேலடிகதர லணங்கிக், குரிர்ந்ை நீர் நிதமந்ை லல்கள் சூழ்ந்ை ைிங்களூரில்
லொளம் அப்பூைிொொம் ஞொனப் கபபேபனிலர் கசய்ை ைிபேத்கைொண்டிதன இனிச் கசொல்யத்
கைொைங்குகின்வமன்.
25 அப்பூதினடிகள் ானார் புபாணம்
"ஒரும்ி அப்பூதி அடினார்க்கும் அடியனன்"
ாடல் யிக்கம்:
நொலசரின் ைிருலடிலிதனக் கொணொைலொினும் , நிதயகபற்ம சிமப்பிதன உதை
அப்கபருந்ைதகொரின் ைிருத்கைொண்டின் ைிமத்ைிதனபம் , இதமலன் அலருக்கு லறங்கி
இனி அருதரபம் வகட்டு , அலர்ைம் ைிருப்கபொல் ைிருைங்களும், ைண்ணர்ப்
ீ பந்ைலும்
பையொக உள்ர ல்தயற்ம அமங்கதரச் கசய்து, அம்பதமதில் லொளம் நொரில்.
ாடல் யிக்கம்:
ொன் கன்தமக் தகில் ககொண்ை சிலகபருொனின் ைிருலடிகதர, ைிருநொவுக்கசதத் ைம்
குரு பைல்லொகக் ககொண்ைதொல் கபற்ம வன்த கபொருந்ைி அப்பூைி அடிகரொொம்
தமலரின் ைிருலடிகதரப் வபொற்மி , கொடு வபொயப் பூத்ைிருக்கும் ைொத
யர்கதரபதை குரங்களும் லல்களும் சூழ்ந்ை ைிருச்சொத்ைங்தகில்
வைொன்மிருரி நொன்தமில் லல்ய ைிருநீய நக்கரின் ைிருத்கைொண்டிதன இனிச்
கசொல்யத் கைொைங்குகின்வமன்.
26 திருீ க்க ானார் புபாணம்
"ஒிபுல்சூழ் சாத்தநங்கக ீ க்கற்கு அடியனன்"
ாைல் யிக்கம்:
ணதபிதொர் கசய்ட கசதில் உள்ந அன்த ணத்டில் ககொள்நொடபொத பந்நூல்
அஞிந்ட ணொர்ிொத டிருீ க்கர் , இது டகொட கசதொகும் ன் ண்ஞங்
ககொண்டொல், அம்ணதபிதொர் டம்தண பிட்டு ீங்குணொறு துப்பர்.
பாடல் விரக்கம்:
கங்தகொற்தமச் கசஞ்சதைவல் தலத்ை கநற்மிக் கண்தணபதை சிலகபருொனின்
பூசதனக்கு ற்மைொன நல்ய ணம் ைரும் குங்குயிம் ஈகைனில் , நொன் ந்நொளும்
கபமொைகைொரு வபறு இன்று கபற்வமன். இைனினும் இன்கனொரு வபறு வயொனது என்று
னக்கு உண்வைொ? கபறுைற்குரி வபற்மிதனப் கபற்றும் வலறு , இனிப் கபமத்ைக்கது ன் ?
ன்று கூமி, அக்குங்குயித்தை லொங்குைற்குப் கபருலிருப்புதைொய்.
அன்ிவு ம்கருணொன் ொதொர் கபிவ ழுந்டருநி , கடொண்வ! இவடொ ன்
உம்தப் ொர். உன் பொழ்க்தகத் துதஞபி ஊடித இந்டபி ணற்தத
இங்கநிகல்ொம் ககொப்புநங்கள் வடொன்ிதிருப்தடக் கொண்ொதொக! ன்று டிருபொய்
ணர்ந்து டணது கபண்ஞ ீறு அஞிந்ட வணிதிவ இருக்கும் ககொப்புநங்கதநக் கொட்டி
ணதந்டொர் ம்கருணொன்! ொதொர் கவு கதந்து டிடுக்கிட்டு பினித்டொர். டம் டபற்த
ண்ஞி பருந்டிொர். ஆதத்தட வொக்கி ஏடிொர். அொத பழ்ந்து
ீ பஞங்கி ழுந்து
டன் டபற்த ண்ஞி ணம் பொடிொர்.
ாைல் யிக்கம்:
அடிதணத் டித்டில் சிந்டபொ டிருச்சொத்டணங்தகதில் வடொன்ிதருநித
படன்தணபதத கரித டிருீ க்கரின் டிருபடிகதந பஞங்கி , அத்துதஞதிொல்
இரு ிப்புதத அந்டஞொபம் பிதக்ககொடிதத உதர்த்டித சிபகருணொித்து ண
எருதண ககொண்டு உஞர்கின்பொபம் பொழ்ந்ட ணிந்டிதொர் கசய்ட டிருத்கடொண்டிதச்
கசொல்த் கடொங்குவபொம்.
27 நிந்தினடிகள் ானார் புபாணம்
"அரும்ி நிந்தி அடினார்க்கும் அடியனன்"
ாேல் யிக்கம்:
கசன்று லணங்கி, அன்பு ீ தூர்ந்ை பத்ைிதபைன் கபருதபதை இதமலதத் ைொழ்ந்து
ழுலொர், அடுத்து நிகற இருக்கும் லிதரலின் அமிகுமிொக னத்ைில் ழுந்ை குமிப்பொல்
ைொம் கசய்து லரும் ைிருத்கைொண்டின் பொங்கு பயவும் கசய்து வபொற்மி அங்குத்
ைங்குலொொய், ண்ணற்ம லிரக்குகதர ற்ம வலண்டும் ன னத்துள் ற்பட்ை
கருத்ைிற்கு இத அதைச் கசய் பற்படு லொொய்.
நிந்தினடிகள் ானார் புபாணம்
அலர்கள் அலதப் பொர்த்து , தகில் கனல் ந்ைி ஆனந்ைத் ைொண்ைலம் ஆடும் உங்கள்
இதமலனுக்கு லிரக்கு வலறு வலண்டுொ ? கனல் எரி என்வம வபொதுவ ?
வலண்டுகன்மொல் குரத்து நீதக் ககொண்டு லிரக்ககரிபம் ன்று ள்ரி நதகொடினர்.
சணர்கரின் இக்வகயி லொர்த்தைகதரக் வகட்டு நிநந்ைிடிகள் கநஞ்சம் உருக
ஆயத்ைிற்கு லந்து இதமலைன பணிந்து , அமகநமிப்பவ! ந்ைொவ! ம்கபருொவன!
சணர்கரொல் னுக்கு இறிகொறிகள் ற்பட்டுலிட்ைவை! இலற்தம இச்கசலிகள்
வகைபைற்கு அடிவன் ன்னன பொலம் கசய்வைவனொ ? ொற்மி அருர, ொர்க்கம் ைொன் ொது
உரவைொ? ன்று இதமஞ்சினொர்.
ாேல் யிக்கம்:
இதன பய நன்தகதரகல்யொம் கபருகச் கசய்து லந்ை நிநந்ைிடிகள் , வ்வுயகும்
கைொழும் படிொன ைிருப்பணிகள் பயலற்தமபம் கசய்து, சிலணம் கழும் ைிருலைிகதர
ீ
பதை ைிருலொரூரின் கண் ழுந்ைருரிிருக்கும், ைதயில் பிதமபம் கங்தகபம் சூடும்
இதமலொன ைிொவகசப்கபருொனின் ைிருலடி நிறயில் லரர்கின்ம அறகி வசொைிபள்
நிதயகபமச் வசர்ந்ைொர்.
28 ிருஞாணசம்தந்ர் ாணார் புாம்
"ம்தநா ரிண்டு ாந னரும்
துனர் ல் க ான்றநான் அடினாற் பதா
எம்திான் சம்தந்ன் அடிார்க்கும் அடிபன்."
இவ்பொறு, இபர்கள் பொழ்ந்ட பபேம் ொநில் தசப சணதபம் சற்று பிதண குதந்ட
இபேக்க, வுத்டபம், சணஞபம் பன்தண கற்று பிநங்கிற்று. வபறு சி சணதங்கநொல்
வபடகி குன்ிதட. இதபவத கல் வொல் ிகொசணொகத் வடொன்ச் கசய்பம்
டிபேகபண்ஞ ீற்ின் ணகிதணபம் கபேதணபம் வொற்றுடின்ி ிந்ட கொஞப்ட்.
சிபசணதத்டிற்கு ற்ட் இத்டதகத டொங்ககொஞொத் டதர்கண்டு சிபொடபிபேடதபேம்
அபட ணதபிதொபேம் ணிகவும் ணம் பொடிர். அபர்கள் இபேபபேம் புச் சணதங்கநொல்
பபேம் டீதணகதநப் வொக்கித் டிபேகபண்ஞற்ின்
ீ ஆக்கத்தட அகிகணல்ொம் ஏங்கச்
கசய்தத்டக்க சிபப்ற்றும் கடய்ப அபேலம் ணிக்க ணகதப் கற்றுப் கபேணிடணதத
ண்ஞிர்.
ொஞர் அப்டிகத்தட தொனில் ணீ ட்டிப் ொ இதொட கசதற்றுப் வொொர். ொஞர் கண்
கங்கிொர். வபடத கபேதஞதத உஞொட தொதன உதக்க பற்ட்ட டபறு.
இந்டக் கபேபிதில் படிந்ட அநவுக்கு தப கிட்டுவணொ அபற்த பன்வொல் இடிிட்டு
பொசிப்ீொக ன்று ஜொசம்ந்டர் ொஞபேக்கு அன்பு கூர்ந்ட அபேநி பொழ்த்டிொர். ொஞர்
பன்வொல் தொனில் ண் அதணத்டப் டிகம் ொடிொர். அடகண் ொஞபேதத
உபிர்கலம், சுற்த்டொர்கலம் டங்கள் டபற்த உஞர்ந்டர். ஜொசம்ந்டபேதத
ொடங்கநில் பழ்ந்ட
ீ பஞங்கி , டங்கள் டபற்றுக்கு ணன்ிப்புக் வகொரிர். அங்கிதிபேந்ட
சிபதொத்டித புப்ட் ஜொசம்ந்டர் டிபேச்சொத்ட ணங்தகதத அதந்ட , டிபேீக்க
ொதொதக் கண்டு ணகிழ்ந்ட வபறு டங்கதநத் டரிசித்ட பண்ஞம்
கசங்கொட்ங்குடி பனிதொக டிபேணபேகல் ன்னும் டத்தட பந்டதந்டொர். டிபேணபேகல்
வகொதில் ணத்டில் டங்கிதிபேந்ட ப்வொடம் இதபத பனிட்டு பந்டொர்
ாடல் யிக்கம்:
ப்பற்ம கபருஞ் கசல்லத்ைின் லரும் லரங்கள் ொவும் கபருகில , அப்கபொருள்கள்
எல்யொலற்தமபம், கங்தக நியலி சதைதபதை அமலொறி அந்ைணனொம்
சிலகபருொனின் அடிலொக லிரங்கும் படிலியொை கபருந்ைிரு உதைலர்கவர, ைம்த
அடிதககொள்ளுைற்குரிொலர் என்று கருைி , அவ்லடிலர்கள் வநொக எைதனபம்
வலண்டும் பன்வப, அலர்கரின் குமிப்பமிந்ண ககொடுத்ண லரும் பொங்கினர்.
டிபேத்கடொண்ர்கலம் டிபேக்கவூர் , டிபேபம்ர் படித டங்கதநத் டரிசித்டபொறு
டிபேபனிணினததத
ீ பந்டதந்டர்.
அன்ர்கள் பூஞ கும்ம் டுத்டர். டெ டீங் கொட்டிர். ொிதககள் ந்டிர். படி
ீ
ங்கும் ணஞணிக்க ணதபம் , றுணஞப் கொடிததபம் , கொரிகதநபம் பொரி பொரி
பசிர்.
ீ ன் ீர் கடநித்டர். ஜொசம்ந்டர் பந்டதந்ட கசய்டிதத பொநர்கள்
கூிதடம், அசிதொர் அபர்கலக்கு கொன்னும் கொபேலம் சன்ணொணொகக் ககொடுத்ட
அனுப்ிொர். அசிதொர் அதணச்சத அனுப்ி ஜொசம்ந்டத டிர்ககொண்டு
அதனப்டற்கொ ற்ொடுகதநச் கசய்டொர். அடவப சணஞர்கலக்குத் டீத சகுஞங்கள்
வடொன்றுபடற்கும், குச்சிததொபேக்கும், ணங்தகதர்க்கசிதொபேக்கும் ல் சகுஞங்கள்
வடொன்றுபடற்கும் கொஞணொக அதணந்ட. சம்ந்டரின் பபேதகததக் வகள்பிபற்
சணஞர்கள் என்றுகூடி ிததணதத பிபொடிக்கத் கடொங்கிர். அதணச்சபேம் ,
அசிதொபேம் ஆந்டக் கில் பழ்கிர்.
தாடல் விபக்கம்:
நல்ய கசங்கீ தபம் , தூ ொலடுவும் , அரிசிபம் சிந்ைிப் வபொைொல் , 'ம்த அல்யல்
ைீர்த்து ஆட்ககொர லல்யொொகி கபருொன் இன்று ைிருலபது கசய்ைிடும் அப்வபற்தம ,
ல்தயில்யொை ைீதபதை அடிவன் இங்குப் கபற்மிவயவன ' ன்று கசொல்யி, இைற்கு
இதுவல ைீர்லொகும் ன்று உைனொக இடுப்பில் கசருகிிருந்ை ைம் அரிலொதர டுத்துத்
ைது கழுத்ைில் ொட்டித் ைன் ிைற்மிதன அரில் உற்மொர்.
ணடிகலக்கு அபட கசய்பித்டலும் , கண்கநொல் அபர் ல்பினொதபக் கொண்டம்டொன்
ன்ட உண்தணதொகும் ன்ொல் உவகொர் கொஞ ீ பபேபொய் உதத்டொர்.
ோைல் யிக்கம்:
குற்மம் தும் இல்யொை கபருதின் கசய்தகனேதை ர்வகொன் கயிக்கொ
நொனொரிைத்து, இதமலர் அருரி சூதயவநொய் , கநருப்பொயொகி வலல் லிற்தமக்
குதைலது வபொன்ம வலைதனத வன்வல் கசய்ைிை , அைதனப் கபொறுக்கயொற்மொது
அலர் ிக லருந்ைிச் வசொர்வுற்று லழ்ந்து
ீ , உிர்கட்ககல்யொம் ைதயலர் ஆன
சிலகபருொனின் ைிருலடிகதரப் பற்மிலொறு வபொற்றுலொொய்,
ஏனர்ககோன் கிக்கோந ோனோர் புபோணம்
குைல் கலரிப்பட்டு உிர் நீங்கி உையில் குருைி ககொட்ை ஆலி பிரிந்து கிைந்ை
கயிக்கொதக் கண்டு உரம் பைமிப்வபொன சுந்ைர் வலைதன ைொரொல் கண்கரில்
நீர்கபருக ம்கபருொதனத் ைிொனித்ைொர். ம்கபருொவன! இகைன்ன அபச்சொொன
கசல்! நொன் ட்டும் இலது இத்ைதக பங்க னடிதலக் கண்ை பின்னரும் உிர்
லொற லிரும்பலில்தய. நொனும் ன் உிதப் வபொக்கிக்ககொள்கிவமன் ன்று கூமித் ைது
ஆலித வபொக்கிக் ககொள்ர உறுைி னண்ைொர். கயிக்கொர் அருவக கிைந்ை உதைலொதரக்
தகிகயடுத்ைொர். அப்கபொழுது ம்கபருொன் ைிருலருரொல் ர்வகொன் கயிக்கொ
நொனொர் உிர்கபற்று ழுந்ைொர்.
ோைல் யிக்கம்:
நடுலிருள் ொத்ைிவய ைம் ைதயலதத் தூதுலிட்ை சுந்ைருக்வக நண்பொம்
லள்ரயொொன ர்வகொன் கயிக்கொ நொனொருதை யடிகதர லணங்கி , உள்ரத்து
உணர்லினொல் கபமத்ைக்க ஞொனம் னையொ நொன்கின் உண்ததத் கைள்ரி
ைீந்ைிறொல் கூறுகின்மலொ ைிருனெய நொனொரின் கபருதத இனிச் கசொல்யப்
னகுகின்வமன்.
30 ிருபனத ாணார் புாம்
"ம்திான் ிருபனன் அடிார்க்கும் அடிதன்."
"ிருந்ிம் ந்ர்."
தாடல் ிபக்கம்:
ஊன் கபொருந்ைி உைம்பிதன டுத்துலரும் பிமலி ன்னும் ைீலிைத்ைினின்றும் நீங்கி ,
உயகலர் உய்ந்ைிை, ஞொனம் வொகம் கிரித சரித ன்னும் நொன்கும் யர்கின்ம நல்ய
ைிருந்ைி ொதயதப் கபருொனுக்குப் பொடி அணிகின்ம அத்கைொண்டில், ஆண்டிற்கு ஒரு
பொையொகப் பன்மிின் ககொம்பணிந்ை பம்கபொருரொகி சிலகபருொதன , "ஒன்மலன்
ைொவன" னப் பொை டுத்து,
ிருபனத ாணார் புாம்
ாடல் யிக்ைம்:
ைிருத்ைபம டுத்ை வலய்ங்குறல் ன்னும் இதசக் கருலிினில் , ம்கபருொனின் ந்து
ழுத்ைிதனபம், கைொடுத்ை பதமொக , ழு சுலரிதசகரின் சுருைி லிரங்கிை லொசித்து ,
அைனொல் வலறு லறிில் கசல்யொல் இதசினொல் ைடுக்கப் கபற்ம இங்கிற்கபொருள் ,
நிதயிற் கபொருள் ஆகி ல்யொபம் கபொருந்ை லரும் , ைம் கருதணபைன் கூடி
இதசொ அபைிதன , வகட்வபொர் கசலிொக் ககொடுத்து லருபலொன ஆனொர் ஆங்கு
எரு நொள்.
31 தண்டினடிகள் ானார் புபாணம்
"ாட்டநிகு தண்டிக்கும் அடியனன்."
ாடல் விக்கம்:
கொணுகின்ம கண்ணொல் கொண்ைற்குரிது இதமலனது உண்தொன கைொண்வை னும்
கபேத்து உதைலர் ; அலர் வபணுகின்ம கபபேஞ்கசல்லொம் ைிொகொசப் கபபேொனின்
ைிபேலடிக்கொகப் பூணுகின்ம அன்பினொல் வபொற்மி லணங்கும் நிதயதில் நின்மலர் ;
லொனலர்கள் கைொதய தூத்ைிவயனும் இத்கைொண்டின் கபபேத இத்ைன்தத்து ன
அமிைற்கரி ைிபேத்கைொண்டில் ிகவும் பற்றுதைலொய் , அப்பற்மில் சிமப்பு ிக்கலொய்
லொழ்லொொினர்.
தண்டினடிகள் ானார் புபாணம்
ாடல் விக்கம்:
கண்ணின் ணிகரொ எரிின்மிக் கிற்தமத் ைைலிக் ககொண்வை மிபம் இறிந்தும்
கபொபேந்ைி ைிபேத்கைொண்ைொற்மி ைண்டிடிகரின் ைிபேலடிகதர லணங்கித் துன்பங்கள்
பயவும் நீங்கப்கபற்று , லொனில் லொழும் வைலர்கள் வலண்ை பப்புங்கதரபம் ரித்ை
கபபேொன் லிபேம்பி உதமபம் ைிபேவலற்கொட்டில் லொழும் நியலி புகழுதை
கைொண்ைர் பர்க்க நொனொது கசயிதன இனி டுத்து கொறிலொம்.
32 பர்க்க ானார் புபாணம்
"ாட்டநிகு பர்க்கர்க்கும் அடியனன்."
ாடல் யிக்கம்:
இபேள் லிரங்கும் அறகி ைிபேக்கழுத்ைிதனபதை கபபேொனின் அடிலர்களுக்கு, இனி
ைிபேலபைொக்க வலண்டி கபொபேதரத் ைிட்டுைற்குப் புகழ் நிதமந்ை ைிபேக்குைந்தை
நகரினில் கபர் கபற்ம கபொதுைம் ஒன்மினில் , கொய் உபேட்டும் சூைொடி , அைனொல் கபபேம்
கபொபேள் கபபேகுரலில் கலன்று , அைதனப் கபபேொன் அபேரொகவல ககொண்டு , அங்கு
அப்கபொபேரொல் அடிலர்களுக்கு அபது கசய்லித்து இன்புறுலொொகி,
பர்க்க ானார் புபாணம்
ாடல் யிக்கம்:
சூைில் லல்யத உதைொர்கதர கலன்று , அைனொல் லந்ை கபொபேள் பழுததபம் ,
கபேத லிரங்கும் கழுத்ைிதனபதை கபபேொனின் அடிலர்கட்கு அபைொக்கிடும்
நல்யலொ பர்க்க நொனொபேதை யர்க்கறல்கதர லணங்கி , உயகில் கபரிதும்
புகழ்ந்து வபசப்படும் சீ ர்தபதைவசொொசிொம நொனொர் ைிமத்தை இனிச் கசொல்லுலொம்
33 சசோநோசிநோ ோனோர் புபோணம்
"அம்போன் சசோநோசி நோனுக்கும் அடிசனன்."
ோைல் யிக்கம்:
எத்ைன்தொினும் அலர் சிலகபருொனுக்கு அன்பர் என்மொல் , அத்ைன்த உதைலர்
ைொம், நம்த ஆள்பலர் என்று ககொண்டிடும் ைிமபதைொர் , ைம்பதை சித்ைம் கைரிவு
ககொண்டிைச் சிலகபருொனின் நொொம் "நச்சிலொ" எனும் ைிருதலந்கைழுத்தை ஒதும்
லொய்த ழுக்கத்தை, நொளும் ைலமொல் கசய்லதைக் கைதொகப் வபொற்றும் கநமிில்
ைதய நின்மொர்.
சசோநோசிநோ ோனோர் புபோணம்
ோைல் யிக்கம்:
உிர்கரிைத்துப் கபொருந்ைி ஐம்புயன்களுைன் , கொம் பையொக உள்ர அறுலதகக்
குற்மங்கதரபம் கலன்று , இவ்வுயகில் நன்கனமி வசர்ைற்கொம் லிரக்கம் சுந்ைபர்த்ைி
சுலொிகரின் ைிருலடிகதரத் கைொழுைவய எனக்கருைி அப்பணி ைதயநின்ம அைனொல்
லருலைொன சிமப்பு லொய்ந்ைிை, அப்வபற்மொல் என்றும் நியலி அறிலியொை சிலவயொகத்துச்
கசன்று இன்புற்மொர். அலர் கபர் வசொொசிொம நொனொர் என்பைொகும்.
34 சாக்கின ானார் புபாணம்
"யார்ககாண்ட யபலனாள் உலநங்கன் கமல
நயாது கல்கிந்த சாக்கினற்கும் அடிலனன்."
ாடல் யிக்கம்:
எந்ை நிதயில் நின்மொலும் , எந்ைக் வகொயத்தைக் ககொண்ைொலும் , நிதயொன சிமப்தப
உதை சிலகபருொனின் ைிருலடிகதர மலொதவ உண்தொன
உறுைிப்கபொருரொகும் எனத் துணிந்து ைொம் வற்ககொண்டு ஏற்ம அப்புத்ைக்
வகொயத்ைினின்றும் நீங்கொவயவ தூைொ சிலயிங்கத் ைிருவனித ிக்க அன்புைன்
மலொை நிதயில் வபொற்மி லருலொொய்,
சாக்கின ானார் புபாணம்
ாடல் யிக்கம்:
பறம்கபொருரொ சிலகபருொதன நொள்வைொறும் கல் எமிந்து லறிபட்டு அைனொல் ைம்த
அதைந்ை குற்மம் இல்யொை சிமப்புதை கைொண்ைொன சொக்கி நொனொர் ைிமத்தை ,
அலருக்கு அருள் கசய்பம் வசொைிொொன சிலகபருொன் அமிையல்யொது நொம் துணிலது
எவ்லொறு? அலர்ைம் ைிருலடிகதரத் ைதயவற்ககொண்டு , சிமப்புயிொரின் லயொற்தம
இனிச் கசொல்யத் கைொைங்கித் ைீதத நீக்கலுற்வமன்.
15 பர்த்தி ானார் புபாணம்
"பம்மநனால் உகாண்ட பர்த்திக்கும் அடியனன்"
ாடல் யிக்கம்:
அருட் கூத்ைிற்றும் கபருொன் அணிைற்குரி ைிருவனிப் பூச்சொகி சந்ைனக் கொப்பு
அணிபம் கைொண்டிற்கு, இன்று எனக்குத் ைதை வநர்ந்ைிடினும், கல்யில் வைய்ப்பைற்கு உரி
என் தக ைதைின்மி உள்ரது. என்று நிதனந்து , லட்ைொகத் ைிகழ்ந்ைிருக்கும் சந்ைனக்
கல்யில் ைம் பறங்தகதப் வபொர்த்ை வைொல் , நம்பு, எலும்பு எல்யொம் உொய்ந்து கதந்து
வைபொறு வைய்த்ைொர்.
சிநப்புனி ாணார் புாம்
தாடல் ிபக்கம்:
சில அமங்கரில் வன்த ிக்க அந்ைணர் லொழும் ைிருலொக்கூரில் வைொன்மி
வலைிொன லண்தபதை அச்சிமப்புயிொத லொழ்த்ைி , ைிருச்கசங்கொட்ைங்குடிில்
கசம்தொல் ைிதரக்கும்சிறுத்கைொண்ை நொனொரின் ைிருச்கசதயக் கூமப் புகுகின்வமன்.
36 சிறுத்த ொண்ட நொனொர் புொணம்
தசங்கொட்டங்குடி ம சிறுத்த ொண்டற்கு அடிமன்."
பொடல் லிரக்கம்:
குரிர்ந்ை பிதமச் சந்ைினுைன் , பொம்தபபம் கசஞ்சதை ீ து அணிந்து ககொண்டுள்ர
இதமலரின் அடிலர்களுக்கு லிருப்புைன் கசய்பம் லறிபொட்டு லதகொல் ,
வன்தபதை அவ்லடிலர்கரின் பன்பு, ைம்த ிகவும் சிமிலொய்க் கருைி எழுகி
லந்ைதின், அலர், சிறுத்கைொண்ைர் ன்ம கபருைன் உயகில் லிரங்கயொனொர்.
சுலொி! சொயவும் நன்று! இந்ை ரிவனுக்கு இதுலொ எரு கபரி கொரிம். ன்னிைம்
பலதக ஆநிதகள் உண்டு. ன் ழுந்ைருரி த்ைதக ஆநித வலண்டுகன்று
பணிகின்மீர்கவரொ, அைதனவ பக்குலொகச் சதத்து அரிக்கத் ைலவமன். பசுகலன்மொல் ,
நீர் ண்ணுலது வபொல் லியங்கினத்தைப் பற்மி நொம் கூமலில்தய. ொம் குமிப்பிடுலது
பசு, ந்ைொண்டு பிொபள்ர இரம் ஆண் பிள்தரதத்ைொன்! அந்ை ஆண் பிள்தரக்கு
அங்கங்கரில் வ்லிை பழுதும் இருக்கக்கூைொது! அந்ை ஆண் பிள்தரதபம் , ொம்
கூறுலது வபொன்ம பக்குலத்ைில் கமி சதத்ைல் வலண்டும்.
பொடல் லிரக்கம்:
கங்தகொற்தமச் சதைில் ற்ம இதமலருக்கு அடிலர் ன்று கமிபைொகத் ைம்
கரங்கற்ம சிமந்ை கனொத அரிந்து, அங்கு அபது ஊட்ை லரும் அப்கபரும் வபற்தமப்
கபற்மலொன சிறுத்கைொண்ை நொனொர் ைம் ைிருலடிகதர ம் ைதயின் ீ து ைொங்கிக்
ககொண்டு லணங்கி , அத்துதணொல், ற்ம உிர்கள் ல்யொம் கலவ்வலமொகப் வபசும்
கொறிகதர ல்யொம் அமிபம் ைன்தினொல் " கறமிற்மமிலொர்" ன்ம கபதப் கபற்ம
நொனொரின் கபருததக் கூறுலொம்.
37 கறமிற்மமிலார் நானார் புாணம்
"கார்ககாண்ட ககாடட கறமிற்மமிலாற்கும் அடியன்."
பாடல் லிரக்கம்:
இம்ண்ணுயகத்ைில் தசலகநமி லொற லரர்ந்து , பன் கசய்ை ைலத்ைின் லறிவ
கைொைர்ந்து லந்ை அன்பினொல் , கநற்மிக் கண்தணபதை சிலகபபேொனின்
ைிபேலடிகதரவ வபணும் கபேத்தை உதைலொகி , உள்ரத்ைில் கபொபேந்ைி அன்பு
ககொண்ைலொய்த், ைம் உரிதொன அசொட்சித வற்ககொள்ரொது , கைரிந்ை கங்தக
நீதத் ைரித்ை சதைதபதை இதமலரின் ைிபேலஞ்தசக் கரத்ைில் ைிபேத்கைொண்தைச்
கசய்து லபேலொொய்,
கறமிற்மமிலார் நானார் புாணம்
அந்நகர் கசய்ை நற்மலப் பனொய் வசர் குயம் ைதறக்க அலைொம் கசய்ைொர் கபபேொக்
வகொதைொர். ொவகொதைொர் ன்னர்க் குயத்ைிற்குரி பதைக்கய பிற்சிதக் கற்கொல்
கண்ணுையொர் கய யர்ப்பொைங்கதரப் பற்றுலைற்கொன சில ொர்க்கங்கதர உணர்ந்து
ச நூல்கதரக் கற்று லந்ைொர். அலணிந்ை அண்ணயின் சிந்ைதனில் அச
வபொகத்தைபம், அண்தன லொழ்தலபம் கலறுத்ைொர். சிலனொர் எளந்ைபேரிிபேக்கும்
ைிபேலஞ்தசக்கரம் என்னும் ைிபேத்ையத்தை அதைந்து வகொியபேவக ொரிதககொன்று
அதத்துக்ககொண்டு சிலத்கைொண்டு புரிந்து லயொனொர்.
ாடல் யிக்கம்:
கபொழுது லிடிலைற்கு பன்பொக எழுந்து , தூ நீரில் பழ்கிச் கசன்று , ைம்கபருொனின்
ைிருபடிவல் பிதமபயவும் ைிருச்சதைிைத்து பதகலிழ்ந்து யர்கின்ம கசவ்லி
பொர்த்து, எடுத்ை அரலற்ம யர்கதர கலவ்வலமொகத் ைிருப்பூங்கூதைகரில் வசர்ப்பொொய்.
பாடல் லிரக்கம்:
தயகள் ிக்க கசல்லபதை தய நொட்டு ன்னலொன , கபரி கைல் வபொன்ம லில்
எளைி ககொடிதக் ககொண்ை பதைகதரபதை, வசொனொரின் ைிபேலடிகதரப் வபொற்மி,
நிதயினொல் உர்ந்ை அறகி ொைங்கதரபதை நீண்ை லைிகள்
ீ வைொறும் , கபரி
தமகளும் அலற்தம உட்ககொண்ை கதயகளும் பின்கமொளகும் ைிமம் ிக்க
புகதறபதை சீ கொறிில் லொழ்ந்ை கணநொை நொனொரின் இல்தப இனிக் கூறுலொம்.
38 கா ாணார் புாம்
"கடற்காிக் கான் அடிார்க்கும் அடியன்."
தாடல் ிபக்கம்:
ைிபேத்கைொண்டில் லிபேம்பிிபேந்ை வபன்பொன கணநொைபேம் , பந்ை ண் உயகத்ைில்
எந்நொளும் ஞொனசம்பந்ைரின் ைொத வபொன்ம ைிபேலடித லறிபடுையொன நன்தத
அதைந்து, அைன் பனொய்த் , தூ ணபதை ககொன்தமப் பூக்கதரச் சூடி
சதைபதைலரின் ஒரிபதை நீண்ை ைிபேக்கிதய தயத அதைந்து ,
கபபேதபதை நல்ய கபபேஞ் சிலகணங்களுக்கு நொைொகும் ைதயத கபற்று , அங்கு
லறி லறிொகச் கசய்து லபேம் ைிபேத்கைொண்டில் நிதயகபற்று நின்மொர்.
கா ாணார் புாம்
தாடல் ிபக்கம்:
உயகத்து உிர்கள் உய்பம் கபொபேட்டு நஞ்தசபண்ை சிலகபபேொனின் கைொண்டின்
உண்தத் ைிமத்ைில் உறுைிொன கய்பணர்ச்சி கபொபேந்ைப் கபற்று , அரலில்யொை
கைொண்ைர்களுக்கு அவ்லலர் கைொண்டிற்கொன அமிதல அரித்து , அலர்கரின் ைிமங்கதர
உயகிவய நிதய நிறுத்தும் லிரிந்ை கபபேம் புகதறபதை சீ கொறிில் வைொன்மி
கணநொைரின் ைிபேலடிகதரத் துைித்து , லிரங்கும் ைிபேநீற்றுச் சொர்பு பூண்ை
லண்தபதை கூற்றுல நொனொரின் இல்தப உரங் ககொண்ை ககொள்தகின்படி
கசொல்யப் புகுகின்மொம்.
39 கூற்றுல நானார் புாணம்
"ஆர்ககாண்ட வலற்கூற்மன் கரந்தைக்வகான் அடிவன்."
பாடல் லிரக்கம்:
கலற்மி கபறும் கசல் வன்வல் கபபேக , தும்தபப் பூதலச் சூடி , ன்னபேைன் கசய்பம்
வபொர்கள் பயலற்தமபம் கண்டு அப்வபொர்த் கைொறியின் நிதமலொக கலற்மி அதைபம்
லதகில் லொதக ொதயவொடு கபொபேந்ைி ணபதை யர் ொதயகதரபம் சூடி ,
அவ்வலந்ைர்கரின் லரநொடுகதர எல்யொம் தககப்படுத்ைி , ன்னர்க்குரி படி ன்று
ைலி, ற்ம கசல்லங்கள் எல்யொலற்தமபம் அலர் உதைலர் ஆனொர்.
கூற்றுல நானார் புாணம்
லிக்க
ீ குறுநிய ன்னர்கள் பயர் , சீ வொடும், சிமப்வபொடும் கசங்வகொவயொச்சி லந்ை
ைிபேத்ையம் ைிபேக்கரந்தை! இத்ைிபேத்ையத்ைில் கரப்பொரர் பில் வைொன்மி கூற்றுல
நொனொர் என்பலபேம் பேலர். லொகரடுத்து, லில்கைொடுத்து, லம்
ீ லரர்த்து, கலற்மிகள் பய
கபற்ம கூற்றுல நொனொர் , பதகலர்களுக்கு கூற்றுலன் வபொல் இபேந்ைொர் என்ம கொணம்
பற்மிவ இத்ைிபேப்கபர் கபற்மொர். அதுவல இலது இற்கபர் தமலைற்குக்
கொணொகவும் இபேந்ைது.
இக்குறுநிய ன்னர், ைம்ிைபள்ர அணி, வைர், புலி, ஆட்கபபேம் பதை ககொண்டு நொடு பய
கலன்று ைதுக் ககொடி கீ ழ் ககொண்டு லந்ைொர். ன்னர் தும்தப ொதய சூடிப் வபொர் கசய்து
கபற்ம கலற்மிகரொல் குறுநியம் லிரி நியொனது. படிபதை ன்னர்கரொகி வச ,
வசொற, பொண்டிர்கதரபம் கலன்மொர். இவ்லொறு ைிக்ககட்டும் கலற்மி பசு ககொட்டி
கொலயனுக்கு ஒர் எண்ணம் வைொன்மிது. ைில்தயலொழ் அந்ைணர்கரின் பொதுகொப்பிலுள்ர
வசொற ன்னர்களுக்வக உரி ணி குைத்தைத் ைொம் அணி வலண்டும் என்ம
படிலிற்கு லந்ைொர்.
வசொற ன்னர்கள் ைில்தய , ைிபேலொபைர், உதமபெர், பூம்புகொர் என்னும் இைங்கரில் ைொன்
படி சூட்டிக் ககொள்லது லறக்கம். ணி குைம் , ஆைிகொயம் கைொட்வை வசொறர்
ன்னர்களுக்குரி சிமப்புப் கபொபேரொகவல இபேந்து லந்ைது. இம் ணிகுைத்தைப்
பொதுகொத்து லபேம் ைில்தய லொழ் அந்ைணர்கள் இம்ணி குைத்தைத் ைக்க கொயத்ைில்
வசொற ன்னர்களுக்கு ட்டுவ சூட்டும் நிைிதக் ககொண்டிபேந்ைனர்.
பாடல் லிரக்கம்:
ிக்க லிபேப்பபம், கபபேதபபதை கைொண்டில் நிதயத்ை , கைல் சூழ்ந்ை உயகத்தைக்
கொத்து ஆட்சி கசய்து , குற்மம் நீங்குொறு பன்ம கரந்தைக் கூற்றுல நொனொரின்
ைிபேலடித லணங்கி , அத்துதணொல் யி லடிலொன தமகதரத் ைந்து உயதகக்
கொக்கும் இதமலத , கநமிின் இன்ம பொக்கரொல் வபொற்மி கிழும் இதமபணர்வு
லொய்ந்ை கபொய்டித இல்யொை புயலர் எனப் வபொற்மப் கபறும் ைிபேக்கூட்ைத்ைிற் வசர்ந்ை
அடிலர்கரின் கசதயச் கசொல்யப் புகுகின்வமொம்.
40 பொய்னடிமநனில்ொத புயர் புபொணம்
"பொய்னடிமந இல்ொத புயர்க்கும் அடியனன்."
ொடல் யிக்கம்:
கசய்பட்கண் லரும் கசொற்கரின் அததலத் கைரிைலும் சிமந்ை நூல்கள் பயலற்தமபம்
நுணுகி ஆொய்ைலும் ஆகி எல்யொம், கய்பணர்லின் பனொக லிரங்கும் கசம்கபொருரின்
அதைவலொம் எனத் துணிந்து , லிரங்கி ஒரிலசுகின்ம
ீ நஞ்சிதனபண்ை
கழுத்ைிதனபதை சிலகபருொனின் யர் அதன ைிருலடிக்கு ஆரொனலர்கவர ,
கபொய்டிதில்யொை புயலர்கள் எனக் குமித்துப்வபொற்மப் கபற்று லிலரிகரொலர்.
இளயினார் திருப்தனர் : -
ாைல் யிக்கம்:
அரி தமப் கபொபேரொ உபேத்ைி ந்ைித்தைக் ககொண்டு , ைிபேொலும் பன்மிொய்ச்
கசன்று உணொச் வசலடிதப் வபொற்மிடும் தூைொன அன்புைன், இதைமொது அவ்வுபேத்ைி
ந்ைித்தை ண்ணுைதயவ லிபேம்பி கநஞ்சினொகி , அைதனவ ஓதுகின்ம பணிில்
ைதய நின்மொர்.
ோைல் யிக்கம்:
ைொம் கண்ை அச்சதைத் ைதயிதன , ணிகள் பைிக்கப்பட்ை கபொற்கயத்ைில் ஏந்ைித்
ைிபேபடிில் ைொங்கி , ரிபேம் ைீத லயம் லபேலொொகி , லொனலர் ைதயலொன
சிலகபபேொனின் ைிபேப்கபொன ைிபேதலந்கைழுத்தை ஒைிலொறு , கசமிந்து எழுகின்ம
ைீப்பிறம்பினுள் கிழ்ச்சிபைன் உட் புகுந்ைபேரினொர்.
புகழ்ச்ச ோம ோனோர் புபோணம்
லத்ைிலும்,
ீ ககொதைிலும் புகழ்கபற்ம புகழ்ச் வசொறன் சிலகபபேொனிைத்தும், அலபேதை
அடிொர்கரிைத்தும் எல்தயில்யொ அன்பும், பக்ைிபம் பூண்டிபேந்ைொர். சிலொயங்களுக்குத்
ைிபேப்பணி பய கசய்ைொர். இலர் ஆட்சிிவய தசலம் ைதறத்ைது. புகழ்ச் வசொறர் ககொங்கு
நொட்டு அசபேம் , வற்கு ைிதசில் உள்ர பிமநொட்டு அசர்களும் கப்பம் கட்டுலைற்கு
லசைிொக ைம் ைதயநகத தயநொட்டுப் பக்கம் உள்ர கபேவூபேக்கு ொற்மிக் ககொண்ைொர்.
ோைல் யிக்கம்:
கலற்மி பசங்கள் பயவும் யிக்கின்ம கைல் வபொன்ம பதைதபதை
படிககழுவலந்ைர் பலபேள்ளும் பைன்தொன வைன் கபொபேந்ைி ணம் நிதமந்ை
ொதயகதரச் சூடி புகழ்ச்வசொறரின் கபபேததப் வபொற்மிலபேம் குற்வமலல்
லதகொல், அலர் ைிபேலடிகதர லணங்கி லறிபட்டு , அத்துதணொவய நசிங்க
பதனத நொனொரின் அடிதப் பண்தபொம் அமிந்ை லதகினொவய இனி
உதப்பொம்.
42 பசிங்க பரனரபன ானார் புபாணம்
"மநய்னடினான் பசிங்க பரனரபனற்கு அடியனன்."
ாடல் யிக்கம்:
கங்தகப் வபரிொற்தமத் ைொங்கி படிினொன இதமலற்குத் ைிருலொைித நொள்வைொறும்
சிமப்பொகவும் நிதமலொகவும் லறிபொட்தைச் கசய்து, ைிருநீறு அணிந்ை கைொண்ைொய் அன்று
லந்து வசர்ந்ைலர்க்ககல்யொம் குதமொல் நூறு பசும் கபொன்தனத் ைந்து இனி
ைிருலபதும் ஊட்டுலொொகி,
அப்கபொழுது ன்னரிைம் கபொருள் கபற்றுப் வபொக லந்ை ஒருலர் கொ வநொொல் உைல்
சீ ர்ககட்டு வநொய் கபற்ம நிதயில் கொணப்பட்ைொர். அலதப் பொர்த்து பயரும்
அருலருப்பதைந்து லியகிச் கசன்மனர். ஆனொல் ன்னர் அடிொது வொகம் பிடித்ை
வனிில் தூ ைிருகலண்ண ீறு துயங்கக் கண்டு லிதந்து அலர்பொல் கசன்று அலதக்
கங்குலித்து லணங்கி ஆத்ைழுலி அககிழ்வலொடு லவலற்மொர். அலருக்கு இட்டிப்புப்
கபொன் ககொடுத்து அனுப்பி தலத்ைொர். ைிருகலண்ணற்றுக்குப்
ீ வபன்புதைலொய்த்
ைிகழ்ந்ை நசிங்க பதனத நொனொர் சிலகபருொன் வசலடிக்கயங்கதர அதைபம்
அ லொழ்தலப் கபற்மொர்.
ாடல் யிக்கம்:
நஞ்தசபதை பொம்தப அணிந்ை சிலகபருொனின் கய்த்ைன்த கபொருந்ைி கைொண்டு
கநமிில் லழுலொது நின்று, அப்பன் லிதரந்ை நிதயில் கபருொனின் உைனொக நின்று
கிழும் லொழ்வுதை நசிங்க பதனதரின் கறல்கதர லணங்கிப் கபரி
ொதனகள் ைநீதச் கசொரிச் கசல்லங்கதரப் கபொறிபம் க்கயங்கள் வசரும்
கைல்துதமப் பட்டினொன நொதக நகர் லொழ்"அைிபத்ை நொனொரின்" நிொன கைதின்
இல்தபச் கசொல்யப் புகுகின்மொம்.
43 அதித்த ானார் புபாணம்
"யிரி திரப சூழ் கடல் ாரக அதித்தற்கு அடியனன்."
ாடல் யிக்கம்:
ஒழுங்கொக ீ ன்கதரப் பிடித்து லரும் லதயில் , ஒரு நொரில் ஒரு ீ வன லரினும்
"பழுபைல்லொன இதமலரின் ைிருலடிக்வக" ஆகும் என லிடுத்துலரும் நொள்கரில் , பய
நொள்கள் கைொைர்ந்து ஒரு ீ வன , வகம் படிபம் கையில் கிதைக்க , அைதன அலர்
இதமலருக்கொக என்வம கையின்கண் லிட்டு லந்ைொர்.
அதித்த ானார் புபாணம்
ாடல் யிக்கம்:
ீ ன்பிடிக்கும் ைம் பிற்கு ஏற்மலொவம, ைகுைிொன கபருந் ைிருத்கைொண்தை உண்தில்
ைலமொது கசய்து அருள் கபற்ம அைிபத்ை நொனொரின் லிரக்கம் கசய்பம் ைிருலடிகதர
லணங்கி, இனி உயகங்கள் பன்றும் பதமொகப் வபொற்றுகின்ம கசம்தபம் நீைிபம்
உதை "கயிக்கம்ப நொனொரின்" ைிருத்கைொண்தைக் கூறுலொம்.
44 கிக்கம் ானார் புபாணம்
"ககதடிந்த யரிசிகனான் கிக்கம்ர்க்கு அடியனன்."
ாடல் யிக்கம்:
ணம் கழும் ககொன்தம யத அணிந்ை ைிருச்சதைதபதை இதமலரின்
அடிலொன இலர் , பன்பு இருந்ை நிதயகுமித்து , அலர் ைிருலடித லிரக்க நொணி நீர்
லொர்க்கொது லிட்ைொர் என்று னத்ைில் எண்ணி , ீ ண்டும் அலர் பகத்தைபம் பொர்க்கொல் ,
கூர்தொன லொதர உருலி , அலர் தகியிருந்ை ககத்தை லொங்கிப் பின் , அலது
தகத கலட்டித் துண்ைொக்கி , ககத்தை எடுத்து நீர் லொர்த்துத் ைொவ அலருதை
கொல்கதர லிரக்கினொர்.
கிக்கம் ானார் புபாணம்
ாடல் யிக்கம்:
குரிர்ந்ை கபருகி நீர் கபொருந்ைி கையில் எழுந்ை நஞ்தசபண்ை இதமலரின் அடிலது
ைிருவலைத்ைிற்குரி கபருத இதுகலன்று உணொை தனலிொரின் தகத கலட்டி
கயிக்கம்ப நொனொரின் யர் வபொன்ம அடிகதர லணங்கி , சிலகணங்கரின் ைதயலொன
சிலகபருொனுக்குத் ைிருத்கைொண்டு கசய்து எவ்வுயகத்தும் லிரங்கும் கபரும்
பத்ைிதபதை அன்பொன "கயி நொனொரின்" கபருதத உதப்பொம்.
45 கின ானார் புபாணம்
"கினனுக்கும் அடியனன்."
ாடல் யிக்கம்:
ைிபேலிரக்குகளுக்கு எல்யொம் ைிரித இட்டு அங்கு அகல்கதர பதமொகப் பப்பி ,
அச்கசல் நிம்பத் ைதைொகும் எண்கணய்க்கு ஈைொய்த் , ைம் உையில் நிதமந்ை
குபேைிதக் ககொண்டு நிதமக்க எண்ணிக் கபேலி ககொண்டு ைம் கழுத்தை அரிபற்பை ,
அங்ஙனம் அலர் அரிகின்ம தகத , கநற்மிக் கண்தணபதை இதமலர் , கபபேகும்
கபேதணபைவன கலரிப்பட்டுத் வைொன்மி, அச்கசதயச் கசய்லிைொல் பற்மிப்பிடித்து.
18 திருாளப்பாயார் ானார் புபாணம்
"செம்ளநபன திருாளப் பாயார்க்கும் அடிபனன்"
ாைல் யிக்கம்:
ைிருப்னன்கூர் னும் ைிருப்பைிின்கண் ழுந்ைருரிிருக்கும் சிலவயொகநொைப் கபருொனின்
ைிருலடிகரில் ிக அன்னமி நிதனவுற்று அங்குச் கசன்று , லிருப்பிகனொடும் ைது
பணிகளுள் வலண்டுலனலற்தம அங்குச் கசய்லைற்கு னத்ைில் ககொண்ை கொையினொல் ,
சிந்தை எருதப்பட்டு , ஆைனூரினின்றும் னமப்பட்டுச் கசன்று , அவ்வூரின் அருவக லந்து
வசர்ந்ைொர்.
தனலிொத கபற்றுக்ககொண்டு கபொன் ககொடுக்க ஆரில்யொத கண்டு கசய்லைமிொது
ைிதகத்ைொர்; சித்ைம் கயங்கினொர் அடிகரொர். ன வலைதன ைொரொல் தன நயிக்க
ங்தக நல்யொதரபம் அதறத்துக் ககொண்டு பைம்பக்கநொைர் ைிபேக்வகொிதய அதைந்ைொர்.
எம்கபபேொனின் ைிபேபன் பணிந்கைழுந்து , ஐவன! ைிபேலிரக்குப் பணி நின்று
லிடுொின் இவ்கலரிவன் ொள்லது ைிண்ணம். அம்பயத்து ரிலிடுகின்ம அகல்
லிரக்குகதர எண்கணய் லொர்த்து ஏற்ம படிொது வபொனொல் நொன் உைித்தை லொர்த்து
லிரக்வகற்றுவலன் என்று கிழ்ச்சி கபொங்க கொறிந்ைொர்.
ாடல் யிக்கம்:
வைலர் பிொன் லணங்கி வைலர்கள் கபபேொனொொகி இதமலது வகொியினில் எரிக்கும்
ைிபேலிரக்குப்பணி பட்டிைனொல் ைது ிைற்மிதன அரிந்து கபொபேந்துைற்கரி
லிதனிதனச் கசய்து படித்ை கயி நொனொது ைிபேலடிகதர லணங்கி
(அத்துதணொவன); லினுயகில் வபசினத பந்ை உயகத்ைில் ொலவ ொினும்
சிலனடிொர் ைம்த இகழ்ந்து வபசினலர்கதர ; நொ அரிபம்...நயபதப்பொம் - நொக்கிதன
அரிபம் சத்ைிொர் என்னும் நொனொது ைிபேத்கைொண்டின் நன்தொகும் லயொற்மிதனச்
கசொல்வலொம்.
46 சத்தி ானார் புபாணம்
"கமற்சத்தி யரிஞ்சசனர்ககான் அடினார்க்கும் அடிகனன்."
ாடல் யிக்கம்:
சிலனடிொதத் ைீங்கு கூமி இகழ்ந்ை நன்த இல்யொரின் நொதலத் துண்டித்ைற்கு ஏற்ப ,
லதரந்ை "ைண்ைொம்" என்ம கபேலிககொண்டு இழுத்து , அவ்லிைத்வைவ கூர்தொன
கத்ைிொல் அரிந்து, அன்பு கபபேகும் சிமப்புதை கைொண்டில் உர்ந்து லிரங்கினொர்.
ாடல் யிக்கம்:
சிலகபபேொனின் கைொண்ைர்கதரப் வபொற்மொைொர் லற
ீ , அலர்கரின் நொதல அரிபம் சத்ைி
நொனொரின் ைிபேலடிகதர லணங்கிச் சிலகநமிொன ொைலத்தைபதை ஐடிகள்
என்னும் தூ கொைலரின்அடிதத் ைிமத்தைச் கசொல்லொம்.
47 ஐனடிகள் காடயர்ககான் ானார் புபாணம்
"ஐனடிகள் காடயர்ககான் அடினார்க்கும் அடிகனன்."
ாடல் யிக்கம்:
ைிருத்கைொண்டிற்குரி கசல்கதர லழுலொது கசய்து லரும் அந்நொனொர் , கைல் சூழ்ந்ை
இவ்வுயகில் வைலர் கபருொனொன இதமலர் லிரும்பி எழுந்ைருரிிருக்கும்
ைிருக்வகொில்கள் எல்யொலற்மிற்கும் கசன்று , கண்டு லணங்கித் ைொம் வற்ககொண்ை
ைிருத்கைொண்டிற்வகற்ம பதமொன பணி லிதைகள் எல்யொலற்தமபம் கசய்து, ஒவ்கலொரு
பைிிலும் லரதபதை ைிறில் கலண்பொ ஒவ்கலொன்மொல் வபொற்மி லறிபடுலொொய்
,
ஐனடிகள் காடயர்ககான் ானார் புபாணம்
ாடல் யிக்கம்:
நச்சுப் தபதபதை பொம்தப ணி ொதயொய் அணிந்ை இதமலற்கு கலண்பொப் பொடிச்
சொத்ைி ஐடிகள் கொைலர்வகொன் நொனொரின் ைிருலடிகதர லணங்கி , தகில்
ழுதலபதை இதமலரின் ைிருலடிகதரப் பணிபம் சிந்ைதனதச் கசய்ைலத்ைொல்
கபற்று லிரங்கும் கணம் புல்ய நொனொரின்ைிருத்கைொண்டிதன இனி லிரித்துச் கசொல்லொம்.
48 கணம்புல் ானார் புபாணம்
"கறக்கண்டன் கமடியன காப்புக் ககாண்டிருந்த
கணம்புல் ம்ிக்கு அடியனன்."
ாடல் யிக்கம்:
இதமலரின் ைிருபன்பு லிரக்கு ரிக்கும் பதமப்படி ைொம் கருைி ொங்கரில்
குதமொல் லிரக்தக ரிப்பைற்கு அப்புல் வபொைொதொல் , கய்ம்த அன்பினொல்
ைிருத்கைொண்டு கசய்பலொன அந்நொனொர் , அடுத்ை லிரக்கொகத் ைம் ைிருபடிிதனவ
லும்பும் கதந்து உருகுொறு ைீத பட்டி ரித்ைொர். அைனொல் இருலிதனகரொன
கைொைக்தக ரிப்பலர் ஆனொர்.
கணம்புல் ானார் புபாணம்
ாடல் யிக்கம்:
லயித கபொருந்ைி கைல் சூழ்ந்ை உயகத்ைில் , ைம்படிதவ ைிருபன்பு இடும்
லிரக்கொகக், கங்தக னும் வபொற்தம அணிந்ை சிலகபருொனுக்கு ரித்ை கணம்புல்ய
நொனொரின் ைிருலடிகதரப் வபொற்மித் , வைன் கபொருந்ைி யர்கள் நிதமந்ை வசொதயகள்
சூழ்ந்து லிரங்கும் ைிருக்கைவூரில் வைொன்மிருரி கொரி நொனொர் கசய்ை
ைிருத்கைொண்டிதனச் கசொல்லொம்.
49 காரி ானார் புபாணம்
"காரிக்கு அடியனன்."
“காரிக் யகாவய ன்னும் நூவ இனற்ி அதன் ஊதினத்வதக் ககாண்டு தநிழ்ப் ணி
புரிந்தயர்."
ாடல் யிக்கம்:
தமலர் ிக்கு லொழ்கின்ம ைிருக்கைவூரில் லந்து வைொன்மி , லரம் பயவும் நிதமந்ை
ைிறின் இனி துதமகரின் பதனத் கைரிந்து , கசொல் லிரங்க அைன் உட்கிதைொன
கபொருரொனது தமந்து நிற்குொறு , குதமலற்ம ைிழ்க் வகொதலதத் ைம் கபொல்
லிரங்குொறு பதமப்பைத் கைொகுத்து இற்மித் ைிழ் கூறும் நல்லுயகத்ைலொன
பவலந்ைரிைத்தும் பறகி நட்பினொய்,
காரி ானார் புபாணம்
ாடல் யிக்கம்:
வைன் கபொருந்ைி யர்க்ககொன்தமத அணிந்ை சதைதபதை இதமலரின்
ைிருலடிதப் வபணும் கொரி நொனொரின் அடிகதர லணங்கிக் கைல் வபொல் நிதமந்து
லறிபம் ைம் கபொருந்ைி ொதனப் பதைதபதை பொண்டிர்களுக்குரி சந்ைி
பில் வைொன்மி "நின்மசீ ர் கநடுொம நொனொரின்" ைிருத்கைொண்டிதனக் கூறுலொம்.
50 ின்நசீர் நடுாந ாணார் புாம்
"ிறநக்ந ாண்ட சிந்றான் நல்வனி நன்ந
ின்நசீர் நடுாநன் அடிார்க்கும் அடிவன்."
பொண்டி ன்னர்கள் ைிழ் லரர்த்ை துத ொநகரில் நின்மசீ ர் கநடுொம நொனொர் அசு
புரிந்து லந்ைொர். இலர் வசொற ன்னரின் கரொகி ங்தகர்க்கசிொர் என்னும்
சிலக்ககொழுந்தைப் பட்ைத்ைசிொகக் ககொள்ளும் கபரும் வபறு கபற்மொர். இலர்
சணர்கரது ொ லதயில் சிக்கிப் பின்னர் ஆளுதைப் பிள்தரொரின் ைிருலருரொல்
தசல சம் சொர்ந்து தசல ஆக கநமிப்படி ஒழுகினொர்.
ாடல் யிக்கம்:
இைங்கறிொர் என்று அதறக்கப் கபற்று லந்ை இந்நிய உயகில் புகழ் கபற்ம கபரி
கபத உதைலர் ; பதகலரின் பப்புங்கதரபம் எரித்ை இதமலரின் ைிருலடிக்குத்
கைொண்டு கசய்பம் கநமிதவ அன்மி , ஏதன குற்மம் கபொருந்ைி அல் கநமிகதரக்
கனலிலும் நிதனொைலர்; எக்கொயத்ைிலும் கைொைர்ந்து, கபருகி கொையொல், கைொண்ைர்கட்கு
வலண்டி பணிகதரத் ைொம் கசய்து லருலொொய்.
19 திருக்குிப்புத்ததொண்டர் ொனொர் புபொணம்
"திருக்குிப்புத் ததொண்டர்தம் அடினொர்க்கும் அடியனன்."
ொடல் யிக்கம்:
கந்தைத யித்ைற்கொக இருக்கும் கற்பொதமில் ைீங்கிதறத்ை என் ைதய சிைறுண்ண
எற்றுலன் என்று கற்பொதமிைத்துச் கசன்று அச்கசழுத ிகுந்ை கந்தை வைொய்த்ைிடும்
பொதமில், ைம் ைதயத பட்டி நிதயில் , அப்பொதமின் அருகில் லந்து , அறகி
லதரல்கரின் ைழும்தபக் ககொண்ைலொகி சிலகபருொனின் யர் வபொலும் சிலந்ை
தககள் லந்து எழுந்து, அத்ைதயதப் பிடித்துக் ககொண்ைன.
தலத்ைிருப்பதை உணர்ந்ைொர். நள்ரிவு வலதரில் நொனொர் அண்தனக்குள்
நுதறந்து கநல் கட்டு நிதமகளுள்ரிருந்து கநல்தய கலர்ந்து எடுத்ைொர்.
ாடல் யிக்கம்:
நஞ்சு கபொருந்ைி அறகி களத்தைபதை சிலகபருொனுக்கு லறிலறிொகச் கசய்து
லரும் லறிபொட்டுத் கைொண்டில் கபொருந்ைி கபருஞ்சிமப்தபபதை இைங்கறி நொனொரின்
ைிருலடிகதர லணங்கி , கய்ஞ்ஞொனத்தை லறங்குபலொன சிலகபருொனின்
கநமிதன்மிப் பிமிகைொன்தமபம் வயொனது என
அமிொை கசருத்துதணொரின் கசதயச் கசொல்லொம்.
55 செருத்துணை நானார் புாைம்
"ன்னலனாஞ் செருத்துணை தன் அடிார்க்கும் அடியன்."
பாடல் லிரக்கம்:
உயகில் ஆட்சி கசய்பம் பல்யல ன்னொன கறற்சிங்கர் என்னும் வகொச்சிங்கரின்
பட்ைத்து அசிொன கபபேந்வைலி , அங்குள்ர யர் ண்ைபத்ைின் அபேகில் கிைந்ை ஒபே
யத எடுத்து வொந்து லிட்ைைற்கொக, உள்ரம் கபொறுக்க ொட்ைொது, சிலகனமிில் நின்று
லழுலொது கைொண்டு கசய்து லபேம் கைொண்ைொையொல் , லிரங்கும் ஒரிகபொபேந்ைி கூரி
லொதபதை லொரிதன எடுத்து லிதலொக லந்து வசர்ந்து,
கடிது பற்மி லிதலிற் வசர்ந்து ற்று அலரது கரி கல்யி கூந்ைதயப் பிடித்து
இழுத்து நியத்ைில் லழ்த்ைி
ீ அறகி பக்கிதனப் பிடித்து ; பர் என்று - இதமலது
சிலந்ை சதை படிின் வல் அணிபம் ைிபேப்பூண்ை பத்துள் யரிதன எடுத்து வொந்ை
அபொைம் கசய்ை பக்தகத் ைண்டிப்வபன் என்று ; கபேலிினொல்....ைனித்கைொண்ைர் -
கபேலிினொவய ைதயத பூண்ை ஒப்பற்ம கைொண்ைர் அரிந்ைனர்.
பாடல் லிரக்கம்:
சிலந்ை கண்கதரபதை ஆவனற்றூர்ைிதபதை இதமலரின் ைிபேபற்மத்ைில் லிழுந்ை
பள்ரித் ைொத்துக்குரி யத எடுத்து வொந்ைைற்கொக , ன்னரின் பட்ைத்துக்குரி
கபபேந்வைலிொரின் கபபேதபதை அறகி பக்தக அரிந்ை கசபேத்துதனொரின் தூ
ைிபேலடிகதர லணங்கி , ொண்டும் லிரங்கும்
புகதறபதை புகழ்த்துதணொரின் உரிதொன அடிதத் ைிமத்ைின் இல்தப இனி
இம்புலொம்.
56 புகழ்த்துணை நானார் புாைம்
"புணை சூழ்ந்த புயிதள்மல் அலாை ஆடி
பபான்னடிக்மக னம் ணலத்த புகழ்த்துணைக்கும் அடிமன்."
பாைல் லிரக்கம்:
அலர் (ரு நொள்) ைிருொலும் நொன்பகனும் வைடுைற்கரி கபருொதன , நீொட்டும்
கபொழுது, ிகவும் கபருகி பசிினொல் லருந்ைி நிதய ைரர்ந்து அறகி நிதமந்ை
நீதபதை குைத்தைத் ைொங்கொட்ைொதொல் , நஞ்சு அணிந்ை கழுத்தைபதை
சிலகபருொனின் படிீ து அது லழ்ந்து
ீ லிைத் ைரர்லொொகி.
புகழ்த்துணை நானார் புாைம்
பாைல் லிரக்கம்:
பந்தைச் வசரும் கன்தொன லில்கதரபதை உதம்தொத ரு கூற்மில்
உதை இதமலரின் ைிருலடிகரில் லந்து வசர்கின்ம னத்துதண கபற்மலொன
புகழ்த்துதணொரின் ைிருலடிகதர லொழ்த்ைிச் , சந்ைனக் கயதல அணிந்ை அறகி
வைொள்கதரபதை ப்பில்யொைலரும் , ைதயலருொன ணம் கழும் ொதய
சூடி வகொட்புயிொரின் ைிருத்கைொண்டிதன உதப்பொம்.
57 க ோட்புி ோனோர் புபோணம்
"அடல் சூழ்ந்த கயல்ம்ி க ோட்புிக்கும் அடிகனன்."
ாடல் யிக்கம்:
சிலகபருொனுக்வக அன்பு கசலுத்துபலர்கள் , அடிலர்கள் எலதபம் ைொம் கண்ைொல் கூசி ,
ிகவும் உள்ரத்ைில் லிருப்புற்று கிழ்ந்து , ஆதசொல், ைொய்ப்பசுலின் பின்பு கன்று
அதணலதைப் வபொல் வசர்ந்து , அலர்கரிைம் வபசுபதல எல்யொம் இனி கசொற்கரொகவல
வபசுலர்.
பாடல் விைக்கம்:
அசுர்கரின் பப்புங்கதரபம் எரித்ைலரும் , அணிகயனொகப் பொம்புகதர அணிந்ைலரும் ,
ஞொனம் பைிர்ந்ை லிைத்து கலரிப்படும் ஒப்பற்ம கபொருரொனலரும் , அதனத்துயகங்கதரபம்
ைம் ொதொல் வைொற்றுலித்ைிருப்பலரும் , உிர்கரின் அகப் புமக் கருலிகரொல்
கொணப்பைொைலொினும் அவ்வுிர்கரிைத்து நிதயத்து நின்று கொட்டுபலருொன பதனவ
பொடுலொரின் கபருததப் பொடுலொம்.
பாடல் விைக்கம்:
கைன்ைிழ், லைகொறி, பிமநொட்டு கொறிகள் ஆகி கொறிகளுள் ொகைொன்மில் ைக்குப்
பிற்சிிருப்பினும் அலற்றுள் , அம்பயத்ைில் கூத்ைிற்றும் அருள் லடிலினனொகி கூத்ைப்
கபருொவனவ நன்குணர்ந்து உர்ந்ை குமிக்வகொரொகி அவ்கலொரு கபொருரிவயவ
கபொருந்ைி னவுணர்வுைன் உள்ரம் உருகிப் பொடுலொர்கள் , பன்மிொன ைிருொலுைன் அன்னப்
பமதலொன நொன்பகனும் வைடி அமி இயொைலொறு லிரங்கும் பதனவ பொடுலொர்
ஆலொர்.
20 சண்டேசுப ானார் புபாணம்
"மநய்ம்மநடன திருடநி யமிோ ிற்க
மயகுண்மேழுந்த தாமததாள் நழுயிால் எிந்த
அம்மநனான் அடிச்சண்டிப் மருநானுக்கு அடிடனன்."
ாேல் யிக்கம்:
அண்ங்கலக்ககல்ொம் டதபொகித சிபகபேணொனும் , சூழ்ந்ட எநி படிபில் வடொன்ி
ிற்கும் பிசொசபேணதத் கடொண்ர்கலக்ககல்ொம் டதபொக ஆக்கி , "ொம் உண்
டிபேபபடின் ணிகுடிபம் உடுப்வும் சூடுபவும் ஆ இதப தொவும் உக்கொகும் டி
டந்து, அபற்றுன் சண்டீசன் னும் டபம் டந்வடொம்" ன்று டிபேபொய் ணர்ந்து டம்
நொைொந்ைத்ைிற் சித்ைத்தை நிறுத்துையினொவய ; சிலத்ைதைந்ை சித்ைத்ைொர் - சிலத்ைினிைத்வை
நிறுத்ைி சித்ைத்தைபதைதொல் சித்ைத்தைச் சிலன்பொவய தலத்ைொர் என்கின்மலர்கள் ;
ைனின்றுள்...அதைந்ைொர் - ஒப்பற்ம ைிருலம்பயத்ைினுள் லிரங்கும் வலைகொணொகி
கூத்ைருதை ைிருலடித் கைொண்டின் லறிிவய நின்று அலத அதைந்ைலர் எனப்படுலர்.
ாடல் யிக்கம்:
அருலொபம், எல்யொப் கபொருள்களுொபம் லிரங்குகின்ம கபருொனொரும் , ணம் கபொருந்ைி
கூந்ைதயபதை உதம்தொரின் கணலனொருொன , இதமலர், கிழ்ந்து லற்மிருக்கும்
ீ
ைிருலொரூரில் பிமந்ைலர்கரின் ைிருத்கைொண்தைச் சிமிவனொல் ஒருலொொல் ஆொய்ந்து
உதக்க இலும் ைன்த ைொகுவொ? ஆகொது! என்பைொம்.
"திருக்கனிற யற்ிருந்த
ீ ியதருநான் திருக்கணத்தார்
தருக்கின ர்
ீ த் திருயாரூர்ப் ிந்தார்கள் ஆதிால்
தருக்கின ஐம் தாினடக்கி நற்யர்தந் தாள் யணங்கி
ஒருக்கின தஞ்சுறடனயர்க்யக அணித்தாகும் உனர்தியன."
ாடல் யிக்கம்:
வன்வலும் கபருகுைற்குரி சிமப்தபபதை ைிருலொரூரிைத்துப் பிமந்ைலர்கள் ,
ைிருக்கிதயில் லற்மிருக்கும்
ீ சிலகபருொனின் சிலகணங்கவர ஆலர். எனவல , கசருக்குைன்
எழும் ஐம்கபொமிகதரபம் அைக்கி , அலர்கரின் ைிருலடிகதர லணங்கி , ஒன்மித்ை உள்ரம்
உதைலர்க்வக உர்கநமிொனது அணிைொகும்.
62 பப்பதோதும் ிருபணி ீண்டுோர் புோம்
"பப்பதோதும் ிருபணி ீண்டுோர்க்கு அடிபன்."
தோடல் ிபக்கம்:
எஞ்ஞொன்றும் உிர்களுக்கும் இனிலொன சிலகபருொனின் இனி ைிருலருரொல் கபருகி ,
உண்தொன சிலொக ஞொன கநமிில் நின்று , ைலமொல் அவ்லக் கொயத்வைொறும் ஆதச
ிகும் அன்புதைலொகி , பக்கொயத்தும் இதமலறிபொைொற்மி லருபலர்கள் ஆைிதசலொன
பனிலர்கள் ஆலர்.
தோடல் ிபக்கம்:
ைிருொலும் நொன்பகனும் அமி இயொை இதமலதன , எம்கபருொதன, ஞொனலத்ைைொ
ஆகங்கரின் உட்கிதைப் கபொருரொக லிரங்கும் கபருதபதை பிொதன , பன்று
கொயங்கரிலும் அன்பு கொணொக லறிபட்டுலரும் , சிலதமவொரின் ைொத வபொன்ம
ைிருலடிகதர லணங்கி , உள்ரம் கசிந்ை நிதமவுதைதொல் , பழுதும் ைிருநீற்தமப் பூசி
லொழும் தூலரின் கசதய அமிந்லொறு கசொல்யப் புகுலொம்.
63 பழுநீ று பூசி பனிலர் புாணம்
"பழுநீறு பூசி பனிலர்க்கும் அடியன்."
பாடல் லிரக்கம்:
பிமப்கபொழுக்கத்ைில் ைதயதொன அம ஒழுக்கத்தை உதைலர்கரொய் , கய்பணர்வு
உதைலர்கரொய், ைொம் ககொண்ை அமகநமிில் ைலமொது நிற்பலர்கரொய்த் கைொன்று கைொட்டு
லரும் பம்யங்கதரபம் அறுத்ை லொய்தபதை அரி பனிலர்கள் , பதமொகச்
கசய்துலரும் நொள்வலள்லிில் லிதரத்து டுத்ை ைிருநீற்தமப் புைி கயத்ைில் தலத்துக்
ககொண்டு, புயித்வைொதய உடுத்ை இதமலத லணங்கி, அத்ைிருநீற்தம வனி பழுலதும் பூசிக்
ககொள்லர். இலர்கவர பழுநீறு பூசி பனிலர் னப்படுலொர்.
பழுநீறு பூசி பனிலர் புாணம்
பசுக்கள் வபம் கொட்டில் ங்கள் பற்மி ரிந்து அைனொல் உண்ைொன நீரும் , பசுக்கள் கட்டி
தலத்ை இைங்கரில் ைீப்பற்மி கலந்துவபொன நீரும் , கசங்கல் சுட்ை கொரலொியில் உண்ைொன
நீரும், ஆகி இலற்தமத் ைனித்ைனிவ பசுலின் நீரினொல் நன்மொகப் பிதசந்து உயர்த்ை
வலண்டும். அலற்தமத் ைிருந்ைிம் ஓைி உருண்தை உருண்தைொக உருட்டி தலத்துக்
ககொள்ளுைல் வலண்டும். இவ்லொறு கசய்ப்பட்ை உருண்தைகதர ைங்கரில் உள்ர
சிலொக்கினிில் இட்டு வலக தலத்ைல் வலண்டும். இப்படித் ைீில் இட்டு டுத்ை ைிருநீறு
உபகற்பம் ஆகும்.
இந்ைப்படி அல்யொது அகற்பம். இலற்றுள் ந்ை கலண்ணற்தமொினும்
ீ உைல் பழுலதும்
பூசிக் ககொள்ரயொம். ஆனொல் ைிருநீற்தம பூசிக்ககொள்லைற்ககன்று சிய லிைிபதமகள் உண்டு.
அதைத் ைட்ைொல் கதைப்பிடித்ைல் வலண்டும். தூய்தில்யொை இைங்கரில் நைக்கும் வபொது
ைிருநீறு அணிவல கூைொது. ைிருநீற்தம அணிபம் வபொது அலற்தமக் கீ வற சிந்ைொல்
பொர்த்துக்ககொள்ர வலண்டும். இவ்லொறு பழுநீறு பூசி பனிலர்கதரச் சுந்ை பர்த்ைி
சுலொிகள் கைொதகடிொர்கரில் ஒருலொக்கி சிமப்பித்துப் பொடி உள்ரொர்.
64 அப்ாலும் அடிச் சார்ந்தார் புபாணம்
"அப்ாலும் அடிச்சார்ந்தார் அடினார்க்கும் அடியனன்."
ாடல் யிக்கம்:
பவலந்ைர்கரின் ஆளுதகக்குட்பட்ை ைிழ் லறங்கும் நொடுகளுக்கு அப்பொல் , சிலகபருொனின்
அடிதச் சொர்ந்து பதமத லழுலொது நிற்பலர்களும் , நம்பிொரூரின் கைய்ல நயம்
கபொருந்ைி ைிருநொலொல் அருரிச் கசய்ப்பட்ை ைிருத்கைொண்ைத் கைொதகின்கண் அலொல்
வபொற்மி லறிபைப் கபற்ம கைொண்ைர்கரொன ைனிடிொர்கரின் கொயத்துக்கு பன்னும் அைன்
பின்னும், யர்கள் கபொருந்ைி நீண்ை சதைின் வல் அைம்பு யரும் தும்தப யரும்
கங்தகபம் ககொன்தமபம் கபொருந்ைச் சூடிலரும் , லிதைதப் கபொமித்ை
ககொடிதபதைலருொன சிலகபருொனின் அடிதச் சொர்ந்ைலர்களும் , கசொல்யப்பட்ை
அப்பொலும் அடிச்சொர்ந்ைொர் எனக் கூமப் கபற்மலர் ஆலர்.
ாைல் விக்கம்:
சிலகபருொனுக்கும் அலருதை அன்பர்களுக்கும் ஆகும் பணிகதரச் கசய்ைவய ைக்கது ன்று
துணிந்து, அடிலர்களுக்குக் ககொடுப்பைற்ககன வ்லதகொலும் கபொருதரத் வைடி , அலர்கள்
ககொள்ளும்படி ைந்து , ைிருக்வகொில் அதப்பைற்குப் கபருந்ைிரொன கசல்லம் ைம்ிைம்
இல்யொதத ண்ணொைலொய்க் கங்தக ைங்கி சதைதபதை இதமலர் கிழ்ந்து
ழுந்ைருரி இருப்பைற்கு ன எரு வகொிதயக் கட்டும் கசதயபம் ைம் உள்ரத்ைில்
ககொண்ைொர்.
அைற்குத் வைதலொன நிைி, கருங்கல், ம், சுண்ணொம்பு பையி கருலி, கணங்கதர ல்யொம்
னைிவய வசர்த்துக் ககொண்ைொர். எரு நல்ய நொள் பொர்த்து , ைனி இைத்ைில் அர்ந்து
ம்புயங்கதரபம் அைக்கி ஆக பதமப்படி னத்ைிவய வகொில் கட்ைத் கைொைங்கினொர்.
இவு பகயொக வகொில் அதப்பதைவ சிந்தைொகக் ககொண்டு இதமலன் வகொிதய
அகத்வை இருத்ைி கர்ப்பகிருஹம் , ஸ்தூபி, அயங்கொ ண்ைபம் , ைிருைில்கள், ைிருக்குரம்,
ைிருக்கிணறு, வகொபும் பையி அதனத்தும் புத்ைம் புதுப் கபொயிவலொடு உருலொக்கினொர்.
ாைல் விக்கம்:
ிக நீண்ை சிலந்ை சதைதபதை இதமலற்கு உள்ரத்ைிவயவ வகொில் அதத்துத் ைொம்
ககொண்ை அன்பிதன இதைமொது கசலுத்ைி பூசயொரின் கபொன்னடிகதரப் வபொற்மி ,
ஆண்திக்க வசொறர் கபருொன் உயகம் உய்ப் கபற்றுக் ககொடுத்ை கசல்லப் பொண்டி
ொவைலிொனங்தகர்க்கசி அம்தொரின் ைிருலடிகதரப் வபொற்மப் புகுகின்வமன்.
66 ங்கைர்க்ைசி அம்கார் புாம்
"ரிகபாள் ாணிக்கும் அடியன்."
தாடல் ிபக்ைம்:
ங்தகர்க்கு எல்யொம் ஒப்பில்யொை வபசிபம் , எம்கைய்லபம், வசொறரின் குயக்ககொழுந்ைொக
லிரங்குபலரும், லதரதய அணிந்ை கபருதபதைலரும் , கசந்ைொத யரில்
லற்மிருக்கின்ம
ீ ைிருகதரப் வபொன்மலரும், பொண்டி நொட்தை ஆளும் பொண்டிரின் குயத்ைிற்கு
உண்ைொன பறிதப் வபொக்கி கைய்லத் ைன்தபதை பொதல வபொல்பலரும் , எங்களுதை
கபருொனொொன சீகொறித் ைதயலரின் அருரொல் கபரி ைிழ் நொட்டிற்கு வநர்ந்ை துன்பத்தைப்
வபொக்கி, வவயொங்கி ஒரிதத் ைரும் நீருநீற்தமப் பலச் கசய்ைலருொன
ங்தகர்க்கசிொதப் வபொற்றுபலரின் ைிருலடிகள் எம்ொல் வபொற்மத்ைகுலைொகும்.
தாடல் ிபக்ைம்:
லருநொள் ைிருநொடுவபொல் - நீர்ப்கபருக்கு லரும் நொள் ஒரு கொயத்தும் கபொய்ொது லரும்
கைய்லத்ைன்த லொய்ந்ை கொலிரிொறு லரம் கபருக்கச் வசொறர் ைிருபு கபருக்கம்
ைங்களுதை வசொறநொட்டிதனப் வபொயவல ; கசறிர்.......வபொற்மி - பொண்டிர்கரது பொண்டி
நொட்டிதனபம் லிரங்கச் கசய்ை சிமப்புதை லிரக்கொகி ங்தகர்க்கசி ம்தொது
கசய் சிமி ைிருப்பொைங்கதரத் துைித்து .(அத்துதணொவய); ஒருநொளும்.....வபசலுற்மொம் - ஒரு
நொரிலும் ைது கசயிற் பிதறொது சிலனடிொர்களுக்கு உதைபம் கீ ளும் வகொலணபம்
கநய்து ககொடுக்கும் கபரும்புகழ் லொய்ந்ை சொயிது குயத்ைில் அலைரித்ை
கபருந்ைதகொொகி வநச நொனொது ைன்திதனப் வபசத் கைொைங்குகின்வமொம்.
21 திருாவுக்கபசு ானார் புபாணம்
"திருின் செம்மநயன செம்மநனாக் சகாண்ட
திருாவுக்கமபனன் தன் அடினார்க்கும் அடியனன்."
ாடல் யிக்கம்:
கபேந்டத அவ்பதணதத்டல் , சப்ல் ணக்க டபேபட்த்து
ீ அணர்ந்டபேக்கும்
இதபரின் டபேபபேநல், ற்கு இததந்து அர்ந்ட கசந்டணனன் இித கசல்பநம்
ககண் டபேப்டக ணதததப் டிதபேநித பததில் , "டபேவுக்கசு" ன்று
உது கதர் பேம் பிபேம்புணறு ல உகங்கநிலும் தகறுபடகுக!
ல்ர்க்கும் பிதப்பு உண்குணறு வணகம் டபலம் பில் ஏர் எ லந்டது.
கொம்பீயி என்னும் பறம்கபரும் பைிில் , கொரர் பில் வநச நொனொர் என்பலர் அலைரித்ைொர்.
வநச நொனொர் ஈசரிைத்தும் அலர்ைம் வநசரிைத்தும் அரலியொப் பொசபதைலொய் லொழ்ந்து
லந்ைொர். இலர் னம் பக்கொயபம் பக்கண்ணனின் கன்யர்த் ைொரிதன நிதனக்க - லொக்கு
ைிருதலந்கைழுத்து ந்ைித்தைச் கசொல்ய - கொம் ைிருசதைபிொனுக்குத் ைிருப்பணிகள் பய
கசய்ைன.
ாைல் யிக்கம்:
கைொகுைிொன சதைத படிொக உதை இதமலரின் ைிருலடிகதரச் வசர்லைற்கு ஏற்பத்
ைம்தச் சொர்ந்ைிருந்ை லிதனச் சொர்புகதர அறுத்ை வநச நொனொரின் ைிருலடிகதர லணங்கித்,
ைலச் சிமப்பொல் ைம் பன்தனப் பிமப்தபபணர்ந்து அவ்வுணர்ச்சிபைன் லந்து வைொன்மி, லிதைக்
ககொடித உர்த்ைி இதமலற்குத் ைிருக்வகொில்கள் பயலற்தம எடுத்து , ண்ணுயகம்
கொலல் ககொண்டு , கலற்மி கபொருந்ைி ன்னொன வகொச்கசங்கட்வசொறரின் கபருதத இனிச்
கசொல்யத் கைொைங்குலொம்.
68 ககோச்செங்கட் கெோற நோனோர் புோணம்
"சென்னலனோய் உயகோண்ட செங்கணோற்கு அடிகன்."
போடல் லிரக்கம்:
ககொதைச் சிமப்புதை அநபொப் வபசரின் பன்வனொொக அதபம் குயபைல்லொன
பைன்தபதை வகொச் கசங்கண்ணனொர் , ைம் அதச்சர்கதர அனுப்பி , சிமப்புிக்க வசொற
நொட்டில் அகன்ம பைிகள் வைொறும் பிதமத ஏற்மருலம் சிலகபருொன் , லிரும்பி
எழுந்ைருலைற்கொன அறகு நிதமந்ை ொைக் வகொில்கள் பயலற்தமபம் கட்ைச் கசய்ைொர்.
போடல் லிரக்கம்:
கரி நீய யதப் வபொன்ம கழுத்தைபதை இதமலரின் , கசம்த கபொருந்ைி ைிருலடி
நீறயில் வசர்ந்து இன்புறும் வகொச்கசங்கட் வசொறரின் யர் வபொன்ம அடிகதர லொழ்த்ைி, இனி
ைன்த கபொருந்ைி இதசத லறங்கும் ொறினது ைதயலொய் உயகம் வபொற்றும் ைிருநீய
கண்ை ொழ்ப்பொணரின் ைிமத்தை இனிச் கசொல்யத் கைொைங்குகின்வமன்.
69 ிபேீ னகண்ட ாழ்ப்தா ாணார் புாம்
"ிபேீன கண்டத்துப் தாணார்க்கு அடியன்."
தாடல் ிபக்கம்:
ஆறி......உண்ை - கையொற் சூறப்பட்ை ைிபேத்வைொணிிவய லிபேம்பி எழுந்ைபேரி இதமலது
ைிபேலபேரினொவய ொறிதசினும் இனி கொறிொரொகி உதம்தொர் ஞொனலபை
பட்ை உண்ைபேரி ; எம்கபபேொன்.....லணங்குைற்கு - எது கபபேொனும் , சீகொறி
நொடுதைலபேம், கவுணிர் ைதயலபேம் ஆகி ஆலதை பிள்தரொது ைொதவபொன்ம
ைிபேலடிகதர லணங்கும் கபொபேட்டு ; லொறி.....ொப்பொணர் - லொழ்வுதை தமலர்கரது
பைிொகி சீகொறிப்பைிினில் சந்ைபதை ொழ்ப்பொணனொர் லந்ைனர்.
பொணவ! உம்த, எம்ிைம் அதறத்து லந்து ைரிசனம் கசய்து தலக்க ஆலன கசய்துள்வரொம்
என்று அபேள்லொக்கு கசொல்யி தமந்ைொர். றுநொள் லறக்கம்வபொல் ைிபேநீயகண்ை ொழ்ப்பொணர்
தனலிொபேைன் வகொியின் புமத்வை அர்ந்து ொழ் இதசத்து ைம்த தமந்ை நிதயில்
பொடிக் ககொண்டிபேந்ைொர். அப்கபொழுது கைொண்ைர்கள் அலர்கதரக் கண்டு லணங்கி
எம்கபபேொனின் ஆதணதக்கூமி அலர்கதர அகத்து எழுந்ைபேலொறு பணிவலொடு வகட்டுக்
ககொண்ைனர். அலர்கலம் கைொண்ைர்கரின் வலண்டுவகொலக்கிணங்கி வகொிலுக்குள் கசன்று
ண்ைபத்ைில் அர்ந்ைனர்.
தாடல் ிபக்கம்:
அடிலர் லயொறுகதரத் கைொைர்ந்து கூமிலபேம் பில் , ைிபேநீயகண்ை ொழ்ப்பொணரின் யர்
வபொன்ம ைிபேலடிகதர லணங்கி , கநல்லும் கபேம்பும் நிதமந்ை லல்கதரபதை
ைிபேநொலலூரில் லொழ்ந்து லந்ை சிலொக கநமி நின்று ஒழுகும் சிலவலைிபேம் , பதரக்கும்
அறகி பிதமதபம், பொம்தபபம், சூடி சிலகபபேொனின் ைிபேலபேதரப் கபற்மலபேம் ஆகி
லண்டுகள் கொய்க்கும் யர் ொதயபதை சதைனொது கபபேததச் கசொல்யப்
புகுகின்மொம்.
70 சடைன ானார் புபாணம்
"அபடியன அடைந்திட்ை சடைனனுக்கு அடியனன்."
"சுந்தபரின் தந்டதனார்."
ாைல் யிக்கம்:
ைம் ைதயலொன சிலகபருொதனவ ைக்குத் வைொறொகக் ககொண்டு , அப்கபருொதனவ,
ைம்கபரி வைொள்கதரத் ைழுவும் பூங்ககொம்பர் வபொன்ம பதலொரிைத்துத் தூைொகச்
கசல்லுொறு அனுப்பி எம்கபருொதன , வசொன் கபருொள் நொனொரின் ஒப்பற்ம
துதணலொன நம்பிொரூத , உயகத்ைில் எல்யொ உிர்கலம் லொழ்லதைபம் கபொருட்டுப்
கபற்ம வபறுதைலர், சதைனொர் ஆலர்.
"சுந்ரின் அன்சணார்."
தாடல் ிபக்கம்:
குதமலில்யொை கபருதபதை சதைனொரின் கசல்லம் கபொருந்ைி தனலிொரும் ,
ொொனும் எவ்லொற்மொனும் அறிக்க இயொை லயிதபதை பப்புங்கதர அறித்ை
சிலகபருொனொல் ஆட்ககொள்ரப்கபற்ம நம்பிொரூதப் கபற்மலருொகி , உர்வுதை
குயொன சிலவலைிரின் குயத்ைில் லந்ை இதசஞொனிப் பிொட்டிொத , என்னுதை இறிந்ை
கசொற்கரொல் புகற படிபவொ? எனக்கு படிொதவ அன்மி ற்று எலர்க்கும் படிொைொம்.
இசைஞாணிார் புாம்
அறுபது நொன்ொர்களுைன் இதச ஞொனிொரின் குடும்பபம் வசர்ந்து அறுபத்து பன்று
நொன்ொர் ஆினர். ைொம், ைம் கணலர், ைம் புைல்லர் என்று குடும்பவ நொன்ொர்கரொக உள்ர
கபருததப் கபற்மனர். ைிருலொரூரிவய ககௌை வகொத்ைித்ைில் அலைரித்ை
ஞொனசிலொச்சொரிொர் என்பலர் ஒருலர் இருந்ைொர். அலருக்குத் ைிருகரொக அலைரித்ைலர்
இதசஞொனிொர்.
தாடல் ிபக்கம்:
ககொத்ைொக யர்ந்ை யர்கதர அணிந்ை கூந்ைதய உதை உதம்தொத ஒபே
பேங்கில் ககொண்ைலபேம் , அடிலரிைத்து கய்ன்புதை ைொினும் இனிலபேொன
சிலகபபேொதன, இைகன்ம ைிபேநொலலூரில் உள்ரொர்க்குத் ைதயத கபற்று லிரங்குபலொகி
அந்நம்பிொபைர், "பித்ைொ பிதமசூடி" ன்னும் பைற்குமிப்புதை கபபேத கபொபேந்ைி
ைிபேப்பைிகத்தை, இந்நியவுயகம் பையொக வ்வுயகத்ைில் உள்ரொபேம் உரிவபமொன
லட்டின்பத்தைப்
ீ கபறும் கபொபேட்டுப் பொைத் கைொைங்கினொர்.
சுந்ைர் னம் ிக லபேந்ைி உயக ொதியிபேந்து ன்தன ீ ட்டு ஆர வலண்டும் ன்று
லிண்ணப்பித்ைொர். பூவுயகில் ைிபேநொலலூர் ன்னும் ையத்ைில் சதைனொர் ன்பலபேக்கும்
இதசஞொனிொர் ன்பலபேக்கும் ைிபேகனொக அலைொம் கசய்ைொர். நம்பி ஆபைர் ன்னும்
கபபேைன் லரர்ந்து ணப்பபேலம் அதைகிமொர். புத்தூர் ன்னும் ஊரில் லொழ்ந்ை சைங்கலி
சிலொசொரிொரின் கதர ணபடிக்க ற்பொடுகள் நதைகபபேகின்மன.
லந்ைலர் இதமலன் ன்று அமிந்ை ஆபைர் இதமலன் லிபேம்பிபடி பித்ைொ ன்ம கசொல்தய
பைற்கசொல்யொகக் ககொண்டு பைிகம் பொடுகிமொர். ைிபேலொபைரில் பதல நொச்சிொத
ணக்கிமொர். பின்பு ைிபேகலொற்மிபெரில் சங்கியி நொச்சிொத ணக்கிமொர். சங்கியிக்குக்
ககொடுத்ை லொக்குறுைித ீ மிைொல் கண் பொர்தல இறக்கிமொர். இைக்கண் பொர்தலதக்
கொஞ்சிபுத்ைிலும் லயக்கண் பொர்தலதத் ைிபேலொபைரிலும் கபறுகிமொர். அலிநொசி ன்னும்
ையத்ைில் பைதய உண்ை பொயகதன பைிகம் பொடி ீ ட்கிமொர். ைிபேஅஞ்தசக்கரம் ன்னும்
ையத்ைில் கலள்தர ொதன ீ து அர்ந்து ைிபேக்கிதய கசல்கிமொர்.
"ஊிதாறு ஊி பற்றும் உர் ததான் தாடித்ான் டனடச்
சூிடசின் கரும்தின் சுட ான ஊன் தசான்ண
ஏிடசின் ிால் இடசந்து ஏத்ி தத்ிடணபம்,
ஆி கடனடா அஞ்டசப்தர்க்கு அநிிப்தப."
தாடல் ிபக்கம்:
ஆழ்ந்ைைொகி கைலுக்கு அசவன! உயகம் அறிபங்கொயந்வைொறும் உர்லதும் ,
கபொன்லண்ணொதும் ஆகி ைிபேக்கிதய தயக்கண் லற்மிபேந்ைபேலம்
ீ பைல்லதன ,
ைிபேநொலலூரில் வைொன்மிலனொகி ொன் , இதச நூயிற் கசொல்யப்பட்ை , றொகி
இதசிதனபதை, இனி ைிறொல் , ிக்க புகதறபதைனலொகவும் , கபேம்பின் சுதல
வபொலும் சுதலிதனபதைனலொகவும் அப்கபபேொவனொடு ஒன்றுபட்டுப் பொடி இப்பத்துப்
பொைல்கதரபம், ைிபேலஞ்தசக்கரத்ைில் லற்மிபேந்ைபேலம்
ீ கபபேொனுக்கு , நீ அமிலித்ைல்
வலண்டும்.
73 நாணிக்கயாசக பருநான் புபாணம்
"ஊமிநி திருயாதவூபர் திருத்தாள் பாற்ி."
தாட்டி! உணக்கு தினாக ான் கசச அசடக்கிபநன் , திலுக்கு ீ ணக்கு திட்டு ட்டும்
பகாடுத்ால் பதாதும் ன்நார். தாட்டிபம் எத்துக் பகாண்டாள். தின் எழுங்காக தி
பசய்ால், ண்ச பட்டுது பதானவும் , தாம் ாங்கால் அப இடத்ில் கூசடச
கீ ப ந ிட்டது பதானவும் டித்ார். அப்பதாது அரிர்த்ணதாண்டிபண திகசபப்
தார்சிட அங்கு ந்சக் கண்ட சுந்பஸ்ர் , எரு த்டிக்குச் பசன்று , உநங்குது
பதான தாசாங்கு பசய்ார். ாபா எருன் பசன பசய்ால் , தூங்குசக் கணித்து
ிட்ட ன்ணன் , அங்கு ந்து அச திம்தால் அடித்ான். அந் அடி உனக உிர்கள்
அசணத்ின் ீ தும் ிழுந்து. உடபண அந் கூனிாள் எரு கூசட ண்சக் கசில்
பகாட்டிதும் பள்பம் ற்நிிட்டது.
இந் ிசனில் , எபே சத்ில் ந்ச பபிபெர் பசன்நால் , அர் ிச தின்தற்நி ,
சிறுன் ம்தி தகாிலுக்கு பசன்று தக்ிபடன் பூசஜ பசய்துிட்டு , ாார் பகாடுத்
சதத்ித்ச திள்சபார் பன்பு சத்து ிாகப் பதபோசண சாப்திடும் தடி
தண்டிணார். ஆணால் , திள்சபார் சாப்திடில்சன. இில் தா று இபேக்கும் ண
அஞ்சி ம்தி , தசணபடன் அழுது புண்டு , திள்சபாச சாப்திட பசால்னி ன்னுசட
சனச கபேங்கல்னில் பட்டி தாி பகாண்டாாம்.
இந் பசய்ி காட்டு ீப்ததான திதஞ்சம் பழுதும் திது. இசநிந் ாஜாஜ தசான்,
ம்திாண்டார் ம்திச சந்ித்து , ிபேபசநகசப பாகுக்க தண்டிணாாம். பாடர்ந்து ,
இபேபேம் தசர்ந்து பதால்னாப்திள்சபாரிடம் சச ிபேபசநகபின் இபேப்திடம் தடி
அற்சந பாகுக்கும் ாபதபேம் திச படிக்க தண்டும் ன்று தண்டிணார்கபாம்.
சிம்தம் தகாிலுக்கு டதற்கு பசனில் உள்பது ன்று திள்சபார் அபேபிணார்.
இசடுத்து, அங்கு பசன்ந ாஜாஜதசான் பூட்டி கிடந் அசநச ிநக்க அந்ர்கசப
தண்டிணார். உரிதார் ந்ால் ிநப்ததாம் ன்று அந்ர்கள் கூநிணர்.
இற்கு அந் பணிர் , இந் ஸ்னத்ில் உள்ப சிபதபோனுக்கு ிணபம் கங்சக ீச
பகாண்டு ந்து அதிதகம் பசய்ால், உணக்கு சாத ிதாசணம் கிசடக்கும் ன்று கூநிணார்.
இசடுத்து, அந் ாச ிணபம் இசநனுக்கு ீச அதிதகம் பசய்து பூஜித்து ந்து.
இந் ிசனில், எபோள் சிபதபோன் அந் ாசச தசாிக்க ிபேம்திணாாம். அன்தடி,
ாச பேம் ிில் ச, புல் சீ பசய்ாாம். இில் ாச தநக்க படிால் ித்து,
அன் சிநகுகள் எவ்பான்நாக காற்நில் திய்ந்து ிழுந்ண. அவ்ாறு சிநகுகள் ிழுந்
இடம் சிநகிந் ல்லூர் ன்று ங்கப்தட்டு பேகிநது. அந் ஊர் இப்ததாதும் ,
ிபோசபெரில் இபேந்து 1 கிதனா ீ ட்டர் பாசனில் உள்பது.
சிநதக இல்னா ாச ழ்ந்து ந்து சிசண ிதட்டு தாட்சம் பதற்நது. அணால், இந்
ஊர் ிபோசபெர் ன்று அசக்கப்தடுகிநது. ாசக்கு அபேள் பசய் ஸ்னத்து இசநன்
சும்பு டிாக தான்நிர் ன்று னாறு உண்டு.
வகதித பம் பந்து டபேபன் க்டப் னணக ன் இபே ஜபர்த்டகலம் , டணழ்ப்
டகத்டல் பன
ீ அனகத ற்த் துடத்டர். அப்டிகள் , டபேபனணனதததச்
ீ
வசடர் டீதகக்வக வசர்கன்வ ன் ஈற்டிதிதக் ககண் டபேத்டண்கப்
டகம் டிர். டபேபனணனத
ீ அன்ர்கள் இபே சபன் அடிதர்கலம் டங்குபடற்குத்
டித்டிதனகத டபேணங்கதந ற்டு கசய்டர். இண்டு ணங்கநிலும் ஆண்பன்
ஆடதபம் அடிதர் துடதடதபம் சப்க ந்ட. இபேபபேம்
அத்டத்டவவத சகம் டங்கதிபேந்து டபேத்கடண்டுகள் புரிந்து பந்டர்.
அப்டிகள் அன்பு வண , ஆலதப் ிள்தநதரிம், ணசு டிந்ட உலும் , தூச டிந்ட
ககள்தகபம் ககண்டு பலம் பஞ்சக கஞ்சம் ககண் ணதததில் பல்
சணஞர்கதந எனக்க , தூய்தணபம், பய்தணபம் ணக்கத் டங்கள் கசல்பது ன்ன்று.
அக்ககடிதபர்கள் க்கு இதனத்ட ககடுதணகள் கஞக்கங்க. வடபரீர்! அங்கு
கசல் வபண்ம். அடிவதன் எபேவதும் அடற்கு சம்ணடக்க ணட்வன் ன்று