«Μεσάνυχτα»

Με βρήκαν απόψε τα μεσάνυχτα

μόνος να είμαι μές το σπίτι

να περιμένω εσένα άδικα

κι ένιωσα σα φτωχό σπουργίτι.

Και το μυαλό μου είναι ακίνητο

Να αφουγκράζομαι μέσα στην νύχτα

μη και ακούσω το αυτοκίνητο

να μου κορνάρεις για καληνύχτα.

Ένα κουδούνισμα στο τηλέφωνο

η ένα χτύπημα στην πόρτα

να ακούσω να μου λες σε αγαπώ

και γω να χάνομαι στα φώτα

Σα το σπουργίτι μέσα στο σπίτι

να περιμένω να φανείς

και η νύχτα μου όλη να περνάει

χωρίς εσένα στην σιωπή.

Την καληνύχτα σου δεν θα ακούσω

δε θα ακούσω το σ αγαπώ

και το πρωί θε να με βρούνε

στον έρωτα μου μόνο, νεκρό.

Τρέξε τώρα αγάπη μου,

Τρέξε τώρα κι έλα να σωθώ.

Με το μολύβι ακίνητο

Και το μυαλό μου να ψάχνει τρόπο να μη σκέφτεται

Τα ματια μου καρφωμένα στο τηλέφωνο που δεν έλεγε να χτυπήσει