Professional Documents
Culture Documents
Print
Email
Δια τούτο λοιπόν εις ουδέν σημείον των Γραφών έχει λεχθή, πρωτότοκος του
Θεού ούτε κτίσμα του Θεού, λέγονται όμως το Μονογενής, και το Υιός, και ο
Λόγος, και η Σοφία που αναφέρονται εις τον Πατέρα και είναι γνωρίσματα
αυτού. ‘Διότι είδαμεν την δόξαν αυτού, ωσάν μια δόξαν που έχει ένας
Μονογενής Υιός από τον Πατέρα’ (Ιωάν. 1:14), και απέστειλεν ο Θεός τον
Υιόν αυτού τον Μονογενή’ (Α’ Ιωάν. 4:8), και ‘ο Λόγος σου Κύριε, διαμένει
αιωνίως’ (Ψαλμ. 118 [119]: 89), και ‘εν αρχή υπήρχεν ο Λόγος και ο Λόγος
ήτο προς τον Θεόν’ (Ιωάν. 1:1), και ‘ο Χριστός είναι Θεού δύναμις και Θεού
σοφίαν’ (Α’ Κορ. 1:24), και ‘αυτός είναι ο Υιός μου ο αγαπητός’ (Ματθ.3:17,
17:5), και ‘συ είσαι ο Χριστός, ο Υιός του ζώντος Θεού’ (Ματθ.16:16).
Εάν λοιπόν είναι Μονογενής, όπως βέβαια και είναι, τότε πρέπει να
ερμηνευθή το πρωτότοκος, εάν όμως είναι πρωτότοκος δεν θα είναι
Μονογενής.
Διότι δεν είναι δυνατόν ο ίδιος να είναι και Μονογενής και πρωτότοκος, εκτός
εάν αναφέρεται αλλού το ένα και αλλού το άλλο. Είναι δηλαδή Μονογενής
λόγω της γεννήσεως αυτού εκ του Πατρός, όπως έχει λεχθή, πρωτότοκος δε
λόγω της προς τα κτίσματα συγκαταβάσεως και της μετά των πολλών
αδελφοποιήσεως.
Δια τούτο, εάν τα δύο αυτά ρητά αντίκεινται μεταξύ των, θα ημπορούσε κανείς
δικαίως να είπη ότι υπερισχύει εις τον Λόγον μάλλον το ιδίωμα του
Μονογενούς, δια το ότι δεν υπάρχει άλλος Λόγος, ή άλλη Σοφία, αλλά μόνον
αυτός είναι ο αληθινός Υιός του Πατρός.
Και μάλιστα, όπως έχει λεχθή εις τα προηγούμενα, δεν έχει λεχθή
συνδεδεμένον με κάποιαν αιτίαν, αλλ’ ανεξαρτήτως, το ‘ο Μονογενής Υιός, ο
οποίος είναι εις τον κόλπον του Πατρός’ (Ιωάν. 1:18). Το δε πρωτότοκος είναι
συνδεδεμένον πάλιν με την αιτίαν της κτίσεως, την οποίαν ανέφερεν ο Παύλος
όταν έλεγε, ‘διότι δι’ αυτού εδημιουργήθησαν τα πάντα’ (Κολ. 1:16). Εάν δε
όλα τα κτίσματα εκτίσθησαν δι’ αυτού, αυτός είναι διαφορετικός από τα
κτίσματα, και δεν είναι κτίσμα, αλλά κτίστης των κτισμάτων.
Ανόητοι!
Εάν είναι καθ’ ολοκληρίαν πρωτότοκος όλης της κτίσεως, άρα όλης της
κτίσεως είναι διαφορετικός. Διότι δεν είπεν ότι είναι πρωτότοκος των άλλων
κτισμάτων, δια να μη νομισθή ότι είναι ωσάν ένας από τα κτίσματα, αλλ’ έχει
γραφή, όλης της κτίσεως, δια να δειχθή ότι είναι διαφορετικός από την κτίσιν.
Ο Ρουβήν λοιπόν δεν ωνομάσθη πρωτότοκος όλων των τέκνων του Ιακώβ,
αλλά του ιδίου του Ιακώβ και των αδελφών, δια να μη θεωρηθή ότι είναι άλλος
και δεν ανήκει εις τα παιδιά του Ιακώβ (Γέν. 35:23).
Αλλά και περί του ίδιου του Κυρίου ο απόστολος δεν είπε, δια να γίνη
πρωτότοκος όλων, δια να μη νομισθή ότι φορεί σώμα ξένον προς το δικό μας,
αλλ’ είπεν, ‘πρωτότοκος μεταξύ πολλών αδελφών’ (Ρωμ.8:29) δια την
ομοιότητα της σαρκός.
Εάν λοιπόν και ο Λόγος ήταν ένας εκ των κτισμάτων, θα είχεν είπει η Γραφή
και δι’ αυτόν ότι είναι πρωτότοκος των άλλων κτισμάτων. Τώρα όμως που οι
άγιοι λέγουν ότι είναι πρωτότοκος όλης της κτίσεως, αποδεικνύεται τελείως
αντιθέτως ότι είναι διαφορετικός από όλην την κτίσιν, και ότι δεν είναι κτίσμα ο
Υιός του Θεού. Διότι εάν είναι κτίσμα θα είναι και ο ίδιος του εαυτού του
πρωτότοκος.
Πώς λοιπόν ημπορεί, ώ Αρειανοί, να είναι και πρώτος από τον εαυτόν του και
δεύτερος μετά τον εαυτόν του; Επειδή εάν είναι κτίσμα, και όλη η κτίσις
εδημιουργήθη δι’ αυτού και δι’ αυτού συνεστήθη, πώς ημπορεί και να κτίζει
την κτίσιν και να είναι συγχρόνως ένα εξ αυτών τα οποία εδημιουργήθησαν δι’
αυτού και απετέλεσαν την κτίσιν;
Επειδή δε αυτού του είδους η επινόησίς των φαίνεται άτοπος, ελέγχονται από
την αλήθειαν, ότι ωνομάσθη μεν πρωτότοκος μεταξύ πολλών αδελφών δια
την συγγένειαν της σαρκός, ωνομάσθη δε και πρωτότοκος εκ των νεκρών, δια
το ότι η ανάστασις των νεκρών εγένετο εξ αυτού και μετά από αυτόν.
Δια τούτο λοιπόν έχει γραφή, ‘όταν δε παρουσιάση τον πρωτότοκον εις την
οικουμένην λέγει, να τον προσκυνήσουν όλοι οι άγγελοι του Θεού’ (Εβρ. 1:6).
(Από τον Β’ Λόγο Κατά Αρειανών, 62-64, ΑΠΑΝΤΑ ΜΕΓΑΛΟΥ ΑΘΑΝΑΣΙΟΥ, ΤΟΜΟΣ Β,
ΕΚΔΟΣΕΙΣ ‘ΤΟ ΒΥΖΑΝΤΙΟΝ’)
Πηγή: oparadeisos.wordpress.com