നീചൈരാഖ്യം ഗിരിമധിവസേസ്തത്ത വിത്രാമസേസതാ-

സ്തവത്സമ്പർക്കാത് പുലകിതമിവ ത്പൗഢപുഷചപൈഃ

കദംച ൈഃ

യൈഃ പണ്യസ്ത്തീരതിപരിമസലാദ്ഗാരിഭിർ നാഗരാണ്ാം

ഉദ്ദാമാനി ത്പഥയതി രിലാസവശ്മഭിർ

യൗവനാനി॥1.26॥

വിത്രാന്തൈഃ േൻ ത്വജവനനദീതീരജാനാം നിഷിഞ്ച-

ന്നുദയാനാനാം നവജലകചണ്ർ യൂഥികാജാലകാനി

ഗണ്ഡസേവദാപനയനരുജാ ക്ലാന്തകർസണ്ാത്പലാനാം

ഛായാദാനാത് ക്ഷണ്പരിൈിതൈഃ
പുഷപലാവീമുഖ്ാനാം॥1.27॥

വത്കൈഃ പന്ഥാ യദപി ഭവതൈഃ ത്പസ്ഥിതസേയാത്തരാരാം

േൗസധാത്സങ്ഗത്പണ്യവിമുസഖ്ാ മാ സ്മ
ഭൂരുജ്ജയിനയാൈഃ

വിദയുദ്ദാമസ്ഫുരിതൈകിചതസ്തത്ത പൗരാങ്ഗനാനാം

സലാലാപാങ്ചഗർ യദി ന രമസേ സലാൈചനർ

വഞ്ചിസതാഽേി॥1.28॥

വീൈിസക്ഷാഭസ്തനിതവിേഗസത്രണ്ികാഞ്ചീഗുണ്ായാൈഃ
േംേർപ്പന്തയാൈഃ സ്ഖ്ലിതേുഭഗം
ദർരിതാവർത്തനാസഭൈഃ.

നിർവിന്ധ്യായാൈഃ പഥി ഭവ രോഭയന്തരൈഃ േന്നിപതയ

സ്ത്തീണ്ാമാദയം ത്പണ്യവൈനം വിത്ഭസമാ േി

ത്പിസയഷു॥1.29॥

സവണ്ീഭൂതത്പതനുേലിലാ താമതീതേയ േിന്ധ്ുൈഃ

പാണ്ഡുച്ഛായാ തടരുേതരുത്ഭംരിഭിർജീർണ്പർചണ്ൈഃ

േൗഭാഗയം സത േുഭഗ വിരോവസ്ഥയാ വയഞ്ജയന്തീ

കാർരയം സയന തയജതി വിധിനാ േ

തവചയസവാപപാദയൈഃ॥1.30॥

ത്പാപയാവന്തീനുദയനകഥാസകാവിദത്ഗാമവൃദ്ധാൻ

പൂർസവാദ്ദിഷ്ടാമുപേര പുരീം ത്രീവിരാലാം

വിരാലാം

േവല്പീഭൂസത േുൈരിതഫസല േവർഗിണ്ാം ഗാം

ഗതാനാം

സരചഷൈഃ പുചണ്യർ േൃതമിവ ദിവൈഃ കാന്തിമത്

ഖ്ണ്ഡസമകം॥1.31॥

ദീർഘീകുർവൻ പടുമദകലം കൂജിതം ോരോനാം

ത്പതയൂസഷഷു സ്ഫുടിതകമലാസമാദചമത്തീകഷായൈഃ

യത്ത സ്ത്തീണ്ാം േരതി േുരതഗ്ലാനിമങ്ഗാനുകൂലൈഃ

രിത്പാവാതൈഃ ത്പിയതമ ഇവ
ത്പാർഥനാൈാടുകാരൈഃ॥1.32॥

ോരാംസ്താരാംസ്തരലഗുടികാൻ സകാടിരൈഃ
രങ്കരുക്ീൈഃ

രഷപരയാമാൻ മരകതമണ്ീനുന്മയൂഖ്ത്പസരാോൻ