အေလာင္းေတာ္ ကႆ ဖ လိႈဏဂ

္ ူထဲ ဝင္ႏုိင္ခဲ႕သူ
¡¡¡¡¡¡¡¡¡¡¡¡¡¡¡¡¡¡¡¡¡¡¡¡¡¡¡¡¡¡¡¡¡¡¡¡¡¡¡¡¡¡¡¡¡¡¡¡¡¡¡¡¡¡¡¡¡¡¡¡¡¡¡¡¡¡¡
(ဖတ္ရင္း ေက်ာပါ ခ်မ္းလာတယ္ )

ေက်ာ္ေအာင္စံထား ဆရာေတာ္၏ အေလာင္းေတာ္

ကႆပ ခရီးသြားမွတ္တမ္းမွ ဖတ္၍အဆင္ေျပရန္
အတိုခ်ဳံး၍ ျပန္လည္ကူးယူ ေရးသားခဲ႕ပါသည္။

အမရပူရၿမိဳ႕ သတၲမေျမာက္ ေက်ာ္ေအာင္စံထား ဆရာေတာ္ အရွင္ဝါယမာဘိဝံသ သည္ ၁၃၁၆ ခု

တပို႕တြဲလဆန္း ၁ ရက္ေန႔တြင္ အေလာင္းေတာ္ ကႆပ လိႈဏ္ဂူရိွရာသို႕ စတင္ခရီးထြက္လာ၏။

ကပိုင္မွ တဆင့္ ေတာႀကီးအတြင္းသိ႕ု ေျခလ်ွင္ ၾကြခဲ႕၏။ ေခ်ာင္းမႀကီးကို ျဖတ္ေက်ာ္ျပီး

လူသြားလမ္းေလး အတိုင္းလာခဲ႔ရာ သစ္ပင္ကြယ္မွ ေခြးတစ္ေကာင္
ထြက္လာျပီး ေရွ႕တည့္တည့္မွ လမ္းျပသြား၏။ေနာက္က်ေနလ်ွင္ ေစာင့္ေန၏။ ေႀကးစည္သံ ႀကားရ၍
ဘုရားအာရုံေရာက္၏။ ရဟႏၲာ အရွင္ျမတ္ႀကီး
ပရိနိဗာၺ န္ျပဳ ေနပံုအာရံုတြင္ကိုဖူးရ၏။

ထိုေနရာမွ ေအာက္လိွဳဏ္ဂူသို႕ ေက်ာက္တံုးမ်ား နင္းျပီး ဆင္းလာခဲ႕၏။ေမွာင္ေန၍

စမ္းတဝါးဝါးျဖင့္သာ။ ေအာက္သို႕ေရာက္လ်င္ လိွဳဏ္ဂူဝကိုိ ေက်ာက္တံုးႀကီး
တစ္ခုက လ်ွာထိုးသကဲ႕သိ႕ု ပိတ္ေန၏။ ေရစီးေႀကာင္း
တစ္ခုက ေက်ာက္တံုးႀကီး ေအာက္ေျခအတြင္းစီးဝင္
သြားျပီး တဖက္မွ ျပန္ထြက္ လာ၏။

ထိုေရစီးေႀကာင္းမ်ား ႀကားတြင္ ေရသႏုပ္ သင္းပိုင္ ကိုခင္းျပီး ရွိခိုး၏။ အမ်ွေဝ၏။အလင္းတိုင္ ၃ တုိင္

မီးပူေဇာ္၏ ။သစၥာျပဳ၍ ပုတီး ၂ ပါတ္စိပ္၏။
ဂူအေပါက္ကလႈပ္ေန၏ ။ ေဆာင္းတြင္းျဖစ္ေသာ္လည္း ဂူတြင္ ေႏြးေန၏ ။ခရီးပန္းလာ၍
ေခတၲအိပ္လိုက္၏။ ႏုိးလာ ေသာအခါ ည ၁၂ နာရီ ရိေ
ွ န၏။၊ "သုဂေတာ ငါးခ်က္ ဂါထာကို ယေန႕မွ
၄၅ ရက္အတြငး္ ပါတ္ေရ ကိုးေထာင္ ျပည့္ေအာင္စိပ္ပါမည္ဟုသစၥာအဓိ႒ာန္ျပဳ ၏။ မွန္ကန္ေသာ
သစၥာ စကားျဖစ္ပါက ၇ ရက္ အတြင္း ဂူ ပြင့္၍ အထဲဝင္ျပီး ပုတီးစိပ္ႏိုင္ပါေစသား ဟု ပ႒ာနျပဳ
လိုက္၏။ ထိုအခါဂူႀကီး တျဖစ္ျဖစ္ျမည္သြားေလ၏ ။

ဂူအမိုးက ေက်ာက္စက္ေရမ်ား က်ေန၏။ လင္းႏို႕ေခ်း နံ႔ ဆိုးရြား လွ၏။ သန္းေခါင္ေက်ာ္၌

ေအးစိမ့လ
္ ာ၏ ။ ႏွစ္ထပ္ သခၤန္းႀကီး ျခံဳ ထားသျဖင့္ ခံႏိုင္ေသး၏ ။ပုတးီ ၆ ပါတ္စိတအ
္ ျပီး ဂူအဝတြင္
လမ္းေလ်ွာက္၍ စိပ္၏ ။ဖေယာင္းတိုင္ ထြန္းထာ၍ ျမင္ရ၏ ။ က်ား ဟိန္းသံမ်ား ေျမြတြန္သံမ်ား
ပီပီသသ ႀကားရ၏ ။

ခႏၶာကိယ
ု ္ကို ဘုရားလွဴ ထားျပီ ျဖစ္၍ေသရံုအျပင္ မပိုႏိုင္ဟု စိတ္တင္းထားျပီး ပုတီးကိုသာ
တြင္တြင္စိတ္၏။ ပုတီး ၁၀ ပါတ္ ရေသာအခါ ေမတၱာပို႕ အမ်ွေဝ လိုက္၏ ။သာဓု
ေခၚသံမ်ား ္ေတာေတာင္တစ္ခုလံုး ဆူညံစာြ ႀကားရ၏ ။ ပတ္ဝန္းက်င္မွာ နတ္ေတြ ရိွသားပဲဟု
အားတက္လာ၏။ နံနက္ ေလးနာရီတြင္ သုဂေတာ ၅ခ်က္
ထပ္မံစိတ္ျပန္၏ ။နံနက္လင္းေသာ္ ေမတၱာပို႕ အမ်ွေဝ၏။

မ်က္ႏွာသစ္ျပီး္ စားစရာ ရွုာ ရ၏ ။ ဂူအထက္ ေျမာက္ဘက္သုိ႕သြားေသာ္ ငွက္ေပ်ာ ေတာႀကီး

ေတြႈရ၏ ငွက္ေပ်ာသီးမွည့္ ၂ ဖီးခူလာ၏ ။ ေရေဆးျပီး ဆြမ္းေတာ္
ကပ္၍ ၃ လံုးစားလိုက္၏။ စားျပီးလ်ွင္ ေရခ်ိဳး သင္းပိုင္
ေနလွန္း ဧကသီကို တစ္ပုိင္းဝတ္ တစ္ပိုငး္ ျခံဳျပီး ေနပူဇာ လႈံရင္း ပုတီးစိတ္၏ည ၁၂ နာရီထးို ေသာအခါ
ပုတီး
အပါတ္ေရ ေပါင္း ၃၆ ပါတ္ရ၏ ေမတၱာပို႕ အမ်ွေဝျပီး အိပ္လိုက္၏။ တစ္ခ်က္ခြဲေသာ္
ႏိုးလာျပီးပုတီးဆက္စိပ္၏
၃ ပါတ္ေလာက္ေရာက္ေသာအခါ ေနာက္ ေက်ာကို တြန္းလိုက္သလိုခစ
ံ ားရျပီး ေရွ႕စိုက္သြား၏။
နဖူးႏွင့္ ့္ေျမမထိေအာင္ ထိန္းထားရ၏ လွည့္ႀကည့္ခ်င္ေသာ္
လည္း အဓိ႒ာန္္ထားေသာေႀကာင့္ သီးခံလိုက္ရ၏။
ဆက္စိပ္၏။ ခင္းထိုင္ထားေသာ သင္းပိုင္ႏွင့္အတူလူပါႀကြ
တက္လာၿပီး အထက္ေျမာက္ေနသည္ဟု ထင္ရ၏ ။

ပုတီးပါတ္ေရ မပ်က္ေအာင္ အေတာ္ သတိထားရ၏ ။တဖန္ ေရသႏုပ္သင္းပိုင္က ပူလာ၏

။ထိုင္ခြင္ဖ်က္ခ်င္ ေလာက္ေအာင္ ပူလာေသာ္လည္း ဆက္စိပ္၏ ။ ပုတီး ၉ ပါတ္ရ၍ အဓိ႒ာန္ခ်ျပီး
ေမတၱာပို႕ အမ်ွေဝလိုက္ရာ ယက္ဟက္ပက္ပက္ ရယ္သံမ်ား ၾကားရ၏ ။

၃ နာရီထးို ခါနီးျပီ ။ဆက္ျပီး ၉ပါတ္စိပ္၏ ။ ၃ ပါတ္ေလာက္ ေရာက္ေသာအခါ ေရွ႔တည့္တည့္က ဝင္းခနဲ

ျဖစ္သြား၏။ မ်က္လံုးဖြင့္ႀကည့္မိ၏ ဝင္းလက္ေတာက္
ပျပီး ႏြားမ်က္လံုးေလာက္ မ်က္လံုးႏွစ္လံုးကိုေတြ႕ရ၏
။စူးရွေသာအလင္းေရာင္ေႀကာင့္မ်က္လံုးဖြင့္လိုက္ပိတ္
လိုက္လုပ္ျပီးစိတ္ရ၏ ။ အလင္းေရာင္က ေရွ႕တိုးလာ
လိုက္ ေနာက္ဆုတ္လိုက္ျဖင့္ မ်ားစြာေႏွာင့္ယွက္ေန၏။ ျဖစ္ခ်င္ရာျဖစ္ ပုတီးေတာ့အပ်က္မခံႏိုင္ဆိုျပီး
အထူးဂရု
စိုက္စိတ္ေန၏ ။
ပုတီး ၉ ပါတ္ျပည့္ေသာအခါ ထိုင္ခြင္ျဖဳတ္၍ ေက်ာခင္း
အေညာင္းဆန္႕မိ၏ ။ ပက္လက္ ေစာင္းလ်ွက္
ဘာမွမျဖစ္။ ေမွာက္လိုက္ ေသာအခါ ေက်ာေပၚ ခြစီးထားသလိုျဖစ္ျပီးမထႏိုင္ေတာ့ေခ် ။
ပုတီးဆက္စိပ္
ေန၏ ။ပုတီး ၃ ပါတ္ရေသာအခါ တစ္ကိုယ္လံုး ေပါ့ပါးသြား၏။အာရံု လာခါနီးတြင္ ပုတီးဆက္စိပ္၏။
ေမာသလိျု ဖစ္လာေသာ္လည္းဆက္စိပ္ေန၏ ။

၆ ပါ္တ္ခန္ ရေနခ်ီန္တြင္ လူဘယ္လိုျဖစ္သြားမွန္း မသိ။ကိယ

ု ္ေတာ္ ထ ထ ဟုအသံႀကားရ၍
ႀကည့္လိုက္ ေသာအခါ ဘုန္းေတာ္ႀကီး တစ္ပါးက ကြ်ႏု္ပ္ ေခါင္း လက္ ရင္ဘတ္တို႕ကို ေဆးလူး
ေပးေနသည္ကို ေတြ႕ရ၏။ "ဘာျဖစ္လို႕ပါလဲ ဘုရား ဟုေမးလိုက္ ေသာအခါ
"ဒအေလာင္းေတာ္ကႆ ေတာစိုး နတ္ က ေကာင္း တာ က်င့္
ေနတာကိမ
ု ႀကိဳက္။အရက္ေသာက္ကာမအေႀကာင္း
ေျပာသူေတြမွ သေဘာက်တာ။ ကိုယ္ေတာ္ေလးက ေမတၱာပို႔။ အမ်ွေဝ။ နတ္မ်ားက ေမတၲာခံယူႀက
ဖူးေမ်ာ္ႀကေတာ့ သုတ႕ို မေနႏိုင္ဘူး။ နတ္မ်ားရွင္းတဲ႔အခိုက္ မူးေမ့ထံုထိုင္းေစတဲ႕ အသးီမ်ားကို
ေလအထက္က အခိုးလြွတ္ျပီး မူးေမ့ေစတယ္။ တပည့္ေတာ္သိလို႕သာေပါ့။ ႏို႕မို႕ မလြယ္ဘူး ။ မွတ္
ေလာက္သားေလာက္ေအာင္ဆံုးမ ရမယ္ဟုေျပာ၏။

ဘယ္ကၾကြလာေၾကာင္း ေမးေလ်ာက္ရာေျမာက္ဘက္ မိုင္ ၃၀ ေလာက္ေဝးတဲ႔ ေတာမွာ

သီတင္းသံုးတဲ႔ မဟာျမိဳင္ ဆရာေတာ္ ျဖစ္ေၾကာင္သိရ၏။။ ပဥၨင္းေလး အဓိ႒ာန္ေႀကာင့္ မနက္ျဖန္္
အာရုဏ္တက္ေလာက္မွာ ဂူေပါက္ပြင့္ လိမ့္မယ္ ။ နမကၠာရထဲက
"တဟိ ံ တဟိ ံ ပါရမီ သဥၥရံ စရံ ၊ သဗၺိသုခ ပဒံ ပဒံ ၊
နရာ နရာနံ သုခံ သမၻဝံ ဘဝံ ၊နေမာ နမာနံ ဇိန ပုံဂံ ဂဝံ "
ဂါထာ ကိုဂူေပါက္မွာထိုင္ျပီး ၉ ပါတ္စိပပါ။ျပီးမွ အဓိ႒ာန္ ပုတီးဆက္စိပ္ရန္ မွာ၏။က ၁၁ နာရီ
ထိုးခါနီးတြင္ ျပန္ ႀကြသြား၏။ ေရွ႔မွာတင္ ေပ်ာက္ သြား၏ ။အံ႕ႀသေနမိ၏။

ငွက္ေပ်ာသီး ၂ လံုးစား၏ ေရေသာက္ျပီး ေရခ်ိဳးလိုက္၏ ေတာစိုးနတ္ႀကီးကို ေက်းဇူးတင္မ၏

ိ ။
သူေၾကာင့္သာ မဟာၿမိဳင္ ္ကိုယ္ေတာ္ႀကီးနဲ႕ေတြ႕ရ၏။ ေမာင္မင္းႀကီးသားေတာဆိုးနတ္ကို
ေက်းဇူးတင္မဆံုး ျဖစ္မ၏
ိ ။ဂူဝေရွ႕ တြင္ သုဂေတာ ၅ ခ်က္ ၁၂ ပါတ္စိပ္၏
(တဟိ ံ တဟိ ံ) ၉ ပါတ္စိပ္၏ ။ညေနပိုင္းတြင္ ထိုင္လ်ွက္ ထလ်ွက္ ပုတီးစိပ္၏။၁၅ပါတ္ရ၏
။ညပိုင္းတြင္ဖေယာင္း
တိုင္ ထြန္း၏ ။

ေနာက္ေန႕ နံနက္ ဂူေပါက္မွာ ( တဟိ ံတဟိ) ံပုတီး၉ပါတ္

စိပ္၏ ျပီးလ်ွင္ သုဂေတာ ၅ ခ်က္ဆက္စိပ္၏။အာရံု ထဲတြင္ ဘုရားေလးဆူ ဝန္းရံေနပံု
ဖူးရ၏။သုဂေတာ ၁၈ ပါတ္အၿပီး ဂူေပါက္ဝမွ လ်ွပ္စီးလက္သလို ဝင္းခနဲ ျဖစ္သာြ း၍ ကြ်ႏု္ပ္
ေနာက္လန္သြား၏ ။

ည ပိုင္းတြင္ပုတီး ၉ ပါတ္ရ၏ ဂူထိပ္က ေျမြဆင္းလာသကဲ႕သို႕ တေဝါေဝါ အသံႀကားရ၏

။ေတာင္ထိပ္ကဇရပ္ျပိဳလဲသကဲ႕သို႕ႀကားရ၏။ ေနာက္ကလဲ လူေလ်ွက္ေနသကဲ႕သို႔ ထင္ရ၏ ။ပုတီး
ဆက္စိပ္ေန၏ ။ပုတီးပတ္ ၁၅ ပါတ္ျပီ္ေသာအခါ
နံနက္ ၄ နာရီ ခန္႔ ရိွေန၏။

ထိုအခိုက္ေလတိုက္လာ၍ ဖေယာင္းတိုင္ ျငီမ္းသြား၏ "ဂ်ိန္း ဂ်ိန္း မည္သံႀကား၍

ႀကည့္လိုက္ေသာ္အခါ တစ္ေပ ခန့္တံခါး ဟ ၿပီးပြင့္ေနသည္ကိုေတြ႕လိုက္ရ၏ ။ဝမ္းသာ
လိုက္သည့္ျဖစ္ျခင္း။ ဂူ အတြင္းမွ အလင္းေရာင္ထြက္
ေနျပီး လင္းထိန္ေန၏။

ဖေယာင္းတိုင္ ျငိမ္းသြားေသာ္လည္းဂူ အတြင္းမွ

ထြက္ေသာ အလင္းေရာင္ေႀကာင့္ အာလံုးကို
ျမင္ေနရသည္။ လြယ္အိတ္၊ သင္းပိုင္၊ ႏွစ္ထပ္ သကၤန္းကို ယူ၍ ဂူေပါက္ထဲသို႕ ေဘးေစာင္း
ဝင္လိုက၏
္ ။ ေခ်ာင္ေခ်ာင္ဝင္ႏိုင္၏။ အျပင္တြင္ ေအးသေလာက္ အထဲတြင္ ေႏြးေန၏။

ေလ်ာင္းေတာ္မူေနေသာ အရွင္ကႆ ပထံ ခ်ဥ္းကပ္လ်ွက္ အားပါးတရ ဝပ္တြား ၍သက္ေစ့

အႀကီမ္ေပါင္း ၃၀ ၊ထိျခင္း ငါးျဖာျဖင့္ ဝပ္ခ်၏။ ပရိကံယူျပီးပုတီး ၂၇ ပါတ္ စိတ္၏။
(၁၃၁၆ ခု တပို႕တြဲလဆန္း ၅ ရက္ ေသာႀကာေန႔ နံက့္ ၉:၄၅)

အေလာင္းေတာ္မွာ ေက်ာက္ညိဳျပားႀကီးေပၚ၌ပက္လက္ရွိ ေန၏။ ထို ထုု ၁ ေတာင္၊ အလ်ား ၉

ေတာင္၊
အနံ ၄ ေတာင္၂ မိုက္ရွိ ေက်ာက္ညိဳၿပားေပၚတြင္ ပတၲျမားျမ စိန္ ပုလဲစေသာ ရတနာ အျပည့္ ရွိ၏။
ေရာင္စဥ္မ်ား တျဖတ္ျဖတ္ႏွင့္ေတာက္ပ ဖ်ာထြက္ ေန၏။

ဝတ္ရံုထားေသာ သကၤန္းမွာ သစ္ေခါက္အေရာင္ဆိုး ျဖစ္၍ ေဆြးေျမ႕ေန၏ ။ ဦးေခါင္းေတာ္တြင္

ဆံအံုက ဆန္ေကာဝိုင္း ပမာဏရိွ၍ ရႈပ္ေထြးေန၏။ နဖူးေပၚက် ေနေသာ ဆံေတာ္ကို တိုင္းႀကည့္ရာ ၅
ေတာင္ႏွင့္ လက္ ၃ လံုးရိွ၏။ မ်က္လံုး မိွတ္ ေန၏။ နထင္နရင္းမ်ားမက်ေပ။ လူရွင္တစ္ေယာက္
အိပ္ေန သကဲ႕သို႔ ျဖစ္၏။

ႏႈတ္ခမ္းေမြးမ်ားလည္းရွည္ထြက္ေနႀက၏။ေခ် လက္သည္းမ်ားက ရွည္ေန၏။လက္္မ်ားကလူရွင္

သကဲ႔သို႔ေကြး၍ရ၏။ အသားအေရ ကလည္း ေပ်ာ့ေျပာင္း ေန၏။ လက္သည္း ၂ လက္မခန့္
ရွည္ေန၏။ ဘုရားထုရန္လက္သည္းမ်ား ညွပ္ယူခဲ႕၏။(ေနာင္တြင္ေျခသည္းလက္သည္းမ်ားကို
ဘုးထုရာတြင္
ထာပနာထည့္သြင္းခဲ႕၏)

အလြန္ပီတိျဖစ္၍ ႀကည္ညိဳလွသျဖင့္ ႏွစ္ထပ္ သကၤန္ႀကီးကို လြွမ္းလွဴလိုက္၏။ အလ်ားလိုက္လႊမ္းက

ဒူးဆစ္ေအာက္ ခန္႔သာ ေရာက္၏။ အနံလိုက္ လြွမ္းေသာအခါ ေျခသလံုး သံုးခ်ိဳးတစ္ ခ်ီဴး
ေလာက္အထိက်၏။ အလြန္အ႕ံ ႀသမိ၏ ။ကိုယ္ေတာႀ္ကီး အရပ္ ၆ ေတာင္ ၁ ထြာႏွင့္ လက္ ၃ လံုး ရိွ၏
။

ေျမသပိတ္ေတာ္က၊ သပိတ္ဖံးု ၊သပိတ္ေျခ မရိွ ။ အဝမွာ ၂ ေတာင္ျပည့္ရန္ လက္ ၁ လံုးေလ်ာ့၏။

ကိုယ္ေတာ္ ႏွင့္ ၃ ေတာင္ အကြာတြင္ အၿမဲလင္းေနေသာ ေက်ာက္ ္ဖေယာင္း တိုင္ႀကီး ၃ တိုင္က
လူ႕တစ္ရပ္ခန္႔္ ျမင့္၏။ လံုးပတ္ ၂ထြာႏွင့္ လက္ ၁ အုပ္ ္ရွ၏
ိ ။ ေအာက္ေျခတြင္ အင္တံုပက္ႀကီးမ်ား
ခံထား၏။ ေခါင္းရင္း တြင္ လွည္းဘီးခန္႔ ပန္းဆိင
ု ္းႀကီး ၂ ခုကို တြဲလြဲ ဆြဲ ထား၏။ လတ္ဆတ္ေသာ
ပန္းနံ႔မ်ား လိဏ
ု ္ဂူအတြင္း ေမႊးပ်ံ႕ေန၏။

ၾကားဖူး ထားသည္မွာ ဂူေပါက္အဝင္ ဝ ေရစီးေႀကာင္းးတြင္ သစ္သားျပား အေပၚ လွဴ

ရန္ရတနာပစၥည္း တင္ျပီး ေမ်ွာပါက ျပန္ထြက္လာ ေသာအခါ ထိုရတနာပစၥည္း ျပန္ပါမလာဟု
ႀကားဖူး၏ ။နတ္မ်ားက ေဆာင္ဟန္တူ၏ ။ ဤနည္းျဖင့္ လွဴ ဒါန္း ထားဟန္ရိွေသာ ေရြွဆြဲႀကိဳး
လက္ေကာ္ လက္စြပ္ ေျခက်င္း နားေဋာင္း ေရြွျပား ေငြျပားမ်ားမွာ လွည္း ၅ စီးတိုက္ခန္႔ ရိွမည္ထင္၏
။ေရြွ ေငြပန္းခိုင္ တံခြန္ ကုကၠား မ်ားက ငါးဆယ္ ခန္႔ ရိွမည္။ ေႀကးစည္ အႀကီး အေသး အထပ္က
လူ႕တစ္ရပ္ခန္႔ ရိွမည္။ ေရြွခြက္ ေငြခက
ြ ္ မ်ားလည္း အမ်ားအျပားေတြ႕ရ၏ ။

မ်က္ႏွာၾကက္တြင္ ရုပ္ေသးရုပ္မ်ား ေက်ာက္ေမာင္းမ်ား တြဲလြဲ က်ေန၏ ။ ရွင္သူငယ္ အလင္း

အေပါက္မာွ ၂ ေတာင္ခန္႔က်ယ္၍ အျမင့္ ေပ ၂၀ ခန္႔၌ ရွိ၏။ ထိုအေပါက္မွ ေနေရာင္ဝင္၏ ။ နံရံမ်ား
တြင္ ေရြွခ်ထားေသာ ဘုရားပံုေတာ္မ်ား ကြက္တိကြက္ႀကား ရိွေနေသး၏ ။ ဂူႀကီးမွာ အလ်ား ၄၇
ေတာင္ အနံ ၃၇ ေတာင္ ခန္႕ရိွ၏။ ေရြွပံု ႀကီး ေနရာတြင္ ဆက္တိုင္း၍မရေတာ့ပါ။ႀကည္ညိဳ စိတ္ျဖင့္
တိုင္းထြာခ်ိန္ တစ္ရီ နာရီ ေက်ာ္သြား၏ ။ငွက္ေပ်ာတစ္ဖီး ေရေဆး၍ ဆြမ္းကပ္လွဳလိုက္၏ ။

ပီတိ ေထာမနႆ ျဖင့္အဓိ႒ာန္ စခန္းကို ဆက္ရပါေတာ့မည္ ။

က်ြႏ္ုပ္သည္ အေလာင္းေတာ္ကႆပ လိွဴင္္
ဂူေတာ္အတြင္း ဝင္ေရာက္ႏိုင္ခဲ႕ျပီး ၄၅ ရက္အဓိဌာန္ ပုတီးအားလံုးျပီး၍ အဓိဌာန္ခ်ျပီး
ကုသိုလ္အဘို႔ကို ၃၁ဘံုသားတိ႔အ
ု ား စံစ
ု ံုလင္လင္ အမ်ွေပးေဝ
လိုက္ေသာအခါ တေတာလံုးတေတာင္လံုး ပဲ႕တင္ထပ္
ေအာင္ သာဓုေခၚသံမ်ားႀကားရေတာ့၏။သာဓုသံေခၚမ်ား
သည္ ၅ မိနစ္ခန္႕ႀကာသည္အထိ ႀကားေနရ၏။
အသံမ်ားျငိမ္သြားေသာအခါ အေလာင္ေတာ ္ကႆပ
ကိုယ္ေတာ္ႀကီး အား လွဴ ဒါန္းထား ေသာ ႏွစထ
္ ပ္
သကၤန္းႀကီးကိုခါ၍ ေသသပ္စြာ ျခံဳေပးျပီး ကိုယ္ ေတာ္ျမတ္ႀကီးေရွ႕တြင္ ပရိတ္မ်ား၊ ဘုရားရွိခိုး ဂါထာ
၁၀၀ ေက်ာ္ျဖင့္ အားရေအာင္ ရွစ္ခိုးျပီး ၅၂၈ သြယ္ ေမတၲာပို႕ ေကာင္းမႈ႕မ်ားကို အမ်ွေဝျပီး
နာရီႀကည့္လိုက္
ရာ နံနက္၆နာရီထးို ေပျပီ။

အားရစြာကန္ေတာ့ျပီး ေနာက္လွည့္ႀကည့္ လိုက္ေသာအခါ လူတစ္ေယာက္ကိုေတြ႕ရ၏။

"အသင္ဘယ္သူလဲ" ဟုေမးေတာ့ "ဤေတာင္ေစာင့္နတ္ပါ" ဟုေျပာ၏။ ထိုနတ္က "တပည့္ေတာ္
အရွင္ျမတ္ကို ျပစ္မွားမိသမ်ွ ေတာင္းပန္ပါတယ္ " ဟုေျပာျပီး ငိုေတာ႔၏။ "ဘာျပဳလိုငတ
ို ာလဲ "
ေမးေတာ့ "အရွင္ဘုရားက ဒီေန႔ျပန္မွာ ဆိုေတာ့ တပည့္ေတာ္တို႕မွာ ဝမ္းနည္းလြန္းလို႔ပါ ဘုရား "
ဟုဆိုျပီးငို ေတာ့၏။ က်ြႏု္ပ္က တရားေဟာျပီး ႏွစ္သိမ့္ရ၏။ ကိုယ္က အေလာင္းေတာ္ကႆ ပ
ကိုယ္ေတာ္ႀကီး ႏွင့္ ခြဲရမွာမို႕ စိတ္မေကာင္းျဖစ္ေနတဲ႕အထဲ သူကလာငိုေနျပန္၏။
စိတ္ကိုထိန္းခ်ဳပ္ထားရ၏။ စိတ္မေကာင္းျဖစ္မိ၏။ အားတင္း၍ ကိုယ္ေတာ ္ျမတ္ႀကီးကို
ကန္ေတာ့ဆုေတာင္ျပီး အေပါက္ဝဘက္ လွည့္လိုက္၏။ ထိုအခိုက္ ဝင္းခနဲျဖစ္သြား၍
ကိုယ္ေတာ္ ္ျမတ္ႀကီး ဘက္လွည့္၍ႀကည့္လိုက္ ေသာအခါ ေရာင္ျခည္ေတာ္မွာ အေလာင္းေတာ္
ကႆ ပ ဦးေခါင္ေတာ္မွ တျဖတ္ျဖတ္လက္ကာ ထြက္ေပၚေနျခင္း ျဖစ္၏။ က်ြႏု္ပ္က
ျပန္လွည့္လာျပီးလက္အုပ္ခ်ီ၍ ဖူးေနမိ၏။ ေရာင္ျခည္ေတာ္မွာ
ေခါင္းေတာ္မွ ရင္ဘတ္ေတာ္၊ ရင္ဘတ္ေတာ္မွ ညာလက္ေတာ္၊ ညာလက္ေတာ္မွဘယ္လက္ေတာ္၊
ဘယ္လက္ေတာ္မွ ဝမ္းေတာ္၊
ဝမ္းေတာ္မွ ေပါင္ေတာ္၊ေျခသလံုးေတာ္၊ ေျခဖ်ားေတာ္မ်ား တိုင္ေအာင္ အစဥ္ေလ်ွာက္ျပီး
လူးလားေခါက္ပ်ံ ျပဳေန၏။

က်ြႏု္ပလ
္ ည္းဖူး၍မဝေအာင္ျဖစ္ေနမိ၏။ အလင္း ေရာင္ျခည္ေတာ္ ္သည္ အစိမ္းေရာင္ႏွင့္
အျဖဴေရာင္မ်ားျဖစ္၏။ မီးညြွန္႔က႔သ
ဲ ို႔ တျဖတ္ျဖတ္ႏွင့္ ေတာက္ပေန၏။ ေနာက္ဆံုး ေျခဖ်ားေတာ္
ေရာက္မွ ေပ်ာက္သြားေလ၏။ ေပၚလာေလဦ းမလား ဟု ုေစာင့္ႀကည့္ ေနေသး၏။
ေနာက္ဆံုးေပၚမလာေတာ့မွ အေပါက္ဘက္ ထြက္လာေတာ့၏။

ဂူေပါက္ဝ အျပင္လည္း ရပ္လိုက္ေရာ ေအာင္ျပီ ေအာင္ျပီ ေအာင္ျပီ ဟူေသာ အသံႀကီး သံုးခြန္း

ေအာ္သံႀကားရ၏။ က်ြႏ္ုပမ
္ ွာႀကက္သီးမ်ား တျဖန္းျဖန္းထေနမိေတာ့၏။

ဤမွတ္စုကိုဖတ္မိေသာ သူေတာ္ေကာင္းအေပါင္းတို႕ကိုလည္း က်ြႏ္ုပ္က အမ်ွေပးေဝပါ၏။

အမ်ွရ၍ က်န္းမာ ခ်မ္းသာျခင္း သည္
ေဟာတု ျဖစ္ႀကပါေစကုန္သတည္း။
ကုသိုလ္ အမ်ွ အမ်ွ အမ်ွ ။

အရွင္ဝါယာမာဘိဝံသ