Professional Documents
Culture Documents
I, I B E R S E C U N D U S, E U R O P A.
N o V I s c U R i s E D I D I T
—~>£>3<&<-~———————
T u B I N G A E,
IN BIB L I O P O L I O H E N R I C I L A U P P.
N IIOCCCXLVII.
?
c o N s P E c T U s E o R U M,
Q UAE H 0 C F A S C I CULO C O N T I N E N T U R.
CUM
. - 1—10.
P ar s p rior, ci vilis.
} I. Hieroclis grammatici synecdemus (sec. VI.)
II. - Stadiodromicum Byzantino-Cretense (sec. X.)
-
-. — 17—18.
-
-
•
-
-
-
-
•
. — 11-47.
IV. Ordo sedentium magistratuum in epulis imperatorum Byzantinorum (sec. X.) — 20.,
V. Bini catalogi urbium, quae sequenti aevo nomen mutarunt (temporis incerti) — 20—22.
VI. Ex Edrisio, Arabum geographo, capita selecta (sec. XII.) . . . . — 22—37.
VII. Periplus Ponti Euxini octuplus (sec. XIV—XVII.) . . . . . — 37-41.
Pars p o s t e r i o r, e c cl e si a sti c a.
! I. Epiphanii, archiepiscopi Cyprii (sec. V.), expositio praesidentium patriarcharum
et metropolitarum - - - - . - - • • - • — 42-44.
II. Leonis Sapientis (a. 886—907.) index ecclesiarum throno Constantinopolitano
parentium . - • - - . - - - . - - . - 44—51.
III. Andronici Palaeologi senioris (a. 1282—1320) index ecclesiarum throno Con
stantinopolitano parentium . - - • - • • • • . — 51—54.
*-• - … l- • ra … … —-=-*--…-
DUUMVIRIS ERUDITISSIMIS CELEBERRIMISQUE,
Tandem aliquando, quod vix unquam as nuncupabatur, ipse Slavns stirpe, non Par
secuturus mihi ipse videbar, vasto scrutandi thus, ut assentatores volebant ; haud aliter
labore pertinaciter exantlato, id revera mne ac Iustinianus I imperator, qui corpus juris ci
assecutüm esse gaudeo,. immo vehementer vilis seculo sexto] Byzantiniis sui§ condidisse
laetor, ut scilicet, quod pauci cogitavere, fertur, patrio scilicet nomine Uprawda. Ale
paucióres tentavere, idem égo qu9ynodocum xius Coimnenus , Byzantini postea regni do
que perficerein, coiìdenda Byzantii Europaei minus , jussu imperatoris suii contra rebelles
geographia, seu potius adumbratione ejus qua quosdam Dyrrachinos seculo decimo ex Adria
Aiami ac'deliineatione, solidis fundamentis impo iiopolitana Thracum civitate proficiscens, pri
sita. Etenim ex quo inde tempore,. ut mittam mó per Macedoniam ivit, É per terram
praefandi ambages, persuaderi mihi çoeperat, Strymoniam, post vero pér thema Thessalo
antiquissimi temporis statum nou satis intelli nicense, ut inde in Albaniam veniret. Quare
gi pòsse sine miedii aevi cognitione, huius vero per Macedoniam primo iter suumh im
vero ipsius historiam lucis suae bonam vicis stituit, non per Thraciain? Audio et respon
sim partem ulteriorum. seculorum annalibus deo. Terra, inter Pontum Euxinmm Hebrum
debere, mirari nqn desinebam, qu9modo fa que (Maritzam) cum Rhodope sita, tum Ma
ctum sit, ut multi historiam medii aevi ar cedonia dicebatur; Macedonia pristini sensus
dore quodam laudabili aggrederentur, geo audiebat Thessalia s. Thessafonica. In hi
graphiam ejus, omnis historiae facem, tan storia Bulgarorum, immo Slavorum, Bulgaris
fumi non dedignarentur. -
parentium, Macedoniam ab his barbaris per
Cujus negligentiae incommoda qualia et tria secula yastatam fuisse, e scriptoribus By
quanta non tantum. extiterint, verum etiam zantinis sati8 superque notum esse puto. Er
hodiedum existant, id studia mihi maximopere go Alexandri M. solum natalitium "significa
Byzantina sole clarius patefecerunt. Veniaiuus tur? Vetus Thracia , respondeo, inter Doro
miedias in res, exemplis utentes a nemine stolum (Silistriam) cum Nissa (Nisch) et By
spero bene sang addubitandis. Graecos 1}!us zantium sita. Bulgari (Slavi) terras modo di
semel a Bulgaris prope Acheloum,. Aetoliae ctas mirum quotiés igni ferroque vastarunt,
fluvium, debellatQs fuisse, sunt, qui opineu et sua ibidem regna condiderunt ; Macedoniam;
tur; quanquam ista trium seculorum bella veteris sensus,TDardaniam, Albaniam, Hel
Poniti Euxiiii litora.spectaut ,. ubi urbs An ladem totam cum Morea (Peloponneso), ne
chialus (Turcice Ajöli, Achelò, mediae Grae mine s. obstante s. animadvertente, per pa
citatis), cui ut vicinis quibu$dam locis istae cem occuparunt, dominique aliquamdiu exti
clades assignandae sunt. Thessaliam, quod terunt. Macedonica Slavorum (Bulgarorum)
Heniamin Tudelitamus, ebraicus seculi duo hella,.Theophani, Cedreno, rell. memorata,
decimi viator, Wlachiam dicit, mirantur ut Thraciam, Pouto Euxino vicinam, spectant,
mendax commeatum, cogitantes de Wlachia 1;on veterem Macedoniam, quam alii Slavi,
cisdanubiana, tum maiore, tum minore; quan Avarorum ante Bulgaros servi, diu ante ob
quam vetus Thessalia inedi9 aevo Vlachiâ ma timuerant, qua de re cf. mea Thessalonicensia.
ior vulgo audiebat, Aetolia vero cum Acar Postremo in urbe Thracum Philippopoli, Phi
nania Wlachia minor, apud homiue$ cultiores lippi colouia, Hebro superiori apposita, non
Arta, despotarum (Dominorum) Epiroticorum levius erratum video.. Eam Stepfiani Byzan
posséssio. Basilium imperatorem, , Macedo tini epitomator, seculis VII et YIII assignan
iheim cognomine, sunt, qui Amyntae, Phi dus, Macedonicam dicere audet. Macédoni
lippi, Alexandri M, cett. popwlarem fuisse sta cam? Optime vero. . Namque isti homines
tuiant ; sed erat Adrianopoli (Turcarumv Edré Macedones tum dicebantur. Quomogo Vero
ne) natus, quae omnis regio Macedouia tum ; Macedones terrae pristinae? Thessali. -
a*
1V EPISTOLA CRITICA.
Sufficient puto exempla, tum hodie, tum per partes legeret, ejusque rei me certiorem
alio tempore a me in mediüm prolata. Hujus fa£eret.. Quodque vix tùm sperari posse pu
inodi igitur incommoda 8uspicióuem mihi ino tabam ,_id`perhumaniter mihi a Basileensium
vebant de uniyerso studiórum medii aevi , principibus concedi laetabar , codicem ms.
Byzantii, potissimuin ,, statu hodierno, immg inihi transmittentibus, fidem suam et vadi.
etiam fide. Ita incitabar, ut vastos Byzantii mqnium interponente [beato Blumhardo, po
annales diu vulgatos diligenter revolverem, si pulari ineo, tum Basileensi. Quae vero'qua
ne possem, alios tenebris diutinis pressos tan lisque libri ms. facies et pretiuim! Inerat non
ζ. aliquando in lucem publicam protraherem. $olum Eustathiana in Pindarum isagoge, quam
uod diu abhinc facium esse, paucis puto bene tum mecum emaculavit Godóffedi Her
•&# innotuisse, praeter b. Niebuhfium nanni ingenium ; verum alia multa , statum
aliosque forsan VOBIS, fautorum par summo ecclesiae Torthodoxae cum rebus uftimorum
pere colendum. Ergo animus est, VOBIS ipsis Byzantii imperatorum Commenorum , deinde
quaedam ex ultimo studiorum meorum cuirri Normannorum, cett. eximie illustrantia. Totum
culo propinare, unde simul una et altera vitae igitur librum anno 1832 in publicam lucem
meaéliterariae particula illustrari posse videtur. emisi, addens ejusdem Eustathii epistolas im
Seculi, quod agimus, decade secunda et editas scriptoresque Trapezuntini iimperii, Te
tertia cum effusus ut hodiedum in amorem mirum quain benevole Tua mihi eoruih apógra
Musarum Graeciae lyricarum , Pindaricarum pha transmittente,eruditissime FALLM gnây£he.
praecipue, non selus ego !9lerem, quod non in Alia Eustathii inedita Thessalonicensibus
veniri `posset, Eustathii Thessalonicensis pro ineis a. 1839 adjeci.
oemium Pindaricarum commentationum, in Eodem studiorum meorum stadio minores
Basileensi bibliotheca olim a doctis non sine libellos edidi, illustrandae historiae Byzan
magno fructu lectum, en miro fatorum bene- || timae non miiìus idoneos , quos enunierare
fició factum est, ut Staelinus , meus olim operae pretium duco._ Anno 1827 evulgavi
discipulus, nunc yero publicae Stuttgartien- EX IO ÁNNE DOCIANO, ORATORE Î3Y.
sium bibliothecae inter antistites, vir rarae || ZANTINO , EXCERPTA CRUSIANA, ad
|
nostro aevo eruditionis, Eustathii codicem || dens vitae^ meae conspectum, sic- tum vo
Basileae non tantum ipse videret, verum etiam ll lente more academico.'*) Eodem anno sub.
- _ _ _•
*) Eum e libello, paucissimis viso, repetendum curavi, dubius admodum et anceps, aliusne nostram quandocua.
que memoriam recolendam esse existimaturus sit. - - - -
,,Ego natus sum in praefecturae Uracensis pago Bempflingen, anno seculi proxime elapsi octogesimo septimo
die Septembris sexto, patre Luca Friderico, parocho primum Poltringensium et Reustensium prope Tubingam.
deinde Bempflingensium, matre Iuliana Dorotnea, Philipri Vogelii filia, parochi Neostadiensium prope Waiblingam.• •
•*
„iNil magis
stratium in votis
conditionem habebat
, aliis, optimus
quam pater, quam
ecclesiasticis, ut filius
sludiis ad devitandam
committi posset. tum temporis
iniquam Quod parochorum
aliter visum mo
Deo, vitae
humuanae summo gubernatori. Bona valetudine raro gavisus pater, cum anni octogesimi octavi tempore pa
schali vitae finem suspicaretur, auctor matri fuit, ut me, si constitutum aetatis terminum attigissem, reci.
piendum curaret in eorum numerunu, qui publico sumtu in Seminariis nostris ad obeunda munera ecclesiastica
et scholastica praeparantur. Idem ante suaserat Klemmius, * Canstadiensis, genti meae cognatus, qui multo
post tempore praesul Herbrechtingensis diem obiit supremum , Christiano Friderico Schnurrrno, Canstadiensi,
*. nuper Cancellario, scholae Canstadiensis studiorumque academicorum consortio ut nemo familiaris. Brevi post,
« anno vitae post quadragesimum nono non expleto, exspiravit pater meus, probitate, ingenio, studiorum philo.
- sophieorum ac theologicorum laude, ut ex aequalium ore saepe ego percepi, non mediocris, relicta uxori qua
tuor parvulorum alendorum educandorumque cura anxia sane et molesta.“ - -
Mater vidua Canstadium concessit, in qua juventutis suae sede reliquam vitae partem transigere decreverat.
I
vix tamen in oppidi hujus ludo, cui Wullenius praeerat, positis a me literarum rudimentis , • satius matr ;
visum, studiorum meorum gratia scholae Tubingensi Anatolicae (nunc Lyceo), admodum legaatae, puerum com
mittere, suadente M. Srunwio, amitae marito, Kirchentellisfurtensium prope Tubingam parocho, cujus viri cordat;
doctique, vita pridem functi, memoriam hoc loco recolere, non est, quod admodum me pudeat. Ita factum.
ut majorum sede relicta mater amantissima Tubingam migraret, ubi nunc senium ejus utcuaque sublevare.
singularis mihi concessit fatorum quaedam serenitas.“ - - - - -
•. vir„Scholae
doctus etnostrae prima
solers, spatia
nunc emensus,
Berghülae apudclassi tertiaeparochus,
Blabyram traditus sum,
dein quam tum quam
quartae, vicariusmoderabatur $****.
regebat M. M. Fri
dericus Ludovicus KAurmann, cujus Viri in me beneficia eximia mi hoc loc loco testarer, animi impii titulo
damnari posse mihi ipse viderer. Accedebat vero eodem tempore magistrorum 3octissimorum, Baux A x > 1,
Κsaniri, Leusii , Marzgrni, Rosslrni, parochorum postea optime meritorum, solida instructio.“
.
:
EPISTOLA CRITICA. .v
„Post comprobatos reverendo Consistorio ducali progressus pueriles receptus sum seculi hujus anno primo in
seminarium Blabyrense, biennio post in Bebenhusanum, anni 1 8o 5 autumno in Tubingense, in quod qui tum re
cipiebantur, quinquennale studiorum currieulum rite faciebant.**
,,Longum foret, nec finibus narratiunculae hujus comprehendendum, si Viris singulis eximiis, quorum egregia
instructione per studiorum meorum novennium uti licebat, animi in aeternum grati sensum rite conarer tesli
ficari. Neque tamen est, quod silentio praetermittam, b. Schnurreri , viri vere philologi , scholis hebraicis,
quas continuo quadriennio frequentavi, me, licet jam tum Musas profanas sectantem, mirifice delectatum.
Have anima , dum inter nos versabaris, gravitatis, judicii , elegantiae laude insignis !**
„Anni 1 8 1 o auctumno accidit, ut procurante S. V. Christiano Theodoxo Blumhardt , qui nunc in inclyta
Christianismi inter gentes profanas propagandi specula Basileensi inspectoris munere summa cum laude fungitur,
Emkendorfium Holsaticum ( cui Deus faveat) vocarer, ubi viri Excellentissimi, raidrrici Comitis a Raventlow,
Danorum nunc ad Borussos legati, filiis adoptivis, Comitibus a C^rminul , ut parastata et instructor vacavi per
unius Olympiadis decursum, favore patroni mei, viri ingenio, virtute, sermonis vitaeque elegantia eximii, or
natus atque in aeternum devinctus.“
„Patria repetita mense Novembri a. 1 8 1 4, ejusdem amni mense Decembri ecclesiae Ballendorfinae prope Ulmam
concionator vicarius constitutus , anni 1 8 1 5 Martio, suadente viro S. R. Gairsingeno, ecclesiae evangel.
Würtemb. Nestore, Repetentis in Seminario Tubingensi munus capessivi, quod mihi suavissimum fuit collega
*st**
rum optimorum consortio, litterarum studiorumque ubertate, publice docendi tentamine non infausto.“
nulla
insi,
„Litterarum antiquarum in Academia nostra professorem extraordinarium, nec non professorem quintae clas.
iost, sis Lycei, quod Tubingae floret, constituit me die XXI. Apr. 1 8 1 8. Regis Augustissimi clementia, procurante
lo•
viro vere generoso, L. Barone de Wangenhaim, rerum ecclesiasticarum et scholasticarum tum temporis admi
nistro. Munere scholastico annis aliquot elapsis me abdicavi , ut totus Academiae viverem. Professoris ordi
marii dignitate Regia Majestas me ornavit hujus anni Martio XXV. In praelectionibus meis tradidi Encyclopae.
ferat,
diam poetarum, historicorum oratorumque Graecorum et Romanorum, Historiam romanam, Historiam antiquam,
matri praesertim Graecam, Mythologiam, Thucydidis selecta, Theophrasti characteres, Pindari Aeschylique plurima,
cmm*
Taciti Annales, Exercitationes graecas et latinas, in exercitationibus philologicis Sophoclis quasdam fabulas. Publici
ordui
juris hosce libellos feci : Polyhymnia, Uebersetzung auserlesener Epigramme der griech. Anthologie.
2iirich 18o8. 8. Pindari earminum Pyrthiorum quintum cum octavo. Dissert. inaug. philol. Tub. 1 8 1 9. 4.
„clufi,
nuff,
miseellanea philologica, Seebodii V. Cl. Ephemeridibus philologicis inserta. Dilucidationes pindaricae Berol.
ap. Reimerum. Vol. 1. P. I. 1 8 » 4. Vol. i. P. II. 1 8 2 7. Cum Scnnabano, V. illustri, Clossioque doctissimo, nunc
Dorpatiensi, edidi anno. 1 8 • 3. Prodromum corporis juris civilis rell., Berol. apud Reimerum. Cum Osiam.
st* ,
fri
ono et Scawasio, gymnasii Stuttgartiani professoribus celeberrimis, praesum edendis in I. B. Merzlent biblio
t\ula
polio honestissimo conversionibu auctorum graecorum latinorumque gerinanicis , cujus operis XXV jam
partes publicam lucem viderunt.“ Et haec quidem anno 1 82 7 scripsi.
i.xxi,
\
vI EPIST0LA CRITICA.
Constantini thematum (provinciarum regni mo nec ea quidem satis recta sunt, quae de
Byzantini) libellus duas habet partes, qua ambitu provinciarum a barbaris acciso per
rüm posteriorem (Europam) novis curis in hibentur. Imperatores Byzantini provincia
lucem publicam, emittimus. Titulus opusculi rum fines et momina pro temporum ratione
est: Töü aogor&rov βασιλέως Køvutavtlvov τοῦ mutabant, non tantum bellorum eventibus
IIogqvgoysvyjtov ττερί τάν δεμάτων, τὸν άνn moti. Et magnus iste tractus Ciliciam inter
xóyìàv'tj ßaoilsig iöv * Populov, nd9*v Égyov et Rhodum, hostibus expesitus, quare uno
τάς όνομασίας, κάί τί σημαίνονσιν .ai τούτων themate circumscribitur, non multo pluri
ngoanyogtav, xaì òru tà uiv aùtôv άρχαίζοναι, bus? Ipseque Hierocles, Iustiniano I. coaevus,
vὰ δέ νέαν ἐκτήσαντο τὴν παρσηyoglav. Quae Asiam mimorem, a barbaris nondum acci
omnia, non solum voces του — IIoQq)vg., Tma sam, in provincias longe plures distinguit
jusculis reddere debebat Bekkeriama scripto quam scriptor noster purpuratus. Üíä?
ris editio. Habemus enim inscriptionem to quod tempore Manuelis imperatoris omnis fer
- tius operis, non partis. me Thracia uno themate comprehensa esse vi
Sequitur praefatio, in qua imperator se detur. Ceterum ipse liber primus, exceptis
expositurum pollicetur, unde 9 άματος deno paucis , multo melius sc habet, quam se
' minatio derivanda sit ; quo eum promisso non cundus; id quod omnis nostra tractatio in
stetisse videmus. Neque enim aliud narrat, clarissima luce collocabit.
nisi hoc : legiones Romanorum ab Iulio Cae Liber primus, Oriens s. Asia. Enumerantur
sare ad Theodosium usque et reliquos impe XVII provinciae s. themata totidem capitibus.
ratores christianos nomina e mationibus vel 1. Anatolicum. 2. Armeniacum. 3. Thracesio
aliunde petita habuisse, cujus exempla affe rum. 4. Opsicium. 5. Optimatum. 6. Bucella
runtur; istoque aevo imperatores curam riorum. 7. Paphlagonia. 8. Chaldia. 9. Meso
belli ipsos administrasse. Ea immutata esse potamia. 10. Colonia. 11. Sebastia. 12. Lycan
inde ab Heraclio imperatore. Eo tempore ac dus. 13. Seleucia, 14. Cibyrraeotarum. 15. Cy
cidi fines imperii coepisse ; hinc ipsas quoque prus. 16. Samus. 17. Mare Aegaeum.
provincias contractas, et nomina graeca pro Iamque de his capitibus eorumque argu
Latinis per affectationem electa; &ipua vero mento, | quod multifariam illustratur libro
a voce σάσις descendere.
de administr. cap. 50., ob solam maximopere
Id praefationis argumentum, nom aliud. comparationem , inter primam et secundam
uo enim 9£uatos vis et sensus tendat (le partem instituendam, quaedam exponenda
gio ejusque sedes i. e. provincia), hoc melius et monenda esse videntur.
a Du Camigio s. v. edocemur, quam ab ipso Primum thema, 4natolicum. Ita dici,
imperatore. Revera autem Constantinopoli imperator ait, respectu Europae Byzanti;!
tani imperatores, Byzantimi post Theodosium, que; respectu Mesopotamiae, Syriaé cett.,
non Latini, graeca lingua suo jure uteban nuncupari Occidentale medium (τὸ _fur,,:,,
tur, talia incogitanter vel per adulationem μάσο») et Asiam minorem. Initium habet (ita
improbante Laurentio Lydo, Graeco scripto Constantinus) ab oppidulo Mngός, et in là,
re, Iustiniani I. imp. coaevo, in libro de ma gitudinem protenditur usque ad montes Isau
gistratibus III, 68.; morem vero antiquiorem riae ; in latitudinem a sinistra tangit Bucel
iidem non abjecerunt, et legionum suarum lariorum tbema et Cappadociam, a dextra
momima e provinciis maximopere hauserunt, Isauriam et initium thematis Cibyrraeotarum.
unde milites cogebantur, usum aevi sui recte Complectitur, quinque veterum provincias,
scctantes , non prioris. §# multa ? Im quae sunt: Phrygia Salutaris, Lycaonia, Isau7
perator orthodoxus carpit Heraclium, unum ria, Pampbylia, Pisidia. Deinde bona' quae
antecessorum, optime de regno orientali dam intersperguntur de regimine et finibus
meritum, sed minus orthodoxum. De ipso huius thematis ante Arcadiuum, item sub ipso;
libri argumento, id quod exspectabamus, hinc post Mauricium, instante aevo SaK2G2
nec vola nec vestigium. Seeunda scriptoris norum. Adduntur quaedam de Persarum
socordia in eo versatur, quod parti suae pri aevo et Macedonum.
mae (de Oriente s. Asia), titulum peculia Secundum thema, 4rmeniacum. Deno.
T rem non imposuit, secundo imposuit. Postre minatio est impropria, nec Heraclio imp.
\
non memorato, desumta sunt, incogitanter Philippos, diversissimas a Rhodope, sc. veteris
repetita Hieroclei capitis inscriptione, coll. Macedoniae urbes. Id longe rectius in Hie
p. 15. hujus libelli. Adduntur quaedam de rocle, quem vide. Haemimonti eparchiam ter
, historia insulae. Auctoris nostri aevo Sa tio loco ponit, Hierocles quarto ; ceterum
- razenis denuo parebat: quare igitur scri in urbibus consentit cum Hierocle. Iam
ptor eam provinciis Byzantinis adnumerat? sequitur insipidum, illud *Enagxia 0g(;xns..
Βasilius imp., nostri Caesaris ndvTos, te xìiju, Msorixòv xaì 'Axdvtioua , φιλιππούπολις,
ste Vulcaniana editione, Cyprum ad thema Begón, vijaos 6daos, »juos >auo>xn. Verum
evexerat ; id quod in textum, ut idem plane, hae insulae revera erant Rhodopes pars, vel
quod in decimo themate legimus, recipere (secundum Hieroclem) Macedoniae primae,
debebat I. Bekkerus, libelli nuperus editor. ubi idem suo loco habet xÀiua Msoruxöv xaì
Decimum sexctum thema , Samus insula. * Axóvtoga, quanquam illud xìiua Msotundy,
De nomine Sami archaeologica quaedam. Viri mediis urbium nominibus interpositum, mihi
quidam veterum illustres enumerantur. The etiamnunc vel spurium vel corruptum esse
matis fines (Ephesus — Adramyttium). Smyr videtur ; Philippi vero et Beröa Thraciae
na praefecti sedes ; quod, ut alia, utinam in (sensu stricto) apud Hieroclem recte oc
reliquis quoque thematibus significasset ! currunt cum Diocletianopoli, Sebastopoli,
Decimum septimum thema, ' mare Ae Diospoli. Hieroclis Mysiam omittit, in Scy
gaeum. Archaeologica de v. Aiyaiov πέλα thia cum eo consentiens.
χος. uinque Graecorum dialecti. Fines Secundum thema, Macedonia. Notandum
spatiosi: sunt enim hujus thematis Cyclades, ante omnia videtur, hanc inter Thraciae
Sporadum maiores, Mitylene (Lcsbus), Chius, Strymonisque themata poni, et post Stry
Lemmus, ulteriora usque ad sinum Cianum, monem sequi Thessalonicam, i. e. Macedo
Constantinopoli proximum. niam veteris sensus; quam dein justo iterum
Liber secundus , Occidens s. Europa. prdine excipit Graecia, cett. E sensu igitur
Enumerantur XII provinciae s.thermata totidem imperatoris hic Macedomiae titulus Macedo
capitibus. 1. Thracia. 2. Macedonia. 3. Stry niam a vetere diversam significat, sc. eam
mon. 4. Thessalonica. 5. Hellas (Graecia). Thraciae partem, quae inter Hebrum Pontum_
6. Peloponnesus. 7. Cephalenia. 8. Nico que Euxinum patet, non e Strymonis occi
polis. 9. Dyrrachium. 40. Sicilia. 11. Lon dente ; id quod, ut alibi, sc. in Asia facit,
gobardia. 12. Cherson. Horum quoque ca claris verbis significare debebat homo pur…
pitum argumentum, ut libri primi, breviter puratus librariusve ejus, ni socordiae a lecto_
exponam, maximopere ob instituendam (ut ribus insimulari volebat. Quid ergo horum
«dixi ) utriusque -comparationem. loco tentat agitque ? Promit compendium
Primum thema, Thracia. Byzantii Haus. quoddam veteris Macedoniae (Thessalonicae
'Thraciae thema constitutum est tempore in medii aevi , e Stepbano Byzantino non epi
vasionis Bulgaricae. Ante Romanorum ae tomato (sic statuo) desumtum. Post haec, nullo
vum, quo erant 53 urbes, duo regna habuit. transitu ab antecedentibus facto, Hieroclem,
Bulgari, munc domini, Thraciam Tin minora exscribit de dupliei Macedonia veteris se,_
*erritoria dividebant. . Ante Bulgaros Thra sus, et quidem aevi Diocletiani rell., stolide
aeia ab ipso Byzantino imperatore regebatur, intrudens Maroneam,Topirum, Nicopolin,Itha
non a praetore (ατgatnyé), ut nunc. Bul polim (Neapolin?), Cereopyrgum ®), Diocletia_
gari quando regnum Byzantinum invaserint. nopolim, Sebastopolin,quae sunt partim Rhodo.
-Ex Hieroele quaedam de Doloneis, quae ibi pes, Ë? Thraciae sensu stricto, ubi eas
non inveniuntur. Archaeologica. Sequuntur recte' habet 'Hierocles, quem vide. Omittis
quinque eparchiae Thracicae, ex Hieroele cum quoque Larissam (Macedonicam sc.). In Mace_
Aurbibus repetitae (is habet VI), et satis qui domia secunda consentit cum Hierocle. Iam
dem indiligenter, immo eonfuse. In Europa quid sequitur? Miraberis, immo stupebis.
.Thraciae facit cum Hierocle; deinde vero Thessalia (veteris sensus) sequitur, cum iisl
Phodopae praeter Maximianopolim et Traia dem plane urbibus insulisque, quas Hiero_
nopolim (quae istuc vere pertinebant) attribuit cles habet post Macedoniam utramque. Ob
Barthicopolin, Heracleam Strymonis, Serras, litus igitur, post thema suum secundum (Ma.
|
iI.
*
|
1
EPI8T0LA CRITICA. - IX
cedoniam) venire Strymonis thema, dein Quintum thema, Hellas (Graecia). Initio
Thessalonicae, somnolentus pergit in exscri capitis trivialia habet de nomine Graeciae.
bendo Hierocle, qui suo justoque ordine Enimvero huius borealia (Thessaliam) ex Hie
post Macedomias habet Thessaliam, Graeciam rocle, ut vidimus, jam praeoccupavit, quam
cum Peloponneso et insulis quibusdam, Cre quam is Thessaliam neque Macedoniae (veteris
' tam, cett. Ergo noster scriptor post Thgs sensus) jungit, neque Graeciae addit, potius ab
saliae urbes haec in fine apponit: "Eos δόs utraque eam ut singularem terram distinguit.
τὸ 9άμα Max: δονίας. Ubi forsan ei singula Fines autem Graeciae in Thermopylarum an
. ris quidam medii aevi usus loquendi obver gustiis, per Leonidam claris, ponit, et Pe
sabatur, qui Thessaliam (veteris sensus) par loponnesum a Graecia separat, contra vete
tem veteris Macedoniae (Thessalonicae s.Thes res, atque etiam Hieroclem, qui utramque
saliae medii aevi) esse voluit. jungit. Ipse tamen imprudenter caput suum
ita `claudit: Kaì τοσαύτα μίν j 'Eììùs natâ
Tertium thema, Strymon. Breve capitu τὸν*Iegowlgo. Incogitanter etiam Graeciae urbes
lum et paene futile. Macedoniae junétum LXXIX tribuit, quod mom ipsius Graeciae
, esse Strymonis thema; nullibi tbematis no convenit (ab ea Peloponnesum separat), sed
mine occurrere, sed clisurae. Scythas (Sla Hierocleae, ubi revera iste LXXIX urbium
„vos) incolas habere, ab Iustiniano Rhinoime
insularumque numerus recte legitur; qua
to in angustiis Strymoniis sedes suas adeptos. rum primas VII ex Hierocle repetit, addito
- I)icere dcbebat, prisco (Macedonum Róma
norumque) tempore Macedoniae partem fuis per pigritiam post 'Auqtooav hoc solo: xaì ràs
se suum Strymonis thema ( I. ovyετάraxro pro λοιττάς. Mirum postremo, quod non Euböam
quoque obliviscitur, nec Cycladas Aeginamque.
. ovyτέτακται); peculiare autem provinciae no
men isto aevo non habuisse, meque etiam ul Sextum thema, Peloponnesus. Eam in an
„timis ante Slavorum Bulgarorumque adven tecedentibus cum Graecia junxerat ; jam vc
, tum seculis, sed dictam solummòdo clisur ro (suo aevo obsequens) separat, ut singula
archiam , i. e. eius generis regionem, cuius rem provinciam tractans, eique XL urbes tri
• momentum in sola constat angustiarum sua buit, quarum aliquot (mon plures) enumerat,
rum custodia ; id quod secus erat decimo se Patras alteram*peminsulae metropolin dicens,
culo, ubi non semel tantum occurrit στgatiyös quod aevo magis medio convenit, coll. Hie
•>rgvuávos. In istas autem angustias Slavorum rocle, qui Corinthum totius Graeciae me
. rebellium Strymoniorum partem jussu impera tropolim dicit, ' Spartam * Laconicae, Elidem
toris modo memorati a litore simus Strymomii, Aetoliae (immo Arcadiae, sensu fato). Hine
ubi commercia impedierant, in loca magis loquitur de nominibus huius terrae, de eius
edita et remota, angustias potissimum Stry facie, de V11 insulis Peloponnesiacis, quas
inter Hierocleas invenire hicebit. Historiae
*monias, remotos fuisse. Atque id ultimum,
-non aliud, novi nomen meretur, quod unice, Peloponnesiacae capita potiora, aliunde satis
• ni fallor, nostro capitulo debemus. Singu mota, sequuntur. Unum,quod memoratu dignum
1as autem huius thematis urbes vetustiores, e medio aevo repetit , • est Slavorum re
'ut etiam Thessalonicae Tbessaliaeque, supra gnum Peloponnesiacum, initium capiens im
perante Constantino Copronymo ; ubi εσόλα
praeoccupavit loco inepto. 858n idem est, quod in servitutem redacta, non
- rtum thema , Thessalonica. Initium slavinizata, quód posterius aliumde notum est.
capituli curtatum esse apparet. Quis enim Postremo ' in versiculo illo satirico vocem
.narrationem integram et singularem ita oc 7αguo8os;8}ς Kopitarius (Hesychius glossogra
cipiet: Tò δέ νῦν κ. τ. λ.? Ceterum agnoscit, phus, cett. Vindob. 1840. p. 63.) e Russica
sui temporis. Thessalonicam totius alicuius iingua derivat, ut sit idem quod Gallicum
provinciae momen fuisse. Dehinc addere de habile, droit. Anne vafer ? Mihi sc. poë
fiebat, ipsam quoque, ut Strymonium thema, ta ille de facie. nobilis cuiusdam, vafritiem
veteris Macedoniae partem fuisse, pro insa servilem ($u$laßouëyn») prae se ferente, lo
no isto u£gos t vyz & ve t. Sequuntur archaeo qui videtur. De Slavica Peloponneso multo
Jogica quaedam, aliunde plenius meliusque uberiora noster tradit in libro de adm.
nota. - imp. cap. 50. ,. - - -- - , , -
b
X. JEPI$TOLA. CRITICA.
| pro σνμττεgu£iìnntat, coll. them. Strymonio), ôuspectum illud par vocum lìargwv xaì >wsi.
ττων ; quod est inverso ordine `apud Hiero
post Calabriae ; ultimo (Leonis Sap.) aevo clem. Tum nullo statim sensu legitur : *EnaQyia
àd thematis singularis honorem evectam fuis
se, ejusque partes praeter Cephalleniam has 4awlws ueooyaiov....* Pepusauívo,
esse insulas: Zacynthum, eett. Respondebat cle
ut in Hiero
; nisi quod in mediò juxta vocem Naiwös
additur : j. margìs tov μεγαλου Kwvorartlrov.
igitur septinsulari h. t. Veneto-Graecorum Iam alia sequuntur ex eódem Hierocle, sc, Epi
réipublicae, tuente s. imperitante Britannia. rus vetus, T Dardania, Pannonia, additis ür
Octavum thema, Wigopolis. Inscriptio graeca bium solis numeris, non earum nonninibus.
(dnagyla tijs naiguês XII*sigov) Hierocli$ est, Em scriptoris oscitantiam ! Veterem Epirum
Ędditô viis φωκικής , ίφ' äyäpöva — quod insa jam in themate octavo habuerat, Nicopolita
num esse unicuique videbitur. Quid enim Pho no. Neque vero hoc satis esse putat. Etenim
censes et vetus Epirus? Urbem quidem ista post Pahnoniam suam sic pergit : xai όδε μάε
Epirus habuit, φωτικήν, satis claram ; unde άπαρχίας (1. £naQyia) rfjs vias *iineigov, του ε'
ego φωτικής extudi. Quamquam neg, hoc pro άα τ ε τ ο ύ*4 v ά ά α z i o v, τοῦ παῖαι xalovuá
Bäbitur. Pergit deinde: fióúsus δωδεκα, ' Ni vov 'Enuδάμyov. Übi vides, Dyrrachio uti pro
aomina urbium ? Respondere in promtu est. {antibus Theophilo, Michaelis filio, et Basi.
Extravagatus erat, cùm ex Hierocle Daciā lio Sarazeni Afri partes illyrici inçâssìmìTì.
mediterraneam cum urbibus repeteret, quod orti, Calabriam cápiunt, e'qua tamen Graeci
£eapse „melius conveniebat initio opúsęuli, socio Ludovico, FrancoGalliae rege , usi ,
quam fini; et Dardaniam fere cum tbemiiê ;: ejiciunt. Calabria exinde Byzaiitihorû
$uo Strymonio jungerc poterat, ut partem tluema.
borealem. . Iam vefo, ad sànàì' méht%ìÝí.
Yersus; reliqua themata aggreditur, Siciliam, Duodecimum thema, Cherson. Hujus quo.
Lgngobardiam , Chersonejî; do quibus vero que capitis initium tnale se habet, scriptöris
nil apud Hieroclem. ln altera capituli parte culpa. `Dicere debebat, antiquiore terhpore
varia inculcat de antiquitatibus Dyrrachinis; eam terram , . quae seculo Christi deêimo
£le Constantino. M., imperium ííôáíôïí, Cherson. dicebafur, non . Byzantini imperii
partem fuisse, sed Bospori nómine suos veges
inter filios partiente; po$tremo dé Dalmatia, habuisse, eosque finitimorum quoque doÄi.
Italiae adscribenda, patria Diocletiani, im.
piae memoriae imperåtoris, ibique aqua ju nos extitisse. Terram Bosporanám insequenti
cundissima. tempore Ghersonem dictam a metropoli' ejus.
Decimum thema, Sicilia. In hoc thema. demi n9minis. Iam sequentibus, qüae agunt
te » ut in reliquis duobus, immunis est No. de antiqua Bospori hisforia, negiigenter fiae C
praeludunt: ἐχει δè j iotogia oíròς. Statim
ster Hierocleae auctoritatis; quem scripto
sem de his nil tradidisse exi$tinio, aut pe£iiì. que ea leguntur, quae nota sunt e Stephano
epitomato ; quo pleniore usum fuisse, è reli
se, quae tradidit. 3; patet, ubi testimonia affert Phlegontis,
Ergo Siciliam ante papae I{omani impe trabonis, Phavorini, quae antiquiora Bos
rium non Byzantinis paruisse ait, sed Roihá. Pori $pectant. Graecum quoque "epigramma
amis ;. postmodum Byzantinis, quibus omne de Chrysopoli e Stephano^ pléniore' haustum
istud mare pareat usque ad colúmnas Hercu puto. ltima $ manca esse constat,
1eas. De nóminibus Siciliae e Stephano (im. quae sic e nostro tephano £esarciri poterunt :
mo Hellanico Timaeoque). Insulâe nostrae . . nohtogxovvtog, xa\ διogí$avrog siooöov xgu
aliarumque magnitud9.T Sarazeni, ultimo ae πτήν, άδεν άφανός oi ögύττοντες ἐμελλον τοῦ
vo Siciliae domini facti, Calabriam solam ôgêyuaros άναδύναι, xaì '(dele hane Stephani
Christianis relinquunt, cujus orgarnyöv Noster
memorat, cum urbibus quibusdam, quarum particulam) *Exórn qooq)6gos oÉoa óóús á
nomina ibidem legimus (Rhegium, S.TCyria.
ποίησε νέκτωρ τοῖς πολίταις φατυναι, nai,*j*
«ca , S. Severima, Croton).. Quare vero Si nologxiav φvyóvres φωσφόριον τὸν τόπον άνά
ciliam thema sui aevi Byzantinuim nuncupat, et Auexooev.
grgarnybv memorat numerumque urbium 22? Et haec quidem de utroque opusculi Con
Postremo trita de Hierone et Dionysio ty stantinei. libro sufficiant, praemissa scilicet,
srannis, item. de Archimede Marcelloque. vt iis solido utamur judicii fundamento, quod
Undecimum thema, JLongobardig., Infe jam , de totius scripti consilio pretioqué fe
rendum esse videtur.
rioris Italiae HLongobardiam,' i. e.Calabriam,
significari, praeter alia ex antecedenti capite Constantinus Porphyrogenitus duo scri.
cögnoscitur, ubi vetus Galabriae nomen de pta geggraphica.exarayit, unuia de admi
eoäem fere tractu occurrit. . Iam de nomine nistrando imperio, filio suo „Romano in
hujus Longobardiae etymologica quaedam. seriptum ; alterum . de thematibus (provin.
Hinc alia` insipida de Euthrenoto (sic), giis) imperii Byzantini. Iam de priore inter
Neapoli, Besbio (sic) mgnte ibique Burcano doctos satis constat,. quanti revera aestiman
(sic), Graecorum coloniis. Equidem signifi dgm sit, magai sciliget. Habet quidem ne.
èasse Beneventum, puto. n9n Buthrenotum gligentiae varia vestigia, justumque in eo
(Butrintum), quod est Epiri, vel potius Hy ordinem ac decursumTnarrandi frustra quae.
druntum (Otrantum). Et Bäoßvov ögog est Ve res, Immo sunt subitaneae notationes de
suvius mons cum cratere suo (vulcano); Grae opulis quibusdam viginis, sc. orientalibus,
corum vero coloniae sunt : Cuma, et Parthe ÉÉÉÉÉ; occidentalibus, quarum eae po
nope (Neapolis), cett., nqn mons ille ignivo tissimum, quae septentrionem illustrant, hon
uno tantum titulo valde laudandae sunt. Et.
mus. — Imperante Iustiniano. immo (sic ipse enim bona mediae ££££*; pars, quate
se emenda!) Zenone, Gothi Neapolin aliasque nus boream spectat, soli fere libro Cofistan.
urbes capiunt. _ Narses , Francorum victor,
ILongobardiam illam Graecis subjicit. Impe tineo innititur; qui num integer ad nos per.
b*
X1I EPI$TOLA. GRITICA.
-
venerit, mecne, id vero difficile dictu esse * quit, in quo summam totius imperii , socio
existimo. Habet etiam male digesta satis rum omnium foedera, hostiuum vires , ratio
multa, scilicet varii generis sive notamina nes , consilia explicuit . . . Ergo Egnátius, li
sive additamenta, antecedenti narrationi voce bri ms. possessor , mom alium operis titulum
ίστέον κ. τ. λ. agglutinari solita ... more scho norat , quam solam epistolae inscriptionem.
liastarum, cuju$Ίrei mauseam alius scriptor Longe aliam faciem aliudque consilium al
vitasset: aut alienus ea, per se non contem terius libri esse, qui inscribitur de provin
menda, intrusit. Ceterum sui aevi geogra ciis, id nunc maxime exponendum èsse vi
hiam, et quidem extraneam, illustráre vo
detur. Iam hunc libellüm Byzantinae hi
uit, iminus aevi remotioris; de quo quae storiae editores ita fere tractant, ut eum pri
forte adduntur, minoris ea momenti esse vi mo loco ponant, secundo librum, quem `di
dentur. Namque totus liber seculi decimi cunt de administrando imperio._ Quid vero,
statum spectat, nqn remotiorem antiquita si inverso ordine uterentur ? Nohne ]ecto.
tem, de qua omnino penitioris eruditionis rum unusquisque, lustrato ante alterum li.
specimina vix edere poterat imperator, col bro posterioré , qui agit de Byzantinorum
láto thematum libello. Ceterum speciem com geographia medii aevi Teaeterna , thematum
mentariorum, publica auctoritate munit9rum, librum conspicatus, geographiam Byzantino
manifesto prae se fert noster Constantini li rum eiusdem aevi inierniami exspectáret ? Id
her: est Gnim Romano filio dedicatus, coll. quod ipsae quoque capitum i n s ê r i p t i o m e s
inscriptione : Køygrayiivov, τοῦ ἐν xotgrô Ba indubie suadent. Quid vero praestat ihematum
già*;, aioyiq, 3aoûçws * Poggior, πρὸς τὸν ίδιον libellus ? Non geographiami ipsius regni re
üuö» * Pogavóv, tòv 9soot£qºj xaì Togqvgoyévvrj centiorem, sed vetustiorem, i. e. Iustiniâneam,
τὸν ßασιλέα. Postremo graecum eius titulum, servata tantummodo novitia provinciarum no1
unde argumentum cognosci possit, nondum .e- menclatura et divisione ; quod quam mole
quidem inveni ; latina vero interpretum in stum legentibus csse debeat, id equidem in
scriptio, sc. de administrando imperio, ne antecedentibus satis superque monstratum et
evìctum esse existimo.
que argumento ipsius narrationis respondet,
neque T adeo praefationi : . ίδου ἐκτι8 mui og Ergo libelli consilium minime in obscuro
διδασκαλίαν, άστε τη ἐκ τάύτης πείας; xui yvó versatur, collato Hierocle, qui ad verbum
aev ovvstuo9&vto fregi τυς βελτίστας ßovìàs xαῖ. gxscribitur, item Stephano Byzantino, ex quo
τὸ κοινή ουμφégov μά διαμαρτάνειy. £gö fere solo antiquiora petita esse videntur. 'De
τα μέν, τοῖον ἐ9vos xatà ti uèv άφελῆσαι δύνα usu quoque commentationis quotidiano s. vul.
ται * Pouaiovg, xar& ti δὲ δίωμαι, [xaì noiov] gari vix dubitari potest. Etenim spectat stu.
xaì nös £wotov τούτων, xaì togâ no¥ov δύνα diosam antiquitatis juventutem, cui Hierocles
ται ἐ9yovg xaì noleusio9av xuì ùmotùασεσ9αι * commendatur cum similibus scriptoribus. Geo.
Énsura πεgì ti$ άπλήστον xaì àxogάστον graphia medii
αὐτὸν quanquam aeyi summis labris tangitur,
non. alienum erat A re, veterem
vvóunc , *aì άν ταραλόγος ἐ$astovvtav λαμ$ί- statum provinciarum, praesertim nomina an.
Veiv* *i9' ούτως και πεgi $agog&s £régoy &9»ö•, tiquigra, cum usu aevi novitii comparare, at.
7ενεαλοylag te ?9yöv xai ßiov δ.gyoyiis, xg.
$&αεως και xgdwewg tjs xarotxovρένης πας αν $iue ita vitam quandam inspirare imaguhcu
lis geographicis, quarum fines tantum fineas.
τὸν 7ns
γῆς na-
και fisoimyyjosos αὐτῆς, και σταδιασμοῦ
nsQiynasgºs gvrjs, - que externas conspicimus, interiora deside.
πρὸς τούτοις, και πνgì töv äv fivv xgog gera ramus. Id quod maxime cadit in librum sc.
εὐ3 Pouaiov wi Jtaqjgoy e9vôv gvußsßnxárgy, cundum , incredibili socordia scriptum ; aut
xai μείά ταύτα όσα ἐν τῆ κα9',iuís nojureis, meliora ejus fatorum iniquitas abstraxit, ex.
άλλά xaì èv πάαη. τβ * Po»μαιων ggg xatg τινας : ceptis , ut dixi, ultimis capitibus , ubi scri.
zgóvovg £vaivotojiij9m. Agit , ut dixi , de ex ptor immunis erat a recoctionc Hieroclea.
íranea sui aevi geqgraphia, interspersis hic
ibi notulis atque admonitionibus de yia ac
His expositis verum, Constantinei libelli
pretium fäcile ponderari posse videtur. Illud
ratione, quam helli pacisque commercia cum vero, quod miraberis , vix ad ultimam, si
potioribuâ vicinorum gentibus instituenda se. quid ' video, notam , detrudi poterit. Primo
qui omnino debeant. Cautius. in his versa enim istae capitum in s c rj pt i g n e s unicum
gatum video Io. Bapt. Egnatium de princi nobis, quod extat, geographiae Byzantinae ex
pibus Romanis libro II. (Hanke, de Byz. emplarI et formulam ob oculos ponunt, exi.
ferum scriptoribus graecis p. 477) : Hic guam licet, me Hercule, neque tamen pror
(Constantinus) . . librum Romano filio reli- | $us contemnendam; deinde liber ipse," ma.
EPISTOLA. CRITICA. XIlI
-
ximopere pars posterior, s. Europa, Hieroelei IMax*8övas xa\ 6εσσαλούς κα\ K jtag xa) tj»
codicis mânuscripti vice. fungitur ; postre '1 iid%a xai τάς τεgi aύτην νῆσοῦς και άμφά.
mo Constantimus Stephano pleniore usus est, rigas 'Ifntigovs xaì agòς ταῦταις ' iaxvgtoùç %a}
qua de re , ante àlios adeundus Wester .faxac xai TQißakXoig xaì τους άχοι τῆς βαλε
mannus in praefatione, optimae frugis plena , gias iiaiovas, xaì ènì toûtous tijv άνω Mvoiav.
quam editioni suae Stephanianae praeimisit. Postremo nec id megligendum esse videtur,
Atque de his quidem hactenus. Namque quod uterque scriptor (Zosimus et Constanti.
editioiiem librorum Constantini geographiëo. nus) terram Lazicam et Thracicam jungit.
rum minime equidem paro, sat habens', mo PRIMUM TheMA, THRAciA. SecUNdum
nuisse quaedam , minus vel cognita vel per.
vestigata, unde commodus ad reliqua hujus TheMA, MAcedoNIA.
epistölae transitus institui posse vidétur, quae Uno capite duas imperii provincias jungo,
periculum geographiae Byzantinae, tandem cuius rei causa deinceps patebit. Earum siiumi
aliquando cóudendae, suscipere velle profi ipse nobis scriptor aperit, Thraciam pri
tetur. mo loco collocans, secundo Macedoniam, ter.
Im Occidentis et Orientis distimctione Com.
tio Strymonem, quarto Thessalonicam, quin
to Graeciam, cett. Igitur e nostri Constahtimi
stantinum sequor, qui sua Europae themata mente Thracia eius et Macedonia inter Pon
Occidenti tribuit, Asiae themata Orienti. tum Euxinum et Hebrum quaerendae sunt;
Prona , inquies, ea omnia sunt et aperta : Strymon (terra Strymonia) inter Hebrum et
namque Europa est Occidentis, Asia Öriem. Strymonem flumina; Thessalonica (Macedo.
tis. Verum inspiciamus alium e i usd em nia veteris sensus) inter Strymonem et Pe
scriptoris librum, sc. de cerimoniis 2, 52. Ibi neum flumina, cett. ; id quod ab aliis quoque
enumerantur summae imperii Byzantini digni scriptoribus coaevis plenissime Å;
tates, numero 6o. , regnante ipsius patre, statim demonstrabimus.
Leone Sapiente , valentes. Classes . earum
sex erant: prima strategqrum, quae duas ha Iam primo urbium, quarumdam huju s Ma.
cedoniae nomina citabimus, quo non' firmius
bebat partes, Orientis (τὸν 'Ανατολικὸν) et Oc nostrae sententiae fundamentum iacere pos.
cidentis (τῆς 4ύσεως). ' In illa (Orientis, in sumus. Dein terrae ipsius denominationem
quam), post alios venit ô ατgaryός τῆς 69® É longum seculorum ordinem persequemur.
xns * 5 gtgatnyός rjs Maxeöovlas * ó argarnyös ostremo videbimus, quomodo factüm , sit,
τῆς Xαλδίας. Statimque sic pergitur: AÎtam ut ista Thraciae pars diceretur Ma c e d o n i a.
oìv ai argutnylav [ἐν] τοῖς '4 ) a to 1 1 x ots 9i
• - • - - -
μααιν άgu$uoùvvat. 4i δέ τῆς 4 ùg e α ς εῖο}»
-
N o m i m a u r b i y m. . Stephanus Byz. :
aëra, * ó στρατηyös IIελοποννησον * ó orgatnyòς B ι α α ν 9 η, ττόλις Maxeöovlocº xar& Θg¢xnv
INvxoriókstvs* δ σrgarnyòς K u 3 vg ά α ι ω τ ά y* à "Eììnvis, άποικος Σαμίων. Cedrenus Vöi. á.
p. 604. : ed. Bonn.: . . oi IIatís vdxav . . ná
orgarnyός "Eììáôος ... δ στρατnyös τjs >'¢- öay.. τήν δρμήν άτράποντο κατά IMaxeöovlag
μ ο ν ^ ά σrgarnyὸς του Aiy a l o v π ε ι ά y o v s * . . xατέτQ*zov τὰ ἐy Maxeöovlq; zogla.. 'Onsg
â orgarnyòc 4 α λ μ α τ i ας κ. τ. λ. En yero , μαθόντες δ Bgvâvvuog xai ô Mizaìjì . . ioyo,-
quami tenax fuerit seculum decimum, immo tav sis X α ρ ι ο ίπ ο λ ι ν . . inovrgéyovres
άnteriora, formae pristinae, quae erat secu iyyv
1i quarti. Namque de Constantino plane sic ατα X a g ι ov τ ό λ ε ω ς κ. τ. λ. Luitprandi ìe.
refért Zosimus 2, 33 (p. 98. ed. Bomn.) : Kojv gatio ad Nicephorum Phocam (Murator;
αταντίνος δε, τὰ καλός xa9egróto, xiyóv, ulav Scriptt. rerum Itall. Vol. 2. p. 485.): Haud
oῖααν ες τεσσαρας διεῖλεν άρχάς. *rnęgyg yàg longe C o n s t a n t i n o p o li in Macedonia.
* £»} rijv Aiyvnrov άπασαν πρὸς τὴ Πενταπόλει Menologium Basilianum ad 1. Sept. (Vol. I.
Aι3$js xaì tìjv ἐζαν άχαι M;gotoreuigs, xaì p. 6): 'Arrò '4δα ι α vo v n ó ìs • c vijs Maxs8o
ngoa&tv ye Kiluxas xaì kgxtóòoxgs , ngì Ag viac. Idem menologium ad 31. Oct. (jbid.
uivtovs
Âtas êzqvxaiTQan*çoirtos
τίν παράμιονxaì
άπαga» άπό Παμgy p. 158): Tjs *08 vo o 8 m G \ s ο ς .. zógas Ma
τω; παρά tòy qά xs8oyias. Idem menol. ad 24. Apr. (Vol. 3.
ouv q)govgiov παρέδωκε, τὸ αὐτά xgì 6g3xrjv p. 68): IIδιεως 4 o g o στ ό λ ε τής Καπταδο
άπιτgêipas Mvaiav τε μάχοις. Atgov xaì Po%ijs xtas. Ubi latimus interpres recte sic: in
xai μάχαι 4o3;jgov ττόλεως 3g3ouévy, xa} Kú Macedonia. Idem menologium ad 28. Apr.
πρρ» μάνται.*® τάς Κύκλέgs ,vnvgv$ . δίχg (p. 75): 4 og o σ τ ό λ ε τῆς Maxeôovlas. Ibi
4juvov xaì "IμßQov xaì >apo99%xns* irëg9 ôë dem tamen , ad 28. Iul, (Vol. 3. p. 172),
i:u :t • • •
-
χIV EPISTOLA CRITICA.
purius dicitur Dorostolum Mvoiag τῆς θριά xquorumvoi iwvyov . • Ni w wv άν τε και τά τοτ
Σης. Stephanus Byz. : φ ι ι ι π π ό τ ο ι ι ς, iiö Ingoßdτε wáorgov . . άσαύτως xai τὴν φ ι ι ι π
Âus Maxeöovius, φιλίτιπε τ& *Auύντω κτίσμα ἐν π & m o 1 u v xoù d'uàinfrss xαι τὸν Σiguuöva oi
τά "Eßgq. Cinnamus 5, 2 (p. 203. ed. Bonn.): x$yτες μέτοικοι . . tnwvijì8ov. *) Cedrenus
Hogulsùs δέ (Manuel Comm.) ènì tìjv Maxeöo Vol. 2. ed. Bonn. p. 183.: Kaì vis τινα no
vixijv £yóges nöìuv φ ι ι ί π τ ε, τά πρός τη Σε α Aiyvnv τῆς MaxsSovicis , N ix yv dvouaiouévrjv ;
ι xjj xatautno6μενος πράγματα. Idem 5, 5.: μετά yvvcuxöv xaì tíxvov αὐτὸς xatoini;*i; quâ
Enì tìjv φ ι ι ι π π 8. Ubi ut antea duce com de Nice (Nicaea) videatur quoque Anna Com
textu Philippopolis significatur. Theophanes mena libro 7, 11 (Vol. I. p. 387. ed. Bonn.):
p. 772. ed. Bonn. (ad a. 812): Oi δέ B&hyo M staçù τά βεῖyagowóys xai τῆς μικράς N
Qοι . . πλέον xatioyvouv 0g(?xns xaì Maxeöo- f| x α t α ς. Eadem libro 10 (p. 208. ed. Paris.):
viog. Törs xaì 'Ayyialov xaì Begörjv άφέντες [l Tijv signuévrjv μικράν Nix a ι αν.
- •) In hoc Theophanis loco Strymon idem est quod terra Strymonia, ex occidente Hebri, Philippopoli contigua.
Verum quid duplex illud Philippopolis et Philippi significant? Unam urbem, non duas, sc. Philippopolin. Namque
metum illum Bulgaricum Philippos quoque, a Philippopoli valde remotos, tetigisse, Adrianopolin vicinam non te
tigisse, quis sibi persuadebit? Sola, inquam, Philippopolis, Ebro superiori apposita, significatur, collato totius
Ioci contextu. Ea autem primitus Philippi dicebatur, coll. Malcho in exc cap. 2. p. • 54. ed. Bomm. (ad
annum 473) : “Q J$ @evô£gyos.. τὸ μέν της δυνάμεως αύτὰ ἐς Φιλίππες ἐκπέμττει, τὸ δέ
πgoωεκά9nto rijv 'AQxaôagnoiuv μηχανῆ πάση πολιognóv. . 0i δὲ ἐκπεμφάύτες έπί Φιλίτπῦς ..
Adde Cedrenum Vol. 2. p. 1 8 4. ed. Bonn.: ".. εῖς φιλ£nriss uit&c (μία δέ αύτη τῶν Maxeöovvx&»
πόλεων) μετοικίζει, εῖτα πάλιν ἐκεῖδεν eis * Aögtav&noluv. Ludit nugaturque Theophanes, ut alií
popularium , in usu nominum. uteas duobus pro uno ; cuius rei testimonia haec proferre juvabit. Cedrenus
ed. Bonn. Vol. II. p. 3 1 a. : Tìjg άνω Mηδίας και της * Agngoxovlas; quod posterius τῆς abest a c.
Idem, P. 379;: Tijs Mrjöiag ijrov τ& Baugrtgaxóv. Idem p. 6o». : .. συναθgoloas ίφ' £v, φράyyss
¢ngì xaì, BaQdyyss. Idem p. 695: ... και τάς διεστασμόνες £• rs xaìòù xai * 13noté d'êéyyvs
*g* BaQdyyss. Idem p. 543.: Ko^ Tqußαλλ&ς και Σαρες. Ubi deinceps recurrit impléx Tgußo A
Aάς, et simplex >iwffov. Scylitzes p. 666. ed. Bonn.: IIagã t&v Hagâyyov. Idem p. 64 4. : ..óiìqos
orgaftorixóv. Bajáyyvs «ίτάς ίί, κρινή όνομάζει διάλεκτος. id' v 36 s.: Irgò$ 8s xai φgáyyov
wαι, Eugáyyov. Id. p. 7 • 7.: Metâ Bagéyyóv xai φράγyov. Id. p. 7 • s. : ἀg&yyotg ts καί ίτα
aebdas (omissa voce Bagdyyovs). Zonaras 17,3 i «coll •5. debaìipracania): 7σιβαλλ&ς τε xαι Σέρβες. Cinna
mus a, 1 a (p. 67. ed. Bonn.) : Kehroi yàg xaì reouovoi xaì rà ralatixöy i8,oç. . Bgiiiuoi ve xaì
#gerargè
άδες• κ. τ. λ. Tzetza chil. XI, 356, 979. (ed. Kiessl. p. 458.) : "Iotqv naq* óy8ag xaì 4oyspsls
Idem chil. VIII, a 1 *; 6oo. q. so 6) : * Ex τ& zsqoôgs xaì òvopw&v. idem, ibid. v. 65o. : Tò πρὸς
άν μεσημβριαν δέ και μόem τά πρός νότον. σ. Pachynères in Mich. paiieologo •, • 5. : Tà Kirì,
α αὐ πελsxvq6gov. Idem vero ibidem c. 8. : T8 KeAruxöv τελεxvφόgov. Idem in Andronico Palaeologo s.
s 5. : ... töv Tgt;3aïö» • • τά κράλη Σε93ius. Nicephorus Gregorà », 4, 5.: Keâ tot ve 58n xαι
I'αλέτα• £xìj9yggv. 4, 7, 3.: Taióres noa Keâr&ς. 7, 5, 5. : * Aqguxjjv xaì Außûnv.'..' r…
Aστίαν . . xoù Keltvxiv. • * • * • 3. : Tòv KeAruxóv rs xai Toharixô a9d9gov. i4, 7, s. :
IMagoaliovöv xoù Boyo/ui^or. * • • 4 , 3. * Irgòς μεσημ3otov xaì vótov ävsüov. Nicephorus calli
sti in hist. eccles. 1 1 , 2o. (ed. Frontonis Ducaei): ITalarêv Ksλτάν τε, Ducas cap. 8.: ££; t
wo^ ΣέQB&c. Laonicus Chalcondylas libro I. p. a 9. ed. Bonn. : 289,599 δέ £xslv8g xa\ qußαλ&ς.
•* Georgius Phrantza 3, 6. (p. 276. ed. Bonn.): Kελτάς xa) Keátoyuiairog .. Mavgrjtavlwv xaì Mau
gsotwv. Celtogalatasque jam Stephanus Byz. habet sub v. Boiov.
Et haec quidem hactenus. Apud Theophanem igitur solam Philippopolim habemus, non etiam Philippos
cs - veteris Macedoniae, Namque omne id, quod Theophanes narrat, solam Thraciae eam partem spectat, quae eras
, inter Philippopolin, Nicaeam et Anchialum sita (τότε και 'Ayyialov xaì Begörjv άφέντες XQιστιανοι
. Éqvyov . . Nixavá» τε και Πgoßárs xóotgov xaì ùììa tuvá ôxvQóματα . . xai την φιλιπτόπο
w* * àiv . . oix£vrec u£roixov (incoiaé), προφάσεως δgustiuevov, èv toïç iêiouc q**yovtes άπανῆλθον).
- i ' In eam enim Thraciae partem Nicephorus imperator magnam civium partem transposuerat , quasi coloniam.
1 -- militarem, Bulgaros repulsuram, teste Cedreno T. 2. p. 37 (τgoωετα$e ydg t&g XQiotvwv&ç èx navrds
- 8£uaroç ènì tàç >9}αßuvias μετοικίζεσ9αι). Ergo in suas illi patrias redibant, a Bulgaris remotas et
- immunes , ut Philippi veteris Macedoniae. ' Ergo Strymonia quoque provincia, Theophani s. librario ejus me
¢ - * * morata, excludetur? Omnino. Lectis Philippis, de Strymone cogitabat, cujus urbs tum Philippi. Verum stry.
moniam provinciam Bulgari tum non infestabant, sed Haemum solummodo. Strymon igitur suspectus videtur.
-
.
lEPISTOLA CRITIC.A. xw
orgárnyov εἰς τὴν θα}κην κα\ Maxeöoyiav: ubi δ Naxonólsos (metropolita), qui locus haud
μονοστgάτηyos usui vulgari opponitur , se parum difficultatis mihi quidem habere vi
cundum quem Thracia suum urgatmyòv ha detur. Namque thema Nicopolitanum ut me
bebat, et Macedonia suum. Idem p. 772. tropolin habebat Naupactum, coll. Leone p. 49.
(a. 804): Oí ôë B&jytxgov πλέον κατέσχνσαν hujus libelli, ubi singuli suffraganei memo
0gt;xns xaì Maxeöovius. Törs xaì 'Ayziakov x. rantur, inter quos primus, sc. δ Bs, ôirçns,
t. i. ' Idem p. 781. (a. 805) : Kai 'Iwdvvrjs idem fere cum Nicopolitano fuerit ; namque
(na rgixvos xaì atqατnyös Maxeöoyias, sic di Nicopolim tum revera non extitisse existimo,
stinguendum) δ ' Anh&xns. quanquam nomen eius postea aliquoties re
N i c e p h o r u s, Cp ol i t a m u s, ut putant, currere memini. Ergo thematis nomen in
p a t r i a r c h a, qui de rebus post Mauricium unicam tum thematis metropolin, Naupactum,
gestis scripsit, mortuus a. 828. Is novitio | translatum putabis ?
IMacedoniae usu abstinens, puriorem dictio C o n s t a n t i m u s P o r p h y r o geni t u s (a.
nem adeo affectat, ut non semel tantum pro 91 1—9 45). De cerimoniis 2, 52 (p. 19 huius
ipsa Thracia, non de coloniis Graecorum libelli): 'II (ù$ius) τὸ στgarnyè ijs 6gjxns.
Thracicis, dicat τὰ ἐπῦ Θgάκης, simil. Vide * II 1$ urgari, y$ Mlwx£8ovius. Ibidem: “O vtQa
IBonnensem ejus editionem p. 20 (τὸν ἐnì rnyös tj$ @gúxns. *0 uteutnyös Maxeöoviùs.
>xns zögov); p. 10 (τά ἐπί θgἀκης χωρία τε | Ibidem p. 20.: “O ày9 άτατος nargixxos xaì
xui noäiuuo to); p. 51 (τὰ ἐπῦ θgζxns zoogia); ατgaryös τῆς θράκης.. δ ά»8. πατg. xai στgar.
p. 59 (τά ἐπῦ Θgἀκης); p. 74 (τά έπι θράκns Mux*δονίας. Idem de cerim. 2, 44 (p. 632.
zoogi&). Ea exempla his adde, quae de hac ed. Bonn.): >zoììgio- 6Qgxnoidvoi xtâ Maxf
Byzantinorum affectatione in Egnatianis con 88, *c 1037. Ibid. p. 660.: Θggxnoidvov xw}
gessi, commentat. II. p. 44. In reliquis sim Mwwεδῶνες άρχοντες 202., αχολάquos (veterani)
jliciter habet vv. 0gáxην, θ@@xúa, θggxuxà 99., v£ov ayoììquot 608. Idem ibid. 3 , 43
(p. 28. 39, 41., quo ultimo loco terram adeo (p. 666): 'An6`1$ 9£ματος Θράκης . , άπό τ§
'Strymoniam dicit 69Qqxqiov; p. 49. 53. 69.). Ve 5εματος jMaxs8oriac. Ibid. p. 668 sq.: 4ιά
rum de aevo huius scriptoris dubius haereo. τὸν 4 ταχμετων θαλxns . . δέ 3 ταyμάτων
Omissis iis scriptoribus, qui T h e o p h a Maxeöovia;. Idem de administr. imp. cap. 50
n i s c o n t i m u a t o r e s dici solent, ad finem (p. 221. ed. Bonn.): Metù òvvdyu&ovg xaì ìoyi'os
eiusdem seculi (noni initiumque decimi) trans noÂÃîs, îy&v Θggxóv xaì Muxeôόνων και τῶν
gredior. Illi enim suos de proximis impe λοιπόr δvtvxöv σεματω» (imp. Michaele, Theo
ratoribus commentarios seculo decimo et post phili fil., a. 842—867).
exararunt. Citandi igitur fere ante Leonem In c e r t u s T h e o p h a n i s c o n t i n u a
Diaconum esse videntur, umus eorum post
«Cedrenum cum Scylitza. Incertum Theo tor, medio seculo decimo assignandus, qui
phanis continuatorem regno Constantini Por jussu Constantini Porphyrogeniti vitas impe
phyrogemiti assigno. ratorum Leonis Armenii usque ad Roma
num, Constantini Porphyr. fil. (a. 813—959),
I, e o S a p i e n s (a. 886 — 907). Is in suo libris sex perscripsit (ed. Bonn. p. 3—48 1.).
ecclesiarum indice (p. 46. hujus libelli) haec Is ergo libro I, 19 (p. 30): Køï nöìsus noÅ
liabet: Tj *Hgaxìelus, Θgt;xrjg xui Muxeôovlas λαχά τὸν κατά Θαι{κην καί Maxeöoyia».. àve
*. τ. λ. Quod ultimum additum patet ad dis yeigov (Leo Armenius a. 813 sqq.). Idem in li
tinguendam hanc Europae Heracleam (Pe bro II (de Micb. Amoriensi) solo Thraciae
rinthum) ab altera, Asiae, sc. Pomtoheraclea. nomine uti solet. Sed libro IV, 24 (p. 477):
i usum medii aevi sequitur etiam alio loco “ O Mizaiìì (Theophili fil.) ... 0gáxές τε κα>
(p. 49), ubi Larissam Graeciae secundae tri Mgx*δόνας μάχgi τόν τεσσάρων συνηόgoiwùs μv
buit, pariterque (p. 47) Thessalonicam Thessa gui Jov: Ibid. c. 25 (p. 181): Kaì töv 6gg
liae assignat. In reliquis antiquiora tenet, sc.
a in Naupacto , Philippopoli , Traianopoli , A
nns xaì Muwsboyias ατόatnyöv. Idem libro'v,
£ (p. 243): 4ùroxQdtog Baaiìeuos δαμύτο μέν
{lrianopoli , quas vide. In fine ejusdem im
,
…
dicis , ubi metropoles enumerantur tum tem
poris a throno Romano avulsae, et Constan
§* ijs Maxeöövwv yijs, τὸ δ yéyos"siixsv as
Aρμενίων ἐόνες 'Aguaxlov. Ibid. c. 2 (p. 214):
JLis Nixrjv xutô, Maxeöoviwv nóìuv . . sic
tinopolitano adjunctae, post alios occurrit íinx&s (PhilippoPolim), μίαν και αύτ£ν τὸν
pa
.
ΕΓ 18ΤΟLΑ Ο RΙΤΙΟΑ ο ΧVΙΙ
κατά Μακεδονίαν . . πόλεων... εις Αδριανύπο Constantino Ρorphyr. 10 (p. 879), 15 (p. 881),
λιν. Ιbidem c. 65 (p. 505.): Λέων ο τών 19 (p. 883), 48 (p. 915), 51 (p. 916) solam
Θρακών και Μακεδόνων στρατηγός (imp. Βasi Τhracian memorat in iisdem bellis Βulgari
lio Μacedone). Ιb. c. 66 ( p. 506): Μετά cis. Ιdem vero ibidem c. 17 (p. 898) Θρά
των Θρακών τε και Μακεδόνων. Ιb. c. 71 (p. κην τε και Μακεδονίαν plenius habet, Ιd.
512): Στρατηγόν τών εν Λαγοβαρδία δυνάμεων c. 44 (p. 912): Βασίλειος δέ τις Μακεδών.
μετά Θρακών και Μακεδόνων και επιλέκτων Χαρ Ι ο s e p h u s G e n e s i ιι s (aevo Const. Por
σιανιτών και Καππαδόκων. Ιdem libro VΙ, 9. phyrog.) libro Ι. p. 2. ed. Βekker.: Κατά γε
p. 358. (imp. Leone Sap.) : Συμβολής δε έν Θράκην και Μακεδονίαν (urbes restituit Leo
Μακεδονία γενομένης, ηττώνται Ρωμαίοι. Ιbid. Αrmenius). Ιdem libro IV. p. 107: Γπήρχε
ς. 15 (p. 563): Και εν Μακεδονία απέστειλεν.. δε Βασίλειος εκ γένες μεν πρεσβυτάτυ Πάρθ9
αγαγών δε εκ Μακεδονίας Βασίλειον... Ιdem in 'Αρσάκυ αυχών. . καθεξής δε και Τηριδάτε (sic)
ΙRomano Lacapeno cap. 15 (p. 406): Συμεών, τύ βασιλέως, της αυτής σειράς εξημμένg αλλά
άρχων Βυλγαρίας . . ληίζεται μεν Θράκην και μεν και Φιλιππυ και Αλεξάνδρs . . εξείχετο. "Ος
Μακεδονίαν. 1bidem c. 22 (p. 412): Και εν Μακεδόσης (Ι. Μακέτιδος νο! Μακέσσης) γής εκ
Μακεδονία καταλαμβάνυσιν Ibid. c. 29 (p. 420): φυείς, γεννητόρων ήν κατά γενεάν ούκ άυήμων.
"Ωστε συμβηναι, τούτους (Βulgarοs) από Μα κέ
τι δος διά Στρυμ ό ν ο ς προς Ελλάδα και Ι. e o D i a c o n us, Caloénsis, altera parte
τήν Νι κ ό π ο λ ι ν προχωρήσαι. Ιb. c. 53 (p.421 ): seculi decimi (ΙΙase, praef, p. ΧVΙΙ. ΧVΙΙΙ. ed.
Βασίλειος δε τις Μακεδών. Ιb. c. 45.: Πλείσταις Βοnn.): 3, 7.: Μακεδονικήν αυτοίς εγχειρίσας
(Ι. πλείστας) πόλεσι (Ι. πόλεις) κατά Μακεδονίαν φάλαγγα (a. 963). 6, 8. (ad a. 970): Μυσίαν,
και Θράκην... Ιdem in Constantino Porphyrog. "Ρωμαίοις προσήκυσαν, και από μοιραν τε
c. 50 (p. 154): Στρατεύμασι Θρακικοίς και Μα λ5 σ α ν Μακεδονίας ανέκαθεν. 6, 9. :
κεδονικοίς (fundit Sarazenos Siculos). Ιdem in Την χώραν, όσην ο "Ιστρος εντός Μακεδόνων
Ηomano, Const. Ρorphyrog. filio, c. 8 (p. 474): περιορίζει. 6, 15.: Ες τα πι Θράκης τε και
Μετά . . επιλέκτ8 στρατοπέδ& Θρακικών, Μακε Μακεδονίας διαχειμάζειν χωρία. 10, 8. : Τα
δονικών και Σθλαβησιάνων εις Κρήτην εκπέμψαι. τών Μακεδόνων αφειδώς έληίζοντο (a. 975). 7, 2
Ιbid. c. 10 (p. 476): Και Ανατολικός άρχον (a. 972): Τους Μακεδόσι χρήματα . . υπισχνό
μενος.
τας και Θρακικός και Μακεδονικός. Ιbid. c. 15
(p. 480): Μονοστρατηγύντος εν τώ θέματι της Β as i li us ΙΙ. Β u lg a r o o t o n u s (a.
Π1ακεδονίας και κατεπάνω όντος της 21ύσεως. Ιbid. 976 sqq. ). Εjus menologium ad. 1. Sept.
e. 16 (p. 471): Αρμενίων και Ρώς και Σθλα (Vol. i. p. 6.): Από Α δρ ι α ν υυπόλεως της
βησιάνων και Θρακικών (l. Θρακών). Sy m e o n Μακεδονίας. Ιdem nιenologium ad 31. Οct.
Μa g is t e r in Leone Αrmenio cap.11 (μ. 617. (ibid. p. 158) : Της Οδυ σ σ υ πόλεως . . χώ
ed. Βοnn.) : "Οτι ο Κρόμος έστράτευε λαόν πο ρας Μακεδονίας. Ιdem menol. ad 24. Αpr.
λύν, συναθροίσας και τές Αβάρεις (2) και πά (Vol. 3. p. 68): Πόλεως Δο ρ ο στόλυ της Καπ
σας τας Σκλαβινίας, Quae Sel. (Slavorum terri παδοκίας. Ubi latinus interpres recte sic :
toria) eaedem sunt cίim Sclaviniis Μacedonicis επ Μacedonία. Ιdem menologium ad 28. Αpr.
(Τh essalo ni ca, pr o leg g. p.. ev sqq.). 1αΙe"η (p. 75): Δ ο ρ ο σ τό λυ της Μακεδονίας, Ιbi
n Μichaele et Τheodora c. 12. (p. 657): Τών δε dem tamen, ad 28. Ιul. (Vol. 5. p. 172),
Βελγάρων την Θράκην και Μακεδονίαν ληϊζομένων. purius dicitur Dorostolum Μυσίας της Θρά
Ιdem in Const. Porphyrog. et Lacapeno c. 29 κης. Εandemque puritatem sequitur ad 13.
(p. 755): Συμεών ο Βύλγαρος .. ληίζεται μεν Μaium (ibid, p. 95): Γλυκερία, η τύ Χριστό
Θράκην και Μακεδονίαν. G e o rg. Μ o na e h us μάρτυς, ήν εν τοις χρόνοις Αντωνίνο τύ βασι
in Μichaele et Τheodora e. 8 (p. 817): Ο λέως και Σαβίνυ ηγεμόνος έν Τραϊανοπόλει της
αυτός Βασίλειος γεννάται εν Μακεδονία, εν τοις Θράκης. Εa urbs erat terrae Strymonine,
χωρίοις Αδριανυπόλεως. Ιbid p. 818.: Τ5 eanque illustravi in via Εgnatia (Comment. ΙΙ
βασιλέως στρατηλάτης εν Μακεδονία. Ιbίdem: p. 3 ! - 36). Ιονίs ibi culturn fuisse, idem
"Αρχειν τών Μακεδόνων, των όντων πέραν το menologii locus docet.
ποταμό Δανυβί" ... τά τών Μακεδόνων etc., Ιbid. G e o rg i us Ce dr en u s (immo Scylitzes),
c. 11 (p. 821): Τών δε Βελγάρων επιδρομάς fine seculi undecimi. Ιs in Μichaele, Τheo
ποιύντων εν Θράκη και Μακεδονία. Ιdem in phili filio (a. 842-867), Ρ. 162. Τ. ΙΙ. ed.
Ο:
ΧVΙΙΙ ΕΡΙSΤΟLΑ CRΙΤΙΟ.Α.»
Βonn : ο Μιχαήλ... στρατόν και αυτός συνα σας άπαντας Μακεδόνας, Ιbid, p. 616.: Αυτο
γηοχώς έκ τε Θρακών και Μακεδόνων περί τας κράτορα ... των Μακεδονικών ταγμάτων. Ιbid.
τέσσαρας ήμισυ μυριάδας, Ιdem in Βasilio p. 629.: Και μάλλον οι Μακεδόνες. Ρag. 650. :
Μacedone (a. 867 sqq.) p. 183: "Πνεγκε τοί Στρατηλάτης . . της Δύσεως και πάντων των
ί νυν ή τών Μακεδόνων χωρα αυτόν (Βasilium Μακεδόνων ών εξοχώτατος. S cy litz a ibidem
imp.). Ιdem p. 184.: . . εις Φιλίππως . . μία p. 655. : Εν πολλοίς μέρεσι την Βυλγαρίαν,
δε αύτη των Μακεδονικών πόλεων. Ιdem ibid. ήδη δε τήν τε Θράκην και την Μακεδονίαν συν
. 231. : Λέων πατρίκιος, ο Θρακών και Μακε έθλιβε (gens Uzarum). Ιbid p. 657.: . Και
Ενώ, αρχηγέτης. Ιbid. p..236.: Στέφανος, χώραν λαβόντες (Uzi quidam debellati) δημο
μετά τε Θρακών και Μακεδόνων και Καππαδό σίαν 'πο της Μακεδονικής. Ιbid. p. 668. (in
κων επιλέκτων... Ιbid, p. 503.: Συμεών εκστρα Romano Diogene): . . στρατον. . οιον παρείχεν
τεύει, και λήίζεται μεν Μακεδονίαν, εμπιπρα δε ο καιρός έκ τε Μακεδόνων και Βυλγάρων και
τά επί Θράκης χωρία. Ιbid. p. 5 12. : Επήλθον Καππαδοκών και Ούζων . . και Φράγγων και
(Βulgari) ταίς Ρωμαϊκαίς χώρας διά Μακεδο Βαράγγων. Ιbid, p. 717. : Στράτευμα αξιόλο
νίας και Στρυμόνος και Ελλάδος, καταλα: γον, συγκείμενον έκ τε Μακεδόνων και Φράγγων.
βόντες την Νικόπολιν. Ιbid. p, 400.: Πέτρος ο Ιb. p. 719.: Της Μακεδονικής φάλαγγος. ibid.:
στρατοπεδάρχης μετά Θρακών και Μακεδόνων, Ιb. Αήίζεται δε (Νestor, ο δούξ των Παριστρίων),
p. 436.: Κατέδραμε (Samuel) πάσαν την εσπέ τήν τε Μακεδονίαν και Θράκην και τα παρακεί
ραν, ου μόνον Θράκην και Μακεδονίαν και τα μενα της Βυλγαρίας. Ρag. 728. : Εν Αδριανε
τη Θεσσαλονίκη πρόσχωρα, αλλά και Θεττα πόλει συνήντησε Φράγγοις τε και Μακεδόσι και
λίαν και Ελλάδα και Πελοπόννησον και πολ τώ λοιπώ . . στρατεύματι. Ιbid : Πρός τινα
λά φρύρια παρεστήσατο, ών ην το κορυφαίον των Μακεδονικών πόλεων.
Λάρισσα, ής τύς έτοίκυς μετώκισεν εις τά της
Βυλγαρίας ενδότερα πανεστίας, και τους καταλό L e o Gra m m a t i c u s (sec. ΧΙ., ut vide
γοις τών εαυτό κατατάξας στρατιωτών συμμάχοις tur, coll. Cramero in Αnecdd. Graecis bibl.
έχρήτο κατά Ρωμαίων. Μετήγαγε δε και το Paris. Vol. 2.). Ιs terram nostram puro ser
λείψανον τζ αγίυ Αχιλλείο, επισκόι και Λαρίσσης mone Τhraciam dicere solet, e. g. p. 155. ed.
χρηματίσαντος επί Κωνσταντίνο τύ μεγάλs, κάν Βοnn. Αdde 159. 115. 151. 170 (μετά ταξεωτών
τη μεγάλη και πρώτη συνόδω παρόντος συν Ρη εκ της Θράκης). 178. 183. 185. 194. 293. 294.
γίνω Σκοπέλων και Διοδώρω Τρίκκης, και εις Ιdem vero p. 231.: Ο αυτός (Βasilius Μacedo)
την Πρέσπαν απέθετο, ένθα ήσαν αυτώ τα βα γεννάται έν Μακεδονία, εν τοις χωρίοις Αδριανυπό
σίλεια. Ιbid. p. 447. : Εξεισιν... εις τα πι Θρά λεως. Ρag. 252. : Απογνόντες υν οι Μακεδόνες
κης και Μακεδονίας χωρία, και κάτεισιν εις (Αdrianopolitani, a Βulgaris ad Danubium in
Θεσσαλονίκην. Ιbidem p, 475: Ρωμαίος δ' εγώ, feriorem abducti)... Ιbidem : Κατεδίωκον αυ
και Ρωμαίος ου τών ε π ι Θράκης και Μακε τύς οι Μακεδόνες . . έτεροι ονομαστοί των Μα
δο ν ι α ν οικύντων, αλλ' εκ της μικράς Ασίας. Ιbid. κεδόνων., Pag. 255. : Τών δε Βυλγάρων επιδρο
p. 518. (a. 1938): Γέγονε δε και λιμός κατά τε μάς ποιύντων εν Θράκη και Μακεδονία, και ληϊ
Οράκη ν και Μακεδονίαν, Στρυμόνα και ζομένων τα τοιαύτα θέματα ... Pag. 266.: Παρα
Θε σ σ α λ ο ν ι κ η ν και μέχρι Θετ τα λ ί α ς. Ιbid. τ8 στρατηγό Μακεδονίας. Ρag. 273.: Και απέ
p.564.: Ττέστρεψεν ενΑρκαδιεπόλει... πολιορκήσαι στειλεν εν Μακεδονία . . αγαγών δε εκ πΛακε
την Ραιδεστόν. "Ετυχον γύρ αι μεν άλλαι Μακεδο δονίας Βασίλειον. . Pag. 310. : Και ληίζεται μεν
νικαί και Θρακικαι προσχωρήσασαι τέτω. 1bid. Θράκην τε και Μακεδονίαν. Ρag. 315.: Εν τω
. 596. : Δ.ατερώσι τον Αιμον, και παρεμβολήν των Θρακώων θέματι Pag. 316.: Και εν Μα
αποπήγνυσι κατά την Α υλή ν (φρύριον δε η Αυ κεδονία καταλαμβάνυσιν.
λή κατά τας υπωρείας... τύ Αίμs, και ου πάνυ Μ i c h a e 1 G 1y c a s ( circa a. 1118. ). Ιε
πόρρω κείμενον 'Αδριανυπόλεως ) . . . πεσόντων φuoque puriorem Τhraciae usum scqui so
ι εν τώ πολέμω Μακεδόνων και Θρακών ου πολ let p. 499. 507. 558. 681. ed. Βοnn. ; item
λών. . . και τον Αίμον διαπεραιωθείς διά της Μysiae p. 584. Αlibi vero pro eadem habet
λεγομένης Σιδηράς.. κατεσκήνωσεν έν τινι χώρω Μacedoniam, sc. pag. 570.: Τυν Μακεδόνα
ου μακράν των εκατόν βανών, τώ λεγομένω Βασίλειον. Ιbidem p. 599. : "Εφθασε γάρ ο
Δ ι α κ ε νέ. Ιbid. p. 611. : Περαιωσάμενος πάσας Μονομάχος εκείσε διαπεράσας τας Μακεδον ι
εν εώα τας Μακεδονικάς δυνάμεως, αρχηγός έχύ κάς δυνάμεις εν οις ην στρατηγός και Βρυέν
ΕΡΙSΤΟΙ. Α CRΙΤΙ Ο.Α.» Χ1Χ
τρόπολιν άγgσιν αυτόν, την Αδρι αν και πολιν. Ιb. τών και Μακεδόνων... (ubi tamen, collato apuά
σ. 26. : Ωστε και αδεώς κατά πάσης της Θρά Αnnam magno Ηaemi ambitu, ipsa vetus Μa
κης και Μακεδονίας σκεδάννυσθαι (Patzinacas). cedonia significari videtur).
18, 2. : Βρυέννιον... στρατηγόντα των εκ Μα C o ns t a nt in u s Μa na s s es (eodem se
κεδονίας δυνάμεων. 1b. c. 9 : "Οθεν ορμώμενοι culo). Ιs versu 5190 sqq. (ed. Βοηn, p. 221).:
( Uzi ) τήν τε Μακεδονίαν έληίζοντο, και μέχρις
Ελλάδος προήεσαν. Ιbid. c. 17.: Τα Θρακών . . περί Βασιλεία ... Κώμης μεν εν εξώρμητο
δε και Μακεδόνων ληίζεται. 1b. c. 20. : Σύμ λυπράς, προσγειτονύσης Τη πρωτοπόλει, τη λαμ
μικτον πλήθος, εκ Θρακών τε και Μακεδόνων πρά τών Μακεδόνων πόλει. Ιdem ν. 5927. :
Τον πρωτόπαππον αυτό τον Μακεδόνα (Βa
και Ρωμαίων άλλων και βαρβάρων συνεστηκός. silium).
Ιb. c. 25. : Πατζινακών έθνος . . την Θράκην
πάσαν και την Μακεδονίαν ληϊζομένg. Ι o a n ne s Τr e tz a ( codem aevo) chiΙ.
ΧΙ, 396, 948 sqq. ( p. 457. ed. Ηiessling.):
Νi e ep h o rus Βry en mi us, codem se Μετά μεσημβρίαν (lege Μεσημβρίαν) μεν η Ά
culo. Is 1, 5. (ed. Βοnn.): Ο δε Ιωάννης . . σών πόλις, Η Αγχίαλος, ου των ασήμων τις
μνημείον άληστον, τάς αυτό πράξεις, κατέλιπε πόλις, Κάν τοις ορισμοίς γής Μακεδόνων, έφην.
Θραξί τε και Μακεδόσι και μέντοι και Ιλλυ Ubi alium emendo versum, sc. 918 ( ag. 436) :
ριους και Βελγάροις, άρχεσίτε και αρχομένοις. Σκυτοί τε και Νάϊσσος, και (lege Νάϊσσος, αι)
idem 2, 3: Οϊ τε μήν Σκύθαι, προς τέτοις
Μυσών πόλεις. In reliquis (ibid. p. 435 sq.)
συστασιάσαντες, Θράκην τε και Μακεδονίαν κατέ Ptolemaeum suum sequitur.
τρεχον, 3, 8.: Μακεδόνων τε γάρ και Θρακών
τάς τάξεις απάσας είχε μεθ' εαυτέ. 4, 2.: Ο Μa n u el C o m n e n u s (a. 1143-1180) in
δε Βρυέννιος εν ' Οδρυσοίς διάγων . . το Μακεδο novella ΙΙ (Leunclavii jus GraecoRom. Τ. Ι.
νικόν και Θρακικόν στράτευμα συλλεξάμενος... Ιbid. p. 154): Εντώ θέματι Θράκης και Μακεδο
Τόν τε Μακεδόνων άρχοντα και Θρακών στρα νιας»
τηγύς. Ιdem cap. 3. : Εν τώ περί την Θράκην Α1 e x i u s C o m n e n u s (a. 1180-82) in
χωρίω Δαμοκρατίας, Ιdem cap. 5.: Παρά πο novella unica (Leunclav. ibid. p. 168): Κα
ταμόν ουκ οίδ' όπως αρχήθεν καλέμενον διά το τά το θέμα Θράκης και Μακεδονίας,
ο*
ΧΧ ΕΡ18ΤΟΙ.Α CR1ΤΙCΑ,
ί7τι
(ις
Μακεδονίαν όλην, Βολερόν. Ιd. ν. 8227 sq. : Δι' ί και ποταμόν τον "Ίστρον, 8, 11, 2. 3. 4.: Απο.
Αίμα και Ροδόπης Χύδην επήλθε Μακεδονία, τό δυθήσεσθαι τα περι Θράκην και Μακεδονίαν χωρία
έγιή
ποις, Καί τήνδ' ελήίσαντο συν πάση Θράκη, τοί προϋπάρξασιν ε, τον κλήρον . . μιτά παντό,
Ιd. ν. 9181 sq. : Ωι δούς στρατιαν εκ Μακεδο τα Θρακικά στρατεύματος ... εε Θεσσαλονίκην επί
νων άναξ Ει, εσπέραν πέπομφε κατά δεσπότ». τροπος . . τών της Μακεδονίας πραγμάτων.. Α4ε
Ιd. ν. 9850. : Περιοδευτή, Θράκης, Μακεδονία. τα τά Μακεδονικά στρατεύματοι, 9, 4, 3. : Τα
G e o rg i u s Ρa c h y m er es (fine seculi Μακεδονικά των Ρωμαίων στρατεύματα. 11, 5, 1.:
ΧΙΙΙ et initio ΧΙV). Ιs ergo in Μichaele Ρa Τον "Ίστρον . . κατέδραμον την Ρωμαϊκή Θράκην
laeologo 5 , 18. (ed. Βοnn. Vol. 1. p. 210.) : άχρι θαλάττης Ελλησποντία . . ληίζονται Θρά
Μέχρι και έν Ο ρ ε σ τ ι α δο , οριζομένη και τής κην. Αdde 11, 4, 11. Deinde 11, 9, 2. : Απο
"Ρωμαίδος κ α ι κ όλις προ τ ε ρ ο ν, ώ, τών Θράκη: ε, Μακεδονίαν ... μεταβάε. 13, 12, 1. :
εκείθεν υ π ο Βελγώ ρ ο ι τ όν των... Ιbid. Ες την Θράκην περαιέμενοι Τούρκοι. Εt hacc
cap. 25.: Μοίρα τις . . δυστυχή, Μακεδόσιν, φuidem vere, secundum usum dicendi clas
είτω δε και Θραξί ... Ιbidem 5, 5.: Τοί, κατά sicum. Strymon enim cum Cavala Μacedo
τον Αίμον και αυτή γε Μακεδονία και Θράκη. miam et Τhraciam olim dirimebat, coll. 7, 6. 3. :
Ιdem in Λndronico Ρalaeologo 1, 29. : Τα Το περί την Χριστεπολιν μακρόν έκτισε τείχος
τη Μακεδονίας και Θράκης. 4, 16 : Εκ χωρών από θαλάσσης μέχρι της τε παρακειμένε όρεε
Θρακικών τε και Μακεδονικών. 6, 32. : Γου, ακρωνυχία, ώ, άβατον είναι το χωρίον καθάπαξ
περί τον μέγαν πριμικήριον Μακεδόνας. Αιφue μη βελoμένω τώ βασιλεί τοί, τ' εκ Μακεδονίας
in his locis Ρachymerianis usum m e d i i a e ν i ε, Θράκην εθέλεσι διαβαίνειν, τοί, τ' απο Θράκης
vigere ipse historiarum sensus nexusque so ει Μακεδονίαν. ΙΙ»idem 7, 8, 2.: Τα π"ρι Χρι
1e clarius evincit , id guod de omnibus an στάπολιν . . στενά . . διεβίβαζαν αυτού, εκ Μακε
tecedentium scriptorum testimoniis valet. δονίας εί, Θράκην άχρι τε Ελλησπόντα. 1bid. 8,
1Ιaud raro aliter sequentes auctores, in geo 6, 7. : Οι μέχρι Χριστεπόλεω, Θράκει. Ιbid. 8,
graphicis minime contemnendi, Νicephorus 6, 9. : Της Θράκης όσον το από Χριστκπίλεως
Gregoras et Cantacuzenus. άχρι τών περί Ρήγιον προαυλίων και προαστείων
της Κωνσταντινκπόλεως, τήν τι Κωνσταντινέπoλιν
Νί c e p h o ru s G r eg o ras (sec. ΧΙV). Ιs και τά, επέκεινα της Χριστεπόλεως λοιπα, Μα
libro 7 , 4 , 6 (cd. Βοnn. ) . . . Κυψέλλων κ»,
"Απρων, φημι, αναλαβών ο βασιλεύς (a. 1282) κεδονικά, χώρας και πόλεις,
C a nt a c u z e n τιs (sec. ΧΙV). Εst is, ut
Μιχαήλ τα Θρακικά, τι και Μακεδονικά, δυ. Νicephorus Gregoras , puritatis in dicendo
νάμιιι. Ιbiden 6. : . . οι Τουρκόπελοι μετά
των Μασσαγετών έπληρώσαντο το δεξιον δ' οι admodum tenax, immo tenacior; in reliquis,
των Μακεδονικών τε και Θρακικών επίλεκτοι. si quis alius, fontes egregios geographiae
aperit, turn sui aevi , tum maximopere ΥC
Ιbidem 11. (ad a. 1282): Αίμ ο ν τ ε ί ε ο ε, motissimi. Εx eius copiis sequentia sufficient.
ο δή με θόρι ον ν ύ ν ε σ τ ί Ρω μ α 1ο . . τ. Πgitur libro 1, 7 (p. 55. Vol. Ι. cd. Βοnn.) :
κ α ι Β «λ γ α ρ οι ε. Ιbidem 9, 5, 5. : Ιδων δε ο Την εν Οδρυσοί έπώνυμον Αδριανό πόλιν... την
νέοι βασιλεύ, (a. 1282) τα κατά Μακεδονίαν εν Θράκη Χριστού πόλιν, Ιbidem cap. 20.: Και
και Θράκην πάντα καταστήσάμινο". Ωuanquam αι άλλα πάσα κατά την Θράκην άχρι Χριστε,
υιτοque loco veιus Τhracia et Μacedυ πόλεως, Ιbid. cap. 21. : Τή, άνω Θράκης και
nia significatur, ut sequentibus 9 , " , 5. : της παραλία μέχρι και αυτέ Βυζαντίκ. Όap. 37.:
Τα καται Μακεδονίαν και Ερίκην πάντα κατα Τα ανωτερικά μέχρι τη Θράκη ... άχρι Βήρα.
στη τάμενος. 8, 10, 5. δ. :Εκ Βυζαντls δια Ιdem 2, 5. : Ται άνω τή, Θράκη, .. π λει".
Θράκης και Μακεδονία, απήεσαν άχρι Γαδείρων Ιdem 1, 23.: Και τών από Χριστεπόλεως Μα
• -
κατατρέχειν τε Μακεδονίαν και Θράκην, 7, 6, 5. : κεδονικών τε και εσπερίων επαρχιών άχρι, Επι
Τούς έν Μακεδονία "Ρωμαίοι", 3,14, 5. : Στρυ δάμνκ και Δαλματίας. Ιbidem 1, 52. : Εν
μόνα ποταμόν . . μέγιστοι : "τόσοι Θράκη και Γρατζιανά πόλει, περί εκβολάι (fines meridio
Μακεδονίαν τέμνοντες . . (S"Στηonem ; .. ορί nales) τη Θράκη κειμένη ... Δράμαν και την
ζοντα μεν προ, μεσημβρίαν , Θράκην και Μκ. Φιλίππε, πόλει. Μακεδονικάς. idem 1, 56. :
κεδονίαν, προ δ' άρκτα, τκ*τε Μυσών χώρα, Επιτροπεύοντος της Θράκης. Εt 2, 3.: Τα, άνω
>XXII EPISTOLA CRITICA.
*j* ©g?xw* *£Awus. Ibid. cap. 6.: T;v ix Bv I, a o m i c u s C h a l c o n d y las libro primo
<a»ris xai Advaorsixs xal 'Abouxverô Arss xxi p. 33. ed. Bonn.: 'A wwg&rw* . . is r*v Eùe& aemv
£)g %xm . . wrearu&v * où y*? ìåì» τήν τε ἐx 3* 32* . . xai ixi ' AJguxv&roA* ix&ras , rà ßa
! Maxeöoviws xwi rijs êXAw* iarrigas awrwxa^*?a3ou. viAei* oi aùroû iwouff raro Kal ivrai 3ev ieu &au
De Sultano Aegypti , imperatorem Byzanti vos iA**®ro r$v rj, Maxudavias amaêyauov xùpav.
; mum a. 1348. in literis suis gladium M a c e d o In reliquis Laonicus Macedonia utitur ve
n u m , regem G r a e c i a e cett. dicemte (Can terum sensu , item aliis terris. Est autem is
tacuz. 4, 14), vide sequentia , ubi dispicie ultimae Graecitatis scriptor minime contem
mus, quomodo factum sit, ut T h r a c i a, inter nendus, tum propter ubertatem quandam et
: Hebrum cum Rhodope et Pontum Euxinum elegantiam narrandi, tum maximopere ob sem
sita, diceretur M a c e d o n i a. sum quendam ethnographicum , cuius pauca
Ni c e p h o r u s C a 1 1 i s t i (floruit a. 1333) apud antecessores vestigia equidem deprehcndi.
in historia ecclesiastica 18, 38 (Vol. 2. p. 858 ed. G e o rg i u s P h r a n t z a libro 1, 1 1 (p. 46
Frontonis Ducaei): X«y£v6v(Avarus) τ• u*» ìáê» ed. Bomm.): IIaga zavrvs oi Toìgxov iv r# Evg&.
Ax3galws, xai τήν τοῦ MaxrJá»o* naraâexawv .. nrm sit **)• X*££•naov τάς Θρίκην . . λοιπά, 3
In reliquis omnibus locis Thracia utitur sen 'Aw«e* rms xaì rìs 'AbeuayaróXews iyxga*#* ye»;-
sus veteris, sc. 9, 4. 5. 7. 35. 41. 10, 9. aevos, xai πολυ aieo* ix * j* Maxsdoviæ, xai BA
1 1, 7. 29. 48. 50. 16, 10. 25. 17, 5. 28. 18, vagias xaì X*egias x _ r. λ. Idem ibid. c. 26
28. 37. I d e m vero 1 1, 50.: T # , © p ? « w» m a | (p. 80. ed. cit.): OËro, •reá*o* . . iv τοῖς rjs
g α μ ι ί φ w * ' (Thracia relicta), r *j v 'A J e • w • & Eύεύπns a#geau regaaas * *}v KxXXu$moxuv wa**%*-
x x r s » & μ β α • • w, § iv τ ο 7* 3 o í o , * Ma- x •. ß*• , *? ra xai τὴν 'Aêguxv&roAiv. 'Owoiws xai
8 o v i • • i o r i. Ubi sermo est de imp. Valente, ?*•?ov οὐκ ἀλίγον aigov tijs ©g?xns xxi Mxx*Jo
proficiscente contra S. Isaacium Gothosque.
Imperator autem, egressus Cpoli , barbaros , vias i Xxßs», ' Quae omnino conferenda sunt
juxta Adrianopolin assequitur, relicta Thracia, ; cum Laomici Chalcondylae verbis modo mne
,,q u a e i n M a c e d o n i a e fi m i b u s s i t a moratis. Idem Phr. 4, 17 (p. 400. ed. cif.):
e s t.“ Ita scriptor Byzantinus. Adrianopolis Eis t*jv 8eodä£zarov Kwvoravrus&noxuv, *£v xv
igitur in meridie thematis Macedonici situm λvaßeia», **jv 'HgaxXuav , τὸ 'Pau}ιστόν, τ£•
habuisse videtur. Καλλ*&*•Auv xaì tas &λλαι τjs Max*}»tas
Finem hisce vestimoniis imponant Michael *όλεις [e bulla aurea imperatoris Andronici
I)ucas, Laonicus Chalcondylas , Georgius Palaeologi sen., a. 1292 Monem basiotis data].
Pbrantza, seculo decimo quinto assignandi. Ohe, jam satis superque! Quorsum aui.
net , tanta nos testimoniorum Strue nisi ob
AM i c h a el D u c a s (ex editione Bonn.). ruere , tamen obnubilare? Eius generis \ e
Is (ad a. 1331) cap. 5.: "E£ruau rjs Kavara»ri. stras equidem voces dudum percipere mihi
vsv, xxi meis Maxeöovtwv μ•3io rarsa .. ταν τῶν videor, FAUToRUM PAR coleNdisgIMUM.
Max*â€vwv *Aas. Idem cap. 22 (p. 117. ed. cit.): Regeram vero, quo me defendam. In re n o n
K«} }x,3æs r&v rrog3aêv (Hellespontum) jxiv d u m p e r v e s t i g a t a religionis et probitatis
,i, 'Aêguw&woAuv . . τα? i£*A3&» dsâ @e{xyv esse constat, omnia suae causae argumenta in
(i. c. d. ®efíum*) jA3w sis Maxsdovfav . . reäs medium proferre, caute scilicet ponderata
*& *#* ©err&Aias affem *** igxovrow . • dmrwrw riteque disposita, unde iudicantibus com
', 3£vras iyyvs uis was vis G)uaaa Ao»iwms ufgm . . modior intelligendi facultas procuretur: est
Ubi Thracia est Adrianopolitana regio ; Ma autem eruditionis quoque probitas quaedam
cedonia vero nil aliud, quam meridies inter et religio tenenda , mon fori solummodo.
Constantinopolim et Hebrum flumen ; Thessa Dein typographorum chartae patientiores
lia idem, quod Thessalonica medii aevi, Ma sunt ineptiarum ipsis impositarum atque il
cedonia véterum. Idem cap. 25 (p. 132): litarum , quam oculi unius alteriusve legen
£ai &s . . xarao r#*«• roûrov ägxovra Max*?orig* tium ; quare si mea Vobis testimoniorum
vai Xs£gov%oov xai rdans Θe{wm*. In reliquis silva justo spissior videbitur, en alii post
Macedonia utitur sensu veterum, e. g. cap. 19. hac securem suam caedendi causa eidem
(p. 91. 92.). De T h c s s alia huius scriptoris saltui inferent, eventu tamen, ut auguror,
posthac videbimus; aliquanto minore, quam WESTRA mibi re
.
[
EPISTOLA CRITIGA. XXIII
rum cognitio et decidendi dexteritas pri monstrant (p. 1 — 4. hujus editionis). Ceri
dem spopondit. Postremo ThaAciAe geo moniarum ejusdem liber idem testatur p. xv,
graphiâm post meas Thessalonicenses Egna hujus epistolae , ubi Thraciae praeses bis
iiaiiasque lucubrationes nunc maxime itera semel a m t e Ml a c e d o mi a e p r a e s i d e m me
to labore aggrediar. moratur; postremo larga reliquorum testi
Dixi in antecedentibus: ,,Iam primo ur moniorum seges pagg. xv— xx. Iamque in hac
bium quarumdam h uju s Macedoniae nomina nostra quaestione maximopere attendendum
citabimus, quo non firmius mostrae senten videtur ad eum ordinem, quo utriusque re
tiae fundamentum iacere possumus. Dein gionis nomina uno fere scriptorum ore ci
terrae ipsius denominationem per ] o n g u m tantur. $.
non alius est, quam hic: Θρφxw
seculorum ordinem persequemur. Postremo xal Maxwbowlw, sive ©gúxis re xal Maxuòóvus.
videbimus, quomodo factum sit, ut ista Inversionis exempla rarissima esse, antece
Thraciae pars diceretur M a c e d o n i a.“ dentia patefecerunt.
Egi igitur de nominibus urbium Mace Primum igitur thema Thracia, i. e. By
doniae, inter Pontum Euxinum Rhodopen zantium, erit, cum agro vicino, cuius tamem
ue sitae ; hinc de terra ipsa, umo capite fines mondum inveni ; secundum Macedonia.
$ imperii themata jungens, Thraciae et Ma De his v. ipsum Constantimum (p. 1. huius
cedoniae. Quare vero non duo c a p i t a forma commentationis): Tò roivvv 9iaa rjs ©púxns
vi, ut erant duo t h e m at a? Eius rei causam ägru (nuper)*** 3iauw(institutionem) xo , r#v äyo
brevissimis exponam. Nondum inveni, qui aaafa* *x*x* 9iaaros, ἀφ' οὐ τὸ πε, Bw^yoigwv
nam fines utriusque thematis fuerint, id vivos *öv "Iareo* goraa&v 8a*ieavrv, i**} ngár
quod in reliquis thematibus commodius si eo» sis Aaa Asia* 3. **&* **) 8jenro. Kai aagrv
gnificari posse videtur ; dubium quoque et gäaav avrd ** övöaara τὸν πόλιων, ἀ τ• Magna
amceps etiamnunc mihi manet, utrumque Agla xai % Xm^va/8pla, Aaaxi-» mreooyyogtas
thema num duplex semper fuerit, am saepius §Xazas aeäamus
unum ? Namque ista Byzantinorum Thracia aύ£n3jvau . . , 'Emraexla πρίν *#• röv 'Pwuaiwv ßaaiXeiav
et Macedonia mom erat reapse nisi M a c e do
δε Θει}xns J®* jyraäva
mia T h r a c i c a,*) longe tamen alia a Thessalo iriraxro , xai ύπό τὸν λεγόμενον xowa, Augμο• . .
micensi Macedonia (Thessalonica medii aevi). Tavpov y<e . . ixgdrs- sis ©e/xws ixi *: à*y&A«
Nihilomimus aliquid quoque laboris hisce Kwvara»*h*, ixwv óø* £avròv r&Aus J@* jys
quisquiliis impendam, ad graviora deinde xms aäva xai xoyo/Au&μον 53..***) T3 38 *#* @pó
properans, ea scilicet, quae causam spectant, 34a* *d * ó» ßaaaXia KwvoravruvovróXì&s
çquare Thracia Hebrum inter Pontumque Eu i£#rwxro.. xal òirw rus στρατηγός jv ww* $. 'Aq*
¥inum sita diceretur Macedonia. oῦ δὲ τὸ 3 • • a 1 o m * o •****) τὸν βαλy£gô, £3vo,
Constantinum Porphyrogenitum primum imregauw3n eis (dele hanc vocem) rê, "largov..
Europae suae thema Thraciam dicere, se τάτ• . . ßaaiXevs jvayx&o3m .. eis 9iaaros τ&£av
cundüm Macedoniam, tertium Strymonem etc., Jy»y*?, avrò, xai wrgwrwyäv iv αὐrô Xeupo
inscriptiones libri thematum posterioris de *0»*jqtwu.
•) Leo Sapiens in suo ecclesiarum indice (p. 46 huius libelli) : Tä “HewxAwias (metropolitae), ep%xm x • ;
Maxeöovlas. scriptt. post Theophanem ed. Ven. p. 1 o3 : M a x • bo • i • s * # * Θe ? x ms. lbidem
pag. , • 3. ed Bonn. (in Basilio Macedone cap. 9) : 'E x M a x • bo • i • • * j • ® e (} x */ 4. De Thracia et Macedonia
Cononis, immo Photii patriarchae (Phot, biblioth p. 1 4o. a. ed. Bekk ), vide E p i m e t r um Str a b o n i a n u m.
**) Thraciam primo aevo duo regna habuisse, narrat Constantinus, quo nisus velerum testimonio? An Taciti an
nal. 2, 64.? Urbes ab ipso memoratae nil faciunt ad rem. Thracia pro temporum ratione in numero regno
rum variavit.
***) Hieroclis sex primae eparchiae (p. 1 1 huius commentationis) revera computum habent 55 urbium nostrarum.
*** * ) En Graeculi fidem! Idem plane purpuratus scriptor haec habet cerim. • , 47 (T. s. p. 6& 1. ed. Bomm.) :
'O r&v &wô Ba A y α e 1 a * igxoa£vwv npwaßiw» reós *δ• AxaX£a xaipwvuaaäs. Interrogatio
legatorum Bulgaricorum : II * * *x • • § 3 • o • * • ® * • 8 • a • x • v • j * • • va * * * * 3 * * * * * o * * *
* * 3 • $ & e x o • r • * B s^ y * e 1 a * w. r. λ. Logothetae byz. ad eos interrogatio : II ü s i'x • , ô
>xXIV. EPISTOLA CRITIC A.
Secundi (Macedonici ) thematis fimcs al'- ' i?. rov A?a * & yät. Idcm in Amdronico Pa
quanto commodius definiri poterunt. Ii sunt laeogo 1, 29 (Vol. II. p. 80): . . »i®os Σxv3E •
1'ontus Euxinus ; e borea Danubii inferioris II «eu7r£wv . . d*^3'• **• B*λy*g»» yj* . xxr 3
terra, scilicet Bulgaria, Serviae per N i s s a m rêv #£• gvy6» yi••***. **) Et haec quidem
contigua. Vide Nos p. xvi. Quae mire quan de iugo ipso, et de iugo eaetra sito. Alterum
tum confirmat Laonicus Chalcondylas de re iugum, intra situm , nondum inveni ; quam
bus Turcicis libro I. p. 36. ed. Bomn. (capitum quam eius denominatio e priori consequitur.
signa libris non addidit Bekkerus, ut in Anna Venio ad ultimum, quod promisi, ex po
hene Schopenus fecit): Toût ut, rou 'I • e y & g • • nendum, q u o m o d o s c i l i c e t fa c t u m s i t,
(ita negligentissime Belikerus; tu lege BsXy&- u t h a e c T h ra ci a d i c e r e t u r M a c e d o
est), oùx x&rw Mvaiav xxx &rav oi άμεινον 'Eλλn n i a.
»ικὸς ἐπxi%vrvs Qvyjs, irfa rawa, ww3;»uv it;
•• a . - - - v Iamque aliquis, en vero , inquiet, tu
* 6. "Iargo» &πὸ τjs B , 3 ; » m * ( Vidimae) *£x*tos Thraciúm Macedoniae vel gris Thraciaiiaque
*** iael (sic. EÜ£εινον πὸvrov, i» T e • • & 3 , máxa | Haemi miscere videris. Mamque illa ipsa
τα 8xaiAu* a2;a, & robwx»vwivwv.' Egregie sic quoque vetus et genuina 31acedonia Tfiraciae
Laonicus, quocum hodierna provinciarum di (occidentalis) pars fuit. Scio equidem cum pau
visio apprime consentit. V. tabulam Lapiei culis, Macedoniam inter Peneum et Strymonein
geographicam fol. 5. sitam origine tenus T h r a c i a in vere fuisse,
non \i a c e d o n i a m, quod multa mihi lectio
Occidentales thematis limites vix inve ut tot alia sole clarius patefecit. En igitur sola
mi9. Fuit puto Hebrus et Rhodope, vel ipse fere Stephani IByzantimi testimonia, ordine al
solusque Hebrus ; Adrianopolis vero metro. phabetico repetita, s c r i p t o r i s t a n d e m a l i
polis, quamquam hoc quoque thema in mi qu a n d o d i I i g e n t i u s l e g e n di. Is igitur:
mora divisum fuisse comistat, coll. Niceta in Ai άλ ι ο ν , τ$ς Θρ{xns X* 36o»*ja* (sic) πάλιs. Θεά
Isaacio Angelo 3, 4 (p. 571. ed. Bonn.): πομπος iv Φ,Χιπruxê» eixoa rj *£ir n : ,,inopsv3n»
1Iegi τὸ λ*yόμ*»» Naov r§xo»* τόποι }i iara, &£- eis róxu, Ai3Aιον της 'Arruxijs ( lege 'Axrjs ,
*o* 3oetarunás vá» iraexiâ, &a@orte.v, rj, ad Atho) uiv £aw, woAurevoμiymv ds uer& rêv
A}exarä @mai xai *j* φλέπτε (Philippopoleos). Xαλκιδάων.“ Idem: "Ae » m . . ***&grm rjs 'Epx
sivwv (sc. xwgw*) re6s rj €¢?xy ('A x * j?).
Aliam quoqne huius thematis divisionem Idem: B i e y w m ó Aus ©g?xn* rg 3 , rj X*££o
veteribus placuisse video, ut scilicet dicere •#aw. Idem: Bigns (sic), πάλ** ©g?xyt, &aeô
tur /}1acedonia intra iugum (IIaemum) sita,
| Bienros, juoö M* » • }ä • o *. Idem:' Be ; y • • ,
et eaetra (à i»* ás, à ix rês §vyös ). Anna Com i3vos @ggxxxö» .. Be • yi « j Tewix*;, rariara,
nena 8, 7. (ed. Bonn.): T#• $•£xgus aùroù roù $ @evyia, &*ò Be/y* rov xxrovxm aa»* os i, Ma x •
gv y&. Sic enim legendum , non Zvy$. *) Jov i 4. Adde Eundem in vocibus Bgvyusis, Beù
Nicetas in Isaacio Angelo 1, 5 (p. 486. ed.
Bomm.): Kατα τόν άπο3•v rä A?ws xwaon 3A*•• yuov, Bevxns , Bgvâ. Idem: Tuyovis, woAus
»αι avyxr#awwv. Ubi codex Augustanus: 'Aλλ* Θρι}wws , *goa*x*i* *j IIaXX* m. ldem: Te n
xvi xxrà rò i?w Avyowbs &y$ (Slavice dixeris | a r • • i * , x wea ©g?xn* mre 3* rä Mxxv).»ία;.
2agorae). Georgius Pachy imeres in Michaele | Idem: 'Eoedaias , 8vo xägas Mvydovias (I. Maxi
Palaeologo 3, 18 (Opp. ed. Bonn. vol. I. p. 2 10): Jovia*). Eiai xai ά λ λ α ι .. # de ©púxns lden :
• • **^***ov noAis .. Σ3evia»xov (sic).. xai & as à E ve • n ó * , πόλιs ManaJovias, e*rò Evg&ns.
*) Non aliter intelligo stephanum Byz. : T 3 * 3 o u , £3vos mr&λαι oiwijaav ivrò, *#* Mau&rubos • Vargo, J*
•* * *i • i x r 3 1 • © p : x n • auraviormaav. Erat ea Thracia inter Haemum Pontumque Euxinum $ita.
**) Eandem dictionem in rebus Moreoticis deprehendi. Georgius Phrantza a, 2 ( p. 1 3o sq ed. Bonn.) :
TÈ ûregu*y49as ágas rà Taùyirs . . xai πάντα τὸν ixahs & vy 3 • §xeu xai *5* II*λ* . . ix
<}• r 3 f? • çv ys τὸ xgareos Zagr&ras . . .
EPISTOLA CRITICA. XXV
a
το5 Maxeöövos, και '2gs.8rias rjs K&wgoros. enim medio aevo alia prorsus Macedonia, sc. inter
Unde vides, quaenam Thraciae pars significetur, Danubium inferiorem et Propontidem sita, nil
in quam Boreas (Herodotus 7, 189. Plat. Phaedr. commuue habens cum ista genuina praeter cogna
220. B.) Orithyiam, Atticam virginem, avexerit tionem quamdam, a me iam nunc clarius pate
Est Macedonia vetustissimi sensus Thracica, inter faciendam.
Peneum Axiumque sita.*) *dem: K α α α ν ό ρ ε ι a, Colonias suas, ut Asiae, ita etiam Thraciae,
π όλιs Maxeöorias τgòς τη (9g^ixy , jj 7rors IIoru— inter Rhodopem Pontumque Euxinum sitae, Mace
δατα λεγομενη. Idem : K s w g o T ; tt z ó g a .. Évr. donum reges inde a Philippo, Alexandri M. patre,
xai KsxgoT É¢, zwöga €9g xr,s- §oru δέ δjuos θεοσα imposuerunt. Videatur Stephanus Byzantinus:
λονέκτys (i. e. pagus provinciae Thessalonicae me Ká å ö 3 , * óÀus €9gêxms, ἄτ ο ι κ ο ς M a » & ό ό ν ω ν.
dii aevi, h. e. Macedoniae veteris). Idem: `M α ι δ ο ί, Idem : φ ι λ ι τ τ ά τ ο λ ι s, zröÄus Maxsόονέας, φ ι
£8, os €99%»*ys, πλησιον Mozwsόωνιας. Idem : Me λ ί τ τ ο ν τ ο ί'_£ μ έ ν τ ο ν x r i o u α ε ν τ φ'E3 g q.
ὸ σὸ ν m, 7öÄus θgówn*. Idem : M i λ κ ω g o s, Xαλ Idem: II • ἀο τ α ι ἐσιος τgòs rj II 6 v r g. B a
xuδιν , πόλις ἐν Θράκη. Idem : Mv y δ o v ir, uoivo. gêveras δε όμοδως τά 'Oe & o r a v. 'Ouoius δε και
Maxeöoviac .. τινὸς δὲ Mauδές αὐτὸς φασιν. Idem : oÈ 4 • £ o r a v. Mansêo, und δε είσιν ἐόνη κ α ι
'O Â ò q v § o s, ττόλις ἐν €9gt;xr, regi ròv "A8v. II , d o r r. •. Xg) ôè sę, at, ör. où pyov, xai
Idem: "O À v v 8 o s, 7τόλις €9g«;«r/c ταός τη Σισω roès IIugoras Maasόονικόν ἐσιος ελvav, dXXd ovu
vις τῆs Maxeöovias. ldem: II α λ λ η νη, πόλις gagro ou§v&s , oìs .f. &ora*s xai 'Og&saus. **) Ergo
€9gqxms. ἀπὸ IIa}λήνηs rjs >i8ovos x r. λ. Idem: Macedonicas gentes et colonias prope Pontum
II o τ ι δ α ί α, πόλις θεάx,s. Idem : Σὰ ν η, τέλιs habemus Diestas, Orestas, Piastas. Primos puto
€ggwys uero § v "Ai) w xai IIa}/ jrns. Idem: > — a Dio, juxta simum Thermaeum sito, ad Haemum
& wv ί α, μ£gos €90 %wys. Idem : >'x i 8 α ε, πόλιs transpositos fuisse. Piastas minus iam tango,
€9ggxr,s πλησιov IIotvöaias. Idem : >'» , oj vr, 76— magis vero Orestas. Hosque omnes Macedonas Pon
Âus θggxns Idem : > r g d u 8 a •, ττόλις Θgἀxrjs. M. ticos s. Thracicos fuisse, a veteribus didicerat
Idem : >'t j λ o s, τόλις μια τῶν ἐv €9gáxi, 3ag Stephanus Byzantinus. Ceterum Piastas agnoscit
3aguxó , âc usrjvsyxav èx τῶν 'Hδων ούν δ: Xaâ Tabula quoque Peut. sect. VIII., scribens Pehastii.
xuδsis sis τας αὐτῶν πόλεις. Idem: To dy , λ ο ς Sedebant e sinistra Tunzae fluvii ora, quem male
zτόλις μία τῶν ἐπι Θαάκης τρός τj Xsgóo joq, Tontum dicit eadem tabula.
(qualis peninsula ?) xα. Maxeöovlg. ' Idem : φ λ g En vero O re s t a r u m historiam sequiorem, e
y? α, πόλις Θράκης, ήν Εὐδοδος μετὰ ταῦra IIaâ- i tenebris Byzantinis tandem aliquando à me ple
I
λήνην φησι κλησηναι. Idem : \ « à d o r ο α, ττόλις | mius narrandam. Ergo Leo Diaconus hist. 8, 2.
€99;wms tsgì ròv Θεguaìov xóÀto». Addo: Idein : € £g- | ! (p. 130. ed. Bonn.) :.. rrjv '.{δριανοῦ (Adriano
μ η, ττόλις 'Eλλήνωνθρηάτων, Idem: A í o α, πόλις polin).. jy, '0g€arny qaoi ττολίοαι τὸν τού '4ya
èαφκης, τgoosyjs rj IIøåλήνη. Idem: A , o í u m, , u£uvovos, örs rjv r}ανον ἐπ$σrn ustâ, r)v dvai
róåùs θσάκης "Oungos (Iliad. 8, 304) ». τ. λ. Idem :, qsaev Kàvraeua jorgas , rf;s iâias ur, rgós- 8$ £xsi
' A φ έr m *} " 4 q v r t $ , τόλις zrgòs τη IIa?ληνι, vov r& 'Ogs=ι ἀδας xsx). jo {}αι rò ταύrsgov, '.{δρια
eo&xns, ἀπὸ 'Aq έτι τινός ἐyzωg;g "Eye (l. §•zé) i vòv δε '.{δριανού όνομάσαι. Theophanes conti
ûè ; tòÀuc uc vtsiov "Auuoros. Apollonius íüíôá.l huatus libr6vi (in Constantino Porphyrog. cap. 8.
1, 601.: " 48w .. xo).ojv, (9gnìxum. i pag. 387. ed. Bonn.): ... r jv 'Aêgîavá:roXwv .. *;
Et haec quidem suffectura pro tempore ar- | res rα τgiv u£v 'Ogsaradis £xa? s;ro, €§ 'Og&oror,
hitror, alia daturus in secunda fragmentorum Stra- ' rioi; 'Ayauyuvoros, öc .. ra* rmv (inatrem Cly
bonianorum editione. $i- ergo ex his omnibus | taemnestram); . dto» rsivas âiar : au&unvsv, xai äv
consequitur? Nil aliuù, quam quod modo de- i rj ocvsâsêσει "E3gg, " fg$s rs xai '~tgráxov ròv
monstravi: stricti sensus Macedoniâm fere omnem ; rgu tòv τοra uojv y& λεσαμενος, rjs vúos art.).Xaxro.
originetenus fuisse Thracicam ; quanquam in his | 'Aêgravòs δε Καῖσι*g .. αὐr rjr usyaâû, vs 7ráÀwv
doctorum
rum quosdam
alia aeva aliam adictionem
me dissensuros puto. Fuit
sequuntur. Ve- || A'ögtfiv$ ueraw£w) yxsv 4örm rglrns ju&gris .. •
*) Ad sinum Melanem, prope Hellespontum, hunc raptum transponit Apollonius Rhod i, 2 , 1 ss. (Xao-rrjöovlrjv
... τετρηv . . tota uoio rogo, &άor 'Eoyivovo). Veteres similiter in sede Orphei Thracica variant.
**) Stephani locus, qualis nunc habetur, sensu caret. Quid enim est : Piastas quoque, ut reliquos, ge n t e m
AM a c e d o n i c a m e ss e negat : sed nomen e o d e m a cc e n t u g r a v i legendum esse ? Anne legendum :
ovaßaâÄou&vws, i u n c t os sermone vulgari, i. e. n o n d i v e r s o s a b i l l is ? Alii de lacuna cogitabunt.
d
XXVI EPISTOI,A CRITICA.
rú ögst rçj Aiug, ταθ' ύ oi rg*is rorauoi oru 'ogsarugöa ... èvròς 'Ogsorváôoc .. rj 'Ogso re dêe.
3αλλονται rò öußgt uov ύδιαρ. Idem plane narrat 16, 7, 5. : ' Es 'Opso rugöos. Cantacuzenus Ore
Symeon Magister in Basilio Macedone eap. 1 stiade nunquam utitur, sed Adrianopoli. Idem
(l. c. pag. 686); ubi tamen pro fluviis Arzo et tamen Odrysas non omittit 1, 7. 21. 39. 2, 5 (ubi
Àrtacö öccürriiht Arxus et 'Artabus. Zonaras ! occurrit urbs Bucelum); id quod eodem redit.
17, 25.: T}v 'Ogeo ratióα ... où ro ταλαι τλ τόλιs Laonicus Chalcocondylas libro I. p. 51. ed. Bonn :
&wαλεῖro ro5 .. 'A8g , revo5 £§ 'Oggo rov r$ '_4y«— . 'Ogsoruòæ, rrjv 'Aögt/vv&toâuv καλεμ£νην. Geor.
μ&uvovos. Anna Commena 2, 6 (ed. Bonn. vol. I. ! gius Phrantza 1, 5 (Opp. ed. Bonn. p. 29, 22.):
p. 110): IIλήν róv xm rd rrjv 'ogsorutióz. Nice u srd rvvtJ» .. Ubi codex Paris.: . . us r α διαxo
horus Bryennius 5, 2 (p. 101. ed. Bonn.): 'E; αίων ἐν 'Ogsστι αδι όντα.
Oögvσων, [Id. cap. 5 (p. 105): ., . £v 'Oögäoavs Et haec quidem in memoriam huius Mace
&qo£ro. trgòs r ην ταλαι με r 'Ogs<ιαδα «g*u*vnr, | donum coloniae Thracicae, A d ria n o p o le o s, in
»vv òè 'Aögvriv&tolvv. Nicetas in Io. Comneno quam ; *) cujus origines heroicas diu ante Stepha
cap. 2. : ... § 'Ogsστιάδος .. μία δέ αίί rm τῶν mum in medium protulit Aelius Lampridius in
sεδαιμόνων ... παρὰ Maxsööovv ττόλεων. Idem in ! Heliogabalo cap. 7. : Et Orestem quidem ferunt
urbe capta cap. 10.: . . xrri oi £v 'Oqssuoi δι. Geor non unum simulacrum Dianae, nec uno in loco po
gius Pachymeres in Michaele Palaeologo 2, 8 ' suisse, s e d m u / t a in m u l t i s. Posteaquam se apud
(Ed. Bonn. vol. I. p. 108): Tjs xm rd rjv 'Ogs tria flumina circa Hebrum e.r responso purificavit,
orucíòa 'Avögtwg (sic) tò) suos. Ib. cap. 26 (p. 137): etiam Orestam (l. Orestiam) condidit civitatem,
.. (9g(?xrjv .. rr xa rd rrjv 'Ogso rwoi δα. Ibid. 4, quam saepe cruentari hominum sanguine necesse
30 (p. 522): '1'i xard rrjv 'Ogsorvóó * rs xaì rg, est. Et Orestam (l. Orestiam) quidem urbem Adria
èvöörsgr. του Aius. ldem 6, 5: 'Et' 'Ogssvriöos. nus suo nomine (l. nomini) vindicari jussit, eo tem
Idem in Andronico Palaeologo 5, 28 (vol. II. pore , quo furere coeperat, ut er responso, quum ei
p. 447);, IIgòs 'ogso rufiàm. 6, 52 : KaraXvrojv rjy dictum esset, ut in furiosi alicujus domum vel no
'Ogsorutìòa, τεgi rjv "Argum thryoiov xaraoznvoi. men irreperet. Sic lego ultima loci, male sani,
7,19: 'Es 'Qgsartòα. Nicephorus Gregoras 1, fere Orestei. **)
2, 4: Tà rjs 'Ogsgruibos £irtijìara (planitiem). Philip p o p ol in Thracicam, Philippi coloniam,
7, 5, 5: 'Ev 'Ogsorváò... rí éorg«v»j. 8, 4, 7: ! supra vidimus f, xiv. ***) En aliam, utputo, Philippi
.. της μεσοys.'ov .. ötöor, rrjs 'Ogeo ruóóos èori Thracicam coloniam. Etymologicum M.: B ; vn,
περιοικος. Ibid. 6, 7.: ' E$ 'Ogso rucìòoc. 8.: Ἑ τόλις. M'uvmrat raörns' Høóífsos, καί φησιν ωνομά
'Oösoruáôa. 11, 9.: 'oosoruríôç, xai 4i6ruörstzov.' oόαι, έτὸ φιλάττε οὐκισ{*siaav, άπό τῶν ἐν αὐr;
9, 15, 4. : "A/zgec 'Opso ruê8os. 12, 14, 2.: Tjs , ovvovxuo$&ντων μοιzóv. Moechos Philippus I., Ma
'Ogs=ιάδος. Ibid.: 'Et''0gs;uóôa. 12, 14, 5.: T& ta- i cedo, moechorum, furum, potorum princeps, in
gregóyovrog rfj 'Ogsσrud 8t toro, u$ (Hebri). 15, 5, 1 : Thraciam relegavit ? Veteres tamen dixerunt, ni
Eίς 'Ogsotutiöa .. «αrα Θgt; xnv. 16, 3, 2, 5 : %i crediderunt. Eadem de Philippopoli quoque tra
*) Distinguantur quatuor Orestiae s. Orestiades, a veteribus ad Orestem, Agamemnonis filium, relatae. P ri m a
Peloponn esi Steph Byz. : Ms y ά λ η τ ό λ ι ς 'Agxaòias* £x*) siro òè rò ijuuor 'oosoria Grö r;c
τά 'Og&gr& ταρσσέας' οὐ δὲ τολΧrav 'Og'o rtov xaì Msya/.o-roäraev. Cum his confer eundem Ste
phanum : 'Ogsστέα - §οτι z αῦ ἄλλη ἐν 'A/gxr, 6'. 'Og*otitt. — Se c u n da, Epiri Stephanus Byz. : 'O o £
-
o r α ε, MoÅoοοικὸν ἐόνος. ' Ex α r α ι ο ς ΕΕgùm , (fragm : 7. ed. klausen.). e)swy; rns .. pnoiv, ör.
• * * • w - - - - - -
ètsi αφ&έθr, rr,s uravêrec 'Og;'ornc . . εις rr ' rrjv rj/.irs rrjv yijv, x«i ταῖδα, £ozsv 'Og' ov rjv, o5
ig3avros ἐκλήθησαν 'Og'orttv. Af'rös δὲ ἐπὸ ἐzióvr,s δηχόsis ô vrjoxsv srs yog;or rjs 'L4o««_
δέας (i. e. morsus, venit in locum quendam Arcadiae, ubi moritur), rò λεyóusvov 'Og&aruov. Strabo
7, 7, 8. : .. MoÅorroi .. 'Og&αrαι . . λέysrat δέ r)v 'Ogsar ιτάδα καrαοχεῖν tors 'Og&orrjs , *e* ,
xara? ursiv £tvjvvuov §awr & rrjv zoigov xrfam • δε και τόλιν, καλεῖοσαι δ' αὐrºjv "Agyris 'oge
- - - - - - - - - - - - • - «
wruwóv. — T e r tia, Macedoniae, nobilissima. Stephanus : 'O g & c ία, ττόλις ἐν 'Og'sas, en* üg*• v7rsg —
xstu 'vq/ rjs Mτxsόονικής yrjs. — Q u a r t a, Haemi (Thraciae). — Postremo* Orestem Perintbus quoque, Pro.
pontidis urbs, spectat, coll. Stephano Byz. : II § g • v 8 o s, dto IIsgivtfg 'Ettöα gis, r§ usrd. 'oggcs
argnrs oau£v8. "Eort öë töÄus egrí»*, s.
**) Lampridii locus Meletio (1'soygaqia takt* ri xai v&a. Ed Anthimus Gazes. Ven. 1 8o-. vol. 5, p 1 o ,)
in urbis nostrae mentione obversatus esse videtur. Obiter eius res situmque tangit b. wilkenius (Kreuzzüge
vol. 4. p. 83 seq. not. 73). Meliora praestitit furca Hadschi Chalfa (Rumeli und Bosna p. 1 — 1 5).
***) Anonymus Canisii in exped. Frid. I. (B a s n a g e, thes. monumentorum cett. vol. 3. pag. 3ιο.): Est auten*
Philippopolis, urbs praedita, et sublimis metropolis, in capite M a c e d o n ia e sita.
… EPISTOLA CRITICA. XXVII
duntur, itcm de Cabyle. Ergo de Philippis Mi-, mianus a. a. O. und Hierocles S. 635. Wess.,
chael Apostolius centuria 5, 57 : .. "Eorì' όε rus! nicbt aber Ptolemäus (Geogr. III, 11.) sie nennt,
περι θράκην IIovwgótoâus, jv φέλιττόν φασι so folgt daraus nichts gegem ilire viel frühere,
ovvouxiaav, r&s ἐπί το πρίας δια3αλλομένως αὐτόσι , vermutblich schon dem Macedoniern zu verdankende
ovvayayövra ovxoq dvras xai ipsa δομέgrrgas zαί Gründung , von denem auch Philippopolis und
τάς οι νηyóg&s xai τάς άλλοτε τονng&ε, ιός διαχι viele andere dortige Anlagen urkundlicb herrül
Àius, ojs €9sóroutos &» •y (15) r ων φιλιπτικῶν rem. Denn Ptolemäus gibt fast mur thrazische
qnos (fragm. 122. ed. Wichers.). Philippopolin in ! H ü s t e n o rt e, und in der Tab. Peut. gebört der
his significari, nota res est, coll. Plin H. N. 4, Ort 13 e r o n e, statt B e r o e (ganz an der Stelle des
11. 18.: Hebrus annis. Oppidum sub Rhodope, Po thrazischen Berröa), zu dem unzähligen mittelalter
neropolis antea, moae a conditore Philippopolis ; nunc lielmen Schreibfehlern dieser altem Harte. Wemm
a situ Trimontium. Tzetza (ad calcem chiliadum, fermer Reichard sagt, die Lage des Ortes sei noch
ed. Hiessling. pag. 519): .. ô éjrog .. ἐπεgoeias ; nicht erwogen (und doch gibt er auf seiner Charte
&$'&s δεικνύς τες τωι & rss φαύλωs , xai μακαρίζων sie ziemlicli richtig an), So hatte er Wesseling
τὸν φιλιππον , πάντας τοιησοῦς και μοιχοῦς sis a. a. O. nicht gelesen. Mannert, der, wenn er
IIovngótokvv avvovxioavra wai Morzótok, v, 5) B — ; Wesseling widérspricht, meist irrt, setzt (VII.
vggig xa/.eiras. Verum Cabyle quoque colonia 276 ff.) dem Ort zwischen Philippopolis und dem
Philippus sede maleficorum usus est, `teste Stra ägäischen Meer (also in das tbrazische Berg
bone 7, 6. p. 320.: Tò, ròv 'Avroiy άγινε, εν ό länd Rhodope, zwischen der Maritza und dem
πόλις καλά, (Λαβάλη ?y, qwä/rrw , § 'Au£vrw rę Mesto); ein [Fehler, der davom kommt, dass er
πονngoréras &vrgúra óøíoavros Quas Macedo das in den Acta S. Alexandri c. 2. (Wess. a. a. 0.)
num colonias Thracicas praeter rationes iî vorkommende Philippi für identisch hält mit dem
metalla spectare puto, quae a maleficis eo relegatis ersten macedonisclien (zwischen Drama und Ca
eolebantur. Cabylen et Calybem cum Astis A. vàla); während doch Philippopolis (an der Ma
Pauly leviter attigit in Encyclopaedia reali s. v. ritza), diese zweite Stiftung von Philipp I., nicbt
De ea adde Harpocrationem : Κα β δ λ η 4ug selten auch Philippi heisst (Malchus cap. 2.
o8&vrjs £v ή φιλιττικῶν. Xwgiov èóri (9gêxr/s, ùs S. 234. ed. Bonn. zum Jahr 473 n. Chr. u. a.).
qnae 6)sá Toutés rs §v μέ' xai 'Ayg§ιμάνηs èv %| Ausserdem ist zwischen Macedonisch-Philippi und
du? vTTvxóv. Oi ros δε φησιν, αὐτὸ ἐδαέοσαι τρός | Thrazisch-Berröa ein viel grösserer Zwischenraum,
T&$p torauj warg. g§oov rjs €9ggxns. Ubi pro j als zwiscben. Thrazisch-Berröa und Thrazisch
Tέω, quod est nihili, lege T§v&w, vel "Åo j Philippi (Philippop9lis). Auch ist Mannert's £luss
Gcum V ö m e l io , de loco Ptolemaei geogr. 5, i, Arzus, an dem er dieses Berröa verlegt, 7 M. P.
2, 12. Francof. ad M. 1815. p. 3 , 5).” Dë Ca- | davom entfernt (Wessel. a. a. 0.), uiid verschie
lybe et Cabyle, item de Bine v. Nos in nova Frag- | den von der Arda der Türken, welche von der
mentorum Strabonianorum editione. - Rhodope (also westlich) kommt, und zwar reis
Venio ad alia vetustioris Macedoniae no- send, aber von kurzem Laufe ist (Hadschi-Chalfa
mina, uni alterique Thraciae loco imposita. i S. 12.); womit also die 87 M. P. des Itin. Ant.,
A x i ü s. Eum flúvium exposui in Thessalonica | welche dieses zwischem Berröa und Adrianopel
urbe p. 287—310. Sed fuit etiam Scytbiae mino-' zeichnet, abermals gar nicht stimmen. Berröa
ris (öobrudsebae, e meridie Danubii ostiorum, iiliegt viclinehr unterhalb Philippopolis, in einem
coll. Strab. libro 7, p. 490.) fluvius A x i u s, teste ' jstlichen Seitenthale der Maritza, an einem Zu
Aeliano h. a. 14, 25. ed. Iacobs. Ibidemque urbs | fluss der Tumdscha, welche, vom Balkam ltom
A x i o p o lis (Ptolem. geogr. 5, 40. p. 152. ed. ii mend, bei Adrianopel. wie die Arda, in die Ma
Wechél.); de qua omnino videndus Wesselingius, ritza fällt. Es existirt noch u. d. Namen B e ria
ad Itineraria pag. 224. Adde Mannertum geögr., (s. d. türk. Charten), d. h. Bsgö, (Veroj) oder
VI I. 116. B e r o e. Urbs Thraciae, apud ?e¤îlîô; denn beide Formem kommen für dem
tiores geographos neglectior (Wesseling. in Indice , Qrt in den Urkunden yor (Wessel. a. a. O.
rerum `ad Titiäeraria) De ea repeto, qüae scripsi , S. 251. 655). Vorübergehend erhielt es im 8ten
in libro: Real-Encyclop. der class. Àlterthums- Jahrhundert durch die Haiserin Irene, von der
wissenschaft. Vol. 1. p. 1100 sqq.: »Stadt im ln-' es restaurirt wurde, dem Namen Irenopolis (Wessel.
nern Thraziens. Gehörte spätëf, wie Philippo-; a. a. O. S. 635.). Seine , Bedeuturig itn Mittel
lis immer, zu 'dem militärisch Ę alter schreibt sich von dem Einfällen der Nord
unkten des Landes (Ammianus XXVII, 4.). Wenn '§äiïe; her, denem es, mit Philippopolis und an
mun erst das Itin. Ânton. (S. 231. Wess.), Am- | dern unzähligen Burgen des Balliam, einem Damm
*
XXVIII • EPISTOLA CRITICA.
entgegensetzem sollte. Bald nach dem Anfang des | rerum Germ. vol. 1. p. 441): Kal. Mart. (//?^)
schwächen lateinischen E{aiserreichs wurde eSv on ' dur Sueviae erivit Hudrianopoli cum suo agmine.
den Bulgaren beinahe ganz verwüstet (Akropo- | Sequenti die dominus Imp. cum suo erercitu 1/ Non.
lita cap. 58.). Im Allgemeinen s. man ausser | Martii (4 Mart., Doininica Laetare) transierunt
Wessel. a. a. 0.: Ca ta m csi s c h ad Tab. Peut. I.726. R i m a flumem cum magno labore, et eodem die can
S c h a fa ri k in, den Wiener Jahrb. XLV I. 57. « E| tabatur L a et a re Hie r u s a lem. Ubi legendum
diutinis igitur tenebris haec quoque urbs pro | esse R i g in iam , unusquisque concedet.' Geor
tracta esse videtur. — E rig o n. Superioris Ma gius Agropolita (see, xiii) annal.cap. 4. (pag.
cedoniae fluvius, Axio illabens ab occidente (Thessa ï35. ed. Bonn.): Oí u ? v ούν Σκέδαι (Bulgari),
lonica p. 305. Via Egnatia, Comment. 1. p. 41.). rrjv 'A\αιανά τααα usiuravrss, rd nsgì τὸν ποτα
Eundem vero fluvium Thracia quoque meridionalis μόν, ά ' P r, ytv α r&rour, Âsiav è totô ro , xai τα
habet ex Hebri oriente. Strabo libro VII. in fine …r>s r§ fuê, uoroiys (sic, pro ... eiz*) £oxέλενον
secundum epitomen Palatinam §. 25. (meae edit. || ... tsgt rov rd u£go, rjs B. 3',s .. δ βασιλεύς
p. 57):"Ort ó vöv τοταμός 'Pwywvia £v (90)?», x m . &- i, (Byzantinorum) regi ròv tortuóv, ös 'P r, y i • α
ju s v o s (?)' Egiyor Ev » « λ & u s v o s (?) Ubi Wesse |}j; rrjv σκηνήν ἐτη§s. Ephraemius in Cae
lingius (ad Itineraria p. 652) pro 'Eg/yov conjicit || sarr. v. 9079.: IIgóc torr. uov 'P m yi v a (hoc-
' Eöyivos, *) byzantinám scriptionem ad antiquius H accentu). Idem v. 9 195 : Tòv τοrauóv 'P r, y 7 v α.
aevum minus bene transferens, obsequente Hra ' Hic Erigon vix alius esse poterit quam Agrianes
mero in Vaticana Strabonis epitome pag. 21. Tu | Herodoti 4, 89. 90. In eum influit Contadesdus;
retine ' Egiyov. Veteres enim Macedones varia | in hunc Tearus, teste Herodoto I. c., cuius verba
suae terrae nomina in colonias transferre ama memorabilia in eorum gratiam repetere lubet,
bant, cuius rei multa exempla afferri cum possint, qui istam quandoque regionem, adibunt._ Ergo
non debent. Age vero huiüs fluvii historiam dili pater historiae: 4ggsios δε, gis δ;$3, rjr Bogto
gentius iam numc attingamus, quanquam dissen |gov xara την σχεδίην, ἐτοgsäsro διὰ τῆς θαηί«*;s-
sus auctorum aliquam decernendi difficultatem cituxóusvos ôè èti Tsrigov ττοταμοῦ τάς τηyds,
afferre videtur. Ergo Theophylactus Simocatta, &αrgærotsös*σατο ήμ> rgsis. 'O ôè Tragos
seculi VII scriptor. histor. 1, 7 (p. 46. ed. Bonn.): §ysrav έτὸ τῶν πsgιοίκων ελψαι τοrauòv àg*-
'Aquwstra, δζ (dux Byzantini exercitus, Commen oros, rd rs ä}λα ἐς άxsovv p.£govra , xai δι, και
tiolus) xard τὸν 'Eg y ι ν ί α ν άτο καλ&us vov το— ανδράσι και έττοισι μύρην έκευαοδα* Eioi ôè
ταμόν. Symeon Magister (sec. X) in Leone Ar αὐrά αέ τηyaì òróv δεεσαι τεσσεgjxovta , èx t£
menio cap. 9 (Theophanes continuatus pag. 614. rgns rjs ai'rjs &£ovσαι και αὐ μὸν αὐτεων εὐσι
ed. Bonn.): Kαι τιάσαντες (Bulgari, duce Chru uirzgat, αἰ δὲ 8sguae i. 'Oöös δ' ἐπ' αὐτάς ἐστι
mo) τὸ δεζιόν μερος τγς πόλεως (Cpolis), war&- io n £$ ' Hgaig rs τόλιος τῆς ταgd. II sg iv8q. , xaza
xavoav ro §§ωσεν rjs zgvo ïs tögtms §os roö ' § 'AirohÃwviws rjs £v τὸ βέ$sig, II 3, ra. 8vojv
' P. y ; &. Ubi, tamen 'P ny is legendum esse pa jusg&ων ἐκαr£gn. 'E«διδοτ δε δ Ts&g*s & ros &
tet, de qua Thraciae prope Cpolim urbe ex occi 1£ Kovro ö;'οδον τοrm u 6ν, ό λε Kovro ö&oόos êc
dente (fuit autem duplex) videndus Ducangius ròv 'Ayggvrjv, ό ά$ 'Aygv&vns & tôv "£3eov, ö
ad Nicephorum Gregoram 9, 2 (pag. 1256. ed. i, %$ $ άλασμα, την τας' A, vg töì. Sequitur
Bonn.). Idem vero Symeon ibidem cap. 10 | apud Herodotum, c. 91. inscriptio Teari lauda
(pag. 616) indubie de nostro fluvio loquitur his ' töria, in cippo ibidem posita. Solus, ni fallor,
verbis: Kai £λθόνres (Bulgari) £ws 'Aôxaóìáto- j Byzantinorüim scriptorum Chalcocondylas(sec.XV)
λιv (sic, cum accusativo), καί τερασαν rss ròv || memoriam Teari recolit, Ta ea r i homine, nofi
' P , y ία ν (τοrruός δε άros £*. à syóusvo;), ηδgov | Ta e n a r i (ut male habet Latinum Chalcocondylae
λαόν πολέν , και ήzuthojrsrortv αυτόν. Formam || Clauserianum) libro I. p. 12. ed. Bonn.: ... r¢
' P • y £ o v nihili esse, unusquisque concedet. Lege, | rs äåÀ« xai &c Taiagov £u3¢yro (Turcam Ortho
me suadente, ' P • y • • i r. v. Tagenonis descriptio igiö toro, udv róv xαrα rr;v L4}vov έτι τολὰ
expeditionis Asiaticae Friderici I (F r e h e r, scriptt. || r§ tror au§ oùv rais v«roi roos .3s7v. Ibid. p. 25.:
*) Hanc fluvii formam diu ante habet Apollonius Rhodius 1, • 1 1 seqq.: xaoty8ov;, v .. t 'τgryv . . *rorog
Auo7o. .'Egyivoto. Is igitur fluvius sinui Melani immittitur. Pomponius Mela 1, 2, 6. : in P ro p o n t i d e S e 1 y m
b r i a, Pe ri n t h o s, B i t h y n i s ; a m n e s q u e, q u i i n t e r fi u u n t, E r g i n os et A t h y ras (hi igitur immi t.
tuntur Propontidi). Plin. N. H. 4, 1 1, 1 8. : A t i n o r a 4Propoutidis) a in n i s E r gi n u s ; o p p i d u m f u i t
G a n o s ; d e s e r i t u r e t L y s i m a c h i a, i a m i n C h e r r o n e s o. '
EPISTOLA ' CRITICA. XXIX
' Ergôgauöv (Turcae) rs την Θρ'xnv ἐς τε ἐτι *ju*ga, xaì èv 'Aoiug rj 7ráÀst rais £ra*Âsus rot
Tatagov ròv torauöv. Ibid. p. 50.: 'O uèv $v $!* Eamdem invenio ibidem libro 8, 6 (p. 385),
3gám íud vojc Ärrys ττολιορκῦν πόλισμα , τό ταgd ubi Kagiowm nunc legitur et " A o n u a. Nostra
Taiagov ττοταμόν, δι£zov άτὸ 'Aögtavovtóλεως Curisca mihi nomen Macedonicum esse videtur,
oraόisc ojos* £8δομήκοντα. lbid. p. 31.: JIagd. unde locus tabulae Peutingerianae (sect. VII)
Taiagov τοταuóv, δε ί δ α g x d λ λ ι ο τ ό ν r s t tt Q Curisto s. Euristo, inter iyéíïíåùm et Heracleam
£ y s ra • w α ι δ y, s • v 6 r α r o v 8£gss δε }ν όga. Pelagoniae situs, medelam lectionis habebit: lego
Ubi memoratur locus Ksgum vóv. De Riginiae enim Curisco.*) — Sequitur Ni ea ea, ut antece
fontibus (iuxta Turcicum Burgas) eiusque ponte dens inter Lychnidum et Heracleam sita (Via
pulcherrimo, antequam in Maritzam (Hebrum) Egnatia, comment. I. p. 38). Eandem t erra Pari
exit , adi Hadschi- Chalfam in Rumelia et Bosnia striana habuit, sive Bulgaria borealis, scilicet Ni
p. 68 seq. Eius igitur nominum ordo chronolo cen s. Nicaeam, coll. p. xvi. hujus Epistolae. —
gicus is erit: Agrianes, Erigon, Erginus, Erginias, | Per i n t h u s (Heraclea), Propontidi apposita. Eam
Riginias, Regina, Erken : (turcice). Vidimus in unius Oresti tributam supra vidimus pag. xxvi. not. **).
fluvii nuncupatione magnam seculorum mutationem, Eandemque Tzetza (chil. 5, 100. pag. 111. ed.
de quain universum legendus Nicephorus Bryennius Riesssling) Mygdonicam dicit, scilicet homine Ma
(sec. Xll) hist. 4, 5 (g. 134 seq. ed. Bonin.): . . l cedonico. — S c u p i. Urbs Paeoniae s. Darda
παθά τοrauör, &* oùô ότωs do7j8ev xaìáusvov, ii miae meridionalis (veteris Macedoniae borealis)
δ ι α τ ό α μ s • p 8 7 v α ι τ ου ν ό ν ο μ α τ ω ν r d | nobilissima, Axii initiis apposita, de qua sufficiet
τ λ s 7 o r a- r&og ö' oùv èx róv Θgrexvxóv ögów | ablegare ad P. Wesselingium (itinerar. p- 655).
xovrag&ovra , x*? ' A . u v g 6 v xozr. *yzovgfov xa Eius vero nomen in Moesia quoque inferiori haud
λ&usvov. 'Ev ò xai pgágvov èrì Àóqov 'ίδονται: | semel occurrit. Stephanus: $ x & t o •, ττόλις Θ g /?-
K a λ ό β α ν η r&τω τὸ δνομα. Indigenas significat « m s. Theophylactus Simocatta 7, 1 (p. 272. ed.
|
Graecos Byzantinos, veteres autem Thracas, coll. Bonn.): Tò yoig Zt/.öατα και "A/v rs zozi Y x δ τ ι ς
castelli nomine semithracico. Halmyri momen, xgratgovou**oavres (antea depopulati Slavi); unde
quod a salso sapore cett. venisse puto, vetustioris situs urbis satis cognoscitur, coll. ibidem Simo
aevi speciem prae se fert, quo Graecorum coloniae catta p. 571. : ' 4to)v toj» re r)v 'Oδηοσόν, ἐπι τα
Propontidis oram fere solae tenebant. Est autem sùojvruv ròv zògtov usraqourâ, rj rs Magxtav§
Halmyrus fluvius inter Selybriam et Heracleam ovyysvöusvos töÄsu ... Ergo hi Scopi inter Axio
(Perinthum) quaerendus, ubi in Propontidem polin et Marcianopolin quaeri debebunt. Ean
exit, coll. Cantacuzeno hist. 5, 77 (ad a. 1544): .. demque diu ante, seculi quarti fine, S. Paulinus
ταgd rorauöv τgoaayogsvöuevov 'A λ μ ν α ό ν, us habere videtur carmine XXXI.. sc. de reditu Ni
vos § X'n\r3glas κα) 'Hgax) ειας. Ubi simul oecur cetae episcopi in Daciam (Maxima bibliotheca Pa
rit locus faqpvíòvov. Eundem diu ante (sec. XIII)! trum T. VI. p. 294 C.). Alium tamen hujus vocis
respexerat Ephraemius in Caesarr. (in Theodoro ! locum Thracia borealis et occidentalis habet, ab
La§cari) v. 7524.: Es ' Máurgòv δ' ἐςαλro zògov antecedenti, item Thracico, distinguendum. Pro.
gotègas. Quae verba incredibile dictu quomodo cop. aedif. 4, 4 (Opp, ed. Bonii. Uom. 5. pag.
vertat A. Maius (et repetat I. Bekkerus), sic ni 283,): 'r'πό πόλιν Ύααδικην Σκάπrsvov (sic),
mirum : Tum ad h e s p e r'i u m s a l s i a ëris lo *r£vss (l. xrsvd), Magxirsrgr. etc. Eae urbes e
c u m mittitur. En igitur novum post tot alia vete situ nomen traxisse videntur. Et haec quidem
ris geographiae incrementum, soli Byzantinae Seupi urbs Sardicae (Triaditzae) vicina fuit, a
historiae debitum. — C uri s c a. Theophylactus Scopis minoris Scythiae longe diversa.
Simocatta hist. 7, 3 (pag. 271. ed. Bonn.): 'Eri ! Sed _videndum de itinére Nicetae tribusque
rjv Θεοδυοε τόλιν ... §:r6 παιδrrjv δὲ ἐω èv rj, Scupis. Sic igitur S. Paulinus l. c. : Tu per Phi
λεyou£vg, Kvgiow * (Curiscam) qovrä. Tgiri, òè ! lippeos Macetum **) per agros , Per Tomitanam
gradieris urbem, Ibis et Scupos patriae propinquos ] Thessalonicen), f) ad quem locum Wesselingius
Dardanus hospes. *) Is Nicetas, matione (noinen | (ad • Itiner. pag. 656): »Cui bomo per geminam
talia prodere videtur) Graecus, erat Remesianae | Epirum Thessalonicen Nicetain ablegat, cum bre
Dardánicae episcopus sec. IV. V. (Pagi, critica | vius per Praevalitanam i)ardaniamque provincias
in Annales C. Bàronii ad annum 596). Reme- 'j iter, in Tabula signatum , in Scupos et Remesia
sianae autem situm inter Naissum (Nisch) et Sar- j nam versus pateret?« Imprudenter, ut raro, sic
dicam (Triaditzam), isti tamen propius, quaeren-|| P. Wesselingius. Nicetas enim duplicem Epirum
dum esse, Tabula Peutingeriana docet fol. 7. ; ne- adiit, hinc mari Aegaeo usus Thessalonicam : im
que etiam dubitandum de scriptione Remesiana, i ipsam Graeciam non exscendit, id quod verba
pro aliis scribendi variationibus, coll. Procop. i, inodo memorata satis demonstant. Cui itineri
âedif. 4, 4 (Opp. ed. Bonn Tom. 5. p. 281. : ' quare Batavus invidet ? Mercatorumne more,
'Ev zògς 'Psu§ovavsoig (l. ' Peusσιανα)* Bgir-| breyi (si juvat) utentium, pro longa, sumtus gra
fuga w. r. ) ; unde simul Remesianam non ur-||tia ? Quamquam ab Apollonia, vel Dyrracbio,
bem tantummodo fuisse patet, i'; $.
$ig;|ii;es;ig;ig; Ę; hy;
ut. ;;:;:
nem. Dardaniam autem boreali Macedoniae et | per continentem E g n a tia. Immo Epirum du
Serviae meridionali seculo secundo sqq. £i£ minime praetervectus est, sed eam a d iit
disse, testis est Ptolemaeus geogr. 5, 9 (pag. 149. ' Sanctorum causa, ut alibi quoque Sanctos adiit,
ed. Wechel.): Kai rjs 5'5,;;, δέ ττόλεις j Thessalonicae scilicet et Philippis Macedonum,
' Aggs;3αντιον , N'oos (l. Nazooòg), Oùztuaróv, quam posteriorem urbem nolis pro Macedonia
>x$tot. Is igitur Sanctus anno 598 e sede epi- simpliciter dictam putare; antecessit euim istud
scopali Remesiana, urbe patria, Italiam adierat poëtae: lbi« Epiro gemina videndus, Et per .1egaeos
cum urbe Nola. Qua digressus, ut in patriam penetrabis aestus Thessalonicem. Ergo ut Thessalonica,
rediret, Canusium Apulorum **) attigit, in via sic etiam Philippi pro u rb e haberi debent, non pro
Appia positum (Horat. sat. 1, 5, 91); hine eadem t erra Ma c e d o n i c a, ut quibusdam videtur, qui
puto via publica utens, Lupias Calabrorum pe in Scupis offendunt, quos Macedoniae assignant.
tiit, mox Hydruntum.***) Ex Equo enim Tutico, Sunt enim a ] ii quoque Seupi, praeter Scupos Dar
et Canusio Rubos puto venit, mări Adriatico ap- „ daniae (M a e e d óni á e s u p e rio ris), coll. antece
positos, hinc per Brundisium et Lupias (Anto- i dentibus. E Philippis autem Thracas Bessos pctiit S.
mini itinerar. pag. 115.) Hydruntum, ubi »Trajec. i Nicetas, in summo Haemo habitantes; qua dere vide
tus« in Epiruiii (Ant. itin. ibid). Hine primo | antur fragmenta Straboniana (pag. 35 sq. meae
adiit duplicem Epirum (Paulinus I. e. : fhis Epiro edit.). ff) Eos ad Jesum Christüm sive Nicetas
gemina videndus , et per Aegaeos penetrabis aestus , converterat, sive alius quisquam. Montes Rbi
ibid. 4, 2 ; (p sto): ' Hor. v §v&sv uir egánss, èxst8ev δὲ φθέyss* £v8sv u£r Maxsööves, £asz3s»
ôë Meooi, xai Kö9;s áÀÀov xai τολλοί. Tò ex Ma;sόύνος και ys τό Σκυσικόν τωoojv, xaì
τὸ ἐsνικὸν 'Irahwöv. ibidem p. 31 1. : "Αραλά rs xai Kaiiorgs yógia xni Moysόων κά, ; tsgi
trgros Kagia. ldem ìbid. libro 6, ao (p. 463) : Tò κατα Kò i'orgor xai IIørrjvijv . . woi r ó xar &
Λ1ιληror , » ai Maysôûv. Ducas cap. a. (p. 1 5 ed. Bonn.) : J/*;'* moi* u£zg* IIsøyiuov xai ττάσης
Mayeötöv (hoc accentu) &τααχέας Ubi interpres Italus (p 351. ed cit ). Taiià la eparchia de Magdon.
E m u l t i m o a e v o M a c e d o n a s H y r c a n o s T a c i t i (annal. 2, 47) r e p e r i m u s, c o 1 1 i b i i n t e rp r r.
*) Hospes, sc. Scupensium, non Nolanorum.
**) Paulinus 1. c : Apulis sed nunc via prima terris Te vehet.longo spatiosa plano, Qua Canusino nedicata
flagrant Vellera fuco. Beneventum primo, ni fallor, petebat, per planum (planitiem), hinc per montes
Canusium, ut Horatius I. c. Appia utens. Canusii fabricas tinctorias ex Nostro adde Horatianorum interpretum
copiis qualibuscunque.
***) Id ibid. : Ast ubi P a u l o cia proferretur (sic) . . levis spiret sine nube siccis Aura calabris. Te per
Hydruntum I.iipiasque vectum .. Ambient uno .. Ore catervae. ln his paulo dicit abusive. calabri,
enim stricti sensus non incipit nisi in ea terra , quae est inter Brundusium et Tarentum, sita
f) Nil agunt, quibus istud „Epiro videndus*' idem est quod „videndus in praetervectione maritima.“ Ergo
fratrum legiones pro litore Epirotico stabant, Sanctuin visurae in mari Adriatico : Attende quoque ad istud
juxta positum : , per Aegaeos aestus. *.
ff) Paulinus 1. c. : Nam simul terris animisque duri, Et sua Bessi nice duriores, Nunc oves facti duee te
gregantur Pacis in aulam . . Nunc magis dives pretio laboris Bessus exultat. Quod huni manuque Ante
quaerebat, modo mente coelo Colligit aurum.
EPISTOLA CRITICA. XXXI
phaei , cum Borea ibidem memorati, geographiam || Orientales certe, ipsique puto Byzantini, Roma
|
imythieam s. poëtieam spectant, non historicam, norum imperium colebant tamquam successorem
coll. Strabone 7, 5, 6. pag. 599. ed. Cas. Signi in paternâ Alexandri Magni domo; cujus rei
ficantur summa Rhodopes Haemique. His supe testis Codinus est (de officiis aulae Byzantinae
'ratis Ponti Euxini litora Nicetas adit, ubi Tomi, cap. 6. ed. Bonn. pag. 55.): Λαι έτειδῆ δ μ£ν
urbs nobilissima, cuius lectio minime im Stobos 'Aj.£§avögog rò ìåásóóvwv Év ßaouâsês, η δέ
mutari debebat. Erat enim prima e quindecim Mansêovio, 'tó rr;v τὰ βασιλεως 'Po/urtivov zs*go.
Scythiae (minoris), coll. Hierocle (pag. 11. hujus | sigioxsra , t G u £ v § 5 a. § 8 v m δι δ έ τε ο ι r ) v
commentationis), Ovidii Nasonis exilio famosa. I r • u *, v τ υ ρ α ο ι λ ε τ ιός δι α δό χω τ ά τ α r g e
Hinc itum ad vicinum Scuporum oppidum, inter | « o 5 o i'w o v ' 47. & § α ν δg &, τα δ' α ἐ ἐ o t * g * *
Axiopolim Istri et Marcianopolim situm. Alius ύ ς τ ο 5 u s y d ) o r Ko vo r α ν r i v o r δ ι α δ δ z φ.
tamen de Scupio Procopii juxta Sardicam sito Scripta haec saeculo XV constat. Adscendo ad
cogitabit, non omnino vituperandus. Erat enim seculum XIV. Cantacuzenus 1, 14 (Opp. ed.
hoc Scupium agri Remesiani locus, unde noster Bonn. Tom. 3. pag 94): Eis τό όνομα τε σε§
Nicetas ortum habuisse dicitur. Pessime vero de ελs&vros waì è/ sijuovos. Maxgonusgsύσει ό όεόs ..
Scopia (Scupis) uno omnes consensu cogitant. τας ήμεgas ττ,ς ρασιλsias τά μεγέλω, τὸ εὐεαys
Namque haec Scopia non erat patriae nostri Ni ruză .. τὸ σsusλέs rjs 7iorsos .. ròv Xotorua
cetae, sc. Dardaniae »propinqua«, *) sed i p s i u s ; vóv .. rijs ot&$*ys rojv M a * s δό ν ω ν, τά Σαμ
Dardaniae metropolis, coll. Hierocle p. 13. huius prò v, rà ßaotX&ovs τῶν 'Ελ λ η ν ω ν , τέ 3ασιλέως
commentationis: »xvi. ' Erragyio. 2f*göavw*s .. 7 6— ròv B 8 ) y α g ω v, ròv 'Ato a v ; u. r, ròv B Â ò Z α, v,
λεις 5* >xê:rov μητgόπολις, «. r. λ.« Ergo Phi ròv 'P ω ο ω ν κα) τῶν 'A/. a v ó v , rjs ruuijs τὸ
lippis relictis orientem petiit, hine occidentem, δόyuaros róv 'I3 jg ω ν και róv > & g o v .. 'Ay
ubi patria ejus et sedes episcopalis, Remesiana. y£λου Kouvrjvoi; II, 2« uoàdyov τοῦ Κανταχονζηνοῦ
Talia de Thraciae nominibus Macedonicis, «. r. λ. ***) lmperatori Byzantimo haec a. 1548 scri
immo coloniis, coll. iis, quae de ipsis Macedo psit Sultan u s Aegypti, M o ha m m edam u s, unde
mum coloniis mon dubitandis supra monstravi. de hac alloquendi formula edoctus ? Ab ipsis
Veteres enim, ubi suarum sedium nomina pere. mehercule Graeculis, quorum imperatoressic plane
grinis locis imponebant, id non aliud agentes fa vel similiter de se ad exterorum principes scrip
ciebant, sed suos rcapse cives aliquam ob causam sisse putandi sunt, collato Anonymo Canisii. (Bas
istie transponentes ; id quod non minus clarum ma g e, thes. monumentorum cett. vol. I. p. 510):
fit ex omni Macedonum historia, quam ex Roma Ysaacius, a Deo constitutus imper a to r racratissi
norum, stirEiAm in his , ut alias, haudquaquam mus , earcellentissimus , sublimis moderator Ro m a
absimilium. **) m o r u m, a m g e lu s t o t i u s orbis, haeres coronae
Pervestigavi v et u s aevum, antiquas ibi Ma magni Const a n t in i, dilecto fratri im perii sui,
cedonum colonias tum ex ipsa historia monstrans, maaimo p r i n c * p i Alemanniae, gratiam suam, fra
tum e larga nominum opportunitate ternam et puram dilectionem Haec a. M 189 Isaa
-
*) Paulinus l. c : Scupos patriae p r o p i n q u o s Dardanns hospes. ln fine noto, Wesselingium itineris Nice.
tiani difficultates vidisse quidem , nec tamen vicisse. Namque in Scupis offendit , item in Tomis Partes
itineris Italicam et Epiroticam bene perspexit Coleti (Farl a ti, Illyricum sacrum, vol. 8. pag **.)
**) Haec omnia, ut tot alia, insuper habuit H e g e w i s c h i u s in libro : Uebei die griechischen Colonieem seit
Alex- nder dem Grossem. Altonae , 81 , , pag. 3 seqq.
***) Eam epistolam, cuius initium vtitufi) puro sermone originetenus scriptum est, e lingua vulgari in puram
convertendam • .
curavit Pontanus, Cantacuzeni olim editor; male. Tenendum erat Graerum istius aevi vulgare, ad
- - - - -
§. f
&§ d ο η μ ω ν τ α r & g o v.
'A g u s v i v. v § 9 v&s 'Ago a x i ω ν (I. 'Agoaxιδύr). || Et habebant sane Thraces illi bellatores,
Neque aliter Genesius (eidem secülo X assignan- ! sive indigenae dicendi, sive αέröz8ovss cum Grae
dus) libro IV. p. 107. ed. Bonn. : ' rrjgzs óè cis, Macedonibus, Latinis, **) Slavis Bulgarisque
*) Byzantinorum de se magniloquentiam non deseruerunt Turcarum imperatores, coll. S c h we i gg e ri, popularis mei,
* Newe Reprssbeschreibung aus Teutschland nach Constantinopel Norimb. 1 6o8. p. 1 43.
**) Magnum Latinarum per Thraciam coloniarum copiam testantur Itineraria Romanorum cum Tabula Peutìnge
riana, Notitia Dignitatum Orientis et Occidentis, Procopius de aedificiis libro IV., Theophylactus, Simocaua,
de quo scriptore adite paginam huius epistolae XV. Hi igitur cum Graecis et Thracibus, quos Strabo Vati
canus egregie illustravit, coaluisse videntur. Iamque intelliges famosissima Theophylacti Simocauae verba
2, 33. pag 99. ed. Bonn : Msyior& òè orutsojvros r j orga rs* uar. 3g'/.λε, δαοάς ταρ' αὐróv
τολὺς ἐπαvisa rau, triãι vos s;v re ε3φα τάς ys; ovòs διατρέοιον, & r • z o, g £ p r s y  ù r r 3, 8ís
τούτζοω τθατέο{*a* £λλο; άλλα τgoo&rarts, & s r 6 g ν α μετά usyiors ragáz$ q 8 syyóusvov, oîa.
vrx rou aytas ruvòc ὸ δημόσης ciòoxrjros aërois. Respicitur terror panicus , exercitum Commentioli,
Byzantinorum ducis, Avaros in Astica regione seculo VI de bellantis, nullo tamen detrimento, invadens. Ergo
milites illi, rustica sua I t a l o r u m lingua usi, clamitabant : re t o r n a, i e. t e rga v e r t e. Nec minus fortiter
Haemi quoque urbes Avaris tum resistebant, coll. eodem Simocatta x, 15 (p , oo ). Notandumque, bar
baros illos rarius ipsum Haemum (Balcanum) petiisse, cum Byzantium tenderent, sed inter Pontum Euxinum
et Haemum processisse, ut seculi nostri decade tertia o; 'Pùs (Russi) : bono consilio. Namque Haemi
incolae, favente natura cum munimentis (Nicetas in Isaacio Angelo pag. 487. ed. Bonn ), strenue resistebant
(Simocatta 5, 16. pag. * 55). Haemum vero nec insequens Byzantinorum aevum neglexit, testante Niceta in
Isaacio Angelo secundum codicem B (p. 488) : * Exsivos ydg (Basilius Bulgaroctonus sec. X. xi), άre r&rss
(Blachos) sis ré}os δέφάειθε, διsrd§αro, sirsg itçãv sis dxroorao;av ror$ rontòouv oi Bâ_
zos, &ros άφεύει ό μάλλων κατατολεμήσειν αὐroës tovjaav rà aërë (αὐτὸ ἐα?) warsvorô:rua.
EPISTOL CARITICA. XXXIII
mixti, quod laudem quandam Macedonicae vir-|| Pergo in expositione Vlachorum Bulgarico
tutis sibi arrogarent. Taceo scriptores, primum rum, inter Danubium et Propontidem sedéntium.
aerae Christianae seculum antegressos. Em vero Bulgari, cum fine seculi septimi istas terras occu
Strabonem. Is secundum Vaticana fragmenta li parent, eae incolas potissimum Thraco - Latinos
bri septimi (p. 54. meae Strabonianorum fragmen habebant et Slavos, quibus victores, numero licet
torum editionis): IIagova&v ι δὲ τὸν'E3gov Kogti?.ov, minores, suum nomen imponebant. Eo tempore
xa: Bø£vrw § r • ἀνωτ£go , sJr' ἐozarov Bsnooi : (secc. VII—XII) num victi inter se et cum vic
μεzgv ydg ösögo δ ένάπλ&ς. ".ftavra öè rd '* vm toribus concreverint, an suam quisque stirpem et
£, sgwxoi raira, utiâ vsa δ' οὐ B s ο ο ο ι , oês §ys. originem tenuerint, id vero difficile dictu videtur.
;/sw rovs*swv 'Oôgêon vs xai >'*trsiows. Ubi B&vas pro l{ecuperata libertate, quod post annum 1185. acci
Bø£va, legendum esse, alio tempore ostendam. Adde disse constat, Vlachorum nostrorum memoria nil
Eundem `ibidem : " Eor. δ' *; €)g'}xm o* utaor. £x
frequentius in Byzantinorum annalibus, maximo
δvsiv xaì sixoav £}vóv ovvsaróøø. 4'vara* óè sελ pere Nicetae, cum Bulgarorum, olim dominorum,
λειν, xai τερ δοα περισσῶς ἐκτετονημενη , urgius nomen multo rarius audiatur; unde istarum gen
xaì : (15,000) έττ&ας , ττεζύν δέ και εύκνοι μν tium numero validissimam tum Vlachorum fuisse
• • ■ - - - -
gwgôas (200,000). De Bessis egi ibidem p. 35 seq. existimabis. Ii Haemum maxime incolentes (Ni
Deinde Iustinianus imp. novella 26: 'E«sivo rûv öuo cetas p. 482. 676. ed. Bonn.), a Graecis vexati
Àoy&u£vov èsìv, ότι τεg. εῖ τις την Θρακῶν όνο defecere (Nic. pag. 482 seq.), aliquoties tamen
μασειs zojgav, sσσῦς σννειο£gyerge τὰ λόyφ καί fugati (Nic. ibid. p. 487. 515). Nomen eorum
vus dvögs;as xai orgarwruw$ τλήδονς xai τολε pro Bulgaris occurrere solet (Nic. p. 490. 516.
μων και μαχης ἐννοια. Taöra yàg èyysvij rs xaì 568 572. 573.'589. 616. 617. 820. 732. 853.).
àrgrguæ rj zwögt, aa88otrjxsv èxsivy. Eam virtu Alibi apud eundem cum Mysis, Scythis, Cuma
tis laudem non amisit seculi sexti sive Iustinianei finis nis memorantur, i. e. cum Cumanis et Bulgaris
septimique initium, coll. nota**) antecedentis paginæ. (Nic. p. 485. 520. 569. 81 1. 837. all.). Linguam
Viris vero fortibus eiusdem aevi iam Slavos quo eorum non praetermittit Nicetas pag. 617. Ab
que, Moesiae novos incolas, intermixtos fuisse, iisdem Graecorum odium Bulgari didiçerant (Nic.
equidem non dubito, monstrare iam nequeo. Se p. 831). Eorumque duces famosissimi, Ioannes
qüentia secula legionum Macedonicarum et Thra (Iwan, Ibancus), Asanus et Chrysus, non Bulgari
cicarum mentionem habere non desistunt, coll. erant, sed Vlachi, coll. Miceta non uno tantum
antecedentibus (p. xvi seq.). Eas puto ex earun loco. Postremo regionis quoque inter Cpolin
dem fere terrarum incolis conscriptas fuisse, ne et Bizyam, Astorum `olim regiam, incolae Vlachi
que tamen e solis. Imperante enim Constantino erant, teste Georgio Pachyinere in Andronico
IVIonomacho (a. 1042—1054) mercenarias Ibero Palaeologo 1, 37 (Opp. ed. Bonn. vol. 2. p. 106).
rum copias (Caucasias, Colchicas cett.), numero Verum haec hactenus. Minus enim ethno
50.000 Cpoli habitas fuisse, Glycas testatur an graphiam illarum terrarum scribimus, quam geo
malium parte quarta pag. 598. ed. Bonn;. Hac graphiam, quantum provinciarum nomina et limi
militia imperatórem Graecum praeter indigenas tes spectat.
usum exi$timo, non hominibus urbis Byzantii,
quos imbelles opificesque, non milites, dicit Leg Tertium thema, Strymon. Brevitati iam stu
Diaconus 4, 6. 6, 10. (éd. Bonn.); Russos ('P05) debitur, minus ob scribendi taedium, quam pro
irre* vero longe fortiores (αῦμα rov άνδρας). Initio pter fontium ' penuriam, quibus tamen Edrisius
seculi X Macedonum laudem recolit Italus Luit Arabs iam accedat cum Pactis quibusdam Latinis,
, &* prandus hist. 5, 10 (Muratori SS. rer. Itall. regnum Graecorum spectantibus inter annos
etsi vol. II. pag. 465) his verbis: Non enim clam te Christi 1199 et 1204; multa vcro in antecedentibus
(imperatór) est, Macedones (militiam Byzantinorum) praeoccupata video. Eius provinciae fines inter
titer bellô duros existere. Ubi significatur ánnus Christi Hebrum et Strymonem quaero, licet claris boc
919., sive imperium Romäni Lecapeni. Militiam scriptorum verbis significatum non video. llli
inus Byzantinorum attigi in Thessalonicensibus pag. fluvii orientem et occidentem cum meridie spe
His 5i3 seq.; cuius utinam diligentior expositio tan ctant, adversante tamen, ut videtur, Muntaneri
dem aliquando a viris eruditioribus tentetur! Hispani chronico (cap. 230., coll. cap. 224. 228)
eu *
rit* (praesidia), xa) eios28 s;v sic aüroüs. Quod ipsum seculo Xll insuper habuit Isaacius Angelus, socors im
perator (Nicetas l. c. p. 487). Scptem inter Belegradam et Cpolim angustias enumeravit Hammerus ad Hadschi
r.ti* Chalfam in Rumelia p. 89 seq.
€
XXXIV EPISTOLA CRITICA.
e versione b. Buchoni: La cite' de Christoble ab occidente cum meridie, et quidem per maximam
(Cavala?) qui est à l'entrée du royaume de Salo aevi medii partem. Provincia satis magna, si
nique. Fines provinciae boreales pro temporum Chalcidicem non praetermittas: nam haec quo
ratione diversos fuisse puto, modo latiores, modo que pars eius fuit. Versus boream raro Axii
angustiores. Seculo XII., quo cruciatae, quas alveum medium, etiam Tzernae (Erigonis) val
dicunt, expeditiones vigebant, eos urbem novi lem superasse eam puto, certe non ante Manue
tiam Hostendil (Iustinianam primam, Iustiniani lem Comnenum seculi XII parte altera. Strategos
imp. patriam), iuxta Strymonis initium sitam, eius habes pag. 19. 20. buius Commentationis.
nom excessisse autumo, coll. Ansberti narratione Uberius hoc thema tractavi in Thessalonica mea,
de Friderico I. Suevo secundum codicem Pra quam adi.
gensem ( Wilke n, Kreuzzüge. Vol. 4. p. 104): Quintum thema, Hellas. In describendis By
Fridericus, advocatus de Berge (Philippopoli com zantinarum provinciarum limitibus si terminos
morans), invasit regionem opulentam, Fl a c h i a m maiorum metropoleon sequaris (nec video, quare
dictam, non multum a Thessalonica distantem, cett., alia semper via utaris), ambitus huius thematis
ubi Thessalonicae provincia significatur. — Stra facili opera definiri poterit. Habebimus enim eos
tegi Strymonii raro memorantur, coll. Constant. Graeciae veteris tractus, qui inter Olympum,
Porphyrogenito p. 19. 20. huius Commentationis. Macedoniae montem, Isthmumque Corinthi pa
Adde Jo. Cameniatam in narratione Thessaloni tent, exclusis Aetolia et Acarnania, i. e. Nicopo
censi cap. 20.: ' rrò ròv στgr. roy6v > rov uóvos. litano aevi medii themate. Erit igitur Thessaliae
Cap. 59: Tòv στgr. r,y6v >'rgvuóvos (im Theo fluvius Peneus (nunc Salamvria, apud Edrisium
plane continuato p. 514. 569 ed. Bonn.). Plu fluvius Lycostomii), limes borealis; montes Illy
rimas huius thematis urbes cum agri parte exposui ricum Aetoliamque a Thessalia dirimentes occi
in Via Egnatia Comment. II. pag. 9 — 57. His dentalis, coll. Georg. Pacbymere in Mich. Palaeo
vero iam ex Edrisio quaedam addantur, bonae logo 5, 16 (T. I. pag. 526. ed. Bonn.) : Tò ro5
frugis plena. Ea Thessalonieense et Strymonium IIjvs, § t8 gr. v, r , v 1 8 £ o, s ' E/. à d δ α λ s y ou g
thema spectant. Celeberrimus igitur Arabs in Ma v , v. — Raro Helladis thema a veteribus memo
cedonia superiori (Dardania) p. 31. 32. 55. huius rari, multa me lectio edocuit. En igitur seripto
comment. locum habet Cortos, i. e. urbem Corita rum, quotquot inveni, testimonia, Theophânes
eius privilegii, quod Venetis dedit Alexius III. a. continuatus ' im Basilio Maced. c. 59. pag. 298.
1199. *) lbidem locorum memorat urbem Rha ' ed. Bonn.: T$ ôê orgary& rjs * Fáλαδόs.` Idem
goria (I. Zagoria eiusdem privilegii) ; ibidemque in Leone, Basilii Maced. filio, cap. 16. pag. 564.
Drama urbs, supra Philippos, occurrit (Arabs ed. cit.: IIrgs? )q {}n δε ή τόλιs 7nur,rgęs) ; £v
male Rahna). Heracleam Lynci (Pelagoniam) i rgj 88 uar. * EâÄ¢ âos, ότό róv Σαqr.xryvóv. ' Jo.
dicit Tutili, pro quo lege Butili, Bulgarorum re Cameniata in capta Thessaloniea cap. 14 (p. 506.
giam (Bitoliam), [coll. Cedreno ed. Bonn. T. 2. ed. cit.): 4n u*yrgutis .. & ru, xm) su&vij, rjs 'EÀÀα
p. 460. Ibidem legitur Budiana (Vodina). Deinde δος ἐτερα ττόλις. Georgius Monachus in Leone,
pag. 52. occurrit urbs Malsuda (immo Mal Basilii filio, cap. 22 (p. 860. ed. cit.): Tò xg=gov
suba , privilegii citati Malesovo). Et pag. 36. 2fr u , rgt ds èv rj {*ur- re τῆς 'EÀÀcÉôos. Quibus
Arabs Platamonem habet civitatem, urbis Lyco adde locos, e Constantino Porphyrog. de cerim.
stomii flumen (Peneum ), Citrum, Thessaloni. aulae p. 19. 20. huius Commentationis excitatos.
cam, Rendinam, Christopolin (bis), a Chryso Idem Constantinus ibid. 2, 44 (p. 653. ed. Bonn.):
poli eam discernens; Cavalam, quam Calam Ä, 4ιά τοῦ σεματος 'EÀÀòos. Idem ibidem p. 657 :
eam ab utraque (Christ. et Chrys.) ut nos (Thessa 'O ágyov Xg;tb (l. ' Eygit&) èv r,5 {*£um *• * E. _
lonica pag. 501) rite separans. Iuxta Philippos λέδος. — Jam quaerendum etiam videtur, unamne
memorat fluvium Macropotamos (l. Mavropotamös). provinciam hoc thema effecerit, an duas mino
Postremo Rhusium quoddam, Thaso insulae op res ? Posterius placet ob Leonem Sapientem
positum, p. 33. agnoscere videtur; unde veram (pag. 49. huius Commentationis): »XXXV. ar.;
esse apparet notam Graeci cuiusdam marginalem .Magiooi,s, δ ε ι r 3 o α s 'EÀÀ α δ ο ς.« Ubi codd.
ad Ptolemaeum geogr. 3, 11. Pariss, : ,,.. 48 r r & g r. s 69 s r r α λ ι α ε κ α ι τ α ο η ς
Quartum thema, Thessalonica. Eius fines Eλ λ ά δ o s.“ Idemque plane repetit Ordo me.
modo vidimus. Erant Strymon ex oriente, Peneus tropolitarum cett. (p. 54 huius Cómmentationis);
quanquam tgons 'EÀÀêos inspectionem Athena: Georg. Phrantza 1, 37 (p.76. ed. Bonn.): "Bos
rum quoque metropolita habuit (I. c.). Qu9d τῆς ἐ3oias . . t*jv 'Eîïòóô. . . rrjs vijaov τοῦ
tamen^ Leónis inscriptioni receptae (δsvr. '})1.) II£λοτος. Peloponnesum opulentam et urbibus
minime repugnat. Etenim ex δ ε ν r £ g tt €9sr rogáis ornatam dicit Edrisius pag. 27. huius Commen
ad priorem quandam Thessaliam concludere licet, tationis, earum quasdam , plurimum maritimas,
sc. thema Thessalonicae (Macedoniae veteris), memorans nominibus intellectu difficilibus, Adde
quod medio aevo iuxta titulum suum publica Privilegium Veneto-Graecum supra laudatum, et
auctoritate munitum vulgo simpliciterque nomen
Divisionem regni Graeci Latinam.
T h e s s aliae habuit (Thessalonica p. 29 sqq.).Septimum thema, Cephalenia. De eo, quae
Neque aliter ecclesia Byzantina habuit exarchos
memorari poterant, fere omnia notavi in Comment.
(visitatores) δευτεgas 'Agusvias, δ. I'τλατίας, δ.
p. 19. 20. Adde hanc Epistolam p. x.
Aattaóoz'as, δ. IIa uq v/.ias — Praesidis (prae
sidum) sedem nondum inveni. Erantne Larissa, Octavum thema, Nicopolis. Partes eius Aetolia
Chalcis (Euripus), Athenae, Lebadea ; a qua et Acarnania fuerunt. En paucula veterum testi
urbe Graeciam borealem aevo medio suum Li monia: plura enim non inveni, Georgius Cedre
vadiae nomen traxisse constat? De singulis huius
nus T. }. pag. 512. ed. Bonn.:,'£τύλγοι, (Bul
provinciae, inprimis Thessaliae, urbibus adi Edri gari) ταῖς 'Pùua*xrjs zógaus δια Maxsóovias xgì
sium modo citatum ; Privilegium Alexii a. 1199. Σrgvuóvos xai 'EÀÀáóos, καrαλα3övrsc rjv Nvxó
Venetis concessum (M a rim, l. c.) et Divisionem toÀwv. Idem ibid. p. 529. ed. cit.: Törs δη xaì
regni Graeci inter Latinos factam a. 1201 (M u τὸ σεμα τῶν NaxotoÀwróv, πλην Navtdxrov,
rat ori, scriptt. rerr. Itall. Vol. XII. p. 524 sqq.). xgoosgô, B8}ydgovs. Luitprandi legatio ad Nice
Sertum thema, Peloponnesus. Haec quoque phorum Phocam a. 968 (àd calcemi Leonis Dia
regni Graeci pars ante Latinorum terrae occu comi p. 568. ed. Bonn.): Naupactum veni, quae
pationem, a. 1204 sqq. factam, ubi saepius Achaiae est Nicopoleos civitas. Catalogus episcopatuum
et Peloponnesi nomine occurrit, thematis pecu (Bandurii regnum orientale libro VII. pag. 236.
liaris nomine raro ab indigenis scriptoribus ed. Paris.): Tjj NavtoXxrq, Naxotóλεως. Varios
memoratur. Inveni Graecorum sequentia testi huius thematis locos exposui in Thessalonicen
monia, non plura. Constantinus Porphyrog. de sibus p. 481—486. Neqüe praetermittatur Edri
cerim. 2, 52. (pag. 19. 20. huius Comment.). sius et utrumque Pactum, regnum Graecorum
Idem ibid. 2, 45 (T. I. p. 665. ed. Bonn.): 'LM:rò spectans ; cuius nomina propria mirifice corrupta
τοῦ σ&ματος IIsλοτovvjog. Ibidem : 'L4td rojv alio tempore emendabo. Nostrum vero Nico
IMagδαáróv (Mirditis Albaniae?), rûv rrjs 4ëosos poleos thema invenisse mihi videor apud Stepha
δεμάτων, Naxotάλεως, IIελοτοννησε, Kεφαλήvias. hum Byz. : '£2gωτός . . τεμττη ἐν Τ€9sotgor ę,
Idem de administr. cap. 49 (T. III. ed. cit. pag. ijyav èv N s z o r δ λ ε ι , quod ultimum Byzantino
217): 'Ev ró 8£uaf, . . IIsλοττοννησε. Idem epitomatori deberi poterit.
ibid. cap. 50 (p. 220 sq.): Oi roí 8&uaros IIs Nonum thema, Dyrrachium. Thematis nomine.
λοτον, γυε Σαλλᾶρο• .. r§ ö*uaros II*?otovvrjoov. aliquoties hanc provinciam, non saepius, occur
Ibid.: Σrgariyös év rò ò$uar. IIελοποννήσω .. rere observavi. De eo vide Constantinum
oronrnyòv èv IIsλοτοννησω. Theophanes conti Porphyrogenitum pag. 19. 20. huius Commen
muatus in Basilio Macedone cap. 62. (pag. 303. tationis. Plurima de hoc themate, ut de Stry
ed. Bonn.): 'O orgarnyös IIελοτovvrjog. Georg. monio et Thessalonicensi, tum alibi praeoccu
Monachus in Basilio Maced. cap. 20.: IIóvrov pavi, tum in Via Egnatia Comment. I. pag.
vóv άντικῶν σsud rov, övroc .. £v rj; IIsλοττοι 46 sqq. Alia non plane contemnenda praestat
vjoq ro5 'O, uti rs Zonaras 18, 16.: 'E§ 'EÀÀα utrumque Pactum aliquoties a me memoratum,
δος xai IIs^oxovvrjog. Nicetas in Alexio, Isaacii j \icet scriptione non leviter depravata. Postremo
fr., 5, 7 (pag. 708. ed. Bonn.): T}v 'EÀÀαδα .. ex Edrisio sequentia (p. 25 sq.) lectoribus com
rjv τοῦ IIελοτος. Idem in Urbe capta (p. 810. mendo. Arabs igitur mare Κίί verissime
ed. cit.): Trjv 'EÀÀoiöa. xaì rò II Aoros ἐδαqoc. dicit V e n et u m ; Dyrrachium ipsi est Adrasso,
Ephraemius in Caesarr. v. 7255. (ed. Bonn.): Avlona i. q. Labluna ; Chimara (Chimerium) i. q.
Lírgioons, 'EÀÀóóos rs .. rrjv IIελοτος. V. 6591.: Dschumara. Et Bendesa apud illum pro NÉÉii
* Eâdîôα .. II£λοπος κλίμα. V. 7367.: 'EÀÀóôa. occurrit, slavice Bunditza, non Prevesa, ut edi
vjo6v rs II8}οποs Cantacuzenus 2, 38 (T. I. toribus Franco-Gallis praeplacet. Naupactum
ed. Bonn. pag. 537) : €9ggxrjv .. xa) rrjv άλλην dicit Nabacto, Thebas vero Astibas, ut Beniamin
Maxeöov{av .'. xai 'Eίλαδα wα; IIsiorövvrjoov. Tudelitamus. Jdem p. 30. tria maiora flumina,
e*
XXXVI EPISTOMLA CRITICA.
Adriae immissa, ordine recto memorat: Voius i (pag. 19. 20. huius Commentationis). Siciliam
sam, Dabli (Deabolis urbis fluvium), Drinonem. egregie, ut novam suam patriam, illustravit cum
Pro Canina librarius eius male habet Cama. Italia inferiore Arabs Edrisius. Chersonis (Cri
Decimum, undecimum , duodecimum thema : meae) urbes litorales, multo plures, quam alia
Sicilia, Longobardia, Cherson. Siciliam cum sequ. | scripta aevi medii, periplus Ponti Euxini octuplus
leviter respicit thematum auctor, quem vide. Ideim- i| enumerat (p. 58 sq. huius Comment.). Adde Ham
que Longobardiam omittit. Ego haec duo themata | merum, virum illustrem, in Wiener lahrbb.
attigi p. XI. huius Epistolae.' Bis habet Siciliam
et Chersonem noster Constantinus in libro de cerim.
| Vol. 65. p. 6 sqq.
-
Τ' Ο Τ Ε Α Σ Ι Λ Ε Ω Σ'
Δίκαιόν εστι προκατάρχειν της Ευρώπης γης το Βυζάντιον, την νύν ούσαν Κωνσταν
τινούπολιν, έπει και πόλις εστί βασιλεύουσα του τε κόσμου παντός υπερέχουσα, ώς του
μεγάλου Κωνσταντίνου και βασιλέως την επωνυμίαν κληρονομήσασα. - Αρχήνδε της
Ευρώπης εγώ τίθημι, έπει και αυτό το Βυζάντιον της Θράκης έστι μέρος το κάλλι
στόν τε και τιμιώτατον. - Το τοίνυν θέμα της Θράκης άρτι την θέσιν και την
ονομασίαν έλαχε θέματος, αφ' ούτο των Βουλγάρων γένος τον Ίστρον ποταμόν
διεπέρασεν, έπει πρότερον εις βασιλείας διττάς διήρητο και μαρτυρούσιν αυτά τα
ονόματα των πόλεων, ή τε Μεσημβρία και η Σηλυμβρία, βασιλέων προσηγορίας
έχουσαι πόλεις, πριν ή την των Ρωμαίων βασιλείαν αυξηθήναι τε και διαδραμείν
πάντα τα του κόσμου πληρώματα. Αφ' ου γαρ ή των Ρωμαίων αρχή την έαυτής
σαγήγην εξήπλωσεν εις πάντα τα του κόσμου τέρματα, πάντας ώς ειπείν διεσκεύασε
και μετεσκεύασεν εις μίαν αρχήν, και ζυγόν ήνάγκασε τελείν ένα πάντας. Αρξαμέ
νης δε της σαγήνης διασήπεσθαι και διαρρήγνυσθαι, άλλως και τα πράγματα και
τα ονόματα μετεποιήθησαν. Επαρχία δε Θράκης υφ' ηγεμόνα ετέτακτο και υπό
τον λεγόμενον κονσιλιάριον, τουτέστι βουλευτήν. Ταύρος γάρ ανθύπατος εκράτει.
της Θράκης επί του μεγάλου Κωνσταντίνου, έχων υφ' εαυτόν πόλεις υφ' ηγεμόνα
και κονσιλιάριον 53. Διασαπείσης δε της σαγήνης, ώς είπομεν, και των βαρβάρων
εκπορθησάντων τας πόλεις, εις μικρά τμήματα διηρέθη ή της Θράκης αρχή ή τε
γαρ Βουλγαρία και αυτός ο Ίστρος και το περιώνυμον όρος το διήκον άχρι τού
Πόντου, το καλούμενον Αίμος, της Θράκης εισι μέρη, νυνί δε αλλότρια χρηματί
ζoυσι. Το δε της Θράκης θέμα υπό τον βασιλέα Κωνσταντινουπόλεως ετέτακτο,
και εις υπουργίαν αυτού εχρημάτιζε, και ουδέπω τις στρατηγός ήν εν αυτώ. Αφ'
ου δε το θεομίσητον των Βουλγάρων έθνος έπεραιώθη εις τον Ίστρον ποταμόν,
τότε και αυτός βασιλεύς ηναγκάσθη διά τάς επιδρομάς των Σκυθών και αυτών
των Βουλγάρων εις θέματος τάξιν αγαγείν αυτό, και στρατηγόν εν αυτώ χειροτονή
σαι. Εγένετο δε ή των βαρβάρων περαίωσις επί τον Ίστρον ποταμόν εις τα τέλη
Ι
2 CΟΝ8ΤΑΝΤΙΝU8 ΡΟRΡΗ ο ΙΟΕ ΡRΟΥΙΝΟΙΙ8 RΕΟΝΙ ΒΥΖο
της βασιλείας Κωνσταντίνου του Πωγωνάτου, ότε και το όνομα αυτών φανερόν
εγένετο πρότερον γάρ Ονογουνδούρους αυτούς εκάλουν. Η δε Θράκη ονομασίαν
μεν είχεν από Θρακος βασιλέως του πάλαι εν αυτοίς τελευτήσαντος, ή από νύμφης
Τιτανίδος, αφ' ής και Κρόνου Δόλογκος όθεν το πρώτον έθνος των Θρακών Δό
λογκοι ονομάζονται. Μαρτυρεί δε τώ λόγω και Ιεροκλής ο γραμματικός, ο γράψας
τον Συνέκδημον, τo των Δολόγκων έθνος τη Θράκη συναριθμών, λέγων ούτως
, εισιν αι πάσαι επαρχίαι και πόλεις, αι υπό τον βασιλέα των Ρωμαίων διοικού
μεναι τον εν Κωνσταντινουπόλει, επαρχίαι 64, πόλεις δε 935." Αρχήν ούν της
Ευρώπης την βασιλίδα των πόλεων και του κόσμου παντός την νέαν Ρώμην Κων
σταντινούπολιν εγώ τίθημι δια τούτο και το περί αυτήν θέμα, το καλούμενον
Θράκη, των εν τοις Ευρώπης μέρεσι θεμάτων πρώτον τεθείκαμεν, ώς και αυτής
της πόλεως της πάλαι Βυζαντίδος καλουμένης εν τη των Θρακών ιδρυνθείσης χώρα.
Αυτό δε το Βυζάντιον Μεγαρέων και Λακεδαιμονίων και Βοιωτών έστιν αποικία,
των αρχαιοτάτων Ελλήνων διό και της των Δωριέων γλώττης εν επιστήμη τυγχά
νουσιν. Είπωμεν τοίνυν, ώς ή αρχαία τάξις εκράτει, και αυτών των επαρχιών τα
ονόματα.
» Επαρχία Θράκης ήγουν Ευρώπης, υπό κονσιλιαρίων, τουτέστι βουλευτών, πό
λεις 14 Εύδοξιούπολις, Ηράκλεια, Αρκαδιούπολις, Βιζύη, Πάνιον, Όρνοι, Γάνος,
Καλλίπολις, Μόριζος, Σιντική, Σαυαδία, Αφροδισιάς, "Απρως, Κοίλα.
Επαρχία Ροδόπης, υπό τον αυτόν, πόλεις 7 Παρθικόπολις, Ηράκλεια
Στρυμόνος, Αίνος, Μαξιμιανούπολις, Σέρρα, Φίλιπποι, Τραϊανούπολις,
Επαρχία Αίμιμόντου, υφ' ηγεμόνα, πόλεις 6 Αδριανούπολις, Αγχίαλος, Δε
βελτός, Πλωτινόπολις, Τζόϊδος,
Επαρχία Θράκης, υπό κονσιλιαρίου, πόλεις 5 κλίμα Μεστικόν και Ακόντισμα,
Φιλιππούπολις, Βερόη , νήσος Θάσος, νήσος Σαμοθράκη.
Επαρχία Μυσίας, ύφ' ηγεμόνα, πόλεις 15 Τόμις, Διονυσόπολις, Ακραι, Καλ
λάτις, Ίστρος, Κωνσταντιάνα, Ζέλπα, Τρόπαιος, Αξιούπολις, Καπιδάβα, Κάρ
πος, Τρώσμις, Νοβιόδουνος, Αίγισσος, Αλμυρίς."
Έως ώδε τo της Θράκης θέμα κατά τον Ιεροκλέους Συνέκδημον, και μετά
ταύτα το της Μακεδονίας θέμα, ο υπό το Ιλλυρικόν και την εκείσε τοποθεσίαν
τέτακται. "Αρχεται ούν ούτως,
ΔΕΥΤΕΡΟΝ ΘΕΜΑ, ΜΑΚΕΔΟΝΙΑΣ,
Μακεδονία η χώρα ώνομάσθη από Μακεδόνος του Διός και Θυίας της Δευ
καλίωνος, ώς φησιν Ησίοδος ο ποιητής"
Η δ' υποκυσσαμένη Διι γείνατο τερπικεραύνω
υιε δύω, Μάγνητα Μακηδόνα θ' ιππιoχάρμην,
οι περι Πιερίην και "Ολυμπον δώματ’ έναιον,
11ΒΕR SΕCUΝDυs, ΕURΟΡΑ. 3
"Αλλοι δ' από Μακεδόνος του Αιόλου, ώς Ελλάνικος ιερειών πρώτη των εν Αργει'
»και Μακεδόνος Αιόλου, ού νυν Μακεδόνες καλούνται, μόνοι μετά Μυσών τότε
οικούντες." Λέγεται δε και Μακεδονίας μοίρα Μάκετα, ώς Μαρσύας εν πρώτω
Μακεδονιακών",,και την Ορεστείαν δε Μάκεταν λέγουσιν από του Μακεδόνος."
Αλλά και την όλην Μακεδονίαν Μακετίαν οίδεν ονομαζομένην Κλείδημος εν πρώ
τω Ατθίδος »και εξωκίσθησαν υπέρ τον Αιγιαλόν άνω της καλουμένης Μακε
τίας." Οι δε της Μακεδονίας βασιλεύσαντες απογόνους εαυτούς Ηρακλέους όνο
μάζουσιν, Ηρακλέους εκείνου του βουφάγου και λεοντοφόνου τυγχάνοντος, ού την
εικόνα και το μέγεθος και όλον αυτού τον χαρακτήρα εν τω Ιπποδρόμω ο χαλκούς
ανδριάς απεμάξατο ος ήν Αλκμήνης και Αμφιτρύωνος υιός, ως Έλληνες ψευδο
λογούσι τοις γράμμασι. Διο και αντί ταινίας και στέμματος και πορφύρας βασι
λικής τώ δέρματι της κεφαλής του λέοντος εαυτούς ταινιούσι, και στέμμα τούτο
και κόσμον ηγούνται, και υπέρ πάντα λίθον και μάργαρον τούτω εγκαλλωπίζον
ται. Και μάρτυς αξιόπιστος αυτό το νόμισμα του Μακεδόνος Αλεξάνδρου, τοιαύτη
εικόνι καλλωπιζόμενον. Εκράτησε δε η βασιλεία των Μακεδόνων, αρξαμένη από
του τρίτου υιού Ηρακλέους Καρανού προσαγορευομένου, αυξηθείσα δε υπό Φιλίπ
που του πατρός Αλεξάνδρου, μεγαλυνθείσα δε και υπερφυής γενομένη και των
άκρων της γης αυτών επιψαύσασα επ' αυτού Αλεξάνδρου και των αυτού διαδόχων,
καταλήξασα δε εις Περσέα τον Φιλίππου ώστε και αυτό αποβαλείν το της βασι
λείας αξίωμα. Αιχμάλωτος γάρ αυτός ο Περσεύς μετά γυναικός και τέκνων, ηττη
θεις υπό Αιμιλίου ανθυπάτου και στρατηγού των Ρωμαίων, εις την Ρώμην απήχθη
δέσμιος και πάντα τα της βασιλείας των Μακεδόνων επίσημα, ώστε από βασι
λείας εις επαρχίαν το σχήμα μεταβαλείν, και νύν εις θέματος τάξιν και στρατηγί
δος αυτήν καταλήξαι.
, Επαρχία Μακεδονίας, υπό κονσιλιάριον, πόλεις 3Ι Θεσσαλονίκη, Πέλλη, Εύ
ρωπος, Δίον, Βέρροια, Εορδαία, Έδεσσα, Κέλλη, Αλμωπία, Ηράκλεια Λύγκου,
Αντανία, Γέμινδος, Νικαία, Δόβηρος, Ιδομένη, Βράγυλος, Πρίβανα, Μαρώ
νεία, Αμφίπολις, Νεάπολις, Απολλωνία, Τόπειρος το νύν Ρούσιον, Νικόπολις,
Ιθάπολις, Ακανθος, Κεραιόπυργος, Βέργη, Αλωρος, Διοκλητιανούπολις, Σε
βαστόπολις.
Επαρχία Μακεδονίας, υφ' ηγεμόνα, πόλεις 8 Στόβοι, Αργος, Αστραίον,
Πελαγονία, Βάργαλα, Κελαινίδιον, Αρμονία, Ζάπαρα,
Επαρχία Θεσσαλίας, υπό τον αυτόν, πόλεις 17 Λάρισσα, Δημητριάς, Θήβαι,
Εχίνος, Λαμία, Τρίκη, Γόμφοι, Υπάτα (αι νύν λεγόμεναι Νέαι Πάτραι), Μη
τρόπολις, Καισάρεια, Φάρσαλος, σάλτος Βουραμίνσιος, Σάλτος Ιόβιος, νήσος Σκία
θος, νήσός Σκόπελος, νήσος Περάρηθος."
Έως ώδε το θέμα Μακεδονίας, -
1*
4 CΟΝ8ΤΑΝΤΙΝU8 ΡΟRΡΗ, DΕ ΡRΟVΙΝCΙΙ8 RΕGΝΙ ΒΥΖ,
Α
'Etaoyia ris na\atâς 'Hrtsigov rijg q>orixjs, ύφ' jyeuöva, πόλεις δεύexc. *
NuxórtoÀug μητgörtoÀrg. 'Exhij3n δέ Nixöztohus δι' aiticcv τοιαύτην. Kaiaag èxeivos
ό σεßaoròς xai ττεguôvvuog Aiyovoros nóλεμον ἐσχε μετὰ Kλεοπάrgas της 4i
7v/triac xai 'Avro)viov τοῦ raùrnc àvògός, δς jv τgóregov έτ' άδελφῖ του Καίσa
gos yaußgός, ἀπόστη δε τῆς 'Ρωμαίων άρχης δ' ἐρωτα τῆς Κλεοπάreas aùrìs,
xaì rìjg Aiyvrtriwv yijg rtäonc àxQdτησεν. Navruxó oùv στόλφ άπì vavoi zιλίαιs
zai διαxooiatg ovv£ßaXov μετὰ KaioaQog iv πολεμφ, èv aùrj τό άxQtornoig), τφ
xaXovu£vq 'Axrig * xai vvxrjoag ö Kaioag tòv 'Avróvuov xaì rìjv KXeoftdrQav ixrtos
πάλιν, καλέσας αὐrijv NixórtoÀwv διὰ τὸ ἐxeioe jrrn*jvav ròv 'Avróvtov. 'Artù òè
τοῦ ἀxgwrngiov roü xaìovu£vov 'Axriov xaì ràç xa?.ovu£vas ivöixriwvas èxálsos».
0ύτω yàg yQáq et 'Hoiytog ö 'IλλοὐσrQuos : „ivòixtiwv, τοῦτ' ἐστιν ίναxtiwv, ij negâ
τὸ 'Axruov vixn* διά τούτο άoysrav μèv ivövxriov dztó tgórns, xai xaraXrjyev u£zgs
tìs 15, xaì ft&huv ύποσrgëget, xaì äoyerat årt6 ngárns, διὰ τὸ τὸν 'Avróvuov ovv
dgyovra ysv£o8av Aîyoυστω τό Kaiaagu u£yQι τοῦ 15 zgóvov. Msrà ôè taÜræ
μόνος ἐxQ&rnoev Aiyovoros.“ Mnrgórtolus òè τοῦ δὲμάτος πόλις 4wδόνn, ἐφ*
ίς η δούς η φόεyyoμένη τῶ τὸν δatuóvov uvorrigtc., iis uvnuoveυει xaì δ δεολó
yos Ignyögtos, £yωv ούτως* „*, 4o8ovaiag Ögvöς λngηματο, i) Kao-raìias μαντι
xór&rov τόμα.“ Exsios y&g ijv , tnyfj Kao-raXiag, övoua £yovoa áztö vúupns rv
vös oüro xaXovuivrjg, xai norauov, öv '0ungos 'Aysλόον όνομάζει, οὐ τὸ ἰδως ύπεg
ßaivat årti yÀvxύτητος παντω τὰ τῶν ποrapuùv vóματα. Kai raùra μέν negi Nixo
πόλεως.
1ENNATON 0EMA, 4rPPAxiON.
»4vδόάχιον, ή ποτε 'Ertiòauvos, όπò xovouuagiov, πόλεις 9* >xáuta, 'Artoz
Aovia, BovÃÄis,'4uavtia, Ilov}yegtörtoÅus, Aùλῶν, Aeijorgtov (?), >xsúntwv (?), 'AAij
vuδος (?) unrgö/to?.tg.
'EtaQyia 4axias ueooyaiov, ünö xovovátagiov, πόλεις nèvre* IIavralia, I'eg
μανός, Naioös, ij targic rov ueyd\ov Kovoravrivov, 'Psueouâva.
'EvaQzicz τῆς παλαιάς 'Hrtsigov, ύπό xovouâuagiov, nóÀsic 5.
'Evcrgyia 4agδαviag , ίφ' ijysuóva, πόλεις 3.
'Evagyir, Ilavvoviag, örtö töv aùtóv, nóÀeug 2.“
Καί όδε μέν έπαρχias rjs vias 'Hvsigov, τοῦτ' ἐστι τοῦ 4vóóayiov, τοῦ ατά
λαι καλονμόνου 'Ettöäuvov. 'Pnríov ò* tegi της δνομaoias aùroû, tö3sv xaAaira,
4vóóóztov. 4vδόάχιον πόλις 'EÀÀnvixij, xaì 'Etiόauvog xànòsioa ünö 'Enuòd uvov,
roῦ ἀozaiov igoog. Toûrov $vy&rno Mêátooa, jg xai τοῦ IIooei85vos 5 4v&g&-
ztos* &q' ής ἐστι τόπος ἐv'Ettöäuv® Mελισσόνιος, ἐνδa IIooeiööv aùrj ovvjabe.
Merà òè τὸ 'Pijvixov -/£go óς ἐσri vóλις xai 'Axgöλισσος xai 'Etióauros, Kspxv
ΙΙΒΕR 8ΕCUΝDU8, ΕURρΡΑ» 7
Έχει δε η ιστορία ούτως. ,, Βόσπορος, πόλις Πόντου κατά τον Κιμμέριον κόλπον,
και πορθμός ομώνυμος, από Ιούς της Ινάχου καλούμενος, καθώς Αισχύλος έντώ
Προμηθεί γράφει
"Εσται δε θνητοίς είσαει λόγος μέγας
της σής πορείας, Βόσπορος δ' επώνυμος
κεκλήσεται."
Στράβων δε εν ενδεκάτω των γεωγραφικών τάδε γράφει ,, τους δε του Βοσπόρου
δυνάσταις υπήκοοι Βοσποριανοί πάντες καλούνται, και έστι των μεν Ευρωπαίων
μητρόπολις το Παντικάπαιον, τών δε Ασιανών το Φαναγόρειον." Μαρτυρεί δε
και Φλέγων εν Ολυμπιάδι πεντεκαιδεκάτη, ότι έβασιλεύετο ο Βόσπορος Κότυί, τώ
Βοσποριανώ βασιλεί, ώ και διάδημα εκέλευσε φορείν ο Καίσαρ, και τας πόλεις
αυτώ καθυπέταξεν, εν αις συναριθμεί και αυτήν Χερσώνα. Δύο δέ εισι τόποι
Βόσποροι καλούμενοι εις μεν, ο Κιμμέριος καλούμενος πλησίον Χερσώνος, ενώ
και το βασίλειον των Βοσποριανών ήν έτερος δε εν Βυζαντίω, καθά Φαβωρίνος
γράφει ,, Βυζαντίων λιμήν Βόσπορος καλείται." Μαρτυρεί δε και το επίγραμμα
του κίονος της αντιπέρανγής Χρυσοπόλεως, ενώ μαρμαρίνη δάμαλις ίδρυται ,
φάσκον ούτως -
Eìoìv ci tãgat ἐπαQyiav xaì ztóλεις ai ύπό τὸν βασιλεα τόν 'Pouaiwv τὸν ἐν
KωνστavtuvovrtóÀav èvaQziav 64, πόλεις 935, άς ύττοτéraxrat.
vI. 'Etrrgyia >xv8ic:c, ύτὸ ηγεμόνα, πόλεις 15, Töuug, 4vovvoörtoXtg, ^AxQat,
R«AA&rug, 'Iorgog, Kwvoravridva, ZÉÀòεπσ , Tgörtauov , 4§ιούπολις, Katiòaffa,
Kágaos, TQόαμις, NoßoöoÜvos, Aiyuagos» '4λμveig.
2•
12 ΑΡΡΕΝΙΟΙΧ •
T£λος ro5 xaraAóyov πασῶν τόν ἐπαρχιῶν και πόλεων, τῶν ύτὸ τοῦ ßaoiX£ως
τὸν 'Pouaiov τοῦ ἐv Kwvoravtuvov töÄst διοικουμένων.
I, a;.t;ane VII., sive anno chr. q , q., imperante Constantino, adversus Sarazenos Cretenses Constantinus Gon
gylas expeditionem fecit infelici successu ( constantinus Porphyrog. de cerim. 2 , 4 5. ed. Bonn. Vol. I. p. 664 sqq. , coll.
dedreno ed. Bonn. Vol. II. p. 336. ; e quo posterior aliquis annus, forte 956., consequi videtur, quod Reiskius
monuit ad Constantinum Vol. II. p. 7 8 7). Ibidem copiae huius expeditionis tum navales, tum terrestres, cum tor
laeniis bellicis fusius enarrantur, addito indice stipendii, navium cett. Finem narrationis facit αταδιοδgouvxòv
s- elenchus milliarium Constantinopolin inter et Cretam; coll. de milliarium et stadiorum discrimine Leonis libro
taetico , ,,s,., Ai 8s gyaróv öoyvuai τοιούσι στάδιον ἐν , τα δέ επτά xai ύμων στάδια ποιουσι μί
2.ov £v. De his v. quoque Du Cangium s. v. uilior.
Tabularum geographicarum imperatores Byzantinos non ignaros fuisse, verisimile per se unicuique videbitur,
atque ex Annae comnem ve quodam loro discere memini, ubi Alexium I , patrem suum , duribits in Illyricum ad
veísus Normannos proficiscentibus talis tabulae exemplar dedisse narrat. Alius vero speciei tabulas s. indices,
.. e. s u a di a s m o s, Graeciam istius aevi in usu habuisse, solum mihi sequens stadiodromicon persuasii ; quanquam
3
18 APPEN DIX. STADIO DRO M. BYZ. CRETENSE CONSUET. PIETATI8.
idem plane ex Edrisio, Arabum seculi XII celeberrimo geographo, nuper demum plenius edito, cuius capita selectu
paulo inferius recudenda curavi, clarius tandem aliquando intelligitur. Ita Graecus Arabsque invicem alterutrum il.
lustrant et confirmant.
Ordo autem expeditionis Cretensis initio non rectà processit. Classis Constantinopoli relicta dextram Proponti.
dis ( maris Marmarici ) oram legit, ut Perinthum ( Heracleam , Erekli) veniret, ubi diu ante, sc. imperante Leone
Sap. ( a. 886 — 9 i 2 ), pars Byzantinae classis stationem suam habuissc putanda videtur, coll. Constantino Porphyrog.
de cerimoniis •, 4 4. lam non recto hinc cursu Callipolim ( Gallipolin, initio Hellesponti in Europa sitam ) petebat,
sed Proconnesum, Propontidis insulam , contra sitam ad litus Asiaticum , ut (puto ) alia sibi bellica subsidia junge
ret. Abydum dein ventum, in litore Asiatico; post vero ad locum , Abydum inter et Tenedum insulam, momine
t& IIsvxlov (sic scribe, non Turr* vxiw ) , i. e. ( per diminutivi formam ) pinus parvas ; quocum veterum mos
conferri poterit, qui unam et alteram urbium ex arboribus denominabant. Cuius rei documenta praebent Romano.
ruin itineraria (p. 2 § 7. ed. Wesseling.): Arbore felice. Ibidem p. 55o : Tres arbores. Quibus addo Procopium
de aedificiis 4, 4 ( Opp. ed. Bonn. Vol. 3. p. 2 85, 3 4. ) : Tg*δε τιτιλίονς, i. e. tredecim tilias ; coll. formis
Theotiscis Hohenlinden, Neustadt an der grossen Linde ceut. Quid ? quod antiquissima quoque Graecia urbes
quasdam et insulas ex eadem fere arbore (pinu ) dicere amabat, ut Lampsacum ( Lapsak ), ibidem e septentrione si
tam, antea IIvtvovgov (Strabo p. 589. Casaub.). Neque aliud de Salami insula et Chio constat (Strabo p. 594). Et
IIvtvoüs Troadis ager Parianus dicebatur ( Strabo p. 58 8 ). Jam locum nostrum τὰ II*vxia Tenedo insulae situm
fere oppositum habuisse, stadiodromicum ostendit. Novitium eius nomen me latet; neque huc pertinere alium locum
τλ IIsvxia (Nicetas in Alexio, Manuelis Comneni filio, cap. 1 ), Reiskius ad Constantinum ostendit. Ultimum enim
τα Πεvxiox Chalcedoni ( Scutario , Cpoli opposito ) vicinum est ; multo igitur magis boream spectat. Sequitur
Mitylene ( Mytilene ) insula , veterum Lesbus, coll. Thessalonica p. 5 1 6 sq. Post hanc venit Chius (Skio) cum
Samo (Susamadassi). Tum additur : '.1'iò τῆς > ἄμου ἐos τούς φοέgrovs x. τ. λ. Hanc quoque b. Reiskius
1. c. ignorare fatetur. Significantur ( quod pluralis quoque monet) parvae quaedam insulae, nomine Furnis, e me,;.
die Sami (Tabula geogr. Franco Galli Lapie, anno 1 81 4. edita, fol. 1 2 ). De Sami promontorio boreali, itidem
Furni dicto , nemo cogitabit. Insulas lam, Theram et Therasiam non est quod illustrem. Christiana Diamque
insulas a quibusdam male pro eadem haberi, recte monuit Reiskius Christiana (τι} X Quotuavà) sunt insulae quaedam
minimae infra Theram , postremo Dia (Standia ) e conspectu urbis Candiae sita est.
'4/tò τῆς Θεοφυλάxrov nóXsos sig 'HQdxXstav μίλια 60. Artô 'HgaxXsiag £,„s
II9otxovijoov μιλ. 40. 'A/tó I/gouxovijaov £ως '43υδον μιλ. 100. ' Artò 'A5vöov
ζυς τὰ Ilevxia μιλ. 12. '.!tâ rà Ilevxia. £os T&v 6ov u,2. 8. ' Artâ Tev&ov, £„§
Murvæjvns uÅ. 100. 'Artù Mvrv%ijvns Éws Xiov μιλ. 100. 'Anb Xiov gog >.£aov,
μιλ. 100. 'A/tò τῆς Σάμον έως τοῖς φοὐgvovs μιλ. 30. 'Artù roig QbovQvovg £ιος
Na$ias uuh. 70. 'Aaò Na$ias ἐας την Ίον μιλ. 30. 'Anò rjs 'Iov £os rijv 6rj
gav xai 6ngaoiav μιλ. 20. 'Artù tijs 0ijgag xai 6ngaoias £og r& xquara, &
μιλ. 20. 'A/tò ròv Xgtartavòv Éws rjs 4ias μιλ. 80. 'An6 rijg 4ias gog KQijrns
uuÂ. 12. '0μού μιλia 792.
Regni sui initio singuli Byzantinorum imperatores summis suorum magistratuum, ecclesiasticis, civilibus, mi.
litaribus, donativa dedisse feruntur pecunia numerata, coll. Constantino Porphyrogenito de cerimoniis a, 5 , ô
ed. Bonn. Vol. 1. p. 7 i 3 sqq ). Summas eorum munerum, secundum ordines singulorum dist.;,„u„, , idem
»
imperator -
enumerat l. c. Addit deinde indicem talium donativorum, ex quibus ea eligo , quae strategos provinciarum specta.
bant; unde, si aliunde, provinciarum Graecarum divisio et dignitas melius fere, quam ex aliis documentis, intelligi
posse videtur. Omisi, inquam, quae ibidem sequuntur de aliis magistratibus minoribus, maxime ordinis civilis es
ΟΟΝS L ΕΤU D ΙΝΕS ΡΙΕΤΑΤ 18, 19
aulici. In fine addidi ejusdem capitis locum de ordine strategorum. Ιbidem alia sequuntur de reliquis minorum
ordinum classibus. Νos ergo typis repetenda n.on alia curavimus, quam quae ipsam regni Byzantini divisionem
εpectant Strategi tum temporis erant praesides civiles eι militares (Du Cange s. ν. Αdde Reiskium ad Constantinum
νοι. 2. Ρ. 856.). De reliquis dignitatibus ν. Εosdem ibidem. Ρostremo nostri εCriptoris συνήθεια est stipendium ".
donum more collatum, coll. Du Cang. ε. ν. ; hoc outem loco donativum imperatorium. Ει ευοεβείας add.tamentum
nίl aliud spectat, guam devotionem imperatoris ecclesiasticam.
ΣΥΝΗΘΕΙΑ ΙΕΥΣΕΒΕΙΑΣ.
Και πρώτη μεν και μεγίστη ή του βασιλεοπάτορος παρά Λέοντος του φιλο
χρίστου ημών βασιλέως εκφωνηθείσα αξία 2) ή του βαίκτωρος αξία 3) ή του
συγκέλλου 4) ή του στρατηγού των Ανατολικών αξία 5) ή του δομεστίκου των
σχολών. 6) ή του στρατηγού των Αρμενιακών 7) ή του στρατηγού των Θρακη
σίων 8) ή του κόμητος του Οψικίου 9) ή του στρατηγού των Βουκελλαρίων
10) ή του στρατηγού Καππαδοκίας 11) ή του στρατηγού Χαρσιανού 12) ή τού
στρατηγού Κολωνίας 13) ή του Παφλαγονίας 14) ή του στρατηγού της Θράκης".
15) ή του στρατηγού Μακεδονίας 16) ή του στρατηγού Χαλδίας 17) ή του δο
μεστίκου των Εξσκουβίτων αξία 18) ή του επάρχου Πόλεως αξία 19) ή του στρα
τηγού Πελοποννήσου 20) ή του στρατηγού Νικοπόλεως 21) ή του στρατηγού των
Κιβυρραιωτών 22) ή του στρατηγού Ελλάδος 23) ή του στρατηγού Σικελίας
24) ή του στρατηγού Στρυμόνος 25) ή του στρατηγού Κεφαληνίας 26) ή του
στρατηγού Θεσσαλονίκης 27) ή του στρατηγού Δυρραχίου 28) ή του στρατηγού
της Σάμου 29) ή του στρατηγού του Αιγαίου πελάγους 30) ή του στρατηγού
Δελματίας 31) ή του στρατηγού Χερσώνος. . .
4 ΣΚ και
Ex eodem libro" constantini de cerimoniis •, § s (Opp. ed. Bonm. Vol. 1. p. 7 • 7 sq.) alia decerpo de strategis
regni Byzantini, ad illustrandam geographiam istius terrae ; quibuscum conferri velim proömium Meum in indicem ec
clesiasticum D. Epiphanii Cyprii. Post sublimiora igitur aulae capita (in fine alia enumerantur) hi sedebant in!epulis aulicis.
Priorem ,,edidit Goarus post Notitiam Graecorum episcopatuum pag. (Codini de officiis) 4 o ;.; idem breviorem
quendam, a Bernardo Medonio e codice Monchalliano sumtum , pag. 5 2 o posuit.** Haec I. Bekkerus in Constantini
sua editione Vol. 3. p. 2 8 o. not. Ultimus Bekkeri numerus (pag. 3 a o ) falsus est : istum enim breviorem cata.
logum Medonii nemo ibi inveniet. Sed fidem habeo Bekkero, qui codicum lectiones religiose reddere solet. Quod
vero Notitias ecclesiasticas, veteribus Codini editionibus annexas, idem in sua Codini editione non repetiit; id quo
jure fecerit , equidem non perspicio, Num enim , ut hoc unum animadvertam , in rebus Byzantinis thronus et ec.
clesia vere distingui possunt ? Atque ne hoc quidem perspexisse videtur, Notitias civiles et clericales invicem siLi
lueem suppeditare. Unde qui opus Byzantinorum scriptorum , duce Parisina, repetere in animo habet, o m n i a vel
vilissima reddere debet, non curtata, ut alibi fecit I. Bekkerus; quod ni fecerit, nausea forte ualium literarum motus,
is aut omne inceptum negotium abjiciat, aut commentarios ipse exaret Alemannianos, Du Cangianos, Goarianos,
Gretscrianos, Pctavia nos, Reiskianos.
Ad prioris Notitiae vocem Aíóerga (immo '435nga) haec addit I. Bekkerus 1. c. p. • s 1. not. : „Quae solus
habet M. (Medonius, s. codex Monchallianus), haec sunt : I}οιωτία, ή νυν 43aóia. 'Eiuao-jv, ö 'EÀwgwww.
-*
cΑΤΑLoGΙ υΒΒΙτ ΜΙ, ρυΑΕ ΝοΜΕΝ ΜυΤΑRUΝΤ. 21
Ελλάς, η νύν ονομαζομένη Πελοπόννησος, Ευρώπη, ή δύσις πάσα. Ιλλυριοί, οι Αλβανίται. Και.
τιαίοι, οι νυν Μακεδόνες. Κιλικία, η Αρμενία. Κίλιξ, ο Αρμένιος Ολυμπία εν Αρκαδία (unde
emenda ri poterit Hieroeles p. 1 2. huius editionis). Πτολεμαΐς, η Φιλαδέλφεια. Φωτική, ή νυν Πελλά (3)."
Sunt b«ona mixta Ρejoribus.
Ρosteriorem catalogum primus edidit Vulcanius ad calcem libri primi de provinciis. In utroque catalogo multa
tacitus emendavi. -
pero IIíAoc, ij margis roù Néo rogos, roù tagà r$ '0u)go 35ou£vov* vîv δε xa
«;ra, '43«oivog. I, IIoruδaia, j vùv B£6όοια (?). I IIύδva, rò vùv Kirgos. | Aenoâ
Aavia, ij vvv 'EQtoo6g, rj ngòg rò "A8Q rj öges xetuévm. 1 Teixxm , rd viv Toi
xaxa. I 0souonûat, rò vùv >x£λος. I >itvXov ögos, ό νῦν Kovoiv6s. l >orngó
novo, t& vjv IIυσια. I 'Eusoa, rò tagà rois >agaxqvoic Xiuy. i 'Ynonóxios
653av, rò vìv 'A6gauύrruov. i 'Aoyog 6erraâuxóv, rò vùv Mdguooa. | Σiguov, *i
vjv ovyygia. 0; ôè Oìyygov oirov άλéyovro rò naXaiòv Tjrtatôes- I >aeòixi, *j
vùv Tov&6vr;a. || 4ägas, τό vüv Tavg#c. I Magrvgö/toXus, τὸ νῦν Megeexi. I Béé
όοια, τό vüv X&λεπ. I Kgóuva, jvùv "Auaorgic. I Törtesgos, τὸ νῦν 'Povouov. | "Eqv
ga, $i vüv Kögnvöog. I IIsQivδος, η vùv 'Hgáxìsta πρὸς δύοιν. " "Auuδα, τὸ νυν
“Eusr. I *08Qva6c, fi vùv 'Aögtavoùtoùc. I 4ogδστολον, ό νῦν 4erioreo». 1 "IorQoc
norauóς, ό vùv 4avoûoc. I KoÅóσσσι, ai vvv Xóvat.
cótés, entourées par les eaux de la mer, en sorte qu'Otrante ne touche au continent
que par un isthme situé du côté du nord. Près de là coule une rivière venant du
même côté, passant auprès de la porte de la ville, et se dirigeant vers le golfe de
venise &3 \x% e9»> et vers Abrantes U»λ} yf ou Abrandes U^C^J yf (Brindes).
La distance qui sépare ces deux villes est dé 40 milles. Les habitaìts de Brindes
sont Lombards, et la vi.le appartenait anciennement au seigneur de Constantinople.
Quant à Otrante, elle est à l'entrée du détroit qui sépare la Méditerranée r\&'A-*
de la mer des Vénitiens e»$9\x.'As? du côté du couchant, et de cette ville à
»
Adraso J^9* (Durazzo), on compte 70 milles.
,,Adraso &»' (Durazzo),ville florissante, abondante en ressources, pourvue
de nombreux marchés et dans une situation prospère, est située sur la rive orientale
du détroit.** -
Parmi les iles situées dans ces parages est celle de Djefalounia &%\ì> (Cé
phalonie), située à l'orient de Corfou, ayant 200 milles de circonférence, bien peu
plée, et où l'on remarque une ville.
De Céphalonie à Djadjito C;>\> 8 3%> (Zante), ile également peuplée et qui
a 80 milles de tour, on compte 50 mille§.
De Céphalonie, en se dirigeant du côté du nord, à l'ile de Leuca &$', qui a
la forme d'un triangle dont chaque côté est de 20 milles, 40 milles.
De là à Elmira 5,-a, f, tour bâtie à l'entrée d'un détroit qui porte le nom de Merg
De là ati fort dit Arbat-AI)lana &}|y*! &»', près duquel une petite rivière à son em
Douchure, 12 milles.
De ce fort à celui de Bemd-Camales v<\. 5-xxx, 12 milles.
]'ile de Crète J-\-? $f. ce passage, que doivent mécessairement franchir ceux qui péné
trer dans la RomanieTou en sortir, a 60 milles de largeur.
De Malaia à el-Kedemona & à <cxQf (Lacédémone) on compte 56 milles. Lacédémone
est ume ville considérable et florissante, située à 6 milles de la mer. De Lacédémone à Ma
liassa &<\a\o (Monembasia), ville défendue par un château très-élevé qui domine la mer,
d'où l'on apergoit l'ile de Crète, à la distamce de 90 (d'autres disent 68) milles, 90 milles.
De Maliassa à Gethuria &3%y%- (Astros ?) , lieu distant d'environ 8 milles-de la mer,
90 milles.
De là à Argho ,& t (Argos), lieu célèbre et beau paysage, 70 milles.
IJe là à Anaboli «.\\j| (Napoli de Romanie), 90 (ou plutôt 9) miiies.
De là à Hadjiria &3 s<>, jolie ville située dans une plaine sablonneuse, non loim du
fort d'Achkala &\K&f e)<>, à la base d'un promontoire qui s'avance dans la mer sur
um espace de 60 milles, et qui à 25 milles de largeur, 90 milles.
De Hadjiria à la ville de &A-CXX* Bendesia, par la route directe, 135 milles.
Cette ville est située à 50 milles du cap Achkala &\K&f J-5,
et dernier contrefort
d'une montagne qui s'étend dans l'intérieur du Péloponèse sur um espace de 100 milles. De
ce cap à Maliassa 8.<\A\« (Monembasia), 280 milles.
Entre les deux caps (dont les noms mnanquent) on compte 6 milles.
De l'entrée du detroit du Péloponèse à Bendesia, 45 milles.
Ces diverses villes de la presqu'ile sont célèbres, et om y trouve des marchés perma
ments. Les villages et châteaux qui em dépendent sont très-nombreux ; les babitants (de ce
pays) possèdent des mavires de transport, mais ils ne communiquent avec le continent que
par risihme de 6 milles dont nous ayons déjà parlé.
e$t A ieur sommet ii existe nne ville du même nom. Elles se prolongent vers le nord
usqu'à Castorima &9»X» 3, et il en dérive un embranchement vis-à-vis de Durazzo
cx-5-o par lequel passe le chemin qui conduit à cette dernière ville et ailleurs. Là la
montagne prend le nom d'Altamora 8:9-XJI. Trois rivières dont le cours se dirige vers
Awlona &}»\»! et Durazzo -x-|yo y
prennent leur source, puis se déchargent dans la
mer. La première, qui est celle d'Avlona, se nomme la Chouzza &<9: (la Woìoutza),
la seconde porte le nom de Dabli &\'o, et la troisième celui de Strina 8£35»'
(le Drin). Cetto chaine s'étend ensuite dans la direction de Durazzo cx-5-» jusqu'à 40
milles de Djadra 9>\> (Zara). L'embranchement le plus voisin d'Andrinople &\*39]
et de la ville de Cania \,3\3 (Camio?), se dirige vers les bords de la mer du Péloponèse
J-39:\? s=?, et se termine à 80 milles d'Astibos U-*&»! (de Thèbes) ,,d'où ses
cines doiniiient la mer.**
- ,,Quant à la montagne de Lesso 9.' J+>, dont nous venons de parler, elle est située
à l6 milles de Durazzo. De la ville de Lesso 9-J &#~\» à Deldjima la Maritime •**'•
(Dulcigno), on compte 30 milles.**
,,Et de Deljina à la montagne, 12 milles.
' Cette montagne se prolonge jusqu'auprès, 1° d'Antibara 8 <X3 (Antivari), jolie ville bâtio
sur le penchant d'une colline, à 3 milles de distance de la mer ; 2° de Cataro y 1\§
(Cattaro), lieu situé à 3 milles de la montagne; et 3° de la ville de Raguse 8-9äy
&3-^.o.
Wis-à-vis de la ville de Cadara s., \3 (Cattaro) dont il est ici question, et au delà de
la montagne, à une distance de 16 milles, est Camio 3&<\$, ville florissante, située sur
un embranchement et entourée de montagnes qui affectent la forme d'un Hiere', en sorte
qu'on ne peut y parvenir que d'un seul cóté. La chaine se dirige ensuite vers Staghmo
9**X»| (Stagno) et là il s'en détache un pic très-élevé ; puis vers shalato >}a\-' (Spa
latro), situé à 6 milles de la montagne ** derrière laquelle sont deux villes, savoir : Nidjau
»\=* (Clissa?) et Kitra 8 XA$? la première à 12 milles de Spalatro et à l journée de la
seconde. ,,L'une et l'autre sont environnées de montagnes d'un difficile accès.** La chafne
se prolonge après vers Targhouri c$»£j*
(Traw) et vers Sinadji «,>\=^* (Sebenico),
ville bâtie sur un contre-fort de montagnes ; puis vers Djadera 85. A> (Zara), (située dans
une plaine à l journée des montagnes; puis vers Nouna la Maritime &J 43 (Nona), sitnée
à 12 milles; puis vers Sana xj\- (Segna) sur le penchant d'um coteau. 1.à ces montagnes
atteignent, par une ligne droite, les environs de Lobara f$\y.' (Lovrano), lieu situé sur
une agréable colline; puis par une ligne droite, les teríes voisines d'Aquilée & sf Κγ,
,,hautes et d'un difficile accès. La chaine de montagnes dont nous venous d'indiqúe} ia ii.
rection ceint et protége toute ces willes. ... -
EX EDRISIO AR.ABE CAP ITA 8ELECTA. 31
De Toutili à Aberlis J^*' 3f, lieu situé sur une éminemce dont les alentours sont
haLités, cultivés et couverts de'vignobles et de cultures, i demi-journée.
D' Aberlis à ostrobow >*;x- (Ostrovo), l journée et demie.
ce pays est entouré paries eaux d'un lac de l journée et demie de circonférence, où
ron pêche beaucoup de poissom.
D'Ostrobou à Boudiana &3\3393 (Vodina, l'antique Edesse) liem situé par une éminence,
par la route la plus fréquentée, l journée.
De là à Salonique &%\~, ville située sur le détroit de Constantinople, 2 journées.**
ITINÉRAIRE DE DURAzzo À BELGIIRADOUN g*-)*\? (BELGRADE)
SUR LE DANUBE.
»Castoria est une ville agréable, riche, biem peuplée, entourée de villages et d'habita
tions. Elle est située sur une éminence baignée par les eaux d'un grand lac où l'on pèche,
au moyen de barques, beaucoup de poisson.**
De là à Taroufmika &3» \
(Tricala), ,,ville située dans une plaine et entourée de
vignobles et de cultures, ** 3 journées ;
De là à Larissa &&S (Larisse), ,,ville considérable, entourée de plantations de fi
guiers, de vignobles et de champs cultivès,** I journée.
,,De Larissa à Armirion (99: &,', ville située sur le détroit de Constantinople (nous
en reparlerons ci-après), 2 fortes jóurnecs.**
I)e Saint-Georges la Maritime cs*/>«-**- (cap Saint-Georges?), en se dirigeant vers
pintérieur des terres, on rencontre à 2 journées Rousio 98-9) (Rhousion), ,,ville sur le.
- pemchant d'une haute montagne , ** yis-à-vis et à 1 journée de Tabos J^9*\§ (Thasos ?),
sur le rivage. ••
De Rousio 9* >> & Abrouis C*/?' (.4pros), ,,ville florissante de l'intérieur, entourée
J'habitations et de $ignobles,** 1 journée. -
p. • • - •
,, Andrinople \ 39393î est une ville continentale, belle, florissante, peuplée et entou
- ge de nombreuses cultures.“
5
34 .APPENDIX.
;„£f (Hagios Joannis?), et dans la partie orientale de rile, près le cap Eskel-Fara
5\}\«…1 (le port de Fara?) la ville de Fasimont CXX·o &-\$ (Phalasia ?)
Le climat d'Egribos est salubre, son territoire fertile, couvert de cultures et produisant
fonte sorte de fruits en abondance. La ville d'Armyroun g*r*' (Armyros), située à
Pentrée du détroit, est considerable , peuplee et commerçante.' C'est là que les Grecs entre
posent leurs marchandises.** De là à Demetriana »j\}x<o (Demetrias), petite wille bien
peuplée, on compte 30 milles.
IDe nemetriana à Ablatamouna «$,E\'y! (Platamona), 110 milles.
„Entre ces deux villes coule ia rivière de Lycostomi &•X-Xa} (le Pénée).
Ablatamoma 8.3 .1-Sy (Platamona) est une ville florissante dont les maisons sont
hautes et magnifiques, et le territoire agréable et productif. Son port offre un bon mouillage.**
De là à Kitros U^- X<= (Kidros), ,,ville considérable, forte, commergante et bien
peuplee ,«« 120 milles.
située, sur le continent, à 30 milles de distance, la ville de Rousio 9***) dont nous
avons déjà parlé, 66 milles.
De là à Rodosto 9»39), ,,jolie ville dont les maisons sont contigués, la situatio
riante, et les environs couwerts de vignobles,** 20 milles.
De là à Iraclia &A\3 3', qu'on nomme aussi Heraclia &A\§ $, ,,ville très-peuplée et
Petrus Wessconte de (Ex apographo ta Icollaus fillius C. Gratiosus Beninca (Anonymus.) Diegi Homem cos. Joam Martjnes en franciscus oliva fe
anua fecit istas ta bulae fratrum Pizi Passqualini nicol saAnconitamus com mographi opus messina u 57 o. | cit in nobile urbe
bulas a. p. mcccxviii. ganorum in Biblio lai de venettijs me posuit Ancone A. d. 1 56 1. messane a. 1 6 1 4.
theca Caes.Vind. as fecit A. D Mccccviii. mc ccclxxx.
servato.)
(1 5 , 8) (1 567) (1 4 o8) (1 4 8o) ( 55o— 55o) (1 56 1) (1 57o) '(1 6 1 4)
- - - - - - - felemolast
- - - - giro . * • - - -
- - - - polici . . - polisj . . i -
sto ignora . - stagniara . stagnara - stagnara - stagnaira . stagnaira . staicjnaj • ' stampara
gatopolli . . gatopoli . . gatopoli . gattopoli . . gattopoli . . J gatopy . . gastopoli gastopoi
uerdisso • - verdiso . - uerdico . - verdiugo . - uerdizo . - veronyco - uerdizo . - -
lalea . - - - - - - - - -
cetriza . - - - - - - - - -
—* - - brillago . . - brilago . - - -
- - - - - - - illanogai
- - setaticia . . - fla . . . - - -
- - - mauromero . - - - - -
flor de lisso , ¢inestra . . ;fler dellix . flordelix . . flordelix . . froldelis . f: delis . . flordellis
•e barbarese . . harl)arese - barbarega - barbarexe - - barbarasa . . barbarasa
É - - - - lerxo . . lerxo . - -
-w - - - - - - - f: londima
$ - - protte de tono | g grotte de tonmj | -- grote de tomo grote de tomo - -
megatico - megaricho .
-
erexj -
3
pidea . . . pidea . lapidea pidea . • pideja . . p0rdea . mingarjco mencrigo
caroroca . .
nisi - - -
ysola resa . illa rossa • isola rossa y. rubea . . j, rubea .. illarossa . illarosa
cutuluza - -
cattalluqe -
gulffo de pidea .
gulffo de nigropola golfo de gropila g. de nigropilla g. de nigropoli g. de nigropoli g. denigopoli . g: de nigropoli g: denigropohi
saline - saline . - salina
mega glosida .
grosida - - lacrosca . . lagroxea . . lagroxida - lagrosca . -
folitico . - -
lefeti . - •
feti . . . feti . - - feti . lofeti .. . tofeti . rosetti
calamita - calami . . chalamita calamita . calaliuja . calami
erers orta. gerezonda
- - cressoria . . girigonda -
scoroadoro
-
. s. todero -
lota .
caco iami
sam todero
-
.
laia .
catoiame .
s. todaro
- -
- s. todaro
É joja .
cacojao
. ioia
cacoiao
gorgoui . - gorcouy -
sodaia
- -
-
-
scom
soldadia
- - saiti
ueluio .
soldaja .
- -
-
scuti - -
sodaia . . soldaya' .
= soldaja • soldaia
meganone · megam ome meganosse meganone (m)eganome me T. nigauon .
-
baluclaua '
calitera . - callitra . • calita . . catolica .
palormo
pefidima . . pecfidema pefidima . -
cafa . - -
gafa . $ coffa - caffa - cafa cafa - ' caffa - caffa
* auida . - - eauida . . *- sauida . ςauida . -
zauida .
conmestaxe . - conestaxe conestaxe costansa .
- - - es
ciprico - - ciprico - •a ciprico . . ciprico . cypryco .
caualar - - caualari . s caualair . cauallari . • caualari - -
gauarna
-
- Q. uipi .
aspromiti . - aspmitj aspromiti • aspromiti aspropiti .
uospo • - - vospero vospero - vospro . uospro uospro uespro . uaspro
pondico pondico . - pundico . . pundico . pundico . pondico
zucalai . .
= -
carca .
erez.
carcauomi • • cauca . -
carcauognj . carcauogni . carcauoj .
seche -
barbato . .
-
or* . . .
- . Comania pllotussi • -
la de cospory lena de gosporj lena de gospori lemadecospori . lema degospori limasopoli lenadiropoh
liporti .. - -
portenty . ' . liporteti . ' . portetti . . . porteti . . portety . p : teti . polseta
pollizo • • -
porto pissano portopixiam . p. pixam . - porto pixam . p. pisam - p. pyxam . p: pisa p: pisa
tanna - -
magromixi
fana -
.
-
y. de magrabissj
lattana .
roxo -
-
-
magromixi
latana .
casar de rossi
-
magremissi
tanna .
casardelirossi .
.
-
magromisy
latana .
f. tamais .
casal delirosy
.
.
-
magromisi
tana -
casardelirossj
lata
casardilirussi
;
jacaria - ςacana . -
zararia . -
jacharia . . iacaria jacharia . locarj - tocari
bacimachi bacinaco . -
papinaq . -
baciuachi - bacinachi -
bucyuachy . basinaquj basinaesi
lotar . - - loral - - lotal - -
tar magno - tarmagno. - tarmagio . trimagina
tar paruo - tarparuo . tarparuo . - trapano . - •
pero . . . perie . . pexo - - lo pexo - pexo - - lopexo . . pexo - pexo
sti georgy sco ;orci sco gorgi - sam giorgio s. zorzi . -
s. gyorgy - s: jordj s: giorgi i
bagtati (bagtair) -
caraisto . comisto
cauo de rroxe . caue de croxie c. troxe . c. de croxe . c. de f . . c. decroxe c: decreu
matreca manega . - matrega matriga - In at rega matrjrga - madaq manda
esi
-_ -
cuitauj . -
fiumem
mapa . - - mapa mapa - - mapa - - mapa - - miup -
giro .
pexonda
cauo de bwxo
nicofTa . .
-
.
.
.
-
cacary
giro
pegonda .
cauo de bux
flm nicola
.
-
. .
-
yacarj. uurassia
sca sophia
giro
pegonda .
c. de
flm nicola
.
bux
-
.
,
cacari
sca soffia
cauo de giro
peconda .
cauo buxio
.
-
fiumne de nicosia
-
- s. sofia
c. de giro
pezonda
c. buxxo .
f. nicola .
-
.
.
gyro
pezonda
c. buxyo .
fyumedycofya.
-
-
tecarj
sofia
g: giro .
pizonda .
c: baxo .
f: nicola
-
cauo de bossi
sconastolpoli sauastopoli
sauastopoli
catancha
murcula
-
-
-
-
cicupa
-
. .
g. de sauastopolj
cicaba . -
sauastopoli .
p. mengrelo .
¢ichaba . -
sauastopoli .
p. mengrelo
cicabar '.
.
.
sauastopoly
p. memgrelo
mfyta (?) .
sauastropolj
cicabo .
i
goro - - goto - - gotto - - gotto - - goto. - -
goto. -
laxo potamo -
archussi . -
- scocorgi . -
sco zorzi -
san giorgio . s. zorzy . -
-
g. deJuattj .
vati . vaty^ - eluattj . - lo vati . . lauator . . Iauanti .
gonea - - gonca • • gonea . . gonea . .
artaui . - - airam archauj . archaui . - arcani . - archam , - arcamj .
4uissa . .' quisa - - chissa . -
quixa - - quisia . - quisya . - quifa -
' -
"* . •
fgo liom .
layros .
carolla
lailos
-
-
.
•
.
•
sco vigeni
lartos -
.
-
s. uigeni
laitos •
s. uycemy
lartos .
3 s: uigenj
lartos
=
.
lartos
s : uigini
lartos
di - • tripoli . arpoli . . tripoli . . tripoli . tripoli .
ita . • ςefalo . zefalu . • cefalo • - zefano .
* primo . girapino . giraprimo - girprimo • . giraprimo gyraprima giraprjmo giraprimo
muëli . arisonda ciriaeonda T. ehirisonda . chirizonda chirisorida siri.onda trapisonda
iriionda scouaxili sam vasilli . sanuaxili s. uasyly s: uasilj . s : uasilli
sco, uassilly . -
•i ,
•) .
. •
,
silli .
mua
giro
.
'.
•
-
silli .
rnua
giro .
.
•
.
.
•
.
c. schilli
riua
giro -
-
•
-
silli .
riua .
giro
.
•
- algyro .
É reue
joja
-
-
ioia
• lar
scimiy . scutarj . . scutari . scutarj^
-
6
42
Στεκτωρίου, τον Κινναβορίου, τον Κόνης [ήτοι] Δημητροπόλεως, τον Σκορδασπίας (!),
τον Νικουπόλεως, τον Αύροκλών. | Επαρχία Λυκαονίας, μητρόπολις του Ικονίου,
έχει υπ' αυτήν πόλεις, ήτοι επισκόπους 14, τον Λύστρων, τον Ούασάδων, τον
Αμβλάδων, τον Νοουμανάδων [Ι, Ούμάνδων], τον Μισθίων, τον Λαράνδων, τον Βαρέτων,
τον Δέρβης, τον Σαβάτρων, τον Κανού, τον Βηρινουπολιoψιανών, τον Γαλβάνου,
τον Λήστρών, τον Περγών. Η Επαρχία Πισιδίας, μητρόπολις Αντιοχείας, έχει υπ'
αυτήν πόλεις, ήτοι επισκόπους. 18, τον Φιλομηλίου, τον Σαγαλασού, τον Σωζυυ
πόλεως, τον Απαμίας της Κιβώτου, τον Ραϊου (!), τον Βάρεως, τον Αδριανουπόλεως,
τον Λιμένου, τον Νεαπόλεως, τον Λαοδικείας της κεκαυμένης, τον Σελευκίας, τον
Σιδηράς, τον Αδάδων, τον Ζορζήλων, τον Τυμβριάδος, τον Τυμάνδου, τον Ιου
στινιανουπόλεως, τον Μητροπόλεως, τον Πάππων. Π Επαρχία της Παμφυλίας, μη
τρόπολις Πέργης, έχει υπ' αυτήν πόλεις, ήτοι επισκόπους 18, τον Αταλίας, τον
Ευδοξιάδος, τον Τελμήσου, τον Σίνδου, τον Μαξιμιανουπόλεως, τον Λαγίνων,
τον Παλαιουπόλεως, τον Κορημνού, τον Κουδρούλων, τον Πετλινήσσου, τον Αρι
ασσού, τον Πουγλών, τον Αδριανής, τον Δικητάναυρου, τον Βάρβης, τον Συ
λαίου, τον Περβαίνων, Ι. Επαρχία Καππαδοκίας, μητρόπολις Μωκησού, έχει υπ' αυ
την πόλεις, ήτοι επισκόπους 4, τον Ναζιανζού, τον Κολωνείας, τον Παρνασσού,
τον Δράρων. Η Επαρχία Λαζικής, μητρόπολις Φάσιδος, έχει υπ' αυτήν πόλεις, ήτοι
επισκόπους 4, τον Ροδοπόλεως, τον της Σαησινών, τον Πετρών, τον της Ζιγα
νέων. l Επαρχία Θράκης, μητρόπολις Φιλιππουπόλεως, έχει υπ' αυτήν πόλεις, ήτοι
επισκόπους, 3, τον Διοκλητιανουπόλεως, τον Σεβαστουπόλεως, τον Διοσπόλεως.
Επαρχία Ευρώπης, μητρόπολις, Τραϊανού, έχει υπ' αυτήν πόλεις, ήτοι επισκόπους 2,
τον Πήρου, τον Αναστασιουπόλεως. Η Επαρχία νήσων Κυκλάδων, μητρόπολις Ρό
δου, έχει υπ' αυτήν πόλεις, ήτοι επισκόπους"11, τον Σάμου, τον Χίου, τον Κώου,
τον Ναξίας, τόν Θήρας, τον Πάρου, τον Λερού, τον "Ανδρου, τον Τίνου, τον
Μήλου, τον Πισσύνης. ΙΙ. Επαρχία Αιμιμόντου, μητρόπολις Αδριανού, έχει υπ'
αυτήν πόλεις, ήτοι επισκόπους 5, τον Μεσημβρίας, τόν, Σωζοπόλεως, τον Πλω
τινουπόλεως, τον Αναστασιουπόλεως, τον Τζωιδών. Η Επαρχία της αυτής μη
τρόπολις Μαρκιανού, έχει υπ' αυτήν πόλεις, ήτοι επισκόπους 5, τον Ρωδοστό
λου, τον Τραμαρίσκων, τον Νόβων, τον Ζεκεδέσπων, τον Σκαρίας (?). Η Επαρχία
Φρυγίας Καππαδοκίας, μητρόπολις Ιεραπόλεως, έχει υπ' αυτήν πόλεις, ητοι
Ά, 5,
δΟ U?νίω7's
τον Μετελλουπόλεως, τον Διονυσιουπόλεως, τον Αττούδων, τον
Ηune primus edidit Freherus in Leunclavii jure Graeco-Romano, Εum alioεφue indices repetivere codinί εά.
tores ad calcem libri de officiis aulae Βyzantinae. Ηos omnes φuare Immanuel Βekkerus in εμa codini editioινε
non repetendos curaverit, id vero ut tot alia difficile intellectu esse videtur (Ηae enim εοriptiunculae non co,
dinum guidem illustrant, sed alia historiae Βyzantinae stadia, geographice εκtis incognita.
Νon totam autem et integram , Leonis υποτύπωσιν ad noε venisse, alii ante me viderunt, coll. inprimis
Ζepernikii editione novellarum Leonis. Parisiis desideratas partes frustra per amicos quaesίνι. Νihilominus ex
Ιnnocentii epistolis ete guasdam Leonianarum metropoleon satis tuto restituί posse, id variis Thessalonicensinυ.
τηeorum et Εgnatianorum locis luculenιer monstravi.
Ι.Ε.ΟΝΙS SΑΡΙΕΝΤΙS ΕΧΡΟSΙΤΙΟο «45
4 -ω" - ρ' " Υ - " ν - -υ "' ν/
Η γεγονυία διατύπωσις παρά του βασιλέως Λέοντος του σοφού, όπως έχουσι
" α Α" - "- - α ν - " -
Π. Τό Εφέσου, Ασίας.
1. Ο Υπαίπων. 2. o Τράλλεων. 3. ο Μαγνησίας προς Μαίανδρον. 4. ο Ελαίας.
5. ο Ατραμυττίου. 6. ο Ασσού. 7. ο Γαργάρων. 8. ο Μασταύρων. 9. ο Καλόης.
τ Α «υ Ψ
. *) Schol. : Μετά τα Κέρκυρα ήσαν τελευταία: τρεις αύται, ή Σεβαστόπολις, ο Εύριπος, τα Κύβιστα
η C - ι -
ήτοι τα Ηρακλέους. "Ενθα και παρεγράφη, ότι μετετέθη από του είτα επισκοπή του Τυάνων εις
2ο "Τ & ' y Αυ
| !
1. '0 θεοδωραντάλειος. 2., ö 'Pauδεgrqü. 3. ö IIgviov. 4. ά'βαμιλίου. * á
Ka}λιονπόλεις. |6. ό Πεguor£geog. . 7. ö. XaQtoy/tóλειος. 8, ó Xgáxiöog. 9. 5
4govsiov. 10. à Mgôùtov. 11. ö. Ilaugúov. 12. ö Mnòsiag. . 13. δ /fi&ixov.
14. ό Σεgy£vrjg. 15. ö M£rov. 16. ó T£ovgoÂÀóys. 17. ö '43ügaov.
1V. T$ 'AyxvQag, ITaharias.
I. '0'Arrgâigg. 2. ό ΊΊλιαυτόλεως. 3, δ'Aotówng. 4. ö Bnguv0utóÀeoc, ijros
~Sravgoû.*) 5. à Miçov. 6. ö Kivns. 7. ö '4vaoraotovrtöÄewg. 8. ö Kaìovuévrjg.
V. Tó Kv&ixov, 'EÀÀna tórov.
, 1. '0 I'εομης. 2. ö'9xijg. 3. ó IIouayyvojj. 4. ó Bággog. 5. δ 4aqvovgías.
5. ö 'Aögtavôù ô ngör. 7. ó Aguyáxov. 8., ö '43υδον. 9. ä.4aQÖävov. 10. δ
'Ikiov. il. ò Tgwαδος. 12. ö IIioviag. 13. ö Meàirov/tóλεως.**)
VI. Tj >&gδεων, /fvöiag.
i ! 1. 'Q q)i}αδελφεῖag., 2. ö TQιπόλεως. 3. δ θvgreigov. 4. δ >stóv, 5. [ô] Ae
, gj^tov^éìeos. 6.' å. I'ägöov.. 7. ö TQaàà£tov. 8. δ >αλων. 9. ό Σέλονδοῦ.
ì•* 49. 5, Matovag. 11. δ '4rtôáÀwvog iegoù. . 12. ó 'YQxayiöog._ 13. ö Mogrijvng.
14. ö 'Axcrgaooù. 15. ö 'AnoXXovv&öog. ` 16. ö Taßiag. 17. ö Bavoù. 18. ό Βλά
δεων. . 19.] 3 Medoruuęov.. 20. ό Ίεgoxaugægsigg. .21. ó Afgìstov. 22. δ >rgg
τονuxeiag. 23. ó Kegcro £ov. 24. δ >ardAiov. 25. ö Kaßáλων. 26. ö'Egμοxartnheiag.***)
VII. Tj Naxounδείας, BtJvviag.
1. '0 IIQούσης, jjrot 0eov/töìstog. 2, ô IlQaiv£rov. 3._ã 'EAevotöåeog. 4. ó Ba
ai7.ivovztóÀetoc. 5. ö 4ασxvliov._ 6. δ 'Aaoììøvugôoc. 7. ó Nçoxaugageiag. 8. ö
'/16quavóv. 9. ö KataaQeiag. 10. ö 1'άλλον, ijrov Mópov. Il. ö 4apyovoiag.
12.`ö 'Agio rns.
VIII. T.; Nixaiag, £) Ba$vviag.
1. '0 Mgôgyjs, jr9t Mejs. 2. ó Aqvöns. 3. ö I'ogδοσεg;$ov. 4. 6 Novusgu
zúv. 5. ö Ta£iov. 6. ö Ma§ιμιανόν.
IX. Tj XaXxnòóvog, Bv&vviag, 896vog ünoxuiusvog οὐx üort.
---
X. Tj >iò, g, IIauqvÀiag.
,
. -ut››
, 1. '0 'Aotévôov, 2. á.Tévng. 3. ó 'Eraivov. 4. 5 'Pöuyng. 5. 5 Kággœv.
6. ó xauvéov. 7. ö Kagaââiwv, 8. ö Kogaxrjaiov. 9. ό Συνέδρων. 10. à MöÄwv,
i ,
Ι.Ε.ΟΝ 18 8ΑΡΙΕΝΤΙS ΕΧΡΟ8ΙΤΙΟο 47
**) Schol.: * rtöxsivtav τη IIägym xaì £tsQov δύο* ó Auyivov xaì à nalaiovn6ìsos jjrov 'Alseg&v.
***) Schol.: *0 *4gyovs yéyove μητροπολίτης ίπι της βασιλειας Ἰσααwiov του 'Ayyéìov £v its, 1197.
§.
Hunc seculorum XIII. XIV. libellum, imperatori modo dicto rite adjudicatum, post Leonianum « seee. ix. X.)
iadicem iubenter apposui. Est enim is quoque indiculus minime inutilis ad illustrandas Byzantiaorum nite,.,
cum geographicas. tum bistoricas. Quid? quod etiam tenacitatem eorum in servandis veterum formai, geographicis
vesuatur, et luculentum ingruentis Turcarum praepotentiae documentum nostris oeulis proponit. Contextus, Aulu.
ties emendavi.
ERGE>I> BA>r ME /)> KrPOr ANAPONIKOr TOr IIA MAIOAOrOr, TOf rEPoNtox,
OII /?.» NTN EXO r>'I TAZEJ?>' AI TIIOKEIMENAI MIITPOIIOAEI>' T/?,
IIATPIAPXIK.Mlv 6P0N.flv THX K./?N3TANTINOTIIO ME MB>.
1. “O Kαισαρείας. 4. *O Nixaiag.
2. *0 ' Eqôvov. 5. :0 *HQaxkeiag.
3. *0 Naxounδείας. 6. “O 'Aywúgas.
52 ΑΡΡΕΝΙΟΙΧ»
τού Σάρδεων, προεπίβασθη παρά του βασιλέως 54. " Ο Μονεμβασίας. Επισκοπή ούσα Κο
κυρού Ανδρονίκου του Παλαιολόγου εις θρόνον ρίνθου, ή, ώς τινες, των παλαιών Πατρών, εις
δέκατον. - μητρόπολιν και θρόνον 44 ετιμήθη.
11. Ο Θεσσαλονίκης. Και αύτη, θρόνος ου 35. Ο Αθηνών. Ωσαύτως και αυτή, θρόνος
σα 16, εις 11, παρά του ειρημένου βασιλέως ούσα 28, εις 54 υπεβιβάσθη. -
ανήχθη. Νύν δε τόν τόπον επέχει του Αγκύρας, 56. Ο Μωκησοί. Και αύτη, θρόνος ουσα
12. Ο Αδριανουπόλεως. Και αύτη, θρόνος 29, εις 55 κατήχθη.
ουσα 40, εις 12 ετιμήθη. 37. Ο Κρήτης. Και αύτη, 50 ούσα, εις 57
15. Ο Σίδης. Η δέκατος ούσα θρόνος, εις 15 προεβιβάσθη.
υπεβιβάσθη. Τ: '
38. Ο Καλαβρίας. Και αυτή, θρόνος ούσα
14. Ο Σεβαστείας. Και αύτη, 11 ούσα θρό 31, εις 58 υπεβιβάσθη.
νος, εις 14 υπεβιβάσθη. - 59. Ο παλαιών Πατρών. Και αυτή, 52 ού
15. Ο Αμασείας. Ομοίως και αύτη, 12 ου σα, εις 59 υπεβιβάσθη. -
58. ο καμάχου. Και αυτή, 46 ούσα, 59 'Οβυδίνης. *) Και αυτή, επισκοπή ούσα της Βουλ
γέγονεν. γαρίας, ετιμήθη. 2 ι 4 -
59. Ο Κοτυαείου. Και αυτό, 47 ον, 61 83. Ο Γοτθίας. Και αυτή, επισκοπή ούσα,
γέγονεν, ι 3 ";
ι Ά * Ο Είου.
μη τρόπολις γέγονεν, Και αυτό, θρόνος όν 70
60. Η αγία Σεβηριανή. Και αυτή, 48 ουσα,
γέγονε 62. υπεβιβάσθη εις 87.
61. Ο νέων Πατρών. Και αυται, 50 ούσαι, βί "ό"Είου. Και αυτή, 72 οίσα,
εις 65 υπεβιβάσθησαν. εις 88 κατέβη. /
62. Ο Απρω. Και αυτό, 69 όν, προήχθη 86. Ο Κερκύρων. Α, 75 όντα, 89 γεγόνασιν,
εις 65. 87. Ο Αβύδου, "ΙΙ, 74 oυσα, 90 γέγονε.
63. ο Αμάστριδος. Και αυτή, 52 ούσα, 88. * Ο Μεθύμνης, ει -
γέγονεν,
68. Ο Θηβών. Και αυται, 57 ούσαι, 69 αρχιεπισκοπή οίσα.
γέγονεν, 93. Ο Βιτζίνης, , -
70. Ο Ρωσίας. Και αυτή, 60 ούσα, εις 72 97. Ο Μεσημβρίας. ΙΙ, 85 θρόνος ουσα,
κατήχθη θρόνον. -
100 γέγονεν. «ν τ
71. Ο Αίνου. Και αυτή, 61 ούσα, 73 γέ 98. Αρκαδιουπόλεως. ΙΙ, 82 ούσα, γέχονε 101.
χονεν.
99. " Ο Σηλυβρίας.! Και αυτή, 81 ουσα, 102
72. Ο Αλανίας. Και αυτή, 62 ούσα, 74 γέγονεν. Α > τ ,
εις μητρόπολιν, εγένετο και η Αγχίαλος αρχι και έξαρχος λέγεται πάσης Πελοποννήσου, και
επισκοπη. -
έχει και τον τόπον του Σίδης.
Π ε ρ ι τ ο υ Μ ε λ ε ν ι κ ο ν. 17. Από του Μωκησού, ο Ναζιανζού.
Τον δε Μελ ε ν ι κ ο ν ουχ ευρίσκομεν ουδαμού 18. Από του παλαιών Πατρών, ο Λακεδαι
γεγραμμένον. Λέγεται δε αγράφως (!) και αυτή του μονίας. -
Ι ΝD ΕΧ Ε Ο R U Μ,
ρUΙΒUs oRDo ΡΗΙLOSΟΡΗΟRUΜ ΤUΒΙΝGΕΝSIUΜ SUΜΜΟS SUOS
ΗΟΝΟRΕS DΕCRΕVΙΤ.
:
i APPEN D IX.
•*.
C. 1 Mai. 1842 — 30 Apr. 1843.
CAROLUS ERNESTUS GEORGIUS scHMidt, Stargardiensis.
IOANNES REICHARDT, //'aiblingensis.
THEODORUS NOWER , Lugdunensis.
OTTO LUDOVICUS KLUMPP, Leomontanus.
EDUARDUS SCHODER , Ludovicopolitanus.
CAROLUS LAMEY, Dainbacensis.
c. G. HERWIG, Esslingensis.
CAROLUS HÄFNER, Miirtingensis.
HERMANNUS Mülleft, Calvensis.
10. IOANNES OFFENBERG, Monasteriensis.
11. DAVIDES ROTHSCHILD, Hammensis.
12. THEODOXUS CHRISTiANUs REUss, Esslingensis.
13. IOANNES LUDOVICUS KRAPFF, Derendingensis (honoris causa).
14. IOANNES HONEGGER, Turicensis.
15. GUILIELMUS DILLENBURGER, Essendiensis.
16. CAROLUS LUDOVICUS SCHMID, Kaihingensis.
17. GUILIELMUS SIGISMUNDUS TEUFFEL, Ludovicopolitanus.
18. IOSEPHUS de SCHELLING, Leomontanus (titulo honoris causa renovato).
19, IACOBUS PHILIPPUS FALLMERAYER, Monacensis (honoris causa).
-
-*
.
-
I L„I