Professional Documents
Culture Documents
MATERIAŁY INFORMACYJNE
do ćwiczenia : DOBÓR NASTAW REGULATORÓW
REGULATORY
Rodzaje regulatorów i ich klasyfikacja
Y(s)
Gr(s) =
E(s)
• Y(s) – transformata wielkości nastawiającej (sterującej) y(t)
• E(s) – transformata uchybu regulacji e(t)
Do regulatorów liniowych zaliczamy :
Regulator proporcjonalny
Gr (s) = Kp
czyli regulator, dla którego zależność między uchybem regulacji e(t)a zadanym sygnałem
sterującym u(t) ma postać
u(t) = Kpe(t)
gdzie :
• Kp – współczynnik wzmocnienia
1
• P = K - stały współczynnik nazywany zwykle zakresem proporcjonalności
p
Regulator P jest członem bezinercyjnym (proporcjonalnym , wzmacniającym).
Charakterystyka skokowa h(t) regulatora P , określona jako odpowiedź na wymuszenie w
postaci skoku jednostkowego , ma zatem postać
h(t) = Kp 1(t) (2)
Przebieg charakterystyki skokowej regulatora P przedstawia rys. 1
Z zależności (1) mamy :
Gr (jω) = Gr (s) s =jω (3)
Kp = Pr (ω) + jQr (ω) (4)
przy czym : Pr(ω) = Kp , Qr(ω) = 0
Charakterystyka amplitudowo-fazowa regulatora P ma postać punktu (Kp , j0) leżącego
na osi liczb rzeczywistych Pr(ω) – rys 8.2
czyli regulator , dla którego zależność między uchybem regulacji e(t) a zadanym sygnałęm
sterującym u(t) ma postać (9)
t
1
u(t) = T ⌠⌡e (τ) dτ
i
0
przy czym stały współczynnik Ti nazywa się stałą czasową całkowania.
Regulator I jest idealnym członem całkującym.
Charakterystyka skokowa h(t) regulatora I , określona jest jako odpowiedź na
1
wymuszenie w postaci skoku jednostkowego , ma postać), h(t) = T t
i
Wykres charakterystyki skokowej regulatora I przedstawia - rys 4
1
Gr (s) = Kp( 1+sT )
i
czyli regulator , dla którego zależność między uchybem regulacji e(t) a zadanym sygnałem
sterującym u(t) ma postać
t
1
u(t) = Kp[ e(t) + T ⌡ ⌠e (τ) dτ ] (16)
i
0
Charakterystyka skokowa h(t) regulatora PI , określona jako odpowiedź na wymuszenie w
postaci skoku jednostkowego , ma postać
1
h(t) = Kp [ 1(t) + t] (17)
Ti
Przebieg charakterystyki skokowej regulatora PI przedstawia – rys 7.
Z zależności (17) wynika , że dla t = Ti ; h(Ti) = 2 Kp. Po czasie równym Ti składowa h(t)
będąca wynikiem działania całkującego regulatora jest równa składowej pochodzącej od
działania proporcjonalnego tego regulatora. Sygnał łączny po czasie Ti jest więc dwukrotnie
większy niż w chwili t=0 .
1+(Tiω)2 jϕ(ω)
Kp e (8.20)
ω
π
przy czym ϕ(ω) = arctg ωTi - 2 (8.21)
Logarytmiczna charakterystyka amplitudowa regulatora PI będzie miała zatem postać
Kp 1+(Tiω)2
L (ω) = 20 log | Gr (jω) | = 20 log T =
i ω
Kp 2
Ti + 20 log 1 + (Tiω) – 20 log ω
20 log (8.22)
biorąc pod uwagę , że :
1
0 dla ω < T
i
L(ω) = (8.24)
1
20 log Kp dla ω >T
i
Z(s)
R(s) E(s) Regulator U(s) Obiekt Y(s)
GR(s) G(s)
∫
min e 2 (t )dt
0
Dopuszczalne ustalone wartości uchybu regulacji powinny być mniejsze niż ±(0,5...5)% wartości
maksymalnej wielkości regulowanego Y.
Całkowe wskaźniki jakości umożliwiają prowadzenie na bieżąco obiektywnego pomiaru jakości regulacji.
Ilościowy pomiar jakości jest konieczny w nowoczesnych układach sterowania adaptacyjnego, w układach
automatycznej optymalizacji parametrów układu sterowania i przy projektowaniu układów optymalnych.
Jeśli celem jest poprawa projektu układu lub zaprojektowanie układu sterowania wówczas musi zostać
określone kryterium jakości.
Indeks jakości jest ilościowym wskaźnikiem jakości układu i jest tak dobrany aby uwzględnić ważne
wymagania dotyczące układu.
Układ, określany jest mianem układu sterowania optymalnego wówczas, gdy jego parametry są tak dobrane, aby
indeks osiągał ekstremalną wartość. Indeks jakości aby mógł być użyteczny i łatwy w stosowaniu, musi być
liczbą, która zawsze jest dodatnia lub równa zero.
y(t)
t
e(t)
e2(t)
∫e
2
(t )dt
t
Rys. 1. Przebiegi wielkości układu regulacji .
Regulatory liniowe
Najczęściej sstosowane są następujące regulatory liniowe:
a)− regulator proporcjonalny P
b) regulator proporcjonalno−całkujący PI
c) regulator proporcjonalno−różniczkujący PD
d) regulator PD z rzeczywistym członem różniczkującym
sTD
GR ( s ) = K P 1 +
1 + sTn
e) regulator proporcjonalno−całkująco−różniczkujący PID
f) regulator PID z rzeczywistym członem różniczkującym
1 sTD
GR ( s ) = K P 1 + + (6)
sTI 1 + sTn
Innym rozwiązaniem regulatora PID jest układ szeregowo połączonych bloków PI oraz PD. W tym
przypadku transmitancja regulatora jest następująca
1 1 + sTD
Gr ( s ) = K P 1 + ⋅
sTI 1 + sTn
W innych wykonaniach regulatorów spod działania różniczkującego wyklucza się sygnał wartości
zadanej y z i uzyskuje się nieinteraktywną strukturę regulatora PID
1 sTD
U ( s ) = K P + ⋅ E (s) −
1 + sT ⋅ Y ( s ) (8)
sTI n
Stosowana jest również struktura regulatora o postaci
1 1 + sTD
U ( s ) = K P 1 + ⋅ Yz ( s ) − ⋅ Y ( s ) ⋅ Y ( s) (9)
sTI 1 + sTn
gdzie:
KP − współczynnik wzmocnienia regulatora, określany niekiedy przez zakres
proporcjonalności xP = 100% K P
TI − stała czasowa całkowania
TD − stała czasowa różniczkowania
Tn − stała czasowa filtru inercyjnego występującego czasami w członach różniczkowania.
Stała ta zawiera się najczęściej w przedziale Tn ≈ (0.05 ÷ 0.25)TD
Optymalne nastawy regulatorów mogą być również dobrane na podstawie tabel, wykresów
/nomogramów/ , wzorów empirycznych. Zalecenia te dotyczą obiektów podzielonych na dwie klasy:
obiekty statyczne i obiekty astatyczne, których charakterystyki aproksymuje się następującymi
transmitancjami [1]:
− obiekty statyczne
Ke − sTo
G (s) = (10)
Ts + 1
− obiekty astatyczne
Ke − sTo e − sTo 1
G ( s) = = ; K= (11)
s Ts T
Sposób wyznaczania parametrów modelu K, T, To odwzorowującego obiekt na podstawie odpowiedzi
na skok jednostkowy pokazano na rysunku 2.
y(t) y(t)
K u
∆t
T= u
∆y
K ∆y
Nachylenie R= ∆y
T R=
∆t
∆t
t t
To T To
(a) (b)
Rys. 2. Sposób określenia parametrów K, T, To na podstawie odpowiedzi skokowej (jednostkowej)
procesu. (a) dla obiektu statycznego wieloinercyjnego , (b) dla obiektu astatycznego.
To
0.15 < < 0.6 .
T
Parametry regulatora zaproponowane przez Zieglera i Nicholsa dla typowego regulatora pokazane są
w tabeli 1.
Optymalne wzmocnienia
Typ regulatora
KP TI TD
P 0.5Kkr − −
PI 0.45Kkr Tosc/1.2 −
PID 0.6Kkr Tosc/2 Tosc/8
Metody strojenia Zieglera-Nicholsa dają w rezultacie odpowiedzi w których występują oscylacje i
powinny być jeszcze dostrajane ręcznie.
W tabelach 3 i 4 zebrane zostały zasady doboru nastaw regulatorów dla obiektów statycznych i
astatycznych opisanych transmitancjami (10) oraz (11) według kryteriów: 0% i 20% przeregulowania
oraz minimum całki kwadratu uchybu [3].
P 0.3/a − − 0.7/a − − − − −
PID 0.95/a 2.4 To 0.4 To 1.2/a 2.0 To 0.4 To 1.4/a 1.3 To 0.5 To
Typ
regulator
Minimum czasu regulacji t R Minimum czasu regulacji t R ∫
min e 2 (t )dt
0
a
KP TI TD KP TI TD KP TI TD
T T
P 0.37 ⋅ − − 0 .7 ⋅ − − − − −
To To
T T T
PI 0.46 ⋅ 5.75 ⋅ To − 0 .7 ⋅ 3 ⋅ To − 1⋅ 4.3 ⋅ To −
To To To
T T T
PID 0.65 ⋅ 5 ⋅ To 0.23 ⋅ To 1 .1 ⋅ 2 ⋅ To 0.37 ⋅ To 1.36 ⋅ 1.6 ⋅ To 0.5 ⋅ To
To To To