Professional Documents
Culture Documents
SAMTANG nagapanghakot sing binandol nga humay, nagasugilanon sanday Monette kag
Dona. Tuhoy sa paghigugma ang ila ginahambalan.
“Abyan mo ako, Monette. Luyag ko man mangin malipayon ka. Ina ang
kabangdanan kon ngaa nagapangabay ako sa imo nga makigbugras ka na kay Alex
samtang indi pa ulihi ang tanan. Indi ka magmalipayon sa luyo niya.”
“Huo, ginahigugma mo man gani sia. Apang, ginhigugma ka man bala niya?”
Gindasig ni Dona ang iya paglakat agud madunganan sini ang abyan.
“Siling niya, ginahigugma man niya ako.”
“Siling niya?” Sumampok ang mga kilay ni Dona. “Kag nagpati ka man?”
Wala magsabat si Monette. Nagpadayon lamang sia sa paglakat. Nagdulom ang iya
painuino. Daw ginakulapan sang maitum nga gal-um.
“Monette, matam-is ang dila sang mga lalaki,” sugpon ni Dona. “Lunsay maayo kag
matam-is nga mga tinaga ang nagakawas sa ila mga baba labi na gid kon babae nga
maanyag ang kaatubang nila. Tan-awa bala ang nagakatabu sa imo. Siling mo, naghambal
si Alex nga ginahigugma ka niya. Apang kon ginahigugma ka gid man niya, ngaa ginasakit
ka niya?”
“Naakig sia sanglit nakita niya nga nagapakigsugilanon ako kay Roy,” sabat ni
Monette.
Nakaabot sila sa tumpihan. Binutang nila ang ila mga dala kag nagpahuway sila
nga duha. Wala na sila halakuton nga humay. Sa indi madugay, mapauli na sila.
“Sadto pa, mag-abyan na kita nanday Roy. Mag-abyan man gani sila. Indi bala nga
si Roy pa gani ang nagpatigayon nga makapangaluyag sa imo si Alex?”
“Magkahagugma na kami. Gani indi na kuno ako dapat makisuod sa iban nga mga
lalaki.”
“Si Roy pa nga amo ang nagbulig sa iya amo pa karon ang pangimunan niya,” kag
naglungolungo si Dona. “Indi makatilingala.”
“May kabangdanan nga mangimon sia kay Roy. Guapo si Roy kag mabuot. Indi
malayu nga mahulog kay Roy ang imo buot.”
“Wala ako nagsiling nga luwas dira, may liwan pa kamo nga pagtamod nga
ginapatuhoy sa tagsatagsa. Ang ginasiling ko posibilidad lamang. Ngaa bala nagapalamula
gid ikaw?”
“Huo.”
“Pat-od nga kay Alex naman ini naghalin. Mangayu naman ini siguro sing pasaylo
sa akon.”
“Kay Alex? Indi bala nga siling mo, nag-away kamo ni Alex kag si Roy ang
kabangdanan? Ngaa kay Roy pa ipaagi ni Alex ang sulat niya sa imo?”
“Mag-abyan sanday Alex kag Roy, Nay. Wala makahibalo si Roy nga sia ang
ginbangdan sang pag-away namon ni Alex. Si Alex lamang ang may likum nga kaugot kay
Roy. Nagapati abi sia nga nagapangaluyag si Roy sa akon. Ina ang kabangdanan kon ngaa
gusto niya sakiton ang balatyagon ni Roy.”
Binuksan ni Monette ang sobre. Binasa. Nakita ni Nanay Esing nga amat nangurog
ang mga kamot sang dalaga.
“Monette, ngaa? Ano bala ang natugon sa sulat?”
Kag dayon niya dalagan pagwa. Nabungguan pa niya si Dona nga sa amo nga tion
nagapasulod na sa ila balay. Apang, wala man lang niya pagbalikda ang abyan.
Ginbale-wala ni Monette ang mamunog nga ulan. Dumalagan sia palayu.
Naglatay sa mga kahon sang talamnan. Apang, magagmay ang mga kahon.
Nagalikuliku kag madanlog. Gani, nanaug na lang sia sa talamnan.
Madasig nga nagdalum ang tubig sa talamnan. Nagbaskog man ang sulog sang
tubig. Nagalubong sa lutak ang iya mga tiil gani indi na sia makadalagan sing madasig.
Nagadasmadasma sia sa tubig. Basa kag mahigku na ang iya panapton.
Apang, ginabale-wala niya ang tanan. Tagsa makadasma, nagabangon kag
nagapadayon sia sa pagdalagan.
“Monette, hulata ako. Diin ka makadto?” singgitan ni Dona nga nagalagas sa iya.
Apang, matunog ang hangos kag mabaskog ang pagkubakuba sang dughan ni
Monette. Ginadugangan pa sang gahod nga tuga sang mamunog nga ulan. Indi na niya
mabatian ang singgitan ni Dona.
May naagyan sia nga isa ka tao nga nagapasilong sa isa ka kamalig. Apang,
padayon gihapon ang iya pagdalagan. Daw wala lamang sia sing nakita. Kag para sa iya,
wala sia sing labot sa iban nga tao. Ang ginahingamo lamang niya amo nga maabtan ang
lalaki nga nagpadala sa iya sing sulat nga ato.
Ang nakabutang sa sulat...
“Nahibal-an ko na nga nag-away kamo ni Alex tungod sa akon. Sia mismo ang
nanugid sa akon. Ginhingyu niya ako nga palayuan ka sanglit ginahigugma ka gid niya.
May matarong sia sa pagpangimon sa akon. Akuon ko sa imo, husto si Alex. Sadto pa, may
pinasahi na ako nga balatyagon tuhoy sa imo. Apang tungod abyan ko sia, nagpaumod na
lamang ako.
“Ginahigugma ko gid ikaw, Monette. Indi ako luyag makita ka nga nagaluha. Indi
man ako luyag nga maguba ang kaangtanan ninyo ni Alex tungod lamang sa akon. Gani,
agud mangin malipayon kamo nga duha, mapalayu na lang ako. Paalam Monette.”
“A... e... kwan,” kag nahuya nga binawi sang ulitao ang palad sini. “Na...nakainum
ka sing madamu nga tubig. Gintum-ok ko ang dughan mo agud maggwa ang tubig sa baba
mo. Indi ka lang kuntani mangakig sa akon. Wala ako sing malain nga tuyu sa pagbuhat
sadto.”
“Huo,” malip-ot nga sabat ni Roy. Nagduko sia tungod nahuya sa dalaga.
Inuyatan ni Monette ang kamot sang ulitao. Nakatulok si Roy sa dalaga.
“Salamat gid sa pagsagop mo sa akon, ha,” may paaman pa nga matam-is nga yuhum ang
pasalamat sang dalaga.
“Monette,” daw hutik lamang ang tingog ni Roy. “Gugma ko ang nagsagop sa imo.”