Negara yang

terdiri daripada
satu bangsa.
Rakyat mempunyai
tradisi menjunjung Mempunyai sikap
tinggi dan sikap pragmatik terhadap
hormat kepada pekerjaan
pelajaran

Faktor
Pemodenan
Sikap bersaing
yang amat Masyarakat yang
meluas dalam stabil
masyarakat.

Kebiasaan mengawal
kerjasama antara
individu mahupun
majikan atau
persatuan.
 Pemodenan
Politik

Pemodenan
Pemodenan Maharaja Pemodenan
Ketenteraan Ekonomi
Meiji

Pemodenan
Sosial dan
Pendidikan
 Menghapuskan sistem feudal
- Kuasa tuan tanah dan ladang terhapus.
- Bermula apabila pemimpin oligarki iaitu Kido berjaya
mempengaruhi puak Choshu untuk menyerahkan kawasan tanah
yang dikuasai kepada maharaja.

 Mengisytiharkan perlembagaan Jepun

- Penubuhan sebuah parlimen yang dikenali sebagai Diet iaitu
terdiri daripada Dewan Bangsawan dan Dewan Orang Ramai.
- Maharaja merupakan pemerintah tertinggi Jepun dari segi
adat istiadat sahaja.
- Penubuhan sebuah kabinet yang secara langsung
bertanggungjawab kepada maharaja sahaja.
 Menjadikan negara Jepun sebagai sebuah negara pengeluar industri dan
sebagai sebuah negara terkaya di dunia.
 Menerapkan ekonomi Barat ke Jepun
- Ekonomi moden berasaskan kapitalisme khususnya industri.
 Bidang perindustrian yang dimajukan ketika itu termasuklah tekstil, kaca,
kertas dan alat perkakas elektrik.
 Menggalakkan cendekiawan untuk mereka cipta alat-alat elektrik , hasil
ilham dan pengubahsuaian dari Barat.
 Mata wang Yen diperkenalkan dan diterima sebagai unit mata wang.
 Menubuhkan bank-bank untuk mengaktifkan kewangan negara.
 Membuat undang-undang pengecualian cukai.
 Memperbaiki sistem pengairan.
 Memajukan sistem perhubungan moden.
 Menghapuskan hak-hak keistimewaan golongan
samurai.
- Melarang rakyat membawa senjata terutama peralatan
perang kecuali tentera dan polis.
- Golongan samurai diberi pencen yang kecil daripada
pihak kerajaan kerana sanggup menyerahkan status
sosial yang tinggi itu.

 Menubuhkan angkatan tentera moden sama ada darat

mahupun laut.
 Industri Jepun difokuskan kepada aspek pertahanan
seperti membuat senjata perang moden.
 Kedudukan golongan peniaga berubah apabila Maharaja Meiji
memperkenalkan kepentingan sektor industri dan Dasar Ekonomi
Negara.
 Mengubah sistem pendidikan yang lama kepada sistem pendidikan
moden.
- Pelajar dihantar ke Barat untuk menekuni ilmu sains dan teknologi.
- Tenaga kerja profesional,ahli sains serta teknologi Barat diimport
untuk mengajar dan melatih rakyat Jepun.
 Menubuhkan Kementerian Pelajaran
 Mendirikan pusat-pusat pengajian tinggi seperti Universiti Tokyo.
 Mewajibkan rakyatnya memasuki sekolah rendah selama lapan tahun
sekolah rendah dan menengah selama empat tahun.
 TAIRI (MAJLIS PENASIHAT
AGUNG)
- Menasihati Syogun tentang
dasar penting negara

Sistem - Pemangku raja kepada syogun

yang dilantik sebelum dewasa.

Pentadbiran ROJU(MAJLIS TERTUA)

- Menguruskan hal ehwal istana,
Kesyogunan golongan kuge (bangsawan),
daimyo (tuan tanah) dan biara.

Tokugawa
HYOJOSHO
- Dianggotai oleh ahli Roju dan
Buyo (pesuruhjaya kecil ) yang
mahir dalam pentadbiran.
 Sistem kawalan ketat
terhadap tindakan para
daimyo di mana mereka
Suatu Titah DiRaja
diperhatikan oleh golongan
dikeluarkan oleh bakufu samurai . Mewujudkan
dimana kapal yang diberikan peraturan istana iaitu
lesen sahaja boleh keluar Kinchu Kuge Syo-Hatto
dari Jepun dan menghalang bagi mengawal kuasa
rakyat keluar dari Jepun. Maharaja,aristokrat
dan bangsawan.

Dasar yang
diperkenalkan
Memperkenalkan
Peraturan Rumah Tentera Memberi tanah
Buke iaitu Buke Syo Hatto
sebagai kod panduan dan dan pengiktirafan
tatatertib golongan kepada golongan
samurai. daimyo.
Melaksanakan Dasar
Tutup Pintu selama 200
tahun untuk menghalang
pengaruh luar.
 Penyatuan Jepun dan mengurangkan konflik feudal pada
zaman Tokugawa.
 Memperkenalkan sistem pentadbiran yang tersusun dengan
membentuk jabatan kerajaan dan kod peraturan(kinchu syo-
hatto dan buke syo-hatto)
 Menikmati perkembangan perdagangan dan pertumbuhan
kelas pedagang.
 Peningkatan kadar celik huruf, 40 % bagi lelaki dan 15% bagi
wanita.
 Perkembangan seni dan kesusasteraan buku seperti buku
klasik kokkebon dan bidang teater klasik iaitu kabuki.
 Rakyat yang tidak berpuas hati dengan pentadbiran Syogun.
 Pegawai pemerintah seperti Ieshige dan Ieharu mementingkan diri
sendiri ,lemah, menerima rasuah dan berbelanja boros tanpa
menjaga kebajikan rakyat.
 Tidak mempunyai pemimpin yang berwibawa dalam mengatasi dan
menyelesaikan masalah negara.
 Kebajikan samurai tidak diperdulikan.
 Rakyat tertekan dengan berlakunya banyak malapetaka.
 Semangat antikesyogunan bermula apabila masalah kewangan dan
pemberontakan petani serta samurai yang menandakan
kemorosotan Tokugawa semakin ketara.